Column: Geld en Geduld

Hoe is het leven in Londen? “Eigenlijk wonen we niet meer echt in Londen. Niet zo lang geleden hebben we een huisje gekocht in Stotfold, Bedfordshire, een beetje buiten de stad. We waren het beu om te huren en wilden een huisje met een tuin. Dat is in Londen echt onbetaalbaar. Weet je, het is een cliché, maar Londen is echt duur. We betalen nu minder aan hypotheek dan we destijds in Londen aan huur betaalden. Terwijl ons huis veel groter is dan wat we toen hadden. Ik herinner me een bezoek aan een pub, een heel eind buiten de stad, toen we op zoek waren naar een huis. We bestelden een paar biertjes en wat snacks, en toen we achteraf de rekening vroegen, bleek het nog geen 10 pond te zijn. We waren er zeker van dat de barman een fout had gemaakt, zo gewoon waren we aan de Londense prijzen. Daar betaal je zo’n 8 pond per pint.”

Tegenwoordig pendel je dus met de trein naar de stad? “Klopt. Veel aangenamer dan de tube, waar je in de spits als sardienen in een blik bij elkaar staat. In de trein heb ik altijd plaats. Ik werk ook vaak vanuit filmstudio’s en die bevinden zich allemaal buiten de stad. Soms gaan er maanden voorbij voor ik nog eens in Londen kom.”

Je zei daarnet zelf dat Londen niet ver van

“ED SHEERAN IS EEN SUPERVRIENDELIJKE KEREL!”

België is. Wil dat ook zeggen dat de mentaliteit vergelijkbaar is? “Nee, Engeland is echt niet te vergelijken met België. In Londen alleen al wonen ongeveer evenveel mensen als in België. Het grootste verschil is wellicht het feit dat het een eiland is. De eilandmentaliteit leeft hier heel sterk. Zelfs voor de Brexit beschouwden ze zich echt als apart van Europa. Ze zijn zelfs een beetje achterdochtig tegenover alles wat van het vasteland komt. Een instituut als de Europese Unie, bijvoorbeeld, vertrouwen ze niet. Het feit dat die macht over hen zou kunnen uitoefenen, daar hebben ze het heel moeilijk mee. Beetje hypocriet, want door de geschiedenis hebben de Britten zelf over zo veel overzeese gebieden geregeerd. Gelukkig verandert die achterdocht nooit in xenofobie. Agressie tegen migranten of andersgezinden zie je in Londen heel weinig. Andere culturen worden veel gemakkelijker aanvaard dan in pakweg de VS.”

4

Je hebt een tijdje in Amerika gewoond en nu in Engeland. Heb je dan een Brits of een Amerikaans accent? “Het wordt almaar Britser, maar de eerste maanden in Londen had ik een heel erg Amerikaans accent. Logisch, want ik had net drie jaar in de States gewoond. Dat zorgde soms voor geestige situaties. Toen ik nog niet lang in Londen was, droeg ik op een zomerse dag een jurkje. Op de tube was ik met een Amerikaanse vriendin aan het praten over het weer en ik zei: ‘I decided not to wear pants today.’ Gekke blikken dat ik kreeg van omstaanders! Ik wist nog niet dat je in de UK trousers zegt in plaats van pants en dat pants gewoon een onderbroek is. Ook verwarrend: de tijd. Half zeven is half six, verkort voor half past six. Dat was even wennen.”

Was het los van de taal moeilijk aanpassen? “Nee, dat vind ik niet. Toen ik naar de Verenigde Staten verhuisde, was de cultuurschok groter. Hier in Engeland kon ik me veel meer vinden in de mentaliteit. Mensen zijn heel uitnodigend en staan, zoals ik al zei, open voor andere culturen. Het cliché dat Britten gereserveerd zijn, heb ik eigenlijk niet echt gemerkt. De ‘posh’ Britten misschien, maar de gemiddelde Brit is vriendelijk en open. Het feit dat het veel dichter bij België is, maakte het ook eenvoudiger om me hier thuis te voelen. Al heb ik daar door corona al een tijdje geen voordeel meer van.”

Beleven jullie de coronacrisis daar anders? “Goh, ik denk dat het een beetje hetzelfde is. Wat het moeilijk maakt, is het feit dat je je familie in het buitenland niet kan zien. Toen mijn stiefpapa overleed, ben ik 24 uur naar België mogen gaan voor de begrafenis. Daar heb ik superveel administratie voor moeten invullen en mijn verloofde mocht niet mee. Heel moeilijk, vond ik dat. De coronacrisis heeft mij echt heel afgezonderd doen voelen van mijn familie, en het is nog steeds niet evident om te reizen. Mijn metekindje is in januari geboren en ik heb hem pas eind augustus kunnen ontmoeten.”

Maakt die Brexit reizen naar België ook niet moeilijker? “Reizen wordt misschien iets ingewikkelder, maar ik denk dat de Brexit het vooral lastiger maakt voor mijn vrienden en familieleden. Zij hebben plots een geldig paspoort nodig als ze op bezoek willen komen. Zelf zit ik niet in zo’n moeilijke situatie: na zes jaar in het Verenigd Koninkrijk kan ik eindelijk mijn burgerschap aanvragen, maar ik behoud ook mijn Belgische nationaliteit. Het beste van twee werelden dus. Ik kan zonder probleem hier blijven werken en wonen.”

Denk je ooit nog terug te komen naar België? “Er liggen nog heel vakanties in België in het verschiet, maar we blijven hier. Wanneer we in België zijn, dan willen we altijd langer blijven, maar mijn carrière is hier, en ik wil aan bekende films blijven werken. Los daarvan woon ik hier ook heel graag. Het feit dat ik binnen enkele maanden citizen ben, toont wel hoe serieus ik ben om hier te blijven.”

Tekst: Stijn van Osch

Foto 1: Het huis van Nele en haar gezin. Foto 2: Nele en haar verloofde, bij de première van de film Yesterday. Foto 3: Nele, druk aan het werk. Foto 4: Ook in Stotfold wordt er voor de Rode Duivels gesupporterd. Foto 5: Stotfold Church.