TOERISME
1
DE MOEZEL IS ALTIJD EEN BEETJE FEEST
BERNKASTEL-KUES – Het waren geen lieverds, maar we hebben toch wel wat te danken aan de Romeinen. Denk aan aquaducten en mozaïeken. 50 jaar voor Christus veroverden ze de Moezelregio in wat nu Duitsland heet en begonnen ze met het massaal aanplanten van druivenstokken. Een iets of wat Romein was namelijk een lief hebber van wijn. Van de Romeinse inspanningen van weleer plukken we nu nog altijd de vruchten. Letterlijk. Die Romeinen hadden namelijk in de gaten dat een in een leisteenbodem groeiende druivenplant een lekkere, mineraalrijke wijn oplevert. Zeker op de zuidelijk gerichte flanken staan de stokken lekker warm en vaak ook uit de wind. Nog een plus: de Moezelvallei heeft een microklimaat met meer uren zon dan vele andere delen van Duitsland. Het kan toeval zijn, maar dat hebben we ook gemerkt tijdens onze minivakantie begin oktober.
PIEPENDE ZON
Als bestemming kozen we de Mittelmosel, een streek die zich uitstrekt tussen Trier en Zell, en – om nog wat concreter te zijn – de streek rond het populaire stadje Bernkastel-Kues, waar zich de grootste aaneengesloten wijngaard langs de Moezel bevindt. Midden in die reuze wijngaard ligt het dorpje Lieser, 1.300 inwoners sterk en onze uitvalsbasis voor de komende dagen. Lieser is bekend van het gelijknamige kasteel, dat momenteel dienst doet als luxe hotel en prominent aan de dorpsingang ligt.
november 2021 I p 6 - 7
Het miezert wanneer we even ten zuiden van Sankt Vith het bordje Bundesrepublik Deutschland voorbij rijden. Het gaat van kwaad naar
erger. In de Eifel krijgen we er nog een lading mist bij. Vanaf Kreuz Wittlich begint het uit te klaren en wanneer we onze auto parkeren in het Moezeldorpje Lieser, komt de zon piepen.
HONINGBERG Wie ons kent, weet dat we van een flinke wandeling houden en daarom trekken we maar meteen de wandelschoenen aan. Autorijden hebben we vandaag al genoeg gedaan en dus kiezen we voor een wandeling die vanuit het dorp zelf start. We laten ons verleiden door de Honigberg-Tour, de honingbergtoer dus. De naam alleen al. De brochure kondigt de wandeling aan als makkelijk, ze is dik 7 km lang en aussichtsreich. Om op de route te komen gaat het eerste stuk toch flink omhoog via een slingerweg door de wijngaarden. Eens boven op het plateau sta en stap je midden de druivenvelden. Het uitzicht is spectaculair. Zover je kijken kan, strekken wijngaarden zich uit. Een gedachte speelt de hele tijd door het hoofd: ‘Wie in godsnaam drinkt toch al die wijn op?’ Het kerkje van Lieser en de huizen errond doorbreken het lichtgroene woud. Intussen is de zon er helemaal doorgekomen. Zonnestralen schitteren op het wateroppervlak van de Moezel.
NORMALE OOGST
2
Hoewel het toch al begin oktober is, hangen er nog veel druiven aan de ranken, dik gezwollen van het sap. We ontmoeten een aantal plukkers die net klaar zijn met hun taak en als beloning voor gedane arbeid een fles rondgieten. Hoe de oogst dit jaar is, willen we weten. “De zomer was niet goed, veel te nat”, vertelt de man op de tractor. “Maar september heeft veel goed gemaakt. Als oktober nu nog goed blijft, gaan we dit jaar een normale oogst hebben.”
