2017 4
In dit nummer o.a. MAN MET DE HAMER WONDER OP WIELEN NIEUW HANDICAPSYSTEEM VERRASSENDE WINTERTRAINING VAN PITCH EN PUTT NAAR….
De Gelpenberg Meer dan een rondje golf!
COLOFON 40e jaargang nummer 4 (december 2017)
IN DIT NUMMER
Drentse Golfclub ‘DE GELPENBERG’ Opgericht 3 augustus 1970 Gebbeveenweg 1, 7854 TD Aalden E-mail: info@dgcdegelpenberg.nl http://www.dgcdegelpenberg.nl Bank rek.nr. NL50INGB0676637558 Bestuur C.G.M. (Marcel) Kocks, voorzitter Mw. H. (Hilda) van der Helm, secretaris L.J. ( Laurens Jan ) Baas, penningmeester F.R. (Frank) de Jong N.H. (Niels) van der Scheer W.H. (Wim) Schonewille Commissies Zie de website:http://www.dgcdegelpenberg.nl Secretariaat Clubmanager: Mw. E. (Ellen) Kroes E-mail: clubmanager@dgcdegelpenberg.nl Clubsecretaresse: Mw. C. (Colette) Huizinga E-mail: secretariaat@dgcdegelpenberg.nl Tel. 0591-371929 Professionals Ralph Grinwis en Gijs Kras E-mail: grinwis.golftraining@gmail.com gijskras@hotmail.com Golfshop Tel. 0591-372174 Brasserie Tel. 0591-371784 Redactie A.A.A. (Toon) Liefkens, voorzitter Mw. J. (Jeanette) Beltman, hoofdredacteur P.J. (Piet) Hettinga Mw. C.F. (Carla) Kohrman H. (Henk) ten Oever E-mail: pitchredactie@gmail.com Drukkerij Van Liere Media
2
Zie pagina 6 PAGINA 3 Voorwoord redactie 5 De man met de hamer 6 BMW dealer Dusseldorp/Blije rijder 9 Wonder op wielen 10 Tussen tee en green/ Ducks dinner 13 Het handycapsysteem 14 Een beetje bloot 17 Par-3 baan 18 Flora en Fauna/Damessenioren 21 Penningmeester Laurens Jan Baas/Inloop 22 Italian en KLM Open 25 Verrassende wintertraining 26 Van Pitch en Putt naar.... 29 Bedrijfslid in beeld 31 Cross country herenmiddag 32 Dinsdagdames 34 Waarom staat de vlag zo moeilijk 35 Welkom/In Memoriam 36 Chippie
Afbeelding op de cover: Gerard Schimmel Foto: Ellen Kroes
2017 4
gemotiveerd bestuur neemt het voortouw met wel 9 ‘Clubgenoten’ in ruim 2 maanden tijd. Informatie en communicatie zijn de zonnestralen die de regenboog maken.
In de winter golfen op de Gelpenberg, komt bovenstaande quote toch wel regelmatig boven drijven. Denk je net te kunnen genieten van de prachtige herfstkleuren, wordt de paraplu bijna van je tas getrokken door een windhoos. Een regenboog is een geweldig mooi natuurverschijnsel, maar als je net in die regenbui staat heb je je gevoel van humor wel nodig. Misschien is dat ook wel hetgene wat het mooiste is aan onze club. Je kan mopperen op zoveel zaken die anders gaan dan wat je verwachtte, maar als je even goed om je heen kijkt! Wat een geweldig mooie baan hebben we, enthousiaste mensen draaien overuren om het allemaal nog beter, mooier of gezelliger te maken. En laten we eerlijk zijn, een regenbui is af en toe wel zo verfrissend, de waardering voor dat winterzonnetje is dan groot. Met geduld, een glimlach en een stevige regenjas gaan we spannende tijden tegemoet. Ons nieuwe, uiterst
Dat onze leden ook graag luisteren is te merken aan de fantastische respons die we kregen op ons verzoek om kopij. We hebben daardoor een prachtig gevarieerde uitgave kunnen maken. Verhalen van de dames- en herencommissies, de inloop-, de baan- en handicapcommissie. Maak kennis met de nieuwe bestuursleden Laurens Baas en Frank de Jong. Onze hoofdsponsor Dusseldorp BMW wordt uitgebreid belicht. Gerard Schimmel haalt capriolen uit op zijn Segway. Verder wordt het verschil duidelijk gemaakt tussen postzegelformaat golfen op een Pitch en Putt baan en onze uitgestrekte Gelpenberg. Greenkeepers en aspirantleden laten van zich horen. Mis ook niet onze vaste rubrieken zoals ‘Tussen Tee en Green’ en ‘Bedrijfslid in Beeld’. Is het weer de komende maanden nét iets te slecht, geniet dan van onze club via deze mooie uitgave. Heel veel leesplezier. Jeanette Beltman foto: Rob van der Klooster
3
4
2017 4
DE MAN MET DE HAMER….
reactie zeggen ze wel eens, nou dat klopt in dit geval dus echt. De ALV hebben we inmiddels ook achter de rug en de eerste lijnen van beleid zijn verder uitgezet. De nieuwe bestuurders moeten hun draai gaan vinden; de mix van oud en nieuw in het bestuur is een goede. Dat merken we ook met elkaar in de bestuursvergaderingen. Minder traditioneel denken en veel meer focus op (gepaste) veranderingen met behoud van het goede. Veranderingen die noodzakelijk zijn om de slag te kunnen maken naar de toekomst en mee te kunnen blijven doen. Soms voorop lopen maar ook zeker af en toe afwachtend en volger zijn.
De man met de hamer, iemand die je spreekwoordelijk tegen komt en waar je dan over het algemeen niet zo blij van wordt. Maar binnen een club of vereniging is ‘de man met de hamer’ de voorzitter. Op DGC de Gelpenberg is dat natuurlijk niet anders. Het leiden van een club, samen met de collega-bestuurders, het clubsecretariaat en natuurlijk die vele, vele leden die zich op allerhande manier inzetten voor de club. De voorzittershamer: een symbolisch instrument. Ik geloof zelfs dat deze op de club niet eens meer echt aanwezig is. Maar dat hoeft natuurlijk ook niet. Maar goed, de symbolische hamer is een paar maand terug weer door mij ter hand genomen. En in die paar maand, die we nu weer bezig zijn met elkaar, hebben we het best druk gehad: inlezen in lopende zaken, het formeren van een bestuur, de financiën, vele gesprekken met de diverse stakeholders en contractpartijen binnen onze club (horeca, shop, pro’s, baanonderhoud, bankier). En het is weer prachtig om te doen. Het voelde, hoe raar het ook klinkt, voor mijzelf weer een beetje als thuiskomen in een vertrouwde omgeving. En dan niet een “been there, done that” maar echt een “happy to be back on track”. Niet op de automatische piloot, maar ook dingen anders doen, beter doen. Communicatie is dan ook zoiets. Een transformatie van formele Bestuursmededelingen naar spontanere Clubgenoten. Beter? Geen idee. Maar wat ik wel merk is dat de reacties hierop ons als bestuur goed doen. Actie geeft
Doen we het goed? Zeg het maar? Komen we ook straks zelf ‘die andere man’ met de hamer tegen? Echt geen flauw idee. Maar we zijn er vooralsnog met elkaar echt van overtuigd op de goede weg te zijn. We merken dat ook binnen de club en bij een groot aantal van jullie. We kunnen niet precies uitleggen wat het is maar woorden als ‘sfeer’, ‘rust’, ‘vertrouwen’ en ‘begrip’ komen daar het dichtst bij in de buurt. Laten we afspreken voor het nieuwe jaar dat we gaan proberen elkaar veel, heel veel tegen te komen. En dan natuurlijk in de goede zin van het woord. En die hamer? Ach, een corrigerend tikje hier en daar is prima toch? En natuurlijk geven we onszelf ook wel eens een klap(je) op het hoofd met die hamer. Dat houdt ons allemaal scherp. Aarzel niet en schroom niet om met ons mee te denken en goede ideeën aan te dragen. De club zijn we samen en we doen het ook samen…, nu misschien wel meer dan ooit! De kreet “GEEN CL B ZONDER U” zegt precies hoe we er met elkaar in staan. Namens het bestuur, het secretariaat en iedereen binnen onze prachtige club, dus eigenlijk namens jullie zelf, wens ik iedereen bijzonder goede en fijne feestdagen en een fantastische start van het nieuwe jaar! Laten we er in 2018 ook met elkaar weer een feestje van maken. En die hamer…ach…, wie heeft een hamer nodig als er toch geen spijkers op laag water worden gezocht! Marcel Kocks Hamerloze voorzitter met een tik
5
BMW DEALER DUSSELDORP HOOGEVEEN PRIMA FLIGHTGENOOT VOOR GELPENBERG De naam Dusseldorp BMW kan golfers op de Gelpenberg bijna niet ontgaan. De BMW dealer uit Hoogeveen is al jaren een trouwe sponsor van de golfclub. “Dusseldorp is meer dan een fantastische flightgenoot voor ons,” zegt voorzitter Marcel Kocks over deze relatie. Dusseldorp BMW is bijvoorbeeld al jaren sponsor van hole 2. Een paar jaar geleden kon je daar zelfs een fantastische BWM winnen van deze dealer als je een Hole in One maakte. Op een paar centimeter na lukte dat bijna een van de clubleden. Wie op de putting green oefent kan de naam van Dusseldorp eveneens niet ontgaan en de autodealer sponsorde ook de laatste golfweek van de vereniging. Dit jaar stelt Dusseldorp vanaf september gedurende 3 maanden 2 BMW’s beschikbaar als prijzen bij de wedstrijden voor de leden: een BMW 520i Touring van Euro 80.000,- en een BMW 530d Sedan met een waarde van Euro 100.000,-. En als klap op de vuurpijl bekostigt Dusseldorp maar liefst 10.000 golfballen voor de driving range van de golfclub. Op 28 oktober zijn deze golfballen met BMW en Dusseldorp logo officieel door de sponsor aangeboden aan bestuur, clubmanagement en leden van de Gelpenberg. “Daar zijn we dolblij mee. Geweldig,” zegt clubmanager Ellen Kroes.
Hoogeveen. Dusseldorp is een automotive en familiebedrijf met 250 personeelsleden en vestigingen in Hoogeveen, Zwolle, Deventer, Alkmaar, Hoorn, Zaandam en Apeldoorn. In die laatste plaats begon het met Dusseldorp ook allemaal in 1958. Peter Harms begon in Apeldoorn bij MINI als Manager en was daar verantwoordelijk voor sales en marketing van het merk. Voor MINI is de vestiging in Hoogeveen overigens ook servicedealer, net als voor BMW i met de elektrische BMW i3 en i8.
De relatie tussen deze bijzondere sponsor en de Gelpenberg is dus een innige en een bijzondere. Dat beseft ook de in Emmen geboren Peter Harms (33), die als vestigingsdirecteur verantwoordelijk is voor het bedrijf in Hoogeveen, dat een rayon bestrijkt van Emmen tot Meppel. Hij houdt van auto’s, al van jongs af aan. En na zijn opleiding Bedrijfsmanagement Motorvoertuigen in Apeldoorn en een studie commerciële economie in Amsterdam kwam hij als verkoper in 2009 met de benen in het (auto)bluswater te staan. Vanaf 2012 staat Peter Harms bij BMW Dusseldorp op de loonlijst en sinds oktober 2016 is hij verantwoordelijk voor de vestiging in
A-merk De passie waarmee hij spreekt over de toekomstplannen voor de vestiging in Hoogeveen (“Er komt een nieuwe showroom van 600 m2 voor gebruikte premium selection BMW’s en in het bestaande complex komen alleen maar nieuwe BMW’s te staan.”) echoot door als hij het heeft over de bijzondere relatie met de Gelpenberg. “BMW is een absoluut premium A-merk en dat is de Gelpenberg ook. Dus in dat opzicht passen we elkaar prima,” zegt de vestigingsdirecteur. Waarbij hij BMW en de Gelpenberg graag combineert met de woorden sportiviteit, kwaliteit en emotie.
6
2017 4
Maar Peter Harms beseft al te goed dat de sponsordeal het bedrijf commercieel gezien uiteindelijk ook wat op moet leveren. “En bij sponsoring zijn we zeer selectief. Neem die 10.000 golfballen. Daarbij gaat het best om heel veel geld.” Maar Dusseldorp BMW en de Gelpenberg is binnen dat selectieve sponsorbeleid een prima combi in zijn ogen. Dat het bedrijf twee nieuwe BMW’s uit de 5 serie beschikbaar stelt als weekprijzen voor prijswinnende Gelpenberg-leden is een bewuste keuze en zijn idee. “Mensen die een auto willen kopen kijken tegenwoordig eerst online. Maar ik wil mijn producten ook graag laten zien aan mensen die tot onze doelgroep behoren. Ik wil dat ze erover praten, erin rijden en hun ervaringen door vertellen.” En volgens Peter Harms is de Gelpenberg daarvoor een prima podium en uithangbord. “Ik raak daardoor met mensen in gesprek die nog nooit bij ons zijn geweest,” zo omschrijft hij een van de winstpunten van deze bijzondere sponsoractie. BMW en de golfsport zijn overigens geen vreemden voor elkaar. Het moederbedrijf van BMW in Duitsland heeft een bijzondere band met golf. Het autoconcern is onder andere sponsor van het BMW International Open, dat dit jaar van 22 tot en met 25 juni op de Duitse topbaan van golfclub München Eichenried werd gehouden. Dat geeft exposure in de wereld. Peter Harms wil die exposure graag in Drenthe en de kop van Overijssel. Hij praat over de Gelpenberg dan ook met evenveel enthousiasme als over zijn BMW’s. En dat terwijl hij zelf niet golft. “Geen tijd. Ik heb een drukke baan en een gezin met een zoontje van twee jaar en een tweede kind op komst,” motiveert hij die beslissing. De Hoogeveense BMW-directeur deed wel ooit mee aan golfclinics. “Het wegslaan van die ballen op de driving range vind ik wel leuk.” Welaan, dat laatste kan hij op de Gelpenberg nu doen met zijn ‘eigen’ ballen.
DE BLIJE RIJDER Is het u wel eens overkomen dat er een BMW te winnen is bij een amateur golfwedstrijd? Dan moet u bij de DGC De Gelpenberg zijn, daar regelen ze dat. Zo mocht ik dit jaar weer deelnemen aan de Wachthoorn wedstrijd en tot onze verrassing was de extra prijs een week rijden in een door BMW Dealer Dusseldorp uit Hoogeveen gesponseerde spiksplinternieuwe BMW 5 serie Touring Estate. Hoewel ik na de tweede dag slechts vierde stond in de tussenstand had ik het geluk dat de eerste drie spelers op de slotdag een mindere dag hadden en ik juist wat beter speelde. Dus won ik de wedstrijd. Hoewel ik in het verleden ook wel in leuke auto’s heb gereden, was deze kans toch weer aangename verrassing. Te meer toen ik bij mijn schoonzoon, een fervente BMW-rijder, aanbelde en mijn nieuwe auto toonde. U kunt zich zijn reactie voorstellen, te meer toen ik er bij vertelde deze met een golfwedstrijd te hebben gewonnen. Toen ik een week, nadat ik de BMW beschikbaar kreeg, ook nog een wedstrijd bij de heren senioren won, kon ik er zelfs 2 weken in rijden. Gelukkig niet langer, anders was het zonder in een depressie te raken niet mogelijk geweest om weer tevreden te zijn met mijn eigen wagentje. Op zich zijn 2 weken nog te kort om alle elektronische snufjes van de BMW te ontdekken. Uit landelijk onderzoek is overigens gebleken dat veel autobezitters nooit achter alle elektronische mogelijkheden komen, laat staan ze te gebruiken. Uit de kop van dit stuk mag u begrijpen dat ik met heel veel genoegen gebruik gemaakt heb van de geboden mogelijkheid om in zo’n prachtige BMW te rijden. Ik wil ook de initiatiefnemers en Dusseldorp van harte bedanken voor het gebodene. De Blije Rijder, Gert van der Linden
Henk ten Oever
7
8
2017 4
GERARD SCHIMMEL MET WONDER OP WIELEN IS GELPENBERGS EVENWICHTSKUNSTENAAR Met een klein beetje fantasie kun je hem de jongleur of evenwichtskunstenaar van de Gelpenberg noemen. Gastspelers zijn vaak verbaasd als ze hem op de golfbaan zien. Voor de Gelpenbergers behoort hij met zijn opvallende golfuitrusting inmiddels zo’n beetje tot de inventaris. Maar toch kijken velen nogal altijd verwonderd en bewonderend naar hem als hij over de fairways zoeft. Balanceren op twee wielen, voorover buigen, achterover hellen, naar links uitwijken of scherp naar rechts buigen: hij doet op iedere golfbaan alles met zijn wonder op wielen. Kortom, Gerard Schimmel (76) uit Hardenberg is een bijzondere verschijning op de Nederlandse golfbanen. Dat komt door de manier waarop hij zich verplaatst. Nee, niet te voet of met trolley of buggy: Gerard verplaatst zich met een Segway. Hij doet dat al vanaf 2000. “Ik kreeg toen behoorlijk last van mijn knie en ben eerst in een handicart gaan rijden. Maar daar werd ik niet blij van. Dat was koud, ongezellig en je hoort er niet echt bij,” is zijn eigen analyse om destijds op zoek te gaan naar een geschikter vervoermiddel bij zijn golfspel. Want golfen was vanaf 1993 een nieuwe hobby voor deze gewezen financieel directeur van een aluminiumrecyclingbedrijf in Hardenberg. In Golfers Magazine las Gerard juist in die tijd een verhaal over een Segway en de mogelijkheden die deze tweewieler op de golfbaan bood. En ondernemend als de Hardenberger is nam hij contact op met het bedrijf in Den Bosch dat erin genoemd werd. In een filiaal in Amsterdam mocht hij er “even op rijden. In het begin was dat wiebelig, maar na 10 minuten ben je er al aan gewend,” constateert hij nu nuchter. De koop was daarna snel gesloten. Met alle toeters en
bellen: want voor het golfen moest er een speciale uitrusting op de Segway worden aangebracht en brede banden gemonteerd. Kosten destijds: Euro 7500,-. Niet iets dat je dagelijks even uit de flappentap trekt, maar wel een investering die het mogelijk maakt om tot in lengte van jaren op een plezierige, sociale manier golf te spelen met andere golfers. En daar geniet Gerard Schimmel tot op de dag van vandaag volop van. Ook al is dat met wisselend succes en is zijn laagste handicap ooit (11,4) inmiddels ingeruild voor een alleszins acceptabele 18,6 en won hij dit jaar nog de clubkampioenschappen strokeplay met handicapverrekening. “Ik mocht daardoor zelfs aan de champions trophy mee doen,” roept hij vol trots. Maar het gaat dit keer niet om zijn golfprestaties maar om zijn Segway Type X2 van 45 kilo, met 2 batterijen en speciale brede banden. “Die batterijen zijn vreselijk duur. Ik heb er al eentje moeten vervangen. Je kunt er overigens gemakkelijk 36 holes mee spelen. En die brede banden zijn nodig om op gras te kunnen rijden. De Segway remt alleen maar op de motor. Daardoor ga je nooit slippen. Je kunt er op hellingen van maximaal 20 graden gemakkelijk mee omhoog en naar beneden. Maar als het glad is kun je er wel mee onderuit gaan. De topsnelheid? Die is 18 kilometer,” is zijn analyse over het rijgedrag en -comfort. Voor het vervoer in zijn Volvo V70 legt hij 2 rijpaadjes op de achterklep en rijdt hierover de Segway liggend naadloos in en uit de riante kofferbakruimte. Gerard Schimmel en zijn Segway blijft een bezienswaardigheid, ook al is het voor hemzelf inmiddels de gewoonste zaak van de wereld. Om met een glimlach daar wel aan toe te voegen. “Maar ik ben er elders nog nooit iemand anders mee tegen gekomen op de golfbaan.” Henk ten Oever
9
TUSSEN TEE EN GREEN “Campari, je moet het eens geprobeerd hebben.” Deze kreet uit de jaren zeventig schoot mij te binnen toen ik verslag wilde doen van ons bezoek in september aan het KLM Open 2017 op de Dutch bij Spijk. Geïnviteerd door de ING besloten wij - mijn echtgenote Jetty, zoon Sybrand en ik - om dit spektakel eens van dichtbij mee te maken. Echter wel met een kleine hindernis. Vanwege afwezigheid van de andere greenkeepers, natuurlijk op de Dutch present, moest Sybrand zondagmorgen eerst de greens zwiepen voor de strokeplay wedstrijd op onze baan. Normaal kost dat èèn man ruim drie uur, dus daardoor dreigde een te laat vertrek naar Spijk. Oplossing was dat vader de zoon zou helpen, dus stonden wij reeds om half zeven te zwiepen. Dan pas zie je door de dauw op de greens hoe slecht de pitchmarks gerepareerd worden. Nieuwe nog groene en oude reeds bruin gekleurde kraters! Het repareren hiervan kostte bijna net zoveel tijd als het zwiepen zelf. Na 2 uur was het karwei geklaard, dachten wij. Per ongeluk hole 15 overgeslagen, maar dit werd alsnog goedgemaakt door Roelof, waarvoor hartelijke dank. Misschien moet, in het kader van zelfredzaamheid, naast een scherpe opslagschop een zwiepstok in de Marshal-car beschikbaar zijn! Al met al toch nog redelijk op tijd richting Spijk. Na twee dagen regen was het gelukkig zondag mooi droog nazomerweer, geen grote drukte op de snelweg en pas file op het laatste stukje landweg naar de golfbaan in het Lingenbos. Daar komen we bij de eerste controlepost. De auto geparkeerd en 500 meter lopen naar de entree met wederom enige controleposten. We zijn binnen! Te beginnen in een grote promotietent met golfreizen, golfattributen en golfkleding en wat al
10
niet meer golf gerelateerd. Na ons daar doorheen te hebben geworsteld volgde het eten- en drinkplein. En pas daarna sta je opeens tussen de glooiende groene grasvelden, de aanwijsborden en grote gaspeldoorn (een struik uit de vlinderbloemenfamilie) vlaktes. Je bent op de Dutch voor het KLM Open! Een kale baan met alleen maar water- en gaspeldoornvlaktes, aan de buitengrens omzoomd door hoge populieren. Overal zie je clubjes mensen staan. Bij afslagboxen, bij landingsplekken door de baan en natuurlijk om de greens. Je komt voor de golfers, dus eerst maar eens een plek bij een afslag gezocht. De pro’s staan amicaal te praten, gaan zich daarna duidelijk focussen op de afslag , teeën op en met een droge klap verdwijnt de bal met supersonische snelheid. Niet te volgen door een brildragende amateur. Op (200 meter+) zwaait een hulpcaddie met een stiltebord om te melden dat de bal geland is. Meestal op de fairway! Vandaar volgt de tweede of derde klap met hetzelfde ritueel. Sta je om een green, zie je op (180 meter-) door de schittering van de licht op de metalen shaft dat die tweede of derde slag geslagen is. Enige seconden later landt een Eifeltoren hoog geslagen bal. Meestal op de green. En dan begint voor de pro’s het eigenlijke spel. Bal markeren, oppakken en naar hun caddie gooien, kijken, lopen, weer kijken, overleg met de caddie, weer kijken, bal plaatsen, weer oppakken, weer plaatsen en dan de marker wegnemen. Onderwijl de puttinglijn controleren op oude pitchmarks en andere stoornissen, adresseren en dan eindelijk putten. Meestal briljant in of vlak naast de hole maar ook wel een misser van 70 centimeter. Schijterigheid of gewoon zenuwen? We hebben meerdere missers gezien. Na dat uitholen heeft deze bezoeker tijd om naar het meelopende publiek te kijken. Zie je zelfs bekenden, zoals te verwachten onze greenkeepers Silvain en Remko, maar ook ons bestuurslid Wim Schonewille en bijzonder opvallend en vermeldingswaardig een niet
2017 4
eens zo’n oudere heer in donkerblauw pak met vest en strop en bijpassend schoeisel. Volgens mij de veurzitter van de Lage Vuursche, gezien het clubspeldje op zijn linker revers. Maar ik zou mij wel bedenken daar met kindertjes onder de 12 jaar de hele dag door te willen brengen. Restte ons op de terugweg nog een bezoek aan hole 14, een par 3 gesponserd door de ING met bijbehorende VIP tribune en consumptie mogelijkheid. Ons kent ons. En zo kwam langzamerhand aan een mooie dag een einde. Joost zat niet in de eindstrijd, dus iets voor de finale de auto opgezocht om de verwachte retourfile op dezelfde landweg te vermijden. Al met al was het zeer de moeite waard het eens meegemaakt te hebben, maar het is wel net als mijn ervaring met Campari. Je moet het eens meegemaakt hebben, maar op de tv zie je het beter, kun je rustig even weglopen en……. het scheelt een hoop reistijd.
jaar kon men alleen op uitnodiging aan deze golfwedstrijd met diner met eend deelnemen. Overigens was het resultaat van de nieuwe opzet zeer matig: we zagen maar een beperkt aantal nieuwe gezichten. De tradities van twee soorten gedekte tafels, onderscheid tussen bestuur (met damast en genodigden met placemat), maar vooral de veel geprezen prijsuitreiking door Wouter Pool, waarbij hij voor iedere deelnemer een speciaal woord of zelfs gedicht had, ontbraken in de nieuwe opzet. Wel mochten ook nu nog alle deelnemers een prijsje in ontvangst nemen en ik nam er zelf ook eentje mee, anders klopte de kas niet meer. En dat kunnen we Leo Drewes niet aandoen. Niet alle tradities van het Ducksdinner zijn om zeep geholpen. Rieks Jeuring zorgde als vanouds voor haring en korenwijn door de baan. En ook het diner met de wijnen kan je gerust aan hem overlaten. Aan tafel zaten we ook dit keer wel nog steeds volgens de oude traditie met ‘jasje-dasje’.
Rudy Remmelts
Het ter plaatse aangewezen nieuwe bestuur kweet zich voorbeeldig van zijn taak. Eerste werd Tom Gerritsen met 35 stableford punten en runner-up was Ernst Aukema met 34.
DUCKSDINNER NIEUWE STIJL, OUDE TRADITIE AFGESCHAFT Het werd altijd jaarlijks op de Gelpenberg eind oktober gehouden: het Ducksdinner. Aanleiding was het jachtseizoen en een van de deelnemers was jager en schoot geregeld een eend.
Rest mij te melden dat dit Ducksdinner-verslag het laatste is geweest over de voorbije jaren. Volgend jaar een nieuwe opzet, een nieuwe verslaggever! Bouwe de Groot
Maar na 33 jaar bestaat het Ducksdinner niet meer in de traditionele vorm. Een aantal vaste deelnemers vond de mores niet meer passen in de huidige tijd en haakten af. Ook de eendenjager, waarmee alles begon, ontbrak deze keer in de nieuwe opzet. En een aantal bestuursleden vond het mooi geweest. Rob de Bloeme begon bij het Ducksdinner nieuwe stijl met het vragen van een ogenblik stilte voor de kort daarvoor overleden Harry Zwiers. Daarna gaf hij uitleg over de nieuwe opzet. En kondigde het ogenblikkelijke aftreden aan van alle bestuursleden, al dan niet aanwezig. Uitgenodigd waren alle heren (ja dat nog weer wel) van de senioren-ochtend, herenmiddag en -avond. Tot dit
11
12
2017 4
HET HANDICAPSYSTEEM; WAT GAAT ER VERANDEREN? Op 30 september werd het Nationaal Handicap Symposium georganiseerd om uitleg te geven aan de veranderingen die het handicapsysteem in Nederland toegankelijker moeten maken. Ruim 220 vertegenwoordigers van 140 golfclubs en -banen kwamen naar Utrecht om te horen waarom er veranderingen komen, wat die veranderingen zijn en hoe de handicapcommissies dit aan kunnen pakken. Waarom gaat er iets veranderen? NGF-directeur Jeroen Stevens trapte samen met bestuursvertegenwoordiger Jan Ede Kuipers het symposium af. De afgelopen jaren heeft de digitale wereld flinke sprongen gemaakt en dat biedt goede mogelijkheden om golf toegankelijker te maken. Uit cijfers blijkt dat het handicapsysteem door veel golfers nog steeds als ingewikkeld wordt ervaren, terwijl het doel is om spelers juist te stimuleren meer scores in te leveren. Meer qualifying scorekaarten betekent een actuelere handicap en betere golfers! Ruim 85% van de aanwezigen bevestigde, via een interactieve tool, dat ze het eens waren met de overtuigingen van de NGF. “Om het handicapsysteem toegankelijker te maken gaan we een aantal regels rondom het spelen van een qualifying scorekaart afschaffen en meer vertrouwen op de eerlijkheid van de golfer. Uiteraard met de traditie van de sport in gedachte houdend; als golfer ben je je eigen scheidsrechter en daarom zelf verantwoordelijk voor je handicap,” aldus Jeroen Stevens. De basis van het handicapsysteem is het vertrouwen in de golfer Wat gaat er veranderen? Na het verhaal van Jeroen lichtte Christine Saxton, manager regels & handicap bij de NGF, de aangepaste regels van het handicapsysteem verder toe. Een papieren scorekaart is niet meer nodig en hoef je niet meer te bewaren. Op dit moment voeren al heel veel golfers hun scorekaarten in via de zuil/computer op de club of via een app zoals die van golf.nl. Daarvoor moest de fysieke kaart ook nog op de club worden ingeleverd, maar dat is
niet meer nodig. Als een scorekaart digitaal wordt ingevoerd en digitaal 'ondertekend' is door een marker, hoeft de kaart dus ook niet meer thuis of op de club bewaard te worden. Vooraf registratie wordt voortaan afspraak op de eerste tee. In het EGA Handicap Systeem staat op dit moment beschreven dat je, om een qualifying kaart te mogen spelen, vooraf je kaart moet registreren. Vanaf 1 januari verandert dit als volgt: op de eerste tee maken de speler en de marker de afspraak om qualifying te spelen, welke lus, hoeveel holes en welke tee. Na je ronde kan je op het terras of 's avonds op de bank de kaart invoeren. Uiteraard blijft het inleveren van een fysieke scorekaart tot de mogelijkheden. Meerdere keren 9 holes op één dag. Het spelen van 9 holes rondes wordt steeds populairder. Hoe meer scores een speler inlevert hoe betrouwbaarder zijn/haar handicap. In dit streven past het om meerdere 9 holes ronden op één dag toe te staan. NB; het is niet de bedoeling dat een 18-holes ronde wordt opgesplitst in 2 x 9 holes. Marker moet traceerbaar zijn bij een digitale qualifying scorekaart. Het is verplicht om een marker te registreren wanneer er een digitale qualifying scorekaart wordt gespeeld. Hiermee wordt de kwaliteit van het handicapsysteem gewaarborgd. De NGF gaat met alle softwareleveranciers van de clubs in gesprek om dit zo snel als mogelijk technisch te realiseren. De nieuwe regels die hieruit voortvloeien gaan per 1 januari 2018 in en zullen in het voorjaar nog nader door onze commissie worden gecommuniceerd. Sieger Zuidersma voorzitter Regel- en Handicapcommissie
13
EEN BEETJE BLOOT “De enige constante is de verandering!!” volgens de Griekse filosoof Heraclitus. Mijn naam is Frank de Jong en ben nu voor het vierde jaar lid op de Gelpenberg. Sinds 2016 mag ik meedenken met de commerciële commissie en sinds afgelopen september mag ik mezelf bestuurslid noemen en dan is het natuurlijk ook logisch dat er veel leden zijn die wel eens wat meer willen weten van die lange gast met al dat lawaai. Geboren in Emmen in 1960 en na de MAVO en MTS aan het werk gegaan in de weg- en waterbouw. Altijd aan sport gedaan. Eerst voetbal en daarna waterpolo bij De Kikker in Emmen. Getrouwd met Ineke in 1984 en in ‘86 en ’89 zijn Niek en Anke geboren en was ons gezinnetje compleet. Tijdens een slechte economische periode ben ik gaan solliciteren en in 1985 aangenomen als keukenverkoper in Den Haag en zijn we gaan wonen in Zoetermeer.
Ineke komt uit Zoetermeer, dus die stap was niet helemaal onlogisch. En koken en kletsen lag mij wel, dus hoe moeilijk kon het zijn om keukenverkoper te worden. Nou dat bleek na vele cursussen een heel ding, maar het ging me goed af. Na drie jaar ben ik overgestapt naar Bruynzeel Keukens en Kasten aan de Hoge Wal. De kenners onder ons weten dan dat dit naast de Koninklijke Stallen in de achtertuin van paleis Noordeinde ligt. Mooie plek, ieder jaar bijzonder met Prinsjesdag als de Koninklijke Garde zich voor je winkel opstelt en de Gouden Koets uit de garage gehaald wordt. Maar ook de vele koninklijke strontvliegen in de zomer staan me nog helder voor de geest. Na Den Haag mocht ik als vestigingsmanager beginnen op Rotterdam Zuidplein. Op dat moment de grootste vestiging van Bruynzeel. Ondertussen in 1993 verhuisd naar Willemstad (NB). Dat NB zet ik er maar even bij omdat veel mensen bij het horen van die plaatsnaam denken aan Curaçao. Na een paar jaar Zuidplein ben ik gevraagd om naar het hoofdkantoor in Bergen op Zoom te komen. Ik werd verantwoordelijk voor de verkoop binnendienst, serviceafdeling, data-entry, logistiek en heb daar geweldig veel ontwikkelingen meegemaakt. In 1996 zijn we verhuisd naar Bergen op Zoom. Prachtige stad en wonend aan het Markiezaatsmeer, een geweldig natuurgebied. En net als je denkt ”Dit is top en hier haal ik mijn pensioen”, verandert er na een directiewisseling ineens weer van alles. Een wijze les, dat nooit alles blijft zoals het is. De enige constante is de verandering! Dus maar weer even rond gekeken en voor ik het wist was ik formulemanager in Oisterwijk bij een landelijke club met zelfstandige keukenondernemers. Weer een heel andere tak van sport en helemaal zonder winkels. Met behulp van een grote marketingafdeling, direct mailing en een eigen callcenter gingen we bij de klant thuis op bezoek om bestaande keukens te repareren en te renoveren. In 1998 zijn we maar weer eens verhuisd. Dit keer van Bergen op Zoom naar Berkel Enschot (naast Tilburg). Maar ja, ook hier volgde een directiewissel en de nieuwe directeur en ik konden zakelijk niet goed door 1 deur. Even rondbellen en de oud-directeur van Bruynzeel kon
14
2017 4
mij geweldig gebruiken. Hij was ondertussen directeur bij Grando Keukens en zocht een commercieel manager Nederland. Een mooie job met veel expansiemogelijkheden. Afscheid nemen van winkels die de turn van Grandorama naar Grando niet wilden of konden maken, veel winkels verbouwen en nieuwe ondernemers en winkels inrichten en opstarten. In die periode begon het thuisfront te morren. Emmen en de familie trok steeds meer en steeds harder. Op enig moment hebben we de keuze gemaakt om weer naar Emmen te verhuizen. Omdat de kinderen ondertussen oud genoeg waren wilde ik een eigen winkel beginnen. In juni 2002 (invoering van de euro) opende ik een keukenwinkel aan de Weerdingerstraat: Keukenkanjer Emmen. Een formule laag in de markt en onder de paraplu van Grando Nederland. Een jaar later zijn we na het faillissement van Hans Verkerk op deze plek een Grando gestart en twee jaar daarna nog een vestiging in Stadskanaal. Druk druk druk, de sky was the limit en na een paar tropenjaren heb ik andere keuzes gemaakt. Kanjer en Stadskanaal heb ik verkocht en Grando Emmen verhuisd naar een nieuwbouwpand, dat in eigendom is en ruimte biedt aan twee andere huurders. Na het afstoten van beide andere winkels had ik meer tijd en ben ik me naast de keukens ook gaan toeleggen op het beheer van vastgoed. En dat laatste vond ik steeds leuker en na zoveel jaar keukens wilde ik wel eens wat anders. Dus afscheid genomen van de winkelactiviteit en Grando verkocht, maar het vastgoed behouden. Ik kreeg meer tijd en vatte het idee weer op om te gaan golfen. Mijn GVB had ik al eens op uitnodiging van
Whirlpool Nederland in Oosterhout mogen halen in 2001. Nooit iets mee gedaan, maar ieder jaar keurig verlengd, want dat examen hoop ik nooit weer te hoeven doen. Eerst nog even lid geweest op Parc Sandur, direct bij opening van de baan. En nu sinds 4 jaar lid op de Gelpenberg. Wekelijks naar de Herenavond, daarbuiten met anderen, die ook te veel tijd hebben, golfen en af en toe meedoen met een wedstrijd. In de afgelopen periode mijn handicap verbeterd naar 21.5 en nu wekelijks lessen bij Ralph. Samen met en leuke groep waar je iedere week weer naar uitkijkt. Vorig jaar ben ik gevraagd voor de commerciële commissie en daar heb ik ‘ja’ op gezegd. De club had extra middelen nodig en ik heb met een aantal enthousiaste leden in een hecht team mogen samenwerken. Na het verzoek van het voormalig bestuur heeft dat hechte team toegezegd de volgende stap te willen zetten. En met vertrouwen naar de toekomst van de club heeft de ALV in al haar wijsheid besloten om een nieuw bestuur te kiezen. In dat bestuur mag ik onder andere de clubhuiszaken, horeca en shop behartigen. Leuk omdat ik daar natuurlijk de nodige affiniteit mee heb. Maar ook uitdagend om daar geleidelijk samen met de verschillende commissies verandering in aan te brengen. Want dat we moeten veranderen is een ding dat zeker is en denk erom: “De enige constante is de verandering!” Ondertussen zijn we in Emmen nog vier keer verhuisd, maar denken nu definitief ons plekje gevonden te hebben in Noordbarge. Frank de Jong
15
16
2017 4
TREKT PAR 3 BAAN NIEUWE SPELERS AAN? Enkele jaren geleden is de beslissing genomen om de Par 3 baan uit te breiden. Sindsdien is er veel gebeurd. De baancommissie is hard aan het werk gegaan. Vos Ruinerwold Golf BV heeft samen met de architect een prachtige uitbreiding gerealiseerd en is bovendien nog steeds bezig hier en daar de puntjes op de i te zetten. Heeft al deze moeite opgeleverd wat we voor ogen hadden? Blijven de oudere leden langer enthousiast om door te golfen op een kortere baan? Wordt er meer geoefend door de goede spelers om zo hun korte spel te verbeteren? Maar…… de grootste uitdaging was en is nog steeds; levert het nieuwe leden op? Om hier een antwoord op te krijgen ga ik in gesprek met een echtpaar dat speciaal voor de Par 3 baan proeflid is geworden. Jos en Naira Zoer zijn bereid het herfstweer te trotseren om een rondje Par 3 te lopen en ondertussen te vertellen wat hun bewoog om de Gelpenberg te kiezen boven de vele andere banen hier in de buurt. Eerst wat achtergrond informatie. Jos en Naira wonen in Westerbork, beiden 45+ (de een iets meer dan de ander) alle twee werkzaam in het onderwijs, sportief, sociaal ingesteld, gek op de natuur. Tijdens hun vele wandel- en mountainbike-tochten in Nederland en het buitenland viel het hun op dat bij de mooiste plekjes ook meestal een golfbaan lag. Ze besloten samen deze sport op te pakken en belandden, logischerwijs, op Golfpark Exloo. Waarom nu op de Gelpenberg? “Eigenlijk een combinatie van factoren. Als je hier bij het clubhuis komt ziet alles er netjes verzorgd uit. Wil je even oefenen, je haalt zo even een mandje ballen, niet eerst een muntje halen voor 10 ballen ofzo. Verder 2 jonge enthousiaste professionals, die ontzettend leuk les geven. Maar vooral de aanwezigheid van de Par 3 baan. Wij hebben niet veel tijd door de week, in het weekeinde hebben we naast golf ook nog andere activiteiten. Maar we proberen dan toch een rondje te lopen. De Par 3 baan is dan ideaal. Best moeilijk en leuk om samen te doen. In combinatie met de wintertraining
hebben we hier eigenlijk alles wat we op dit moment willen. Daar hoort dus ook gezellig in de club, een glaasje wijn en/of een hapje eten bij. We kunnen de tijd en de kosten in de hand houden, perfect!” Ze zijn eerlijk dat ze momenteel niet aan een ‘vol’ lidmaatschap denken. Dat bedrag voor twee personen neertellen voor de hoeveelheid tijd die ze eraan kunnen besteden? Voorlopig in ieder geval nog niet. De Par 3 geeft hun nog genoeg mogelijkheden. “Een ‘twilight abonnement’ zou wel interessant zijn. Of alleen in het weekeind met de Par 3 erbij bijvoorbeeld”. Ze zijn enthousiast de mogelijkheden aan het bedenken. Ze voelen zich thuis bij de club en de Gelpenberg heeft een toegevoegde waarde in hun drukke bestaan. Jos en Naira zien zichzelf ook als representatief voor hun leeftijdsgroep, waar 9 holes prima passen binnen het leefpatroon wat zij hebben. Kwaliteit op en rondom de baan is erg belangrijk, net als een goede horeca en gezellige clubgenoten. Op de vijfde hole begint het zo hard te regenen dat we het golfen inruilen voor een heerlijk kopje thee. In het clubhuis nemen we alle aspecten van het golfspelletje en aanverwante verslavingen nogmaals door. Na een uurtje is het weer droog en staan de bikkels te trappelen om de rest te lopen. Mijn taak zit erop. Ik weet het wel. Als we meer van deze mensen kunnen aantrekken door onze Par 3 baan is het een daverend succes! Jeanette Beltman
17
VOGELKASTJES DRUK BEZOCHT OP ‘ELDORADO GELPENBERG’ In welk seizoen je ook door de baan loopt, als je even oplet hoor je het geluid van vogels. Het hele jaar door is de Gelpenberg een waar eldorado voor verschillende bosvogeltjes, ganzen, ooievaars en roofvogels.
Overdag zie je regelmatig een buizerd over de baan scheren, speurend naar een klein prooidier. Of een torenvalk hangt in de lucht, klaar om zich naar beneden te laten vallen. In de schemering wordt het gebied over genomen door de bosuil. Deze imposante vogels laten zich eigenlijk bijna nooit zien, maar enkele jaren geleden konden 3 jonge uilen regelmatig bewonderd worden in
De ooievaars worden bewonderd, tegen de ganzen wordt fronsend aan gekeken. De nijlganzen zijn exoten, die ‘horen’ hier eigenlijk niet. Bovendien jagen ze de kleinere watervogels, zoals eenden en meerkoetjes weg. De natuur is hard, ook bij de vogels geldt ‘het recht van de sterksten’.
de bossages tussen hole 15 en 16. De meeste vogels die hun ‘thuis’ op de Gelpenberg hebben gevonden, zijn echter de kleine bosvogeltjes. Er zijn in ieder geval ruim 45 verschillende soorten geteld. Hoewel elke vogel goed in staat is om zelf een plekje te vinden om te broeden, zijn er toch een aantal die het erg
18
2017 4
prettig vinden als wij ze een handje helpen. Er hangen maar liefs 260 vogelkastjes van verschillende soorten en maten in de bomen van onze baan. Van heel hoog en groot voor de bosuil tot kastjes met uiterst kleine openingen voor de pimpelmees. Het onderhoud voor al deze kasten wordt al bijna 10 jaar gepleegd door onze vogelkenner Leen Smit, samen met zijn golfmaatjes Dolf Vink en Gerhard Bovenhorst. Op een droge herfstmiddag loop ik met hem mee om de kasten te inspecteren. Ik ben blij m’n stevige winterlaarzen aan te hebben, want we struinen door de warboel aan kreupelhout en bramenstruiken om bij alle vogelkastjes te komen. Ondertussen praten we over vogels. Welke vogels gebruiken deze kastjes? Wat zie je aan het nestmateriaal? Hebben ze gebroed of is het alleen een slaapplek? Maar ook; “Kijk, hier heeft een specht een nest ‘gestolen’, deze maken een kuiltje in de kast”. In verreweg de meeste kastjes hebben koolmeesjes gezeten, de pimpelmees is ook royaal aanwezig. Toch zou Leen graag iets meer bezetting hebben in z’n speciale kasten voor de gekraagde roodstaart. Terwijl we naast hole 16 door het kreupelhout strompelen vliegt er ineens een houtsnip op! Geweldig. We zijn nog aan het nagenieten als er opeens nog twee verschrikt opstuiven. Leens dag kan niet meer stuk. Drie houtsnippen, dat zie je bijna nooit! Dat moet aan de natuursite ‘waarnemingen’ gemeld worden. Enkele dagen later ontmoeten we elkaar weer om een mooie foto te maken. Leen vertelt me dat hij die morgen verrast werd door een hele zwerm sijsjes. Misschien niet zo spectaculair als de houtsnip, maar als echte vogelaar is hij er verrukt van.
WINNARES SENIORENDAMES ONTDEKT GEHEIM WISSELTROFEE! Dat het winnen en ook houden van een wisselbeker geen sinecure is, weten de speelsters van de maandagochtend als geen ander. Blijven presteren is altijd de gedachte geweest. De winnares van dit jaar denkt te weten hoe je het systeem verslaat. De zomertrofee De damesseniorencommissie – u weet wel, die van de maandagmorgen, een beetje opgepropt tussen de heren senioren en de Exloo Club – heeft een nieuwe wisseltrofee aangeschaft en die staat nu in mijn glazenkast. De vorige is drie keer door dezelfde speelster gewonnen en dan mag je hem definitief houden. Dus er moest een nieuwe komen, die nu voor een jaar bij mij in huis staat. En ik vind hem prachtig, nog mooier dan de vorige. Het is een fraaie blauwe gelukstraan, die vast een paar centen gekost heeft, maar dan heb je ook wat. Ik wil hem graag nog twee keer veroveren en ik weet nu wel hoe dat moet. Je hoeft helemaal niet de beste speelster te zijn, maar als je elke maandag mee doet, heb je een grote kans om hem te winnen. Ik ben lang niet elke maandagmorgen scherp genoeg en word vaak afgeleid door van alles en nog wat, maar als je maar vaak genoeg mee doet zijn er genoeg dagen dat je wel alert genoeg bent om te winnen. Ik hou erg van competitie, dus ik wil graag winnen van zo veel mogelijk tegen-/medespeelsters. Dus dames, weer of geen weer, komen en meedoen, de commissie zit er ook niet voor niks. Die zijn er wel elke maandag. Hanneke Oostra
We spreken af dat we in het voorjaar weer samen op pad gaan om het broedseizoen te bespreken. De Gelpenberg heeft duidelijk meer te bieden dan alleen maar een rondje golf! Jeanette Beltman
19
20
2017 4
Penningmeester Laurens Jan Baas : “Ja…mits.”
Ondernemer, techneut, visionair en cijfertjesmens. Een mens met vele interesses en onstuitbare energie. Als je hem ontmoet schakel je constant van mening. Hij is rustig, vriendelijk maar ook alert, scherp en wisselt makkelijk van onderwerp. Hij denkt graag in mogelijkheden en luistert aandachtig naar een ander, maar heeft een stevige eigen mening. Een ieder die zijn cv heeft gelezen kan bijna niet anders dan bewondering hebben voor de weg die hij professioneel heeft ingeslagen. Zelf kansen gecreëerd, benut en veranderen als zich weer nieuwe uitdagingen voordeden. Zijn voorliefde voor Italië uit zich in zijn gepassioneerde verhalen over het heerlijke eten en de prachtige (golf) omgeving. Dat hij, voor de educatie van zijn dochter, weer terug naar Nederland is gekomen, toont dat hij ook moeilijke beslissingen kan nemen. Zijn betrokkenheid in zijn geliefde sporten voetbal en golf bewijst hij door de clubs actief bij te staan. Waar z’n hart is, volgen zijn daden. Het is een ambitieuze penningmeester die we als leden nu gekozen hebben. Zijn uitgangspunt bij een wens of een probleem is “ja…mits” tegenover het gewoonlijke “nee… behalve”. Het is een jong, dynamisch, commercieel getint bestuur waar hij nu tot toetreedt. Hij is vol vertrouwen en enthousiasme. We wensen hem alle succes. Jeanette Beltman
“ ALS JE DOET WAT JE DEED, DAN KRIJG JE WAT JE KREEG” Zomerinloop in retrospect Op verzoek van een aantal leden hebben we de zomerinloop dit seizoen op een andere manier georganiseerd. We startten de wedstrijden via het shotgun systeem. Hierdoor konden we een uurtje later beginnen en tegelijkertijd een inloop voor Par 3 leden organiseren. Ook waren de leden die werkten, beter in de gelegenheid toch deel te nemen aan de inloop. Na een aantal maanden zagen we dat deze nieuwe opzet geen succes was. Het aantal deelnemers was een stuk lager als in andere seizoenen. Dit kan natuurlijk meerdere oorzaken hebben, maar het was duidelijk dat de veranderde opzet er één van was. De inloop voor de Par 3 baan was ook geen succes. In deze paar maanden konden we niet één wedstrijd organiseren. De inloopcommissie heeft dan ook na (wijs) beraad halverwege het seizoen besloten om weer terug te keren naar het oude systeem. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Of zoals ze in Drenthe zeggen: “WAT GOED IS MOEJ NIET VERAANDERN” Dan wil ik het nog even hebben over de winterinloop. Op zondag wordt er van oktober tot april op iedere zondag een winterinloop gehouden. Deze begint om 13:00 uur en inschrijven kan vanaf 12:30 uur. Mocht de grote baan bezet zijn dan wordt er een winterinloop georganiseerd op de Par 3 baan. Na afloop kun je nog even gezellig nababbelen en er is altijd voor de liefhebber een uitgebreide snack. Weten jullie dat wij soms een speciale wedstrijd organiseren? Mocht er een speciale wedstrijd zijn, dan krijgen jullie hiervan altijd een mail. Let op: zondag 24 en 31 december is er i.v.m. de feestdagen GEEN winter inloop Ik wens jullie allen namens de inloopcommissie een prettige kerst en een goed en gezond nieuwjaar. Jan Hofman
21
ITALIAN OPEN EN KLM OPEN, NIET ZONDER GREENKEEPERS VAN DE GELPENBERG Sylvain en Remko lazen de oproep van de Nederlandse Greenkeeper Associatie voor vrijwilligers voor beide toptoernooien in het vakblad ‘De Greenkeeper’ en meldden zich aan. Sylvain voor het Italian Open en Remko voor het KLM Open. Aanmelden is één, geselecteerd worden is twee. In principe is iedereen welkom die wil helpen. Alleen is er een maximum aan het aantal greenkeepers dat nodig is. Ze worden geselecteerd voor een bepaald type werk en op ervaring. En…… soms helpen connecties ook. Hieronder het verhaal van beide greenkeepers. Italian Open 2017 : Sylvain Timmerman “Het Italian Open van 2017 werd gehouden op Monza Golfclub Milano, dat binnen het asfalt van het befaamde circuit ligt. De golfbaan werd op Ziggo Sport qua lay-out met De Gelpenberg vergeleken; smal en veel bomen. Dit jaarmet een sterk deelnemersveld, waaronder Sergio
22
Garcia en John Rahm. Joost Luiten was eveneens van de partij. Ik ben met de auto, na een stop in Basel op zondag, gearriveerd in het hotel buiten Monza. Na kennis gemaakt te hebben met andere internationale greenkeepers uit Engeland, Italië en Nederland begon op maandag het echte werk. De wekker ging om 4 uur ’s ochtends. Dat was even wennen. De rest van de week begonnen we gelukkig een uur later. Mijn werkzaamheden? Ik heb de hele week de greens gemaaid, zowel in de ochtend als in de middag en in de avond. Daarnaast nog blazen en fairways maaien. De communicatie was voor 90 procent in het Italiaans. Niet iedereen sprak evengoed Engels. Maar met handenen voetenwerk kom je een heel eind. De greens werden iedere dag sneller en firmer. Op de finale dag op zondag was de stimp zo rond de 12. Er kwamen veel complimenten van golfers en caddies over de kwaliteit van de greens. Met twee Engelse collega’s heb ik de week afgesloten in Milaan, waar we in het San Siro Stadion de derby Inter Milan tegen AC Milan hebben bezocht. Wat anders dan golf. Maar wel een mooie afsluiting.”
2017 4
KLM Open 2017 : Remko Liezen “Mijn KLM Open op De Dutch begon op de zaterdag voor het toernooi met een BBQ om iedereen te leren kennen. De volgende dag werd mij een aantal bunkers toegewezen en ‘s middags kon ik fairways maaien. Waar de camera’s van de televisie stonden, werden nog even snel met de hand distels verwijderd. Vanaf maandag was het om 4.30 uur verzamelen, 4.45 uur taakverdeling en om 5.00 uur de baan in, want voor 7.30 uur hoort alles klaar te zijn. De hele week heb ik met dezelfde ploeg aan dezelfde holes, bunkers en fairways gewerkt. In de ochtend met collega’s uit Ierland en Engeland en in de middag met Nederlandse collega’s. Je leert van elkaar. De greenkeepersploeg bestond uit 50 personen, waarvan 18 greenkeepers in dienst zijn van De Dutch. De anderen waren vrijwilligers. Het weer speelde ook niet mee. Alleen maar regen op de donderdag, vrijdag en zaterdag. Vanwege de vele regen wilde de organisatie de wedstrijd inkorten naar 54 holes. Mede vanwege de
goede drainage en de inzet van ons allen is het toch gelukt 72 holes te laten spelen. Al met al was het super georganiseerd voor ons, van ontbijt, lunch en avondeten tot de slaapgelegenheid. Mijn vriendin en ik hadden een huisje gehuurd. Zij ‘bemande’ de spelersdesk en heette de spelers welkom. Na de wedstrijd op zondag werden alle greenkeepers uitgenodigd in het clubhuis en bedankt. Wij hebben dan ook veel complimenten gekregen. Voor mij was het de eerste keer om als greenkeeper aan een groot toernooi mee te werken, alles was nieuw voor mij. Ik heb veel kunnen leren. We hadden allemaal één doel en dat was dat de baan er super bij zou liggen en dat we geen klachten kregen. Ik vond het interessant om te zien hoe de spelers met hun vak omgingen. Zelfs na de wedstrijd werd nog geoefend op de driving range. In 2018 hoop ik er weer bij te zijn.” Carla Kohrman
23
24
2017 4
Wat is de reden om je op te geven voor wintertraining? Ik denk dat het aangeboden programma veel mensen heeft aangesproken.
er genoeg gelegenheid om golfpraatjes uit te wisselen op het terras. In de winter is dat natuurlijk veel minder. Zo’n gezamenlijke wedstrijd tegen de pro’s, met een heerlijke stamppot achteraf om weer warm te worden, is super gezellig. Bovendien kun je weer even bijkletsen
Of je nu als individu of als groepje mee wilt doen, de mogelijkheid is er. Of je een geoefende speler of een beginner bent, het niveau doet er niet toe. Het is zelfs mogelijk om mee te doen als je helemaal geen lid bent. De prijs en de frequentie heeft vast ook meegewerkt: één keer per week of per twee weken, op de dag die jou uitkomt.
met oude bekenden en nieuwe mensen leren kennen. Ook voor de (nog) niet-leden onder ons een ideale gelegenheid om te ervaren hoe gezellig de Gelpenberg als vereniging eigenlijk is. Hoe de trainingen eruit gaan zien, als het dadelijk -10 is met een meter sneeuw, zullen we moeten ervaren. Maar één ding is zeker: verrassend zal het in ieder geval zijn!
De interesse om deel te nemen is in ieder geval verrassend positief te noemen. Bijna 100 mensen zijn nieuwsgierig genoeg geweest om de wintertraining een goede start te geven. Je kan ook echt van trainingen spreken, omdat er geen les gegeven wordt in de traditionele zin van het woord. Niet op de manier van ‘je moet dit’ of ‘het hoort zo’, maar Ralph en Gijs dagen je uit zelf te verklaren waarom de dingen (niet) gaan zoals je verwacht. Niet alleen materiaalkennis delen, ook laten ze je de voordelen van bijvoorbeeld balansoefeningen voelen. Met hun eigen enthousiasme laten ze je capriolen met je club uithalen, zodat je daarna blij bent dat je nog ‘normaal’ mag slaan.
Jeanette Beltman
VERRASSENDE WINTERTRAINING
De maandelijkse Vossenjacht maakt de wintertraining een echt sociaal ‘clubgebeuren’. In het zomerseizoen is
25
DE WÖSTENS GINGEN UITDAGING AAN VAN PITCH EN PUTT NAAR LANGE BAAN Sommige mensen zitten op een plek waarvan je denkt dat ze er altijd al hebben gezeten. Zo natuurlijk oogt het. Dit is het geval bij Anneke Wösten. Ze was nog maar 3 maanden lid van de Gelpenberg en zat al op de kruk achter de balie om wedstrijden te organiseren namens de wedstrijdcommissie. Anneke Wösten woont in Borger, werkt als adviseur op de Communicatieafdeling van thuiszorg Icare in Meppel. Ze werkt fulltime, dat is te zeggen 4 x 9 uur. En vrijdags wil ze het liefst op de golfbaan staan. Anneke is getrouwd met Herwin. Herwin Wösten, werkt 32 uur als conducteur bij Arriva op het treintraject Emmen-Zwolle v.v. en het liefst in de late avonduren. Niet zonder redenen, want Herwin schuif je niet zomaar aan de kant. Die staat zijn mannetje wel in de nachtelijke uren. Daarnaast werkt Herwin op verzoek ook als ZZPbeveiliger bij Jens en dan vooral bij grote evenementen zoals C’est la Vie of op de Grote Markt in Groningen. Begrijpelijk dat Herwin zegt: “De meeste dates met mijn vrouw heb ik op de golfbaan.” Herwin zien we dan ook geregeld op de golfbaan en als het kan samen op vrijdag met zijn Anneke. Bij Anneke is de interesse voor het golfen ontstaan op het vrijgezellenfeest van haar zusje. Een golfclinic, waarna de Pro speciaal naar haar toe kwam om te melden dat ze talent had. Via de achterbuurman zijn beiden gevraagd om mee te gaan naar Country Golf Ees, een shortgolfbaan. De 18 holes variëren in lengte van 50 tot 100 meter. Al gauw zat Anneke in de activiteitencommissie en Herwin in
26
het bestuur. Na een aantal jaren en veel wedstrijden in Ees gespeeld te hebben, kwam toch het idee om elders meer uitdaging te zoeken. Beiden werden lid van de Pitch en Putt bond en gingen de uitdaging aan om deel te nemen aan externe wedstrijden. Anneke: “Pitch en Putt banen zijn in Ierland ontstaan. De ‘grote banen’ waren in die tijd niet betaalbaar voor de werkende klasse. De meeste banen zijn dan ook in eigen beheer. Kenmerkend is dan ook dat de lengte van de holes variëren van 25 tot 70 meter, wel 18 holes en in totaal een Par 54.” Herwin: ”Voorwaarde is wel om van
2017 4
tevoren goed na te denken over welke clubs je meeneemt. Meestal zijn dit 2 clubs, een putter, een handdoek en een bal. Ik noem het golfen op een postzegel, de greens zijn dan ook ienie mieni. Als je te veel naar links en rechts gaat zit je in de rough. Het is precisie golf. Je wordt wel accuraat en je bent meer geoefend om de bal op de green te krijgen.” Na 1 jaar proberen zijn beiden lid geworden van Pitch en Putt Golf Orvelte en begon het serieuze werk. Het meedoen aan Nationale Ranking Toernooien (NRT) om daarmee punten te verdienen. Door heel Nederland werd op zaterdag en zondag meegedaan aan golfwedstrijden in de periode van maart/april tot en met oktober. Meestal 2 à 3 wedstrijden in de maand, naast voorspelen en dit 5 à 6 jaar lang. Anneke is uiteindelijk 4e beste dame van Nederland geweest en als prestatiegerichte spelers hebben ze mee gedaan aan het Dutch Open en het Catalaans en Andorra Open. Op een van de toernooien kwam Herwin in contact met Gelpenberg Pro Ralph Grinwis. Wat misschien niet iedereen weet is dat Ralph een verdienstelijke Pitch en Putt speler is. Herwin had inmiddels zijn GVB gehaald en Ralph vroeg hem: “Waarom wil je niet een keer golfen op een lange baan?” Na af en toe een lesje bij Ralph zijn beiden in Juni 2016 lid geworden van De Gelpenberg. Voor Anneke voelde dit als niet meer met de handrem erop golfen. Het was heerlijk om vrij uit te kunnen slaan. In het begin was het wel nodig om conditie op te bouwen. 18 holes is wel iets anders als een Pitch en Putt baan. Ook mentaal is het anders. Bij hole 14 had ik al zoiets van; hoe lang nog? Anneke: “In het begin wonnen wij nogal wat wedstrijden. Dit voelde niet fijn, in die zin dat onze handicaps op 54 gezet waren, maar wij zijn geen beginners. Je weet hoe het spelletje gespeeld wordt. We hebben bezwaar gemaakt en gevraagd onze handicaps aan te passen. Maar de NGF-regels laten dat niet toe, de enige oplossing is om kaarten te lopen. In de golfweek wonnen we dus ook en ik kwam met 50 stf. punten binnen. Ik vond dat erg gênant en had een duikbootgevoel. Gelukkig spelen we nu onze echte handicap en zo af en toe ga ik ook weer omhoog.”.
Herwin: “Tot onze verrassing wonnen wij dit jaar de echtparen-wedstrijd met de bijbehorende prijs: een weekje toeren met de nieuwste BMW Touring. Een mooie bijkomstigheid was dat die dag ook net onze vakantie begon. We hebben zo’n plezier beleefd aan deze mooie auto, die we ook nog een weekje langer mochten houden. Wel was het opletten om niet te hard te rijden. Je zweeft als het ware over de weg en de bekeuring is dan wel voor onze rekening. We hebben veel leuke reacties gehad. Omdat we alle twee graag mogen rijden was het soms ‘vechten’ om de sleutel. Het ging zelfs zo ver van “neem jij maar een glaasje wijn bij het eten, ik rijd wel!” We hebben maximaal genoten.” Op de Gelpenberg voelden beiden zich erg welkom. In een mum van tijd zat Anneke in de wedstrijdcommissie en Herwin meldde zich als marshal. Ze namen het initiatief om dit jaar op hun nieuwe golfbaan een Par 3 Challenge te organiseren. Ondanks een groot deelnemersveld heeft de Gelpenberg de wisselbokaal gewonnen. In 2018 gaan ze dit weer oppakken. Ook hebben beiden zich aangemeld voor de NGF-competitie 2018. Opnieuw een uitdaging. Anneke hoopt dan ook van anderen te leren, andere banen te verkennen en beter te worden. Zijn er dan ook nog ideeën van hun kant? “Wij willen ons wel inzetten voor meer wedstrijden in 2018 op de Par 3 baan.” Het idee om in de zomermaanden op de woensdagavond een 9 holes wedstrijd te organiseren heeft Anneke al geregeld. Als werkende vond ze dat dit nog ontbrak bij de Gelpenberg. Natuurlijk georganiseerd in goed overleg met Ellen, de clubmanager. Aanmelden kan via WhatsApp. En is de oude liefde nog steeds aanwezig? Zekers, zo af en toe willen ze nog wel eens meedoen aan een Pitch en Putt gezelligheidstoernooi, zoals ‘Koude Tenen Toernooi’ of ‘Gelders Open’. Beiden hebben de instelling: je kan afwachten, maar ook zelf het heft in handen nemen, wel in goed overleg met iedereen. Dat het niet zomaar woorden zijn is duidelijk. Carla Kohrman
27
28
2017 4
BEDRIJFSLID IN BEELD
In de praktijk wordt dit duurzaam ondernemen onder andere vertaald door MVO in alle bedrijfsprocessen te verweven. Hierbij zijn klantgerichtheid, transparantie, duurzame relaties, interne opleiding en MVO bewustzijn belangrijke thema’s.
Fonville Schoonmaakbedrijven is een landelijk schoonmaakbedrijf. De directie wordt gevoerd door de eigenaren Gerrie Westenbrink en Eric Ambergen. Beiden zijn ook sinds 2010 directeur/eigenaar van JENS Security
Vragen waar Eric Ambergen een helder antwoord op heeft zijn de volgende. Wat betekent het bedrijfslidmaatschap voor u? “Wij proberen, als de agenda het toe laat, mee te doen met de Gelpenberg Businesscup. Afgelopen jaar zijn dit erg leuke en gezellige dagen geweest, waarbij de extra en nieuwe inspanningen door diverse mensen hebben geleid tot nieuwe impulsen en een grotere deelname. Waarvoor hulde.” Is dit van belang voor u? “Los van het feit dat de lichamelijke inspanning in de buitenlucht goed is voor ons allen, is het voor ons als dienstverlenende organisatie belangrijk om je gezicht te laten zien en daarnaast leuk om informeel met je (potentiële) klanten of relaties over de golfbaan te lopen.” Ziet u overeenkomsten tussen de golfsport en uw bedrijf? “Als ik naar mijn eigen spel kijk en dat vergelijk met mijn werkzaamheden, dan is een goede focus op wat je doet bij beide van belang. Als ik echter kijk naar de Gelpenberg Businesscup van afgelopen seizoen en die vergelijk met ons bedrijf, dan is de overeenkomst dat het in beide gevallen belangrijk is om goede mensen om je heen te verzamelen en in je team op te nemen.”
Fonville Schoonmaakbedrijven levert bijna alle vormen van schoonmaakdienstverlening. Om onze dienstverlening op een zeer hoog niveau te houden en om te waarborgen dat wij een optimale dienstverlening verlenen aan onze opdrachtgevers, werken wij conform het FONfeel keurmerk. Een eigen introductie- en opleidingsprogramma, evenals onze 1600 enthousiaste en vakbekwame medewerkers, zorgen voor een tevreden klant. Fonville is ISO en VCA gecertificeerd en heeft het OSB Keurmerk. Diensten die Fonville Schoonmaakbedrijven aanbiedt: algemene, recreatie en hotel schoonmaak, specialistische reiniging, beheersdiensten en bedrijfshygiene Fonville heeft in Nederland 6 vestigingen: in Assen, Coevorden, Gasselternijveen, Gorinchem, Helmond en Nijmegen. Het hoofdkantoor is gevestigd aan de Trageldijk 13 in Coevorden. Tot onze klantenkring mogen wij o.a. woningstichtingen, scholengemeenschappen, banken, winkelcentra, overheidsinstellingen, sportaccommodaties, kantoorgebouwen en vakantieparken rekenen. Fonville Schoonmaakbedrijven is landelijk werkzaam, klanten en relaties benaderen wij vanuit de regionale kantoren. Fonville vindt dat Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) onlosmakelijk verbonden is met een goede bedrijfsvoering en toekomstbestendigheid van de onderneming. Daarom heeft duurzaam denken en handelen nu en in de toekomst onze oprechte aandacht en inzet.
29
MAATWERK ü ü ü ü ü ü ü ü
in drukwerk
Deskundig advies Persoonlijk contact Creatieve oplossingen Flexibel en snel Service en kwaliteit Concurrerende tarieven Uw probleem is onze uitdaging Bezoek op verzoek
Internet is h a n dig,
maatwerk is ve rst a n dig!
grafimedia partner Waanderweg 2, Emmen [0591] 611 099 info@vanlieremedia.nl
30
www.vanlieremedia.nl
2017 4
BERT DE VRIES WINT CROSS COUNTRY HERENMIDDAG De Cross Country is bij de Herenmiddag altijd de laatste wedstrijd van het zomerseizoen. Het is een wedstrijd vol avontuur, uitdaging, verrassing en als je moed, lef, durf toont en de vorm van de dag en geluk hebt, kun je aan het eind als overwinnaar eindigen. Dit jaar overkwam dat op 26 oktober Bert de Vries uit Hoogeveen. Hij schreef voor de Pitch de volgende impressie. Het is met uw gedachten en geheugen even puzzelen om alle holes aan elkaar te koppelen, maar dan hebt u wel de route die Bert en de andere heren deze middag hebben afgelegd. “Het was geweldig weer; zon en geen wind. Ik was ingedeeld in een flight met Peter Voogd en Ronnie Joshua en moet bekennen dat deze spelvorm mij op het lijf is geschreven. We stonden te trappelen van ongeduld om te beginnen op de dames-tee van de 11e hole, om hierna uit te holen op de green van de hole 15. Het bleek een eitje om de green te bereiken; rechts tussen de bomen door en met een ijzer 6 op de green een par gemaakt. Om de lezer niet te vervelen met mijn geweldige ronde licht ik er een aantal holes uit. Vanaf hole 2 moesten we uitholen op de green van 5. Het was hier een wirwar van spelers, dus goed uitkijken. “FORE!!” was het sleutelwoord, wat veel ongelukken voorkwam. Peter moest afslaan op hole 2 , waarbij ik op een heuvel ging staan of het veilig was om het resultaat van zijn slag te bekijken. Peter sloeg af en op het zelfde moment hoorde ik een bal nog geen halve meter achter mij langs vliegen. Van schrik hebben we daardoor zijn bal niet meer kunnen vinden! Het leek wel een aanslag. Maar Peter verzekerde mij dat hij geen enkele rancune tegen me had, dus blijkt maar weer dat je altijd achter de bal moet staan als een flightgenoot afslaat.. Een van mijn slagen wil ik toch even benoemen. Op hole 6 (vanaf de dames tee) sloeg ik met een houten 3 naar de fairway van 1, mijn tweede slag met een hybride 4 naar de fairway van 13, waar we moesten uitholen. Ik kwam er met een 5 vanaf. Hierbij was ik mij er van bewust dat veel trainen op de drivingrange echt
zijn vruchten afwerpt. Ik wil dan ook onze beide pro’s Ralf en Gijs benoemen die mijn swing en alles wat er bij hoort hebben aangepakt. BEDANKT JONGENS.!!!! Op hole 10 was het de bedoeling naar hole 9 uit te holen. We kwamen een glimlachende Bouwe de Groot tegen die ons vertelde een ‘Hole in One’ te hebben gemaakt. Hij vertelde er meteen bij dat het hier niet om een officiële wedstrijd ging. Dus geen champagne in het clubhuis, maar toch een hele prestatie en dit is alleen weggelegd voor de allerbeste amateurs onder ons. De laatste hole die wij moesten spelen begon op hole 18 en we moesten uitholen op hole 14. Hierbij moest je met goed geluk door de bomen slaan. Het werd een netto resultaat van 36, dit was voldoende voor mijn eerste plaats. In het clubhuis werden we verrast met een traktatie van Jan van Goor, die deze zomercompetitie winnend heeft afgesloten. Proficiat Jan, je hebt het verdiend. Ik wens iedereen die aan de wintercompetitie mee doet heel veel succes.” Bert de Vries HANDICARTBERGING GRONDIG AANGEPAKT Dat niet alleen de handicarts onderhouden moeten worden, maar ook hun ‘onderkomen’ laat deze foto goed zien. Meer dan 10 vrijwilligers staken de handen uit de mouwen om de loods er weer tiptop uit te laten zien.
31
32
2017 4
DINSDAGDAMES WILLEN GRAAG ANDERE STARTTIJD Zo is het 1 januari 2017 en nu zijn we alweer bijna aan het eind van dit jaar. Er zijn heel wat wedstrijden gespeeld met een redelijke tot goede deelname. Helaas gemiddeld minder speelsters dan verleden jaar.
Zomerblad evenals de Winterkan zijn klassementswedstrijden in dat seizoen en hiervoor komen in aanmerking: Maandlepel, Vos, Q-stableford en andere individuele wedstrijden. Er zijn 10 t/m 1 punten te behalen. De 10 beste resultaten tellen voor het klassement.De winnares van het Zomerblad 2017 is Oljusja van Woudenberg.
Als damescommissie zetten we ons in het nieuwe jaar ook weer in om er iets gezelligs van te maken, zodat de deelname hopelijk weer gaat stijgen. Met het oog hierop hebben wij in het najaarsvoorzittersoverleg de vraag neergelegd of wij in de zomer ook om 09.30uur mogen starten, omdat hier bij de dames naar gevraagd is en het de deelname en het enthousiasme kan vergroten. Welke spannende wedstrijden hebben we verder voor de dames? De Ringerscore: is in 2011 ingevoerd. Er wordt vanaf april tot einde zomerseizoen voor gespeeld tijdens de maandlepel wedstrijden. Deelnemers geven zich er aan het begin van het seizoen voor op en dan kun je proberen elke maandlepel (strokeplaywedstrijd) de laagste brutoscore te laten noteren. Uiteindelijk is de speelster met de laagste brutoscore over 18 holes de winnaar. Wisselprijs sinds 2015 is een door Gerry Anne Cleveringa gemaakt beeld, dat in de prijzenkast te vinden is. De winnares van de Ringerscore 2017 is Marlies van Papenrecht.
Het seizoen is als gebruikelijk met een etentje afgesloten. Namens de damescommissie wens ik jullie gezellige feestdagen en een voorspoedig en sportief 2018. Eeke Krijger-Kropmans Vice voorzitter dinsdagdames
In de maanden september, oktober en november zijn er 13 beoordelingen geschreven. Het gemiddelde oordeel is een dikke 8.2 geworden! Daar kunnen we weer tevreden over zijn.
33
WAAROM STAAT DE VLAG ZO MOEILIJK? Vaak krijgen we vragen over de pinpositie. Meestal vindt men dat de vlag op een te moeilijke plaats staat. Is dat ook zo? Voor de Gelpenberg zijn voor alle greens 6 pinposities vastgesteld. Om de green in goede conditie te houden wordt regelmatig van pinpositie gewisseld. De hoofdgreenkeeper bepaalt de pinpositie.Indien mogelijk kiest de greenkeeper voor 6 makkelijke, 6 moeilijke en 6 gemiddelde pinposities. Bij belangrijke wedstrijden kan gekozen worden voor een meer moeilijke pinpositie. Voor wedstrijden georganiseerd door de NGF worden de pinposities bepaald door de NGF. Indien de baan niet qualifying is, wordt gekozen voor een pinposite waarbij de green zo weinig mogelijk wordt belast. KWALITEITSCONTROLE! Om de green verder in een optimale conditie te krijgen en te houden wordt er jaarlijks een kwaliteitscontrole uitgevoerd. Niet alleen de kwaliteit aan de bovenkant maar we willen ook weten hoe de onderkant er uitziet. (Wortel opbouw / dichtheid / viltdichtheid / onkruid vorming
34
etc. Afhankelijk van de resultaten wordt het onderhoud aangepast zoals frequentie en hoeveelheid beluchten, bezanden, doorzaaien en bemesten. Arie Sloot, baancommissie.
2017 4
IN MEMORIAM
MET EEN HARTELIJK WELKOM BEGROETEN WIJ:
INLEVEREN KOPIJ uiterlijk zondag 18 februari ontvangen wij graag de kopij voor het eerste nummer van de jaargang 2018. (verschijnt eind maart 2018)
35
DE KICKE BITTERBALMEPPERS
GOLF: HOE HET BEGON, deel 2 Wat gebeurde er hiervoor? Tijdens het schaapscheerdersfeest in Abergolfy ontmoeten enkele herders een Hollandse jongeman, Johannes. Ze worden vrienden en de herders vertellen van de Highland Games en van hun favoriete herdersspel ‘Stone in the hole’: de
36
kunst om met de herdersstaf een steen in een konijnenhol te slaan. Johannes laat hen de stok zien, die hij van zijn betovergrootvader Jacobus heeft gekregen en verteld het verhaal erbij. ( zie striptekening op de volgende pagina )
2017 4
37
HET GROTE INTERVIEW!! Om een duidelijk beeld te schetsen van wie jullie nou eigenlijk zijn, hebben wij jullie geïnterviewd. Daar kwamen een aantal opvallende antwoorden uit! Wie is jullie favoriete golfer? Bobbie - Justin Rose (want dat is echt een hele goede golfer) Fleur & Philip - Fryso Ypma Ben & Anne - Kars en Alie Klok Constantijn - Hidde de Bruin en Ton Greving Ik moet de PGA Tour toch eens beter in de gaten houden, want die laatste namen kan ik me niet herinneren. Welke club sla je het liefst? Driver 2x, Houten 3 1x, 7Hybride 1x, IJzer 7 2x Hockeystick ??? 1x Hebben jullie ook nog hobby’s? Handletteren, klimmen, voetbal, tekenen, formule 1
38
kijken, hockey/keepen, vissen, golf kijken, voltige, bakken, leren, Tennis, m'n zus klieren, turnen, slootje springen (mama ook blij mee) Hebben jullie verder nog iets leuks te vertellen? 1) Er zitten drie mannen op een brommer, Rik zit achterop, Piet zit voorop, maar wie zit er in het midden? 2) En hoe heet een hond zonder poten? Jongelui bedankt voor dit interview. Gaan jullie maar weer slootje springen, dan ga ik enkele van jullie hobby’s eens uitproberen. Voltige en m'n zus klieren klinkt als muziek in mijn oren! Toedeloe Ralph
SPONSORS grafimedia partner
Ruinerwold golf bv
www.wersocial.media
WWW.VDSCROSSMEDIA.NL
BEDRIJFSLEDEN ABN AMRO BANK • ATV ACCOUNT’D ACCOUNTANCY & ADVIES • CASE CONSULTANCY • DE MOOIE MIJT • DE POEL CARROSSERIEBOUW • DE WIELERDIELER • ECO REEST • EXCIMP BV • FONVILLE SCHOONMAAKBEDRIJVEN • HANDELSBANKEN EMMEN • HARWIG INSTALLATIEGROEP • HEMMEN BV AANNEMING WEGENBOUW • JENS SECURITY • KROESEWEVERS ACCOUNTANTS EN BELASTINGADVISEURS • LEEGSTRA AUTOMATISERING BV • LITECAD • OP=OP VOORDEELSHOP • PETER VAN DIJK PROJECT & INVESTMENTS B.V. • RABOBANK HET DRENTSE LAND • RABOBANK EMMEN COEVORDEN • STRATT+ • TUINDECO INTERNATIONAL • UITERWIJK WINKEL VERZEKERINGEN • VAN DER ZEE VLEESGROOTVERBRUIK • VINKE BEILEN • VOS-RUINERWOLD •
39
40