FONH 3 2023

ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Κείμενο#!$%$!&'()*'+"!,ικονογράφηση#!-')'./+'!,-&,0,((/

!Άκου"#Τ$#ακούς αυτό%&#

Ακούγονται τόσοι πολλοί ήχοι

σ$#αυτήν τη μοναδική ιστορία

για τον Παύλο και τον Σίλα

στη φυλακή'#μελωδικά

τραγούδια(#δυνατοί σεισμοί(#

μέχρι και κοφτερά σπαθιά)#

Και άκου"#Ξέρεις τι άλλο

μπορείς να ακούσεις%#Την

υπέροχη αλήθεια για τον

Ιησού Χριστό"#

Μια αληθινή ιστορία για το

πώς ο Θεός στέλνει

ανθρώπους για να σώσει

άλλους ανθρώπους)

!!!!!!!!!!"

#"$%"σελίδες

#"Σκληρόδετο

#"Εκδόσεις"&Σπόρος'"

!!!!!!!!!!"

!"Για παιδιά ηλικίας"#$%&"ετών'

990 €

www.christianbookstore.gr

το

Το τέλος του χειμώνα...

Οι προσδοκίες μας, καθώς μπαίνουμε στον πρώτο μήνα

της Άνοιξης, ήταν να θυμηθούμε και να γιορτάσουμε το τέλος του

χειμώνα. Η φύση ακολουθεί την αναγεννητική της πορεία και τα λουλούδια μάς γεμίζουν χρώματα και αρώματα της μεγάλης αλλαγής που έρχεται...

Δυστυχώς όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο στην πραγματικότητα της καθημερινότητάς μας

Είμαστε συγκλονισμένοι μπροστά στις πρωτοφανείς φυσικές καταστροφές που έφεραν οι

σεισμοί στη γειτονική μας Τουρκία και στην πολύπαθη, εμπόλεμη χώρα της Συρίας Οι σκέψεις και οι προσευχές μας, μαζί και όλες οι προσπάθειες της διακονίας μας, είναι να βοηθήσουμε τα τραγικά θύματα των φυσικών αυτών καταστροφών Οι ανάγκες για πρακτική βοήθεια και ψυχολογική στήριξη είναι επείγουσες και θα είναι μακροχρόνιες, ακόμη κι όταν θα εξαφανιστούν από τις οθόνες της τηλεόρασης οι σκληρές εικόνες της τραγωδίας που βιώνουν εκατομμύρια συνάνθρωποί μας στις χώρες που δοκιμάζονται Προσδοκούμε να εί-

μαστε εκεί με κάθε τρόπο και μέσο για όσο διάστημα υπάρχει η ανάγκη.

Δεν είναι όμως μόνο οι φυσικές καταστροφές που παράγουν πόνο Είναι και οι άφρονες

πολιτικές και η απληστία ηγετών κρατών, που χρησιμοποιούν τα σύγχρονα όπλα που καταστρέφουν ολόκληρες χώρες με πολέμους και σκοτώνουν χιλιάδες ανθρώπους, όπως συμ-

βαίνει με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Όλα αυτά φέρνουν θλίψη και δάκρυα και αποκαλύπτουν ηθικά ελλείματα στις ψυχές των ανθρώπων Χώρια οι φρικαλεότητες που κάθε μέρα συμβαί-

νουν στις δικές μας «πολιτισμένες» κοινωνίες, με κακοποιήσεις, φόνους και βιασμούς αθώων

ψυχών

Δυστυχώς, ο χειμώνας της ανθρώπινης ψυχής έχει ακόμα δρόμο, η γιορτή και η ελπίδα

της Ανάστασης δεν έχει αρχίσει ούτε να αχνοφαίνεται

Θα ’ρθει το τέλος του δικού μας χειμώνα μόνο όταν αφήσουμε το φως της Ανάστασης

και της παρουσίας του Χριστού να γεμίσει τις καρδιές μας Και όταν αποφασίσουμε να πά-

ρουμε το δρόμο της μετάνοιας, ακολουθώντας τα χνάρια που αφήνει το παράδειγμα της αγά-

πης Του

Δύσκολος δρόμος, αλλά είναι ο μόνος Δρόμος που θα φέρει την απελευθέρωση απ’ τα

τραγικά δεσμά της ανθρώπινης αστοχίας και αμαρτίας

Αυτή η αλλαγή της καρδιάς είναι που θα φέρει την πολυπόθητη, ευλογημένη ανατροπή...

Αυτή είναι η ελπίδα που φωτίζει το δρόμο της ψυχής μας Τότε μόνο θα

έρθει το τέλος του ανθρώπινου χειμώνα και θα ανθίσει το χαμόγελο και η

χαρά της άνοιξης Μακάρι αυτή η περίοδος της προετοιμασίας για την κορυφαία γιορτή της Χριστιανοσύνης, τη γιορτή της Ανάστασης, να φέρει αυτή

την ευλογία Γι’ αυτό προσευχόμαστε, αυτό ευχόμαστε και προσδοκούμε

Φώτης Ρωμαίος

περιεχόμενα

Ο Χριστιανός είναι Ξένος Χάρης Ι. Νταγκουνάκης 04

Μπορούν οι Χριστιανοί να κάνουν κόμμα; Γεώργιος Σ. Κανταρτζής 08

Διδάγματα Ζωής

Συμεών Α. Ιωαννίδης 11

Το κυνήγι της αθανασίας Τάσος Μαρκουλιδάκης 12

Τα κείμενα του βιβλίου της Γένεσης Έραστος Φίλος 14

Μια οικογένεια προσφύγων Σούλα Μαξιμιάδου-Isch 16

Μια απρόσμενη ευλογία...

στη «ζούγκλα» της Αθήνας

Συνέντευξη με τον Γκάμπι Μάρκους 18

Έμφυλη βία Αλτάνα Φίλου-Πατσαντάρα 22

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ 25 «Θθ»

Θοδωρής Καλογερόπουλος 33

Μια προσευχή διαφορετική

Χαρούλα Τσαγκαλίδου-Ξανθοπούλου 34

Ένας γίγαντας με παιδική καρδιά

Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας 36 Κωνσταντίνος Μεταλληνός - Ένας Χριστιανός

με λαμπρό μυαλό και μεγάλη καρδιά

Στέφανος Κατσάρκας 38

Από τον Επιούσιο Άρτο 42

Χρόνια μας πολλά!!!

Μαρία Δασκαλοπούλου 43

Σεισμοί και... προβληματισμοί

Ανανίας Καβάκας 44

Η αναζήτηση της ευτυχίας

Βάσια Λιβιτσάνου 47

Δοκιμασία

Αλέξανδρος Δαδάος 48

Ο

πολύτιμος καρπός

Ρίτα Αναγνώστου 50

Το κομμάτι του παζλ που έλειπε

Peggy King Anderson 52

Η βιωμένη αγάπη

Ανέστης Πεταλίδης 56

ΜΑΡΤΙΟΣ 2023 • TEΥΧOΣ 3 • ΕΤΟΣ 81ο

ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

ΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί

Τηλ. 210.4834214, Fax: 210.6627506

Ιδιοκτησία: A M G INTERNATIONAL

Πρόεδρος: Τάσος Ιωαννίδης

Μη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμός Έγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

Ιδρυτής: Δρ ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009)

Ειδικός σύμβουλος έκδοσης:

Συμεών Ιωαννίδης

Δημοσιογραφική επιμέλεια:

Γεώργιος Κανταρτζής

Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος office@ologos gr

Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου

Διόρθωση κειμένου: Παρασκευή Κάκαρη

Διεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου

Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά

Δημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου:

Δήμητρα Παπαναγή

Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656

MARCH 2023 • NUMBER III • VOL. LXXXI

VOICE OF THE GOSPEL

(USPS 942-960)

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINE

Published in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

Owner: AMG International

P.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

Founder: Dr. Spiros Zodhiates

President: Tasos Ioannidis

Special Consultant: Symeon Ioannidis

Managing Editor: Fotis Romeos

Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy

Postmaster: If undeliverable please send form 3579 to: Voice of the Gospel

P.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422

Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422 Τα

Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχειρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη 28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος. Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται.

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ / ΜΑΡΤΙΟΣ 2023

Ο Χριστιανός είναι Ξένος

Δυο χιλιάδες χρόνια τώρα η Εκκλησία του Χριστού πορεύεται το

ταξίδι της στην Οικουμένη, όπως ένα υπερωκεάνιο στον

ωκεανό. Το πλήρωμά της, οι χριστιανοί κάθε πολιτιστικής προ-

έλευσης ή δογματικού προσανατολισμού, ορίζονται από τη

Βίβλο με ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Όπου αυτά υπάρχουν, η τόσο ποθητή Ενότητα γίνεται πραγματικότητα Πολλά από τα

χαρακτηριστικά αυτά θα τα δούμε φέτος στη σειρά των κύριων

άρθρων μας Και ευχή μας είναι, σαν άτομα και σαν εκκλησίες, να επιδιώξουμε αυτά τα χαρακτηριστικά και για τον εαυτό μας

Στο πρώτο και το δεύτερο

άρθρο μας σχετικά με το τι είναι ο χριστια-

νός, αυτά που λέγαμε εκεί ήταν πολύ ευ-

χάριστα και κολακευτικά για έναν σημερινό

χριστιανό: ο χριστιανός είναι Αδελφός, είναι και Μαθητής. Ο σημερινός τίτλος, ωστόσο, δεν είναι και τόσο ευχάριστος.

Δεν είναι και τόσο ευγενικό να πεις σε κά-

ποιον ότι είναι... ξένος. Μάλλον είναι τρα-

γικό!

Θα μας εκπλήξει, όμως, το γεγονός

ότι παντού στη Βίβλο, Παλαιά και Καινή

Διαθήκη, οι άνθρωποι του αληθινού Θεού

θεωρούνταν ξένοι στις κοινωνίες όπου

ζούσαν Ο Αβραάμ ήταν ξένος· ο Ιωσήφ

στην Αίγυπτο ήταν ξένος· η Ρουθ ήταν

ξένη· ο Δανιήλ στη Βαβυλώνα ήταν ξένος

κλπ

Στην Καινή Διαθήκη η ιδιότητα του

οπαδού του Χριστού, του χριστιανού, είναι

επίσης «ξένος». Τον όρο χρησιμοποιεί

επανειλημμένα ο απόστολος

Πέτρος στην Α΄ Επιστολή

του. Πέρα από την ξεκάθαρη

έννοια του ξένου (π.χ. Γεν

23:4), χρησιμοποιούνται και άλλοι, παρεμφερείς όροι, όπως πάροικος, προσωρινός, περαστικός κλπ Διαβάζουμε λ χ

στην Α΄ Επιστολή του Πέτρου (2:11): «Αγαπητοί μου, σαν περαστικοί και πρόσκαιροι

που είστε, σας παρακαλώ, αποφεύγετε

τις αμαρτωλές επιθυμίες, που αντιμάχονται

τη νέα σας ζωή».

Η μεταστροφή του ανθρώπου από τη

ζωή της αμαρτίας στη ζωή του Χριστού, στη «νέα ζωή», που λέει κι ο απ. Πέτρος

παραπάνω, έχει αυτό το χαρακτηριστικό:

ζητάει να παραιτηθεί κανείς από πολλά

που μέχρι τώρα ήξερε Ένας μετανάστης

σε άλλη χώρα δεν μπορεί να χρησιμοποιεί

τη μητρική του γλώσσα, αφήνει την παλιά

του δουλειά, αποξενώνεται από τους φίλους

πίσω στην πατρίδα, ξεχνάει τα στενά

τοπικά ήθη και έθιμα Έτσι είναι κι ο χριστιανός: ξένος γι’ αυτό τον κόσμο

Του ΧΑΡΗ ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ harris.dagounakis@gmail.com

1. Το

Πολίτευμα

Ο απ. Παύλος διευκρινίζει

αμέσως από την αρχή πως

ΜΑΡΤΙΟΣ 2023 | 5

o χριστιανός είναι ξένος, επειδή είναι πο-

λίτης του ουρανού: «Εμείς όμως, αντίθετα,

είμαστε πολίτες του ουρανού, απ’ όπου

και περιμένουμε να έρθει ο σωτήρας μας,

ο Κύριος Ιησούς Χριστός» (Φιλ 3:20).

Αυτό δεν σημαίνει ότι παραμελούμε

τις υποχρεώσεις μας στον κόσμο όπου

ζούμε. Και ψηφίζουμε και πάμε στρατιώτες

και ζούμε σύμφωνα με τους νόμους της

προσωρινής, επίγειας πολιτείας και εργα-

ζόμαστε και δραστηριοποιούμαστε σ’ αυτό

τον κόσμο, αλλά δεν προσαρμοζόμαστε

στη νοοτροπία αυτού του κόσμου (Ρωμ

12:2). Εντύπωση κάνουν οι οδηγίες που

δίνει ο προφήτης Ιερεμίας (29:4-14) στους

εξόριστους Εβραίους, που είχαν «φτιάξει

τη ζωή τους» και κατοικούσαν στη Βαβυ-

λώνα Τους λέει ανάμεσα στ’ άλλα εκ μέ-

ρους του Κυρίου: «Επιδιώξτε την ευημερία

της πόλης στην οποία σας οδήγησα αιχ-

μαλώτους και προσευχηθείτε σ’ εμένα γι’

αυτήν, γιατί όταν ευημερεί αυτή, ευημερείτε

κι εσείς». Άρα ζούμε σ’ αυτό τον κόσμο

και περιμένουμε μια καλύτερη, επουράνια

πατρίδα (Εβρ 11:13-16).

2. Ο Τρόπος Ζωής

Ο χριστιανός είναι ξένος, επειδή δεν υιοθετεί

τον αμαρτωλό τρόπο ζωής των γύρω του.

Πάλι ο απ. Πέτρος στην Α΄ Επιστολή του (2:11-12) επισημαίνει: «Αγαπητοί μου, σαν

περαστικοί και πρόσκαιροι που είστε, σας

παρακαλώ, αποφεύγετε τις αμαρτωλές

επιθυμίες, που αντιμάχονται τη νέα σας

ζωή. Η διαγωγή σας ανάμεσα στους ει-

δωλολάτρες να είναι γεμάτη καλοσύνη...»

Μακριά από αμαρτωλές επιθυμίες (απο-

θετικό) και ζωή με καλά έργα, καλή διαγωγή (θετικό), έτσι που οι άλλοι να βλέπουν τα

έργα μας και να δοξάζουν τον Θεό Ακόμα

δηλαδή κι αν δεν συμφωνούν με το πιστεύω

μας, να λένε, λόγου χάριν: «Μπράβο, αυτοί οι γείτονες πιστεύουν στον Θεό, διαβάζουν τη Γραφή και έχουν αγάπη και συμπόνοια για όλους».

3. Οι Προτεραιότητες

Ο χριστιανός είναι ξένος, επειδή έχει άλλες, διαφορετικές προτεραιότητες Η χρήση των χρημάτων μας, ας πούμε, είναι ένα δείγμα τού ποιες είναι οι προτεραιότητές

μας Τι περιουσία θέλουμε να αποκτήσουμε; Αποκτούμε σαν πολίτες αυτού εδώ του

κόσμου ή σαν πολίτες του ουρανού; Πα-

ραπάνω απ’ όσα χρειαζόμαστε ή τα απαραίτητα για τις ανάγκες μας; Ο κόσμος

επενδύει στα εφήμερα Ο χριστιανός επενδύει στα επουράνια, όπου δεν υπάρχουν

κλέφτες και δεν σκουριάζουν οι θησαυροί

του (Μτ 6:19-20).

Αυτή η επένδυση δεν είναι παρά τα

«καλά έργα» που τα διαπράττει, βέβαια, ως χριστιανός, με τη δύναμη του Αγίου

Πνεύματος, και όχι ως αμαρτωλός για να

πλησιάσει μ’ αυτά τον Θεό Η σωτηρία

είναι «κατά χάριν» κι ύστερα ο Θεός ετοι-

μάζει έναν δρόμο «στρωμένο» με έτοιμα

έργα, που είναι ολόκληρη η επίγεια ζωή

του Ιησού, για να περπατήσουμε εμείς

πάνω σ’ αυτά, πάλι διά της πίστεως (Εφ

2:10). Τέλος,

4. Η Ελπίδα

Ο χριστιανός είναι ξένος, επειδή έχει μια

άλλη, διαφορετική ελπίδα Για πολλά ελπίζουν όλοι σ’ αυτό τον κόσμο: Μια καλή

δουλειά, μια καλή αύξηση στον μισθό, μια

καλή σύνταξη, καλή υγεία ώς το τέλος, ξε-

κούραστα γηρατειά...

Ο χριστιανός πού ελπίζει; Σίγουρα ελ-

πίζουμε κι εμείς όλα όσα προαναφέραμε

σαν προσωρινοί πολίτες αυτού του κόσμου, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού μας ξέ-

ρουμε – και πάντα θυμόμαστε – ότι η παρούσα ζωή είναι παντελώς αβέβαιη Άρα

ελπίζουμε πολύ πέρα από τα βλεπόμενα

– στα αιώνια Όπως λέει κι ο Παύλος: «Το

ότι έχουμε σωθεί συνδέεται με την ελπίδα

μας Η ελπίδα όμως είναι για κάτι που δεν

το βλέπουμε – γιατί, αν κάτι το βλέπει κα-

νείς, ποιος ο λόγος να το ελπίζει; Κι αν ελ-

πίζουμε σε κάτι που δεν το βλέπουμε,

αυτό σημαίνει πως το προσμένουμε με

υπομονή» (Ρωμ 8:24-25). Η ζωή χωρίς

τον Χριστό έχει ένα τέλος δίχως ελπίδα –

η ζωή με τον Χριστό έχει μια ελπίδα δίχως

τέλος...

Πώς ζούμε σ’ αυτό τον κόσμο; Σαν

πολίτες του ή σαν ξένοι, αλλά πολίτες του

ουρανού; Πού ελπίζουμε ως χριστιανοί; Μόνο σ’ αυτό τον κόσμο; Τότε είμαστε «οι

πιο αξιοθρήνητοι απ’ όλους τους ανθρώπους» (Α΄ Κορ 15:19). Ζούμε ενωμένοι με

τον Χριστό ως χριστιανοί; Επικοινωνούμε

καθημερινά μαζί του με την προσευχή και

με τη μελέτη του λόγου του Θεού; Ζούμε

σε κοινωνία αγάπης με τον Θεό και τους

ανθρώπους γύρω μας; Ποιος είναι ο τρό-

πος της ζωής μας; Ποιες είναι οι προτε-

ραιότητές μας;

Μακάρι η ζωή όλων μας να είναι ενός

ξένου, ο οποίος πορεύεται και προσμένει

την ουράνια πατρίδα. n

Όπως η ελαφίνα αποζητάει τα τρεχούμενα νερά,

Μια πιστή χριστιανή

έγραψε στο facebook: «Αν

ο Θεός «κατάφερνε» να ενώ-

σει τις εκκλησίες Του, όχι

απαραίτητα να συμφωνούν

σε όλα, αλλά να έχουν το

ίδιο πνεύμα μεταξύ τους ,

ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΟΜ-

ΜΑ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΣΤΗ ΒΟΥ-

ΛΗ! Είμαστε αρκετοί, δεν νο-

μίζετε; Και φανταστείτε να

γίνει πρωθυπουργός ένας

ποιμένας μιας εκκλησίας! Δεν

θα ήταν απίστευτο;» Γράφο-

ντας για την ενότητα των χρι-

στιανών, να δημιουργήσουν

κόμμα, ίσως η πιστή αυτή

να μη σκέφθηκε ότι πουθενά

στη Βίβλο δεν λέει ότι ο Θεός

θέλει οι πιστοί Του να δημι-

ουργήσουν κόμμα

Το ερώτημα, όμως, που

εγείρεται δεν είναι αν οι χρι-

στιανοί πρέπει να κάνουν

κόμμα, αλλά αν πρέπει να

εμπλέκονται με την πολιτική

Στο θέμα αυτό οι απόψεις

διίστανται Υπάρχουν εκείνοι

που πιστεύουν ότι είναι κα-

θήκον των χριστιανών να

ασχοληθούν με την πολιτική

για να επηρεάσουν την κοι-

νωνία, ενώ άλλοι έχουν εντελώς διαφορετική άποψη.

Σεβόμαστε κάθε άποψη Ας

ξεκαθαρίσουμε ότι ο Κύριός

μας και οι απόστολοι, εκτός

από την κύρια αποστολή

τους, που ήταν το κήρυγμα

της σωτηρίας, πρότρεπαν

τους πιστούς να φροντίζουν, παράλληλα με τις πνευματι-

κές ανάγκες των ανθρώπων,

και για τις υλικές τους ανά-

γκες Βέβαια, στην ιστορία

έχουμε και μερικές φωτεινές

εξαιρέσεις πολιτικών που

ήταν συνειδητοί χριστιανοί

Για παράδειγμα, ο Καποδίστριας, όπως συμπεραί-

νουμε από κείμενά του, τον οποίον δολοφόνησαν. Ο Αβραάμ Λίνκολν, εμβληματικός πρόεδρος των ΗΠΑ (1861), κατάργησε τη δουλεία, δολοφονήθηκε κι αυτός. Και πιο πρόσφατα ο Ρομπέρ Σουμάν, υπουργός εξωτερικών της Γαλλίας, που θεωρείται ο αρχιτέκτονας της Ενωμένης Ευρώπης.

Ως πιστοί του Κυρίου, στο θέμα αυτό σαν βάση να έχουμε τη διδασκαλία της Βίβλου και όχι τις προσωπικές μας απόψεις. Η Βίβλος μιλά ξεκάθαρα για τη στάση του χριστιανού έναντι των αρχών και εξουσιών, που έχουν θεσπισθεί από τον Θεό Ως πιστοί, καλούμαστε να τις τιμούμε και να υποτασσόμαστε

σ’ αυτές (Ρωμαίους 13:1-2, Α΄ Πέτρου 2:14-17, Τίτου 3:1-2). Οι χριστιανοί, όπως

κι όλοι οι άλλοι πολίτες, δεν

Μπορούν οι Χριστιανοί

να κάνουν κόμμα;

πρέπει να υπακούμε κατ’

επιλογήν μόνο στους νόμους

που μας αρέσουν Αλλιώς

θα υπήρχε χάος.

Τι γίνεται, όμως, όταν οι

νόμοι έρχονται σε αντίθεση

με τη διδασκαλία της Βίβλου;

οι χριστιανοί θα υπακούσουν

σε αντιχριστιανικούς νόμους;

Βέβαια, θυμόμαστε ότι α) ο

Θεός θέσπισε την κυβέρνηση

και πρέπει να υποτασσόμα-

στε στους νόμους της, άσχε-

τα αν μας αρέσουν ή όχι, β)

Ως χριστιανοί , όμως , δεν

μπορούμε να υπακούσουμε

στους νόμους που είναι α-

ντίθετοι με τον Νόμο του

Θεού. Τόσο η Βίβλος, όσο

και η εκκλησιαστική ιστορία,

έχουν αποδείξει ότι η υπακοή

μας στο νόμο των ανθρώ-

πων τελειώνει, όταν έρχεται

σε αντίθεση με το Νόμο του

Θεού Και ιδιαίτερα στις ημέ-

ρες μας, όταν τα κοινοβούλια

«χριστιανικών» εθνών ψη-

φίζουν νόμους αντίθετους με

το νόμο του Θεού! Επομένως, η άποψή μας

είναι πως ο πιστός του Κυ-

ρίου, ιδιαίτερα αρχιερείς, ιε-

ρείς, ποιμένες, ιεραπόστολοι

και όσοι έχουν διακονίες στην

εκκλησία, δεν πρέπει να ε-

μπλέκονται με την πολιτική.

Και μόνο το θλιβερό θέαμα

που παρουσιάζουν οι πατέ-

ρες του έθνους σε συνεδριά-

σεις της Βουλής με οξύτητες,

πεζοδρομιακές εκφράσεις και

οχλαγωγία, δεν συνάδει με

τη διδασκαλία του λόγου του

Θεού Ο πιστός του Κυρίου

να μείνει μακριά από τέτοιες ενέργειες, εκεί που επικρατεί πρωτοφανής τοξικότητα Ο Νίκος Ψαρουδάκης, γνήσιος χριστιανός, ιδρυτής του κόμματος «Χριστιανική Δημοκρατία», ήθελε να κάνει τη χώρα μας χριστιανική από μη χριστιανούς. Στο τέλος μπήκε στη Βουλή, αφού συμβιβάστηκε μ’ ένα πολιτικό κόμμα, από το όποιο τον «πέταξαν», όταν τόλμησε να ελέγξει τα κακώς κείμενα!

Ας μη μας διαφεύγει το γεγονός ότι η ενανθρώπηση

του Ιησού Χριστού είχε ως μοναδικό σκοπό τη σωτηρία

των ανθρώπων . Ας μην

έχουμε την αυταπάτη ότι κά-

ποιο κόμμα, κάποια κοσμοθεωρία ή ιδεολογία μπορεί

να λυτρώσει τον άνθρωπο

από τα δεσμά της αμαρτίας

Αν αυτό μπορούσε να γίνει, τότε δεν θα χρειαζόταν η

σταυρική θυσία του Χριστού

Το ότι ο Ιησούς Χριστός δεν

ήρθε στον κόσμο να ασχοληθεί με την πολιτική, το επιβεβαιώνουν τα γεγονότα. Κάποτε οι εχθροί του Χριστού, κατευθυνόμενοι από τους Φαρισαίους, ήθελαν να Τον παγιδέψουν και Τον ρώτησαν

αν πρέπει να δίνουν φόρο στον Καίσαρα ή όχι Ο Χριστός, αντί άλλης απάντησης, ζήτησε να Του φέρουν ένα δηνάριο (ένα νόμισμα της εποχής) και τους ρώτησε τίνος η μορφή απεικονιζόταν

σ’ αυτό. Η απάντησή τους

ήταν « του Καίσαρα ». Και

τότε ο Χριστός τούς είπε το γνωστό: «Αποδώστε στον Καίσαρα ό,τι ανήκει στον Καίσαρα, και στον Θεό ό,τι ανήκει στον Θεό » ( Μάρκος

12:17). Ο Ιησούς Χριστός με

την απάντησή Του μας έδειξε τα όρια της κοσμικής και της θεϊκής εξουσίας, καθώς και τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντά μας προς τον Θεό και προς την κοσμική εξουσία

Σε μια άλλη περίπτωση, όταν οι άνθρωποι είδαν ένα θαύμα του Χριστού, είπαν ότι Αυτός είναι προφήτης Ο

Ιησούς όμως, «επειδή κατάλαβε πως επρόκειτο να έρθουν και να τον αρπάξουν για να τον ανακηρύξουν βασιλιά, αναχώρησε πάλι στο βουνό μόνος του» (Ιωάννης

6:14-15). Στο δε ερώτημα

του Πιλάτου αν είναι βασιλιάς, ο Ιησούς απάντησε: «Η

βασιλεία η δική μου δεν είναι από τον κόσμο τούτο» (Ιωάννης 18:36). Κι εμείς, ως πιστοί του Κυρίου, δεν πρέπει

να ξεχνάμε ότι εκτός του ότι είμαστε πολίτες της χώρας όπου ζούμε, ταυτόχρονα είμαστε και πολίτες του Ουρανού Μάλιστα, «η δική μας πραγματική πατρίδα είναι στους ουρανούς» (Φιλιππησίους 3:20).

Η τελευταία εντολή που έδωσε ο Χριστός στους δικούς Του, που είναι και η μεγάλη αποστολή τους στον κόσμο σ’ όλους τους αιώνες, δεν ήταν να ιδρύσουν κόμμα

για να αλλάξουν τα κακώς

κείμενα της κοινωνίας, αλλά

να μαθητέψουν τους ανθρώ-

πους Είπε ξεκάθαρα: «Πη-

γαίνετε λοιπόν και μαθητέψτε

όλα τα έθνη διδάσκοντάς

τους συνάμα να τηρούν όλες

τις εντολές που σας έδω-

σα...» (Ματθαίος 28: 19-20).

Ο απόστολος Πέτρος την

Πεντηκοστή, αλλά και όλοι οι

άλλοι απόστολοι, με πρωτο-

πόρο τον απόστολο Παύλο,

δεν έβγαζαν πολιτικούς λό-

γους για να κατακρίνουν τις

αδικίες και τη διαφθορά που

υπήρχε στην κοινωνία της

εποχής εκείνης, αλλά κήρυτ-

ταν για τον σταυρωμένο Ιη-

σού και τη σωτηρία που προ-

σφέρει σ’ όσους μετανοούν

και πιστεύουν σ’ Αυτόν Μετά

από την Πεντηκοστή δεν σχε-

δίαζαν να ανατρέψουν το κα-

θεστώς που καταδίκασε τον

Κύριό τους, αλλά «ήταν όλοι

αυτοί αφοσιωμένοι στη διδα-

χή των αποστόλων, στη συ-

ναναστροφή μεταξύ τους ,

στην τέλεση της θείας Ευχα-

ριστίας και στις προσευχές» (Πράξεις 2:42).

Ο σκοπός της Εκκλησίας

ως σύνολο, αλλά και του κάθε

χριστιανού ατομικά, στον κό-

σμο της αμαρτίας και αδικίας

δεν είναι η ίδρυση κάποιου

κόμματος ή κινήματος Είναι

κάτι πολύ ανώτερο: να είναι

το φως και το αλάτι στον κό-

σμο του σκότους και της δυ-

σοσμίας και να υπηρετεί

πρώτιστα τις πνευματικές

ανάγκες των ανθρώπων. Η

αποστολή μας δεν είναι να

αλλάξουμε τον κόσμο με πολιτικές μεταρρυθμίσεις, αλλά

να αλλάξουμε καρδιές με το

λόγο του Θεού

Η Εκκλησία, όταν ερωτοτροπεί με την πολιτική εξου-

σία και τη χρησιμοποιεί για

να επιτύχει τους σκοπούς

της, τότε αλλοιώνει την υψί-

στη αποστολή της. Η Εκκλη-

σία έχει μήνυμα να κηρύξει

ενάντια στις αμαρτίες της

εποχής μας Καλούμαστε να

κρατήσουμε ψηλά τη σημαία

της πίστης του Χριστού στη

διακονία που μας τοποθέτησε

ο Κυρίαρχος Θεός! Να πολιτευόμαστε αξίως του Ευαγγελίου! Και ας μη λησμονούμε

ότι, στην πραγματικότητα, εί-

ναι ο Θεός που «Αυτός καιρούς και χρόνους μεταβάλλει, βασιλιάδες κατεβάζει κι ανεβάζει» (Δανιήλ 2:21).

Γι’ αυτό και οι αυθεντικοί

ακόλουθοι του Χριστού πρέ-

πει να είναι οι καλύτεροι και

χρηστοί πολίτες στις κοινω-

νίες μας. Να μην ξεχνάμε ότι

οι πολιτικοί άρχοντές μας

είναι απλώς άνθρωποι, ενώ

η υπέρτατη εξουσία ανήκει

στον Θεό, στον Οποίο πρέπει

να υπακούμε. Να είμαστε

χρηστοί πολίτες, τίμιοι και ειλικρινείς στα καθήκοντά μας

ως πολίτες της χώρας που

ζούμε.

Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Εκκλησία

πολιτικό ή πολιτιστικό, αλλά

καθαρά εγωκεντρικό. Είναι ο κατακερματισμός των χριστιανών σε πολλά εκκλησιαστικά δογματικά παρακλάδια

Μάλιστα, το καθένα απ’ αυτά διεκδικεί τη μοναδικότητα και την αποκλειστικότητα της μόνης αληθινής Εκκλησίας του Χριστού Δυστυχώς, αυτό έχει απομακρύνει πολλούς, ιδιαίτερα νέους, από τις εκκλησίες.

Είναι αξιοσημείωτο και ενθαρρυντικό σημάδι ότι στα τελευταία χρόνια έχει εξαφανιστεί, σε κάποιο βαθμό, ο φανατισμός και οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των διαφόρων εκκλησιών Γίνονται κάποιες προσεγγίσεις με εκπροσώπους διαφόρων εκκλησιών Ωστόσο, το θλιβερό είναι ότι εξακολουθούμε να βλέπουμε ακόμη και εκκλησίες που ανήκουν στην ίδια ομολογία ή δογματική απόχρωση να μην επιθυμούν να έχουν έστω και κάποια κοινωνία με άλλες εκκλησίες! Η κάθε εκκλησία καλείται να βρει το βιβλικό βηματισμό της και οι ακόλουθοι του Χριστού να είναι φωτεινά παραδείγματα αγνής, δίκαιης και άγιας ζωής.

Ας αφήσουμε τους πολιτικούς να κάνουν τη δουλειά τους κι εμείς ας είμαστε το φως και το αλάτι στην κοινωνία, διαδίδοντας τα Καλά Νέα της Σωτηρίας του Χριστού. n

> Μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.nikites.eu με ποικιλία θεμάτων

Σκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής

• «Ο Θεός, λοιπόν, παραβλέποντας τα

χρόνια της άγνοιας, παραγγέλλει τώρα

σε όλους τους ανθρώπους, παντού,

να μετανοήσουν, γιατί όρισε μια μέρα

κατά την οποία θα κρίνει την οικουμένη

με δικαιοσύνη μέσω ενός άνδρα που

διόρισε ο ίδιος Κι έδωσε πειστική από-

δειξη γι’ αυτό σε όλους, ανασταίνοντάς

τον από τους νεκρούς» (Πράξεις 17:3031).

• Έχω μεγάλη άγνοια για το μέλλον

Δεν γνωρίζω τι μου επιφυλάσσει το

αύριο, αλλά ξέρω Εκείνον που ρυθμίζει

το αύριο, Εκείνον που ρυθμίζει τη ζωή

μου και με οδηγεί στο αύριο κρατώντας

με από το χέρι.

• Η μητέρα του φόβου είναι η άγνοια

• Η άγνοια ενός ανθρώπου είναι η πηγή

του αυτοθαυμασμού του.

• Είναι μεγάλο λάθος να μιλάς για πράγ-

ματα που αγνοείς και να κάνεις πράγ-

ματα που δεν ξέρεις.

• Η άγνοια του σώφρονα είναι προτιμό-

τερη από την ανηθικότητα εκείνου που

έχει γνώση

• Αξιολύπητοι είναι εκείνοι που δεν ξέ-

ρουν ότι αγνοούν αυτά που νομίζουν

ότι ξέρουν!

• Είναι αδύνατο για έναν άνθρωπο να

μάθει αυτά που αγνοεί, αν νομίζει ότι

τα ξέρει.

• Η πιο επιζήμια άγνοια είναι όταν απορρίπτεις κάτι για το οποίο δεν ξέρεις τί-

ποτε

• Αυτός που δεν ξέρει τίποτα για κάποιο

θέμα μπορεί να μάθει την αλήθεια ευ-

κολότερα απ’ αυτόν που το μυαλό του

είναι γεμάτο παραπλανητικά ψέματα

και λάθη για το ίδιο θέμα

• Το πρόβλημα με την άγνοια είναι ότι

όσο πιο μεγάλη είναι, τόσο μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση δίνει στον άνθρωπο

• Η άγνοια ενός ανθρώπου είναι σαν

ένα σάπιο δόντι Την καταλαβαίνεις

μόλις ανοίξει το στόμα του να μιλήσει.

• Στα ερωτήματα, που δημιουργεί η γνώση, δεν μπορεί να απαντήσει η άγνοια.

• Αν νομίζεις πως η μόρφωση κοστίζει

ακριβά , συλλογίσου το κόστος της

άγνοιας.

• Περισσότερα είναι τα άχρηστα πράγ-

ματα που ξέρουμε από τα αναγκαία

που αγνοούμε.

• Όχι η άγνοια, αλλά η άγνοια της άγνοι-

ας είναι θάνατος για τη γνώση.

• Γνώση είναι η βαθμιαία ανακάλυψη του

μεγέθους της άγνοιάς μας.

• Η συνειδητοποίηση της άγνοιας είναι

ένα μεγάλο βήμα προς τη γνώση.

• «Μεγάλος γκρεμός και βαθιά χαράδρα

είναι η άγνοια των Γραφών, όπως είναι

και μεγάλη παγίδα κατά της σωτηρίας

η άγνοια των νόμων του Θεού .»

- Ιερός Χρυσόστομος n

Το κυνήγι της αθανασίας

Στις εγκαταστάσεις του Ιδρύματος

Παράτασης Ζωής της εταιρίας Άλκορ στις

ΗΠΑ, κείτονται αραδιασμένοι μέσα σε πε-

λώριους κυλίνδρους γεμάτους με υγρό άζωτο

σε θερμοκρασίες διαστημικού ψύχους περί-

που διακόσιοι κλινικά νεκροί, υπερήλικες και

βαριά άρρωστοι άνθρωποι, ελπίζοντας ότι

μια μέρα θα βρεθούν τα φάρμακα και η τε-

χνολογία που θα τους χαρίσει και πάλι νεανικό

σφρίγος ή σιδερένια υγεία

Οι « Φαϊνάνσιαλ Τάιμς »

έγραψαν ότι σήμερα υπάρχουν

μόλις δύο δρόμοι για να κυνη-

γήσουμε την αθανασία. Ο ένας δρόμος είναι

αυτός της θρησκείας, ο άλλος της κρυογονι-

κής Για να ψύξει όμως κάποιος το σώμα του πρέπει να βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη Το κόστος φτάνει τα 200.000 δολάρια, στη Ρωσία μπορεί να γίνει κανείς πάγος με 36.000 δολάρια

Ο άνθρωπος συνεχώς επιστρατεύει νέες

τεχνολογίες και καινοτόμες επιστημονικές

ανακαλύψεις, από την κατάψυξη του εγκεφάλου και των

Από τον ΤΑΣΟ

αναμνήσεων μέχρι το download

της συνείδησης και τη μηχα-

νοποίηση του σώματος για την επιμήκυνση

της ανθρώπινης ζωής. Ο άνθρωπος έχει κα-

τορθώσει να σταματήσει την έναρξη της

ζωής, αλλά δεν έχει καταφέρει να επιμηκύνει

τη διάρκεια της ζωής όσο επιθυμεί ή να αντι-

στρέψει τη διαδικασία της γήρανσης Ο Ό-

μπρεϊ Ντε Γκρέι, ένας επιστήμονας που έχει

ασχοληθεί όσο λίγοι με το αντικείμενο, υπο-

στηρίζει ότι τα πρώτα ανθρώπινα όντα, που

θα μπορούσαν να ζήσουν για πάντα, έχουν

ήδη γεννηθεί, καθώς ισχυρίζεται ότι η γήρανση

δεν είναι παρά μια ασθένεια που κάλλιστα

θα μπορούσε να θεραπευτεί

Οι πιο συνετοί επιστήμονες όμως ισχυ-

ρίζονται ότι δεν θα πρέπει να περιμένουμε

μια τεράστια ανακάλυψη που θα επιτρέψει

στους ανθρώπους να ζουν «για πάντα»,

αλλά μια επέκταση του προσδόκιμου ζωής

κατά 30 χρόνια Αυτό το διάστημα θα μπο-

ρούσε να προσφέρει στους επιστήμονες τον

απαιτούμενο χρόνο για να ανακαλύψουν

νέες μεθόδους που θα παρατείνουν περαιτέρω το προσδόκιμο, ισοσκελίζοντας ή προσπερνώντας το χρόνο γήρανσης Και κάπως

έτσι, έστω και πλαγίως, οι φουτουριστές και

τεχνολάτρες προσδοκούν ότι ο θάνατος διαρ-

κώς θα αναβάλλεται, χωρίς όμως να εγγυάται

κανείς ότι η μακροζωία θα συνδυάζεται με

υγεία Προς τον παρόν, ο μόνος εφικτός

στόχος είναι να πεθαίνουμε υγιείς όσο πιο

αργά μπορούμε, καθώς τα γηρατειά δεν μπο-

ρούν να καταργηθούν

Πίσω από την αφελή ευπιστία συναν-

θρώπων μας, κρύβεται το πραγματικό πρό-

βλημα, που δεν είναι άλλο από την απορία

και το φόβο που νιώθει ο άνθρωπος μπροστά

στο μυστήριο του θανάτου Ο άνθρωπος

δεν θέλει να σκέφτεται το ενδεχόμενο του

θανάτου, για αυτό και αλλάζει τις συζητήσεις

περί θανάτου πιο γρήγορα από ό,τι αλλάζει

τα κανάλια της τηλεόρασής του. Ο μέσος

άνθρωπος συνειδητά και συστηματικά απο-

μακρύνει από το περιβάλλον του όλα εκείνα που συνειρμικά τού θυμίζουν το θάνατο

Εντούτοις, τίποτα δεν είναι πιο σίγουρο

σε τούτη τη ζωή από το ότι, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, όλοι μας θα γευτούμε το

θάνατο, όπως τόσες γενιές ανθρώπων που

προηγήθηκαν Καμία ανθρώπινη απόπειρα

να ξεγελάσουμε το θάνατο δεν ανακουφίζει

την ανήσυχη ανθρώπινη ψυχή, ούτε λυτρώνει

από το φόβο του θανάτου

Οι αρχαίοι, με τη σοφία που είχαν, ονό-

μασαν τη ζωή μετά το θάνατο «Άδη». Η λέξη

Άδης προέρχεται από το στερητικό α- και το

ιδείν, δηλαδή «βλέπω». Α-ιδείν, δηλαδή αυτό

που δεν βλέπουμε, δεν γνωρίζουμε. Ήταν

μια αναγνώριση ότι δεν ήξεραν τι γίνεται

μετά το θάνατο.

Ο Χριστός νίκησε το θάνατο και διακήρυξε

ότι ζει για πάντα και κρατά τα κλειδιά του

Άδη και του θανάτου (Αποκάλυψη 1:17-18).

Εκείνος απέδειξε ότι είναι η Ανάσταση και η

Ζωή, όντας ο πρωτότοκος εκ των νεκρών,

καθώς είναι ο μόνος που αναστήθηκε δίχως

να βιώσει για δεύτερη φορά το κεντρί του θανάτου. «Έγινε άνθρωπος, για να καταργήσει

με το θάνατό του αυτόν που εξουσίαζε το θά-

νατο, δηλαδή το διάβολο Μ’ αυτόν τον τρόπο

απελευθέρωσε όσους ο φόβος του θανάτου τούς είχε καταδικάσει να είναι δούλοι σ’ όλη

τους τη ζωή» (Εβραίους 2:14-15). Για αυτό ο απόστολος Παύλος διακηρύττει θριαμβευτικά:

«Ο θάνατος αφανίστηκε· η νίκη είναι πλήρης!

Θάνατε, πού είναι το κεντρί της δύναμής

σου; Άδη, πού είναι η νίκη σου;» (Α΄ Κορινθίους 15:54-55). Μια μέρα ο Θεός θα καταργήσει το θάνατο για πάντα (Ησαΐας 25:8), θα διώξει κάθε δάκρυ, πένθος, κλάμα και πόνο, γιατί ο Θεός θα τα κάνει όλα καινούρια (Αποκάλυψη 21:4-5). Γι’ αυτό τα λόγια Του είναι αληθινά και πιστά και αξίζει να βασίζουμε

την αιώνια τύχη μας σε αυτά n

Στη στήλη αυτή το περιοδικό μας αποσκοπεί –με λόγια απλά–

να δώσει απαντήσεις σε θέματα που απασχολούν πολλούς ανθρώπους

με ερωτήματα γύρω από τα «γιατί» της Πίστης

Η Γένεση μιλάει για γεγονότα του παρελθόντος — τη δημιουργία του κόσμου

και των ανθρώπων από τον Θεό, τις αρχές

της ιστορίας του Ισραήλ και άλλα. Υπό

αυτή την έννοια, τα κείμενα της Γένεσης

είναι ιστορικά, διηγούνται δηλαδή ιστορία, θεολογική ιστορία, και η γλώσσα που χρησιμοποιείται σε μερικά σημεία είναι γλώσσα

μεταφορική. Δεν κάνει χρήση επιστημονικής

γλώσσας ο συγγραφέας του βιβλίου αυτού, ούτε εξηγεί πώς ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο ή πόσο διήρκεσε η δημιουργική

πράξη

Ως χριστιανοί πιστεύουμε για τη Γένεση

ότι πρόκειται για μια αληθέστατη αφήγηση

που χρησιμοποιεί ζωντανές εικόνες για να

περιγράψει γεγονότα του παρελθόντος

Μια προσεκτική ανάγνωσή της αποκαλύπτει

πως το νόημα δεν είναι πάντα απλό. Για

παράδειγμα, στο 1ο κεφάλαιο της Γένεσης

αναφέρονται οι «μέρες» της δημιουργίας,

κάνοντας μάλιστα λόγο για τρία βράδια

και τρία πρωινά χωρίς ήλιο,

σελήνη και αστέρια. Τι να

εννοεί αυτό; εικοσιτετράωρες

μέρες ή μάλλον «μέρες» με

τη λογοτεχνική τους έννοια; Επίσης, πώς

να ερμηνεύσουμε το εδάφιο Γένεση 2:7, όπου ο Θεός μορφώνει τον Αδάμ από χώμα και πνέει στα ρουθούνια του τη ζωή Πρόκειται εδώ για μεταφορική γλώσσα, γνωρίζοντας από άλλα χωρία της Βίβλου ότι ο Θεός είναι Πνεύμα και δεν έχει χέρια

και πνεύμονες.

Κάποια ερωτήματα αφορούν στο είδος

της αφήγησης Η αλήθεια της μεταδίδεται

μέσα από μια ποικιλία ειδών και λογοτεχνικών σχημάτων Γι’ αυτό, είναι σημαντικό

να ξεκαθαρίσουμε ότι το βιβλίο της Γένεσης

Από τον

ΕΡΑΣΤΟ ΦΙΛΟ

Δρα Φυσικών Επιστημών

εκφράζει μια αλήθεια και να ψάξουμε για το ποιες ήταν οι πιθανές προθέσεις του αφηγητή. Κανένας ανθρώπινος παρατηρητής δεν ήταν παρών κατά τη δημιουργία του κόσμου και ο Θεός δεν υπαγόρευσε καταλέξη καταγραφή των γεγονότων στο συγγραφέα του βιβλίου αυτού «Θεοπνευστία» δεν σημαίνει ακριβώς αυτό. Στη Γένεση βρίσκουμε μια αφήγηση των δημιουργικών πράξεων του Θεού στον κόσμο, γραμμένη από Ιουδαίο συγγραφέα, με προορισμό ένα ιουδαϊκό κοι-

Χριστιανική Απολογητική Γωνιά

Τα κείμενα του βιβλίου της Γένεσης

νό. Πιστεύουμε πως η αφήγηση αυτή προ-

σφέρει μια έγκυρη, αληθινή κατανόηση

του κόσμου μας σήμερα.

Επίσης, στις αφηγήσεις αυτές σπάνια

έχουμε τις πραγματικές περιγραφές γεγο-

νότων, όπως συνέβησαν δηλαδή στο χώρο

και στο χρόνο. Σε ένα τηλεοπτικό ριάλιτι

σόου, ένα επεισόδιο γυρίζεται με πολλές

κάμερες συγχρόνως για την καταγραφή

πολλών γεγονότων και συνομιλιών Στη

συνέχεια, ο σκηνοθέτης επιλέγει, τακτοποιεί,

επεξεργάζεται και συνθέτει το πρώτο υλικό

για να δημιουργήσει μια συνεκτική ιστορία

που συνάδει με το πρόγραμμα της παρά-

στασης Ο σκηνοθέτης μάλλον δεν είναι

απόλυτα σίγουρος από την αρχή για το

τελικό αποτέλεσμα, ούτε και οι θεατές πε-

ριμένουν και θέλουν να δουν ένα ακατέρ-

γαστο και σε πρώτη φάση συλλεγμένο

προϊόν. Παρόμοια, και οι αρχαίοι συγγρα-

φείς είχαν στο νου τους το νόημα των γε-

γονότων. Αν κάποιος προσπαθήσει να

αναγάγει τα καταγεγραμμένα συμβάντα

του βιβλίου της Γένεσης σε μια σειρά από

ισχυρισμούς σε στυλ τέλειων προτάσεων, κινδυνεύει να χάσει την ουσία ολόκληρης της αφήγησης

Στις αρχαίες αφηγήσεις λοιπόν έχουμε

να κάνουμε με ερμηνείες του παρελθόντος, που γενικά δεν γράφτηκαν απλώς για να περιγράψουν κάποια γεγονότα, αλλά μάλ-

λον για να εξυπηρετήσουν κάποιον υπέρ-

τατο σκοπό Είναι η οπτική που ένας αφηγητής σκοπεύει να μεταφέρει στο κοινό

του.

Οι αφηγήσεις για τη Δημιουργία στο βιβλίο της Γένεσης επικεντρώνονται στα

κεφάλαια 1–11, στην απαρχή της ιστορίας

της ανθρωπότητας, η οποία καταλήγει σε

κρίση Δίνουν μια πραγματική και αληθινή

εκτίμηση των αρχικών σκοπών του Θεού, αλλά και της ανθρώπινης δυστυχίας Κα-

τόπιν, στα κεφ. 12–50 της Γένεσης, βρίσκουμε την ιστορία του λαού Ισραήλ, με τον οποίο ο Θεός συνάπτει μια διαθήκη

(συμφωνία), η οποία πραγματοποιείται φανερά στο όρος Σινά Η διαθήκη αυτή καθιερώνει τη σχέση του Θεού με τον Αβραάμ

και τους απογόνους του, παρέχει τη δομή

για μια ζωή στην παρουσία Του και θέτει

τα θεμέλια για την εγκαθίδρυση της παρουσίας Του στη γη

Η κάθε αφήγηση έχει σκοπό και προοπτική Οι περιγραφές στο βιβλίο της Γένεσης συγκαταλέγονται ανάμεσα στις αρχαίες αφηγήσεις, που γράφτηκαν και συγκεντρώθηκαν από όσους μοιράζονται τον πολιτισμό και το λογοτεχνικό ύφος που επικρατούσε στον αρχαίο κόσμο. Οι αφηγήσεις της Δημιουργίας δεν περιλαμβάνονται στη Βίβλο ως (επιστημονικά) δεδομένα άμεσης μετάδοσης από τον Θεό σχετικά με την προ-ανθρώπινη ιστορία, αλλά βρίσκονται εκεί για να μας αποκαλύψουν, με τη βοήθεια ενός εμπνευσμένου συγγραφέα, την αλήθεια για τον Θεό και τους σκοπούς Του Με άλλα λόγια, δεν κρίνεται

η αλήθεια του βιβλίου της Γένεσης από το αν εμείς σήμερα μπορούμε να επιβεβαιώσουμε σ’ αυτό κάποια «επιστημονικά

στοιχεία» περί Δημιουργίας

Άνθρωποι που διαβάζουν το βιβλίο αυτό απροκατάληπτα και με ρεαλιστική

προσέγγιση, θα ανακαλύψουν τη συνάφεια των κειμένων του, καθώς και τη σημασία τους για τη ζωή τους. n

Το άνω κείμενο αποτελεί περίληψη ανάρτησης

στο ιστολόγιό μου ‘Επιστήμη + Πίστη’, η οποία αναφέρεται σε πρόσφατο δημοσίευμα στην ιστοσελίδα https://biologos.org με τίτλο «Is Genesis real history? - Common-questions»

* Οσοι επιθυμείτε να διαβάσετε περισσότερα ενδιαφέροντα κείμενα του Έραστου Φίλου: https://efilos blogspot gr/, https://areopagusbriefs.org/

Μια οικογένεια

προσφύγων

Πριν από δύο μήνες γιορτάσαμε τα Χριστούγεννα. Ξαναθυμηθήκαμε τη

γέννηση του Κυρίου μας μέσα στη φάτνη, τους ύμνους των αγγέλων, τους βοσκούς και

τους σοφούς εκείνους προσκυνητές που ήρθαν από την Ανατολή για να προσφέρουν

τα δώρα τους στον Ιησού. Αγαπούμε την όμορφη και απλή οικογένεια του Κυρίου μας, αλλά ξεχνούμε πως ήταν μια οικογένεια προσφύγων

Ο αριθμός των προσφύγων έχει ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο τα τελευταία χρόνια

Συνηθίσαμε να βλέπουμε τις εικόνες που μας μεταδίδουν τα διάφορα ΜΜΕ. Αν και κάποιες φορές μάς κάνουν να δακρύζουμε, τις έχουμε συνηθίσει Αλλά υπάρχει πολύς πόνος στις οικογένειες που ζουν

την ΣΟΥΛΑ

ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Πριν από τη γέννηση του Κυρίου μας, ο Ιωσήφ και η Μαρία ζούσαν στη Ναζαρέτ, στα βόρεια του Ισραήλ. Αλλά το διάταγμα του Καίσαρα Αυγούστου να πάνε στη

Βηθλεέμ, από όπου καταγόταν η οικογένεια του Ιωσήφ, για να καταγραφούν στα

μητρώα της, τους ανάγκασε να πάρουν το δρόμο και να διανύσουν πάνω από 150 χι-

λιόμετρα για να πάνε στη Βηθλεέμ. Κουραστικό ταξίδι για τη Μαρία που ήταν έγκυος, με τα δύσκολα μεταφορικά μέσα της εποχής.

Μετά τη γέννηση του Κυρίου μας και την επίσκεψη των σοφών της Ανατολής διαβά-

ζουμε: «Όταν αυτοί αναχώρησαν, εμφανίστηκε ένας άγγελος του Κυρίου στον Ιωσήφ,

στ’ όνειρό του και του είπε: “Σήκω, πάρε μαζί σου το παιδί και τη μητέρα του και φύγε

στην Αίγυπτο και μείνε εκεί ώσπου να σε ειδοποιήσω, γιατί ο Ηρώδης πρόκειται να

αναζητήσει το παιδί, με σκοπό να το σκοτώσει” . Σηκώθηκε τότε εκείνος, πήρε το παιδί

και τη μητέρα του μέσα στη νύχτα και αναχώρησε στην Αίγυπτο, όπου έμεινε ως τον

θάνατο του Ηρώδη, έτσι ώστε να εκπληρωθεί αυτό που είχε πει ο Κύριος μέσω του

προφήτη: “Από την Αίγυπτο κάλεσα το Γιο μου”» (Ματθαίος 2:13-15).

Ευτυχώς που η Αίγυπτος δεχόταν πρόσφυγες και τα σύνορά της ήταν ανοιχτά. Δεν

ξέρουμε πού έμεινε η μικρή αυτή οικογένεια προσφύγων και πώς τα έβγαζε πέρα οικο-

νομικά. Βέβαια, ο πατέρας ήταν μαραγκός κι εκείνη την εποχή η δουλειά του μαραγκού

ήταν καλή δουλειά. Δεν ξέρουμε επίσης πόσο καιρό έμεινε η προσφυγική οικογένεια

του Κυρίου μας στην Αίγυπτο. Αλλά όταν ο κίνδυνος για τη ζωή του Ιησού είχε περάσει,

πάλι με θεία αποκάλυψη η οικογένεια έπρεπε να επιστρέψει στην πατρίδα της. Να ξα-

ναρχίσει τη ζωή της αλλού, σε μια άλλη περιοχή της χώρας, στη Γαλιλαία, μακριά από

τη Βηθλεέμ, και να κάνει το σπιτικό της στη Ναζαρέτ Συνηθίσαμε να διαβάζουμε αυτά τα βιβλικά κείμενα και δεν σκεφτόμαστε όλη την

περιπέτεια αυτής της οικογένειας Μια οικογένεια προσφύγων που ακολουθεί την

οδηγία του Θεού μέσα σε μια πολύ δύσκολη και επικίνδυνη εποχή Εμπιστεύεται τον

Θεό χωρίς να αμφιβάλλει πως Εκείνος έχει ένα τέλειο σχέδιο για τη ζωή της Ο δρόμος

της υπακοής δεν είναι εύκολος, αλλά απαραίτητος για τους πιστούς Ο Ιωσήφ και η

Μαρία είχαν ζήσει το θαύμα της γέννησης του Κυρίου μας, Τον είχαν εμπιστευτεί κι έτσι, χωρίς να αμφιβάλλουν, υπάκουαν στην οδηγία του Θεού Είναι παράδειγμα για μας

Και ας μην ξεχνούμε πως ήταν μια οικογένεια που έζησε πολλές δοκιμασίες, που

δέχτηκε τον πόνο και το θάνατο μέσα σε μια δύσκολη εποχή

Θα έπρεπε να διαβάζουμε το λόγο του Θεού έχοντας πλάι μας ανοιχτή μια ημερήσια

εφημερίδα Κάθε μέρα διαβάζουμε νέα για πολέμους και συγκρούσεις, για αδικίες σε

διάφορες χώρες, που αναγκάζουν χιλιάδες οικογένειες να χωρίζουν ή να φεύγουν μαζί, αλλά να κινδυνεύουν να χωριστούν Πολύ συχνά οι πρόσφυγες σήμερα βρίσκουν

κλειστά τα σύνορα των χωρών, στις οποίες λαχταρούν να βρουν μια γωνιά, για να

ζήσουν ήσυχα και να μεγαλώσουν τα παιδάκια τους Δεν τα καταφέρνουν όλοι

Ας ανοίξουμε τις καρδιές μας σ’ αυτούς που συναντούμε στο δρόμο μας. Ο Κύριός

μας τους καταλαβαίνει, γιατί έζησε σε μια οικογένεια προσφύγων. n

Ζωντανές Μαρτυρίες

Μια απρόσμενη ευλογία στη...

«ζούγκλα» της Αθήνας

Συνέντευξη

με τον Γκάμπι

Μάρκους

Η δική μας γενιά μεγάλωσε ακούγοντας τις μοναδικές ιστορίες και γνωρίζοντας ζωντανά τον Κώστα Μακρή, τον Έλληνα ιεραπόστολο που υπηρέτησε τον Χριστό στη ζούγκλα της Παπούα της Ν Γουινέας ανάμεσα

σε ανθρώπους που για πρώτη φορά άκουγαν για

τη χριστιανική πίστη. Μερικές δεκαετίες αργό-

τερα, ο Θεός φέρνει στην πατρίδα μας απ’ την

Παπούα ένα νέο άνθρωπο, συνειδητό πιστό του

Χριστού, που υπηρετεί το Ευαγγέλιο στη «ζούγκλα» της Αθήνας!

Ο Θεός επιστρέφει στην πατρίδα μας πολλαπλά

την ευλογία μέσα απ’ τη διακονία και παρουσία

του Γκάμπι Μάρκους που γεννήθηκε και μεγά-

Ο αείμνηστος Κώστας Μακρής

λωσε στην Παπούα Είναι χαρά μας να φιλοξενήσουμε μια ζεστή και ζωντανή

συνέντευξη

με τον αγαπητό Γκάμπι, που ετοιμάζεται τώρα με την όμορφη οικογένειά του να επιστρέ-

ψουν στην Παπούα για τη συνέχιση της διακονίας τους εκεί...

Απ’ τους εκδότες της ΦτΕ

• Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στον

Χριστό και πήρατε την απόφαση να αφιε-

ρωθείτε στη διακονία του Ευαγγελίου;

Οι γονείς μου προέρχονταν από ανιμιστικό

περιβάλλον με ρωμαιοκαθολικές επιρροές

Η ζωή μας, τότε, είχε ελάχιστες έως καθόλου

ενδείξεις ότι πιστεύαμε στον Ιησού Όταν

ήμουν μαθητής στο Λύκειο, ένας ποιμένας

με προσκάλεσε σε μια χριστιανική κατασκή-

νωση Άκουσα καθαρά το βιβλικό μήνυμα

για πρώτη φορά, ανταποκρίθηκα με πίστη

και δέχτηκα τον Ιησού ως Σωτήρα και Κύριό

μου.

Ένα χρόνο αργότερα, η εκκλησία μας

προσευχήθηκε και έστειλε δύο ιεραποστόλους

στην Ινδία. Εκείνο το πρωί της Κυριακής, προσευχήθηκα κι εγώ να ακολουθήσω το

παράδειγμά τους Μετά από τις πανεπιστη-

μιακές μου σπουδές, δούλευα σε μια εταιρεία

όταν, σ’ ένα όνειρο, το 1997, θυμήθηκα την

προσευχή που είχα κάνει Η αλήθεια είναι

ότι με δυσκολία παραιτήθηκα από την έτοιμη,

στρωμένη δουλειά μου και συνδέθηκα με την ιεραποστολή της ΟΜ για δύο χρόνια.

Πριν από την εκπαίδευση στην OM, νόμιζα

ότι εμείς στην Παπούα Νέα Γουινέα ήμασταν

οι τελευταίοι άνθρωποι στους οποίους έφτασε

το ευαγγέλιο Στη διάρκεια της εκπαίδευσης

συνειδητοποίησα ότι εκατομμύρια άνθρωποι

στον κόσμο δεν έχουν ακόμη ακούσει το

μήνυμα του ευαγγελίου. Ποιος θα τους πει

ότι ο Ιησούς πέθανε για αυτούς;

• Γιατί ήρθατε στην Ελλάδα; Πώς βλέπετε

τη χώρα αυτή, καθώς ζείτε εδώ για πολλά

χρόνια;

Ήρθα στην Ελλάδα το 2008 για να παντρευτώ

την Εύη Σταθέλου, την οποία γνώρισα όταν

εργαζόμουν στη Σρι Λάνκα Καθώς ερχόμουν

με το αεροπλάνο στην Ελλάδα, σκεφτόμουν

τι χαρά είναι να πηγαίνεις σε μια χώρα όπου

κήρυξε το ευαγγέλιο και περπάτησε ο απόστολος Παύλος. Μια χριστιανική χώρα και, ασφαλώς, οι άνθρωποί της πρέπει να αγαπούν τον Ιησού. Πόσο συναρπαστικό! Στην Ελλάδα γνώρισα πολλούς ανθρώπους με διαφορετικές συνήθειες, μερικοί από αυτούς έγιναν φίλοι και οικογένεια για μένα.

Στην Αθήνα βλέπει κανείς μια πραγματική

«ζούγκλα» από μεγάλες οικοδομές και πολυάσχολους ανθρώπους που βιάζονται, τρέχουν από τη μια δουλειά στην άλλη Κάποιοι άλλοι απολαμβάνουν τον καφέ τους για ατέλειωτες ώρες Ενώ στις μικρές πόλεις η ζωή κυλάει αργά, σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος Η Ελλάδα είναι μια υπέροχη χώρα με απέραντη φυσική ομορφιά στην ηπειρωτική

χώρα και στα όμορφα νησιά.

Αυτή η αίσθηση του δέους και του ενθουσιασμού σε μια χριστιανική χώρα σύντομα εξαφανίστηκε σαν ομίχλη Η Ελλάδα είναι χριστεπώνυμη χώρα, η πίστη δεν επηρεάζει

τις καρδιές των πολιτών της. Υπάρχει πλούσια

βιβλική ιστορία σε κάθε γωνιά με γνωστές προσωπικότητες της πρώτης εκκλησίας. Η Καινή Διαθήκη γράφτηκε στα ελληνικά και στη συνέχεια μεταφράστηκε σε όλες τις άλλες γλώσσες. Οι άνθρωποι φαίνεται να

είναι τόσο κοντά στην αλήθεια, ωστόσο πολ-

λοί απέχουν πολύ από την καρδιά της αλήθειας Καθώς σχεδιάζουμε να επιστρέψουμε

ως οικογένεια στην Παπούα, παλεύω με το ερώτημα: Κάναμε αρκετά; Τι άλλο μπορεί

να γίνει που δεν κάναμε; Βοηθήσαμε ώστε να φέρουμε τα αναμενόμενα αποτελέσματα

ή απλά ήμασταν δραστήριοι και κάναμε προγράμματα που δεν έχουν νόημα; Ελπίζουμε ότι βοηθήσαμε κάποιους, έστω και λίγο Αν όχι, ας συγχωρήσει ο

Θεός εμένα και την οικογένειά μας που σπαταλήσαμε το χρόνο μας εδώ και να μας βοηθήσει να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη

εκεί που πάμε...

• Ποιες ήταν οι διακονίες σας στην Ελ-

λάδα και ποιες είναι οι εντυπώσεις σας

από τις διάφορες δράσεις σας;

Υπηρέτησα με τον χριστιανικό οργανισμό

ΟΜ ως υπεύθυνος των προγραμμάτων της

στην Ελλάδα από το 2012 έως τον Φε-

βρουάριο του 2022. Η σύζυγός μου και εγώ

συμβάλαμε στην ανάπτυξη της συγκρότησης

του οργανισμού αυτού στην Ελλάδα Χτίσαμε

με προσοχή πάνω στα θεμέλια

που έθεσαν η Joanna Bas-

sam, ο Kees den Toom και

άλλοι

Είμαστε δραστήρια μέλη

της Ευαγγελικής εκκλησίας

«Νέα Ζωή» στην Αθήνα Υπη-

ρετήσαμε τις ομάδες νέων και

εφήβων, βοηθήσαμε με την

ομάδα λατρείας και διακόνησα

στον άμβωνα της τοπικής μας

εκκλησίας κάποιες φορές, κα-

θώς και σε άλλες εκκλησίες

της κοινότητάς μας μετά από

πρόσκλησή τους.

Με την OM βοηθήσαμε

πολλές τοπικές εκκλησίες σε

προγράμματα φροντίδας των αστέγων, στήριξης των προσφύγων και βοηθήσαμε πολλές

οργανώσεις στην προστασία θυμάτων σωματεμπορίας κλπ Μέσω του ‘United to Impact’ προσπαθήσαμε να ενθαρρύνουμε χρι-

στιανούς από διαφορετικές χώρες και αποχρώσεις να λατρεύουν τον Θεό και να προσεύχονται μαζί ενισχύοντας την ενότητα του σώματος του Χριστού.

Η εντύπωσή μου είναι ότι υπάρχουν

λίγοι συνειδητοί πιστοί του Χριστού στα

χωριά και στα νησιά, σε σύγκριση με την

Αθήνα Υπάρχει πολλή δουλειά ακόμη που

χρειάζεται να γίνει, αλλά και να δυναμώσουμε

συστηματικά τη μαρτυρία μας για να δούμε

αυτό το έθνος να αγγίζεται από το ευαγγέλιο

του Ιησού Βρίσκω ότι αρκετοί συμπατριώτες

μας είναι ανοιχτοί και έτοιμοι να συζητήσουν

για πνευματικά θέματα

• Πώς βλέπετε τις διάφορες εκκλησίες

και άλλες διακονίες στην πατρίδα μας;

Έχω προσκληθεί να κηρύξω σε διάφορες

εκκλησίες σε πολλά μέρη της Ελλάδας, καθώς και σε χριστιανικές κατασκηνώσεις

και βιβλικά συνέδρια. Συνεργάστηκα με πολ-

λές χριστιανικές κινήσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο Το καθήκον μας είναι να αγγιχθεί η Ελ-

λάδα με το ευαγγέλιο και αυτό δεν είναι αποστολή μόνο μίας εκκλησίας, αλλά όλων των πιστών μαζί. Το σήμα του οργανισμού μας δεν είναι το σημαντικό, αλλά το μήνυμα της σωτηρίας του Χριστού και ο επανευαγγελισμός της Ελλάδας

Όλη η εκκλησία του Χριστού πρέπει να

διακηρύξει όλο το Ευαγγέλιο σ’ όλο τον κόσμο... (γνωστή ως διακήρυξη της Λωζάννης).

Αυτή είναι η αποστολή μας και σ’ αυτό

πρέπει να εστιάσουμε όλη την προσπάθειά

μας και τον κόπο μας

• Πώς και γιατί πήρατε την απόφαση να

επιστρέψετε οικογενειακώς και να εργα-

στείτε μεταξύ των συμπατριωτών σας

στην Παπούα;

Μετά από 24 χρόνια εργασίας και ζωής σε

διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της

Ελλάδας, ένιωσα ότι ήρθε η ώρα να επι-

στρέψω και να εργαστώ στην πατρίδα μου

υπηρετώντας την εκκλησία του Χριστού στην

Παπούα Νέα Γουινέα

Πρώτα, ελπίζω να είμαστε χρήσιμοι στην

τοπική εκκλησία της Παπούα με τις μικρές

μας δυνάμεις και την εμπειρία όλων αυτών

των χρόνων Έπειτα, προσδοκούμε να συ-

νεργαστούμε με τη μικρή ομάδα της OM

στην Παπούα και με όλη την κοινότητα των

πιστών, ώστε να εκπαιδεύσουμε, να προ-

ετοιμάσουμε και να στείλουμε περισσότερους

ιεραποστόλους από την Παπούα σ’ άλλα

μέρη του κόσμου

• Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις

για ιεραποστόλους και το παγκόσμιο ιεραποστολικό έργο στις μέρες μας;

Υπάρχουν πολλές προκλήσεις στη σύγχρονη

ιεραποστολή, π χ η αναζήτηση εθελοντών

που θα σε καλύψουν και θα σε υποστηρίξουν

οικονομικά για να ζήσεις και να υπηρετήσεις

σε μια άλλη χώρα Πρόκληση είναι επίσης

να αφήνεις την οικογένειά σου και τους ανθρώπους που αγαπάς, το οικείο περιβάλλον,

την άνεσή σου, για να πας σε ένα μέρος

όπου οι άνθρωποι δεν μιλούν τη γλώσσα

σου, έχουν άλλες πολιτισμικές συνήθειες

και δεν ξέρεις αν θα σε δεχτούν ή όχι.

• Ποια είναι η συμβουλή σας για τους

νέους που θα ήθελαν να αφιερωθούν

στο ιεραποστολικό έργο;

Όλοι οι πιστοί του Κυρίου έχουμε την κλήση

του Θεού στη ζωή μας, που βέβαια είναι διαφορετική από άτομο σε άτομο Έχουμε

επίσης και αγνές φιλοδοξίες για τη ζωή μας

Κάποιοι από εσάς μπορεί να μην έχετε

την κλήση να υπηρετήσετε τον Κύριο ως ιεραπόστολοι σε μια ξένη χώρα Αλλά καλείστε να πραγματοποιήσετε τις φιλοδοξίες σας δουλεύοντας στον επιχειρηματικό κόσμο

΄Οπου κι αν είσαι, ο Θεός σε έχει τοποθετήσει

εκεί για να είσαι μάρτυράς Του στους ανθρώπους γύρω σου. Άφησε το φως σου να λάμψει με τη ζωή σου εκεί

Μερικοί από εσάς θα κληθούν να περάσουν τα σύνορα ή να συνεργαστούν τοπικά

με μια ιεραποστολική οργάνωση Η προσευχή

μου είναι να είμαστε όλοι υπάκουοι στην οδηγία του Θεού και να δουλέψουμε για τη δόξα Του Αυτό είναι που, τελικά, έχει αξία! n

Από το συνέδριο της ΟΜ που φιλοξενήθηκε στον πολυχώρο του Cosmovision Center

«Έκανα κάτι, νομίζω το σωστό, αλλά θέλω να το συζητήσουμε από

κοντά», η φωνή της φίλης μου στο τηλέφωνο ήταν ασυνήθιστα επιτακτική και

δεν μου άφηνε περιθώρια άρνησης λόγω φόρτου εργασίας, που όντως είχα

Βρεθήκαμε έξω και πριν καλά καλά δώσουμε την παραγγελία για το τσάι μας, άρχισε: «Θυμάσαι μια φίλη και συνάδελφο που σου έλεγα ότι είχε προβλήματα

με τον άνδρα της και τα συζητούσαμε προκειμένου να τη βοηθήσω; Έπρεπε

να με είχε ακούσει Ε, πριν από λίγες μέρες την κηδέψαμε!». Έμεινα με το

στόμα ανοιχτό. «Και ποιο ήταν το σωστό, που λες ότι έκανες εσύ;», τη ρώτησα

με αγωνία. «Μίλησα στη μητέρα της!» μου απάντησε κοφτά και χωρίς να στα-

ματήσει, συνέχισε να μου λέει ότι, μετά από την κηδεία, οι αμφιβολίες για το

θάνατο της άτυχης γυναίκας δεν την άφηναν σε ησυχία. Της ήταν αδύνατο να

κατανοήσει ότι η φίλη της έπαθε στα καλά του καθουμένου καρδιακή προσβολή

στο μπάνιο και ότι ο σύζυγος, όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε, τη βρήκε στην

μπανιέρα λίγο μετά τα μεσάνυχτα που την αναζήτησε, νεκρή Επειδή εκείνη

ήξερε λεπτομέρειες από τη ζωή του ζευγαριού, που δεν ήταν και τόσο ειρηνική, την συμβούλευε από καιρό να φύγει από το σπίτι, γιατί η κατάσταση είχε

φτάσει στο απροχώρητο, αλλά εκείνη σκεφτόταν τη δύο ετών κορούλα της και

έκανε υπομονή, παρά την επαναλαμβανόμενη βίαιη συμπεριφορά του συζύγου

της απέναντί της. Από την πρώτη στιγμή η φίλη μου δεν είχε πιστέψει τα περί

καρδιακής προσβολής, μου έλεγε ανάμεσα στους λυγμούς της, αλλά δεν είχε

και αποδείξεις για κάτι άλλο. Όταν όμως στην κηδεία είδε τη μητέρα της φίλης

της να σπαράζει στο κλάμα και να φωνάζει «γιατί;», κατάλαβε ότι η οικογένειά

της, που ζούσε στην Ελλάδα, δεν ήξερε τίποτα από το δράμα που ζούσε το

παιδί τους στην ξένη χώρα Μια μέρα μετά από την κηδεία τής μίλησε και της

είπε όσα ήξερε Την πίεσε να πάνε μαζί στον εισαγγελέα και να ζητήσουν την

εκταφή, προκειμένου να εξακριβωθεί η ακριβής αιτία θανάτου, όπως και έγινε

Η άτυχη γυναίκα δεν είχε πεθάνει στο μπάνιο, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς

του συζύγου, αλλά στο κάτω μέρος της εσωτερικής σκάλας, όπου την είχε

σπρώξει από το κεφαλόσκαλο ο ίδιος, εν βρασμώ ψυχής, όπως είπε τελικά

στον ανακριτή. Ο δολοφόνος σύζυγος φυλακίστηκε και το μικρό κοριτσάκι έφυγε με τη γιαγιά του στην Ελλάδα

εκείνη ζούσε. Αν επέμενα να ζητήσει βοήθεια

από την οικογένειά της ή από άλλους, αρμό-

διους φορείς, ίσως ήταν ακόμα στη ζωή

Εκείνη όμως δεν ήθελε να μιλάει για το

δράμα που ζούσε και έλπιζε ότι θα έφτιαχναν

τα πράγματα καθώς το παιδί μεγάλωνε

Έπρεπε να είχε φύγει από το σπίτι...».

«Εγκλήματα πάθους» τα έλεγαν παλιά,

αλλά τα τελευταία 25 χρόνια έχει επικρατήσει

ο όρος της «έμφυλης βίας», που μπορεί να

είναι λεκτική, σωματική, ψυχολογική/συναι-

σθηματική κακοποίηση, βιασμός και στο

ακρότατο όριο μπορεί να οδηγήσει, όπως εν

προκειμένω, σε γυναικοκτονία Είναι ένα κα-

θημερινό παγκόσμιο φαινόμενο που πλήττει

στην συντριπτική του πλειοψηφία γυναίκες

και νεαρά κορίτσια, συχνά όμως παραμένει

αόρατο, καθώς το ποσοστό καταγγελιών –

παγκοσμίως – είναι μικρό Διακρίνεται, όπως

λένε οι ειδικοί, από άλλες μορφές βίας, καθώς

πηγάζει από την ιστορικά διαπιστωμένη ανι-

σότητα στις σχέσεις κοινωνικής ισχύος/εξου-

σίας μεταξύ ανδρών και γυναικών, η οποία

οδήγησε στην κυριαρχία των ανδρών και

στις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών

Το ερώτημα βασανιστικό: Είναι ο φόβος

ή το βήμα στο άγνωστο χωρίς εγγύηση που

εμποδίζει το θύμα να μιλήσει, ώστε να μπει

ένα τέλος σε μια μίζερη και στις περισσότερες

περιπτώσεις αδιέξοδη κατάσταση, τόσο για

την ίδια τη γυναίκα, όσο και για τα παιδιά

της, που ενδεχομένως υπάρχουν; Είναι δύ-

σκολη μια γενική απάντηση, γιατί η απόφαση

είναι προσωπική της καθεμιάς. Αλλά ακόμα

και σε αδιέξοδες καταστάσεις υπάρχει λύση,

όταν κανείς είναι υποχρεωμένος από τις κα-

ταστάσεις να αγωνιστεί για την ίδια του τη

ζωή

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιά-

στηκαν σε μια ημερίδα στο Ευρωπαϊκό Κοι-

νοβούλιο τον Νοέμβριο 2019 με θέμα: «Έμ-

φυλη Βία και Κοινωνικοπολιτικές Πρακτικές.

Η ακραία περίπτωση της ‘Γυναικοκτονίας’»:

• 2.600 γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση

χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο από

ενδοοικογενειακή βία.

• 1 στις 2 γυναίκες έχει βιώσει ψυχολογική

βία από το σύντροφό της

• 1 στις 8 γυναίκες έχει υποστεί οικονομική

βία από το σύντροφό της

Ας μην παραβλέψουμε ότι αυτά τα στοιχεία αναφέρονται στη «χριστιανική» Ευρώπη!

Πόσο διαφορετική είναι η εικόνα της Δημιουργίας: «Και εποίησεν ο Θεός τον άν-

θρωπον κατ’ εικόνα εαυτού, κατ’ εικόνα Θεού

εποίησεν αυτόν, άρσεν και θήλυ εποίησε αυτούς» (Γένεση 1:27). Όλα ήταν τέλεια, «κατ’ εικόνα Θεού»! Αργότερα δημιουργήθηκαν οι

ανισότητες και οι σχέσεις εξουσίας, που φτά-

νουν μέχρι σήμερα με όλα τα τραγικά αποτελέσματα. Οι άνθρωποι παράκουσαν τις εντολές του Θεού, ολόκληρη η ανθρωπότητα

έπεσε στην αμαρτία και η αμαρτία έχει πάντα τραγικές συνέπειες, δυστυχώς

Τα Καλά Νέα είναι ότι ο Θεός παρόλα

αυτά συνέχιζε να αγαπάει τον άνθρωπο και

να τον ψάχνει, ζητώντας με κάθε τρόπο και την αποκατάσταση των σχέσεων Έστειλε, τέλος, τον Ιησού Χριστό, τον μονάκριβο Γιο

Του και έτσι έγινε πλήρης αποκατάσταση για όσους πίστεψαν στη θυσία Του.

Το ζητούμενο είναι η απόφαση, τόσο στη

σχέση κάθε ανθρώπου με τον Θεό, όσο και σε μια ανθρώπινη σχέση, σε άλλη κλίμακα

βέβαια Σε μια καταπιεστική συζυγική σχέση, όπου δεν υπάρχει πλέον η αγάπη, αλλά κυριαρχεί το μίσος και σκέψεις εξόντωσης του

άλλου, η σωστή απόφαση είναι πάλι το ζητούμενο

Αλλά μια τέτοια απόφαση είναι και πάλι άκρως προσωπική, με τις ανάλογες συνέπειες

βέβαια! n

* Μπορείτε να επισκεφτείτε το ιστολόγιο της Αλτάνας Φίλου Πατσαντάρα http://www.filos-europe. com/from-brussels-with-love/

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Στη χώρα μας, έχουμε ως δεδομένη την πρόσβαση σε καλή ιατροφαρμακευτική περί-

θαλψη. Όμως δεν συμβαίνει το ίδιο σε πολλές άλλες χώρες, όπου εργάζεται η ιεραποστολή

μας.

Στη Γουατεμάλα, για παράδειγμα, ένα δεκάχρονο αγόρι

δούλευε στο σπίτι ενός γείτονα, όταν ένα άλογο τον κλότσησε

στο κεφάλι και το παιδί έχασε τις αισθήσεις του Ο πατέρας

του ο Rómulo τον μετέφερε εσπευσμένα στο πλησιέστερο

κέντρο υγείας Ωστόσο, ο γιατρός τού είπε ότι το κέντρο

τους δεν είχε τα απαραίτητα μέσα για τη φροντίδα της κατάστασης του παιδιού και συνέστησε να τον πάει στο Νοσοκομείο Señorita Elena της ιεραποστολής μας στην πόλη Cubulco, όπου θα μπορούσε να βρει τις ιατρικές υπηρεσίες

που χρειαζόταν το παιδί του Το Νοσοκομείο αυτό ήταν

πολύ μακριά από την περιοχή τους, αλλά ήταν ανάγκη να

φτάσει ως εκεί για να σωθεί το παιδί μετά από το σοβαρό

τραυματισμό του στο κεφάλι.

Όταν έφτασαν στο νοσοκομείο μας, ο Rómulo ρώτησε

για το κόστος της θεραπείας, καθώς επρόκειτο για μια πολύ

φτωχή οικογένεια Το προσωπικό έδειξε κατανόηση και συμ-

φώνησε να προχωρήσει στη θεραπεία με το ελάχιστο κόστος Ο Rómulo εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για την υποστήριξη και τη συμπόνια που συνάντησε από το προσωπικό μας

Είπε ότι, παρά τη μεγάλη απόσταση, άξιζε που έκαναν το ταξίδι αυτό Αν δεν δεχόταν το νοσοκομείο να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος του κόστους της θεραπείας, η οικογένεια θα βρισκόταν σε αδιέξοδο. Με τη χάρη του Θεού, η ιατρική ομάδα της Ιεραποστολής μας προέβη στη σωστή θεραπευτική αγωγή για να βάλει το παιδί στο δρόμο της θεραπείας και ανάρρωσης.

Ένας από τους ντόπιους συνεργάτες της ιεραποστολής μας επισκέφθηκε πρόσφατα το

νοσοκομείο Señorita Elena και μίλησε με το προσωπικό και με ασθενείς Ένα από τα άτομα

που μίλησαν ήταν η Timotea, μια 71χρονη ασθενής από ένα χωριό της περιοχής Υπέφερε

για περισσότερο από ένα χρόνο, καθώς ένα νύχι του ποδιού της μεγάλωνε προς τα μέσα

Ήταν επίσης διαβητική και όταν τα παιδιά της παρατήρησαν το χρώμα του ποδιού της, την

Αγαπητοί μας

αδελφοί και φίλοι...

ME TO X ΕΡΙ

ΤΗΣ

ΑΓΑΠΗΣ

Η

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

πήγαν αμέσως στα επείγοντα του νοσοκομείου μας Ο γιατρός ενημέρωσε την οικογένεια

ότι έπρεπε να ακρωτηριάσουν δύο δάχτυλα! Αν είχαν καθυστερήσει περισσότερο, θα κινδύνευε να ακρωτηριαστεί ολόκληρο το πόδι της

Η Timotea λέει πως είναι ευγνώμων στον Θεό για την περίθαλψη που έτυχε στο Νοσο-

κομείο μας και ευχαριστεί το προσωπικό μας για την υπέροχη εμπειρία που είχε εκεί με τη

σοβαρή αυτή εγχείρηση.

Η μεγάλη έλλειψη αναγκαίας υγειονομικής περίθαλψης και ο υποσιτισμός στην περιοχή

Cubulco οδηγούν τους κατοίκους σε χρόνιες ασθένειες και μείωση του προσδόκιμου της

ζωής τους Το ίδιο ισχύει και για άλλες περιοχές του κόσμου, όπου η Ιεραποστολή μας έχει

ιατρικά κέντρα και κλινικές

Είναι συνηθισμένο φαινόμενο οι άνθρωποι να μη φροντίζουν επαρκώς την υγεία τους

για πολλούς λόγους, όπως ο φόβος για το άγνωστο, η αποφυγή ιατρικών δαπανών, η μεγάλη

απόσταση που τους χωρίζει από γιατρούς και ιατρικά κέντρα κλπ. Σε κάποιες περιοχές όπου

διακονεί η ιεραποστολή μας, οι οικογένειες στερούνται τα οικονομικά μέσα για να ανταποκριθούν ακόμα και στη βασική ιατρική φροντίδα τους, με αποτέλεσμα να φτάνουν σε σημείο, όπου είναι πολύ αργά πια να κάνουν κάτι για τη θεραπεία τους Είναι σημαντικό για πολλές περιοχές στις οποίες εργάζεται η ιεραποστολή μας ότι έχουμε κλινικές και ιατρικά κέντρα, όπου εκδηλώνουμε την αγάπη του Χριστού προς τους ανθρώπους παρέχοντάς τους τις αναγκαίες ιατρικές υπηρεσίες, με αποτέλεσμα, εκτός από τη φυσική τους υγεία, να μεταμορφώνεται και η ζωή τους όταν ακούνε και πιστεύουν στον Σωτήρα Χριστό. Στο Νοσοκομείο μας Señorita Elena, καθώς και σε άλλα ιατρικά κέντρα μας, μιλάμε στους ασθενείς για τον Χριστό, για τη σωτηρία τους, για το Ευαγγέλιο. Οι γιατροί και οι νοσοκόμες προσεύχονται μαζί τους και για τη θεραπεία τους Εκτός από μεγάλα Νοσοκομεία όπως η Señorita Elena, η ιεραποστολή μας διαθέτει αρκετές μικρότερες ιατρικές κλινικές σε απομακρυσμένες περιοχές, όπου φροντίζουμε ανθρώ-

πους που διαφορετικά δεν θα είχαν πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα

Κλείνοντας το γράμμα μου, θα ήθελα να εκφράσω τις προσωπικές μου ευχαριστίες, αλλά

και τις θερμές ευχαριστίες ολόκληρης της ιεραποστολής μας προς όλους τους υποστηρικτές

μας, που με τις δωρεές τους μας δίνουν τη δυνατότητα να υπηρετούμε τους συνανθρώπους μας, εκδηλώνοντας έτσι την αγάπη του Θεού και οδηγώντας πολλούς στον Σωτήρα Χριστό Με τον

τρόπο αυτό φροντίζουμε για τη σωματική τους

υγεία και παράλληλα τους μιλούμε για τη σωτηρία

που προσφέρει ο Χριστός

Εύχομαι ο Κύριος να σας ανταμείψει καλύπτο-

ντας κάθε ανάγκη σας σωματική και πνευματική.

Με την εν Χριστώ αγάπη μου, ο συνεργάτης

σας,

Τάσος Ιωαννίδης

Στο νοτιοδυτικό άκρο της Ταϊλάνδης, οι εκεί υπεύθυνοι του έργου μας συνεργάζονται με Βιρμανούς πρόσφυγες από τη Μιανμάρ, οι οποίοι τράπηκαν σε φυγή για να γλιτώσουν από τη φοβερή βία που έφερε η συνεχιζόμενη εμφύλια σύγκρουση μετά από την επικράτηση του στρατιωτικού πραξικοπήματος το Φεβρουάριο του 2021. Πολλοί από τους απελπισμένους αυτούς ανθρώπους ζουν σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς και δεν έχουν πρόσβαση ούτε καν σε βασική υγειονομική περίθαλψη ή εκπαίδευση. Οι περισσότεροι πρόσφυγες είναι γυναίκες και παιδιά και μάλιστα μερικά παιδιά βρίσκονται εκεί χωρίς τους γονείς τους Όλοι αυτοί οι πρόσφυγες υφίστανται πολλές κακουχίες και βάσανα

Τον Απρίλιο του 2021, κάναμε έκκληση στους υποστηρικτές των διακονιών της ιεραποστολής μας και η ανταπόκριση ήταν εντυπωσιακή Οι υποστηρικτές μας με χριστιανική αγάπη

και γενναιοδωρία πρόσφεραν πολλαπλάσια χρήματα απ’ τις προσδοκίες μας, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να βοηθήσουμε περισσότερους ανθρώπους, δείχνοντάς τους έτσι την αγάπη του Χριστού. Προσφέραμε πακέτα τροφίμων σε 1.281 οικογένειες στη Μιανμάρ. Οι ντόπιοι

συνεργάτες μας μοίρασαν τα πακέτα αυτά στις οικογένειες που είχαν ανάγκη, μιλώντας τους

παράλληλα για το Ευαγγέλιο του Χριστού και για τη σωτηρία που Εκείνος δίνει σε όσους Τον

δεχτούν με μετάνοια και πίστη Δοξάζουμε τον Θεό γιατί, καθώς συνεχίζουμε να εργαζόμαστε

μεταξύ των προσφύγων αυτών, ακούμε μαρτυρίες πολλών που άλλαξε η ζωή τους και βρί-

σκουν την ελπίδα τους στον Χριστό

Η κλήση μας από τον Θεό είναι να καλύψουμε τις βαθύτερες πνευματικές και φυσικές

ανάγκες των ανθρώπων φέρνοντας στη ζωή τους την ελπίδα και να δημιουργήσουμε χριστιανικές κοινότητες στο όνομα του Ιησού Χριστού. Αυτή τη δυνατότητα μας τη δίνει ο Θεός με τη συνεργασία και τη βοήθεια των πιστών χριστιανών υποστηρικτών μας και Τον ευχαριστούμε γι’ αυτό Η ιεραποστολή μας στην Ταϊλάνδη και οι τοπικές εκκλησίες εκεί είδαν την κατάσταση και συνειδητοποίησαν την ανάγκη για τη δημιουργία ενός προσφυγικού καταυλισμού Ευχαριστούμε τους υποστηρικτές μας που ανταποκρίθηκαν με γενναιοδωρία και

ΤΑ

ΝΕΑ ΤΟΥ

ΣΠΟΡΕΑ

ME TO X ΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

αγάπη δίνοντάς μας τη δυνατότητα να καλύ-

ψουμε τη βασική αυτή ανάγκη.

Το έργο της Ιεραποστολής μας έχει θαυ-

μάσια αποτελέσματα Οι συνεργάτες μας στην

Ταϊλάνδη ίδρυσαν το Light Asean οικοτροφείο

για τα παιδιά των προσφύγων παρέχοντας

στέγη, βοήθεια και εκπαιδευτική υποστήριξη

σε αγόρια και κορίτσια που έχουν βιώσει

τόσες πολλές τραγωδίες στην παιδική και

νεανική ζωή τους.

Πρόσφατα, ένας από τους ντόπιους

συνεργάτες μας επισκέφτηκε τον προσφυγικό

καταυλισμό στη Μιανμάρ, όπου μοιράστηκαν

πακέτα τροφίμων Συνάντησε μια ανύπαντρη

μητέρα που εργαζόταν σκληρά κάνοντας ό,τι

μπορούσε για να συντηρήσει τις δύο κόρες

της. Τα κορίτσια έμεναν μόνα στο σπίτι τις

περισσότερες ώρες της ημέρας, ενώ η μητέρα

δούλευε Η μικρότερη κόρη είναι 11 ετών και

Γράφει ο ντόπιος υπεύθυνος

του έργου μας στη Μιανμάρ:

«

Πρώτα απ’ όλα, ευχαριστώ

τον Θεό για όσα έχει κάνει

μέσω των ντόπιων εργατών

Του στη Μιανμάρ.

Κι ευχαριστώ επίσης

εκείνους που μας

υποστηρίζουν μέσω της

AMG με τις γενναιόδωρες

προσφορές τους και με

τις προσευχές τους».

βοηθάει στην προσφυγική κατασκήνωση για να κερδίσει λίγα χρήματα, ώστε να μπορέσει

να βοηθήσει κάπως τη μητέρα για την κάλυψη των εξόδων της οικογένειας

Η μεγαλύτερη κόρη, η Mue, πέρασε τα σύνορα της Ταϊλάνδης για να πάει στο Light Asean, το οικοτροφείο της ιεραποστολής μας για να σπουδάσει Εκεί συνάντησε την Ester.

«Τα παιδιά έρχονται συχνά στο οικοτροφείο χωρίς να ξέρουν να υπακούνε και προκαλούν προβλήματα», λέει η Ester, η διευθύντρια του οικοτροφείου. Τα παιδιά αυτά έχουν βιώσει περισσότερα δυσάρεστα γεγονότα από όσα έχουμε ζήσει οι περισσότεροι από εμάς σε ολόκληρη τη ζωή μας Οι συνθήκες μέσα από τις οποίες έχουν περάσει τα έχουν εθίσει στην απελπισία, έχουν σκληρύνει τις καρδιές τους και τα ανάγκασαν να ζουν πάντοτε με την αγω-

νία πώς να επιβιώσουν Αλλά υπάρχουν κι άλλα σ’ αυτή την ιστορία Η ίδια η Ester ήταν κι

αυτή ένα παραμελημένο παιδί και μεγάλωσε σε παρόμοια κατάσταση Τώρα μπορεί να δει

το χέρι του Θεού στη ζωή της

και πώς Εκείνος χρησιμοποιεί

τις δυσκολίες που γνώρισε

στο παρελθόν για να μπορεί

τώρα να καταλαβαίνει και να

περπατά δίπλα σε αυτά τα

παιδιά και να τα βοηθά, όπως

ακριβώς βοηθήθηκε η ίδια

Τα παιδιά που μένουν

στον ξενώνα συνηθίζουν στην

ομαδική ζωή και ασχολούνται

περισσότερο με τα κοινά, λέει

η Ester, κι έτσι ξεκινάει η μετα-

μόρφωση στη ζωή τους Το

προσωπικό εκδηλώνει την αγάπη του Χριστού

προς κάθε παιδί, τους μιλάει για το Ευαγγέλιο

δίνοντας σε κάθε αγόρι και κορίτσι την ευκαιρία

να γνωρίσουν τον Χριστό. Τα παιδιά διδάσκο-

νται επίσης επαγγέλματα και τέχνες για τη ζωή

τους Η Ester γίνεται μάρτυρας του καταπληκτι-

κού τρόπου με τον οποίο ο Θεός εργάζεται στη

ζωή αυτών των παιδιών, καθώς μεταμορφώνει

τις καρδιές τους και αποκτούν πάλι ελπίδα για

το μέλλον τους

Η Mue παραδέχεται ότι όταν ήρθε στο οικο-

τροφείο, συμπεριφερόταν άσχημα κι είχε θυμό

για τη μητέρα της. Αλλά τώρα η ζωή της έχει

αλλάξει κι αυτό συμβαίνει επειδή στο οικοτρο-

φείο έμαθε για τον Ιησού Χριστό και Τον δέχτηκε ως Σωτήρα της Νιώθει ευγνωμοσύνη για

το γεγονός ότι ο Χριστός έχει αφαιρέσει από την καρδιά της το θυμό και το φόβο που ένιωθε

Με δάκρυα στα μάτια, η Mue λέει πόσο μετανιώνει που ένιωθε θυμό για τη μητέρα της, επειδή την άφηνε τόσο συχνά μόνη στο σπίτι. Συνειδητοποιεί τώρα ότι η μητέρα της εργαζό-

ταν σκληρά για να εξασφαλίσει τα αναγκαία για την οικογένειά τους μέσα σε απελπιστικές συνθήκες. Ανυπομονεί να δει τη μητέρα της και να μοιραστεί μαζί της το Ευαγγέλιο. Θέλει και η μανούλα της να απολαύσει την αγάπη του Χριστού όπως η ίδια Το έργο μας γι’ αυτούς τους πρόσφυγες στη Μιανμάρ ξεκίνησε με αφορμή την προσπά-

θειά μας να καλύψουμε αρχικά τις ανάγκες για φαγητό των πεινασμένων, αλλά ο Θεός έχει κάνει πολύ περισσότερα από ό,τι μπορούσαμε να φανταστούμε Καλύψαμε τη βασική ανάγκη για προσφορά τροφής και τη μεγαλύτερη ανάγκη να δώσουμε ελπίδα και να αποκαταστήσουμε ζωές με τα Καλά Νέα του Ευαγγελίου. Δοξάζουμε τον Θεό που βλέπουμε καρπούς

από τους σπόρους που σπάρθηκαν με τη χάρη Του και Τον ευχαριστούμε που άνοιξε πόρτα

για να κάνουμε ακόμη περισσότερα βοηθώντας αυτούς τους πρόσφυγες και ιδρύοντας το

οικοτροφείο στην Ταϊλάνδη

Οι συνεργάτες μας στη Μιανμάρ και την Ταϊλάνδη

εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους

προς όλους τους υποστηρικτές της ιεραποστολής μας για τη βοήθεια που προσφέρουν μέσα

στις δύσκολες περιστάσεις που διέρχονται Ας συνεχίσουμε να προσευχόμαστε για τις διακονίες αυτές στις διάφορες χώρες του κόσμου

Λίγο πριν τυπωθεί το περιοδικό μας, με θλίψη πληροφορηθήκαμε για τους

καταστροφικούς

Kαταστροφικός Σεισμός στην Τουρκία και Συρία

Ο αριθμός των θυ-

μάτων ανεβαίνει δρα-

ματικά. Όλο και πε-

ρισσότερες τραγικές

ιστορίες φτάνουν σε

όλους μας μέσα απ’

τις ζωντανές συνδέ-

σεις των ΜΜΕ για τις

χιλιάδες ανθρώπους

που μένουν θαμμένοι

στα συντρίμμια.

Η ιεραποστολή

μας έστειλε την ίδια

μέρα χρήματα στην

Τουρκία για την άμεση

στήριξη των σεισμο-

παθών με σκηνές ,

κουβέρτες και είδη

προσωπικής υγιεινής

με τη φροντίδα πιστών

χριστιανών από διά-

φορες εκκλησίες, με

τις οποίες συνεργαζό-

μαστε ήδη στη χώρα

αυτή.

Οι ανάγκες είναι

τεράστιες και θα είναι

πολύ μακρύς ο δρόμος για την κάλυψη

τόσων αναγκών Σίγουρα χρειάζεται η κινη-

τοποίηση όλων και βοήθεια απ’ όλα τα

κράτη για να αντιμετωπιστεί μια τόσο

μαζική καταστροφή.

Θέλουμε όμως πάλι να βρεθούμε στην

πρώτη γραμμή ως ιεραποστολή και πιστοί

του Χριστού και να κάνουμε το δικό μας

μέρος υπηρετώντας τις βαθύτερες ανάγκες

όσο περισσότερων ανθρώπων μπορέ-

σουμε Ιδιαίτερα ζητάμε τις προσευχές σας για

τη βοήθεια που χρειάζεται να προσφερθεί

και στη Συρία, αλλά το γεγονός ότι πρόκει-

ται για εμπόλεμη ζώνη κάνει τα πράγματα

πολύ δύσκολα, προκειμένου η ανθρωπι-

στική βοήθεια να φτάσει στα θύματα των

σεισμών που έπληξαν την περιοχή n

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι:

❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο.

❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίες

και τα μέσα που δίνει ο Κύριος.

❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, να ενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στην παγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγελίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της τον Σπύρο Ζωδιάτη.

Το έργο της μέχρι σήμερα είναι ενεργό σε πολλές χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.

Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοι έχουν φυσι

κές ανάγκες και όλοι χρειάζονται τον Χριστό

και τη σωτηρία που Αυτός παρέχει.

Γράψτε μας

Αν θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τη συνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας (όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμματα της ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις: ΗΠΑ/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A M G International, P O Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U S A Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Miltos Kalogeropoulos, 6 Angela Court, South Morang 3752, Victoria, AUSTRALIA

Γερμανία: Spyridon Kounouslis, Neckarstr 59, Esslingen 73728, Deutschland, Tel.: 071132099857 Commerzbank IBAN DE25611400710823286000

Ελλάδα

EUROBANK 0026.0040.61.0200212895

υπόλοιπες χώρες: A M G. Σπορέας: Aρ.

177/480039-71

«Θθ»

Δύο γράμματα (ένα στην πραγματικότητα), τα οποία από μικρός έχω στην καθημερινή

μου πορεία: Το Θήτα! Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ πάντα ήμουν περήφανος επειδή κουβα-

λάω το Θήτα! Μου φαινόταν μυστηριώδες, καλλιτεχνικό, σπάνιο, εντυπωσιακό, ακατανόητο

για τους άλλους λαούς, ξεχωριστό, χρήσιμο για μένα! Είναι από τα γράμματα στα οποία έχει μικρή διαφοροποίηση ο μικρός από τον κεφαλαίο χαρακτήρα Μια μικρή γραμμούλα ή λίγο

πιο στενό!

Εκτός του ότι το χρησιμοποιώ καθημερινά λόγω του ονόματός μου, επίσης το χρησιμοποιώ καθημερινά στο τέλος σχεδόν όλων των μηνυμάτων μου, τα οποία έχουν κάποιου είδους μελλοντική δράση! “Θθ”. Αυτό το “Θθ”, βέβαια, δεν σηματοδοτεί ούτε είναι τα αρχικά

κάποιου ονόματος, αλλά αναφέρεται σε κάτι που γράφει στην Αγία Γραφή

Γράφει στην Αγία Γραφή λοιπόν ο απόστολος Παύλος για τον εαυτό του: «Έτσι, αν θέλει

ο Θεός, θα έρθω χαρούμενος σ’ εσάς και θα απολαύσω τη συντροφιά σας» (Ρωμαίους 15:32, TGV). Επίσης ξαναλέει: «Αλλά εγώ θα σας έρθω πολύ σύντομα, αν είναι το θέλημα του Κυρίου...» (Α΄ Κορινθίους 4:19 TGV).

Και στις δύο περιπτώσεις που μιλάει για τον εαυτό του, γράφει: «Αν θέλει ο Θεός» ή «αν

είναι το θέλημα του Θεού». Επίσης, ο απόστολος Ιάκωβος γράφει και για όλους τους άλλους:

«Ακούστε με τώρα κι εσείς που λέτε, “σήμερα ή αύριο θα πάμε στην τάδε πόλη, θα καθίσουμε

εκεί ένα χρόνο, θα κάνουμε εμπόριο και θα κερδίσουμε”. Εσείς που τα λέτε αυτά δεν ξέρετε

τι μπορεί να συμβεί αύριο Τι είναι η ζωή σας; Είναι σαν τον ατμό που φαίνεται για λίγο κι

ύστερα εξαφανίζεται Αντί γι’ αυτά, να λέτε: “Αν ο Κύριος θελήσει, θα ζήσουμε και θα κάνουμε τούτο ή εκείνο”» (Ιακώβου 4:13-15, TGV).

Άρα, ο «ΑΤΜΟΣ» χρειάζεται να αντιληφθεί ότι είναι ατμός!

Βασισμένοι πάνω σε αυτή τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής οι άνθρωποι, όταν θέλανε να

πάνε ή να κάνουν κάτι, λέγανε «Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος», δηλαδή: «αν επι-

θυμεί ο Θεός να γίνει κάτι και αν το επιτρέπουν οι περιστάσεις».

Να λοιπόν πώς φτάσαμε στο Θθ! Θεού θέλοντος: Ένα “Θ” κεφαλαίο, που εννοεί τον Θεό

και ένα “θ” μικρό που σημαίνει θέλοντος Θθ!

Αυτό για να αναγνωρίσουμε στον Θεό τη δύναμη και τη θέληση!

Από τον

Άλλωστε, «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει», λέει ο θυμόσοφος λαός! n

Μια προσευχή

διαφορετική

«Δύο πράγματα γυρεύω από σένα, Θεέ μου, προτού πεθάνω, μη μου τα αρνηθείς. Φύλαξέ με απ’ το να χρησιμοποιήσω δόλο ή

ψευτιά φτώχεια να μη μου δώσεις, μα ούτε πλούτο δίνε μου το απαραίτητο ψωμί, μήπως παραχορτάσω και σε αρνηθώ και πω

«ποιος είναι ο Κύριος» ή, πάλι, μήπως στη φτώχεια κλέψω και

δυσφημίσω τον Θεό μου». (Παροιμίες 30:7-9)

Τα παραπάνω εδάφια

προέρ-

χονται από την καταπληκτική προσευχή

του Αγούρ. Βέβαια, δεν γνωρίζουμε ποιος

ήταν Πιθανολογείται ότι υπήρξε φίλος του

Σολομώντα, στον οποίον άρεσε αυτό που

είχε πει, ώστε θεώρησε ότι άξιζε να συ-

μπεριληφθεί στο βιβλίο των Παροιμιών.

Συγκρίνοντας, ίσως, ο Αγούρ τη δική του

σοφία με αυτήν του Σολομώντα, ένιωσε

ότι ως άνθρωπος ήταν χωρίς φρόνηση,

χωρίς σοφία, χωρίς πολλές γνώσεις Δεν

είχε καμία εκτίμηση στις δικές του δυνατό-

τητες, είχε όμως βαθιά εμπιστοσύνη στον

Θεό και στο λόγο Του. Η έντονη συναίσθηση

της αδυναμίας του και η με-

γάλη εμπιστοσύνη στον Κύριο

αποτελούν γνωρίσματα μιας

ψυχής ταπεινής και συνετής

και αυτό διαπιστώνεται από εκείνα που

ζητά από τον Θεό.

Πρώτον, δεν παρακαλεί για καλή υγεία, κάτι που όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν διακαώς Εκείνο που επιθυμεί είναι κάτι πιο αναγκαίο, πιο βασικό για τη δική του ψυχή

Ζητά ο Θεός να τον φυλάξει από τη ματαιότητα και το ψέμα Αυτός, που θεώρησε

τον εαυτό του ως άφρονα και χωρίς σύνεση, έχει καταλάβει ότι σοφία είναι ο φόβος του

Κυρίου και σύνεση είναι το να απέχει κάποιος από το κακό Το δεύτερο που ζητά

δεν είναι ο πλούτος, αλλά να μην του δώσει ο Θεός ούτε φτώχεια, ούτε όμως

Από τη ΧΑΡΟΥΛΑ ΤΣΑΓΚΑΛΙΔΟΥΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ Εκπαιδευτικό

και πλούτη. Φοβάται ότι η

φτώχεια θα τον απομακρύνει

από τον Θεό, τον οποίο και θα λησμονήσει

Μέσα από αυτή την προσευχή φαίνεται

πως ο Αγούρ έχει αξίες πολύ ανώτερες

από αυτές που χαρακτηρίζουν τη ζωή των

περισσότερων ανθρώπων σήμερα Έχει

ως πρότυπό του τον Θεό και τη σχέση του

με Εκείνον Η ψυχή του είναι υγιής, καθώς

επιδιώκει να «πλουτεί στον Θεό» (Λουκάς 12:21).

Ανάμεσα λοιπόν στις ακραίες καταστάσεις

πλούτου και φτώχειας, ο Αγουρ παρακαλεί

«να τρέφεται με αυτάρκη τροφή»... Ο πλού-

τος γίνεται, πολλές φορές, παγίδα και

αυτός που τον κατέχει έχει την πεποίθηση,

το θάρρος του στον πλούτο και ξεχνά τον

Θεό Από την άλλη, η φτώχεια που δεν

είναι ευχάριστη, επειδή ο άνθρωπος δεν

είναι πλασμένος για στερήσεις, τον οδηγεί,

μετά από την πτώση, στην αμαρτία Στην αμαρτία οφείλεται και η άνιση κατανομή

των αγαθών, καθώς και η αναλγησία όσων

τα κατέχουν έναντι των φτωχών

Σήμερα, το «τρέφομαι με αυτάρκη τροφή»

μας οδηγεί σε μια ζωή ήσυχης αυταπάρ-

νησης στα πόδια του Ιησού, όπως έκανε κάποτε η Μαρία, η αδελφή της Μάρθας

και του Λάζαρου Μαθαίνοντας από τον

Κύριο θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε

τη σοφία και τη σύνεση Εκείνου, μακριά

από τις μέριμνες και τις απογοητεύσεις, από τη ματαιότητα και το ψέμα που, τελικά, μόνο πόνο μπορεί να φέρουν στη ζωή

μας n

Ένας γίγαντας με παιδική καρδιά

Ο Κώστας Μεταλληνός

, «καίτοι

αποθανών, έτι λαλεί» Η μορφή του εξακο-

λουθεί να ασκεί μια άγια γοητεία, να αποτελεί

μια θαυμαστή ευλογία, να ακτινοβολεί σαν

ένα λαμπερό μετέωρο στον ουρανό της εκ-

κλησίας. Αν και πέρασαν εξήντα χρόνια, οι

αναμνήσεις μας δεν ξεθώριασαν και οι καρδιές

πετούν κοντά του με τις πνοές των γιασεμιών.

Ο αείμνηστος αδελφός υπήρξε «σκεύος

εκλογής», ιδρυτής της Ελεύθερης Ευαγγελικής

Εκκλησίας Αθηνών, φλογερός ευαγγελιστής,

δεινός απολογητής, γλαφυρός συγγραφέας,

τρυφερός ποιμένας των ψυ-

χών, ρέκτης και ρηξικέλευθος

στη μετάδοση των αιώνιων

αληθειών, οραματιστής και

πραγματιστής. Η δράση του πολυσχιδής, οι περγαμηνές του εντυπωσιακές. Υπήρξε πνευματικό ανάστημα παγκόσμιας εμβέλειας.

Και όμως, δεν ήταν το διανοητικό του διαμέτρημα που εντυπωσίαζε τους ακροατές

του Ήταν το χρίσμα του Αγίου Πνεύματος

που τους ενθουσίαζε, ήταν «η σφραγίς της

θείας δωρεάς» στο μέτωπό του, ήταν η χάρη

του Θεού στο πρόσωπό του που τους φτέ-

ρωνε Ο Μεταλληνός υπήρξε διανοητής, αλλά

και ακούραστος αγωνιστής της προσευχής

Προετοίμαζε τα κηρύγματά

Του

ΓΙΑΝΝΗ ΧΡ. ΚΡΕΜΜΥΔΑ

Φιλόλογου-Ποιητή

του με την προσευχή στα γό-

νατα και τα διαπότιζε με τα

δάκρυά του και με το άρωμα

της αγάπης του. Γι’ αυτό μιλούσε «με εξουσία», με αυθεντία, με παρρησία, «με την απόδειξη

του Αγίου Πνεύματος και της δύναμης»

Η επιτυχία του στη διακονία του δεν οφει-

λόταν τόσο στη διάνοιά του, όσο στην παλ-

λόμενη και φλεγόμενη από την αγάπη του

Χριστού καρδιά του, στη άγια ζωή του

Αν και βαθυστόχαστος μελετητής των

Γραφών και οξυδερκής ερμηνευτής, ήταν

εξαιρετικά απλός και διαυγής στη διατύπωση

των ευαγγελικών αληθειών, γι’ αυτό υπήρξε

ακατανίκητα ελκυστικός, μια πηγή «ύδατος

αλλομένου εις ζωήν αιώνιον»

Κήρυξε το μήνυμά του στα πιο περίοπτα

βήματα του καιρού του: Στην παλαιά Βουλή

και στην τωρινή Βουλή, στη φιλολογική αί-

θουσα του «Παρνασσού», στην Αθήνα αλλά

και «στα επέκεινα», πέρα από τα σύνορα,

«σε έθνη μακρινά»

Τα μέσα της εποχής του, όπως το ραδιό-

φωνο, τέθηκαν στη διάθεσή του και τα αξιο-

ποίησε στο έπακρο

Πολιτικοί (π χ Παν Κανελλόπουλος),

υπουργοί, διευθυντές υπουργείων, ιεράρχες,

πρόσωπα υψηλά ιστάμενα, μορφωμένοι και

απαίδευτοι κατέκλυζαν τις περιώνυμες αί-

θουσες των Αθηνών για να παρακολουθήσουν

τις μνημειώδεις διαλέξεις του Το κήρυγμά

του συγκίνησε αμέτρητες καρδιές, εισέδυσε

σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, καρποφόρησε

πλούσια Στην πατρίδα μας έλαβε χώρα μια

αθόρυβη εποποιία, συντελέστηκε μια θαυ-

μαστή πνευματική κοσμογονία. Το χέρι του

Θεού πραγματοποίησε θαυμάσια.

Η πραότητά του υπήρξε παροιμιώδης

Κανένας, ούτε ο πιο παράλογος και δύστρο-

πος αντίπαλος δεν μπόρεσε να τον εξοργίσει,

να διαταράξει την ακύμαντη ηρεμία του Η

αταραξία που διακατείχε την καρδιά του εκ-

δηλωνόταν στο πρόσωπό του, διαχεόταν

στο περιβάλλον του.

Η ταπείνωσή του ήταν υποδειγματική

Ξεχνούσε κάθε υποτίμηση ή προσβολή. Συγ-

χωρούσε ολόψυχα την αδικία, ευεργετούσε

απλόχερα τον αντίπαλο, τον νικούσε με την πλατιά καρδιά του, με την πνευματική ανωτερότητά του, με το μειλίχιο χαμόγελό του

Τον συνείχε το «φρόνημα του Σταυρού»

και το πνεύμα του ειρηνοποιού Υψωνόταν

πάνω από τις μικρόνοιες, τις μικρολογίες, τις μικροπρέπειες.

Ο Μεταλληνός ήταν μεγάλος, γιατί ήταν δούλος. Ήταν μεγάλος στην αυταπάρνησή

του, στην υπομονή του, στην εγκαρτέρηση...

Αδιαφορούσε για την προβολή του και ποθούσε να φανεί στη ζωή του το μεγαλείο του Χριστού, να μεγαλυνθεί το όνομά Του Ζητούσε

μόνο τη δόξα Του, να επεκταθεί η Βασιλεία

Του, να πραγματοποιηθεί το θέλημά Του, «ως εν ουρανώ». Αγωνιούσε και αγωνιζόταν

για την οικοδομή της εκκλησίας και την ενό-

τητα. Επιδίωκε τη συνεργασία, κατεύναζε τα

εξημμένα πνεύματα, γεφύρωνε τα εγωιστικά ρήγματα, αντανακλούσε την ωραιότητα του Χριστού στο περιβάλλον του

Ασύγκριτα πιο εύγλωττα από τη μελίρρυτη γλώσσα του και την έξοχη πένα του μιλούσε το γαλήνιο βλέμμα του, το θαυμάσιο παράδειγμά του Άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά

του όχι μόνο στη γενιά του, αλλά και στην καρδιά των νεοτέρων.

Ο μόχθος του ευλογήθηκε πλούσια και στέφθηκε με θαυμαστή επιτυχία. Όταν αναχώρησε για την αιώνια Πολιτεία, πάνω στα κάτωχρα χέρια του τοποθετήθηκαν ολόχρυσα στάχυα, σύμβολο των ψυχών που λυτρώθηκαν με τη διακονία του

Μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας ας υψωθεί η δέησή μας: Το Άγιο Πνεύμα και στην εποχή μας να εγείρει πνευματικά αναστήματα σαν τον Μεταλληνό, που θα υψώσουν τον Ήλιο του ευαγγελίου στον ουρανό

της πατρίδας μας, στο σκοτεινό κόσμο των έσχατων καιρών n

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ

Ένας χριστιανός με λαμπρο μυαλό

και μεγάλη καρδιά

Τον

Κωνσταντίνο Μεταλληνό

τον πρωτογνώρισα στα δώδεκά μου χρόνια

Εκείνο που μου έκανε αμέσως εντύπωση

ήταν η φωτεινή του μορφή, το πλατύ καλο-

κάγαθο χαμόγελό του και η ακτινοβολία της

προσωπικότητάς του. Και βρήκα πως είχε

απόλυτο δίκιο ο πατέρας μου, που από

χρόνια μού μιλούσε γι’ αυτόν και που τον

αγαπούσε και τον θαύμαζε απεριόριστα Άλ-

λωστε, τον Μεταλληνό αν τον γνώριζες έστω

και λίγο, δε γινόταν να μην τον αγαπήσεις˙

είτε συμφωνούσες μαζί του σε όλα όσα πί-

στευε και κήρυττε, είτε όχι. Ήταν «ανήρ

αγαθός και πλήρης Πνεύματος Αγίου», όπως

ακριβώς είχε χαρακτηριστεί και ο Βαρνάβας.

Τέτοιοι υπήρξαν πολύ λίγοι Σίγουρα ένας

απ’ αυτούς – από τους πρώτους – ήταν ο

Μεταλληνός. Δεν υπάρχει πιο όμορφη εικόνα

από εκείνη του ανθρώπου που είναι καλός,

ακριβώς επειδή είναι εσωτερικά δυνατός,

που η αγαθότητά του πηγάζει από την ίδια

τη φιλοσοφία του κι από τον πλούτο της

ψυχής του, που η αγαθότητά του διαποτίζει

το χαρακτήρα του βγαλμένη από την ίδια τη

δυνατή του προσωπικότητα, κι

όλα αυτά σφραγισμένα με τη δύ-

ναμη και δωρεά του Αγίου Πνεύματος.

(Αφιέρωμα στα εξήντα χρόνια από το θάνατό του) Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΑΤΣΑΡΚΑ Πολιτικό Μηχανικό

Πριν από αρκετά χρόνια είχα κάνει μια ομιλία

σχετική με τον Μαρτίνο Λούθηρο Στο τέλος,

με πλησίασε κάποιος φίλος και παρατήρησε:

«πολύ μου θύμισε τον Μεταλληνό ο Λούθηρος». Το είχα σκεφτεί κι εγώ πιο πριν, πως

οι δυο αυτές προσωπικότητες βάδισαν κάπως

παράλληλα κι έχουν αρκετά κοινά μεταξύ τους, «τηρουμένων των αναλογιών», φυσικά, κι ανεξάρτητα από την παγκόσμια απήχηση

κι επίδραση του Μαρτίνου Λούθηρου. Και οι

δύο στάθηκαν ανυποχώρητοι αγωνιστές της πίστης ενάντια στα πνευματικά σκοτάδια που τους περιστοίχιζαν. Απεριόριστα ειλικρινείς

και οι δύο, είχαν το προνόμιο να τους αποκαλυφθεί ο Θεός χωρίς τη μεσολάβηση και την κατήχηση ανθρώπων που ν᾽ ανήκουν σ᾽ ορισμένα θρησκευτικά δόγματα Έμειναν έτσι εντελώς ανεπηρέαστοι, μόνοι απέναντι στον Θεό, με οδηγό το λόγο Του και τη συνείδησή τους, πολεμώντας ηρωικά τις δυνάμεις του σκότους Ο ένας, ο Λούθηρος, πιστό τέκνο της Καθολικής εκκλησίας, ανακάλυψε τις πλάνες της με τη μελέτη της Βίβλου και το διακήρυξε αψηφώντας τις συνέπειες Ο Μεταλληνός, πνεύμα ανήσυχο κι ερευνητικό, βρήκε την αλήθεια ξεκινώντας κυριολεκτικά από το μηδέν, από την απιστία και τον

αθεϊσμό κι από την «αντιπάθεια εναντίον

της θρησκείας εν γένει», σύμφωνα με δική

του έκφραση. Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος

σκόπευαν να ιδρύσουν δική τους εκκλησία

Η ειλικρίνεια και η αγνότητά τους τους έκανε

να πιστεύουν πως θα μπορούσαν να μένουν

στην εκκλησία των πατέρων τους επηρεά-

ζοντάς την προς την πλευρά της ορθής δι-

δασκαλίας και συμβάλλοντας στην αναμόρ-

φωσή της Διαψεύστηκαν κι οι δύο στις ελ-

πίδες τους κι αναγκάστηκαν ν᾽ ακολουθή-

σουν ανεξάρτητη πνευματική πορεία, δημι-

ουργώντας καινούριες εκκλησίες χωρίς αν-

θρώπινη παράδοση και με βιβλική μονάχα

βάση

Ο Λούθηρος ήταν από ιδιοσυγκρασία

ορμητικός κι αυθόρμητος. Ο Μεταλληνός

ήταν η προσωποποίηση της πραότητας,

της ευγένειας, της αγάπης και της δημοκρατικότητας Αυτός ήταν ίσως ο λόγος

που με τόση άνεση έστρεφαν εναντίον του

τα πυρά τους και οι εχθροί, αρκετές φορές

και οι «οικείοι της πίστεως». Σίγουρα δεν

ήταν πλασμένος για την εκκλησιαστική τάξη

κι αυστηρότητα και για το θρησκευτικό δογ-

ματισμό, φαινόμενα που με την ακρίβεια

φυσικού νόμου – δυστυχώς – ακολουθούν

αργά ή γρήγορα την ίδρυση μιας εκκλησίας.

Πνεύμα ανεξάρτητο κι αδέσμευτο, πίστεψε

με πάθος στον ελεύθερο στοχασμό μη θε-

ωρώντας κανένα δόγμα και καμία διδασκαλία

σαν δεδομένα, κι ασφαλώς μην επιθυμώντας

οι δικές του διδασκαλίες και απόψεις ν᾽ αναγορευθούν σε θρησκευτικά δόγματα, όπως δυστυχώς συνέβη κυρίως μετά το θάνατό του.

Η σύγκριση ωστόσο του Λούθηρου και του

Μεταλληνού με τις ομοιότητες και τις δια-

φορές τους δε σταματά εδώ Λιτοί και οι

δύο στην καθημερινή τους ζωή, χωρίς ιδιαίτερες πολυτέλειες Και οι δύο αγνοούσαν

την έννοια της αποταμίευσης και την αξία

του χρήματος σκορπώντας το απλόχερα

σ᾽ όσους είχαν ανάγκη Μάλιστα, τον Λούθηρο μονάχα η προνοητικότητα της γυναίκας

του και το πρακτικό της πνεύμα τον έσωσαν

από την οικονομική καταστροφή. Συνέπεια

εξάλλου του άνετου χαρακτήρα τους και

της ευχαρίστησής τους για τη ζωή ήταν και

η πλατιά τους καρδιά, το ανοιχτόκαρδο

γέλιο τους και το χιούμορ τους. Συνεχώς

περιστοιχίζονταν και οι δύο στο τραπέζι από νεαρούς μαθητές τους, που μερικοί

από αυτούς φιλοξενούνταν μόνιμα στο σπίτι

τους (φυσικά, αρκετά απ’ όσα έκαναν και

οι δυο δε θα μπορούσαν να τα κατορθώσουν

χωρίς τη βοήθεια των άξιων συζύγων τους).

Αγαπούσαν και οι δυο την τέχνη και ειδικά τη μουσική – ο Λούθηρος πολύ περισσότερο

– και πίστευαν στη χρησιμότητά της για το έργο του Θεού Ωστόσο, εδώ υπάρχει κάποια διαφορά μεταξύ τους: ο Μεταλληνός

ήταν κυρίως επιστημονικό και ερευνητικό

πνεύμα – ένας Γιώργος Φερεντίνος με τις επιστημονικές του αναζητήσεις και τον ελεύθερο πνευματικό του στοχασμό πουθενά

δε θα μπορούσε να ευδοκιμήσει πιο πετυχημένα, απ’ όσο κοντά στον Μεταλληνό.

Ακόμη και στη διαμόρφωση και διατύπωση

της θεολογικής του σκέψης, ήταν διαποτισμένος από τα μαθηματικά που αποτελούσαν και την ειδικότητά του και μια από τις μεγάλες του αγάπες: Απέναντι στην τέχνη και ειδικότερα στη μουσική και στην ποίηση, που μ᾽ αυτήν ασχολήθηκε περισσότερο, στάθηκε κυριολεκτικά «ερασιτέχνης». Ο Μεταλληνός, που ίδρυσε τη δική του Ευαγγελική εκκλησία, δε στηρίχτηκε για τη διαμόρφωση της λατρείας ούτε στη λουθηρανική, ούτε στην καλβινιστική παράδοση – κι αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό και για τον τρόπο που διαμόρφωσε και τη θεολογία του Άλλωστε, δε νομίζω πως ασχολήθηκε ειδικά με τη μελέτη των εκκλησιαστικών παραδόσεων Κι ούτε κι ενδιαφέρθηκε να διαμορφώσει έναν ορισμένο τύπο λατρείας. Τη σκέψη του την έστρεψε στο κήρυγμα, στη διδασκαλία και στην προσευχή, μ᾽ άλλα λόγια σε καθαρά άμεσα πνευματικά στοιχεία

Κι όσο για τη μουσική και τη στιχουργία, κανείς, φυσικά, δεν μπορεί ν᾽ απαιτήσει

από έναν άνθρωπο να ’ναι αυθεντία σε όλα τα θέματα

Ασφαλώς ο Κωνσταντίνος Μεταλληνός δεν

έχει ούτε κατά διάνοια την παγκόσμια εμβέλεια του Μαρτίνου Λούθηρου. Ούτε η εποχή που έζησε, ούτε η χώρα όπου έδρασε, ούτε και αρκετοί άλλοι παράγοντες θα ευνοούσαν κάτι τέτοιο Άλλωστε, δε φρόντισε ν᾽ αναπτύξει «διεθνείς σχέσεις», εκτός από

τα τελευταία χρόνια της ζωής του, όταν

συνδέθηκε με τις Ελεύθερες εκκλησίες της

Γερμανίας, όπου τουλάχιστον μέχρι μερικά

χρόνια πριν εξακολουθούσε η ανάμνησή

του να είναι ζωντανή. Ωστόσο εκείνο που,

ανάμεσα στ’ άλλα, αποτελεί μοναδική προ-

σφορά του στο έργο του Θεού στον τόπο

μας, είναι η ευεργετική επίδραση κι η καλή

μαρτυρία του σ᾽ ένα μεγάλο κύκλο πνευ-

ματικών ανθρώπων της αθηναϊκής κοινωνίας

και ιδιαίτερα στην τάξη των ανώτερων κρατικών λειτουργών, όπου ανήκε και ο ίδιος.

Προσωπικά θεωρώ μια από τις πιο σοβαρές

παραλείψεις της Ευαγγελικής εκκλησίας

στη χώρα μας – κι ίσως και παγκόσμια – το

ότι πάντα κλεινόταν κι εξακολουθεί να κλεί-

νεται στον εαυτό της, χωρίς δημόσια προ-

βολή κι ανοίγματα σε χώρους έξω από

τους τέσσερις τοίχους της εκκλησίας Κι

ακριβώς στον Κωνσταντίνο Μεταλληνό ανή-

κει η τιμή πως, πρώτος αυτός, κι ίσως και

μόνος, ανέδειξε το χριστιανικό Ευαγγελικό

κίνημα σε σοβαρό παράγοντα της ελληνικής

δημόσιας ζωής, φέρνοντας το μήνυμα του

Χριστού με σύγχρονο τρόπο (ήταν αδυναμία

του να μιλά στο «μοντέρνο πνεύμα», όπως

συνήθιζε να λέει, γράφει ο Γεράσιμος Ζερβόπουλος) σε χώρους εξωεκκλησιαστικούς, όπως η παλιά και η νέα Βουλή και η αίθουσα

του «Παρνασσού», με γλώσσα οικεία και με ύφος ευκολοχώνευτο ακόμη κι όταν καταπιανόταν μ᾽ επιστημονικά θέματα, χωρίς τις στερεότυπες «ξύλινες» θρησκευτικές εκφράσεις που έχουν πολύ τριφτεί από την κακή χρήση κι απωθούν το σημερινό άνθρωπο.

Τα αποτελέσματα από τούτη τη δραστηριότητα δεν υπήρξαν μόνο ευλογημένα, αλλά

και μοναδικά. Εγώ τουλάχιστον δεν ξέρω

στην ιστορία του Ευαγγελικού κινήματος, ακόμη και παγκόσμια, να υπήρξε αλλού τέ-

τοια άνθιση με τέτοιο υψηλό επίπεδο και

με τόσους άξιους χαρισματικούς εκπροσώπους, όπως στο «μεταλλήνειο» κίνημα των

πρώτων μεταπολεμικών χρόνων Άνθρωποι

που αποτελούσαν ξεχωριστές προσωπικό-

τητες με ιδιαίτερα χαρίσματα ο καθένας,

που κυριάρχησαν στην Ελεύθερη εκκλησία, μαθητές όλοι του Μεταλληνού, δημιούργησαν

ένα ανεπανάληπτο πνευματικό κλίμα –

«πνευματικό» και με τη θρησκευτική του έννοια, αλλά και με την πολιτιστική. Με εκδόσεις όπως το περιοδικό «Σάλπισμα», ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια της κυκλοφορίας

του αμέσως μετά τον πόλεμο, με αξιόλογη χριστιανική ποίηση, με επιστημονική έρευνα

κι ελεύθερο κι αδέσμευτο στοχασμό.

Ξεκινήσαμε με τον άνθρωπο Μεταλληνό.

Τον Μεταλληνό της καλής, της ανεπανάληπτης χριστιανικής μαρτυρίας Πέρα από

δραστηριότητες, από χαρίσματα, από πνευματικά αποτελέσματα, αυτό είναι που έχει περισσότερη αξία στα μάτια του Θεού Κι αυτό αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση

για μόνιμες και πλούσιες ευλογίες, μαζί με την αδιάκοπη επικοινωνία κι εξάρτηση από

τον αιώνιο Πατέρα Προσωπικά ξέρω περιστατικά όπου η συγχωρητικότητα και το ταπεινό πνεύμα του μεγάλου ανθρώπου του Θεού ξεπέρασαν κατά πολύ τα γνωστά όρια όπου φτάνουν – και δεν τα ξεπερνούν

– στην ατομική και στην εκκλησιαστική τους

ζωή οι πιο πολλοί χριστιανοί, είτε ανώνυμοι είτε επώνυμοι Έφτασε μάλιστα κάποτε να επισκεφθεί ηγετικό στέλεχος των εκκλησιών

για να του ζητήσει συγγνώμη για κάποια

αδικία που είχε διαπραχθεί σε βάρος του όχι από τον ίδιο, αλλά από ορισμένους συνεργάτες του – κι αυτό σε μια εποχή έντονων θεολογικών αντιθέσεων.

Ο Φίλιππος Μελάγχθων είχε κάποτε χαρακτηρίσει τον Μαρτίνο Λούθηρο με μια λέξη: «magnanimous», που θα πει στα λατινικά «μεγαλόψυχος» ή, πιο απλά, «μεγάλη καρδιά». Ο ίδιος ακριβώς χαρακτηρισμός – κι ίσως κι ακόμη περισσότερο – ταιριάζει και για τον Κωνσταντίνο Μεταλληνό. Αυτό μακάρι να διακρίνει γενικά όλους τους χριστιανούς Είναι όμως – αλίμονο – τόσο σπάνιο τόσο σπάνιο n

*Λόγω έλλειψης χώρου έγιναν μερικές περικοπές από το ενδιαφέρον άρθρο –

αφιέρωμα στον Κ Μεταλληνό του

κ Στ Κατσάρκα Ολόκληρο το άρθρο θα δημοσιευτεί στο περιοδικό «ΑΣΤΗΡ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ»

ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ Τετάρτη 8 Μαρτίου 2023

Σήμερα είναι η ημέρα της γυναίκας. Μιας γυναίκας που αγωνίζεται καθημερινά

στους ποικίλους της ρόλους Μιας γυναίκας που παλεύει να σταθεί όρθια σε μια κοινωνία

που την υποβιβάζει, την αδικεί, την κακοποιεί και πολλές φορές τη «σκοτώνει» με διάφορους

τρόπους!!!

Χρόνια πολλά λοιπόν στις γυναίκες - μητέρες που έχουμε ή «είχαμε», στις γυναίκες που

γέννησαν αλλά και σε αυτές που υιοθέτησαν, αγκάλιασαν, σκούπισαν δάκρια παιδιών κι έγιναν ουσιαστικές μητέρες για μοναχικά, πληγωμένα παιδιά Χρόνια πολλά στις γυναίκες που στέκονται ηρωικά δίπλα στα άρρωστα παιδιά τους ή που έζησαν τον πόνο του αποχωρισμού

από εκείνα!

Χρόνια πολλά στις γυναίκες που στάθηκαν και στέκονται δίπλα σε συζύγους, αλλά και

σε αυτές που στέκονται μόνες και πορεύονται βρίσκοντας τρόπους να φροντίζουν τους γύρω

τους.

Χρόνια πολλά στις γυναίκες που αγωνίστηκαν σε επαγγελματικούς χώρους ακούγοντας

σεξιστικά σχόλια για το φύλο τους, για τις ικανότητές τους, για τις σπουδές τους, για τις κα-

τακτήσεις τους

Χρόνια πολλά στις γυναίκες που σε κάθε τομέα αγωνίζονται να αποδείξουν ότι αξίζουν

σεβασμό!

Χρόνια πολλά λοιπόν στη γυναίκα που ο Θεός αγάπησε τόσο πολύ, έδωσε αξία, τιμή, τη

λύτρωσε και τη βοηθάει κάθε μέρα στις ανάγκες της!!! Της παραστέκεται και τη βοηθάει να

αντεπεξέλθει σε κάθε της ρόλο. Χρόνια πολλά στη γυναίκα που δεν χρειάζεται να αποδείξει

τίποτα γιατί είναι κόρη Θεού και είναι θαυμαστή όπως την έπλασε Εκείνος!

Από τη

Χρόνια μας πολλά, λοιπόν, ευλογημένα με δύναμη και

κουράγιο από Εκείνον που μας αγάπησε και μας αγαπάει Αιώνια!!! Είμαστε θαυμαστά πλάσματα, γιατί Εκείνος είναι Θαυμαστός! n

Ο φονικός σεισμός

των 7,8 Ρίχτερ

τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας 6

Φεβρουαρίου 2023 στη νότια Τουρκία και

βόρεια Συρία και ο επακόλουθος των 7,7 Ρί-

χτερ λίγες ώρες αργότερα προκάλεσαν γι-

γαντιαίου μεγέθους καταστροφές και δεκάδες

χιλιάδες θανάτους. Ο αριθμός των νεκρών

από το σεισμό, τη στιγμή που γράφονται

αυτές οι σειρές, έχει ξεπεράσει τις 47.000 και

προβλέπεται ότι θα αυξηθεί δραματικά. Ο

αριθμός των τραυματιών ξεπέρασε κατά πολύ

τις 100.000. Τα μεγέθη αυτά ήταν φυσικό να

προκαλέσουν σοκ σε όλη την οικουμένη Σοκ

στη θέα πολυώροφων πολυκατοικιών που

κατέρρευσαν σαν να επρόκειτο για οικοδο-

μήματα κατασκευασμένα από χαρτί Σοκ στη

σκέψη ότι κάτω από τα συντρίμμια είχαν πα-

γιδευτεί πολλές χιλιάδες άνθρωποι, άνθρωποι

όπως και εμείς, χωρίς μάλιστα να μπορούν

να γίνουν παρά ελάχιστα για να

σωθούν Σοκ στη θέα της τερά-

στιας καταστροφής. Σοκ και από

το δράμα εκατοντάδων χιλιάδων

σεισμοπαθών, οι οποίοι ξαφνικά έχασαν τα πάντα και έμειναν στο δρόμο, καταδικασμένοι

να διανυκτερεύουν μέσα σε μια σκηνή σε συνθήκες ισχυρού ψύχους

Όλη αυτή η απερίγραπτη καταστροφή

και τραγωδία προήλθε, όπως μας είπαν οι ειδικοί από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (ΜΜΕ), από την ενέργεια, η οποία εκλύθηκε από τη μετακίνηση-μετατόπιση της αραβικής τεκτονικής πλάκας κατά τρία μέτρα προς την τουρκική, σε μήκος αρκετών εκατοντάδων χιλιομέτρων Αναρωτιέμαι τι θα συνέβαινε αν η μετατόπιση αυτή δεν αφορούσε τρία μέτρα μόνο, αλλά 13 ή 33! Πόσο μικροί και πόσο αδύναμοι στα αλήθεια είμαστε μπροστά στις δυνάμεις της φύσης, που υπάρχουν στη

δημιουργία του Θεού! Ας πάψουμε λοιπόν να «κοκορευόμαστε» για τις δυνάμεις ή τα

κατορθώματά μας, γιατί ό,τι είμαστε και ό,τι

Του Δρα ΑΝΑΝΙΑ

ΚΑΒΑΚΑ

Νευρολόγου-Ψυχίατρου

έχουμε καταφέρει προέρχονται

από τις δυνάμεις και τις ικανό-

τητες που μας έχει δώσει ο

ίδιος ο Δημιουργός μας.

Σεισμοί και...

προβληματισμοί

Παγκόσμια συγκίνηση

και συμπόνια

Η απερίγραπτη αυτή τραγωδία, που προκάλεσε ο καταστροφικός σεισμός των 7,8 Ρίχτερ στην Τουρκία και τη Συρία, προκάλεσε έντονη

συγκίνηση και αίσθημα συμπόνιας για τα

θύματα σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο

τον κόσμο Δεν μπορεί κανείς να μείνει ασυγκίνητος μπροστά στον πόνο και τη θλίψη

συνανθρώπων του, των οποίων η έσχατη

ελπίδα να δουν τους αγαπημένους τους, τον

άνδρα, τη γυναίκα, τα παιδιά τους ζωντανούς,

τη διαδέχεται η απελπισία, καθώς αντικρίζουν

ένα νεκρό σώμα τυλιγμένο με μια κουβέρτα

να μεταφέρεται έξω από τα συντρίμμια Όχι

ελπίδα, αλλά απερίγραπτη απελπισία Το

στιγμιαίο ενθουσιασμό και τις ξαφνικές ζη-

τωκραυγές για τον απεγκλωβισμό ενός ακόμη

ανθρώπου, ενός παιδιού ζωντανού, τον δια-

δέχονταν ένας βουβός καημός ή σπαρακτικές

κραυγές απόγνωσης που ράγιζαν καρδιές

Θρήνος χωρίς τελειωμό συγκλόνιζε το είναι μας Βλέπετε, παρά το γεγονός ότι η αμαρτία

έχει διαφθείρει την ανθρώπινη φύση μας, υπάρχουν μέσα μας ακόμη στοιχεία από την εικόνα και την ομοίωσή μας με τον Θεό, που εκδηλώνονται σε τέτοιες τραγικές στιγμές Ο λόγος του Θεού μάς λέει: «Ο Κύριος είναι μεγαλόψυχος και σπλαχνικός, έχει υπομονή

κι αγάπη απέραντη Ο Κύριος είναι καλός

για όλους, είναι φιλεύσπλαχνος για όλα του

τα πλάσματα» (Ψαλμός 145:8-9). Αυτό ακριβώς εκδηλώθηκε όχι μόνο με λόγια, αλλά

και με έργα αμέσως μετά τον καταστροφικό

σεισμό από εκατομμύρια ανθρώπους προς

τους πληγέντες

Παγκόσμια συμπαράσταση

Η συμπαράσταση προς τους δοκιμαζόμενους

λαούς της Τουρκίας και Συρίας ήταν και άμεση και ουσιώδης Δεν είχαν περάσει πολλές ώρες από τη στιγμή της πρώτης σεισμικής

δόνησης, όταν άρχισαν να φτάνουν η μία

μετά την άλλη οι ομάδες των διασωστών

από όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Περισσότερες από ογδόντα ήταν οι ομάδες διά-

ΜΑΡΤΙΟΣ 2023 | 45

σωσης των εγκλωβισμένων που έφτασαν

από διάφορα κράτη στον τόπο της κατα-

στροφής και εργάζονταν πυρετωδώς από το

πρωί μέχρι το βράδυ και από το βράδυ μέχρι

το πρωί, για να εντοπίσουν και να απεγκλω-

βίσουν ανθρώπους από τα συντρίμμια. Συγ-

κινητική ήταν η προσφορά τους Ιδιαίτερα

μάλιστα καλή εντύπωση έκανε η προσφορά

της ΕΜΑΚ, της ελληνικής ομάδας διάσωσης,

η οποία έφτασε πρώτη στον τόπο της κατα-

στροφής και ανέλαβε αμέσως δράση

Και δεν ήταν μόνο αυτό Με εντολή της

κυβέρνησης άρχισε η αποστολή με αερο-

πλάνα C-130 μεγάλης ποσότητας ιατρικού -

νοσηλευτικού υλικού, καθώς και υλικού για

την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών Επι-

πλέον, μέσα σε λίγες μέρες συγκεντρώθηκε

τόσο πολύ υλικό, κυρίως ρουχισμός και είδη

πρώτης ανάγκης από προσφορές απλών

Ελλήνων πολιτών υπέρ των σεισμοπαθών

της Τουρκίας και της Συρίας, ώστε γέμισαν

160 νταλίκες Φανταστείτε τον απλό λαό της

Τουρκίας! Για περισσότερα από δύο χρόνια

τούς γινόταν καθημερινά πλύση εγκεφάλου,

παρουσιάζοντας την Ελλάδα ως εχθρική

απέναντί τους χώρα, η οποία με την υπο-

στήριξη άλλων δυνάμεων ενεργεί εις βάρος

«των δικαιωμάτων» και των επιδιώξεων της

χώρας τους Δεν παρέλειπαν μάλιστα οι

ηγέτες αυτής της χώρας να τονίζουν καθη-

μερινά και να απειλούν τη χώρα μας με ξαφ-

νική εισβολή μια νύχτα στα νησιά του Αιγαίου,

προετοιμάζοντας έτσι το κοινό της χώρας

τους και για μια τέτοια πιθανή εξέλιξη

Ξαφνικά όμως, μέσα σε μια μόνο νύχτα

άλλαξαν άρδην τα δεδομένα. Αυτοί που

πίστευαν ότι ήταν εχθροί τους αποδείκνυαν

με τη συμπεριφορά τους ότι είναι φίλοι Αυτοί

που νόμιζαν ότι επιβουλεύονταν τη χώρα

τους και ήθελαν το κακό της, εργάζονταν ή

πρόσφεραν απλόχερα για το καλό τους. Μά-

λιστα τόση ήταν τις πρώτες ώρες η δυσπιστία

της ηγεσίας της γειτονικής χώρας σε σχέση

με τη γνησιότητα ή μη της τόσο απροσδόκητα

φιλικής συμπεριφοράς της Ελλάδας απέναντί τους, ώστε θεώρησε αναγκαίο ο Υπουργός

Εξωτερικών τους (o κ Τσαβούσογλου) να

δηλώσει δημοσίως μετά από λίγες ημέρες:

«Η βοήθεια της Ελλάδας ήταν ουσιαστική

και όχι συμβολική» Στα αλήθεια, πόσο όμορ-

φο είναι να ζουν ειρηνικά δυο γειτονικοί λαοί!

Πόσο πιο ωραίο είναι να μην ξοδεύουν τα

χρήματά τους για την κατασκευή όλο και πιο

σύγχρονων και πανάκριβων όπλων, αλλά

για ειρηνικούς και μόνο σκοπούς!

Μπορεί όμως να επιτευχθεί αυτό; Δυ-

στυχώς, όχι Το να περιμένουμε ότι θα πάψουν

οι πόλεμοι και θα επικρατήσει ειρήνη σε όλη

τη γη είναι απλώς μια ουτοπία, Γιατί; Επειδή

δεν υπάρχει η ειρήνη του Θεού μέσα στην καρδιά όσων δεν έχουν δεχτεί τη χάρη Του (Ιωάννης 14:27) και γι’ αυτό δεν υπάρχει και στις οικογένειες και στον κόσμο γενικά Αυτή

ήταν και η πικρή διαπίστωση του ψαλμωδού, που έλεγε «Εγώ ειρήνη επιθυμώ, μα όταν γι’ αυτήν μιλώ, εκείνοι αρχίζουν πόλεμο» (Ψαλμός 120:7). Θα πει κάποιος, πολύ απαισιό-

δοξη είναι η πρόβλεψη αυτή. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα Αυτό εξάλλου λέει ο λόγος του Θεού: «Όταν πάλι ακούσετε για πολέμους κι αναστατώσεις, μην τρομοκρα-

τηθείτε, γιατί αυτά πρέπει να γίνουν πρώτα, δε θα ακολουθήσει όμως αμέσως το τέλος. Θα ξεσηκωθεί, τους έλεγε, το ένα έθνος εναντίον του άλλου, και το ένα βασίλειο εναντίον του άλλου. Θα γίνουν μεγάλοι σεισμοί σε διάφορα μέρη και θα παρουσιαστούν πείνες και επιδημίες» (Λουκάς 21:9-10)

Αυτή είναι δυστυχώς η κατάσταση και αυτό θα συμβαίνει μέχρι τη στιγμή που θα δημιουργήσει ο Θεός τη νέα γη και τους νέους ουρανούς, όπου η δικαιοσύνη Του θα κατοικεί Όταν «θα διώξει κάθε δάκρυ από

τα μάτια τους (των πιστών Του) κι ο θάνατος δε θα υπάρχει πια, ούτε πένθος, ούτε κλάμα, ούτε πόνος θα υπάρχει πια, γιατί τα παλιά πέρασαν» (Αποκάλυψη 21:4) n

Ο υλιστικός κόσμος

μέσα στον οποίο ζούμε και κινούμαστε βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση της ευτυχίας Όσο περισσότερη γνώση αποκτούμε, τόση σοφία

χάνουμε. Όσο γινόμαστε υλικά αυτάρκεις, τόσο περισσότερες ανάγκες αντιμετωπίζουμε

κι όσο περισσότερο απολαμβάνουμε τις χαρές της ζωής, τόσο λιγότερο ικανοποιημένοι νιώθουμε. Μοιάζουμε με μια τρικυμισμένη θάλασσα που ποτέ δεν ησυχάζει κι η αναζήτηση της ευτυχίας συνεχίζεται! Οι άνθρωποι λένε ψέματα, εξαπατούν, κλέβουν, κάνουν πολέμους και σκοτώνουν για να ικανοποιήσουν τη δίψα τους για δύναμη, απόλαυση, πλούτο. Θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο θα κερδίσουν ειρήνη, ασφάλεια, ικανοποίηση, ευτυχία Πάντα μια φωνή μέσα μας θα υπενθυμίζει πως ακόμα δεν

φτάσαμε στην πηγή της ευτυχίας κι αυτό μας κάνει απελπισμένους και δυστυχείς

Η ευτυχία που δίνει διαρκή αξία στη ζωή δεν στηρίζεται σε περιστάσεις Είναι η ευτυχία

αυτή που γεμίζει την καρδιά μας ακόμα και στις θλίψεις, έστω κι αν τα πράγματα δεν

πηγαίνουν καλά για μας, έστω κι αν υπάρχουν δάκρυα στα μάτια Αυτή που ριζώνει

μέσα μας δίνοντάς μας ειρήνη κι ευχαρίστηση, άσχετα από τα προβλήματα που μας

πολιορκούν. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα του Θεού και νιώθει μόνος και χαμένος αν δεν έχει άμεση επικοινωνία με τον Δημιουργό του και την αλήθεια Του. Όχι την αλήθεια των επιστημονικών γνώσεων, αλλά του ποιος είναι ο σκοπός του και το μέλλον του. Χρειάζεται επίσης την ειρήνη, όχι την ανθρώπινη ειρήνη, αλλά την ουράνια, αυτή που τον κρατά ανεπηρέαστο από τα προβλήματα και τις αντιξοότητες και τη ματαιότητα την ειρήνη της ψυχής που τον κρατά ακλόνητο μέσα στις δοκιμασίες και τα βάρη της ζωής n

Από τη ΒΑΣΙΑ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΥ Νομικό

Η

αναζήτηση της ευτυχίας

Δοκιμασία

«Έτσι που η αποδεδειγμένη με τον τρόπο αυτό γνησιότητα της πίστης σας, που είναι πολυτιμότερη από το χρυσάφι – το οποίο αν και είναι φθαρτό, εντούτοις με φωτιά δοκιμάζεται η γνησιότητά του – κριθεί άξια επαίνου

και τιμής και δοξασμού, τότε που θα εμφανιστεί ο Ιησούς Χριστός»

(Α΄ Πέτρου 1:7)

Πάντα

οι

άγκυρες

είναι αναπόσπαστα και στερεά συνδεδεμένες με το πλοίο, καθώς

το ελεύθερο άκρο της αλυσίδας τους είναι γερά δεμένο με ειδικούς ισχυρούς χαλκάδες στο

χώρο αποθήκευσής τους. Είναι τόσο σημαντικό αυτό, ώστε κάθε τετραετία ελέγχεται η κατά-

στασή τους από τις ειδικές Αρχές Ασφαλείας, τους Νηογνώμονες Το πλοίο «Άγιος Νεκτάριος» προσέγγιζε στον Πειραιά για ανθράκευση* αρόδο. Ο πλοίαρχος ήταν έμπειρος, ο λοστρόμος βρισκόταν έτοιμος στην πλώρη και οι άγκυρες λασκαρισμένες στο φρένο, έτοιμες για πόντιση Τη συγκεκριμένη στιγμή, ο πλοίαρχος έδωσε την εντολή, ο λοστρόμος ελευθέρωσε το φρένο, αλλά αυτό δεν έπιασε στη συνέχεια και η άγκυρα με όλη την αλυσίδα της χάθηκε στο βούρκο του βυθού! Μετά από την επιθεώρηση της τετραετίας, η αλυ-

Από τον

σίδα δεν είχε επανασυνδεθεί με το πλοίο... Όλες οι προσπάθειες ανεύρεσής της απέβησαν

μάταιες και, αναγκαστικά, αντικαταστάθηκε Αυτό το σπάνιο περιστατικό έγινε αιτία να παρακολουθήσω την όλη διαδικασία της αντικατάστασης Η νέα αλυσίδα ελέγχθηκε κομμάτι

κομμάτι, από υδραυλικά μηχανήματα έλξης μέχρι τους προκαθορισμένους βαθμούς και κατάλληλο πιστοποιητικό βεβαίωνε λεπτομερέστατα την κατάστασή του. Οι άγκυρες το ίδιο,

ελέγχονται διά πτώσεως από ορισμένο ύψος σε σκληρό μεταλλικό δάπεδο και ειδικοί μεταλλειολόγοι τις ελέγχουν για τυχόν αλλοιώσεις

Όλες αυτές οι διαδικασίες φέρνουν στο νου μας την αναγκαιότητα της δοκιμασίας. Καθη-

μερινά δοκιμάζουμε και δοκιμαζόμαστε οι ίδιοι από τους συνανθρώπους μας, αλλά και από

τους εαυτούς μας Δοκιμάζουμε τα ψώνια μας, τα ρούχα μας, τις δυνάμεις μας, τις δυνατό-

τητές μας. Δοκιμαζόμαστε επαγγελματικά, ηθικά, ψυχολογικά. Και εμείς δοκιμάζουμε τους συνανθρώπους μας στις συμπεριφορές τους, στη συνέπειά τους, στον επαγγελματισμό τους, παντού και χωρίς κακή προαίρεση Το ίδιο συμβαίνει, χωρίς ίσως να το έχουμε συνειδητο-

ποιήσει, και στον πνευματικό τομέα. Ο Θεός συνεχώς μας δοκιμάζει στην πίστη μας, στην

επαγγελματική μας συνέπεια, στην καθημερινότητά μας. Είναι αμέτρητα τα παραδείγματα

δοκιμασίας που βρίσκουμε στη Βίβλο Μεγάλοι και πιστοί άνδρες δοκιμάστηκαν από τον ίδιο

τον Θεό Ο Αβραάμ, ο πατέρας της πίστης, δοκιμάστηκε: «Μετά δε τα πράγματα ταύτα ο Θεός

δοκίμασε τον Αβραάμ...» (Γένεση 22:1). Ο Ιώβ το ίδιο: «Γνωρίζει ο Θεός την οδό μου, με δοκίμασε .» (Ιώβ 23:10). Ο βασιλιάς Δαβίδ δοκιμάστηκε «ερεύνησες την καρδιά μου με δοκίμασες...» (Ψαλμός 17:3). Ο ίδιος ο Θεός δοκιμάστηκε από τον λαό Ισραήλ και είδαν τα

έργα Του με τη νεφέλη και τη στήλη του πυρός να τους οδηγεί, με το μάννα και τα ορτύκια

να τους τρέφει, με το ποτάμι που τους πότισε ξεφλεβίζοντας από μια πέτρα, με την Ερυθρά

Θάλασσα να σχίζεται, με το Σινά να καίγεται και τόσα άλλα. «Οι πατέρες σας με δοκίμασαν

και είδαν τα έργα μου» (Ψαλμός 95:9). Ο ίδιος ο Θεός παραγγέλλει μέσω του προφήτη Μαλα-

χία να Τον δοκιμάσουμε προκειμένου να διαπιστώσουμε την πιστότητά Του (Μαλαχίας 3:10).

Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, δοκιμάσθηκε επί σαράντα μέρες από τον πονηρό

στην ερημική απομόνωσή Του, αλλά και κατόπιν, καθώς βλέπουμε σε διάφορα σημεία του λόγου του Θεού. Οι Μαθητές δοκιμάστηκαν, όπως και ο απόστολος Παύλος ομολογεί πως δοκιμαζόταν διαρκώς: «ποιος ασθενεί και δεν ασθενώ, ποιος σκανδαλίζεται κι εγώ δεν φλέγομαι;» (Β΄ Κορινθίους 11:29). Όταν πεντάκις μαστιγωνόταν, τρις ραβδιζόταν, πεινούσε, διψούσε, κρύωνε, φυλακιζόταν, κινδύνευε, χωρίς να βλέπει φανερά το χέρι του Κυρίου του, τι συναισθήματα τάχα να τον βασάνιζαν; Η δοκιμασία δεν είναι καθόλου ευχάριστη για τον δοκιμαζόμενο, είναι όμως απαραίτητη στη ζωή μας και μάλιστα στην καθημερινότητά μας Και όταν πρόκειται για απλά θέματα της καθημερινότητας, η δοκιμή δεν είναι και τόσο σημαντική, καθώς το σφάλμα διορθώνεται με μικρό κόστος μετά από το πάθημά μας. Υπάρχουν

όμως περιπτώσεις, που η δοκιμή είναι απαραίτητη λόγω της σοβαρότητας και του αιώνιου

προορισμού μας. «Μοναδική» και ίσως η σημαντικότερη είναι η δοκιμασία της πίστης μας

Αυτή είναι από τη μεριά μας το θεμέλιο της σωτηρίας μας. Θα τολμούσε να πει κάποιος πως

ο Θεός είναι ο Πατέρας μας, ο Ιησούς Χριστός είναι ο αδελφός μας και η πίστη μας είναι η

μητέρα μας, σύμφωνα και με τα κατ’ επανάληψη λόγια του Κυρίου μας «η πίστη σου σε

έσωσε». Η πίστη μας ας είναι δεμένη σταθερά και μόνιμα με το λόγο του Θεού και τις ενθαρρύνσεις του, ξέροντας πως «τα πάντα συνεργούν προς το αγαθόν εις τους αγαπώντας τον

Θεόν» (Ρωμαίους 8:26). n

*παραλαβή καυσίμων

πολύτιμος καρπός

Η διαφυγή από τη ρουτίνα της καθημερινότητας στο φυσικό περιβάλλον είναι ευκαιρία για ξεκούραση και ανανέωση, κάτι που κάποιες φορές νιώθω την ανάγκη να το ζήσω...

Έτσι λοιπόν βρεθήκαμε να περπατάμε ανέμελοι και να απολαμβάνουμε μια ηλιόλουστη μέρα του χειμώνα ανάμεσα σε τεράστιες εκτάσεις με εσπεριδοειδή, πορτοκαλιές, μανταρινιές, λεμονιές

Κάποιοι που μάζευαν τους καρπούς μάς καλημέρισαν και μας πρόσφεραν πορτοκάλια, κομμένα εκείνη τη στιγμή από το δέντρο. Αμέσως το ξεφλούδισα

για να το φάω και να το απολαύσω

Τα αιθέρια έλαια σκόρπισαν το άρωμά τους και ένιωσα να το χαίρομαι... Το άνοιξα και καθώς ξεχώριζα

τις φετούλες μία μία, ο χυμός τους κύλησε ανάμεσα

από τα δάχτυλά μου Κάθε φετούλα συγκρατούσε μέσα σε διάφανο περίβλημα μικρά μικρά σακουλάκια, που περιείχαν τον πολύτιμο χυμό, τον τόσο ευεργετικό

για τον ανθρώπινο οργανισμό, αφού περιέχει σπουδαίες βιταμίνες

Συνειδητοποίησα ότι κρατούσα στα χέρια μου ένα θαύμα, έναν καταπληκτικό καρπό, σε σχήμα, χρώμα, γεύση και ωφέλεια Ένα από τα άπειρα θαύματα του Δημιουργού που κατακλύζουν τον πλανήτη μας. Καθώς σιγά σιγά απομακρυνόμαστε από τα κτήματα, γύρισα τη ματιά μου να γίνει μια αγκαλιά γύρω από τα καταπράσινα, υγιή δέντρα κι ήρθαν στο νου μου τα λόγια του Κυρίου μας: «Κάθε δέντρο αναγνωρίζεται από τον καρπό που παράγει» (Λουκάς 6:44). Ο καρπός καθορίζει την ταυτότητα του κάθε

δέντρου Η πορτοκαλιά κάνει πορτοκάλια, η μανταρινιά μανταρίνια, η λεμονιά λεμόνια Ο προορισμός των οπωροφόρων δέντρων είναι να καρποφορούν...

Έτσι, δεν αρκεί να λέμε ότι είμαστε χριστιανοί, αυτό αποδεικνύεται από τα έργα και τις πράξεις μας, από τον καρπό του Αγίου Πνεύματος, που θα φαίνεται αβίαστα στην

καθημερινή μας ζωή: Την αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, πίστη, πραότητα, εγκρά-

τεια, υπομονή...

Μα, θα μου πεις, πώς μπορώ εγώ, ο αδύναμος και ατελής άνθρωπος, να καταφέρω

να έχω όλες αυτές τις αρετές;

Μα, φίλε μου, φίλη μου, δεν είναι δυνατόν να το καταφέρεις μόνος/μόνη σου. Αυτό

το κάνει ο Ιησούς Χριστός, όταν τον καλέσεις να έρθει και να μείνει με το πνεύμα του

μέσα σου ... Τότε όλα αλλάζουν... Είναι η δύναμη στην αδυναμία μας. Θα βλέπεις τους

καρπούς στη ζωή σου και θα λες «Αυτό το έκανε ο Χριστός μέσα από μένα» και η καύ-

χησή σου θα είναι σε αυτόν.

Ο Θεός θέλει να κάνουμε καρπό και ο καρπός μας να μένει (Ιωάννης 15:16).

Όμως, μας λέει και κάτι άλλο: «Κάθε δέντρο που δεν δίνει καλό καρπό, θα κοπεί και θα ριχτεί στη φωτιά». Αυτό είναι πολύ θλιβερό

Ας αναλογιστούμε, ας σταθούμε μπροστά στον καθρέφτη του λόγου του και ας δούμε

με καθαρά μάτια την εικόνα του εαυτού μας...

Η ζωή μάς δίνει ακόμα την ευκαιρία και τη δυνατότητα για αξιολόγηση και επανεκκί-

νηση, αν χρειάζεται...

Ο απόστολος Παύλος μάς λέει στο Ρωμαίους 6:22: «Τώρα όμως είστε ελεύθεροι πια

από την αμαρτία και ανήκετε στο Θεό, καρπός της καινούργιας ζωής σας είναι η αγιότητα

και το τέλος της πορείας σας είναι η αιώνια ζωή».

Ας είναι ο καθένας μας ένα καρποφόρο δέντρο, που τους καρπούς θα τους γεύονται

οι άνθρωποι γύρω μας, για να δοξάζεται το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού! n

ΜΑΡΤΙΟΣ 2023 | 51

Με λένε Κάλλη. Η οικογένειά μου κι

εγώ μόλις μετακομίσαμε από την Αλαμπάμα

στην πολιτεία Ουάσιγκτον. Αυτό έφερε

πολλές αλλαγές στη ζωή μου – κάποιες

καλές, κάποιες δύσκολες

Η φίλη μου η Ζωή κι εγώ σκύβαμε μήπως

μπορέσουμε να δούμε κάποια φάλαινα. Ο

παγωμένος αέρας του Μαρτίου έπαιρνε

τα μαλλιά μας εδώ κι εκεί Κρύωνα, όμως

ήμουν ευχαριστημένη που ήμουν μαζί με

| Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

τη Ζωή, τον μπαμπά και τη γιαγιά Ντίνα «Δεν έχω δει ποτέ μου ζωντανή φάλαινα», είπα στη Ζωή. «Βλέπεις, δεν έχουμε φάλαινες στην Αλαμπάμα!»

Η Ζωή γέλασε. «Ε, εντάξει, νομίζω ότι σήμερα θα δούμε μερικές».

Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε από τα μεγά-

φωνα η φωνή του καπετάνιου. «Αρκετές

γκρίζες φάλαινες είναι μπροστά μας και κατευθύνονται προς εμάς, φίλοι μου Στην

επόμενη μισή ώρα θα μπορέσουμε να

δούμε τις πρώτες. Μετακινηθείτε προς την

αριστερά πλευρά του πλοίου για να βλέπετε

καλύτερα».

«Είμαστε και στο σωστό μέρος!», είπε η

Ζωή. «Κάλλη, είσαι τυχερή που ο μπαμπάς

σου δουλεύει στο ενυδρείο Είναι κατα-

πληκτική ευκαιρία να μπορείς να βλέπεις

τις φάλαινες όποτε θέλεις».

Ένα πλήθος ανθρώπων έτρεξαν για να

δουν τις φάλαινες Ο Τάκης Γουίλσον με

έσπρωξε για να προχωρήσει μπροστά!

Γύρισα πίσω λέγοντάς του, «εμείς ήμασταν

εδώ πριν από σένα Πήγαινε να σταθείς

σε άλλο σημείο». Ο Τάκης, όμως, με

έσπρωξε ξανά και χώθηκε μπροστά από

εμάς. Η Ζωή, βλέποντας το ύφος μου, με

άρπαξε από το χέρι λέγοντας: «Δεν αξίζει

τον κόπο, Κάλλη Έλα, πάμε, θα βρούμε

καλύτερη θέση».

Άφησα τη Ζωή να με οδηγήσει πιο πέρα, όμως ήμουν πολύ εκνευρισμένη.

«Εκείνο το παιδί με ενοχλεί

τον Ιανουάριο που ήρθα

σχολείο Τι πρόβλημα έχει

Η Ζωή αναστέναξε και

είπε: «Ενοχλεί τους

πάντες, Κάλλη μου».

«Ναι, το ξέρω, όμως

θα ευχόμουν να μη

δούλευε η μαμά του

στο ενυδρείο Δεν

φτάνει που τον ανέ-

χομαι στο σχολείο; Η

γιαγιά μου η Ντίνα θα

έλεγε ότι το αγόρι

αυτό θα μπορούσε να ξεκινήσει έναν καυγά

σ’ ένα άδειο δωμάτιο».

Η Ζωή ξεκαρδίστηκε στα γέλια. «Μου αρέ-

σει η γιαγιά σου! Πάμε να τη φέρουμε έξω

να δει κι εκείνη καλύτερα τις φάλαινες».

Μπήκαμε μέσα στο σαλόνι του πλοίου, μακριά από τον παγωμένο αέρα Η γιαγιά

Ντίνα καθόταν δίπλα σ’ ένα μεγάλο τραπέζι

μπροστά στο παράθυρο. «Τι κάνει, παζλ;», είπε η Ζωή με έκπληξη.

Της έγνεψα θετικά. «Κουβαλάει πάντα ένα παζλ μαζί της όπου κι αν πάει. Η γιαγιά Ντίνα τρελαίνεται για παζλ».

Η γιαγιά μάς χαιρέτισε με το χέρι. «Κάλλη, γλυκούλα μου, τι συμβαίνει; Φαίνεσαι τόσο θυμωμένη λες και σε τσίμπησαν σφήκες».

Της είπα τι έκανε ο Τάκης. «Εντάξει, καθίστε

εδώ κοντά μου και θα μπορέσουμε να τις

δούμε μια χαρά κι από εδώ», μας είπε.

«Κι όση ώρα περιμένουμε, ας φάμε από μια μπάρα πραλίνας».

», έκανε η Ζωή Αρχίσαμε να τρώμε τις μπάμας και η Ζωή

βοήθησε τη γιαγιά

να τελειώσει το

παζλ. «Α! Είναι μια

γκρίζα φάλαινα

Καταπληκτικό!».

Η γιαγιά χαμογέλασε . « Ο μπαμπάς της Κάλλης

το πήρε σήμερα

το πρωί από το κατάστημα του

ΜΑΡΤΙΟΣ 2023 |

ενυδρείου. Όμως μερικά κομμάτια λεί-

πουν».

«Ναι, το μάτι και o φυσητήρας. Και δεν

είναι εντάξει χωρίς αυτά».

Έσκυψα κάτω από το τραπέζι να ψάξω

για τα κομμάτια. Και δεν θα το πιστέψετε.

Ο Τάκης ήρθε σχεδόν τρέχοντας κοντά

μας, με έσπρωξε και η πραλίνα μού έπεσε

στο πάτωμα Χαμογέλασε ειρωνικά και

μου είπε: «Με συγχωρείς», χωρίς να το

εννοεί βέβαια Μετά συνέχισε το δρόμο

του προς την έξοδο

Έσφιξα τις γροθιές μου. «Είδες πόσο

κακός είναι;», είπα στη γιαγιά

«Ήταν κακός, όμως από τότε που έφυγε

ο μπαμπάς του, εδώ και μερικούς μήνες,

το έχει παρακάνει», είπε η Ζωή κι έμεινε

σιωπηλή. Ήξερα ότι και ο μπαμπάς της

Ζωής έμενε κάπου μακριά.

Ήθελα να της πω: Κι ο δικός σου μπαμπάς

έφυγε, όμως εσύ δεν είσαι κακιά! Όμως

δεν το είπα.

Η γιαγιά Ντίνα με παρακολουθούσε. Πήρε

τα δυο μου χέρια μέσα στα δικά της και

μου είπε: «Κάλλη, κοριτσάκι μου, οι άν-

θρωποι δεν γεννιούνται κακοί. Όπως ακρι-

βώς και στο παζλ, όταν οι άνθρωποι συ-

μπεριφέρονται έτσι, κάποιο κομμάτι λείπει

από τη ζωή τους. Και είναι σημαντικό να

τους συγχωρούμε, όπως ο Θεός συγχωρεί

εμάς».

Σήκωσα τους ώμους μου και κοίταξα μα-

κριά Η γιαγιά πήρε στα χέρια της την

τσάντα της κι άρχισε να ψάχνει για να

βρει μια άλλη μπάρα πραλίνας για μένα.

Τα μάτια της Ζωής γούρλωσαν διάπλατα

«Τα κομμάτια του παζλ!», είπε Ήταν στο

κάθισμα, κάτω από την τσάντα της γιαγιάς.

Η γιαγιά χαμογέλασε ευχαριστημένη και

τα έβαλε στη θέση τους

«Η φάλαινα φαίνεται πολύ ωραία, είναι τέλεια τώρα με όλα της τα κομμάτια», είπε η

Ζωή

«Όπως ακριβώς και οι άνθρωποι», είπε η

γιαγιά. Ήξερα ότι εννοούσε τον Τάκη και ότι η δική μου δουλειά ήταν να τον συγχωρήσω, όμως δεν είπα τίποτα.

Η φωνή του καπετάνιου ακούστηκε ξανά από τα μεγάφωνα: «Φίλοι μου, μπροστά

μας, στα αριστερά του πλοίου, έχουμε μια

μαμά φάλαινα με το μωρό της».

Πετάχτηκα επάνω. «Γιαγιά, μπορούμε να

πάμε έξω; Θέλω να είμαι πιο κοντά».

«Ναι, κοριτσάκι μου Εγώ θα μείνω εδώ

να κρατάω τις θέσεις σας».

Η Ζωή κι εγώ τρέξαμε προς την έξοδο. Ο

μπαμπάς ήταν έξω και μας φώναξε κοντά

του, όπου είχε κρατήσει ένα καταπληκτικό

μέρος για εμάς Άνοιξε την αγκαλιά του

και η Ζωή κι εγώ τρέξαμε κοντά του Ήμα-

σταν στο καλύτερο μέρος απ’ όπου βλέ-

παμε τις φάλαινες Πολλοί άνθρωποι μα-

ζεύτηκαν κοντά μας και έσπρωχναν οι ένας τον άλλο Κοίταξα πίσω και είδα τον

Τάκη να προσπαθεί να μας πλησιάσει.

Όταν όμως είδε τον μπαμπά μου, έκανε

πίσω απογοητευμένος.

Ωραία! σκέφτηκα. Σου χρειαζότανε!

Για μια στιγμή ένιωσα καλά. Ύστερα όμως,

σκέφτηκα αυτά που μου είπε η γιαγιά για

το κομμάτι του παζλ που έλειπε.

Αναστέναξα. Ήξερα τι έπρεπε να κάνω.

«Τάκη», φώναξα. «Έλα εδώ, κοντά μας, έχει χώρο». Ο Τάκης κοίταξε απορημένος,

το ίδιο κι ο μπαμπάς, γιατί ήξερε πώς

ένιωθα για τον Τάκη. Οι άνθρωποι του έκαναν χώρο κι εκείνος έφτασε κοντά μας.

Κι ο μπαμπάς άνοιξε ακόμα περισσότερο

την αγκαλιά του για να χωρέσει κι ο Τάκης.

Όλοι μαζί ήμασταν εκεί χαρούμενοι, όταν

το μωρό της φάλαινας πηδώντας έσχιζε

τα νερά. Ήταν ένα θέαμα καταπληκτικό.

Όλοι φωνάζαμε με θαυμασμό.

Τότε είδα στο πρόσωπο του Τάκη μια έκ-

φραση που δεν είχα ξαναδεί Ήταν έκφραση

χαράς! Ναι, ο Τάκης ήταν χαρούμενος

Το ίδιο χαρούμενη ήμουν κι εγώ κι ευχαρί-

στησα τον Θεό που με βοήθησε να συμπεριφερθώ μ’ αυτό τον τρόπο Πιστεύω

ότι μπόρεσα να βάλω κι εγώ κάποια κομ-

ματάκια που έλειπαν στο παζλ του Τάκη, όπως έλεγε η γιαγιά μου n

Της Peggy King Anderson

Μετ.: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου

Θα πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε πως στην εκκλησία, που κεφαλή της είναι

ο Ιησούς Χριστός, είμαστε όλοι χρεωμένοι ο ένας στον άλλο στους πόνους και τα βάρη

της ζωής Μόνο σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον μπορούμε να συγχωρούμε και να ζητούμε κι

εμείς συγγνώμη

Πολλές φορές ξεχνούμε ποιοι καλούμαστε να είμαστε για τον αδελφό μας και τι μπο-

ρούμε να κάνουμε γι’ αυτόν...

Ο

λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή και ιδιαίτερα η Καινή Διαθήκη είναι γεμάτη από

παραινέσεις, προτροπές και συμβουλές για τη συμπεριφορά και τη στάση μας απέναντι

στον αδελφό μας. Είμαστε η παρουσία του Θεού κάτω στη γη. Πόσο μεγάλη ευλογία θα

ήταν αυτό να μην το ξεχνάμε!

Θα κριθούμε στη ζυγαριά του Θεού και η ζυγαριά του Θεού είναι η αγάπη Όχι αυτή

που νιώσαμε, αλλά η αγάπη που ζήσαμε και εκπληρώσαμε στον αδελφό και στην αδελφή

μας. Η βιωμένη αγάπη. Οι άνθρωποι κρίνονται από τον Χριστό με βάση την ανθρωπιά

τους Μάθαμε από τον Ιησού Χριστό να αγαπούμε με καρδιά, στην πράξη, με έργα; Γιατί, όπως μας λέει ο μαθητής της αγάπης, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, εκείνος που λέει ότι αγαπά τον Θεό και δεν αγαπά τον αδελφό του στην πράξη και δημιουργικά είναι ψεύτης (Α΄ Ιωάννη 4:20). Δεν υπάρχει αγάπη για τον Θεό, αν δεν εκφράζεται σε κάθε λεπτομέρεια στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους και ιδιαίτερα στην εκκλησία με τους αδελφούς μας, στο σύνολο αλλά και σε καθέναν ξεχωριστά Οι εκκλησίες μας είναι γεμάτες από χαμένους που βρέθηκαν, από ζητιάνους που βρή-

καν φαγητό, από άσωτους που επέστρεψαν. Ένας από αυτούς είμαι κι εγώ. Όλοι αυτοί, με πρώτο και χειρότερο εμένα, πρέπει να μεγαλώνουν πνευματικά και να τους αλλάζει ο

Θεός καθημερινά μέσα στην εκκλησία Του Ας μάθουμε από εκείνον Ας γίνει παράδειγμά

μας ο Σωτήρας και Κύριός μας, ο Ιησούς Χριστός

Θεέ μου, ζητάμε συγγνώμη για το πόσο εύκολα λέμε ότι σ’ αγαπούμε, ενώ δυσκο-

λευόμαστε πολύ ν’ αγαπήσουμε τους συνανθρώπους και κυρίως τα αδέλφια μας

Θεέ μου, χάριζέ μας την αγάπη που κλείνει μέσα της δημιουργία, στοχασμό, λεπτότητα και κατανόηση Μια αγάπη που, ανάλογα με την περίσταση, γίνεται γενναιόδωρη

και θυσιαστική. Τα αντικείμενο και το κριτήριο αυτής της αγάπης να είναι ο διπλανός μου, ο αδελφός μου Βοήθησέ μας να βρούμε τόσο την αδυναμία μας, όσο και το μεγαλείο της κλήσης μας Να συγχωρούμε και μέσα από αίσθημα ευθύνης και ειλικρινούς μετάνοιας να ζητάμε συγγνώμη

Η βιωμένη αγάπη

είναι μαζί σου#! Κάποιες τέτοιες στιγμές περιλαμβάνει αυτή η συνεργασία του Χρυσοβαλάντη με τον Αντώνη και τον μικρό

έναν τη φορά

Με τα Μάτια του Ιησού

ένας εκπληκτικός τρόπος να επιδράσεις στο περιβάλλον σου

Αν το καλοσκεφτούμε"!οι περισσότεροι από μας"!πιστοί χριστιανοί"!δεν έχουμε

καμιά διάθεση να περάσουμε τη ζωή μας σκοτώνοντας την ώρα μας στις καφετέριες"!στα ηλεκτρονικά παιχνίδια ή

στα σίριαλ της τηλεόρασης#!

Θέλουμε να φέρουμε μια αλλαγή

στο περιβάλλον μας"

Πώς θα γίνει"!όμως"!αυτό$!!

Πολύ πειστικός και με χιούμορ"!!

ο αμερικανός συγγραφέας μπεστ σέλερ %&'(!)*'(+,-!.Κάιλ Ίντλμαν/!βάζει έναν στόχο για τους γνήσιους σημερινούς

μαθητές του Χριστού0!!

ν1!ακολουθήσουν τον Ιησού στον πρωτότυπο τρόπο του να επιδρά στον κόσμο"!όταν ήταν εδώ στη γη0!πλησίαζε"! συμπονούσε"!αγαπούσε τους ανθρώπους"! τον καθένα ξεχωριστά"!2έναν τη φορά3#! Μας βοηθάει να κατανοήσουμε τις καθημερινές συνήθειες του Ιησού στη διακονία του∙ μας ωθεί να εκμεταλλευτούμε τη δύναμη των μικρών περιστατικών όταν αυτά συμβαίνουν με αγάπη∙ να δούμε πώς ο Θεός θέλει να μας χρησιμοποιήσει για να φέρουμε τη δική του αλλαγή στο περιβάλλον μας"! πλησιάζοντας έναν έναν τους ανθρώπους"!έναν τη φορά#

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.4834214 και στα βιβλιοπωλεία μας:

Αθήνα: Εμμ. Μπενάκη 28

106 78

! 210-3823495

Θεσσαλονίκη: Εθν. Αμύνης 42 546 21

! 2310-232210

Πάτρα: Κορίνθου 199 262 23

! 2610-224197

Βόλος: Σωκράτους 23 382 21

! 24210-35801

Αλβανία: Sarande Libraria

«O LOGOS»

! 00355.692585746