Soms sneeuwt het in de lente, soms valt er geen druppel in de zomer. En dan komt plots de ontlading: regen! Wij stonden alvast te dansen als een klein kind toen de eerste druppels in augustus onze verdorde gazon kwamen verblijden. Dat dansen hadden we al eerder gedaan, een regendans. Maar het mocht niet baten. Wellicht had mijn gedans – vooral stijlmatig – weinig indruk gemaakt en dachten die weergoden ook: dáár ga ik de kraan hier echt niet voor open- draaien. Een mens kan maar proberen. Het ergste is dat na twee dagen gedruppel het gemor alweer de kop op stak: dat de zon dringend opnieuw moest gaan schijnen. Het gras is altijd groener aan de overkant.
