FONH 2 2022

ΑΡ. 2 / ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022

H KAINH ΔIAUHKH Η Καινή Διαθήκη επανακυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις «Ο Λόγος» σε νέα διορθωμένη και

ανανεωμένη έκδοση με 624 σελίδες στη νεοελληνική γλώσσα σε μετάφραση Συμεών Ιωαννίδη, θεολογική επεξεργασία του αείμνηστου Γ. Α. Χατζηαντωνίου Δρ.Θ. και με την εκδοτική επιμέλεια του αείμνηστου Σπύρου Ζωδιάτη Δρ.Θ., Δρ.Φ. Αρχιεπισκοπές και Μητροπόλεις τίμησαν με ευχαριστήριες επιστολές το εκδοτικό αυτό πόνημα και μερικές περικλείονται στις πρώτες σελίδες.

Ανανεωμένη έκδοση, σε 2 χρώματα: λευκό και πράσινο εξώφυλλο

Τα λόγια του Ιησού είναι με κόκκινο χρώμα

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.4834214 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 ! 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 ! 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 ! 2610-224197

Σωκράτους 23 382 21 ! 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» ! 00355.692585746

5€

Η Αληθινή Αγάπη Κάνει τη Διαφορά! Η πιο ακριβή αξία στη ζωή είναι η αγάπη... Δεν θα την βρεις διαθέσιμη στα πιο σύγχρονα πολυκαταστήματα, στις επιβλητικές κατασκευές, στα πολύπλοκα τεχνολογικά επιτεύγματα, στις πολύχρωμες γιορτές, ούτε ακόμα στα πιο μεγάλα όνειρα και ανθρώπινα οράματα… Η αγάπη κατοικεί μέσα στην ανθρώπινη καρδιά και είναι μέρος της «εικόνας και ομοίωσης» του Δημιουργού Θεού που την έχει ενσταλάξει στο DNA των ανθρώπων ώστε να μπορούν να την κοινωνούν και να την απολαμβάνουν στις σχέσεις τους. Το έλλειμμα της αγάπης αφήνει ένα τεράστιο κενό που δημιουργεί χάος στη ζωή των ανθρώπων κάθε φυλής, έθνους και γλώσσας σ’ όλο τον πλανήτη. Πολλοί προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια «τεχνητή αγάπη», αλλά το μόνο που κατάφεραν ήταν να φτιάξουν ένα φανταχτερό περιτύλιγμα, χωρίς φανερό περιεχόμενο που εξαπατά όλους χωρίς να ευεργετεί κανέναν... Η κοινωνία μας υποφέρει όλο και περισσότερο από συμπεριφορές και επιλογές που φέρνουν πόνο και δημιουργούν πληγές στους ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους, που αν και πολλαπλασιάζουν τις «προσφορές» του καιρού μας είναι μάταιες χωρίς την ευεργετική παρουσία της αγάπης. Η αληθινή, η αυθεντική αγάπη, έχει την προέλευσή της στην καρδιά του Δημιουργού Θεού και εκφράζεται απλόχερα απ’ την προσφορά της θυσίας του Χριστού, δημιουργώντας το ζωντανό παράδειγμα για τη δική μας ανταπόκριση και εφαρμογή. Και τότε είναι που η αγάπη βρίσκει την αληθινή και γνήσια της έκφραση που φέρνει χαρά και χαμόγελο στη ζωή και κάνει τη μεγάλη διαφορά... Μια τέτοια αγάπη γιορτάζουμε και μοιράζουμε τα τελευταία 80 χρόνια ως περιοδικό και ιεραποστολή και αφήνει σταθερά το αυθεντικό της αποτύπωμα σε χιλιάδες ζωές σ’ όλο τον κόσμο... Κι αυτό γιατί η αληθινή αγάπη κάνει πάντα και παντού τη μοναδική διαφορά... Φώτης Ρωμαίος ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 1

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ / ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022

περιεχόμενα 03

Πού είναι ο αδελφός σου; Χάρης Ι. Νταγκουνάκης

Τα πρόσκαιρα και τα αιώνια Η μαρτυρία της Εκκλησίας Έραστος Φίλος

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009)

08 11

14 16

Έλληνες της Διασποράς Αλτάνα Φίλου-Πατσαντάρα

18 22 25

Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας

35 36 38

Κτηνωδία Από τον Επιούσιο Άρτο... Περπατώντας στην παραλία της Γαλιλαίας... Αλέξανδρος Δαδάος

40 43

46

«Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού...» Ρίτα Αναγνώστου

50

Πού είναι το δικό μου... «κόλλα πέντε»; Trina Fisher

52

«...όπου είμαι εγώ, να είστε κι εσείς» Ανέστης Πεταλίδης

(USPS 942-960)

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINE Owner: AMG International P.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

Founder: Dr. Spiros Zodhiates President: Tasos Ioannidis Special Consultant: Symeon Ioannidis

Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy Postmaster: If undeliverable please send form 3579 to: Voice of the Gospel P.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422 Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

44

Εισηγήσεις για την ώρα του πειρασμού Γιούλικα Κ. Masry

VOICE OF THE GOSPEL

Managing Editor: Fotis Romeos

Απλή σκέψις του λέγοντος...

Ανανίας Καβάκας

Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου Διόρθωση κειμένου: Παρασκευή Κάκαρη Διεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά Δημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου: Δήμητρα Παπαναγή Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656

Published in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

Αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που κοιτάς!

Στέφανος Κατσάρκας

office@ologos.gr

FEBRUARY 2022 • NUMBER II • VOL. LXXX

Γιορτάζουμε τα 80 χρόνια πνευματικής προσφοράς της Φωνής του Ευαγγελίου ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ Αισιόδοξοι μπροστά στο άγνωστο αύριο

Θοδωρής Καλογερόπουλος

Ειδικός σύμβουλος έκδοσης: Συμεών Ιωαννίδης Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γεώργιος Κανταρτζής Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος

12

Το διαμαντένιο δαχτυλίδι Σούλα Μαξιμιάδου-Isch

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONAL Πρόεδρος: Τάσος Ιωαννίδης

07

Η παγίδα της σύγκρισης Τάσος Μαρκουλιδάκης

ΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

Μη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμός Έγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

Θεατές ή Ακόλουθοι; Γεώργιος Σ. Κανταρτζής

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

04

Ευχαριστώ στον Θεό (ποίημα) Γιάννης Τζελέπης

ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ. 210.4834214, Fax: 210.6627506

Προσευχή για την κάθε μέρα μας... Νικολέττα Π. Πετρίδου

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 • TEΥΧOΣ 2 • ΕΤΟΣ 80ο

56

Δείτε το περιοδικό μας online και συστήστε το στους φίλους σας: https://www.facebook.com/FoniTouEuaggeliou

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ Ελλάδα: 20 € Ευρώπη: 25 € Αμερική: 25 $ Υπ. Χώρες: 30 € ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831 ΙΒΑΝ:GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA Δικαιούχος: A M G INTERNATIONAL EKDOSEIS O LOGOS Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση της Βίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα.

Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχειρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη 28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος. Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμένα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων. Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθρα λόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

Προσευχή για την κάθε μέρα μας... Πατέρα μας επουράνιε, Σ’ ευχαριστούμε που η χάρη Σου μας φύλαξε τη νύχτα και επέτρεψες να δούμε το φως μιας νέας ημέρας. Κύριέ μας, δείξε μας πώς να χρησιμοποιήσουμε εποικοδομητικά κάθε ώρα της ημέρας αυτής. Επειδή δεν ξέρουμε, γι’ αυτό δείξε μας τα σχέδιά Σου για το σήμερα. Βοήθησέ μας να κατανοήσουμε τι ακριβώς θέλεις να κάνουμε, πού θέλεις να πάμε, καθοδήγησέ μας ακόμη και στα πιο απλά. Ζητάμε να μας έχεις κάτω από την προστασία Σου, οπουδήποτε κι αν πάμε, είτε καθώς οδηγούμε είτε καθώς εργαζόμαστε. Φύλαξέ μας και από τις επιθέσεις του πανούργου εχθρού της ψυχής μας. Κύριέ μας, επιθυμία μας είναι τα «θέλω» μας να ταυτίζονται με τα δικά Σου. Ζητάμε το θέλημά Σου να γίνεται σε κάθε τομέα τής ζωής μας και όχι το δικό μας εγωιστικό, πολλές φορές, θέλημα. Βοήθησέ μας να είμαστε υπάκουοι και ταπεινοί υπηρέτες Σου. Κύριέ μας, λαχτάρα της ψυχής μας είναι να είσαι Εσύ το κέντρο της ζωής μας. Κάθε στιγμή της ημέρας ο νους και η καρδιά μας να είναι αιχμαλωτισμένα από την αγάπη Σου και τη μεγαλοπρέπεια της Δημιουργίας Σου. Πόσο Σ’ ευχαριστούμε, γιατί από την αγάπη Σου για το αμαρτωλό δημιούργημά Σου, τον άνθρωπο, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου έστειλες τον Υιό Σου, τον Σωτήρα, για να θυσιαστεί στο σταυρό και να μας λυτρώσει από την αμαρτία μας, ώστε να έχουμε ένα λαμπρό μέλλον στον Ουρανό μαζί Σου. Είσαι θαυμαστός Θεός και Σε δοξάζουμε γι’ αυτό. Μας λες στο λόγο Σου ότι, εάν εμείς οι άνθρωποι ως γονείς φροντίζουμε τα παιδιά μας, πόσο μάλλον Εσύ το κάνεις για μας, εφόσον το ζητήσουμε. Γι’ αυτό, Θεέ μας, Σε δοξάζουμε, Σ’ ευχαριστούμε και ψάλλουμε για Σένα. Πατέρα μας επουράνιε, τη νέα χρονιά άνοιξέ μας κάθε κλειστή πόρτα και άνοιξε τα μάτια μας για να χρησιμοποιήσουμε κάθε ευκαιρία για μαρτυρία, να πούμε πόσο θαυμαστός είσαι, πόσο μας αγαπάς, ώστε έστειλες τον Υιό Σου να μας λυτρώσει από τα δεσμά της αμαρτίας και να μας κάνεις νέα δημιουργία. Δίνε μας σωματική και πνευματική υγεία και δύναμη για να φροντίζουμε τον εαυτό μας και τα αγαπητά μας πρόσωπα. Ακόμη, Κύριέ μας, οδήγησέ μας με το Πνεύμα Σου να αναγνωρίσουμε το χάρισμα που μας έδωσες για να το χρησιμοποιήσουμε στο χώρο της εκκλησίας, στην οποία μας τοποθέτησες. Δίνε μας τη χάρη να είμαστε καλό παράδειγμα και στα παιδιά και στους ηλικιωμένους, ώστε να δοξαστεί το Άγιο Όνομά Σου και όχι εμείς. Θεέ μας, δώσε μας τη δική Σου σοφία να φερόμαστε με φρόνηση σε κάθε περίσταση. Όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες υποθέσεις, φώτιζέ μας με το Πνεύμα Σου να ενεργούμε απόλυτα σύμφωνα με το λόγο Σου. Σε παρακαλούμε, βοήθησέ μας να ζούμε κάθε μέρα με σωφροσύνη και δικαιοσύνη, με την καρδιά μας γεμάτη χαρά, το νου μας γεμάτο πίστη κι εμπιστοσύνη σ’ Εσένα. Επιθυμία της καρδιάς μας είναι να γίνουμε πιο δημιουργικοί και άξιοι υπηρέτες Σου απολαμβάνοντας τον καρπό του Αγίου Πνεύματος. Τη νέα χρονιά, βλέποντας όσα συμβαίνουν γύρω μας, δώσε μας τη χάρη να λάμψουμε σκορπώντας αγάπη, πίστη και ελπίδα στους γύρω μας ανθρώπους. Να είμαστε ζωντανά παραδείγματα της μεταμορφωτικής χάρης Σου. Προσευχόμαστε στο Όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Αμήν. Διασκευή: Νικολέττα Π. Πετρίδου, Εκπαιδευτικός ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 3

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΣΟΥ; Το Ερώτημα των προσωπικών Σχέσεων

ΟΤΑΝ ΡΩΤΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ Στη Βίβλο απαντώνται πολλά ερωτήματα που υποβάλλει ο Θεός σ’ εμάς τους ανθρώπους -κατά κύριο λόγο. Κάποια απ’ αυτά έχουν απαντήσεις και κάποια όχι. Είναι αναπάντητα. Δημιουργούν όμως και απορίες: Δεν είναι παντογνώστης ο Θεός; Γιατί ρωτάει; Φέτος, με τη σειρά μας αυτή θα προσπαθήσουμε να δούμε κάπου τον εαυτό μας αντιμέτωπο απευθείας με τον Θεό και ν’ ακούσουμε ερωτήματα που έχει να μας απευθύνει Εκείνος. Τι έχουμε να απαντήσουμε;

«Μια οικογενειακή τραγωδία αποκαλύφθηκε πριν από λίγη ώρα στο Νέο Ηράκλειο. Όπως έγινε γνωστό, εντοπίστηκαν νεκρά δύο αδέρφια, με τις πρώτες πληροφορίες να μιλούν ότι το ένα από τα δύο σκότωσε το άλλο και αμέσως μετά αυτοκτόνησε...» (in.gr - 7.12.21).

Λ

ίγη ώρα πριν αρχίσει η συγγραφή του άρθρου που ακολουθεί, ήρθε στο κινητό μου η παραπάνω πληροφορία. Και σκέφτηκα ότι έστω και με παραλλαγές, η ιστορία του Κάιν και του Άβελ επαναλαμβάνεται ανά τους αιώνες. Η πρώτη αδελφοκτονία της ανθρωπότητας, όπως αναφέρεται στη Βίβλο (Γένεση 4), έχει πολλά να πει στον άνθρωπο όλων των εποχών. Εκείνο που ξεχωρίζει, ωστόσο, είναι κάτι που πολύ εύκολα ξεχνιέται. Είναι το ερώτημα του Θεού που ήθελε να ελέγξει τον αδελφοκτόνο Κάιν, αλλά παράλληλα να απευθύνει και σ’ εμάς το ερώτημα που διέπει τις προσωπικές μας σχέσεις: «Πού είναι ο αδελφός σου;». Ποιες είναι οι προσωπικές σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους, που δεν έχουν γνωρίσει τον Χριστό ως προσωπικό τους σωτήρα; Μα, κυρίως, ποιες είναι οι προσωπικές μας σχέσεις με τους εν Χριστώ αδελφούς μας;

Γιατί; Κανείς θα ρωτούσε, σε τι έφταιξε ο Άβελ στον Κάιν κι ο δεύτερος τον σκότωσε; τι του έκανε; σε τι τον ζήμιωσε; Σε τίποτε! Απλά ο

Άβελ πρόσφερε καλύτερη θυσία στον Θεό, η οποία έγινε αποδεκτή, ενώ ο Κάιν όχι. Και τότε «στράβωσε» ο Κάιν και σκότωσε τον αδελφό του. Από τη στιγμή που οι πρωτόπλαστοι γονείς των αδελφιών πίστεψαν ότι μπορούν να ζήσουν και να προοδεύσουν μακριά από τον Θεό, έξω από την Εδέμ, μακριά από την πηγή και τον χορηγό της ζωής, συναντήθηκαν για πρώτη φορά με τον θάνατο. Όταν απομακρυνόμαστε από τον Θεό, αρχίζουμε και βλέπουμε τους άλλους με τρόπο βδελυρό –όπως έβλεπε ο Κάιν τον Άβελ. Ο Ιωάννης μάς εξηγεί την κατάσταση: Ο Κάιν «ήταν γέννημα του διαβόλου και έσφαξε τον αδελφό του» (Α΄ Ιω 3:12). Σε μια υπέρ-ατομικιστική κοινωνία είναι εύκολο να γίνει κανείς Κάιν... Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ περιέγραφε χαρακτηριστικά σ’ ένα κήρυγμά του την αναγκαιότητα της κοινωνίας μας: «Με τις επιστημονικές και τεχνολογικές ικανότητές μας έχουμε δημιουργήσει στον κόσμο μας γειτονιές, αλλά όχι αδελφότητες [...] Πρέπει, ωστόσο, όλοι μας να μάθουμε να ζούμε μαζί σαν αδέλφια -αλλιώς θα χαθούμε όλοι σαν ηλίθιοι. Είμαστε όλοι μέσα στο ίδιο ρούχο της κοινής μας μοίρας, σε ένα δίχτυ αμοιβαίων σχέσεων. Ό,τι επηρεάζει τον έναν, επηρεάζει έμμεσα όλους μας»*.

Η Αδελφοκτονία

Δικαιολογημένα θ’ αναρωτηθεί κανείς: Πότε σκοτώνω τον αδελφό μου; Σε μια σύγχρονη κοινωνία, όποιος σκοτώνει τον αδελφό του κάνει έγκλημα και Του ΧΑΡΗ η πολιτεία τον τιμωρεί (παλιόΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ harris.dagounakis@gmail.com τερα με θάνατο αν το έγκλημα ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 5

ήταν «ιδιαζόντως ειδεχθές»). Πώς γίνεται ένας χριστιανός να σκοτώνει τον αδελφό του; γιατί ο Ιωάννης χρησιμοποιεί το παράδειγμα του Κάιν για να τονίσει ότι πρέπει να αγαπάμε τον αδελφό; δηλαδή αν δεν τον αγαπάμε τον σκοτώνουμε; μέση κατάσταση δεν υπάρχει; τι σημαίνει «φόνος»; Κι όμως, η αδελφοκτονία στον κόσμο δεν είναι μόνο το έγκλημα που αναφέρουμε στην αρχή του άρθρου μας. Αδελφοκτονία είναι όταν βλέπουμε τον άλλο σαν ένα τίποτα. Το όνομα Άβελ σήμαινε πνοή, μηδαμινότητα. Η εκμετάλλευση του ατόμου, η δουλεία κάθε είδους, το τράφικινγκ, οι θεωρίες για την «ανωτερότητα της φυλής», οι γενοκτονίες, οι πολιτικές διώξεις, το μπούλινγκ κλπ... Πώς συμπεριφερόμαστε απέναντι σ’ αυτόν που μας θυμώνει; Μόνο στην Ελλάδα, το 2021 σημειώθηκαν πάνω 15 γυναικοκτονίες. Συνήθως οι σύζυγοι «νευρίαζαν» με τη γυναίκα τους και τη σκότωναν. Μήπως κάπου μέσα μας είμαστε όλοι αδελφοκτόνοι εκείνων που μας εξοργίζουν; Κάτι ανάλογο συμβαίνει και μέσα στις εκκλησίες: Η εξουθένωση του αδύναμου, η αδιαφορία για τον φτωχό αδελφό, η εξουδετέρωση και η περιθωριοποίηση του ικανότερου, η παραμέληση όποιου δεν είναι «κάποιας οικογένειας», το «θάψιμο» μιας πρότασης που κάνει ο αδελφός, η υπεροψία απέναντι στον ανυποψίαστο αδελφό κλπ. κλπ. όλα αυτά είναι μορφές αδελφοκτονίας. Μέσα στις χριστιανικές εκκλησίες ακούγεται η φωνή του Θεού προς όλους μας: «πού είναι ο αδελφός σου;»

Η βαθύτερη Αιτία Γιατί γινόμαστε αδελφοκτόνοι; τι μας οδηγεί σ’ αυτή την πράξη; Γινόμαστε αδελφοκτόνοι επειδή νιώθουμε ανασφάλεια απέναντι στον άλλο και θέλουμε εξουθενώνοντάς τον να νιώσουμε ανώτεροι, σαν τον Κάιν (= αυτός που αποκτά). Και πότε νιώθουμε ανασφάλεια; Όταν δεν τα πάμε καλά στη σχέση μας με τον Θεό! Ο Κάιν ἐκ τοῦ πονηροῦ ἦν και έσφαξε τον αδελφό του. Η σχέση του με τον Θεό ήταν ανύπαρκτη, εξού και ο Θεός δεν δέχτηκε τη θυσία του. Αυτή όμως η απόρριψή του από τον Θεό τον οδήγησε 6 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

στη μέγιστη ανασφάλεια, αντί για τη μεταμέλεια, και μετά στον φόνο. Ο Χριστός μάς καλεί σε μια υγιή σχέση με τον Θεό. Η εντολή του είναι να αγαπάμε ο ένας τον άλλο. Στη Βίβλο, μαζί με την αγάπη προς αλλήλους, δίνεται και η εξήγηση: «Αγαπητοί μου, ας αγαπάμε ο ένας τον άλλο, γιατί η αγάπη προέρχεται από τον Θεό. Όποιος αγαπάει, δείχνει ότι έχει αναγεννηθεί από τον Θεό και ότι γνωρίζει τον Θεό» (Α΄ Ιω 4:7) –άρα έχει συνάψει στενή σχέση με τον Θεό.

Ο Φύλακας του Αδελφού σου! Ο Κάιν στο ερώτημα του Θεού απάντησε πως ούτε ήθελε ούτε τον ενδιέφερε να γίνει φύλακας του αδελφού του. «Φύλακας του αδελφού μου είμαι εγώ;» Η απάντηση για τη σημερινή εκκλησία είναι: «Ναι, φίλε μου, είσαι φύλακας του αδελφού σου!» Οφείλεις να του συμπαραστέκεσαι, να τον βοηθάς σε όλους τους τομείς να «ανέβει», να σηκώνεις τα βάρη του μαζί του, να τον διορθώνεις με αγάπη χωρίς να τον κρίνεις. Δείξε εχεμύθεια στις εκμυστηρεύσεις του, δείξε σπλάχνα οικτιρμών. Ο Χριστός έμαθε τα πάντα για την αμαρτωλή ζωή της Σαμαρείτισσας, αλλά δεν κάθισε να τα πει στους μαθητές του όταν αργότερα ήρθαν να τον βρουν! Είναι ανάγκη να δημιουργήσουμε στις εκκλησίες μας ατμόσφαιρα αγάπης, παρηγοριάς κι ενθάρρυνσης και όχι κατάκρισης, άκρατου ελέγχου με νομικίστικο ύφος και «κεραυνούς από το Σινά - χωρίς την αγάπη του Γολγοθά». Εντύπωση κάνει μια από τις συνέπειες της αδελφοκτονίας του Κάιν: «Τα χωράφια σου δεν θα καρποφορούν», του είπε ο Θεός. Μήπως η έλλειψη καρποφορίας στη ζωή μας ή στην εκκλησία μας έχει να κάνει με κάποια «αδελφοκτονία» ανάμεσά μας; Την επόμενη φορά που θα δεις άδειο το κάθισμα του αδελφού σου στην εκκλησία, ρώτα με προσευχή τον εαυτό σου: «Πού είναι ο αδελφός μου;» n * Dr. Martin Luther King, Jr., «Remaining Awake Through a Great Revolution», 31 Μαρτίου 1968, National Cathedral, Washington, D.C.

Ευχαριστία στον Θεό Όταν τριγύρω βλέπω της φύσης όλα τα κάλλη Τη θάλασσα π’ αφρίζει κι απλώνεται μεγάλη Τον ήλιο, τη σελήνη, τ’ άστρα τα φωτεινά, Τους ποταμούς, τα δέντρα, τους κάμπους, τα βουνά, Τα άνθη που στολίζουν αγρούς και μονοπάτια, Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, που μου ’δωσες τα μάτια. Όταν ακούω το φλοίσβο στην ήσυχη αμμουδιά Κι όταν ακούω τ’ αγέρι στου δέντρου τα κλαδιά Κι όταν ακούω στο δάσος το ζηλεμένο αηδόνι Κι όταν ακούω με πόνο τους στεναγμούς του γκιώνη Και τη φωνή του γρύλλου στη σκοτεινή νυχτιά Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, που μου ’δωσες τα αφτιά. Κι όταν στο δρόμο βρίσκω γέρο, τυφλό, ζητιάνο Ή κι ορφανά παιδάκια που τρέμουν και πεινούν Και σταματάω μ’ αγάπη και ελεημοσύνη κάνω Κρυφά απ’ τους διαβάτες που δίπλα μου περνούν Ευφραίνεται η ψυχή μου κι αγάλλεται και χαίρει Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, που μου ’δωσες το χέρι.

Γιάννη Τζελέπη

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 7

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Θεατές ή Ακόλουθοι; «Και τούτο είναι το κριτήριο με το οποίο διαπιστώνουμε ότι τον έχουμε γνωρίσει: Αν εφαρμόζουμε τις εντολές του... Όποιος ισχυρίζεται πως είναι ενωμένος μαζί του, οφείλει και ο ίδιος να ζει όπως ακριβώς έζησε εκείνος» (Α΄ Ιωάννου 2:3-6)

Πάνω από δύο

δισεκατομμύρια άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο ισχυρίζονται ότι είναι ή, τουλάχιστον, θεωρούν τον εαυτό τους χριστιανό. Αν κάποιος θέλει να μάθει ποιος είναι αληθινός, αυθεντικός χριστιανός και ερευνήσει το θέμα με οδηγό το λόγο του Θεού, θα ανακαλύψει γρήγορα ότι, τις περισσότερες φορές, ακόμη κι αυτοί που αποκαλούν τον εαυτό τους χριστιανό, δεν είναι σίγουροι γι’ αυτό και δεν ξέρουν γιατί φέρουν το ένδοξο αυτό όνομα! Βρίσκονται σε σύγχυση. Στην πραγματικότητα, έχουν παντελή άγνοια για την πίστη τους.

8 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ακούμε συχνά τους ανθρώπους να λένε κάτι σαν τα παρακάτω: • Είμαι χριστιανός, επειδή γεννήθηκα Ορθόδοξος, Καθολικός, Διαμαρτυρόμενος.

• Είμαι χριστιανός, γιατί βαφτίστηκα χριστιανός, όταν ήμουνα νήπιο ή και σε μεγαλύτερη ηλικία.

• Είμαι χριστιανός, γιατί πηγαίνω τακτικά στην εκκλησία ή είμαι μέλος σε μια τοπική εκκλησία.

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

• Είμαι χριστιανός γιατί, δίνω χρήματα στους φτωχούς, βοηθώ τους συνανθρώπους μου που έχουν ανάγκη, προσφέρω χρήματα για τις υποθέσεις της εκκλησίας. Κι όμως, η Αγία Γραφή διδάσκει με πολλή σαφήνεια ότι ακόμη κι αν γεννήθηκες σε θρησκευτικό περιβάλλον ή ανατράφηκες σε θεοσεβή οικογένεια ή είσαι γραμμένος στα κατάστιχα κάποιας συντηρητικής εκκλησίας ή εσύ το διακηρύττεις ότι έχεις όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν σε κάνει αυτομάτως χριστιανό.

Η Αγία Γραφή τονίζει ξεκάθαρα ότι χριστιανός είναι εκείνος που ανταποκρίνεται στην πρόσκληση του Θεού, εξομολογείται στον Θεό τις αμαρτίες του, μετανοεί για αυτές, λαμβάνει το Άγιο Πνεύμα και ζει μια ζωή που φανερώνει την αλλαγή που συντελέστηκε στη ζωή του και ακολουθεί τον Χριστό με πιστότητα. Κι αυτό λέγεται αναγέννηση. Γίνεται ένας καινούργιος άνθρωπος. Σήμερα πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι χριστιανοί, αλλά δεν ακολουθούν και δεν εφαρμόζουν στη ζωή τους τις διδασκαλίες του Ιησού Χριστού. Γνήσιος χριστιανός είναι εκείνος που δεν ισχυρίζεται απλώς ότι είναι οπαδός

του Χριστού, όπως είναι κάποιος οπαδός μιας ποδοσφαιρικής ομάδας ή κόμματος, αλλά που ζει, πολιτεύεται και αντανακλά τον Χριστό σε κάθε τομέα της καθημερινής ζωής του. Απόδειξη αυτού είναι η πνευματική του αύξηση και η άγια συμπεριφορά του. Ας δούμε με συντομία, με βάση τη Βίβλο, μερικά χαρακτηριστικά που δείχνουν ποιος είναι αυθεντικός χριστιανός: Χριστιανός είναι εκείνος που: 1) Λατρεύει τον Θεό «με όλη την καρδιά, και με όλη την ψυχή και με όλη τη διά-

νοιά του και με όλη τη δύναμή του» (Μάρκος 12:28-30).

2) Αγαπά κάθε συνάνθρωπό του. Εφαρμόζει στη ζωή του τη δεύτερη μεγάλη εντολή: «Θ’ αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου» (Μάρκος 12:31). Η αγάπη του, χωρίς εξαιρέσεις, αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους, άσχετα από φυλή, φύλο, εθνικότητα, θρησκεία κλπ.

3) Ζει σύμφωνα με τη διδασκαλία της Βίβλου. Έχει ηθική ζωή. Συνήθως, όταν μιλούμε για ανηθικότητα, σκεπτόμαστε μόνο τις σεξουαλικές αμαρτίες. Ανήθικες πράξεις είναι εξίσου η λαγνεία, η συκοφαντία, η απά-

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 9

τη, η αλαζονεία, η φιλαργυρία, η κατάκριση. «...Όχι μέσα σε γλεντοκοπήματα και μεθύσια, όχι μέσα σε ανηθικότητες και ακολασίες, όχι μέσα στη φιλονικία και το φθόνο» (Ρωμαίους 13:13).

4) Είναι ταπεινός. Το κυρίαρχο στοιχείο της εποχής μας είναι ο εγωκεντρισμός. Ο χριστιανός, ως ταπεινός άνθρωπος, έχει μια διαφορετική ποιότητα στη συμπεριφορά του. Φέρεται με ευγένεια και σεβασμό στους άλλους. Μοιάζει με τον Κύριό του που ήταν «πράος και ταπεινός στην καρδιά» (Ματθαίος 11:29).

5) Είναι τίμιος. Η τιμιότητα στις μέρες μας είναι αρετή προς εξαφάνιση. Η ακεραιότητα έχει ξεχωριστή αξία στη Βίβλο. Κάθε απάτη και εκμετάλλευση σε βάρος του άλλου απαγορεύεται. «Ξεπληρώστε, λοιπόν, σε όλους τις οφειλές σας: Σ’ εκείνον που οφείλετε φόρο, το φόρο...» (Ρωμαίους 13:7).

6) Δεν φιλοξενεί στην καρδιά του πικρία και φθόνο. Ο Ιησούς ζητά να μην υπάρχει μίσος, πικρία, εκδικητικότητα στην καρδιά των μαθητών του (Ματθαίος 5:38-40, 43-45). Ας μην ξε-

χνάμε, η πικρία και το μίσος κατατρώνε πρώτα αυτόν που τα φιλοξενεί!

7) Συγχωρεί τους άλλους. Ο Θεός είναι πολυέλεος και συγχωρεί τις αμαρτίες μας. Έτσι κι εμείς καλούμαστε να συγχωρούμε εκείνους που μας έβλαψαν. Αν δεν συγχωρούμε, κι Εκείνος δεν θα μας συγχωρήσει! (Ματθαίος 6:14-15).

8) Ζει σύμφωνα με τη χριστιανική πίστη του. Αν δεν το κάνει, μοιάζει με τους Φαρισαίους, που, ναι μεν, τηρούσαν σχολαστικά τους νόμους, αλλά ζούσαν αντίθετα μ’ αυτά που κύρυτταν. Αυτούς καυτηρίασε ο Χριστός, ενώ συγχωρούσε τους αμαρτωλούς που μετανοούσαν (Ματθαίος 23:27-28).

9) Ομολογεί ότι ο Χριστός είναι το κέντρο της ζωής του, το Α και Ω, και συνεχώς και σταθερά επιδιώκει τον αγιασμό, «χωρίς τον οποίο κανένας δε θα δει τον Κύριο» (Εβραίους 12:14).

10) Δίνει τη μαρτυρία του για τη μεταμορφωτική αλλαγή που έφερε ο Χριστός στη ζωή του. Μιλά σ’ εκείνους που δεν έχουν τον Χριστό ως Σωτήρα τους για τη νέα ζωή που δίνει ο Χριστός σ’

όσους τον δέχονται ως Σωτήρα και Κύριό τους.

11) Δεν είναι άνθρωπος που δικαιώνει ο ίδιος τον εαυτό του. Κανένας δεν είναι τέλειος και αναμάρτητος. Όποιος νομίζει ότι είναι καλύτερος από τους άλλους, είναι ένοχος της αμαρτίας της αυτοδικαίωσης. Προσοχή, να μη βλέπουμε τους άλλους αφ’ υψηλού, δηλ. να τους κρίνουμε, να τους καταδικάζουμε ή να τους χειραγωγούμε (Ματθαίος 7:1-5). Αν κάποιος έχει αυτά τα χαρακτηριστικά και πολλά άλλα που αναφέρονται στη Βίβλο, τότε γνωρίζει ότι είναι παιδί του Θεού και το δείχνει φέρνοντας πλούσια καρποφορία στη ζωή του. Αν δεν έχουμε αυτά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, τότε με μετάνοια, πίστη και προσευχή να προσέξουμε τη Βίβλο που μας παρακινεί: «Να εξετάζετε τους εαυτούς σας, αν είστε στην πίστη. Να δοκιμάζετε τους εαυτούς σας. Ή μήπως δεν είστε απόλυτα σίγουροι για τους εαυτούς σας ότι ο Ιησούς Χριστός είναι μέσα σας;» (Β΄ Κορινθίους 13:5). Αυτό ας είναι το μέλημά μας τη νέα χρονιά.

> Μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.nikites.eu με ποικιλία θεμάτων.

10 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

n

Διδάγματα Ζωής Σκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής

Τα πρόσκαιρα και τα αιώνια

• • • • • • • •

Σοφός είναι όποιος είναι πρόθυμος να απαρνηθεί τα πρόσκαιρα, που έτσι κι αλλιώς μια μέρα θα χαθούν, για ν’ αποκτήσει τα άφθαρτα, τα αιώνια, που δεν πρόκειται ποτέ να χαθούν. Στον πρόσκαιρο αυτό κόσμο η Αγία Γραφή είναι ένα παράθυρο, μέσω του οποίου βλέπουμε την αιωνιότητα. Συχνά παραπονιόμαστε ότι η ζωή μας είναι σύντομη, αλλά ζούμε σαν να μην πρόκειται να τελειώσει ποτέ. Μόνο εκείνα που προσφέρουμε στο έργο του Θεού και σε όσους έχουν ανάγκη θα μας μείνουν αιώνια, όλα τ’ άλλα μια μέρα θα τα χάσουμε (Μάρκος 12:41-44, Λουκάς 6:38). Αυτό που ονομάζουμε ζωή δεν είναι τίποτε άλλο από μια πορεία προς το θάνατο. Κι αυτό που ονομάζουμε θάνατο είναι η πύλη που εισάγει στην αιώνια ζωή. Μην περιμένεις την τελευταία στιγμή πριν από το θάνατό σου για να καταλάβεις τη ματαιότητα του πρόσκαιρου αυτού κόσμου. Σκέψου την τώρα, ώστε να προσκολληθείς στα αιώνια που πραγματικά αξίζουν. Η αιωνιότητα για τον πιστό θα είναι μια μέρα χωρίς ηλιοβασίλεμα. Για τον άπιστο η αιωνιότητα θα είναι μια νύχτα χωρίς ανατολή. Ο Ουρανός και η Κόλαση είναι πραγματικότητες και οι δύο αιώνιες.

• • • •

•

Αν κατορθώσεις να κυριαρχήσεις στον εσωτερικό σου κόσμο, εύκολα θα μπορέσεις να νικήσεις τις εξωτερικές επιθέσεις, να αποφεύγεις τα καταχθόνια και να προσκολληθείς στα αιώνια. Από το πώς ζεις την πρόσκαιρη ζωή σου, εξαρτάται το πώς θα ζήσεις στην αιωνιότητα. Μπροστά στην αιωνιότητα η ζωή αυτή είναι ένα κλάσμα του δευτερολέπτου. Γι’ αυτό μη χάνεις χρόνο, προετοιμάσου για την αιωνιότητα. Η ζωή αυτή είναι πρόσκαιρη. Αργά ή γρήγορα όλοι θα πεθάνουμε. Ο σκοπός είναι να προετοιμαστούμε κατάλληλα για την αιωνιότητα. Και η μόνη κατάλληλη προετοιμασία είναι να δεχτούμε ως προσωπικό μας Σωτήρα τον Χριστό και να ζούμε σύμφωνα με τη διδασκαλία του. «Γιατί ο Θεός αγάπησε με μια τέτοια αγάπη τον κόσμο, ώστε πρόσφερε τον Γιο του τον Μονογενή, για να μη χαθεί ο καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια... Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν, δεν καταδικάζεται, αλλ’ όποιος δεν πιστεύει είναι ήδη καταδικασμένος, γιατί δεν έχει πιστέψει στο όνομα του Μονογενή Γιου του Θεού...» (Ιωάννης 3:16-21). Μη χάσεις την ευκαιρία! n Συλλογή-Διασκευή: ΣΥΜΕΩΝ Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 11

Χριστιανική Απολογητική Γωνιά Στη στήλη αυτή το περιοδικό μας αποσκοπεί –με λόγια απλά– να δώσει απαντήσεις σε θέματα που απασχολούν πολλούς ανθρώπους με ερωτήματα γύρω από τα «γιατί» της Πίστης...

Η μαρτυρία της Εκκλησίας Πρόκειται για την υπέρτατη Απο-

χριστιανική Απολογητική δεν είναι τόσο ένας λογητική και αναδεικνύεται μέσα από την ιστορία (ψευδο)-επιστημονικός φυσικισμός ενάντια στο της χριστιανικής πίστης1. Σε πρόσφατη μελέτη υπερφυσικό, αλλά πώς η πίστη στον Θεό της για τη ΦτΕ (Δεκ. 2021) συζητήσαμε κάποια δυ- Βίβλου γίνεται πειστική ανάμεσα σε μια πληθώρα σμενή χαρακτηριστικά της μεταμοντέρνας επο- επιλογών. Όσο πιο σταθερή είναι η δομή της χής στην οποία ζούμε. Το ερώτημα που προ- αληθοφάνειάς της, τόσο πιο σταθερή είναι η κύπτει είναι, πώς οι συνάνθρωποί μας μπορούν θεώρηση της πραγματικότητας πάνω στην να ανακαλύψουν τη χριστιανική πίστη ως κάτι οποία είναι χτισμένη. Η προσέγγιση της κλασικής Απολογητικής πειστικό, αληθινό, ουσιαστικό και επιτακτικό. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του με- είναι σε μεγάλο βαθμό ατομικιστική και προταμοντέρνου κόσμου είναι ο πλουραλισμός, ϋποθέτει ένα ανθρώπινο ον που στέκεται μόνο δηλαδή η συνύπαρξη διαφορετικών κοσμοθε- του και μπορεί να πειστεί με ορθολογικά επιωριών. Στον κόσμο των ιδεών, η κοσμοθεωρία χειρήματα για την εγκυρότητα της χριστιανικής κάποιου δεν αμφισβητείται αναγκαστικά από αλήθειας. Μια τέτοια απολογητική δεν φαίνεται τις πολιτισμικές πραγματικότητες της κοινωνίας, όμως να «λειτουργεί» σ’ έναν κόσμο όπου ο επειδή τη χαρακτηρίζει η απώλεια ενός ενο- ορθολογισμός είναι πέρα για πέρα ύποπτος ποιητικού κέντρου συνοχής και νοήματος στο και όπου η ποικιλία απόψεων απλώς πολλασύνολο της ζωής. Ο πλουραλισμός εξισώνει πλασιάζει τους ισχυρισμούς περί αλήθειας. Σ’ τις ανταγωνιστικές κοσμοθεωρίες, καθώς ανα- αυτό τον πλουραλιστικό, μεταμοντέρνο κόσμο, κηρύττει τα πάντα ως σχετικά, αμφισβητώντας η εκκλησία είναι η δομή αληθοφάνειας της χριέτσι κάθε αξίωση αλήθειας. Αυτό αποδεικνύεται στιανικής πίστης και ζωής. Όπως το έθεσε και ο απόστολος Παύλος, «ένα και από την αυξανόμενη δημογράμμα του Χριστού... γραμτικότητα της σκέψης της Νέας Από τον μένο όχι με μελάνι αλλά με το Εποχής. Το πρωταρχικό ζήτημα ΕΡΑΣΤΟ ΦΙΛΟ Δρα Φυσικών Επιστημών Πνεύμα του ζωντανού Θεού» που αντιμετωπίζει η σύγχρονη 12 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

(Β΄ Κορινθίους 3:3). Σε τι συνίσταται, λοιπόν, η Απολογητική της Εκκλησίας2; Πρώτον, στην αφηγηματική της ικανότητα. Οι άνθρωποι είναι όντα που αναζητούν κατάλληλα αφηγήματα που δίνουν νόημα στη ζωή. Τα αφηγήματα είναι ένα δυνατό μέσο για την ερμηνεία της πραγματικότητας, που διαμορφώνεται μέσα από μια κοινότητα που τη χαρακτηρίζει μια κοινή ιστορία. Για τους χριστιανούς, το υπέρτατο αφήγημα είναι η βιβλική ιστορία που κορυφώνεται στη σταυρική θυσία, ανάσταση και ανάληψη του Χριστού. Έτσι, η σύγχρονη Απολογητική στηρίζει την προσπάθειά της στο πώς ο Χριστιανισμός μπορεί να προσφέρει μια καλύτερη ιστορία, ένα πιο συνεκτικό αφήγημα που εξηγεί με μεγαλύτερη ακρίβεια και πληρότητα τα βιώματα της ζωής, δίνοντάς τους ουσιαστική κατεύθυνση. Ένας δεύτερος τρόπος έκφρασης του «πιστεύω» της εκκλησίας είναι μέσω της εμπειρικής διάστασής της. Η αφηγηματική προσφορά της απολογητικής από μόνη της δεν φαίνεται να επαρκεί αν δεν συνδέεται με ένα ζωντανό βίωμα που προσφέρει το «σώμα του Χριστού», εκφράζοντας έτσι τη χριστιανική πίστη με πολλαπλούς τρόπους. Ένα τρίτο μέσο έκφρασης της χριστιανικής κοσμοθεωρίας μέσω της εκκλησίας είναι τα σύμβολα και οι τελετουργίες, όπως η προσευχή, οι υμνωδίες, οι γιορτές. Το πρωταρχικό στοιχείο λατρείας, το Δείπνο του Κυρίου, είναι μια από τις πιο ισχυρές ευκαιρίες βίωσης της εξιλέωσης του ανθρώπου και της παρουσίας του αναστημένου Χριστού. Ένας τέταρτος τρόπος με τον οποίο η εκκλησία μπορεί να εκφράσει την αλήθεια της πίστης είναι μέσω των εμπειριών της χριστιανικής ζωής. Εδώ το επιχείρημα είναι η αφήγηση βιωμάτων της ζωής μέσα στην καθημερινότητα, συμπεριλαμβανομένων τόσο της ρουτίνας, όσο και κάποιων ιδιαίτερων στιγμών. Αυτή η έκφραση αναδεικνύει έντονα την «παρουσία» ενός προσωπικού, υπερβατικού Θεού, δηλαδή τις υπερφυσικές διαστάσεις της πίστης όπως αυτές ενσωματώνονται σε καταστάσεις της ζωής, π.χ.

σε μια μικρή ομάδα που μελετά τη Βίβλο, μοιράζεται τα άγχη και τις πιέσεις της ζωής και προσεύχεται μαζί. Μια πέμπτη διάσταση μέσα από την οποία εκδηλώνεται η αξία της χριστιανικής πίστης είναι η ηθική συμπεριφορά. Οι πρώτοι χριστιανοί απολογητές, μπροστά στην κριτική ότι οι Χριστιανοί υπονόμευαν το καλό της κοινωνίας, υποστήριζαν το αντίθετο: ότι η ηθική συμπεριφορά των Χριστιανών ήταν μια θετική δύναμη μέσα στην κοινωνία. Στο μεταμοντέρνο κόσμο μας, αυτό και πάλι μπορεί να γίνει ισχυρό απολογητικό επιχείρημα, καθώς δείχνει τη συνοχή ανάμεσα στα θεμέλια του κόσμου της ζωής μας και την έκφρασή τους σε μια ηθική ζωή. Η εκκλησία έχει λοιπόν δύο ισχυρά επιχειρήματα όσον αφορά την Απολογητική της. Το ένα είναι ότι ο Χριστιανισμός παρέχει στην ανθρωπότητα την πιο επαρκή βάση για την κατανόηση του καλού, του κακού και της ανθρώπινης ευθύνης. Η χριστιανική ιστορία της δημιουργίας, της πτώσης, της λύτρωσης και της ολοκλήρωσης είναι η καλύτερη ιστορία για τη ζωή, τις ηθικές απαιτήσεις και τις αποτυχίες μας σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη. Το δεύτερο επιχείρημα είναι η στενή σχέση μεταξύ της χριστιανικής κοσμοθεωρίας και της έκφρασής της στην ηθική συμπεριφορά των ανθρώπων που την ακολουθούν. n ___________ 1

2

Βλ. την παρουσίαση του βιβλίου του Rodney Stark στο ιστολόγιό μου «Επιστήμη και Πίστη», https://efilos.blogspot.com/2020/03/blogpost.html.

Dennis Hollinger, «The Church as Apologetic.

A Sociology of Knowledge Perspective», στο Timothy R. Phillips και Dennis L. Okholm (επιμ.), Christian Apologetics in the Postmodern World, (Downers Grove: InterVarsity Press, 1995).

* Οσοι επιθυμείτε να διαβάσετε περισσότερα ενδιαφέροντα κείμενα του Έραστου Φίλου: https://efilos.blogspot.gr/ https://areopagusbriefs.org/ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 13

Η παγίδα της σύγκρισης

Υ

ποσυνείδητα ή συνειδητά έχουμε συνη- Πολλοί ονειρευόμαστε κάποιο μαγικό κήπο με θίσει να συγκρίνουμε τον εαυτό μας, τα τριαντάφυλλα πέρα από τον ορίζοντα, αντί να αγαπητά μας πρόσωπα και όσα έχουμε απολαμβάνουμε τα τριαντάφυλλα που σήμερα με τους άλλους και όσα έχουν εκείνοι. Μόλις ο Θεός έχει επιτρέψει να ανθίζουν έξω από το κάποιος εισέλθει σε κάποιο χώρο, συγκρίνουμε παράθυρό μας. Αντί να μυρίσουμε τα τριαντάτον εαυτό μας μαζί του. Συγκρίνουμε το ντύ- φυλλα πριν πέσουν όλα τα πέταλά τους, μέσιμο, τους τρόπους, τις πράξεις και εκφράσεις, νουμε ανικανοποίητοι επειδή συγκρίνουμε τα την ομορφιά, τις σπουδές, την κοινωνική κατα- τριαντάφυλλά μας με αυτά των άλλων. ξίωση, την οικονομική επιφάνεια, τα κίνητρα, Η σύγκριση τις περισσότερες τα υλικά αγαθά όπως αυτοκίφορές οδηγεί στην αμαρτία, νητο ή κινητό, αλλά ακόμη και Από τον επειδή παραβιάζει τη δέκατη ετην πνευματικότητά τους με τη ΤΑΣΟ ΜΑΡΚΟΥΛΙΔΑΚΗ ντολή, καθώς επιθυμούμε αυτό δική μας.

14 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

που ανήκει στον πλησίον μας. Ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος (Ρωμαίους 6:23) και αυτός ο θάνατος δεν είναι μονάχα μελλοντικός. Είναι ο θάνατος της χαράς, ειρήνης, αυτάρκειας, ικανοποίησης και αγάπης μας. Όταν συγκρίνουμε αυτό που έχουμε, κάνουμε, δίνουμε με αυτό που έχουν, κάνουν και δίνουν οι άλλοι, τότε συνήθως καταλήγουμε στο να μην αγαπάμε τους άλλους, διότι θέτουμε τον εαυτό μας απέναντί τους. Δεν μπορούμε να αγαπήσουμε τους άλλους όσο συγκρινόμαστε μαζί τους, επειδή «η αγάπη δεν φθονεί, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής» (Α΄ Κορινθίους 13:4β-5). Όταν συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους, καταλήγουμε κάποιες φορές να αισθανόμαστε κατώτεροι από αυτούς, οπότε τους φθονούμε και αρχίζουμε να «πριονίζουμε» τις όποιες αρετές έχουν. Άλλοτε αισθανόμαστε ανώτεροι, οπότε νιώθουμε ότι οι άλλοι δεν είναι άξιοι της αγάπης μας.

είναι αυτάρκης μέσα από τις δυσκολίες που επέτρεψε ο Θεός στη ζωή του (Β΄ Κορινθίους 11:23-31). Για όποιον τα λίγα δεν είναι αρκετά, τίποτε δεν είναι αρκετό. Ο άνθρωπος που δεν είναι αυτάρκης ποτέ δεν είναι αρκετά πλούσιος. Ο αυτάρκης εν Χριστώ δεν είναι ποτέ αρκετά φτωχός. Ευτυχία δεν είναι να θέλω λίγα ή να έχω πολλά, ευτυχία είναι να περνάω καλά και να δοξάζω τον Θεό και με τα λίγα. Ποιο είναι το μυστικό του Παύλου; Ο Παύλος λέει: «τα πάντα δύναμαι διά του ενδυναμούντος με Χριστού» (4:13). Ο Παύλος μπορούσε να είναι αυτάρκης χάρη στον Θεό που τον δυνάμωνε για να αντιμετωπίζει κάθε φορά οποιαδήποτε κατάσταση. Με τη δύναμη του Θεού είχε μάθει να είναι χορτάτος και να πεινάει, να έχει περίσσευμα και να στερείται. Ας μην ξεχνάμε πως η δύναμη που ανέστησε τον Χριστό από τους νεκρούς είναι διαθέσιμη όποτε τη χρειαστούμε!

Επιπρόσθετα, στη σημερινή κοινωνία η ευλογία του άλλου είναι δική μας απώλεια. Η ζωή έχει καταντήσει σαν τη «Μονόπολη», όπου για να κερδίσουμε, πρέπει να χάσουν οι άλλοι. Αυτό όμως δεν μας αρκεί. Όταν χάνουμε εμείς, θέλουμε να χάνουν και οι άλλοι. Εξάλλου, είναι πιο εύκολο να κλαίμε με αυτούς που κλαίνε, παρά να χαιρόμαστε με όσους χαίρονται (Ρωμαίους 12:15). Η λογική της εποχής μας είναι: Ψόφησε η δική μου κατσίκα; Ας ψοφήσει και η κατσίκα του γείτονα και αν είναι ανάποδος ο γείτονας, ας ψοφήσει και αυτός.

Πότε είμαστε αυτάρκεις; Όταν ικανοποιούμαστε

Δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με όσα έχουμε και κάνουμε, όσο συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους. Αυτάρκης είναι αυτός που έχει μάθει να ικανοποιείται με όσα του δίνει ο Θεός κάθε φορά σε οποιαδήποτε κατάσταση, ενώ προσπαθεί για ένα καλύτερο αύριο σε όλους τους τομείς (Φιλιππησίους 4:10-13). Ο απόστολος Παύλος αναφέρει ότι έχει μάθει να

για το καλύτερο σε όλους τους τομείς. Η χρι-

με όσα μας δίνει ο Θεός. Πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει οτιδήποτε επιθυμεί, αλλά αυτός που ικανοποιείται με όσα έχει. Έτσι, είτε έχει περισσότερα είτε λιγότερα στο μέλλον, θα έχει μάθει να είναι αυτάρκης και ικανοποιημένος. Η χριστιανική αυτάρκεια δεν είναι παθητική αποδοχή της σημερινής μας κατάστασης, αλλά πεποίθηση πως ο Θεός θα συνεχίσει να μας απελευθερώνει από άσκοπες επιθυμίες και να προνοεί για μας, ενόσω εμείς προσπαθούμε στιανική αυτάρκεια είναι η πεποίθηση πως ο Θεός θα φροντίσει για μας, επειδή έστειλε τον Υιό του στο σκοτάδι του κόσμου μας για να γεννηθεί σε μια φτωχική και ταπεινή φάτνη, προκειμένου να φροντίσει για τη μεγαλύτερή μας ανάγκη: τη συμφιλίωσή μας με τον Ουράνιο Πατέρα! n ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 15

Το διαμαντένιο δαχτυλίδι Μ

ια παντρεμένη κυρία περίμενε ο Καθώς πλησίαζαν τα γενέθλιά της, η κυρία άνδρας της να της δώσει το δώρο περίμενε να δει κάποια σημάδια ότι ο σύτων γενεθλίων της. Μερικούς μή- ζυγός της είχε αγοράσει το διαμαντένιο νες πριν είχε δει σε μια έκθεση ένα όμορφο δαχτυλίδι. Τελικά, το πρωί των γενεθλίων διαμαντένιο δαχτυλίδι και το θαύμαζε. Είχε της ο σύζυγός της, πριν φύγει για το εκφράσει στον άνδρα της την επιθυμία γραφείο του, της είπε ότι ήταν πολύ περήτης, πως πολύ θα το ήθελε, φανος γι’ αυτήν, ένιωθε τυχεΑπό την και ήξερε πως θα μπορούσε ρός που είχε μια τόσο καλή ΣΟΥΛΑ ΜΑΞΙΜΙΑΔΟΥ-ISCH να της το αγοράσει. σύζυγο και την αγαπούσε 16 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

πολύ. Της έδωσε το δώρο της, που ήταν πολύ όμορφα τυλιγμένο σε ένα κουτί. Περίεργη η σύζυγος άνοιξε το κουτί και βρήκε μια υπέροχη, δερματόδετη Βίβλο, με το όνομά της ανάγλυφο με χρυσά γράμματα. Οργισμένη, ύψωσε τη φωνή της στον άνδρα της και του είπε: «Με όλα τα χρήματα που έχεις, μου έδωσες μόνο μια Βίβλο;». Θύμωσε και έφυγε από το σπίτι εκείνη τη στιγμή αφήνοντας τον άνδρα της. Πέρασαν πολλά χρόνια και η κυρία πέτυχε με διάφορες επιχειρήσεις που είχε αρχίσει. Κατάφερε να αγοράσει ένα πιο όμορφο σπίτι και να κάνει μια καινούργια οικογένεια. Μια μέρα συνειδητοποίησε ότι ο πρώην σύζυγός της θα ήταν πια πολύ μεγάλος και σκέφτηκε ότι ίσως θα έπρεπε να πάει να τον επισκεφτεί. Δεν τον είχε δει για πολλά χρόνια, αλλά πριν προλάβει να κανονίσει το ταξίδι της, έλαβε ένα τηλεγράφημα που της έλεγε ότι ο πρώην σύζυγός της είχε πεθάνει και της είχε αφήσει όλα τα υπάρχοντά του. Έπρεπε να επιστρέψει αμέσως και να τακτοποιήσει τις υποθέσεις του.

που είστε πονηροί, ξέρετε να δίνετε ωφέλιμα πράγματα στα παιδιά σας, σκεφτείτε πόσο περισσότερο ο Πατέρας σας ο ουράνιος θα δώσει ωφέλιμα πράγματα σ’ εκείνους που του ζητούνε» (Ματθαίος 7:11). Καθώς διάβαζε αυτές τις λέξεις, ένα μικρό πακέτο έπεσε από το πίσω μέρος της Βίβλου. Ήταν το διαμαντένιο δαχτυλίδι με το όνομά της χαραγμένο πάνω του -το ίδιο διαμαντένιο δαχτυλίδι που είχε δει πριν από τόσα χρόνια στην έκθεση! Στην ετικέτα ήταν η ημερομηνία της γέννησής της και οι λέξεις «ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ». Πόσες φορές χάνουμε τις ευλογίες του Θεού, επειδή δεν είναι συσκευασμένες όπως τις περιμέναμε! Μην περιφρονείτε αυτό που έχετε επιθυμώντας αυτό που δεν έχετε. Και να θυμάστε ότι αυτό που έχετε τώρα, ήταν κάποτε μεταξύ των πραγμάτων που ελπίζατε να έχετε. Εάν το δώρο σας δεν είναι συσκευασμένο με τον τρόπο που θέλετε, δεν σημαίνει πως δεν είναι καλό, έτσι όπως σας προσφέρεται. Ας μάθουμε να εκτιμάμε τα μικρά πράγματα στη ζωή, συνήθως αυτά μας οδηγούν σε

Όταν έφτασε στο σπίτι του πρώην συζύγου της, ξαφνικά μια μεγάλη θλίψη γέμισε την καρδιά της. Άρχισε να ψάχνει τα σημαντικά έγγραφα του πρώην συζύγου της και είδε πάνω στο γραφείο του τη Βίβλο ακόμα άθικτη, ακριβώς όπως την είχε αφήσει πριν από πολλά χρόνια.

μεγαλύτερα και καλύτερα πράγματα. Τα

Με δάκρυα στα μάτια την άνοιξε και άρχισε να ξεφυλλίζει τις σελίδες της. Ο πρώην σύζυγός της είχε υπογραμμίσει προσεκτικά κάποια λόγια: «Αν λοιπόν εσείς, παρόλο

αλλά σ’ αυτά που δε φαίνονται, γιατί αυτά

καλύτερα και πιο όμορφα πράγματα στον κόσμο πολλές φορές δεν μπορούν εύκολα να προβληθούν ή ακόμη και να τα αγγίξουμε. Πρέπει να γίνουν αισθητά με την καρδιά. Και ας μην ξεχνάμε ότι «...εμείς δεν αποβλέπουμε σ’ αυτά που φαίνονται, που φαίνονται είναι πρόσκαιρα, ενώ αυτά που δε φαίνονται είναι αιώνια» (Β΄ Κορινθίους 4:18). n ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 17

Έλληνες της Διασποράς

Χ

αμένη στο ‘σταυροδρόμι Νοσταλγίας και Απόδρασης’, βρέθηκα να περιτριγυρίζω παραμονές Χριστουγέννων με καλή παρέα τους δρόμους της Βιέννης. Νοστάλγησα την ιδιαίτερα γιορταστική ατμόσφαιρα της εποχής εκεί και, παρά το φόβο του κορωνοϊού, τόλμησα την απόδραση. Ανάμεσα στα πολλά και υπέροχα που με εντυπωσίασαν, ήταν και οι δυο ελληνορθόδοξες εκκλησίες στο κέντρο της πόλης και σε απόσταση αναπνοής η μια από την άλλη, της Αγίας Τριάδος και του Αγίου Γεωργίου. Τις συνέδεε μόνο ένα μικρό ρομαντικό δρομάκι με το όνομα «Griechengasse», «Οδός Ελλήνων»! Αλλά η απορία μου ήταν: γιατί δύο ελληνικές εκκλησίες, τόσο κοντά μάλιστα, σε ξένο τόπο; Καθώς οι γιορτές για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση δεν έχουν ακόμη καταλαγιάσει, θέλησα να το ψάξω. Μέσα στον αγώνα της απελευθέρωσης από τον οθωμανικό Ονόματα γνωστά και στην Ελλάδα, όπως ο ζυγό, είναι γνωστό ότι ο ξεσηκωμός του γένους Σίνας, ιδιοκτήτης ενός από τους σημαντικότερους προετοιμαζόταν για δεκαετίες, πριν από το ξέ- τραπεζικούς οίκους της Βιέννης και Υποδιοικητής σπασμα της επανάστασης. Πρωταγωνιστικό της Εθνικής Τράπεζας της Αυστρίας. Στην ρόλο έπαιξαν οι Έλληνες της Διασποράς με Ελλάδα χρηματοδότησε το κτήριο της Ακαδημίας αποφασιστική τη συμβολή των Ελλήνων της Αθηνών και το Εθνικό Αστεροσκοπείο. Ο ΝικόΒιέννης στην Ελληνική Επανάσταση και ιδιαίτερα λαος Δούμπας (1830-1900), μέλος της «Άνω στο στάδιο της ιδεολογικής και πρακτικής προ- Βουλής» (Herrenhaus), ως μαικήνας των τεχνών ετοιμασίας της. Η Βιέννη αποτελούσε σημαντικό ίδρυσε μεταξύ άλλων το σύλλογο της ανδρικής κέντρο εμπορίου τότε για τους εμπόρους της χορωδίας, η οποία υπήρξε πρόδρομος του συλΟθωμανικής Αυτοκρατορίας, που στην πλει- λόγου φίλων μουσικής της Βιέννης (Wiener Geονότητά τους ήταν ελληνικής καταγωγής και sellschaft der Musikfreunde) και χρηματοδότησε προέρχονταν κυρίως από τις περιοχές της Ηπεί- το υπέροχο κτήριο όπου κάθε Πρωτοχρονιά τερου, της Μακεδονίας και της Θεσλείται το κονσέρτο που παρακοΑπό την σαλίας. Οικονομικά ισχυροί, ελουθεί ολόκληρος ο κόσμος. ΛέΑΛΤΑΝΑ ΦΙΛΟΥντάχθηκαν σύντομα στα ανώτερα γεται ότι ο Jοhann Strauss στο ΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑ Δρ. Νομικής κοινωνικά στρώματα της Βιέννης. σπίτι του εμπνεύστηκε τον Γαλάζιο 18 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Δούναβη! Η ζωφόρος του Πανεπιστημίου Αθηνών οφείλεται στη δωρεά της οικογενείας του, όπως και το ορφανοτροφείο της ιδιαίτερης πατρίδας του στις Σέρρες. Και άλλα ονόματα, όπως Νάκος, Τίρκας, Σπίρτας και Κάπρας αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της Βιέννης του 19ου αιώνα. Το 1723/26 ιδρύθηκε εκεί η εμπορική Κοινότητα του Αγίου Γεωργίου από ελληνορθοδόξους Οθωμανούς υπηκόους. Ευεργέτης της κοινότητας ο Γεώργιος Καραγιάννης (17431813), με καταγωγή από την Κοζάνη, στην τότε οικία του οποίου στεγάζεται μέχρι σήμερα ο ανακαινισμένος ναός του Αγίου Γεωργίου. Στο κοιμητήριο St. Marx, που περιλαμβάνει ξεχωριστό ελληνικό τμήμα, σώζεται ο τάφος του γιού του, Ιππότη Theodor von Karajan, ο οποίος μεταξύ άλλων αξιωμάτων, κατείχε και τη θέση του προέδρου της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών κατά την περίοδο 1866-1869. Υπήρξε ο προπάππος τού διευθυντή ορχήστρας και αρχιμουσικού Herbert von Karajan. Το 1776 η Μαρία Θηρεσία χορήγησε στην Κοινότητα αυτοκρατορικά προνόμια, τα οποία επικύρωσε τόσο ο Ιωσήφ Β΄ το 1782, όσο και οι διάδοχοί του στη συνέχεια.

Από τη Βιέννη πέρασε και ο Ρήγας Βελεστινλής Φεραίος και στο τυπογραφείο των αδελφών Πούλιου από τη Σιάτιστα Μακεδονίας τύπωσε και μοίρασε παντού τη «Χάρτα» του και τον «Θούρειο». Στην πρόσοψη της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου όπου σύχναζε, υπάρχει πρόσφατη η επιγραφή: «Οι Έλληνες της Βιέννης στο μεγάλο συμπατριώτη τους Ρήγα Βελεστινλή Φεραίο για τα 200 χρόνια από το μαρτυρικό θάνατό του». Στην ίδια εκκλησία σύχναζε και ο Ιωάννης Καποδίστριας. Στα απομνημονεύματά της η αγαπημένη του Καποδίστρια Ρωξάνδρα Στούρτζα αναφέρει ένα περιστατικό που έλαβε χώρα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Ο Ιωάννης Καποδίστριας είχε μόλις τοποθετηθεί από τον Τσάρο Αλέξανδρο Α΄ στη ρωσική πρεσβεία στη Βιέννη, στην αρχή της διπλωματικής του καριέρας. Η Ρωξάνδρα, ως πρώτη κυρία των τιμών της αυτοκράτειρας της Ρωσίας Ελισάβετ, κατά την παραμονή της στη Βιέννη κατέστρωσε το 1814 ένα μεγαλοφυές σχέδιο, λίγο πριν από την έναρξη του Συνεδρίου της Βιέννης το 1815, όπου ο Καποδίστριας έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο. Κατάφερε να πείσει το αυτοκρατορικό ζεύγος να έρθει στο ναό του Αγίου Γεωργίου σε μια πανηγυρική Θεία Λειτουργία στις 27 Σε-

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 19

πτεμβρίου 1814, αντί να παραστεί στη λειτουργία στην εκκλησία της Αγίας Τριάδος. Στη Θεία Λειτουργία ήταν παρόντες όλοι οι σπουδαίοι Έλληνες, μεταξύ των οποίων ο Άνθιμος Γαζής. Απέναντι από τον Τσάρο στάθηκαν ο Καποδίστριας και ο Υψηλάντης, κίνηση που θεωρήθηκε ιδιαίτερα συμβολική. Ο Τσάρος δεν εκκλησιάστηκε με τους Έλληνες Αυστριακούς υπηκόους που σύχναζαν στην Αγία Τριάδα, τη δεύτερη Κοινότητα της Βιέννης, αλλά με τους κυνηγημένους Έλληνες των τουρκοκρατούμενων περιοχών. Σχεδόν ταυτόχρονα με την πρώτη, είχε ιδρυθεί η δεύτερη αυτή Κοινότητα, της Αγίας Τριάδος, από Έλληνες εμπόρους που είχαν λάβει όμως την αυστριακή υπηκοότητα. Μετά την απόρριψη της πρότασής τους προς τους Έλληνες Οθωμανούς υπηκόους για ίδρυση κοινού και για τις δύο Κοινότητες ναού, προχώρησαν στην ανέγερση του δικού τους ναού, της Αγίας Τριάδος, με δαπάνες του μεγαλέμπορα Σίνα. Έκτοτε οι δύο Κοινότητες έδρασαν ανεξάρτητα μεταξύ τους, με βάση τη διοικητική και εκκλησιαστική αυτονομία τους. Η Βουλή, το βασικό διοικητικό όργανο και των δύο, εκλεγόταν από τη Γενική Συνέλευση των μελών τους κάθε χρόνο. Η αυστριακή νομοθεσία ευνοούσε το δικαίωμα να πιστεύει ο καθένας αυτό που ήθελε και με το “Διάταγμα ανεξιθρησκείας” του 1781 του Αυτοκράτορα Ιωσήφ Β΄, οι μη καθολικοί πληθυσμοί απέκτησαν και το δικαίωμα να ασκούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Στο μέγαρο ακριβώς απέναντι από το Ναό της Αγ. Τριάδος, που ανήκε στον Έλληνα έμπορο Χριστόφορο Νάκο, υπάρχει μια επιγραφή, που σώζεται μέχρι σήμερα δεξιά και αριστερά της ανάγλυφης απεικόνισης του Αυτοκράτορα: «Εφήμερη είναι αυτή η οικία, όχι όμως και η φήμη του Ιωσήφ· αυτός μας έδωσε την ‘ανεξιθρησκεία’, και αυτή μας έδωσε αθανασία».

Με το μέγα αυτό προνόμιο της θρησκευτικής ελευθερίας, που ένωνε στην ουσία τις δύο Κοινότητες, το 1801 η κοινότητα της Αγίας Τριάδος, αφήνοντας κατά μέρος τις όποιες διαφωνίες της, αποφάσισε να συνεργαστεί με την κοινότητα του Αγίου Γεωργίου για την ίδρυση ενός ελληνικού σχολείου. Στις 6 Μαΐου 1804 ο Αυτοκράτορας Φραγκίσκος Α΄ χορήγησε στην Ελληνική Εθνική Σχολή (Griechische National-Schule) τα δικαιώματα δημοσίου εκπαιδευτηρίου (Öffentlichkeitsrecht). Ακόμη και σήμερα, το ελληνικό σχολείο στεγάζεται στους χώρους της πάλαι ποτέ Εθνικής Σχολής, στο δεύτερο όροφο πάνω από το ναό της Αγίας Τριάδος. Τόσο η Κοινότητα του Αγίου Γεωργίου, όσο και η Κοινότητα της Αγίας Τριάδος συνεχίζουν να υπάρχουν και να δραστηριοποιούνται μέχρι τις μέρες μας, μετά την ίδρυση της Μητρόπολης Αυστρίας το 1963. Μια αίσθηση μεγαλείου για τα περασμένα και καθήκοντος με συνεπήρε, καθώς έφτανα στην απάντηση της απορίας μου για τις δύο ελληνικές εκκλησίες στον ξένο τόπο. Ξεκίνησαν διαφορετικά και τα μέλη που τις αποτελούσαν ήταν διαφορετικά. Συμπορεύτηκαν όμως και εργάστηκαν και με το παραπάνω για το κοινό καλό και για το μεγάλο σκοπό, που ήταν τότε η ελευθερία της πατρίδας μας, όπως άρμοζε. Αθέλητα λοιπόν έκανα τους συσχετισμούς μου με το σήμερα. Αναρωτήθηκα αν εμείς σήμερα μένουμε δίπλα ο ένας στον άλλον ή απέναντι. Αν οι όποιες αντιφάσεις μας ως άτομα, εκκλησίες ή θρησκευτικές κοινότητες μας στρέφουν τον έναν εναντίον του άλλου, εξαιτίας των φόβων μας για χάσιμο προνομίων. Έχουμε τόσα άλλα να φοβηθούμε αυτή την εποχή, που οι φόβοι μας αυτοί μοιάζουν πολυτέλεια. Αλλά γυρίζοντας στον τίτλο αυτού του άρθρου, δεν έχω παρά να επισημάνω ότι το ελληνικό πνεύμα θριαμβεύει και σήμερα στο εξωτερικό, χωρίς ποτέ να ξεχνάει να βοηθάει την πατρίδα του με κάθε τρόπο. n

* Μπορείτε να επισκεφτείτε το ιστολόγιο της Αλτάνας Φίλου Πατσαντάρα http://www.filos-europe. com/from-brussels-with-love/ 20 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Καταθέτοντας τα χρήματα στους λογαριασμούς που βρίσκονται στο κάτω μέρος της τελευταίας σελίδας των Νέων του Σπορέα.

Ας γνωρίσουμε τους συνεργάτες μας

( 1 9 4 2 - 2 0 2 2 )

Γιορτάζουμε τα 80 χρόνια πνευματικής προσφοράς της Φωνής του Ευαγγελίου Συνέντευξη με τον Χάρη Νταγκουνάκη

Με την ευκαιρία 80 ετών έκδοσης και κυκλοφορίας του Περιοδικού «Η Φωνή του Ευαγγελίου», δημιουργήσαμε μια στήλη, στην οποία θα παραθέτουμε σύντομες συνεντεύξεις, με γενικό τίτλο «Για να γνωρίσουμε τους συνεργάτες μας». Την πρώτη συνέντευξη την παίρνουμε από τον εκλεκτό συνεργάτη μας Χάρη Νταγκουνάκη, του οποίου τα άρθρα αγγίζουν την πρακτική χριστιανική ζωή, με πλούσιο βιβλοκεντρικό και χριστοκεντρικό περιεχόμενο. Είμαστε ευγνώμονες για την πολύτιμη και πολύπλευρη συνεργασία του.

,

ΕΡ.: Πότε αποφασίσατε να έχετε μια ζωντανή συνειδητή πορεία και σχέση με τον Χριστό; Γνώρισα τον Χριστό το 1960 σε ηλικία 12 ετών στις Κατασκηνώσεις της «Κοινωνίας των Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών» στο Σούνιο, από τη δασκάλα μας την Ελένη Ρημάκη (Ράξα). Ήταν μια όμορφη, ζεστή μέρα του καλοκαιριού, όταν το αυγουστιάτικο

22 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

μελτέμι σάρωνε τα πάντα, και ένιωσα το Πνεύμα του Θεού να σαρώνει και το δικό μου παρελθόν και ν’ αρχίζω μια νέα ζωή. Ευχαριστώ τον Θεό γιατί από την ίδια εκείνη χρονιά άρχισα να Τον υπηρετώ στο έργο του. Η Ελεύθερη Ευαγγελική Εκκλησία Αθηνών έγινε για μένα το «φυτώριο» όπου αναπτύχθηκα πνευματικά και ασχολήθηκα με τις πρώτες μου διακονίες. Πίστεψα βαθιά μέσα μου ότι δεν υπάρχει πιο μεγαλειώδες προνόμιο από του να αφιερώσει κανείς όλη του τη ζωή, τις δυνάμεις και τα χρόνια του –όσα κι αν του χαρίσει ο Θεός– στην υπηρεσία του Ευαγγελίου. ΕΡ.: Δώστε μας μερικά βιογραφικά στοιχεία: Σπουδές, εργασία και διακονία σας στο χώρο της Εκκλησίας. Σπούδασα νομικά στο ΕΚΠΑ και παράλληλα προσλήφθηκα σε ηλικία 19 ετών στη Βιβλική Εταιρία. Αργότερα, σπούδασα και Θεολογία στο ίδιο πανεπιστήμιο για 1 χρόνο. Αξίζει να αναφέρω πως η έναρξη της διακονίας μου στη Βιβλική Εταιρία ήρθε αμέσως μετά την αποτυχία μου στις εισαγωγικές εξετάσεις για το πανεπιστήμιο την πρώτη φορά. Μέσα στη συννεφιά της απελπισίας μου, ότι τόσοι κόποι και τόση μελέτη πήγαν «χαμένα», ήρθε η απάντηση του Θεού με την πρόσληψή μου στη ΒΕ. Αν έμπαινα «με την πρώτη» στο πανεπιστήμιο, ίσως να μη σκεφτόμουν να ζητήσω να εργαστώ και ίσως αφοσιωνόμουν αποκλειστικά στις μελέτες μου. Αυτό, όμως, θα μου στερούσε την ευλογία της Διακονίας. Στη Βιβλική Εταιρία δούλεψα για 38 συνεχόμενα χρόνια. Πέρασα από όλα τα στάδια, και κυρίως εργάστηκα ως γραμματέας των Μεταφραστικών Επιτροπών (Παλαιάς και Καινής Διαθήκης), ως επιμελητής έκδοσης της «Νέας

Μετάφρασης της Βίβλου» στη δημοτική, και ως υπεύθυνος Ενημέρωσης (επιμελούμαι ακόμη εθελοντικά το Ενημερωτικό Έντυπο της Εταιρίας «Φως στα Πέρατα της Γης»). Για μένα, το ιδανικό μου μέσα απ’ όλη αυτή την ενασχόληση ήταν να βλέπω όχι μόνο τον γραπτό Λόγο του Θεού «να τρέχει και να δοξάζεται» σε γλώσσα απλή και κατανοητή, αλλά και ανθρώπους από τις τρεις Εκκλησιαστικές Παραδόσεις (Ορθόδοξη-Ευαγγελική-Καθολική) να εργάζονται αφιλοκερδώς ενωμένοι προς την ίδια αυτή κατεύθυνση. Πιστεύουμε πως η Αγία Γραφή είναι όπως ο ήλιος: Όλοι μπορούν να ωφελούνται απ’ αυτόν, χωρίς κανένας να μπορεί να πει πως είναι αποκλειστικά δικός του! Γνώρισα Έλληνες και ξένους καθηγητές και ειδικούς επιστήμονες στην ερμηνεία των βιβλικών κειμένων, μακριά από δογματικές ιδιαιτερότητες, και έμαθα πάρα πολλά, καθώς έπρεπε να παρακολουθώ τις συναντήσεις των Μεταφραστικών Επιτροπών και τις συζητήσεις τους πάνω στα κείμενα. Παράλληλα «πέρασα» από διάφορες διακονίες της Εκκλησίας μου: Μέλος της χορωδίας από τα 12 χρόνια μου, αργότερα βοηθός μαέστρου και τέλος για 3 χρόνια διευθυντής της· αρθρογράφος στο νεανικό περιοδικό «Λυτρωμένα Νιάτα» (1966-1980) και κατά τον νόμο εκδότης του (1975-1980)· στέλεχος στον Όμιλο Νέων της Εκκλησίας και αναπληρωτής διάκονος του αρμονίου της Εκκλησίας· διάκονος του άμβωνα της Εκκλησίας μου, αλλά και άλλων Ευαγγελικών Εκκλησιών. Η ιδιότητά μου ως στελέχους της Βιβλικής Εταιρίας υπαγόρευε τη συνεργασία με όλες τις Ευαγγελικές Εκκλησίες της χώρας. Από το 2013 είμαι μέλος της Ευαγγελικής Εκκλησίας «Νέα Ζωή» και διακονώ σε αυτήν. ΕΡ.: Πότε αρχίσατε τη συνεργασία σας με τη ΦτΕ; ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 23

Κάτι για το οποίο γενικά ευχαριστώ τον Θεό είναι που με αξίωσε να Τον υπηρετήσω στο ευρύτερο, το διαδογματικό έργο του Ευαγγελίου. Όχι μόνο στην τοπική μου εκκλησία, αλλά και ευρύτερα, σε συνεργασίες με άλλους εκκλησιαστικούς και δογματικούς χώρους για χάρη της εξάπλωσης του θείου μηνύματος του Ευαγγελίου. Έτσι, ασχολήθηκα από μικρός, μέχρι και σήμερα, με την αρθρογραφία στα διάφορα περιοδικά της Ευαγγελικής Κοινότητας («Λυτρωμένα Νιάτα», «Σάλπισμα», «Οι Νικητές», «Αστήρ της Ανατολής», «Θεσσαλονικείς» κ.ά.), καθώς πιστεύω στη δύναμη του γραπτού λόγου. Η συνεργασία μου με τη ΦτΕ άρχισε περιστασιακά το 1996 και τακτικά από το 1999. Από το 2004, ωστόσο, με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα μας, καθιερώσαμε τις σειρές θεμάτων για την Πρώτη Σελίδα: «Ένα Στεφάνι για κάθε Μήνα» (2004)· «Οι Πέτρες φωνάζουν» (2005)· «Μέσα στα Προβλήματα της Ζωής» (2006)· «Βιβλικοί Τύποι Σημερινών Χριστιανών» (2007) κλπ. κλπ. Πιστεύουμε πως η είσοδος τέτοιων περιοδικών σε κάθε χριστιανικό σπίτι, και όχι μόνο, ανεξαρτήτως δογματικής τοποθέτησης, έχει πολλά να προσφέρει και μπορεί να κρατήσει ενωμένη την οικογένεια στις αλήθειες του Ευαγγελίου. Πέρα από τη ΦτΕ, συνεργάστηκα με τις Εκδόσεις «Ο Λόγος» σε πολλές μεταφράσεις και εκδόσεις βιβλίων ως τώρα. Μέχρι σήμερα, χάριτι θεία, έχω μεταφράσει 15 βιβλία και έχω επιμεληθεί την έκδοση άλλων 6 τίτλων, μεταξύ των οποίων «Η Καινή Διαθήκη της Μαθητείας», «Ζητώ Αποδείξεις», «Ερμηνευτικά Σχόλια στην Αγία Γραφή» (2τομο). Συνείδησή μου ήταν πάντα πως ό,τι έχουμε και μπορούμε ΔΕΝ είναι δικό μας, αλλά δώρο του Θεού, και Τον ευχαριστώ γι’ αυτό.

24 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΕΡ.: Ποια είναι η γνώμη σας για τη συνεργασία σας με το περιοδικό μας και πώς βλέπετε το μέλλον του, αλλά και γενικά των θρησκευτικών περιοδικών και βιβλίων; Είμαι ευγνώμων στον Θεό για τη συνεργασία μου με τη ΦτΕ και τις Εκδόσεις «Ο ΛΟΓΟΣ» γενικότερα. Είναι μια χριστιανική προσπάθεια που φέρνει παντού στην πατρίδα μας, αλλά και έξω απ’ αυτήν, το μήνυμα του Ευαγγελίου, ότι δηλ. ο Θεός αγαπάει και σώζει τον άνθρωπο. Είναι προνόμιο και τιμή για τους συνεργάτες του ιστορικού αυτού περιοδικού να γράφουν σ’ αυτό. Εδώ δεν υπάρχουν δογματικοί ή άλλοι περιορισμοί, αλλά κάθε συνεργάτης με δική του ευθύνη κάνει το καλύτερο που μπορεί με τη γραφίδα του για τον κοινό στόχο. ΕΡ.: Μια ευχή για τα επόμενα χρόνια; Εύχομαι η ΦτΕ και γενικότερα το χριστιανικό έντυπο να συνεχίσει τη διαδρομή του στη χώρα μας. Στην εποχή των ποικίλων ηλεκτρονικών μέσων, βέβαια, αυτό γίνεται όλο και πιο δύσκολο, αλλά πάντα θα υπάρχουν απλοί αναγνώστες σε απομακρυσμένα χωριά της πατρίδας μας όπου η ΦτΕ μπορεί να τους φέρει ένα μήνυμα. Από την άλλη, θα ευχόμουν μια ηλεκτρονική έκδοση του συγκεκριμένου περιοδικού να συστηθεί στη νεολαία και να τραβήξει το ενδιαφέρον της. Μια ιδέα θα ήταν, π.χ., τα άρθρα του κάθε τεύχους να σμικρύνονταν σε μέγεθος 100 λέξεων και να διαβιβάζονται στους αναγνώστες, όπως οι αναρτήσεις του Facebook. Πάνω απ’ όλα, εύχομαι το Πνεύμα του Θεού να διατηρήσει και να επαυξήσει τη Διακονία της ΦτΕ. Μόνον ο ουρανός θα αποκαλύψει κάποια μέρα τα αποτελέσματα! n

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Αγαπητοί μας αδελφοί και φίλοι... Όταν συναντώ

αποφοίτους των διακονιών Ανάπτυξης Νέων της Ιεραποστολής μας σε

διάφορες χώρες του κόσμου, τους ρωτώ συνήθως για την εμπειρία τους κατά το χρόνο παραμονής τους στα κέντρα μας. Βλέπω στα πρόσωπά τους ένα μεγάλο χαμόγελο ικανοποίησης, καθώς διηγούνται πώς η παραμονή τους στο πρόγραμμα της AMG μεταμόρφωσε τη ζωή τους και πνευματικά και σωματικά. Οι περισσότεροι από τους αποφοίτους των Κέντρων Ανάπτυξης Νέων προέρχονταν από οικογένειες ακραίας φτώχειας. Μερικοί ήταν υποσιτισμένοι, άλλοι ήταν ορφανοί. Πολλοί γονείς ήταν αγράμματοι. Χωρίς την υποστήριξη της AMG δεν θα είχαν ποτέ την ευκαιρία να σπουδάσουν. Άλλοι είχαν υποστεί κακομεταχείριση και είχαν βαθιά συναισθηματικά τραύματα. Τους έφεραν σ’ εμάς με σοβαρές φυσικές, συναισθηματικές και πνευματικές ανάγκες. Αλλά στα κέντρα μας βρήκαν αγάπη, θαλπωρή, καλή διατροφή, καλή εκπαίδευση και θεραπεία στα συναισθηματικά τους τραύματα. Οι περισσότεροι ανταποκρίθηκαν στις αλήθειες του Ευαγγελίου και πίστεψαν στον Κύριο και Σωτήρα Ιησού Χριστό.

Σχετικά με το εξώφυλλο της προηγούμενης σελίδας: Mια Ιστορία που Αγγίζει... Shamir Nabadda, Συντονίστρια διεύθυνσης Παιδικών και Νεανικών προγραμμάτων στην Igamba της Ουγκάντας Η Shamir Nabadda έχει διαγράψει μια πορεία που δίνει έμπνευση σ’ όλους! Η χάρη του Θεού την έφερε σε επαφή με το παραπάνω κέντρο στο Ινγκάπα της Ουγκάντας ως ωφελούμενη στην ηλικία των 8 ετών. Η διαδρομή της ζωής την έφερε από ένα μουσουλμανικό περιβάλλον γεμάτο φτώχεια σε μια καινούργια ζωή γεμάτη φροντίδα κι αγάπη, καθώς όλες οι ανάγκες της καλύφτηκαν από έναν υποστηρικτή της διακονίας. Αποφάσισε να υιοθετήσει τη χριστιανική πίστη συνειδητά, να ακουλουθήσει πανεπιστημιακές σπουδές αργότερα και σήμερα είναι βασικό στέλεχος που διευθύνει το πρόγραμμα που την ευεργέτησε, αγγίζοντας την επόμενη γενιά! Ευχαριστούμε τον Θεό για τη θαυμαστή αυτή μαρτυρία της Shamir Nabadda και όλους τους υποστηρικτές που επενδύουν στις ζωές χιλιάδων παιδιών δημιουργώντας ιστορίες έμπνευσης και αλλαγής...

26 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ Μετά από την ολοκλήρωση των προγραμμάτων στα κέντρα μας, κάποιοι συνέχισαν την επαγγελματική, αλλά ακόμη και την πανεπιστημιακή εκπαίδευσή τους με τη βοήθεια της Ιεραποστολής μας. Αγόρια και κορίτσια που ήταν κάποτε εξαθλιωμένα, έχουν γίνει τώρα ποιμένες εκκλησιών, νοσηλευτές, ακόμη και υψηλόβαθμοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Δραστηριοποιούνται επίσης στις τοπικές εκκλησίες τους και μεταμορφώνουν τις κοινότητές τους με το Ευαγγέλιο. Η Krittika, για παράδειγμα, είναι δασκάλα στο Σχολείο By Grace της AMG στην Ταϊλάνδη. Γεννήθηκε σε πάμφτωχη οικογένεια που ζούσε σε μια καλύβα από καλάμια. Σε ηλικία τριών ετών τη δεχτήκαμε στο πρόγραμμα της Ιεραποστολής μας. Όταν μεγάλωσε κι άρχισε να πηγαίνει στο γυμνάσιο, πίστεψε στον Χριστό ως προσωπικό Σωτήρα της, παρά την αντίδραση των βουδιστών γονιών της. Τώρα μπορεί να φροντίζει τη

Η Krittika στην τάξη της στο σχολείο By Grace της AMG

δική της οικογένεια και είναι ευγνώμων για τις ευλογίες του Θεού στη ζωή της. Λέει πως χωρίς την AMG θα ζούσε ακόμα μέσα στη φτώχεια και δεν θα είχε προσωπική σχέση με τον Θεό. «Ως δασκάλα», λέει, «έχω την ευκαιρία να μιλώ στους μαθητές για την αγάπη του Θεού και για τη σωτηρία που δίνει ο Χριστός. Ελπίζω μια μέρα να γνωρίσουν τον Χριστό, όπως έγινε και μ’ εμένα. Προσεύχομαι να πιστέψει στον Χριστό και η οικογένειά μου». Όταν συναντώ τους αποφοίτους μας, βλέπω στα πρόσωπά τους παιδιά που η ζωή τους έχει μεταμορφωθεί με τη δύναμη του Θεού. Η καρδιά μου γεμίζει ικανοποίηση, χαρά και ευγνωμοσύνη όταν βλέπω πώς ο Θεός χρησιμοποιεί την Ιεραποστολή μας με αυτό τον τρόπο ογδόντα ολόκληρα χρόνια και ευχαριστώ τους υποστηρικτές μας που με την αγάπη, τις προσευχές και τις δωρεές τους μας δίνουν τη δυνατότητα να επιτελούμε το ευλογημένο αυτό έργο του Θεού. Με την εν Χριστώ αγάπη μου, ο συνεργάτης σας στο έργο Του,

Τάσος Ιωαννίδης ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 27

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Ένα παιδί στη «Νέα Ελπίδα» Το ταξίδι της Daowpawan Να τι λέει η ίδια: «Αν δεν είχα γίνει δεκτή ως μαθήτρια στη «Νέα Ελπίδα», δεν θα είχα ποτέ την ευκαιρία να σπουδάσω. Οι αναμνήσεις μου από τα πρώτα παιδικά μου χρόνια είναι γεμάτες φυσικούς και συναισθηματικούς αγώνες. Χωρίς την Ιεραποστολή σας δεν θα είχα γνωρίσει ποτέ τον Ιησού Χριστό ως Κύριο και Σωτήρα μου». Η Daowpawan είναι τώρα σε θέση να φοιτά στο γυμνάσιο. Το όνειρό της είναι να γίνει νοσοκόμα. Επιθυμεί να επιστρέψει στο ορεινό χωριό της για να προσφέρει τις υπηρεσίες της στους χωρικούς της φυλής Hmong. Η γλώσσα είναι ένα τεράστιο εμπόδιο, καθώς οι ντόπιοι δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν με τους γιατρούς, καθώς προσπαθούν να περιγράψουν τα συμπτώματα των ασθενειών τους, κι αυτό κάνει δυσκολότερη τη θεραπεία τους. Η Daowpawan θέλει να βοηθήσει να συνεννοούνται σωστά με τους γιατρούς μεταφράζοντάς τους και φροντίζοντας για την ανάρρωσή τους. Θέλει επίσης να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της, καθώς οι γονείς της είναι τελείως άποροι. Οι γονείς της Daowpawan ανήκουν στη φυλή Hmong και ζουν σ’ ένα λόφο στη βόρεια 28 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Ταϊλάνδη, κοντά στα σύνορα με το Λάος. Είναι αγρότες, χωρίς αρκετή σοδειά, όπως και οι περισσότεροι κάτοικοι της περιοχής. Η Daowpawan άρχισε να πηγαίνει στο σχολείο ενός γειτονικού χωριού στο βουνό. Διένυε μεγάλες αποστάσεις περπατώντας κάθε μέρα, ακόμα και μέσα στη βροχή και τη λάσπη. Στην πέμπτη τάξη του σχολείου, την έφεραν στο Κέντρο Φροντίδας Παιδιών «Νέα Ελπίδα» της Ιεραποστολής μας για να συνεχίσει το σχολείο. Το Κέντρο «Νέα Ελπίδα» βοηθάει τα παιδιά να αναπτυχθούν σε κάθε τομέα. Στη «Νέα Ελπίδα» τα παιδιά διδάσκονται μαγειρική, κηπουρική και κτηνοτροφία. Το πιο σημαντικό είναι πως τα παιδιά διδάσκονται την Αγία Γραφή σε εβδομαδιαία βάση και παρακολουθούν βιβλικά μαθήματα σε κατασκηνώσεις που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο. Οι άνθρωποι της φυλής αυτής είναι πολύ συνεσταλμένοι και πολλά παιδιά έχουν πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση, όπως και η Daowpawan. Ωστόσο, το προσωπικό στη «Νέα Ελπίδα» την ενθάρρυνε και τη δίδαξε πώς να ξεπεράσει τα αισθήματα ανασφάλειας που ένιωθε. Έτσι, τώρα μιλάει με θάρρος, είναι μέλος της χορωδίας κι έχει πολλούς φίλους στο Κέντρο μας. ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 29

ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Μέσα από την ανέχεια και τη δυστυχία στη λύτρωση Η ιστορία του Lawrence Mubiru «Ονομάζομαι Lawrence Mubiru και είμαι απόφοιτος του Κέντρου Φροντίδας Παιδιών Massajja της AMG. Γεννήθηκα σ’ ένα πάμφτωχο περιβάλλον, χωρίς ελπίδα και δεν είχα καμιά πιθανότητα να πάω στο σχολείο. Ωστόσο, με τη χάρη του Θεού, έγινα δεκτός στο Κέντρο Φροντίδας Παιδιών και έτσι μπόρεσα να πάω στο νηπιαγωγείο, να συνεχίσω στο δημοτικό σχολείο και στη συνέχεια να τελειώσω το γυμνάσιο. Μετά, πήγα σε μια επαγγελματική σχολή και σπούδασα μόδα και σχέδιο. Όταν αποφοίτησα, ξεκίνησα ένα εκπαιδευτικό κέντρο που ονομάζεται Holyland Fashion Designers με σκοπό τη διδασκαλία, τον εξοπλισμό και την εκπαίδευση της νεότερης γενιάς στη μόδα και στο σχέδιο. Στο Holyland βοηθάμε ανθρώπους όλων των ηλικιών, ιδίως τη νεολαία, διδάσκοντάς τους την τέχνη της ραπτικής. Υπάρχουν πολλά κορίτσια που έχουν εγκαταλείψει το σχολείο για διάφορους λόγους και σκοπός μου είναι να τα βοηθήσω να βρουν τρόπο για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Το σημαντικότερο απ’ όλα, ακόμα και από την εκπαίδευση που έλαβα, ήταν η πνευματική καθοδήγηση, μέσω της τακτικής διδασκαλίας της Βίβλου που προσφέρεται στα Κέντρα 30 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

Ο νεαρός Lawrence σκληρά εργαζόμενος

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Το κέντρο σχεδίου του Lawrence Mubiru της AMG, από την οποία η ωφέλεια είναι αιώνια. Απέκτησα ελπίδα, αυτοεκτίμηση και εμπιστοσύνη. Είμαι ευγνώμων στον Θεό γι’ αυτό που έχω γίνει με τη χάρη του! Σ’ αυτόν ανήκει όλη η δόξα. Χάρη στην Ιεραποστολή σας, έχω βρει το σκοπό που μου δόθηκε από τον Θεό για να εκπληρώσω. Επιθυμία μου είναι η ζωή μου να γίνει παράδειγμα στους άλλους και να δουν ποιος είναι ο Θεός μας. Πιστεύω ότι ο Θεός συνεχίζει να ανοίγει πόρτες ευκαιρίας για μένα, καθώς μπορώ να δίνω τη μαρτυρία μου προσφέροντας ελπίδα στους άλλους, με τρόπους που δεν πίστευα ούτε μπορούσα να φανταστώ προηγουμένως πως θα ήταν ποτέ δυνατόν.

Ο Lawrence Mubiru ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 31

ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

«Από απροστάτευτη ορφανή στην προστασία της AMG» Η ιστορία της Selsun Enopre Γράφει η ίδια: «Όταν ήμουν μικρή, οι γονείς μου εγκατέλειψαν εμένα και τα δύο αδέλφια μου. Δεν θυμάμαι πολλά για τους γονείς μου, εκτός από κάποια μικροπράγματα. Ο πατέρας μου ήταν ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος των Φιλιππίνων και σκοτώθηκε το 1985 σε μια ενέδρα. Η μητέρα μου εργαζόταν σ’ ένα μπαρ πριν πεθάνει κι ακόμα δεν ξέρω την αιτία του θανάτου της.

Η γιαγιά μου μας φρόντισε μέχρι που έγινα τεσσάρων ετών. Μετά βίας τα βγάζαμε πέρα με τη μικρή οικονομική υποστήριξη του θείου μου. Δεν είχαμε ούτε αρκετό φαγητό για όλους μας, πράγμα που μας προκάλεσε υποσιτισμό. Δεν πήγαμε ποτέ στο σχολείο ή στην εκκλησία και δεν είχα ποτέ ούτε ένα παιχνίδι. Όταν έγινα πέντε χρονών, ο θείος μου έβαλε τη μεγαλύτερη αδελφή μου, το μικρότερο αδερφό μου και εμένα στο ορφανοτροφείο «Σπίτι της Ελπίδας» της AMG. Στο ορφανοτροφείο αυτό 32 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ υπήρχαν άνθρωποι που με αγαπούσαν πραγματικά και ήθελαν να φροντίσουν εμένα και τα αδέλφια μου. Άρχισα να πηγαίνω για πρώτη φορά στην εκκλησία. Ο δάσκαλος του Κυριακού Σχολείου ήταν ο πρώτος που μας μίλησε για την αγάπη του Θεού και για τον Σωτήρα Ιησού Χριστό. Πήγαινα τακτικά στην εκκλησία για να ακούω το λόγο του Θεού. Αυτό μου έδωσε την ευκαιρία να δεχτώ τον Ιησού Χριστό ως προσωπικό μου Σωτήρα στην εφηβική μου ηλικία και να τον ακολουθήσω και, μάλιστα, να τον υπηρετώ στην υπόλοιπη ζωή μου. Άρχισα να μετέχω στη χορωδία και να διδάσκω τα μικρότερα παιδιά στην εκκλησία και στην κοινότητα.

Η Selsun μαζί με τη Ritche Olivares, διευθύντρια του «Σπιτιού της Ελπίδας»

Χάρη στην Ιεραποστολή σας, μπόρεσα επίσης να σπουδάσω. Ένα από τα όνειρά μου ήταν να μπορώ να εργάζομαι για να εξασφαλίζω τα αναγκαία για τη ζωή μου, πράγμα που δεν θα το είχα καταφέρει ποτέ, αν δεν υπήρχε το Σπίτι της Ελπίδας. Αποφοίτησα από το κολέγιο με πτυχίο Πληροφορικής και ξεκίνησα την πρώτη μου εργασία ως βιβλιοθηκάριος του Τεχνολογικού Κολεγίου της AMG, όπου εργάστηκα για 11 χρόνια. Από το 2016 ο Θεός μού έδωσε την ευκαιρία να έρθω στο Σπίτι της Ελπίδας και να εργάζομαι ως η βιβλιοθηκονόμος του ορφανοτροφείου. Ήταν μεγάλη ευλογία για μένα να συμμετέχω στη διακονία που έσωσε τη ζωή μου και έπαιξε μεγάλο ρόλο για να γίνω αυτή που είμαι. Η ζωή μου ως ορφανή ήταν πολύ δύσκολη, αλλά ο Θεός μού έδωσε τη δύναμη να ξεπεράσω όλες τις δυσκολίες μέσω της AMG. «Ποιμένας μου ο Κύριος και δεν θα στερηθώ...» (Ψαλμός 23:1-2, 6). Έχω μάθει να είμαι ευγνώμων και ευτυχισμένη, παρόλο που είμαι ορφανή. Η κοινωνία θα με θεωρούσε ως μια μονάδα χωρίς αξία. Αλλά ο Θεός, μέσα στο έλεός Του, είχε μεγαλύτερα σχέδια για μένα και τη ζωή μου. Με έχει δεχτεί στην αιώνια οικογένειά Του κι έτσι μπορώ τώρα να μοιράζομαι την ίδια αγάπη που μου έδειξε στο Σπίτι της Ελπίδας με άλλα ορφανά που βρίσκονται εδώ. n ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 33

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι: Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο. Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος. Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, να ενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στην παγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγελίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της τον Σπύρο Ζωδιάτη. Το έργο της μέχρι σήμερα είναι ενεργό σε πολλές χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοι έχουν φυσικές ανάγκες και όλοι χρειάζονται τον Χριστό και τη σωτηρία που Αυτός παρέχει.

Γράψτε μας Όσοι θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τη συνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας (όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμματα της Ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις: ΗΠΑ/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International, P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A. Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropoulos, 1 Miowera Green Greensborough Vic. 3088., AUSTRALIA Γερμανία: Spyridon Kounouslis, Neckarstr 59, Esslingen 73728, Deutschland, Tel.: 071132099857 Commerzbank IBAN DE25611400710823286000 Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895 IBAN: GR 5402 6004 00000 6102 0021 2895 Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761 Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971 Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506

Τροφή για Σκέψη

Αισιόδοξοι μπροστά στο άγνωστο αύριο Μετά την μετάλλαξη Δέλτα, η υπέρ-μεταδοτική παραλλαγή Όμικρον αλλάζει το πρόσωπο της πανδημίας, καλπάζει στην Ευρώπη, απλώνεται σε όλη τη γη. Κανένας από τους επαΐοντες δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι θα επακολουθήσει. Άραγε, πόσα άλλα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου θα χρειαστούν για να ονοματίσουν μελλοντικές παραλλαγές του ιού; Ανησυχία, φόβος, αγωνία συνέχουν τις καρδιές των ανθρώπων. Μπροστά στην αβεβαιότητα του μέλλοντος, ας ακούσουμε την αιώνια φωνή του Χριστού: «Εγώ είμαι το Άλφα και το Ωμέγα, ο Παντοδύναμος Κύριος. Η αρχή και το τέλος, ο πρώτος και ο έσχατος». Πριν υπάρξει το σύμπαν, πριν δημιουργηθεί η γη, ο χώρος, ο χρόνος, ο Χριστός υπήρχε και θα υπάρχει αιώνια. «Από του αιώνος, έως του αιώνος, Αυτός είναι ο Θεός». Αμετάβλητος, αναλλοίωτος, «ο αυτός, χθες και σήμερα και αιώνια». Γνωρίζει τα πάντα: τις καρδιές των ανθρώπων, το τέλος από την αρχή, το άγνωστο μέλλον, τις μέρες που ο καθένας μας θα ζήσει στη γη. Μπροστά στην αιωνιότητα και τη μεγαλειότητα του Θεού συνειδητοποιούμε την απελπιστική μικρότητα του ανθρώπου. Είμαστε πεπερασμένα, αδύναμα, εύθραυστα, εφήμερα πλάσματα. Φύλλα φθινοπωρινά που, κάποια στιγμή, μας χτυπά μια ορμητική ριπή του ανέμου και μας σκορπίζει στο χώμα. Όμως, αν και μικροί και ανίσχυροι, είμαστε στα πανίσχυρα χέρια του Κυρίου της γης, του ουρανού, του σύμπαντος. Τι κι αν το μέλλον περιγράφεται από πολλούς δυσοίωνο, τι κι αν το φάντασμα της Όμικρον απλώνεται σε όλο τον κόσμο; Δεν διακατεχόμαστε από ανησυχία και αγωνία. Εμπιστευόμαστε απόλυτα στον Παντοκράτορα. Σε Εκείνον που διακήρυξε: «Εγώ είμαι το Άλφα και το Ωμέγα». Ούτε μια τρίχα του κεφαλιού μας δεν θα πέσει στη γη, αν δεν το επιτρέψει Εκείνος. Είμαστε ασφαλείς στα χέρια Του. Αυτός ελέγχει τα πάντα. Κυριαρχεί απόλυτα. Ας ατενίσουμε στο μέλλον με αισιοδοξία. Ας γεμίσουμε με θάρρος. Ας προχωρήσουμε στο άγνωστο αύριο κρατώντας στο αδύναμο χέρι μας το πανίσχυρο χέρι του Παντοκράτορα Χριστού. Φίλες μου, φίλοι μου, Του ΓΙΑΝΝΗ ΧΡ. ΚΡΕΜΜΥΔΑ εύχομαι το 2022 να είναι χαρούμενο, ολόφωτο, ελπιδοφόρο Φιλόλογου-Ποιητή για σας και τους δικούς σας. n ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 35

Αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που κοιτάς!

Τ

ελευταία, άκουσα αυτό το ρητό από την τραγουδίστρια Μαρίζα Ρίζου, που είναι το αγαπημένο και της Κατερίνας Τσεμπερλίδου, που δεν ξέρω αν το είπε ο Χαλίλ Γκιμπράν, η Πυθία ή κάποιος άλλος, αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον! «Αν δεν κοιτάς», λοιπόν, «εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που κοιτάς!». Συγκεντρώσου στο στόχο σου γιατί αλλιώς θα παρασυρθείς από το βλέμμα σου! Από τη μία ο στόχος και από την άλλη η επιθυμία, η οποία όταν συλλάβει γίνεται αμαρτία, η οποία είναι αστοχία, δηλαδή αποτυχία. Η Αγία Γραφή αναφέρει: «...επειδή καθετί που υπάρχει στον κόσμο: η επιθυμία της σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία του βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο» (Επιστολή Α΄ Ιωάννη 2:16-17). Και πώς μπορούμε να συγκρατηθούμε και να ξεπεράσουμε αυτές τις κοσμικές επιρροές; α) Με τη διδαχή! «Επειδή φανερώθηκε η σωτήρια χάρη του Θεού προς όλους τους ανθρώπους διδάσκοντάς μας να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κοσμικές

Του ΘΟΔΩΡΗ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ 36 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

επιθυμίες και να ζήσουμε με σωφροσύνη και με δικαιοσύνη και με ευσέβεια στον παρόντα αιώνα» (Επιστολή προς Τίτο 2:11-12). β) Με την αγάπη του Πατέρα! «Μην αγαπάτε τον κόσμο, μήτε όσα είναι του κόσμου. Αν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, δεν έχει μέσα του την αγάπη για τον Πατέρα. Γιατί όλα όσα είναι του κόσμου -οι αμαρτωλές επιθυμίες του εγώ, η λαχτάρα ν’ αποχτήσουμε ό,τι βλέπουν τα μάτια μας, και η υπεροψία πως κατέχουμε γήινα αγαθά- δεν προέρχονται από τον Πατέρα αλλά από τον αμαρτωλό κόσμο. Ο κόσμος όμως παρέρχεται και μαζί του όλα όσα επιθυμούν οι άνθρωποι να κατέχουν μέσα σ’ αυτόν· ενώ όποιος εκτελεί το θέλημα του Θεού θα ζήσει αιώνια» (Επιστολή Α΄ Ιωάννη 2:1517). γ) Με την εκτέλεση του θελήματος του Θεού! Το θαυμάσιο ρητό μας, το λέει και στην Αγία Γραφή με άλλα λόγια: «Γιατί όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας» (κατά Ματθαίον ευαγγέλιο 6:21). Δηλαδή εκεί που είναι η επιθυμία μας, εκεί προσανατολιζόμαστε! Καρδιά, Ματιά & Θησαυρός! n

«Απλή Σκέψις του Λέγοντος»...

Υ

ποθέτω πως θα συμφωνείτε μαζί μου το μέλλον. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, παίρνοντας ότι η αρχή κάθε χρονιάς προσφέρεται μια βαθιά ανάσα... περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη Στο τέλος του περίφημου ύμνου της αγάπης χρονική στιγμή για την έκφραση μιας ελεύθερης ο απόστολος Παύλος συνοψίζει: «Τώρα δε, σκέψης, κάποιας υποψίας αν προτιμάτε, εντελώς μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα˙ μεμακριά από δογματικές βεβαιότητες. Μια περι- γαλητέρα δε τούτων είναι η αγάπη». Γιατί άραγε πλάνηση ίσως της φαντασίας, που να στηρίζεται είναι η αγάπη «μεγαλητέρα», κάτι που εκπλήσσει όμως με γερές βάσεις πάνω στο κάποιους ευαγγελικούς που τοπεριεχόμενο και στις αρχές του ποθετούν την πίστη σε πολύ Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ λόγου του Θεού. Και με κάποια υψηλότερο βάθρο από την αγάΚΑΤΣΑΡΚΑ Πολιτικό Μηχανικό συμπεράσματα, χρήσιμα ίσως για πη -χωρίς μάλιστα και να το 38 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

συνειδητοποιούν; (Η αγάπη, βλέπετε, είναι δρόμος με πολλά και πολύ ψηλά εμπόδια κι ανάμεσα σ’ αυτά είναι και ο φθόνος, ανυπέρβλητο σχεδόν εμπόδιο, που σε ρίχνει πολύ χαμηλά στη βαθμολογία κι αυτό καθόλου δεν συμφέρει). Γιατί λοιπόν η αγάπη είναι μεγαλύτερη ακόμη και από την πίστη; «Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει», μας είπε πιο πριν ο θεόπνευστος συγγραφέας. Ούτε της ελπίδας, ούτε της πίστης οι μετοχές θα έχουν κάποια αξία στην αιωνιότητα, σ’ ένα τόπο όπου το λειψό «κατά μέρος» και το αξεκαθάριστο «ως εν κατόπτρω» καταργούνται κι όπου κυριαρχεί αποκλειστικά το «τέλειον» και το «πρόσωπον προς πρόσωπον». Λέτε λοιπόν να είναι και αυτό -εκτός απ’ όλα τ’ άλλα- που κάνει την αγάπη μεγαλύτερη και από την πίστη και από την ελπίδα; Ο απόστολος Παύλος το αφήνει λίγο και στη φαντασία μας και καλά κάνει, γιατί το θέμα της αγάπης είναι ανεξάντλητο. Σκέπτομαι όμως και μια άλλη «τριάδα», με κάποια ανάλογα χαρακτηριστικά με την προηγούμενη, που χωρίς ν’ αναφέρεται ρητά στην Αγία Γραφή, προκύπτει από την εκκλησιαστική πρακτική και τη χριστιανική παράδοση: την τριάδα των «συστατικών» που συναποτελούν το περιεχόμενο της λατρείας για την ευαγγελική κυρίως εκκλησία: την προσευχή, το κήρυγμα και την υμνωδία, ή, πιο γενικά, τη μουσική. Και διαπιστώνουμε και πάλι ότι από τα τρία αυτά συστατικά ένα μονάχα μας συνοδεύει -και μας συντροφεύει- στην αιωνιότητα. Ούτε το κήρυγμα, ούτε η προσευχή -τουλάχιστον στη σημερινή της μορφή- θα μας χρειάζονται τότε, σε μια κατάσταση όπως την περιγράφει ο απόστολος Παύλος στον ύμνο του της αγάπης, ενώ αντίθετα τη μουσική τη βλέπουμε παρούσα από την

πρώτη στιγμή του ερχομού του Χριστού στη γη μας, τη βραδιά της Γέννησης, μέχρι και την τελευταία πράξη της ανθρώπινης περιπέτειας στον «Γάμο του Αρνίου» όπως περιγράφεται στην Αποκάλυψη. Τι συμπέρασμα θα βγάλουμε λοιπόν; ότι «μεγαλυτέρα τούτων είναι η μουσική»; Ασφαλώς όχι. Δεν ισχυρίζομαι κάτι τέτοιο κι ούτε και το βλέπω να προκύπτει μέσα από το λόγο του Θεού. Θα ’λεγα όμως πως αν όχι τίποτε άλλο, θ’ άξιζε τουλάχιστον να δίνουμε μεγαλύτερη προσοχή στη μουσική και γενικότερα στην τέχνη που έχει να παίξει τόσο σημαντικό ρόλο ακόμη και στη ζωή της αιωνιότητας που περιγράφει η Αποκάλυψη, αντί να την αντιμετωπίζουμε όλοι μας πρόχειρα, ευκαιριακά κι ίσως και κάπως υποτιμητικά. Κι αυτό κυρίως για τους αδελφούς ποιμένες και τους κάθε κατηγορίας πνευματικούς οδηγούς. Αυτά, σαν μια «απλή σκέψις του λέγοντος», όπως διαβάζαμε και στο συντακτικό μας στο γυμνάσιο, από έναν αδελφό σας που βοηθήθηκε πάρα πολύ και καθοδηγήθηκε καθοριστικά στην πνευματική του ζωή από την ποιοτική τέχνη και τα «πετάγματα» της φαντασίας, που ποτέ όμως δεν διανοήθηκε να ξεφύγει από το περιεχόμενο του λόγου του Θεού και να επινοήσει κάποια δικής του έμπνευσης, άχρηστη -ή και βλαβερή- «θεολογική» θεωρία. ΥΓ.: Κάποιος έχει εκφράσει -πολύ σωστάτην άποψη ότι το ποιοτικό επίπεδο της μουσικής οποιασδήποτε κατηγορίας που προσφέρουμε για τον Κύριο πρέπει να βρίσκεται τουλάχιστον στο ίδιο ύψος με εκείνο της αντίστοιχης κοσμικής. Τι έχουμε να πούμε για το σημαντικό αυτό κεφάλαιο, αγαπητοί μου ομότεχνοι αδελφοί; n

* Μπορείτε να διαβάσετε κείμενα του Στ. Κατσάρκα σε ποικιλία θεμάτων στο παρακάτω: https://www.nikites.eu/category/stefanoskatsarkas/ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 39

Κτηνωδία

Δ

εν είναι λίγα τα εδάφια ή οι περικοπές μέσα στον άγιο λόγο του Θεού που, όταν τα διαβάζω, αισθάνομαι αδύναμος να αντιληφθώ την ακριβή τους έννοια και το μήνυμα που θέλει ο Θεός να δώσει. Γι’ αυτό καταφεύγω σε σχόλια άλλων πιστών για τα σχετικά εδάφια, που τα έχουν καταγράψει σε πολύ χρήσιμα για μένα βιβλία. Βλέπετε, στην εκκλησία του Χριστού δεν έχουν όλοι τα ίδια χαρίσματα (Α΄ Κορινθίους 12:4-11). Ένα εδάφιο που με προβλημάτιζε κάθε φορά που το διάβαζα ή ερχόταν στη μνήμη μου είναι: «Ο 40 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

άνθρωπος, ο εν τιμή, δεν διαμένει, ομοιώθη με τα κτήνη τα φθειρόμενα» (Ψαλμός 49:12). Τι ακριβώς θέλει να μας πει ο Ψαλμωδός με αυτή τη φράση; αναρωτιόμουν. Βέβαια, στο προηγούμενο εδάφιο του ίδιου Ψαλμού μάς δίνει μια απάντηση. Αναφέρει εκείνους που βρίσκονται σε τιμητικές θέσεις της κοινωνίας και οι οποίοι φτάνουν στο σημείο να πιστέψουν ότι τα σπίτια και οι κατοικίες τους θα παραμείνουν αιώνια, για γενιές και γενιές. Επιπλέον, στο τελευταίο εδάφιο του ίδιου Του Δρα ΑΝΑΝΙΑ Ψαλμού αναφέρει εκείνους που ΚΑΒΑΚΑ Νευρολόγου-Ψυχίατρου δεν «εννοούν», δεν αντιλαμβά-

νονται, υποθέτω, την πραγματικότητα, δηλαδή πόσο σύντομη και φευγαλέα είναι η ζωή. Είναι όμως μόνο αυτοί; Την τελευταία φορά που ήρθε στο μυαλό μου το εδάφιο αυτό, πρόβαλε μπροστά μου η εικόνα του Αλεξάντερ Λουκασένκο, του προέδρου της Λευκορωσίας, με την κτηνώδη συμπεριφορά του απέναντι στους πρόσφυγες.

Προηγήθηκαν μια σειρά εκλογικών παρανομιών και όχι μόνο Ο Λουκασένκο εκλέχθηκε πρόεδρος της Λευκορωσίας για πρώτη φορά το 1994. Από τότε και μέχρι σήμερα, στα 28 χρόνια που έχουν περάσει, έγιναν έξι εκλογικές αναμετρήσεις στη χώρα αυτή. Όλες αυτές ο Λουκασένκο τις κέρδισε λαμβάνοντας πάνω από το 80% των ψήφων κάθε φορά! Ποσοστά που μας θυμίζουν εκλογικά αποτελέσματα σε χώρες απολυταρχικές και ανελεύθερες, βία δηλαδή και νοθεία σε όλο το μεγαλείο της. Οι διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης στη χώρα αυτή για βία και νοθεία όχι μόνο σκόνταψαν σε «ώτα μη ακουόντων», μάλιστα τα ηγετικά στελέχη της διώχθηκαν άγρια.

ρώσεις εναντίον του Λουκασένκο και του καθεστώτος του. Τότε αυτός προχώρησε σε νέα βαρβαρότητα. Παρέσυρε προσφυγικές ομάδες από τη μέση Ανατολή, δίνοντάς τους την ελπίδα ότι θα μπορούσαν εύκολα μέσω της χώρας του να περάσουν στην Πολωνία και από εκεί στη Γερμανία, μια χώρα όπου «ρέει γάλα και μέλι» για τα προσφυγικά δεδομένα. Αυτό είχε σαν συνέπεια να εγκλωβιστούν χιλιάδες δύστυχοι πρόσφυγες στα σύνορα ανάμεσα στις δυνάμεις της Λευκορωσίας, που τους ωθούσαν να διασπάσουν με κάθε τρόπο τα συρματοπλέγματα των συνόρων και τις πολωνικές δυνάμεις, που τους απωθούσαν με κάθε τρόπο. Εικόνες ανθρώπων τελείως εξαθλιωμένων από το κρύο και την ταλαιπωρία, που ράγιζαν καρδιές... Και όλο αυτό γιατί; Για να πιέσει ο Λουκασένκο με αυτό τον τρόπο την Ευρωπαϊκή Ένωση να καταργήσει τις οικονομικές κυρώσεις που του είχαν επιβληθεί. Χρησιμοποίησε δηλαδή τους ταλαίπωρους πρόσφυγες απλώς σαν εργαλείο για να πετύχει τους σκοπούς του.

Κτηνωδία

Επιπλέον, ο «αθεόφοβος» αυτός πρόεδρος δεν δίστασε να δώσει εντολή στις μυστικές υπηρεσίες της χώρας του να οργανώσουν και να εκτελέσουν μια «κρατική αεροπειρατεία». Παραπλάνησαν τον πιλότο ενός εμπορικού αεροπλάνου της εταιρίας Rayanair, σε πτήση από την Αθήνα προς το Βίλνιους της Λιθουανίας, για να αναγκαστεί το αεροπλάνο να προσγειωθεί σε αεροδρόμιο της Λευκορωσίας, ώστε να συλλάβουν εκεί και να φυλακίσουν το δημοσιογράφο Ρολάν Προτάσεβιτς, επειδή επέκρινε το καθεστώς Λουκασένκο.

Καθώς σκεφτόμουν όλα αυτά τα θλιβερά γεγονότα, προσπάθησα να βρω μια λέξη που να αποδίδει όσο το δυνατόν καλύτερα τη βάρβαρη αυτή πράξη. Κτηνωδία ήταν η πρώτη λέξη που ήρθε στο μυαλό μου. Ο άνθρωπος δηλαδή που, σαν άγριο κτήνος, χωρίς κανένα συναίσθημα καλοσύνης, φέρεται εξαιρετικά σκληρά και βάρβαρα προκειμένου να πετύχει το σκοπό του. Ο άνθρωπος που δεν διστάζει να προκαλέσει πόνο, δυστυχία και συμφορά σε κάποιον ή κάποιους άλλους, λίγους ή και πάρα πολλούς, για να πετύχει τους στόχους του. Τέτοιος τύπος βάρβαρου ανθρώπου είναι ο Λουκασένκο.

Το γεγονός αυτό, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε έντονη αγανάκτηση στις χώρες της Δύσης και η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε οικονομικές κυ-

Και δεν είναι δυστυχώς ο μόνος σε αυτή την κατηγορία. Ο γείτονάς μας Ερντογάν, ο πρόεδρος της Τουρκίας, πρωτοστάτησε σε τέτοια ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 41

ενέργεια σε βάρος μάλιστα της χώρας μας, στα τέλη Φεβρουαρίου του 2020. Πίστεψε, φαίνεται, ότι θα «έπιανε στον ύπνο» τις ελληνικές δυνάμεις που φρουρούν τα σύνορα, επειδή ήταν το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, αλλά απέτυχε. Το πάθημά του όμως δεν έγινε μάθημα στον Λουκασένκο. Αντίθετα, τον μιμήθηκε σχεδόν σε όλες τις ενέργειές του. Και δεν είναι δυστυχώς λίγοι οι συνάνθρωποί μας με παρόμοιες βάρβαρες διαθέσεις, που στο μικρό ή ευρύτερο περιβάλλον τους ενεργούν με παρόμοιο τρόπο, με κτηνώδη κι αυτοί συμπεριφορά απέναντι στις ανάγκες κάποιων άλλων.

Ευωδία ή δυσωδία;

πολυτιμότερη είναι αυτή από το θυμό και την οργή και πόσο μπορεί να ηρεμήσει τον άνθρωπο η συγχώρηση, καθώς τον απαλλάσσει από τη μανία της εκδίκησης. Από τη μια μεριά λοιπόν, το άρωμα Χριστού, η ευωδία της καλοσύνης, της αγάπης, της ειρήνης, του αλτρουισμού και της αλληλεγγύης. Από την άλλη, η δυσωδία του εγωκεντρισμού, της κακίας, του μίσους, της αδικίας, της απάτης και της βαρβαρότητας, σε τέτοιο βαθμό που να ποδοπατάει βάναυσα την τιμή, την αξιοπρέπεια, αλλά και την ίδια τη ζωή δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, προκειμένου να πετύχει τους άνομους σκοπούς του.

Ο απόστολος Παύλος μάς λέει ότι οι πιστοί χριστιανοί είμαστε ευωδία Χριστού προς τον Θεό και για αυτούς που σώζονται και για αυτούς που χάνονται (Β΄ Κορινθίους 2:14-16). Η γνωριμία μας με τον Χριστό και η ενέργεια, στη συνέχεια, του Αγίου Πνεύματος μέσα μας μεταμορφώνει το χαρακτήρα μας. Στη θέση της κακίας έρχεται η καλοσύνη, του μίσους η αγάπη του Θεού, της εκδίκησης η συγχώρηση, του θυμού η μακροθυμία, της αλαζονείας το ταπεινό πνεύμα και, βαθμιαία, ανάλογα με το βαθμό συνεργασίας μας, αποκτούμε τα στοιχεία του καρπού του Αγίου Πνεύματος στο χαρακτήρα μας. Ποιος δεν θέλει να έχει σχέσεις με ανθρώπους που έχουν στο χαρακτήρα τους αυτά τα στοιχεία, ανθρώπους δηλαδή που σκορπίζουν γύρω τους άρωμα Χριστού;

Μπροστά μας δηλαδή υπάρχουν δύο τρόποι ζωής, δύο πνευματικές πορείες: Η πορεία της ζωής και η πορεία του θανάτου. Σε εμάς εναπόκειται ποια πορεία θα επιλέξουμε στη ζωή μας. Για αυτό ο Θεός φώναζε στο λαό του, όταν τον έβγαλε από την Αίγυπτο, και φωνάζει και σε μας σήμερα: «Καλώ για μάρτυρες σήμερα εναντίον σας τον ουρανό και τη γη, ότι έβαλα μπροστά σας τη ζωή και το θάνατο, την ευλογία και την κατάρα. Διαλέξτε λοιπόν τη ζωή για να ζήσετε, εσείς και οι απόγονοί σας. Να αγαπάτε τον Κύριο, το Θεό σας, να τον υπακούτε και να είστε αφοσιωμένοι σ΄ αυτόν, γιατί αυτός είναι η ζωή σας» (Δευτερονόμιο 30:19-20). Αυτή η πορεία, αυτή η αφοσίωση είναι η μόνη που δίνει την ικανοποίηση που αναζητάει μάταια εδώ κι εκεί η ψυχή μας.

Η παρουσία όμως ακριβώς ενός πιστού με αυτά τα χαρακτηριστικά κάνει πιο αισθητή στο περιβάλλον του όχι μόνο την απουσία αυτών ακριβώς των χαρακτηριστικών, αλλά και την παρουσία των αρνητικών στοιχείων που επικρατούν σε κάθε άνθρωπο που απορρίπτει τον Χριστό και τις αρχές του. Για παράδειγμα, η παρουσία της αγάπης δείχνει πόσο άσχημο είναι το μίσος, της καλοσύνης πόσο απαίσια είναι η κακία, της μακροθυμίας φανερώνει πόσο

Εμείς λοιπόν τι θα κάνουμε; Θα διαλέξουμε την οδό της ζωής ή της απώλειας; Ο Δαβίδ διάλεξε το δρόμο του Θεού και γι’ αυτό η ψυχή του βρήκε την απόλυτη ικανοποίηση. Δείτε πώς το εκφράζει σε έναν Ψαλμό του: «Εφανέρωσας εις εμέ την οδόν της ζωής. Χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπόν σου· τερπνότητες είναι διαπαντός εν τη δεξιά σου» (Ψαλμός 16:11). Γιατί να μην το επιθυμήσουμε αυτό και για μας; n

42 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Από τον Επιούσιο Άρτο... ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022

• ΤΕΤΑΡΤΗ 2

ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ: ΨΑΛΜΟΣ 100

! Ψάλτε στον Κύριο την ευχαριστία σας, ύμνους τονίστε στο Θεό μας με κιθάρα! (Ψαλμός 147:7)

Ως η νέα υπεύθυνη μιας φοιτητικής διακονίας, ήμουν ενθουσιασμένη που θα συνεργαζόμουν με μια πρόθυμη φοιτητική ομάδα λατρείας. Συναντιόμασταν ένα Σάββατο το μήνα για να προγραμματίσουμε τις εβδομαδιαίες συνάξεις. Η αφοσίωση των φοιτητών που ήταν πρόθυμοι να μοιραστούν την πίστη τους με τους συνομήλικούς τους με γέμιζε θαυμασμό και μ’ ενθάρρυνε. Κάθε συνάντηση άρχιζε με ύμνους δοξολογίας. Καθώς δεν είμαι μουσικός, μου φαινόταν ότι η ώρα αυτή τραβούσε πολύ. Ένιωθα πως οι ύμνοι έπαιρναν πολύ από τον χρόνο που χρειαζόμασταν για να προγραμματίσουμε και να εκπαιδευτούμε. Μετά από κάποιους μήνες, άρχισε ν’ αλλάζει η στάση μου. Διαπίστωσα ότι η μουσική με συγκινούσε με τρόπο διαφορετικό από τα κηρύγματα και τις συμμελέτες. Η μουσική που κάποτε τη θεωρούσα παραδοσιακή τυπικότητα έγινε μέσο βαθιάς και ουσιαστικής λατρείας για μένα. Ο Κύριος άνοιξε την καρδιά μου τα χρόνια που υπηρετούσα μ’ αυτή την ομάδα κι ένιωσα την αγάπη του πιο έντονα από ποτέ. Τώρα, κάθε φορά που η χορωδία ή η ομάδα λατρείας αρχίζουν τη μουσική, θυμάμαι εδάφια που μας διδάσκουν να ψάλλουμε με ευχαριστία και δοξολογία στον Θεό. Ακόμα και με τα περιορισμένα μουσικά μου ταλέντα, με χαρά δοξολογώ τον Κύριο. ΠΡΟΣΕΥΧΗ Άγιε Πατέρα μας, βοήθα μας ν’ ακούμε τη φωνή σου όταν σε λατρεύουμε. Αμήν. ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Σήμερα θα λατρεύσω τον Θεό με χαρά και ευχαριστία.

Bobbie Smith Bryant (Κεντάκι, ΗΠΑ) ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Οι μουσικοί.

!" Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ ΑΡΤΟΣ είναι ένα πολύτιμο, καθημερινό, πνευματικό βοήθημα για τον άνθρωπο του σήμερα...

Mια εξαμηνιαία έκδοση που δε θα πρέπει να λείπει από κανένα χριστιανικό σπίτι. Ετήσια συνδρομή Για νέες συνδρομές: τηλ. 210.4834214

Ελλάδα: Αμερική: Υπ. Ευρώπη: Υπ. Χώρες:

12 € 25 $ 15 € 16 €

* Από το τεύχος του | 1-6/2022 ΜΑΪΟΣ 2020 43 Επιουσίου Άρτου

Εν πλω

Περπατώντας στην παραλία της Γαλιλαίας...

Π

ερπατώντας ο Ιησούς στην παραλία της Γαλιλαίας, είδε δύο αδέλφια που ψάρευαν και τους υποσχέθηκε να τους κάνει ψαράδες ανθρώπων. Αυτοί αμέσως τον ακολούθησαν! Προχωρώντας είδε και άλλους δύο ψαράδες, αδέλφια κι αυτοί, τους οποίους κάλεσε με τον ίδιο τρόπο και αυτοί επίσης τον ακολούθησαν αμέσως (Ματθαίος 4:18-22). Πολλές φορές συνέβη σε όλους μας να περπατήσουμε μόνοι ή με συντροφιά σε κάποια όμορφη ακρογιαλιά της πατρίδας μας. Αρκετές φορές ίσως κοντοσταθήκαμε σε κάποιο ακρογιάλι και χαιρετίσαμε άγνωστους ψαράδες την ώρα που μπάλωναν, ξεψάριζαν, ή καθάριζαν τα δίχτυα τους. Με μερικούς μάλιστα ανοίξαμε κάποια μικρή συζήτηση. Θυμάμαι ακόμη, αν και πέρασαν αρκετά χρόνια, κάποιον που επέστρεψε στον ψαρά έναν αστερία, γιατί ήταν, λέει, «κουτσός», είχε κοντό το ένα του πόδι. Ο ψαράς τού έδωσε έναν άλλον και γυρίζοντας σ’ εμένα είπε: «Δεν έκανε για «ποδοσφαιριστής!». Ποτέ όμως κανένας από όλους μας δεν κάλεσε κάποιον να αφήσει τη δουλειά Από τον του και να τον ακολουθήσει. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΑΔΑΟ Στην περίπτωσή μας όμως, βλέπουμε τον Κύριό μας να περπατά 44 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

στην ακρογιαλιά της Γαλιλαίας, να συναντά αρχικά δύο ψαράδες που έριχναν τα δίχτυα τους στη θάλασσα και να τους καλεί να τον ακολουθήσουν, με την υπόσχεση πως θα τους έκανε ψαράδες ανθρώπων! Πολύ περίεργο επάγγελμα και εξίσου περίεργη πρόσκληση... Αυτοί όμως, αμέσως και χωρίς δεύτερη σκέψη, άφησαν το πλοίο, τα δίχτυα, την οικογένεια, τους δεσμούς της καρδιάς τους, τη συντήρηση της οικογένειας και τη δική τους και ακολούθησαν τον από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας των Εθνών Ιησού. Πίστεψαν στα λόγια του, χωρίς να ζητήσουν σύμβαση εργασίας, ωράριο, διάρκεια, καθήκοντα και λοιπούς όρους, αν και ήταν στην αρχή της επαγγελματικής τους καριέρας. Απλά πίστεψαν πως πρόκειται για κάτι τόσο καλό, που άξιζε τον κόπο να τον ακολουθήσουν άνευ όρων. Προχωρώντας βρήκε άλλους δύο. Αυτοί ήταν μέσα στο ψαράδικο και μαζί με τον πατέρα τους επισκεύαζαν τα δίχτυα. Τους κάλεσε και αυτούς με την ίδια υπόσχεση. Και τον ακολούθησαν και έμειναν πιστοί στο κάλεσμά του άνευ όρων, το πλήρωσαν δε πολύ ακριβά με διωγμούς, εξορίες, βασανιστήρια, σταυρικό θάνατο, με τη ζωή τους. Έγιναν όμως, όσο διαρκούσε η γήινη ανθρώπινη παρουσία τους, πολύτιμες ψυχές που θα πλουτίζουν τους ουράνιους κόσμους. Σήμερα τα λόγια και τα έργα αυτών των ψαράδων διδάσκονται σε όλα τα πολιτισμένα κράτη σαν αξιοθαύμαστα παραδείγματα προς μίμηση. Τι κι αν το γιαταγάνι κόβει κεφάλια, μολύνει ιερά και όσια του χριστιανικού κόσμου; Εκείνοι οι ψαράδες ζουν στον ουρανό, στις ευαίσθητες καρδιές, στις βιβλιοθήκες και στις ζωές όλων των χριστιανών του κόσμου τούτου, καίτοι όλοι τους ‘έφυγαν’ διωκόμενοι, βασανιζόμενοι, σταυρωμένοι, λογχισμένοι, γδαρμένοι, κακοποιημένοι, εξόριστοι. Εξακολουθούν τα έργα και τα λόγια τους να διδάσκονται στις ανώτατες σχολές της οικουμένης, όπως ακριβώς τους το είπε εκείνος που τους κάλεσε: «Αρχίστε από την Ιερουσαλήμ και φτάστε σε όλη την οικουμένη» (Λουκάς 24:47). Άγια περηφάνια κατακλύζει αυτόν που το σκέφτεται, καθώς τα καράβια της πατρίδας μας, μέσα στα οποία δούλεψε τόσα χρόνια, διαλαλούν διά του σταυρού της σημαίας μας τη χριστιανική μας πίστη στα λιμάνια της οικουμένης... Ναι! Κάποιοι χωριάτες, χωρίς πολλές σκέψεις ακολούθησαν έναν «Αγράμματο», «Φτωχό», «Άσημο Γαλιλαίο», κατά τη γνώμη των πνευματικών ταγών της χώρας τους... Αυτός όμως έκλαψε και σταυρώθηκε για κείνους και για όλους μας... Οι σοφοί του κόσμου τούτου αγάλλονται στη σοφία τους και τη διδάσκουν στα πανεπιστήμιά τους. Δεν έχουν αντιληφθεί πως αυτό το ίδιο το «θαύμα» της γνώσης είναι ο καρπός του «Αυξάνεσθε», μιας ευλογίας που δόθηκε από τον Θεό στον προπάτορα της ανθρωπότητας. «Πλούσιος ων επτώχευσε για να πλουτίσουμε εμείς με τη φτώχεια Του» (Β΄ Κορινθίους 8:9). Αυτά σκεφτόταν ένας δούλος του Θεού, καθώς περπατώντας ξυπόλυτος στο σκάσιμο του κύματος μιας ακρογιαλιάς της Σάμου, κάποιο κυματάκι έπαιζε με τα δάχτυλα των ποδιών του. Άραγε αυτός θα τον ακολουθούσε τότε και άνευ όρων, όπως εκείνοι οι ψαράδες; Άραγε και σήμερα που του είναι όλα τόσο γνωστά, τον ακολουθεί πιστά; Μήπως υπάρχουν στιγμές που, αν και ο πετεινός της Μ. Πέμπτης λαλεί τρις, αυτός δεν συντρίβεται σαν τον Πέτρο; Μήπως υπάρχουν σκιερές στιγμές Θωμά; Χάρις και έλεος... μόνο! «Μείνε πιστός μέχρι θανάτου» (Αποκάλυψη 2:10). Αυτός και θα μας στηρίξει έως τέλους αμέμπτους στην ημέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού» (Α΄ Κορινθίους 1:8). Εσύ; n ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 45

Εδάφια που μιλούν απευθείας στην καθημερινότητά μας

Εισηγήσεις για την Ώρα του Πειρασμού

«Ο Θεός ουδένα πειράζει... πειράζεται δε έκαστος υπό της δικής του επιθυμίας» (Ιάκ. 1:13 & 14)

Ο

δρόμος του αγιασμού του πιστού Στην Αγία Γραφή η επιστολή του Ιακώβου είναι επιθυμητός από τον καθένα και αποτελεί ένα εξαιρετικά διαφωτιστικό, δογμαευλογημένος· αλλά δεν είναι εύκολος. τικά άρτιο και πρακτικά χρήσιμο κείμενο, τόσο Πολλά τα εμπόδια. Ο διακεκριμένος θεολόγος για να αναγνωρίσουμε αυτά τα εμπόδια, όταν του 17ου αιώνα, Άγγλος Πουριτανός Τζον τα συναντάμε, όσο και για να τα ξεπεράσουμε Όουεν, είπε κάποτε ότι στην αξιολόγηση της μένοντας σταθεροί στην τροχιά που είναι αρεπορείας μας δεν μετράνε μόνο τα σκαλοπάτια στή στον Θεό και μας εξασφαλίζει το στεφάνι του αγιασμού μας που ανεβήτης ζωής (1:12). Το πρόβλημα καμε, αλλά και πόσα εμπόδια είναι οι πειρασμοί που συνανΑπό την είχαμε κάθε φορά να ξεπεράτάμε στο δρόμο. Όταν ερχόμαΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. MASRY σουμε. στε αντιμέτωποι με τα τεχνά46 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

σματα του εχθρού της ψυχής, η μέθοδος που επιβάλλεται να ακολουθήσουμε είναι: αφενός να δούμε καθαρά και να αξιολογήσουμε πνευματικά την πραγματικότητα που έχουμε απέναντί μας και αφετέρου να εντοπίσουμε τις πηγές, από τις οποίες θα αντλήσουμε καθαρά την αλήθεια του Θεού για να μηδενίσουμε την καταστρεπτική επίδραση των πειρασμών. Η πρώτη αυταπάτη, από την οποία ο Ιάκωβος θέλει να μας ελευθερώσει, έχει σχέση με την αφετηρία των πειρασμών, με την πηγή τους. Από πού δηλαδή προέρχονται. Ας μη λέει κανείς όταν πειράζεται ότι αυτό ήταν εκ Θεού, διότι «ο Θεός ουδένα πειράζει» (1:13). Οι πειρασμοί ανήκουν στη στρατηγική του Σατανά και όταν συναντούν τις κατά σάρκα επιθυμίες του ανθρώπου ως «μικρού θεού», καταλήγουν σε ξέσπασμα επικίνδυνης κρίσης στην πίστη. Οι ανθρώπινες επιθυμίες μπορεί να μην είναι καθόλου φτηνές και ποταπές ή ακόμα και να φορούν πνευματικό μανδύα, όπως για παράδειγμα η επιθυμία του «εγώ» για αυτοκαταξίωση σε ένα δούλο του Θεού, ο οποίος εργάζεται στο έργο του ευαγγελισμού ψυχών. Το πρώτο χαρακτηριστικό των επιθυμιών είναι ότι κινούνται με υπερβολική -θα ’λεγε κανείς αστρονομική- ταχύτητα, επειδή ξεκινάνε από το πρωτεϊκό συναίσθημα που δεν έχει φιλτραριστεί μέσ’ απ’ το νου και την ψυχή του ανθρώπου κι έτσι υπάρχει και ενεργεί σε μορφή άκρατου δυναμισμού. Φυσικά, για να υλοποιηθεί ο πειρασμός, πρέπει να συνυπάρχει και η ευκαιρία, κάτι που ανήκει στην ατζέντα του εχθρού να τα συνδυάσει. Όταν η ευκαιρία αυτή συνυπάρξει, το δυναμισμό της ανθρώπινης επιθυμίας ακολουθεί η έλξη, την οποία ο Ιάκωβος αποδίδει με τον όρο «παρασυρόμενος{ο άνθρωπος}». Στη συνέχεια, έρχεται η αυταπάτη «δελεαζόμενος{ο άνθρω-

πος}», ενδεχομένως μάλιστα ερμηνεύουμε τη συνύπαρξη και ως θεϊκό σημείο! Οπότε, για να μείνουμε στο πιο πάνω παράδειγμα του ευαγγελισμού, ο εργάτης του ευαγγελίου νομίζει μεν ότι συμβάλλει στο έργο της σωτηρίας ψυχών, ουσιαστικά όμως προβάλλει τον εαυτό του ως παράδειγμα προς μίμηση, υποσυνείδητα αποσκοπώντας να υψωθεί ο ίδιος, παρά να δοξαστεί ο Άγιος Θεός (1:14). Είναι πια εύκολο να προβλέψουμε την εξέλιξη: όταν η επιθυμία συλλάβει, γεννάει την αμαρτία κι αυτή, αν εκτελεστεί, επιφέρει το θάνατο (1:1416). Σ’ αυτή την εξέλιξη, η πρώτη προστασία κατά του πειρασμού είναι η συμβουλή που βρίσκουμε διάσπαρτη στην Αγία Γραφή να αποφεύγουμε την ταχύτητα, η οποία σωστά περιγράφεται ως χαρακτηριστικό αφροσύνης (π.χ. Παροιμίες 18:2, 29:30). Έτσι, όπως γίνεται και με μια αστυνομική καταδίωξη εγκληματιών ή ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου, όταν θέλουμε να εξετάσουμε προσεκτικά κάτι που η ταχύτητα παρουσίασής του μας εμποδίζει να επισημάνουμε, προβάλλουμε τις σκηνές που έχουν ξετυλιχτεί ως εκείνη τη στιγμή καρέ καρέ. Αν δεν το κάνουμε, ο κίνδυνος, όπως σωστά επισημαίνει και ο Πιτ Μακλάναθαν, θα ήταν να καταφύγουμε σε εξίσου βιαστικές παραπομπές σε βιβλικά εδάφια, τα οποία όμως τελικά ενεργούν μάλλον ως όπλα (αμυντικά ή και επιθετικά), παρά ως προληπτικά ή ιαματικά φάρμακα που αποσκοπούν να αποτρέψουν την αρρώστια ή να τη θεραπεύσουν. Βέβαια, ο Ιάκωβος δεν παραλείπει να μας παραπέμψει στο σημαντικό πνευματικό όπλο της προσευχής. Αυτή αποσκοπεί στο να ζητήσει ο άνθρωπος από τον Θεό «σοφία», την οποία εκείνος υπόσχεται να δώσει σε όλους απλόχερα, χωρίς ούτε στιγμή να υποτιμά τους ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 47

‘επαίτες Χάρης’ θεωρώντας τους ως ‘ντροπιασμένους’, αφού έφτασαν να τον παρακαλούν, επειδή οι ίδιοι ήταν ανίκανοι να χειριστούν τα προβλήματα της ζωής μόνοι τους «Εάν δε τις από σας είναι ελλιπής σοφίας, ας ζητεί παρά του Θεού» (1:5). Στο σημείο όμως αυτό είναι σημαντικό να κάνουμε μια διευκρίνιση για το τι ακριβώς είναι «προσευχή». Προσευχή είναι ο τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος μιλάει στον Θεό. Προκειμένου όμως ο άνθρωπος να ακούσει επίσης τι έχει να του πει για το ίδιο θέμα ο Θεός, είναι απαραίτητο να καταφύγει στο «λόγο του» διά μέσου του οποίου εκείνος αποκαλύπτει στο δημιούργημα τη δική του αλήθεια. Στην επιστολή του ο Ιάκωβος μιλάει για το λόγο του Θεού με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο σύγχυσης για το αν τυχόν εκείνα τα οποία μάς αποκαλύπτονται μέσ’ απ’ τις Γραφές είναι απλά συγκεκριμένες ‘τεχνικές’ και ‘μεμονωμένα εδάφια’, τα οποία μπορεί το δημιούργημα να δανειστεί από τα θεία κείμενα και να τα εφαρμόσει μηχανικά. Η επιστολή μιλάει, αντίθετα, για τον «εμφυτευθέντα» λόγο και για το ευαγγέλιο στο σύνολό του, το οποίο έχει τη δύναμη να σώσει τις ψυχές των ανθρώπων «...δέχθητε μετά πραότητος τον εμφυτευθέντα λόγον» (1:21). Ο όρος εμφυτεύω -που σήμερα δεν μάς ξενίζει και τόσο λόγω της ολοένα εξελισσόμενης οδοντιατρικής τεχνολογίας στην εμφύτευση δοντιών- έχει την έννοια κάποιου στοιχείου, το οποίο μπαίνει τόσο βαθιά μέσα μας, ώστε να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της φυσικής μας ύπαρξης. Μάλιστα οι διάσημοι λεξικογράφοι Liddell & Scott δίνουν ως ερμηνευτικό παράδειγμα του όρου την εμφύτευση της πνοής του Θεού στον άνθρωπο κατά τη Δημιουργία.

Με άλλα λόγια, πρόκειται για την όλη σχέση Θεού και ανθρώπου, το όλο αφήγημα για τη Δημιουργία, Πτώση και μετέπειτα Σωτηρία του από τον ελεητικό και γεμάτο αγάπη Πατέρα Θεό διά του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Εκεί παραπέμπει ο εμφυτευθείς στον άνθρωπο λόγος του Θεού, μια αναφορά και επίκληση της πνευματικής μνήμης για το από πού ξεκίνησε ο πρώτος Αδάμ, τι προνόμια είχε και έχασε ο άνθρωπος και τι αποκατάσταση έκανε στη συνέχεια ο Θεός με τη Λύτρωση που μας χάρισε μέσω του τελευταίου Αδάμ, του Ιησού Χριστού. Γιατί αυτή και μόνον αυτή η εφ’ όλης της ύλης και γεμάτη ευγνωμοσύνη ανάμνηση έχει τη δύναμη να νικήσει τον κίνδυνο να πέσει ο άνθρωπος στα χέρια οποιουδήποτε συγκεκριμένου πειρασμού επειδή, παρόλο που κάποτε αναγεννήθηκε, παραμένει ευάλωτος στους πειρασμούς της αναβίωσης μέσα του ενός εναλλακτικού προφίλ: εκείνου του «μικρού θεού», που ψευδώς τού σκιαγράφησε ο εχθρός της ψυχής, όταν εκμηδένισε τη διαφορά μεταξύ ενός Άγιου, Άναρχου και Αιώνιου Θεού και του δημιουργήματός του, στον οποίο χαρίστηκαν πλουσιοπάροχα όλα τα θεϊκά αγαθά, εφόσον όμως θα παρέμενε στο σχήμα της ένταξης και ολοκλήρωσής του στον Άγιο Θεό. Έτσι μόνο μπορεί να κλείσει επιτυχώς ο διάλογος μεταξύ της προσευχής του ανθρώπου και του λόγου του Θεού με τη μεσολάβηση του Αγίου Πνεύματος. Έτσι χρειάζεται να επαναευαγγελίζουμε καθημερινά τους εαυτούς μας, κάτι που επ’ ουδενί λόγω υποτιμά την αρχική αναγέννηση του πιστού, αντίθετα μας βοηθά να εμπεδώσουμε ποια ακριβώς είναι η καλή αγγελία, δηλ. το «ευ–αγγέλιο». n

* Όσοι επιθυμείτε να διαβάσετε κείμενα ή μεταφράσεις της Γιούλικας Κ. Masry μπορείτε να επισκεφτείτε το λινκ https://www.nikites.eu/category/gioulikakotsovolou/ ή τα σάιτ της ίδιας τόσο στο LinkedIn όσο και στο Academia.edu 48 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Κυκλοφορεί το πρώτο CD της σειράς «Ψάλλω»! Μια συλλογή με 14 λατρευτικά τραγούδια, για πρώτη φορά ηχογραφημένα σε ένα CD, στις επίσημες Ελληνικές

9 1. ΤΡΕΧΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΤΩΡΑ Come Now Is the Time to Worship 2. ΣΕ ΔΟΞΑΖΩ You’re Worthy of My Praise 3. ΔΟΞΑ ΣΤ’ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ Blessed Be Your Name 4. ΘΕΕ ΘΑΥΜΑΤΩΝ God of Wonders 5. ΗΡΘΑ ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΣΩ Here I Am To Worship

€

μεταφράσεις τους...

6. ΜΕΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ In Christ Alone

11. ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΗΛΙΑ Days of Elijah

7. ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΠΑΝ ΓΙΑ ΜΕ You Are My All in All

12. ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΜΕΡΑ Happy Day

8. ΒΑΣΙΛΙΑ ΜΟΥ You Are My King (Amazing Love)

13. ΠΑΛΑΙΟΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ Ancient of Days

9. Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΜΑΣ How Deep the Father’s Love For Us

14. Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΜΕΝΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ Forever

10. ΜΟΝΟ ΕΣΥ You Alone Can Rescue

Τραγουδούν οι: Άρης Γραβάνης, Βιβή Τουφεξή, Δαβίδ Παπαναγής, Δημήτρης Αναγνώστου, Ευαγγελία Βιταλάκη, Μιχάλης Λιτσικάκης, Νταϊάνα Ρωμαίου, Πάνος Καραγκούνης, Φιλήμων Αρμένης, Φοίβος Μανταγκιώζης

Αποκτήστε τώρα κι εσείς τη συλλογή και ψάλτε μαζί τους! Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 % 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 % 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 % 2610-224197

Σωκράτους 23 382 21 % 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» % 00355.692585746

«Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού...»

Ο

Της ΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

νεαρός πάστορας Δαβίδ Γουίλκερσον είχε ξεκινήσει μόνος του την προσπάθεια μέσα στις φτωχογειτονιές της Νέας Υόρκης να κηρύξει το Ευαγγέλιο της Σωτηρίας στους γκάγκστερ, στους συμμορίτες της μεγαλούπολης, στους σκληρόκαρδους εφήβους που επιδίδονταν σε κάθε είδους έγκλημα και κακία, εξαρτημένοι από ναρκωτικές ουσίες... Η 28η Αυγούστου ήταν άλλη μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα στο Μπρούκλιν, όμως για το κέντρο αποτοξίνωσης «Πρόκληση στα Νιάτα» η μέρα ήταν σκοτεινή... Εκείνο το μεσημέρι έπρεπε να παραδώσουν μια επιταγή με τα χρήματα που χρωστούσαν στους δικαιούχους της δεύτερης υποθήκης του κτιρίου, που είχε αγοραστεί και φιλοξενούσε πολλά νέα παιδιά. Το ποσό που χρειάζονταν ήταν 15.000 δολάρια και είχαν μόνο 14 δολάρια.... Ο Δαβίδ περίμενε ένα καινούργιο θαύμα. Πίστευε ότι δεν θα έχαναν το Κέντρο τους, όμως είχαν φτάσει στη λήξη της προθεσμίας του γραμματίου. Με δυσκολία πήραν παράταση μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου, μα αν τα λεφτά μέχρι τότε δεν είχαν εξασφαλιστεί για να εξοφληθεί το χρέος, τότε θα προχωρούσε η διαδικασία της κατάσχεσης.. Εκείνο το απόγευμα προχώρησε σε μια κάπως τολμηρή πράξη. Συγκέντρωσε όλους τους φιλοξενούμενους στο Κέντρο και όλο το προσωπικό και τους είπε: «Το Κέντρο μας είναι εξασφαλισμένο...» Όλοι χάρηκαν, τα χαμόγελα έδειχναν την ικανοποίησή τους... «Ας ευχαριστήσουμε με προσευχή τον Κύριο». «Δαβίδ, πες μας, από πού ήλθαν τα χρήματα;», ρώτησε κάποιος. «Υπάρχουν κάπου, πιστεύω, αλλά δεν ήρθαν ακόμα στα χέρια μας». Όλοι μαρμάρωσαν και τα πρόσωπά τους πήραν την έκφραση της ανησυχίας. «Πριν από τις 10 Σεπτέμβρη θα τα έχουμε. Απλώς πιστεύω ότι πρέπει να ευχαριστήσουμε τον Θεό προκαταβολικά». Η μέρα αυτή έφτασε και ήρθε το πρωινό ταχυδρομείο. Το άνοιξαν ανυπόμονα. Υπήρχαν μερικοί φάκελοι από κά-

ποιους καλούς αδερφούς, αλλά τα ποσά ήταν μηδαμινά μπροστά σε αυτό που χρειαζόταν... «Σε ευχαριστούμε, Κύριε... εσύ θα φροντίσεις να έρθουν και τα υπόλοιπα...», είπε ο Δαβίδ. Στην πρωινή τους λατρεία μαζεύτηκαν όλοι να προσευχηθούν και να ψάλλουν. Ο Κύριος ήξερε... δικό του ήταν το έργο. «Στη μέση της λατρείας με φώναξαν στην πόρτα», διηγείται ο ιεροκήρυκας. «Επρόκειτο για ένα γράμμα με την ένδειξη “Επείγον”. Κοίταξα τη σφραγίδα, Σικάγο - Ιλινόις. Άνοιξα το φάκελο, ήταν ένα τσεκ ακριβώς 15.000 δολαρίων. Μου κόπηκε η μιλιά... Κρατούσα την απάντηση του Θεού στο χέρι μου και προχωρούσα άφωνος και συγκινημένος μέσα στην εκκλησία. Έφτασα μπροστά και σήκωσα το χέρι ψηλά, κάνοντας νόημα για σιωπή. Όλοι έμειναν ακίνητοι και κοιτούσαν με απορία... Έδωσα την επιταγή σε ένα παιδάκι και του είπα να περάσει ένα γύρο από όλους για να τη δουν. Στο τέλος αυτό το ασήμαντο, μα τόσο σημαντικό χαρτί έφτασε στα χέρια μου τσαλακωμένο, έχοντας περάσει από τα χέρια όλων των νέων ανθρώπων, που είχαν μάθει τι σημαίνει να πιστεύεις και να αναπαύεσαι στην πιστότητα του Θεού. Ίσως και να υπήρχαν μικρές κηλίδες από στάλες δακρύων ευγνωμοσύνης προς τον Κύριο, που κινείται με μυστηριώδεις τρόπους για να κάνει τα θαύματά του. Τέτοιου είδους γεγονότα καταγράφονταν καθημερινά στις μεταμορφωμένες ζωές των νέων στο κέντρο μας “Πρόκληση στα Νιάτα”...». «Ζητείτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του και όλα τα άλλα θα σας προστεθούν». Μέσα από μια προστακτική γεμάτη αγάπη, ο Θεός μάς ζητά να του ζητάμε... Κορυφαία προτεραιότητα του πιστού του Χριστού είναι «η βασιλεία του Θεού». Μια δυναμική πραγματικότητα και εκφράζεται μέσα από την ίδια τη ζωή. Στη συνέχεια, έχει αναλάβει αυτός να μας δώσει εκείνο που έχουμε ανάγκη και βρίσκεται μέσα στο θέλημά του. Κάπου διάβασα, «Ασχολήσου με τις υποθέσεις του Θεού και αυτός θα ασχοληθεί με τις δικές σου». Αναπαυμένοι στο έλεος και την πιστότητα του Ουράνιου Πατέρα, ας ζούμε από τώρα τη «βασιλεία του Θεού», που είναι το πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού! n ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 51

Πού είναι το δικό μου... «κόλλα πέντε»; Όταν άκουσα την κυρία Κάτια να φω-

δες. Το μυαλό μου στριφογυρνούσε. Θα

νάζει «Ρούμπυ», γλίστρησα μέχρι την άκρη

μπορούσα να προσποιηθώ ότι τραυματί-

του πάγκου.

στηκα, όμως θα έπρεπε να είναι ένας

«Παρούσα», φώναξα.

τραυματισμός αρκετά σοβαρός ώστε να με κρατήσει στον πάγκο για ολόκληρη την

«Λοιπόν, κορίτσια» άρχισε, «την περασμένη

εβδομάδα και κάτι τέτοιο θα προκαλούσε

βδομάδα προπονηθήκαμε στο μπάσκετ κι

την προσοχή όλων. Και την κυρία Κάτια

έτσι αυτή τη βδομάδα θα έχουμε ένα τουρ-

δεν μπορείς να την ξεγελάσεις εύκολα!

νουά μπάσκετ με τρεις αγώνες».

Στο άκουσμα του ονόματός μου διακόπηκαν

Ακούστηκαν ανάκατες αντιδράσεις εν-

οι σκέψεις μου: «Ρούμπυ, Σάντυ και Ντενίζ».

θουσιασμού και αποδοκιμασίας. Το στο-

Σήκωσα το κεφάλι, ενώ ένας κόμπος έσφιγ-

μάχι μου σφίχτηκε και οι σφυγμοί μου ανέ-

γε το λαιμό μου.

βηκαν στα ύψη. Δεν είμαι καθόλου καλή στο μπάσκετ! Είμαι κοντή και τελείως αδέξια. Δεν ήθελα να είμαι σ’ αυτή την ομάδα, ούτε ήθελα ν’ ακούσω να φωνάζουν το όνομά μου.

Η Ντενίζ ήταν η απόλυτη σταρ του μπάσκετ! Δεν ήταν απλά η καλύτερη παίκτρια της ομάδας του σχολείου μας, αλλά έπαιρνε μέρος και σε άλλες ομάδες με παίκτριες μεγαλύτερες από την ίδια. Πώς θα μπο-

Έσκυψα κάτω και κοιτούσα το πάτωμα. Η

ρούσα να αγωνιστώ μαζί της; Γύρισα το

κυρία Κάτια άρχισε ν’ ανακοινώνει τις ομά-

κεφάλι μου προς το μέρος της και την είδα

52 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

να κάνει «κόλλα-πέντε» με τη Σάντυ, η

και είπε: «Η ομάδα της Ντενίζ θα παίξει

οποία επίσης ήταν καταπληκτική παίκτρια.

τελευταία. Δεν θέλουμε να στερήσουμε

Η Ντενίζ γύρισε και από την άλλη και

την ευκαιρία για παιχνίδι από καμία ομάδα».

έκανε κόλλα-πέντε με κάποια άλλη. Εγώ

Ωραία, αναστέναξα με ανακούφιση. Ε, γλί-

δεν ήμουνα το άτομο που θα μοιραζόταν

τωσα το ρεζιλίκι – για σήμερα τουλάχι-

ένα κόλλα-πέντε μαζί μου. Μόλις την προ-

στον.

ηγούμενη μέρα είχαμε συναντηθεί στο διάδρομο. Όταν την είδα να έρχεται προς το μέρος μου σήκωσα το χέρι μου, ενώ εκείνη σήκωνε το δικό της. Με προσπέρασε κι έκανε κόλλα-πέντε με μια άλλη συμμαθήτριά μας πάνω από το κεφάλι μου. Έσκυψα κάτω από τα χέρια τους κι έφυγα βιαστικά,

Την επόμενη μέρα, στο τέλος κάθε ώρας η αγωνία μου μεγάλωνε. Όσο πλησίαζε το μεσημεριανό διάλειμμα, σκεφτόμουν ότι η γυμναστική ήταν το επόμενο μάθημα. Κι όταν σκεφτόμουν τι θα επακολουθούσε, η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει.

προσπερνώντας το θόρυβο και τα γέλια

Το μεσημεριανό διάλειμμα ήρθε, όμως εγώ

του διαδρόμου.

δεν μπορούσα να βάλω μπουκιά στο στόμα

Και τώρα εγώ θα έπρεπε να παίξω μπά-

μου. Έσπρωξα την καρέκλα μου και ση-

σκετ μαζί της! Έκλεισα τα μάτια μου και

κώθηκα. «Θα σας δω αργότερα», είπα

κατάπια τον κόμπο που είχα στο λαιμό

χωρίς να είμαι βέβαιη ότι με άκουσε έστω

μου. Η κυρία Κάτια χαμογέλασε στην Ντενίζ

και ένα κορίτσι, όμως δεν με ένοιαζε.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 53

Στην ησυχία των αποδυτηρίων, προσευχήθηκα. «Θεέ μου, έχω μεγάλη αγωνία». Τι λέω τώρα; αναρωτήθηκα. Τι ζητάω από τον Θεό; να κάνει ένα θαύμα και να με προικίσει με σούπερ ικανότητες μπασκεμπολίστριας; Σήκωσα τους ώμους μου, έκλεισα τα μάτια και απλώς είπα: «Σε παρακαλώ, Θεέ μου, βοήθησέ με να κάνω το καλύτερο που μπορώ». Το μόνο πράγμα που άκουγα ήταν το βουητό της λάμπας που ήταν από πάνω μου, όμως ήδη ένιωθα αρκετά πιο ήρεμη.

στο γοφό της, ενώ με το άλλο κρατούσε

Τα κορίτσια άρχισαν να μαζεύονται και ήξερα ότι ήρθε η ώρα για το μάθημα της γυμναστικής. Όταν επιτέλους έδεσα τα κορδόνια των παπουτσιών μου, δεν υπήρχε καμιά άλλη στα αποδυτήρια. Δεν μπορούσα να καθυστερήσω άλλο. Άνοιξα τη βαριά πόρτα του γυμναστηρίου. Η Ντενίζ στεκόταν μπροστά μου με το ένα χέρι

Η Ντενίζ αυτομάτως πήρε το παιχνίδι στα

54 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

μια μπάλα του μπάσκετ και μου είπε: «Έλα, ώρα να πάμε για παιχνίδι!». Ένιωσα έναν κόμπο στο στομάχι μου. Ήθελα να τρέξω πίσω στα αποδυτήρια, όμως ήξερα ότι δεν γινόταν. Έτσι, πήρα μια βαθιά ανάσα και έκανα ένα βήμα μπροστά. «Μη δείχνεις τόσο φοβισμένη», μου είπε πετώντας μου την μπάλα. «Ένα παιχνίδι είναι μόνο».

χέρια της. «Σάντυ, εσύ προσέχεις το νούμερο δώδεκα. Ρούμπυ, εσύ το νούμερο πέντε». Την κοίταξα μ’ ένα ανήσυχο βλέμμα. Τι σήμαινε αυτό; «Απλά μείνε ανάμεσα σ’ αυτήν και την μπασκέτα», μου λέει.

Έλα, Ρούμπυ, μπορείς να το κάνεις αυτό, είπα στον εαυτό μου. Συγκεντρώσου! Επικεντρώσου στο νούμερο πέντε. Η Ντενίζ και η Σάντυ με ανάλαφρα πόδια έτρεχαν σ’ όλο το γήπεδο με μεγάλη ευκολία. Εγώ με τα χέρια μου και τα πόδια μου ανοιχτά ήμουν κολλημένη πάνω στο νούμερο πέντε. Η Σάντυ έριξε μια πάσα και η μπάλα χτύπησε στο στεφάνι. Η παίκτρια με το νούμερο πέντε την έπιασε, σούταρε, όμως δεν πέτυχε. Σαν την Ντενίζ πήδηξε πάνω από μένα, όμως εγώ είχα τα μάτια μου στην μπάλα και έδωσα μια στην μπάλα τη στιγμή που προσπαθούσε να σουτάρει. Η μπάλα αναπήδησε, ενώ ακούστηκε μια σόλα που έτριξε πάνω στο παρκέ. Ήταν η Ντενίζ, η οποία άρπαξε την μπάλα και ντριμπλάροντας προς τα αριστερά, βρήκε την ευκαιρία και σούταρε για τρίποντο. Κερδίσαμε τον αγώνα! Η Ντενίζ με χτύπησε φιλικά στην πλάτη, «Πολύ ωραία κίνηση, μπράβο!». Έκπληκτη, της χαμογέλασα και της είπα «ευχαριστώ». Ο επόμενος αγώνας ξεκίνησε στον ίδιο ρυθμό. Η Σάντυ και η Ντενίζ έτρεχαν πάνω κάτω στο γήπεδο με μεγάλη ευκολία δίνοντας πάσες και σουτάροντας. Και ξαφνικά, συνέβη πάλι! Η Σάντυ πέταξε την μπάλα σ’ εμένα. Εγώ πάγωσα. Δεν το πίστευα ότι κρατούσα

να σπάσει και ένιωθα τα μάγουλά μου να καίνε. Πανικοβλήθηκα και έριξα την μπάλα κάτω ανάμεσα στα πόδια της αντιπάλου μου. Για άλλη μια φορά η Ντενίζ ήταν εκεί. Άρπαξε την μπάλα, ντρίμπλαρε και την πέταξε στη Σάντυ, η οποία με τη σειρά της σούταρε και πέτυχε το νικηφόρο καλάθι. Κερδίσαμε ξανά! Η Ντενίζ φώναξε από τη χαρά της: «Μπράβο μας, κορίτσια!». «Πράγματι, κορίτσια, εσείς οι δυο είστε καταπληκτικές!», είπα με ενθουσιασμό. «Δεν θα τα καταφέρναμε χωρίς εσένα», απάντησε η Ντενίζ. Έμεινα έκπληκτη και ακίνητη. «Ε, καλά, ίσως να τα καταφέρναμε», είπε γελώντας, «όμως ήσουν καλή, Ρούμπυ!». «Ευχαριστώ», άκουσα τον εαυτό μου να λέει ξανά. «Οι οδηγίες σου ήταν πολύ βοηθητικές». Ψιθύρισα δυο λόγια ευχαριστίας προς τον Θεό που ήξερα ότι με άκουγε και χαμογελώντας έτρεξα προς τα αποδυτήρια. Μια εβδομάδα αργότερα είδα την Ντενίζ μέσα σ’ έναν κατάμεστο διάδρομο να με πλησιάζει. Κι εγώ, πολύ φυσιολογικά, σήκωσα το χέρι μου και οι δυο μας είχαμε ένα θερμό κόλλα-πέντε. Χαμογέλασε και μου είπε: «Γεια, Ρούμπυ, τι γίνεται;». n

την μπάλα στα χέρια μου. Για κλάσματα δευτερολέπτου όλων τα μάτια ήταν στραμμένα πάνω μου. Η καρδιά μου πήγαινε

Της Trina Fisher Μετ.: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022 | 55

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...

«...όπου είμαι εγώ, να είστε κι εσείς» Μου είναι αδύνατο να αποχωριστώ αυτό τον κόσμο... Ντρέπομαι, αλλά δεν μπορώ να το ελέγξω. Μάλλον η περίπτωσή μου είναι περιστατικό έκτακτης ανάγκης. Αν φύγω, αν το θελήσεις να φύγω, νομίζω πως θα πέσω σε μαύρο χειμωνιάτικο ωκεανό και ίσως βουλιάξω, ίσως καταποντιστώ, αλλά ίσως και όχι, γιατί εσύ άλλα μου έχεις υποσχεθεί... Κάτι μου σφίγγει τα σπλάγχνα, την καρδιά, το αναπνευστικό σύστημα, ενώ θα είναι κέρδος μου να έρθω κοντά σου. Καθώς μια σκιά θανάτου ανεβαίνει μέσα μου, έρχονται ξαφνικά στο μυαλό μου τα λόγια του Ψαλμού 23: «Αν πορευτώ μες σε θανατερό σκοτάδι, κακό κανένα δε φοβάμαι, γιατί μαζί μου, Κύριε, είσ’ εσύ, η γκλίτσα και το ρόπαλό σου μου δίνουν σιγουριά» (Ψλμ.

23:4). «Ναι, η καλοσύνη κι η αγάπη θα ’ναι μαζί μου όλες τις μέρες της ζωής μου και στου Κυρίου θα κατοικώ τον οίκο για πάντα» (Ψλμ. 23:6). Υπάρχει καλοσύνη κι αγάπη που είναι μαζί σου, θες δε θες; Υπάρχει σωτηρία που σε αρπάζει μονάχα όταν πέφτεις; Σε νιώθω, σε βλέπω, είσαι κοντά μου και μου μιλάς. «Μην ταράζεται η καρδιά σου, να ’χεις πίστη στον Θεό, να ’χεις πίστη και σ’ εμένα... πηγαίνω να σου ετοιμάσω τόπο... και θα σε πάρω κοντά μου, ώστε όπου είμαι εγώ να είσαι κι εσύ» (Ιωάν. 14:1-3). Μένεις όρθιος εκεί, ακριβώς μπροστά μου, όχι σαν αμηχανία, αλλά σαν αναμονή. Με δέχεσαι. Υπάρχει ένα κοινό ‘Ναι!’ ανάμεσά μας. Με περιμένεις. Δεν φοβάμαι πια. Έρχομαι... «Σε παρακαλώ, πάρε με μαζί σου». Περίεργο, δεν υπάρχει καμιά έκπληξη. Γίνεται ακριβώς αυτό που μου υποσχέθηκες στο λόγο σου. «Έλα», μου λέει μ’ ένα γλυκό χαμόγελο. Με καλεί με ζεστασιά. Με Του ΑΝΕΣΤΗ ΠΕΤΑΛΙΔΗ πιάνει από το χέρι και προχωρούμε στην αιωνιότητα... n 56 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

!

!

!! "

!

Ενημερωθείτε, κάντε τις παραγγελίες σας ή στείλτε απευθείας τα δώρα σας ηλεκτρονικά, στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο, με ένα κλικ!

*

Επισκεφτείτε το και βρείτε: • Αγίες Γραφές • Βιβλία • Μουσική • Video

• Δώρα • Ένδυση

Κάντε γρήγορα • Προσφορές κι έξυπνα τις αγορές σας με την πιστωτική σας κάρτα (με την ασφάλεια που παρέχει η υπηρεσία PayPal) ή με αντικαταβολή. ι υπό Το site είνα η ή ανανέωσ καθημεριν ς ρ ο ι προσφ έ και περιέχε 0% έως και -8

www.christianbookstore.gr

P

SS PO RE

Χ+5 ES

T

του Ευαγγελίου

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ____________________________ Ταχ. Γραφείο ΚΕΜΠ KΡΥΟΝΕΡΙΟΥ ____________________________ Αρ. Αδείας 013943

PR

ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑ MHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKO Τ.Θ. 254, 19400 ΚΟΡΩΠΙ

ST

Η ΦΩΝΗ

S PO

S

!

! !#

!

!

"""!!

! """!

!

10€

Πολύτιμη και πολυαναμενόμενη, μετά από δέκα χρόνια, η νέα μουσική δημιουργία από την Χαρούλα Ηλία με τίτλο "Γιορτή χαράς" έρχεται να συμπληρώσει και να επιστεγάσει τις δύο προηγούμενες καλλιτεχνικές δουλειές της. Μετά το "Είμαι μαζί Σου" και το "Αναπαύομαι", ο δίσκος "Γιορτή χαράς" έρχεται να μας χαρίσει άλλα 14 τραγούδια που αποτυπώνουν τη σχέση αγάπης κι εξάρτησης του πιστού ανθρώπου από τον Δημιουργό Του, προσκαλώντας μας σε μια καθημερινή γιορτή, όπου πρωταγωνιστής είναι η χαρά που όμως δεν εξαρτάται από τις περιστάσεις γύρω μας ή τα συναισθήματά μέσα μας, αλλά πηγάζει από την κοινωνία μας με τον Ιησού Χριστό. Μία μουσική παραγωγή με μεστό χριστιανικό στίχο, εξαιρετικές ενορχηστρώσεις και υπέροχες ερμηνείες, που ελπίζουμε ότι θα σας εμπνεύσει και θα σας φέρει πιο κοντά στην καρδιά της χριστιανικής πίστης.

Στον Ουρανό ξεκίνησε η γιορτή κι εδώ η χαρά ακολουθεί ως κάλεσμα και προσμονή ως βίωμα και προορισμός μοιάζει μ' αόρατη κλωστή που στροβιλίζεται απαλά και δένει της ζωής τα απλά. Αυτή βεβαιώνει την ψυχή πως ό,τι και να της συμβεί στα χέρια του Θεού ακουμπάει κι Εκείνος ξέρει να αγαπάει.. Κάθε χαρά πάνω στη γη κρυφά θυμίζει μια... γιορτή! Χαρουλα Ηλία

Στο δίσκο συμμετέχουν οι καλλιτέχνες (με τη σειρά που εμφανίζονται): Χαρούλα Ηλία, Λυδία Καπελούζου, Ευαγγελία Βιταλάκη-Λιάντη, Χριστόφορος Τσιτουρίδης, Χρυσοβαλάντης Κικίνης, Φαίδων Καλοτεράκης, Τάνια Λίλη, Πάρις Παπαδόπουλος.

ΓιαΓια παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.4834214 καικαι σταστα βιβλιοπωλεία μας: παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.4834214 βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα: Αθήνα:

Πάτρα: Πάτρα: Λάρισα: Θεσσαλονίκη: Θεσσαλονίκη:

Βόλος: Βόλος:

Αλβανία: Αλβανία:

Sarande Libraria 199 Libraria Σωκράτους 23 23 Sarande Εμμ.Εμμ. Μπενάκη 28 28 Εθν. Αμύνης ΚορίνθουΔευκαλίωνος 199 Μπενάκη 2 Σωκράτους Εθν. 42 ΑμύνηςΚορίνθου 42 «O LOGOS» 262 23 «O LOGOS» 382 21382 21 106 106 78 78 262 23 412 22 546 21 546 21 ! 00355.692585746 ! 24210-35801 ! 00355.692585746 ! 2610-224197 ! 210-3823495 ! 2610-224197 ! 210-3823495 ! 2310-232210 ! 2410-232594! 24210-35801 ! 2310-232210

!"#"$!!!"!!!!