“Papa, ik weet wat ik later wil worden: Lego Master!” Zo sprak mijn oudste zoon onlangs. Nochtans was hij het voorbije jaar van zijn nog prille leven er rotsvast van overtuigd dat er een carrière als astronaut op hem lag te wachten. Daar was zijn vorige juf niet vreemd aan, die had de klas ‘ruimtevaarder’ van Kommil Foo voorgeschoteld. Je kan niet vroeg genoeg beginnen met kinderen een degelijke muzikale opvoeding te geven, zo moet zij — terecht overigens — gedacht hebben. Maar vanaf nu zitten we dus met een aspirant-Lego Master in huis. Dat betekent concreet dat zijn verjaardagscadeaus onlangs ook voornamelijk uit bouwblokjes bestonden. Hij heeft er zelfs een ‘brickshop’ — zo heet dat blijkbaar ook bij de échte Lego Masters — voor ingericht waar hij in enkele dozen, met allemaal kleine vakjes erin, zijn verschillende stukjes ordent. En waar hij dan gretig in kan graaien als hij zin heeft in een bouwsessie. En daar heeft ie altijd zin in.
