DE WERELDVERBETERAAR
(ROMANTISCH) KOKEN MET LOKALE PRODUCTEN
Ik ben een romantische ziel , ik kan het alleen heel goed verbergen. En dus besluit ik om deze maand een romantisch etentje voor te bereiden voor mijn vrouw. In mijn zoektocht om de wereld een stukje beter te maken, kies ik daarbij enkel voor lokale producten. Want wie de wereld wil verbeteren, moet in zijn eigen keuken beginnen. In deze rubriek zoeken we naar de kleine dingen die we kunnen doen om onze wereld ietsje beter te maken. Want de wereld verbeteren, dat is makkelijk gezegd. Maar wat is haalbaar? En wat niet? Deze maand: koken met lokale producten.
november 2021 I p 44 - 45
Ik zet mij aan een tafeltje bij De Goedzak en Roos Met Witte Stippen, de zero waste-shop van Babs en Iris in Geel Ten Aard. Zij helpen mij binnen deze rubriek met raad en daad. Ik leg hen mijn voorstel voor. Beide dames zijn meteen enthousiast en beginnen mee na te denken. Amper enke-
“IK KOOK WAT WATER, MENG ER DE SUBSTANTIE ONDER EN BEGIN BALLETJES TE ROLLEN.” le minuten later heb ik al een draagtas vol met drankjes, ingrediënten en groenten, meer dan genoeg om een stevige portie punten te scoren op de spaarkaart van mijn huwelijk. De dag der romantiek is aangebroken. Stiekem begint mijn romantisch dineetje ’s ochtends al. Nog voor mijn vrouw naar haar werk gaat, trakteer ik haar op een portie granola. Die is afkomstig van Super-helt uit Lommel. Bezieler Stijn Brusselaers kwam toevallig net zijn granola-dispensors aanvullen en de lege emmers waarin hij die eerder al leverde terug ophalen, toen ik ook in de winkel was. Hij vertelde me dat hij vroeger te veel snoepte en om zijn eetpatroon te veranderen zelf granola ging maken. Hij weerde daarin bewust de geraffineerde suikers. Wel gebruikt hij een vleugje olijfolie en een beetje agavesiroop. Mijn vrouw is alleszins aangenaam verrast. Ik proef zelf ook even. De granola is duidelijk minder gezoet dan de exemplaren die je in de gemiddelde supermarkt vindt. Wat best aangenaam is, want die vind ik persoonlijk te zoet om op een lege maag te verwerken te krijgen. De eerste punten zijn binnen.
APERITIEF MET EEN HAPJE Terwijl mijn vrouw naar haar werk is, en de kindjes op school zijn, heb ik rustig de tijd
om mijn menu te overlopen dat ik samen met Iris en Babs besproken heb. Als aperitief heb ik iets bijzonders meegekregen. Een ‘Falafel Mix’ van Bam!, een Brussels bedrijf. Een pot vol met een poederachtige substantie. “Heel makkelijk om te maken”, had Babs me vooraf verteld. “Je kookt even wat water, mengt alles erin, rolt balletjes en die bak je even in de pan. Kan zelfs als volledige maaltijd, maar ook perfect als aperitiefhapje.” Aangezien ik niet de handigste ben, zou ik zelfs in staat zijn om zoiets eenvoudigs nog te laten mislukken. Maar goed, we gaan het proberen. Als ’s avonds de kindjes in bed zitten, begint de romantische avond. Ik kook wat water, meng er de substantie onder en begin balletjes te rollen. Dat lukt vlot, ik krijg ze makkelijk mooi rond. Volgens de gebruiksaanwijzing moet ik er twintig kunnen rollen van één pot. Ik merk dat ik de eerste exemplaren iets te klein heb gemaakt, de volgende zijn wat groter. Ik tel er 23 als alles op is. 24, want aan mijn handen hangt er ook nog heel wat plakkerij, daar kan ik er nog net eentje extra van maken. Ik was mijn handen en begin te bakken. Het ruikt alvast heerlijk, de hele keuken en woonkamer vult zich met een kruidige geur. De balletjes zijn snel klaar. Stiekem proef ik er al eentje. De samenstelling lijkt als twee druppels water op gehaktballen, de smaak is die van falafel. Ik serveer er een aantal op een bordje en schenk als drankje een kombucha in van Selia & Scob, een merk van een dame uit Balen die de drankjes zelf maakt. “Gezond en goed voor de spijsvertering”, vertelde Iris mij. Ik had er nog nooit van gehoord, maar blijkbaar is het een drankje dat in bepaalde middens heel erg aan populariteit aan het winnen is. Het ruikt
