Pitch 03, 2017

2017 3

In dit nummer o.a.

GELPENBERGSE TANKWAL MARGOT VAN BODEGOM PITCHTROFEE 2017 FAUNA EN FLORA TUSSEN TEE EN GREEN EERSTE CAMPERCUP

De Gelpenberg Meer dan een rondje golf!

COLOFON 40e jaargang nummer 3 (september 2017)

IN DIT NUMMER

Drentse Golfclub ‘DE GELPENBERG’ Opgericht 3 augustus 1970 Gebbeveenweg 1, 7854 TD Aalden E-mail: info@dgcdegelpenberg.nl http://www.dgcdegelpenberg.nl Bank rek.nr. NL50INGB0676637558 Bestuur C.G.M. (Marcel) Kocks, voorzitter Mw. M. (Margo) van Bodegom-van Kersen, secretaris F.R. (Frank) de Jong K. (Kars) Klok N.H. (Niels) van der Scheer W.H. (Wim) Schonewille D.W. (Dick) Westera Commissies Zie de website:http://www.dgcdegelpenberg.nl Secretariaat Clubmanager: Mw. E. (Ellen) Kroes E-mail: clubmanager@dgcdegelpenberg.nl Clubsecretaresse: Mw. C. (Colette) Huizinga E-mail: secretariaat@dgcdegelpenberg.nl Tel. 0591-371929 Professionals Ralph Grinwis en Gijs Kras E-mail: grinwis.golftraining@gmail.com gijskras@hotmail.com Golfshop Tel. 0591-372174 Brasserie Tel. 0591-371784 Redactie A.A.A. (Toon) Liefkens, voorzitter Mw. J. (Jeanette) Beltman, hoofdredacteur P.J. (Piet) Hettinga Mw. C.F. (Carla) Kohrman H. (Henk) ten Oever E-mail: pitchredactie@gmail.com Drukkerij Van Liere Media

2

Zie pagina 24

PAGINA 3 Voorwoord redactie 4 Nu sal elckeen soeken onse vrient te wesen 7 De Gelpenberg tankwal 9 Margot van Bodegom 13 Stille krachten 14 Pitchtrofee 2017 17 Bedrijfslid in beeld 19 Par-3 challenge 20 Fauna en flora rondom de baan 23 Van tee tot green 24 Eerste campercup 26 Een beetje bloot 27 Vriendinnendag 28 Welkom/Roelof's brigade 30 Chippie

Afbeelding op cover: Rob van der Klooster Foto: Henk Asker

2017 3

Med Jones, president of International Institute of Management

"In life, we have three choices; to lead, follow or resist the change. The last choice is the usually the most expensive one."

de fauteuil of aan de keukentafel te lezen of doen ze dat liever op de computer of tablet? De signalen die we daarover krijgen houden we nauwlettend in de gaten.

Voorlopig zijn ze zodanig dat we op de huidige voet nog wel even door kunnen gaan.

Zolang jullie nog kunnen genieten van het blad en onze verhalen, vinden wij het leuk om het te maken.

Veel leesplezier Jeanette Beltman

NGF COMPETITIE 2018 Wij, als vereniging, zijn aan het veranderen. De tijd van wachtlijsten en het ‘ons kent ons’ ligt al jaren achter ons.

Hoewel we soms met wat weemoed aan ‘vroeger’ denken, zijn de meeste veranderingen uiteindelijk beter of anders, meer in de lijn van het nu.

Sommigen zullen dit met enthousiasme omarmen, er vol voor gaan. De meerderheid zal, met gepaste reserve, het nieuwe gebeuren testen, toetsen en uiteindelijk aanvaarden. Een kleine minderheid zal willen vasthouden aan hoe het is geweest. Gelukkig is de keuze voor alle drie met compromissen mogelijk in onze club. Met ons clubblad zijn we een perfecte weerspiegeling van de drie keuzes.

Met enorm enthousiasme proberen we mee te vernieuwen, te verbeteren en te stimuleren. Kijk naar de prachtige foto’s, leer anders naar de baan te kijken. Wie weet wat je tegenkomt als je je bal zoekt. De rough herbergt vreemde gasten. Ontdek ook hoe anderen naar ons kijken, de ‘campercuppers’ waren zeker aangenaam verrast. De greenfeespeler genoot van de schapen en was onder de indruk van de bunkers.

We laten ook zien dat vertrouwde dingen kunnen blijven, maar met een nieuwe draai. De Pitchtrofee heeft bewezen dat inviteren ook stimuleren is. Het onvermoeibare vrijwilligerswerk van onze medeleden vertelt dat ook deze nieuwe tijd niet zonder inspirerende mensen kan.

Verder koesteren wij graag het misschien ouderwetse gevoel van een boek in de hand, maar kijken tegelijkertijd naar wat de nieuwe digitale mogelijkheden en mediawereld ons bieden. Vinden onze leden het nog steeds prettig om het gedrukte clubblad op de bank, in

Wilt u deelnemen aan de NGF-competitie 2018?

Schrijf u dan in voor 03 oktober 2017!

(In oktober wordt het aantal teams bij de NGF aangemeld) Inschrijfformulieren vindt u in de ringband van de Technische Commissie (TC) op de infobalie. Het inschrijfformulier is tevens als bijlage bij de e-mail naar de leden gestuurd. Ook kunt u het inschrijfformulier downloaden via de Gelpenberg-website, onder Technische Commissie. Hier zal eveneens het competitiereglement beschikbaar zijn zodra het door de NGF wordt gepubliceerd.

U levert het inschrijfformulier ingevuld in bij de administratie of stuurt het per e-mail naar secretariaat@dgcdegelpenberg.nl.

Het is gebruikelijk dat op basis van wederkerigheid, ontvangst en lunch aan de bezoekende teams wordt aangeboden. Hier zullen kosten aan verbonden zijn.

Gebruik van een buggy is tegenwoordig toegestaan, met uitzondering van de 36 holes wedstrijden en de hoofdklasse en 1e klasse van de 27 holes categorieën.

Namens de TC Dries Voet

3

Marcel Kocks is op 4 september j.l door de leden gekozen als nieuwe voorzitter van het bestuur.

Vanaf begin dit jaar was hij al voorzitter van de Commerciële Commissie (CC) van DGC de Gelpenberg. Deze CC onderzocht en entameerde nieuwe kansen en mogelijkheden voor de golfclub om extra inkomsten te genereren.

Daarover schreef hij als voorzitter van de CC op verzoek van de redactie een artikel. Als voorzitter van het bestuur staat hij hier nog voor 100 procent achter en beschouwt het nog steeds als een van de taken om zich mee bezig te houden.

“NU SAL ELCKEEN SOEKEN ONSE VRIENT TE WESEN” Dit schreef Jan Pieterszoon Coen aan de Heren XVII, het destijdse VOC-bestuur. De VOC, de letters staan voor Verenigde Oost-Indische Compagnie, was destijds het grootste handelsbedrijf ter wereld. Opgericht in het jaar 1602 was de VOC het eerste bedrijf met verhandelbare aandelen en met vestigingen in meerdere landen en daarmee de eerste multinational ter wereld. In de hoogtijdagen waren er ruim 25.000 mensen werkzaam voor de VOC, all-over-the-world.

Waarom vertel ik dit? Hoe maken we de stap van de VOC naar ‘onze’ DGC? Ik ga u daarin meenemen. De raakvlakken tussen beiden zijn er zeker; al zit er ruim 370 jaar leeftijdsverschil tussen. Jan Pieterszoon Coen begreep heel goed hoe hij de positie van de VOC zodanig kon neerzetten dat anderen er niet om heen konden.

Hoe? Door het benutten van de netwerken, het versterken van relaties, het creëren van schaarste en veel zaken net even anders doen dan de rest. Op die manier werd bereikt dat iedereen erbij wilde horen: Portugal, Spanje, Engeland. Iedereen wist dat de lijn naar ‘de Oost’ liep via de VOC. Daarmee had de VOC een uitstekende (onder)handel(ing)spositie voor zichzelf verworven.

Maar goed terug naar de DGC, onze DGC de Gelpenberg…., de raakvlakken en de overeenkomsten met een VOC. De Jan Pieterszoon Coen van weleer is binnen de DGC de Gelpenberg wel een beetje te vergelijken met de ‘commerciële commissie’.

Deze commissie heeft zichzelf eind 2016 ook een

4

(handels)missie ten doel gesteld: “Het zijn, blijven, en versterken van een verenigingsbaan met haar unieke kenmerken en het zodanig uitnutten daarvan dat er op termijn een gezonde financiële exploitatie kan plaats vinden op basis van een daarbij behorend (bedrijfs) ledenaantal, één en ander passend in het huidig tijdsbeeld en aansluitend en inspelend op de (wensen van de) golfer van nu en morgen”.

Zijn we daarin uniek? Nee, zeker niet! In de ‘vechtwereld’ van het huidige golflandschap komt iedereen uit de comfortabele luie stoel en stopt men met achterover leunen en wachten wat er gebeuren gaat. En dat moet ook, de golfer van nu is een kritische en veeleisende consument die donders goed weet wat er te koop is en wat er te halen valt. En juist daarop, op die nieuwe golfer, moeten we met elkaar zien in te spelen.

Is dat makkelijk? Nee, zeker niet! Is het een uitdaging?

Ja, dat zeker wel! En dat laatste maakt het voor de commerciële commissie ook zo leuk om mee aan de slag te zijn.

2017 3

Kansen zijn er…, veel! En daar komt dan ook weer de link met de VOC om de hoek kijken. Immers ‘onze’ DGC is ook de oudste club; weliswaar niet mondiaal maar wel in de omgeving waar we onze “VRIENT” trachten te zoeken en te vinden. DGC de Gelpenberg heeft veel ‘unique-selling-points’ die zouden moeten maken dat we daarin dan ook bijzonder zijn. We scoren landelijk al jaren in de top 15 van Leadingcourses. Een top 15 plek in een groep van 250-300 golfclubs betekent toch echt dat we bij de TOP 5% van Nederland horen. Dit zou voor de geoefende golfer toch echt een argument moeten/ kunnen zijn om voor ons te kiezen.

Maar daarmee bereiken we natuurlijk niet de veel grotere groep: de (nog-)niet-golfer. Die is voorlopig ongevoelig voor de ranking van onze baan, die is veel meer gefocust op het randgebeuren: de club, de faciliteiten, de gastvrijheid en ga zo maar door. Met Topgolf Nederland en de nieuwe, frisse uitstraling van de driving range denken we een goede stap gezet te hebben naar de ‘golfer van morgen’: niet traditioneel lessen en leren spelen, maar veel meer een belevenis neerzetten. Het spelletje spelen is zo leuk, laat daarom dan ook het begin en het leren ervan, leuk zijn. De Business Club heeft ook nieuw elan: niet veel anders dan de jaren ervoor, maar net even die twist en aanpassing die toch zorgt voor de nodige nieuwe aanwas.

verdergaande laagdrempeligheid moet er toch voor kunnen zorgen dat we (nieuwe) golfers aan ons kunnen binden. We zijn zo’n prachtige vereniging met een fantastische baan met een leuke club mensen, toch?

En natuurlijk, in het tijdperk van social media en 24/7 online, ook een sprankelende nieuwe website die uitnodigend is. En als we dan als DGC de Gelpenberg, een club die bijna de 50-jarige leeftijd heeft bereikt, ook onze ‘tweede jeugd’ in willen gaan moeten we door…, en verder! Natuurlijk zijn we een traditionele vereniging met leden, en daar zijn we hartstikke trots op! Baas in eigen huis. En omdat we dat zijn kunnen we ook snel en adequaat schakelen, inspelend op onze omgeving. Een getrapte staffel met tarieven waarmee we verwachten de jongere golfers aan ons te kunnen binden. Een driving range die meer en meer gaat veranderen in een verlengde van het clubhuis; niet een half uur ballen meppen en dan naar binnen. Nee, daar blijven, babbeltje doen, naar elkaar kijken, van elkaar leren…, reuring! En dat zijn wel dingen waar we dan iets unieks mee denken te hebben. Dat, in combinatie met gastvrijheid, passende promotie in (social)media, een nieuwe tariefstructuur,

Namens mijn mede-commissieleden - Ellen Kroes, Kars Klok, Wim Schonewille, Frank de Jong, Niels van der Scheer, Bertus Witteveen, Ralph Grinwis - dank jullie wel voor het vertrouwen en het meedenken en meehelpen de afgelopen maanden. Want natuurlijk zijn we met ons kleine groepje niet in staat het allemaal alleen te doen.

Wat ons betreft zijn we, samen met jullie allemaal, de aller-, allergrootste commissie van de club. Laten we er met elkaar een feestje van maken, vandaag maar ook zeker morgen en overmorgen! We doen het niet voor onszelf maar voor die prachtige club die DGC de Gelpenberg is, en zal blijven….

En die leuke club mensen, jullie…, dat brengt me bij het thema netwerk. Jullie zijn ons netwerk. Ook dat willen we benutten en versterken. Hoe? Geen vast stramien.

Dat mag ieder van jullie op zijn eigen manier doen. Dat werkt vaak het beste. Of het nu het delen van berichten via Facebook is, het erover praten met vrienden, buren, kennissen, het maakt niet uit. Op deze manier bereiken we duizenden mensen in onze omgeving. Makkelijker kan het niet, maar dan moeten we het wel gaan doen.

Niet blijven zitten in de comfortabele stoel en denken dat het bestuur en de commerciële commissie het wel even zullen gaan regelen. Nee, het is iets van en voor ons allemaal. Maar iedereen op zijn eigen passende manier.

We zijn als commerciële commissie ervan overtuigd dat we op de goede weg zijn en dat we tegen onze Heren XVII, en dat zijn wat ons betreft jullie allemaal, op enig moment kunnen zeggen….. ‘EN NU WIL IEDEREEN BIJ ONS HOREN’. En dan, dan kan niemand meer om DGC de Gelpenberg heen….

Deal? Zonder ‘U’ geen S CCES! Marcel Kocks voorzitter commerciële commissie DGC de Gelpenberg

5

6

2017 3

DE GELPENBERGER ‘TANKWAL’ Recent heb ik als greenfee speler op uitnodiging van een lid een leuke maar lastige ronde op deze prachtige baan mogen spelen.

Voor een niet regelmatig spelende golfer uit het Gooi is deze baan een serieuze uitdaging, waar iedere onbedoelde hoek of afbuiging van de bal hard wordt afgestraft. Ook zijn de vlaggen, bunkers en waterpartijen slim aangelegd, waardoor de baan behoorlijk uitdagend is. Klapper op de vuurpijl was de psychologisch uitdagende ‘tankwal’ op hole 18, die bijna onneembaar bleek.

Qua natuurschoon is de baan ook zeker interessanter dan menig winderige polderbaan in het Westen. De mooie heidelandschappen, oude jeneverbessen, veel bos en overstekende kudde schapen - inclusief herder(in) benadrukten dat ik in Drenthe was . (Alleen de hunebedden ontbraken nog).

Zeker een baan om nogmaals naar terug te komen.

Edgar van Essen, Greenfeespeler uit Baarn

Ook in de zomer periode hebben we weer aardig wat reviews gekregen. 27 greenfeespelers hebben de moeite genomen om in de maanden juni, juli en augustus hun oordeel te vellen.

De gedeelde uitkomst is een 8.2

7

8

2017 3

MARGO VAN BODEGOM VERTREKT ALS SECRETARIS VAN HET BESTUUR De tijdbalk telt 59 jaar tussen Rotterdam en Rolde. In Europa’s grootste havenmetropool Rotterdam werd ze geboren. In het Drentse dorpje Rolde woont ze inmiddels al weer 16 jaar. Dat gaat veranderen. Want ze wil met haar man Willem graag verhuizen naar Emmen. Maar dat is slechts een rimpeling in het verhuisgedrag als je weet dat ze ook al in Oman en Nigeria woonde.

De Rotterdamse vrouw waar het hier over gaat en die in Drenthe verzeild raakte, heet Margo van Bodegom. Wie lid is van golfclub De Gelpenberg kan bijna niet om haar heen. Ze is heel vaak aanwezig op de golfbaan en in het clubhuis.

Als fanatiek golfster met hcp 8,6 is ze een goede, geduchte speler. Dat weten medespelers en tegenstanders van haar maar al te goed. En als secretaris van het bestuur heeft ze de afgelopen 6 jaar opvallend onopvallend een spilfunctie vervuld.

In november zit dat werk erop en treedt ze af, omdat de statutair maximaal toegestane periode van 6 jaar erop zit.

Tijd om met de vertrekkende secretaris eens terug te blikken en vooruit te kijken. Op haar persoonlijke leven: wie is nu deze secretaris? En op de toekomst van de golfclub: hoe kijkt zij naar de toekomst van de Gelpenberg?

Geboren is Margo van Bodegom als Margo van Kersen.

Verhuisde op driejarige leeftijd met haar ouders van

Rotterdam naar Capelle aan den IJssel en vier jaar later naar Bleiswijk, waar ze tot haar 23e woonde. In die jaren behaalde ze haar havo-diploma en rondde in Delft de lerarenopleiding voor wiskunde en economie af. “Ja, ik ben een echte bèta-vrouw,” zegt ze. Wiskunde intrigeerde Margo van jongs af aan. “Ik was geen uitblinker, maar vond dat puzzelen met cijfers zo leuk.”

Op het Erasmus College in Zoetermeer was ze met haar 23 levensjaren de jongste leraar wiskunde ooit en dat beroep zat als een tweede vel om haar heen. “Ik vond

9

het super om met de jeugd om te gaan. Je bent met mensen bezig, ziet leerlingen als mens groeien en elke dag is anders.”

Slechts drie jaar stond Margo voor de klas. Ze werd verliefd op een ingenieur die in de olie-industrie bij Shell werkte. En die kreeg een baan in Hoogezand of all places. Er werd verhuisd en eerst getrouwd. Margo van Kersen werd in 1984 Margo van Bodegom.

In het Groningse Tolbert vonden Margo en echtgenoot Willem een huis. Margo werd leraar aan een avondcollege en verzorgde vier jaar lang werk- en leerprojecten. Vier jaar later verhuisden ze naar Emmen, want Willem kreeg een nieuwe job in Schoonebeek. In die periode werden ook de kinderen geboren: een zoon (1986) en een dochter (1988).

Golfsport Wie bij de Shell werkt kan ook ver buiten de landsgrenzen ingezet worden. Tussen 1988 en 2001 bleef het huis in Emmen familiebezit, maar verhuisden de Van Bodegoms respectievelijk voor 6 jaar naar Oman en 4 jaar naar Nigeria. En wie denkt dat daar op de compound zich een bijzonder leven voltrekt, heeft het mis. “Het leven is daar net als hier. Je runt ook het huishouden en hebt de (na)schoolse activiteiten met de kinderen.”

Sporten was een aangename afleiding. Fitness, tennissen, duiken en in Nigeria ontstond in 1997 de liefde voor de golfsport.

Sportief als ze was en is kreeg ze dat spelletje al snel onder de knie. “Je leerde het van anderen, want een golfpro was er niet.”

Het sociale leven op de golfclub was in dat Afrikaanse land mooi meegenomen.

In 2001 keerden de Van Bodegoms terug naar Nederland.

De nieuwe woonplaats werd uiteindelijk Rolde. “Wij wilden lid worden van golfclub De Semslanden in Gasselte. Maar daar was een ledenstop.” Dus werd het de Gelpenberg. En daar heeft ze achteraf geen spijt van.

Ook al was het in het begin vooral een kwestie van “kat uit de boom kijken. Diep down ben ik ontzettend verlegen. Maar als ik eenmaal het goede gevoel heb is het prima,” analyseert ze zelf.

10

Dat goede (club)gevoel ontwikkelde zich snel. In 2004 was haar eerste organisatorische klus tijdens de Golfweek. Al snel gevolgd door 6 jaar wedstrijdcommissie en 4 jaar businessclub. En dus vanaf 2011 secretaris van het bestuur. Als dat geen clubliefde is.

De Gelpenberg is een belangrijke pijler in haar leven (geworden). Dat kwam en komt mede omdat echtgenoot Willem voor zijn werk altijd een maand op (weg dus van huis) en een maand af (thuis dus) is voor zijn werk.

“Op de Gelpenberg kan ik onder de mensen zijn. Dat sociale is voor mij heel belangrijk.” Maar het spelletje triggert haar ook. En hoe. “Ik ben heel prestatiegericht.

Als ik iets doe wil ik het goed doen. Ik probeer iedere keer weer mijn spel te perfectioneren.”

Dat haar dat geen windeieren heeft gelegd bij de Gelpenberg is bijvoorbeeld te zien in het clubhuis waar haar naam meerdere keren voorkomt op de uitslagenlijsten van schildwedstrijden, die boven de bar hangen. Ze won bijvoorbeeld De Haagsche Ooievaar, de Scheperstaf, was in 2016 kampioen strokeplay en in 2014 en 2016 Golfster van het Jaar. Er zijn slechtere conduitestaten denkbaar.

Nadeel Margo realiseert zich maar al te goed de relativiteit van dat golfen. “Golfers zijn hele leuke mensen. Ze hebben één nadeel, ze praten altijd over golf. En als je dat spelletje niet kent is er niets aan om met golfers te praten, omdat je hun passie niet begrijpt” zegt ze breed lachend.

Ze heeft in al die jaren de Gelpenberg als vereniging zien veranderen. “Ik vind het jammer dat veel mensen het verenigingsgevoel niet meer belangrijk vinden.” Maar een kant en klare oplossing om dat fenomeen aan te pakken heeft ze ook niet.

“Ik ben een doener en geen vergadermens. Toen ik in het bestuur stapte had ik geen idee wat ze van mij verwachtten. Eigenlijk vind ik het werken achter de coulissen leuker dan er voor. En als secretaris probeer je heel veel ballen in de lucht te houden. Je bent een manusje van alles. Als iets niet lekker loopt spring ik er ook in.” Dat laatste is ingegeven door haar verantwoordelijkheisgevoel voor de club, ook al zien anderen dat wel eens als bemoeizucht.

2017 3

Het secretariaat is de levensader van de club. Daar komen heel veel draadjes samen die Margo aan elkaar probeert te knopen. Dat kost tijd, heel veel tijd. Dat was ook te zien aan de plaats waar altijd haar auto stond.

Aan de gegraveerde bandensporen op de parkeerplaats kon je zien dat de BMW van Margo er nog net niet vastgenageld was, maar wel heel veel tijd doorbracht.

“Gelukkig gaat Willem mee in mijn flow.”

Zorgen Over de toekomst van de Gelpenberg “maak ik me best wel zorgen. Golfers en ook veel van onze leden zijn consumenten geworden, die liever niet meer iets voor een club doen.” Dat betreurt ze. Net als haar analyse dat “er nog steeds leden zijn die alles willen houden zoals het was. Maar dat is met het huidige ledenaantal in de toekomst niet vol te houden. Zo lang de Gelpenberg niet (weer) op 700 leden zit zullen die er aan moeten wennen dat de vereniging veel geld moet binnen krijgen via greenfeespelers en groepen. Dat zullen ze moeten

accepteren. Ze kunnen dan bijvoorbeeld niet meer altijd spelen op de vaste tijd die ze zelf daarvoor al jaren gepland hadden. De leden zullen flexibeler moeten denken,” is haar stellige overtuiging De Gelpenberg heeft in haar ogen verreweg de mooiste baan van Noordoost Nederland. Maar dat is geen garantiebewijs voor een gezonde financiële toekomst.

Wat daar allemaal op korte termijn precies voor moet gebeuren staat haar niet direct één-twee-drie voor ogen.

De bèta-vrouw is niet de uitgesproken visionair. Margo is meer de doener en kan eigenlijk niet wachten tot ze weer in een commissie actief kan worden. Maar volgens de statuten mag ze een jaar lang geen officiële functie binnen de vereniging vervullen. “Dus kan ik het komend jaar veel golfen. Ik hoef me niet te vervelen.”

Henk ten Oever Foto’s: Ellen Kroes

11

12

2017 3

STILLE KRACHTEN In de hele samenleving zijn er mensen die altijd klaar staan om een helpende hand te bieden. Waar je op kunt bouwen, inspringen als een ander het even moet laten afweten. Achter de schermen onverstoorbaar bezig zijn om alles in goede banen te leiden. Zonder de ‘roem en glorie’ omdat ze niet erg graag in de belangstelling staan, maar waar we als samenleving (vereniging) echt niet zonder kunnen.

Eén zo’n stille ‘kracht’ binnen onze club is Lalaine Noordhuis. Altijd bereidom haar kennen en kunnen in te zetten om de clubactiviteiten tot een succes te maken.

Na een gesprekje met haar blijkt wel dat het vrijwilligerswerk als een rode draad door haar leven loopt.

Als echte ‘expatvrouw’ was het, zelfs tot enkele jaren geleden, nog niet mogelijk of gewenst om er zelf een professionele carrière op na te houden. Wat Lalaine stimuleerde om haar talenten op andere wijze te gebruiken. Het meeste genoot ze van haar tijd in Egypte, Caïro. Via de kerk kwam ze in contact met de UNHCR (United Nations High Commissioner fot Refugees). Er was dringend behoefte aan mensen die de vluchtelingenkinderen les konden geven in het Engels. Ze was gelijk enthousiast en drie jaar lang gaf ze al haar tijd en energie tot het weer tijd was om naar een ander land te verhuizen.

Ze vergeet nooit het moment dat ze op het vliegveld stond om te vertrekken en een kind vliegt haar om de hals. Een van haar pupillen had een verblijfsvergunning gekregen in Canada, geaccepteerd mede dankzij het feit dat hij het Engels machtig was. Ze straalt helemaal als ze dit verhaal vertelt.

Haar tijd in Brunei begon in het teken te staan van de golfsport, waar ze ook duidelijk talent voor had. Over deze periode praat ze over de ‘gebruikelijke hand- en spandiensten’ met de haar zo eigen bescheidenheid.

In 1999 kwam ze naar Nederland en zocht als echt verenigingspersoon een golfclub die bij haar paste. Na wat wikken en wegen werd het GC de Gelpenberg. Van deze beslissing hebben beide partijen geen moment spijt gehad.

Lalaine geniet van de baan, het spel én van het verenigingsgevoel wat de club haar geeft. En zij geeft haar enthousiasme terug! Verschillende commissies hebben al gebruik kunnen maken van haar talenten. Zes jaar in de wedstrijdcommissie en vanaf 2003 ook Marshall. Tijdens open dagen heeft ze demonstraties gegeven, bij belangrijke wedstrijden is ze beschikbaar als starter of spotter.

Maar ook als er opschot getrokken moet worden staat ze met haar schepje klaar.

Momenteel heeft de jeugdcommissie haar in de greep.

Lalaine’s handen jeuken om er een succes van te maken.

Met kinderen bezig zijn blijft haar interesse houden. Als echte ‘schooljuf’ vindt zij dat de jeugd ook genoeg kennis moet hebben van de regels.

Ze vertrouwt mij een ambitie toe: ”Ik zou ontzettend graag de cursus voor jeugdcoach willen volgen. En daarmee mijn ervaring met kinderen zoals in Egypte weer willen gebruiken.”

Wie weet wat ze voor de Gelpenbergjeugd nog gaat betekenen. Maar voorlopig is ze nu, voor ons, van onschatbare waarde.

Jeanette Beltman

13

PITCHTROFEE 2017 De vooruitzichten qua weer waren wat somber, maar wat is het een mooie dag geweest! Zelfs de mist was om zeven uur ‘s morgens al opgetrokken toen de eerste slaperige hoofden zich meldden. Het inschrijven van de ( 36 holes) maxi kon beginnen. 21 stoere bikkels waren vastbesloten de strijd met elkaar aan te gaan.

Het zag er dan ook als een echte wedstrijd uit.

Het aantal deelnemers was de laatste jaren steeds verder terug gelopen, en zowel wij als de 9 maxi-lopers van vorig jaar waren hier niet erg gelukkig mee. Om

14

meer tegenstand te genereren besloten we de maxi open te stellen voor invités. Blijkbaar heeft dit stimulerend gewerkt, want naast de 4 genodigden schreven zich 17 Gelpenbergers zich in. Wie weet herstelt de Pitchtrofee zich weer in zijn oude glorie. Aan ons zal het niet liggen.

De driving range werd benut om de swing soepel te krijgen, de koffie van Bertus om het hoofd helder te maken. Met een drankje en een appeltje konden ze de baan in om Floris Vrolijk van z’n troon te stoten. Hoewel Floris, geflankeerd door de twee fanatieke dames Margo van Bodegom en Lianne Been, daar echt anders over dacht.

Terwijl de golfers zich op het strijdtoneel begaven, kon

2017 3

de wedstrijdleiding zich bezig houden met het hijsen van de vlag en het mooi maken van de prijzentafel.

Hoewel wij ons best hadden gedaan om een interessante variatie aan cadeaus te vinden waren wij uitermate verrast door de gulle gaven van een oud bewonderaar van de Pitch. Duncan Moore, President van South of Scotland Golf Association en oud lid van de Gelpenberg kon de verleiding niet weerstaan om weer eens een rondje op zijn favoriete Nederlandse golfbaan te lopen.

Ik weet zeker dat de flessen whiskey en cognac voor de neary’s bij de heren winnaars in de smaak zijn gevallen, de dames waren in ieder geval erg in hun sas met de prachtige schoenentas met cap en handschoen met een fles champagne.

De strijd van de maxi had in de eerste ronde een verrassende uitslag.

De beste twee waren invités! Floris Vrolijk en Hennie Wijermars moesten Robert Eeftens en Andrea Pafferini voor zich dulden. Er werd al druk gespeculeerd over hoe we een genodigde op het schild konden hijsen.

Ondertussen werd dit voor de Gelpenbergers een extra uitdaging. Wie kon ook de mentale druk aan?

MIDDAG VOL UITDAGINGEN Om half twee gingen de maxi’s en de (18 holes) midi’s gezamenlijk de baan in. Hoewel er af en toe een donkere wolk overdreef, bleef het weer stabiel en aangenaam. De spelers hadden het verzoek gekregen zoveel mogelijk door te spelen, omdat strokeplay en stableford door elkaar soms wat irritatie op kan wekken.

Gelukkig hebben de meesten zich hier voorbeeldig aan gehouden. Tijdens onze ronde door de baan om een

versnapering te brengen werd er hoofdzakelijk veel gelachen en gezucht over het eigen spel Zowel voor de maxi als de midi was het ’s middags blijkbaar zwaar. Van de midi wist niet één onder zijn handicap te spelen (wel buffer gelukkig) en van de maxi wist alleen Alex van Gelderen zijn handicap te verbeteren. Dit bewijst maar weer dat het balletje vreemd kan rollen. Floris en Robert eindigde uiteindelijk gelijk, waarbij Robert in Floris uiteindelijk op de laatste holes zijn meerdere moest erkennen. Een zinderende finale!

Ook bij de midi’s hielden ze van een gezonde dosis spanning. Helga van Oostenrijk en Erik Belder streden in dezelfde flight om de eerste plaats, in de laatste 9 holes werd de beslissing gemaakt in het voordeel van Erik.

Nog bonter werd het gevecht om de derde plaats. Wel vijf spelers eindigden met een score van 33, waarbij Gerard Schimmel het uiteindelijk won van Henk Hoge op de laatste 3 holes.

Ook de extra’s werden uiterst serieus genomen. De nearest to the line werd met recht een (on)geluks treffer. Roeline Pover raakte met haar afslag een boom waarna de bal bijna op de lijn belandde!

Het spektakel werd tijdens het drankje achteraf nog uitgebreid besproken.

Al met al kunnen we terug kijken op een zeer succesvolle dag. We hopen dat de spelers er net zo veel plezier aan beleefd hebben als de organiserende redactie van de Pitch.

Jeanette Beltman

15

16

2017 3

BEDRIJFSLID IN BEELD

Hebt u een bal gevonden waar een fietsje op is getekend? Dan is deze waarschijnlijk van mij geweest en heb ik deze niet weer terug kunnen vinden. De markering is een fiets omdat ik een fietsenwinkel heb.

Mijn naam is Herman Hoge en ben eigenaar van De Wielerdieler in Emmen.

We hebben een grote keuze in kinderfietsen, stads- en toerfietsen en natuurlijk elektrische fietsen van o.a.

Batavus, Gazelle, Sparta, Cortina en Koga. Er zijn 13 verschillende demonstratiemodellen elektrische fietsen beschikbaar, die ook een hele dag geprobeerd mogen worden.

Service staat bij ons hoog in het vaandel. De eerste servicebeurt is gratis, bij onderhoud aan uw (elektrische) fiets krijgt u een (elektrische) leenfiets mee en gekochte accessoires worden gratis gemonteerd. Ons team van 8 medewerkers staat u graag bij met raad en daad.

Veel leden van de club heb ik al mogen begroeten in de winkel, maar bent u nog niet bij mij geweest, kom dan gerust eens een kijkje nemen en een kopje koffie drinken. Wellicht herkent u een aantal van mijn medewerkers, onlangs hebben wij met elkaar een golfclinic gevolgd bij pro Gijs Kras. Het was een succesvolle en gezellige teambuilding op ĂŠĂŠn van de mooiste plekjes van Nederland.

Ik golf sinds 2000 en ben samen met mijn vrouw Lianne Been in 2002 lid geworden van de Gelpenberg. Met ingang van 2017 ben ik bedrijfslid geworden.

Na 3 jaar werkzaam geweest te zijn bij mijn broer Gerard, destijds BMW-dealer in Emmen, ben ik in 1988 een winkel in tweewielers gestart. Omdat er in Emmen geen verkooppunt was voor bromfietsen zag ik hierin kansen. Daarnaast ben ik ook fietsen gaan verkopen.

Uiteindelijk ben ik mij gaan specialiseren in de verkoop van fietsen en na twee verhuizingen is de winkel nu gevestigd in een modern pand met een oppervlakte van 990 m2 aan de Noordbargerstraat 9 in Emmen.

17

18

2017 3

PAR 3 CHALLENGE De Par 3 Challenge is al twee jaar een golfcompetitie tussen de banen Golfbaan Zuid-Drenthe in Erica, Pitch & Putt Orvelte en Golfclub Sportlandgoed Zwartemeer.

Sinds dit jaar doet DGC de Gelpenberg hier ook aan mee.

Teams van twee personen golfen tweewekelijks tegen teams van een andere baan. Iedere baan is twee keer gastheer en na acht wedstrijden is de winnaar bekend. Er wordt gespeeld om een wisselbeker en de eeuwige roem. Het is een erg leuk toernooi waar je veel van leert, zowel voor de beginnende als de geoefende golfer.

DGC de Gelpenberg winnaar Op zondag 23 juli jl. werd de finale van de Par 3 Challenge 2017 onder wisselende weersomstandigheden op Golfbaan Zuid-Drenthe gespeeld. Zo scheen de zon volop en het volgende moment kwamen er regendruppen naar beneden vallen zo groot als een stuiver. Maar dat maakte voor de spelers niet uit, want iedereen was zeer gedreven om de laatste punten voor hun golfclub te scoren. De winnaars van het toernooi in

2015 en 2016, Pitch & Putt Orvelte, konden helaas hun positie niet behouden. Golfclub Sportlandgoed Zwartemeer wist nog zes punten in de wacht te slepen maar dat mocht niet meer baten want DGC de Gelpenberg scoorde ook vier punten en werd daarmee de overall-winnaar en mocht de wisselbeker mee naar huis nemen.

Einduitslag 1 DGC de Gelpenberg – 21 punten 2. Golfclub Sportlandgoed – 13 punten 3. Pitch & Putt Orvelte – 11 punten 4. Golfbaan Zuid-Drenthe – 1 punt Er werd op deze finaledag ook een putting challenge gehouden. Vier deelnemers wisten gelijk te eindigen dus er kwam een shoot-out. Deze werd uiteindelijk gewonnen door Marcel Kocks, speler op DGC de Gelpenberg. Hij won greenfees voor Golfbaan ZuidDrenthe.

Anneke Wösten

19

FAUNA EN FLORA RONDOM DE BAAN Biodiversiteit, ook wel soortenrijkdom genoemd, is een belangrijke indicator voor ecologische kwaliteit.

Golfbanen kunnen, mits goed beheerd, een belangrijke rol spelen in het behouden en stimuleren van de biodiversiteit.

Anderstein in Maarsbergen een veldevaluatie te doen. Hij was meer dan aangenaam verrast, hij werd laaiend enthousiast! Wat een diversiteit, wat een mogelijkheden.

Sindsdien heeft hij al meer dan 15 banen bezocht om te indexeren en te adviseren en zijn enthousiasme groeit alleen maar.

Bijna elke baan heeft wel wat bijzonders en zelfs in de drukste, meest stedelijke gebieden van de randstad (Amsterdam Oldcourse) heeft dit groene stukje een plantendiversiteit van meer dan 150. “Dan hebben we het niet over de aangeplante soorten die er niet thuis horen” vertelt Coen streng. De golfbanen staan steeds meer open voor het ‘grondeigen’ inrichten van hun baan, waarbij dan de natuur de kans krijgt om mee te spelen.

Het baanonderhoud is, naast het kort houden van de fairway en green, steeds meer gericht op ‘natuurlijke ontwikkeling’. Op mijn vraag of er nog verschil zit in een commercieel geleide club of een particuliere club aarzelt hij even. Als de leden eenmaal het mooie en het nut inzien van natuurlijk baanonderhoud, is een particuliere club meer in staat om de adviezen te volgen. Een commerciële club moet gewoon zoveel mogelijk spelers door de baan hebben. Een wat hogere rough of lastige beplanting, gunstig voor een diverse flora en fauna, wordt dan niet zo gewaardeerd.

GELPENBERG IN KAART Wat wij als Gelpenberg nu ‘speciaal’ hebben, daarover hoeft Coen niet lang na te denken.

De levendbarende hagedis! Dat is jullie mascotte.

Om een goed beeld te krijgen hoe de Gelpenberg zich verhoudt op het gebied van de diversiteit is Coen Knotters, veldbioloog en ecoloog, bezig om de fauna en flora rondom onze baan in kaart te brengen. Hij brengt dit jaar vier keer een bezoek - voorjaar, zomer, herfst en winter - en noteert alles wat hij waarneemt. Op 11 augustus j.l. liep ik een paar uur met hem mee. Een geweldige ervaring.

COEN, ENTHOUSIAST NIET-GOLFER Coen golft zelf niet en had, zoals zo veel niet-golfers, een vooringenomen mening over een golfbaan.

‘Onnatuurlijk, ruimte slurpend’. Zes jaar geleden kreeg hij vanwege de baanrenovatie het verzoek om op Golfclub

20

2017 3

Dit kleine bijzondere amfibietje heeft van de Gelpenberg zijn eigen ‘hotspot’ gemaakt. Ze zijn erg schuw, maar als het lekker warm wordt moeten ze weleens gezien kunnen worden. De greenkeepers weten ze in ieder geval wel te vinden. Als het rustig is laten ze zich regelmatig koesterend in de zon zien.

Tijdens onze zoektocht door de ‘Gelpenberger heide’ worden we vergezeld door Roelof Lanting en zijn zoon Rene. Als pas afgestudeerd bosbouwer en landschapsarchitect is Rene kien om z’n kennis te testen op de expertise van Coen. We vinden diverse mierennesten, heel belangrijk voor het ecologisch evenwicht. De greenkeepers gaan daar dan ook erg voorzichtig mee om.

Coen is erg enthousiast over de verschillende vlinders (14 soorten) die hij heeft gevonden, waaronder het hooibeestje. Vlinders zijn erg belangrijk voor de bestuiving van planten en als voedselbron voor andere dieren. De favoriete leefomgeving is voor iedere soort vlinder weer anders. Waar een vlindersoort voorkomt, hangt nauw samen met de waardplant van de rupsen.

Bij het water worden de libellen bestudeerd (12 soorten op de Gelpenberg waaronder b.v. de Paardenbijter). Dit klinkt misschien als niet veel, maar in Nederland komen slechts 71 soorten voor, dus Coen is erg tevreden.

In de kleine vijver van hole 9 zien we verschillende karpers wegschieten. Coen en Roelof bepraten het plan van aanpak om de vijver zo levendig mogelijk te kunnen houden. We horen de kikkers wel, maar vinden ze niet.

Regelmatig wordt er gestopt om een grasje of mosje te

bestuderen. Nieuw gevonden grassen en mossen worden enthousiast genoteerd (in totaal meer dan 200 plantensoorten), onderzocht en besproken. Ik heb diep respect voor de kennis en passie die de drie heren met elkaar delen.

VELDBIOLOOG VERSUS BAANCOMMISARIS Dat er wel een verschil zit in het uitgangspunt van de ecoloog en de baancommisaris werd tijdens onze ronde ook duidelijk. Bij hole 4, waar mos en heide nog met elkaar stoeien, werd een plagje opgelicht. Wij kregen uitleg over worteltjes en larfjes.

Natuurlijk kwam het gesprek ook op engerlingen. De nachtmerrie van de greenkeeper. Na even zoeken had Coen een stukje mos gevonden waar twee engerlingen onder verstopt zaten. Hij tilde ze op en legde uit hoe je kon zien in welke levensfase ze zaten. Daarna legde hij ze weer voorzichtig terug en klopte het plagje dicht.

Hierop stapte Roelof resoluut naar voren en pakte de engerlingen weer onder de plag vandaan. “Die hebben we hier niet nodig”. Zelfs Coen kon daar de humor wel van inzien.

Natuurlijk werd er ook gekeken wat we eventueel zouden kunnen doen om de baan nóg aantrekkelijker te maken voor de bewoners van dit stukje natuur.

Roelof en ik kijken wat bedenkelijk als Coen en Rene de mogelijkheid van wat extra ‘corridors door de fairway’ (stroken die verschillende heidevelden met elkaar verbinden) bespreken. Er moet tenslotte wel gegolfd kunnen worden. Wij kijken liever naar de ongebruikte delen van de baan. We zouden bijvoorbeeld de kleine waterpartijen op de Par 3 kunnen ‘vernatuurlijken’ en een steile wand maken voor oeverzwaluwen. Er wordt met interesse gekeken naar het stuk achter de afslag van hole 5. Als we bij de grote vijver van hole 7/8 komen worden we eigenlijk al een beetje hebberig… Stel je voor een ijsvogelwand?? Ideale ligging voor een prachtvogel. Een club moet wat te wensen houden.

Eigenlijk zijn we nu van de kleine, niet zo zichtbare, fauna en flora bij de iets grotere natuur gekomen. De vogels, kleine roofdieren en de hazen en herten. Die zijn natuurlijk ook voltallig op onze mooie baan te vinden.

Dat komt in de volgende aflevering van Fauna en Flora.

Jeanette Beltman

21

MAATWERK ü ü ü ü ü ü ü ü

in drukwerk

Deskundig advies Persoonlijk contact Creatieve oplossingen Flexibel en snel Service en kwaliteit Concurrerende tarieven Uw probleem is onze uitdaging Bezoek op verzoek

Internet is h a n dig,

maatwerk is ve rst a n dig!

grafimedia partner Waanderweg 2, Emmen [0591] 611 099 info@vanlieremedia.nl

22

www.vanlieremedia.nl

2017 3

VAN TEE TOT GREEN ‘GOLFERS ZIJN NET ECHTE MENSEN’ Inspiratie genoeg maar te weinig tijd om wat op papier te zetten. Zo’n opmerking kan je alleen maar verwachten van een gepensioneerde. Maar helaas het is nog waar ook. Toch na een oproep van onze onvolprezen hoofdredactrice Jeanette de p.c. gestart en daar gaat ie dan, want 10 procent inspiratie en 90 procent transpiratie nietwaar.

Gelukkig had ik een kort gesprekje gepland met hoofdgreenkeeper Sylvain over zijn eerste inmiddels anderhalve jaar op de Gelpenberg. Hij op de greenmaaier en ik op een bankje, maar wel keurig volgens afspraak.

Sylvain heeft natuurlijk nu wel enige ervaring bij ons, maar ook op andere golfbanen. En wat blijkt. Overal lopen dezelfde golfers rond. De meesten zijn hoffelijk, zien greenkeepers als partners op de baan, repareren plaggen en pitchmarks. Maar overal heb je horken en jurken die het net anders menen te moeten zien.

Greenkeepers zijn lastig en plaggen terug leggen doen anderen maar. Een fantastische pitchmark moet je als monument in ere laten! Gelukkig is de laatste groep verre in de minderheid volgens Sylvain, zowel bij ons als elders. Ook is er geen onderscheid tussen club- en greenfeespelers.

Volgende punt. Milieu. Iedereen praat er over en staat onderwijl wel elke dag minstens 10 minuten onder de

douche. Het is niet anders. Wanneer wij echter in het kader van het GEO gebeuren minder bemesting en minder water op de baan en daarnaast bijna geen bestrijdingsmiddelen meer mogen gebruiken, wordt het steeds belangrijker ook als speler de grasbaan, van tee tot green, met liefde te omarmen. Engerlingen bijvoorbeeld houden zich meestal staande op specifieke delen van de baan. Geven een lelijke grasmat en voor iedereen ongenoegen. Houden echter niet van heidewortels, dus een stukje kort gemaaide heide op zo’n specifieke plek zou kunnen helpen om deze ergernis te verminderen als andere middelen niet meer mogen of te duur zijn. Op hole 9 halverwege bijvoorbeeld.

Natuurlijk blijft het met grote zorgvuldigheid plaggen terugplaatsen voor je zelf en voor anderen, want ook gewasbestrijdingsmiddelen gaan op korte termijn in de ban. Tenslotte, elke niet gerepareerde pitchmark geeft grote kans op schimmelvorming! Even voor de bomenboys: boompjes zijn her en der gedund om ruimte te maken voor de maaiers en dat wij daardoor gelijk meer ruimte krijgen voor de slag is een zeer prettige bijkomstigheid. Daarbij heeft bosschage, net als een tuin, onderhoud nodig!

Verder nog een wens van Sylvain en zijn mannen om de kunststof greenmat te verplaatsen naar de driving range.

Gemarkeerd met een grote rode ring op ongeveer 60 meter een machtig aantrekkingspunt voor de ware pitcher. Goed voor de golfer en goed voor de driving range.

Als laatste nog een suggestie mijnerzijds over driving range ballen. Altijd te weinig. Maar bijna iedereen, die een beetje zoekt, heeft zijn tas volgeladen met gevonden ballen. Net niet nieuw maar wel geschikt voor de driving range. En onze pro’s hebben zo hun mening over allerlei door elkaar gebruikte ballen door de baan. Mijn voorstel: iedereen inleveren die hap, schoonmaken met nagellak remover en met watervaste stift duidelijk markeren als range-bal. Alle beetjes helpen, nietwaar.

Rudy Remmelts

23

EERSTE CAMPERCUP Campers en golfers, een nieuwe combinatie en een prille liefde met de Gelpenberg.

Wie 4 augustus kwam aanrijden bij de DGC de Gelpenberg voelde zich even in de war; ‘Ben ik op een camping aanbeland of toch bij de golfbaan?’ 14 Campers, keurig geparkeerd op de parkeerplaats bij de driving range. Voor menigeen een hotel op wielen en voor anderen de vervulling van een kinderdroom.

De CamperCup, georganiseerd door 4 golfclubs, te weten: Hooge Graven, De Drentsche Golf & Country club, De Semslanden en De Gelpenberg.

28 deelnemers, waarvan 24 golfers. Een week lang golfen. Maandag in Ommen, dinsdag in Assen, woensdag vrije dag, donderdag in Gasselte en vrijdag de afsluiting op de Gelpenberg. En daar was uw verslaggever bij. Van vermoeidheid was niets te merken na 4 dagen golfen. Je voelde dat de groep naar elkaar toe was gegroeid, hier en daar werd er een kwinkslag gemaakt. Nee, mij moet je niet interviewen, hij daar. Maar toch, langzaam kwam het gesprek op gang.

Bij de een was er eerst golfen en later de camper. Bij de ander was het traject tentje, vouwwagen, caravan,

24

camper doorlopen met daarna de aanvulling golfen. Maar eensgezind van mening dat deze CamperCup toch wel een succes is, mede natuurlijk door deze 4 prachtige golfbanen in het Noorden.

Geen wanklank te horen en zo’n vriendelijk ontvangst bij elke club. Organisatorisch goed geregeld van ontbijt, lunch tot en met diner. En wie denkt dat die golfende Camperaars allemaal gaan koken, echt niet, ze blijven heerlijk eten op de golfclubs.

Eensgezind is deze groep 55 plussers van mening dat als er meer publiciteit was gemaakt er niet 14 maar wel 40 campers zouden staan. Deelnemers kwamen o.a. uit Zeeland, Noord- en Zuid Holland, Limburg, Gelderland, Groningen en zelfs uit Drenthe (Klijndijk). De handicaps varieerden van 5.7 tot max 54. Elke dag een wedstrijd op een andere baan met uiteraard dagprijzen.

En of ze in de watten zijn gelegd? Zeker. Alle 4 clubs trakteerden de deelnemers op een broodje croquet, koffie met wat lekkers tot aan de hapjes bij hole 19.

Voordeel is ook dat je lekker kunt douchen in het clubhuis.

Was er dan geen minpuntje? Okay, eentje dan. Waar laat ik mijn afvalwater? Waarop de oudste deelnemer van 84 reageerde met: “Dat kan in dit boerenland toch zo opgelost worden.”

2017 3

En wat vond hij van onze baan? “Een moeilijke baan, maar de natuur vergoedt veel en al sla je de bal 10 keer in de hei, dan blijft de baan nog steeds mooi.”

Ook aan de niet golfende partners is gedacht, van fietstochten tot museumtips aan toe.

Gaat deze proef een vervolg krijgen? Zeker, alleen al omdat het concept gekopieerd gaat worden door een van de deelnemers. Hij is lid van Golfclub Dirkshorn en wil eind september, voordat de campers ‘op stal gaan’, een CamperCup organiseren in Noord Holland. Ook de 4 organiserende clubs gaan door, de CamperCup wordt een wisselbeker. Hetgeen de overall-winnaar over alle 4 de

wedstrijden deed opmerken dat de F1 Championship jaloers zouden zijn op deze CUP. Alle organisatoren Mignon Otterloo (Hooge Graven Golfclub Ommen), Jelle Paauw (Drentsche Golf & Country Club Assen), Rob Bootsma (Golfclub de Semslanden Gasselte) en Ellen Kroes (Drentsche Golfclub de Gelpenberg) werden dan ook met een staande ovatie bedankt.

Misschien tot volgend jaar. Wie weet doe ik dan ook wel mee!

Carla Kohrman

25

EEN BEETJE BLOOT Mijn naam is Hilda van der Helm, geboren in 1965 in Hellum, een lintdorp in het Noorden van het land.

Hellum ligt in de buurt van de aardgasbel in Slochteren.

Op 5-jarige leeftijd verhuisde ik samen met mijn ouders en zus naar Aduard.

In Aduard ben ik, net als mijn moeder, begonnen met tennissen bij ATC Aduard. Mijn moeder tenniste in haar jeugd en is zelfs kampioen geweest van de noordelijke provincies, mijn vader tenniste ook, maar op een lager niveau. Ik heb in Aduard competitie gespeeld. Tijdens de puberleeftijd ben ik een aantal jaren gestopt met tennis, waarna ik op mijn 23e het racket weer heb opgepakt. Na mijn verhuizing naar Ten Boer speelde ik met veel plezier in een mix- team bij TC Ten Boer. Bij deze vereniging verrichtte ik ook werkzaamheden als secretaris van de tennisclub.

In 2002 heb ik mijn man Ruud ontmoet tijdens een wintersportvakantie in Oostenrijk. Ik woonde in Ten Boer en hij in Den Haag. Wij hebben een aantal jaren een weekendrelatie gehad. In 2014 hebben wij een huis gekocht in Westerbork. Samen zijn wij begonnen te tennissen bij TC Westerbork.

In 2006 is onze dochter Myrthe geboren. Een leuke anekdote is dat ik een tenniswedstrijd moest spelen in Groningen en dat Ruud mij achterna reed omdat Myrthe borstvoeding moest krijgen. In de kleedkamer kreeg Myrthe haar voeding. Toen Ruud stopte met tennis is hij gaan golfen. Hij stimuleerde mij om ook te gaan golfen.

Ik dacht; ik ga mijn GVB wel halen als ik 60 jaar ben, dan ben ik nog jong genoeg. Achteraf ben ik blij dat ik dat niet gedaan heb aangezien samen golfen natuurlijk veel gezelliger en leuker is. Ook is het op oudere leeftijd niet zo eenvoudig om te leren golfen. Bij Parc Sandur (toen Burggolf Emmen) heb ik een 3-daagse cursus gedaan waarna je verder kon gaan voor theorie en praktijk. Mijn theorie haalde ik direct, de praktijk duurde echter wel wat langer. Aangezien de baan in de winterperiode niet altijd qualifying was en ik niet altijd tijd had om mijn praktijkexamen af te ronden, duurde het even voordat ik mijn GVB gehaald had. Na twee jaar uitstel heb ik in 2012 toch de ‘golfdraad’ weer opgepakt en les genomen bij Johan Beishuizen (de toenmalige pro van Burggolf

26

Emmen). Na wat lessen en training ben ik geslaagd voor mijn GVB. Ik werd toen direct lid bij golfclub Parc Sandur en golfde ik 1 tot 2 maal per week.

Ruud speelde toentertijd bij de golfclub Zuid Drenthe. Dit jaar hebben wij besloten om te veranderen van golfclub om samen lid te worden van een golfclub die wat dichterbij ligt. De keuze was achteraf niet moeilijk en wij maakten de overstap naar DGC De Gelpenberg. Elke keer als ik een rondje golf verwonder ik mij over de mooie natuur en de heide die elke keer weer anders kleurt. De reeën en hazen die je voorbij ziet komen, een plaatje. De baan is prachtig en voor ons op korte rijafstand.

Naast mijn huidige werk als managementsecretaresse en informatiemanager GHOR (geneeskundige hulpverleningsorganisatie in de regio) bij GGD Drenthe ben ik ook een van de organisatoren van de Avond4daagse in Westerbork, official bij het Peerdespul

2017 3

op 28 augustus in Groningen en kleding-coĂśrdinator van de gymvereniging VKW en blijft er, voornamelijk 's avonds, toch genoeg tijd over om te golfen. Eerder was ik 8 jaar regiobestuurder van de Nederlandse Vereniging van Directiesecretaressen voor de 3 noordelijke provincies, secretaris van een businessclub, secretaris van onze buurtvereniging en heb ik een eigen secretariaatsbureau opgestart.

Inmiddels is onze dochter ook begonnen met golflessen, maar het golfvirus heeft haar nog niet gegrepen. Haar passie ligt meer bij turnen (selectie) en voltigeren bij paardensportvereniging VV de Hondsrug.

Het eerste jaar bij DGC De Gelpenberg is voor mij nog een beetje zoeken. In Emmen was er een "harde kern" van zo'n 20 vrouwelijke leeftijdsgenoten die op de dinsdagavond 9 holes speelden. Dat mis ik hier nog, maar inmiddels is er nu, tijdens de zomerperiode, elke woensdagavond een 9 holes inloop waar ik ook aan mee kan doen.

Wellicht zou ik in de toekomst, gezien mijn ervaring bij andere verenigingen, ook DGC De Gelpenberg van dienst kunnen zijn als secretaris.

Heb je naar aanleiding van dit stukje nog vragen of heb je zin in een rondje golf, spreek mij aan.

VRIENDINNENDAG. Bij bepaalde evenementen heb je voor het slagen daarvan goed weer nodig. Bij golf is het niet per se nodig, maar op 18 juli hadden de weergoden het allerbeste met ons voor. Het was een zonovergoten dag.

Deze combinatie van prachtig weer en een evenzo prachtige baan maakte van deze Vriendinnendag een geweldige geslaagde dag. Vooral om onze vriendinnen kennis te laten maken met de Gelpenberg.

De een na de andere loftuiting ging door het clubhuis en over de baan, ook over de organisatie van de damescommissie.

Deze dag heeft naar mijn mening aan het imago van de club een zeer positieve bijdrage geleverd!

Na deze ietwat prozaĂŻsche beschouwing de klinische feiten.

Aantal deelneemster: 58.

Hierbij moet vermeld dat op het laatste moment een deelneemster tot haar spijt moest afzeggen waardoor de laatste flight geen marker zou hebben, ware het niet dat Anja Vredenbregt zo bereidwillig was om in te vallen.

De dag werd besloten met een diner, zoals altijd prima verzorgd door de Brasserie.

Alle deelneemsters en de damescommissie kunnen terugzien op een uiterst geslaagde Vriendinnendag 2017.

Hilda van der Helm An Venekamp.

27

MET EEN HARTELIJK WELKOM BEGROETEN WIJ:

INLEVEREN KOPIJ uiterlijk zondag 19 november ontvangen wij graag de kopij voor het vierde nummer van de jaargang 2017. (verschijnt eind december 2017)

ROELOF'S BRIGADE Al twee keer dit jaar heeft een groep vrijwilligers gehoor gegeven aan een oproep om de natuur een handje te helpen.

Daar waar de traditionele schapen het laten afweten springen enthousiaste leden in. Maximum 2 uur extra lichaamsbeweging, gezelligheid en een drankje na afloop zijn de beloning.

28

Roelof’s brigade heeft een wisselende samenstelling, maar wel een ‘harde kern’. Goed bewapend staat deze brigade na elke oproep zijn mannetje en vrouwtje. Geen opschot is meer veilig en de heide oogt na hun veldslag mooier dan ooit.

Roelof laat weten dit jaar nog één keer een beroep op de leden te doen om tot zijn gelegenheids-brigade toe te treden. Dus let op uw inbox!

SPONSORS grafimedia partner

Ruinerwold golf bv

www.wersocial.media

WWW.VDSCROSSMEDIA.NL

BEDRIJFSLEDEN ABN AMRO BANK • ATV ACCOUNT’D ACCOUNTANCY & ADVIES • CASE CONSULTANCY • DE WIELERDIELER • ECO REEST • EXCIMP BV • FONVILLE SCHOONMAAKBEDRIJVEN • HARWIG INSTALLATIEGROEP • HOTEL TEN CATE • JENS SECURITY • KROESEWEVERS ACCOUNTANTS EN BELASTINGADVISEURS • LEEGSTRA AUTOMATISERING BV • LITECAD • OP=OP VOORDEELSHOP • PETER VAN DIJK PROJECT & INVESTMENTS B.V. • RABOBANK BORGER-WESTERBORK-KLENCKELAND • RABOBANK EMMEN COEVORDEN • STRATT+ • TUINDECO INTERNATIONAL • UITERWIJK WINKEL VERZEKERINGEN • VAN DER ZEE VLEESGROOTVERBRUIK • VINKE BEILEN • VOS-RUINERWOLD •

29

DE GELPENBERG JEUGD PAGINA'S Roald Stevens heeft zichzelf op 21 augustus een vroeg verjaarscadeautje bezorgd. (Hij werd op 22 augustus 16 jaar!)

Niet alleen maakte hij een fantastische totaal score van 2 over par, hij sloeg op hole 16 ook nog eens een eagle!!!!

Super. Op naar de single handicap.

Van harte gefeliciteerd Roald!

30

GOLF; HOE HET ALLEMAAL BEGON! Er zijn veel theorieën over het begin van het spel ‘golf’.

Schotten claimen het ontstaan in de Schotse Hooglanden, boze tongen beweren bewijzen te hebben dat anderen hen vóór waren.

Chippie denkt het echte verhaal te hebben gevonden, lees mee en oordeel zelf.................

2017 3

31

32