Πίσω στη Μυρμηγκοχώρα γρήγορα!
Πίσω στη Μυρμηγκοχώρα γρήγορα!
Πίσω στη Μυρμηγκο Χ ώρα γρήγορα! Μαρίνα Πέτσα Θεοχάρη Εικονογράφηση
Αιμίλιος Μπαρμπάτος
ΑΘΗΝΑ 2013
Πίσω στη Μυρμηγκοχώρα γρήγορα!
Τίτλος: ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΜΥΡΜΗΓΚΟΧΩΡΑ ΓΡΗΓΟΡΑ! Συγγραφέας: Μαρίνα Πέτσα Θεοχάρη Εικονογράφηση: Αιμίλιος Μπαρμπάτος Επιμέλεια Κειμένου: Βιολέττα Μανιά Δημιουργικό: aimilios1@gmail.com Εκτύπωση: AΦΟΙ ΜΗΤΣΙΑΛΗ Επιμέλεια και παραγωγή εντύπου: Logos Graphics © 2013 Εκδόσεις «Ο Λόγος» Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ.: 210.4834214, Φαξ: 210.6627506 www.ologos.gr Κεντρική διάθεση: Βιβλιοπωλεία «Ο Λόγος» • Αθήνα: Εμμ. Μπενάκη 28, 106 78, τηλ.: 210.3823495 • Θεσσαλονίκη: Εθν. Αμύνης 42, 546 21, τηλ.: 2310.232210 • Πάτρα: Πουκεβίλ 22, 262 23, τηλ.: 2610.224197 • Λάρισα: Δευκαλίωνος 2, 412 22, τηλ.: 2410.232594 • Βόλος: Σωκράτους 23, 382 21, τηλ.: 24210.35801 • Αλβανία: Sarande, Libraria «O LOGOS», τηλ.: 00355.85223239 ISBN 978-960-510-142-8
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική, ή η απόδοση κατά παράφραση ή διασκευή του περιεχομένου του βιβλίου με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη, καθώς και η θεατρική παρουσίαση του συγκεκριμένου έργου, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα. Νόμος 2121/1993 και κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα
Πίσω στη Μυρμηγκοχώρα γρήγορα!
…και ύστερα από λίγες ημέρες, ο μικρότερος γιος, αφού τα μάζεψε όλα, έφυγε σε μια μακρινή χώρα και εκεί σκόρπισε την περιουσία του ζώντας μέσα στην ασωτία. Από το Ευαγγέλιο του Λουκά 15:13
Πίσω στη Μυρμηγκοχώρα γρήγορα!
M
Πίσω στη Μυρμηγκοχώρα γρήγορα!
ια φορά κι έναν καιρό στη Μυρμηγκοχώρα ζούσε ένα μυρμηγκάκι αλλιώτικο από τ’ άλλα. Ξυπνούσε πολύ αργά κάθε πρωί και δεν ήθελε να εργάζεται, όπως τ’ άλλα αδερφάκια του. Αγαπούσε πάρα πολύ τη μουσική και το τραγούδι. Του άρεσε ν’ ακούει μουσική ασταμάτητα, να τραγουδάει και να χορεύει. ΄Ήθελε να γίνει κιθαρίστας και τραγουδιστής και γι’ αυτό έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε και η αλήθεια είναι ότι τα κατάφερνε πολύ καλά. Σαν όλος ο μυρμηγκολαός έπιανε δουλειά από το πρωί, αυτό δεν το κούναγε ρούπι, το έριχνε στα δικά του... Δήλωνε σε όλους πως δε θα κάνει ποτέ την ανιαρή τους τη δουλειά, πως αυτός ήταν ξεχωριστός και θα γινόταν σύντομα μεγάλο αστέρι στο μουσικό στερέωμα. ΄Όλοι προσπαθούσαν να τον πείσουν ότι δεν είναι έτσι, ότι υπάρχει καιρός για κάθε πράγμα και πως “νηστικό μυρμήγκι” δε χορεύει! Του εξήγησαν ότι πρέπει να εφοδιαστούν με τρόφιμα για το χειμώνα, για να μπορέσουν να ζήσουν κι αν δεν το κάνουν αυτό τώρα, το χειμώνα πώς θα τραγουδάει και θα χορεύει με άδειο στομάχι;
8
Πίσω στη Μυρμηγκοχώρα γρήγορα!
-Εγώ θέλω τώρα να ξεκουράζομαι, ν’ ακούω και να παίζω μουσική, έλεγε και ξαναέλεγε, και δε με νοιάζει καθόλου για μετά. -Ευτυχώς, που δεν έχουμε κι εμείς την τρέλα σου! του έλεγαν, αλλιώς θα πηγαίναμε χαμένοι! Αλλά και οι γονείς του, μάταια προσπαθούσαν να του αλλάξουν τα μυαλά. -Παιδί μου, όλα αυτά που κάνεις τώρα θα τα απολαύσεις πλούσια το χειμώνα, του έλεγαν, τώρα έλα κι εσύ να εργαστούμε. ΄Όμως, αυτό σαν απάντηση ή άκουγε μουσική στη διαπασών ή έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε. Μια μέρα, μια ομάδα μυρμηγκιών ειδοποίησε τη χώρα πως βρήκαν καταγής σ’ ένα μέρος, ένα μεγάλο σακί με λαχταριστούς σπόρους. Ένας αγρότης κουβαλούσε το σακί, αυτό έσπασε και από μέσα ξεχύθηκε όλος ο πολύτιμος θησαυρός. Ο αγρότης άφησε όλους τους σκονισμένους σπόρους εκεί κι έφυγε. Αμέσως, χτύπησε συναγερμός στη Μυρμηγκοχώρα. ΄Όλα τα μυρμήγκια που βρίσκονταν εκεί έτρεξαν στον τόπο, όπου ήταν ο θησαυρός και μαζί τους πήγε, ακολουθώντας με το πατίνι του και με τα ακουστικά στ’ αυτιά, ακούγοντας μουσική, το τεμπέλικο μυρμηγκάκι, όχι για να βοηθήσει, αλλά έτσι για να παρακολουθήσει το γεγονός και να κάνει τη βόλτα του. ΄Ήταν μεσημέρι. Η ημέρα ήταν πολύ ζεστή κι ο ήλιος έκαιγε. Ακριβώς απέναντι, σε μια τεράστια κερασιά, μέσα στον παχύ ίσκιο των φύλλων της καθόταν νωχελικά μια ομάδα τζιτζικιών. Τα τζιτζίκια έπιναν τους δροσερούς χυμούς από τους γλυκούς καρπούς της κερασιάς και έπαιζαν μια εκκεντρική, μοντέρνα μουσική με τις κιθάρες τους τις ηλεκτρικές, με τα ντραμς τους και το σαξόφωνό τους. Ολόκληρο μουσικό συγκρότημα είχαν στήσει πάνω στο δέντρο και τραγουδούσαν και χόρευαν, γεμάτα κέφι και χαρά. Τα τζιτζίκια, όταν είδαν τα μυρμήγκια να έρχονται μέσα στο φοβερό λιοπύρι και να πιάνουν αμέσως δουλειά, άρχισαν όλα μαζί μ’ ένα στόμα να τα κοροϊδεύουν και να τα πειράζουν. -Δουλέψτε κορόιδα! έλεγαν και ξαναέλεγαν, τι ξέρετε εσείς από ζωή; τους φώναζαν. Εσείς γεννηθήκατε, για να είσαστε σκλάβοι!
Πίσω στη Μυρμηγκοχώρα γρήγορα!