Er zijn geen zekerheden meer in het leven. Als zelfs de Tour de France al in de maand september gereden wordt. Ik moet eerlijk toegeven dat ik die Tour deze zomer wel gemist heb, veel meer nog dan festivals of verre vliegreizen. Rustig de batterijen opladen terwijl Michel Wuyts en José De Cauwer op de achtergrond een vlakke rit van vier uur naadloos aan elkaar breien. Ik kijk daar elk jaar weer naar uit. We hebben op die manier ook immense kansen laten liggen. We hadden dat duo bijvoorbeeld makkelijk die persconferenties met de coronacijfers kunnen laten becom- mentariëren. “Zie die cijfers stijgen, José, ram bam bam!” Of: “Coronake, coronake, wat doe je nu?” Ik zou gekluisterd aan mijn televisietoestel hangen.