FONH 9 2021

ΑΡ. 8 / ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021

Πρίαμος!Ραμπότας! !

Άνθρωπος!θλίψεων! ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ Δεν%ξέρω%αν%υπάρχει%κάτι" που" να" ξεχωρίζει" αυτή" τη" συλ) λογή"εκτός"από"την"επιθυμία"να" γνωρίσει" ο" αναγνώστης" το" πρό) σωπο" και" το" έργο" του" Χριστού#" Είναι"το"ζητούμενο#"Αγάπησα"ένα" πρόσωπο!"τον"Χριστό"και"σαγη) νεύτηκα"από"τα"λόγια"του"και"την" ζωή" του#" Επιθυμία" μου" είναι" να" μοιάσω" σ*" αυτόν" και" να" περπα) τήσω"στα"αχνάρια"Του#" Έτσι" απλά" όπως" τα" λέει" η" πόρνη"στο"Ευαγγέλιο"του"Λουκά#" ###Δεν"ξέρω"τι"θέλω"+"όπως"το" νεογέννητο" παιδί" +" μου" αρκεί" η" ζεστασιά" σου!" ο" λόγος" σου!" το" βλέμμα"σου#" Δεν"θέλω"τίποτα"άλλο"εκτός" € από"το"να"κάθομαι"στα"πόδια"σου" και"να"ακούω"τη"φωνή"σου#" Δεν"ξέρω"τι"νέους"δρόμους"θα"διαβώ"μα"μου"αρκεί"να"είμαι"μαζί"σου!"γιατί"είσαι"ο"λατρευ) τός"μου!"η"αγάπη"μου!"το"κάλλος"μου!"το"φως"μου!"ο"Κύριός"μου#" Μαζί"σου"θέλω"να"είμαι"μέχρι"το"τέλος###" Προσπάθησα"σε"αυτή"τη"συλλογή"με"διάφορους"τρόπους"να"καταλάβω"και"να"περιγράψω" μια"εποχή"+",εικόνες"δωμάτια-"από"τη"ζωή"του"Χριστού"+"μέσα"από"τα"μάτια"ενός"καλόπιστου" παρατηρητή#"Αν"τα"κατάφερα"θα"φανεί"και"θα"έχει"συνέχεια###" Ή"ακόμα"να"περιγράψω"τις"ξεχωριστές"πτυχές!"σφαιρικά!"από"ένα"γεγονός",Η"πόρνη"από" το"Ευαγγέλιο"του"Λουκά-"και"μια"παραβολή",Ο"άσωτος"γιος-#" Υπάρχουν"ακόμα!"οι"."λόγοι"του"Χριστού"στο"σταυρό!"μονόλογοι!"συνομιλίες"και"ψαλ) μοί#" Αν"μπορώ"να"σκιαγραφήσω"κάτι"σαν"αφετηρία"για"τον"αναγνώστη!"είναι"πως"τα"γραφό) μενα"είναι"μια"κατάθεση"ψυχής"που"προσπαθεί"να"ιχνηλατήσει"μια"σχέση"έρωτα"που"κρατά" /0"χρόνια"με"πολλές"μεταπτώσεις!"αγωνίες"και"δάκρυα#" Καλές"αναγνώσεις"εύχομαι"και"μακάρι"να"ανακαλύψετε"ένα"κομμάτι"από"τον"εαυτό"σας" στις"σελίδες"του"Ανθρώπου"των"θλίψεων###

www.christianbookstore.gr

Η δύναμη της ζωής.. Ταυτίζομαι με τις παρακάτω επίκαιρες σκέψεις του γνωστού δικηγόρου της Κατερίνης κ. Δημήτρη Δημηνά που δημοσίευσε πρόσφατα στα τοπικά ΜΜΕ: «Ζούμε σε μια αλλοπρόσαλλη εποχή, που χαρακτηρίζεται από την μια μεριά από την ιλιγγιώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας, των εφευρέσεων και ανακαλύψεων, που εννοείται, ότι στοχεύουν στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του σύγχρονου ανθρώπου και από την άλλη από την καταστρεπτική για το περιβάλλον και τη ζωή ραγδαία κλιματική αλλαγή, τους νεοφανείς θανατηφόρους ιούς, τις διάσπαρτες στον πλανήτη πολεμικές συρράξεις και απειλές, την πείνα, τον εκπατρισμό και την ανείπωτη δυστυχία που μαστίζει εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο. Την στιγμή που οι μετρημένοι στην υφήλιο διάσημοι πλουτοκράτες δαπανούν δισεκατομμύρια δολαρίων για ένα ολιγόλεπτο ταξίδι αναψυχής στο διάστημα χιλιάδες μικρά παιδάκια πεθαίνουν καθημερινά ζώντας κάτω από άθλιες συνθήκες. Οι νέοι που αντικρίζουν με δέος την επελαύνουσα 4η Βιομηχανική Επανάσταση με την απίστευτη ανάπτυξη της ψηφιακής τεχνολογίας, των πανέξυπνων ρομπότ, της τεχνητής νοημοσύνης και των λοιπών επιτευγμάτων των θετικών επιστημών, μένουν ενεοί εμπρός στην νέα ανατρεπτική πραγματικότητα προβληματιζόμενοι για την μελλοντική τους πορεία προς επαγγελματική και κοινωνική τους αποκατάσταση. Δυστυχώς το κλίμα είναι αρνητικό για τους βλαστούς της νέας γενιάς, καθώς μπροστά τους ορθώνεται ένα τείχος αδιαφορίας, διαφθοράς, ψεύδους, ανομίας, εγκληματικότητας, αδικίας, απαξίωσης και χλευασμού των ηθικών και πνευματικών αξιών, που διαχέονται ανεξέλεγκτα και επιβάλλονται ανύποπτα ως νέο ήθος στην ελληνική κοινωνία.» Το μήνυμα της ελπίδας που έχουμε εμείς να αρθρώσουμε, ως συνειδητοί χριστιανοί, απέναντι σε μια τέτοια πραγματικότητα εδράζεται στην αλήθεια ότι μέσα σ’ αυτή τη ζοφερή ατμόσφαιρα υπάρχει η δύναμη της ζωής που συνεχίζει να υπάρχει και μπορεί και ανθίζει ακόμα και μέσα απ’ τις στάχτες! Για να βιώσουμε τη δύναμη αυτή θα πρέπει να αποφασίσουμε να αλλάξουμε πορεία κι αυτό ονομάζεται μετάνοια, μια λέξη τόσο ξεχασμένη και παρεξηγημένη στα χρόνια τα δικά μας. Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε την ευθύνη που αναλογεί στον καθένα μας σε κάθε πεδίο της ζωής μας. Για παράδειγμα, στις πρόσφατες τεράστιες φυσικές καταστροφές ψάχνουμε να αποδώσουμε ευθύνες σε κάθε άλλον, αντί να είμαστε έτοιμοι να εξομολογηθούμε την ευθύνη για την περιφρόνηση και κακομεταχείριση που, ως άτομα και κοινωνίες, δείχνουμε επί τόσα χρόνια προς τη δημιουργία του Θεού, με αποτέλεσμα να θερίζουμε τώρα τις τραγικές αυτές συνέπειες. Ας ευαισθητοποιηθούν οι καρδιές μας ώστε να σεβόμαστε και να φροντίζουμε το περιβάλλον που μας εμπιστεύθηκε ο Θεός για να μπορούν να το απολαύσουν και οι επόμενες γενιές. Πιο πριν όμως θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε την κυριαρχία του Δημιουργού Θεού πάνω στη φύση και στη ζωή μας και να θελήσουμε να δεχτούμε την καινούργια ζωή που Αυτός είναι πρόθυμος να δώσει στον καθένα μας ως δώρο με τη σταυρική Του θυσία και Ανάσταση... Η ζωή έχει τη δική της δύναμη που μπορεί να γίνει και δική μας όταν θελήσουμε να εφαρμόσουμε τις αρχές Του στην καθημερινότητα σ’ όλα τα πεδία της ζωής μας. Ζούμε πρωτόγνωρες προκλήσεις και προβλήματα στις μέρες μας αλλά μπορούμε να ζήσουμε και τη μοναδική δύναμη της ζωής που Εκείνος χαρίζει... Είναι η ευχή της καρδιάς μας, κι αυτόν το μήνα, η δύναμη της ζωής που Αυτός προσφέρει να γίνει δική μας εμπειρία! Η δύναμη της ζωής είναι ένα ακόμα θαύμα που το έχουμε τόσο ανάγκη... Φώτης Ρωμαίος ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 1

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ / ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021

περιεχόμενα Προσευχή για τη Νέα Σχολική Χρονιά Νικολέττα Π. Πετρίδου

Η Παλιγγενεσία Ενός Φανατικού Χάρης Ι. Νταγκουνάκης

«Πιερικό Περισκόπιο» Γεώργιος Σ. Κανταρτζής

Διδάγματα Ζωής «Χριστιανική Απολογητική Γωνιά» Η παιδική πορνογραφία και κακοποίηση και η εξαχρειωμένη ανθρώπινη φύση Τάσος Μαρκουλιδάκης

«Περίμενε, θα ξανάρθω...» Σούλα Μαξιμιάδου-Isch

Χρήσιμες Επισημάνσεις Στέφανος Κατσάρκας

Ο Θεός που δεν φωνασκεί Γιώργος Αλεξανδρής

«Αδελφαί και φίλαι...» Αλτάνα Φίλου-Πατσαντάρα

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ Τα δάκρυά μας στη φιάλη του Θεού! Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας

Τι θα επιλέξεις; Χαρούλα Ξανθοπούλου

«Εδώ στέκομαι» Ανανίας Καβάκας

Από τον Επιούσιο Άρτο... «Να πως είναι καλύτερα!» Θοδωρής Καλογερόπουλος

Μετάνοια Γιάννη Τζελέπη

Ξαπλωμένος στην κορυφή καταρτιού... Αλέξανδρος Δαδάος

Είμαι δικός Σου Γιούλικα Κ. Masry

Ευτυχισμένοι ή δυστυχισμένοι χριστιανοί; Ρίτα Αναγνώστου

Λέμε πάντα την αλήθεια! Peggy King Anderson

Επιθυμείς την αλήθεια Ανέστης Πεταλίδης

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 • TEΥΧOΣ 08 • ΕΤΟΣ 79ο ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ. 210.4834214, Fax: 210.6627506

03 04

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONAL Πρόεδρος: Τάσος Ιωαννίδης Μη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμός Έγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

08 11 12

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009)

Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος

16 18 20 22 25 35 36 38 41 42 44

Ειδικός σύμβουλος έκδοσης: Συμεών Ιωαννίδης Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γεώργιος Κανταρτζής office@ologos.gr

Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου Διεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά Δημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου: Δήμητρα Παπαναγή Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656 SEPTEMBER 2021 • NUMBER VIII • VOL. LXXIX

VOICE OF THE GOSPEL (USPS 942-960)

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINE Published in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

Owner: AMG International P.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

Founder: Dr. Spiros Zodhiates President: Tasos Ioannidis Special Consultant: Symeon Ioannidis Managing Editor: Fotis Romeos Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy Postmaster: If undeliverable please send form 3579 to: Voice of the Gospel P.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422 Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

46 48 50 52 56

Δείτε το περιοδικό μας online και συστήστε το στους φίλους σας: https://www.facebook.com/FoniTouEuaggeliou

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ Ελλάδα: 20 € Ευρώπη: 25 € Αμερική: 25 $ Υπ. Χώρες: 30 € ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831 ΙΒΑΝ:GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA Δικαιούχος: A M G INTERNATIONAL EKDOSEIS O LOGOS Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση της Βίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα. Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχειρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη 28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος. Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμένα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων. Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθρα λόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

Προσευχή για τη Νέα Σχολική Χρονιά

Ουράνιε Πατέρα μας, στο ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς προσευχόμαστε για όλους τους μαθητές του Δημοτικού, του Γυμνασίου και Λυκείου, για τους φοιτητές, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς. Μας πλημμυρίζουν ποικίλα συναισθήματα, προσδοκίες, ελπίδες αλλά και κάποιοι φόβοι κι ανησυχίες. Βοήθησέ μας να έχουμε πάντοτε στον νου μας την υπόσχεσή Σου ότι θα είσαι μαζί μας κάθε στιγμή, γιατί αυτό μας ανακουφίζει. Θεέ μας, Σ’ ευχαριστούμε που μετά τη χαλάρωση και την ξεκούραση των διακοπών επιστρέφουμε στις σχολικές αίθουσες. Σ’ ευχαριστούμε για τον χρόνο που ξοδέψαμε με την οικογένεια και τους φίλους μας και τώρα επιστρέφουμε στο πρόγραμμα του σχολείου. Δώσε μας υπομονή, πειθαρχία και διάθεση για εργασία. Για τους περισσότερους από εμάς είναι μια ακόμη ευκαιρία να γνωρίσουμε νέους δασκάλους και συμμαθητές, νέες ευκαιρίες επικοινωνίας. Εσύ μας έχεις ευλογήσει στο παρελθόν σ’ όλους τους τομείς της ζωής μας. Κάνε το, σε παρακαλούμε και τώρα. Βοήθησέ μας να δούμε με καινούρια οπτική και καλή διάθεση τους δασκάλους μας και τους συμμαθητές μας. Να αναπτύξουμε σε ύψιστο βαθμό τη συνεργασία και το πνεύμα της υπηρεσίας γι’ αυτούς που μας χρειάζονται. Αγαπημένε μας Πατέρα, μερικοί φέτος θα αποφοιτήσουν από κάποια σχολή. Εσύ οδήγησέ τους στα μελλοντικά τους σχέδια και ευόδωσε κάθε άγια προσδοκία και επιθυμία τους. Δώσε τους σοφία, σωστή κρίση και αγνά ελατήρια. Κύριέ μας, Δημιουργέ και Λυτρωτή μας, ευλόγησε και τη φετινή σχολική περίοδο και δώσε μας όρεξη και ζήλο να μελετούμε τα μαθήματά μας, που θα μας είναι χρήσιμα και για το μέλλον. Αφαίρεσε κάθε ίχνος άγχους και αγωνίας. Βοήθησέ μας να συγχωρούμε όσους μας έβλαψαν και να μιλάμε με ευγένεια και ευπρέπεια σε όλους. Κύριέ μας, ζητούμε να μας διατηρήσεις ασφαλείς από ατυχήματα και από κακούς ανθρώπους, καθώς πηγαίνουμε στο σχολείο. Προσευχόμαστε και για τους δασκάλους και καθηγητές μας. Δίνε τους υπομονή και σοφία, ώστε να μας διδάσκουν με σοβαρότητα και συνέπεια κι ακόμη να μην μεταδίδουν απλά ξερές γνώσεις, αλλά να μας βοηθούν και στην καλλιέργεια χρηστού χαρακτήρα. Θεέ μας, πρώτα απ’ όλα βοήθησε όλους μας, δασκάλους, μαθητές και γονείς, να στρέψουμε την ελπίδα μας μόνο σ’ Εσένα, Κύριέ μας, γιατί Εσύ εκδήλωσες την αγάπη Σου στους ανθρώπους, στέλνοντας τον Υιό Σου να σταυρωθεί για τη σωτηρία μας. Αυτήν την αγάπη που πήραμε εμείς να τη μεταδώσουμε σ’ όλους τους συνανθρώπους μας. Προσευχόμαστε στο όνομα του Ιησού Χριστού. ΑΜΗΝ. Διασκευή: Νικολέττα Π. Πετρίδου, Εκπαιδευτικός ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 3

Η ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ ΕΝΟΣ ΦΑΝΑΤΙΚΟΥ «Δεν αξίζω να ονομάζομαι απόστολος...»

Η ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ και η Δική μας... Φέτος είναι η χρονιά που το Έθνος μας γιορτάζει τα 200 χρόνια από την εξέγερσή του ενάντια σε μια σκλαβιά 400 ετών. Το 1821 οι Έλληνες πήραν τα όπλα και πολέμησαν για να ζήσουν ελεύθεροι. Η Παλιγγενεσία ενός έθνους, ωστόσο, επεκτείνεται και στην πνευματική του ζωή –όχι μόνο στην ιστορική του πορεία. Φέτος μέσα από μια σειρά άρθρων θα δούμε με ποιους τρόπους μπορεί να λάβει χώρα μια πνευματική παλιγγενεσία στη ζωή μας.

ταν ακόμα πολύ πρωί, όταν στο σύμια αχαλίνωτη μανία για το κυνήγι. Όμως, θαμπο της μέρας μπορούσε κανείς να αυτές τις μέρες δεν ήταν αυτός ο μόνος κυδει μια περίεργη κουστωδία. Δεν ήταν νηγός. Κάποιος άλλος, ο Κύριος των Μαθητών, ρωμαίοι στρατιώτες –κάτι πολύ συνηθισμένο ακολουθεί τα ίχνη του. Κάποιος άλλος τον εκείνη την εποχή στην Ιερουσαλήμ. Δεν ήταν κυνηγά. Ο Σαύλος νομίζει ότι καταδιώκει, ενώ τίποτα ληστές που αναζητούσαν κρυψώνα για καταδιώκεται. Η αγάπη του Χριστού αυτή τη τη λεία που είχαν αρπάξει τη νύχτα. Δεν ήταν φορά έτρεχε πίσω από το πολύτιμο θήραμα, κάποιο διαβατάρικο καραβάνι εμπόρων που κι ο Σαύλος σ’ εκείνο το ταξίδι ήταν αδύνατο πήγαινε να προωθήσει την πραμάτεια του. πια να ξεφύγει. Μακριά από την πολύβουη Ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. μεγαλούπολη όπου οι άνθρωποι συνήθως ξεΉταν ένας Φαρισαίος, νομοδιδάσκαλος φεύγουν από τον Θεό, δεν είχε κανέναν όμοιό του Ιουδαϊσμού, επικεφαλής μιας καλά οπλιτου για να κουβεντιάσει. Έξι μέρες μοναχική σμένης ομάδας, που περνούσε έφιππος από ιππασία, έξι νύχτες για περισυλλογή. Θέλοντας τη Δαμασκηνή Πύλη των Ιεροσολύμων, δίπλα και μη, ήταν αναγκασμένος να σταθεί μπροστά από κει που πρόσφατα είχε θαφτεί ο πρωτοστο μυστικό δικαστήριο της συνείδησής του... μάρτυρας Στέφανος. Ήταν ο Σαούλ ή Σαύλος και πήγαινε για τη Δαμασκό –το ταξίδι χρειΤι πίστευε ο Παύλος; αζόταν τότε μία βδομάδα. Εκεί είχαν κατευθυνθεί ένα ρεύμα προσφύγων Χριστιανών Ποιο ήταν, όμως, το κοσμοείδωλο του Σαύλου; μετά τον διωγμό των Ιουδαίων εναντίον τους. ποια ήταν η κοσμοθεωρία του σαν Φαρισαίου Άλλοι είχαν πάει προς την Ιόππη, όπου δίδασκε και μάλιστα σκληρού και φανατικού; Στον Ιουο απόστολος Πέτρος και άλλοι κατέφυγαν δαϊσμό είχε δημιουργηθεί μια λανθασμένη στη Σαμάρεια, όπου τους δίδασκε ο Φίλιππος. θρησκευτική εξέλιξη, μια κατάπτωση από τη Ελληνιστές Χριστιανοί όλοι αυτοί, που ο παθρησκεία των προφητών, κι έτσι η πολιτική ραδοσιακός Ιουδαϊσμός δεν τους ήθελε μες είχε καταστρέψει τη θρησκευτικότητα του στα πόδια του. Ετούτη η φωλιά της Δαμασκού Ιουδαϊσμού, και του είχε αφαιρέσει την πολυέπρεπε να εκκαθαριστεί από τους Χριστιανούς τιμότερη κληρονομιά του. Ούτε σκέψη για «πρόσφυγες», που απειλούσαν να προσηλυτίαπολυτρωτική θυσία του Μεσσία! Πολύ λίγοι σουν τους χιλιάδες πιστούς Εβραίους της μεήταν αυτοί που πρόσμεναν «το σωτήριον του γάλης ιουδαϊκής παροικίας, που είχαν αναΘεού», όπως ο Συμεών και η Άννα ή οι μαθητές πτύξει σπουδαία εμπορική δραπου επέλεξε ο Ιησούς. Ήταν οι στηριότητα στη Δαμασκό. «γνήσιοι Ισραηλίτες χωρίς δόλο Του ΧΑΡΗ Ο Σαύλος ήταν σαν τον κυμέσα τους» (Ιω 1:48). Τώρα ο ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ harris.dagounakis@gmail.com νηγό που τον είχε κυριεύσει Ιουδαϊσμός είχε γίνει ένας πο-

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 5

λιτικός μεσσιανισμός. Ο Μεσσίας του Ιουδαϊσμού της εποχής δεν ήταν ο «Πάσχων Δούλος» του Ησαΐα. Ήταν μια απέραντα μεγαλόπρεπη, επουράνια μαζί και γήινη μορφή με πολεμικές και διοικητικές ικανότητες, πάνω από την ανθρώπινη αδυναμία και τον θάνατο. Ένας τέτοιος υπεράνθρωπος ήρωας δεν καταβάλλεται από τους εχθρούς του ούτε αφήνεται στα χέρια τους να σταυρωθεί.

Η σημασία της Μεταστροφής Αυτό ήταν το μεσσιανικό ιδανικό που κυριαρχούσε στον νου του Σαύλου. Ο σταυρικός θάνατος στα μάτια του ήταν «σκάνδαλο». Αποδείκνυε πως ο Ιησούς ήταν ένας ψευδομεσσίας, και το κήρυγμα των οπαδών του ψευδολογίες. Εκείνο που δεν μπορούσε να χωνέψει ο φανατικός Φαρισαίος, καθώς κάλπαζε πάνω στο άλογό του, ήταν εκείνη η συναδέλφωση Ιουδαίων και αλλοφύλων σε μία νέα βασιλεία. Ήταν κάτι το τερατώδες! Πρέπει κανείς να τα έχει όλα αυτά υπόψη του, για να μπορέσει να μετρήσει τη σημασία που είχε η είσοδος του Πνεύματος του Χριστού στη συνείδηση ενός σαν τον Σαύλο, τη στιγμή της μεταστροφής του, εκεί στον δρόμο προς τη Δαμασκό! Σε λίγο θα έμπαινε στη μεγάλη πόλη και θα ολοκλήρωνε την αποστολή του. Να την τώρα η πόλη που λαμπύριζε στον δυνατό ήλιο του μεσημεριού. Όμως, πάνω από τον ουρανό έκαιγε μια ακόμα πιο εκτυφλωτική φλόγα. Τα μάτια του Σαύλου άρχισαν να πονούν. Τα άλογα στήθηκαν σούζα παραμερίζοντας στο πλάι. Ένα κουδούνισμα μετάλλων κι ο Σαύλος βρέθηκε ξαπλωμένος καταγής. Εικόνα παρόμοια μ’ εκείνη στη Γεθσημανή όταν πάλι ο θνητός Ιησούς έκανε τους εχθρούς του να πισωπατήσουν και να πέσουν κάτω. Μέσα στο φλογισμένο όραμα είδε ένα πρόσωπο σαν κάποιου επουράνιου ανθρώπου (Α΄ Κορ 15:48), με δυο μάτια σαν από την αιωνιότητα που τον κοιτούσαν σοβαρά και λυπημένα, υπέροχα και ήρεμα. Κάτω απ’ αυτό το φλογερό βλέμμα κάθε αντίσταση παρέλυε. Και μια φωνή τού μίλησε στην άγια γλώσσα των πατέρων του (τῇ 6 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἑβραΐδι διαλέκτῳ - Πραξ 26:14): «Σαούλ, Σαούλ, τι με διώκεις;» Η ουράνια επίγνωση τον συντάραξε: ο Στέφανος είχε δίκιο – ο Ιησούς ζει! Η συνέχεια είναι γνωστή. Ένας αλλαγμένος πια «Παύλος» σηκώθηκε από χάμω κι ήταν ένας για πάντα πιστός οπαδός του Ιησού, που στο αποκορύφωμα της πολυκύμαντης, καρποφόρου διακονίας του για τον Κύριο, το μόνο που μπορούσε να πει ήταν ότι «Εγώ πραγματικά είμαι ο τελευταίος ανάμεσα σ’ όλους τους αποστόλους· εγώ δεν είμαι άξιος ούτε να ονομάζομαι απόστολος, γιατί καταδίωξα την εκκλησία του Θεού (Α΄ Κορ 15:9). Τι είχε γίνει τώρα το «σκάνδαλον του σταυρού»; Το είχε βγάλει από τη μέση η πραγματικότητα του αναστημένου Χριστού.

Η δική μας Παλιγγενεσία Δεν ήταν μόνον ο Σαύλος που έγινε Παύλος. Καθένας που ακούει τη φωνή του Θεού με κάποιον τρόπο να μιλάει στη συνείδησή του και ανταποκρίνεται μετανοώντας για την αμαρτία του και παραδίνεται με πίστη στον Χριστό –«Τι θέλεις να κάνω Κύριε;»– είναι ένας Σαύλος. Το «όνομά» του του το αλλάζει ο Θεός. Όπως το άλλαξε και στον Αβραάμ και στον Ιακώβ και σε τόσους άλλους, συνήθεια εκείνης της κουλτούρας, όταν κάποιος προσλάμβανε κάποιον στην υπηρεσία του. Ποια είναι η δική σου παλιγγενεσία, φίλε μου; Προτιμήσαμε να χρησιμοποιήσουμε επιλογές από το θαυμάσιο κείμενο του J. Holzner (από το έργο του «Παύλος», σελ. 44-49, έκδ. «Η Δαμασκός», Αθήναι 1986), γιατί νιώθαμε πολύ μικροί για να περιγράψουμε το συγκλονιστικότερο, κατά τη γνώμη μας, γεγονός της Εκκλησιαστικής Ιστορίας: την παλιγγενεσία ενός φανατικού, που όμως έγινε «ο Πρώτος μετά τον Ένα», επειδή παραδόθηκε στον Χριστό. Μπορεί καθένας μας να ανταποκριθεί με την ίδια πίστη στην πρόσκληση του αναστημένου Χριστού. Και ο ίδιος Κύριος μπορεί να μας αλλάξει όλους και να μας χρησιμοποιήσει για τη δόξα του. n

Καταθέτοντας τα χρήματα στους λογαριασμούς που βρίσκονται στο κάτω μέρος της σελίδας 34.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΗΣ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ Ακούμε συχνά από τους άμβωνες να καυτηριάζονται ιδιαίτερα μερικές αμαρτίες, όπως πορνεία, μοιχεία, υποκρισία κ.ά. Σπάνια όμως η πλεονεξία. Αυτό θεωρείται θέμα ταμπού, ίσως επειδή αγγίζει όλους μας σε κάποιο βαθμό. Βέβαια, όταν μιλάμε για πλεονεξία, ο νους μας αμέσως πηγαίνει σ’ εκείνους που έχουν μεγάλη περιουσία. Κι ασφαλώς στην πρώτη θέση της λίστας φιγουράρουν οι πλούσιοι. Στην πραγματικότητα κανένας δεν παραδέχεται ότι έχει πρόβλημα με την πλεονεξία. Και σε περιπτώσεις που συμβεί ο άμβωνας να αναφερθεί στην πλεονεξία, ο νους μας τρέχει σε κάποιον άλλον πιο ευκατάστατο, ποτέ στον εαυτό μας. Πιστεύουμε ότι η απληστία είναι το πρόβλημα κάποιων άλλων. 8 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ο απ. Παύλος απευθυνόμενος με την επιστολή του στους πιστούς των Κολοσσών, που ήταν άνθρωποι της μεσαίας τάξης, μεταξύ των αμαρτιών ηθικής φύσης αναφέρει και την πλεονεξία ως ειδωλολατρία (Κολ. 3:5). Κι αφού η πλεονεξία ήταν πρόβλημα για εκείνους τους απλούς πιστούς της εποχής εκείνης, πόσο μάλλον στην εποχή μας που κυριαρχεί ο υλισμός! Πλεονεξία ή φιλαργυρία είναι η ακόρεστη επιθυμία να έχουμε περισσότερα χρήματα και υλικά αγαθά, απ’ όσα χρειαζόμαστε για να ικανοποιήσουμε τον εαυτό μας. Μάλιστα τα κάνουμε θεό μας, ξεχνώντας

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

ότι είμαστε «ξένοι και περαστικοί» στη ζωή αυτή (Εβραίους 11:13). Ο Ιησούς μίλησε εκτεταμένα για το θέμα αυτό. Και η Βίβλος είναι κατάσπαρτη με χωρία που δείχνουν το απαίσιο πρόσωπο της πλεονεξίας. Ο απ. Παύλος προειδοποιεί: «...η ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία» (Α΄ Τιμ. 6:10). Ο Λέων Τολστόι είπε: «Η φιλαργυρία και η φιλομάθεια έχουν κάτι κοινό: όσο περισσότερα αποταμιεύουν, τόσο λιγότερα νομίζουν ότι κατέχουν». Μια παροιμία λέει: «Τα χρήματα είναι σαν το νερό της θάλασσας. Όσο περισσότερο πίνεις, τόσο περισσότερο διψάς». Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος είπε: • Σε καμιά αμαρτία ο διάβολος δεν καρφώνει με τόσα

πολλά καρφιά τις ψυχές, όσο στη φιλαργυρία. • Πραγματικά πλούσιος είναι εκείνος που δεν έχει ανάγκη από τίποτε. Δηλαδή ο ολιγαρκής. • Αν θέλεις να αφήσεις πολύ πλούτο στα παιδιά σου,

Ο Σολομών, ο πλουσιότερος βασιλιάς της εποχής του, που απέκτησε και απόλαυσε ό,τι επιθύμησαν τα μάτια και η καρδιά του (Εκκλησ. 2:10), κατέληξε να πει: «Αυτός που αγαπάει το ασήμι, δεν θα χορτάσει από ασήμι· ούτε από ει-

στο χρήμα, που το έχει κάνει θεό του. Η πίστη δεν συμβαδίζει με την πλεονεξία. Ο Ιησούς μίλησε για την «απάτη του πλούτου» (Ματθ. 13:22). Ο φιλάργυρος λέει ότι συσσωρεύει χρήματα για τα γερατειά του ή για τα παιδιά του ή την

άφησέ τους στην πρόνοια του Θεού. Αυτός, όταν δει ότι Του δείχνεις τόση εμπιστοσύνη και τον αναγνωρίζεις συγκληρονόμο, πώς δεν θα τους εξασφαλίσει κάθε αγαθό; Ο Μαχάτμα Γκάντι είπε: «Η γη παράγει αρκετά για να ικανοποιήσει τις ανάγκες όλων των ανθρώπων, αλλά όχι την πλεονεξία όλων των ανθρώπων».

σοδήματα αυτός που αγαπάει την αφθονία...» (Εκκλ. 5:10). Κι αφού τα δοκίμασε όλα, γράφει στην αρχή του βιβλίου του: «Ματαιότητα ματαιοτήτων... τα πάντα ματαιότητα» (Εκκλησιαστής 1:2). Γνωστό είναι και το πάθημα του μυθικού βασιλιά Μίδα, που ό,τι έπιανε γινόταν χρυσός. Ο φιλάργυρος, στην πραγματικότητα, την πίστη και την εμπιστοσύνη του την έχει

υγεία του. Η παραβολή του άφρονα πλουσίου δείχνει την αβεβαιότητα της ζωής. Κανένας δεν έκανε συμβόλαιο ότι θα είναι αιωνόβιος. Ο πλούτος όχι μόνο δεν αποτελεί εγγύηση να μην αρρωστήσουμε, αλλά κάποτε δημιουργεί ασθένειες με την αγωνιώδη μέριμνά του. Κάποιος είπε: «Στο Ληξιαρχείο έχουμε γραμμένη μόνο την ημερομηνία γέννησής μας· ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 9

αλλά όχι την ημερομηνία θανάτου μας». Τα χρήματα πρέπει να είναι υπηρέτες μας κι όχι αφεντικά μας. Στο Ευαγγέλιο του Μάρκου 7: 21-22 ο Ιησούς αναφέρει έναν κατάλογο αμαρτιών, στον οποίον συμπεριλαμβάνεται και η πλεονεξία. Η απληστία δεν σχετίζεται πάντα με τον πλούτο των υλικών αγαθών που έχουμε, αλλά με τη στάση και τα κίνητρά μας. Και οι φτωχοί μπορούν να είναι εξίσου άπληστοι με τους πλούσιους. Όταν ήρθε κάποιος στον Ιησού και Tου ζήτησε να του λύσει ένα πρόβλημα κληρονομιάς που είχε με τον αδελφό του, ο Κύριός μας απέφυγε να εμπλακεί, μάλιστα τόνισε: «Να προσέχετε και να φυλάγεστε από κάθε είδους πλεονεξία, γιατί η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τα υπάρχοντά του, όσα παραπανίσια πλούτη κι αν αποκτήσει» (Λουκάς 12:15). Ο άπληστος δεν σκέφτεται πόσο πρόσκαιρη είναι η ζωή του στη γη. Kι έρχεται η αρρώστια, η πανδημία, η οικονομική κρίση κι από κροίσος γίνεται ζητιάνος ή ξαφνικά φεύγει απ’ τη ζωή. Δεν υπάρχει οικονομική ασφάλεια σ’ αυτόν τον κόσμο. Η απληστία μάς τυφλώνει και δεν βλέπουμε τα πράγματα υπό το φως της αιωνιότητας, της συντομίας και της αβεβαιότητας της ζωής. Η

πλεονεξία είναι τόσο κακή, που ο απ. Παύλος λέει να μη συναναστρεφόμαστε με πλεονέκτες! (Α΄ Κορ. 5:11). Τονίζει επίσης ότι οι πλεονέκτες, που τους συγκαταλέγει ανάμεσα στους ανήθικους, «δε θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού» (Α΄Κορ. 5:9,10). Σχεδόν σε κάθε κατάλογο αμαρτιών, όπου αναφέρεται η πλεονεξία, συνδυάζεται αυτή με αμαρτίες σεξουαλικής ανηθικότητας. Ο απ. Πέτρος καταγγέλλει τέτοιους ψεύτικους δασκάλους που έχουν «καρδιά εξασκημένη στην πλεονεξία» (Β΄ Πέτρ. 2:14-15). Προσέξτε τα παρακάτω ερωτήματα, που είναι διασκευή από ένα κείμενο στα αγγλικά: • Βλέπω τα υπάρχοντά μου ως δικά μου ή ως δώρο που μου το έδωσε ο Θεός; • Αν ήξερα ότι επρόκειτο να πεθάνω σ’ έναν χρόνο, θα έκανα κάτι διαφορετικό με τη διαχείριση της περιουσίας που μου χάρισε ο Θεός; • Γιατί θέλω ν’ αποκτήσω περισσότερα χρήματα; • Επιθυμία μου είναι να κερδίσω περισσότερα χρήματα ή το αιώνιο μέλλον μου; • Ποια είναι η ασφάλειά μου; Τα χρήματα ή ο Θεός; • Θρηνώ περισσότερο για την απώλεια των χρημάτων μου ή για την απώλεια των προσφιλών μου, που ζούνε

χωρίς Θεό και χωρίς ελπίδα; • Είμαι προσκολλημένος στα υλικά αγαθά μου και τα κρατώ μόνο για μένα ή είμαι γενναιόδωρος και έτοιμος να τα μοιραστώ και με άλλους που έχουν ανάγκη; • Μ’ ενδιαφέρει ο χριστιανικός χαρακτήρας μου ή η επιδίωξη απόκτησης περισσότερων χρημάτων; Ο γνωστός συγγραφέας Τζον Στάινμπεκ αναφέρει την ιστορία ενός ευτυχισμένου αλλά φτωχού αλιέα μαργαριταριών, που ονειρεύεται να βρει το τέλειο μαργαριτάρι. Μια μέρα το βρίσκει, αλλά αντί να του φέρει την ευτυχία που έλπιζε, του φέρνει το ένα πρόβλημα μετά το άλλο, επειδή όλοι επεδίωκαν ν’ αποκτήσουν το μαργαριτάρι του. Ο ίδιος παραλίγο να σκοτωθεί. Ο γιος του σκοτώθηκε. Ο ίδιος με τη σύζυγό του τσακώνονται. Η ήρεμη ζωή του αναστατώνεται λόγω των προσπαθειών του να διαφυλάξει το μαργαριτάρι. Τέλος στάθηκε στην ακτή της θάλασσας και εκσφενδόνισε το καταραμένο μαργαριτάρι όσο πιο μακριά μπορούσε. Αυτό πρέπει να κάνουμε κι εμείς με την απληστία μας! Κι ας μην ξεχνάμε ότι «η οργή του Θεού ξεσπάει από τον ουρανό εναντίον κάθε ασέβειας και αδικίας των ανθρώπων...» (Ρωμαίους 1:18). n

> Μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.nikites.eu με ποικιλία θεμάτων. 10 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Διδάγματα Ζωής Σκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής

Γνώση

• • • • • • • • • •

«...επιστρατεύοντας όλον τον απαιτούμενο ζήλο, να καταβάλλετε κάθε προσπάθεια να προσθέσετε στην πίστη σας την αρετή, και στην αρετή τη γνώση, και στη γνώση την εγκράτεια...» (Β΄ Πέτρου 1:5-8). Όσοι γνωρίζουν το Θεό νιώθουν ταπεινοί, κι όσοι γνωρίζουν τον εαυτό τους δεν μπορούν να νιώθουν περήφανοι. Το να γνωρίζει κανείς το θέλημα του Θεού είναι η μεγαλύτερη γνώση. Και το να εκτελέσει το θέλημά Του είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα. Νομίζουμε πως γνωρίζουμε «καλά» τα πράγματα όταν ξέρουμε λίγα. Με την αύξηση της γνώσης μας καταλαβαίνουμε πόσο λίγα γνωρίζουμε. Είμαι αρκετά μεγάλος ώστε να ξέρω ότι δεν τα ξέρω όλα. Γνώση είναι το να μάθεις κάτι. Σοφία είναι το πώς να χειριστείς εκείνο που έχεις μάθει. Σοφία είναι η σωστή εφαρμογή της γνώσης. Ελευθερία χωρίς γνώση είναι επικίνδυνη. Γνώση χωρίς ελευθερία είναι ανώφελη. Η έλλειψη γνώσεων είναι πρόβλημα μικρότερο από την έλλειψη αισθημάτων. Γνώση είναι να διαβάζεις τα ψιλά γράμματα. Εμπειρία είναι αυτό που αποκτάς αν δεν τα διαβάσεις.

• • • • • • • • • •

Γνώση είναι η βαθμιαία ανακάλυψη του μεγέθους της άγνοιάς μας. Η επένδυση στη γνώση προσφέρει το καλύτερο επιτόκιο. Η γνώση, όπως και η θρησκεία, πρέπει να ασκείται ώστε να μεταφέρεται και στους άλλους. Όσο καλύτερα γνωρίζει κανείς τη ζωή, τόσο περισσότερο μαθαίνει ότι αν δεν κωπηλατεί ο ίδιος τα κουπιά της βάρκας του, δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά. Όσο περισσότερη γνώση αποκτά κανείς, τόσο πιο ταπεινός γίνεται. Είναι πολύτιμη γνώση για τον άνθρωπο να ξέρει τους περιορισμούς του. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής μας είναι ότι η γνώση μας αυξήθηκε γρηγορότερα και περισσότερο απ’ ό,τι η σοφία μας. Η απόδειξη του χριστιανισμού σου δεν είναι η γνώση του Ευαγγελίου, αλλά η εφαρμογή του στη ζωή σου. «Τη διδαχή μου προτιμήστε την από το ασήμι, τη γνώση απ’ το χρυσάφι το εκλεκτό» (Παροιμίες 8:10). «Δίδαξέ με, Κύριε, και φρόνηση και γνώση, γιατί τις εντολές σου τις εμπιστεύομαι» (Ψαλμός 119:66). n Συλλογή-Διασκευή: ΣΥΜΕΩΝ Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 11

Χριστιανική Απολογητική Γωνιά Στη στήλη αυτή το περιοδικό μας αποσκοπεί –με λόγια απλά– να δώσει απαντήσεις σε θέματα που απασχολούν πολλούς ανθρώπους με ερωτήματα γύρω από τα «γιατί» της Πίστης...

Φύση και Βάση της Ηθικής Στο τεύχος Ιουλίου 2021, συζητήσαμε την ηθική ως αναπόσπαστο μέρος του χαρακτήρα του Θεού που απαιτεί από καθέναν μας την πρέπουσα αντιμετώπιση. Στο βιβλίο τους με τίτλο «Αυτό που μας καθιστά ανθρώπους»1 ο θεολόγος Ντέιβιντ Γκούντινγκ και ο μαθηματικός Τζον Λένοξ επισημάνουν στοιχεία που συντελούν σ’ αυτό που κοινώς ονομάζεται «ηθικό συναίσθημα», αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης φύσης.

Το αίσθημα δικαιοσύνης

Το αίσθημα αισθητικής Δεν το επινοήσαμε εμείς το αίσθημα αυτό. Γεννηθήκαμε έτσι. Όμως το εκτιμούμε γιατί μαζί με την ομορφιά εικόνων γύρω μας είναι αυτό που μας επιτρέπει να απολαύσουμε αυτή την ομορφιά και να αποστραφούμε την ασχήμια. Το ότι θεωρούμε ένα τριαντάφυλλο «όμορφο» είναι άκρως υποκειμενικό αίσθημα, αλλά όταν το δείχνουμε σε άλλους, περιμένουμε από αυτούς να συμφωνήσουν ότι είναι όμορφο. Συνεπώς, αν η εκτίμηση ομορφιάς είναι μια εξαιρετικά υποκειμενική εμπειρία, υπάρχουν κάποια αντικειμενικά κριτήρια που μας κάνουν να αποφασίζουμε σχετικά με το τι είναι όμορφο και τι όχι. Το πιο σημαντικό είναι ότι υποθέτουμε πως και οι άλλοι έχουν τα ίδια εγγενή κριτήρια περί αντίληψης ομορφιάς. Εάν μερικοί άνθρωποι δεν τα έχουν, ή προτιμούν την ασχήμια, πιστεύουμε ότι πάσχουν από αχρωματοψία ή κάποια εγκεφαλική διαταραχή που δεν τους επιτρέπει να αντιλαμβάνονται σωστά σχήματα και χρώματα.

Το έμφυτο αίσθημα δικαιοσύνης το συναντάμε ήδη στα πολύ μικρά παιδιά. Δύο αδέλφια παίζουν και ο μεγαλύτερος αρπάζει το παιχνίδι του νεότερου αρνούμενος να του το επιστρέψει, προκαλώντας τις κραυγές του μικρού. Η μητέρα, ακούγοντας τον καβγά, μπαίνει στο δωμάτιο τη στιγμή που το μικρότερο παιδί χτυπάει τον αδερφό. Δεν είδε πώς άρχισε ο καβγάς και ότι ο μεγαλύτερος τον προκάλεσε. Έτσι τιμωρεί τον μικρότερο. Εκείνος διαμαρτύρεται κλαίγοντας: «Είναι άδικο, δεν έφταιγα εγώ!» Διερωτάται κανείς, από πού πήρε το μικρό παιδί την ιδέα Η γλωσσική ικανότητα ότι ο κόσμος πρέπει να ’ναι δίκαιος; Όμως, το Η εγγενής μας γλωσσική ικανότητα παλαιότερα αίσθημα δικαιοσύνης υπάρχει μέσα μας, αν και θεωρείτο ότι εξελίχθηκε από τις κραυγές των η μακροχρόνια εμπειρία αδικιών στον κόσμο ζώων. Όταν κάποιο πρωτόγονο γουρούνι συτείνει να σκληρύνει την ευαιναντούσε ένα λιοντάρι, το σοκ σθησία μας και κάποιες φορές που εκείνο έπαιρνε εκδηλωνόταν Απο τον μας κάνει να γινόμαστε κυνικοί με ένα τρομαγμένο γρύλισμα. ΔΡΑ ΕΡΑΣΤΟ ΦΙΛΟ προς τους άλλους. Όταν αυτό συνέβαινε συχνά, τα 12 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

άλλα γουρούνια που άκουγαν αυτό το συγκεκριμένο γρύλισμα το συσχέτιζαν με «λιοντάρι!». Έτσι, από τις πρωτόγονες απαρχές της και από χιλιάδες άλλου είδους επιφωνήματα, η γλώσσα υποτίθεται ότι εξελίχθηκε σταδιακά κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών. Εκτενή πειράματα με πιθήκους προσπάθησαν μάταια να εντοπίσουν την εξελικτική προέλευση της γλώσσας από προ-ανθρώπινη πηγή. Σήμερα, καμία γλώσσα δεν θεωρείται πρωτόγονη με την έννοια ότι μπορεί να προέρχεται από τα ζώα. Ακόμα και λαοί με λιγότερο πολύπλοκους πολιτισμούς έχουν εξαιρετικά εξελιγμένες γλώσσες, με σύνθετη γραμματική και πλούσια λεξιλόγια, ικανές να προσδιορίσουν επακριβώς το κάθε τι και να συζητήσουν οτιδήποτε εφάπτεται της σφαίρας των ενδιαφερόντων τους. Ο Νόαμ Τσόμσκι, ο Αμερικανός γλωσσολόγος και φιλόσοφος στο πρωτοποριακό του έργο για τη γλώσσα2 επισημαίνει το γεγονός ότι η ιδιοφυΐα της ανθρώπινης γλώσσας συνίσταται, όχι απλώς στη χρήση αυθαίρετων ήχων (και επομένως, λέξεων) για την αναπαράσταση πραγμάτων και ιδεών, αλλά ακόμη περισσότερο στην ικανότητα σύλληψης, κατανόησης και έκφρασης στη σύνταξη των λογικών σχέσεων μεταξύ των ιδεών.

Η εγγενής αίσθηση περί ηθικών αρετών και περί κακού Όχι μόνο έχουμε ένα έμφυτο αίσθημα τόσο περί δικαιοσύνης όσο και αδικίας, αλλά έχουμε επίσης και μια έμφυτη διάκριση ηθικά σωστών ή λανθασμένων ενεργειών και συμπεριφορών. Το ψέμα λογίζεται ως παράσιτο της αλήθειας επειδή, για να είναι αποτελεσματικό, βασίζεται στην προσδοκία ότι οι άλλοι θα πουν την αλήθεια. Αν όλοι πάντα έλεγαν ψέματα, κανείς δεν θα πίστευε ποτέ τίποτα και κανέναν. Οι σχέσεις θα υπονομεύονταν και κάθε κοινωνική ζωή θα καθίστατο αδύνατη με ενδημική την ανασφάλεια. Ένας ψεύτης δεν μεταφέρει απλώς αναξιόπιστες πληροφορίες: δείχνει επίσης ότι είναι ένα αναξιόπιστο άτομο. Εκμεταλλεύεται την εμπιστοσύνη του άλλου προκειμένου να την προδώσει κάνοντας κακό. Η ανθρώπινη συνήθεια να κατηγορούμε τους άλλους όταν λένε ψέματα δείχνει ότι ο

ηθικός νόμος είναι «γραμμένος» στην ανθρώπινη καρδιά. Οι ηθικοί νόμοι είναι έμφυτοι.

Συνείδηση και ντροπή Ως άνθρωποι είμαστε εφοδιασμένοι με δύο μηχανισμούς που μας εμποδίζουν να παραβιάσουμε τους ηθικούς νόμους ή, αν τυχόν και τους παραβιάσουμε, να λειτουργούν ως εσωτερικοί μάρτυρες εναντίον μας. Ο πρώτος είναι η «συνείδηση» και ο δεύτερος το αίσθημα «ντροπής» μέσα μας. Αν, παρ’ όλες τις προειδοποιήσεις τους, επιμείνουμε στο κακό, τότε μας καταλαμβάνει συχνά ένα αίσθημα ντροπής που εκφράζεται συνήθως και μ’ ένα κοκκίνισμα. Αλλά ακόμη και αν το κακό δεν διαπιστωθεί ή αποκαλυφθεί, ο μηχανισμός ντροπής μέσα μας μάς οδηγεί στο να ντρεπόμαστε για τον εαυτό μας, αν είμαστε ειλικρινείς μ’ εμάς τους ίδιους, έστω κι αν κανείς άλλος δεν το γνωρίζει αυτό. Οι δύο αυτοί μηχανισμοί μαρτυρούν περί ενός «καθολικού» ηθικού νόμου. Και καταλήγουν οι συγγραφείς: «Όταν λέμε οι ηθικοί νόμοι είναι αντικειμενικοί, αυτό σημαίνει ότι μοιάζουν με τους μαθηματικούς νόμους. Δεν τους επινόησαν άνθρωποι, απλώς τους ανακάλυψαν. Σε διαφορετικές εποχές της ιστορίας οι διάφοροι πολιτισμοί εφηύραν ξεχωριστά αριθμητικά συστήματα ... αλλά όλα εκφράζουν τους ίδιους νόμους της αριθμητικής: κανείς δεν εφηύρε αυτούς τους νόμους». Το ίδιο συμβαίνει και με τους ηθικούς νόμους. n ___________ 1

David Gooding και John Lennox, Being Truly Human: The Limits of Our Worth, Power, Freedom and Destiny, (Belfast: Myrtlefield House, 2018), σ. 97-122. 2

Noam Chomsky, “Review of B. F. Skinner”, Verbal Behavior. Language 35/1

* Οσοι επιθυμείτε να διαβάσετε περισσότερα ενδιαφέροντα κείμενα του Έραστου Φίλου: https://efilos.blogspot.gr/ https://areopagusbriefs.wordpress.com/

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 13

Η παιδική πορνογραφία και κακοποίηση και η εξαχρειωμένη ανθρώπινη φύση

ον Μάιο του 2017 το FBI, σε συνεργασία νογραφίας και σεξουαλικής κακοποίησης με πολλές ευρωπαϊκές αστυνομίες, παιδιών. Ένα τμήμα του επικεντρώνονταν εξάρθρωσε ένα από τα μεγαλύτερα κυ- αποκλειστικά σε νήπια, ένα άλλο στην αιμομιξία κλώματα οργανωμένης παιδικής πορνογρα- και πολλά άλλα σε διάφορα φετίχ με παιδιά. φίας στο διαδίκτυο, μετά από πολύχρονη Η Γερμανική αστυνομία, στις αρχές Μαΐου έρευνα. Συνελήφθησαν οι υπεύθυνοι του του 2021, ανακοίνωσε την εξάρθρωση ενός ιστότοπου Playpen που λειτουργούσε στο δικτύου παιδικής πορνογραφίας στο Darknet, σκοτεινό διαδίκτυο (DarkWeb) με περισσό- το οποίο παρουσιαζόταν ως ένα «από τα μετερους από 150.000 χρήστες ανά τον κόσμο. γαλύτερα στον κόσμο» και είχε περισσότερα Συνελήφθησαν συνολικά 368 ύποπτοι. Ο ιστό- από 400.000 μέλη. Αφορά την πλατφόρμα τοπος Playpen ήταν τεχνικά δομημένος με BOYSTOWN ειδικευόταν σε υλικό από σετέτοιο τρόπο ώστε επέτρεπε ξουαλικές κακοποιήσεις αγοστους χρήστες του να έχουν ριών. Από τον εύκολη πρόσβαση σε ένα ευρύ Η παιδική πορνογραφία ΤΑΣΟ ΜΑΡΚΟΥΛΙΔΑΚΗ φάσμα υλικού παιδικής ποραποτελεί μία επικερδέστατη

14 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

βιομηχανία περίπου είκοσι δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Είναι αδύνατον να υπολογισθεί επακριβώς τόσο ο συνολικός αριθμός των ιστότοπων παιδικής πορνογραφίας όσο και των υπέρογκων κερδών που αποφέρουν σε καθημερινή βάση. Σε κοινωνικό επίπεδο, είναι επιτακτική είναι η ανάγκη πέρα από μέτρα καταστολής και θέσπιση αυστηρών ποινικών κυρώσεων, η πολιτεία να αναλάβει και ενημερωτικές δράσεις σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, καθώς και με κοινωνικά μηνύματα μέσω των ΜΜΕ, δεδομένου ότι η καταπολέμηση της παιδικής πορνογραφίας γίνεται κυρίως σε επίπεδο πρόληψης. Ανάλογη ενημέρωση πρέπει να αναλάβουν και οι χριστιανικές εκκλησίες και κατασκηνώσεις για παιδιά και μεγαλύτερους με τα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης ή παρενόχλησης που έρχονται στο φως και να πολλαπλασιάζονται καθημερινά σε κοινωνικό επίπεδο. Και οι χριστιανικές εκκλησίες όμως θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικές στην επιλογή στελεχών, αλλά και στην επιτήρηση των διακονιών μικρών παιδιών. Δεν πρέπει να θεωρήσουμε ότι αυτά τα φαινόμενα δεν θα αγγίξουν ποτέ τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Πρέπει να ενημερώσουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας γι’ αυτά τα θέματα, ώστε να έχουν ένα δίκτυο ασφαλείας αποτελούμενο από ενήλικες στους οποίους θα προστρέξουν, όταν νιώθουν ανασφάλεια ή άβολα για κάτι ή για κάποιον. Πρέπει να τα διδάξουμε ότι πρέπει να έχουν τον έλεγχο του σώματός τους και κανείς, εκτός από τους γονείς και τους γιατρούς όταν τα αγγίζουν σωστά, δεν πρέπει να αγγίζει τα απόκρυφα σημεία τους. Όταν κάποιος επιχειρήσει να αγγίξει απόκρυφα σημεία του σώματός τους ή να τους δείξει απόκρυφα μέρη κάποιου σώματος πρέπει να τα μάθουμε με δυνατό και ξεκάθαρο τρόπο και με τα χέρια τεντωμένα να φωνάξουν με

όλη τους τη δύναμη: «σταμάτα και φύγε». Τα παιδιά πρέπει να φιλούν και αγκαλιάζουν αυτούς που θέλουν. Όταν κάποιος τα πλησιάσει ή τα αγγίξει με λάθος τρόπο, πρέπει αμέσως να τρέξουν σε κάποιον μεγάλο από το δίκτυο ασφαλείας τους για να του πουν ακριβώς τι έγινε. Τέλος, πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας ότι κρατάμε μυστικά μόνο για ευχάριστες εκπλήξεις. Το συγκεκριμένο θέμα μου θυμίζει την απόλυτη εξαχρείωση της ανθρώπινης φύσης. Βρισκόμαστε σε μία εποχή όπου κάποιοι επιστήμονες έχουν αρχίσει δειλά να αναφέρονται στα δικαιώματα των παιδόφιλων! Πολλές φορές αναρωτιέμαι γιατί ο Θεός δεν μας τιμωρεί και ασχολείται μαζί μας. Ο Θεός γνωρίζει και βλέπει τα πάντα (Εβραίους 4:13, Ψαλμός 33:15). «Είναι έλεος του Κυρίου ότι, δεν συντελεστήκαμε, επειδή δεν έλειψαν οι οικτιρμοί του. Ανανεώνονται κατά τα πρωινά· μεγάλη είναι η πιστότητά σου» (Θρήνοι 3:2123). Η Γραφή αναφέρει ότι «δεν υπάρχει άνθρωπος δίκαιος επάνω στη γη, που να πράττει το καλό, και να μη αμαρτάνει» (Εκκλησιαστής 7:20). «Η καρδιά των ανθρώπων, όσο ζουν, είναι γεμάτη κακία και ανοησία· και ξαφνικά πεθαίνουν» (Εκκλησιαστής 9:20). Όλοι οι άνθρωποι είναι υπόδουλοι στην αμαρτία (Γαλάτας 3:22). Μετά τον κατακλυσμό ο Θεός διακήρυξε ότι ο λογισμός της καρδιάς τού ανθρώπου είναι κακός από τη νηπιότητά του (Γένεση 8:21). Ο δε Ιερεμίας αναφέρει «η καρδία είναι απατηλή υπέρ πάντα και σφόδρα διεφθαρμένη» (Ιερ.17:9). Όλοι μας πρέπει να μετανοήσουμε και να δεχτούμε τη χάρη του Θεού, η οποία μπορεί να μεταμορφώσει τη ζωή μας. Παράλληλα πρέπει να έχουμε τα μάτια, τα αυτιά και τις πνευματικές μας κεραίες ανοικτές, καθώς και να προσευχόμαστε για την προστασία των παιδιών από κακόβουλους ανθρώπους. n ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 15

«Περίμενε, θα ξανάρθω...» νας πατέρας είχε υποσχεθεί στο αγοράκι λικά τον έπεισε, αλλά ζήτησε να πάει και ο του να πάνε για ψάρεμα μια μέρα. Επί ίδιος μαζί με το πλήρωμα του σκάφους διάτέλους έφτασε εκείνη η μέρα που και οι σωσης. Να ψάχνει κανείς μέσα σε μια τέτοια δυο την περίμεναν. Μπήκαν στο καραβάκι τους φουρτούνα ήταν σαν να ψάχνει μια βελόνα και προχώρησαν στα ανοικτά της θάλασσας, μέσα σε μια θημωνιά. αρκετά μακριά από την παραλία. Ήταν τόσο Τελικά έφτασαν σε μια σημαδούρα, αλλά απασχολημένοι με το ψάρεμα και χαίρονταν δεν βρήκαν το αγοράκι. Φόβος και απελπισία την όμορφη συντροφιά ο ένας με τον άλλον, γέμισαν την καρδιά του πατέρα, αλλά δεν τα ώστε δεν παρατήρησαν ότι μαύρα σύννεφα παρατούσε και ζήτησε από τον καπετάνιο να μαζεύονταν και πλησίαζε θύελλα. Η θάλασσα προχωρήσει λίγο πιο πέρα. Με πολύ δισταγμό άρχισε να αγριεύει και να ξεσπάει πάνω στο ο καπετάνιος δέχτηκε να συνεχίσει την έρευνά μικρό τους σκάφος. Ο άνεμος σήκωνε τα κύματα του στην επόμενη σημαδούρα. Ενώ την πλησε μεγάλο ύψος. Κάποια στιγμή το μικρό σκάφος σίαζαν, όλο το πλήρωμα ήταν απελπισμένο, αναποδογύρισε. Πατέρας και γιος βρέθηκαν γιατί δεν έβλεπαν σημάδι ζωής. Ξαφνικά τα μέσα στα μανιασμένα κύματα και στο έλεος κύματα αντέστρεψαν τη σημαδούρα και είδαν των στοιχείων της φύσης. ένα μικρό χεράκι να την κρατά. Με μεγάλη Καθώς υψώθηκαν στην κορυφή ενός κύ- προσοχή και με ασφάλεια ανέβασαν το αγοράκι ματος, είδαν μια σημαδούρα. Με πολύ μεγάλη στο σκάφος διάσωσης. Καθώς επέστρεφαν προσπάθεια κολύμπησαν και έφτασαν στη ση- προς την ακτή, ο πατέρας κρατούσε σφικτά μαδούρα. Ήταν μικρή, αρκετή μόνο για να την στην αγκαλιά το αγοράκι του. Ο καπετάνιος πιάσει ένα χέρι. Ο πατέρας ήξερε πως, αν συγκινημένος ρώτησε το αγοράκι: «Πώς μπόέμεναν εκεί, θα πέθαιναν, γιατί η ακτή ήταν ρεσες να κρατήσεις τη σημαδούρα μέσα σε πολύ μακριά για να κολυμπήσουν και οι δύο. αυτήν την τρικυμία τόση ώρα;» Το αγοράκι Γι’ αυτό είπε στο αγοράκι του: «Κράτα καλά τη απάντησε: «Πριν με αφήσει ο μπαμπάς μου, σημαδούρα. Εγώ θα κολυμπήσω μέχρι την μου είπε να κρατώ τη σημαδούρα, γιατί θα ξαακτή για να ζητήσω βοήθεια και θα ξανάρθω». ναερχόταν να με πάρει!» Μετά από πολύωρο κοπιαστικό κολύμπι Τι μεγάλο παράδειγμα για μας! Μένουμε έφτασε εξαντλημένος στην ακτή, όπου και σω- πιστοί στο πόστο μας, περιμένουμε τον ερχομό ριάστηκε. Μεταφέρθηκε γρήγορα στην ακτο- του Κυρίου μας με τέτοια βεβαιότητα και πίστη; φυλακή, στις Πρώτες Βοήθειες. Είπε αμέσως Και Εκείνος πριν φύγει από αυτήν τη γη, μας στον αξιωματικό της ακτοφυλακής πως το μικρό υποσχέθηκε πως θα ξαναέρθει. Ας ξαναθυμητου αγοράκι βρισκόταν στη θάλασσα πιασμένο θούμε τα λόγια Του: από μια σημαδούρα και έπρεπε να πάνε να το «Πηγαίνω λοιπόν να σας ετοιμάσω τόπο. σώσουν επειγόντως. Εκείνος Κι αφού πάω και σας ετοιμάσω του απάντησε: «Τίποτε δεν μποτόπο, θα έρθω πάλι και θα σας ρεί να επιζήσει μέσα σ΄ αυτήν πάρω κοντά μου για να είστε κι Από την ΣΟΥΛΑ τη φουρτούνα». Ο πατέρας συεσείς όπου είμαι εγώ» (Ιωάννης ΜΑΞΙΜΙΑΔΟΥ ISCH νέχισε να τον παρακαλεί και τε14:3-4). n

16 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 17

Χρήσιμες Επισημάνσεις Θυμήθηκα το περίφημο βιβλίο «Η Μοντέρνα Τέχνη κι ο Θάνατος ενός Πολιτισμού» (Modern Artand the Death of a Culture, έκδοση InterVarsity Press 1970) του Χανς Ρόκμακερ, σπουδαίου χριστιανού διανοητή, συγγραφέα, ιστορικού της τέχνης και τεχνοκρίτη, καθηγητή της ιστορίας της τέχνης στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ. Αν και το βιβλίο γράφτηκε πριν πενήντα χρόνια, τα πιο πολλά απ’ όσα αναφέρει δεν έχουν χάσει καθόλου την επικαιρότητά τους – αρκετά μάλιστα έχουν ακόμη πιο πολλή εφαρμογή σήμερα απ’ όσο στην ίδια την εποχή που γράφτηκαν. Μέσα στα τόσα και τόσα σημαντικά, ξεχωρίζω ένα απόσπασμα που το περιεχόμενό του αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια, όπου όλο και περισσότερο γίνεται φανερός ο ρόλος και η θέση που πρέπει να κατέχει η τέχνη στο έργο του Θεού και στην εκκλησία Του. Γράφει λοιπόν ο Χανς Ρόκμακερ στις πρώτες σελίδες του βιβλίου του: «Σήμερα είναι γνωστό σε όλους ότι μέσα στους χριστιανικούς κύκλους το ενδιαφέρον για την τέχνη είναι μικρό. Καθώς γίνεται όλο και πιο φανερό πως τα πράγματα αρχίζουν ν’ αλλάζουν, μια και η νεότερη γενιά που γεννήθηκε και μεγάλωσε μέσα σ’ αυτούς τους κύκλους αρχίζει να κατανοεί τη σημασία της τέχνης, προκύπτουν ένα σωρό εντάσεις. Οποιοδήποτε είδος κριτικής σκέψης λείπει σχεδόν ολοκληρωτικά. Δεν υπάρχει καλλιτεχνική ενόραση, δεν υπάρχουν δοσμένες κατευθύνσεις, δεν υπάρχουν απαντήσεις στα καυτά ερωτήματα της γενιάς που μεγαλώνει. Πολλοί θέλουν να ’ναι καλλιτέχνες με τη χριστιανική σημασία –πρέπει όμως να βρουν μόνοι τους τις απαντήσεις. Ποια πρέπει να ’ναι η συμπεριφορά τους απέναντι σ’ αυτό το θέμα; Τι νόημα έχει αυτό; Πολλοί έχουν στρέψει τα νώτα τους προς τον χριστιανισμό, ή, ακόμη πιο τραγικό, προς τον Χριστό, καθώς έχουν φτάσει στο σημείο να νιώθουν πως, αν αυτή η ζωτική πλευρά της ανθρώπινης ζωής είναι έξω απ’ τη θρησκεία και την πίστη, τότε κάτι δεν πάει καλά με την πίστη. Νιώθουν την υποχρέωση να πάρουν μέρος με διαφόρους τρόπους στην πνευματική μάχη ενάντια στο πνεύμα του αιώνα που εκφράζεται τόσο δυνατά μέσα από την τέχνη –και πολλοί υποχωρούν. Είναι πολύ πιθανό φυσικά να υιοθετήσει σήμερα κανείς την πουριτανική θέση: μακριά από τις τέχνες, είναι κοσμικές, είναι αντιχριστιανικές και βέβηλες. Αυτό όμως δεν είναι απάντηση. Πέφτει έξω απ’ το στόχο. Γιατί πριν απ’ όλα αγνοεί το γεγονός ότι οι τέχνες παίζουν έναν ιδιαίτερα πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση μιας καινούργιας αντιχριστιανικής νοοτροπίας. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι τέχνες αποτελούν αληθινή «πρωτοπορία» – με την έννοια ότι βρίσκονται μπροστά από τους υπόλοιπους τομείς στην αναζήτηση ενός αντιχριστιανικού δρόμου πνευματικότητας. Κι αυτό για τον λόγο ότι οι χριστιανοί δεν έχουν πάρει μέρος στον καλλιτεχνικό διάλογο και στην καλλιτεχνική δραστηριότητα». Θα ευχόμουν τούτες οι παραπάνω χρήσιμες –και πάντα επίκαιρες– σκέψεις κι επισημάνσεις ν’ αποτελέσουν τροφή για στοχασμό και προβληματισμό για όλους τους χριστιανούς του τόπου μας, και προπάντων για τους χριστιανούς καλλιτέχνες, που η ύπαρξη και η δραστηριότητά τους, – τουλάχιστον μέσα στις εκκλησίες– (με ελάχιστες μεμονωμένες εξαιρέσεις) είναι δυσδιάκριτη... n Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΑΤΣΑΡΚΑ Πολιτικό Μηχανικό

18 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

* Μπορείτε να διαβάσετε κείμενα του Στ. Κατσάρκα σε ποικιλία θεμάτων στο παρακάτω: https://www.nikites.eu/category/stefanoskatsarkas/

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 19

Ο ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΩΝΑΣΚΕΙ Σκέψεις στον Ψαλμό 83 ας έχει συμβεί να θέλετε να ανοίξει ξαφΓιατί νάτοι, οι εχθροί σου θορυβούν. Αυτοί νικά ο Ουρανός και να ακουστεί βροντερή, που σε μισούν σηκώνουν το κεφάλι». αποστομωτική η φωνή του Θεού; Όχι μόνο η εμπειρία μας αλλά και η βιβλική - Όταν μιλάτε με έναν είρωνα, χλευαστή αφήγηση, μάς δείχνουν έναν Θεό που δεν αρνητή Του. βγάζει πινακίδες από τον ουρανό, που δεν ξι- Όταν απολογείστε για την πίστη σας και φουλκεί παίρνοντας το μέρος των δικών Του, βρίσκετε απέναντί σας στείρα άρνηση και ατεκ- έναν Θεό που μιλάει και αποκαλύπτεται μέσα μηρίωτη προκατάληψη. από τη σιωπή Του. Έναν Θεό που ένας ευλο- Όταν χρειάζεται να αποδείξετε το αυτονόητο γημένος, φωτισμένος Ορθόδοξος ιερέας, ο που δεν αποδεικνύεται. παπα-Λίβυος σε ένα βιβλίο του Τον χαρακτηρίζει Ή όταν πάλι, μέρες που είναι, εμπλέκεστε ως τον Θεό «που του αρέσει το κρυφτό». Μήπως σε μια από τις συζητήσεις που θέμα τους έχουν ο ψαλμός αυτός, ή καλύτερα και ο Ψαλμός τον εμβολιασμό και τα λογικά επιχειρήματα αυτός, δεν μας δείχνει και τον Χριστό; Που οι μοιάζουν να μην είναι αρκετά... όταν το αυτονόητο δικοί Του λαχταρούσαν, όταν ήταν στον σταυρό, είναι για τον άλλο ακατανόητο, τότε δεν θα λα- να αλλάξει το σκηνικό, να ξαναγίνει κύριος της χταρούσατε να ανοίξει ο Ουρανός και ο ίδιος ο κατάστασης, να ανταποκριθεί στην κλήση των Θεός να μιλήσει, να αποφανθεί, να τελεσιδικί- αρχιερέων και των πρεσβυτέρων και να σώσει σει; τον εαυτό Του; Όμως Αυτός σιωπώντας υπέΓια όλες αυτές και πλείστες άλλες περι- μεινε, δίνοντας την ύψιστη μάχη των αιώνων, πτώσεις, υπάρχει στη Βίβλο ο Ψαλμός 83. Ας νικώντας τούς εχθρούς, κατατροπώνοντας εξετάσουμε μόνο τα δύο πρώτα του εδάφια αρχές και εξουσίες, διαπομπεύοντάς τες. «Τις μπαίνοντας στο κλίμα του: λοιδορίες δεν τις ανταπέδιδε, και «Θεέ, μη μένεις σιωπηλός! όταν έπασχε δεν απειλούσε» (Α΄ Του ΓΙΩΡΓΟΥ Π. Μη σιγάς και μην ησυχάζεις Θεέ! Πέτρου 2:23). ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ*

20 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Η σιωπή Του ήταν η πιο εύγλωττη διδασκαλία, το πιο συμπυκνωμένο σεμινάριο. Όπως τότε που, συνωμοτώντας άνθρωποι ετερόκλητοι μεταξύ τους, Του έστηναν λεκτικές παγίδες. Κι Αυτός σιωπώντας έδινε την πιο απρόσμενη και αποστομωτική απάντηση. Πόσες φορές λαχταρούμε το θαύμα Του με απολογητική λαχτάρα... Για να κλείσουμε τα στόματα, για να αποδώσουμε τη δόξα, έτσι νομίζουμε, σ’ Αυτόν. Όμως Αυτός δεν ενεργεί μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν έκανε ποτέ κανένα θαύμα για να εντυπωσιάσει, για να αποδείξει Ποιος είναι. Και κάθε ευεργετημένο και θεραπευμένο τον πρότρεπε να μη διαφημίσει το θαύμα. Πόσο διαφορετικά σκεφτόμαστε και ενεργούμε εμείς από τον Κύριό μας... Πόσο λίγο Τον γνωρίζουμε και πόσο λίγο έχουμε αφήσει να μιλήσει και να μας διδάξει μέσα από την άγια σιωπή Του... Εμείς με τα περίτεχνα απολογητικά μας επιχειρήματα, εμείς με τους καυγάδες μας και τις φωνασκίες μας... Όσο λοιπόν κι αν λαχταρούμε μαζί με τον

ψαλμωδό έναν Θεό, που από τον Ουρανό θα φωνάζει για τα δίκια μας, έναν Θεό που θα κλείνει στόματα απίστων, τόσο στη Βίβλο μας όσο και στη ζωή μας θα γνωρίζουμε έναν Θεό που μιλά και διδάσκει με τη σιωπή Του. Έναν Θεό που ονομάζει «μακάριους» αυτούς που δεν είδαν και πίστεψαν και χαίρεται τη σχέση που σαν ελεύθερα όντα συνάπτουν μαζί Του. Έναν Θεό που δεν προξενεί τον πόνο, μας μιλάει όμως ήσυχα και μας διδάσκει μέσα από αυτόν, έναν Θεό που συχνά δεν αποτρέπει την εξέλιξη που φέρνει ο νόμος της φθοράς στη ζωή μας, μέσα όμως από τη θλίψη και τη δοκιμασία μάς διδάσκει και μας δείχνει πως να Του μοιάσουμε. Ο Θεός είναι παρών, είναι εκεί και όποιος θέλει Τον βλέπει. Δεν φωνάζει, ψιθυρίζει... μέσα από την εμπειρία της Εκκλησίας, μέσα από την ερμηνευτική τού λόγου Του. Και προσδοκά να Του μοιάσουμε και σ’ αυτό, γενόμενοι πράοι, άνθρωποι ήσυχου πνεύματος. n

*Ο Γ.Π.Α. είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Alexandris Engineering Ltd & Ποιμένας της Ελεύθ.Ε.Ε. Γλυφάδας. ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 21

«Αδελφαί και φίλαι...» ε αυτή την προσφώνηση ξεκινούσαν όλα σχεδόν τα γράμματα που είχαν στείλει οι Αμερικανίδες Kυρίες προς τις Ελληνίδες κατά την διάρκεια του Αγώνα Απελευθέρωσης το 1821. Είχαν δημοσιευτεί στην Γενική Εφημερίδα της Ελλάδας, με έδρα τότε την Αίγινα, στα τεύχη 55 και 56 και με ημερομηνία 1 έως 4 Αυγούστου 1828.

Λίγες ευκαιρίες και δυνατότητες είχε τότε μια γυναίκα να ταξιδέψει μόνη της ώστε να μπορέσει να έλθει για βοήθεια στην επαναστατημένη Ελλάδα. Έτσι δεν βλέπουμε να γίνεται λόγος, τουλάχιστον ευρέως, για «Φιλελληνίδες» που να ήρθαν και να βοήθησαν με την φυσική παρουσία τους, όπως το έπραξε ο Λόρδος Βύρων για παράδειγμα. Βρήκαν όμως άλλον τρόπο συμπαράστασης και αξίζει να ρίξει κανείς μια ματιά στα γράμματα που έστειλαν τότε στις «Αδελφές Χριστιανές και Φίλες» στην Ελλάδα, μόλις πληροφορήθηκαν από τον φιλάνθρωπο, φιλέλληνα συμπατριώτη τους και ιεραπόστολο, Δόκτορα Χάου, την δεινή πάλη, τις κακουχίες και τα βάσανα των γυναικών της Ελλάδας. Μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα (απόδοση σε απλή γλώσσα):

μας χωρίζει. ... Οι καρδιές μας σπάραξαν ακούγοντας ότι προκρίνετε έντιμο θάνατο παρά ζωή άτιμη. Εύγε, ευγενείς αδελφαί! ... Τα παιδιά μας έκλαψαν ακούγοντας τις διηγήσεις για τα βάσανά σας ... ότι ζητάτε καταφύγιο σε σπηλιές για να ξεφύγετε από την φρικιαστική τουρκική καταδυνάστευση και για να κλάψετε τα προσφιλή σας πρόσωπα, τους προστάτες σας που χάθηκαν ... Από τα νιάτα μας στάθηκε η πατρίδα σας το αντικείμενο θαυμασμού μας ... Μάθαμε να αγαπάμε την πατρίδα του Όμηρου, του Αριστοτέλη, του Σόλωνα και του Σωκράτη ... και διατηρήσαμε έτσι ένθερμο φιλία προς τους απογόνους τους ... ... Δια του πλοίου τούτου θέλετε λάβει μέρος των αγαθών με τα οποία ο Θεός μας ευλόγησε εμάς εδώ. Οι φτωχοί από ανάμεσά μας έδωσαν ό,τι μπορούσαν, τα μικρά παιδιά μας βοήθησαν με μάτια που έλαμπαν από χαρά και οι εργαζόμενες γυναίκες έριξαν στο ταμείο από το υστέρημά τους και έκλεψαν ώρες από την ανάπαυσή τους για να ράψουν επανωφόρια για σας ... Κατοικούμε σε μια από τις πιο μικρές και φτωχές ομοσπονδιακές πολιτείες (στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ) και τα δώρα μας είναι εξ ανάγκης περιορισμένα. Ό,τι έχομε όμως το δίνουμε στο όνομα του αγαπητού μας Σωτήρα, Ιησού Χριστού, με τις ευλογίες μας και τις ευχές μας.

«Οι άνεμοι έφεραν στ’ αυτιά μας ... πέραν του Ωκεανού ... τους θρήνους σας και Από την κλάψαμε μαθαίνοντας τα παθήματά ΑΛΤΑΝΑ ΦΙΛΟΥσας ... Ευχαρίστως θα τρέχαμε ΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑ Διδάκτορα Νομικής σε βοήθειά σας, αλλά ο Ωκεανός 22 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

... Από τα πανωφόρια που στέλνουμε τα 120 κατασκευάστηκαν σε σχολείο θηλέων της πόλης μας

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 23

(στην Τρωάδα της Πολιτείας του Νιούαρκ) και τα κορίτσια το έκαναν με χαρά θυσιάζοντας πολλές ώρες από τον ελεύθερο χρόνο τους. ... Πάρτε θάρρος! Κι αν δεν συναντηθούμε σ’ αυτή τη ζωή θα συναντηθούμε στον Ουρανό, όπου δεν έχει θέση η λύπη και ο Θεός θα σκουπίσει κάθε δάκρυ. ... Κατοικούμε σε μια μικρή συνοριακή πόλη (Ρίτσμποντ της Μασαχουσέτης) και μαθαίνοντας ότι θα ναυλωθεί πλοίο για τα παράλιά σας θυμηθήκαμε την εντολή του Κυρίου μας, «όσα αν θέλετε να κάνουν σε σας οι άνθρωποι, αυτά να κάνετε και σεις γι’αυτούς» και σας στέλνομε την βοήθειά μας, που καταφέραμε να συγκεντρώσουμε βιαστικά τις τρεις τελευταίες μέρες που το μάθαμε. Είναι όμως προσφορά καρδιών με θέρμη για τον Αγώνα της Ελλάδας, καρδιών που ακατάπαυστα προσεύχονται στον Θεό να σας ελευθερώσει ταχέως από την αιχμαλωσία και να επιτρέψει να αναπαυθείτε και πάλι κάτω από τα αμπέλια σας και τις συκιές σας χωρίς τον φόβο του κατακτητή. ... Πάρτε θάρρος, ο ήλιος της Δικαιοσύνης θα ανατείλει σε λίγο και η ελευθερία του Ευαγγελίου θα φέρει Ειρήνη στις καρδιές σας... Έντιμες και αγαπημένες Ελληνίδες, δεχτείτε αυτή την μικρή προσφορά, τα φορέματα που μόνες μας ράψαμε (στο Ντόρτσεστερ) για σας επειδή είχαμε ακούσει παλιά και τους δικούς μας πατεράδες να μιλάνε για την βοήθεια που έστειλαν άλλες χώρες τότε που και η δική μας πατρίδα αγωνιζόταν για την ανεξαρτησία της ... είναι δώρο από ψυχές που δεν λησμόνησαν ότι και οι ίδιες ευεργετήθηκαν παλιότερα από άλλους ... Οι Φιλελληνίδες του Ντόρτσεστερ σας ασπάζονται. Είθε να είναι υπερασπιστής σας ο Θεός της Ειρήνης και της Αγάπης». Αυτά έγραφαν οι «Φιλελληνίδες» Κυρίες της Αμερικής στις γυναίκες στην Ελλάδα για να τις

εμψυχώσουν, να τις παρηγορήσουν και να τις βοηθήσουν με ό,τι υλικό μέσο είχαν οι ίδιες στη διάθεσή τους. Τα αναφέρει και ο Ιωνάς Κιγκ στο βιβλίο του, «Διάφορα», 1859, σ. 595609. Είναι λόγια ζεστά και από καρδιάς γιατί μπορούσαν, φαντάζομαι, να δουν τα παθήματα και τα βάσανα των γυναικών και από μια άλλη οπτική γωνία. Είχαν μπροστά στα μάτια τους τον άμαχο πληθυσμό, τα ανήμπορα και φοβισμένα γυναικόπαιδα και έβλεπαν τις μάνες στην επαναστατημένη Ελλάδα που είχαν να φροντίσουν παιδιά και αρρώστους, όντας οι ίδιες χωρίς δύναμη και έρμαιο του δυνάστη. Σίγουρα βέβαια θα θαύμασαν ακούγοντας για μια Μπουμπουλίνα, μια Μαντώ Μαυρογένους, μια Δέσπω Μπότσαρη, για τις πολλές ανώνυμες Μεσολογγίτισσες και Σουλιώτισσες που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν και οι ίδιες. Τα βοηθήματα που έστελναν δεν ήταν πολεμοφόδια, αλλά ήταν πολύτιμα αγαθά ακριβώς για κάποιες απόλυτες καθημερινές ανάγκες και τα συνόδευαν με λόγια Αγάπης Χριστιανικής, χωρίς να σκοντάφτουν στις δογματικές διαφορές που ίσως υπήρχαν ανάμεσά τους. Τα καλούδια τους έδειχναν περίτρανα ότι δεν ήταν μόνο λόγια χειλιών. Δεν αποκαλείς κάποια με την οποία σε χωρίζει ολόκληρος ωκεανός, «Φίλη και Αδελφή», αν μέσα σου δεν ζει ο Χριστός που ενώνει και αν στην καρδιά σου δεν βασιλεύει η Αγάπη Του που σου δίνει το δικαίωμα και την υποχρέωση να ενεργείς και να εκφράζεσαι έτσι στην μακρινή αλλά «πλησίον» αδελφή σου. Τότε αλλά και σήμερα... Ευγνώμονες λοιπόν και για όλες αυτές τις άγνωστες «Φιλελληνίδες» πέραν του Ατλαντικού που με τον τρόπο τους θέλησαν να απαλύνουν τον πόνο και τα βάσανα του άμαχου πληθυσμού της χώρας μας στα δύσκολα εκείνα ηρωικά χρόνια. n

* Μπορείτε να επισκεφτείτε το ιστολόγιο της Αλτάνας Φίλου Πατσαντάρα http://www.filos-europe. com/from-brussels-with-love/ 24 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Αγαπητοί μας αδελφοί και φίλοι... Μένει ζωηρά στη μνήμη μου η τελευταία μου επίσκεψη στο Ουγκάντα. Πριν εμφανιστεί η πανδημία του κορωνοϊού δημιουργώντας παγκόσμιο χάος και οδηγώντας στο θάνατο αμέτρητες χιλιάδες ανθρώπων, ιδιαίτερα στις φτωχότερες χώρες, είχαμε το προνόμιο να συναντήσουμε έντεκα νέους στην ηλικία άνδρες και γυναίκες, που ως παιδιά, είχαν φοιτήσει στο Κέντρο Ανάπτυξης Παιδιών και Εφήβων της Ιεραποστολής μας στη χώρα εκείνη. Όλοι τους είναι τώρα πια επιτυχημένοι επαγγελματίες που μπορούν να καλύπτουν τα προσωπικά τους έξοδα, καθώς και των οικογενειών τους. Μεγαλύτερη, όμως, εντύπωση μου έκανε το πώς οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν ζωντανή μαρτυρία της δύναμης που ασκεί το Ευαγγέλιο του Χριστού στους ανθρώπους. Ο Θεός τούς χρησιμοποιεί τώρα στις εκκλησίες τους και τις κοινότητές τους για δουν και οι άλλοι τη μεγάλη αλλαγή που μπορεί να φέρει η αγάπη του Χριστού στη ζωή των ανθρώπων. Οι ιστορίες τους αντικατοπτρίζουν τη ζωή χιλιάδων παιδιών που έχει φροντίσει και συνεχίζει να φροντίζει η Ιεραποστολή μας στην Ουγκάντα τα τελευταία 25 χρόνια. Καθώς γιορτάζουμε την 25η επέτειο του έργου μας στην χώρα αυτή, που αποτελεί σημαντικό ορόσημο για την Ιεραποστολή μας, στεκόμαστε με δέος μπροστά στον Θεό και Τον δοξάζουμε για όλα όσα έχει κάνει για την κάλυψη των βαθύτερων πνευματικών και φυσικών αναγκών των ανθρώπων εκεί στα 25 αυτά χρόνια. Χάρη στην αγάπη και την υποστήριξη αγαπητών μας αδελφών και φίλων, ο Κύριος, ξεκινώντας από ένα μικρό κέντρο για 11 παιδιά, το έχει αναπτύξει σε μια μεγάλη και πολύπλευρη διακονία. Ευχαριστούμε και δοξάζουμε τον Θεό για όλους αυτούς τους πιστούς υποστηρικτές της Σχετικά με το εξώφυλλο της προηγούμενης σελίδας: Ο Steve Gnerich συναντιέται με τη μητέρα του παιδιού που υποστηρίζει για πρώτη φορά ύστερα από δέκα χρόνια. Είχε συναντήσει τον Julius και τη μητέρα του κατά το πρώτο ταξίδι του στην Ουγκάντα και ένιωσε την ώθηση να τους βοηθήσει. Ο Julius είναι τώρα απόφοιτος του Κέντρου της Ιεραποστολής μας που εξακολουθεί να βοηθάει το Κέντρο μας ενώ φοιτά σε εμπορική σχολή.

26 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Ιεραποστολής μας, τους οποίους ο Θεός χρησιμοποιεί για να μεταμορφώνει τη ζωή ανθρώπων και κοινοτήτων. Περιμένουμε με ενθουσιασμό να δούμε πώς θα εργαστεί ο Θεός μέσω της Ιεραποστολής μας στα επόμενα 25 χρόνια για την επέκταση της Βασιλείας Του στην Ουγκάντα. Υπήρξαν πολλές προκλήσεις στο παρελθόν και σίγουρα θα υπάρξουν και στο μέλλον, γιατί, σε τελική ανάλυση, ο αγώνας μας είναι πνευματικός. Οι τελευταίοι 17 μήνες υπήρξαν δύσκολοι εξαιτίας των απαγορεύσεων που προκάλεσε η πανδημία σχεδόν σε όλες τις χώρες, με συνέπεια πολλοί μαθητές να έχουν μείνει πίσω. Μόλις φέτος το καλοκαίρι, ο Πρόεδρος της Ουγκάντα επέβαλε έναν ακόμα αποκλεισμό έξι εβδομάδων δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερο πόνο στα άτομα που υπηρετούμε. Εμείς με τη βοήθεια του Θεού και την υποστήριξη των φίλων της Ιεραποστολής μας συνεχίζουμε τον αγώνα. Συνεχίζουμε να φροντίζουμε και να παρέχουμε τα αναγκαία στους μαθητές στα κέντρα μας, να εκπαιδεύουμε ποιμένες, να βοηθούμε οικογένειες και ποιμένες που χρειάζονται βοήθεια για την κάλυψη βασικών αναγκών τους, και εκπαιδεύουμε μελλοντικές νοσοκόμες και μαίες για να υπηρετήσουν στην Ουγκάντα στο όνομα του Χριστού. Σας παρακαλούμε έχετε μας στην προσευχή σας. Με την εν Χριστώ αγάπη μου, ο συνεργάτης σας στο έργο του Θεού,

Τάσος Ιωαννίδης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 27

ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Τι βλέπουμε μέσα από ένα χαμόγελο Γράφει ο Jonathon Lipscombe, μέλος μιας ιεραποστολικής ομάδας

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ Οι ήχοι των παιδικών γέλιων αντηχούν ακόμα στον αέρα σαν μια μακρινή ανάμνηση. Τα φωτεινά χρώματα που φωτίζουν τη Γουατεμάλα ντύνουν τα παιδιά με τις καλύτερες ενδυμασίες τους. Η κατασκήνωση άρχισε ξανά να λειτουργεί. Ένα μικρό κορίτσι από αυτά που υποστηρίζουμε ακούει με προσοχή τον ποιμένα που διδάσκει τον Λόγο του Θεού. Το στοχαστικό βλέμμα της ήταν για μένα μια σπάνια στιγμή για να την κρατήσω στη μνήμη μου. Το χαμόγελο, πίσω από τη μάσκα της ήταν κάτι που το έβλεπα για καιρό. Περίμενα ανυπόμονα να δω τέτοια χαμογελαστά πρόσωπα μετά από 15 μήνες αβεβαιότητας και φόβου. Αλλά δεν ήταν αυτό το σημαντικότερο. Για πρώτη φορά ύστερα από τον Φεβρουάριο του 2020, μια ιεραποστολική ομάδα είχε ταξιδέψει για να υπηρετήσει μαζί με τους ντόπιους συνεργάτες της Ιεραποστολής μας τα παιδιά που φροντίζουμε και να τους δείξει τη μεταμορφωτική δύναμη του Ευαγγελίου. Από τα χαμόγελα των παιδιών, καθώς έβγαιναν από το λεωφορείο, και τα χαμόγελα της ομάδας των φοιτητών του Πανεπιστημίου Cedarville, τα προβλήματα και οι αγωνίες του περασμένου έτους ξεθώριασαν μπροστά στη χαρά που ένιωθαν για την παρουσία μας ανάμεσά τους. 28 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ Η εβδομάδα που περάσαμε εκεί μου θύμισε πόσο μεγάλος είναι ο Θεός μας και πόσο νοιάζεται για όλους μας. Μου δόθηκε η μοναδική ευκαιρία να δω την αποστολή μιας ιεραποστολικής ομάδας όπως δεν την είχα ποτέ πριν. Κοιτάζοντας πίσω, συνειδητοποιώ πως η εβδομάδα εκείνη υπήρξε μια από τις πιο σημαντικές που πέρασα στη Γουατεμάλα. Καθώς καθόμουν στις γωνίες των δωματίων και στις άκρες των χώρων που βρισκόμασταν ο Κύριος χρησιμοποίησε αυτή την ευκαιρία για να μου δείξει πόσα μπορεί να κάνει σ’ ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Ακόμη και με πανδημία που περιορίζει το χρόνο των παιδιών στο Κέντρο από πέντε ημέρες σε μόλις δύο, είδα περισσότερους ανθρώπους να δίνουν τη ζωή τους στον Χριστό από ό,τι πριν. Θέλω τώρα να ακούσω ανθρώπους της ηλικίας μου, όπως και φοιτητές και μαθητές, γεμάτους όνειρα και φιλοδοξίας, να φλέγονται από επιθυμία να υπηρετήσουν τον Θεό Πατέρα μας. Όταν κοιτώ τη φωτογραφία της διπλανής σελίδας, βλέπω μια εικόνα αντανάκλασης. Βλέπω στο βλέμμα του μικρού κοριτσιού να αντανακλώνται τα αισθήματα που νιώθει, κάτι που με κάνει να νιώθω πως βλέπω τον θαυμαστό Θεό μας μέσα από ένα παιδικό χαμόγελο.

«Τούβλα» από πλαστικά μπουκάλια Σε επιστολή του ο υπεύθυνος της διακονίας μας στην Αργεντινή, Jorge Ovando, γράφει για μια μοναδική διακονία που άρχισαν εκεί για να βοηθήσουν τις κοινότητές τους να χτίζουν σπίτια γρήγορα κι αποτελεσματικά με μικρό κόστος. Ο Jorge και η Ως μέρος της διακονίας μας, ιδρύσαμε Catalina Ovando το Eco IBEM για την προστασία του περιβάλλοντος, παράλληλα με την προσφορά ενός σπιτιού σε όσους έχουν ανάγκη. Στο Eco IBEM, κατασκευάζουμε οικολογικά τούβλα με πλαστικά μπουκάλια και τσιμέντο. Μέσω των εκπαιδευτικών μας προγραμμάτων, διδάσκουμε στους κατοίκους της κοινότητας ν’ αποκτήσουν υπεύθυνες συνήθειες και να χρησιμοποιούν σωστά τα ανόργανα απόβλητα αντί να τα ρίχνουν ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 29

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Σάκοι γεμάτοι με πλαστικά μπουκάλια που συλλέξαμε ως πρώτη ύλη!

Δοχεία γεμάτα με θρυμματισμένα πλαστικά μπουκάλια έτοιμα για επεξεργασία.

Μηχάνημα για την κονιοποίηση των πλαστικών.

Μείγμα πλαστικού και τσιμέντου που συμπιέζεται για παραγωγή τούβλων.

Σωρός από νέα τούβλα έτοιμα για χρήση.

στα σκουπίδια. Προσπαθούμε να εφαρμόσουμε τα τέσσερα αρχικά: ΑΑΕΜ - Αποκατάσταση, Ανακύκλωση, Επαναχρησιμοποίηση, Μείωση. Συνεργαζόμαστε επίσης με τις πιο ευπαθείς οικογένειες για να χτίσουμε τα σπίτια τους με οικολογικά τούβλα. Προσευχόμαστε να μας προμηθεύσει ο Θεός τα αναγκαία χρήματα για την αγορά ενός νέου μηχανήματος παραγωγής τούβλων, γιατί αυτό που έχουμε είναι παλιό και χρειάζεται αντικατάσταση, κι ένα φορτηγό αυτοκίνητο για τη μεταφορά τους. Σας ευχαριστούμε για την υποστήριξή σας! 30 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Μετατροπή του χάους σε μήνυμα... Μόνο ο Θεός μπορεί να μετατρέψει ένα χάος σε μήνυμα, μια δοκιμασία σε μια μαρτυρία, μια αντιξοότητα σε θρίαμβο, ένα θύμα σε νικητή – Η μαρτυρία της Jane Namusubo: Μεγάλωσα στην ανατολική πλευρά της Ουγκάντα έξω από την Iganga. Είναι συνήθεια στην Ουγκάντα για κορίτσια της ηλικίας μου να αναγκάζονται να παντρευτούν και να τεκνοποιούν. Γνωρίζω πολλά κορίτσια, που οι ίδιες ήταν ακόμα παιδιά, να μεγαλώνουν τα δικά τους παιδιά! Αν δεν υπήρχε η διακονία Δορκάς της AMG στην Ουγκάντα, τέτοια θα μπορούσε να ήταν και η δική μου ιστορία. Χάος θα ήταν η ζωή μου και θα ήμουν Η Jane Namusubo χαρούμενη κι τελείως άχρηστη για την κοινότητά μου, αφού δεν θα ευτυχισμένη κατά την αποφοίτησή της ήμουν σε θέση να προσφέρω τίποτε για το κοινό καλό. από το κολλέγιο. Με πήραν στο Κέντρο Ανάπτυξης Παιδιών στην Igamba ως υποστηριζόμενο παιδί. Ύστερα από λίγα χρόνια στο πρόγραμμα, μπήκα στη διακονία Δορκάς όπου άνοιξαν τα φυσικά και πνευματικά μου μάτια. Άρχισα να συνειδητοποιώ ότι δεν ήμουν απλώς ένα κορίτσι, αλλά άτομο με αξία, γεμάτο με σκοπούς, πλασμένη «κατ’ εικόνα και ομοίωση» του Δημιουργού Θεού. Θα είμαι ισόβια ευγνώμων για τις γυναίκες της διακονίας Δορκάς που με δίδαξαν και με καθοδήγησαν όλα αυτά τα χρόνια, ειδικά καθώς οι γονείς μου δεν μπορούσαν να τα κάνουν αυτά για μένα. Δεν θα ήμουν αυτή που είμαι και εκεί που είμαι σήμερα χωρίς τη συνεχή καθοδήγηση και διδαχή των γυναικών αυτών, καθώς αναπτυσσόμουν σε μια νεαρή γυναίκα ως δημιούργημα του Θεού.Το 2016, η μητέρα μου δεν μπορούσε να πληρώσει για τα δίδακτρά μου στο κολέγιο. Άρχισα να νιώθω απελπισμένη. Ένιωσα ότι τα όνειρά μου είχαν καταρρεύσει και δεν θα μπορούσα πια να πετύχω τους στόχους μου. Θυμήθηκα όμως τα λόγια της Βίβλου: «Αυτοί που εμπιστεύονται τον Κύριο είναι σαν το Όρος Σιών», και τη διαβεβαίωση του Θεού στον λαό Του ότι δεν θα τους αφήσει ποτέ ούτε θα τους εγκαταλείψει. Η διακονία Δορκάς κάλυψε όλα τα δίδακτρά μου και πήρα το πρώτο πτυχίο μου το 2019. Τώρα υπηρετώ στο Κέντρο της AMG, στο οποίο μεγάλωσα, ως υπεύθυνη ανάπτυξης παιδιών. Τα χρόνια μου στη διακονία Δορκάς δεν πήγαν χαμένα, καθώς εκπαιδεύτηκα και ευλογήθηκα έτσι που να μπορώ τώρα να γίνω μέσο ευλογίας για άλλα κορίτσια στην Iganga διδάσκοντάς τα και καθοδηγώντας τα. Η χάρη του Θεού να είναι με όλους! ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 31

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

ΟΙ ΔΙΑΚΟΝΙΕΣ ΔΟΡΚΑΣ ΚΑΙ ΝΕΕΜΙΑΣ Για τη φροντίδα κοριτσιών και αγοριών στην Ουγκάντα, ιδρύσαμε τη διακονία Δορκάς. Αποστολή της είναι να κρατήσει τις έφηβες κοπέλες στο σχολείο, με σκοπό, παράλληλα με την ακαδημαϊκή τους μόρφωση να αναπτυχθούν και στη γνώση του Λόγου του Θεού. Στη χώρα εκείνη, δυστυχώς, πολλά κορίτσια κακοποιούνται συχνά από τους γονείς ή τους κηδεμόνες τους. Αν δεν τις βοηθήσουμε, πολλές από αυτές θα είναι αναγκασμένες να εγκαταλείψουν το σχολείο σε νεαρή ηλικία και θα εξαναγκαστούν σε βιαστικούς γάμους στην παιδική τους ηλικία, που οδηγούν σε πρόωρη εγκυμοσύνη και έκθεση σε HIV/AIDS. Η διακονία Δορκάς έχει επεκταθεί και περιλαμβάνει τώρα και τη διακονία Νεεμίας, που φροντίζει για έφηβα αγόρια. Οι γονείς πολλών εφήβων δεν είναι σωστοί ως γονείς, κι έτσι ως μέντορες τούς καθοδηγούν στην πίστη του Χριστού. Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ UPENDO (πρώην Camp El-Har) Η Χριστιανική Σχολή Upendo ξεκίνησε ως ορφανοτροφείο. Τώρα φροντίζοντει για τη διατροφή, τη μόρφωση και τη διδαχή του Λόγου του Θεού σε πολλά παιδιά. Το κέντρο είναι ανοιχτό από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή για να διακονήσει οικογένειες και να προσφέρει βοήθεια και υποστήριξη στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Το πιο σημαντικό είναι που πολλά παιδιά πιστεύουν στον Χριστό. Η ΣΧΟΛΗ ΝΟΣΟΚΟΜΩΝ Η Σχολή Νοσοκόμων και Μαιευτικής Bugongi ιδρύθηκε με πρωταρχικό σκοπό τη μετάδοση πνευματικών και ιατρικών γνώσεων στους σπουδαστές της. Φέτος εισάγονται 121 σπουδαστές και σπουδάστριες. Η Σχολή δέχεται περισσότερους σπουδαστές για την κάλυψη των αναγκών των κοινοτήτων τους. ΔΙΔΑΧΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΟΙΜΕΝΩΝ Η Ιεραποστολή μας στην Ουγκάντα άρχισε να διδάσκει και να εκπαιδεύει ντόπιους ποιμένες από το 2010 κι έπειτα. Αυτοί υπηρετούν σε αγροτικές κοινότητες της χώρας. Το 38% των ποιμένων στην Ουγκάντα έχουν πολύ λίγη ή και καθόλου θεολογική εκπαίδευση, και πολλοί μάλιστα δεν έχουν δική τους Αγία Γραφή. Επίσης, το Βιβλικό Συνέδριο στοχεύει στο να βοηθήσει τους ποιμένες να διδάσκουν τη Βίβλο βάσει των αναγκών του σημερινού κόσμου. 32 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Ο Θεός δημιουργεί ομορφιά από στάχτες... Η Charity βρέθηκε αντιμέτωπη με μεγάλες δυσκολίες. Η μητέρα της εγκατέλειψε την οικογένειά της όταν αυτή ήταν μωρό κα ο πατέρας της είναι αλκοολικός. Κοιμόταν σε σπίτια γειτόνων της για πολλές νύχτες ώστε να μπορεί να ξεκουράζεται με ασφάλεια. Πριν από τρία χρόνια, ένα από τα μέλη των ιεραποστολικών μας ομάδων ανάλαβε την υποστήριξη της Charity και άρχισε να έρχεται στο Κέντρο Ανάπτυξης Παιδιών στην Ουγκάντα. Η Charity σπάνια χαμογελάει, αλλά όταν το κάνει, φωτίζει τον κόσμο γύρω της. Έχει μάθει να χαμογελάει περισσότερο παρά τους πόνους που υπέφερε στα παιδικά της χρόνια. Μαθαίνει να βρίσκει τη χαρά του Κυρίου, ακόμη και στα μικρά πράγματα, και δε φοβάται πια τη ζωή χάρη σ’ έναν φιλεύσπλαχνο χριστιανό που ανέλαβε την υποστήριξή της λέγοντάς της «Charity, αξίζεις την υποστήριξή μου»!

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 33

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι: ❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο. ❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος. ❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, να ενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στην παγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγελίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της το Σπύρο Ζωδιάτη. Το έργο της μέχρι σήμερα είναι ενεργό σε πολλές χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοι έχουν φυσικές ανάγκες και όλοι χρειάζονται το Χριστό και τη σωτηρία που Αυτός παρέχει.

Γράψτε μας Όσοι θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τη συνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας (όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμματα της Ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις: Αμερική/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International, P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A. Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropoulos, 1 Miowera Green Greensborough Vic. 3088., AUSTRALIA Γερμανία: Spyridon Kounouslis, Neckarstr 59, Esslingen 73728, Deutschland, Tel.: 071132099857 Commerzbank IBAN DE25611400710823286000 Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895 IBAN: GR 5402 6004 00000 6102 0021 2895 Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761 Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971 Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506

Τροφή για Σκέψη

Τα δάκρυά μας στη φιάλη του Θεού! Πιο πολύτιμα απ’ τα πετράδια που στολίζουν τα στέμματα των βασιλιάδων είναι τα δάκρυα που σταλάζουν από τα μάτια των πονεμένων. Λαμπυρίζουν έξοχα μέσα στα σκοτάδια της θλίψης και διηγούνται άφωνα θλιβερές ιστορίες. Πόσα πύρινα δάκρυα αυλακώνουν τα πρόσωπα των θλιμμένων! Τα δάκρυα της μοναξιάς, της ξενιτιάς, της συμφοράς, τα δάκρυα των αδικιών, των αποτυχιών, των αποχωρισμών... Όμως τα πιο πολύτιμα δάκρυα, είναι της μετάνοιας τα δάκρυα. Σαν φλογερά ποτάμια αναβλύζουν από την καρδιά του αμαρτωλού που μετανοεί ειλικρινά και δέχεται με πίστη τον Χριστό ως προσωπικό του Λυτρωτή. Τι συγκινητική η Βιβλική σκηνή: Η αμαρτωλή γυναίκα γερμένη στα πόδια του Χριστού τα βρέχει με τα δάκρυά της και με τα ξέπλεκα μαλλιά της τα σπογγίζει. Στην αρχαία Ρώμη υπήρχε η τρυφερή συνήθεια, στον καιρό της θλίψης, ο φίλος να επισκέπτεται το φίλο του, να σκουπίζει τα δάκρυά του από τα μάτια του με κάποιο μαντήλι, να τα μαζεύει σε μια μικρή γυάλινη φιάλη και να τα φυλάει με προσοχή σαν ενθύμιο της φιλίας και του πένθους. Ο ψαλμωδός ικετεύει τον Θεό με τον στίχο: «μάζεψε τα δάκρυά μου στη φιάλη σου. Δεν τάχεις ένα ένα μετρημένα;» Τα δάκρυά μας δεν χύνονται μάταια. Αν και οι άνθρωποι δεν τα προσέχουν ή τα περιφρονούν, ο Αιώνιος Φίλος, ο Χριστός τα μαζεύει στην πληγωμένη παλάμη Του, καθώς κατρακυλούν από τα μάτια μας. Τα μετράει ένα ένα και τα φυλάει στη φιάλη Του. Αυτός που πλάι στο μνήμα του Λαζάρου έχυσε δάκρυα συμπόνιας, που στη Γεθσημανή ύψωσε για μας δακρύβρεχτη προσευχή και στο Σταυρό θυσιάστηκε για μένα και για σένα, κατανοεί τον πόνο μας, συμπάσχει μαζί μας, μας παρηγορεί στην ανείπωτη θλίψη μας. Η Βίβλος μάς πληροφορεί πως εκεί στον Ουρανό ο Θεός «θα εξαλείψει όλα τα δάκρυα από τα μάτια μας» και τα δάκρυα Του ΓΙΑΝΝΗ ΧΡ. ΚΡΕΜΜΥΔΑ που χύσαμε εδώ στη γη και οι στεναγμοί, θα γίνουν δόξα Φιλόλογου-Ποιητή μας, αλαλαγμοί χαράς, στεφάνια αμάραντα. n ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 35

Τι θα επιλέξεις; το μάθημα της ψυχολογίας ο καθηγητής, στώ», αφού μέσα του κατοικεί Εκείνος, και μας είπε: «Προσέξτε, υπάρχουν δύο όλες οι εκδηλώσεις της ζωής του θα είναι το μόνο επιλογές: Ή θα προσαρμόσετε το ξεχείλισμα αυτού του Θεϊκού Αγαθού. Και περιβάλλον σας στον εαυτό σας, ή θα προ- «πάνω από τα ποτάμια της ζωής» θα κατασαρμοστείτε εσείς σ’ αυτό. Αν δεν γίνει ένα σκευάζει, με τη Χάρη Του, «γέφυρες διαλλααπό τα δύο, τότε θα έχετε πρόβλημα εσωτερικής γής» μεταξύ των ανθρώπων. ταραχής, που πιθανόν να επηρεάσει, αν δεν Επιπλέον, κάτι πιο βασικό, ο άνθρωπος γαληνέψετε, και τη σωματική σας υγεία». του Θεού δεν ξεχνά ότι στη ζωή αυτή δεν Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη επο- είναι μόνιμος. Εμπιστεύεται τον Θεό κι όταν χή, υπάρχουν σοβαρά προβλήματα και ανα- ακόμη Εκείνος δεν αλλάζει τις συνθήκες της ταραχή μέσα στις κοινωνίες, στις οικογένειες, ζωής του, γιατί: αλλά και στην καρδιά πολλών ανθρώπων: • Μέσα από τις ανάγκες του, μαθαίνει να Βία, ανισότητες, ανηθικότητα, διαφθορά σ’ αναγνωρίζει τη δύναμη, την Αγάπη, το όλον τον κοινωνικό ιστό, διακρίσεις, φοβεροί ενδιαφέρον του Θεού γι’ αυτόν. πόλεμοι, τρομοκρατικές επιθέσεις.... • Μέσα από τα δάκρυά του, μαθαίνει Ακόμα, είναι καταστραμμένες οι βάσεις Εκείνον που τα στεγνώνει. της εκπαίδευσης και της ηθικής. Το καλό και • Μέσα από τις δοκιμασίες, αποκτά εμτο κακό έγιναν «συγκεχυμένα». Η κοινωνία πειρική γνώση του Θεού. βρίσκεται αθεράπευτα διαλυμένη. Κάποιος • Μέσα από τις ανησυχίες του, συναντά είπε ότι χωρίς τον Θεό ο άνθρωπος μπορεί Εκείνον που θα του δώσει ηρεμία. να γίνει το πιο επικίνδυνο ον πάνω στη γη. Και διερωτάται κανείς: Μήπως όλα αυτά είναι Είναι λοιπόν η ζωή αυτή ένα αναντικατάαποτέλεσμα μη σωστής προσαρμογής του αν- στατο σχολείο, που μας βοηθάει να αυξηθούμε θρώπου, στον σκοπό για τον οποίον δημι- στη γνώση του Κυρίου. Και όταν φοιτούμε ουργηθήκαμε; στο σχολείο αυτό, τότε μιλάμε και περπατάμε Είναι αυταπάτη αν ισχυριστούμε ότι η αν- με τον Θεό. Μέσα από τον Λόγο Του, χωρίς θρώπινη ευφυΐα, που κανείς δεν αμφισβητεί να αναγκάζει κανέναν, δείχνει σε όλους τον -αλλά πού χρησιμοποιείται;- ενώ καλλιεργεί δρόμο της Αγάπης, της προσφοράς, της διαλκαι ανέχεται την αμαρτία, θα καταργήσει τις λαγής Θεού και ανθρώπων. Έναν δρόμο που συνέπειες αυτής της κακής προσαρμογής. δεν θα βαδίσει μόνος του ο άνθρωπος, αλλά Υπάρχει όμως μια άλλη προσαρμογή: Αυτή με Εκείνον, τον Άρχοντα της Ειρήνης. Με του ανθρώπου που έχει δεχθεί τον Χριστό Εκείνον που μας έδειξε ότι η λύπη δίνει ως Σωτήρα και μέσα του κατοικεί το Άγιο μερίδα μεγαλείου. Ο Άνθρωπος των θλίψεων, Πνεύμα. Η προσαρμογή ζωής αυτή, δεν επι- με τα σημάδια του πόνου χαραγμένα στο μέδιώκει ούτε να επιβληθεί, ούτε να υποταχθεί, τωπό Του, είπε: «Στον κόσμο θα έχετε θλίψεις. αλλά να προσαρμόζει το θέλημά της στο Αλλά τα παθήματα αυτής της ζωής δεν μπορούν θέλημα του Θεού. Όχι αναγκαστικά, να συγκριθούν με τη δόξα που θα αλλά εκούσια και ελεύθερα. Τότε μας αποκαλυφθεί». Της ΧΑΡΟΥΛΑΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ μέσα του ο άνθρωπος αυτός θα Μάθε ότι χωρίς τον Θεό η ζωή Εκπαιδευτικού έχει μια δεξαμενή Αγαθού «εν Χριείναι άδεια και χωρίς νόημα. n

36 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«Εδώ στέκομαι» χει ήδη περάσει αρκετός καιρός από την Ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων από όλα ημέρα που ανακοινώθηκαν τελικά οι ποι- σχεδόν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (ΜΜΕ), νές και οδηγήθηκαν στη φυλακή όχι μόνο κατηγορώντας την εισαγγελέα ότι δεν είχε κάνει τα ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής αλλά και σωστή αξιολόγηση των υπαρχόντων στοιχείων αρκετοί συνεργάτες τους, συμπεριλαμβανομένου της δικογραφίας. Η δίκη συνεχίστηκε αργά αργά και του δολοφόνου Γ. Ρουπακιά. Έτσι μπορούμε, και προς το τέλος της διαδικασίας η εισαγγελέας νομίζω, να σκεφτούμε λίγο πιο ψύχραιμα μερικά επανέλαβε, χωρίς μάλιστα να προκληθεί, ότι από τα γεγονότα εκείνων των ημερών. Μάλιστα ενέμενε στην άποψή της. Τέλος αφού ανακοιένα μόνο γεγονός θα ήθελα να σχολιάσω ιδιαί- νώθηκαν οι βαριές για τους κατηγορούμενους τερα σήμερα, κι αυτό είναι η στάση της εισαγ- ποινές από την πρόεδρο του δικαστηρίου, η ειγελέας των εφετών εκείνης της δίκης. σαγγελέας στην αγόρευσή της για το αν έπρεπε Όπως είναι γνωστό, η δίκη άρχισε το 2015 ή όχι να δοθεί ανασταλτικός χαρακτήρας στις (20/04/2015) και κράτησε, με μεσοδιαστήματα επιβληθείσες ποινές πρότεινε να δοθεί αναστολή διαλειμμάτων, μία πενταετία περίπου (22/10/ σε όλους τους κατηγορουμένους, εκτός από 2020). Η κατηγορία ήταν «Σύσταση και ένταξη τον Γ. Ρουπακιά, αφήνοντας να εννοηθεί έμμεσα, σε εγκληματική οργάνωση». Ενώ όμως η κα- κατά τη γνώμη μου, ότι δεν συμφωνούσε με τηγορία αυτή είχε εμπεδωθεί στην κοινή γνώμη την καταδίκη των κατηγορουμένων με βάση γενικά, καθώς την επαναλάμβαναν συνεχώς την κατηγορία της σύστασης και ένταξης σε εγαρμόδιοι και αναρμόδιοι από τα μέσα μαζικής κληματική οργάνωση. ενημέρωσης (ΜΜΕ), η εισαγγελέας της έδρας Δεν είμαι νομικός και ούτε έχω κάποια κυρ. Αδαμαντία Οικονόμου στην ετυμηγορία της γνώση σχετικά με το πώς και με βάση ποια (19/12/2019) ξάφνιασε τους πάντες προτείνοντας κριτήρια κατατάσσεται μια οργάνωση στην κατην αθώωση όλων των κατηγορουμένων, εκτός τηγορία των εγκληματικών ή των πολιτικών. από τον δολοφόνο Γ. Ρουπακιά, Γι’ αυτό δεν θα μπορούσα να και την απαλλαγή τους από την εκφέρω καμιά γνώμη μπροστά Του Δρ ΑΝΑΝΙΑ κατηγορία της σύστασης και ένστο δίλημμα που είχαν να απανΚΑΒΑΚΑ Νευρολόγου-Ψυχίατρου ταξης σε εγκληματική οργάνωση. τήσουν οι δικαστές αναφορικά

38 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

με το αν η Χρυσή Αυγή ήταν μια εγκληματική οργάνωση με το επένδυμα ενός πολιτικού κόμματος ή ένα πολιτικό κόμμα το οποίο όχι μόνο ανεχόταν αλλά και ενθάρρυνε τη χρήση βίας από τα μέλη της, σε βαθμό που ακόμη κι ένα έγκλημα δεν μπορούσε να αποκλειστεί. Στο σημείο αυτό θέλω να κάνω σαφές ότι δεν είχα ποτέ και ούτε τώρα έχω κάποια σχέση ή συμπάθεια προς οποιαδήποτε οργάνωση ή κόμμα που στη βάση της φιλοσοφίας τους είναι η αθεΐα και ο ρατσισμός. Αντίθετα, ως συνειδητός χριστιανός, ήμουν και είμαι πάντοτε ενάντιος σε οποιονδήποτε φιλοσοφικό ή κοινωνικό σύστημα που αντίκειται στα χριστιανικά ιδεώδη της ελευθερίας, της ισότητας και της ειρηνικής συμβίωσης ανάμεσα σε όλους τους λαούς και ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους, άσχετα από τη φυλή ή το χρώμα του δέρματός τους, πολύ περισσότερο είμαι ενάντιος όταν πρόκειται για μια φιλοσοφία ή κοινωνικό σύστημα που η υιοθέτησή του από τους Ναζί οδήγησε σε μια από τις μεγαλύτερες συμφορές του κόσμου, τον περασμένο αιώνα. Όμως, μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι η συγκεκριμένη εισαγγελέας διατήρησε την αρχική της στάση παρά την ψυχολογική και όχι μόνο πίεση που της γινόταν από τις δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων οι οποίοι είχαν συγκεντρωθεί έξω από το δικαστήριο, φωνάζοντας συνέχεια «οι Ναζί στη φυλακή».

Ποια στάση κράτησαν άλλοι πιστοί και ποια στάση κρατούμε εμείς Η στάση της εισαγγελέως αυτής μου έφερε στο νου την απορία: Πόσοι από εμάς μένουμε πιστοί σε αυτό που πιστεύουμε, χωρίς να υποχωρήσουμε ή χωρίς να σιωπήσουμε όταν βρεθούμε σε ένα περιβάλλον που είναι αρνητικό σε αυτό που πιστεύουμε; Μέσα στην Αγία Γραφή, δόξα στον Θεό, έχουν καταγραφεί χιλιάδες περιπτώσεις πιστών ανθρώπων του Θεού, που δεν απαρνήθηκαν την πίστη τους παρόλο ότι ριψοκινδύνευαν την ίδια τη ζωή τους (Α΄ Βασιλέων 19:18, Δανιήλ 3:4-26, Β΄ Χρονικών 26:15-16), ενώ άλλοι αντι-

μετώπισαν βασανιστήρια και μαρτυρικό θάνατο κι όμως έμειναν πιστοί στον Κύριο και Θεό τους (Εβραίους 11:35-38). Αυτό, κανονικά, πρέπει να μας δίνει θάρρος στη μαρτυρία της πίστης μας. Συμβαίνει όμως αυτό; Τέτοια θαρραλέα στάση κράτησε στη ζωή του και ο Σαούλ, ο μετέπειτα Παύλος. Ενώ ήταν ένας εξτρεμιστής Φαρισαίος και σκληρός διώκτης της Εκκλησίας του Χριστού, συνάντησε στο δρόμο προς τη Δαμασκό τον ίδιο τον Ιησού Χριστό με τη μορφή εκτυφλωτικού φωτός και μιας φωνής που του είπε: «Σαούλ, Σαούλ, γιατί με καταδιώκεις;» (Πράξεις 9:4). Ο Χριστός τον καλούσε να μετατραπεί από διώκτης Του σε ένθερμο κήρυκα και απόστολό Του σε όλα τα έθνη. Κάτι που αυτός το έκανε σταθερά και αταλάντευτα από εκείνη τη στιγμή και ύστερα. Στην υπηρεσία του αντιμετώπισε μύριους κινδύνους, διωγμούς, μαστιγώσεις, λιθοβολισμούς, τρομερές ταλαιπωρίες και απερίγραπτες δυσκολίες κι όμως έμεινε πιστός στον Κύριό του και σταθερός στην πορεία του. Ευλογήθηκε μάλιστα πλουσιοπάροχα από τον Θεό με τη σωτηρία πολλών αμαρτωλών ανθρώπων και την ίδρυση πολλών Εκκλησιών του Χριστού σε όλο σχεδόν τον τότε γνωστό κόσμο. Το ίδιο έκαναν μυριάδες άλλων πιστών κατά τη διάρκεια των τρομερών διωγμών που εξαπέλυσαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες εναντίον των Χριστιανών κατά τους πρώτους τρεις μετά Χριστό αιώνες. Το ίδιο έκαναν επίσης πολλοί πιστοί και αργότερα, κατά τον σκοτεινό Μεσαίωνα και αμέσως μετά, όταν η Ιερά Εξέταση τους έριχνε στην φωτιά. Μόνο κατά τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου (24 Αυγούστου 1572) σκοτώθηκαν βάρβαρα χιλιάδες πιστοί στο Παρίσι και τις αμέσως επόμενες ημέρες το ίδιο συνέβη σχεδόν σε όλη τη Γαλλία. Όλοι αυτοί προτίμησαν να πεθάνουν, παρά να απαρνηθούν την πίστη τους στον Θεό. Το ίδιο έχει συμβεί και κάθε λίγο συμβαίνει και πρόσφατα, κυρίως σε μουσουλμανικές και σε κουμουνιστικές χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Αδελφοί μας βρίσκονται κάθε λίγο στο δίλημμα να μείνουν πιστοί στο Κύριο, ριψοκινδυνεύοντας τη ζωή τους, ή να ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 39

Τον απαρνηθούν. Δόξα στον Θεό, οι περισσότεροι δεν απαρνούνται την πίστη τους στον Κύριο και Θεό τους. Το ίδιο έκανε, όπως γνωρίζουμε και ο Μαρτίνος Λούθηρος, για τον οποίο αξίζει να πούμε δυο λόγια. «Εδώ στέκομαι, αδυνατώ να κάνω διαφορετικά». Η φράση αυτή αποδίδεται στον ίδιο τον Μαρτίνο Λούθηρο*. Την είπε στο τέλος της απολογίας του στη Δίαιτα της Βορμς, μπροστά στον αυτοκράτορα Κάρολο Ε΄, (18 Απριλίου 1521), όταν του ζητήθηκε να απαρνηθεί το πιστεύω του σε σχέση με τη σωτηρία του ανθρώπου από την αμαρτία και την καταδίκη του της χρήσης των συγχωροχαρτιών. Ο Μαρτίνος Λούθηρος, ένας απλός καλόγηρος, βαθύς όμως μελετητής των Αγίων Γραφών, μόλις αντίκρισε μπροστά του την αλήθεια του Λόγου του Θεού ότι ο Θεός προσφέρει τη δικαίωση και τη σωτηρία σε κάθε αμαρτωλό άνθρωπο δωρεάν δια μέσου της πίστης στον Ιησού Χριστό (Ρωμαίους 3:21-26), έμεινε σταθερός και αμετακίνητος σε αυτό, παρά το γεγονός ότι ερχόταν σε ευθεία αντίθεση με την πανίσχυρη τότε Αγία Ρωμαϊκή (Παπική) Αυτοκρατορία και κινδύνευε από τη μια στιγμή στην άλλη να αφοριστεί, όπως και έγινε, ή ακόμα και να ριχτεί στην πυρά, όπως ακριβώς συνέβη στον Χους στη Βοημία και στον Σαβαναρόλα στην Ιταλία (και οι δυο τους ρίχτηκαν στην πυρά επειδή αρνήθηκαν να απορρίψουν τις αλήθειες που είχαν ανακαλύψει μέσα στις Άγιες Γραφές). Αλήθειες που βοηθούσαν τους ανθρώπους να αποκτήσουν αιώνια ζωή εύκολα και χωρίς να ξοδεύονται ή να ταλαιπωρούνται με νηστείες και τελετουργικές ταλαιπωρίες.

Τι γίνεται με μας; Χιλιάδες λοιπόν, και μυριάδες πιστοί του Χριστού, μέσα στους αιώνες που πέρασαν, έμειναν σταθεροί στην πίστη και στην πορεία τους μαζί με τον Χριστό και μένουν και σήμερα σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, παρόλο που αντιμετωπίζουν σκληρούς και απάνθρωπους διωγμούς. Το ερώτημα είναι; Τι κάνουμε εμείς; Ίσως κάποιος πει: «Εμένα ο Θεός δεν με έχει καλέσει 40 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

για κάποια μεγάλη αποστολή ούτε έχω να αντιμετωπίσω ένα τέτοιο δίλημμα». Εύχομαι ολόψυχα να μην επιτρέψει ο Θεός ούτε σε σένα ούτε σε μένα να βρεθούμε κι εμείς μπροστά σε ένα τόσο σκληρό δίλημμα: Να ριψοκινδυνεύσουμε τη ζωή μας, προκειμένου να μην απαρνηθούμε τον Κύριο και Θεό μας. Στη ζωή μας όμως καθημερινά κάθε λίγο βρισκόμαστε μπροστά σε μικρά, όπως φαίνονται, διλήμματα που η στάση όμως που κρατάμε απέναντί τους ή η απόφαση που παίρνουμε εκείνη τη στιγμή καθορίζει σημαντικά την πορεία μας από εκείνη τη στιγμή και μετά, επηρεάζει θετικά ή αρνητικά την πνευματική πορεία κάποιων άλλων και τελικά συμβάλλει στη δόξα του Ονόματος του Θεού ή αντίθετα στη δυσφήμηση του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Ακόμη ας μην ξεχνάμε ότι ο Θεός καλεί τον καθένα από μας σε μια κάποια αποστολή, σε κάποια καλά έργα που περιμένει από μας (Εφεσίους 2:10). Άσχετα αν είναι μικρά ή εμείς τα θεωρούμε πολύ μικρά, ο Θεός μας καλεί να τα εκτελέσουμε πιστά. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Θεός είναι ο μόνος που γνωρίζει τις πραγματικές διαστάσεις του έργου που επιτελούμε και το βαθμό της σημαντικότητάς του. Εμάς το μόνο που μας ζητάει να κάνουμε είναι να μείνουμε πιστοί σε Αυτόν και σταθεροί στη θέση και στην αποστολή που μας έχει ανατεθεί. Τα υπόλοιπα είναι αρμοδιότητες του ίδιου του Κυρίου μας. Τέλος, ας μην ξεχνάμε αυτό που έχει υποσχεθεί ότι θα κάνει ο Κύριος σε όλους εκείνους που θα έχουν επιτελέσει πιστά το λίγο ή το πολύ μικρό που τους έχει ανατεθεί. Ο ίδιος ο Κύριος είπε ότι θα τους πει: «Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ. Εις τα ολίγα εστάθης πιστός, επί πολλών θέλω σε καταστήσει, είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου» ( Ματθαίος κε΄ 23). Δεν είναι αυτό αρκετό για τον κάθε πιστό;

n * Roland H. Bainton, ΕΔΩ ΣΤΕΚΟΜΑΙ. Μαρτίνος Λούθηρος, Ελεύθερες Εκδόσεις, Μετάφραση Γερ. Ζερβόπουλου, σελ. 165, Αθήνα

Από τον Επιούσιο Άρτο...

Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ ΑΡΤΟΣ είναι ένα πολύτιμο, καθημερινό, πνευματικό βοήθημα για τον άνθρωπο του σήμερα... Mια εξαμηνιαία έκδοση που δε θα πρέπει να λείπει από κανένα χριστιανικό σπίτι. Ετήσια συνδρομή Για νέες συνδρομές: τηλ. 210.4834214

Ελλάδα: Αμερική: Υπ. Ευρώπη: Υπ. Χώρες:

12 € 25 $ 15 € 16 €

* Από το τεύχος του ΜΑΪΟΣΆρτου 2020 | 7-12/2021 41 Επιουσίου

Να πως είναι καλύτερα! ερικά εδάφια και μερικές παραβολές, μας δείχνουν οτι όταν ενεργείς με οδηγό τον Κύριο είναι καλύτερα! Μερικές αναφέρονται λεκτικά, όπως τα παρακάτω εδάφια: «Καλύτερα στον Κύριο κανείς να καταφεύγει, παρά να ελπίζει σε άνθρωπο» (Ψαλμοί 118:8) και «Καλύτερα στον Κύριο κανείς να καταφεύγει, παρά να ελπίζει σε άρχοντες» (Ψαλμοί 118:9). Ενώ την ίδια στιγμή μας περιγράφει μερικές ιστορίες/παραβολές με τις οποίες δείχνει με ποιο τρόπο είναι καλύτερα να ενεργείς με τον Χριστό!

Καλύτερα να ξοδεύεσαι για τον Κύριο παρά να αποταμιεύεις για σένα! Το ξόδεμα της χήρας «Σας βεβαιώνω πως αυτή η φτωχή χήρα έριξε περισσότερα απ’ όλους· όλοι οι άλλοι έριξαν απ’ το περίσσευμά τους στις εισφορές, ενώ αυτή απ’ το υστέρημά της· έριξε όλη της την περιουσία» (Λουκάς 21:1-4). Το ξόδεμα της αμαρτωλής γυναίκας «Στην πόλη ήταν κάποια αμαρτωλή γυναίκα· όταν άκουσε ότι ο Ιησούς γευματίζει στο σπίτι του Φαρισαίου, έφερε ένα αλαβάστρινο δοχείο

Του ΘΟΔΩΡΗ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ 42 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

με μύρο, στάθηκε πίσω κοντά στα πόδια του και κλαίγοντας τα έβρεχε με τα δάκρυά της και τα σκούπιζε με τα μαλλιά της· τα φιλούσε και τα άλειφε με το μύρο (Λουκάς 7:37-50).

Καλύτερα να διορθώνεις λάθος πράξεις Ζακχαίος «Κύριε, υπόσχομαι να δώσω τα μισά από τα υπάρχοντά μου στους φτωχούς και ν’ ανταποδώσω στο τετραπλάσιο όσα έχω πάρει με απάτη» (Λουκάς 19:10). Ιησούς Χριστός «Καλύτερο είναι να δίνεις παρά να παίρνεις» (Πράξεις Αποστόλων 20:35).

Καλύτερα να κουβαλάς τα βάρη των άλλων Παράλυτος «Έρχονται τότε μερικοί προς αυτόν, φέρνοντας έναν παράλυτο, που τον βάσταζαν τέσσερα άτομα. Κι επειδή δεν μπορούσαν να τον φέρουν κοντά στον Ιησού εξαιτίας του πλήθους, έβγαλαν

τη στέγη πάνω από ’κει που ήταν ο Ιησούς, έκαναν ένα άνοιγμα και κατέβασαν το κρεβάτι, πάνω στο οποίο ήταν ξαπλωμένος ο παράλυτος» (Μάρκος 2:1-12). Η πεθερά της Ρουθ «Μου είπαν καταλεπτώς όλα όσα έκανες για την πεθερά σου μετά το θάνατο του άντρα σου, κι ότι άφησες τους γονείς σου και τη χώρα που γεννήθηκες, και ήρθες σ’ έναν λαό που δεν τον γνώριζες από πριν. Ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ, ν’ ανταμείψει την πράξη σου και να σου το ξεπληρώσει στο ακέραιο, που ήρθες κάτω απ’ τα φτερά του να σκεπαστείς» (Ρουθ 2:8-16).

Καλύτερα να ταπεινωθείς Ο ταπεινός άνθρωπος «Γι’ αυτό, όταν σε καλέσουν κάπου, πήγαινε και κάθισε στην τελευταία θέση, ώστε όταν έρθει αυτός που σε κάλεσε, να σου πει: “φίλε μου, έλα σε μια καλύτερη θέση”. Έτσι αυτό θα είναι μια τιμή για σένα μπροστά στους συνδαιτυμόνες σου. Γιατί όποιος υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, κι αυτός που ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί» (Λουκάς 14:7-14).

Καλύτερη η επίπληξη Ο Σαμουήλ στο λαό «Όσο για μένα, μη γένοιτο να σταματήσω ποτέ να προσεύχομαι για σας, και να αμαρτήσω έτσι στον Κύριο! Αντίθετα, θα συνεχίσω να σας διδάσκω ποιος είναι ο ίσιος δρόμος κι ο σωστός» (Α΄ Σαμουήλ 12:23). Ο Νάθαν στον Δαβίδ «Τότε ο Νάθαν είπε στο Δαβίδ: “Εσύ είσαι αυτός ο άνθρωπος! Και να τι λέει ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ: εγώ σε έχρισα βασιλιά του Ισραήλ κι εγώ σε έσωσα από την καταδίωξη του Σαούλ”» (Β΄ Σαμουήλ 12:7). «Καλύτερα μια φανερή επίπληξη, παρά φιλία κρυμμένη» (Παροιμίαι 27:5). «Καλύτερα ν’ ακούει κανείς την επίπληξη ενός σοφού, παρά τους επαίνους των ανοήτων». (Εκκλησιαστής 7:5).

Είναι καλύτερη η ζωή, η συμπεριφορά και η στάση κάποιου που εμπιστεύεται τον Κύριο και ζει σύμφωνα με τις οδηγίες του λόγου τού Θεού! n

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 43

ΜΕΤΑΝΟΙΑ μετάνοια είναι θεραπευτικό ιατρείο της αμαρτίας. Είναι δώρο ουράνιο που νικά τις συνέπειες του Νόμου. Δεν απορρίπτει τον πόρνο, δεν διώχνει τον μοιχό, δεν αποστρέφεται τον μέθυσο, δεν διώχνει τον βλάσφημο, αλλά όλους τους μεταβάλλει. Είναι το χωνευτήρι της αμαρτίας Η μετάνοια εξαγνίζει τα δάκρυα, τις ενοχές, την απόγνωση και δίνει παρρησία προς τον Θεό. Ο Κύριός μας έχει τη δύναμη να εξαλείφει εντελώς τα αμαρτήματά μας. Στην περίπτωση των ιατρών του σώματος, αυτό, τις πιο πολλές φορές, είναι αδύνατον. Γι’ αυτό μπορεί το τραύμα να θεραπεύεται αλλά η ουλή μένει. Ο Θεός όταν εξαλείφει τα αμαρτήματά μας μας απαλλάσσει από την τιμωρία. Αν η μετάνοια έχει τόση αποτελεσματικότητα, για να δρέψουμε τους καρπούς της, πρέπει να είναι ειλικρινής. Πολλοί αρκούνται σε μια τυπική μετάνοια. Ακόμη και οι ευσεβέστεροι εφησυχάζουν απλώς με κάποια σωματική άσκηση και νηστεία, την οποία χρησιμοποιούν ως μόνη προετοιμασία για τη θεία κοινωνία. Πολλές φορές κάνουμε νηστεία, αλλά δεν έχουμε κανένα αποτέλεσμα. Αυτό συμβαίνει όταν απέχουμε από τις τροφές, αλλά όχι από τα αμαρτήματα, όταν δεν μεθάμε με κρασί αλλά μεθάμε με την πονηρή επιθυμία, όταν μένουμε όλη την μέρα νηστικοί, αλλά ταυτόχρονα ζούμε σε ακολασίες. Ένα βασικό εμπόδιο για την μετάνοια είναι η ντροπή. Η ντροπή δόθηκε από τον Θεό για να μας συγκρατεί από τον κατήφορο της αμαρτίας. Κι όμως, αυτό το δώρο του Θεού, το πήρε ο Σατανάς και το έκανε εμπόδιο για τη μετάνοια. Η αμαρτία είναι τραύμα, η μετάνοια φάρμακο. Η αμαρτία είναι ντροπή, ενώ η μετάνοια έχει την παρρησία. Την τάση αυτή ανέτρεψε ο Σατανάς, και έδωσε την παρρησία στην αμαρτία, και την ντροπή στη μετάνοια! Γιατί όμως να δεχόμαστε τη δαιμονική αυτή ανατροπή των πραγμάτων; Δεν καταλαβαίνουμε ότι μ’ αυτή την ανατροπή ο Σατανάς και στην αμαρτία μας σέρνει, και από τη μετάνοια μάς αποτρέπει; Για τη μετάνοια δεν χρειάζεται μεγάλο διάστημα χρόνου. Μια στιγμή αρκεί, αν υπάρχει ζήλος. Εξομολογήθηκες την αμαρτία σου; Δικαιώθηκες, ελεήθηκες. Αυτό που δεν πρέπει να μας διαφεύγει είναι ότι τώρα είναι καιρός μετάνοιας. Ας εκμεταλλευτούμε αυτόν τον χρόνο. Μέχρι τώρα ζούσαμε για τη σάρκα, τη δόξα. Ας φροντίσουμε πλέον για το πνεύμα, τις αρετές, τη μετάνοια. Μια επίσκεψη στους τάφους αρκεί να μας συνετίσει. Εκεί, δεν υπάρχει η ομορφιά της νεότητας, το χαρούμενο πρόσωπο. Δεν ξεχωρίζει ο σοφός από τον αγράμματο, ο ζητιάνος από τον βασιλιά, ο ευγενής από τον δούλο. Αυτά ας σκεφτούμε όσο ακόμη έχουμε καιρό. Ας εγκαταλείψουμε τον πλανερό δρόμο μας. Πολλοί και ποικίλοι είναι οι δρόμοι της μετάνοιας για να καταστεί εύκολη η σωτηρία μας και να μας κάνουν πιο εύκολη την ανάβαση στον ουρανό. Ας μη προσευχόμαστε μόνο για υγεία, ούτε για υλικά αγαθά. O μόνος μας πόθος να είναι η σωστή σχέση της ψυχής μας με τον Θεό, και όχι μόνο όταν έχουμε θλίψεις, αλλά και όταν όλα μάς πάνε καλά. Ας σπεύσουμε όλοι οι πιστοί στον δρόμο Από τον της μετάνοιας, χωρίς να απελπιστούμε από τις πτώσεις μας, γιατί η μετάνοια ΓΙΑΝΝΗ ΤΖΕΛΕΠΗ καθαρίζει την ψυχή και μας ετοιμάζει για την Ουράνια Βασιλεία. n

44 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 45

Εν πλω

Ξαπλωμένος στην κορυφή καταρτιού... «Θα είσαι σαν κοιμισμένος μεσοπέλαγα και ξαπλωμένος στην κορυφή καταρτιού» (Παρ. 23:34) ε όσους σκύβουν πάνω στην Αγία Γραφή αρέσει να συνδέουν τις σημαντικές τους εμπειρίες με τα εις την Βίβλο γραφόμενα, διδασκόμενοι ή και απολογούμενοι, αλλά και σε όλο γενικά τον χριστιανικό κόσμο είναι γνωστή μια παρόμοια σύνδεση με εκφράσεις όπως «Άγιο είχα», «ο Θεός με βοήθησε» κλπ. Μελετώντας προ ημερών στη Βίβλο το βιβλίο των Παροιμιών, διάβασα: «Μη βλέπεις το κρασί που κοκκινίζει και χρωματίζει το ποτήρι και κατεβαίνει ευχάριστα. Στο τέλος δαγκώνει σαν φίδι και χτυπά σαν το βασιλίσκο. Τα μάτια σου θα κοιτάξουν ξένες γυναίκες και η καρδιά σου θα μιλήσει αισχρά. Θα είσαι σαν κοιμισμένος μεσοπέλαγα και σαν ξαπλωμένος στην κορυφή καταρτιού» (Παρ. 34:31-34). Εκείνο το οποίο μου ήλθε στο νου και με έκαμε να σταματήσω την Από τον ανάγνωση ήταν οι τρεις τελευταίες λέξεις της περικοπής, λόγω κάποιας ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΑΔΑΟ έντονης εμπειρίας μου που τα συναισθήματά μου ήταν τόσο πέραν και

46 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

πάνω από μένα, ώστε να απορώ πώς έφερα σε πέρας εκείνη την επαγγελματική μου αποστολή. Γαντζωμένος στο υψηλότερο σημείο του υψηλότερου καταρτιού του πλοίου, χωρίς κανένα μέτρο ασφαλείας, είχα γίνει ένα με αυτό, αγκαλιάζοντάς το με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο προσπαθούσα να αλλάξω την λυχνία ναυσιπλοΐας. Φουρτούνα δεν είχε, αλλά το κατάρτι με το παραμικρό χτύπημα του πλοίου στο κύμα τρανταζόταν και αυτό με έκανε να σφίγγομαι όλο και πιο πολύ πάνω του. Το αν έκανα καλά ή όχι που υπάκουσα στην εντολή του καπετάνιου δεν το έχω ξεκαθαρίσει ακόμη μέσα μου. Κάποιος συνάδελφος από «τα παλιά» που με συνάντησε μετά από χρόνια, μου είπε: «Τι τρέλα και κείνη, ευχαρίστησε τον Θεό που ζεις. Όπου το διηγούμαι, δεν το πιστεύουν». «Μήπως το πιστεύω και εγώ;», απάντησα. Εκείνο όμως που θέλω να ειπώ τώρα είναι ένα περίεργο συναίσθημα που με κατακυρίευσε εκείνες τις σημαδιακές στιγμές και που δεν μπορώ να το εξηγήσω μέχρι σήμερα παρά μόνο μέσα από τον Λόγο του Θεού. Είναι αλήθεια πως ήμουν συνέχεια και ολομόναχος μέσα σε ένα πνευματικό χώρο προσευχής εκείνες τις ιδιαίτερες ώρες. Πώς εξάλλου και σε ποιον να πεις εκείνη την ώρα να προσευχηθεί για σένα, που το λιγότερο θα είναι να εισπράξεις κάποια ειρωνεία; Εκείνες λοιπόν τις δύσκολες στιγμές, που δεν τόλμησα ποτέ να τις γράψω σε χαρτί, συνέβη το εξής καταπληκτικό και ανεξήγητο για τον ψυχολογικό μου κόσμο πράγμα. Ακόμη και αυτήν τη στιγμή δεν ξέρω αν κάνω καλά που το εξομολογούμαι. Το τολμώ όμως με την ελπίδα ο Κύριος να δώσει την δική Του ερμηνεία ώστε να το καταλάβουν όσοι θα διαβάσουν τούτες τις γραμμές. Σφιχταγκαλιάζοντας το λεπτό αρμπουρέτο με τα νεύρα σε υπερένταση, το μάτι μου έπεσε σε πέντ’ έξι γλάρους που άνετα πετούσαν γύρω μου, φαινομενικά ακίνητοι ή και νωχελικά κινώντας τις φτερούγες τους. Μου φάνηκε προς στιγμή πως βρισκόμουν σε έναν άλλο όμορφο χώρο. «Ένας άλλος σίγουρος κόσμος είναι εδώ πάνω», ψιθύρισα ενδόμυχα και ένα αίσθημα σιγουριάς και ευεξίας κατέκλυσε το είναι μου. Χαιρόμουνα σε εκείνο το όμορφο περιβάλλον των άνετων γλάρων φίλων μου. Το πόσο διήρκεσε αυτή η ψυχολογική μου ευφορία δεν μπορώ να το προσδιορίσω, πάντως όχι για πολύ, καθώς θυμάμαι την τρομερή επικίνδυνη συνέχεια. «Είναι σίγουρος τούτος ο χώρος του κόσμου και πολύ όμορφος, μπορείς και συ να τον χαρείς σαν τους γλάρους, αν απλώσεις τα χέρια σου... δοκίμασε μην καθυστερείς, θα το δεις...». Δεν ήταν φωνή αυτή που μου μιλούσε, ήταν κάποιο συναίσθημα, μια ανεξήγητη σιγουριά... Σίγουρα δεν το δοκίμασα και αυτός είναι ο λόγος που βρίσκομαι μέχρι σήμερα στην ζωή ανάμεσά σας. Εκείνο όμως που τώρα σκέφτομαι είναι αυτό που ο πονηρός πρότεινε στον Κύριό μας κατά το σαρανταήμερο των πειρασμών Του: «Πέσε από το πτερύγιο, διότι οι Άγγελοι θα σε σηκώσουν...». Καμιά αναλογία βέβαια τα δικά μας με τους πειρασμούς του Κυρίου μας, γι’ αυτό και δεν τόλμησα να γράψω κάτι περί πονηρής εισήγησης. Εκείνη την Ημέρα θα ιδούμε επεμβάσεις Του, για τις οποίες σήμερα ξεχνούμε να Τον ευχαριστήσουμε λέγοντας απλά και μηχανικά πως «Άγιο είχαμε». Ναι, έχουμε Άγιο, τον ένα και μοναδικό, διότι «Εις Άγιος, Εις Κύριος, Ιησούς Χριστός εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν». Τώρα λοιπόν ας κάνουμε τούτο το ελάχιστο. Ας γονατίσουμε στη βάση του Σταυρού Του ευχαριστώντας και ζητώντας έλεος... n ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 47

Εδάφια που μιλούν άμεσα στην καθημερινότητά μας

ΕΙΜΑΙ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ «Εμού είσαι» (Ησαΐας 43:1)

ι υποσχέσεις του Θεού είναι τo σταυροΗ περίπτωση του Ντήτριχ Μπονχέφερ, ποιδρόμι στo οποίo η ψυχή του ανθρώπου μένα, θεολόγου και μάρτυρα της χριστιανικής συναντιέται με τον Θεό εν τω Χριστώ. Η πίστης στη χιτλερική Γερμανία, αποτελεί ίσως καθεμιά τους σηματοδοτεί τον Χριστό, γιατί στο το καλύτερο παράδειγμα επί του προκειμένου. όνομά Του είναι δοσμένες και ο Ιησούς Χριστός Έχοντας πάρει θέση υπέρ της «ομολογούσης είναι Εκείνος τον Οποίο προϋποθέτουν και στον εκκλησίας» των γερμανικών προτεσταντικών Οποίο αναφέρονται. Δεν πρόκειται απλά για μια εκκλησιών (στους αντίποδες της επίσημης γερδιμερή σχέση μεταξύ των πιστών αφενός και μανικής προτεσταντικής εκκλησίας που στήριζε των συγκεκριμένων βιβλικών υποσχέσεων το Χίτλερ), δεν είναι περίεργο που ο Μπονχέφφερ αφετέρου. Είτε βρίσκονται στην Παλαιά είτε φυλακίστηκε από το ναζιστικό καθεστώς και στην Καινή Διαθήκη, είναι υποσχέσεις που εκτελέστηκε στο Φλόσενμπεργκ στις 9 Απριλίου έχουν αγοραστεί με το αίμα του Χριστού και του 1945. Ένας Άγγλος αξιωματικός που ήταν αποτελούν την εγγύηση τόσο για να έρθει ο άν- συγκρατούμενός του αναφέρει πως στη φυλακή θρωπος στον Χριστό όσο και για να μείνει σ’ ο ποιμένας Μπονχέφερ εξέπεμπε μονίμως μια Αυτόν μέχρι τέλους. χαρά και ευγνωμοσύνη που ήταν ζωντανός Η αμεσότητα της σχέσης Θεού και ανθρώπου ακόμα και για το παραμικρό και εμψύχωνε μέσ’ απ’ τον Χριστό στην υπόσχεση «εμού είσαι» τους πάντες, λες και για κείνον ο Θεός ήταν μόείναι η δυνατότερη απ’ όλες αφενός γιατί παίρνει νιμα κοντινός και αληθινός, κι αυτό μέχρι και τον «ορφανό» μετά την Πτώση άνθρωπο και την Κυριακή στις 8 Απριλίου στη μικρή λειτουργία τον ξαναεντάσσει στην οικογένεια του Θεού και που έκανε μόλις μια μέρα πριν τον εκτελέσουν αφετέρου γιατί κρύβει μέσα της τη βεβαιότητα πάνω στο κεφάλαιο 53 του Ησαΐα («με τις πληγές ότι, όποιες και να είναι οι αμφιβολίες ή τα πι- του γιατρευτήκαμε»). σωγυρίσματα του πιστού κατά τη διάρκεια της Όπως όμως δείχνει το ποίημα που εκείνος ζωής του στη γη, ο Θεός δεν θα επιτρέψει ποτέ έγραψε στο διάστημα της προφυλάκισής του, στον «δικό Του» να μείνει εκτός της Βασιλείας από τον ίδιον δεν έλειπαν ούτε οι ανθρώπινες στην αιωνιότητα διότι, έχοντας ο Ίδιος ξεκινήσει αμφιβολίες ούτε ο ενδόμυχος φόβος ότι η γεντο έργο της πίστης μέσα στην ναιότητά του μπορεί να έκρυβε ψυχή του, θα το ολοκληρώσει στοιχεία υποκριτικής γενναιοφροΑπό την μέχρι της ημέρας του Ιησού Χρισύνης την ώρα που εκείνος βαθιά ΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. MASRY στού (Φιλιππ. 1:6). μέσα του ένιωθε να ασφυκτιά

48 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

και να ποθεί ολόψυχα τη χαρά της ζωής, την αγάπη, την ομορφιά της ανοιξιάτικης φύσης... Μήπως ήταν λοιπόν απλά ένας κατάπτυστος υποκριτής που απλά υποδυόταν τον ατρόμητο και το γενναίο; Ή μήπως τάχα ήταν κι αυτός ένας απλά ατελής «άνθρωπος» που δεν ήξερε κι εκείνος ποιά ήταν η δική του αλήθεια; Κι ακόμα τι κι αν όλοι του οι φόβοι για τη χριστιανική του αυθεντικότητα δεν ήταν τελικά παρά φόβοι ανόητοι και παράλογοι που έσπρωχναν έναν αφελή στρατιώτη σε μια δίχως νόημα υποχώρηση τη στιγμή που η ΝΙΚΗ ήταν ήδη κερδισμένη από τη δική του στρατιά; Τη νίκη κατά της αμαρτίας που κέρδισε ο Χριστός επάνω στο Σταυρό με το αίμα Του! Απ’ όλη αυτή τη σύγχυση των αμφιβολιών και αβεβαιοτήτων μία ήταν η υπόσχεση του Θεού εν τω Χριστώ που κράτησε το Μπονχέφερ στην πίστη. Το «Εμού είσαι», όποιος και να είσαι!

ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ; Ποιος είμαι; Συχνά μου λέν’ πως βγαίνω απ’ της φυλακής μου το κελί ήρεμα, ακλόνητα και ευδιάθετα σαν ευγενής που βγαίνει από τον πύργο του. Ποιος είμαι; Συχνά μου λέν’ με τους φρουρούς μου πως συνομιλώ ελεύθερα, αδερφικά, ξεκάθαρα -λες και στην εξουσία μου είναι να τους διατάζω. Ποιος είμαι; Και μου λέν’ ακόμα ότι της δυστυχίας μου τις μέρες υπομένω αγέρωχα, ατάραχα και χαμογελαστά σαν κάποιος που ’ναι μαθημένος να νικά. Είμαι λοιπόν εγώ αυτά που οι άλλοι λέν’ για μένα

ή είμαι μόνο αυτό που ξέρω εγώ πως είν’ ο εαυτός μου; -Ανήσυχος και παιδεμένος κι ασθενής, όπως πουλί μες στο κλουβί που ασφυκτιά λες κι έχουν το λαιμό του στραγγαλίσει χέρια, ποθώντας χρώματα, λουλούδια, κελαηδίσματα πουλιών, διψώντας για δυο λόγια τρυφερά, μια συντροφιά τρέμοντας από την οργή για τυραννίες κι εξευτελισμούς, τρέμοντας απ’ την προσδοκία εξελίξεων τρανών, τρέμοντας από ανησυχία για φίλους σε απόσταση απείρου. Άδειος και κουρασμένος και στην προσευχή, τη σκέψη και την πράξη, μισολιπόθυμος κι έτοιμος ύστατο χαιρετισμό σ’ όλα να δώσει; Ποιος είμαι; Τούτο ή εκείνο; Είμαι ένας κάποιος σήμερα και αύριο κάποιος άλλος; Ή μήπως και τα δυο συγχρόνως είμαιυποκριτής μπροστά στους άλλους και μπρος στον εαυτό μου ένας τιποτένιος και κατάπτυστος δειλός; Ή να υπάρχει τάχα ακόμα μέσα μου κάτι από τη νικημένη στρατιά που άτακτα υποχωρεί από μια ήδη κερδισμένη νίκη; Ποιος είμαι; Ετούτες οι μοναχικές μου σκέψεις με χλευάζουν... Μα όποιος και να ’μαι, Κύριε, Εσύ γνωρίζεις πως είμαι δικός Σου! n Dietrich Bonhoeffer (Μετάφραση-Διασκευή: Γιούλικα Κ. Masry (© 2014)

* Όσοι επιθυμείτε να διαβάσετε κείμενα ή μεταφράσεις της Γιούλικας Κ. Masry μπορείτε να επισκεφτείτε το λινκ https://www.nikites.eu/category/gioulikakotsovolou/ ή τα σάιτ της ίδιας τόσο στο LinkedIn όσο και στο Academia.edu ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 49

Ευτυχισμένοι ή δυστυχισμένοι χριστιανοί; ία ερώτηση που μόλις την άκουσα, σκάλωσε στο μυαλό μου. Στη συνέχεια επρεπε να την επεξεργαστώ και το έκανα βέβαια. Πρόκειται για δύο πολύ σημαντικές έννοιες που καθορίζουν τη ζωή μας. Το «ευτυχισμένος» έχει τελείως αντίθετη κατεύθυνση από το «δυστυχισμένος» και ειδικά όταν μιλάμε για χριστιανούς... Έχω συναντήσει πιστούς του Χριστού, που αν και αντιμετωπίζουν πολύ δύσκολες καταστάσεις, έχουν ειρήνη, χαμογελούν και δοξάζουν τον Θεό με μία θεϊκή δύναμη που πηγάζει από τον Κύριο που πιστεύουν κι εμπιστεύονται απόλυτα. Δεν θα ξεχάσω ιδιαίτερα μία αγαπητή φίλη και αδερφή με σοβαρά προβλήματα υγείας, που προστέθηκε σε αυτήν και η νόσος του καρκίνου... Όταν επιτέλους έληξε η ταλαιπωρία της με αίσιο τέλος, εκείνες τις μέρες είχαμε οργανώσει ένα παζάρι για ιεραποστολικό εργο. Έφερε λοιπόν 4-5 τεράστια κουτιά γεμάτα με cookies που είχε φτιάξει η ίδια, με Αυστριακή συνταγή, γιατί από εκεί κατάγεται. Έμεινα άφωνη... Η έκπληξή μου ήταν μεγάλη. Θαύμασα τη δύναμή της κι εγώ ένιωσα ντροπή... Όταν την είδα, της εξέφρασα το θαυμασμό μου. Δοξάζε τον Θεό, καθώς το χαμόγελο και η ειρήνη του Χριστού απλωνόταν στο όμορφο πρόσωπό της... Να μία ευτυχισμένη χριστιανή, είπα μέσα μου... αν και οι συνθήκες που ζούσε ακόμα ήταν δύσκολες. Αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά. Η άλλη μερίδα πιστών, που το πρόσωπό τους δεν γελά, έχουν ένα θλιμμένο βλέμμα κακομοίρικο κι όταν τους ρωτήσεις τι κάνουν, τους βγαίνει κάποια δυσαρέσκεια να το πω, ένα ενδόμυχο παράπονο να το πω και αρχίζουν να λένε το ένα μετά το άλλο τα βάσανά τους. Το έχω συναντήσει και αυτό... Αφού άκουσα όλες τις δυσάρεστες καταστάσεις που περνούσε κάποια αδελφή, προσπάθησα να της δείξω και την άλλη

Της ΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

πλευρά, που η σκιά των δυσκολιών δεν την άφηνε να τα διακρίνει... Πρώτα από όλα είχε δίπλα της τον ζωντανό Θεό, που ποτέ της δεν την άφησε και πάντα την προστάτευε και της παρείχε ότι είχε ανάγκη... Είχε την οικογένειά της, την υγεία της, το σπίτι της, τη δουλειά και αγαπητά πρόσωπα που ήταν κοντά της... Δυστυχώς δεν νομίζω πως την έπεισα, γιατί συνέχιζε να έχει το ίδιο καταθλιπτικό ύφος... Είναι λυπηρό να συμπεριφερόμαστε ως δυστυχισμένοι... Ακυρώνουμε το χαρμόσυνο μήνυμα του Ευαγγελίου, τρεμοσβήνει η χαρά, η ελπίδα και η απόλαυση της σωτηρίας μας. Δοκιμαζόμαστε αλλά δεν απελπιζόμαστε, γιατί έχουμε Κύριο, δεν είμαστε εγκαταλελειμμένοι, δεν είμαστε ορφανοί, έχουμε Πατέρα που γνωρίζει το όνομά μας, γιατί είμαστε δικοί του. Μας προτρέπει μέσα από το λόγο του: «Πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, κατά πάντα ευχαριστείτε, γιατί αυτό είναι το θέλημα του Θεού»... Ας μην αφήνουμε τον εαυτό μας να τον παρασύρει η ροή των δύσκολων γεγονότων, στην απογοήτευση και την κατάθλιψη, και το λέω πρώτα για τον εαυτό μου... Ο Θεός ας δοξάζεται στη ζωή μας δίνοντας μας καθημερινές νίκες, προστατεύοντας τη χαρά του Χριστού μέσα μας, επειδή, «...η προσωρινή θλίψη ημών, εργάζεται αιώνιο βάρος δόξας». Οι ευτυχισμένοι χριστιανοί γίνονται παράδειγμα μέσα στην κοινωνία του Χριστού και ενισχύουν τους συνοδοιπόρους τους, αφού... «Πάμε για τον ουρανό, τι χαρά, έλα φίλε μας και εσύ μες στη συντροφιά...» λέει ένας γνωστός ύμνος. Ο Απόστολος Παύλος είχε μάθει να είναι ευχαριστημένος μέσα σε κάθε περίσταση. Αυτό μπορεί να το καταφέρει κάθε πιστός του Χριστού, γιατί αυτή η ενόραση ζωής, πηγάζει πέρα από την επίγεια πραγματικότητα στην αιώνια ζωή μας, στην παρουσία του Θεού. Άλλωστε, η απόλαυση του προσώπου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι το πολυτιμότερο δώρο της ζωής μας, που μας κάνει να νιώθουμε χαρούμενοι, ευτυχισμένοι και ευλογημένοι. Στο χέρι μας είναι να έχουμε αυτό το υπέρτατο αγαθό, αφού η χάρη του Θεού, μας το προσφέρει ακόμα απλόχερα... n ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 51

Λέμε πάντα την αλήθεια! εια σας, είμαι ο Μάρκος. Το σχολείο μας έχει ξεκινήσει εδώ και μια εβδομάδα. Μου αρέσει πολύ η καινούρια μου τάξη. Όμως φέτος υπάρχει κάτι που είναι διαφορετικό. Η αδελφή μου η Λούση, που έχει αυτισμό, πηγαίνει στην τρίτη τάξη κι έτσι είναι κι αυτή στο δικό μου σχολείο.

«Μάρκο, κοίτα!», είπε η Λούση. «Η Πεπίτα είναι στην αυλή της σήμερα. Φαίνεται πως αποφάσισε να ακολουθήσει τις εντολές του αφεντικού της». 52 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«Ναι», είπα μες απ’ τα δόντια μου. Το σκυλί του γείτονά μας βγαίνει έξω από την αυλή τους σχεδόν καθημερινά. Η Λούση επιμένει να την πηγαίνουμε πίσω κάθε φορά που τη βρίσκουμε έξω, παρόλο που το αφεντικό της δεν φαίνεται να νοιάζεται και τόσο πολύ. Όμως για τη Λούση είναι πολύ σημαντικό να υπακούει στους νόμους. «Χαίρομαι που περπατάω μαζί σου μέχρι το σχολείο» είπε η Λούση. «Ναι, κι εγώ χαίρομαι» απάντησα εγώ,

χωρίς να είμαι και πολύ σίγουρος. Αγαπώ την αδελφή μου, όμως είναι κάποιες φορές που η Λούση λέει κάποια πράγματα που με κάνουν και ντρέπομαι και γι’ αυτό είχα μέσα μου μια ανησυχία. Κοντεύαμε να φτάσουμε στο σχολείο όταν είδα από μακριά την Κάρλα, ένα καινούριο κορίτσι από το σχολείο μου. Για κάποιο λόγο ένοιωθα κάπως άβολα όταν ήμουν κοντά της. «Γεια σου Μάρκο, η αδελφή σου είναι αυτή;» με ρώτησε η Κάρλα. «Ναι», απάντησα εγώ και σύστησα τη Λούση στην Κάρλα. «Γεια σου», είπε η Λούση. «Ξέρεις ο αδελφός μου είναι πολύ καλός με τα ζώα, ακόμα και με τους σκίουρους και τα ρακούν». Ένοιωσα το πρόσωπό μου να γίνεται κατακόκκινο. Ήξερα ότι η Λούση απλά προσπαθούσε να πιάσει κουβέντα, κάτι που της είναι πολύ δύσκολο λόγω του αυτισμού της. Μιλούσε για τα ζώα στο κέντρο άγριων ζώων που διατηρεί η μητέρα της Ζωής. Η Κάρλα, όμως, δεν το ήξερε αυτό, κι έτσι το σχόλιο της Λούση δεν είχε κανένα νόημα. «Λούση», πήρα το λόγο εγώ, «με την Κάρλα είμαστε μαζί στην ίδια ομάδα της Φυσικής». «Αλήθεια;» είπε η Λούση. «Και μιλάτε για σκίουρους και ρακούν σ’ αυτή την ομάδα;» Η Κάρλα έδειχνε μπερδεμένη. «Όχι ακριβώς». «Μάρκο το πρόσωπό σου είναι κατακόκκινο», είπε η Λούση, κάνοντας τα πράγματα ακόμα χειρότερα! «Η κυρία Πόπη σε περιμένει», είπα στην αδελφή μου με μεγάλη ανακούφιση όταν

είδα τη δασκάλα της. «Πρέπει να βιαστούμε». «Θα σε δω στην τάξη», είπα στην Κάρλα. Η μέρα μου κύλησε φυσιολογικά, όμως δυσκολευόμουν να κοιτάξω την Κάρλα. Κάποια στιγμή, όμως, ένοιωσα ντροπή γι’ αυτό, επειδή πραγματικά αγαπώ πολύ τη Λούση. Έπιασα τον εαυτό μου να κοιτάει το ρολόι όταν κοντεύαμε να σχολάσουμε. Έπρεπε να συναντήσω τη Λούση στο παγκάκι κοντά στο λεωφορείο για να περπατήσουμε μαζί μέχρι το σπίτι. Η κ. Πόπη βγήκε μαζί με τη Λούση. «Η Λούση πέρασε θαυμάσια σήμερα» μου είπε κι εκείνη χαμογέλασε ενώ η κ. Πόπη γύρισε πίσω στην τάξη της. Ήταν τότε που είδα την Κάρλα και μερικές από τις φίλες της να κατευθύνονται προς το μέρος μας. «Κοίτα Λούση», της είπα. «Κάθισε εδώ στο παγκάκι και περίμενέ με. Πρέπει να πάω μέσα... να πω κάτι στον κ. Γρηγόρη. Θα γυρίσω αμέσως σε λίγα λεπτά. Η Λούση κατσούφιασε. «Μάρκο, πρέπει να γυρίσουμε μαζί στο σπίτι. Ξέρεις ότι αυτό είναι κανόνας». «Το ξέρω Λούση. Θα γυρίσω αμέσως. Μην κουνηθείς από το παγκάκι, εντάξει;» «Εντάξει», είπε η Λούση. Σταύρωσε τα χέρια της πάνω στα γόνατά της σφίγγοντάς τα με εκνευρισμό. Έτρεξα πίσω στο κτίριο πριν η Κάρλα και οι φίλες της με πλησιάσουν –και πριν η Λούση προλάβει να πει πάλι καμιά ανοησία και με ντροπιάσει μπροστά τους. Είπες ψέματα, άκουσα μια φωνή μέσα μου. Ο μπαμπάς θα έλεγε ότι αυτό ήταν η συνείδησή μου. ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 53

Ε, καλά εντάξει. Δεν είχα κάτι να πω στον κ. Γρηγόρη. Δεν ήξερα καν αν ήταν εκεί. Όμως θα μπορούσα να κοιτάξω στην τάξη του. Έτσι, αν προσπαθούσα να του μιλήσω, αυτό που είπα στη Λούση δεν θα ήταν και τελείως ψέμα!

Καθώς έτρεχα στο πεζοδρόμιο προς το γραφείο του σχολείου την είδα συγχυσμένη πίσω από τη γραμμή των λεωφορείων. Κρατούσε στην αγκαλιά της την Πεπίτα η οποία την καταφιλούσε στο πρόσωπο.

Είναι ψέμα, είπε η φωνούλα μέσα μου.

Έτρεξα προς το μέρος της και την αγκάλιασα.

Ο κ. Γρηγόρης δεν ήταν εκεί. Όμως εγώ καθυστέρησα λίγα να βγω έξω για να είμαι σίγουρος ότι η Κάρλα και οι φίλες της θα είχαν απομακρυνθεί. Όταν βγήκα έξω είδα το τελευταίο λεωφορείο να είναι έτοιμο για αναχώρηση.

«Ξέρεις ότι έπρεπε να με περιμένεις στο παγκάκι, Λούση, γιατί δεν το έκανες;» τη ρώτησα.

Όμως η Λούση δεν ήταν πουθενά. Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. Η Λούση δεν έπρεπε να σηκωθεί από εκείνο το παγκάκι. Έπρεπε να με περιμένει. Αυτός ήταν ο κανόνας μας. Αλαφιασμένος ανέβηκα να τσεκάρω στο λεωφορείο, ενώ τα βλέμματα όλων ήταν καρφωμένα πάνω μου. Η Λούση δεν ήταν εκεί. Ο οδηγός ανυπομονούσε να ξεκινήσει. Κατέβηκα από το λεωφορείο χωρίς να πω κάτι στον οδηγό. Τώρα ήμουν πραγματικά πανικοβλημένος. Πού μπορεί να πήγε η Λούση; 54 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«Το ξέρω, όμως ξαφνικά είδα την Πεπίτα να τρέχει προς τα λεωφορεία. Κι επειδή εμείς πρέπει να τη γυρίσουμε πίσω στο σπίτι της αν το σκάσει, δεν ήξερα ποιον κανόνα να ακολουθήσω. ΄Επρεπε, όμως, να πιάσω την Πεπίτα». Η Λούση ήταν πραγματικά αναστατωμένη. Τότε είδα το αυτοκίνητο της μαμάς να μας πλησιάζει. «Τι έγινε; Αργήσατε και ανησύχησα, γι’ αυτό ήρθα να σας πάρω». Η Λούση είπε τα δικά της στη μαμά, κι εγώ είπα τα δικά μου... Η μαμά θύμωσε μαζί μου. «Μάρκο, γιατί άφησες τη Λούση μόνη της έξω;» Στο μυαλό μου γύριζαν ένα σωρό δικαιο-

λογίες που δεν θα μου δημιουργούσαν πρόβλημα. Όμως εκείνη τη στιγμή ήξερα ότι έπρεπε να πω την αλήθεια. Ήξερα ακόμα ότι δεν έπρεπε να στεναχωρήσω τη Λούση. «Μαμά», είπα, «μπορούμε να πάμε πρώτα την Πεπίτα στο σπίτι της και να σου τα εξηγήσω όλα όταν πάμε στο σπίτι μας;» Η μαμά είδε την έκφραση του προσώπου μου και συμφώνησε. «Εσύ κι εγώ, όμως, θα πρέπει να κάνουμε μία πολύ καλή κουβέντα σχετικά μ’ αυτό!» Δεν ήταν εύκολο, όμως είπα στη μαμά όλη την αλήθεια. Το καλό είναι ότι κατάλαβε πώς νοιώθω. Καταλαβαίνει ότι είναι φορές που ντρέπομαι για τη Λούση, παρόλο που την αγαπάω. Το κατάλαβα κι εγώ. Το να ανησυχώ μήπως ντροπιαστώ μπροστά στην Κάρλα δεν ήταν δικαιολογία για να πω ψέματα στη Λούση.

Την επόμενη μέρα πήγα και πήρα τη Λούση από την τάξη της. Η Κάρλα και οι φίλες της εκείνη τη στιγμή έβγαιναν από τη δική τους τάξη και την είδα που μας πλησίαζε. «Γεια σου Μάρκο, γεια σου Λούση είπε χαμογελώντας. Ένοιωθα ότι η Λούση προσπαθούσε να βρει κάτι να πει. «Γεια σου» είπε στο τέλος. «Χαίρομαι που είσαι φίλη του Μάρκου. Ξέρεις, ο Μάρκος είναι πολύ καλός αδελφός!» Κι εγώ τότε υποσχέθηκα στον εαυτό μου να προσπαθήσω να γίνω ακόμα καλύτερος αδελφός. Ειλικρινά! n

Της Peggy King Anderson Μετ.: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 | 55

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...

Επιθυμείς την αλήθεια; Πότε θα βρεις το πραγματικό νόημα του μύχιου εαυτού σου; Πότε θ’ αντικρίσεις και θ’ απελευθερώσεις την ψυχή σου; Πότε θα βρεις το λόγο και το σκοπό της δικιάς σου μοναδικής ζωής που διψά τη δικαιοσύνη; Είσαι ελεύθερος να είσαι ελεύθερος ή όχι. Να ζήσεις ή να πεθάνεις. Γιατί τρομάζεις μπροστά στην ελευθερία σου; Γιατί συμβιβάζεσαι με τη σκλαβιά; Γιατί τη θεωρείς ασφαλέστερη; Πολλές φορές το απλό καταντά παράδοξο, το αυτονόητο καταντά μυστήριο. Πορεύεσαι μακριά από το Θεό και χάνεσαι. Η ζωή είναι μια διαρκής πρόκληση στο θαύμα. Μετά την τόση κοσμική πρόοδο και την πείρα ζωής, ο άνθρωπος σήμερα θα έπρεπε να ήταν εκπληκτικά σοφός. Κι όμως ποτέ δεν υπήρξε πιο αδύνατος, πιο συγχυσμένος, πιο υποταγμένος. Ζεις ταλαίπωρος και δεν παραδέχεσαι πως το κενό που υπάρχει μέσα σου γεμίζει μόνο με την παρουσία του Δημιουργού σου, με την παρουσία του Θεού. Γιατί αγνοείς την πνοή του Θεού; Γιατί αγνοείς τον ουρανό; Ο ουρανός υπάρχει. Υπάρχει πάνω από το θόλο της φύσης και υπάρχει μέσα σου. Αυτά που σου λέει επιφανειακά σε τυραννούν. Νοσταλγείς μια πατρίδα που αγωνίζεσαι να αγνοείς. Περηφανεύεσαι το πρωί για τις κατακτήσεις του νου, για τους άθλους της τεχνολογίας και της επιστήμης που θα σκορπίζει ζωή χαρισάμενη στη γη μας και ξεχνάς πως το βράδυ οι οθόνες μας στις νυχτερινές ειδήσεις γεμίζουν από ακρωτηριασμένα παιδιά, ταπεινωμένους κι αιχμαλώτους, εξευτελισμένους πρόσφυγες και πολιτικάντηδες που συσκέπτονται και συσκέπτονται... Φωτιά πυροβολισμοί, δολοφονίες, διαδηλώσεις, καπνός και παράνοια. Περνά ο καιρός και τις συνηθίζεις αυτές τις εικόνες. Το χειρότερο είναι ότι πιάνεις τον εαυτό σου να βλέπει όλα αυτά τρώγοντας σάντουιτς και σοκολάτες και πίνοντας αναψυκτικά. Ίσως έτσι όπως έγινες να μην αντέχεις την αλήθεια. Καθησυχάζεις τον εαυτό σου καθώς κάθεσαι πάνω σε νάρκες και λες, «αυτά δε θα συμβούν σ’ εμένα αλλά μόνο σε άλλους». Επιθυμείς την αλήθεια; Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός μας λέει, «Εγώ είμαι ο Δρόμος και η Αλήθεια και η Ζωή. Κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα παρά μονάχα περνώντας από μένα» (Ιωάννης 14:6). Αν τον επιθυμείς «...με όλη σου την καρδιά σου, και με όλη την ψυχή σου, και με όλη τη διάνοιά σου, και με όλη τη δύναμή σου» (Μάρκος 12:30), τότε Εκείνος, ο Σωτήρας και Κύριος Ιησούς Χριστός θα σου δοθεί. Στο κάλεσμά σου θα ανταποκριθεί και θα έρθει να κατοικήσει μέσα σου. Αλήθεια είναι ο Ιησούς Χριστός και ο λόγος Του ΑΝΕΣΤΗ Του. n ΠΕΤΑΛΙΔΗ 56 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

!"#$% &"'(& %)*(!! " Έχουν"πουληθεί" περισσότερα"από" &'(#((("αντίτυπα"στην" αγγλική"έκδοση#

Λυτρωτική! Πραγματικότητα!! στο!Γάμο! !

Κάπως!"με"κάποιο"τρόπο!"κάθε" γάμος"μετατρέπεται"σε"έναν"αγώνα#" Κάθε"γάμος"διαμορφώνεται"όπως" κανείς"δεν"θα"ήθελε#"Κάποια"στιγμή" χρειάζεστε"κάτι"πιο"δυνατό"από"το" ρομαντισμό!"κάτι"βαθύτερο"από" κοινά"ενδιαφέροντα"και"αμοιβαία" έλξη#"Χρειάζεστε"προσαρμοσμένες" και"ανώτερες"προσδοκίες!" χρειάζεστε"δραστικές"δεσμεύσεις" και!"το"κυριότερο!"χρειάζεστε"χάρη$ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ%"ΕΙΡΗΝΗ"ΚΑΚΑΒΕΛΑΚΗ

12€ Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.4834214 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Λάρισα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 ! 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 ! 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 ! 2610-224197

Δευκαλίωνος 2 412 22 ! 2410-232594

Σωκράτους 23 382 21 ! 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» ! 00355.692585746

H KAINH ΔIAUHKH Η Καινή Διαθήκη επανακυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις «Ο Λόγος» σε νέα διορθωμένη και

ανανεωμένη έκδοση με 624 σελίδες στη νεοελληνική γλώσσα σε μετάφραση Συμεών Ιωαννίδη, θεολογική επεξεργασία του αείμνηστου Γ. Α. Χατζηαντωνίου Δρ.Θ. και με την εκδοτική επιμέλεια του αείμνηστου Σπύρου Ζωδιάτη Δρ.Θ., Δρ.Φ. Αρχιεπισκοπές και Μητροπόλεις τίμησαν με ευχαριστήριες επιστολές το εκδοτικό αυτό πόνημα και μερικές περικλείονται στις πρώτες σελίδες.

Ανανεωμένη έκδοση, σε 2 χρώματα: λευκό και πράσινο εξώφυλλο

5€

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.4834214 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Λάρισα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 ! 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 ! 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 ! 2610-224197

Δευκαλίωνος 2 412 22 ! 2410-232594

Σωκράτους 23 382 21 ! 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» ! 00355.692585746

SS PO RE

Χ+5 ES

του Ευαγγελίου

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ____________________________ Ταχ. Γραφείο ΚΕΜΠ KΡΥΟΝΕΡΙΟΥ ____________________________ Αρ. Αδείας 013943

ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑ MHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKO Τ.Θ. 254, 19400 ΚΟΡΩΠΙ

Η ΦΩΝΗ

S PO