ΑΡ. 4 / ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022
ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΣΧΑ... Συλλογή Νο. 4:
Πάνος Ζαχαρίου
!"
"
"" "
"
Ο Πάνος Ζαχαρίου συνεχίζει τις μουσικές του συλλογές με κλασσικούς ύμνους και μουσικές που όλοι αγαπήσαμε. Η Συλλογή Ν.4 έχει θέμα το Σταυρό και την Ανάσταση του Κυρίου μας... CD 4.1 > «Ο Σταυρός» - 20 ύμνοι. Ψάλλουν οι Πάνος και Χαρά Ζαχαρίου. CD 4.2 > «Ο Σταυρός» - 21 ύμνοι μόνο μουσική.
4 CD’s
15
μόνο
Κυκλοφορούν επίσης: • Συλλογές Νο. 1-3: Μελωδίες Από Το Υμνολόγιο • Συλλογή Νο. 5: Ποιητή και Βασιλιά μου • Συλλογή Νο. 6: Σ’ ευχαριστώ και σήμερα! • Συλλογή Νο. 7: Χριστούγεννα Ξανά
€
CD 4.3 > «Ανάσταση και Ελπίδα» 21 ύμνοι. Ψάλλουν οι Πάνος και Χαρά Ζαχαρίου. CD 4.4 > «Ανάσταση και ελπίδα». 23 ύμνοι μόνο μουσική (14 από αυτούς με εκκλησιαστικό όργανο).
• Συλλογή Νο. 8: Ω Κύριέ μου πόσο Σε θαυμάζω • Συλλογή Νο. 9: Ύμνοι, Μπαλάντες & Επωδοί • Συλλογή Νο. 10: Ύμνοι Δοξολογίας & Λατρείας • Συλλογή Νο. 11: Ψάλλοντας από το Υμνολόγιο ΙΙ • Συλλογή Νο. 12: 80 Songs In English & Italian
!!!"#$%&'(&)*+,,-'(,%."/%
Η Ανάσταση Αλλάζει Ζωές... Ζούμε πρωτόγνωρες ώρες βλέποντας το δράμα της Ουκρανίας. Οι τραγικές εικόνες που καθημερινά βλέπουμε γίνονται πληγές αγιάτρευτες στις καρδιές μας. Γνωρίζουμε ότι η χώρα έχει πλούσια σύγχρονη εκκλησιαστική ιστορία και είναι τόπος σημαντικής ιεραποστολικής δράσης, με ευλογημένη διακονία σε όλη την Ασία, ιδιαίτερα στη Μογγολία, την Κίνα και την Ιαπωνία. Είναι κοινός τόπος για όλους τους συνειδητούς Χριστιανούς ότι η μάχη που γίνεται στην Ουκρανία δεν είναι μόνο πολιτική, γεωστρατηγική ή οικονομική, είναι σίγουρα και πνευματική. Είναι ώρα να σταθούμε σε προσευχή για την ειρήνη της περιοχής και ολόκληρου του πλανήτη μας, καθώς βλέπουμε την οδύνη και την αγωνία στα πρόσωπα εκατομμυρίων ανθρώπων, οι οποίοι εισπράττουν τα αποτελέσματα ενός ακόμα τραγικού και άδικου πολέμου. Η ελπίδα μας δεν στηρίζεται στον ΟΗΕ ούτε στις όποιες κυβερνήσεις των εθνών, αλλά στην Ανάσταση του Ιησού Χριστού, του Άρχοντα της ειρήνης, που ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε αυτό το μήνα... Είναι η μοναδική ιστορική στιγμή στην πορεία της ανθρώπινης διαδρομής που η θεϊκή επέμβαση έβαλε ένα τέλος στην ανθρώπινη αδικία, στα ανθρώπινα αδιέξοδα και έφερε τη νίκη κατά του πιο φοβερού εχθρού του ανθρώπου, που είναι ο θάνατος. Μέσα απ’ τις τραγικές εικόνες του πολέμου φτάνουν στ’ αφτιά μας ιστορίες πόνου και θλίψης, αλλά επίσης θαυμαστές ιστορίες αγάπης, ελέους και επέμβασης του Κυρίου. Ο Θεός είναι ζωντανός και μέσα στις φλόγες του πολέμου! Θέλει να διδάξει σ’ όλους μας μαθήματα που ίσως δεν μάθαμε στην πανδημία... Ότι δηλαδή δεν είναι η θρησκευτική μας παράδοση που θα φέρει την ειρήνη στις ανθρώπινες σχέσεις, δεν είναι η οικονομική ευμάρεια που θα φέρει ισορροπία, δεν είναι τα επιστημονικά επιτεύγματα που θα δώσουν ποιότητα στη ζωή μας, δεν είναι η λογική μας σκέψη που θα φέρει λύσεις... Χρειαζόμαστε τη θεϊκή επέμβαση στη ζωή μας, χρειαζόμαστε την αλήθεια και τη δύναμη που μπορούν να ανατρέπουν και να αλλάζουν ζωές ανθρώπων και λαών, όταν αυτοί ανταποκριθούν και δεχτούν την αλήθεια της αγάπης που μόνο ο Ιησούς Χριστός μπορεί να μας χαρίσει. Να προσευχηθούμε και να δράσουμε με αγάπη, αναγνωρίζοντας την αδικία που συμβαίνει στην Ουκρανία και σ’ άλλα μέρη του πλανήτη μας, στηρίζοντας τον αδύναμο, αγκαλιάζοντας τις ανάγκες. Αλλά αυτό που θα φέρει την κρίσιμη αλλαγή είναι να δεχτούμε το μήνυμα και το Πρόσωπο της Ανάστασης στις καρδιές μας. Αυτός είναι η μόνη δύναμη στον κόσμο που μπορεί να συγχωρήσει, να επουλώσει τις πληγές της καρδιάς, να λυτρώσει τις ψυχές μας, να φέρει το χαμόγελο και τη χαρά στην καθημερινότητά μας και στις σχέσεις μας: προσωπικές, διαπροσωπικές ή διακρατικές. Το «Χριστός Ανέστη» δεν θα ’ναι τότε μια κούφια διακήρυξη της θρησκευτικής μας παράδοσης, θα γίνει ένα προσωπικό βίωμα της καρδιάς μας που θα απλώνει την αγάπη και την ειρήνη του Χριστού σε κάθε γωνιά της ζωής μας. Την Ανάσταση χρειάζεται να ζήσουμε και να γιορτάσουμε πραγματικά, γιατί αυτή αλλάζει ζωές! Φώτης Ρωμαίος ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 1
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ / ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022
περιεχόμενα Προσευχή για να ζήσουμε αναστημένη ζωή Νικολέττα Π. Πετρίδου
Tι άλλο μπορώ να κάνω...; Χάρης Ι. Νταγκουνάκης
Ο Ιεροκήρυκας που Κήρυξε σε Εκατομμύρια σ’ όλο τον Κόσμο
Γεώργιος Σ. Κανταρτζής
Συγχώρηση Αίνιγμα και θαύμα ταυτόχρονα Έραστος Φίλος
Η Ενεργειακή Κρίση
Τάσος Μαρκουλιδάκης
«...όταν βλέπω την εικόνα μου σ’ αυτό»
Σούλα Μαξιμιάδου-Isch
Αμυγδαλιάς πεσούσης
Αλτάνα Φίλου-Πατσαντάρα
«AMG - Ο Λόγος» 50+ έτη!
Θοδωρής Καλογερόπουλος
Μια «αξέχαστη» αλλά καθόλου ευχάριστη εμπειρία Ανανίας Καβάκας
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ Το φαινόμενο της βίας
Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας
Οι πολικές αρκούδες ή ο Ερντογάν μπορούν να σε κάνουν να προσευχηθείς για τον κόσμο; Θοδωρής Καλογερόπουλος
80 Χρόνια «Η Φωνή του Ευαγγελίου»
Γιάννης Τσεβάς
Μια Ασυνήθιστη Προσευχή Στέφανος Κατσάρκας
Τζεφ Μπόλντουιν, 1965-2022 Περπατώντας στην παραλία της Γαλιλαίας
Αλέξανδρος Δαδάος
Ο Θεός ως το ύψιστο αγαθό για τον άνθρωπο: δημιουργεί, συντηρεί, λυτρώνει
Γιούλικα Κ. Masry
03 04 08 11 12 14 16 18 20 22 25 33
Ζωντανός ή νεκρός... Ρίτα Αναγνώστου
Η Πεταλούδα Holly L. Niner
«Δεν είναι εδώ· αναστήθηκε, όπως το είπε!»
Ανέστης Πεταλίδης
ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ. 210.4834214, Fax: 210.6627506
Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONAL Πρόεδρος: Τάσος Ιωαννίδης Μη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμός Έγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5
Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009) Ειδικός σύμβουλος έκδοσης: Συμεών Ιωαννίδης Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γεώργιος Κανταρτζής Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος office@ologos.gr
Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου Διόρθωση κειμένου: Παρασκευή Κάκαρη Διεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά Δημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου: Δήμητρα Παπαναγή Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656 APRIL 2022 • NUMBER IV • VOL. LXXX
VOICE OF THE GOSPEL (USPS 942-960)
MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINE Published in Greece by the Publishing House “O LOGOS”
Owner: AMG International P.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422
34 36 40 42 44 46
Νέου τύπου πρόσφυγες; Γιώργος Π. Αλεξανδρής
ΑΠΡΙΛΙΙΟΣ 2022 • TEΥΧOΣ 4 • ΕΤΟΣ 80ο
49 50 52 56
Δείτε το περιοδικό μας online και συστήστε το στους φίλους σας: https://www.facebook.com/FoniTouEuaggeliou
Founder: Dr. Spiros Zodhiates President: Tasos Ioannidis Special Consultant: Symeon Ioannidis Managing Editor: Fotis Romeos Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy Postmaster: If undeliverable please send form 3579 to: Voice of the Gospel P.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422 Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422
ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ Ελλάδα: 20 € Ευρώπη: 25 € Αμερική: 25 $ Υπ. Χώρες: 30 € ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831 ΙΒΑΝ:GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA Δικαιούχος: A M G INTERNATIONAL EKDOSEIS O LOGOS Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση της Βίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα. Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχειρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη 28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος. Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμένα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων. Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθρα λόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.
Προσευχή για να ζήσουμε αναστημένη ζωή Πατέρα μας επουράνιε, Aναστημένε Κύριε Ιησού Χριστέ, γίνε για τον καθένα μας η Ανάσταση και η Ζωή! Εσύ είσαι η ανάσταση και η ζωή γι’ αυτούς που βρίσκονται ακόμη στα δεσμά της αμαρτίας, αλλά και γι’ αυτούς που έχουν ζητήσει τη συγχώρηση των αμαρτιών τους από Σένα. Εσύ, Κύριέ μας, δείξε στον καθένα μας κι αυτό το Πάσχα την πραγματική ανάγκη της πίστης στο γεγονός της ανάστασής Σου, καθώς νίκησες το θάνατο και ολοκλήρωσες το σχέδιο της σωτηρίας μας. Κάνε το αυτό φανερό σ’ όσους πάσχουν ή υποφέρουν από αρρώστιες, στους φτωχούς και τους πλούσιους, ακόμη και σε εκκλησίες που χρειάζονται αναζωπύρωση. Αγαπημένε μας Πατέρα, βοήθησε τη σκέψη μας να ανανεωθεί, καθώς αναλογιζόμαστε την ανάσταση του Υιού Σου και την αιώνια ζωή που μας χάρισες. Να αντισταθούμε στους ποικίλους πειρασμούς που μας αποπροσανατολίζουν από το πρόσωπο του Σωτήρα μας και τη θεία αποστολή μας και μας οδηγούν σε αμαρτωλές σκέψεις και πράξεις. Κύριέ μας, Σου ζητάμε ο αναστημένος Κύριός μας Ιησούς Χριστός με το Άγιο Πνεύμα να αναπτερώσει την ελπίδα μας και να γεμίσει με ουράνιο φως την ψυχή και το νου μας. Ιησού μας, καθημερινά ακούμε και ζούμε πολλά δυσάρεστα γεγονότα γύρω μας, πολέμους, επιδημίες και το κακό κυριαρχεί παντού! Όμως, Εσύ, Κύριε, νίκησες το θάνατο με την ανάστασή Σου και τώρα μας βοηθάς κάθε μέρα να αντιμετωπίζουμε το κακό και τις δυσκολίες που μας περιβάλλουν. Σ’ ευχαριστούμε, γιατί με την αγάπη Σου αφαιρείς τους φόβους που μας περιστοιχίζουν και μας κλέβουν τη χαρά και την ειρήνη της ψυχής μας! Είμαστε ευγνώμονες, γιατί ξέρουμε ότι δεν θα μας εγκαταλείψεις ποτέ. Θεέ μας, παρακαλούμε να μας δίνεις θάρρος και παρρησία για να αναγγείλουμε τα Καλά Νέα, όπως έκανε η Μαρία η Μαγδαληνή την ημέρα της ανάστασης. Πόσο Σ’ ευχαριστούμε και Σε δοξάζουμε που μας λύτρωσες από την αμαρτία με τη θυσία στο στυγερό σταυρό, χαρίζοντάς μας τη σωτηρία και την αιώνια ζωή! Θυσίασες στη θέση μας τον μονογενή Σου Υιό, ο οποίος νίκησε το θάνατο και με την ανάστασή Του μας έκανες παιδιά Σου! Θεέ μας, δείξε έλεος και φανερώσου ένδοξα και σ’ αυτούς που ακόμα απορρίπτουν το δώρο της σωτηρίας, ώστε να δουν τη χάρη και τη συγχώρηση που παρέχεις σε κάθε άνθρωπο δωρεάν. Σε ευγνωμονούμε, γιατί η ανάσταση του Ιησού Χριστού έγινε ο δρόμος κι ο τέλειος τρόπος να ζήσουμε την πραγματική ζωή κάτω από το φως της παρουσίας Σου. Καθώς τις μέρες των γιορτών του Πάσχα συγκεντρωνόμαστε ως οικογένειες, βοήθησέ μας να αναλογιστούμε το θαυμάσιο έργο της σωτηρίας που μας προσφέρεις, καθώς και όσα μας χαρίζεις στη νέα μας ζωή εν Χριστώ. Αλλά και μετά από τους εορτασμούς, βοήθησέ μας να θυμόμαστε κάθε μέρα, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες της καθημερινότητάς μας, ότι Εσύ είσαι ο ζωντανός Θεός που μας αγαπάει, μας φυλάει, μας βοηθάει, διώχνει τις ανησυχίες μας και γεμίζει την καρδιά μας χαρά, ελπίδα και κάθε ευλογία σ’ αυτή τη ζωή. Πατέρα μας, Σ’ ευχαριστούμε και Σε δοξάζουμε για τη θαυμαστή Ανάσταση του Υιού Σου. Στο όνομά Του προσευχόμαστε. ΑΜΗΝ! Διασκευή: Νικολέττα Π. Πετρίδου, Εκπαιδευτικός ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 3
ΟΤΑΝ ΡΩΤΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ Στη Βίβλο απαντώνται πολλά ερωτήματα που υποβάλλει ο Θεός σ’ εμάς τους ανθρώπους -κατά κύριο λόγο. Κάποια απ’ αυτά έχουν απαντήσεις και κάποια όχι. Είναι αναπάντητα. Δημιουργούν όμως και απορίες: Δεν είναι παντογνώστης ο Θεός; Γιατί ρωτάει; Φέτος, με τη σειρά μας αυτή προσπαθούμε να δούμε κάπου τον εαυτό μας αντιμέτωπο απευθείας με τον Θεό και ν’ ακούσουμε ερωτήματα που έχει να μας απευθύνει Εκείνος. Τι έχουμε να απαντήσουμε;
Έ
να δύσκολο, αλλά πολύ συνηθισμένο Στο «Τραγούδι του Αμπελιού», όπως ερώτημα ανάμεσα στους ανθρώπους είναι γνωστό, ο Θεός («φίλος» του, κατά τον είναι: «με τι μοιάζει ο Θεός;». Το προφήτη) θρηνεί και οδύρεται, γιατί το αμπέλι ρωτούν τα μικρά παιδιά, το ρωτούν και οι του που με τόση φροντίδα και αγάπη το φύμεγάλοι. Το ρωτούν οι αθεϊστές, αναρωτιούνται τεψε και το φρόντισε για χρόνια ο ίδιος ο και οι ευσεβείς. Λευκές και έγχρωμες φυλές Μέγας Αμπελουργός, αντί να κάνει μεγάλα της γης έχουν την ίδια απορία: με τι μοιάζει και γλυκά σταφύλια, έκανε ξινοστάφυλα. Κι ο Θεός; Άλλοι τον φαντάζονται σαν έναν σεαναρωτιέται ο Θεός: «Τι θα μπορούσα ακόμα βάσμιο γέροντα με μακριά γενειάδα και κανα ’χα κάνει γι’ αυτό το αμπέλι μου και δεν λοσυνάτο βλέμμα. Άλλοι με ένα φοβερό Ον το έκανα; Ενώ περίμενα πως θα ’κανε ωραία που με σηκωμένα τα μανίκια του ιματίου του σταφύλια, γιατί να κάνει ξινοστάφυλα;» (Ησ ετοιμάζεται να ρίξει τους κεραυνούς του «επί 5:4). To Ερώτημα της θείας Απόγνωσης! Θα πάσαν ασέβειαν και αδικίαν ανθρώπων». ’λεγε κανείς ότι αυτά τα λόγια είναι λόγια Άλλοι τον φαντάζονται μαύρο, άλλοι κίτρινο, ενός δούλου, ενός επιστάτη, ενός αδύναμου άλλοι ερυθρόδερμο ενδεχομένως... χωρικού, αλλά όχι και λόγια του Δημιουργού Όποια εικόνα, ωστόσο, κι αν έχουμε Θεού! Και όμως έτσι είναι. Για λόγια του σχηματίσει για τον Θεό εμείς οι άνθρωποι, Θεού πρόκειται! Και μέσα απ’ αυτό τον προόλοι πιστεύουμε πως είναι ένας παντοδύναφητικό λόγο -που επαναλαμβάνεται από τον μος Κύριος. Όλα τα μπορεί, όλα τα ρυθμίζει, Χριστό στους Συνοπτικούς (Μτ 21:33· Μκ ανεξάρτητα αν εμείς αυτά τα θεωρούμε 12:1· Λκ 20:9) αν και σε διαφορετική συνά«καλό» ή «κακό», «δίκαιο» ή «άδικο». Πίσω φεια- για τους Ιουδαίους του καιρού του, απ’ όλα είναι αυτός και πάντοτε βγαίνει νικημπορούμε κι εμείς σήμερα να πάρουμε τής. Δεν μπορούμε να φανταστούμε τον Θεό μερικά μαθήματα: σε θέση αδυναμίας, που να διαμαρτύρεται για την αποτυχία του ή που να προσπαθεί 1. Ο Σκοπός να δικαιολογηθεί. Κι όμως ο προφήτης Ησαΐας, που στην Ο Θεός έχει έναν σκοπό για όλους μας, αρχή του φερώνυμου βιβλίου του θεωρεί καθώς μας έφερε στην ύπαρξη. Όπως ο τον Θεό «καθήμενον επί θρόνου υψηλού λαός Ισραήλ δημιουργήθηκε, διασώθηκε και και επηρμένου», τον παρουσιάζει λίγα κεκαθοδηγήθηκε από τον Θεό με σκοπό να φάλαια παρακάτω σαν ένα αδύναμο Ον σε ανήκει μόνο σ’ αυτόν και να διακηρύττει τη μειονεκτική θέση, σαν κάποιον που δεν μποδόξα του και το μεγαλείο του στους άλλους ρεί να κάνει τίποτα περισσόλαούς μέσα στους αιώνες, κάτι τερο, κάποιον που αναρωτιέται ανάλογο συνέβη με την Εκτι δεν έκανε σωστά και απέκλησία του. Ο Θεός την ίδρυσε Του ΧΑΡΗ τυχε στο έργο του, έναν αποκαι την καθοδηγεί μέσα στην ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ harris.dagounakis@gmail.com τυχημένο! Ιστορία με έναν σκοπό: να ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 5
τον δοξάζει και να κηρύττει το ευαγγέλιο έως τα πέρατα της γης. Καθένας μας, σαν μέλος αυτής της Εκκλησίας τον ίδιο σκοπό έχουμε. Αλλά κι αμέσως μόλις ανοίγουμε τα μάτια μας σ’ αυτό τον κόσμο, η ύπαρξή μας έχει έναν σκοπό: να γνωρίσουμε τον Θεό και να ενωθούμε σε μια αιώνια σχέση μαζί του. Για να εκπληρώσουμε τον αιώνιο προορισμό μας σαν παιδιά του Θεού και σαν Εκκλησία του, ο Θεός μάς δίνει ό,τι χρειαζόμαστε. Μας έχει δώσει το Άγιο Πνεύμα σαν Βοηθό και Συνήγορο στη ζωή μας, μας έχει δώσει το λόγο του, μας έχει δώσει την κοινωνία των άλλων χριστιανών για την ενθάρρυνση και την ενίσχυσή μας. Αλλά και προτού γνωρίσει κανείς τον Θεό, ο Θεός τού δίνει ευκαιρίες να ακούσει το χαρμόσυνο άγγελμα της σωτηρίας και να έρθει σε επαφή με την Εκκλησία του, ώστε να οδηγηθεί στη σωτηρία και στη βαθύτερη κατανόηση των θείων αληθειών.
2. Οι Προσδοκίες Ο Θεός τώρα περιμένει από το αμπέλι του να του κάνει καρπό. Για τον Ισραήλ, καρπός ήταν η αποκλειστική λατρεία του Γιαχβέ, μακριά από την ειδωλολατρία. Για την Εκκλησία, καρπός είναι η αύξηση διά του Αγίου Πνεύματος, ο καρπός του Πνεύματος, όπως αυτός αναφέρεται στην προς Γαλάτας Επιστολή (5:22), η αύξηση της επιρροής της στον κόσμο, η αύξηση της Ιεραποστολής, οι εκδηλώσεις αγάπης και συμπόνοιας σε μια κοινωνία γύρω που υποφέρει από φτώχεια, πολέμους και κάθε είδους αναταραχές. Πώς η Εκκλησία προβάλλει και δοξάζει τον Χριστό μέσα από τη βιωτή της; Περιμένει, όμως, ο Θεός κι από τον αμαρτωλό άνθρωπο να επιστρέψει και να ζητήσει τη χάρη του και τη σωτηρία του. Και είναι χρέος του κάθε Χριστιανού να διαδώσει το μήνυμα της ελπίδας στο περιβάλλον του. Ο Θεός δεν παύει να ενδιαφέρεται για τους δικούς του. Παρακολουθεί με αγάπη και φροντίδα τη χριστιανική μας πορεία. Όπως ο αμπελουργός, παρακολουθεί με φροντίδα και αγάπη όλα του τα κλήματα, το καθένα ξεχωριστά: το κλαδεύει, το σκαλίζει, 6 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
το ποτίζει και απομακρύνει τα ζιζάνια, το ίδιο κάνει ο Θεός και με την Εκκλησία του και με τον κάθε πιστό. Και περιμένει καρπό.
3. Η Δράση Όταν, όμως, ο αμπελώνας του Θεού δεν κάνει καρπό, όταν η Εκκλησία του Θεού δεν εμφανίζει κάποια δράση προς τον κόσμο, τότε αναλαμβάνει δράση ο Θεός προς την Εκκλησία του. Στο παρελθόν, ο λαός Ισραήλ δοκίμασε ιστορικά τη «δράση» αυτή του Θεού, επειδή δεν ανταποκρίθηκε στη φροντίδα του Μεγάλου Αμπελουργού να κάνει καρπό. Οδηγήθηκε στην Αιχμαλωσία και διαλύθηκε σαν ενιαίο έθνος. Έκανε ξινοστάφυλα και ο Θεός απορεί: «τι άλλο να κάνω;». Φροντίζει με αγάπη την Εκκλησία του ο Θεός. Αν παρ’ όλη αυτή τη φροντίδα η Εκκλησία του ολιγωρήσει, αν κοιμηθεί όπως εκείνη της Λαοδίκειας στην Αποκάλυψη (3:1422), τότε μένει να δρέψει τα αποτελέσματα της επιλογής της. Δίνει ευκαιρίες ο Θεός και στον αμαρτωλό, τον οδηγεί να ακούσει το ευαγγέλιο, του φέρνει περιστάσεις και περιμένει τη θετική του ανταπόκριση. Αν επιμείνει στην άρνησή του, απομένουν οι συνέπειες της επιλογής του. Στην εποχή της Καινής Διαθήκης, δεν απομένει πια καμιά «τιμωρία» με την έννοια της Παλαιάς Διαθήκης. Η τιμωρία που μας έπρεπε έπεσε πάνω στον Χριστό, στον σταυρό του Γολγοθά (Ησ 53:5). Τώρα απομένουν τα αποτελέσματα των επιλογών μας. Θα μείνουμε χέρσα γη, χωρίς τη δύναμη του Πνεύματος να καρποφορήσουμε και να αυξηθούμε πνευματικά. Αυτό θέλουμε ως Χριστιανοί; αυτό θέλουμε ως Εκκλησία; Όχι βέβαια. Πώς θα το αποφύγουμε; πώς θα οδηγηθούμε στην επιτυχία; Υπάρχει τρόπος: Να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του Θεού. Να παραδοθούμε με μετάνοια και πίστη στον Χριστό που μας προσκαλεί. Να ζητήσουμε τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος και ν’ αποφασίσουμε σαν άτομα και σαν Εκκλησία να μην απογοητεύσουμε τον Μεγάλο Αμπελουργό. Καθώς πλησιάζει το Πάσχα, ας κοιτάξουμε τον σταυρό του Χριστού. Είναι το τελευταίο που «έκανε» ο Θεός. Αγάπησε και έδωσε. Τώρα η απόφαση είναι δική μας. n
Καταθέτοντας τα χρήματα στους λογαριασμούς που βρίσκονται στο κάτω μέρος της τελευταίας σελίδας των Νέων του Σπορέα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ
Ο Ιεροκήρυκας που Κήρυξε σε Εκατομμύρια σ’ όλο τον Κόσμο Πολλές φορές ακούμε ονόματα διαφόρων ιεροκηρύκων, πολιτικών, συγγραφέων κλπ. Αν όμως τύχει και μας ρωτήσουν κάτι γι’ αυτούς, θα δηλώσουμε παντελή άγνοια. Όλοι οι αναγνώστες μας, ασφαλώς, θα έχετε ακούσει το όνομα «Μπίλυ Γκράχαμ» κι ότι ήταν αξιόλογος ιεροκήρυκας. Ως εκεί και τίποτε περισσότερο. Γι’ αυτό θεωρήσαμε καλό το σημερινό σημείωμά μας να το αφιερώσουμε σ’ αυτόν τον ευλογημένο εργάτη του Κυρίου, με την ευκαιρία της κυκλοφορίας από τις εκδόσεις Ο ΛΟΓΟΣ ενός αξιόλογου βιβλίου του στα ελληνικά. Στο παρελθόν, οι εκδόσεις Ο ΛΟΓΟΣ είχαν κυκλοφορήσει σε μετάφραση τα βιβλία του: «Ειρήνη με τον 8 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Θεό» (σε πολλαπλές εκδόσεις), «Το Μυστικό της Ευτυχίας» (μελέτες πάνω στους Μακαρισμούς) και τα «Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα». Τον περασμένο μήνα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις μας ένα ακόμη σημαντικό βιβλίο του, «Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ» (σελίδες 305). Αν και έχει γραφτεί πριν από πολλά χρόνια, περιγράφει με έντονα χρώματα και τη σημερινή εποχή μας. Θα διαβάσετε σχετική διαφήμιση στο οπισθόφυλλο του παρόντος τεύχους. Ο Billy Graham γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 1918 στην Αμερική, στη Βόρεια Καρολίνα, σε μια ταπεινή
Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ
κτηνοτροφική οικογένεια. Ο Θεός όμως τον χρησιμοποίησε για να μοιραστεί την ακλόνητη πίστη του στον Χριστό με εκατομμύρια ανθρώπους σ᾽ όλο τον κόσμο. Επρόκειτο να γίνει ο πιο διάσημος ιεροκήρυκας-ευαγγελιστής του κόσμου! Η μεταστροφή του στον Χριστό έγινε το φθινόπωρο του 1934, όταν ο Μαροδοχαίος Χαμ, ένας Βαπτιστής ιεροκήρυκας, ήρθε στην πόλη Σαρλότ, όπου είχε μια σειρά ευαγγελιστικών συνάξεων. Μια βραδιά, ύστερα από ένα δυναμικό κήρυγμά του, ο έφηβος Μπίλυ ανταποκρίθηκε και δέχτηκε τον Χριστό ως Σωτήρα του. Το 1936 φοίτησε σε θεολογικό σεμινάριο. Αποφοίτησε το 1940 και χειροτονήθηκε ως ποιμένας στη Σύ-
νοδο Βαπτιστικών Εκκλησιών. Επειδή ήθελε να έχει πληρέστερη θεολογική και βιβλική κατάρτιση, φοίτησε και στο Wheaton College. Εκεί γνώρισε μια συμφοιτήτριά του, τη Ruth Bell, κόρη γιατρού ιεραποστόλου στην Κίνα, και παντρεύτηκαν το1943. Όταν αποφοίτησε από το Wheaton το 1943, είχε ήδη αναπτύξει ένα ξεχωριστό στυλ κηρύγματος, κάτι που τον έκανε να διακριθεί ως κήρυκας. Το μήνυμά του ήταν πάντα απλό, καθαρό και άμεσο σχετικά με την αμαρτία και τη σωτηρία. Πολλά χρόνια αργότερα είπε: «Η ειλικρίνεια είναι ο καλύτερος τρόπος να μεταδώσεις οτιδήποτε, ακόμη και το σχέδιο της σωτηρίας». Μετά από μια σύντομη θητεία ως ποιμένας μιας Βαπτιστικής Εκκλησίας στα προάστια του Σικάγου, ο Μπίλυ Γκράχαμ αποφάσισε να γίνει περιοδεύων ευαγγελιστής. Έτσι, το 1945 εντάχθηκε στο προσωπικό της μεγάλης χριστιανικής οργάνωσης «Νεολαία για τον Χριστό». Ο Γκράχαμ ως ευαγγελιστής άρχισε τη διακονία του σε μια ευνοϊκή στιγμή για την Ευαγγελική Εκκλησία της Αμερικής. Υπήρχε έντονη αντιπαράθεση μεταξύ των
συντηρητικών-φονταμενταλιστών και των φιλελεύθερων- μοντερνιστών, εκείνων δηλ. που ήθελαν με επιστημονικές μεθόδους να ερμηνεύουν τα κείμενα της Βίβλου. Αν και ο Γκράχαμ παρέμεινε θεολογικά συντηρη-
και απλά να «κηρύξει το Ευαγγέλιο». Από την πρώτη κιόλας μαζική ευαγγελιστική εκστρατεία του στο Λος Άντζελες το1949, έλκυσε αμέσως την προσοχή των Αμερικανών. Η φήμη του κέρδισε το μεγι-
τικός, αρνήθηκε ν᾽ ακολουθήσει τον ακραίο φανατισμό και τη στενομυαλιά των φονταμενταλιστών. Με το ανοιχτό πνεύμα του επιδίωξε να διαχωρίσει τη θέση του. Χρησιμοποίησε τις νέες τεχνολογίες των μέσων ενημέρωσης, ειδικά το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, για να διαδώσει το μήνυμα του Ευαγγελίου προς όλους. Παρά τις προκλήσεις για περαιτέρω θεολογικές σπουδές, αποφάσισε να τα παραμερίσει όλα αυτά
στάνα του τύπου W.R. Hearst. Βαθιά εντυπωσιασμένος με το κήρυγμα και τη ρητορική του νεαρού ευαγγελιστή, έδωσε εντολή στις εφημερίδες του να προβάλλουν όλες τις συνάξεις-σταυροφορίες του Γκράχαμ. Η τεράστια σκηνή, που στήθηκε στο κέντρο του Λος Άντζελες, στην οποία κήρυττε ο Γκράχαμ, και η προβολή που έγινε προσέλκυσε χιλιάδες κόσμου για να τον ακούσουν. Είχαν προγραμματιστεί οι συνάξεις ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 9
για τρεις εβδομάδες. Τελικά όμως διήρκεσαν περισσότερο από οκτώ εβδομάδες. Τα πλήθη κατέκλυζαν κάθε βράδυ τη σκηνή. Αυτή ήταν η αρχή μιας λαμπρής και ευλογημένης εθνικής και παγκόσμιας ευαγγελιστικής διακονίας. Μετά από το Λος Άντζελες ο Γκράχαμ επέκτεινε τις ευαγγελιστικές σταυροφορίες του σε όλη τη χώρα και σε όλο τον κόσμο, κερδίζοντας τελικά διεθνή φήμη. Ο Γκράχαμ κήρυξε το Ευαγγέλιο στα μεγαλύτερα στάδια του κόσμου, σε περισσότερους ανθρώπους από οποιονδήποτε άλλον στην ιστορία. Γύρω στα 215 εκατομμύρια άνθρωποι σε περισσότερες από 185 χώρες και περιοχές του κόσμου παραβρέθηκαν στις σταυροφορίες του. Και πολλά άλλα εκατομμύρια άκουσαν τα μηνύματά του μέσω της τηλεόρασης. Στο Λονδίνο, στο κατάμεστο γήπεδο Γουέμπλεϊ, οι σταυροφορίες του κάθε βράδυ συνεχίζονταν για δώδεκα εβδομάδες και οι σταυροφορίες του στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης το 1957, κάθε βράδυ για δεκαέξι εβδομάδες. Η διακονία του είναι γνωστή σ’ όλο τον κόσμο. Κήρυξε
από τα απομακρυσμένα αφρικανικά χωριά ως την καρδιά της Νέας Υόρκης. Κι εκείνοι στους οποίους κήρυξε τη Βίβλο ήταν είτε ηγέτες κρατών είτε συνηθισμένοι άνθρωποι από τις φυλές της Αφρικής. Ο Γκράχαμ, αρχίζοντας το 1977, είχε την ευκαιρία να διοργανώνει σταυροφορίες σχεδόν σε κάθε χώρα του πρώην Ανατολικού μπλοκ, συμπεριλαμβανομένης και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Παρά τις επιτυχίες του, αντιμετώπισε κριτική τόσο από τους φιλελεύθερους όσο και από τους συντηρητικούς. Ωστόσο, δεν παρασύρθηκε, αλλά συνέχισε να κηρύττει το απλό, απέριττο Ευαγγέλιο χωρίς διακρίσεις. Είχε στενές σχέσεις με όλους σχεδόν τους προέδρους των ΗΠΑ και άλλους αρχηγούς κρατών. Η δημοφιλία του ήταν αποτέλεσμα του ξεχωριστού χαρίσματος που του έδωσε ο Θεός να κηρύττει δυναμικά το απλό, καθαρό μήνυμα του Ευαγγελίου: όποιος μετανοεί για τις αμαρτίες του και δέχεται τον Ιησού Χριστό, θα σωθεί. Τεράστια ήταν και είναι η προσφορά της οργάνωσης που φέρει το όνομά του: Billy Graham Evangelistic Asso-
ciation. Είχε ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά προγράμματα με τίτλο «Η Ώρα της Απόφασης», μια στήλη σε εφημερίδες «Η Απάντησή μου» και το μηνιαίο περιοδικό «Απόφαση» σε περίπου 500.000 αντίτυπα. Το 1996 ο Μπίλυ Γκράχαμ και η σύζυγός του έλαβαν το Χρυσό Μετάλλιο τιμής του Κογκρέσου, το υψηλότερο πολιτικό βραβείο που απονέμεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το δε 2001 ανακηρύχθηκε επίτιμος ιππότης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Τέλος, ολοκλήρωσε τη δημόσια διακονία του με μια σταυροφορία στο Queens της Νέας Υόρκης, τον Ιούνιο του 2005. Έγραψε 33 βιβλία, πολλά από τα οποία έγιναν μπεστ σέλερ. Από την οργάνωση Gallup
συγκαταλέχθηκε
στους «δέκα πιο διάσημους άνδρες του κόσμου». Αυτό όμως που τον έκανε ιδιαίτερο ήταν η σεμνότητα, η τιμιότητα και το κρυστάλλινα καθαρό Χριστοκεντρικό και Βιβλοκεντρικό κήρυγμά του. Προσευχή μας είναι ο Θεός να εγείρει κι άλλους εργάτες Του, με το ζήλο και τον οραματισμό του Μπίλυ Γκράχαμ.
> Μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.nikites.eu με ποικιλία θεμάτων. 10 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
n
Διδάγματα Ζωής Σκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής
• • • • • • • • • • •
Συγχώρηση «Ακριβώς όπως σας συγχώρησε ο Χριστός, έτσι να συγχωρείτε κι εσείς» (Κολ. 3:13).
•
Ο Χριστιανός δεν είναι αναμάρτητος, αλλά αμαρτωλός που έχει συγχωρηθεί. Όταν συγχωρείς κάποιον, δεν αλλάζεις το παρελθόν, αλλά σίγουρα αλλάζεις το μέλλον. Ο θυμός συχνά σε εξευτελίζει και σε ταπεινώνει, ενώ η συγχώρηση σε υψώνει. Όταν συγχωρείς τους άλλους, βοηθάς τον εαυτό σου να προχωρήσει ομαλά και χωρίς εμπόδια προς τα εμπρός. Κάνεις μεγαλύτερο καλό στον εαυτό σου όταν συγχωρείς και ξεχνάς, παρά όταν θυμάσαι, πικραίνεσαι και υποφέρεις. Όταν συγχωρείς κάποιον, απελευθερώνεις ένα σκλάβο κι ανακαλύπτεις ότι ο σκλάβος ήσουν εσύ! Ο αντίκτυπος της αμαρτίας μπορεί να είναι μεγάλος, αλλά ο αντίκτυπος της συγχώρησης είναι μεγαλύτερος. Η φωνή της αμαρτίας είναι ηχηρή, μα ηχηρότερη είναι η φωνή της συγχώρησης. Τίποτε δεν μπορεί να σου δώσει ψυχική ειρήνη, εκτός από το αίσθημα της συγχώρησης που δίνει ο Χριστός. Όταν συγχωρούμε, δεν το κάνουμε μόνο για το καλό των άλλων. Το κάνουμε και για το δικό μας καλό, γιατί μπορούμε έτσι απερίσπαστοι να προχωρούμε στη ζωή.
• • • • • •
Υπάρχουν δύο ψέματα που θέλει ο διάβολος να πιστέψουμε: 1) «Μόνο μια φορά δεν θα σε βλάψει» και 2) «Τώρα που το έκανες, δεν υπάρχει συγχώρηση πια για σένα, γι’ αυτό συνέχισε τουλάχιστον να απολαμβάνεις την αμαρτία». Ο Kari Meninger, φημισμένος ψυχίατρος, έλεγε: «Αν μπορούσα να πείσω τους ασθενείς μου σ’ ένα ψυχιατρείο ότι οι αμαρτίες τους έχουν συγχωρηθεί, 75% από αυτούς θα έφευγαν την επόμενη μέρα θεραπευμένοι!». Είναι ευκολότερο να συγχωρήσεις έναν εχθρό, παρά ένα φίλο. Αν νιώθεις πως η ζωή σου δεν είναι αυτή που θα ήθελες, σκέψου μήπως οφείλεται σε έλλειψη αγάπης και διάθεσης συγχώρησης προς τους άλλους. Ο άνθρωπος που αναγνωρίζει την αμαρτία του και ζητά συγχώρηση είναι μεγαλύτερος από εκείνον που μπορεί ακόμα και να αναστήσει νεκρό. Συγχώρηση είναι η άρνησή μου να σου ανταποδώσω τα ίσα για να σε κάνω να πονέσεις για τον πόνο που μου προξένησες. «Γιατί, αν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα σφάλματά τους, θα συγχωρήσει και τα δικά σας ο Πατέρας σας ο ουράνιος. Αν όμως δεν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα σφάλματά τους, ούτε ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει τα δικά σας σφάλματα» (Ματθαίος 6:14-15). Ας τη σκεφθούμε σοβαρά τη μεγάλη αυτή αλήθεια, ισχύει για όλους μας. n Συλλογή-Διασκευή: ΣΥΜΕΩΝ Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 11
Χριστιανική Απολογητική Γωνιά Στη στήλη αυτή το περιοδικό μας αποσκοπεί –με λόγια απλά– να δώσει απαντήσεις σε θέματα που απασχολούν πολλούς ανθρώπους με ερωτήματα γύρω από τα «γιατί» της Πίστης...
Αίνιγμα και θαύμα ταυτόχρονα Οι προφητείες
της Βίβλου είναι ένα στους Ψαλμούς» (εδ. 44). Και μετά, ο Λουκάς αίνιγμα για τους άθεους και ένα θαύμα για γράφει ότι τους «φώτισε το νου, για να κατατους πιστούς Χριστιανούς αναγνώστες της. λαβαίνουν τις Γραφές, και τους είπε: ‘Οι ΓραΣτην επιστολή του προς τους Ρωμαίους, φές λένε ότι έτσι έπρεπε να γίνει, και έτσι ο απόστολος Παύλος περιγράφει τον εαυτό έπρεπε να πάθει ο Μεσσίας, ν’ αναστηθεί του ως εξής: «Ο Παύλος, δούλος του Ιησού από τους νεκρούς την τρίτη μέρα και να κηΧριστού, που τον κάλεσε ο Θεός να γίνει ρυχθεί στο όνομά του μετάνοια και άφεση απόστολος και τον ξεχώρισε για να διαδώσει αμαρτιών σ’ όλα τα έθνη, αρχίζοντας από το ευαγγέλιο, προς όλους τους πιστούς της την Ιερουσαλήμ. Εσείς είστε μάρτυρες όλων Ρώμης, που τους αγάπησε και τους κάλεσε αυτών’» (εδ. 45-48). Στον απόστολο Παύλο επίσης παρατηο Θεός. Ο Θεός είχε προαναγγείλει με τους προφήτες του στις άγιες Γραφές το ευαγγέλιο ρούμε ότι όποτε πήγαινε σε μια καινούργια για τον Υιό του τον Ιησού Χριστό, τον Κύριό πόλη (βλ. Πράξεις 17, Πράξεις 18 και Πράξεις 19) πήγαινε κατευθείαν στη συναγωγή όπου μας» (Ρωμαίους 1:1-3). Στο Ευαγγέλιο του Λουκά κεφ. 24, ο ανα- οι Εβραίοι λάτρευαν τον Θεό. Ο Λουκάς πεστημένος Χριστός δίνει τελευταίες οδηγίες ριγράφει στις Πράξεις ότι ο απόστολος Παύλος στους αποστόλους, λίγο πριν από την τελική «συζητούσε μαζί τους τις Γραφές, εξηγώντας αναχώρησή του: «Αυτά εννοούσα με τα λόγια και αποδεικνύοντας ότι ο Ιησούς είναι ο Χριπου σας έλεγα όταν ήμουν ακόμη μαζί σας, στός, ο Μεσσίας». Τα στοιχεία που παρουσίαζε ο απόστολος Παύλος ότι δηλαδή πρέπει να εκπληστον κόσμο εκεί ήταν ισχυρά ρωθούν όλα όσα είναι γραμΑπό τον για δύο λόγους: Πρώτον επειμένα για μένα στο νόμο του ΕΡΑΣΤΟ ΦΙΛΟ Δρα Φυσικών Επιστημών δή υπήρξε η Ανάσταση και Μωυσή, στους προφήτες και 12 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
δεύτερον επειδή ο Ιησούς είχε εκπληρώσει όλες τις μεσσιανικές προφητείες και μπορούσε να επισημάνει αυτές τις προφητείες παραθέτοντας τα συγκεκριμένα εδάφια από την Παλαιά Διαθήκη και να δείξει πώς ο ίδιος είχε όντως «εκπληρώσει όλες τις προφητείες». Αυτό εξηγεί την εκρηκτική ανάπτυξη της πρώιμης εκκλησίας. Το μήνυμα ήταν ισχυρό τότε, όπως και σήμερα. Για τον Γάλλο μαθηματικό Blaise Pascal οι μεσσιανικές προφητείες έπαιξαν σημαντικό ρόλο για να έρθει στη χριστιανική πίστη. Γράφει στο περίφημο βιβλίο του «Σκέψεις», πριν από τρεις περίπου αιώνες: «Οι προφητείες είναι η πιο ισχυρή απόδειξη για τον Ιησού Χριστό... επειδή το γεγονός ότι τις εκπλήρωσε είναι ένα θαύμα που υπάρχει από τη γέννηση της Εκκλησίας μέχρι το τέλος. Έτσι, ο Θεός ανέδειξε προφήτες σε διάρκεια χιλίων εξακοσίων ετών και τετρακοσίων ετών μετά. Μοίρασε όλες τις προφητείες αυτές στους Ιουδαίους, οι οποίοι τις μετέφεραν σε όλα τα μέρη του κόσμου. Αυτό ήταν προετοιμασία για τη γέννηση του Ιησού Χριστού και καθώς το Ευαγγέλιό του έπρεπε να γίνει πιστευτό από τον κόσμο, δεν ήταν μόνο απαραίτητο να υπάρχουν οι προφητείες ώστε να γίνει πιστευτό, αλλά οι προφητείες αυτές έπρεπε να ταξιδέψουν και σε ολόκληρο τον κόσμο, για να τις αγκαλιάσει ο κόσμος... Αν ένας μόνο άνθρωπος είχε γράψει ένα βιβλίο γεμάτο προβλέψεις για τον Ιησού Χριστό, ως προς το χρόνο και τον τρόπο, και ο Ιησούς Χριστός είχε έρθει όπως αυτές οι προφητείες το είχαν προβλέψει, τότε αυτό καθαυτό το γεγονός θα είχε άπειρο βάρος. Αλλά υπάρχουν πολύ περισσότερα εδώ! Πρόκειται για τη συνέχεια ανθρώπων, επί τέσσερις χιλιάδες χρόνια, που συνεχώς και χωρίς παραλλαγή έρχονταν ο ένας μετά τον άλλο να προμηνύσουν το ίδιο γεγονός. Ένας ολόκληρος λαός που... θα έδινε συλλογική μαρτυρία για τις διαβεβαιώσεις, από τις
οποίες οι ίδιοι δεν θέλησαν με κανέναν τρόπο να οπισθοχωρήσουν ούτε και κάτω από απειλές ή διώξεις. Αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό»1. Ο Peter Kreeft, ο εξέχων φιλόσοφος στο Κολέγιο της Βοστώνης, γράφει: «Αν υπολογίσει κανείς την πιθανότητα ένα άτομο να εκπληρώσει, εντελώς τυχαία, όλες τις μεσσιανικές προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης όπως τις εκπλήρωσε ο Ιησούς, η πιθανότητα θα ήταν τόσο αστρονομικά ελάχιστη, όσο είναι η πιθανότητα να κερδίζεις στο λαχείο κάθε μέρα επί έναν ολόκληρο αιώνα. Κι αν ακόμα ο Ιησούς σκόπιμα προσπάθησε να εκπληρώσει τις προφητείες, σίγουρα ως άνθρωπος δεν μπορούσε να έχει τη δύναμη να κανονίσει το χρόνο, τον τόπο, τα γεγονότα και τις συνθήκες της γέννησής του ή τα γεγονότα μετά από το θάνατό του»2. Γι’ αυτό το λόγο ο J. I. Packer, συγγραφέας του προλόγου του βιβλίου «Το μυστήριο που ξετυλίγεται», μπορεί να γράψει: «Η Βίβλος έχει μια οργανική συνοχή που είναι εκπληκτική. Τα βιβλία που γράφτηκαν με διαφορά αιώνων φαίνεται να έχουν σχεδιαστεί με σκοπό να συμπληρώνουν και να φωτίζουν το ένα το άλλο... Πραγματικά, η εσωτερική ενότητα της Βίβλου είναι ένα σημάδι και ένα θαύμα που αμφισβητεί την απιστία της δύσπιστης εποχής μας»3. n ___________ Blaise Pascal, Σκέψεις, § 706 και 710 Peter Kreeft, Christianity for Modern Pagans: Pascal’s «Pensees», (Ignatius Press, San Francisco: 1993), σ. 264. 3 Edmund Clowney, The Unfolding Mystery. Discovering Christ in the Old Testament, (P&R Publishing, Phillipsburg: 1989), σ. 8-9. 1 2
* Οσοι επιθυμείτε να διαβάσετε περισσότερα ενδιαφέροντα κείμενα του Έραστου Φίλου: https://efilos.blogspot.gr/ https://areopagusbriefs.org/ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 13
Η Ενεργειακή Κρίση
Τ
ο φθινόπωρο του 2021 η ενεργειακή αγορά της Ευρώπης ήρθε αντιμέτωπη με μια ανεπανάληπτη κρίση στις τιμές, προερχόμενη κατά κύριο λόγο από τη ραγδαία και απότομη αύξηση της χρηματιστηριακής τιμής του φυσικού αερίου (άνω του 400% σε σχέση με πέρυσι), υποστηριζόμενη και από ένα άλμα στις τιμές των δικαιωμάτων εκπομπών CO2 (περίπου 300%). Η έκρηξη των τιμών φυσικού αερίου, που συμπαρασύρει και τις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας, συνεχίζεται χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα άμεση υποχώρηση. Ένα βασικό ερώτημα είναι εάν οι αυξημένες τιμές είναι παροδικές ή ήρθαν για να μείνουν. 14 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Δυστυχώς, η πλειονότητα των αναλυτών προειδοποιεί ότι οι αυξημένες τιμές «ήρθαν για να μείνουν», τουλάχιστον για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα. Και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εξάλλου, στην ανάλυση συνεπειών για το φιλόδοξο κλιματικό στόχο του 2030, προαναγγέλλει αύξηση του ενεργειακού κόστους περίπου 19% ετησίως.
Η τρέχουσα ενεργειακή κρίση ανέδειξε τα εγγενή δομικά προβλήματα της εγχώριας αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Για παράδειγμα, το ρεύμα που χάνεται επειδή το δίκτυο είναι κακοσυντηρημένο ή επειδή το κλέβουν κάποιοι επιτήδειοι με Από τον παράνομες συνδέσεις... ΕπίΤΑΣΟ ΜΑΡΚΟΥΛΙΔΑΚΗ σης, η Ελλάδα εμφανίζει στον
ευρωπαϊκό χάρτη τη δεύτερη μετά την Ελβετία υψηλότερη χονδρεμπορική τιμή ανά μεγαβατώρα, παρά την υψηλή συμμετοχή των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα! Το μεγαλύτερο πρόβλημα που ανέδειξε η κρίση είναι ότι το ρίσκο της διακύμανσης των τιμών μεταφέρεται πλήρως στους καταναλωτές. Η Ευρώπη βρίσκεται στην αναζήτηση μιας διαφορετικής ολιστικής θεώρησης του προβλήματος, που θα αποφέρει ισορροπία και ρεαλιστική συνεκτίμηση όλων των παραγόντων που επηρεάζουν το ενεργειακό κόστος. Η κλιματική στόχευση πρέπει να συνδυαστεί με ασφάλεια εφοδιασμού και με τιμές προσιτές για τα νοικοκυριά και ανταγωνιστικές για τη βιομηχανία. Για τη συνύπαρξη των παραπάνω, δεν αρκούν μόνο φιλόδοξοι στόχοι ή καλές προθέσεις, αλλά απαιτούνται και οι κατάλληλοι σχεδιασμοί. Εν μέσω των αυξημένων ενεργειακών τιμών, πολλοί Χριστιανοί παλεύουν προκειμένου να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους και να εμπιστευτούν τον Θεό. Ο Θεός που τάισε 5.000 άντρες και τις οικογένειές τους με πέντε ψωμάκια και δύο ψαράκια (Μάρκος 6:1-14) μπορεί να καλύψει και τις δικές μας ανάγκες. Στην Αγία Γραφή διαβάζουμε ότι όλη η κτίση και ιδίως τα δημιουργήματα του Θεού έχουν τα μάτια τους στραμμένα στον Θεό για να καλύψει την ανάγκη της τροφής στην ώρα τους. Εκείνος ανοίγει τα χέρια του και χορταίνει την επιθυμία κάθε ζωντανού (Ψαλμός 145:1516). Γι’ αυτό και ο Χριστός δίδαξε: «Παρατηρήστε τα κοράκια: ούτε σπέρνουν ούτε θερίζουν, και δεν έχουν ούτε κελάρι ούτε αποθήκη· κι όμως ο Θεός τα τρέφει. Εσείς αξίζετε πολύ περισσότερο από τα πουλιά. Ποιος από σας μπορεί με τις φροντίδες του να προσθέσει έναν πήχυ στο ανάστημά του; Αν, λοιπόν, δεν έχετε τη δυνατότητα να πετύ-
χετε ούτε τόσο λίγο, γιατί αγωνιάτε για τα υπόλοιπα;» (Λουκάς 12:24-26). Καλούμαστε να μην έχουμε άγχος για το αύριο και για την κάλυψη των βασικών μας αναγκών, επειδή ο Θεός νοιάζεται για μας, γνωρίζει καλά τις ανάγκες και επιθυμίες μας και υπόσχεται να μας δώσει αυτό που χρειαζόμαστε σε κάθε δεδομένη χρονική στιγμή, ώστε να μπορούμε να ζητούμε πρώτα τη δική του βασιλεία και δικαιοσύνη (Ματθαίος 6:33). Όταν το κάνουμε αυτό, εκείνος υπόσχεται ότι οι βασικές μας ανάγκες θα καλυφθούν. Επιπρόσθετα, ο Πέτρος αναφέρει ότι «η θεία δύναμή του χάρισε σε μας όλα τα απαραίτητα προς ζωή και ευσέβεια» (Β΄ Πέτρου 1:3). Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι εκείνος θα προμηθεύσει όλα όσα χρειαζόμαστε, επειδή τον ίδιο του τον Υιό δεν λυπήθηκε, αλλά τον παρέδωσε για χάρη όλων μας (Ρωμαίους 8:32). Όταν στη Γένεση προμηθεύει στον Αβραάμ ένα κριάρι για τη θυσία, ώστε να μη χρειαστεί να θυσιάσει αυτός το γιο του Ισαάκ (22:14), ο Θεός φανερώνεται ως ο Κύριος ο προμηθεύων. Το βουνό εκείνο δεν ονομάστηκε βουνό υπακοής, αλλά «Γιαχβέ Ιερέ», που σημαίνει «ο Θεός θα προμηθεύσει». Μέσα στην κυριαρχική και αγαθή πρόνοια του Θεού, στο ίδιο μέρος όπου ο Αβραάμ ανεβάζει τον Ισαάκ για να τον θυσιάσει, όχι μόνο ο Σολομών χτίζει ένα μεγαλοπρεπή ναό προς τιμήν του Θεού, αλλά ανεβαίνει και ένας άλλος μονογενής Υιός, ο Χριστός, που κουβαλά στην πλάτη το ξύλο, το σταυρό πάνω στον οποίο θα θυσιαστεί. Μπορεί να μη γνωρίζουμε πόσο θα διαρκέσει η ενεργειακή κρίση. Γνωρίζουμε όμως ότι ο Θεός που μας έδωσε τον ίδιο του τον Υιό θα μας δώσει και όλα όσα θα χρειαστούμε σε υλικό και πνευματικό επίπεδο! n ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 15
«...όταν βλέπω την εικόνα μου σ’ αυτό»
Μ
ια παρέα γυναικών μελετούσε το βι- θηκε να την ανακαλύψει και να επιστρέψει βλίο του προφήτη Μαλαχία. Το βιβλίο στη συντροφιά στην επόμενη μελέτη τους του Μαλαχία είναι πολύ ενδιαφέρον, με το αποτέλεσμα της προσπάθειάς της. είναι το τελευταίο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης. Άρχισε την έρευνά της αμέσως. Βρήκε Ο προφήτης Μαλαχίας είναι ο τελευταίος τη διεύθυνση ενός αργυροχόου την ίδια εβδοπροφήτης και έζησε μετά από την περίοδο μάδα και έκλεισε ραντεβού για να πάει στο της αιχμαλωσίας και της ανοικοδόμησης του εργαστήριό του. Του είπε πως θα ήθελε να Ναού στην Ιερουσαλήμ. Όπως λένε οι θεο- παρακολουθήσει τη διαδικασία της διύλισης λόγοι, ο Θεός έμεινε σιωπηλός για 400 του αργύρου. Δεν του είπε για ποιο λόγο θα χρόνια, δεν έστειλε άλλους προφήτες μετά πήγαινε και ποιο ήταν το ενδιαφέρον της. από τον Μαλαχία μέχρι τη γέννηση του Του είπε μόνο πως ήταν περίεργη να παραΙωάννη του Βαπτιστή. Το ενδιαφέρον αυτής κολουθήσει τη διαδικασία της επεξεργασίας της ομάδας γυναικών που μελετούσε το του αργύρου. βιβλίο του Μαλαχία ήταν μεγάλο. Παρακολουθούσε τον αργυροχόο με πολΌταν έφτασαν στο 3ο κεφάλαιο, προσπα- λή προσοχή και παρατήρησε πως κρατούσε θούσαν να καταλάβουν τη σημασία του τρίτου ένα κομμάτι ασήμι πάνω από τη φωτιά και το εδαφίου και πώς θα μπορούσαν να ωφελη- άφηνε αρκετή ώρα να ζεσταθεί. Εκείνος της θούν εκείνες για τη ζωή τους από αυτό. Δια- εξήγησε πως, για να τελειοποιηθεί το ασήμι, βάζουμε: «Θα καθίσει και θα αφαιρέσει τη κάποιος πρέπει να το κρατάει πάνω από το σκουριά. Ωσάν μεταλλουργός θα καθαρίσει κέντρο της φωτιάς, όπου οι φλόγες είναι πιο τους λευίτες, θα τους ξεπλύνει όπως το δυνατές, έτσι ώστε να μπορούν να φύγουν ασήμι και το χρυσάφι, για να προσφέρουν όλες οι προσμείξεις του ασημιού. Εκείνη λοισωστές θυσίες». Σταμάτησαν για λίγο τη πόν άρχισε να καταλαβαίνει τη σημασία του μελέτη τους και αναρωτήθηκαν τι σήμαινε εδαφίου του Μαλαχία που μελετούσε με τις αυτή η διακήρυξη για το χαρακτήρα και τη φίλες της. Σκέφτηκε πως, όταν ο Θεός επιφύση του Θεού και την επέμβασή του στη τρέπει να περνάμε από φλογερά καμίνια στη ζωή μας, ώστε να γίνουμε οι άνθρωποι που ζωή μας, συνεχίζει να μας κρατά στα χέρια εκείνος επιθυμεί να είμαστε. Ήθελαν να ερευ- του, ενώ γίνεται όλη αυτή η διαδικασία. Το νήσουν περισσότερο την έννοια αυτής της κάνει για να αφαιρέσει τη «σκουριά» από τη εικόνας που περιγράφει ο προφήτης. ζωή μας και οτιδήποτε την εμποδίζει να Κάποια κυρία πρότεινε πως λάμπει: «θα καθίσει και θα αφαιθα έπρεπε να καταλάβουν τη ρέσει τη σκουριά». Από την διαδικασία της τελειοποίησης Μετά σκέφτηκε λίγο και ρώΣΟΥΛΑ ΜΑΞΙΜΙΑΔΟΥ-ISCH του αργύρου. Έτσι, προσφέρτησε τον αργυροχόο αν ήταν 16 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
αλήθεια ότι έπρεπε να κάθεται εκεί μπροστά στη φωτιά όλη την ώρα που το ασήμι καθαριζόταν και κατά κάποιο τρόπο εξευγενιζόταν. Ο αργυροχόος την κοίταξε και απάντησε «ναι», και πρόσθεσε πως όχι μόνο έπρεπε να βρίσκεται εκεί και να παρακολουθεί όλη τη διαδικασία, αλλά έπρεπε να έχει τα μάτια του πάνω στο ασήμι όλη την ώρα που ήταν στη φωτιά. Αν το ασήμι έμενε περισσότερη ώρα στις φλόγες από ό,τι χρειαζόταν, θα καταστρεφόταν. Η γυναίκα έμεινε άφωνη για μια στιγμή. Μετά ρώτησε τον αργυροχόο: «Πώς ξέρετε
πότε το ασήμι είναι πλήρως εξευγενισμένο και έτοιμο για χρήση;». Της χαμογέλασε και της απάντησε: «Ω, αυτό είναι εύκολο ― όταν βλέπω την εικόνα μου σ’ αυτό». Διαβάζοντας αυτή την ιστορία, σκέφτηκα: αν ο Θεός επιτρέπει ακόμη καμίνια στη ζωή μου, ασφαλώς υπάρχουν «σκουριές» που πρέπει να φύγουν, δεν αντανακλώ το πρόσωπό του, αλλά εκείνος συνεχίζει να με κρατά στα χέρια του και θα τελειοποιήσει το έργο του στη ζωή μου. n ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 17
Τ
ην έβλεπα στον κήπο του γωνιακού σπιτιού στη γειτονιά μου έτοιμη να ανθίσει και την περίμενα. Κάθε που περνούσα, χάιδευα με την παλάμη τα χαμηλά κλωνάρια της και τη χαιρόμουν. Ποτέ δεν θα τολμούσα να απλώσω το χέρι και να της αφαιρέσω έστω και ένα μικρό κλωναράκι από τη νυφιάτικη φορεσιά της. Την καμάρωνα και της συγχωρούσα την ανεμελιά της, αυτή πρώτη απ’ όλα τα καρποφόρα δένδρα να θέλει να στολίζεται από το Γενάρη!
το αφήσαμε στο παλιό σπίτι φεύγοντας από το Βορρά- να ανοίξει τουλάχιστον το δρόμο καθαρίζοντας το χιόνι στο πεζοδρόμιο μπροστά στο σπίτι μας να μη γλιστρήσει και χτυπήσει κανένας, έτσι όπως είχαμε μάθει να κάνουμε όλα τα χρόνια εκεί στο εξωτερικό. Ο γείτονας παραξενεύτηκε και του φώναξε ότι είναι δουλειά του Δήμου να έρθει και να καθαρίσει. «Και ποιος θα πληρώσει την αποζημίωση αν στο μεταξύ πέσει και χτυπήσει κάποιος, επειδή εμείς δεν είχαμε καθαρίσει την είσοδο και το πεζοδρόμιο;», η ερώτηση Και μετά ήρθε ο χιονιάς στην Αττική και του συζύγου μου. Αλλά ο γείτονας είχε ήδη έκλεισε όλους τους δρόμους κλείσει την μπαλκονόπορτα, Από την της Αθήνας με μισό μέτρο χιόγιατί η χιονοθύελλα συνεχιζόΑΛΤΑΝΑ ΦΙΛΟΥνι... Βγήκε ο σύζυγός μου μ’ ταν. Άλλα ήθη και έθιμα εδώ, ΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑ Δρα Νομικής ένα φτυάρι κήπου -το πλαστικό αποφανθήκαμε από κοινού. 18 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Τρεις μέρες είχαμε να βγούμε από το σπίτι. Πολλοί άνθρωποι ταλαιπωρήθηκαν στους δρόμους, ο κρατικός μηχανισμός πιάστηκε εξ απήνης, ενώ κάποιοι άλλοι έμειναν για μέρες χωρίς θέρμανση και ρεύμα. Ναι, και στην Αθήνα ρίχνει χιόνι, τόσο πολύ αυτή τη φορά, που έκανε τα δένδρα να λυγίσουν κάτω από το βάρος του και να σπάσουν! Τα κυπαρίσσια του κήπου φίλησαν με την κορυφή τους το έδαφος και ο μεγάλος ο φοίνικας έριξε προσεκτικά τα κλαδιά του στο έδαφος κυκλικά, φόρεσε στο κέντρο του κορμού του έναν πελώριο άσπρο σκούφο και περίμενε να περάσει το κακό. Ήρθαν μετά τα συνεργεία του Δήμου να απεγκλωβίσουν τα αυτοκίνητα και να καθαρίσουν τους δρόμους από τα σπασμένα κλαδιά. Στο γωνιακό σπίτι καθυστερούσαν εκείνο το πρωί και με έτρωγε η περιέργεια. Βγήκα προσεκτικά και περπάτησα ως εκεί και είδα με τα μάτια μου τη μεγάλη καταστροφή. Δεν άντεξαν τα ανθισμένα κλωνάρια της αμυγδαλιάς στο βάρος του χιονιού και σωριάστηκαν καταγής. Κείτονταν γύρω γύρω αποκομμένα από τον κορμό μέσα στο χιόνι και μου ήρθαν δάκρυα στο αντίκρισμά τους. Αχ, «τρελή αμυγδαλιά»... Έσκυψα και πήρα δυο τρία κλωναράκια, που ούτως ή άλλως θα πάγωναν καθώς θα ερχόταν η νύχτα. Μοσχοβόλησε το σπίτι μόλις τα έβαλα στο ανθοδοχείο! Πόσο θα κρατούσαν όμως; Γιατί η αμυγδαλιά είναι για να κάνει αμύγδαλα και όχι για να στολίζει τα ανθοδοχεία των σπιτιών! Τώρα, πώς το δικό μου μυαλό, κοιτάζοντας τα κλωνάρια της αμυγδαλιάς στο βάζο, πήγε στο βιβλικό «μόδιο» και στο λυχνοστάτη, θα προσπαθήσω να σας το εξηγήσω με απλά λόγια. Από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, κεφ. 5:14-16, αντιγράφω τα λόγια του Ιησού Χριστού προς τους μαθητές του: «Σεις είσθε το φως του κόσμου, πόλις κειμένη επάνω
όρους δεν δύναται να κρυφθή. Ουδέ ανάπτουσι λύχνον και θέτουσιν αυτόν υπό το μόδιον, αλλ’ επί τον λυχνοστάτην και φέγγει εις πάντας τους εν τη οικία. Ούτως ας λάμψη το φως σας έμπροσθεν των ανθρώπων, δια να ίδωσι τα καλά σας έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα σας τον εν τοις ουρανοίς». Φως και λυχνάρι αποκαλεί ο Χριστός τους μαθητές του. Η δουλειά του λυχναριού ήταν να φωτίζει γύρω του, κυρίως όταν έπεφτε το σκοτάδι στο σπίτι, και αυτό θα το κατάφερνε καλύτερα όταν θα ήταν τοποθετημένο στη σωστή του θέση, δηλαδή στο λυχνοστάτη και όχι «υπό το μόδιον». Τι ήταν το «μόδιον»; Ήταν ένα αρχαίο ρωμαϊκό μέτρο χωρητικότητας ξηρών καρπών και σπόρων και ιδιαίτερα σιτηρών, που κάθε σπίτι είχε για το μέτρημα. Κάτι σαν το σημερινό κουβά, ας πούμε. Είναι προφανές λοιπόν ότι, αν κάποιος τοποθετούσε το αναμμένο λυχνάρι κάτω από τον αναποδογυρισμένο κουβά και όχι στο λυχνοστάτη -που είναι η σωστή του θέση- αυτό θα έσβηνε, λόγω έλλειψης αέρα και οξυγόνου. Όπως και τα κλωνάρια της αμυγδαλιάς... Όσο όμορφα και να είναι, πόσο θα κρατήσουν χωρίς να βρίσκονται στη σωστή τους θέση, δηλαδή επάνω στο δένδρο; Και το σπουδαιότερο: στο βάζο δεν θα κάνουν ποτέ αμύγδαλα, δεν θα καρποφορήσουν. Και για να επιστρέψουμε στο βιβλικό ανάγνωσμα και στα λόγια του Χριστού προς τους μαθητές του, όσοι απερίσκεπτα τοποθετούν το «λυχναράκι» τους κάτω από το όποιο «μόδιο», δεν είναι φανεροί στους γύρω τους, όσο και αν το επιθυμούν. Το φως τους δεν καταφέρνει να σπάσει το σκοτάδι και σιγά σιγά αργοσβήνει. Αντίθετα, όσοι διάλεξαν το «λυχνοστάτη», τη σωστή θέση για τη ζωή και την πορεία τους, φέγγουν και σκορπούν φως γύρω τους και μόνο με την παρουσία τους. Τα καλά έργα έπονται. Προς δόξα Θεού! n
* Μπορείτε να επισκεφτείτε το ιστολόγιο της Αλτάνας Φίλου Πατσαντάρα http://www.filos-europe. com/from-brussels-with-love/ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 19
«AMG - Ο Λόγος» 50+ έτη! Τι θα πει 50+ έτη; Αφού η «AMG - Ο Λόγος» γιορτάζει τα 80 έτη! Ναι, βέβαια! Η «AMG - Ο Λόγος» γιορτάζει τα 80 συναπτά έτη λειτουργίας της, εγώ όμως γιορτάζω τα 50+ έτη! Και εξηγώ: Ενώ συνεργάζομαι με την «AMG - Ο Λόγος» εδώ και 25 χρόνια περίπου, η «AMG - Ο Λόγος» εργάζεται μαζί μου για πάνω από 50 χρόνια!!! Αυτό το αντιλήφθηκα όταν, πριν από πολλά χρόνια, καθώς πέρασα από το γραφείο της AMG στην Τσατανούγκα του Τενεσσί στις ΗΠΑ, ο Πωλ Τζενκς, ο γαμπρός του Σπύρου Ζωδιάτη και τότε διευθυντής, μου πήρε μια ραδιοφωνική συνέντευξη με το ερώτημα: Πώς σχετίζεται η «AMG - Ο Λόγος» μαζί σου; Σκέφτηκα λοιπόν και μοιράζομαι μαζί σας τις παρακάτω εμπειρίες, ιστορίες, σταθμούς ζωής: • 10 χρονών δεν θα ήμουν καν, όταν διάβασα το βιβλίο «Μέσα από τους Λαμπρούς Πυλώνες», έκδοση της «AMG - Ο Λόγος», σε μετάφραση Βικτωρίας Ζωδιάτη, το οποίο επηρέασε βαθιά την παιδική μου καρδιά! • 12 χρονών περίπου μου έκανε εντύπωση το περιοδικό που διάβαζε ο παππούς μου στη Σαλονίκη, η «Φωνή του Ευαγγελίου»! • 17 χρονών νέος, ένιωσα την παρόρμηση να ακολουθήσω τον Χριστό μετά από σχετική πρόσκληση του Δρα Δημοσθένη Κατσάρκα, ο οποίος διευθύνει την κλινική ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ της AMG και είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ιεραποστολής. Κι αυτό έγινε μάλιστα στο «Βιβλικό Κέντρο Άργος Ζωδιάτης» στη Λεπτοκαρυά, που στο ξεκίνημά του το υποστήριξε γενναιόδωρα η AMG! • Τον ίδιο χρόνο αγόρασα το βιβλίο «Ρυάκια στην έρημο», σε μετάφραση Άγγελου Δαμασκηνίδη, έκδοση της «AMG - Ο Λόγος» για να ξεκινήσω μια νέα πορεία, από το βιβλιοπωλείο της «AMG - Ο Λόγος» στην Αθήνα! • Μερικά χρόνια αργότερα, το 1987, στο «Βιβλικό Κέντρο Άργος Ζωδιάτης» σε Ιεραποστολικό Συνέδριο στη Λεπτοκαρυά ακολούθησα την κλήση να αφιερώσω τη ζωή μου στον Θεό και να ασχοληθώ με το έργο του Θεού, μετά από πρόσκληση που απηύθυνε ο ιεραπόστολος Κώστας Μακρής, ο οποίος συνεργαζόταν με την «AMG - Ο Λόγος». • Το 1998, στην επιστροφή μου από το Τορόντο, ασχολήθηκα με τη γραφιστική επιμέλεια για τη «Φωνή του Ευαγγελίου»! • Το 2000 αποδέχτηκα τη θέση του διευθυντή του περιοδικού «Η Φωνή του Ευαγγελίου» και των εκδόσεων της «AMG - Ο Λόγος» για μερικά χρόνια! Πού είσαι, παππού, να δεις τον εγγονό σου! • Η συνεργασία μου με την «AMG - Ο Λόγος» συνεχίζεται. Σήμερα μπορείτε να διαβάσετε τα αρθράκια μου κάθε μήνα στη «Φωνή του Ευαγγελίου»! Ο Θεός χρησιμοποιεί ανθρώπους και διακονίες για να ευλογήσει τους δικούς του και σε αυτή τη διαδικασία της πορείας μου με τον Χριστό, ο Θεός χρησιμοποίησε για μένα και την «AMG - Ο Λόγος»! Ευχαριστώ τον Θεό και τη διακονία της «Φωνής του Ευαγγελίου» στη ζωή μου και της ιεραποστολής γενικότερα όλα αυτά τα χρόνια. Εύχομαι και στα χρόνια που θα ακολουθήσουν και άλλοι άνθρωποι να αγγιχτούν με το καθαρό μήνυμα που εκπέμπει «Η Φωνή του Ευαγγελίου» και να δεχτούν τη σωτηρία που προσφέρει ο Χριστός! Θοδωρής Καλογερόπουλος 20 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 21
Έ
χουν περάσει ήδη περισσότερα από να αφήσουμε τους ανθρώπους που μας φιτριάντα χρόνια από τότε. Βρισκό- λοξενούσαν και να λείψουμε από το σπίτι μασταν με τη γυναίκα μου σε ένα τους εκείνη την ώρα. Ο φίλος μας, ένας ιδινησί. Αν θυμάμαι καλά, πρέπει να ήταν η αίτερα εξωστρεφής άνθρωπος, απάντησε Χίος. Ήταν Μεγάλη Εβδομάδα. Το Μεγάλο ότι γνώριζε τους ανθρώπους αυτούς, ήξερε Σάββατο, πριν από το μεσημέρι, καθώς περ- πόσο καλοί είναι και ήταν πρόθυμος να τηπατούσαμε στο δρόμο, συναντήσαμε τυχαία λεφωνήσει και να τους εξηγήσει γιατί επέμενε ένα πολύ γνωστό μας ζευγάρι, το οποίο τόσο πολύ στην πρότασή του. «Όχι μόνο είχαμε πολύ καιρό να δούμε. Αφού τα είπαμε δεν θα στενοχωρηθούν», είπε, «αλλά θα χααρκετή ώρα και ήμασταν έτοιμοι να αποχω- ρούν για την ευκαιρία που σας παρουσιάζεται ριστούμε, ο φίλος μας μάς ρώτησε πού σκο- να έχετε την εμπειρία αυτή». πεύαμε να κάνουμε την Ανάσταση. Του απάντησα ότι θα είμαστε εκείνη την ώρα στο Ήμουν πολύ διστακτικός σπίτι που μας φιλοξενεί. «Έχω μια πολύ να δεχτώ την πρότασή του καλή ιδέα», μας λέει. «Ελάτε να πάμε μαζί Οι δισταγμοί μου ήταν αρκετοί. Πρώτον, σε μια μικρή εκκλησία επάνω στο βουνό, να ήξερα ότι οι οικοδεσπότες μας, για αντικεικάνουμε την Ανάσταση εκεί. μενικούς λόγους, δεν μπορούΘα έχετε μια αξέχαστη εμπεισαν να έρθουν μαζί μας. Θα Του Δρα ΑΝΑΝΙΑ ρία». Προσπάθησα να του εξηήταν σωστό να έχουμε εμείς ΚΑΒΑΚΑ Νευρολόγου-Ψυχίατρου γήσω ότι δεν θα ήταν σωστό μια ξεχωριστή εμπειρία Ανά-
22 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
στασης του Κυρίου μας αφήνοντας τους άλλους μόνους; Δεύτερον, ως άνθρωπος που ανατράφηκα σε μια οικογένεια συνειδητών Χριστιανών που είχαν ως κανόνα της ζωής τους τις αρχές του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, δεν έδινα μεγάλη σημασία σε ορισμένες πρακτικές της επικρατούσας στη χώρα μας Εκκλησίας, που τις χαρακτηρίζει η τυπολατρία και δεν έχουν ως βάση τους τα γραφόμενα στην Καινή Διαθήκη. Για παράδειγμα, η προσήλωση σε εθιμοτυπικές εκδηλώσεις (καθορισμένες ημέρες νηστειών, καθορισμένα και πάντοτε τα ίδια βιβλικά αναγνώσματα στις τελετές, καθορισμένη και πάντα η ίδια ένδυση των λειτουργών της σε όλες τις εκκλησίες και παντού, η ύπαρξη ειδικού ιερατείου και άλλα πολλά) που υπάρχουν και χαρακτηρίζουν την Εκκλησία αυτή και τις εκδηλώσεις της, είναι πράγματα και καταστάσεις αντίθετες με τις οδηγίες που δίνονται μέσα στην Καινή Διαθήκη για την Εκκλησία και με το πνεύμα που χαρακτηρίζει τη διδασκαλία του Χριστού και των Αποστόλων, το οποίο δίνει έμφαση στην ουσία και όχι στο γράμμα του νόμου. Ο απόστολος Παύλος το λέει ξεκάθαρα: «Αυτός (ο Θεός) μας αξίωσε να υπηρετήσουμε τη νέα διαθήκη, όχι το γράμμα του νόμου, αλλά το Πνεύμα του Θεού. Γιατί το γράμμα του νόμου οδηγεί στο θάνατο, ενώ το Πνεύμα δίνει ζωή... και όπου υπάρχει το Πνεύμα του Κυρίου εκεί υπάρχει και ελευθερία» (Β΄ Κορινθίους 3:6 και 17, ΝΜΒΕ). Την ίδια άποψη είχα και για την τελετή της αναπαράστασης των Παθών, της Σταύρωσης και της Ανάστασης του Κυρίου μας, άποψη που διατηρώ μέχρι τώρα. Γνωρίζοντας ότι «Ο Ιησούς παραδόθηκε στο θάνατο για τις ανομίες μας και αναστήθηκε για τη σωτηρία μας» (Ρωμαίους 4:25, ΝΜΒΕ) και ότι τώρα, ως ζωντανός και αληθινός Θεός ενεργεί δια του Αγίου Πνεύματος στις καρδιές και στη
ζωή όλων όσοι τον δέχονται ως Σωτήρα και Κύριό τους, θλιβόμουν όταν έβλεπα τους συμπατριώτες μου να θεωρούν πως εκτέλεσαν τα «θρησκευτικά τους καθήκοντα» με το να ανάψουν απλώς ένα κερί και να κάνουν το σταυρό τους στην είσοδο μιας εκκλησίας ή με το να παραστούν για δέκα λεπτά έξω από μια εκκλησία, να ανάψουν τη λαμπάδα τους και να επιστρέψουν σπίτι βιαστικά, χωρίς να δίνουν λίγο χρόνο για να σκεφτούν τι σημαίνουν όλα αυτά για αυτούς. Οι αναπαραστάσεις των Παθών του Κυρίου που γίνονται με τον ίδιο κάθε χρόνο τρόπο στην Ορθόδοξη Εκκλησία, εκτός από ένα βαθμό συγκίνησης που μπορούν να προκαλέσουν στους ευσεβείς ανθρώπους, δεν προσφέρουν, κατά τη γνώμη μου, κάτι το μόνιμο. Αντίθετα, η απλή τους αυτή συμμετοχή στην τελετή μπορεί να τους δώσει την ψευδαίσθηση ότι τα έχουν καλά με τον Θεό, κάτι που συνήθως δεν ισχύει. Αυτά ήταν, πιστεύω, εκείνη την ώρα πίσω από τους δισταγμούς μου να δεχθώ την πρόσκληση του φίλου μας. Ο φίλος μας όμως επέμενε. Τότε, για να μην του δώσω την εντύπωση ότι, επειδή είμαι Ευαγγελικός, δεν εκτιμούσα τη σημασία μιας τελετής που ήταν για αυτόν πολύ σπουδαία και με τη σκέψη ότι ίσως εκεί επάνω στο βουνό η τελετή γίνεται με κάποιο διαφορετικό τρόπο, δέχτηκα την πρόσκληση, παρόλο που ήξερα, επαναλαμβάνω, ότι οι οικοδεσπότες μας για αντικειμενικούς λόγους δεν μπορούσαν να έρθουν μαζί μας.
Από απογοήτευση σε απογοήτευση Ξεκινήσαμε λίγο μετά από τις έντεκα το βράδυ. Εκείνος μπροστά, εγώ πίσω, προχωρούσαμε αργά αργά, επειδή ο δρόμος ήταν στενός, με πολλές στροφές και με πολύ φθαρμένο οδόστρωμα. Γύρω στις εντεκάμισι ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 23
κατάλαβα ότι πλησιάσαμε στον προορισμό μας, επειδή σταμάτησε ο φίλος μας και μου είπε ότι έπρεπε να παρκάρουμε εκεί τα αμάξια μας. Ήδη άλλοι οδηγοί κατέβαιναν από πάνω και πάρκαραν τα αυτοκίνητά τους κοντά μας δίπλα στο δρόμο, λέγοντάς μας ότι πιο ψηλά είχε γεμίσει ο τόπος από αυτοκίνητα. Παρκάραμε τα αυτοκίνητά μας στην άκρη του δρόμου και ξεκινήσαμε αργά αργά την πορεία μας. Ο δρόμος ήταν πολύ ανηφορικός. Προχωρούσαμε μέσα στο σκοτάδι και κάθε λίγο τα φώτα ενός αυτοκινήτου που ερχόταν, είτε από κάτω επειδή ο οδηγός του πίστευε ότι αυτός θα εύρισκε χώρο για το αυτοκίνητό του εκεί που οι άλλοι δεν είχαν βρει, είτε από πάνω καθώς κάποιος άλλος κατέβαινε απογοητευμένος, μας ανάγκαζαν να στεκόμαστε κάθε λίγο ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, για να μη γίνει κάποιο ατύχημα. Η διαδρομή μού φάνηκε μεγάλη. Ο φίλος μας όμως είπε ότι δεν ήταν περισσότερο από τριακόσια ή τριακόσια πενήντα μέτρα.
Νέα απογοήτευση Όταν τελικά φτάσαμε, διαπιστώσαμε ότι η μικρή πλατεία μπροστά στην εκκλησία ήταν ασφυκτικά γεμάτη κόσμο. Ούτε σκέψη να μπούμε μέσα. Προσπαθήσαμε να βρούμε κάποιο χώρο ώστε να στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο για να μπορούμε να λέμε καμιά κουβέντα, μια που δεν υπήρχαν μεγάφωνα ώστε να μπορούμε να παρακολουθήσουμε τη λειτουργία έστω και μόνο ακούγοντας. Περιμέναμε υπομονετικά και στις δώδεκα ακριβώς ακούστηκε από τους ανθρώπους που ήταν στην πόρτα της εκκλησίας και είχαν κάποια ορατότητα προς τα μέσα το «Χριστός Ανέστη». Τότε έγινε κάτι που και ο φίλος μας φάνηκε ότι δεν το περίμενε. 24 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Άρχισαν τα βεγγαλικά! Είναι τρομερό να αισθάνεσαι να εκπυρσοκροτούν τα βεγγαλικά το ένα μετά το άλλο σε απόσταση ενός ή το πολύ δύο μέτρων από εσένα ασταμάτητα, σε ένα χώρο μικρό και περιορισμένο και με τις πιθανότητες να γίνει κάποιο ατύχημα πολύ μεγάλες. Φοβισμένοι μη μας έρθει κάποιο αδέσποτο, σπεύσαμε προς την εκκλησία και κολλήσαμε την πλάτη μας στον τοίχο της, περιμένοντας να σταματήσει το κακό. Φαίνεται ότι οι περισσότεροι είχαν μαζί τους βεγγαλικά και μάλιστα πολλά. Όταν μετά από αρκετά λεπτά σταμάτησαν τελικά οι εκπυρσοκροτήσεις, πήραμε τον κατήφορο προς τα παρκαρισμένα αυτοκίνητά μας σιωπηλοί. Ο φίλος μας δεν τόλμησε να κάνει νύξη για την εμπειρία μας αυτή. Εξάλλου, ήταν και για αυτούς οδυνηρή, ίσως μάλιστα πιο πολύ από όσο για μας. Το ερώτημα όμως είναι: Άραγε πόσοι άνθρωποι από αυτούς που ήταν εκεί πίστευαν ότι ο Χριστός πραγματικά αναστήθηκε; Επίσης, για ποιο λόγο βρέθηκαν εκεί; Μήπως απλά επειδή είναι το έθιμο; Γιατί, αν πίστευαν ότι αναστήθηκε πραγματικά, θα έμεναν εκεί έστω και λίγο ακόμη για να παρακολουθήσουν την κατανυκτική ακολουθία με τους υπέροχους ύμνους που ακολουθεί. Αλλά, ας αναρωτηθούμε κι εμείς με τη σειρά μας. Μήπως είναι και για μας το Πάσχα απλά μια ευκαιρία να βγούμε έξω, να διασκεδάσουμε και τίποτα άλλο; Μήπως βρισκόμαστε τυπικά στη λατρεία μιας εκκλησίας χωρίς να συμμετέχουμε ουσιαστικά σε αυτήν και νομίζουμε ότι αυτό αρκεί; Τις απαντήσεις σε αυτές και σε παρόμοιες ερωτήσεις, ας τις δώσει ο καθένας στον εαυτό του μπροστά στον Θεό. Όσον αφορά στην εμπειρία μας αυτή, ήταν όπως καταλαβαίνετε πραγματικά αξέχαστη, αλλά δυστυχώς καθόλου ευχάριστη...
n
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ
Αγαπητοί μας αδελφοί και φίλοι... Από τότε που οι Ταλιμπάν κατέλαβαν το Αφγανιστάν, η Χούμα [ψευδώνυμο για λόγους ασφαλείας] φοβόταν για τη ζωή της και την οικογένειά της. Ο κουνιάδος της, που υπηρετούσε στον αφγανικό στρατό, σκοτώθηκε στις μάχες και οι Ταλιμπάν απειλούσαν να σκοτώσουν κάθε μέλος των οικογενειών Αφγανών στρατιωτών. Ο σύζυγος της Χούμα διέθεσε όλες τις οικονομίες της ζωής τους για να πληρώσει έναν διακινητή για να φυγαδεύσει αυτήν και τις δύο κόρες τους από το Αφγανιστάν. Κατά τη διάρκεια του τριήμερου ταξιδιού τους δεν είχαν φαγητό, αλλά ούτε και όταν έφτασαν στο Πακιστάν. Το μόνο φαγητό που μπορούσαν να εξασφαλίσουν ήταν τα αποφάγια που μπορούσαν να βρουν στα σκουπίδια. Η Χούμα δεν είχε ακούσει νέα για τον άντρα της, αν ζει ακόμα ή αν τον έχουν σκοτώσει. Φοβόταν ότι οι πακιστανικές αρχές θα τη στείλουν πίσω. Το μόνο που θέλει είναι να βρει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον για τις κόρες της. Μπορείτε, λοιπόν, να φανταστείτε πόση ανακούφιση και ευγνωμοσύνη ένιωσε όταν οι συνεργάτες της Ιεραποστολής μας στο Πακιστάν μπόρεσαν να της παράσχουν τη βοήθεια που τόσο απεγνωσμένα χρειαζόταν, προσφέροντάς τους τα απαραίτητα τρόφιμα για τη διαβίωσή τους. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, η Ιεραποστολή μας μπόρεσε να βοηθήσει τη Χούμα, τις κόρες της και άλλες 200 οικογένειες Αφγανών προσφύγων στο Πακιστάν. Και οι προσπάθειές μας για προσφορά βοήθειας συνεχίζονται. Η ανθρώπινη τραγωδία που έχουμε δει στον κόσμο τα τελευταία δύο χρόνια δεν έχει προηγούμενο. Η πανδημία του κορωνοϊού έχει οδηγήσει στη δυστυχία εκατοντάδες εκατομμύρια συνανθρώπους μας με τους θανάτους, την αρρώστια και τη φτώχεια που έχει προκαλέσει, καθώς αμέτρητοι εργαζόμενοι έχασαν τη δουλειά τους και τα εισοδήματά τους. Τα παιδιά δεν μπορούν να πάνε σχολείο. Εκκλησίες αναγκάστηκαν να κλείσουν και οι ποιμένες πασχίζουν να επιβιώσουν. Η κατάληψη του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν είχε ως αποτέλεσμα ένα τεράστιο κύμα προσφύγων. Το στρατιωτικό πραξικόπημα στο Μιανμάρ ανάγκασε χιλιάδες κατοίκους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να κρύβονται. Τυφώνες και ανεμοστρόβιλοι κατέστρεψαν περιοχές στις οποίες διακονεί η Ιεραποστολή μας. Ωστόσο, μέσα στον απίστευτο αυτό ανθρώπινο πόνο, είδαμε τον Θεό να κάνει απίστευτα πράγματα μέσω της Ιεραποστολής και των πιστών υποστηρικτών μας στην παγκόσμια διακονία μας για θύματα φυσικών καταστροφών. Έτσι, μπορέσαμε να δράσουμε γρήγορα 26 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ για να βοηθήσουμε χιλιάδες οικογένειες που έχουν ανάγκη. Μόνο στο Μιανμάρ, βοηθήσαμε περισσότερες από 4.200 οικογένειες και η προσπάθεια παροχής βοήθειας συνεχίζεται. Οι συνεργάτες μας στις χώρες που διακονούμε είχαν την ευκαιρία και τη δυνατότητα να προσεγγίσουν οικογένειες που υποφέρουν για να μεταδώσουν το ευαγγέλιο και να εκφράσουν σ’ αυτές έμπρακτα την αγάπη του Θεού. Έτσι, έχουμε δει τον Κύριό μας να κάνει πολύ περισσότερα απ’ όσα θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε. Όμως οι ανάγκες συνεχίζουν να υπάρχουν. Ο αντίκτυπος της πανδημίας θα συνεχίσει να είναι αισθητός κι αυτόν το χρόνο και οι τραγικές καταστάσεις στο Μιανμάρ και στο Αφγανιστάν δεν φαίνεται να βελτιώνονται στο εγγύς μέλλον. Επιπλέον, ο Κύριος μας ανοίγει πόρτες για να επεκτείνουμε τη διακονία μας και σε άλλα μέρη όπως η Τανζανία, η Κένυα και βέβαια η Ουκρανία, όπου αυτή τη στιγμή βλέπουμε δραματικές εξελίξεις. Αυτό το μήνα γιορτάζουμε το Πάσχα και το μήνυμα είναι ότι ο Θεός, μέσω της θυσίας του Υιού του, πλήρωσε την ποινή για τις αμαρτίες μας, ώστε να έχουμε αιώνια ζωή στην παρουσία του. Αυτό είναι το ευαγγέλιο και αυτό είναι, τελικά, το μήνυμα που χρειάζονται να ακούσουν όλοι οι άνθρωποι που υποφέρουν κι αυτό ακριβώς τους μεταδίδουμε. Τώρα, προσευχόμαστε ο Θεός να μας προμηθεύσει το ποσό των 75.000 δολαρίων για το ειδικό ταμείο βοήθειας για τις τρέχουσες ανάγκες των ανθρώπων σ’ όλο τον κόσμο, ώστε να είμαστε έτοιμοι να εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες και να καλύψουμε τις ανάγκες που θα μας παρουσιάσει ο Κύριος αυτή την χρονιά. Σας παρακαλώ, ενώστε τις προσευχές σας με τις δικές μας, ώστε να μας προμηθεύει ο Θεός τα αναγκαία για την κάλυψη των φυσικών και πνευματικών αναγκών των συνανθρώπων μας σε όλο τον κόσμο, που υποφέρουν χωρίς ελπίδα. Μια μέρα θα δείξει ο Θεός, όταν Διανομή δεμάτων με βρεθούμε στην παρουσία του στον ουβασικά είδη τροφίμων ρανό, πόσοι άνθρωποι βρέθηκαν εκεί χάρη στο έργο της Ιεραποστολής μας και θα ακούσουμε όλοι το «εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ...». Σας ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας στο έργο του και σας αφήνω στη χάρη του Ουράνιου Πατέρα μας,
Τάσος Ιωαννίδης
Βιαστική πορεία μέσα στο δάσος για παράδοση τροφίμων στο Μιανμάρ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 27
ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ
Ως παιδί τον υποστηρίζαμε, τώρα τελείωσε τις σπουδές του... και μιλάει σε υποστηριζόμενα παιδιά για τον Ιησού Χριστό! Το 2002 ο 9χρονος Shanto άκουσε τα πιο ευχάριστα νέα που είχε ακούσει ποτέ: «Έχεις υποστηρικτή!». Οι μέρες και τα χρόνια που ακολούθησαν πέρασαν με δυσκολίες, αλλά αυτές οι δύο λέξεις θα σηματοδοτούσαν για πάντα την αρχή της καινούργιας του ζωής. Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, ο Shanto έβλεπε τους γονείς του να εργάζονται σκληρά στα χωράφια του Μπαγκλαντές. Ακόμη και κάτω από πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες, έκαναν τα πάντα για να προσφέρουν μια καλύτερη ζωή στο γιο τους. Όταν έγινε εννέα χρονών, οι γονείς του ένιωθαν πλέον τελείως ανήμποροι να τον βοηθήσουν. Στην απελπισία τους, αναζήτησαν βοήθεια μέσω της Ιεραποστολής μας. Κατά θεία συγκυρία, ένας 71χρονος άνδρας από την άλλη άκρη του κόσμου ανέλαβε την οικονομική υποστήριξη του Shanto. Ταυτόχρονα προσευχόταν γι’ αυτόν, ώστε μια μέρα να δεχτεί τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα Shanto Tripura του. Αυτή η υποστήριξη έδωσε την ευκαιρία στον Shanto να πάει στο Κέντρο Υποστήριξης Παιδιών Hebron της Ιεραποστολής μας και να ζήσει καλύτερα, όπως επιθυμούσαν οι γονείς του. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του εκεί, το προσωπικό του Κέντρου τον δίδασκε για τον Χριστό κάθε μέρα. Εκείνος όμως δυσκολευόταν να ανταποκριθεί θετικά στο μήνυμα του Ευαγγελίου. Για σχεδόν 20 χρόνια, αρνιόταν να παραδεχτεί ότι χρειαζόταν τον Σωτήρα. Όταν πέθανε ο πατέρας του από καρκίνο το 2012, ο Shanto άρχισε να αμφιβάλει για την καλοσύνη του Θεού. Στήριζε πλέον την ελπίδα του μόνο στην εκπαίδευσή του και στα σχέδια που έκανε ο ίδιος για τον εαυτό. Κάποια στιγμή όμως είδε πως τα σχέδιά του οδηγούσαν σε αδιέξοδο. Αυτό συνέβη το 2015, κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του στο κολέγιο, όταν άκουσε το δυσάρεστο νέο πως ο υποστηρικτής του πέθανε. Λυπήθηκε, βέβαια, για την οικογένεια του υποστηρικτή του, αλλά καταλήφθηκε από απελπισία εξαιτίας αυτής της είδησης, καθώς σκέφτηκε πως το μέλλον που ονειρευόταν θα έσβηνε! Σκεφτόταν πως τώρα, χωρίς τη βοήθεια του υποστηρικτή 28 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ του από την άλλη μεριά της γης, δεν θα μπορούσε να ολοκληρώσει τις σπουδές του! Ωστόσο, ο άνθρωπος εκείνος, όπως είχε αναλάβει την υποστήριξή του πριν από 13 χρόνια, όσο ζούσε είχε αποφασίσει να τον υποστηρίξει και μετά το θάνατό του! Είχε αφήσει στη διαθήκη του ένα χρηματικό ποσό που θα στελνόταν στην Ιεραποστολή μας, ώστε ο Shanto να παραμείνει στο πρόγραμμα και να συνεχίσει Ο Shanto παίρνει δώρα αποφοίτησης τις σπουδές του, με την ελπίδα ότι μια μέρα θα δεχτεί τον Χριστό ως Σωτήρα του. Όταν ο Shanto άκουσε ότι μπορούσε να συνεχίσει τις σπουδές του χάρη στη διαθήκη του υποστηρικτή του, η καρδιά του άρχισε να μαλακώνει. Τέσσερα χρόνια αργότερα, πήρε το πτυχίο του κι αποφάσισε να συνεχίσει για μεταπτυχιακές σπουδές, με σκοπό να γίνει κοινωνικός λειτουργός. Τελικά, το 2020, στη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού και του τελευταίου έτους του μεταπτυχιακού του, τα πνευματικά του μάτια άνοιξαν στην αλήθεια του Ευαγγελίου. Ο ίδιος λέει: «Κατάλαβα ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο μοναδικός Λυτρωτής για τον άνθρωπο και δεν υπάρχει σωτηρία στον κόσμο χωρίς αυτόν». Πήρε το μεταπτυχιακό του το 2021 και τώρα φροντίζει τα υποστηριζόμενα παιδιά και τους μιλάει για τον Χριστό. Ποιος θα φανταζόταν ποτέ ότι ο Θεός θα χρησιμοποιούσε την υποστήριξη ενός παιδιού μ’ ένα δολάριο περίπου την ημέρα από έναν ηλικιωμένο συνταξιούχο από την Πενσυλβάνια, για να επηρεάσει τη ζωή πολλών παιδιών στο Μπαγκλαντές και το αιώνιο μέλλον τους; Αρκετοί φοιτητές στο Μπαγκλαντές υποστηριζόμενοι από την Ιεραποστολή μας πήραν πρόσφατα το πτυχίο τους. Μερικοί έχουν ήδη βρει δουλειά, ανάμεσα στους οποίους μια νοσοκόμα, μια δασκάλα, ένας στο πρόγραμμα υποστήριξης και ένας δάσκαλος. Για να τους βοηθήσει να ξεκινήσουν τη ζωή τους μετά το πτυχίο, η Ιεραποστολή μας δώρισε σε κάθε απόφοιτο ένα μικρό χρηματικό ποσό, μια Βίβλο με ερμηνευτικά σχόλια κι ένα ημερολόγιο. Σπουδαστές που αποφοίτησαν με το διευθυντή τους ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 29
ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ
Υποστήριξη παιδιών μέσω του μπάσκετ Γράφει ο Ken Ivins, υπεύθυνος των ιεραποστολικών ομάδων μας
Είναι Παρασκευή απόγευμα, καλοκαίρι. Μερικοί άνδρες περιμένουν ν’ αρχίσει ο αγώνας. Παιδιά από όλη την πόλη των 65.000 κατοίκων θα έρθουν και θα δείξουν τις ικανότητές τους στο μπάσκετ. Όλα αυτά συμβαίνουν σ’ ένα πρόγραμμα για μπάσκετ που χρηματοδοτείται από την Ιεραποστολή μας στο Calarasi της Ρουμανίας. Παιδιά και νέοι 5-18 ετών σύντομα θα πάρουν μέρος και θα βρουν ποια θέση τούς ταιριάζει στην κατασκήνωση που αρχίζει τη Δευτέρα. Από το 2016, ο Phil Pippenger φέρνει ομάδες από το Τενεσί για να Ο προπονητής Phil δίνει κάποιες οδηγίες δουλέψουν με τα παιδιά στο Calarasi ξεχωριστά στους παίκτες και να τους διδάξουν τις βασικές τεχνικές του μπάσκετ (η πανδημία τον εμπόδισε να το κάνει το 2020). Τα πολλά αυτά χρόνια διδασκαλίας αποδίδουν καρπούς. Τώρα το επίπεδο ικανοτήτων ορισμένων αθλητών είναι πολύ υψηλό. Ο Phil και η ομάδα του φρόντιζαν για τις προπονήσεις στην κατασκήνωση. Γι’ αυτό, αυτός και ο ποιμένας Iulian Vasile, ο ντόπιος διευθυντής της διακονίας μας στο Calarasi, είναι ικανοποιημένοι από την πρόοδο των παιδιών στο άθλημα αυτό. Η φετινή χρονιά ήταν διαφορετική, Ποτέ δεν είναι νωρίς για να αρχίσει η εκπαίδευση γιατί προσφέρθηκαν στολές για όλους ενός μελλοντικού αστεριού του μπάσκετ! τους παίκτες. Ένας πωλητής αθλητι30 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ κών ειδών παρείχε στην Ιεραποστολή μας εξοπλισμό του NBA, που η ομάδα του Phil μπόρεσε να φέρει μαζί της στο Calarasi. «Είναι εκπληκτικό πόσο ταιριάζει η προπόνηση για το μπάσκετ στα παιδιά», είπε ο ποιμένας Iulian. «Θα συνεχίσουμε να κάνουμε τρεις προπονήσεις την εβδομάδα, ακόμα και μόλις αρχίσει το σχολείο». Αυτό είναι ικανοποιητικό, καθώς ο απώτερος στόχος είναι να χρησιμοποιηθεί το μπάσκετ ώστε να μεταδοθεί το Ευαγγέλιο τόσο με λόγια, όσο και με έργα. Οι ντόπιοι συνεργάτες της Ιεραποστολής μας συνδέονται με οικογένειες, με άλλους προπονητές και με τα παιδιά, αναπτύσσοντας σχέσεις που τους επιτρέπουν με κάθε ευκαιρία να δίνουν τη μαρτυρία τους για τον Χριστό. Ο Θεός έχει ξεκινήσει ένα ευλογημένο έργο στο Calarasi. Παρακαλούμε να προσεύχεστε για όσους εργάζονται με τα παιδιά, προσφέρουν το Ευαγγέλιο και στους γονείς και βοηθούν άλλους προπονητές της περιοχής. n
Ο «Coach Phil» Pippenger μιλάει στην ομάδα
Ο προπονητής Phil δείχνει πώς να σουτάρεις μ’ ένα άλμα
Η ομάδα μπάσκετ στο Calarasi της Ρουμανίας ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 31
O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι: ❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο. ❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος. ❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, να ενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στην παγκόσμια ευθύνη του.
H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγελίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της τον Σπύρο Ζωδιάτη. Το έργο της μέχρι σήμερα είναι ενεργό σε πολλές χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοι έχουν φυσικές ανάγκες και όλοι χρειάζονται τον Χριστό και τη σωτηρία που Αυτός παρέχει.
Γράψτε μας Αν θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τη συνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας (όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμματα της Ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις: ΗΠΑ/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International, P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A. Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropoulos, 1 Miowera Green Greensborough Vic. 3088., AUSTRALIA Γερμανία: Spyridon Kounouslis, Neckarstr 59, Esslingen 73728, Deutschland, Tel.: 071132099857 Commerzbank IBAN DE25611400710823286000 Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895 IBAN: GR 5402 6004 00000 6102 0021 2895 Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761 Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971 Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506
Τροφή για Σκέψη
Το φαινόμενο της βίας Η χωρίς αιτία δολοφονία του Άλκη είναι ασύλληπτα φρικτή. Η οπαδική βία εκδηλώθηκε στην πιο κτηνώδη μορφή. Εν μέση οδώ, ψυχρά και ψύχραιμα έκοψε το νήμα της ζωής ενός ωραίου νέου. Εξίσου αποτροπιαστική με την οπαδική βία είναι η ενδοοικογενειακή. Η Αντζελίνα Τζολί ξέσπασε σε κλάματα, ενώ μιλούσε στο κογκρέσο των ΗΠΑ γι’ αυτό το θλιβερό παγκόσμιο φαινόμενο. Αξιοδάκρυτα είναι και τα θύματα της λεκτικής βίας, της ενδοσχολικής, της ψυχολογικής... της ποικιλώνυμης βίας. Πόσοι συνάνθρωποί μας, ενώ υποφέρουν, σιωπούν. Το δράμα τους το αγνοούν ακόμα και οι γείτονές τους. Όμως, τη σιωπή τους την ακούει ο Θεός και κάποια στιγμή η φλογερή δικαιοσύνη του θα εξαφθεί. Στη σημερινή εποχή, το πολυπλόκαμο τέρας της βίας έχει τρομακτικά γιγαντωθεί. Δεν είναι μόνον οι απαίδευτοι που ασκούν βία, αλλά και οι μορφωμένοι. Εκπρόσωποι των τεχνών και των γραμμάτων, πρόσωπα ευυπόληπτα του χρήματος και της εξουσίας. Το ερώτημα είναι εύλογο: Γιατί στη σημερινή εποχή των διαπλανητικών ταξιδιών έχουν πολλαπλασιαστεί τόσο εκρηκτικά τα θανατερά αυτά «άνθη του κακού»; Το φαινόμενο εύκολα εξηγείται: Δρέπουμε τις συνέπειες των επιλογών μας. Σπείραμε την αθεΐα, την απιστία, την αποστασία από τον ζωντανό Θεό, στρέψαμε τα νώτα μας στον Χριστό, περιγελάσαμε τις βιβλικές αξίες και αγκαλιάσαμε σύγχρονες και παλιές αρνησίθεες φιλοσοφίες και τώρα, νομοτελειακά, θερίζουμε την κτηνωδία, τον κανιβαλισμό, τη βία. Πόσο τρομερό το κήρυγμα του Φρειδερίκου Νίτσε: «Η αγάπη, το κήρυγμα του Ναζωραίου, είναι αίσθημα ταπεινό. Δημιουργικό είναι το μίσος, η κακία, η σκληρότητα». Τι βλάσφημη η προτροπή του: «Γίνετε σκληροί, αδελφοί μου, σκληροί σαν το διαμάντι... Μη λογαριάζετε καθόλου τον πλησίον σας». Μοναδική θεραπεία του τραγικού φαινομένου της βίας είναι η επιστροφή μας στον ζωντανό Θεό, η αποδοχή εκ μέρους μας του εσταυρωμένου και αναστημένου Χριστού ως προσωπικού μας Λυτρωτή. Μόνον αυτός μπορεί να αναγεννήσει την ανθρώπινη καρδιά, να την ανακαινίσει, να την ελευθερώσει από τα φοβερά πλοκάμια του κακού. Μόνον αυτός μπορεί να μας μεταμορφώσει ολοκληρωτικά, να μας πλημμυρίσει με τη δική του αγάπη, την καλοσύνη, τη γλυκύτητα, τη συγχωρητικότητα, την Του υπομονή. Μόνον αυτός μπορεί να εξανθρωπίσει τον άνΓΙΑΝΝΗ ΧΡ. ΚΡΕΜΜΥΔΑ θρωπο, να τον καταστήσει ειρηνικό και ειρηνοποιό, να Φιλόλογου-Ποιητή κάνει το λύκο αρνί! n ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 33
Οι πολικές αρκούδες ή ο Ερντογάν μπορούν να σε κάνουν να προσευχηθείς για τον κόσμο;
Σ
την αρχή ήταν η κλιματική αλλαγή δηλαδή, προσπαθούμε να δούμε αν θα τη και οι φωτογραφίες με τις αποστεω- γλιτώσουμε ή θα την πληρώσουμε από τον μένες πολικές αρκούδες. Δεν βρί- εγκληματία ή απεγνωσμένο, ανάλογα με την σκανε φαγητό, δεν υπήρχαν πάγοι να στα- πολιτική σας θέση! Άλλωστε, είναι μακριά θούν! Κάποιοι φωνάζανε να γίνουν οι κατάλ- η Ουκρανία... ληλες ενέργειες, κάποιοι αδιαφορούσαν. ΑρΊσως για το αύριο όλοι μας σκεπτόμαστε γήσαμε να καταλάβουμε... ή φοβόμαστε τον Ερντογάν και το πώς θα Στη συνέχεια, μας βρήκε ο Covid-19. συμπεριφερθεί αργά ή γρήγορα στην Ελλάδα. Δύο χρόνια τώρα ήμασταν περιορισμένοι και Τα μέχρι τώρα σημάδια του δεν είναι και αποκλεισμένοι. Εμβόλια, μάσκες, βόλτες με πολύ ευχάριστα, μας βάζει διαρκώς σε ανησκυλάκια, ψεύτικα χαρτιά, διαφωνίες... Ψά- συχία! Βέβαια, με την Τουρκία είμαστε σε χναμε το πώς ξεκίνησε και αν οι περιορισμοί διαρκή διελκυστίνδα! ήταν σωστοί. Όμως δεν καταφέραμε να Όλες αυτές οι σκέψεις μάς κρατάνε μακριά δούμε κατάματα την αλήθεια! από τη δύναμη του Θεού! Μετά ξέσπασε η καταιγίδα με τους βιαΣτις ανησυχίες, τις αδικίες και τις ταλαιστές, όταν η ολυμπιονίκης Σοφία Μπεκατώ- πωρίες, μιλάμε πολύ δεξιά-αριστερά, αλλά ρου έβγαλε στη δημοσιότητα το προσωπικό ξεχνάμε να μιλήσουμε σε αυτόν που μπορεί της δράμα. Τόσες γυναίκες -και πόσες άλλες να μας ακούσει και να μας βοηθήσει! Μιλάμε άραγε- πήραν θάρρος, καθώς ζούσαν μια αδιαλείπτως για τις ανησυχίες μας, αλλά δεν απαίσια κατάσταση λόγω του βιασμού τους μιλάμε αδιαλείπτως στον Θεό! και δεν μπορούσαν να βρουν ούτε δικαιοσύνη! «Να προσεύχεστε αδιάκοπα» (A΄ ΘεσΔυστυχώς, όλοι μαζί κάναμε πως δεν ξέ- σαλονικείς 5:17). ραμε! Μίλα στον ΘΕΟ! «Σας λέω λοιπόν: ζητάτε Δεν έφτασε αυτό και εμφανίστηκε η εν- και θα σας δοθεί, ψάχνετε και θα βρείτε, χτυδοοικογενειακή βία και κακοποίηση! Κορίτσια πάτε την πόρτα και θα σας ανοιχτεί. Όποιος και γυναίκες αδύναμες μπροστά σε ανίκανους ζητάει παίρνει, όποιος ψάχνει βρίσκει, κι και εγκληματικούς άνανδρους... όποιος χτυπάει του ανοίγεται» (Λουκάς 11:9Αν και στη αρχή τρομάξαμε, στο τέλος 10). και πάλι αντέξαμε! Στρέψου στον Θεό! «Ποιος πατέρας Προχθές πάλι, μας έπιασε στον ύπνο ο από σας, όταν του ζητήσει ο γιος του ψωμί, Πούτιν με την απρόκλητη θα του δώσει πέτρα;» (Λουεπέμβασή του στην Ουκρακάς 11:11). Του νία! Χωρισμένοι σε δύο άνιΟ Θεός μάς ζητάει να ΘΟΔΩΡΗ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ σες ομάδες, όπως σε όλα προσευχόμαστε για τους 34 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
κυβερνήτες και για όλους εκείνους που ασκούν την εξουσία! «Σας παρακαλώ πρώτα απ’ όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, ευχαριστίες για όλους τους ανθρώπους, για τους κυβερνήτες και για όλους εκείνους που ασκούν την εξουσία, ώστε να ζούμε ήρεμα και ειρηνικά με ευσέβεια κι ευπρέπεια από κάθε άποψη» (Α΄ προς Τιμόθεον 2:1-2). Ο διάβολος βέβαια, ο οποίος είναι και ανθρωποκτόνος, θέλει να πεθαίνουν οι άν-
θρωποι ή να ζουν σε δυστυχία. Ο Θεός όμως: «...θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και να γνωρίσουν σε βάθος την αλήθεια» (Α΄ προς Τιμόθεον 2:4). «Γιατί ένας είναι ο Θεός κι ένας ο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός, που πρόσφερε τη ζωή του λύτρο για χάρη όλων» (Α΄ προς Τιμόθεον 2:5-6). Θέλει να του μιλάμε και να του ζητάμε να επέμβει στη ζωή μας, στους γνωστούς μας, στον κόσμο όλο! n ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 35
80 ΧΡΟΝΙΑ «Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ» T
ο περιοδικό μας ιδρύθηκε το 1942 και του Ευαγγελίου». Το περιοδικό ήταν ομογεήταν αποτέλεσμα των προσπαθειών νειακό, κυκλοφορούσε ανά διμηνία στη Νέα ενός Ελληνοαμερικανού φωτογράφου, Υόρκη και περιείχε άρθρα στα ελληνικά και του Γεωργίου Ν. Γεωργάκη. Ο Γεωργάκης, στα αγγλικά. Η δημοσίευση ύλης και στις ακούγοντας έναν υπαίθριο ιεροκήρυκα στη δύο γλώσσες συνεχίστηκε για κάποια χρόνια Νέα Υόρκη, ήλθε σε επίγνωση της σωτηρίας κατά τη δεκαετία του 1940, αλλά αργότερα η και πίστεψε στο Eυαγγέλιο. Από εκείνη τη δημοσίευση άρθρων στα αγγλικά σταμάτησε. στιγμή μπήκε στην καρδιά του η επιθυμία να Στο περιοδικό συμμετείχαν με μικρά άρθρα μοιραστεί το Ευαγγέλιο και να βοηθήσει οι ομογενείς ιεροκήρυκες. Ταυτόχρονα δηόπως μπορούσε τους Έλληνες και πνευμα- μοσίευαν ειδήσεις από την κατεχόμενη Ελτικά, αλλά και φιλανθρωπικά. Συναντήθηκε λάδα, την πνευματική κίνηση εκεί και τις ανμε έναν άλλο Έλληνα παρόμοιων ιδεών, τον θρωπιστικές ανάγκες της. Αυτό ήταν σημαΝ. Λαμπρίδη, και έτσι η πεποίθησή του περί ντικό, γιατί ήταν το μοναδικό ελληνικό ευαγίδρυσης μιας ιεραποστολής για τους Έλληνες γελικό έντυπο που εκδιδόταν κατά τη διάρκεια τονώθηκε. Έτσι, ίδρυσαν την «Αμερικανική του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, και το Επιτροπή δια τον Ευαγγελισμόν των Ελλή- μόνο έντυπο που μπορούσε να γράψει μερικά νων», στα αγγλικά «American Committee νέα για τις ανάγκες των Ελλήνων για να τα for the Evangelization of the Greeks». Στη πληροφορηθούν εκείνοι που βρίσκονταν σε συνέχεια, και οι δύο μαζί ήλθαν σε επαφή καλύτερες συνθήκες -όπως οι ομογενείς στις στις ΗΠΑ με άλλους Έλληνες πιστούς Χρι- ΗΠΑ- και να συνδράμουν. στιανούς στη Νέα Υόρκη, στη Βοστώνη, στο Μια δεύτερη μεγάλη προσπάθειά τους Σικάγο, στο Γκάρυ της Ιντιάνα και αλλού. Σε ήταν να ιδρύσουν ένα ορφανοτροφείο για τα αυτές και σε άλλες πόλεις υπήρχαν ομογε- Ελληνόπουλα. Γίνονταν συνεχείς συναντήσεις, νειακές εκκλησίες, που περιορίζονταν στο συζητήσεις, έρανοι μεταξύ των μελών της έργο στην πόλη τους, ο Γεωργάκης και ο επιτροπής του ορφανοτροφείου για να σχεΛαμπρίδης όμως ήθελαν να κάνουν κάτι ευ- διαστεί και να υλοποιηθεί. Το ορφανοτροφείο ρύτερο, τόσο στην ομογένεια, όσο και στην θα στεγαζόταν σε ένα προϋπάρχον ορφανοΕλλάδα. τροφείο στο Φορτ Λη του Νιου Μια πρώτη σκέψη ήταν να Τζέρσι, το Christian Orphan Του εκδώσουν ένα περιοδικό το 1942, Home, στο οποίο είχαν ήδη το ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΕΒΑ το οποίο ονόμασαν «Η Φωνή 1943 ένα «ελληνικό περίπτερο», 36 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
τον «Χριστιανικό Οίκο των Ορφανών». Κατά τους Έλληνας», που πλέον διευπόσο αυτό το ορφανοτροφείο λειτούργησε θυνόταν από τον Σπύρο Ζωδιάτη. δεν ξέρουμε, αλλά τα στοιχεία που έχουμε Ας γυρίσουμε όμως στο περιοδικό, δείχνουν προς την κατεύθυνση ότι, τελικά, την πρώτη αυτή δραστηριότητα της ιεδεν υλοποιήθηκε ο οραματισμός τους. Η ραποστολής. Το 1945 συνέβη ένα καταλυτικό αλήθεια ήταν ότι κάτι τέτοιο θα χρειαζόταν γεγονός για τη μικρή και αδύναμη ιεραποστολή σημαντικά κεφάλαια και, κυρίως, ανθρώπους και για το περιοδικό. Ένας πιστός Χριστιανός που θα το διευθύνέος από την Αίγυνουν, δασκάλους ελπτο, ο Σπύρος Ζωληνικών κ.ο.κ. Τα διάτης, έστειλε στη ορφανά της ΕλλάΝέα Υόρκη ένα φάδας ήταν μια υπόκελο με μια συνερθεση που συνέχισε γασία. Το άρθρο του να απασχολεί την ιεείχε τον τίτλο «Τιμόραποστολή, όπως θεος», ήταν γραμφαίνεται από τα μένο στα ελληνικά στοιχεία. Το ζήτημα και το συνόδευε μια αναδύθηκε πάλι επιστολή του γραμμετά από αρκετά μένη στα αγγλικά. χρόνια στην ΚατεΟι ομογενείς εκδόρίνη, από την εκεί τες και υπεύθυνοι, Ευαγγελική Εκκληπου συνήθως ήξεσία. Ήταν το αποραν φτωχά ελληνικά τέλεσμα τριών πακαι ακόμα λιγότερα ραγόντων που βρέαγγλικά, κατενθουθηκαν μαζί, στον σιάστηκαν γιατί κάίδιο τόπο: ο ένας ποιος τους έστειλε παράγων ήταν ο ένα τόσο αξιόλογο γιατρός Χαράλα κείμενο και ένα μπος Σιδηρόπουλος γράμμα που μαρτυΤο παλιότερο τεύχος, Δεκεμβρίου 1942-Ιανουαπου είχε διατελέσει ρούσαν ότι γνώριζε ρίου 1943, που έχουμε στη συλλογή μας, του ορφανοτρόφος τόσο πολύ καλά και τις περιοδικού Η Φωνή του Ευαγγελίου, ΕΙΕΑ, στην πατρίδα του δύο γλώσσες! Έτσι, Δωρεά Λάζαρου Κανταρτζή. στον Πόντο, όσο και του ζήτησαν να έλστη μονή Σφηνίτσης θει στη Νέα Υόρκη στη Μακεδονία, όπου λειτούργησε ορφανο- να εργαστεί στην ιεραποστολή. Αυτό και τροφείο για τα ορφανά της μικρασιατικής κα- έγινε, όταν ο Ζωδιάτης με έξοδά του πήρε ταστροφής και οραματιζόταν την ίδρυση ορ- το πλοίο από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου φανοτροφείου. Ο δεύτερος ήταν ο ποιμένας και έφτασε στη Νέα Υόρκη το 1946. της εκκλησίας της Κατερίνης Άργος Ζωδιάτης Ο Ζωδιάτης ήταν ένας φλογερός πιστός που αγκάλιασε, επέβαλε και προώθησε το Χριστιανός νέος που είχε πάρει πολλά δώρα, σχέδιο και, τέλος, ο μόνιμος πόθος για περί- τάλαντα από τον Θεό: λαμπερή προσωπικόθαλψη των ορφανών, αλλά και η οικονομική τητα, μεγάλο ενθουσιασμό, μόρφωση, ακαομπρέλα της «Αμερικανικής Αποστολής δια ταπόνητη εργατικότητα και ενεργητικότητα ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 37
Σύναξη στο Σικάγο, των Ελλήνων Εργατών του Ευαγγελίου και των υπευθύνων της ιεραποστολής για την υπόθεση του Ορφανοτροφείου, προκειμένου να εξασφαλιστεί η υποστήριξη όλων των ομογενών ευαγγελικών. ΕΙΕΑ Δωρεά Ι. Γιαννόπουλου.
και -επιτρέψτε μου να γράψω- είχε τον κοσμοπολιτισμό της χώρας στην οποία είχε μεγαλώσει, την Αίγυπτο εκείνης της εποχής. Αυτό του έδινε τη δυνατότητα να αισθάνεται παντού οικείος και άνετος. Τέλος, ήταν μέγας ρήτορας και καλός συγγραφέας. Όλα αυτά τα κατέθεσε στην υπηρεσία του Ευαγγελίου. Οι υπεύθυνοι της ιεραποστολής κατάλαβαν ότι αν υπήρχε κάποια μικρή πιθανότητα η ιεραποστολή να συνεχίσει να λειτουργεί, αυτός ο άνθρωπος ήταν το μέλλον της. Έτσι, ανέλαβε ουσιαστικά την ιεραποστολή και, βέβαια, το περιοδικό. Όταν ο Ζωδιάτης ανέλαβε, βρήκε μια μικρή βάση, μικρή αλλά πολύτιμη: έναν τίτλο περιοδικού με κάποια διάδοση, ένα δίκτυο υποστηρικτών, κάτι πάνω 38 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
στο οποίο θα μπορούσε να χτίσει, δεν χρειαζόταν δηλαδή να ξεκινήσει από το μηδέν. Με την παρουσία του Ζωδιάτη, η ιεραποστολή έγινε πραγματικά μεγάλη και το περιοδικό επεκτάθηκε σε ύλη και βελτιώθηκε σε εμφάνιση. Το περιεχόμενό του ήταν ευαγγελιστικό και οικοδομητικό. Η συγγραφή της «Φωνής του Ευαγγελίου» και η διάδοσή της, καθώς και η οργάνωση και αποστολή της βοήθειας για την απογυμνωμένη και πεινασμένη Ελλάδα ήταν τα δύο μεγάλα ζητήματα που απασχολούσαν τον Ζωδιάτη. Ένας τρόπος διεύρυνσης της ομάδας των συνδρομητών ήταν και το γεγονός ότι ο Ζωδιάτης ξεκίνησε να δημοσιεύει ευαγγελιστικά άρθρα σε λαϊκά ελληνικά περιοδικά
αγοράζοντας χώρο σ’ αυτά. Στο τέλος του άρθρου, υπήρχε πρόσκληση προς τον αναγνώστη, αν το επιθυμούσε, να του αποστέλλεται δωρεάν για ένα χρόνο η «Φωνή του Ευαγγελίου». Έτσι, το αναγνωστικό κοινό αυξήθηκε σε μεγάλο βαθμό. Ήταν μια εποχή μετά τη δεκαετία των πολέμων, που οι άνθρωποι είχαν μεγάλο πνευματικό ενδιαφέρον. Ήταν η κατάλληλη στιγμή. Οι ιεραποστολές παγκοσμίως και από τη σύστασή τους στις αρχές του 19ου αιώνα είχαν μεταξύ άλλων ως στόχους την ίδρυση ευαγγελικών σχολείων και την έκδοση βιβλίων. Η ίδρυση ευαγγελικού σχολείου ήταν μια προσπάθεια που δεν τελεσφόρησε. Η ιεραποστολή όμως διευρύνθηκε τη δεκαετία του 1950 από μια νέα μεγάλη προσπάθεια, την ίδρυση εκδοτικού οίκου με την επωνυμία «Ο Λόγος» και την έκδοση χριστιανικών βιβλίων. Τυπώθηκαν δεκάδες τίτλοι βιβλίων σε χιλιάδες αντίτυπα, τα οποία διατέθηκαν σε ένα ευρύ κοινό. Στη συνέχεια, η ιεραποστολή έγινε
παγκόσμια, έχει πλέον στραφεί στη διακονία του Ευαγγελίου και σε πολλές άλλες χώρες. Μετά από ογδόντα χρόνια, η «Αμερικανική Επιτροπή δια τον Ευαγγελισμόν των Ελλήνων» και το περιοδικό μας συνεχίζουν να υπάρχουν παρά τους δύσκολους καιρούς, την οικονομική κρίση που ρήμαξε τον ευαγγελικό τύπο, το κοινό που έχει μειούμενα θρησκευτικά ενδιαφέροντα και διαβάζει όλο και λιγότερο θρησκευτικά βιβλία και έντυπα. Τα ευαγγελικά περιοδικά είναι ελάχιστα πλέον, θυμάμαι τώρα μόνο τον «Αστέρα της Ανατολής» που συνεχίζει ηρωικά και εκείνος τη διακονία του. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος και ότι όλοι μας είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσουμε να είμαστε φίλοι και συνδρομητές σε αυτά τα έντυπα, να συνεχίσουμε και να μην αποκάνουμε να πιστεύουμε ότι η σπορά των καλών ειδήσεων του Ευαγγελίου μέσω του έντυπου λόγου χρειάζεται να συνεχιστεί με κάθε τρόπο. n
Η αναχώρηση του Σπύρου Ζωδιάτη από την Αλεξάνδρεια για την Νέα Υόρκη το 1946. Μέλη της αδελφότητας της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου τον αποχαιρετούν στο λιμάνι. Από αριστερά η Ελισσάβετ Ζαχαρού, ο Σπύρος Ζωδιάτης, δίπλα η μητέρα του. Οι δύο τελευταίοι δεξιά είναι η Ευριδίκη Μίχα και τελευταίος ο Μιχαήλ Μίχας. Το πλοίο από πίσω είναι βαμμένο με χρώματα παραλλαγής. ΕΙΕΑ Δωρεά Τίμου Μίχα. ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 39
Μια Ασυνήθιστη Προσευχή
Π
ριν από αρκετά χρόνια είχα βρεθεί όμποε, τρομπέτες κι έγχορδα- και, όπως στη Γερμανία σ’ ένα συνέδριο του ήταν φυσικό, η υμνωδία με όλη αυτή τη συ«Κρεσέντο» («Crescendo»), του διε- νοδεία και με τόσους έμπειρους και ταλαθνούς συνδέσμου όπου μετέχουν Χριστιανοί ντούχους μουσικούς είχε ιδιαίτερο ενδιαφέκαλλιτέχνες της κλασικής μουσικής και του ρον. μελοδράματος: μέλη συμφωνικής ορχήστρας, Ωστόσο, εκείνο που μου έμεινε αξέχαστο σολίστες, τραγουδιστές όπερας, χορωδοί, είναι ένα περιστατικό σε κάποια βραδινή μαέστροι... Μια ατμόσφαιρα θερμή και γνήσια συμπροσευχή. Είχε περάσει ήδη αρκετή ώρα πνευματική, με κάπως «χαρισματικό» χαρα- με αρκετές θερμές προσευχές σε διάφορες κτήρα, χωρίς όμως ακραίες εκγλώσσες, -οι σύνεδροι προέρΑπό τον δηλώσεις. Αρκετοί είχαν φέρει χονταν απ’ όλα τα μέρη του κόΣΤΕΦΑΝΟ μαζί τους και μουσικά όργανα σμου- όταν ξαφνικά σηκώθηκε ΚΑΤΣΑΡΚΑ Πολιτικό Μηχανικό κόρνα, κλαρινέτα και φλάουτα, κάποιος απ’ όλους και χωρίς να 40 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
πει λέξη άρχισε να παίζει μια μελωδία στο κλαρινέτο του. Ήταν μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές του συνεδρίου. Η προσευχή -το ξέρουμε πολύ καλά αυτό- δεν εκφράζεται πάντα με συγκεκριμένα λόγια. Είναι προσφορά και «δόσιμο», μια επικοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό, που δεν πραγματοποιείται αναγκαστικά με ανθρώπινη λαλιά και με λέξεις. Θυμάστε το «Μικρό Τυμπανιστή», το πασίγνωστο χριστουγεννιάτικο τραγούδι, όπου ο μικρός πρωταγωνιστής δεν είχε να προσφέρει τίποτε στον νεογέννητο Χριστό, δεν έβρισκε ακόμη ούτε και τα κατάλληλα λόγια για κάποια προσευχή. Έτσι, έπαιξε απλά κάποιους ρυθμούς στο τύμπανό του κι ο μικρός Χριστός έκανε δεκτή την προσφορά του και του χαμογέλασε με αγάπη. Ίσως ακόμη θα θυμούνται μερικοί από μας μια εκπομπή στο «Ελλάς 62», το χριστιανικό τηλεοπτικό κανάλι που δεν αξιωθήκαμε να το διατηρήσουμε στη ζωή. Είχε μάλιστα συγκεντρώσει η εκπομπή αυτή αρκετά ειρωνικά σχόλια από μέρους Χριστιανών τηλεθεατών. Κάποιος πρώην πρωταθλητής του καράτε παρουσίαζε ένα «σόου» σπάζοντας μ’ ένα χτύπημα του χεριού του ένα δυο τούβλα και δίνοντας στη συνέχεια τη μαρτυρία του για τον Χριστό. Ο άνθρωπος δεν διέθετε παρά μονάχα αυτό το τάλαντο: την ασυνήθιστη σωματική δύναμη και την ικανότητά του στις πολεμικές τέχνες. Και το είχε βάλει στην υπηρεσία του Θεού, όπως έκανε κι ο μικρός τυμπανιστής με το τύμπανό του. Έχετε καμιά αμφιβολία πως ο Κύριος δέχτηκε και δέχεται και ευλογεί τέτοιου είδους προσφορές, όταν γίνονται με ανοιχτή, καθαρή και ειλικρινή καρδιά;
Θα αποτολμήσω και μια άλλη σκέψη. Η παραδοσιακή ευαγγελική θεολογία σε απόλυτη, απ’ όσο ξέρω, ομοφωνία υποστηρίζει ότι ο Κύριος «δεν επέβλεψε με ευμένειαν» στην προσφορά του Κάιν, γιατί θυσίασε «από των καρπών της γης» αντί να θυσιάσει σφαγμένο ζώο -απεικόνιση της σταυρικής θυσίας του Χριστού, κατά τη χριστιανική διδασκαλία- όπως έκανε ο αδελφός του ο Άβελ. Ίσως είναι κι έτσι. Είναι όμως μόνο αυτό; Προσωπικά πιστεύω ότι αν ο Κάιν «έπραττε καλώς», αν είχε προσφέρει με καθαρή και ειλικρινή καρδιά τα μόνα πράγματα που είχε στη διάθεσή του, -τους καρπούς της γης- ο Κύριος θα είχε κάνει δεκτή την προσφορά του. Έχουμε άλλωστε δικαίωμα να το υποθέσουμε, μια και δεν αναφέρεται καμία σχετική διάταξη για την εποχή εκείνη. Σ’ ολόκληρη την Αγία Γραφή -και προπάντων στην Καινή Διαθήκη- τα υλικά μέσα πολύ μικρό ρόλο παίζουν. Η διάθεση της καρδιάς είναι που μετρά και ό,τι γίνεται «εν πνεύματι και αληθεία». Όπως το είπε κι ο Κύριος Ιησούς: «Το πνεύμα είναι εκείνο το οποίον ζωοποιεί, η σαρξ δεν ωφελεί ουδέν». Ο κλαρινετίστας που προσευχήθηκε μονάχα με το κλαρινέτο του, χωρίς λόγια˙ ο μικρός τυμπανιστής που έπαιξε για τον μικρό Χριστό λίγα μέτρα με το τύμπανό του˙ κι ο Κάιν που απέτυχε στην αξιοποίηση της προσφοράς του, γιατί δεν την έκανε με καθαρές προθέσεις... Θυμάστε την παραβολή των ταλάντων; μέχρι και τον απλό τόκο θα δεχόταν ο αφέντης, φτάνει να γινόταν κάτι με καλή διάθεση, με ενδιαφέρον, με καθαρή καρδιά. Μάθημα σημαντικό για όλους μας... n
* Μπορείτε να διαβάσετε κείμενα του Στ. Κατσάρκα σε ποικιλία θεμάτων στο παρακάτω: https://www.nikites.eu/category/stefanoskatsarkas/ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 41
Τζεφ Μπόλντουιν 1965-2022 Ένα ξενικό όνομα με υπέροχη ελληνική ψυχή...
Γ
όνος οικογένειας πιστών του Χριστού με βαθιά ιεραποστολική δράση και διακονία, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην υπηρεσία της Εκκλησίας του Χριστού στην πατρίδα μας. Φυσικό ήταν να προσφέρουν τον πρωτότοκο γιο τους, τον Τζέφρι, όπως τον γνωρίσαμε εμείς στην παιδική μας ηλικία, πριν από μισό αιώνα περίπου, ώστε να απαντήσει το δικό του, θεϊκό κάλεσμα και να γίνει μια εμβληματική προσωπικότητα προσφοράς και υπηρεσίας στην υπόθεση του Ευαγγελίου στην πατρίδα μας. Αναχώρησε για να είναι με τον Κύριο που αγάπησε και υπηρέτησε, σίγουρα τόσο πρόωρα, προκαλώντας βαθιά οδύνη και απερίγραπτη συγκίνηση σ’ όλη την Ευαγγελική Κοινότητα της πατρίδας μας. 42 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Με ιώβεια υπομονή, χριστιανική καρτερικότητα, ακούραστο χαμόγελο και ασάλευτη πίστη στον Θεό αντιμετώπισε για πολλούς μήνες το πρόβλημα της αρρώστιας του ο Τζεφ Μπάλντουιν. Τελικά όμως, στις 9 Μαρτίου ήρθε η ώρα της ένδοξης μετάστασής του, από τον κόσμο της φθοράς και του πόνου στην Ουράνια πατρίδα, όπου δεν υπάρχει αρρώστια, πόνος, δάκρυα. Τώρα χαίρεται την παρουσία του Κυρίου του, τον οποίον αγάπησε και υπηρέτησε με αποστολικό ζήλο και ευλογημένα αποτελέσματα ως Διευθυντής του Ελληνικού Βιβλικού Κολεγίου (ΕΒΚ), αλλά και ως κήρυκας της ΕΕΕ Πεύκης, διακονώντας συχνά πολλά συνέδρια και άλλες διοργανώσεις της κοινότητάς μας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η πολιτεία του, η προσφορά του, η αρρώστια του και ο θάνατός του ένωσαν -όσο κανένας άλλος- όλες τις δογματικές αποχρώσεις της Ευαγγελικής Κοινότητας. Αμέσως όλα τα κοινωνικά δίκτυα κατακλύστηκαν με φωτογραφίες και σχόλια για τον ευλογημένο, τον υπέροχο αυτόν άνθρωπο του Θεού. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, φύλου, κοινωνικής και ακαδημαϊκής προέλευσης έγραψαν επαινετικά σχόλια καρδιάς για την ευεργετική και ευλογημένη επίδραση που είχε στη ζωή τους η δική του ταπεινή ζωή και διακονία. Ακόμη και στη διάρκεια της επώδυνης αρρώστιας του, δεν έπαψε ούτε στιγμή να διδάσκει και να κηρύττει αγγίζοντας ανθρώπινες ψυχές σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας και όχι μόνο. Μάλιστα, το κήρυγμά του «Ο Κύριος Ποιμένας μου», που παρακολούθησαν αρκετές χιλιάδες συμπατριωτών μας, ενέπνευσε τον υπεύθυνο του τηλεοπτικού καναλιού ΔΙΟΝ της βόρειας Ελλάδας Πλάτωνα Τασχουνίδη να το χρησιμοποιήσει ως τίτλο των καθημερινών 50λεπτων πνευματικών εκπομπών που μεταδίδει από το σταθμό του. Μάλιστα, κάθε Κυριακή μετέδιδε αποκλειστικά τα κηρύγματά του. Η προσφορά του στο ΕΒΚ ανυπολόγιστη, καθώς είναι το πρώτο εκπαιδευτικό ευαγγελικό ίδρυμα που αναγνωρίστηκε απ’ την ελληνική κυβέρνηση και είναι ισάξιο θεολογικών ιδρυμάτων του εξωτερικού. Φέρνει μαζί εξαιρετικούς συνεργάτες, έχει πλούσια ακαδημαϊκά προγράμματα, αξιόλογες εγκαταστάσεις και διαθέτει μια μοναδική θεολογική βιβλιοθήκη. Ο Δημοσθένης Κατσάρκας, Διευθυντής της κλινικής «ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ», ποιμένας της Ευαγγελικής Εκκλησίας Θεσσαλονίκης και μέλος του Δ.Σ. του ΕΒΚ, έγραψε μεταξύ άλλων: «Ο Jeff Baldwin υπήρξε δώρο του Θεού στην Κοινότητά μας, στις Εκκλησίες μας, αλλά και στον τόπο μας γενικότερα. Άνθρωπος προικισμένος με πολλά χαρίσματα, με σαφή και έντονη την παρουσία του Χριστού στην
καρδιά και τη ζωή του, φεύγει αφήνοντας ένα λαμπρό παράδειγμα ανθρώπου που ήξερε να αγωνίζεται, να προσφέρει, να διδάσκει και να «γράφει ιστορία». Δάσκαλος με ασυνήθιστα προσόντα, που διευκόλυναν και ισχυροποιούσαν την επαφή και τη σχέση με τους μαθητές του, πέρα απ’ όλα τα άλλα δίδαξε χριστιανικό ήθος –το σπανιότερο μάθημα για όλους τους πιστούς στον κόσμο μας σήμερα. Και μένει στη σκέψη και την καρδιά όλων μας ως ένας άνθρωπος ασυνήθιστα προικισμένος και πνευματικός, που έλαμψε στο πνευματικό στερέωμα του τόπου μας για αρκετά χρόνια και αφήνει πίσω του βαριά κληρονομιά σ’ αυτούς που ακολουθούν –την οικογένειά του, τους συνεργάτες του, τους μαθητές του». Όλοι εμείς που συνεργαστήκαμε ποικιλότροπα μαζί του όλα αυτά τα χρόνια σφίγγουμε με συγκίνηση το χέρι της αγαπημένης του συζύγου Μαίρης, που στάθηκε καρτερικά δίπλα του μέχρι τη στερνή στιγμή, στεκόμαστε δίπλα στα αγαπημένα του παιδιά, τον Γουίλιαμ, τον Παύλο και τη Δανάη, τις εκλεκτές αδελφές του και την πολύτιμη μάνα -την αγαπημένη μας Μάριον- και παρακαλούμε τον Θεό κάθε παρηγοριάς να σταλάζει το βάλσαμό του στις καρδιές όλων. Έχουμε την πεποίθηση ότι η πνευματική κληρονομιά, το παράδειγμα και η πολιτεία του Τζεφ Μπόλντουιν θα συνεχίσουν να γίνονται πηγή έμπνευσης για πολλούς ανθρώπους, ιδιαίτερα νέους που θα βάλουν το χέρι τους στο αλέτρι της υπηρεσίας του Κυρίου με το ίδιο πνεύμα, διάθεση και αφιέρωση ζωής που μετράει για την αιωνιότητα. Περιμένουμε με προσδοκία τη μέρα της γιορτής στη δόξα, όπου ο Τζεφ μας θα ’ναι για πάντα χαμογελαστός, όμορφος, λαμπρός, μια ελληνική ψυχή στην ουράνια πολιτεία... Καλή αντάμωση, αδελφέ μας... Οι Εκδότες της ΦτΕ n ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 43
Εν πλω
Περπατώντας στην παραλία της Γαλιλαίας...
Π
ερπατώντας ο Ιησούς στην παραλία της Γαλιλαίας, είδε δύο αδελφούς που ψάρευαν και τους υποσχέθηκε να τους κάνει ψαράδες ανθρώπων. Αυτοί αμέσως τον ακολούθησαν! Προχωρώντας είδε και άλλους δύο αδελφούς ψαράδες, τους οποίους κάλεσε με τον ίδιο τρόπο και αυτοί αμέσως τον ακολούθησαν (Ματθ. 4:18-22). Πολλές φορές συνέβη σε όλους μας να περπατήσουμε μόνοι ή με συντροφιά σε κάποια όμορφη ακρογιαλιά της πατρίδας μας. Αρκετές φορές ίσως κοντοσταθήκαμε σε κάποιο ακρογιάλι και χαιρετίσαμε άγνωστους ψαράδες την ώρα που μπάλωναν, ξεψάριζαν, καθάριζαν τα δίχτυα τους. Με μερικούς μάλιστα ανοίξαμε και κάποια μικρή συζήτηση. Θυμάμαι ακόμη, αν και πέρασαν αρκετά χρόνια, κάποιον Από τον που επέστρεψε σε ψαρά έναν αστερία, γιατί ήταν, λέει, «κουτσός», ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΑΔΑΟ είχε κοντό το ένα του πόδι. Ο ψαράς τού έδωσε έναν άλλον και γυ44 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
ρίζοντας σ’ εμένα είπε: «Δεν έκανε για ποδοσφαιριστής!». Ποτέ όμως κανένας από όλους μας δεν κάλεσε κάποιον να αφήσει τη δουλειά του και να τον ακολουθήσει. Στην προκειμένη όμως περίπτωση βλέπουμε τον Κύριό μας να περπατά στην ακρογιαλιά της Γαλιλαίας, να συναντά αρχικά δύο ψαράδες που έριχναν τα δίχτυα τους στα νερά και να τους καλεί να τον ακολουθήσουν, με την υπόσχεση πως θα τους έκανε ψαράδες ανθρώπων! Πολύ περίεργο επάγγελμα και εξίσου περίεργη πρόσκληση. Αυτοί όμως, αμέσως και χωρίς δεύτερη σκέψη, άφησαν το πλοίο, τα δίχτυα, την οικογένεια, τους δεσμούς της καρδιάς τους, τη συντήρηση της οικογένειας και των ιδίων και ακολούθησαν τον από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας των Εθνών Ιησού. Πίστεψαν στα λόγια του, χωρίς να ζητήσουν σύμβαση εργασίας, ωράριο, διάρκεια, καθήκοντα και λοιπούς όρους, αν και ήταν στην αρχή της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας. Απλά πίστεψαν πως πρόκειται για κάτι τόσο καλό, ώστε άξιζε τον κόπο να τον ακολουθήσουν άνευ όρων. Στη συνέχεια, προχωρώντας, βρήκε άλλους δύο. Αυτοί ήταν μέσα στην ψαρόβαρκά τους και μαζί με τον πατέρα τους επισκεύαζαν τα δίχτυα τους. Τους κάλεσε και αυτούς με την ίδια υπόσχεση. Και τον ακολούθησαν και έμειναν πιστοί στο κάλεσμά του άνευ όρων, το πλήρωσαν μάλιστα πολύ ακριβά με διωγμούς, με εξορίες, με βασανιστήρια, με σταυρικούς θανάτους, με τη ζωή τους. Έγιναν όμως, για όσο διαρκεί η γήινη ανθρώπινη παρουσία, πολύτιμες ψυχές που θα πλουτίζουν τους ουράνιους κόσμους. Σήμερα τα λόγια και τα έργα αυτών των ψαράδων διδάσκονται σε όλο τον κόσμο σαν αξιοθαύμαστα παραδείγματα προς μίμηση. Τι κι αν το γιαταγάνι κόβει κεφάλια, μολύνει ιερά και όσια του χριστιανικού κόσμου; Εκείνοι οι ψαράδες ζουν στον ουρανό, στις ευαίσθητες καρδιές, στις βιβλιοθήκες και στις ζωές όλων των Χριστιανών του κόσμου τούτου, καίτοι όλοι τους έφυγαν διωκόμενοι, βασανιζόμενοι, σταυρωμένοι, λογχισμένοι, γδαρμένοι, κακοποιημένοι, εξόριστοι. Εξακολουθούν τα έργα και τα λόγια τους να διδάσκονται στις ανώτατες σχολές της οικουμένης, όπως ακριβώς τους το είπε εκείνος που τους κάλεσε: «Αρχίστε από την Ιερουσαλήμ και φτάστε σε όλη την οικουμένη» (Λουκ. 24:47). Άγια περηφάνια κατακλύζει αυτόν που το σκέφτεται, καθώς τα καράβια της πατρίδας μας, μέσα στα οποία δούλεψε, διαλαλούν δια του σταυρού της σημαίας μας τη χριστιανική μας πίστη στα λιμάνια της οικουμένης... Ναι! Κάποιοι χωριάτες, χωρίς πολλές σκέψεις ακολούθησαν έναν «Αγράμματο», «Φτωχό», «Άσημο Γαλιλαίο» κατά τη γνώμη των πνευματικών ταγών της χώρας τους... Αυτός όμως έκλαψε και σταυρώθηκε για κείνους και για όλους μας... Οι σοφοί του κόσμου τούτου αγάλλονται στη σοφία τους και τη διδάσκουν στα πανεπιστήμιά τους. Δεν έχουν αντιληφθεί πως αυτό τούτο το «θαύμα» της γνώσης είναι ο καρπός του «Αυξάνεσθε», μιας ευλογίας που δόθηκε από τον Θεό στον προπάτορα της ανθρωπότητας. «Πλούσιος ων επτώχευσε για να πλουτίσουμε εμείς με τη φτώχεια Του» (Β΄ Κορ. 8:9). Αυτά σκεφτόταν ένας δούλος του Θεού, καθώς περπατούσε ξυπόλητος στο σκάσιμο του κύματος μιας ακρογιαλιάς της Σάμου, κάποιο κυματάκι έπαιζε με τα δάχτυλα των ποδιών του. Άραγε αυτός θα τον ακολουθούσε τότε και άνευ όρων, όπως εκείνοι οι ψαράδες; Άραγε και σήμερα, που του είναι όλα πασίγνωστα, τον ακολουθεί πιστά; Μήπως υπάρχουν στιγμές που, αν και ο πετεινός της Μ. Πέμπτης λαλεί τρις, αυτός δεν συντρίβεται σαν τον Πέτρο; Μήπως υπάρχουν σκιερές στιγμές Θωμά; Χάρις και έλεος!... μόνο. «Μείνε πιστός μέχρι θανάτου» (Απ. 2:10). Αυτός και θα μας στηρίξει έως τέλους άμεμπτους ως την ημέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» (Α΄ Κορ. 1:8). Εσύ; n ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 45
Ο ΘΕΟΣ ΩΣ ΤΟ ΥΨΙΣΤΟ ΑΓΑΘΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ: ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ, ΣΥΝΤΗΡΕΙ, ΛΥΤΡΩΝΕΙ «Εγώ ειμί ο Ων» (Έξ. 3:16) «Ας κάμωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημών, καθ’ ομοίωσιν ημών» (Γεν. 1:26) «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον» (Ιωάν. 3:16) «καθώς εγώ σας ηγάπησα, και σεις να αγαπάτε αλλήλους» (Ιωάν. 13:34)
Α
ν στήσεις αφτί κι ακούσεις τη συζήτηση «Δεν είμαι πιστή ή θρησκευόμενη όπως της διπλανής παρέας, δεν υπάρχει εσείς», ακούς την κοπέλα να λέει, «αλλά περίπτωση να μην προσέξεις ότι κά- είμαι πολύ σπιρίτσουαλ, δηλ. πνευματικό ποιος γονιός παραπονείται για το παιδί του άτομο κι αυτό δεν πρόκειται με τίποτε ν’ αλκαι τον τρόπο που σκέφτεται, λέγοντας προ- λάξει στη ζωή μου!». Τι είναι αυτή η τόσο γεβληματισμένος: «Δεν ξέρω τι νικευμένη πραγματικότητα του συμβαίνει με την κόρη μου, ‘σπιριτσουαλισμού’ της συγκεΑπό την σκέφτεται τόσο διαφορετικά κριμένης κόρης και των ομοϊΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. MASRY από μας στα πνευματικά!». δεατών της στη σύγχρονη επο46 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Εδάφια που μιλούν απευθείας στην καθημερινότητά μας χή, που επ’ ουδενί λόγω σχετίζεται με το ‘πνεύμα’ (το Άγιο Πνεύμα κατά το λόγο του Θεού) και έχει ανεξίτηλα σφραγίσει τη μεταμοντέρνα εποχή μας, τόσο στη γενιά των νέων, όσο και σ’ εκείνη των λιγότερο νέων; Οι άνθρωποι αυτοί διαρκώς ‘ψάχνονται’, ‘αναλύονται’ και αυτοαπομονώνονται. Μοναχικά ή μέσα σε μικρούς κύκλους ομοίων τους ‘διαλογίζονται’, διαβάζουν βιβλία με παράξενους τίτλους που ακούγονται ‘ψυχολογικά’ -αλλά στην ουσία δεν είναι. Καταβροχθίζουν φανατικά απ’ το διαδίκτυο λακωνικά μηνύματα για το «ευ ζειν», τα οποία υπόσχονται βαθιά γνώση της ύπαρξης και του προορισμού του ανθρώπου, που πάνω τους η ανθρωπότητα καλείται να χτίσει έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής. Δεν είναι υλιστές, ούτε φιλόδοξοι. Αλλά είναι άραγε απλά και μόνο γι’ αυτό το λόγο «πνευματικοί» άνθρωποι, έστω και με την έννοια του ατομικιστικού ‘σπιρίτσουαλ’; Τα πάντα είναι για κείνους μια διαρκής ροή και διαδικασία χωρίς να υπάρχει στο σκεπτικό τους κάτι ουσιαστικό και μόνιμο (αφετηρία και τέρμα, άλφα και ωμέγα), στο οποίο να ενταχθούν κι απ’ όπου να ξεκινήσουν με σιγουριά για να δράσουν. Και ειδικά όσον αφορά αυτή την τάση, δεν ξενίζει άραγε που τη συναντάμε ακόμα και στην παραδοσιακή ελληνική σκέψη, όπου το «σταθερό και το αμετάθετο» ήταν ακριβώς εκείνο που επίμονα αναζητούσε ο Αρχιμήδης ως προϋπόθεση για να κινήσει τα πάντα (Δῶς μοι πᾶ στῶ καὶ τὰν γᾶν κινάσω / Δώσε μου κάπου να σταθώ και θα κινήσω τη γη); Βιβλικά σκεπτόμενοι το όλο θέμα, ξαναγυρίζουμε προφανώς στον πρώτο Αδάμ που αποσχίστηκε από τη βασιλεία των Ουρανών, στην οποία τοποθετήθηκε όταν δημιουργήθηκε από τον Θεό, το Δημιουργό του. Εκείνος του χάρισε αναρίθμητα αγαθά, εφόσον δεν θα τον αντιστρατευόταν με το να γίνει ο ίδιος «μικρός θεός» μέσα στο σύμπαν. Όταν όμως έγινε η παράβαση από τον Αδάμ, ήρθε η
πτώση. Έκτοτε ο άνθρωπος απαγκιστρώθηκε από το πλαίσιο της ολοκλήρωσης που του χάρισε ο Θεός, μες απ’ το οποίο επρόκειτο να ζήσει και να μεγαλουργήσει στη γη. Δεν έχει άλλο σημείο αναφοράς εκτός από τον ίδιο τον εαυτό του! Aποφασίζει λοιπόν το άτομο, με διάφορους τρόπους (απόπειρα ‘επιστροφής’ στην Εδέμ μέσ’ απ’ το εγχείρημα του πύργου της Βαβέλ, υιοθέτηση μιας πορείας στ’ αγκάθια όπου ηρωικά -αν και κατά τους αρχαίους ‘υβριστικά’, δηλ. προκλητικά) να βαδίσει με μόνους συντρόφους στην απέναντι όχθη κάποιους ποιητές που, με την ευαισθησία που τους διακρίνει, υποπτεύονται ότι από την πτώση και μετά δεν είμαστε παρά πρόσφυγες στον κόσμο μη έχοντας πού την κεφαλήν κλίναι, οπότε απλά θρηνούν την απώλεια «μιας χώρας αθωότητας» (Ungaretti). Ώσπου έρχεται η δική μας μεταμοντέρνα εποχή, με επίκεντρο τον μετά την πτώση άνθρωπο που τώρα αντισταθμίζει τις απώλειές του ως δημιούργημα του Θεού με το να θέτει ως ιδανικό άλλα πράγματα, όπως τις άγνωστες και μέχρι τώρα ανεξερεύνητες πτυχές της ύπαρξής του και στην έρευνα αυτή επιδίδεται με πάθος, κυρίως για να ανασύρει το «παιδί» που κρύβει μέσα του και το θεωρεί ως το χαμένο θησαυρό. Η ναρκισσιστική αυτοαπορρόφηση και οι μυστικιστικές εμπειρίες του διαλογισμού, ο οποίος δεν έχει αφετηρία την Αγία Γραφή αλλά μάλλον την περιπλάνηση σε κόσμους μακριά από τον Θεό, έρχεται να προστεθεί σ’ αυτή την κατεύθυνση που έχει ήδη προσδιορίσει το κέντρο βάρους της όχι στο ερώτημα πώς μπορεί να συμφιλιωθεί ο ξεπεσμένος άνθρωπος με τον Θεό μέσω του Σωτήρα Χριστού, αλλά σε μια ‘από άλλο δρόμο’ πορεία, που ούτε λίγο ούτε πολύ αναδεικνύει ως Θεό τον ίδιο τον άνθρωπο! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επίδραση των ανατολικών θρησκειών έχει πολύ να κάνει με αυτή τη σύγχυση των νέων, αλλά ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 47
και γενικότερα των ανθρώπων της εποχής μας. Το «πάντα δοκιμάζετε, το καλόν κατέχετε» της Αγίας Γραφής (Α΄ Θεσ. 15:23) είναι η πρέπουσα χριστιανική απάντηση. Διότι ο διαλογισμός στις ανατολικές θρησκείες δεν αποσκοπεί στο να ξαναφέρει τον άνθρωπο στο πλαίσιο του Θεού μέσω του λυτρωτικού έργου του Χριστού. Επιδιώκει να τον χειραφετήσει από τον Θεό ως ουσία, ως τον ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΩΝ, αναδεικνύοντας έτσι και πάλι ως Θεό τον ίδιο τον άνθρωπο! Ακόμα και ο θάνατος, ως οριοθέτηση της θητείας του ξεπεσμένου ανθρώπου, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε προβληματισμό για την αιώνια ζωή, για το Άλφα και το Ωμέγα, έντεχνα ξεπερνιέται στις ανατολικές θρησκείες με τη θεωρία της μετεμψύχωσης ή μετενσάρκωσης, η οποία κάνει τη ζωή πάνω στη γη μια διαρκή ανακύκλωση! Αλλά και άλλες, φαινομενικά αθώες τάσεις, -ανεξαρτήτως ανατολικών επιρροών όπως η υπερτίμηση της φύσης- μπορεί να οδηγήσουν στο ίδιο αποτέλεσμα. Διότι με αυτή την υπερβολή, ο μη πιστός Χριστιανός, που απλά αυτοαποκαλείται ‘σπιρίτσουαλ’, δεν τη θαυμάζει ως ένα από τα εξαίσια έργα της δημιουργίας του Θεού, αλλά τη λατρεύει ως Θεό, κάτι που φυσικά κρύβει μέσα του τον πανθεϊσμό. Όσο κι αν αυτό ξενίζει, δεν είναι αμέτοχες ευθυνών και οι εξωπραγματικά θετικές συμβουλές για «αγάπη» και «ευτυχία», που απλόχερα μοιράζει το διαδίκτυο σε μια προσπάθεια να εξοπλίσει τον ξεπεσμένο άνθρωπο με ιδιαίτερα επιθυμητά αγαθά, που τον ανεξαρτητοποιούν από την κάλυψή του με την αγάπη του Τριαδικού Θεού τόσο κατά τη δημιουργία, όσο και κατά τη σωτηρία του. Διότι, από μόνη της, ποια ανθρώπινη αγάπη μπορεί να έχει τη δύναμη και τη συνέπεια που έχει εκείνη του πιστού, απλά επειδή μόνο αυτός γνωρίζει τι θα πει να έχεις αγα-
πηθεί από τον Θεό όχι ως ‘ανταμοιβή’-που, φυσικά, ως αμαρτωλός δεν την αξίζεις- αλλά ως δώρο, ‘κατά χάρη’, ώστε να μπορείς στη συνέχεια να αγαπάς κι εσύ τον πλησίον σου με την ίδια ποιότητα; Στο Ευαγγέλιο, το «αγαπάτε αλλήλους» περαιτέρω προσδιορίζεται από τον ίδιο τον Χριστό ως «καθώς εγώ σας ηγάπησα» (Ιωάν. 13:34). Ο γονιός από τη διπλανή παρέα με την υπέρ-σπιρίτσουαλ κόρη, αλλά όχι πιστή Χριστιανή, παραμένει και περιμένει απορημένος. Εκείνο που ένα χριστιανικό κήρυγμα ή βιβλική διδασκαλία ή ακόμα κι ένας ώριμος αναγεννημένος πιστός θα μπορούσε να του προσφέρει -αντί για ένα οποιοδήποτε ‘νομικιστικό πρέπει’ που θα είχε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα- είναι ίσως κάτι απλό όπως το παρακάτω: Ας μάθουμε πρώτα για τις ασθένειες της εποχής μας. Διαγνωστικά, κοινωνιολογικά. Έπειτα, ας μελετήσουμε το λόγο του Θεού για ν’ ανακαλύψουμε με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Ο ΘΕΟΣ και αυτόν ας παρουσιάσουμε. Εκείνον που υπήρχε προαιώνια ως ουσία (ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΩΝ), σε Τρία Πρόσωπα δεμένα κι αυτά μεταξύ τους με τη συνεκτική των πάντων αγάπη, που από αγάπη δημιούργησε τον άνθρωπο κατά την εικόνα και ομοίωσή του, έχοντας γι’ αυτόν θεσπέσια σχέδια για τη ζωή πάνω στη γη· ακόμα κι όταν ο άνθρωπος δεν θέλησε να παραμείνει στο θεϊκό πλαίσιο και ξέπεσε, εκείνος ήταν πάλι που τον ανασήκωσε στέλνοντας στον κόσμο ως μεσολαβητή τον Χριστό ως Θεάνθρωπο, για να πάρει αυτός το φταίξιμο της αμαρτίας και ο άνθρωπος να ελευθερωθεί πιστεύοντας στον Χριστό και ακολουθώντας τον μέχρι την αιωνιότητα, όπου η ανάστασή του μας άνοιξε την πόρτα.
* Όσοι επιθυμείτε να διαβάσετε κείμενα ή μεταφράσεις της Γιούλικας Κ. Masry μπορείτε να επισκεφτείτε το λινκ https://www.nikites.eu/category/gioulikakotsovolou/ ή τα σάιτ της ίδιας τόσο στο LinkedIn όσο και στο Academia.edu 48 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
n
Η δημοσιογράφος στο ραδιόφωνο ήταν κατηγορηματική: Αυτός ο φοβερός, κοντινός μας πόλεμος στην Ουκρανία μάς φέρνει μια καινούργια στρατιά προσφύγων που έχει μια σημαντική διαφορά από τους προηγούμενους, του 2015. Αυτοί μάς μοιάζουν... Είναι Ευρωπαίοι, φοράνε τα ίδια ρούχα με μας, σκέφτονται όπως κι εμείς, μοιράζονται την ίδια περίπου κουλτούρα μαζί μας, έχουν την ίδια θρησκεία... Κατά συνέπεια, πολύ πιο εύκολα ταυτιζόμαστε μαζί τους, καθώς αναλογιζόμαστε πόσο εύκολα θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς στη θέση τους. Μάλιστα, αυτοί είναι πραγματικοί πρόσφυγες πολέμου, όχι σαν τους προηγούμενους, που μεταξύ τους κρύβονταν πολλοί που απλά κυνηγούσαν το όνειρο μιας καλύτερης ζωής στη Δύση... Πρόσφυγες που μας μοιάζουν λοιπόν, πρόσφυγες που αξίζουν τη συμπάθειά μας, τη φροντίδα, τη στοργή μας. Η σκέψη μου αμέσως πήγε 3.000 χρόνια πίσω. Τότε που ο ζωντανός Θεός έδινε στο λαό του το μεγαλύτερο μέχρι τότε δώρο, το Νόμο. Έναν καταστατικό χάρτη ηθικής και καθημερινότητας που θα βοηθούσε το λαό να μοιάσει στον Θεό του (άγιοι θέλετε είσθαι διότι άγιος είμαι εγώ-Λευιτ. 19:2) διαφημίζοντας την ομορφιά του στα έθνη της γης, διαχωρίζοντας ταυτόχρονα το λαό αυτόν από τους γειτονικούς του. Ναι, ο λαός αυτός θα έπρεπε να είναι όσο πιο ξεχωριστός γινόταν από τους άλλους λαούς. Σε αυτόν λοιπόν το διαφορετικό λαό ο Θεός δίνει την εντολή να φροντίζει με έναν ιδιαίτερο τρόπο τις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες, τους φτωχούς, τις χήρες, τα ορφανά και ...τους ξένους. Ναι, τους ξένους! Τους τόσο διαφορετικούς, τους εξ ορισμού -θα λέγαμε- διαφορετικούς, τους ξένους. Ξένους που δεν μοιάζουν στους αρχαίους Ισραηλίτες, ξένους που έχουν άλλους θεούς, που ντύνονται αλλιώς, που τρώνε άλλες τροφές, ξένους απερίτμητους, που δεν κρατάνε το Σάββατο. Αυτούς καλείται ο λαός τού Θεού να τους τρέφει (Λευιτ. 19:10), να τους αγαπάει (Δευτ. 10:18-19), να τους προστατεύει και να τους δίνει τα ίδια δικαιώματα με τους αυτόχθονες (Λευιτ. 19:33-34), να μοιράζεται μαζί τους τις χαρές και τις ευλογίες του (Δευτ. 16:11-14). Και όλα αυτά χωρίς αστερίσκους (είναι μετανάστες -δεν είναι πρόσφυγες), χωρίς υποσημειώσεις (θα μας επιβάλουν τις συνήθειές τους και την κουλτούρα τους), χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Πώς λοιπόν εμείς οι σύγχρονοι Χριστιανοί μπορεί να κάνουμε τέτοιους εκλεκτικούς διαχωρισμούς; Ναι, τους Ουκρανούς θα τους περιθάλψουμε και θα τους αγαπήσουμε όπως χρόνια τώρα περιθάλπουμε, αγκαλιάζουμε, ταΐζουμε και αγαπάμε Σύριους, Αφγανούς, Πακιστανούς και τόσους άλλους. Γιατί οφείλουμε να είμαστε κάθε στιγμή αυτό που απέτυχε να είναι ο εθνικός Ισραήλ: Ένας καθρέφτης που θα δείχνει στη Δημιουργία την ομορφιά του Πλάστη της μοιάζοντας μαζί του, μοιάζοντας με τον Χριστό. n
Του ΓΙΩΡΓΟΥ Π. ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ*
*Ο Γ.Π.Α. είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Alexandris Engineering Ltd & Ποιμένας της Ελεύθ.Ε.Ε. Γλυφάδας. ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 49
Ζωντανός ή νεκρός... Η
Της ΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ
«κοπάνα» στα γυμνασιακά μας χρόνια ήταν κάτι σαν επανάσταση ενάντια στο κατεστημένο, μια πράξη κόντρα στην «καταπίεση της εξουσίας», θα λέγαμε... Θυμάμαι λοιπόν ότι είχαμε αποφασίσει με τη φιλενάδα μου τη Μαίρη, που με αγαπούσε τόσο πολύ που όλο ήθελε να με κερνάει από το κυλικείο λουκουμά ή τυρόπιτα, να κάνουμε -με την πρώτη ευκαιρία που θα μας δινόταν- μια αξιοπρεπή κοπάνα κι εμείς, για να τη θυμόμαστε όταν θα ξεφεύγαμε από τα θρανία ως ένα κατόρθωμα... Έτσι, μια ηλιόλουστη μέρα, καθώς ήμαστε συγκεντρωμένες όλες οι μαθήτριες στο προαύλιο του σχολείου, σημειωτέον πηγαίναμε σε γυμνάσιο θηλέων, ο διευθυντής μάς ανακοίνωσε την ευχάριστη είδηση ότι θα πηγαίναμε εκδρομή... Μια συνηθισμένη βόλτα δηλαδή, σε μια περιοχή κοντά στο σχολείο, κάτι σαν πάρκο με δένδρα, λουλούδια και χωμάτινα μονοπάτια, περπατώντας σε ατελείωτες σειρές, λες και πηγαίναμε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης... Το σημαντικό για μας ήταν ότι θα χάναμε τα μαθήματα εκείνης της μέρας! Κοιταχτήκαμε με τη Μαίρη με νόημα. Ήρθε η μέρα που θα πραγματοποιούσαμε το μεγάλο μας σχέδιο... Κρυφτήκαμε λοιπόν στις «μοσχομυρωδάτες» τουαλέτες, περιμέναμε με υπομονή μέχρι να αδειάσει το προαύλιο και τρέχοντας βγήκαμε στο δρόμο... Τώρα όμως... πού θα πηγαίναμε, δεν το είχαμε αποφασίσει... Όλα τα κορίτσια κάνανε «κοπάνα» γιατί συναντιόντουσαν με το αγόρι τους, εμείς που δεν ήμαστε τόσο προοδευτικές, πού θα πηγαίναμε; Εκεί, λοιπόν, ξεφούρνισα μια μακάβρια ιδέα... «Πάμε νεκροταφείο;» Τι ήταν να το πω, ξεσπάσαμε σε χαχανητά μέχρι δακρύων και ω! του θαύματος, η φίλη μου συμφώνησε... Θα κάναμε κάτι διαφορετικό. Είχαν αρχίσει να μας απασχολούν και τα υπαρξιακά μας και η ιδέα ήρθε κι έδεσε...
Να ’μαστε λοιπόν στο νεκροταφείο του Αγίου Αντωνίου, να τριγυρνάμε ανάμεσα στους μαρμάρινους τάφους με τα πλαστικά πολύχρωμα λουλούδια στα βάζα και στους ατελείωτους λευκούς σταυρούς. Περιπλανιόμαστε στην πόλη των νεκρών και χαζεύαμε τις φωτογραφίες και τις ηλικίες των «πεσόντων», κάνοντάς τους επίσκεψη στην τελευταία τους κατοικία. Αφού περάσαμε τόσο όμορφα και διασκεδαστικά, γυρίσαμε στο σχολείο λίγο καθυστερημένες. Εν τω μεταξύ, είχαν πάρει παρουσίες, εμείς λείπαμε και, τελικά, μας έδωσαν μια αξιοπρεπή αποβολή... και άντε να τους πείσεις όλους ότι είχαμε πάει βόλτα στο νεκροταφείο!... Το φαιδρό αυτό γεγονός μού έδωσε τροφή για σκέψεις. Έτσι συμβαίνει και στην καθημερινότητα της ζωής μας. Υπάρχουν οι ζωντανοί και οι νεκροί πνευματικά... Ο απόστολος Παύλος στην Εφεσίους 2:5 μας λέει: «Και ενώ ήμασταν πνευματικά νεκροί εξαιτίας των αμαρτιών μας, μας ξανάδωσε ζωή μαζί με τον Χριστό». Δυστυχώς, γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι που είναι πνευματικά νεκροί... Αυτοί μπορεί να είναι μέσα στο σπίτι μας, στη γειτονιά μας, στη δουλειά μας, ίσως και στις εκκλησίες μας... Καθώς για άλλη μια φορά θα γιορτάσουμε το γεγονός της Ανάστασης του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ας ζητήσουμε από τον Θεό να αναστήσει νεκρές ψυχές και ας αναρωτηθούμε όλοι οι πιστοί Χριστιανοί αν ζούμε μια αναστημένη ζωή μαζί του, αφού νίκησε το θάνατο για χάρη μας. Είναι το θαύμα που κάνει τις καρδιές μας να χτυπούν χαρμόσυνα σαν πασχαλιάτικες καμπάνες και η δοξολογία και η ευχαριστία μας γίνεται άρωμα χαράς, γιατί είμαστε ελεημένοι και συγχωρημένοι αμαρτωλοί. Ζούμε όλοι σε μια εποχή όπου οι λέξεις δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, έτσι που να μην έχουν πια κανένα νόημα! Όμως ας γιορτάσουμε με συναίσθηση του αληθινού νοήματος της Ανάστασης, αγαπημένοι μου φίλοι, και ας ενώσουμε τη φωνή μας με αυτή του αποστόλου Παύλου: «Αυτό που επιθυμώ είναι να γνωρίσω τον Χριστό και τη δύναμη της Ανάστασής του». Η δύναμη αυτή που ανέστησε τον Κύριό μας από τους νεκρούς είναι διαθέσιμη για μας, ώστε να ζούμε αναστημένη ζωή μαζί του! n ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 51
Η Πεταλούδα Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Είμαι τόσο, μα τόσο μπερδεμένη... Χθες είχα την καλύτερή μου φίλη και σήμερα δεν την έχω! Η Μάγκυ ήταν πολύ άρρωστη για αρκετό καιρό, όμως και πάλι, δεν μπο-
πάρα πολύ για τη φίλη μου, όμως η Μάγκυ δεν έγινε καλά. Η μαμά λέει πως ο Θεός απαντάει στις προσευχές μας, όμως κάποιες φορές το κάνει με τρόπο που μας είναι δύσκολο να το καταλάβουμε. Κι εγώ σίγουρα δεν μπορώ να καταλάβω αυτό που συνέβη στη φίλη μου.
ρούσα να το πιστέψω, όταν μου είπε η μαμά ότι η Μάγκυ πέθανε. Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
αρρώστησε, και σίγουρα μου είναι αδύνατο να καταλάβω για ποιο λόγο έπρεπε να πεθάνει. Συνήθως τα παιδιά που παθαίνουν λευχαιμία το ξεπερνούν. Προσευχήθηκα 52 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Σήμερα ήταν η πρώτη μέρα στο σχολείο. Πόσο μου λείπει η Μάγκυ! Όλα φαίνονταν στραβά χωρίς εκείνη! Πολλά παιδιά, που
δεν ήξεραν ότι η Μάγκυ είχε πεθάνει στη διάρκεια του καλοκαιριού, με πλησίασαν και με ρώτησαν: «Πού είναι το άλλο Μ;». Βλέπετε, ήμασταν το Μ και Μ, γιατί τα ονόματά μας ήταν Μάγκυ και Μάντυ. Και όλοι μάς φώναζαν έτσι από τότε που ήμασταν στο νηπιαγωγείο. Και ήταν τόσο δύσκολο να πρέπει να εξηγώ στον καθένα τι είχε συμβεί... Όταν γύρισα στο σπίτι, δεν είχα κανέναν να του τηλεφωνήσω. Ούτε μπορούσα να πω στη Μάγκυ για το καινούργιο παιδί που ήρθε στην τάξη, ούτε να της πω ότι ο κ. Νίκος και η κ. Βάσω παντρεύονται. Η μαμά λέει ότι με τον καιρό θα είναι ευκολότερα τα πράγματα. Το ελπίζω. Όμως η σημερινή μέρα ήταν πάρα πολύ δύσκολη!
–Δεν έχω κοστούμι, απάντησα. –Θα μπορούσες να φορέσεις ένα από τα παλιά σου, μου πρότεινε εκείνη. Όμως πώς μπορείς να έχεις οδοντόπαστα χωρίς οδοντόβουρτσα, βούτυρο χωρίς μέλι; –Απλά, θα μείνω στο σπίτι! Η μαμά ήρθε κοντά μου και μ’ αγκάλιασε. –Η Μάγκυ δεν θα ήθελε να στερηθείς όλη τη χαρά, Μάντυ μου. –Το ξέρω, όμως...
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Σήμερα ήταν το φθινοπωρινό φεστιβάλ στην εκκλησία, όπου εμείς τα παιδιά του Κυριακού σχολείου φοράμε διάφορα κοστούμια που φανερώνουν την καινούργια ζωή. Μου ήταν πάρα πολύ δύσκολο να φτιάξω το κοστούμι μου. Η Μάγκυ κι εγώ πάντα κάναμε κάτι μαζί γι’ αυτό. Ήμασταν αλάτι και πιπέρι, οδοντόκρεμα και οδοντόβουρτσα, βούτυρο και μέλι. Είχαμε ήδη αποφασίσει να ντυθούμε κάμπια και πεταλούδα. Όμως κι οι δυο θέλαμε να είμαστε η πεταλούδα. Αν ετοίμαζα το κοστούμι μου τώρα, θα έκανα την κάμπια για να μπορέσω να κρυφτώ μέσα στο κουκούλι της, μέχρι να φύγει όλη αυτή η στεναχώρια που νιώθω. –Ξέρω ότι σου αρέσει αυτό το φεστιβάλ, είπε η μαμά όταν της είπα ότι δεν ήθελα να συμμετάσχω.
–Γιατί δεν παίρνεις τη μικρή σου αδελφή μαζί; είπε η μαμά. Και αυτό έκανα. Δεν ήταν το ίδιο, όμως η Λόρι ήταν πολύ χαριτωμένη μικρή κάμπια.
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Σήμερα είναι η ημέρα των Ευχαριστιών. Το σπίτι μας είναι γεμάτο θαυμάσιες μυρωδιές, υπέροχα φαγητά και ανθρώπους που γελούν. Είμαι ευγνώμων για την οικογένειά μου, ακόμα και για την ξαδέλφη μου την Κλαίρη, παρόλο που πάντα με κερδίζει στη Μονόπολη. Σήμερα δεν σκέφτηκα τη Μάγκυ – μέχρι που η μαμά έφερε την τάρτα κολοκύθας, που ήταν η αγαπημένη της! –Δεν είμαι έτοιμη για το γλυκό. Θα πάω μια βόλτα, είπα.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 53
Η γιαγιά με ακολούθησε. Ο αέρας ήταν δροσερός και τα ξερά φύλα έτριζαν κάτω από τα βήματά μας. –Μάντυ, ξέρω πως είσαι πολύ λυπημένη. Θα ήταν όμως καλό αν προσπαθούσες να θυμηθείς και να είσαι ευγνώμων για όλες τις όμορφες στιγμές που περάσατε με τη Μάγκυ, είπε η γιαγιά. Φαντάζομαι ότι η γιαγιά ξέρει πολύ καλά τι λέει, γιατί έχασε τον παππού και τον θείο Τζίμυ πριν γεννηθώ εγώ. –Ναι, γιαγιά, θα μπορούσα, όμως δεν μπορώ να θυμηθώ τώρα πολλές καλές στιγμές. Μου λείπει πολύ, γιαγιά μου!... –Το ξέρω, είπε η γιαγιά και μου έσφιξε το χέρι. Η γιαγιά είναι πολύ καλός ακροατής. Όταν φτάσαμε στο σπίτι, ήμουν έτοιμη για λίγη τάρτα κολοκύθας.
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Σήμερα γνώρισα τη Λίλη. Ανέβηκε στο σχολικό λεωφορείο και σταμάτησε δίπλα μου. –Είναι πιασμένη η θέση; με ρώτησε. Ακόμα έβλεπα αυτή τη θέση σαν να ήταν της Μάγκυ, όμως πήρα τα πράγματά μου και της έκανα χώρο. –Με λένε Μάντυ, είπα. –Σ’ ευχαριστώ. Εγώ είμαι η Λίλη. Μετακομίσαμε εδώ στη διάρκεια των χριστουγεννιάτικων διακοπών, είπε εκείνη μόλις κάθισε. –Πού έμενες πριν; τη ρώτησα.
54 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
–Στο Λος Άντζελες, όμως η μαμά μου βρήκε δουλειά εδώ. Δεν ήθελα καθόλου να μετακομίσουμε. Δεν ήθελα να αφήσω την καλύτερή μου φίλη... και η Λίλη αναστέναξε. Το λεωφορείο έφτασε στο σχολείο. Η Λίλη κι εγώ είχαμε κάτι κοινό: και οι δυο δεν είχαμε πια την καλύτερή μας φίλη. –Ελπίζω να έχεις μια όμορφη μέρα, Λίλη. Θα τα πούμε μετά το σχολείο, της είπα. Μου χαμογέλασε και είπε: –Στο ίδιο κάθισμα; –Ναι, στο ίδιο κάθισμα, απάντησα.
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Έφτασε η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Η Λίλη κι εγώ φτιάξαμε κουλουράκια και τα πήγαμε στο γηροκομείο. Έτσι κάναμε η Μάγκυ κι εγώ κάθε χρόνο. Ήταν περίεργο που φέτος πήγα με τη Λίλη. Κι επειδή ήμασταν δυο, οι άνθρωποι δεν πρόσεξαν πως έλειπε η Μάγκυ. Κι εγώ δεν είπα κάτι, γιατί οι άνθρωποι εκεί είχαν ήδη αρκετά θέματα για να προβληματίζονται. Δεν ήθελα να τους φορτώσω και τα δικά μου. Τα κουλουράκια τα ευχαριστήθηκαν πάρα πολύ, όμως ακόμα περισσότερο ευχαριστήθηκαν το χαμόγελό μας και τις αγκαλιές μας. Ένιωσα κάπως ένοχη που περνούσα καλά με τη Λίλη. Αυτή όμως με καταλαβαίνει απόλυτα. Της λείπει η φίλη της η Τζένη, όμως ξέρει πως γι’ αυτήν είναι διαφορετικό. Μπορεί να της τηλεφωνεί και να της στέλνει μηνύματα όποτε θέλει.
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Σήμερα η Λίλη είχε μια καταπληκτική ιδέα. Ήταν Μάρτιος και η μέρα ήταν αρκετά ζεστή. Έτσι, πήγαμε για παγωτό. Η Λίλη πρόσεξε μια αφίσα σε μια κολώνα και είπε: –Κοίτα, αγώνας πέντε χιλιομέτρων για να συγκεντρωθούν χρήματα για έρευνα για τη λευχαιμία. Μπορούμε να το κάνουμε αυτό! Πλησίασα και διάβασα την αφίσα. –Τι λέει; Εγώ δεν έχω τρέξει ποτέ περισσότερο από τρία χιλιόμετρο, όμως πιστεύω ότι θα το κατορθώσουμε. –Για τη Μάγκυ, είπε η Λίλη. –Ναι, για τη Μάγκυ, συμφώνησα.
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Το Πάσχα μού αρέσει πάρα πολύ! Η εκκλησία μας είναι γεμάτη λουλούδια, μουσική από χάλκινα πνευστά και ανθρώπους.
Σκέφτηκα πως η Μάγκυ πάντα έτρωγε πρώτα τα αφτιά από το σοκολατένιο λαγουδάκι της και αντί να νιώσω λύπη, χαμογέλασα. Η Λίλη κι εγώ αποφασίσαμε και ξεκινήσαμε προπόνηση για τον αγώνα. Μέχρι στιγμής τρέχουμε δύο χιλιόμετρα. Πιστεύω ότι, μέχρι τον Ιούνιο που είναι ο αγώνας, θα είμαστε έτοιμες για τα πέντε χιλιόμετρα. –Χαίρομαι που ξεκινήσαμε το τρέξιμο. Το τρέξιμο με βοήθησε να αποβάλω λίγη από τη στεναχώρια μου. Και, ξέρεις, μου αρέσει, είπα στη Λίλη. –Κι εμένα μου αρέσει, απάντησε η Λίλη. Όσο πηγαίναμε για προπόνηση μέσα στο πάρκο, μπορούσα να βλέπω τον κόσμο να ξαναζωντανεύει. Τα ζουμπούλια και οι υάκινθοι λικνίζονταν στο αεράκι. Οι λεύκες χρύσιζαν με όλες τις αποχρώσεις του πράσινου. Κι ένιωσα σαν πεταλούδα που βγαίνει από το κουκούλι της. Μπορεί ο κόσμος να φαίνεται διαφορετικός, όμως είναι ακόμα όμορφος. n
Της Holly L. Niner Μετ.: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου
ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022 | 55
Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...
«Δεν είναι εδώ· αναστήθηκε, όπως το είπε!» *
Σήμερα πανηγυρίζουμε με τον πιο ευφρόσυνο τρόπο το θρίαμβο του Σωτήρα και Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Ο σταυρός και η ανάσταση συμπυκνώνουν το χριστιανικό μήνυμα και παραμένουν οδηγοί και εμπνευστές της πνευματικής μας πορείας. Διαχρονικά η ανάσταση του Ιησού Χριστού διαβεβαιώνει πως είναι ο αιώνιος Νικητής. Πίστεψαν οι εχθροί του πως, ξεσηκώνοντας δημαγωγικά το πλήθος με την παράνομη δίκη που πέτυχαν και τελικά με τη σταύρωση, πως τον εξουθένωσαν οριστικά. Αλλά εκείνος, μετά από τρεις μόνο μέρες, αναστήθηκε για να γίνει το κύριο πρόσωπο μέσα στο χρόνο και το χώρο. «Γι’ αυτό και ο Θεός τον υπερύψωσε και του χάρισε αξίωμα ανώτερο από κάθε άλλο αξίωμα, έτσι ώστε στο αξίωμα του Ιησού να υποταχθούν όλες οι ουράνιες και επίγειες και καταχθόνιες δυνάμεις, και κάθε γλώσσα να ομολογήσει ότι Κύριος είναι ο Ιησούς Χριστός, και να δοξάζεται έτσι ο Θεός Πατέρας!» (Φιλ. 2:9-11). Παρηγοριά κι ελπίδα η ανάστασή του και για μας, που συχνά μας πιάνει το παράπονο για την ψευτιά και την κακία που μας περιτριγυρίζουν και συχνά ζητούνε να μας πνίξουν. Για την κάθε είδους απειλή από πονηρούς ανθρώπου στην κοινωνία και διάφορες ομάδες που βλέπουμε να καταπατούνε, φανερά ή μυστικά, τη δικαιοσύνη για να εξυπηρετήσουν τα παράνομα σχέδιά τους. Για την αδικία που συχνά επικρατεί στο περιβάλλον μας κι απλώνει τα πλοκάμια της στην κοινωνία και στα παγκόσμια δρώμενα. Ο σταυρωμένος κι αναστημένος Χριστός επιμένει και διακηρύσσει: «Αυτά σας τα είπα, ώστε μένοντας ενωμένοι μαζί μου να έχετε ειρήνη μέσα σας. Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη, αλλά να ’χετε θάρρος, τον έχω νικήσει εγώ τον κόσμο» (Ιωάννης 16:33). Η τελική νίκη θα είναι η νίκη της δικαιοσύνης, γιατί ο Κύριός μας ο Ιησούς δεν έμεινε στον τάφο, αλλά αναστήθηκε! n * Ματθαίος 28:6 56 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Του ΑΝΕΣΤΗ ΠΕΤΑΛΙΔΗ
"" !
" !
!
!" ! #! ! $! ! " ! ! ! $! ! $! ! ! "! $! ! ! %! ! ! ! ! #! $! ! ! ! ! ! ! ! " $! ! ! ! $! ! ! ! ! ! #! ! ! ! " ! ! ! ! " ! ! ! #! ! ! ! ! ! $! ! ! ! ! #! " ! ! ! ! ! $! ! ! ! #! ! ! ! ! ! $! ! ! ! ! ! ! ! ! ! &! ! ! ! !
7€
! ! !
!
!
!
!"
#"$%&"
ΓιαΓια παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.4834214 καικαι σταστα βιβλιοπωλεία μας: παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.4834214 βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα: Αθήνα:
Πάτρα: Πάτρα: Λάρισα: Θεσσαλονίκη: Θεσσαλονίκη:
Βόλος: Βόλος:
Αλβανία: Αλβανία:
Sarande Libraria 199 Libraria Σωκράτους 23 23 Sarande Εμμ.Εμμ. Μπενάκη 28 28 Εθν. Αμύνης ΚορίνθουΔευκαλίωνος 199 Μπενάκη 2 Σωκράτους Εθν. 42 ΑμύνηςΚορίνθου 42 «O LOGOS» 262 23 «O LOGOS» 382 21382 21 106 106 78 78 262 23 412 22 546 21 546 21 ! 00355.692585746 ! 24210-35801 ! 00355.692585746 ! 2610-224197 ! 210-3823495 ! 2610-224197 ! 210-3823495 ! 2310-232210 ! 2410-232594! 24210-35801 ! 2310-232210
!"#"$!!!"!!!!
"
"
P
SS PO RE
Χ+5 ES
T
του Ευαγγελίου
ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ____________________________ Ταχ. Γραφείο ΚΕΜΠ KΡΥΟΝΕΡΙΟΥ ____________________________ Αρ. Αδείας 013943
ST
ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑ MHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKO Τ.Θ. 254, 19400 ΚΟΡΩΠΙ
PR
Η ΦΩΝΗ
S PO
S
"
! !
!" !
!
! !
!
!
!
!
!
! !
!
! $!
!
! !
&! !
! !
! !
!
!
! &! !
! ! ! ! !
!
!
!
&!
!
!
! ! ! ! ! (!
! !
!
!
! !
!
! !
!
!
!
&!
!
&!
!
! ! ! ! ! !
! ! ! ! !
! !
! !
! !
! !
!
!
! !
!
! !
!
!
! !
! !
!
! !
! !
10
#! ! % ! ! ! ! % ! ! '! % ! !
!
&! ! !
&!
€
!
$!
!
&! !
! !
% ! % ! ! % &! ! % &! ! ! ! ! ! ! ! ! ! &! ! % ! &! ! $!
! ! ! ! ! !
! !
!
!
&! % &! %
! ! !
! ! !
! !
$! !
! !
! !
! !
!
!
! !
!"
#"$%&"
ΓιαΓια παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.4834214 καικαι σταστα βιβλιοπωλεία μας: παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.4834214 βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα: Αθήνα:
Πάτρα: Πάτρα: Λάρισα: Θεσσαλονίκη: Θεσσαλονίκη:
Βόλος: Βόλος:
Αλβανία: Αλβανία:
Sarande Libraria 199 Libraria Σωκράτους 23 23 Sarande Εμμ.Εμμ. Μπενάκη 28 28 Εθν. Αμύνης ΚορίνθουΔευκαλίωνος 199 Μπενάκη 2 Σωκράτους Εθν. 42 ΑμύνηςΚορίνθου 42 «O LOGOS» 262 23 «O LOGOS» 382 21382 21 106 106 78 78 262 23 412 22 546 21 546 21 ! 00355.692585746 ! 24210-35801 ! 00355.692585746 ! 2610-224197 ! 210-3823495 ! 2610-224197 ! 210-3823495 ! 2310-232210 ! 2410-232594! 24210-35801 ! 2310-232210
!"#"$!!!"!!!!