Jack Damen knoopt aan met kampioenentraditie

1 2

MOL – Jack Damen (8) is de onbetwistbare kampioen motorcross bij de VLM/JMS in de reeks initiatie 65 cc. Om op dat hoogste schavotje met de champagne te mogen spuiten, won hij maar liefst 18 van de 23 races waar hij aan deelnam. Alle andere keren stond hij te pruilen op de tweede stek. Uiteraard kan en moet hij momenteel terugvallen op alle denkbare steun van zijn familie. Steun die met meer dan hart en ziel gegeven wordt. En de ambitie brandt: “Volgend jaar wil ik in een hogere reeks wéér kampioen worden.”

Als het over motorcross gaat is de Kempen, met de heilige grond van de legendarische Keiheuvel, een bastion waar niemand omheen kan kijken. Plak alle nationale en internationale titels van grootheden als René Baeten, André Vromans, Sylvain Geboers, Eric Geboers en Joël Smets (met excuses aan al diegenen die we niet vermelden) achter mekaar en je krijgt een file waar geen enkele ochtendspits tegenop kan boksen. En nu maakt Jack Damen zich op om stapsgewijs zijn wagonnetje aan te haken. Want hij heeft de smaak van het succes te pakken. En daarbij de pit en het karakter om lang door te bijten. Dat noemen ze: uit kampioenenhout gesneden. Krijgen we een nieuwe, grote Kempense kampioen?

Jack, nogal wat jongens van jouw leeftijd kiezen als sport al snel voor voetbal, willen wielrenner worden of misschien wel tennisser. Jij bent motorcrosser, hoe komt zoiets? Jack Damen: “Toen ik zesenhalf jaar was, heeft mijn mama (Liesbeth, nvdr.) me ingeschreven om bij de aspiranten te gaan crossen. Ik vond dat best leuk, dat crossen, en het ging altijd beter en beter. Volgens mijn mama ben ik er wel eentje die graag wint. Nu heb ik mijn eerste volledige crossjaar achter de rug. En ik ben kampioen. Volgend seizoen zal het zwaarder worden, maar ik ga de hele winter goed trainen want ik zou graag opnieuw kampioen worden.”

Veel mensen denken dat motorcross enkel aan de gashendel draaien is en daarmee is de zaak af. Is het een zware, fysieke sport? Jack: “Zeker weten! Het is veel meer dan dat! Je moet voortdurend schakelen, remmen, optrekken, de juiste lijnen en de juiste sporen kiezen… Fysiek is het toch wel erg zwaar.” Opa Marc: “En er komen natuurlijk ook valpartijen bij. Voor zo’n ventje is een moto van pakweg 50 kilo weer recht krijgen niet vanzelfsprekend. Als hij valt, staat hij te vloeken en met zijn armen te zwaaien van ‘kom me eens helpen’.” Jack: (resoluut) “Maar daar ben ik beter in geworden, tegenwoordig krijg ik mijn moto al wel zelf recht.”

Ik heb het even opgezocht, jullie vlammen echt al tegen 60 km/u over het circuit. Ben je dan soms niet bang? Jack: “Neen, ik ben echt niet bang van die snelheid, die wil ik juist halen. Op de rechte stukken durf ik zeker al wel mijn vijfde versnelling te gebruiken, net om die snelheid te halen.”

Jij wil er best zelf wel veel voor doen, maar je moet toegeven dat je familie er veel – zo niet alles – aan doet om je te steunen? Ma Liesbeth en pa Kenny: “Jack traint best veel en graag. Soms is dat één, soms twee keer per week. Nu, in eigen land zijn de mogelijkheden wel heel erg beperkt geworden. We gaan eens naar Lommel, naar Genk of Lille en trekken geregeld over de grens naar Nederland, waar er veel meer mogelijkheden zijn. Dit jaar zit er, dankzij trainer Jurgen Bijnens, zelfs een meerdaagse trainingssessie in Spanje in om op hardere ondergrond te leren crossen. Hij wil er wel alles voor doen om top te zijn.”

Liesbeth, als ik het goed begrijp ben jij het die Jack gestimuleerd heeft om te gaan crossen. Is dat een speciale keuze? Liesbeth: “Wij gingen als kind met mijn vader toch wel geregeld naar de cross kijken. Toen Jack nog een kleutertje was, kochten we hem een elektrisch vierwielertje. (glimlacht) Dat ging goed tot we eens naar een demonstratie gin-

“IK BEN NIET BANG VOOR DE SNELHEID. OP DE RECHTE STUKKEN DURF IK ZEKER NAAR MIJN VIJFDE VERSNELLING SCHAKELEN.”

gen kijken op de Keiheuvel. Toen hij die tweewielers zag, was er geen houden meer aan, dat moest hij ook hebben. Hij ging meteen elke zaterdag oefenen met opa. Die had bij vrienden ergens een terrein gevonden waar ze een aantal springbergen in gemaakt hadden. Daar moest hij oefenen om goed te leren schakelen. En ik vermoed dat we nog voor een lange rit staan als ik zie hoe gedreven Jack is.”

Je vijfjarige dochter Ellis lijkt me meer een ‘knutselsmurfje’. Of heeft zij ook die microbe te pakken? Liesbeth: “Ze heeft het wel geprobeerd maar ze vond het niet leuk. Ze gaat liever paardrijden en voetballen bij KFC Mol. Jack voetbalt daar ook buiten het crossseizoen, hij is keeper.”

Jack, na zo’n cross of na een training ziet je moto er best smerig uit. Hoe zit het met de opkuis en de schoonmaak? Opa Marc: (lacht smakelijk) “Ik noem hem altijd ‘onze saloncrosser’. Het poetswerk en het sleutelen is voor mijn rekening. Maar – eerlijk toegegeven – ik doe dat doodgraag. Zijn pa Kenny en ik onderhouden alles zelf. Voor sommige items

kloppen we wel eens bij een specialist aan. Ik ben verdorie zelf net nog gestart met een cursus in het avondonderwijs om zo een motor technisch nog beter te doorgronden.” Jack: “Da’s waar, ik heb mijn moto nog maar nul keer zelf gekuist!” Opa Marc: “En als hij dan bokkig is, want dat karaktertje zit er wel in, dan reageert hij zich af. Dan schrijft hij in het groot ‘STOMME’ op de flank van mijn auto. Die M te weinig nam ik er graag bij. Ik heb er lang mee rondgereden zonder mijn auto te kuisen. En dan zit hij zelf achter een hoekje ook stiekem te lachen.” Oma Hilde: ”Wat mij ongelooflijk opvalt, is hoe plots hij verandert eenmaal hij zijn racehelm opgezet heeft. Dan heeft hij voor niemand nog oog, dan is hij helemaal gefocust. Je voelt zelf hoe de adrenaline dan door zijn lijf giert.” Op het podium van het kampioenschap stond je vrolijk champagne te spuiten. Ontbraken daar niet een paar mooie, jonge dames? Jack: “Pffffffffffffff….” Oma Hilde: “Op een cross kwam er eens een meisje naar de camper om te vragen of Jack niet even mee wilde komen. Hij was plots spoorloos.”

Een heel ander vraagje. Jij zal nog even naar school moeten, hoe zit het daar? Jack: “Ik zit nu in het derde leerjaar van basisschool Stapsteen in Mol-Sluis. Bij meester Willem, een toffe! Daarvoor heb ik enkel juffen gehad. Mijn vrienden reageren normaal op het feit dat ik crosser ben. Gelukkig.” Liesbeth: (trekt wenkbrauwen behoorlijk omhoog) “Op schoolvlak moet je hem toch ach-

3

ter de veren zitten. Leren is niet zijn favoriete bezigheid. Hij heeft ook niet echt andere hobby’s. Lezen zit er niet in. Af en toe eens met zijn mountainbike door een veld razen, dat wel. Ook tv is niet zijn ding, het enige wat hij bekijkt zijn filmpjes over crossen op YouTube. Zelfs op zijn Nintendo staat er een cross-spel.”

Heeft hij ooit al eens een spreekbeurt mogen geven over zijn hobby? Liesbeth: “Dat zal nog iets te snel zijn, denk ik. Maar na de vakantie mocht hij iets mee naar school nemen om te tonen waarom zijn vakantie leuk geweest was. Dat werd… zijn beker van de Keiheuvel. Apetrots!”

Het moet voor de hele entourage toch een hele puzzel zijn? Opa Marc: “Het is altijd druk, druk. Alles draait rond de cross. Maar als we op pad gaan met de mobilhome is er altijd amusement. Jack en Ellis hebben in dat wereldje hun eigen vriendenkring opgebouwd. Net als wij, een barbecue, een pintje… Enkel op de vrijdagen probeer ik het sober te houden om zaterdag met een frisse kop langs het parcours te staan.” Bij dit gesprek waren de ouders van mama Liesbeth aanwezig. Uiteraard zijn ook de andere grootouders Ria, Alois en vake Fik (de mascotte en overgrootvader van Jack) hondstrouwe supporters.

Tekst: Jef Aerts

Foto 1: Jack met zijn zusje, papa en mama. Foto 2: Tijdens een wedstrijd. Foto 3: Bij een titel hoort (kinder)champagne.

BETONNEN TRAPPEN | POLIERWERKEN

t. 0489 37 68 14 | info@damenbetontrappen.be www.damenbetontrappen.be | damen_betontrappen

KOOKTIJD

VAN EENVOUDIG AARDAPPELMESJE TOT LUXUEUZE BIG GREEN EGG

Turnhout – In hartje Turnhout, meer bepaald in de Leopoldstraat, vind je Kooktijd, de winkel van zaakvoerster Caroline Verdick. Kooktijd biedt zowel voor de beginnende als voor de ervaren kok alle mogelijke keukengerei aan. “Door de enorme keuze aan materialen is het niet altijd eenvoudig om precies dat gerei te vinden dat aansluit bij jouw persoonlijke smaak”, vertelt Caroline enthousiast. “Dan zijn wij er om te helpen, met advies op maat.”

Twaalf jaar geleden maakte Caroline van haar hobby en passie haar beroep. Ze opende een eigen kookwinkel. Kooktijd was geboren. En die passie voor het koken helpt haar uitstekend om elke kok, beginnend, gevorderd of professioneel, van het juiste advies te voorzien. “Koken is uiteraard een erg persoonlijk gebeuren. En daarom werk je beter met keukengerei waar je je prima bij voelt”, gaat Caroline verder. “En daar helpen wij je graag bij.” De markt van potten en pannen, en bij uitbreiding alle keukenmateriaal, staat niet stil. Caroline maakt er dan ook een erezaak van om eerst alle nieuwigheden uitgebreid te testen alvorens ze in haar assortiment op te nemen. “Achteraan in de winkel hebben we een demonstratiekeuken. Of het nu gaat om keukenpannen, juicers of mandolines, we proberen ze eerst uit. Enkel zo kunnen we de kwaliteit waarborgen en onze klanten van de beste service voorzien.”

BIG GREEN EGG

Wie ondertussen zijn deugdelijkheid meer dan bewezen heeft, is de Big Green Egg. “Het is een fantastisch product”, aldus Caroline. “Ik vind dat je het zelfs oneer aandoet door het een barbecue te noemen. Het is eerder een keuken op zich. Je kan het werkelijk voor alles gebruiken: slow cooking, als oven, om te grillen, bakken, wokken en roken, voor een stoofpotje, voor pizza, brood,… noem maar op.” Het groene ei werd tijdens de coronamaanden een ware hype. En dat is het nog altijd. “Tijdens die maanden was het ‘verlof in den hof’”, lacht Caroline. “En daar past de Big Green Egg perfect bij. Het is ten eerste uniek keramiek, wat het erg kwaliteitsvol en geschikt maakt om extreme temperaturen aan te kunnen. Daarnaast zorgt onder andere de vorm voor een perfecte luchtcirculatie. Hierdoor gaart het voedsel steeds gelijkmatig.”

EINDELOZE MOGELIJKHEDEN

De unieke combinatie van constructie en fabricage enerzijds en de keramiek anderzijds maakt van Big Green Egg een erg duurzaam product. Je koopt het als het ware voor de rest van je leven. “Niet alleen de mogelijkheden zijn eindeloos, waardoor je het erg vaak kan en zal gebruiken, maar zelfs na honderdduizend bakmomenten zal je niets inboeten aan kwaliteit. Bovendien is het erg eenvoudig in gebruik én onderhoud.” andere producten bij Kooktijd. Niet in het minst voor de Jura koffievolautomaten. Maar sowieso ben je bij Kooktijd steeds verzekerd van prima kwaliteit, duidelijk advies en een uitstekende service. Kom dat alles zeker ontdekken tijdens de Pre-Christmas Shopping op zondag 27 november. Tussen tien en zes uur kan je naast een hapje en drankje ook genieten van leuke demo’s. Een ideaal moment om kennis te maken met Caroline, haar rechterhand Chris en Kooktijd.

Leopoldstraat 8, Turnhout Tel. +32 (0)14 75 70 75 info@kooktijd.be www.kooktijd.be Open: Di tot za: 10 tot 18 uur Zo en ma gesloten Kooktijd kooktijd

“EEN BIG GREEN EGG IS NIET ZOMAAR EEN BARBECUE. HET IS EEN ECHTE KEUKEN OP ZICH.”