FONH 12 2022

, είδαν η ζωή τους να απειλείται, οι περιουσίες τους να ισοπεδώνονται και οι κόποι τους να γίνονται ερείπια και στάχτη. Κι όλα αυτά είχαν πολλαπλές τραγικές συνέπειες όχι μόνο στη χώρα τους, αλλά και σ’ όλο τον κόσμο, μα ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Απ’ την άλλη, τα ΜΜΕ μεταφέ ρουν στα σπίτια μας πρωτάκουστες τραγικές ιστορίες. Διάφορα κοινωφελή ιδρύματα που σκοπό είχαν να προσφέρουν βοήθεια στην κοινωνία μας, ιδιαίτερα στις ευαίσθητες ηλικίες των παιδιών και εφήβων, σήμερα καταγγέλλονται για βαριά παραπτώματα του ποινικού κώδικα, για πράξεις και πρακτικές που καταρρακώνουν τις ηθικές αξίες, οι οποίες μέχρι σήμερα συγκροτούσαν τα ιερά της ζωής μας Σε μια παρόμοια ατμόσφαιρα, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ο Θεός της αγάπης πρόσφερε στην ανθρωπότητα τον Γιο της Ειρήνης, για να φέρει το μήνυμα της ελπίδας,

Προσευχή: Ο Χριστός το κέντρο της γιορτής Νικολέττα Π. Πετρίδου 03 Καταλάβατε τι έκανα σ’ εσάς; Χάρης Ι. Νταγκουνάκης 04

Οι επιλογές μας στην αλλοπρόσαλλη εποχή μας Γεώργιος Σ. Κανταρτζής 08

Γεννήθηκε ο πρώτος άνθρωπος που θα ζήσει 1.000 χρόνια; Τάσος Μαρκουλιδάκης 12 Το αίνιγμα του «Άστρου της Βηθλεέμ» Έραστος Φίλος 14

Μια χριστουγεννιάτικη προσευχή Σούλα Μαξιμιάδου-Isch 16

Κτίζοντας γέφυρες... (Συνέντευξη) 18

Τα τέσσερα κεράκια Αλτάνα Φίλου-Πατσαντάρα 22

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ 25

Πιο επίκαιρο από τότε... Στέφανος Κατσάρκας 35

Η αυγή γλυκοχαράζει Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας 36 Γιατί ήρθε ο Χριστός στη γη μας; Θοδωρής Καλογερόπουλος 38 Ποιος είναι ο Ιησούς Χριστός Συμεών Α. Ιωαννίδης 40

πώς; Ανανίας Καβάκας 42

ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ. 210.4834214, Fax: 210.6627506 Ιδιοκτησία: A M G INTERNATIONAL Πρόεδρος: Τάσος Ιωαννίδης Μη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμός Έγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

Ιδρυτής: Δρ ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009) Ειδικός σύμβουλος έκδοσης: Συμεών Ιωαννίδης Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γεώργιος Κανταρτζής

Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος office@ologos gr Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου Διόρθωση κειμένου: Παρασκευή Κάκαρη Διεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά Δημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου: Δήμητρα Παπαναγή Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656

DECEMBER 2022 • NUMBER XI • VOL. LXXX

VOICE OF THE GOSPEL (USPS 942-960)

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINE

Published in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

Owner: AMG International P.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

Founder: Dr. Spiros Zodhiates

President: Tasos Ioannidis Special Consultant: Symeon Ioannidis

Managing Editor: Fotis Romeos

Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy

Postmaster: If undeliverable please send form 3579 to: Voice of the Gospel P.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422 Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

Κύριε Ιησού Χριστέ, αν και Θεός, το δεύτερο πρόσωπο της τριαδικής Θεότητας, έγι νες άνθρωπος, γεννήθηκες σαν βρέφος σε μια ταπεινή φάτνη στη Βηθλεέμ πριν από 2022 χρόνια και «πρόκοβες σε σοφία και σωματική ανάπτυξη και χάρη μπροστά στον Θεό και στους ανθρώπους» (Λουκάς 2:52). Έζησες ως φυσιολογικός άνθρωπος, χωρίς αμαρτία Δί δαξες θεϊκές αλήθειες, έκανες θαύματα και τελικά πρόσφερες τον εαυτό Σου θυσία για να μας σώσεις από την αμαρτία και να μας χαρίσεις αιώνια ζωή. Πατέρα μας, πόσο Σ’ ευχαριστούμε και Σε δοξάζουμε «για την ανεκδιήγητη δωρεά Σου» (Β΄ Κορινθίους 9:15) για μας τους αμαρτωλούς. Θέλουμε κι εμείς να ψάλλουμε με τους αγγέλους: «Δόξα στον Ύψιστο Θεό και στη γη ειρήνη, εκδήλωση εύνοιας στους ανθρώπους» (Λουκάς 2:14). Πατέρα μας επουράνιε, ζητούμε κι αυτά τα Χριστούγεννα, αλλά και πάντα, παρά τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, τις ταραχές και τους πολέμους, να γεμίσεις με τη δική Σου ειρήνη τις καρδιές όλων μας σε όλες τις χώρες του κόσμου. Βοήθησέ

ΟΤΑΝ ΡΩΤΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ Στη Βίβλο απαντώνται πολλά ερωτήματα που κάνει ο Θεός σ’ εμάς τους ανθρώπους κατά κύριο λόγο. Κάποια απ’ αυτά έχουν απαντήσεις και κάποια όχι. Είναι αναπάντητα. Δημιουργούν όμως και απορίες: Δεν είναι παντογνώστης ο Θεός; Γιατί ρωτάει; Φέτος, με τη σειρά μας αυτή, προσπαθήσαμε να δούμε κάπου τον εαυτό μας αντιμέτωπο απευθείας με τον Θεόκαι ν’ ακούσουμε ερωτήματα που έχει να μας απευθύνει. Τι έχουμε να απαντήσουμε;

ΠΑΡΧΟΥΝ στη ζωή μας περίοδοι που οι μέρες όλες είναι μελαγχολικές. Δυσκολευόμαστε να φάμε, δεν μπορούμε να χαρούμε τις γιορτές, δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε ανοιχτόκαρδα με τους άλλους Είτε επειδή αναμένουμε κάποια θλιβερά γεγονότα είτε επειδή μας βρήκαν τραγικά γεγονότα είτε και τα δυο Νιώθουμε ένα βάρος στο στήθος, στον θώρακα ή στο στομάχι δεν μπορούμε να χαρούμε με τίποτα, κάτι μας βαραίνει την ψυχή Είτε αυτό είναι μια αποτυχία που οι συνέπειές της εξακολουθούν να μας πιέζουν· είτε πρόκειται για μια δύσκολη δοκιμασία που είναι να περάσουμε· είτε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο είναι στο νοσοκομείο και οι γιατροί, όταν μας μιλάνε

βαζε όλων τις καρδιές, τους μίλησε με αγάπη και τους έδωσε θάρρος: «Μην ταράζεται η καρδιά σας...» Μετά από την ανάσταση του Λαζάρου από τους νεκρούς, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι αποφάσισαν πια τελεσίδικα να θανα τώσουν τον Ιησού Όχι απλά από μίσος αλ λά κι από συμφέρον: επειδή τώρα όλοι πή γαιναν σ’ αυτόν, για να δουν και τον Λάζαρο Στο μεταξύ, οι μαθητές είχαν αρχίσει να καταλαβαίνουν πλέον ποιος ήταν ο Διδά σκαλος Τον αποκαλούσαν «Κύριο». Ήξεραν τι μπορούσε να κάνει Μόνο στο Κατά Ιωάν νην αναφέρονται επτά θαύματα: το νερό κρασί στην Κανά, η θεραπεία του τυφλού στη Βηθεσδά, ο χορτασμός των πεντακισχι λίων και τα χιλιάδες άλλα θαύματα με λε προύς, χωλούς και παράλυτους ή δαιμονι σμένους, που δεν τα αναφέρουν και όλα οι Ευαγγελιστές. Η βασιλεία

Υπουργήματα, δύναμη και προνόμια Ό,τι δηλαδή ονειρεύεται και σήμερα ο κάθε υ ποψήφιος βουλευτής λίγο πριν από τις εκλογές! Έπρεπε, λοιπόν, οι Δώδεκα να πάρουν ένα μάθημα – τώρα, που ακόμα και στο Ανώγειο διαπληκτίζονταν ποιος απ’ ανά μεσά τους θεωρείται πως είναι ανώτερος Σκεφτείτε! Διαπληκτίζονταν μπροστά σ’ εκεί νον που αναγνώριζαν Κύριο! Έπρεπε, λοιπόν, να πάρουν το μάθημα της σωστής, της καρποφόρας διακονίας. Έπρεπε να «καταλάβουν»! Τι κάνουμε σαν άτομα και σαν εκκλησίες σήμερα; Όλοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ασχολούμαστε με τις διάφορες διακονίες Μήπως, αντί να χτίζουμε τη βασιλεία του Θεού, χτίζουμε τις δικές μας βασιλείες; Θέ λουμε να προβληθούμε γι’ αυτά που κάνουμε για τον Χριστό – να προβληθεί ο εαυτός μας και όχι ο Χριστός; Ψαχνόμαστε συχνά «ποιος είναι ο μεγαλύτερος», όπως οι μαθητές; Τότε είναι ανάγκη να πάρουμε κι εμείς ο καθένας το δικό του μάθημα Είναι ανάγκη να δούμε ποιες ήταν οι αρχές του Χριστού για τη δια κονία της βασιλείας του: τιμούσε (δόξαζε) τον Θεό υπηρετώντας πάντα τους άλλους με αγάπη για τη βασιλεία του

Θεού. Ο Σατα

Από τα πρώτα κιόλας εδάφια του κεφαλαίου διαβάζουμε πως ο Ιησούς αγάπησε τους δι κούς του ώς το τέλος – ή στον ύψιστο βαθμό! Κοιτάξτε πώς σκεφτόταν ο Κύριος για τους μαθητές του, μαζί με τους οποίους υπηρε τούσε τους ανθρώπους: ήξερε ότι δεν ήταν τέλειοι ούτε άγιοι ούτε άγγελοι Ήταν θνητοί, με ανθρώπινες αδυναμίες, και ήθελαν συνεχή συμπαράσταση και οδηγία Ο Κύριος είχε αφιερώσει την επίγεια ζωή του να τους αγα πάει όποιοι κι αν ήταν Κι αυτό το εξέφρασε σαν απαραίτητη προϋπόθεση και για μας, όταν είπε «αγαπάτε αλλήλους». Ας γυρίσουμε τη Βίβλο μας στο 13ο κεφάλαιο της Α΄ προς Κορινθίους Επιστολής και ας δούμε ένα ένα τα χαρακτηριστικά αυτού που αγαπάει Τι σημαίνει αγάπη του Χριστού.

και τι μας έχει καλέσει να κάνουμε 3. Ταπείνωση Κι όταν ο Ιησούς σηκώθηκε και σαν άλλος προφήτης τούς έδειξε με εποπτικό τρόπο τι σημαίνει ταπείνωση, καθώς τους έπλυνε τα πόδια, τους έδειξε έμπρακτα πως η επόμενη αρχή υπηρεσίας ήταν η ταπείνωση Κανένα θαύμα, καμία ομιλία ή διδασκαλία δεν μπο ρούσε να δείξει ότι το μεγαλείο το αληθινό

νος ξέρει τι μας έχει εμπιστευτεί

αγάπη είναι ανεφάρμοστο στον κόσμο που

Ζούμε σε μια παρδαλή εποχή ανατροπών, ποικί λων επαναστάσεων και αλ ματώδους τεχνολογικής προόδου σ’ όλους τους κλά δους της επιστήμης, αλλά ταυτόχρονα και της απόρ ριψης και του ευτελισμού των ηθικών και πνευματικών αξιών . Το ερώτημα που εγείρεται είναι: Μπορούμε ακόμα ως χριστιανοί να είμαστε διαφορετικοί σ’ έναν κόσμο αντεστραμμέ νων αξιών; Να είμαστε δια φορετικοί

μιλήσουν εναντίον της κάθε ανωμαλίας θεωρούν ται οπισθοδρομικοί και φα νατικοί. Μάλιστα, μπορούν να οδηγηθούν και στον εισαγγελέα! Το ερώτημα είναι: Μπορούμε να μη συμμορφωθούμε και να μη συμβιβα στούμε μ’ όλα τα ανώμαλα και αλλοπρόσαλλα

που

ρουμε

όπως

προετοιμάσει για ένα λαμπρό μέλλον. Ας επιλέξουμε να είμαστε διαφορετικοί στις επαφές μας με τους συνανθρώπους μας, ακόμη και αν μας θεωρήσουν απροσάρμοστους. Πάντα να λέμε την αλήθεια, άσχετα με το κόστος, να είμαστε ειλικρινείς, να αγαπούμε, να μη συκοφαντούμε, να συγχωρούμε ακόμη κι αυτούς που μας έβλαψαν. Με δυο λόγια, να είμαστε άψογοι και άγιοι σε κάθε τομέα της ζωής μας. Ας ζούμε σύμφωνα με τις αρχές μας, ακόμη κι αν οι άλλοι μάς θεωρούν καθυστερημένους κι ακοινώνητους. Να είμαστε διαφορετικοί στις σχέσεις μας. Μερικές φορές αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο, επειδή έχουμε τον πειρασμό να ανταποδώσουμε με το ίδιο νόμισμα αυτούς που μας έβλαψαν ή μίλησαν άσχημα για εμάς. Το θέλημα του Θεού

κόσμο απάτης, διαφθοράς και αδικίας, αλλά δεν είναι αδύνατο. Πιστεύω ότι στον κόσμο μας, όπου οι πειρασμοί του Σατανά σερβίρονται σε μια φανταχτερή πιατέλα από εκείνον που «είναι ψεύτης και πατέρας του ψεύδους» (Ιωάννης 8:44), μερικές φορές καμουφλαρισμένα με μορφή σπάνιων ευκαιριών, που πρέπει να εκμεταλλευτούμε, το βρίσκουμε δύσκολο να χάσου-

με την ευκαιρία, αλλά πάλι καλούμαστε να επιλέξουμε.

είναι

σπέρνει μέσα μας την αμφιβολία , την καχυποψία , παγιδεύοντάς μας στη σκέ ψη ότι όλοι μάς εχθρεύονται και είναι απέναντί μας Με τον τρόπο αυτόν πυροδο τείται η επικριτικότητα, η επιθετικότητα και χάνεται η απλότητα Το απλό είναι του Θεού, το σύνθετο είναι του διαβόλου». Η επιλογή να είμαι δια φορετικός εξαρτάται από εμένα σε κάθε θέμα Δεν είναι εύκολη επιλογή Απε ναντίας , μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολη και ασύμφορη σ’ έναν κόσμο όπου επικρατεί η αδικία, η εκμετάλλευση , η απάτη . Αλλά δεν πρέπει να ξεχά σουμε ότι ανήκουμε και σ’ έναν άλλον κόσμο Είμαστε πολίτες του Ουρανού και πρέπει να ζούμε σύμφωνα με τη διδασκαλία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού Αυτό είναι που κάνει τη διαφορά! «Εσείς όμως είστε γένος εκλεκτό, ιερατείο βασιλικό, έθνος άγιο, λαός που απέ κτησε ο Θεός για τον εαυτό του με σκοπό να διαλαλή σετε τις έξοχες ιδιότητες εκείνου που σας προσκάλεσε από το σκοτάδι να βγείτε στο θαυμαστό του φως» (Α΄ Πέτρου 2:9).

n

ηγήθηκαν Η σύγχρονη επιστήμη κατάφερε μεν να εμποδίζει την έναρξη

Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι ο Θεός επιλέγει πότε θα γεννηθούμε ή θα πεθάνουμε Δεν μπορούμε να διαλέξουμε εάν θα ζήσουμε αιώνια, μπορούμε να επιλέξουμε όμως τον τελικό αιώνιο προορισμό μας, εάν δηλαδή θα ζήσουμε αιώνια με τον Θεό, απολαμβά νοντας τη δική Του παρουσία ή εάν θα ζήσουμε μακριά από την αγάπη και το έλεός Του. Την αιώνια ζωή δεν την αποκτούμε όταν πεθαίνουμε, αλλά όταν μετανοούμε για τις αμαρτίες μας και εμπιστευόμαστε αποκλειστικά το έργο και το πρόσωπο του Ιησού Χριστού που αποτελεί τον μόνο μεσίτη μεταξύ Θεού και ανθρώπων (Α΄ Τιμόθεον 2:5). Η αιώνια ζωή στην ουσία της είναι μια σχέση με τον Χριστό. O Ιησούς Xριστός ξε καθάρισε: «Και να ποια είναι η αιώνια ζωή: Ν’ αναγνωρίζουν οι άνθρωποι εσένα ως τον μόνο αληθινό Θεό, καθώς κι εκείνον που έστειλες, τον Ιησού Χριστό» (Ιωάννης 17:3) Στο ίδιο μήκος κύματος ο απόστολος Ιωάννης αναφέρει: «Ξέρουμε πως ο Υιός του Θεού ήρθε και μας έδωσε την πνευματική δύναμη για να γνωρίσουμε τον αληθινό Θεό. Είμαστε ενωμένοι με τον αληθινό Θεό μέσω του Υιού του, του Ιησού Χριστού Αυτός είναι ο αληθινός Θεός, αυτός είναι η αιώνια ζωή» (Α΄ Ιωάννου 5:20). Η γνώση του Θεού της Βίβλου, η γνώση της αγάπης, της συγχώρησης και της χάρης Του, είναι η κορυφαία ανθρώπινη εμπειρία Αυτή η σχέση με τον Αιώνιο Τριαδικό Θεό επηρεάζει κάθε συμπεριφορά, σκέψη, πράξη

τούς έδειξε το δρόμο; Εδώ ίσως να είναι χρήσιμη η γνώση και η άποψη των αστρονόμων . Ο Καναδός αστροφυσικός Χιου Ρος θεωρεί πως πρό

κός, ώστε να θέσει σε κίνηση τους σοφούς (‘μάγους’ στο κείμενο του Ματθαίου), αλλά όχι τόσο θεαματικός, ώστε να γίνει αντιληπτός από τον μέσο παρατηρητή ή από αστρονό μους και αστρολόγους της Αιγύπτου ή της Ελλάδας, της Ινδίας και της Κίνας, επειδή εκείνοι δεν αναφέρουν κάτι σχετικό, εξηγεί ο Ρος Ο Ηρώδης και οι Εβραίοι θρησκευτικοί ηγέτες στην Ιερουσαλήμ φαίνεται πως αγνόη σαν το άστρο (Ματθαίος 2:1-3). Οι βοσκοί έξω από τη Βηθλεέμ, που φύλαγαν τα κοπάδια τους το βράδυ της παραμονής της γέννησης του Μεσσία, δεν φαίνεται να παρατήρησαν κάποιο εκπληκτικά λαμπρό αστέρι (Λουκάς 2:8-20). Τι να ήταν τότε το άστρο των Χρι

φαινόμενο, δεν θα αποσπούσαν την ιδιαίτερη προσοχή ενός προσεκτικού παρατηρητή Ασυνήθιστοι κομήτες θα πρέπει να είχαν αναφερθεί – και μάλιστα καλά τεκμηριωμένα – από Κινέζους, Ινδούς, Αιγύπτιους και Έλληνες αστρονόμους της εποχής Ωστόσο, δεν βρίσκουμε καταγραφή κανενός ασυνή θιστου κομήτη κατά την εποχή της γέννησης του Χριστού. Επιπλέον, παρόλο που ένας κομήτης μπορεί να περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να επανεμφανιστεί στην ίδια θέση και με την ίδια μορφή Η έκρηξη ενός απλού υπερκαινοφανή αστέρα (σουπερνόβα) θα ήταν φαινόμενο θεαματικό και θα αποσπούσε την προσοχή κάθε περιστασιακού παρατηρητή Όμως και πάλι δεν βλέπουμε να υπάρχει καταγραφή ενός τέτοιου αστρονομικού γεγονότος στην εποχή της γέννησης του Χριστού Επιπλέον, μια έκρηξη σουπερνόβας συμβαίνει μόνο μία φορά και δεν επανεμφανίζεται Να επρόκειτο για σύζευξη είτε μεταξύ δύο πλανητών είτε ανάμεσα σε έναν πλανήτη και ένα αστέρι; Και αυτό είναι πάλι ένα αστρο νομικά συνηθισμένο φαινόμενο Οποιοδήποτε είδος σύζευξης θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα αρκετά ασυνήθιστο γεγονός, ώστε να παρακινήσει τους μάγους να ξεκινήσουν το ταξίδι τους Η περίπτωση σύζευξης

ότι ο Ηρώδης ήταν ακόμη ζωντανός όταν γεννήθηκε ο Χριστός. Αν λοιπόν το άστρο των Χριστουγέννων δεν ήταν κομήτης, ούτε σουπερνόβα ούτε σύζευξη, τότε τι ήταν; Ο Χιου κλίνει προς την άποψη ότι επρόκειτο για επαναλαμβα νόμενη έκρηξη καινοφανούς αστέρα (νόβα)2, φαινόμενο αρκετά σπάνιο αλλά όχι ιδιαίτερα θεαματικό. Φαίνεται να εξαφανίζεται μετά την αρχική έκρηξη και να επανεμφανίζεται με μια δεύτερη έκρηξη 1-2 χρόνια αργότερα3 . Ωστόσο, ο Ρος τονίζει ότι αυτή είναι μόνο μια εύλογη εξήγηση. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει στα χέρια του μια ισχυρή απόδειξη. Αυτό που έχει σημασία στην όλη υπόθεση είναι το γεγονός ότι ο Θεός δεν αφήνει τον εαυτό του αμαρτύρητο, έστω και μέσω αστρο νομικών φαινομένων. Οι σοφοί φαίνεται πως υπήρξαν ειλικρινείς αναζητητές του και σπού δαζαν τις Γραφές, δίνοντας προσοχή στην προφητεία του Δανιήλ (9:24-27) για τον ερ χομό του Μεσσία Και, το σοβαρότερο: όταν ήρθε η ώρα, ήταν έτοιμοι να ταξιδέψουν για να τον λατρέψουν, ανεξάρτητα από το κόστος n

1. Βλ προηγούμενη ανάρτηση στο ιστολόγιό μου https://efilos.blogspot.com/2014/12/blogpost.html.

2. M. J. Darnley et al., “A Remarkable Recurrent Nova in M31 – The Optical Observations”, As tronomy and Astrophysics 563, Μάρτιος 2014, σ. L9 M. Henze et al., “A Remarkable Recurrent Nova in M31 – The X-Ray Observations”, Astronomy and Astrophysics 563, Μάρτιος 2014, σ. L8 Sumin Tang et al., “An Accreting White Dwarf Near the Chandrasekhar Limit in the Andromeda Galaxy”. Astrophysical Jour nal 786, 1 Μαΐου 2014, σ. 61.

3. Mariko Kato et al., “Shortest Recurrence Pe riods of Novae”, Astrophysical Journal 793, 1 Οκτωβρίου 2014, σ. 136.

μπορούσε να εργαστεί στο αγρό κτημα, ο αγρότης χρειαζόταν βοήθεια και του το επέτρεψε. Του είπε, «ναι, κάθισε μαζί μας». Πέρασαν δύο χρόνια και μια νύχτα ξαφνικά ξέσπασε μια μεγάλη πυρκαγιά στο σπίτι Όλοι βγήκαν γρήγορα έξω, εκτός από το μικρό παιδάκι που έμεινε στο δωμάτιό του, απομονωμένο και εγκλωβισμένο από τις φλόγες! Όλοι στην οικογένεια ήταν κατατρο μαγμένοι Το παιδί θα χανόταν μέσα στις φλόγες! Αλλά ο ληστής, που ήταν πια μόνιμο μέλος της οικογένειας, δεν έχασε ούτε ένα δευτερόλεπτο Όρμησε μέσα στη φωτιά και επέστρεψε με το παιδάκι σώο και αβλαβές Αλλά εκείνος ο γενναίος διασώστης όχι μόνο κάηκε, αλλά ήταν ετοιμοθάνατος Πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, είπε: «Είμαι ο κλέφτης για τον οποίο είχατε ακούσει και ασφαλώς φοβόσασταν Πριν από δύο χρόνια, την παραμονή των Χριστουγέννων, ήθελα

, ποιμένα

της Ελλά δας στο Βόλο Ο Μ Μ γεννήθηκε στο Νέο Μυλότοπο

. Ο Θεός τον έλκυσε στη χάρη Του σε νεανική ηλικία. Και μάλιστα, σχε δόν ταυτόχρονα είχε την κλήση Του για κάποια διακονία στο έργο Του. Καθώς ήταν καθαρή η κλήση για το ποιμαντορικό έργο, ο Θεός άνοιξε

πόρτες για την κατάλληλη κατάρτισή του στο λόγο του Θεού Έτσι, στην αρχή σπούδασε σ’ ένα Βιβλικό Κολέγιο του Καναδά και στη συνέ χεια ολοκλήρωσε τις σπουδές του σε διάφορες θεολογικές σχολές

μας ένα μουσικό συγκρότημα με το όνομα ‘ΑΛΙ ΕΙΣ’, που αποτελούνταν από νέους των εκ κλησιών της Αθήνας Ένας από τους ύμνους που έψαλλαν είχε τίτλο: «Ζήτησε τη βασιλεία του Θεού». Τον άκουγα για πρώτη φορά και ομολογώ πως με συγκλόνισε Ήταν τα αγιογραφικά λόγια του ύμνου που με οδήγησαν στη συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μου, στη μετάνοια και στη σχέση μου με τον Ιησού Χριστό. Πώς και πότε πήρατε την απόφαση να αφιερώσετε τη ζωή σας στη

της φυλής Άουκας στον Αμαζόνιο, στην προσπάθειά τους να τους ευαγγελίσουν Η επιρροή εκείνης της ιστορίας ήταν τέτοια, που ήθελα πολύ να γίνω ιεραπόστολος Ωστόσο, ο Κύριος του Αμπελώνα είχε δια φορετική κλήση για μένα Ποιες είναι οι εμπειρίες σας από τη μακρόχρονη ποιμαντορική διακονία σας; Όπως κάθε άλλη δραστηριότητα, έτσι και η ποιμαντορία έχει ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές και πλευρές. Αλίμονο εάν δεν ήταν έτσι, δεν θα ήταν πραγματική. Όμως, καθώς η διακονία μου σιγά σιγά οδηγείται στο τέλος της, ομολογώ ότι, εάν ξανάρχιζα, και πάλι στο έργο θα ήθελα να βρίσκομαι Δεν νομίζω να υπάρχει άλλη απασχόληση με τόσο βαθύ και αιώνιο αποτύπωμα εκτός από τη διακονία του Ευαγγελίου, αλλά και τέτοια χαρά και ικανοποίηση που μπορεί να προσφέρει Αυτό δεν σημαίνει ότι το έργο είναι εύ κολο Απεναντίας, επειδή έχει να κάνει με ανθρώπους και τα προβλήματά τους, τις επιδιώξεις και ανασφάλειές τους, τις φιλο δοξίες και τους ανταγωνισμούς τους, αλλά

πόσους ιεραποστόλους έχει σήμερα η κοι νότητά μας, σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες Το ίδιο και με διακονίες εδώ στη χώρα μας Εκεί που ενδεχομένως παρατη ρείται μείωση είναι οι κλήσεις για το ποι μαντορικό έργο, με αποτέλεσμα όλο και πε ρισσότερες τοπικές εκκλησίες -και ιδιαιτέρως επαρχιακές- να μένουν δίχως τακτικό ποιμένα και φοβάμαι ότι το φαινόμενο θα επιδεινωθεί Ήδη κάποιες τοπικές εκκλησίες της επαρχίας μετρούν δεκαετίες δίχως ποιμένα. Οι λόγοι γι’ αυτό το φαινόμενο είναι πολλοί και η συζήτηση μεγάλη! Ωστόσο, η έλλειψη εργατών δεν είναι καινούριο πρόβλημα, αλλά διαχρονικό. Ήδη από την εποχή της επίγειας παρουσίας του Κυρίου παρατηρείται έλλειψη εργατών, απέναντι στην οποία Εκείνος καλεί την εκκλησία Του να προσεύχεται

στον Κύριο του θερισμού να στείλει πολλούς εργάτες. Συνεπώς, ο μικρός αριθμός εργατών αποτελεί ταυτοχρόνως πρόκληση για προ σευχή στον Κύριο να καλέσει νέους στην υπηρεσία του Ευαγγελίου! Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι ο αριθμός των εκκλησιαζομένων συνεχώς μειώνεται; Πιστεύω πως η ευημερία

γωνία Επίσης σήμερα το διαδίκτυο προσφέρει ένα τεράστιο μενού εκκλησια στικών προσφορών που ικανοποιούν όλα τα γούστα, με αποτέλεσμα πολλοί να επιλέ γουν να παραμείνουν στο σπίτι τους και από εκεί να παρακολουθήσουν μια εκκλη σιαστική λειτουργία, γλιτώνοντας έτσι την ‘ταλαιπωρία’ της έγκαιρης προετοιμασίας, μετάβασης και συμμετοχής με ό,τι αυτή συμπεριλαμβάνει. Παρά τα καλά που προσφέρει η τεχνολογία και η εκκλησία καλείται να χρησιμοποιεί, η διαδικτυακή εκκλησία δεν είναι εκκλησία. Ως χριστιανοί καλούμαστε να συμμετέχουμε με φυσική παρουσία, όχι για να λάβουμε εγωκεντρική και μη χριστιανική προσέγγιση της εκκλησίας, αλλά για να δώσουμε μαρτυρία, αγάπη, υποστήριξη, κοινωνία στον όποιο πλησίον μας. – Πώς αξιολογείτε την εν γένει διακονία της AMG σε διάφορες χώρες και ποια πιστεύετε ότι ήταν η επίδρασή της στην Ελλάδα γενικά και ειδικά σε εκκλησίες της Γ.Σ. των Ε.Ε.Ε.; Επιτρέψτε μου να παραπέμψω τον αναγνώστη στο τεύχος του Σεπτεμβρίου 2022 του περιοδικού «Αστήρ της Ανατολής», το οποίο είναι αφιερωμένο στα ογδοντάχρονα της AMG. Εκεί γράφουμε αρκετά για την προσφορά της AMG στην Ελλάδα, αλλά και στις χώρες όπου

| Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Επιγραμματικά αναφέρω, για όσους από τους αναγνώστες της «Φωνής» δεν λαμβά νουν το περιοδικό «Αστήρ της Ανατολής», τους τίτλους των πέντε άρθρων, από τους οποίους ο αναγνώστης μπορεί εύκολα να συμπεράνει το περιεχόμενό τους:

1. Του Συμεών Ιωαννίδη, «AMG Inter national - Ένα ευλογημένο ξεκίνημα»

2. Του Γεωργίου Σ Κανταρτζή, «Η AMG στην Κατερίνη...» 3. Του Δημοσθένη Κατσάρκα, «Κλινική “ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ” - Η Κλινική που διαφέρει» 4. Του Φώτη Ρωμαίου, «Για την Ελλάδα... για τον κόσμο!» 5. Του Αναστάσιου Σ Ιωαννίδη, «Από την Ελλάδα... σ’ όλο τον κόσμο» Εάν θα χρησιμοποιούσα μία λέξη για να χαρακτηρίσω το ογδοντάχρονο έργο της AMG στην Ελλάδα, αλλά και στις υπόλοιπες χώρες όπου διακονεί, θα χρησιμοποιούσα τη λέξη ‘ευλογία’. Η AMG με την

Πώς νιώθετε που είστε εκδότης του περιοδικού ΑΣΤΗΡ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, που είναι το αρχαιότερο περιοδικό στην πατρίδα μας; Πώς βλέπετε το μέλλον του ΑΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, αλλά και γενικά των θρησκευτικών περιοδικών και βιβλίων στη χώρα μας; Νιώθω όπως και με κάθε κλήση που έχω δεχτεί: ευλογία και ευθύνη Ευλογία, διότι το προνόμιο να είμαι υπεύθυνος έκδοσης του αρχαιότερου συνεχώς εκδιδόμενου ε ντύπου στη χώρα μας (από το 1858) και που ταυτοχρόνως αποτελεί το επίσημο όργανο της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας είναι προνόμιο και τιμή που, εκ των πραγμάτων, δεν προσφέρεται σε πολλούς. Από το 1858 μέχρι σήμερα υπήρξαν έξι εκδότες. Συνεπώς, καταλαβαίνετε την τιμή, την ευ λογία, αλλά και τη μεγάλη ευθύνη επιλογής του υλικού για την κάθε έκδοση. Σχετικά με το μέλλον του περιοδικού μας, η αλήθεια είναι ότι ο ‘Αστήρ της Ανατο λής’ δεν είναι ένα περιοδικό για το ευρύ κοινό, αν και πιστεύω ότι ούτε δυσνόητο είναι ούτε έχει περιεχόμενο που δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα Ωστόσο, είναι ένα περιοδικό που στόχο έχει να βάλει τον αναγνώστη στη βάσανο της σκέψης, μια πραγματικότητα όμως που δεν είναι δη μοφιλής στις μέρες μας, καθώς το διάβασμα δεν αποτελεί

όλοι

πρόφτασε να φωνάξει το τέταρτο κεράκι σκύ βοντας το κεφαλάκι του και δίνοντας λίγο από το δικό του φως στην Ελπίδα που ψυχορραγούσε. «Είμαι εδώ για σένα, για να σε βοηθήσω να λάμψεις ξανά. Να, σκύψε λίγο πιο κοντά μου, θα περιμένω όσο χρειάζεσαι για να δυναμώσεις τη φλόγα σου Δεν θα σ’ αφήσω, μη φοβάσαι. Έτσι μπράβο! Και τώρα που τα κατάφερες να σταθείς και πάλι στο ύψος σου, σκύψε προς την Πίστη και προσπάθησε να της δώσεις φλόγα Βλέπω από δω ότι ακόμα σιγοκαίει το φυτιλάκι της και πες της να κάνει το ίδιο με τη διπλανή της, την Ειρήνη Με λίγη προσπάθεια θα τα καταφέρουμε να φωτίσουμε το δωμάτιο, αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας Μέρες που έρχονται, είναι κρίμα να σβήσουμε Α, ακούω βήματα να πλησιάζουν. Έρχονται για τη γιορτή. Στο πόστο μας και όρθιες, αδελφούλες μου!». Δεν ήταν βήματα, οι χτύποι

Πανδημία, κλειστά σχολεία, πόλεμοι, πρόσφυγες, φυσικές καταστροφές, έλλειψη τροφίμων... Ένα πράγμα που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα για τα τελευταία δύο χρόνια είναι ότι δεν ήταν καθόλου εύκολα με τις απανωτές δοκιμασίες. Αλλά αυτό που επίσης μπορούμε να πούμε είναι ότι στην Ιεραποστολή έχουμε δει το χέρι του Θεού να εργάζεται όσο ποτέ άλλοτε. Έχει ανοίξει πόρτες, έχει εξασφαλίσει πόρους και μας έχει δώσει ευκαιρίες να μοιραστούμε το Ευαγγέλιο του Χριστού και να αγγίξουμε ζωές με την αγάπη Του Ο αγώνας μας είναι πνευματικός και αυτά τα δύο προηγούμενα χρόνια υπήρξαν χρόνια προκλήσεων και συγκινήσεων για τα δεινά των ανθρώ πων, αλλά και ευλογιών και αλλαγής στη ζωή πολλών ανθρώπων Είτε με παροχή βοήθειας

ελπίδας, ελευθερίας, κοινωνίας με τον Κύριο στη γη αυτή, αλλά και στην αιωνιότητα Σ’ εμάς τους πιστούς Του έχει εμπιστευτεί ο Θεός αυτό το μήνυμα και θα συνεχίσουμε να το μοιρα ζόμαστε με όσους έχουν ανάγκες τόσο φυσικές, όσο και πνευματικές. Και γενικά με όλους εκείνους που βρίσκονται αποκομμένοι από τον Θεό και χαμένοι μέσα στην αμαρτία. Κατά τη διάρκεια της 80χρονης ιστορίας της Ιεραποστολής μας, έχουμε δει τον Θεό να κάνει απίστευτα πράγματα. Αλλά η ανάγκη για το Ευαγγέλιο παραμένει μεγάλη. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να κάνουμε τα πάντα για να διακηρύξουμε το μήνυμα της σωτηρίας μέσω του Ιησού Χριστού και να συμπαρασταθοούμε σε όσους υποφέρουν, όπως ακριβώς έκανε Εκείνος όταν βρισκόταν εδώ στη γη Καθώς περιμένουμε το 2023, νιώθουμε ευγνωμοσύνη για όλα όσα έχει κάνει ο Κύριος μέχρι τώρα και με ενθουσιασμό προσδοκούμε αυτά που πρόκειται να κάνει και τον καινούριο χρόνο Βλέπουμε να ανοίγει πόρτες για περαιτέρω επέκταση των διακονιών μας στην Αφρική και στο μουσουλμανικό κόσμο, ιδιαίτερα σε κάποιες κλειστές για το Ευαγγέλιο χώρες της Μέσης Ανατολής Βλέπουμε ευκαιρίες ν’ ανοίγονται μπροστά μας για ίδρυση νέων εκκλησιών και ευαγγελισμού του κόσμου με τη χρησιμοποίηση των Μέσων Κοινωνικής Ενημέρωσης Βλέπουμε ο Θεός να ανοίγει πόρτες μπροστά μας για την επέκταση των Κέντρων Ανάπτυξης Παιδιών και Νέων στην Κολομβία και την Κένυα Η αγάπη, οι προσευχές και οι δωρεές των υποστηρικτών μας είναι ζωτικής σημασίας για

σε προσχολική ηλικία όταν κλήθηκε να εγγραφεί στο σχολείο Dios es Amor. Είναι κωφή, έχει προβλήματα με την καρδιά της και χρόνια συμπτώματα από πρώιμη έναρξη της παράλυσης Bell. Παρά την πρόσκλησή μας, οι γονείς της δεν την έφεραν στο σχολείο μέχρι που έγινε 8 χρο νών. Στο μεταξύ, ζούσε σε ένα σιωπηλό κόσμο, χωρίς τη γνώση της νοηματικής γλώσσας και μόνο μερικές στοιχειώδεις χειρονομίες για να επικοινωνεί με την οικογένειά της στο σπίτι Η Eva, θεία τής Anayeli, έχει

την οικο γένειά της Η μητέρα της Eva άρχισε να κλαίει, όταν εκείνη της είπε (στη νοηματική) ότι την αγαπούσε. Η μητέρα της είπε ότι περίμενε 40 χρόνια ν’ ακούσει την Eva να το λέει αυτό. Οι μαθητές στο σχολείο Dios es Amor School χρειάστηκε να περιμένουν πολύ περισσό τερο από τους συνομηλίκους τους για τα περισσότερα πράγματα στη ζωή. Νιώθεις μεγάλη ικανοποίηση να τους βοηθάς να μαθαίνουν να επικοινωνούν και να κάνουν κάποιες βασικές ασκήσεις και εργασίες στην ανάγνωση, τη γραφή και την αριθμητική Είναι προνόμιο να τους διδάσκουμε για την αγάπη του Θεού, να τους παρακολουθούμε να ανακαλύπτουν την αγάπη Του και να αρχίζουν να μιλούν γι’ αυτήν στους γύρω τους! Αν και η διακονία αυτή είναι μικρή, όμως ο αντίκτυπός της στη ζωή των μαθητών είναι τεράστιος. Ευχαριστούμε και δοξάζουμε τον Θεό γι’ αυτό

αυτούς που το χρειάζονται περισσότερο Με εκτίμηση, Ο Ποιμένας της Εκκλησίας Henry A. Villanueva Leon Centro Bautista Είμαστε ευγνώμονες προς τους υποστηρικτές της Ιερα ποστολής μας, που μας έδωσαν τη δυνατότητα της επι σκευής αυτής της στέγης για να συνεχίσουμε

στην AMG, έχω δει πολλές θαυμαστές ενέργειες

Θεού

πολλούς τομείς της διακονίας μας. Το πιο ενθαρρυντικό είναι να βλέπουμε να μεταμορφώνεται η ζωή πολλών ανθρώπων χάρη στις προσπάθειες ευαγγελισμού μέσω του Τύπου και γενικά με τα ΜΜΕ Έχω πάρα πολλές τέτοιες ιστορίες ανθρώπων να αναφέρω, αλλά μια απ’ αυτές, που δεν θα ξεχάσω ποτέ, είναι ενός Έλληνα που ζούσε στην Τουρκία. Το 1955, σε νεαρή ηλικία, διώχθηκε από την Τουρκία μαζί με τους περισσότερους Έλληνες και ήρθε πρόσφυγας στη Νέα Υόρκη Εκεί βρήκε δουλειά με πολύ μικρή αμοιβή Έκανε οικογένεια κι αργότερα συνταξιοδοτήθηκε ζώντας με

«Τη δεκαετία του 1980, όταν πήγαμε για πρώτη φορά στην Μπανγκόκ, ο ευαγγελισμός μέσω των εφημερίδων ήταν μια από τις πιο χαρακτηριστικές διακονίες της AMG. Ήταν κάτι καινούριο και πολύ αποτελεσματικό Ο Σπύρος Ζωδιάτης είχε δικαστεί επτά φορές για τη δημοσίευση κηρυγμάτων του σε ελληνικές εφημερίδες και περιοδικά και γνώριζε πολύ καλά την αποτελεσματικότητά τους. Όταν μας έστειλε να υπηρετήσουμε τον Κύριο στην Ταϊλάνδη, μου είπε: «Βάλε το Ευαγγέλιο στις εφημερίδες». Μια Κυριακή, ενώ κήρυττα, μάθαμε ότι ο μεταφραστής μου είχε σπουδάσει μάρκετινγκ στη Μεγάλη Βρετα νία. Τον ρώτησα ποια θα ήταν η καλύτερη ιδέα για μια διαφήμιση και μου είπε ότι σε όλους αρέσει να βρίσκουν το λάθος κάποιου άλλου Έτσι, σχεδιάσαμε μια διαφήμιση που να μοι άζει με λάθος Σε μια επικεφαλίδα που έμοιαζε με πανό, βάλαμε την ερώτηση: «Το ήξερες;». Το υπό λοιπο της διαφήμισης ήταν ανάποδα κι έλεγε: ‘Υπήρχε ένας άνθρωπος που έζησε πριν από 2000 χρόνια. Εξουσίαζε τον άνεμο και τη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Μπορούσε να θεραπεύει τους αρρώστους Μπορούσε να αναστήσει τους νεκρούς Στην πραγματικό τητα, πέθανε και αναστήθηκε και είναι ακόμα ζωντανός σήμερα Αν θέλετε να μάθετε ποιος είναι, ζητήστε μας να σας στείλουμε δωρεάν ένα φυλλάδιο που λέει για τα θαύματα που έκανε’. Ύστερα απ’ αυτό, είχαμε περισσότερες από 10.000 ανταποκρίσεις από την πρώτη εκείνη διαφήμιση στην εφημερίδα Thai Raat της Μπανγκόκ. Χρησιμοποιήσαμε την ίδια διαφήμιση πολλές φορές τα επόμενα χρόνια και συνήθως είχαμε τέσσερις έως πέντε χιλιά δες ανταποκρίσεις κάθε φορά. Η βουδιστική εφημερίδα τελικά αρνήθηκε να καταχωρεί τα διαφημιστικά κείμενά μας, επειδή έπαιρναν

ζωής

Είμαι

’ Αυτόν που έβγαλε την οικογένειά μου από το «Αμερικανικό Όνειρο» και μας χρη σιμοποίησε στο έργο Του που επιτελεί μέσω της AMG. Τα 12 χρόνια μας στη Γουατεμάλα ήταν η πιο δύσκολη, τρομακτική, αλλά ταυτόχρονα όμορφη και ανταποδοτική περιπέτεια της ζωής μας Όπως πολλά άλλα μέρη στον κόσμο που βρίσκονται σε απελπιστική κα τάσταση, έτσι και η Γουατεμάλα χρειάζεται την ελπίδα και τη σωτηρία που μόνο ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός φέρνει Ήταν μεγάλο

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι: ❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο. ❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος. ❉ Να υπηρετήσει

οργάνωση με ιδρυτή της τον Σπύρο Ζωδιάτη. Το έργο της μέχρι σήμερα είναι ενεργό σε πολλές χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κά λυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, εν δυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτού σκο πού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα

μουσικούς που πέθαναν σχετικά πρόσφατα. Τον Ευθύμη Καβαλιεράτο, για χρόνια διευθυντή της συμφωνικής ορχήστρας της ΕΡΤ, έναν άνθρωπο σεμνό και αθόρυβο, που ελάχιστοι στον τόπο μας γνώριζαν τ’ όνομά του Δεν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω καλά τις μουσικές του ικανότητες, που αρκετοί επαινούσαν Τον είχα δει μονάχα στην τηλεόραση να διευθύνει το Χριστουγεννιάτικο Ορατόριο του Μπαχ κι είχα εκτιμήσει την ερμηνεία του, τους σωστούς του ρυθμούς και την ευαισθησία του Πέθανε πριν από μερικά χρόνια, και ακόμη κι εγώ, που τόσο πολύ ενδιαφέρομαι για τον κόσμο

Στην αυτοβιογραφία του, που τιτ λοφορείται: «JUST AS I AM», o διάσημος ιε ροκήρυκας Billy Graham μας πληροφορεί πως, όταν βρισκόταν στο Λονδίνο, δέχτηκε από τον τότε πρωθυπουργό Winston Chur chill πρόσκληση να συναντηθεί μαζί του Μετά από τις αρχικές φιλοφρονήσεις, ο Άγ γλος πρωθυπουργός τού είπε στενάζοντας: «...τα πράγματα φαίνονται μαύρα Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς ελπίδα Έχεις κάποια πραγματική ελπίδα;...» Ο B. G. άνοιξε την Καινή Διαθήκη, διάβασε κάποιες περικοπές, του εξήγησε τον τρόπο της σωτηρίας του αν θρώπου, του εξέθεσε τα σχέδια του Θεού για το μέλλον του κόσμου, του μίλησε για το

δεύτερο ερχομό του Χριστού. Τα μάτια του πρωθυπουργού φάνηκαν να φωτίζονται με αυτή τη λαμπρή προοπτική. Στο τέλος, αφού σηκώθηκαν και οι δύο, ο B.G. έκλεισε με προσευχή Στη σημερινή εποχή, η διάγνωση του Churchill προσλαμβάνει δραματική επικαι ρότητα: «Τα πράγματα φαίνονται μαύρα» Τα παγκόσμια προβλήματα, αντί να επιλύο νται, περιπλέκονται και πολλαπλασιάζονται Ο πόλεμος στην Ουκρανία παρατείνεται, ο

της ψυχής μας». Η αιώνια φωνή Του υψώνεται πάνω από τα κύματα και τα προ βλήματα και μας προτρέπει: «Μη φοβάσαι. Εγώ είμαι μαζί σου. Μην τρομάζεις, εγώ είμαι ο Θεός σου». Αυτός μετατρέπει την πιο σκοτεινή νύχτα σε μια φωτεινή μέρα, τη φοβερή σκιά του θανάτου σε χαρωπή αυγή, την πιο βαριά θλίψη σε ανείπωτη χαρά, μας ελευθερώνει από την αγωνία και μας χαρίζει αναψυχή Στο πανίσχυρο χέρι Του κρατά τις λύσεις για όλα τα προβλήματά μας, τις απαντήσεις για όλα τα ερωτήματά μας Σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς θα μας σκεπάσει με την παντοδύναμη προστασία Του, θα μας οδηγήσει με την αστείρευτη σοφία Του, θα προνοήσει για κάθε ανάγκη μας Τι κι αν «τα πράγματα φαίνονται μαύρα» στη ζωή μας και στην εποχή μας; Αυτός στη στοργική αγκαλιά Του βαστάζει την εύθραυ στη ύπαρξή μας. Όλα τα γεγονότα τελούν κάτω από την απόλυτη κυριαρχία Του και εξουσία Του. Γι’ αυτό, όχι μόνο δεν θα αγχωθούμε και δεν θα φοβηθούμε, «αλλά θα ευφρανθούμε στον Κύριο, θα χαρούμε στον Θεό της σωτηρίας». «Θα θαρρούμε επί τον Κύριον πάντοτε», θα αισιοδοξούμε Πέρα από τις διακυμάνσεις της ζωής μας και τις αναταράξεις της εποχής μας, κοιτούμε το ένδοξο μέλλον μας Προσδοκούμε «την αρπαγή των πιστών», την ανάσταση των νε κρών, την ένδοξη βασιλεία

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«...σαν το φως...» (Κατά Ιωάννη 12:46). «...για να περάσω την ώρα της οδύνης» (Κατά Ιωάννη 12:27). «...για να φανερώσω την αλήθεια...» (Κατά Ιωάννη 18:37). «...να καλέσω σε μετάνοια... τους αμαρτωλούς» (Κατά Λουκά 5:32). «...για να σωθεί ο κόσμος...» (Κατά Ιωάννη 3:17). «...για να έχουν τα πρόβατά μου ζωή

, Ακατάβλητος και ποτέ εξαρτημένος! Τον μωλώπισαν κι έφερε γιατρειά! Τον τρύπησαν με λόγχη κι έφερε ανακούφιση! Τον κατάτρεξαν κι έφερε λευτεριά! Τον θανάτωσαν κι έφερε ζωή! Αναστήθηκε και προσφέρει δικαίωση! Βασιλεύει και φέρνει ειρήνη!

Ο κόσμος αδυνατεί να Τον κατανοήσει.

Τα στρατεύματα αδυνατούν να Τον νικήσουν

Τα σχολεία αδυνατούν να Τον εξηγήσουν

Οι ηγέτες δεν μπορούν να Τον αγνοήσουν.

Ο Ηρώδης δεν μπόρεσε να Τον σκοτώσει

Οι Φαρισαίοι δεν μπόρεσαν να Τον παγιδεύσουν. Οι άνθρωποι δεν μπόρεσαν να Τον εμποδίσουν Ο Νέρων δεν μπόρεσε να Τον συντρίψει Ο Χίτλερ δεν μπόρεσε να Τον φιμώσει. Η Νέα Εποχή δεν μπορεί να Τον αντικαταστήσει

ποτέ, δεν

ποτέ, δεν θα σε αφήσει

χαθείς ποτέ

δεν θα σε ξεχάσει ποτέ, δεν θα σε παραβλέψει ποτέ, δεν θα σε αγνοήσει ποτέ και δεν θα ακυρώσει ποτέ το ραντεβού σου μαζί Του Όταν πέσω, Αυτός με σηκώνει. Όταν αποτύχω, Αυτός με συγχωρεί Όταν νιώθω αδύναμος, Αυτός με δυναμώνει, Όταν χαθώ, Αυτός μου δείχνει το δρόμο Όταν φοβηθώ, Αυτός με ενθαρρύνει Όταν παραπατήσω, Αυτός με στεριώνει. Όταν υποφέρω, Αυτός με γιατρεύει Όταν είμαι τσακισμένος, Αυτός με ανορθώνει. Όταν χάσω την όρασή μου, Αυτός με οδηγεί Όταν πεινάσω, Αυτός με τρέφει Όταν περνώ από δοκιμασίες, Αυτός είναι μαζί μου. Όταν με κατατρέχουν, Αυτός είναι η καταφυγή μου Όταν αντιμετωπίζω προβλήματα, Αυτός με στηρίζει. Όταν έχω ελλείψεις, Αυτός με φροντίζει Όταν ο θάνατος με

ένα πούλμαν με πενήντα περίπου Κρητικούς φοιτητές Ήταν τέλη της δεκαετίας του 1950. Σκόπευα να πάω στο χωριό μου, στην Προσοτσάνη Δράμας, όταν πληροφορήθηκα ότι μια ομάδα Κρητικών φοιτητών, που φοιτούσαν κι αυτοί στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, είχε νοικιάσει ένα πούλμαν για να μεταβούν στη Δράμα και να υποστηρίξουν την ποδοσφαιρική ομάδα ΟΦΗ του Ηρακλείου Κρήτης στον αγώνα της εκεί με τη Δόξα Δράμας Σκέφτηκα ότι θα ήταν μια καλή

Για μένα όμως ήταν ένα μάθημα: Τι θέση είχα εγώ εκεί; Κι αν εκείνη τη στιγμή ξεσηκώνονταν κάποιοι από αυτούς εναντίον μου, τι θα γινόταν; Γιατί πήρα αυτή την α πόφαση, όταν μάλιστα μερικά χρόνια πριν είχα αποφασίσει να μην πηγαίνω πια στα γήπεδα για να μην ακούω το υβρεολόγιο που εκστόμιζαν αρκετοί θεατές σε κάθε, κατά τη γνώμη τους, αστοχία ενός ποδο σφαιριστή; Η δικαιολογία μου ήταν ότι δεν φαντάστηκα ότι φοιτητές Πανεπιστημίου θα

ή σε πόλεις σχετικά κοντά στην πρωτεύουσα και έτσι πήγαινα με το αυτοκίνητό μου Για αυτά που διοργανώνονταν στο εξωτερικό, πήγαινα πάντοτε μαζί με τη γυναίκα μου την Μπέτη. Το πρόβλημα εμφανίστηκε πολύ αρ γότερα. Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Είχε ανακοινωθεί ένα Συνέδριο που θα γινόταν στα Γιάννενα Έπρεπε να βρεθώ οπωσδήποτε, επειδή είχα να ανακοινώσω μια εργασία μου. Δεν είχε ακόμη διανοιχτεί όλος ο αυτοκινητόδρομος Αθηνών Πατρών και η Ιόνια Οδός υπήρχε μόνο στα χαρτιά Με στενό δρόμο στη μισή διαδρομή από Αθήνα στην Πάτρα, ανύπαρκτη ακόμη τη γέ φυρα Ρίου-Αντιρρίου και χειρότερη τη διαδρομή από το Αντίρριο μέχρι τα Γιάννενα, η διαδρομή ήταν και πολύωρη, αλλά και επι κίνδυνη. Στο μεταξύ, η Μπέτη δεν μπορούσε να με ακολουθήσει, επειδή η υγεία των γονιών της απαιτούσε την παραμονή της δίπλα τους Όταν λοιπόν πληροφορήθηκα ότι μια ομάδα γιατρών από το Νοσηλευτικό Ίδρυμα όπου εργαζόμουν, αρκετούς από τους οποίους

γνώριζα, θα πήγαινε στα Γιάννενα με πούλμαν, χωρίς να το καλοσκεφτώ αποφάσισα

να πάω μαζί τους Δεν πέρασε καν από το μυαλό μου ότι κάτι παρόμοιο θα μπορούσε να συμβεί. Πραγματικά τις πρώτες ώρες του ταξιδιού όλα πήγαιναν καλά Μετά όμως από τη μεγάλη στάση που κάναμε για να φάμε κάτι για μεσημεριανό, τα πράγματα άλλαξαν τε λείως. Δεν ξέρω αν

δεκάδες χρόνια. Φυσικά, μετά την παρουσίαση της εργασίας μου, πήγα στο ΚΤΕΛ Ιωαννίνων και επέστρεψα στην Αθήνα με το λεωφορείο της γραμμής, προτιμώντας να ζημιωθώ οι κονομικά παρά να ξαναζήσω κάτι παρόμοιο. Τι σημαίνει λοιπόν το «έξω από το στρα τόπεδο, κοντά Του»; Καταρχάς, πρέπει να τονιστεί ότι ο λόγος του Θεού δεν μας λέει να μην κάνουμε παρέα και να μη συνανα στρεφόμαστε με ανθρώπους που δεν έχουν φόβο Θεού, το αντίθετο μάλιστα (Α΄ Κορινθί ους 5:10). Μας λέει όμως να μη βάζουμε τον εαυτό μας σε περιβάλλοντα ή καταστάσεις που, ως χριστιανοί, δεν θα θέλαμε να βρεθούμε ή να βιώσουμε «Είναι όμως αυτό εύ κολο πάντοτε να προβλεφθεί;», θα ρωτούσε κάποιος. Όχι. Αλλά αυτό δεν σημαίνει να μη γίνεται η προσπάθεια από μας να αποφεύγουμε, όσο ανθρωπίνως είναι δυνατό, κατα στάσεις που λογικά εκεί μπορεί να οδηγήσουν Για παράδειγμα, η παρουσία ενός πιστού ανάμεσα σε μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων που δεν έχουν καμία σχέση με τον Θεό για πολλές ώρες ή ημέρες, ενώ δεν του είναι απαραίτητο να το κάνει. Ως πιστοί του Θεού, με το φως του λόγου του Θεού και τη φωνή της συνείδησής μας, είναι χρήσιμο να ζυγίζουμε πάντοτε τα δεδο μένα σε σχέση με το κατά πόσο από τη συ γκεκριμένη ενέργειά μας μπορεί να βγει κάτι καλό ή, τουλάχιστον, να μην υπάρχουν πολλές πιθανότητες για το αντίθετο Έχουμε και λογική και φωτισμό από

44 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

τρό

φάραγγας Εσχώλ Ο λαός Ισραήλ είχε φτάσει στα όρια της γης Χαναάν, της πατρίδας που ο Θεός είχε υποσχεθεί πως θα τους έδινε από την εποχή του Αβραάμ. Και τώρα έφτασε η μέρα της εκπλήρωσής της. Από τη στιγμή που είχαν φύγει από την Αίγυπτο, ο ίδιος ο Κύριος προσωπικά τούς οδηγούσε ολοφάνερα και με φυσικά σημεία ορατά σε όλους Τη μέρα προπορευόταν με τη μορφή συγκεκριμένης νεφέλης και τη νύχτα σαν στήλη πυρός Οσάκις ο λαός κατασκήνωνε, αυτά τα δύο ουράνια φαινόμενα επικάθονταν πάνω στη σκηνή του μαρτυρίου και τα έβλεπαν όλοι. Όταν η νεφέλη ανυψωνόταν, τότε ο λαός σηκωνόταν και συνέχιζε την πορεία του Φτάνοντας λοιπόν στη γη Χαναάν, ο Θεός είπε στο Μωυσή να στείλει κατασκόπους για να κατασκοπεύσουν τη συγκεκριμένη αυτή γη που ο ίδιος τούς έδινε Αυτή η κατασκοπεία πρέπει να ήταν η πρόγευση της ένδοξης χαράς που θα ακολουθούσε Πράγματι, σαράντα μέρες κατασκόπευαν οι απεσταλμένοι και, όταν επέστρεψαν, έφεραν μαζί τους πλούσια δείγματα από τους καρπούς της γης. «Πλούσια χώρα σε όλα της, αλλά οι πόλεις είναι μεγάλες και περιτειχισμένες και οι άνδρες υπερμεγέθεις από τη φυλή των γιγάντων, δεν μπορούμε να την κατακτήσουμε», είπαν και φόβισαν το λαό Αγνόησαν τη θεϊκή δύναμη και τη ζωντανή παρουσία Του για άλλη μια

καιρό, «όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου», ο Θεός έστειλε τον Ιησού Χριστό με μοναδικό σκοπό να θυσιαστεί για τις αμαρτίες μας Αυτό το βλέπουμε ξεκάθαρα στο εδάφιο: «Γιατί ο Θεός αγάπησε με μια τέτοια αγάπη τον κόσμο, ώστε πρόσφερε τον Γιο του τον Μονογενή, για να μην χαθεί ο καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια» (Ιωάννης 3:16). Αυτή είναι η πραγματική σημασία και το νόημα των Χριστουγέννων Δυστυχώς, όμως, κάθε χρόνο ολοένα και περισσότεροι που φέρουν το όνομα του Χρι στού γιορτάζουν τα Χριστούγεννα από απλή συνήθεια Πολλοί περιμένουμε τις μέρες αυτές για να διασκεδάσουμε, να φάμε, να πιούμε και να ανταλλάξουμε δώρα. Τον Χριστό Τον θυμόμαστε, όσοι πάμε στην εκκλησία, για λίγα λεπτά της ώρας Μόλις βγούμε από την εκκλησία, Τον ξεχνούμε τελείως Τα μαγαζιά τις μέρες αυτές κάνουν χρυσές δουλειές Ξεχά σαμε τον Χριστό τον Σωτήρα μας. Είναι καιρός να ξυπνήσουμε από το βαθύ πνευματικό ύπνο, όπου μας έχει ρίξει ο διά βολος και να κατανοήσουμε το πραγματικό νόημα της γιορτής των Χριστουγέννων. Αν θέλουμε να είμαστε αληθινοί χριστιανοί, από φέτος ας γιορτάσουμε με διαφορετικό πνεύμα τη γιορτή αυτή Όχι μόνο με φαγητά και ποτά, δώρα και στολίδια Όχι μόνο με τυπικές ευχές μεταξύ μας: «Καλά Χριστούγεννα» και «Καλές γιορτές». Ο Ιησούς

Μέσα σε αυτό το συνονθύλευμα των ημερών, καθώς πόλεμοι κάθε μορφής εξαπολύουν τα πυρά τους εναντίον μας, ακούω τη φωνή του Ιησού να ηχεί στις χαράδρες του νου μου, τόσο καθαρά και ξάστε ρα... «Πόσες φορές θέλησα και εσείς δεν θελήσατε» (Λουκάς 13:34) Η έκφραση του πόνου του για μας χτυπάει στα μελίγγια μου ξανά και ξανά και δεν με αφήνει ασυγκίνητη. «Εσύ, Κύριε, θέλησες και θέλεις και εμείς δεν θελήσαμε, ούτε και θέλουμε, κατ’ εξακο λούθηση Μου φαίνεται αδιανόητο: Να κάνει τα πάντα ο δημιουργός μας και Θεός για να μας απαλλάξει από κάθε βάρος ενοχής και αμαρτίας και το πλάσμα του να απορρίπτει συνεχώς τη μεγαλειώδη προσφορά του Είναι δυνατόν να μη θέλει ο αιχμάλωτος να απαλλαγεί από τα δεσμά του ή ο δούλος να μην ψάχνει να βρει την ευκαιρία για να αποκτήσει την ελευθερία του; Μια ματιά στον κόσμο μας θα το επιβεβαιώσει «Η καρδιά είναι απατηλή περισσότερο από όλα και υπερ βολικά διεφθαρμένη, ποιος μπορεί να τη γνωρίσει;» (Ιερεμίας 17:9). Η πεσμένη και αμαρτωλή μας φύση δεν είναι σε θέση να μας δώσει τη λύση, δεν μπορεί να μας βοηθήσει, ώστε να πλησιάσουμε και να επικαλεστούμε την επέμβαση του Θεού στην καρδιά μας, που είναι διεφθαρμένη εξαιτίας της αμαρτίας μας Κάποια άλλη δύναμη έξω από τη φύση μας, ουράνια, θεϊκή, πνευματική, έχουμε ανάγκη να μας αφυπνίσει και να μας ελκύσει, χρειαζό μαστε τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος Αυτό όμως γίνεται πραγματικότητα, εάν εμείς το ζητήσουμε με ειλι κρίνεια και ταπείνωση Τότε αυτή η ταύτιση της θέλησης του Θεού με τη δική μας φέρνει ανατρεπτικά αποτελέ σματα, αλλάζει τα πάντα μέσα μας και φέρνει τον Χριστό στο κέντρο της ζωής μας Σε τελική ανάλυση και μέσα από εμπειρική

Αδιαφορεί για την προσφορά του Θεού και αυτή η αδιαφορία είναι η αμαρτία του... Όλοι είμαστε πλάσματα του Θεού, όχι όμως παιδιά του Θεού, υπάρχει μεγάλη διαφορά. «Όσοι εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς έδωσε το δικαίωμα να γίνουν παιδιά του Θεού» (Ιωάννης α:12). «Όσοι οδηγούνται από το πνεύμα του Θεού, αυτοί είναι παιδιά του Θεού» (Ρωμαίους 8:14). Πόσο σαφείς οι αλήθειες του Ευαγγελίου Πόσο λυπάμαι που ζούμε σε έναν κατ’ όνομα χριστιανικό κόσμο, που είναι βυθισμένος στο σκοτάδι, τη διαφθορά και την αμαρτία Η έννοια «χριστιανός» έχει χάσει την πραγματική της σημασία, έχει μείνει σαν ξεχασμένη ταμπέλα σε κάποιο παλιό μαγαζί που τώρα δεν λειτουργεί πια, άδειο, αραχνιασμένο και έρημο. Χριστιανοί χωρίς Χριστό στη ζωή τους... Πολλές φορές

την πίστη του Θεού, ας προσέξουν. Ο απόστολος Παύλος μάς προειδοποιεί: «Φοβάμαι όμως μήπως κάποιοι διαφθείρουν τις σκέψεις σας, κατά τον ίδιο τρόπο που το φίδι εξαπάτησε με την πανουργία του την Εύα και χάσετε τη χριστιανική σας απλότητα». Καθώς βρισκόμαστε στη χρονική περίοδο που γιορτάζουμε τη γέννηση του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, ας αναλογιστούμε πόσο φτηνό έχει γίνει το γεγονός αυτό, το μοναδικό και ανεπανάληπτο, καθώς το περιορίζουμε στα στενά κοσμικά πλαίσια της γιορτής και του τρα πεζιού, πλούσιου όσο γίνεται στο δύσκολο καιρό που ζούμε, και σε καθετί μακριά από το νόημα των Χριστουγέννων... Από τη μία, ειλικρινά λυπάμαι για την κατάντια του κόσμου μας, όμως από την άλλη νιώθω τόση ευγνωμοσύνη στον Θεό που με έλκυσε στον Χριστό και άνοιξε τα μάτια της ψυχής μου, ώστε να μου δώσει τη γνώση να καταλάβω την αιώνια και παντοτινή θυσία του Αυτό με γεμίζει ειρήνη και εμπιστοσύνη στην αγάπη του και είμαι σίγουρη πως πολλοί θα ταυτιστείτε μαζί μου Δόξα στον Θεό, δόξα και στον Υιό του τον Σωτήρα μας, που γεννήθηκε με σκοπό να μας αναγεννήσει

μου Χριστούγεννα». Ο Τζόζεφ είναι δύο χρόνια μικρότερός μου. Έχει ένα σύνδρομο που ονομάζεται Διαταραχή της Αισθητηριακής Επεξεργασίας Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να αντέξει δυνατούς θορύβους ή πολύ

προ

σπίτι μας κι εμένα

ελεύθερο χρόνο

προσέχοντας την Μπέτυ, μετά από όλα αυτά ήθελα να μπορούμε εμείς οι πέντε να είμαστε μαζί στο ανακαινισμένο σπίτι μας και να περάσουμε κανονικά, χαρούμενα Χριστούγεννα! Ήταν τόσο πολύ αυτό που ζη τούσα; Φαίνεται πως ήταν Απλά πρέπει να συνηθίσω στην ιδέα ότι θα περάσουμε μίζερα Χριστούγεννα μαζί με τον σούπερ ευαίσθητο ξάδελφό μου. Ο Τζόζεφ, η θεία Εύα κι ο θείος Ρον εμ φανίστηκαν δυο μέρες πριν από την παρα μονή των Χριστουγέννων. Προσπαθώντας να φερθώ όμορφα, ρώτησα τον Τζόζεφ αν ήθελε να παίξουμε μια παρτίδα σκραμπλ πριν από το βραδινό φαγητό Μιλάμε για πολύ ήσυχο παιχνίδι

είχαμε ένα «γλυκό» χωρίς ζάχαρη και χωρίς αλεύρι, που η γεύση του θύμιζε κιμωλία Αρ γότερα, καθίσαμε όλοι μαζί στο σαλόνι, το οποίο μόλις πριν από μερικές μέρες είχε βάψει η μαμά με ένα όμορφο σιέλ χρώμα και είχε κρεμάσει καινούριες κουρτίνες. Ήταν πολύ όμορφα κι η μαμά ήταν πολύ περήφανη γι’ αυτό Όμως κανένας δεν μπορούσε να δει όλη αυτή την ομορφιά, επειδή τα φώτα ήταν στην χαμηλότερη κλίμακα. Τα όμορφα χρωματιστά λαμπάκια του δέντρου μας που αναβόσβηναν αντικαταστάθηκαν με κάποια άλλα βαρετά άσπρα λαμπάκια που δεν ανα βόσβηναν. Ούτε χριστουγεννιάτικη μουσική μπορούσαμε να ακούσουμε. Τα πάντα έπρεπε να γίνουν όπως τα ήθελε ο Τζόζεφ για να μη βρίσκεται σε υπερένταση Ένιωθα λες και βρισκόμασταν σε μια σπηλιά. Πώς θα μπορούσα να επιβιώσω μέσα σ’ αυτή την κατάσταση! Εγώ ήθελα φως, ήθελα θόρυβο Ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι της πόρτας και το κουδούνισμά του αντήχησε σ’ όλο τα σπίτι. Ο Τζόζεφ τινάχτηκε λες και τον είχαν τσιμπήσει. Ο θείος Ρον έτρεξε αμέσως κοντά του τρίβοντας την πλάτη του και μι λώντας του απαλά Ήξερα ότι ο θείος μου ήθελε να προλάβει κάποιο ξέσπασμα του Τζόζεφ, που μπορεί να είχε σαν αποτέλεσμα να αρχίσει να τσιρίζει και να πετάει διάφορα πράγματα Άνοιξα την πόρτα και βρέθηκα μπροστά σε μια ομάδα παιδιών που έψαλλαν τα κά λαντα

παιδιά, ελάτε να τραγουδήσουμε «Τα Χρι στούγεννα και πάλι» και τότε οι δυνατές φωνές ακούστηκαν ξανά. Βγήκα έξω κι έκλεισα την πόρτα πίσω μου. «Σας παρακαλώ, σταματήστε όλοι!», φώναξα Ο κ Ιακώβου σήκωσε το χέρι του και όλοι σταμάτησαν. «Πρόκειται για τον ξάδελφό μου τον Τζόζεφ», τους είπα. «Δεν μπορεί να αντέξει κανενός είδους θόρυβο». Ήταν πολύ δυσάρεστο να σταματήσεις τα παιδιά που έψαλλαν τα κάλαντα, αλλά μπορούσαμε όλοι να ακούσουμε από μέσα τον Τζόζεφ να τσιρίζει και τους γονείς του να προσπαθούν

Τζόζεφ Για μένα τα φανταχτερά χριστου γεννιάτικα λαμπάκια και τα όμορφα χριστου γεννιάτικα κάλαντα ήταν ό,τι πιο όμορφο γι’ αυτές τις ημέρες Όμως για τον Τζόζεφ όλα αυτά ήταν εφιάλτης Καθώς στεκόμουν εκεί στη βεράντα με τον ξάδελφό μου, αποφάσισα ότι θα προ σπαθούσα να τον βοηθήσω να απολαύσει όσο γίνεται περισσότερο αυτά τα Χριστού γεννα Ακόμα κι αν αυτό σήμαινε να κάθομαι σ’ ένα σκοτεινό, ήσυχο σαλόνι Ακόμα κι αν δεν θα είχα τα νόστιμα ρολά κανέλας και τα σοκολατένια κουλουράκια της μαμάς Γιατί, εδώ που τα λέμε, τα Χριστούγεννα δεν έχουν να κάνουν με εμάς, αλλά με την αγάπη του Θεού

Ι.

Πόσο λυπάμαι για τα χαμένα Χριστούγεννα! Γιατί το όνειρο δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα; Κάποτε ίσως η πλάση έμοιαζε πιο πολύ με μεγάλη φάτνη Μα τώρα έμεινε μόνο το κρύο στις απόμακρες ψυχές και η σημερινή μέρα, μια ακραία διάσταση για μοναχικές ευαισθησίες Τι κρίμα! Πόσα χρόνια ακόμα θα συνεχίσεις, Ιησού, να γεννιέσαι σε σκληρή κι άγονη γη; Όλοι με τα καλά τους, θα γλεντήσουν ξανά, ψάχνοντας απεγνωσμένα υποκατάσταση γαλήνης και τρυφερότητας, αγκαλιασμένοι για μια μέρα Μα η φάτνη μοιράζεται όλες τις μέρες στους λίγους ταπεινούς, γιατί

ΙΙ.

Ονειρεύτηκα το πιο όμορφο όνειρο στον κόσμο Υπήρχε συγκίνηση παντού

και μαγεία στη δακρυσμένη ατμόσφαιρα Κι όπως θα ’μουνα μικρός γύρω απ’ το στολισμένο δέντρο, ζαλισμένος χωρίς λόγο, έτσι ήμασταν όλοι, παιδιά, χωρίς αιτίες, σαν να κυλούσαν όλα χρόνια πίσω, αβάσταχτα, αιώνια, αναπάντεχα αμετάβλητα. Και γιατί όλα πάντα πρέπει να αλλάζουν; Να «προοδεύουν» στο όνομα κάποια εξέλιξης; Ονειρεύτηκα αυτό που πάντα ήξερα καλά μέσα μου, τη γέννησή Σου και το νόημά της, σαν παραγνωρισμένο μυστικό. Εγώ, ταπεινός προσκυνητής, ένα απ’ τα παιδιά, σε μιαν απλή μυσταγωγία μιας ανεξάντλητης στιγμής που τίποτα δε θ’ άλλαζε ποτέ. Θυμάμαι, σου έφερα δώρο, το καλύτερο που είχα ποτέ, το χριστουγεννιάτικο όνειρό μου αυτό, γιατί απόψε ονειρεύτηκα το πιο όμορφο όνειρο στον κόσμο: Όλα είχαν σταματήσει, κι η ειρήνη της μιας νύχτας