ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΚΑΡΔΙΑ ΛΑΧΤΑΡΑΕΙ
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ
Ξαφνικά δέχτηκα ένα επείγον τηλεφώνημα κι άφησα βιαστικά τη βολή του σπιτιού μου για να χαθώ μέσα στο σκοτάδι της κοινωνίας, όπου η αστυνομία ζητούσε έναν ποιμένα να βοηθήσει. Σε λίγα λεπτά βρισκόμουν σ’ ένα γκαράζ, και βρήκα απ’ έξω μαζεμένη την οικογένεια και τους περίοικους, βυθισμένους σε ανείπωτη θλίψη. Είχαν βρει τον γιο τους κρεμασμένο μέσα στο γκαράζ. Σε μια στιγμή απελπισίας ο μικρός έφτιαξε μια θηλειά, ανέβηκε στη σκάλα και πήδηξε στο κενό και στην αιωνιότητα. Ποτέ δεν θα ξεχάσω το κενό τους βλέμμα όταν ρώτησα γιατί δεν ζήτησε τη βοήθεια της εκκλησίας ο μικρός: «Γιατί να το κάνει;» μου είπαν…
Στην άλλη άκρη της πόλης, στο δικό μου σπίτι, ένας επισκέπτης μου, ηγέτης στο χριστιανικό έργο, χύνει δάκρυα απελπισίας. Τον βαραίνουν οι ενοχές της απιστίας του, και η ψυχή του διψάει για επικοινωνία και λίγη συντροφιά, για ένα καταφύγιο. Για να βρει συντροφιά πρέπει να μπει σε αεροπλάνο για να βρει κάποιον να
