FONH 04 2020

ΑΡ. 04 / ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020

ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΣΧΑ... Συλλογή Νο. 4:

Πάνος Ζαχαρίου

Απ’ το Σταυρό στην Ανάσταση Ο Πάνος Ζαχαρίου συνεχίζει τις μουσικές του συλλογές με κλασσικούς ύμνους και μουσικές που όλοι αγαπήσαμε. Η Συλλογή Ν.4 έχει θέμα το Σταυρό και την Ανάσταση του Κυρίου μας... CD 4.1 > «Ο Σταυρός» - 20 ύμνοι. Ψάλλουν οι Πάνος και Χαρά Ζαχαρίου. CD 4.2 > «Ο Σταυρός» - 21 ύμνοι μόνο μουσική.

4 CD’s

μόνο

Κυκλοφορούν επίσης: • Συλλογές Νο. 1-3: Μελωδίες Από Το Υμνολόγιο • Συλλογή Νο. 5: Ποιητή και Βασιλιά μου • Συλλογή Νο. 6: Σ’ ευχαριστώ και σήμερα! • Συλλογή Νο. 7: Χριστούγεννα Ξανά

€

CD 4.3 > «Ανάσταση και Ελπίδα» 21 ύμνοι. Ψάλλουν οι Πάνος και Χαρά Ζαχαρίου. CD 4.4 > «Ανάσταση και ελπίδα». 23 ύμνοι μόνο μουσική (14 από αυτούς με εκκλησιαστικό όργανο).

• Συλλογή Νο. 8: Ω Κύριέ μου πόσο Σε θαυμάζω • Συλλογή Νο. 9: Ύμνοι, Μπαλάντες & Επωδοί • Συλλογή Νο. 10: Ύμνοι Δοξολογίας & Λατρείας • Συλλογή Νο. 11: Ψάλλοντας από το Υμνολόγιο ΙΙ • Συλλογή Νο. 12: 80 Songs In English & Italian

www.christianbookstore.gr

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ... Είναι οι μέρες που τα παγκόσμια είδωλα της σύγχρονης ζωής, το ένα μετά το άλλο, πέφτουν πάνω στα κεφάλια των προσκυνητών τους με τραγικά αποτελέσματα... Στο παγκόσμιο χωριό του πλανήτη μας, όλη η ζωή ήταν υποδουλωμένη ακόρεστα στην κατανάλωση. Τώρα βλέπει όλα τα εμπορικά κέντρα να κλείνουν. Φτιάξαμε μια κοινωνία που λατρεύει την τέχνη και όλοι οι χώροι πολιτισμού σφραγίζονται. Πολλοί νέοι και μεγάλοι προσκυνούσαν λατρευτικά τα αθλητικά τους ινδάλματα και τώρα όλα τα στάδια κλείσανε τις πόρτες τους κι ακόμα και οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα αναβληθούν. Πολλοί πίστεψαν και λάτρεψαν την οικονομική ευημερία και βλέπουν τώρα όλα τα χρηματιστήρια να καταρρέουν. Εκατομμύρια συνάνθρωποί μας σ’ όλον τον κόσμο είχαν προγραμματίσει τα ταξίδια και τις διακοπές τους και σήμερα οι πιο πολλοί είναι εγκλωβισμένοι στα σπίτια τους!!! Κάποιοι άλλοι, λάτρεψαν τη θρησκευτική τους παράδοση. Και γι αυτούς τα αποτελέσματα δεν είναι καλύτερα. Και οι ναοί ανέστειλαν τη λειτουργία τους, για πρώτη φορά στη σύγχρονη Ελλάδα και σε πολλές χώρες σ’ όλο τον κόσμο και μάλιστα μέσα στη Μεγάλη Σαρακοστή. Κι’ όλα αυτά γιατί ο κόσμος μας αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη κρίση στη σύγχρονη ιστορία, την πανδημία του κορωνοϊού (Covid-19). Η πρωτόγνωρη αυτή δοκιμασία έδειξε στον εγωιστή και υπερφίαλο άνθρωπο πόσο μικρός και ευάλωτος είναι και πόσο αλαζονικά είχε δομήσει τη ζωή του, τις προτεραιότητές του, τις σχέσεις του. Ως άνθρωποι είχαμε αρνηθεί τις θεϊκές αξίες και αρχές απ’ τη ζωή μας και στην καλύτερη περίπτωση είχαμε αφήσει και τον Θεό να περιμένει τη σειρά Του στις επιλογές μας, ίσως σαν ένα είδος φολκορικής αύρας του χτες. Ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε την σκληρή πραγματικότητα και να επανεξετάσουμε τη θέση μας απέναντι στην αγάπη του Δημιουργού Θεού μας... Δεν έχουμε τις απαντήσεις για όλο το κακό που λαμβάνει χώρα στον πλανήτη μας, αλλά ξέρουμε ότι ο Θεός είναι η μόνη παρηγοριά και λύση για τις τεράστιες πληγές που έχουμε να διαχειριστούμε σε πολλά επίπεδα της ζωής... Χρειάζονταν μια θυσία τεράστια για να βρεθεί σωτηρία και αυτό το πρόβλεψε η αγάπη Του και την πρόσφερε πάνω στον σταυρό του Γολγοθά σφραγίζοντας τη μοναδική του προσφορά με την Ανάστασή Του... Αυτό περιμένουμε και ευχόμαστε να ζήσει και να βιώσει κάθε άνθρωπος πάνω στη γη. Και καθώς περνούμε μέσα απ’ αυτή την κρίση και ανακαλύπτουμε τη μεγάλη αυτή πραγματικότητα της ζωής... της αναστημένης ζωής μαζί με τον Χριστό, σκύβουμε ταπεινά και παραχωρούμε τον εαυτό μας στον μόνο αληθινό Θεό, καθώς βλέπουμε τα κάθε είδους είδωλά μας να γίνονται συντρίμμια... Η δική Του Ανάσταση είναι η μόνη πραγματική μας ανάγκη. Είναι η αλήθεια της ζωής μας...

Φώτης Ρωμαίος ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 1

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ / ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020

περιεχόμενα Προσευχή για την Πανδημία Από την Ευμάρεια στην Ανέχεια Χάρης Ι. Νταγκουνάκης

«Πιερικό Περισκόπιο» Γεώργιος Σ. Κανταρτζής

«Διδάγματα Ζωής»

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONAL Πρόεδρος: Τάσος Ιωαννίδης

Πάλι απ’ την αρχή Αλτάνα Φίλου-Πατσαντάρα

Προσευχή για τα Πάθη και την Ανάσταση του Ιησού Χριστού Νικολέτα Πετρίδου

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ Η Αδυναμία του Ανθρώπου Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας

Ηρωδιάδα Ιωάννα Σαχινίδου

Τίποτα δεν πάει χαμένο Γιάννης Τσεβάς

Η Σωτηρία του Ανθρώπου για Χάρη της Δόξας του Θεού Γιούλικα Κ. Masry

Παιδικά βιώματα Χαρούλα Τσαγκαλίδου-Ξανθοπούλου

19 Απριλίου 1957 Αλέξανδρος Δαδάος

Ένοιωθε ακεφιά Ανανίας Καβάκας

Από τον Επιούσιο Άρτο... Ο Ιησούς στις τέχνες Ρίτα Αναγνώστου

Καινούριες φιλίες Kitty-Lydia Dye

Covid-19 (A΄) Ανέστης Πεταλίδης

Μη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμός Έγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009)

Στέφανος Κατσάρκας

ΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

«Σχολιάζοντας την Επικαιρότητα με το Φώς της Βίβλου»

Ιδεώδης Συνδυασμός

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ. 210.4834214-5, Fax: 210.6627506

Σούλα Μαξιμιάδου Isch

ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Επιμέλεια: Συμεών Α. Ιωαννίδης

Έδωσε το αίμα Του για μας...

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 • TEΥΧOΣ 04 • ΕΤΟΣ 78ο

Ειδικός σύμβουλος έκδοσης: Συμεών Ιωαννίδης Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γεώργιος Κανταρτζής Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος office@ologos.gr

Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου Διεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά Δημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου: Δήμητρα Παπαναγή Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656

22 23

APRIL 2020 • NUMBER IV • VOL. LXXVIII

VOICE OF THE GOSPEL (USPS 942-960)

35 37 38

MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINE Published in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

Owner: AMG International P.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

Founder: Dr. Spiros Zodhiates President: Tasos Ioannidis Special Consultant: Symeon Ioannidis Managing Editor: Fotis Romeos

Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy

Postmaster: If undeliverable please send form 3579 to: Voice of the Gospel P.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422 Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

44 46 49 50 52 56

Δείτε το περιοδικό μας online και συστήστε το στους φίλους σας: https://www.facebook.com/FoniTouEuaggeliou

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ Ελλάδα: 20 € Ευρώπη: 25 € Αμερική: 25 $ Υπ. Χώρες: 30 € ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831 ΙΒΑΝ:GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA Δικαιούχος: A M G INTERNATIONAL EKDOSEIS O LOGOS Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση της Βίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα. Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχειρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη 28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος. Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμένα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων. Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθρα λόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ Πατέρα μας Ουράνιε, τις δύσκολες αυτές ώρες της δοκιμασίας όλης της ανθρωπότητας από τον κορονοϊό, ανήσυχοι, πού αλλού να στραφούμε, παρά σ’ Εσένα, τον Παντοδύναμο και Κυρίαρχο Θεό, τον Πατέρα μας, στου Οποίου τα χέρια είναι η ζωή και οι καιροί μας. Κύριε Ιησού, όταν ήσουν στη Γη, έδειξες την αγάπη, τη συμπόνια, τη δύναμη και τη φροντίδα Σου σ’ όσους ήταν άρρωστοι και τους θεράπευσες από σωματικές, ψυχικές και πνευματικές ασθένειες. Και τώρα, Κύριέ μας, σε παρακαλούμε να κάνεις αισθητή την παρουσία Σου και να θεραπεύσεις αυτούς που έχουν προσβληθεί από τον ιό και να δίνεις χάρη τους συγγενείς τους. Επίσης να είσαι μαζί με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που δουλεύουν υπεράνθρωπα, για να βοηθήσουν όσους χτυπήθηκαν από την αρρώστια αυτή. Σε παρακαλούμε ανανέωνε τις δυνάμεις και τις αντοχές τους. Δίνε σοφία και νηφαλιότητα στους ηγέτες των κρατών, ιδιαίτερα σ’ εκείνους που ασχολούνται επισταμένως με την αρρώστια αυτή και παίρνουν αποφάσεις για την αντιμετώπισή της. Αφαίρεσε τον φόβο, το άγχος και τον πανικό από τις καρδιές όλων μας. Πάνω απ’ όλα δίνε μας τη δική Σου ειρήνη και τη χάρη ν’ αφήνουμε και το πρόβλημα αυτό στη δική Σου σοφία. Κύριέ μας, μέσα στην πρωτοφανή αυτή δοκιμασία, Σε παρακαλούμε, έλεγξε και συνέτισε όλους εκείνους, που στηριγμένοι στην υπερηφάνεια και στην αλαζονεία τους, νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα. Φώτισε τον νου τους να συνειδητοποιήσουν την ανεπάρκεια και την αδυναμία τους να αντιμετωπίσουν έναν ιό, εξαιτίας της απομάκρυνσής τους από τον παντοδύναμο Υιό του Θεού. Ακόμη, Σε παρακαλούμε, μέσα από τη δοκιμασία αυτή φώτισε όλους εκείνους τους ανθρώπους, που δεν Σε γνώρισαν ως Σωτήρα, να καταλάβουν την προσκαιρότητα της ζωής αυτής, η οποία είναι σαν ατμός, που γρήγορα εξαφανίζεται, ώστε να στραφούν σ’ Εσένα και να Σε δεχτούν Σωτήρα τους. Βοήθησε κι εμάς, που είμαστε παιδιά Σου, να είμαστε παραδείγματα της μεταμορφωτικής χάρης Σου, να σκορπάμε αγάπη, ελπίδα και αισιοδοξία σ’ έναν κόσμο φοβισμένο και απαισιόδοξο. Θέλουμε το Όνομά Σου να δοξαστεί μέσα από τη μαρτυρία των παιδιών Σου. Προσευχόμαστε στο Όνομα και με τη Χάρη του Ιησού Χριστού. Αμήν. n ΦτΕ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 3

Από την Ευμάρεια στην Ανέχεια

4 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ; Ρουθ - Μια ιστορία πίσω από την Ιστορία Η ιστορία της Ρουθ στο φερώνυμο Βιβλίο της Αγίας Γραφής – ιστορία μιας ευσεβούς Μωαβίτισας που αποφάσισε στη ζωή της ν’ ακολουθήσει τον αληθινό Θεό– θέτει μπροστά μας ένα κρίσιμο ερώτημα: ποιος κυβερνάει τη ζωή μας; Παράλληλα είναι μια ιστορία πίσω από την Ιστορία. Η Ρουθ έγινε η προμάμμη του βασιλιά Δαβίδ, από τη γενιά του οποίου προήλθε ο Κύριος Ιησούς Χριστός σαν άνθρωπος στον κόσμο μας. Πολλοί προσφέρονται να κυβερνήσουν τη ζωή μας. Ευχή του Περιοδικού είναι να παραδώσουμε το τιμόνι της ζωής μας στον Χριστό.

οιάζει ο παραπάνω τίτλος με την εικόνα της πρόσφατης ελληνικής κοινωνίας! Και έτσι είναι. Δεν είναι λάθος. Η Νωεμίν, πεθερά της Ρουθ, που την πορεία τους παρακολουθούμε στην εφετινή αρθρογραφία μας, αντιμετώπισε στη ζωή της παρόμοια κατάσταση με τη δική μας. Ζούσε σε οικονομική ευμάρεια, είχε τον άντρα της και τους δυο γιους της, την περιουσία της και τα αγαθά της, αλλά μια πείνα που έπεσε στην πατρίδα της, τη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, την υποχρέωσε να πάει οικονομική μετανάστρια στη Μωάβ, μια ειδωλολατρική χώρα, και να προσπαθήσει να ξαναφτιάξει τη ζωή της. Όταν τα πράγματα μετά από χρόνια βελτιώθηκαν στην Παλαιστίνη, ήθελε να ξαναγυρίσει στο σπίτι που είχε αφήσει. Τώρα, όμως, ο άντρας της έχει πεθάνει, τα αγόρια της παντρεύτηκαν κορίτσια από την ειδωλολατρική Μωάβ αλλά κι εκείνοι πέθαναν, κι έμεινε η χαροκαμένη Νωεμίν με δύο νύφες να πρέπει πια να γυρίσει πίσω στη Βηθλεέμ. Η μια της νύφη, η γνωστή μας Ρουθ, αρνήθηκε να την αφήσει, και θέλησε να την ακολουθήσει στη νέα της πατρίδα. Και στο βιβλίο της Ρουθ (Ρουθ 1:18-22) βλέπει κανείς τι συνάντησε και πώς αντέδρασε η πεθερά Νωεμίν, καθώς ξαναγύρισε στην Παλαιστίνη. Πήγε στην παλιά Του ΧΑΡΗ της γειτονιά ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ harris.dagounakis@gmail.com και βγήκε

όλη η πόλη να την καλωσορίσουν αλλά τρόμαξαν να τη γνωρίσουν! Φαντάζομαι πως οι γυναίκες θα πισωπατούσαν καθώς την πλησίαζαν και κρύβοντας το στόμα τους –ξέρετε πώς κάνουν οι γυναίκες του χωριού– θα ψιθύριζαν η μια στην άλλη: «Αυτή είναι η Νωεμίν;» Και τότε η Νωεμίν άρχισε να αποπαίρνει τους συμπατριώτες της, και ίσως με δάκρυα να τους έλεγε: «Μη με λέτε πια Νωεμίν (Ευτυχία)· να με φωνάζετε Μαρά (Πίκρα), γιατί ο Παντοδύναμος με πίκρανε αφάνταστα. Έφυγα από ’δω με οικογένεια, κι ο Κύριος μ’ έφερε πίσω μόνη. Γιατί να με ονομάζετε Νωεμίν, αφού ο παντοδύναμος Κύριος με ταπείνωσε και μου έστειλε τόσες θλίψεις;» Τι θα λέγαμε εμείς σήμερα σε μια τέτοια πονεμένη γυναίκα, που από την απόλυτη ευμάρεια και ευτυχία πέρασε στην ανέχεια και στην απαξίωση; Τι θα λέγαμε σε πολλούς σημερινούς χριστιανούς που περνούν το ίδιο μονοπάτι στη ζωή; Τρεις πραγματικότητες ξεπροβάλλουν από την ιστορία της Νωεμίν και τρεις αντίστοιχες κουβέντες θα μπορούσαμε κι εμείς να πούμε σ’ αυτούς τους ανθρώπους, κουβέντες που βγαίνουν μέσα από τον Λόγο του Θεού:

1. Τις δοκιμασίες τις επιτρέπει ο Θεός Γιατί φέρνει ο Θεός τις δοκιμασίες στη ζωή μας; Κάναμε τίποτε; είμαστε ένοχοι; πληρώΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 5

νουμε κάτι; Όχι απαραίτητα. Οι δοκιμασίες μπορεί κάποιες φορές να είναι αυτό που θερίζουμε από άσοφες ενέργειές μας και δεν μας φταίει σε τίποτε ο Θεός (δες Γαλάτας 6:7). Έρχονται από μόνες τους, καθώς εμείς παραβιάσαμε κάποιους κανόνες του Θεού. Άλλοτε πάλι έρχονται οι δοκιμασίες, γιατί πράγματι ο Θεός θέλει κάτι να μας διδάξει και να διορθώσει στη ζωή μας. Μας διαπαιδαγωγεί με αγάπη, δίνοντας παράλληλα και τη διέξοδο (δες Εβραίους 12:5-6). Καμιά διαπαιδαγώγηση και εκγύμναση δεν είναι ευχάριστη, είναι όμως αναγκαία και χρήσιμη. Ούτε το παιδί στο σχολείο ούτε ο στρατιώτης στα γυμνάσια του λόχου είναι ευτυχείς αλλά το κέρδος είναι μεγάλο. Μια άλλη περίπτωση είναι οι «εποικοδομητικές δοκιμασίες». Αυτές που συμβάλλουν στην οικοδόμηση του χριστιανικού μας χαρακτήρα ή εκείνες που μας βοηθούν να εξαρτηθούμε περισσότερο από τον Κύριο. Κάτι τέτοιο λέει ο Δαβίδ στην προσευχή του στον Θεό: «Προτού να ταλαιπωρηθώ εγώ πλανιόμουν· αλλά τώρα τον λόγο σου τηρώ» (Ψλ 119:67). Και παρακάτω στον ίδιο Ψαλμό καταλήγει στο συμπέρασμα: «Ήταν καλό για μένα που ταλαιπωρήθηκα· γιατί έμαθα τους νόμους σου» (εδ. 71). Κάτι ανάλογο λέει κι ο απόστολος Παύλος για τον χριστιανό στο Ρωμαίους 5:3-5. Τέλος, οι δοκιμασίες μπορεί να έχουν τον χαρακτήρα επιβράβευσης του πιστού. Είναι οι δοκιμασίες που σκοπό έχουν τη δόξα του Θεού: Ο θάνατος του Λαζάρου ή οι θλίψεις του Ιώβ ή η τυφλότητα του εκ γενετής τυφλού στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, αυτό τον σκοπό είχαν. Και λέει κι ο Παύλος στη Β΄ Προς Κορινθίους Επιστολή του (κεφ. 4) ότι η προσωρινή μας θλίψη μάς προετοιμάζει για να δοξαστούμε μαζί με τον Θεό.

2. Μην τα βάζεις με τον Θεό Ένα δεύτερο που θα μπορούσαμε να πούμε στη Νωεμίν και στον σημερινό πιστό, είναι κάτι που λένε κι όσοι δεν έχουν σχέση με τον Θεό, μόνο που το λένε με φόβο μήπως ο Θεός τούς «εκδι6 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

κηθεί» αν τα βάλουν μαζί του. Η Γραφή λέει το ίδιο πράγμα εν προκειμένω αλλά για αντίθετο λόγο: Μην τα βάζεις με τον Θεό, γιατί ο Θεός είναι Αγάπη και δεν προξενεί κακό σε κανένα. Η Νωεμίν κι ο άντρας της, ο Ελιμέλεχ, πήραν λάθος αποφάσεις στη ζωή τους και τώρα η Νωεμίν έβλεπε τα θλιβερά αποτελέσματα και τα ’βαζε με τον Θεό αλλά δεν της έφταιγε ο Θεός. Επομένως, ήταν λάθος να λέει ότι «ο παντοδύναμος Κύριος με ταπείνωσε και μου έστειλε τόσες θλίψεις». Δεν δόξαζε τότε, ούτε σήμερα δοξάζει τον Θεό, μια τέτοια θεώρηση των πραγμάτων. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ανάγκη να αναζητούμε το Πνεύμα του Θεού να μας αποκαλύπτει ακόμα και σ’ εμάς τους ίδιους τον βαθύτερο εαυτό μας. Ας πούμε στον Θεό «Τις συναισθάνεται τα εαυτού αμαρτήματα; Καθάρισόν με από των κρυφίων αμαρτημάτων» (Ψλ 19:12).

3. Δύο δρόμοι σού μένουν Το τρίτο που θα λέγαμε στην Νωεμίν τότε –και σ’ εμάς σήμερα– είναι ότι μπροστά σε μια δοκιμασία έχουμε μόνο δύο επιλογές: ή να πάμε χειρότερα ή να πάμε καλύτερα. Ή να χειροτερέψουμε ως χριστιανοί ή να προοδεύσουμε και ν’ αναπτυχθούμε στην πνευματική μας ζωή. Δεν έχουμε δικαίωμα να κρίνουμε τη Νωεμίν γιατί πολύ λίγοι από μας πέρασαν ή θα περάσουν τα όσα πέρασε εκείνη. Παραδειγματιζόμαστε όμως. Η Νωεμίν είχε μια απαισιόδοξη αντίληψη για τον Θεό. «Είχα τα πάντα» κλαψούριζε «και τώρα δεν έχω τίποτε. “Μαρά” να με λέτε». Ίσως εμείς στη θέση της να λέγαμε χειρότερα. Όμως αυτή η γυναίκα μετά το πρώτο της σοκ εμπιστεύθηκε απ’ την αρχή τον Κύριο και, όπως θα δούμε στη συνέχεια, η ζωή της πήγε πολύ πολύ καλύτερα. Μήπως πέρασες, φίλε αναγνώστη, από το ίδιο μονοπάτι με τη Νωεμίν σε μικρό ή σε μεγαλύτερο βαθμό; Τότε μπορεί τα παραπάνω λόγια να αφορούν κι εσένα. n

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΠΑΝΙΚΟΣ ή ΠΡΟΣΕΥΧΗ; «Καλύτερα να ελπίζει κανείς στον Κύριο, παρά να έχει το θάρρος του επάνω σε άνθρωπο. Καλύτερα να ελπίζει κανείς στον Κύριο, παρά να έχει το θάρρος του επάνω σε άρχοντες» (ΨΑΛΜΟΣ 118:8-9)

Ενώ ζούσαμε αμέριμνα και σχεδόν όλα κυλούσαν όμορφα κι ωραία, ήρθε ένας αόρατος ιός και τα ανέτρεψε όλα. Ένα μαύρο πέπλο τρόμου απλώθηκε στον ορίζοντα της χώρας μας και σε πολλές άλλες πολιτισμένες. Η ψυχολογία του φόβου και του πανικού εξαιτίας του ιού έχει παραλύσει τα πάντα. Οι λοιμωξιολόγοι λένε ότι «ο πανικός είναι χειρότερος και από τον ίδιο τον ιό». Έχει επηρεάσει για τα καλά την καθημερινότητα του ανθρώπου παγκοσμίως και προκαλεί σύγχυση, ανησυχία αλλά και παροξυσμό, που φτάνει στα όρια της παράνοιας. Η αβεβαιότητα και οι αντιφατικές πληροφορίες, η παραπληροφόρηση, τα μαντζούνια, η εκμετάλλευση ανθίζουν 8 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

σε μια πανδημία και οδηγούν σε ακραίες αντιδράσεις, απειλώντας την κοινωνική συνοχή. Σταδιακά έκλεισαν τα πάντα, ακόμη και οι εκκλησίες, κι εμείς κλειστήκαμε στα σπίτια μας... Τίποτα δεν είναι σαν χθες. Στ’ αλήθεια, πότε ήταν η τελευταία φορά που είπαμε, σε διάφορες περιστάσεις της ζωής μας, «Θεού θέλοντος» ή «πρώτα ο Θεός», όπως αναφέρει ο Ιάκωβος στην Επιστολή του: «Θα ζήσουμε αν το θελήσει ο Κύριος και θα κάνουμε αυτό ή εκείνο» (4:15); Οι προγραμματισμοί, τα... μακροχρόνια σχέδιά μας ανατράπηκαν μέσα σε λίγα λεπτά. Πρωτοφανή τα

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

δραστικά μέτρα που έχουν ληφθεί. Οι άρχοντες με σοβαρότητα τονίζουν ότι βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση. Υπάρχει πραγματικά ένας αόρατος εχθρός εκεί έξω που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Οι ηγέτες των πανίσχυρων και καλά εξοπλισμένων κρατών ταπεινώνονται μπροστά στην αδυναμία τους να αποφύγουν την πραγματικότητα. Κανένας στρατός με πυρηνικά όπλα δεν μπορεί να τον αναχαιτίσει. Ο άνθρωπος σ’ όλο το μεγαλείο της αλαζονικής αδυναμίας του! Το πρωταρχικό μέλημα δεν είναι η παρούσα ασθένεια και οι θάνατοι, αλλά η πιθανή γενική καταστροφή, που θα μπορούσε να προκαλέσει αυτή η ασθένεια. Τι πρέπει να κάνουμε

εμείς, ο απλός λαός; Πρακτικά, απλώς να ακολουθήσουμε τις οδηγίες των αρμόδιων. Ήδη τηλεόραση και τα ΜΜΕ συνεχώς μας ενημερώνουν. Τώρα, εμείς, ως πιστοί του Κυρίου, τι πρέπει να κάνουμε; Κάποιος είπε: «Το τελευταίο πράγμα που θα κάναμε είναι ο ΠΑΝΙΚΟΣ και το πρώτο η

ΠΡΟΣΕΥΧΗ». Επίσης, πρέπει να αποφύγουμε δύο προσεγγίσεις. Η μια είναι η αλαζονεία. Να νομίζουμε ότι, επειδή είμαστε παιδιά του Θεού, έχουμε ανοσία και ο Πατέρας μας θα μας εξαιρέσει από άσχημες καταστάσεις. Και οι πιστοί στενάζουν με την υπόλοιπη φύση (Ρωμ. 8:23). Το άλλο άκρο είναι

ο πανικός. Να παρασυρθούμε από το πλήθος. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι «ο Θεός δε μας έδωσε πνεύμα δειλίας αλλά πνεύμα δύναμης...» (Β΄ Τιμοθέου 1:7). Επίσης, τα λόγια του Ψαλμωδού: «Ο ΚΥΡΙΟΣ είναι φως μου και σωτηρία μου· ποιον θα φοβηθώ; Ο Κύριος είναι δύναμη της ζωής μου·

«Ο ΚΥΡΙΟΣ είναι φως μου και σωτηρία μου· ποιον θα φοβηθώ; Ο Κύριος είναι δύναμη της ζωής μου· από ποιον θα δειλιάσω;» (Ψαλ. 27:1-5)

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 9

από ποιον θα δειλιάσω;» (Ψαλ. 27:1-5). Όταν σκεφτόμαστε τη δοκιμασία αυτή, μας καταλαμβάνει άγχος. Τι είναι όμως αυτό που μας φοβίζει; Ανησυχούμε για την πιθανότητα θανάτου; Ως πιστοί έχουμε το αντίδοτο στον φόβο του θανάτου. Είναι ο Ιησούς Χριστός, που είπε: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή». Στις διάφορες κρίσεις και στον θάνατο που ελλοχεύει, η ελπίδα μας είναι ριζωμένη στον Θεό. Έχετε σκεφτεί ποτέ την πιθανότητα, ότι ο Θεός θέλει να χρησιμοποιήσει την Εκκλησία, για να δείξει στον κόσμο ποιος είναι ο Θεός, από τον τρόπο που αντιδρούμε στον κορονοϊό; Ο φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος σε συνέντευξή του είπε: «Ο κορονοϊός μπορεί να εξελιχθεί σε ευλογία». Σκεφτείτε το αυτό. Όταν οι φίλοι μας μας λένε πόσο ανησυχούν για την εξέλιξη της αρρώστιας, ας τους αναφέρουμε τα λόγια του Κυρίου μας: «Μη μεριμνάτε για τη ζωή σας, τι να φάτε και τι να πιείτε... Κοιτάξτε με προσοχή στα πουλιά τού ουρανού, ότι δεν σπέρνουν ούτε θερίζουν... και ο ουράνιος Πατέρας σας τα τρέφει· εσείς, δεν είστε πολύ ανώτεροι απ’ αυτά;» (Ματθαίος 6:25-27). Αν ο Κύριος είναι πραγματικά ο ποιμένας μας, τότε πιστεύουμε ότι κατεργάζεται

το καλό στη ζωή εκείνων που Τον αγαπούν. Ποτέ δεν ξέρουμε πόσο βαθιές είναι οι ρίζες της πίστης μας, μέχρι να βρεθούμε σε μια κρίση. Η ιστορία αναφέρει πως περίοδοι πανδημιών και άλλων τραγωδιών έγιναν ευκαιρίες για τους χριστιανούς να λάμψουν στην κοινωνία. Το 165 μ.Χ. η πανώλη των Αντωνίνων που είχε συμπτώματα ευλογιάς, θέρισε το 10% του πληθυσμού της Ρώμης. Οι ηγέτες και οι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των γιατρών, άρχισαν να εγκαταλείπουν την πόλη, αφήνοντας τους άρρωστους πίσω να πεθάνουν. Οι χριστιανοί έμειναν στην πόλη για να φροντίσουν εκείνους που ήταν άρρωστοι. Ο Candida Moss, (1978), Άγγλος ιστορικός και καθηγητής της Καινής Διαθήκης, σημειώνει: «Μια επιδημία που φαινόταν σαν το τέλος του κόσμου, προώθησε πραγματικά την εξάπλωση του Χριστιανισμού». Μετά από εκατό περίπου χρόνια, το 250 μ.Χ., ενέσκηψε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και πάλι μια τρομερή επιδημία πανώλης. Ο άγιος Κυπριανός αναφέρει ότι 5.000 άνθρωποι κάθε μέρα πέθαιναν μόνο στη Ρώμη. Ενώ πολλοί άνθρωποι εγκατέλειψαν εκείνους που αρρώστησαν, οι χριστιανοί διακινδύνευσαν τη ζωή τους, για να φροντίσουν εκείνους που

είχαν εγκαταλειφθεί από τις οικογένειές τους. Πιστεύουμε στην πραγματικότητα ότι ο Ιησούς, ο Καλός Ποιμένας μας, μας οδηγεί «σε βοσκές χλοερές και σε νερά ανάπαυσης», «ανορθώνει την ψυχή μας...» και δεν μας εγκαταλείπει, όταν περνάμε «μέσα από κοιλάδα σκιάς θανάτου» (Ψαλμός 23:1). Στη ζωή υπάρχουν όλων των ειδών οι «κοιλάδες»: η αρρώστια, η μοναξιά, ο πόνος, η απόρριψη, η ταλαιπωρία, τα ανεκπλήρωτα όνειρα, η ανεργία, η έλλειψη στέγης, η κοιλάδα του θανάτου. Αυτές είναι κοιλάδες, όπου δεν έχουμε εμείς κανέναν έλεγχο, αλλά ο Καλός Ποιμένας είναι μαζί μας. Και τώρα καθώς περνούμε «την κοιλάδα» του κορονοϊού, που έδειξε την παντελή ανεπάρκεια του ανθρώπου κι έχει παραλύσει τα πάντα, καθώς είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια μας, είναι καιρός για προβληματισμό και περισυλλογή. Καθώς διαπιστώνουμε ότι όλα και όλοι κλονίζονται γύρω μας, είναι καιρός να στραφούμε στον ΕΝΑΝ, τον Παντοδύναμο Θεό, που μένει αιώνιος και αναλλοίωτος. Είναι ο Δυνάμενος! «Στον Βασιλιά λοιπόν όλων των αιώνων, τον αόρατο, τον μόνο σοφό Θεό, ανήκει τιμή και δόξα στους αιώνες των αιώνων» (Α΄ Τιμοθ. 1:7). n

> Μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.nikites.eu με ποικιλία θεμάτων. 10 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Διδάγματα Ζωής Σκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής

• • • • • • • • • •

Κανένας δεν έχει χαλάσει ποτέ τα μάτια του κοιτώντας στη λαμπρή όψη των πραγμάτων. Ό,τι αγαπάς περισσότερο, είτε για άθλημα πρόκειται είτε για διασκέδαση είτε για τη δουλειά σου είτε για το Θεό, αυτό και είναι ο Θεός σου.

• •

Άλλο πράγμα είναι να γνωρίζεις την αλήθεια, άλλο να την παραδέχεσαι και να την αγαπάς και εντελώς άλλο να τη ζεις.

• •

Δε θα μας ανησυχούσε το τι σκέφτονται οι άλλοι για μας, αν ξέραμε πόσο σπάνια το κάνουν!

•

Μπορείς να δίνεις χωρίς ν’ αγαπάς, μα δεν μπορείς ν’ αγαπάς χωρίς να δίνεις. Δεν υπάρχει τίποτα έξω από την ακτίνα βολής της προσευχής, εκτός από κείνα που βρίσκονται έξω από το θέλημα του Θεού. Φίλοι είναι εκείνοι που ρωτούν πως είμαστε κι έχουν έπειτα την υπομονή ν’ ακούσουν την απάντησή μας.

• •

Η συμβουλή είναι σπάνια ευπρόσδεκτη. Εκείνοι που τη χρειάζονται περισσότερο, τη δέχονται λιγότερο.

•

Για να κατέχεις τις αλήθειες της Αγίας Γραφής θα πρέπει να κατακτηθείς απ’ αυτήν.

•

Έχω πιάσει πολλά πράγματα στα χέρια μου, που τα έχω χάσει όλα. Αντίθετα, όσα εμπιστεύτηκα στα χέρια του θεού εξακολουθώ να τα έχω πάντα (Μαρτίνος Λούθηρος).

•

Ένα από τα δυσκολότερα πράγματα είναι να χαρίσεις σε κάποιον το χαμόγελό σου. Συνήθως επιστρέφει σ’ εσένα. Η ιδέα που φαίνεται να έχουν πολλοί άνθρωπο για την υπηρεσία είναι: «υπηρετήστε μας». Τ’ αστέρια λάμπουν μόνο όταν όλα γύρω σου σκοτεινιάζουν. Το χαμόγελο είναι το ελαφρύτερο φορτίο που μπορείς να κουβαλάς συνεχώς μαζί σου. Ο Χριστός δεν έχει σχεδιάσει άλλο τρόπο να γνωστοποιήσει στους ανθρώπους την παροχή σωτηρίας εκτός από του να χρησιμοποιεί εκείνους που έχουν ήδη λάβει τη σωτηρία αυτή. Ο άνθρωπος που χάνει την ψυχραιμία του, χάνει συνήθως και την υπόθεση. Ακόμα και οι αιώνες υποτάσσονται στον Κύριο Ιησού Χριστό, θέτοντας την τροχιά τους γύρω από τη φάτνη που γεννήθηκε και κάνοντας το ημερολόγιο να αρχίζει από τη γέννησή Του. Εφόσον ο διάβολος συνεχίζει να σε κυνηγάει, μην ανησυχείς. Σημαίνει πως δεν σ’ έχει πιάσει. Πολυάσχολος είναι ο άνθρωπος που δεν έχει καιρό να σου πει πόσο πολυάσχολος είναι. Αν θέλεις να μη φτάσεις πουθενά, ακολούθα το πλήθος. n Επιμέλεια: ΣΥΜΕΩΝ Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 11

Σχολιάζοντας την Επικαιρότητα με το Φως της Βίβλου Διδάγματα της Ιστορίας σε εποχές πανδημίας Στο βιβλίο του «Η Άνοδος του Χριστιανισμού: Πώς το αφανές, οριακό κίνημα του Ιησού έγινε η δεσπόζουσα θρησκευτική δύναμη στον δυτικό κόσμο μέσα σε λίγους αιώνες»1 ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Rodney Stark εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο έλαβε χώρα η ταχεία ανάπτυξη του Χριστιανισμού μέσα σε λίγους μόνο αιώνες. Γράφει πως οι κοινωνικές επιστήμες δίνουν τέλος σε κάποιους μύθους που επιχειρούν να εξηγήσουν την ταχεία ανάπτυξη του Χριστιανισμού, όπως π.χ. η αλλαγή θρησκεύματος που θέσπισε ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος το 380. Η ανακήρυξη του Χριστιανισμού ως επικρατούσα θρησκεία σ’ ολόκληρη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία πρέπει κατά τον Stark να θεωρηθεί «μάλλον ως απάντηση στο μαζικό κύμα της εποχής, που βρισκόταν σε εξέλιξη και όχι ως η αιτία του». Πώς αναπτύσσονται οι θρησκευτικές κινήσεις είναι ο κύριος στόχος της έρευνας του Stark. Ποια είναι τα στοιχεία για την ταχεία άνοδό τους; Ο Stark θεωρεί ότι υπάρχουν συγκεκριμένες κοινωνικές δυναμικές που πρέπει να εξεταστούν. Π.χ. τα δίκτυα οικογένειας και ___________ 1

Rodney Stark, The Rise of Christianity: How the Obscure, Marginal Jesus Movement Became the Dominant Religious Force in the Western World in a Few Centuries, New York: Harper One, 1996.

12 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

φίλων έπαιξαν τεράστιο ρόλο στην ανάπτυξη αυτή και δείχνει ότι η αλλαγή είναι πιο πιθανή όταν «οι άνθρωποι έχουν ή αναπτύσσουν ισχυρότερες προσκολλήσεις σε μέλη της ίδιας ομάδας από ό,τι σε μη-μέλη». Σημειώνει επίσης ότι «νέα θρησκευτικά κινήματα αντλούν κυρίως οπαδούς από τις τάξεις των θρησκευτικά ανενεργών και δυσαρεστημένων, ακόμη και εκείνων που μόνο τυπικά συνδέονται με κάποια θρησκεία». Μια συνέπεια της αλλαγής από τη μια θρησκεία στην άλλη, είναι πως οι μεσαίες και προνομιούχες τάξεις είναι περισσότερο διατεθειμένες για κάτι καινούργιο από ότι οι χαμηλότερες τάξεις. «Οι νέες θρησκείες πάντα καταλήγουν στα ανοίγματα της αγοράς που άφησαν οι αδυναμίες της συμβατικής θρησκείας μιας κοινωνίας», γράφει. Επίσης αναφέρει ότι «ο θρησκευτικός σκεπτικισμός είναι πιο διαδεδομένος μεταξύ των περισσότερο προνομιούχων». Έναν άλλο παράγοντα στο ανερχόμενο χριστιανικό κίνημα αποτέλεσαν οι κοινωνικές κρίσεις, που προκλήθηκαν από φυσικές καταστροφές και αρρώστιες ή από το χάος που αυτές επέφεραν στην αστική ζωή. Κατά τη διάρκεια των πρώτων αιώνων της χριστιανικής ανάπτυξης, μια σειρά από φυσικές καταστροφές (συμπεριλαμβανομένων σεισμών και επιδημιών) συντάραξαν τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ο Stark

πιστεύει ότι «ο Χριστιανισμός προσέφερε στους ανθρώπους μια πολύ πιο ικανοποιητική εξήγηση στο γιατί οι τρομερές αυτές συμφορές πλήττουν την ανθρωπότητα προσφέροντας και ένα συνάμα ελπιδοφόρο πορτρέτο του μέλλοντος. Επειδή οι Χριστιανοί, στηριζόμενοι και στην πίστη τους, ήταν πιο πιθανό να επιβιώσουν όλων αυτών, οι ειδωλολάτρες της εποχής θεώρησαν τη Χριστιανική πίστη πιο ελκυστική, πιο πειστική εν μέσω αυτών των αναταραχών.

θοδολογία των κοινωνικών επιστημών και άλλους στατιστικούς υπολογισμούς αναλύει τον συνεχή και ταχύ ρυθμό ανάπτυξης των χριστιανών πιστών. Ένας άλλος παράγοντας στην άνοδο του πρώιμου Χριστιανισμού ήταν και ο σημαντικός ρόλος των γυναικών στην εκκλησία. Επίσης, λόγω της απαγόρευσης των παιδοκτονιών και των αμβλώσεων, οι Χριστιανικές οικογένειες είχαν σε σύγκριση με τους ειδωλολάτρες, πε-

Έτσι η ανώτερη ερμηνευτική δύναμη της χριστιανικής θεολογίας βοήθησε να ξεπεραστεί ο παγανισμός. Ο συγγραφέας εξηγεί πώς, π.χ. η απλή νοσηλεία (που καθοδηγείται από την αγάπη της χριστιανικής γειτονίας) ήταν αποτελεσματική για την επιβίωση μεγάλου αριθμού αρρώστων: «Οι χριστιανοί-θύματα επιδημίας ελάμβαναν νοσηλευτική φροντίδα σε κάθε περίπτωση και από αλληλεγγύη μεταξύ τους, ενώ δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο μεταξύ των ειδωλολατρών. Οι πηγές μας μαρτυρούν ότι ακόμα και πολλοί ειδωλολάτρες απολάμβαναν νοσηλεία από Χριστιανούς». Μαζί με πολλά άλλα στοιχεία ο Stark εξετάζει στο εξαιρετικό του αυτό βιβλίο, πώς εξηγείται η ταχεία ανάπτυξη του Χριστιανισμού μέσα σε λίγους μόνο αιώνες. Χρησιμοποιώντας τη με-

ρισσότερες πιθανότητες να μεγαλώσουν πιστές κόρες, αυξάνοντας έτσι και τις πιθανότητες οικογενειών με Χριστιανικές βάσεις. Τις μέρες αυτές που γιορτάζουμε το Πάσχα, είναι καλό να ξέρουμε ότι ακόμη και οι κοινωνικές επιστήμες επιβεβαιώνουν την τεράστια ιστορική και κοινωνική διάσταση που είχε η θυσία του Ιησού Χριστού σε ολόκληρη την ανθρωπότητα!

Δρ Έραστος Φίλος * Οσοι επιθυμείτε να διαβάσετε ενδιαφέροντα κείμενα σε θέματα Πίστης και Επιστήμης επισκεφθείτε το blog του Έραστου Φίλου: https://efilos.blogspot.gr/ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 13

Η μεγαλύτερη γενοκτονία της παγκόσμιας ιστορίας Εβδομήντα πέντε χρόνια μετά την απελευθέρωση του Άουσβιτς από τον Κόκκινο Στρατό υπάρχουν ακόμη επιζώντες των φρικιαστικών πειραμάτων που έκανε ο Γιόζεφ Μένγκελε σε παιδιά, δίδυμα και μικρόσωμους. Οι επιζώντες του Ολοκαυτώματος βρέθηκαν στα τέλη Ιανουαρίου του 2020 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης για να τιμήσουν τα θύματα και να απευθύνουν μια προειδοποίηση στον κόσμο κατά της επανεμφάνισης του αντισημιτισμού. Οι επιζώντες, ντυμένοι με σκούφους και εσάρπες με μπλε και άσπρες ρίγες που συμβολίζουν τις στολές που φορούσαν οι κρατούμενοι στο στρατόπεδο, διέσχισαν την διαβόητη σιδερένια πύλη με την επιγραφή στα γερμανικά: «Arbeitmachtfrei» («Η εργασία απελευθερώνει»). «Θέλουμε η επόμενη γενιά να γνωρίζει αυτό που ζήσαμε και θέλουμε αυτό να μην συμβεί ποτέ ξανά», δήλωσε πριν από την τελετή ο 93χρονος Ντέιβιντ Μαρκς, επιζών του Άουσβιτς, με τρεμάμενη φωνή από τη συγκίνηση. Ο Χάινριχ Χίμλερ διέταξε το 1940 την ανέγερση του Άουσβιτς που αποτέλεσε το μεγαλύτερο στρατόπεδο θανάτου ή εξόντωσης για τη Ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ. Εκατομμύρια άνθρωποι βρήκαν φρικτό θάνατο. Η συνολική έκταση ξεπερνούσε τα 40 τετραγωνικά χιλιόμετρα και αποτελούνταν από 3 κύρια στρατόπεδα. Το Άουσβιτς Ι, που ήταν το αρχικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, ενώ εκεί βρισκόταν και η 14 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

διοίκηση ολόκληρου του στρατοπέδου. Σ’ αυτό δολοφονήθηκαν σχεδόν 70.000 άνθρωποι, στην πλειονότητα τους Πολωνοί και Σοβιετικοί. Το Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου ήταν το στρατόπεδο θανάτου, όπου δολοφονήθηκαν εκατομμύρια Εβραίοι, Ρομά, Σιντί και 200.000 παιδιά. Το τελευταίο από τα βασικά στρατόπεδα ήταν το Άουσβιτς ΙΙΙ, το οποίο αποτέλεσε το στρατόπεδο εργασίας. Οι άνθρωποι που εγκλωβίστηκαν εκεί είχαν χαραγμένα νούμερα στα σώματά τους, έκοψαν τα μαλλιά τους κοντά και θεωρούνταν σκλάβοι. Με λίγα ρούχα ή τρόφιμα, έμειναν κλειδωμένοι σε στρατώνες πίσω από τα συρματοπλέγματα. Οι περισσότεροι πέθαναν πριν καταλήξουν στα κρεματόρια. Περίπου δύο στους τρεις Εβραίους που ζούσαν στην Ευρώπη πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο εξοντώθηκαν στο Ολοκαύτωμα. Έξι εκατομμύρια. Σχεδόν τρία εκατομμύρια

υπολογίζεται ότι θανατώθηκαν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Περίπου ένα εκατομμύριο εκ του συνόλου των θυμάτων, ήταν παιδιά. Συνολικά οι ναζιστικές γερμανικές δυνάμεις ευθύνονται για τον θάνατο 1,1 εκατομμυρίου ανθρώπων στο Αουσβιτς, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν Εβραίοι. Τέλος, υπολογίζεται ότι στο διάστημα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου εξοντώθηκε το 86% περίπου των Ελλήνων Εβραίων. Οι Χριστιανοί καλούμαστε στην πράξη συστηματικά, συλλογικά και ατομικά, να αποδεικνύουμε ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως φύλου, γένους, φυλής, δείκτη νοημοσύνης, κοινωνικής θέσης ή οικονομικής επιφάνειας είμαστε ίσοι, καθώς όλοι οι άνθρωποι έχουν πλαστεί ως εικόνα του Θεού και έχουν τα ίδια δικαιώματα ζωής, εργασίας, ελευθερίας, σκέψης και έκφρασης. Η Αγία Γραφή καταδικάζει τον ρατσισμό και τις φυλετικές διακρίσεις και μας καλεί να δεχόμαστε τον ξένο και τον πρόσφυγα και μετανάστη σαν ευκαιρία υπηρεσίας και αγάπης Xριστού. Στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη υπάρχουν πολλές αναφορές για την προστασία των πιστών προς τις ευάλωτες ομάδες του πληθυ-

σμού και ιδίως τους φτωχούς, τις χήρες, τα ορφανά και τους ξένους. Ο ρατσισμός, η βιολογική ή φυλετική ανωτερότητα μίας φυλής ή έθνους, προσβάλλει τον χαρακτήρα της αγάπης του Θεού και δυσφημεί τον Χριστό στα μάτια του κόσμου.«Ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις» (Ρωμαίους 2:10). Στη χριστιανική πίστη δεν υπάρχει Ιουδαίος και ειδωλολάτρης, δούλος και ελεύθερος, άντρας και γυναίκα· όλοι μας ήμαστε ένα, χάρη στον Ιησού Χριστό (Γαλάτας 3:28). «Ο Κύριος, ο Θεός σας, αυτός είναι ο Θεός των θεών και ο Κύριος των κυρίων, ο μεγάλος Θεός, ο ισχυρός και φοβερός, που δε μεροληπτεί για κανέναν και δεν εξαγοράζεται με δώρα. Είναι εκείνος που αποδίδει στον ορφανό και στη χήρα το δίκιο τους, που αγαπάει τον ξένο και του δίνει ψωμί και ρούχα» (Δευτερονόμιον 10:18). Στην Αποκάλυψη έχουμε μία πολύ όμορφη εικόνα της εκκλησίας του Χριστού με τη περιγραφή ενός αμέτρητου πλήθους που κανείς δεν ήταν σε θέση να το μετρήσει από κάθε έθνος, φυλή, λαό και γλώσσα, να στέκεται μπροστά στον θρόνο και στο Αρνίο· να φορά λευκές στολές, κρατώντας φοινικόκλαδα στα χέρια τους και κράζοντας με δυνατή φωνή: «Η σωτηρία είναι στα χέρια του Θεού μας, που κάθεται στο θρόνο, και του Αρνίου!» (Aποκάλυψη 7:14). Μια πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε πως το 66% των νέων που έχουν γεννηθεί μεταξύ της περιόδου 1980-2000 δεν γνωρίζουν τι είναι το Άουσβιτς. Δυστυχώς, «αυτοί που δεν μπορούν να μάθουν από την ιστορία είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν» (George Santayana).

Τάσος Μαρκουλιδάκης ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 15

Έδωσε το αίμα Του για μας...

ταν 94 ετών η μητέρα μου, όταν νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο ΚΑΤ στην Αθήνα, για να κάνει εγχείρηση στον γοφό της, τον Ιανουάριο του 1998. Πριν την εγχείρηση έπρεπε να έχουμε διαθέσιμες τρεις φιάλες αίμα της ομάδας της. Χάρη στη βοήθεια φίλων, τις είχαμε το πρωί της εγχείρησης.

Η μητέρα μου χρειάστηκε μετάγγιση αίματος δύο μέρες μετά την επέμβαση. Καθόμουν πλάι στο κρεβάτι της και παρακολουθούσα τις κινήσεις του νοσοκόμου. Με προσοχή έβαλε μπρος τη διαδικασία της μετάγγισης και το αίμα κατέβαινε στάλα στάλα προς τις φλέβες της μητέρας μου. Εκείνη η σκηνή μού θύμισε μια προσωπική εμπειρία που είχα ζήσει πριν από πολλά χρόνια. Ήταν 2 το πρωί, 23 Αυγούστου του 1964. Βρισκόμουν στο νοσοκομείο Hôtel Dieu στη Λυών της Γαλλίας. Το θυμάμαι σαν να ήταν χθες. Το απόγευμα της προηγούμενης ημέρας είχα γεννήσει τον Μανώλη, το δεύτερο παιδάκι μας. Η γέννα ήταν πολύ γρήγορη, αλλά είχα χάσει πολύ αίμα. Ο Γιάννης, ο σύζυγός μου, ήταν σπίτι με την κορούλα μας, που ήταν 13 μηνών. Μετά τα μεσάνυχτα άρχισα να χάνω τις αισθήσεις μου. Δεν ήταν κανείς γύρω μου, οι δύο άλλες κυρίες που βρίσκονταν στο δωμάτιό μου, κοιμούνταν ήσυχα. Ξαφνικά άκουσα βήματα, ήταν μια νοσοκόμα. Βρήκα τη δύναμη να φωνάξω: «Σας παρακαλώ, βοηθήστε με, χάνομαι...» Με πλησίασε, πήρε την πίεσή μου και είδε πως η κατάστασή μου ήταν κρίσιμη. «Έχετε ανάγκη να σας βάλουμε αίμα, η πίεσή σας είναι πάρα πολύ χαμηλή», μου είπε. Άκουσα τα λόγια της σαν μουρμούρισμα. Μετά από μερικές ώρες άρχισα να ξαναβρίσκω τις αισθήσεις μου, καθώς το αίμα κατέβαινε στις φλέβες μου. Δακρύζω ακόμη, όταν θυμάμαι αυτήν την εμπειρία, γιατί ήταν τότε που κατάλαβα καλύτερα την αξία του αίματος του Ιησού Χριστού, που έτρεξε σταγόνα σταγόνα, για να με συγχωρήσει από τις αμαρτίες μου και να μου δώσει νέα ζωή, να με κάνει παιδί του Θεού. «Διά του οποίου έχομεν την απολύτρωσιν διά του αίματος αυτού, την άφεσιν των αμαρτημάτων, κατά τον πλούτον της χάριτος αυτού» (Εφεσ. 1:7). Θέλησα μετά να μάθω ποιος είχε δώσει το αίμα του για μένα, για να τον ευχαριστήσω, αλλά στάθηκε αδύνατο. Στην ερώτησή μου «Πέστε μου, σας παρακαλώ, ποιος έδωσε το αίμα του για μένα;» οι νοσοκόμες με κοίταζαν παράξενα και απαντούσαν: «Μα κυρία, πού να ξέρουμε; Το αίμα που σας βάλαμε ήταν από την τράπεζα αίματος του νοσοκομείου!» Επέμενα, αλλά δεν μπόρεσα να μάθω. Ήταν μια ευκαιρία να πω στις νοσοκόμες πως ήθελα να μάθω ποιος ήταν ο δωρητής του αίματος που με ξαναέφερε στη ζωή, για να τον ευχαριστήσω. Είχα την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί τους πως ο Χριστός έδωσε το αίμα Του στον Γολγοθά για μένα και με έσωσε από τον αιώνιο θάνατο. Με άκουγαν, αλλά έχω την εντύπωση πως θα νόμισαν πως ήμουν μια «παράξενη γυναίκα». Ευτυχώς που ξέρω ποιος έδωσε το αίμα Του, συγχώρησε τις αμαρτίες μου και με έκανε παιδί του Θεού. Τον ευχαριστώ κάθε μέρα. «...το αίμα του Ιησού Χριστού του Υιού αυτού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας» (Α΄ Ιωαν. 1:7). Από την Καλό Πάσχα! n

ΣΟΥΛΑ ΜΑΞΙΜΙΑΔΟΥ ISCH ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 17

Μένουμε σπίτι & αξιοποιούμε το χρόνο μας... • Διαβάζουμε • Ακούμε μουσική • Βλέπουμε ταινίες με νόημα...

Δωρεάν μεταφορικά εντός Ελλάδος για παραγγελίες άνω των 40€

Για τις μέρες που θα πρέπει να μείνουμε σπίτι, το Christianbookstore.gr προσφέρει όλα τα βιβλία των εκδόσεων «ο Λόγος», με έκπτωση έως 50% και μεγάλη ποικιλία σε μουσικά CD’s και DVD’s, με έκπτωση που φτάνει στο 90%.

*To christianboostore.gr μπορεί να εξυπηρετήσει τις παραγγελίες σας στη δύσκολη αυτή περίοδο, με την επιφύλαξη ότι πιθανόν να υπάρξουν ελλείψεις σε προϊόντα τρίτων προμηθευτών.

Ιδεώδης Συνδυασμός κέφτομαι πολλές φορές πως το καλύτερο και το ιδεώδες θα ’τανε να συνδυάσει από τα πρώτα της ακόμα βήματα η Ευαγγελική Εκκλησία –και οι ευαγγελικοί σαν άτομα– ό,τι εξοχότερο είχαν να προσφέρουν οι μεγάλοι της πρωτοπόροι: απ’ τον Λούθηρο να πάρει την ειλικρίνεια και το δυναμισμό, τις μουσικές του ευαισθησίες κι αντιλήψεις, το προοδευτικό του πνεύμα και –γιατί όχι;– την άνεση του χαρακτήρα του και το χιούμορ του. Απ’ τον Μελάγχθονα τον ήρεμο και συμβιβαστικό του χαρακτήρα, τη γλυκύτητά του και το βάθος της σκέψης του. Απ’ τον Καλβίνο την αυταπάρνηση και τη θυσία του, τη μεθοδικότητα και τη συστηματικότητά του, καθώς και τη βαθιά συναίσθηση και την υψηλή του αντίληψη για την αγιότητα και τη δικαιοσύνη του Θεού, χωρίς όμως τις υπερβολές του και την ακαμψία του. Κι ακόμη, την πολύτιμη –και τόσο ξεχασμένη– διδασκαλία του για την εν τω κόσμω παρουσία του χριστιανού. Απ’ τον Ζβίγγλιο να πάρει το φιλελεύθερο πνεύμα στη διοίκηση της εκκλησίας, τον ουμανισμό του και την αποστροφή του για τους τύπους σε όφελος του πνεύματος. Κι από τον άλλο μεγάλο ξεχασμένο της μεταρρύθμισης, το Σεβαστιανό Καστελιόν, να πάρει το πνεύμα της ανοχής ενάντια σε καθέναν που σκέπτεται και πιστεύει κάπως διαφορετικά, την απόρριψη κάθε δοσμένης γραμμής και προδιαγραφής, την άρνηση στις τυποποιημένες, προκαθορισμένες κι ευθυγραμμισμένες για όλους ανεξαίρετα θεολογικές κι όποιας άλλης μορφής «σιδηροτροχιές». Χαρακτηριστικά κι ιδιότητες που, όπως νομίζω, αποτελούν συνδυασμό όλων εκείνων που δίδαξε κι έζησε ο Γιος του Θεού στη διάρκεια της επίγειας παραμονής του. Κι όπως εγώ τουλάχιστον πιστεύω, τότε θα ’τανε το Ευαγγέλιό μας ολοκληρωμένο, και τότε θα νιώθανε όλοι οι καλής πίστης άνθρωποι –και μονάχα αυτοί– μέσα στις εκκλησίες μας «σα στο σπίτι τους»... Κι όλα αυτά, χωρίς καμιά πρόθεση να μειώσουμε ή να υποτιμήσουμε την πνευματική αξία και τους πλούσιους καρπούς του μεταρρυθμιστικού ευαγγελικού κινήματος –και στο παρελθόν και στη σημερινή εποχή. n

Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΑΤΣΑΡΚΑ Πολιτικό Μηχανικό

* Μπορείτε να διαβάσετε κείμενα του Στ. Κατσάρκα σε ποικιλία θεμάτων στο παρακάτω: https://www.nikites.eu/category/stefanoskatsarkas/ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 19

Πάλι απ’ την αρχή Ζ

ούμε στις μέρες της πανδημίας του κο- προσπερνούσαμε ή δεν θα τους δίναμε σημασία. ρωνοϊού και όλος ο κόσμος είναι ανά- Φίλη μού έλεγε για παράδειγμα ότι μετά από στατος. Κυριακή σήμερα και για πρώτη μια έντονη και τραυματική συζήτηση που είχε φορά, σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, οι εκκλησίες με συγγενικό της πρόσωπο, η σκέψη μετά ότι έμειναν άδειες από κόσμο, λόγω των δραστικών το πρόσωπο αυτό ήταν επίσης μόνο και περιομέτρων ασφαλείας. Πολλοί συντονίστηκαν δια- ρισμένο στο σπίτι του, όπως και η ίδια άλλωστε, δικτυακά με την εκκλησία τους για να παρακο- την έκανε να σηκώσει και πάλι το ακουστικό λουθήσουν την Κυριακάτικη Λατρεία, ποιός θα και να προτείνει, μέρες κορωνοϊού που είναι, το έβαζε αυτό στο νου του μόλις μια εβδομάδα να τα ξεχάσουν όλα και να ξεκινήσουν και πάλι πριν. Ο κατ’ οίκον περιορισμός έχει βέβαια και απ’ την αρχή! Αποκατάσταση στη στιγμή και τα καλά του. Εκτός του ότι είναι μέχρι στιγμής ανακούφιση και από τις δύο πλευρές. ένα από τα ισχυρότερα μέτρα προστασίας για Μέσα από τα παράθυρα επικοινωνούμε με την αναχαίτιση της εξάπλωσης τους γείτονες, δείχνοντας ότι είΑπό την του κορωνοϊού γίνεται αφορμή μαστε καλά και χαμογελάμε πλατιά ΑΛΤΑΝΑ ΦΙΛΟΥκαι για πολλά άλλα, που σε συνγια να το επιβεβαιώσουμε. ΣχοΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑ Διδάκτωρ Νομικής θήκες κανονικότητας ίσως θα τα λεία, πανεπιστήμια, καταστήματα, 20 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

εκκλησίες όλα κλειστά. Οι επιδημίες και μάλιστα στην μορφή τους, ως πανδημία, απαιτούν κοινή λογική και κριτική σκέψη, όχι μόνο για προσωπική ασφάλεια αλλά και σαν πράξη προσφοράς προς το κοινωνικό περιβάλλον. Μένουμε σπίτι! Ξετρύπωσα και τον Καμύ από τα πίσω ράφια της βιβλιοθήκης, να ξαναθυμηθώ τον καιρό της «Πανούκλας», λόγω επικαιρότητας: «...και θα ερχόταν ίσως μια μέρα που η πανούκλα για να τυραννήσει ή για να σωφρονίσει τους ανθρώπους, θα αφύπνιζε και πάλι τα ποντίκια της στέλνοντάς τα να ψοφήσουν μέσα σε μια ευτυχισμένη πολιτεία». Με μια κούπα τσάι του βουνού στο χέρι αναλογίζομαι όρθια μπροστά στο παράθυρο τις «χθεσινές» μικρές στιγμές ευτυχίας. Δεν είναι πολλές οι μέρες που γύρισα -και ευτυχώς που πρόφτασα!- από οικογενειακή επίσκεψη στην Καλιφόρνια. Η κατανάλωση της μπύρας «Corona» σχεδόν αυτονόητη στις παρέες εκεί λόγω και της γειτνίασης με το Μεξικό. Κανείς δεν έκανε τον συσχετισμό με τον συνονόματο ιό, ήταν ακόμη νωρίς και εξάλλου αυτός δρούσε εκείνη την εποχή αποκλειστικά στην Κίνα, στην άλλη άκρη της γης. Στη συνέχεια του ταξιδιού μου προς τον Βορρά, στο Σιάτλ, χωρίς να το σκεφτώ ζήτησα και εκεί την ίδια μπύρα, ίσως για να φέρω στο νου μου τις όμορφες μέρες που πέρασα στο Σαν Ντιέγκο. Μπορείτε να φανταστείτε την τρομάρα του σερβιτόρου στο άκουσμα και μόνο του ονόματος της μπύρας. Αθέλητα αλλά πολύ ενεργητικά και φοβισμένα έκανε μάλιστα και δυο βήματα πίσω, λέγοντας πως δεν την έχουν στον κατάλογο. Ο κορωνοϊός είχε φτάσει μέσα σε μια βδομάδα και στο Σιάτλ. Το περασμένο μόλις Σάββατο βρεθήκαμε με φίλους, στο Τρίερ της Γερμανίας και γυρίζαμε ανέμελοι στους Καθεδρικούς Ναούς και τα μουσεία της πόλης, ευτυχισμένοι που ξαναβλεπόμασταν μετά από σχεδόν ένα χρόνο. Πήγαμε και στην Κυριακάτικη Λατρεία της τοπικής εκκλησίας εκεί. Μικρές χαρούμενες στιγμές,

χωρίς την απειλή του κορωνοϊού. Την Κυριακή το βράδυ ήλθαν άλλοι καλοί μας φίλοι στο σπίτι για να γιορτάσουμε ένα κάπως ασυνήθιστο αλλά επίσης χαρούμενο γεγονός. Τίποτα δεν προμήνυε, ότι θα ήταν η τελευταία μας προς το παρόν συνάντηση με φίλους και ότι από αυτό το σαββατοκύριακο κιόλας θα ήμασταν ερμητικά κλεισμένοι ο καθένας στο σπίτι του και θα επικοινωνούσαμε πλέον τηλεφωνικά μεταξύ μας. Να ήταν ο Καμύ προφήτης; Πάλι από την αρχή λοιπόν, μη αφήνοντας τις ευκαιρίες να χάνονται και με αίσθημα ατομικής ευθύνης για το σύνολο, που το είχαμε λιγάκι παραμελήσει, κοιτώντας ο καθένας μας τα δικά του και το δικό του προσωπικό συμφέρον. Πάλι από την αρχή στη φροντίδα και στην έγνοια μας για τους δικούς μας ανθρώπους, που τους «βγάζαμε» με ένα τηλεφωνηματάκι, χωμένο κάπου ανάμεσα στα καθημερινά μας τρεχάματα. Οι ραγδαίες εξελίξεις παγκοσμίως, με τις απρόβλεπτες συνέπειες δεν επιτρέπουν πλέον τέτοιες τυπικότητες. Οι στιγμές μετράνε... Τι θα ευχόμουν προσωπικά; Να ’ρθουν κοντά οι καρδιές, έστω και εξ’ ανάγκης, αυτό έχει σημασία και οι άνθρωποι να αρχίσουν και πάλι όχι μόνο να αγαπούν ο ένας τον άλλον αλλά και να νοιάζονται για τον άλλον. Δεν είμαστε ξεχωριστό μοναχικό νησί ο καθένας μας για τον εαυτό του, αλλά κομμάτι της ίδιας στεριάς και η «καμπάνα χτυπά για όλους μας», όταν ένα κομματάκι αποκολλιέται και «φεύγει», για να θυμηθώ και τον Χέμινγουεϊ! Επίσης θα ευχόμουν, παρά τις δυσοίωνες ειδήσεις και εξελίξεις, να μη δώσουμε τόπο στον φόβο, όπως συμβαίνει σε πολλούς γύρω μας. Ξεφυλλίζοντας τους Ψαλμούς σήμερα αναθάρρησα η ίδια διαβάζοντας: «Εγώ επλαγίασα και εκοιμήθην. Εξεγέρθην διότι ο Κύριος με υποστηρίζει. Δεν θέλω φοβηθεί από μυριάδων λαού, των αντιπαραταττομένων κατ’ εμού κύκλω» (Ψαλμ. 3:5-6). n

* Μπορείτε να επισκεφτείτε το ιστολόγιο της Αλτάνας Φίλου Πατσαντάρα http://www.filos-europe. com/from-brussels-with-love/ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 21

Προσευχή για τα Πάθη και την Ανάσταση του Ιησού Χριστού Κύριε και Θεέ μου, Εσύ αγάπησες τόσο πολύ τον πεσμένο άνθρωπο, ώστε έδωσες τον μονογενή Υιό Σου να θυσιαστεί στη θέση μου, και έτσι μπόρεσα να γίνω δικό σου παιδί. Κύριε, βοήθησέ με να ζήσω τη χαρά και τη χάρη της υιοθεσίας, όχι μόνο την Κυριακή του Πάσχα, αλλά κάθε μέρα. Δώσε μου καρδιά ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης για τη μεγάλη θυσία Σου! Άνοιξε τα μάτια μου για να βλέπω τη χάρη Σου και δώσε μου καρδιά που θα ευφραίνεται με τη σωτηρία Σου. Βοήθησέ με να βαδίζω με χάρη και να μεταδίδω τα Καλά Νέα στους συνανθρώπους μας. Κύριέ μου, γέμιζε τον νου μου με άγιες σκέψεις όλες τις μέρες και ειδικά την περίοδο του Πάσχα. Δυνάμωνέ με για να μπορώ να αντισταθώ σε κάθε πειρασμό και να μην προσκολλώ την καρδιά μου στα πρόσκαιρα πράγματα αυτού του κόσμου. Δίνε μου δύναμη να ελέγχω τις σκέψεις μου, για να μην αδυνατίζει και ατονεί η πίστη και η χαρά μου σ’ Εσένα! Τα λόγια μου είναι φτωχά για να εκφράσουν τις ευχαριστίες μου! Ο Υιός Σου, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, υπέφερε αβάσταχτο σωματικό και ψυχικό πόνο, που δεν μπορώ να φανταστώ. Πατέρα μου Ουράνιε, Σ’ ευχαριστώ, γιατί η αγάπη Σου έστειλε τον Υιό Σου στη Γη, για να προσφέρει θυσία τον Εαυτό Του, ώστε να ζω αιώνια μαζί Σου! Ταπεινά ομολογώ ότι είμαι αμαρτωλός και χρειάζομαι τη συγχώρησή Σου. Ω, Κύριέ μου, βοήθησέ με να μεταδίδω τα θαυμάσιά Σου και στις επόμενες γενιές. Ας μην περάσει η περίοδος των Παθών και της Ανάστασής Σου, χωρίς να αναλογιστώ και να συλλάβω σε βάθος το νόημά τους. Σε παρακαλώ δώσε μου ενδιαφέρον και βάρος για όσους δεν έχουν δεχτεί τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα τους. Την περίοδο του Πάσχα θύμισέ μου πόσο άμεση ανάγκη Σ’ έχω. Γέμισέ με ένθερμη αγάπη, πάθος και πόνο αλλά και σοφία, για να δείξω στους άλλους το μεγαλείο της ζωής της Ανάστασης. Θεέ μου, Σ’ ευχαριστώ για το δώρο της συγχώρησης και γιατί θεράπευσες κάθε τραύμα μου. Πώς μπορώ να ανταποδώσω όλα όσα έκανες για μένα; Εσύ συγχώρησες τις αμαρτίες μου, με ελευθέρωσες και με έκανες παιδί Σου. Σ’ ευχαριστώ για την Ανάσταση του Υιού Σου, που νίκησε τον θάνατο και μου χάρισε αιώνια ζωή. Κάθε μέρα θέλω να το γιορτάζω αυτό όσο ζω. Σ’ έναν κόσμο όπου συνεχώς το σκοτάδι γίνεται πιο πηχτό, βοήθησέ με να κρατώ ψηλά το φως Σου. Δώσε μου το σθένος να μιλώ θαρραλέα, όπως η Μαρία Μαγδαληνή, και ποτέ να μη ντρέπομαι να διακηρύττω τα Καλά Νέα! Στο όνομά του Ιησού Χριστού προσεύχομαι. ΑΜΗΝ! Απόδοση: Νικολέττα Π. Πετρίδου, Εκπαιδευτικός 22 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Αγαπητοί μας αδελφοί και φίλοι... «Μ’ όλη μου, Κύριε, την καρδιά θα σε δοξολογήσω· τα έργα σου τα θαυμαστά όλα θα τα ιστορήσω» (Ψαλμός 9:2).

Καθώς συλλογίζομαι

τα πεπραγμένα της Ιεραποστολής μας τον περασμένο χρόνο, η καρδιά μου υπερχειλίζει από αισθήματα ευγνωμοσύνης στον Θεό. Ήταν η αγάπη, οι προσευχές και υποστήριξη των φίλων της Ιεραποστολής μας, που ο Κύριος μάς χρησιμοποίησε για να έχουμε τέτοια θαυμαστά και ευλογημένα αποτελέσματα στις διακονίες μας στα διάφορα μέρη του κόσμου. Ξεπέρασαν και τις πιο αισιόδοξες προσδοκίες μας. Έχουμε δει να καλύπτονται οι πνευματικές, υλικές, φυσικές και συναισθηματικές ανάγκες χιλιάδων ανθρώπων σ’ όλο τον κόσμο. Τα μηνύματα του Ευαγγελίου μέσω των ΜΜΕ σε μουσουλμανικές, ινδουιστικές και βουδιστικές χώρες έφτασαν σε ανθρώπους που δεν είχαν ακούσει ποτέ το Ευαγγέλιο. Οι ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες μας πρόσφεραν φυσική και πνευματική θεραπεία σε συνανθρώπους μας σε ανάγκη, σε χώρες όπως η Αϊτή, η Γουατεμάλα, η Ινδία, η Ουγκάντα και η Ελλάδα. Άνθρωποι έχουν πιστέψει στον Χριστό, εκκλησίες αυξήθηκαν και ποιμένες εκπαιδεύτηκαν στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Φτωχά παιδιά βρήκαν αγάπη και φροντίδα, έτσι που να μεγαλώσουν φυσιολογικά και να γίνουν χρήσιμα μέλη της κοινωνίας και πιστοί ακόλουθοι του Χριστού. Νέες διακονίες ξεκίνησαν ή επεκτάθηκαν σε μέρη όπως η Κολομβία, η Ουγκάντα και το Πακιστάν. Είμαι ευγνώμων στον Θεό και στους υποστηρικτές της Ιεραποστολής μας για τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουμε το τεράστιο αυτό έργο. Πράγματι, η καρποφορία υπήρξε θαυμαστή! Την τελευταία φορά που είχα το ευλογημένο προνόμιο να επισκεφθώ τις διακονίες μας στην Ταϊλάνδη ήταν μια θαυμάσια ευκαιρία να δω από κοντά την πρόοδο των διακονιών μας, που μας αξίωσε ο Θεός να επιτύχουμε. Είδα, επίσης πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που η ζωή τους έχει αλλάξει, με τη δύναμη του Ευαγγελίου, στη διάρκεια της σαραντάχρονης διακονίας μας στην περιοχή εκείνη. Είχα το προνόμιο να κηρύξω τον Λόγο του Θεού σε Βιρμανούς ποιμένες που ζουν στην Ταϊλάνδη και να ακούσω τις συγκινητικές ιστορίες τους για τη δική τους αύξηση, που ήταν αποτέλεσμα της συστηματικής θεολογικής εκπαίδευσης που προ24 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ σφέρει η AMG. Νέα μέλη εκκλησιών μετέχουν σε ενός έτους εντατική εκπαίδευση, πράγμα που έχει γίνει μέρος της εκκλησιαστικής τους κουλτούρας. Πολλοί απ’ αυτούς μετακομίζουν σε άλλες περιοχές με σκοπό να ιδρύσουν νέες εκκλησίες. Με τον τρόπο αυτό η αύξηση είναι πραγματικά εκπληκτική. Είχα την ευκαιρία να ακούσω έναν απόφοιτο από τα οικοτροφεία μας στην Ταϊλάνδη, που αποτελεί μέρος της διακονίας των Κέντρων Ανάπτυξης Παιδιών και Νέων της Ιεραποστολής μας. Ήταν τόσο ενθαρρυντικό και συγκινητικό ταυτόχρονα να δω πώς χρησιμοποιεί ο Θεός τις γενναιόδωρες προσφορές των υποστηρικτών μας για να βγάλει αγόρια και κορίτσια από τη φτώχεια και την ανέχεια, ετοιμάζοντάς τα για διάφορα επαγγέλματα όπως λογιστές, δασκάλους, νοσοκόμους κ.ά. Το πιο ενθαρρυντικό γεγονός είναι ότι οι περισσότεροι από τους αποφοίτους που συναντήσαμε είναι αφιερωμένοι πιστοί του Χριστού και ο Θεός τους χρησιμοποιεί για να αλλάζουν τις κοινωνίες τους. Στη Σχολή «Χάρις» συναντήσαμε μια νέα κοπέλα μιας φυλής που θέλει να γίνει γιατρός. Αν πετύχει υψηλούς βαθμούς στις επόμενες εξετάσεις, θα είναι η πρώτη κοπέλα από τη φυλή της, σε ολόκληρη την περιοχή, που θα πάει στην Ιατρική Σχολή. Πράγματι είναι θαυμαστό να βλέπουμε αυτά που έχει ήδη κάνει ο Θεός. Με ενθουσιάζει, όμως, ακόμα περισσότερο η σκέψη γι’ αυτά που θα κάνει στο μέλλον. Αν εμείς συνεχίσουμε να Τον υπηρετούμε με ζήλο και πιστότητα, είμαι βέβαιος πως χιλιάδες περισσότερα άτομα, που έχουν ανάγκες, θα δοκιμάσουν τη μεταμορφωτική δύναμη του Ευαγγελίου. Με τις προσευχές, την αγάπη και τη συμπαράστασή σας, θα μπορέσουμε να επεκτείνουμε τις διακονίες μας ανάμεσα στους πρόσφυγες στην Ελλάδα, να εκπαιδεύσουμε περισσότερους ποιμένες στην Αφρική, και θα διακηρύξουμε το Ευαγγέλιο σε περισσότερους ανθρώπους στο Πακιστάν και στην Ινδονησία. Ο Θεός εργάζεται! Εμείς ας εντείνουμε τις προσπάθειές μας για την επέκταση της Βασιλείας Του, να εμπνεύσουμε ελπίδα στη ζωή φτωχών και απελπισμένων και να φέρουμε δόξα στο όνομά Του. Σας ευχαριστώ για τις προσευχές και την υποστήριξή σας. Ο Κύριος να είναι μαζί σας και να σας ευλογεί πλούσια. Ο συνεργάτης σας στο έργο Του,

Τάσος Ιωαννίδης ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 25

ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Φροντίζοντας αρρώστους στη Γουατεμάλα ον Ιούλιο του 1953 δύο ιεραπόστολοι της Ιεραποστολής Wycliffe, η Mary Shaw, δασκάλα αγγλικών, και η Helen Neuenswander νοσοκόμα, πήραν το λεωφορείο στην πρωτεύουσα της Γουατεμάλας και μετά από δώδεκα ώρες έφτασαν στην απόκεντρη μικρή πόλη Καμπούλκο για να αρχίσουν τη διακονία τους. Μετά την εκπαίδευσή τους οι δυο αυτές γυναίκες άρχισαν τη μετάφραση της Αγίας Γραφής στη τοπική γλώσσα. Έκαναν το λάθος να πουν ότι η Helen είναι νοσοκόμα. Δεν πέρασε πολύς καιρός και η πληροφορία διαδόθηκε ευρύτατα και οι άνθρωποι άρχισαν να χτυπάνε την πόρτα τους ζητώντας ιατρική βοήθεια. Τον καιρό εκείνο δεν υπήρχαν γιατροί, κλινικές ή παροχή ιατρικής φροντίδας, εκτός από ένα μικρό φαρμακείο. Βλέποντας την ανάγκη, η Helen άρχισε να φροντίζει αρρώστους με ό,τι μέσα είχε στη διάθεσή της και με λίγα φάρμακα που είχε φέρει μαζί της. Στα χρόνια που ακολούθησαν, η Helen ξόδευε τον Ο ιατρός Dassow, μέλος μιας ιεραπερισσότερο χρόνο της φρονποστολικής ομάδας της Ιεραποστοτίζοντας αρρώστους. Βέβαια, λής μας, περιποιείται έναν νεαρό αυτό δεν ήταν το ιδανικό. Έτσι, άρρωστο στην κλινική Senorita δημιουργήθηκε μια κλινική Helen του Καμπούλκο, που ονομάστηκε έτσι με μια μεγάλη αίθουσα αναπρος τιμήν της Helen μονής, δύο δωμάτια εξέτασης Neuenswander. αρρώστων, ένα απλό εργαστήριο, βιβλιοθήκη, μια μαιευτική μονάδα και ένα μηχάνημα ακτινογραφίας. Κι ενώ η κλινική κάλυπτε τις ανάγκες των ντόπιων, η Helen είδε ότι θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερα. Η έντονη επιθυμία της ήταν να υπάρχει μια καλή κλινική στο Καμπούλκο με προσωπικό πρόθυμο για να εξυπηρετήσει τους κατοίκους της πόλης. Το 1980, ο οραματισμός της για ίδρυση κλινικής υιοθετήθηκε και με τη βοήθεια μιας ομάδας εθε-

26 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ λοντών από την Αμερική, άρχισε η κατασκευή της για να έχουμε τελικά την Κλινική Senorita Helen. Η υγεία της Helen επιδεινωνόταν και το τέλος της ζωής της στη γη πλησίαζε. Τότε, η Helen και η Mary απευθύνθηκαν στην AMG για να ρωτήσουν αν θα ενδιαφερόταν να αναλάβει την Κλινική και να επεκτείνει τη δράση της. Η Ιεραποστολή μας, ύστερα από προσευχή, ανέλαβε την ευθύνη της Κλινικής τον Ιανουάριο του 1990. Η Helen ένιωσε ανακούφιση. Μετά από μια εβδομάδα αναχώρησε για την αιώνια δόξα που ο Θεός ετοίμασε για τους υπηρέτες Του. Με τις γενναιόδωρες προσφορές των υποστηρικτών της AMG, η Κλινική επεκτάθηκε και εμπλουτίστηκε με σύγχρονα ιατρικά εργαλεία και ειδικευμένο προσωπικό. Μετά από είκοσι χρόνια και τη νοσηλεία πλήθους αρρώστων, η Ιεραποστολή μας ξεκίνησε να ανακαινίσει και να εκσυγχρονίσει την Κλινική. Έτσι, τον Φεβρουάριο του 2016, το αρχικό κτίριο της κλινικής που είχε χτιστεί από την Helen και τη Mary κατεδαφίστηκε καθώς κρίθηκε επικίνδυνο για την ασφάλεια. Τα επόμενα δύο χρόνια η AMG κατασκεύασε ένα νέο σύγχρονο κτίριο στη θέση του αρχικού κτιρίου. Η Κλινική μας καλύπτει τις φυσικές και πνευματικές ανάγκες των ανθρώπων που ζουν μέσα και γύρω από το Καμπούλκο, παρέχοντας υψηλής ποιότητας υγειονομική περίθαλψη και μεταδίδοντας το σωτήριο μήνυμα του Ευαγγελίου.

Η ιεραπόστολος της AMG Paula Ferro, εξαίρετη αρχιτέκτονας σχεδίασε τις εγκαταστάσεις.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 27

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Βοήθεια στους φτωχούς και τους χαμένους Paul και η Frances Baker, για πολλά χρόνια δωρητές των διακονιών μας, λένε πως η προσφορά στο έργο του Κυρίου μέσω της AMG έχει φέρει μεγάλη χαρά στη ζωή τους όλα αυτά τα χρόνια. Παντρεμένοι εδώ και 46 χρόνια τώρα, έχουν δει τον Θεό να τους διδάσκει με πολλούς τρόπους, ένας από τους οποίους είναι η συμμετοχή τους στο έργο της AMG. Οι δυο γιοι τους θυμούνται καλά τα πολλά παιδιά που η οικογένειά τους είχε το προνόμιο να υποστηρίξει μέσω της AMG. Ένα κορίτσι, που το υποστήριξαν στις Φιλιππίνες, ολοκλήρωσε τις σπουδές του και έγινε δασκάλα σε χριστιανικό σχολείο. Αυτό έδωσε πολλή χαρά στο ζεύγος Baker και στους γιους τους. Εκτός από το δικό τους ενδιαφέρον, έπεισαν και την τάξη του Κυριακού Σχολείου της εκκλησίας τους να βοηθήσουν την Ιεραποστολή μας. Εκτός από την υποστήριξη παιδιών, το ζευγάρι αυτό υποστηρίζει και κάποιους ντόπιους συνεργάτες μας στις διάφορες χώρες που εργάζονται για τη διάδοση του Ευαγγελίου. Προσφέρει επίσης και για τον ευαγγελισμό μέσω των εφημερίδων. Νιώθουν ευγνώμονες που η AMG χρησιμοποιεί πολλούς τρόπους και πολλά μέσα για να φέρει το μήνυμα του Ευαγγελίου στους ανθρώπους, και είναι ενθουσιασμένοι που συμμετέχουν στο έργο αυτό.

28 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Έφυγαν από τους διωγμούς και βρήκαν τον Ιησού πό το 2015, η Ελλάδα έχει γίνει η στρατηγική ζώνη απόβασης για μάζες προσφύγων που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους στη Μέση Ανατολή για να σώσουν τη ζωή τους ή για μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη. Οι περισσότεροι προέρχονται από το Αφγανιστάν, τη Συρία και το Ιράκ. Όταν το πρώτο κύμα προσφύγων έφτασε στην Ελλάδα η Ιεραποστολή μας άρχισε αμέσως την παροχή βοήθειας όπου οι ανάγκες ήταν μεγαλύτερες. Μια από τις μεγαλύτερες ανάγκες ήταν τα μεταφορικά μέσα. Οι πρόσφυγες από διάφορους καταυλισμούς έπρεπε να πάνε στην Αθήνα για ιατρικές εξετάσεις, για συνεννοήσεις με προξενεία και για θέματα ασυλίας. Η Ιεραποστολή μας διέθεσε αυτοκίνητα και σε συνεννόηση με τους υπευθύνους των προσφυγικών καταυλισμών, μεταφέρουμε πρόσφυγες για να τακτοποιούν τις όποιες υποθέσεις τους είτε για θέματα υγείας είτε για συναντήσεις με τις αρχές. Από την πρώτη εβδομάδα, αυτή η διακονία είχε εντυπωσιακό αντίκτυπο, καθώς ο χρόνος ταξιδιού μάς έδινε την ευκαιρία να έχουμε πολλές συζητήσεις μαζί τους και να τους μιλάμε για τον Χριστό. Σ’ ένα απ’ αυτά τα σύντομα ταξίδια, ένας πρόσφυγας εξέπληξε το προσωπικό της Ιεραποστολής μας στην Ελλάδα, όταν έκανε μια ειλικρινή και ενδιαφέρουσα ερώτηση: «Ξέρω ότι είστε Χριστιανοί και πιστεύετε στον Ιησού Χριστό. Μπορείτε να μου μιλήσετε για αυτό;» Τι χαρά και τι μοναδική ευκαιρία τους έδωσε η ερώτηση αυτή να του μιλήσουν για τον Χριστό, για το Ευαγγέλιο, για τη σωτηρία του! Όταν ξανασυναντήθηκαν μ’ αυτόν τον άνθρωπο, τους έκανε μια άλλη ερώτηση: «Αν αυτό που λέτε είναι αλήθεια και πιστεύετε ότι ο Ιησούς είναι ο μόνος Δρόμος για να πλησιάσει κάποιος τον Θεό, τότε γιατί δεν έχω δει ποτέ έναν χριστιανό στην πατρίδα μου να μιλάει γι’ Αυτόν; Γιατί οι Χριστιανοί Τον κρατούν μόνο για τον εαυτό τους;» Πριν προλάβουν να απαντήσουν, εκείνος συνέχισε κι έδωσε ο ίδιος την απάντηση λέγοντας: «Νομίζω πως Mια γωνιά αγάπης για τα προσφυγόπουλα... το ξέρω. Ήταν αδύνατο που να θυμίζει το σπίτι τους! για τους Χριστιανούς να έρθουν στη χώρα μου, γι’ αυτό κι ο Θεός μας έβγαλε έξω από τη χώρα μας και μας έφερε εδώ για να ακούσουμε για τον Ιησού Χριστό». Μετά από αυτό, οι συνεργάτες μας είχαν πολλές άλλες συζητήσεις μαζί του. Μάλιστα, ήρθε και παρακολού-

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 29

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ θησε μια σύναξη πιστών που λειτουργεί κοντά στην Αθήνα. Τον Ιούλιο του 2017, μεταφέρθηκε σ’ έναν προσφυγικό καταυλισμό στη Θεσσαλονίκη. Δεκατέσσερις μήνες αργότερα πληροφορηθήκαμε ότι αυτός ο άνθρωπος, που άρχισε την αναζήτηση του Ιησού σε ένα αυτοκίνητο της Ιεραποστολής μας, βαφτίστηκε. Μάλιστα, άρχισε και μια εκκλησία ανάμεσα στους πρόσφυγες και μετανάστες απ’ τη χώρα του! Ο χώρος δεν μας αφήνει περιθώρια να αναφέρουμε κι άλλες παρόμοιες ιστορίες και για το πως ο Θεός εργάζεται στις ζωές των προσφύγων, μέσω της διακονίας συνεργατών μας. Μέρος της διακονίας μας ανάμεσα στους πρόσφυγες επικεντρώνεται στη δημιουργία γέφυρας επικοινωνίας, ώστε να μπορούμε να τους εξηγήσουμε τον λόγο της πίστης μας στον Χριστό. Παρακαλούμε προσευχηθείτε μαζί μας, ώστε ο Θεός να δίνει στους εκεί συνεργάτες μας όραμα, υπομονή, θάρρος και αγάπη για να ασκήσουν θετική επιρροή στους πρόσφυγες που έχουν κατακλύσει την πατρίδα μας. Ας τους δούμε όπως τους βλέπει ο Θεός, ως ανθρώπους που έχουν ανάγκη σωτηρίας.

Ο Θεός άνοιξε πόρτες για την Ιεραποστολή μας για να ξεκινήσει δύο νέες διακονίες: Πρόσφατα ιδρύσαμε το Κέντρο για Διακονίες Προσφύγων στο κέντρο της Αθήνας που εξυπηρετεί και διακονεί τους πρόσφυγες που βρίσκονται κοντά στο κέντρο της πόλης σε συνεργασία με εκκλησίες της κοινότητάς μας. Ο Θεός έχει προμηθεύσει τους αναγκαίους χώρους για να στεγάσει τις νέες αυτές διακονίες. Το Εργαστήριο Home Spot, που βρίσκεται στο Λαύριο, εστιάζει στη δημιουργία κοινότητας και στην εκπαίδευση προσφύγων γυναικών ώστε να μπορούν να εργάζονται σε υφαντουργικά προϊόντα. Διδάσκουμε επαγγελματικές τέχνες που θα τις βοηθήσουν να εξασφαλίσουν τα αναγκαία για τη συντήρηση των οικογενειών τους σε μια ξένη χώρα. Ο Θεός εργάζεται μέσω της Ιεραποστολής μας ανάμεσα στους πρόσφυγες και πολλοί απ’ αυτούς βρίσκουν τη σωτηρία τους. Αυτές οι διακονίες μας έχουν μεγάλες δυνατότητες να βοηθήσουν στην κάλυψη των αναγκών των προσφυγικών κοινοτήτων και ταυτόχρονα μας δίνουν μια ακόμα πλατφόρμα για να δημιουργήσουμε σημαντικές σχέσεις ώστε να τους μιλάμε για τον Σωτήρα Χριστό. 30 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Ας δώσουμε τη δόξα στον Θεό για τις ευλογίες μιας χρονιάς! Κέντρα Ανάπτυξης Παιδιών και Νέων 3.795 παιδιά με υποστήριξη 20.318 παιδιά και νέοι έχουν βοηθηθεί μέσω των κέντρων, των κατασκηνώσεων και των άλλων διακονιών της AMG

Ευαγγελισμός – Κατήχηση 54 νέες εκκλησίες έχουν ιδρυθεί 678 Μουσουλμάνοι στην Ινδία και στο Πακιστάν δέχτηκαν τον Χριστό 1.078

ως Κύριο και Σωτήρα τους εκκλησίες άρχισαν ή ενισχύθηκαν από την διακονία της AMG

Θεολογική εκπαίδευση ποιμένων 789 ποιμένες εκπαιδεύτηκαν Βοήθεια σε θύματα φυσικών καταστροφών 62.205 άτομα βοηθήθηκαν μέσω της ειδικής διακονίας μας 31.000 απέκτησαν πόσιμο νερό Ευαγγελισμός με τα ΜΜΕ 13.489 ανταποκρίθηκαν στα μηνύματά μας 3.062 εγγράφηκαν στα Βιβλικά μαθήματα δι’ αλληλογραφίας 210.560 Αγίες Γραφές και χριστιανικά φυλλάδια μοιράστηκαν Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη 88.777 άτομα νοσηλεύθηκαν 21.982 χειρουργικές επεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν Πρόσφυγες 1.950 πρόσφυγες βοηθήθηκαν και άκουσαν το μήνυμα του Ευαγγελίου Ιεραποστολικά ταξίδια 55.206 ώρες διατέθηκαν από εθελοντές που μετείχαν σε ιεραποστολικά ταξίδια για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη.

Ανάγκη ευαγγελισμού 2.200.000.000 άνθρωποι είτε δεν έχουν ακούσει το Ευαγγέλιο είτε γνωρίζουν πολύ λίγα γι’ αυτό. Οι προσπάθειές μας είναι να μειωθεί όσο γίνεται ο αριθμός αυτός. ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 31

ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Ιεραποστολικά ταξίδια, μεγάλη ευλογία α ιεραποστολικά ταξίδια είναι μια διακονία της AMG που οργανώνει ομάδες εθελοντών που κάνουν σύντομης διάρκειας ιεραποστολικά ταξίδια σε χώρες που η Ιεραποστολή μας έχει διακονίες. Εκεί προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε διάφορα προγράμματα. Βοηθούν στο χτίσιμο σχολείων και εκκλησιών, συμμετέχουν σε διακονίες μας για παιδιά, για ορφανοτροφεία και για κέντρα ανάπτυξης νέων. Φροντίζουν αρρώστους και μιλάνε για τον Χριστό σ’ εκείνους που χρειάζονται ν’ ακούσουν τα καλά νέα του Ευαγγελίου για τη σωτηρία τους. Τα ταξίδια αυτά προσφέρουν και στα μέλη των ομάδων μοναδικές εμπειρίες αλλά γίνονται και πηγή ευλογίας στους ντόπιους συνεργάτες μας και στα άτομα που υπηρετούν. Ο Steve, περιφερειακός διαχειριστής σε εταιρία πετρελαίου και η σύζυγός του Beth, δασκάλα νηπιαγωγείου, συμμετέχουν τακτικά στα ιεραποστολικά ταξίδια. Μάλιστα ενθαρρύνει γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων να παίρνουν μέρος σε ιεραποστολικά ταξίδια για να προσφέρουν τις ιατρικές υπηρεσίες τους στους φτωχούς της περιοχής. Ο Steve γράφει με ενθουσιασμό: «Τα όσα κάνει ο Θεός κατά τη διάρκεια των ιεραποστολικών ταξιδιών είναι πραγματικά εκπληκτικά». Επίσης, χαριτολογώντας λέει: «...Γιατί να κάνω τόσες φορές ταξίδια; Δεν θα ήταν καλύτερα να στέλνω χρήματα για το έργο της ιεραποστολής αντί να πηγαίνω εγώ; Όταν θυσιάζω ένα μέρος της ζωής μου -την άνεση και την καλοπέρασή μου- για να πάω, να προσφέρω τις υπηρεσίες μου σε ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια και να δω τα όσα κάνει ο Θεός, διευρύνεται η οπτική μου και ο τρόπος που βλέπω τον κόσμο από χριστιανική άποψη. Με τον τρόπο αυτό, ο Κύριος με δίδαξε πώς να προσφέρω γενναιόδωρα και πώς Εκείνος χρησιμοποιεί αυτά που προσφέρουμε. Είναι απίστευτο! Έχω ευλογηθεί πέρα από κάθε μέτρο και πολύ περισσότερο από ό,τι αξίζω, απλά και μόνο υπακούοντας στην κλήση Του και μετέχοντας σε ιεραποστολικά ταξίδια. Απέκτησα νέους φίλους και νέους συνεργάτες σε μέρη μακρινά, που τους αποκαλώ αδελφούς και αδελφές, γιατί έχουμε το ίδιο Άγιο Πνεύμα και υπηρετούμε μαζί τον Θεό».

32 | ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

H AMG International είναι μια παγκόσμια διακονία με επίκεντρό της το Ευαγγέλιο που καλύπτει τις πνευματικές και φυσικές ανάγκες των ανθρώπων δίνοντάς τους ελπίδα, αποκαθιστώντας τη ζωή τους και μεταμορφώνοντας κοινωνίες.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 33

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι: ❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο. ❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος. ❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, να ενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στην παγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγελίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της το Σπύρο Ζωδιάτη. Το έργο της μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τις 50 χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοι έχουν φυσικές ανάγκες και όλοι χρειάζονται το Χριστό και τη σωτηρία που Αυτός παρέχει.

Γράψτε μας Όσοι θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τη συνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας (όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμματα της Ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις: Αμερική/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International, P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A. Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropoulos, 1 Miowera Green Greensborough Vic. 3088., AUSTRALIA Γερμανία: Spyridon Kounouslis, Neckarstr 59, Esslingen 73728, Deutschland, Tel.: 071132099857 Commerzbank IBAN DE25611400710823286000 Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895 IBAN: GR 5402 6004 00000 6102 0021 2895 Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761 Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971 Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506

Τροφή για Σκέψη

Η Αδυναμία του Ανθρώπου αθώς ο κορωνοϊός εξαπλώνεται ακάθεκτος, η παγκόσμια ανησυχία επιτείνεται, η οικονομία κλυδωνίζεται, ο τουρισμός πλήττεται... Συνειδητοποιούμε πόσο ευάλωτοι και μικροί είμαστε. Όμως ιδιαίτερα δεινή είναι η θέση της χώρας μας, καθώς ο κακός γείτονάς μας έχει αποβεί «ο σκόλοπάς μας». Μας προκαλεί, μας απειλεί, εξωθεί τα εξαγριωμένα και εξαθλιωμένα στίφη των προσφύγων και μεταναστών εναντίον μας, εργαλειοποιεί τον πόνο τους. Σ’ αυτήν την ταραγμένη και τρομαγμένη εποχή, ας ακούσουμε την αιώνια φωνή του Κυρίου: «Ειρήνη αφήνω σε σας, τη δική μου ειρήνη σας δίνω. Ας μην ταράζεται η καρδιά σας ούτε να δειλιάζει». Καμιά ανησυχία, ας μη σκιάζει το πρόσωπό μας. Κανένας φόβος ας μην ταράζει την καρδιά μας. Μπροστά στα αδιέξοδά μας δεν είμαστε μόνοι. Πίσω από το βουβό και άβουλο σύμπαν, πάλλει η μεγάλη καρδιά του ουράνιου Πατέρα. Ο αιώνιος Θεός μάς αγαπά απέραντα. Τον Υιό Του τον μονογενή θυσίασε για μας στον Σταυρό. Το βλέμμα Του μας παρακολουθεί. Αυτός κυριαρχεί απόλυτα στα γεγονότα της ζωής μας και της εποχής μας. «Ας γνωρίζουμε λοιπόν τα προβλήματά μας σε Αυτόν με ευχαριστία». Ας αποθέσουμε στα χέρια Του τους φόβους μας, τα βάρη μας, τα άγχη μας. Αυτός προτρέπει: «Ησυχάσατε και γνωρίσατε ότι εγώ είμαι ο Θεός». Στην ανήσυχη Του εποχή μας «Η δύναμή μας είναι να καθόμαστε ήσυχοι» ΓΙΑΝΝΗ ΧΡ. ΚΡΕΜΜΥΔΑ Φιλόλογου-Ποιητή (Ησαΐας 30:7). n

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 35

Ηρωδιάδα Η

Ηρωδιάς αναφέρεται στη Καινή Διαθήκη ως μοιχαλίδα. Ήταν κόρη του Αριστόβουλου, γιου του Ηρώδη του Μέγα, που τον φόνευσε ο πατέρας του περί το 7 π.Χ., και αδελφή του Ηρώδη Αγρίππα του Α΄. Ήταν σύζυγος του ομοπάτριου αδελφού του πατέρα της (θείου της) Φιλίππου που ιδιώτευε πιθανώς στη Ρώμη, από τον οποίο απέκτησε μια κόρη, τη Σαλώμη. Αργότερα τον εγκατέλειψε για να συζήσει με τον αδελφό του, επίσης θείο της, τον Ηρώδη Αντύπα, τετράρχη της Ιουδαίας, που και αυτός είχε εγκαταλείψει τη σύζυγό του. Τελικά ο Ηρώδης Αντύπας νυμφεύθηκε την Ηρωδιάδα. Όταν έμαθε, για την άσωτη ζωή που έκανε ο βασιλιάς Ηρώδης θεώρησε χρέος του ο Ιωάννης ο Πρόδρομος να τον ελέγξει για να τον φέρει στον δρόμο του Θεού. Ο Ιωάννης δεν μπορούσε να σιωπήσει, έλεγχε τον βασιλιά. «Επειδή ο Ιωάννης κατηγορούσε τον Ηρώδη τον τετράρχη γιατί είχε για γυναίκα τη γυναίκα του αδερφού του, την Ηρωδιάδα, καθώς και για πολλές άλλες φαύλες πράξεις, ο Ηρώδης έκλεισε τον Ιωάννη στη φυλακή» αντί ο ίδιος να μετανοήσει (Λουκάς 3:19-20). «Την ημέρα που ο Ηρώδης γιόρταζε τα γενέθλιά του, η θυγατέρα της Ηρωδιάδας, χόρεψε μπροστά στους καλεσμένους ένα χορό προκλητικό. Ο χορός άρεσε τόσο πολύ στον Ηρώδη που της είπε: «Ζήτησέ μου ό,τι θέλεις και θα σου το δώσω». Ορκίστηκε λέγοντάς της ότι θα της δώσει ακόμα και το μισό του βασίλειο. Η Σαλώμη με την καθοδήγηση της μητέρας της απάντησε στον Ηρώδη: «Δώσε μου στο πιάτο το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή». Ο βασιλιάς στεναχωρήθηκε επειδή όμως είχε ορκιστεί μπροστά σους καλεσμένους, έστειλε ανθρώπους, αποκεφάλισαν τον Ιωάννη στη φυλακή, έφεραν το κεφάλι του σ’ ένα πιάτο και το έδωσαν στο κορίτσι» (Ματθαίος 14:8-11). Μια φρικτή ανθρωποκτονία που αφορά το απάνθρωπο τέλος του Ιωάννη Βαπτιστή. Οι πρωταγωνιστές: η Σαλώμη, η Ηρωδιάδα και ο Ηρώδης εργαλειοποιούν συμφεροντολογικά, εκδικητικά και τιμωρητικά το γεγονός όταν ο Ηρώδης ευχαριστήθηκε από το χορό της Σαλώμης για να τιμωρήσουν τον Ιωάννη που τους έλεγχε. Εμπορευματοποιούν χωρίς φόβο και πάθος, χωρίς ενδοιασμό ή αμφιβολία, τη ζωή ενός ανθρώπου. Ανταλλάσσουν ο Ηρώδης την ικανοποίηση από το χορό, η Σαλώμη την επιθυμία της μητέρας της και η μητέρα για δικούς της λόγους την προσφορά διασκέδασης με την κεφαλή επί πίνακι του Ιωάννη. Τι αξία έχει μια ανθρώπινη ζωή μπροστά στο γλέντι και μπροστά σε έναν όρκο μπροστά σε καλεσμένους; Μια ανθρώπινη ζωή γίνεται αντικείμενο, δώρο, αμοιβή για μιας βραδιάς γλέντι. Στην αρχή του βιβλίου της Εσθήρ: «...ο βασιλιάς ήρθε στο κέφι με το κρασί, διέταξε τους ευνούχους να φέρουν μπροστά του τη βασίλισσα Αστίν με το βασιλικό της διάδημα, για να επιδείξει στο λαό και στους ηγεμόνες την καλλονή της, γιατί ήταν πραγματικά πολύ όμορφη. Όμως η βασίλισσα αρνήθηκε να υπακούσει στη διαταγή του βασιλιά και να ακολουθήσει τους ευνούχους» (Εσθήρ 1:10-12). Η ζωή είναι δώρο του Θεού, δεν αγοράζεται, δεν πωλείται, δεν ανταλλάσσεται «εγώ ήρθα για να έχουν τα πρόβατά μου ζωή, και μάλιστα ζωή περίσσια» λέει ο Κύριος Όμως οι άνθρωποι και στην περίπτωση αυτή ο Ηρώδης, η Ηρωδιάδα και η Σαλώμη γίνονται κλέφτες μιας ανθρώπινης ζωής: «Ο κλέφτης δεν Από την έρχεται, παρά μόνο για να κλέψει, να σφάξει και να εξολοθρέψει» Δρα ΙΩΑΝΝΑ ΣΑΧΙΝΙΔΟΥ (Ιωάννης 10:10). n 36 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Τίποτα δεν πάει χαμένο ηγαίνοντας από την Κατερίνη προς την Θεσσαλονίκη από την παλιά εθνική οδό, συναντάει κανείς στο αριστερό του χέρι αυτό που ονομάζω την ελληνική Τοσκάνη, μία περιοχή που μοιάζει με την ιταλική περιοχή, που φημίζεται για την ομορφιά της. Η ελληνική Τοσκάνη είναι μία μεγάλη λοφώδης περιοχή στην οποία υπάρχουν διάσπαρτα χωριά. Οι λόφοι αυτοί καλλιεργούνται και αν πάει κανείς την κατάλληλη εποχή θα δει όσο πάει το μάτι του ένα απέραντο πάπλωμα από αυτά που ονομάζονται πάτσουορκ, δηλαδή με μπαλώματα: πράσινα, κίτρινα, καφέ, κόκκινα, αν είναι άνοιξη και έχουν ανθίσει κάτι μεγάλες παπαρούνες. Στην περιοχή αυτή βρίσκεται ένα χωριό με το όνομα Σεβαστή. Εκεί υπάρχει ένα όμορφο κτήριο της Ευαγγελικής Εκκλησίας, το οποίο κάθε Κυριακή ανοίγει και υποδέχεται, στο μέσον αυτής της ομορφιάς, τους λίγους αδελφούς που μένουν στο χωριό ή εκεί κοντά. Κάποτε ήταν μεγάλη εκκλησία αλλά η αναζήτηση εργασίας, έκανε τους αδελφούς να φύγουν. Στο χωριό αυτό πήγαμε εξόρμηση, το προσωπικό του Αρχείου, το 2010. Επανήλθαμε το καλοκαίρι που μας πέρασε, μετά από πρόσκληση των αγαπητών μας Τάκη και Δέσποινας Σοφού, για να πάρουμε βιβλία και αρχεία από το σπίτι του συγγενούς τους, που είχε αναχωρήσει για τον Ουρανό. Μέσα στα πολλά, πολύ ενδιαφέροντα βιβλία και έγγραφα που αποκομίσαμε για το Αρχείο, βρήκαμε και μία Καινή Διαθήκη δίστηλη, έκδοση του 1830, που περιέχει το κείμενο και μετάφρασή του. Ποια μετάφραση όμως; Το 1638 εκδόθηκε υπό την αιγίδα του Πατριάρχη Κύριλλου Λούκαρι, η Καινή Διαθήκη σε μετάφραση Μάξιμου Καλλιουπολίτη, στη Γενεύη της Ελβετίας, με έξοδα της κυβέρνησης των Κάτω Χωρών. Δεν τυπώθηκαν πάνω από 2.000 αντίτυπα. Πολλοί θεώρησαν ότι αφού μαρτύρησε ο καλός Πατριάρχης, η Καινή Διαθήκη του θα πήγαινε στο αρχείο της ιστορίας για να μην χρησιμοποιηθεί ποτέ. Αυτό δεν είναι ακριβές, η Καινή Διαθήκη σε μετάφραση διαβάστηκε στις ορθόδοξες εκκλησίες του 17ου αιώνα, και τούτο αποδεικνύει η καθηγήτρια Καινής Διαθήκης στη Θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Αικατερίνη Τσαλαμπούνη με κείμενό της που θα δούμε σύντομα. Όταν ιδρύθηκε η Βιβλική Εταιρία το 1804, αποφάσισε να εκδόσει την Καινή Διαθήκη σε μετάφραση στα νέα ελληνικά, και χρησιμοποίησε την μετάφραση αυτή. Η μετάφραση που εκδόθηκε το 1638 σε λίγα αντίτυπα, που όλοι θεώρησαν ότι θα ξεχαστεί, γνώρισε πολλές επανεκδόσεις Από τον από το 1810 και μετά και πρόσφερε σε χιλιάδες ανθρώπους, αυτό ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΕΒΑ που προσφέρει ο Λόγος του Θεού: σωτηρία, οδηγία, παρηγοριά.

38 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ένα Παράθυρο Ιστορίας Μαθαίνοντας απ’ το χτες και ζώντας το σήμερα...

Ήταν η Καινή Διαθήκη, που διάβαζε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Ήταν η μετάφραση, που μοιράστηκε στον λαό του Μεσολογγίου μετά την ηρωική Έξοδο. Ήταν η μετάφραση, που μοιράστηκε στην Χίο μετά την Καταστροφή της, σε όσους ανθρώπους είχαν σωθεί από το μαχαίρι του δυνάστη, σαν παρηγοριά από τα δεινά. Η μετάφραση αυτή κυκλοφόρησε σε περίπου 150.000 αντίτυπα συνολικά σε πολλές και διάφορες εκδόσεις, όπως δείχνω αλλού. Αυτός είναι ένας εντυπωσιακός αριθμός. Η συγκεκριμένη έκδοση του 1830 που βρήκαμε στη Σεβαστή, μας συγκινεί και για ένα ακόμη λόγο: την επιμέλεια της έκδοσης έκανε ο Χένρι Ντάνιελ Ληβς (Henry Daniel Leeves), ο άνθρωπος, που μόχθησε τόσο πολύ για την μετάφραση Βάμβα όσο και για την μετάφραση της Αγίας Γραφής σε πολλές άλλες γλώσσες, διευθυντής της Βιβλικής Εταιρίας στην Αθήνα μέχρι το 1845 για τον οποίο κάναμε ημερίδα στην Αθήνα τον παρελθόντα Νοέμβριο. Να θυμόμαστε: τίποτα δεν πάει χαμένο όταν γίνεται για την δόξα του Θεού. n

«Ο Ύμνος Της Αγάπης», Α΄ Κορινθίους 13 από την έκδοση του 1830.

Το Ελληνικό Ιστορικό Ευαγγελικό Αρχείο είναι ένας οργανισμός που συγκεντρώνει, συντηρεί, καταλογογραφεί και αποδίδει στην επιστημονική και εκκλησιαστική κοινότητα όλα τα τεκμήρια παρουσίας της Διαμαρτυρόμενης εκκλησίας στην Ελλάδα και της Ελληνικής Διαμαρτύρησης σε όλο τον κόσμο. http://www.eiea.gec.gr/, ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ, Greek Evangelical Archive ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 39

Εδάφια που μιλούν άμεσα στην καθημερινότητά μας

Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ «Και όμως έσωσεν αυτούς διά το όνομα αυτού, διά να κάμη γνωστά τα κραταιά έργα αυτού» (ΨΑΛ. 106:8)

απάντηση στο ερώτημα «ποιος» δίνει στον το Άγιο υπήρχαν προαιωνίως μέσα στο θεϊκό άνθρωπο τη σωτηρία της ψυχής του είναι «είναι» και αυτό ήταν εξαρχής το σχέδιο του Θεού σχετικά εύκολη, έστω και για κείνους που για τη σωτηρία του ανθρώπου σε περίπτωση δεν πιστεύουν συνειδητά στον Θεό κι αυτό γιατί Πτώσης: να τον επαναφέρει μέσω της θυσίας του κάτι τέτοιο είναι πασιφανώς αδύνατο να προέλθει Ιησού Χριστού και των ενεργημάτων του Αγίου από άνθρωπο. Το ζήτημα όμως του «γιατί», για Πνεύματος. Από την Παλαιά ακόμα Διαθήκη διαποιο λόγο ο Θεός δίνει τη σωτηρία στα πλάσματά βάζουμε πως ο ίδιος λόγος που υπήρχε πίσω από Του συναντά μεγαλύτερη δυσκολία και ανάλογα τη δημιουργία του κόσμου, η συμμετοχή του ανμε το πώς θα απαντηθεί χαράζονται και οι διαφο- θρώπου στη δόξα του Θεού, ισχύει και για τη σωρετικοί δρόμοι τους οποίους θα ακολουθήσει τηρία: «Και όμως έσωσεν αυτούς διά το όνομα κανείς στην πορεία της ζωής της πίστης του. αυτού» (Ψαλ. 106:8). Το «και όμως» αναφέρεται Την απάντηση την αναζητούμε φυσικά με το στο εμπόδιο που δημιούργησε η ανθρώπινη αποφως της Αγίας Γραφής. Για να ξεκινήσουμε από στασία του πρώτου Αδάμ και το «διά το όνομα αυτην αρχή ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο για τού» αναφέρεται στο λόγο για τον οποίο ο Θεός ένα και μόνο λόγο: για χάρη του ονόματός Του και έσωσε τον άνθρωπο. Για χάρη του ονόματός Του για τη δόξα Του, για το Ποιος είναι Εκείνος, Ποιος και μόνο, πράγμα που αποκλείει κάθε άλλο λόγο είναι ο χαρακτήρας Του. Ο προφήτης Ησαΐας το που προκύπτει από την αξιοσύνη του ανθρώπου. δηλώνει απερίφραστα αυτό: «...εδημιούργησα Η θυσία του Χριστού για χάρη του ξεπεσμένου αναυτούς {πάντας όσοι καλούνται με το όνομά μου} θρώπου ήταν ο μόνος τρόπος για να υπερνικηθεί διά την δόξαν μου· έπλασα αυτούς και έκαμα αυ- το εμπόδιο της αμαρτίας και να γίνουν γνωστά τα τούς» (43:7). Δεν δημιουργήσαμε δηλαδή από κραταιά έργα του Θεού ο οποίος και πάλι ανύμόνοι μας την ύπαρξή μας, δεν φτιαχτήκαμε με τα ψωσε τον άνθρωπο στη Βασιλεία Του και τον έργα των δικών μας χεριών ούτε προκύψαμε από έκανε ξανά μέτοχο της δικής Του δόξας. Όπως ανώνυμες απρόσωπες δυνάμεις μέσα από εξελι- θαρρετά το είπε ο C. S. Lewis, μέσα από τον Χρικτικές διαδικασίες δημιουργίας. στό, τον Υιό του Πατέρα, έγινε ο Θεός άνθρωπος Όταν όμως ο πρώτος άνθρωπος επέλεξε τη για να γίνει ο άνθρωπος παιδί του Θεού. δική του αυτάρκεια και ξεκόπηκε από τη συμμεΈτσι, με τη σωτηρία υπό αυτή την έννοια, αρτοχή του στη Βασιλεία των Ουρανών, Ο Θεός, χίζει η οδός του κάθε αναγεννημένου πιστού, προκειμένου να τον ξαναφέρει στη δόξα Του, όπως την εξηγεί ο Ιησούς στο Νικόδημο. Στην ποέθεσε σε εφαρμογή το προαιώνιο σχέδιο της σω- ρεία, ωστόσο, η πολυτιμότητα του δώρου της Χάτηρίας του δημιουργήματος διά ρης και της σωτηρίας που ο Θεός του Χριστού. Ως Θεός αγάπης, δίνει προς δόξα του ονόματός Του Από την κάτι το οποίο προϋποθέτει σχέση, συχνά παραμερίζεται, το ίδιο ΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. MASRY τόσο ο Χριστός όσο και το Πνεύμα όπως και ο πρωτεργάτης της Τρι-

40 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

αδικός Θεός, και ο άνθρωπος υποκύπτει στην πλάνη να θέλει να διορθώσει αυτός, με δική του προσπάθεια, τις αποκλίσεις στα μέλη της χριστιανικής κοινωνίας ή και στον ίδιο του τον εαυτό. Έτσι, κυνηγάει απέλπιδα την υιοθέτηση νόμων και διαταγμάτων για να «ισιώσει» τις όποιες παρεκκλίσεις από την οδό της Χάρης και προωθεί αυτές τις θέσεις επικαλούμενος εσφαλμένα τον πλούτο των εδαφίων μέσα στο Λόγο του Θεού για «νουθεσία» και «παιδεία» εκείνων που έχουν σωθεί μεν με την πίστη αλλά κατά καιρούς σκοντάψει και πέσει εξαιτίας της σαρκικότητας η οποία μάς ακολουθεί όλους μέχρι τέλους της ζωής μας. Ειδάλλως, προειδοποιούν αμείλικτα, θα είναι άκυρη η Χάρη του Θεού. Χωρίς να αμφισβητείται ούτε στιγμή πως είναι θέλημα Θεού τα μέλη του σώματος του Χριστού να πορεύονται ευθυγραμμισμένα με το Λόγο του Θεού και αλληλοευθυγραμμιζόμενα ως μέλη του ενός Κυρίου που είναι η κεφαλή τους, ας μην ξεχνάμε την πρακτική της αγάπης του Ίδιου του Θεού για την επαναφορά των δικών Του στη Χάρη. Κι αυτό τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη. Για χάρη του ονόματός Του και για τη δόξα Του. Από Χάρη, όπως διαβάζουμε στον Ωσηέ, ο Θεός ξαναυιοθέτησε τον εν αποστασία λαό Του όταν είχε τόσο πολύ ξεστρατίσει από την οδό Του ώστε ο Ίδιος να τον αποκαλέσει ο «μηλαός μου», οι «μη-ελεημένοι μου» (λο αμί, λο ρουχαμμά). Αλλά η οδός της επαναφοράς είναι και πάλι η Χάρη με κίνητρο την αγάπη και όχι το νόμο. Πρώτα ο Θεός φέρνει το λαό Ισραήλ στην έρημο, για να τον κάνει να νιώσει την ανάγκη Του μέσ’ απ’ αυτή τη δοκιμασία, και έπειτα του ανοίγει διάπλατα την πόρτα της ελπίδας χαρίζοντάς του ξανά την αγάπη Του. Με το όπλο της αγάπης ο Θεός «πολιορκεί» το λαό Του ώσπου να μεταστραφεί η καρδιά του προκειμένου Εκείνος να τον ξαναπάρει στις φτερούγες Του και να τον κάνει το παντοτινό Του ταίρι. Για χάρη του ονόματός Του, δηλαδή, και της αιώνιας δόξας Του. «Θέλω λαλήσει εις την καρδίαν αυτής...» και «θέλω σε μνηστευτεί εις εμαυτόν εις τον αιώνα» (Ωσηέ 2:14 επ.). Ο οδός της αγάπης δεν συνεπάγεται «συγκάλυψη» της αμαρτίας, η οποία θα διευκόλυνε την

ελευθεριότητα, ούτε ταυτίζεται με την ανθρώπινη εγκαθίδρυση νόμων χωριστά από τη Χάρη (και μάλιστα αν πρόκειται για θέματα που είναι δευτερεύοντα στη χριστιανική ζωή). Συνεπάγεται «κάλυψη» με αγάπη καίτοι χωρίς επικρότηση της αποστασίας. Κάλυψη σαν εκείνη με την οποία ο Σημ και ο Ιάφεθ σκέπασαν τη γυμνότητα του πατέρα τους (Γεν. 9:23), σαν εκείνη που έδειξε ο Ιησούς Χριστός στον Πέτρο μ’ εκείνο το με τόση σημασία βλέμμα Του όταν ο μαθητής Τον πρόδωσε (Λουκ. 22:61). Στο ευαγγέλιο κατά τον Ματθαίο βέβαια γίνεται λόγος για την ποθητή τελειότητα του πιστού στο δρόμο για τον Ουρανό. «...έστε λοιπόν σεις τέλειοι, καθώς ο πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς είναι τέλειος» (5:48). Δεν μπορούμε όμως να κόβουμε από το σύνολο του Βιβλίου του Θεού ένα τμήμα για να στηρίξουμε τους δικούς μας λόγους, διότι η Χάρη και η αγάπη του Θεού είναι το πνεύμα που διέπει ολόκληρη την Αγία Γραφή την οποία μάς χάρισε ο Θεός για να μας σοφίσει και σώσει. Και το Πνεύμα αυτό ρέει σαν ποτάμι απ’ την κορυφή για να καθαρίσει όσα οι «επί μέρους» προσπάθειες καθαρισμού ουδέποτε κατάφεραν να επιτύχουν, είτε πρόκειται για τους μυθικούς σταύλους του Αυγείου είτε για τη σαρκική μας ύπαρξη που συνεχίζει να μας ακολουθεί ακόμα και μετά την αναγέννηση. Διότι, και αναγεννημένοι πιστοί όταν είμαστε, βλέπουμε ακόμα «θαμπά» τη Δόξα του Θεού, σαν μέσ’ από καθρέφτη. Αλλά παρόλα αυτά, όταν διατηρούμε το πρόσωπό μας καθαρό και χωρίς καμιά δικαιολογία μπροστά στον Άγιο Θρόνο για το ποιοι πραγματικά είμαστε -όλοι-, μεταμορφωνόμαστε σε εικόνα όμοια μ’ εκείνη του Θεού και πορευόμαστε από δόξα σε δόξα «ΚΑΘΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ» (Β΄ Κορ. 3:17). Κάθε τι άλλο είναι νομικισμός, όπως και να τον καταλαβαίνει ο άνθρωπος αυτό τον όρο στα επί μέρους, κάτι που δεν μπορεί να φέρει τη γιατρειά. Γιατί τα πάντα είναι θέμα καρδιάς, κι εκεί ακριβώς, στα μύχια του ανθρώπου, είναι που ο Θεός έγραψε το νόμο Του. «[Θ]έλω γράψει αυτόν εν ταις καρδίαις αυτών και θέλω είσθαι Θεός αυτών» (Ιερ. 31:33). n

* Όσοι επιθυμείτε να διαβάσετε κείμενα ή μεταφράσεις της Γιούλικας Κ. Masry μπορείτε να επισκεφτείτε το λινκ https://www.nikites.eu/category/gioulikakotsovolou/ ή τα σάιτ της ίδιας τόσο στο LinkedIn όσο και στο Academia.edu ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 41

42 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Παιδικά βιώματα Πλησίαζε το Πάσχα, η Λαμπρή και ο συ- ρημένη. Ετοιμάσου όχι μόνο να σε μαλώσει, νειρμός της σκέψης ανέσυρε από τη μνήμη αλλά και να σου τις βρέξει». Η μητέρα μου μου εικόνες από εποχές πολύ μακρινές, από τα ποτέ δεν με είχε δείρει και πραγματικά τρομοπαιδικά μου χρόνια. Αλήθεια τι καταπληκτικό κρατήθηκα. Όταν φτάσαμε στο σπίτι, η μαμά μου ήταν κομπιούτερ είναι το ανθρώπινο μυαλό. στην αυλή. Το πρόσωπό της ήταν σκυθρωπό, Σαν από κινηματογραφική ταινία, πέρασαν από τη σκέψη μου πολλά αγαπημένα πρόσωπα, μόλις όμως με είδε άλλαξε η όψη της. Φτάνοντας που σήμερα βρίσκονται στην παρουσία του Κυ- κοντά της έκανε κάτι που ποτέ δεν ξέχασα. Γορίου. Κυρίαρχο πρόσωπο η μητέρα μου. Κάθε νάτισε, άνοιξε τα δύο της χέρια και με έκλεισε φορά η ανάμνησή της είναι για μένα μια ευκαιρία στην αγκαλιά της και άρχισε να κλαίει. «Μανα πω πολλά ευχαριστώ στον Θεό, για τη μητέρα νούλα γιατί κλαις;» τη ρώτησα. «Παιδί μου που μου χάρισε. Ήταν για μένα παράδειγμα κλαίω από χαρά, γιατί σ’ έχω και πάλι στην αγζωής. Μέσα από τη ζωή της ο Θεός μου μιλούσε καλιά μου». Και ήταν τότε που πήρα την απόφαση, για την Αγάπη Του. Και ήταν τότε που θυμήθηκα όσο εξαρτιόταν από μένα, να μην την ξαναστενοχωρήσω. ένα γεγονός από την παιδική μου ηλικία. Αργότερα, ως έφηβη, άνοιξε για μένα μια Πλησίαζα τα πέντε μου χρόνια. Ένα πρωινό ήθελα να πάω με τον παππού μου. Θα πήγαινε άλλη αγκαλιά και με δέχτηκε. Δεν με απέρριψε, στην εξοχή για κάποια δουλειά του και τον ακο- δεν με τιμώρησε, δεν με καταδίκασε. Ένοιωσα λούθησα. Βέβαια εκείνος ούτε καν φανταζόταν τα ίδια συναισθήματα αλλά τώρα με πολύ μετις προθέσεις μου. Δεν μπόρεσα όμως να τον γαλύτερη ένταση και βαθιά ευγνωμοσύνη. Γιατί φτάσω. Απομακρύνθηκε πολύ και τότε αποφά- ο Ουράνιος Πατέρας έκανε για μένα πολύ πεσισα να επιστρέψω στο σπίτι. Επιστρέφοντας, ρισσότερα. Αποκαλύφθηκε με αγάπη στη ζωή συνάντησα μια παρέα παιδιών. Ήταν παιδιά μου. Αγάπη που την πλήρωσε με το αίμα του ενός συγγενούς του πατέρα μου. Πήγαιναν να Γιου Του. Του Γιου, που δεν με έψαξε απλώς, μαζέψουν αχλάδια από τις αγριαχλαδιές που αλλά κατέβηκε στη γη, αφήνοντας τη δόξα του είχαν στο χωράφι τους. Τα χρόνια εκείνα, κυρίως Ουρανού. Πήρε δούλου μορφή και έγινε φτωχός. οι πολυμελείς οικογένειες, έκαναν προμήθειες Ταπεινώθηκε, καταφρονήθηκε, δέχτηκε λοιδογια τον χειμώνα. Θα ξέραιναν τα αχλάδια για να ρίες, μαστιγώσεις, φόρεσε αγκάθινο στεφάνι, εξασφαλίσουν τις κομπόστες του χειμώνα. Μου ανέβηκε μ’ ένα βαρύ σταυρό στον λόφο του πρότειναν να πάω μαζί τους κι εγώ δέχτηκα. Γολγοθά και τέλος πέθανε, θυσιάστηκε για μένα. Μαζέψαμε πολλά αχλάδια, φάγαμε και εμείς, Με την Ανάστασή Του συνανέστησε και μένα. παίξαμε και πραγματικά χάρηκα τη συντροφιά Ζει τώρα μέσα μου και με πολλή αγάπη, το τους. Δεν κατάλαβα όμως ότι η ώρα πέρασε Άγιο Πνεύμα, κατεργάζεται στη ζωή μου τη μεκαι έλειπα πολλές ώρες από το σπίτι. Ήταν από- γάλη Σωτηρία. Κάθε μέρα, μου δείχνει τη χάρη γευμα όταν πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Του. Απολαμβάνω την Αγάπη Του και τη βεΤην ώρα που κατέβαινα την πλαγιά, είδα βαιότητα, μέσω της θυσίας του Σταυρού, ότι τα δύο μεγάλα μου αδέλφια να ανεβαίνουν είμαι παιδί Του. Μου δίνει την προσδοκία της φωνάζοντας τ’ όνομά μου. Έτρεξα κοντά τους, συνάντησης μαζί Του. Πώς να μην αγαπώ έναν τέτοιο Πατέρα; για να επιστρέψουμε. «Αδελφούλα, ξέρεις ότι Πώς να μην προσπαθώ, με την λείπεις πολλές ώρες από το σπίτι υπακοή μου, να μην λυπώ την Της ΧΑΡΟΥΛΑΣ και η μαμά όλες αυτές τις ώρες σε έψαχνε σε σπίτια συγγενών ΤΣΑΓΚΑΛΙΔΟΥ-ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ πατρική Του καρδιά και να μην Εκπαιδευτικού λυπώ τον Σωτήρα μου; n και φίλων; Είναι πολύ στεναχωΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 43

Εν πλω

19 Απριλίου 1957 Μ. Παρασκευή σήμερα. Βρίσκομαι πάνω σε χιλιάδες τόνους καλοδουλεμένης λαμαρίνας που σχίζει με περισσή αναίδεια το πρόσωπο του Ατλαντικού. Αυτό είναι εδώ και μερικούς μήνες το χωρίς θεμέλια σπίτι μου. Νοερά ξεμπαρκάρισα και βρίσκομαι στο χωριό μου. Κοιτάζοντάς το από τη θάλασσα μοιάζει με αετό, που με απλωμένα τα φτερά του ζυγιάζεται στους πρόποδες του Φτεριά, έτοιμο να πετάξει κατά τα Δωδεκάνησα. Τα σπίτια, σαν πούπουλα, σκεπάζουν τέλεια το δυνατό κορμί του. Κάθε πούπουλο, και μια φωλιά με αετούς και αετόπουλα. Ένα από τούτα είναι και το σπίτι μας. Δυο αετοί και πέντε αετόπουλα φωλιάζουν μέσα του. Μαραθόκαμπος! Σήμερα δεν σταματώ πουθενά, βρίσκομαι ξαφνικά στην ενορία μας, την «προστάτριά» μου Αγία Τριάδα, όπως από μικρό παιδί δήλωνα σε σχετική ερώτηση των μεγάλων. Παρακολουθώ τη θεία λειτουργία. «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου...». Ανεξήγητα συναισθήματα, με κυριεύουν. Όρθιοι, σοβαροί Από τον και αμίλητοι οι συγχωριανοί μου παρακολουθούν με απέραντο σεβασμό ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΑΔΑΟ κάτι που δεν καταλαβαίνουν και πολύ καλά. 44 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Και να που ξαφνικά βρέθηκα στον Γολγοθά. Εκεί «κρεμάται επί ξύλου» Εκείνος! Εδώ τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Διαδήλωση γίνεται! Κοινωνικοί, στρατιωτικοί και θρησκευτικοί άρχοντες, σώματα ασφαλείας, απλοί πολίτες, περίεργοι κάθε φυλής και έθνους βλασφημούν, φτύνουν, κοροϊδεύουν, δέρνουν, πλέκουν αγκαθωτό στεφάνι, καρφώνουν, κάποιος κρατάει ένα κανάτι με ξίδι και μερικοί φίλοι και συγγενείς ενός κατάδικου κλαίνε από μακριά φοβισμένοι. Δυο απ’ αυτούς τους τελευταίους τολμούν να πλησιάσουν στον Μεσαίο από τους τρεις σταυρωμένους. «Γύναι, ιδού ο Υιός σου»...«Ιδού η μήτηρ σου»... Κανένας δεν μένει αμέτοχος. Ένας αλλόκοτος φόβος με συνταράζει. Σε ποια κατηγορία ανήκω; Μακρινός θεατής; κατασκευαστής καρφιών ή σταυρών; στρατιώτης σταυρωτής; θρησκευτικός διανοούμενος, ηθικός δήμιος; πλέκτης αγκάθινων στεφανιών; χλευαστής; κουβαλητής ξιδιού; μαστιγωτής; Θέλω να πλησιάσω στον μεσαίο σταυρό αλλά διστάζω, φοβάμαι. Κάτι μου λέει ότι είμαι, ακόμη και σήμερα, κάτι απ’ όλα αυτά. Και να που ακούω τον Έναν Κατάδικο να λέει το συνταρακτικό: «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι». Όλους εμάς μας συγχωράει. Κι εμένα; Ό,τι και να είμαι; Γιατί; Ποια δύναμη είναι τόσο μεγάλη, που στέκεται πάνω από τη φρίκη του πόνου, της κακίας, ακόμη και αυτής της Δικαιοσύνης που ζητά την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων; Πόσο δυσκολεύομαι να τα καταλάβω όλα αυτά. Ο ασήμαντος άνθρωπος, παράνομος καταληψίας κάθε Θεϊκής Αξίας, καταδικάζει άδικα τον Γιο του Δημιουργού, και ο Γιος παρακαλεί τον Πατέρα Του να μην αποδώσει Δικαιοσύνη! Άραγε θα έλθει κάποια μέρα που θα καταλάβω κάτι από όλα αυτά;... Αυτές ήταν μερικές από τις σημειώσεις στο ατομικό ημερολόγιο ενός μούτσου που σκεφτόταν και απορούσε την 19η Απριλίου 1957. Σήμερα, εν έτει 2020, αν και γρήγορα ανέβηκε όλα τα επαγγελματικά του σκαλοπάτια, εξακολουθεί να ταξιδεύει στον Ατλαντικό της ζωής του γνωρίζοντας και αναγνωρίζοντας ότι ο Μεσαίος Σταυρωμένος, σταυρώθηκε και για εκείνον. Γνωρίζει και αναγνωρίζει ότι στον ωκεανό της ζωής του υπήρξε και χλευαστής και μαραγκός και σιδεράς και μαστιγωτής και στρατιώτης και κουβαλητής ξιδιού, αλλά και διακαής επιθυμητής στο να πλησιάσει στον μεσαίο Σταυρό. Υπήρξε λίγο ή και περισσότερο συμμέτοχος των όσων διαδραματίστηκαν στο κοτρόνι του Γολγοθά. Η επιθυμητή «μέρα» ήλθε μέσα σε εκείνο το σιδερένιο κλουβί που διέσχιζε τον Ατλαντικό. Άκουσε προσεκτικά και πίστεψε στην ειλικρίνεια και στη δύναμη του Μεσαίου Σταυρωμένου. «Σήμερα θα είσαι μαζί Μου στον Παράδεισο». Σήμερα, εν έτει 2020, αν και γρήγορα ανέβηκε όλα τα σκαλοπάτια της επαγγελματικής του καριέρας, θυμάται και τις αφόρητες αδικίες, δυσκολίες, στερήσεις, μαστιγώσεις, λοιδορίες που υπέστη κατά τις φουρτουνιασμένες μέρες του, που στη ζωή του κάθε ανθρώπου έρχονται. Τότε ύψωνε φωνή διαμαρτυρίας: «Θεέ μου, Θεέ μου, ίνα τι με εγκατέλ...»; Αλλά δεν μπορούσε να το αποτελειώσει. Η φωνή του πνιγόταν, έσβηνε. Ήξερε πολύ καλά πως «εμείς μεν δικαίως των όσων πράξαμε πάσχουμε. Εκείνος όμως ουδέν άτοπο έπραξε». Γι’ αυτό παραμένει γονατιστός στον Σταυρό ατενίζοντας στον Μεσαίο Σταυρωμένο, βέβαιος ότι καλύπτεται πλήρως όχι μόνο για τις αδικίες που έπραξε, αλλά και για τις αδικίες που ο ίδιος υπέστη. Χάρις και μόνο Χάρις. Αυτό είναι το αθάνατο νερό που πηγάζει από τον Βράχο της Αγάπης του Θεού. Αυτό έγινε τη Μ. Παρασκευή. «Γνωρίζοντες ότι δεν λυτρωθήκατε από τη μάταιη πατροπαράδοτη διαγωγή σας με φθαρτά, ασήμι ή χρυσάφι, αλλά με το πολύτιμο Αίμα του Χριστού, ως Αμνού χωρίς ψεγάδι και χωρίς κηλίδα» (Α΄ Πέτρ.1:18,19). n ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 45

Ένιωθε ακεφιά τη διάρκεια της πολύχρονης σταδιοΉταν μια γυναίκα άνω των 70 ετών, όπως δρομίας μου ως Νευρολόγου-Ψυχιά- μου είπε, καλοντυμένη, καλοχτενισμένη και τρου, με επισκέφθηκαν αρκετές χιλιάδες πολύ καλά διατηρημένη. Έδινε μάλιστα την άνδρες, γυναίκες και σπανιότερα παιδιά, ζη- εντύπωση ότι ήταν αρκετά μικρότερη. Δεν τώντας τη βοήθειά μου στο πρόβλημά τους. θυμάμαι ούτε το όνομα, ούτε το επώνυμό Τους περισσότερους από αυτούς δεν τους της. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι έμενε με θυμάμαι καν. Γι’ αυτό συχνά συμβαίνει να τον άνδρα της στο Κολωνάκι, στη γνωστή συναντώ ανθρώπους στις κοινωνικές μου περιοχή της Αθήνας όπου ζουν συνήθως οι σχέσεις, οι οποίοι μου λένε ότι έχουν έρθει πιο ευκατάστατοι -από οικονομικής πλευεπίσκεψη στο ιατρείο μου, αναφέροντας μά- ράς- Αθηναίοι. λιστα ακριβώς τι τους έχω πει ή τι φάρμακο τους έχω χορηγήσει, τη στιγμή που εγώ δεν Ένιωθε ακεφιά θυμάμαι ούτε ότι τους έχω δει. Μερικές όμως Όταν τη ρώτησα τι της είχε συμβεί, μου απάντησε ότι ο λόγος της επίσκεψής της σε μένα περιπτώσεις, ίσως επειδή είχαν ήταν ότι ένιωθε άκεφη, για αρκάτι το ξεχωριστό, έχουν μείνει Του Δρ ΑΝΑΝΙΑ κετό καιρό μάλιστα, χωρίς όμως ζωντανές στη μνήμη μου. Μία ΚΑΒΑΚΑ να μπορεί να καθορίσει με ακρίΝευρολόγου-Ψυχίατρου από αυτές είναι η ακόλουθη:

46 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

βεια από πότε. Το πρώτο πράγμα που προσπάθησα να κάνω εκείνη τη στιγμή ήταν να διερευνήσω μερικά στοιχεία του χαρακτήρα της, με σκοπό να διαπιστώσω μήπως ήταν ένα από τα άτομα αυτά που έχουν την τάση να υπερβάλουν τα αισθήματα ή συναισθήματά τους ή μήπως συνέβαινε το αντίθετο, μήπως δηλαδή παρουσίαζε το σύμπτωμά της πολύ πιο ήπιο από ό,τι ήταν στην πραγματικότητα. Το έκανα αυτό επειδή ο υπερτονισμός, η προβολή δηλαδή πολύ πιο έντονων συμπτωμάτων από τα πραγματικά, μπορεί στην περίπτωση που δε γίνει αντιληπτός από τον γιατρό, να οδηγήσει σε θεραπεία που δεν είναι απαραίτητη ή είναι υπερβολική. Σε αντίθετη περίπτωση, όταν δηλαδή ο ασθενής παρουσιάζει τα συμπτώματά του πολύ πιο ήπια, υπάρχει

ο κίνδυνος να μην εκτιμηθεί σωστά η σοβαρότητα της κατάστασής του και να μην συσταθεί η απαραίτητη για την κατάστασή του θεραπευτική αγωγή. Η διαπίστωσή μου ήταν ότι επρόκειτο για ένα άτομο αρκετά ισορροπημένο, χωρίς τάση υπερβολών. Το επόμενο βήμα ήταν η προσπάθειά μου να διερευνήσω τη σοβαρότητα της ακεφιάς της, προσπαθώντας να διακρίνω αν επρόκειτο για μια απλή ακεφιά που είχε δημιουργηθεί από κάποιους εξωγενείς παράγοντες ή ήταν ένα σύμπτωμα που πίσω του κρυβόταν ένα καταθλιπτικό σύνδρομο. Μήπως δηλαδή η ακεφιά αυτή ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου μιας καταθλιπτικής συνδρομής που θα χρειαζόταν οπωσδήποτε κάποια ειδική θεραπεία. ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 47

Δεν έπασχε από Κατάθλιψη Η κλινική εξέταση που επακολούθησε δεν έδωσε στοιχεία που να πληρούν τα κριτήρια μιας πραγματικής Κατάθλιψης, όπως αυτή καθορίζεται από την πλευρά της Ιατρικής Επιστήμης. Εκείνο λοιπόν που απέμενε ήταν να εντοπιστεί ο παράγοντας ή οι παράγοντες που προκαλούσαν το μελαγχολικό αυτό αίσθημα της ακεφιάς, ώστε να απαλλαγεί από αυτό, μια που δεν χρειαζόταν κάποια θεραπευτική αγωγή. Από τη συζήτηση που επακολούθησε φάνηκε ότι η γυναίκα αυτή δεν αντιμετώπιζε κάποιο σοβαρό πρόβλημα στη ζωή της. Είχε γεννηθεί και μεγαλώσει σε μια πολύ πλούσια οικογένεια. Δεν στερήθηκε τίποτα ούτε από υλικής πλευράς ούτε από ψυχολογικής. Οι σχέσεις των γονιών της μεταξύ τους ήταν γενικά καλές, χωρίς συχνές συγκρούσεις και η αγάπη τους προς αυτήν πολύ μεγάλη. Σπούδασε αυτό που ήθελε. Εργάστηκε για μερικά χρόνια σε μια μεγάλη επιχείρηση και στη συνέχεια παραιτήθηκε από τη δουλειά της αυτή για να φροντίσει τα παιδιά που στο μεταξύ είχε αποκτήσει. Τα παιδιά της, όπως μου είπε, είχαν ήδη κάνει τις οικογένειές τους και είχαν ανεξαρτητοποιηθεί τελείως από αυτούς. Έκτοτε, αυτή μαζί με τον άνδρα της είχαν μια πολύ καλή ζωή. Επειδή τους άρεσαν τα ταξίδια επισκέφτηκαν πολλές χώρες και πολλούς ενδιαφέροντες τουριστικούς προορισμούς, όχι μόνο εδώ στη χώρα μας αλλά και στην Ευρώπη, την Αμερική, την Αφρική, την Ασία μέχρι και την Άπω Ανατολή, όπως ίσως πολύ λίγοι έχουν κάνει. Και όταν ήταν στο σπίτι τους φρόντιζαν, όπως μου είπε, να διασκεδάζουν όσο μπορούσαν καλύτερα, βγαίνοντας έξω σχεδόν κάθε βράδυ σε θέατρα, στη Λυρική Σκηνή και σε διάφορα κέντρα διασκέδασης. 48 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«Έτσι, λοιπόν, κυλάει η ζωή σας»; τη ρώτησα. «Όχι», μου απάντησε κοφτά και συνέχισε, «εδώ και κάμποσο καιρό, δεν μου κάνουν πια αυτά εντύπωση. Πας στο ένα κέντρο μια δυο φορές, μετά στο άλλο και μετά στο παραπέρα, όμως τα ίδια είναι όλα, γιατρέ, δεν σου προσφέρουν κάτι το διαφορετικό». «Επομένως» της είπα «χρειάζεστε κάτι άλλο». «Τι», μου λέει. «Τον Θεό στη ζωή σας», της απάντησα. «Όχι, όχι» μου λέει. «Μη μου λέτε τέτοια πράγματα. Έχω διαγράψει τη θρησκεία από τη ζωή μου». Προσπάθησα να της εξηγήσω ότι δεν της μιλούσα για θρησκείες, αλλά για έναν ζωντανό Χριστό που ήρθε στη γη γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό, να μας δώσει αυτό που μας λείπει, αυτό που οι προσφορές του κόσμου αυτού δεν μπορούν να μας το δώσουν, αλλά όλη η προσπάθειά μου έπεφτε συνέχεια στο κενό. Η στάση της έδειχνε ότι δεν ήταν καθόλου διατεθειμένη να το δεχθεί. Έτσι, μετά από λίγο έφυγε απογοητευμένη, χωρίς να θελήσει να δοκιμάσει τουλάχιστο τη λύση που της είχα προτείνει. Δεν είναι κρίμα; Να υπάρχει λύση και να μη θέλεις να τη δεχτείς; Να φτάνεις στο σημείο να μην έχεις κάποιο σκοπό στη ζωή, κάτι που να σε ικανοποιεί και να σε χαροποιεί και παρόλα αυτά να μη θέλεις να ακούσεις για Εκείνον που ήρθε για να μας δώσει λύτρωση και τη δική Του τη χαρά. Μια χαρά που είναι αιώνια και όπως είπε στους μαθητές Του και λέει και σε μας: «Σας τα έχω πει αυτά, ώστε η χαρά η δική μου να παραμείνει μέσα σας, κι έτσι η χαρά σας να ολοκληρωθεί» (Ιωάννης 15:11). Χαρά, που δεν εξαρτάται από τις εξωτερικές συνθήκες, επειδή είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος (Γαλάτας 5:22), που έρχεται και κατοικεί μέσα σε κάθε άνθρωπο που δέχεται τη σωτήρια χάρη του Θεού. n

Από τον Επιούσιο Άρτο...

Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ ΑΡΤΟΣ είναι ένα πολύτιμο, καθημερινό, πνευματικό βοήθημα για τον άνθρωπο του σήμερα... Mια τριμηνιαία έκδοση που δε θα πρέπει να λείπει από κανένα χριστιανικό σπίτι. Ετήσια συνδρομή Για νέες συνδρομές: τηλ. 210.4834214

Ελλάδα: Αμερική: Υπ. Ευρώπη: Υπ. Χώρες:

12 € 25 $ 15 € 16 €

* Από το τεύχος του Επιουσίου Άρτου 4-6/2020

Ο Ιησούς στις τέχνες ο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, είναι το κατ' εξοχήν πρόσωπο που προσεγγίστηκε από όλες τις μορφές τέχνης. Ζωγραφική, μουσική, γλυπτική. Αυτό αποδεικνύει την επιρροή του στην ανθρωπότητα. Κορυφαίο πρόσωπο, σύμβολο της αγάπης και της θυσίας, για τη σωτηρία του ανθρώπου.

Η ζωή του από τη γέννησή του έως τη σταύρωση και την ανάστασή του, βρήκε δεκάδες απεικονίσεις στην τέχνη. Απασχόλησε τους καλλιτέχνες μέσα στο πέρασμα των αιώνων, που άφησαν διαχρονικά αξεπέραστα έργα, που έχουν προκαλέσει θαυμασμό και δέος σε εκατομμύρια ανθρώπων μέχρι και σήμερα. Οι ζωγράφοι αποτύπωσαν στον καμβά τους σημαντικά γεγονότα της ζωής του. Οι συνθέτες εμπνευσμένοι έγραφαν ατελείωτες ώρες τα πεντάγραμμά τους και οι γλύπτες σμίλευαν το σώμα του, ξεχνώντας το χρόνο πάνω στο πέτρινο υλικό. Θαυμάζω τους πίνακες του Ελ Γκρέκο, ειδικότερα αυτό που δείχνει τον Ιησού να σηκώνει το σταυρό, του Νταλί με την πανοραμική άποψη που ο Κύριος είναι κρεμασμένος στο σταυρό. Με συνεπαίρνουν τα κατά Ματθαίον πάθη του Μπαχ και τόσα τόσα άλλα έργα που κατάφεραν να αποδώσουν τα μέγιστα τη μεγαλειότητά του. Της ΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

Ο Ιησούς είναι έμπνευση. Είναι σταθμός στη ζωή του ανθρώπου. Αναρωτιέμαι λοιπόν αυτοί οι μεγάλοι δη-

μιουργοί του κόσμου μας, που όλοι υποκλίνονται μπροστά στα έργα της τέχνης τους, αγγίχτηκαν ριζοσπαστικά από το μήνυμα της αγάπης του Θεού; Αυτός που ζωγράφισε τον Ιησού ανάμεσα σε δύο ληστές στο Γολγοθά, καταλάβαινε ότι απαθανάτισε την εικόνα του κόσμου μας σ' αυτούς που τον δέχτηκαν και σε εκείνους που τον απέρριψαν; Ήξεραν ότι είχαν να κάνουν με το γιο του Θεού; Πήραν το μήνυμα της σωτηρίας στην καρδιά τους, ή ήταν γι’ αυτούς ένα ακόμα έργο στη μεγάλη τους συλλογή και αυτή η ευκαιρία που τους έδωσε ο θεός τους άφησε παντελώς αδιάφορους; Ελπίζω τουλάχιστον κάποιοι από αυτούς να το συνειδητοποίησαν, γιατί ο Κύριος προσεγγίζει κάθε καρδιά με διαφορετικό τρόπο. Προσωπικά ζηλεύω όλους αυτούς τους καλλιτέχνες και δημιουργούς και θαυμάζω τα έργα τους. Πολύ θα ήθελα να είχα τις ικανότητές τους, αλλά έχω τη χαρά να βλέπω και να ακούω. Καθώς λοιπόν στεκόμουν για αρκετή ώρα μπροστά σε ένα πίνακα της σταύρωσης του Κυρίου μας, με συνεπήρε και με συγκίνησε η απεικόνιση της θυσίας του Ιησού. Μέσα στις στιγμές της κατανόησης του έργου του για μένα την αμαρτωλή, η καρδιά μου τον ευχαρίστησε για την αγάπη του, την ευσπλαχνία και το έλεος που έδειξε, εκεί πάνω στο σταυρό. Τον ευχαρίστησα γιατί δεν έμεινε εκεί νεκρός και καταφρονημένος, αλλά νίκησε το θάνατο, αναστήθηκε και ζει και μαζί του ζούμε κι εμείς, όσοι τον αποδεχτήκαμε και τον έχουμε Κύριο στη ζωή μας, στην αιώνια ζωή που μας δίνει από τώρα και για πάντα... «Χριστός Ανέστη» λοιπόν... «Αληθώς Ανέστη»! n ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 51

Καινούριες φιλίες εν θέλω να συνεχίσουμε να είμαστε φίλοι πια. Διάβασα και ξαναδιάβασα το σημείωμα. Το πρόσωπό μου έγινε κατακόκκινο. Τα μάτια μου έτσουζαν. Όμως δεν επρόκειτο να ενδώσω και να κλάψω εδώ, τώρα, όπου θα με έβλεπαν όλοι. Αντίθετα, έριξα μια ματιά στο σημείωμα και το έσκισα σε χίλια κομματάκια.

Ήμαστε μέσα στην τάξη, οπότε δεν μπορούσα να ρωτήσω τη Λίζα για ποιο λόγο μου έδωσε εκείνο το σημείωμα. Δεν μπορώ να τη ρωτήσω τώρα σκέφτηκα, γιατί όσο σιγά κι αν μιλούσα η δασκάλα μας πάντα με άκουγε, παρ’ όλο που εκείνη τη στιγμή ήταν απασχολημένη συστήνοντας στην τάξη ένα καινούριο αγόρι που μόλις είχε έρθει στο σχολείο μας. «Αυτός είναι ο καινούριος σας συμμαθητής. Είναι από την Ιαπωνία και το όνομά του είναι Σατόσι. Ήρθε πρόσφατα με την οικογένειά του στην πόλη μας κι ελπίζω να τον 52 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

κάνετε να νοιώσει όμορφα στην τάξη μας». Προσπάθησα να τραβήξω την προσοχή της Λίζας και με τα χείλη μου τη ρώτησα Γιατί; Εκείνη όμως με αγνόησε και συνέχισε να κοιτάζει μπροστά στη δασκάλα. Με τη Λίζα είμαστε φίλοι πολλά χρόνια. Όμως αυτή τελευταία είχε αλλάξει. Συνηθίζαμε να παίζουμε ποδόσφαιρο, να κάνουμε ατέλειωτες βόλτες με τα ποδήλατά μας παριστάνοντας πως είμαστε εξερευνητές. Τώρα όμως μου έλεγε ότι όλα αυτά τα πράγματα ήταν βαρετά και σαχλά. Το

μόνο που την ενδιέφερε πια ήταν να μιλάει για ρούχα, για μαλλιά και διάφορα τέτοια πράγματα που είχαν να κάνουν με την εμφάνισή της. Ποιός μιλούσε για βαρετά πράγματα! Σταμάτησε να παίζει με μας τα αγόρια, όπως έκανε παλιά, που γελούσε με τα ανέκδοτά μας -αν και κάποια από αυτά δεν ήταν καθόλου αστεία. Αντίθετα είχε αρχίσει να κάνει παρέα μόνο με κορίτσια που ήταν σαν κι αυτήν. Όμως εγώ ήθελα να συνεχίσω να την έχω φίλη. Έκανα πολλές προσπάθειες. Έφτασα στο σημείο να τη μιμηθώ κάνοντας κάποιες ανοησίες με τα μαλλιά μου και τα ρούχα μου και το μόνο αποτέλεσμα ήταν να γελοιοποιηθώ. Όταν με είδαν η Λίζα και οι φίλες της γέλασαν και με ειρωνεύτηκαν κι εγώ τότε ένοιωσα τόσο μικρός, τόσο ντροπιασμένος!

τόσο άσχημα και τόσο ένοχος συνάμα. Πήγα κοντά της και της έδωσα το χέρι μου, όμως εκείνη μου το έσπρωξε, σκοντάφτοντας ξανά. Τελικά κατάφερε να σηκωθεί κι άρχισε να τρέχει. Δεν επρόκειτο να μου ξαναμιλήσει ποτέ. Είμαι σίγουρος ότι πρέπει να με μισεί! Άρχισα κι εγώ να τρέχω μέχρι να φτάσω στο σπίτι μου. Η μαμά δεν ήταν εκεί. Άκουσα τον μπαμπά μου να τραγουδάει ένα τραγούδι που έπαιζε στο ραδιόφωνο. Προχώρησα και τον είδα στην κουζίνα που έπλενε τα πιάτα. Ο μικρός μου αδελφός καθόταν στην ψηλή καρέκλα του χτυπώντας τα πόδια του και γελώντας.

«Μοιάζεις λες και θα πας σε πάρτι μεταμφιεσμένων Κάρολε!» μου είπε η Λίζα. Και είχα την αίσθηση ότι δεν πρόκειται ποτέ ξανά να μου μιλήσει! Ήξερα πως δεν έπρεπε να το είχα κάνει. Ήξερα πως ήταν ανόητο εκ μέρους μου. Εγώ είχα δώσει στη Λίζα και τις φίλες της το δικαίωμα να με κοροϊδέψουν. Γι’ αυτό την περίμενα έξω μετά το σχολείο. Ήθελα απλά να της μιλήσω, όμως εκείνη δεν ήθελε να μου μιλήσει. Ένοιωθα τόσο απογοητευμένος... Χωρίς να το καταλάβω την έσπρωξα και τότε η Λίζα βρέθηκε μέσα σε μια λακκούβα με λασπωμένα νερά. Άρχισε να κλαίει και να βγάζει διαπεραστικές τσιρίδες κι ένοιωσα ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 53

Δεν χαιρέτησα κανέναν. Απλά πήγα κι αγκάλιασα τον μπαμπά κλαίγοντας. «Τι συμβαίνει αγόρι μου;» ρώτησε εκείνος. Σκούπισε τα χέρια του και μ’ αγκάλιασε κι ένιωσα ότι τα χέρια του είναι τόσο μεγάλα που θα μπορούσαν ν’ αγκαλιάσουν όλον τον κόσμο. Ανάμεσα στα αναφιλητά μου του είπα για την περιπέτειά μου με τη Λίζα. Εκείνος κατσούφιασε και μου είπε, «Αυτό ήταν μεγάλο λάθος, Κάρολε. Θα πρέπει να πας και να της ζητήσεις συγνώμη». «Το ξέρω, και λυπάμαι πολύ γι’ αυτό» απάντησα κλαίγοντας. Εγώ απλά ήθελα να συνεχίσω να είμαι φίλος της, εκείνη όμως δεν ήθελε ούτε καν να μου μιλήσει! Θύμωσα τόσο πολύ!» Ο μπαμπάς κούνησε το κεφάλι του. «Όταν μεγαλώνεις τα πράγματα αλλάζουν. Κι η Λίζα αλλάζει κι ανακαλύπτει ποια είναι» μου είπε. «Έτσι γίνεται όταν τα παιδιά μεγαλώνουν και γίνονται έφηβοι!» «Ε τότε, εγώ δεν πρόκειται να μεγαλώσω!» δήλωσα αποφασιστικά. Ο μπαμπάς γέλασε. «Εντάξει Πήτερ Παν! Όμως, άκου Κάρολέ μου, δεν μπορείς να πιέσεις κάποιον να είναι φίλος σου, όσο σκληρά κι αν προσπαθήσεις». «Όμως_» «Γιατί δεν προσπαθείς να κάνεις καινούριους φίλους;» μου πρότεινε. 54 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«Εντάξει» είπα, παρόλο που δεν πίστευα ότι θα είναι κάτι τόσο εύκολο όσο το έκανε ο μπαμπάς να φαίνεται. Αργότερα, μετά το βραδινό φαγητό, βρήκα στο μαξιλάρι μου τη Βίβλο μου. Ο μπαμπάς είχε τοποθετήσει κάποια αυτοκόλλητα χαρτάκια σε κάποια σημεία που ήθελε να μου επισημάνει, όπως: Ψαλμός 37:3-4* και Α΄ Ιωάννη 4:7**. Έπεσα για ύπνο με τη Βίβλο μου κάτω από το μαξιλάρι μου, ελπίζοντας ότι αυτό θα με βοηθούσε. «Αύριο θα προσπαθήσω να κάνω καινούριους φίλους», σκέφτηκα.

Πρώτα, όμως, υπήρχε κάτι άλλο που έπρεπε να κάνω...

Τότε πήρε το μάτι μου το καινούριο αγόρι

Την επόμενη μέρα στο σχολείο έψαξα στην αυλή για τη Λίζα. Είχα μαζί μου ένα μπρελόκ μ’ ένα αρκουδάκι που πολύ της άρεσε.

τον Σατόσι. Κρατούσε στα χέρια του ένα

Την είδα που ήταν στις κούνιες, να ξεφυλλίζει ένα περιοδικό μόδας. Πλησίασα κι εκείνη με αγνόησε. Έκατσα στην άδεια κούνια που ήταν δίπλα της και της έδωσα το δώρο μου.

Άραγε είχε κάνει κάποιον καινούριο φίλο;

«Σου ζητώ συγνώμη που σ’ έσπρωξα» της είπα. Η Λίζα πήρε το δώρο αλλά με κοίταξε κατσουφιασμένη. Μετά, μόλις είδε τις καινούριες της φίλες, σηκώθηκε κι έφυγε από κοντά μου.

και μετά μου χαμογέλασε κι εκείνος.

Έκανα μερικές βόλτες στην αυλή με τα χέρια μου στις τσέπες. Όλοι έπαιζαν διάφορα παιχνίδια που είχαν ξεκινήσει οπότε δεν μπορούσα να μπω σε κανένα από αυτά.

από την Ιαπωνία που ήρθε στην τάξη μας, βιβλίο, όμως παρατήρησα ότι κοίταζε ντροπαλά προς τα παιδιά που ήδη έπαιζαν.

Έμοιαζε να είναι πολύ μόνος και λυπημένος. Πήγα και κάθισα δίπλα του. «Τι διαβάζεις;» τον ρώτησα. Γύρισε και με κοίταξε. Του χαμογέλασα,

Ίσως κάποια μέρα η Λίζα να θελήσει να ξαναγίνουμε φίλοι. Θα περιμένω. Όμως τώρα ήθελα να γίνω φίλος με κάποιον που πραγματικά το είχε ανάγκη. n Της Kitty-Lydia Dye Μετ.: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου

* Έλπιζε στον Κύριο και κάνε το καλό∙ κατοίκισε στη χώρα κι απόλαυσε τη σιγουριά. Ζήτα την ευτυχία σου στον Κύριο και θα σου δώσει ό,τι η καρδιά σου λαχταρά. ** Αγαπητοί, ας αγαπάμε ο ένας τον άλλο, γιατί η αγάπη προέρχεται από το Θεό, και ο καθένας που αγαπάει έχει γεννηθεί από τον Θεό και γνωρίζει τον Θεό. ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 | 55

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...

Covid-19 (Α΄)* Ο Θεός έχει ένα σκοπό πίσω από κάθε πρόβλημα, πίσω από κάθε δοκιμασία. Χρησιμοποιεί περισσότερο τα γεγονότα της ζωής για να μας κάνει όμοιους με τον Ιησού Χριστό. Αυτός μας προειδοποίησε πως θα έχουμε προβλήματα και δοκιμασίες σ’ αυτόν τον κόσμο (Ιωάννης 16:33). Κανένας δε γλιστρά ανέμελα μέσα στη ζωή χωρίς να τον αγγίζουν προβλήματα και δοκιμασίες. Η ζωή είναι γεμάτη από μικρά και μεγάλα προβλήματα, από μικρές και μεγάλες δοκιμασίες. Σε ατομικό επίπεδο, σε οικογενειακό, σε εκκλησιαστικό, σε εθνικό, αλλά ακόμη και σε παγκόσμιο (Covid-19). Όλα έχουν τη σημασία τους για τον Θεό, για σένα και για μένα. Όλα σκοπεύουν στη διαδικασία της πνευματικής μας αύξησης και της πορείας μας να πλησιάζουμε, όλο και περισσότερο, το πρότυπο του Ιησού Χριστού. Ο απόστολος Πέτρος τα θεωρεί κάτι φυσιολογικό στη ζωή μας: «Αγαπητοί μου μην παραξενεύεστε για τη φοβερή δοκιμασία με την οποία δοκιμάζεστε, σαν να ήταν κάτι παράξενο» (Α΄ Πέτρου 4:12). Ο Θεός χρησιμοποιεί τα προβλήματα για να μας οδηγήσει πιο κοντά Του. Ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή λέει: «Ο Κύριος βρίσκεται κοντά σε κείνους που είναι συντριμμένοι στην καρδιά και σώζει τους ταπεινούς στο πνεύμα» (Ψαλμός 34:18). Στις δύσκολες ώρες της ζωής μας, στις στιγμές που η καρδιά είναι ραγισμένη, τότε που νιώθουμε εγκαταλειμμένοι, όταν δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, όταν ο πόνος, η αμφιβολία και η συννεφιά γεμίζουν την ψυχή μας, τότε μέσα στη μοναξιά μας στρεφόμαστε στο Θεό και μόνο σ’ Αυτόν. Όταν δοκιμαζόμαστε, όταν πονάμε, οι προσευχές μας είναι αληθινές κι ειλικρινείς. Τότε και μόνο τότε δε γνωρίζουμε για τον Ιησού Χριστό, αλλά γνωρίζουμε τον ίδιο τον Χριστό. Αυτά που μαθαίνουμε για Κείνον, μέσα από τη δοκιμασία και τον πόνο δεν μπορούμε να τα μάθουμε με κανένα άλλο τρόπο. Οι δοκιμασίες και τα προβλήματα μας αναγκάζουν να στραφούμε στον Θεό και να εξαρτηθούμε μονάχα από Κείνον!

* Το άρθρο γράφτηκε 21/3/2020 Του ΑΝΕΣΤΗ ΠΕΤΑΛΙΔΗ

56 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ!

Πώς Προσεγγίζουμε Οδηγός για τη Σωστή Κατανόηση της Βίβλου

τη Βίβλο Ανακαλύπτoντας τον Πλούτο της Αγίας Γραφής

G ordon D.. Fee Gordon F ee & Douglas Stuart S tuart Μετάφραση: Τζεφ Μπάλντουιν ◼ ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ; Για τους θρησκευόμενους, για τους θεολόγους, για τους ιερωμένους, για τους διανοούμενους, για τους φανατικούς θρησκόληπτους ή για τους απλούς αναζητητές της αλήθειας; ◼ ΕΙΝΑΙ ισότιμες η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη για τους Χριστιανούς; ◼ ΓΙΑΤΙ ο νόμος απαγόρευε οι αρχαίοι Εβραίοι να τρώνε χοιρινό; ◼ ΓΙΑΤΙ να υπάρχουν τέσσερα Ευαγγέλια;

Μερικές βασικές πληροφορίες σχετικά με το περιεχόμενο της Αγίας Γραφής μπορούν να ξεκαθαρίσουν πολλές παρεξηγήσεις και να βοηθήσουν τον αναγνώστη να συλλάβει το νόημά της, καθώς και τον τρόπο που αυτή μπορεί να εφαρμοστεί στην καθημερινότητα του 21ου αιώνα. Κι αυτό επιδιώκει το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας. Οι συγγραφείς του βιβλίου είναι ευτυχείς, γιατί πάνω από ένα εκατομμύριο αναγνώστες έχουν ενημερωθεί και εμπνευστεί για το πώς να προσεγγίζουν και να μελετούν την Αγία Γραφή. €

• σελίδες: 448 / • 14x20,5 εκ.

Gordon D. Fee: Καθηγητής της Καινής Διαθήκης στο Regent College, Βανκούβερ, Καναδάς. Douglas Stuart: Καθηγητής της Παλαιάς Διαθήκης στο Gordon-Conwell Theological Seminary, Ηνωμ. Πολιτείες.

Για Για παραγγελίες παραγγελίες > > www.ologos.gr www.ologos.gr ήή 210.6626835 210.6626835 και και στα στα βιβλιοπωλεία βιβλιοπωλεία μας: μας: Αθήνα: Αθήνα:

Εμμ. Εμμ. Μπενάκη Μπενάκη 28 28 106 106 78 78 210-3823495 210-3823495

Θεσσαλονίκη: Θεσσαλονίκη:

Εθν. Εθν. Αμύνης Αμύνης 42 42 546 546 21 21 2310-232210 2310-232210

Πάτρα: Πάτρα:

Κορίνθου Κορίνθου 199 199 262 262 23 23 2610-224197 2610-224197

Λάρισα: Λάρισα:

Δευκαλίωνος Δευκαλίωνος 22 412 412 22 22 2410-232594 2410-232594

Βόλος: Βόλος:

Σωκράτους Σωκράτους 23 23 382 382 21 21 24210-35801 24210-35801

Αλβανία: Αλβανία:

Sarande Sarande Libraria Libraria «O «O LOGOS» LOGOS» 00355.692585746 00355.692585746

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ____________________________ Ταχ. Γραφείο ΚΕΜΠ KΡΥΟΝΕΡΙΟΥ ____________________________ Αρ. Αδείας 013943

SS PO RE

Χ+5 PR

του Ευαγγελίου

ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑ MHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKO Γ. ΣOYPH 14, 185 47 ΠEIPAIAΣ

Η ΦΩΝΗ

S PO

• ΚΕΙΜΕΝΑ: DAVID R. HELM • ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: GAIL SCHOONMAKER

Το βιβλίο αυτό, μέσα από πολύχρωμες εικόνες, σε ταξιδεύει στις ιστορίες της Βίβλου. Στις σελίδες του θα δεις τη μεγάλη εικόνα της αγάπης του Θεού για σένα. Η Βίβλος είναι ένα μεγάλο βιβλίο που μιλά για έναν μεγάλο Θεό που μένει πιστός σε μια σπουδαία υπόσχεση!

Σε όλους αρέσει μια καλή ιστορία – ειδικά στα παιδιά! Αυτό όμως που συχνά ξεχνάμε είναι ότι η Βίβλος δεν είναι απλώς μια συλλογή από πολύ καλές ιστορίες. Είναι η αληθινή ιστορία της αγάπης του Θεού για τον κόσμο. Η Μεγάλη Εικόνα: Η Ιστορία της Βίβλου παρουσιάζει αυτή τη απίστευτα αληθινή ιστορία. Απλά λόγια και εντυπωσιακές εικόνες αποκαλύπτουν βήμα βήμα την ιστορία του Λόγου του Θεού από τη Γένεση μέχρι την Αποκάλυψη. Ανακαλύψτε την ιστορία ενός Θεού που κρατάει τη σπουδαία του υπόσχεση σε μια συναρπαστική αφήγηση για όλες τις ηλικίες. • σελίδες: 454 • 23,5x23 εκ. • σκληρόδετο

20€

* για παιδιά ηλικίας 2-7 ετών

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα:

Θεσσαλονίκη:

Πάτρα:

Λάρισα:

Βόλος:

Αλβανία:

Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 210-3823495

Εθν. Αμύνης 42 546 21 2310-232210

Κορίνθου 199 262 23 2610-224197

Δευκαλίωνος 2 412 22 2410-232594

Σωκράτους 23 382 21 24210-35801

Sarande Libraria «O LOGOS» 00355.692585746