Mijn zoontje kan echt prachtig wuiven. Iets meer dan anderhalf jaar oud, maar hij zwaait al met
een klasse waar Sinterklaas en koning Filip nog heel wat van kunnen leren. Elegant ook. Dat
heeft ie vast van zijn moeder. Het allerliefst gaat hij mee naar de supermarkt om er als een echte
keizer plaats te nemen in de kar. Voetjes door het ijzer, handjes op het handvat, tenminste tot
hij aan zijn veroveringstocht van het zwaaien begint. Iedereen die dan in de buurt van de kar
komt, wordt vriendelijk begroet met een sierlijke zwaaibeweging. Vaak gecombineerd met een
glimlach. Hij maakt daarin geen onderscheid tussen jong en oud, man of vrouw, mooi of iets
minder mooi. Een kind kent geen vooroordelen. Wat ons wel is opgevallen is dat hij op sommige
momenten vlot de aandacht weet te trekken van de andere winkelende mensen terwijl er op
andere tijdstippen nauwelijks reactie komt op zijn enthousiast gewuif.