Loods 5 zomer magazine 2016

zomer 2016

Every summer has a story...

Loods 5: inspirerend & avontuurlijk Het idee van Loods 5 is ontstaan in 1999.

De eerste winkel van 4.000 m2 werd geopend als eerste ‘Factory Outlet’ in Nederland. De industriële look, het handelsmerk van Loods 5, is geïnspireerd op de stijl van de oude Bruynzeelpanden in Zaandam, waar de eerste winkel zijn onderdak vond.

Inmiddels is Loods 5 uitgegroeid tot in totaal 80.000 m2 winkeloppervlak, verdeeld over 3 woonwarenhuizen en één ‘retail’ complex. De ruimtes worden naar eigen inzicht gevuld door de deelnemende leveranciers, die altijd een heel divers en compleet interieur gerelateerd aanbod neerzetten. Alles onder één dak!

Het concept van merk en merkloos, betaalbaarheid in combinatie met een veelzijdig aanbod, zorgt iedere keer weer voor een inspirerende en avontuurlijke winkelbeleving voor iedereen.

food & drinks

MOOD

08

20

46

66

28

114

Go outside!

In de tuin

Recepten Let’s cous!

Naar het Hollandse strand

Recept Pink Lemonade

Around the beachhouse

White summer sangria 04

story

travel & info

28

56

18

72

120

122

Interview met Tiziana en RĂŠgis

To go: Montauk

en 52, 64, 92 & 112 Zomerverhalen

De lekkerste zomerboeken

Geneeskrachtige kruiden

Loods 5 Bricks & Clicks 05

‘‘Summer is my state of mind!’’

06

Let’s talk!

Charlotte Eversdijk, retailmanager bij Loods 5 Ja hoor, hij is er!

Na jaren van edities, van mini tot tabloid formaat, wil ik jullie met gepaste trots voorstellen aan ons verse, inspirerende ‘feel-good’ magazine. Heerlijk om door te bladeren, te genieten van de mooie plaatjes, weg te dromen bij de verhalen en te watertanden bij alle lekkere recepten!

komen van de zomerse temperaturen mij te lang duurt, dan zoek ik de zon op, ‘Ibiza it is’. Zodra ik aankom op het vliegveld komt er een relaxedheid over mij die niet meer weg gaat, zolang ik op dit heerlijke eiland ben.

En al regent het pijpenstelen, ik krijg super-zomerkriebels bij het horen van ‘Oye Mi Canto’ van Gloria Estefan, maar ook bij ‘Waves’ van Mr. Probz en dan houd ik de gedachten aan ‘I will always Love you’ van Whitney Houston maar even voor mezelf ;)

De vijf zomer verhalen, hebben we geselecteerd uit alle inzendingen die we kregen naar aanleiding van de schrijfwedstrijd die wij eerder hadden uitgeschreven. Allemaal werk van onze klanten zelf, daar zijn we trots op! Als winnares hebben we Sanne van den Aker uitgeroepen, met haar verhaal ‘Zomertijd’; lekker vlot geschreven en met een heel verrassend einde.

“Oye mi canto Creo en el amor pero sin condiciones Oye mi canto Y en ayudarnos sin tener otras razones Oye mi canto”

Voor wie het nog niet weet, ik houd van de zomer. Met alles wat daarbij hoort: bits, bites, clothes, feeling… I love it!

De eerste zonnestralen…ik ruik ze al van verre! In de zomer leef ik echt, het leven lijkt dan makkelijker en relaxter…

Het lijkt op een continue verliefdheid ;) Deuren en ramen open, flipflops aan, een zomer-pluk-boeket in een stoere vaas.

Salades, zomerse drankjes, mooie en lange avonden met familie, vrienden of een geliefde… gewoon genieten! En als het

Pluk de zomer pluk de dag… & geniet!

-XCharly

Follow me on Twitter: Loods 5 Styling

07

o g e d i s t u o 08

09

n o m e L

10

&

&

11

e m Li

it de vers u

moe

stu in va n

Anthonie

Vandaag doe ik echt even helemaal niets...

Voor jou: groene vingers overbodig!

16

Als ik jou bloemen geef, geef jij mij dan een grote lach?

17

i

i

bij

! r a a n win

5

schr

edstr

jd

w jf

Zomertijd door Sanne van den Aker

loods De warme zonnestralen die door de gordijnen fonkelen, vallen neer op haar prachtige, glanzende haren. Het zonlicht weerkaatst in haar blonde lokken. Uitzonderlijk warm is het voor de tijd van het jaar. Het is pas eind mei, maar nu al ziet haar gebruinde huid eruit, alsof ze er al een hele zomer op heeft zitten. Door het open raam, hoor ik in de verte de geluiden van opzwepende muziek en gelach. De eerste strandtentjes gaan al open. Het gaat weer een drukke dag worden.

Haar ogen bewegen een beetje en heel zachtjes voel ik haar ademhaling tegen mijn borst aan.

Deze vrouw, mijn mooie Anna, maakt me zo gelukkig. Nooit had ik durven dromen, dat zij nu hier in mijn bed zou liggen.

blijf ik nog even zitten op het terras. Geen straf, want zo kan ik ongezien naar Anna kijken. Ze bediend de laatste paar klanten op een manier zoals alleen zij dat kan. Zonder te zeggen dat het sluitingstijd is, krijgt ze alle gasten toch op tijd de deur uit en geven ze nog een flinke fooi ook. Anna kan dat. Iedereen is onder de indruk van haar verschijning en wil door haar geholpen worden.

Heel even is ze weg, maar als ze terugkomt, heeft ze haar werkkleding uitgedaan en een kort, luchtig jurkje aangetrokken. Haar sneakers heeft ze verruild voor mooie open sandaaltjes, waardoor haar lange bruine benen nog slanker lijken. Haar haren hangen los langs haar rug.

Ze komt mijn kant opgelopen met 2 cocktails in haar handen. Mijn hart slaat over. God, wat is ze mooi.

“Hey Daan, ik dacht, ik neem maar iets lekkers voor je mee, dat heb je wel verdient na zo’n drukke dienst.” Anna lacht naar me. “Dank je, Anna.” Mijn hoofd draait overuren, wanneer is nou het juiste moment? Ondertussen kletst ze verder en geïnteresseerd luister ik naar haar en geef op het juiste moment antwoord. “Het was gezellig, Daan, maar ik moet nu echt naar huis, morgen moet ik weer werken en jij trouwens ook, dus ook voor jou is het tijd om te gaan.” Nee, nee, nog niet, ik wil nog niet dat je gaat. Jeetje, dit gaat weer helemaal mis!

Ze staat op om haar spullen te pakken en loopt naar haar fiets. Ineens hoor ik mijn naam roepen.

“Daan, kun je nog even helpen met afsluiten?

Ik ben mijn sleutels kwijt.” In mijn ooghoek zie

Gisteren had ik de stoute schoenen eindelijk durven aantrekken. Er waren al zoveel mislukte pogingen geweest, maar telkens was het moment er niet of kwam er iets anders tussen. Een paar maanden geleden, aan het begin van het nieuwe seizoen, kwam ze werken bij Mambo Beach.

Vanaf het eerste moment toen ze binnenkwam, werd ik betoverd door haar glimlach en kreeg ik haar niet meer uit mijn gedachten. Ik was niet de enige die zo onder de indruk was. Als Anna langsliep leek de wereld even stil te staan en keken alle mannen naar haar. Ik was jaloers als ze een praatje maakte met een ander. Soms keek ze naar me of raakte me per ongeluk aan, dan verstijfde ik en voelde ik haar aanraking in elke vezel van mijn huid.

Mijn dienst zit erop, maar zoals elke avond,

18

ik Anna wegfietsen en roep naar haar. “Anna, wacht!” Ze hoort me niet. Snel loop ik naar binnen en ga Nick, mijn baas, helpen. Een paar minuten later, die veel langer lijken te duren, staan we buiten en pak ik snel mijn fiets. Het is nog steeds warm, de lucht koelt maar niet af. Ik besluit dat ik achter Anna aan ga fietsen, zo ver kan ze nog niet zijn.

Het is druk op de boulevard. Sommige bars zijn nog open en ik zie mensen dansen op het strand. Ik moet oppassen, maar door mijn haast fiets ik bijna iemand omver. Achter me hoor ik iemand vloeken. Ik kan nu echt niet stoppen. Ze kan niet ver meer zijn. Terplekke besluit ik dat ik nodig weer eens naar een sportschool moet.

Met het tempo dat ik nu fiets kom ik dadelijk uitgeput aan. Ineens zie ik Anna in de verte. Er fietst iemand naast haar. Meteen voel ik weer die jaloersheid bovenkomen. Ze fietsen niet zo hard, dus ik kan ook weer wat rustiger gaan, zodat mijn ademhaling weer een beetje normaal wordt.

Zie ik je snel weer?” Hij geeft een zoen op haar wang en knipoogt naar Anna. “Pas je goed op haar?” en kijkt mij aan. “Ja, natuurlijk, ik zorg dat ze veilig thuiskomt.” Zusje, het is zijn zusje. Mijn hart maakt van binnen een driedubbele salto.

Anna onderbreekt mijn gedachten en ik zie dat ze wacht op antwoord. “Zullen we onze fietsen hier even neerzetten?”, vraag ik aan haar. Samen lopen we langs een smal duinpad naar beneden.

Het is op sommige plekken zo steil, dat ik haar moet vasthouden, zodat ze niet valt. We zoeken een plekje dicht bij het water. Zo dicht bij de zee wordt het wel wat fris. Ik zie een lichte rilling door haar heen gaan en geef haar mijn vestje.

Verwachtingsvol kijk ze me met haar prachtige ogen aan. “Anna, al sinds het eerste moment dat ik je zag, vind ik je geweldig. Je ogen, je mond, je mooie lange haren, hoe je loopt en hoe je lacht, het doet mij smelten van verliefdheid. Ik kan me geen wereld zonder jou voorstellen, Anna.” Ze bloost en kijkt ze me door haar lange wimpers aan. “Wij horen bij elkaar Anna. Ik zie hoe je naar me kijkt en me soms per ongeluk aanraakt.”

Het lijkt minuten te duren voordat ze iets zegt.

Honderden gedachten gaan door mijn hoofd.

Had ik het mis, is ze nu boos, wil ze me niet meer zien, ben ik niet de juiste persoon voor haar?

Anna, zeg nou iets. Dan krijg ik het antwoord waar ik al zolang op wacht. Ze kust me met haar mooie mond. Haar zachte lippen raken de mijne aan en we verdwijnen in elkaar en in het moment.

Ver weg hoor ik het ruisen van de zee. Het drukke, rumoerige gedeelte van de boulevard zijn we voorbij. Haar lach vervliegt in de wind die langs de duinen raast. Steeds dichter kom ik bij haar, kan haar bijna ruiken. Ze ruikt zo lekker.

Mijn Anna. Ik zie dat hij haar arm aanraakt en raak verward. Dan neem ik een besluit. “Anna”, roep ik richting haar. “Anna, wacht!” Verbaast kijkt ze om. Ze is aan het zoeken naar woorden en stopt met fietsen. “Daan, wat doe jij hier?”

Hier had ik nog niet over nagedacht, wat moet ik nu toch tegen haar zeggen? “Ik, uhm.” Haar fietsvriend wordt ongeduldig. “Zusje, ik zie dat je goed gezelschap hebt, ik rij vast naar huis.

Ik besluit haar wakker te maken. Ze heeft nu lang genoeg geslapen. Ik streel haar zachtjes over haar wang. Langzaam opent ze haar ogen en kijkt me met een grote glimlach aan. Ik zou hier voor altijd met haar willen blijven liggen. ”Daniëlle, hoe wist je eigenlijk dat ik op vrouwen val?”

“Anna, dat wist ik al vanaf het eerste moment dat je binnen kwam lopen.” Ondeugend kijkt ze me aan. Ik weet wat er gaat gebeuren. Dit wordt de beste zomer ooit!

Haar lach vervliegt door de wind die langs de duinen raast.

19

let’s cous!

Couscous is een graanproduct dat bestaat uit kleine korrels gemaakt van tarwemeel en water en komt oorspronkelijk uit Noord-Afrika. Couscous is een ongelofelijk lekkere basis voor een zomerse maaltijd. Het leent zich bij uitstek goed voor de verwerking in salades en je kunt er eindeloos mee variëren.

Couscous is rijk aan koolhydraten, vezels, vitamine B, vitamine E en mineralen zoals ijzer, calcium, fosfor, kalium, magnesium en zink. Dus ga voor makkelijk én gezond, kus kus, Couscous!

ajmCLOW4 Special thanks to Cornelia Verkuyl

20

Courgette

Rozemarijn

Artisjokharten

Tomaten

Zwarte bonen Garnalen

Wortel

Parmezaanse kaas Knoflook

Olijven

Paprika Couscous Peterselie

21

Couscous salade met garnalen 4 personen Ingredienten: 1 pak couscous 3 el olijfolie 1 ui, versnipperd ½ jalapeùo peper, in kleine stukjes 15 Cherry tomaatjes, gehalveerd 4 knoflooktenen 500 ml visbouillon Sap van een halve citroen 500 gr grote garnalen 1 el verse peterselie 1 el klein gesneden lente-ui Eventueel wat verkruimelde feta

Bereidingswijze Het water in een sauspan aan de kook brengen. De couscous erdoor roeren, de pan afdekken, van het vuur halen en 5 minuten laten staan. Meteen de couscous met een vork losmaken (anders gaat het klonteren). Apart zetten en laten afkoelen.

In een kleine kom olijfolie, appelazijn, Franse mosterd, knoflook, zout en peper vermengen. Apart zetten.

In een grote saladekom garnalen, afgekoelde couscous, rode en gele paprika, tomaat, peterselie en feta door elkaar scheppen. De vinaigrette nog even doorroeren en ongeveer de helft over de couscous uitgieten. Het geheel omscheppen om de couscous een laagje dressing te geven, eventueel meer dressing toevoegen, maar de salade mag niet te vochtig worden.

Minstens 2 uur in de koelkast laten staan voordat je hem gaat serveren.

22

Couscous salade met gehaktbal 4 personen Ingredienten: 1 pak Couscous 1 tl zout ½ komkommer, in blokjes gesneden 1 ui, gesnipperd 1 el verse muntblaadjes, in stukjes gescheurd 1 el verse peterselie, fijn gehakt 1 knoflookteen, fijn gehakt 1 groene peper, fijn gehakt en van de zaadjes ontdaan het sap van 1 limoen 3 el olijfolie

Bereidingswijze: Bereid de couscous volgens de verpakking. Meng vervolgens alle bovenstaande ingrediënten door de couscous. De salade is alvast klaar.

Mix alle ingrediënten voor de gehaktballetjes door elkaar, behalve de olijfolie. Vorm daarna van het gehakt kleine balletjes. Bak de balletjes in olijfolie. Dit zal ongeveer 12 minuten in beslag nemen. Zet hierna de balletjes even apart. Voor de saus: Fruit in een bakpan de gesnipperde ui, totdat deze glazig is. Voeg de tomatenblokjes toe. Zodra de tomaten zacht zijn, voeg je de rest van de ingrediënten toe en roer 2 minuten goed door.

Voeg vervolgens 125ml heet water toe en laat het geheel 5 minuten koken. Voeg nu de gehaktballetjes bij de saus en laat het geheel nog eens 3 minuten doorkoken. Strooi als garnering nog wat gehakte peterselie erover en klaar! Serveer de couscoussalade samen met de warme gehaktballetjes.

23

500 gr gehakt, lam of runder ½ tl paprikapoeder Zout ½ tl zwarte peper ½ tl gemalen komijn 1 el gehakte peterselie 2 el olijfolie Voor de saus: 2 grote tomaten, in blokjes gesneden 1 gesnipperde ui 2 el olijf olie 2 el tomatenpuree ½ tl paprika poeder Zout ½ tl zwarte peper

mediterrane couscous salade 6 personen Ingredienten: 1 pak couscous 300 gr Cherry tomaatjes, gehalveerd 1 blik artisjokhartjes, uitgelekt en gehalveerd 2 el klein gesneden Kalamata olijven, ontpit 50 gr fijngesneden basilicum Voor de dressing: 5 el olijfolie Het sap van 1 grote citroen 1 knoflookteen, uitgeperst 2 tl verse oregano, fijn gesneden 1 el verse basilicum, fijn gesneden Zout en peper naar smaak

Bereidingswijze: Bereid de couscous volgens de instructies op de verpakking.

Doe de couscous in een grote kom en maak hem los met een vork. Voeg de tomaatjes, de artisjokhartjes, de olijven en de basilicum toe.

Meng in een kleinere kom de olijfolie, het citroensap, de knoflook,oregano en basilicum.

Breng op smaak met zout en peper. Schenk de dressing over de couscoussalade en meng alles goed door elkaar.

Laat een nachtje in de koelkast staan.

24

gevulde tomaten met pittige couscous 4 personen Ingredienten: 4 grote vleestomaten met een platte onderkant 90 gr couscous Een klein blikje zwarte bonen, uitgelekt en afgespoeld 10-15 drupjes tabasco Zout en peper naar smaak 45 gr Parmezaanse kaas

Bereidingswijze: Verwarm de oven voor op 200°C. Leg wat aluminium folie op een bakplaat. Snij de bovenkant van de tomaten en hol ze uit. Plaats de tomaten op de bakplaat en zet ze 5 tot 10 minuten in de oven.

Bereid de couscous volgens de instructies op de verpakking. Voeg de zwarte bonen en de tabasco toe en meng alles door elkaar. Breng op smaak met zout en peper. Doe een halve theelepel Parmezaanse kaas aan de binnenkant van iedere tomaat. Vul de tomaten met het couscous-bonen mengsel en bestrooi het restant van de Parmezaanse kaas erover heen. Bak de tomaten nog 5 tot 10 minuten of totdat de kaas gesmolten en bruin geworden is.

25

Couscous met geroosterde groenten 4 personen Ingredienten: 1 pak couscous Geraspte schil van 1 citroen Sap van 1 citroen 1 courgette, dik gesneden 1 aubergine, in stukken 1 grote rode paprika, in stukken en zaadlijsten verwijderd 4 grote rijpe tomaten, gehalveerd 2 rode uien, in parten gesneden 2 wortels, geschild en in stukken 4 grote tenen knoflook 4 el olijfolie 2 el gehakte verse peterselie of koriander Zout en versgemalen zwarte peper Ook lekker met verkruimelde geitenkaas eroverheen

Bereidingswijze: Verwarm je gril of oven voor op 200°C. Leg de groenten op de bakplaat, laat de knoflook heel, maar wel gepeld.

Besprenkel met olijfolie en breng goed op smaak met zwarte peper. Rooster de groenten 45-50 minuten in de voorverwarmde oven, roer af en toe door, tot de groenten zacht zijn. Bereid de couscous volgens de verpakking. Voeg het citroensap, de citroenrasp en 2 eetlepels olijfolie toe.

Roer de couscous door met een vork, roer de peterselie erdoor en breng op smaak met zout en peper. Serveer met de geroosterde groenten er bovenop en eventueel met de verkruimelde geitenkaas.

26

25

Let’s talk!

Twee verschillende vakantielanden op een kussen...

Sinds jaar en dag heerst er strijd tussen de Italianen en de Fransen.

Bijvoorbeeld over van wie nu eigenlijk de Mont Blanc is. Officieel is de top van de Mont Blanc al anderhalve eeuw Frans, maar zo hebben de Italianen het niet begrepen. Aan de andere kant beweren boze tongen (lees: Michel Houellebecq) dat ‘de Fransen, mislukte Italianen zijn’. En tot slot blijven de twee landen natuurlijk eeuwige vijanden in het voetbal.

Desalniettemin delen de landen ook veel. Wat dacht je van passie?

Passie voor gastvrijheid, voor mooie wijnen en lekker eten. Daar weten Tiziana D’Antuono en Regis Unkel alles van.

Wordt het Frankrijk of Italië?

Tiziana en Regis zijn getrouwd en hebben 3 prachtige zoons. Samen runnen zij Pastafabriek Al Dente en niet te vergeten het heerlijke Italiaanse restaurant D’Antica, in Amsterdam. Beiden hebben ze een andere culturele achtergrond: Tiziana is in Nederland geboren als dochter van Italiaanse ouders, Regis heeft een Franse moeder en een Nederlandse vader, heeft zijn jeugd in Frankrijk doorgebracht en voelt zich 100% Frans. Niets vreemds of moeilijks aan, zul je zeggen, die verschillende achtergronden, maar waar gaan ze nou het liefst op

vakantie heen met het gezin? Wordt het Frankrijk of Italië? Wie wint?

Kleur, geur en smaak Tiziana: “Mijn familie komt uit Napels. Napels ligt aan de mooie Amalfitaanse kust (Costiera Amalfitana). Het is een havenstad en tevens hoofdstand van de regio Campanië. Daar schijnt altijd de zon en is het ongelofelijk mooi qua natuur. Het wordt niet voor niets beschouwd als een van de mooiste kusten ter wereld en staat zelfs op de wereld erfgoedlijst van UNESCO. Veel typisch Italiaanse gerechten zijn uit de stad Napels afkomstig, zoals pizza, Italiaans ijs, espresso en spaghetti. Maar door de zon smaakt eigenlijk alles er lekker. Iedere keer als ik daar ben word ik weer getroffen door de smaak van de tomaten, de geur van de basilicum, maar ook door de kleuren. De citroenen die daar in de bomen hangen! Daar is het groen pas écht groen en het geel écht geel.”

“Alle Fransen zijn chagrijnig” Als ik in Italië kom, heb ik echt een ‘thuiskom’ gevoel en dat mis ik natuurlijk in Frankrijk. Maar het spijt me om te zeggen: ik vind Parijs gewoon niet leuk. Ik heb er niets mee. Dan vind ik Amsterdam leuker!

Parijs is zo’n chaos en alle Fransen zijn chagrijnig, ha ha, behalve mijn

28

eigen man dan natuurlijk, hoewel …?

Parijs is een goede stad om musea te bezoeken en cultuur te snuiven.

Maar zeker de laatste jaren is de armoede in Parijs verschrikkelijk groot geworden en ook dat geeft me altijd een wat ‘unheimisch’ gevoel.

Al moet ik zeggen dat een wijk als Le Marais, ook wel ‘het oude Parijs’ genoemd, me wel weer aanspreekt, omdat het een bepaalde knusheid uitstraalt door de geplaveide straatjes en al die verborgen hofjes.

Rome heeft ook een overvloed aan cultuur, maar toch is het er knus.

Die stad zou ik nog graag eens aan mijn kinderen willen laten zien.”

Regis: “Ik hoef juist niet naar Parijs voor het cultuur snuiven of voor de musea, ik ga daar altijd mijn broer opzoeken en dan gaan we vaak samen naar een rugbywedstrijd.

De passie voor rugby is in Frankrijk heel groot, veel groter dan in Nederland. Verder is een krant en een espresso op de hoek van de straat, genoeg voor mij, ik ga namelijk niet op bezoek in Parijs, ik kom er thuis.

Ruig en wispelturig Als vakantiebestemming hou ik er van om naar de Franse eilanden te gaan: Île de Ré of Île d’Oléron. Île d’Oléron is een van de mooiste plekjes langs de kust van het Franse departement Charente-Maritime.

Het heeft een kustlijn van ruim 100 km! Voor de kinderen een super plek om te surfen, te zeilen of te kajakken op zee. In de haven liggen de boten van de vissers en er zijn zoveel lekkere restaurantjes om te eten! Île de Ré is een kleiner eiland, heeft maar een oppervlakte van 85 km2 en ligt vlak voor de kust bij La Rochelle. Doordat het aan de Atlantische oceaan ligt heeft het iets ruigs en wispelturigs. Niet alleen qua weer, maar ook qua natuur. Daar hou ik van. De zilte zee vind je op beide eilanden terug in het eten, je kunt hier heerlijk oesters eten.” Tiziana lachend: “Frankrijk is het land waar eindelijk iedereen hem begrijpt.”

Passie voor eten en elkaar Er is een ding waar Regis en Tiziana het in ieder geval wel over eens zijn, in beide landen staat de eetcultuur boven alles. En vandaar dat hun passie voor lekker eten ook zo de boventoon voert in hun eigen leven en relatie. Tiziana koestert naast de Italiaanse keuken, ook de Franse en Regis draagt op zijn beurt de Italiaanse keuken een warm hart toe. Zolang er maar kwaliteit geleverd wordt. Hoe kan het ook anders, dat is namelijk wat ze zelf ook iedere dag weer nastreven in hun werk. Wat dat betreft zijn beiden eigenlijk grenzeloos. Want hoe je het ook wendt of keert, ondanks hun liefde voor hun oorsprong, wonen ze tenslotte allebei in Nederland en zijn hier gelukkig. En wat betreft de zomervakantie doen ze het om en om: de ene zomer de Franse zilte kust en de andere zomer de zinderende geuren van de Amalfitaanse.

The best of both worlds.

Tekst: Erica van Weel

29

30

natural garden

31

32

33

34

KLEIN BALKON GROOT GELUK

m m u s e r s ! ’ ti

36

37

39

40

veni vidi vino!

41

Lets grab a bottle of wine Deze frisse, citrus en grasachtige wijnen zijn heerlijk voor zomerse dagen.

Soort druif:

Smaak:

Lekker bij:

Verdejo

Sauvignon Verdejo

Fris, citrus, venkel.

Schaal en schelpdieren.

Verdejo

Droog, kruisbes, licht grassig.

Fris, droog, tropisch fruit, venkel, citrus.

BBQ.

Het zonnetje!

42

...and watch the ocean Summer wines selected by Oos Schnitger.

Viura

Albarino

Verdejo

Fris, gele appel, meloen, citrus.

Mooi droog, peer, appel, fris fruit.

Abrikoos, perzik, gras en hout tonen.

Aperitief, pasta en salades.

Picknick.

Je nieuwe liefde...

43

Schaduw Ik zie je waar de schaduw eindigt en de zon begint Daar eten we aardbeien en vertel jij wat je van me vindt We drinken rosĂŠe uit plastic glazen We stelen blikken gedragen ons als dwazen We zoenen wat kussen de wolken uit de lucht Ik weet het zeker deze zomer maken wij berucht Erica van Weel

45

Warm, zacht zand door je vingers laten glijden.

Na de heuvel op gefietst te zijn, de lang verwachte afdaling inzetten.

Wind in je haren, zon in de rug.

Na een lange stranddag douchen en heerlijk rozig een eerste slok nemen van een koel wit wijntje.

Naakt slapen onder koele witte lakens.

Een onverwachte kus op je voorhoofd De geur van zonnebrandolie.

Slapen tot je echt bent uitgeslapen Zo hard moeten lachen, dat je niet meer kunt stoppen en je buikpijn krijgt.

De hand van je liefde die achteloos die van jou zoekt.

48

l i e j k k k ! u r r e De zomer is v

49

50

s e i k s blue n i k s y t l a s and 51

i

schr

edstr

i

jd

w jf

5

bij

Bailamos door Nanneke van Drunen

loods “De Alto Cedro voy para Marcané. Llego a Cueto voy para Mayarí”, schalt uit de boxen. Hoewel ze geen Spaans spreekt, kan ze het refrein van ‘Chan Chan’ al meezingen. Het is de twaalfde keer dat ze dit lied hoort sinds ze voet op het eiland heeft gezet. “El cariño que te tengo. No te lo puedo negar”, zingt de Buena Vista Social Club.

Een avond stappen, stond deze vakantie hoog op haar to-do-lijst. Vanavond is het zover. Samen met haar groepsgenoten Dave, Ellen, Jim, Jessica en Karen staat ze in een openlucht discotheek Baila.

“Only for you, guapa”, had hij gezegd, terwijl hij haar een vette knipoog gaf en zijn witte tanden bloot lachte. “Don’t tell my boss.” Uiteraard zou ze dat niet doen. “De Cuba Libre”, hoort ze reisleider Pieter in gedachten zeggen, “is een van de populairste cocktails ter wereld. Het verhaal gaat dat het drankje tijdens de SpaansAmerikaanse oorlog ontstond in een kroeg, hier in Havana. Een vreemdeling, een kapitein, liep de kroeg binnen en bestelde een drankje. Het moest bestaan uit rum, limoen, ijsblokjes en cola.

De aanwezige soldaten proefden het en vonden het heerlijk. Ze schreeuwden ‘Cuba Libre’. De Amerikanen hadden het eiland tenslotte van de Spaanse overheersing verlost. Een echte Cuba Libre is dan ook gemaakt van Amerikaanse cola met Cubaanse rum.”

Hij de rum, ik de cola denkt ze en haar mondhoeken vliegen omhoog. Een beleefd kuchje haalt haar uit haar gedachtestroom. De piraat staat met een uitgestrekte hand voor haar.

De afgebrokkelde muren vormen een soort omheining waarbinnen gedanst kan worden.

Een paar bouwspots op palen zorgen voor licht, evenals honderden kaarsen. Haar zomerjurkje zit tegen haar rug geplakt. Elf uur ’s avonds en een temperatuur van boven de twintig graden. “Het is hier broeierig”, zegt Dave die naast haar zit. “Dat is het zeker”, zegt ze, terwijl ze haar ogen over de mensenmassa laat glijden. Vanaf de overkant van de dansvloer kijken zijn donkere ogen haar van onder zijn lange wimpers aan. Hij lijkt wel een piraat zo met dat doekje om zijn hoofd geknoopt.

De oranje kleur steekt scherp af tegen zijn donkere huid. Thuis zou ze hem hard uitgelachen hebben, maar deze vreemdeling komt er mee weg. Ze slaat haar ogen neer en rilt. Met haar linkerhand zoekt ze naar het longdrinkglas. De condensdruppels strelen haar vingers, terwijl ze het glas naar haar rood gestifte lippen brengt.

De rum brandt licht in haar keel. José, de barman, had haar drankje stiekem extra sterk gemaakt.

Ze voelt het bloed vanuit haar tenen omhoog stijgen richting haar wangen. “Als je niet met hem wilt dansen, zeg je het maar. Ik ben onze afspraak niet vergeten”, hoort ze Dave naast zich zeggen.

Is hij gek geworden? Met hem dansen was waar ze stiekem de hele avond al op had zitten wachten. Ondertussen hopend dat de Cubra Libre haar zou bevrijden van haar remmingen.

Haar genoeg vuur zou geven om op hem af te stappen en hem ten dans te vragen. Ze strijkt een donkere krul uit haar gezicht en staat op van het rode, plastic stoeltje. “In dit geval heb ik geen

52

nep-vriendje nodig, Dave. Maar bedankt voor je aanbod.”

op de dansvloer staan, totdat een Latina met een super strak kort wit jurkje hem vastpakt om te dansen. De piraat trekt zijn wenkbrauwen iets op en kijkt haar schuldbewust aan. Zodra haar mondhoeken licht omhoog krullen, ademt hij uit.

Zijn grote hand voelt verrassend koel aan als zij de hare erin legt. Vol zelfvertrouwen leidt hij haar naar de dansvloer, ondertussen dansende koppels ontwijkend. Ze vertraagt haar pas bij het zien van het vlugge voetenwerk van de mensen om haar heen. Zijn rechtervinger glijdt onder haar kin en duwt hem omhoog, zodat ze hem wel moet aankijken. “No tengas miedo.” Ze heeft geen idee wat hij zegt, maar de rustige blik in zijn hazelnoot bruine ogen, kalmeert haar direct.

De DJ mixt behendig het volgende nummer door de huidige track. ‘Bailando’ van Enrique Iglesias bereikt haar oren. Een lied dat ze ter voorbereiding op de reis veel heeft geluisterd.

Op internet had ze een vertaling van de songtekst gevonden. Sindsdien dagdroomde ze dat een donkere adonis deze woorden ooit tegen haar zou zeggen. “Yo quiero estar contigo, vivir contigo. Bailar contigo, tener contigo.” De vreemdeling zingt mee, terwijl zijn ogen zich in die van haar boren. Zijn woorden kietelen haar oren en laten haar hart kriebelen. Zonder dat ze het in de gaten had, heeft hij hen al dansend naar een stil hoekje gedirigeerd. Haar rug voelt de koelte van een oneffen stenen muur. Zijn handen plant hij net boven haar schouders.

Haar vingers verkennen het reliëf achter haar.

“Una noche loca. Ay besar tu boca”, zingt hij mee.

Zijn blik zakt van haar ogen naar haar mond. Ze voelt zijn warme adem tegen haar lippen aan en buigt iets naar voren. Hij beweegt iets naar achteren en grijnst. Ze voelt zijn stoppels als ze haar rechterhand op zijn wang legt en zet een stap in zijn richting. Zijn handen omsluiten haar hals, terwijl hij zijn duimen over haar wangen laat glijden. Donkerbruine ogen met lichtbruine vlammetjes, denkt ze, waarna ze haar mond een klein stukje opent. Zijn gezicht brengt hij dichter bij het hare. Ze proeft het zweet op zijn bovenlip. Alarmbellen beginnen te rinkelen.

Haar onderbewustzijn begint de boventoon te voeren. Als in een automatisme beweegt ze haar rechterarm naar links. De kou dringt haar poriën binnen en zet de haartjes op haar arm recht overeind. Ze geeft hem een ferme klap. Het geluid verstilt meteen. Langzaam opent ze haar ogen en zucht diep. “Klote wekker”, gromt ze.

Zijn handen omvatten die van haar en schudden haar armen los. “Relajarse.” Haar rechterarm brengt hij omhoog, terwijl hij zijn rechterhand op haar linker heup laat glijden om haar wat dichter tegen zich aan te trekken. Haar linkerhand rust op zijn gespierde schouder. Hij tikt tegen zijn rechteroor. “Oiga la música, pero baila con tu corazón”, waarna hij zijn hand kort op haar hart legt. Hij wiegt haar op de maat van de muziek lichtjes heen en weer. “Uno, dos, tres”, en dwingt haar rechterbeen met zijn linkerbeen in beweging. Met een klein duwtje in haar rug en soms een subtiele beweging van zijn vinger, leidt hij haar over de dansvloer. Zijn glimlach wordt steeds groter en die van haar ook. Als mijn vriendinnen me nu eens zouden kunnen zien, denkt ze. Ik, die nooit een man wil volgen, ben als was in zijn handen. Vanuit haar ooghoek ziet ze Dave slalommend hun kant uit komen. Hij tikt haar danspartner op de schouder. “My turn”, zegt Dave. “No”, zegt hij resoluut en danst met haar in zijn armen weg. Bedremmeld blijft Dave midden

Zijn woorden kietelen haar oren en laten haar hart kriebelen.

53

54

Surfers e s i d a r a p

PLACES

by Loods 5

56

Op het uiterste puntje van Long Island (New York) ligt Montauk. Op dit schiereiland zijn veel ongerepte stranden. Waar je heerlijk kunt surfen, vissen en kajakken. Als je de zee op gaat, kun je walvissen en zeehonden spotten. Er hangt een lekkere relaxte sfeer, en je kunt er op heel veel plekken goede vis, krab en kreeft eten.

k u a t n o M

58

Do whatever floats your board

59

Joni’s for breakfast

Naturally Good Foods & Cafe for lunch

Crow’s Nest, great restaurant and hotel!

The Lobster Place, best lobster rolls.

Navy Beach, great sunset and lounge vibe

The Surf Lodge, great for sunset cocktails and live music on Friday’s

St.Peters Catch. Fresh fish and bring your own wine or beer.

60

Where to go?

Een zomer te kort we moeten nog picknicken en zelf ijsjes maken ons fotograferen in bikini op een strandlaken we moeten nog eten schalen vol met vis of gewoon patat omdat dat slechter voor ons is. we moeten nog knipogen naar onszelf en elkaar onze haren strelen in een enkel klein gebaar we moeten nog praten nachtenlang en oeverloos kijkend naar een sterrenlucht verhalen uit de oude doos voor dit alles is een zomer te kort maar ik heb een plan! als ik je nou mijn hart uitleen zie ik je weer volgende zomer dan?

- Erica van Weel -

62

63

i

schr

edstr

i

jd

w jf

5

bij

In de zomer mag alles door Merel van der Lande

loods De zomer is het seizoen van zwoele avonden en vrije dagen. Van felle kleurtjes en luchtige jurkjes. Van spelen, luieren en lekker lang tafelen.

Van de tijd die er niet toe doet. De zomer is leven, leven in overgave.

wanneer dan wel? Ik ben tweeëndertig! En toch wist ik diep van binnen dat ik alleen moest zijn.

Hoewel ik geen idee had wat dat vage gevoel te betekenen had, wist ik wel dat ik ernaar moest luisteren.

Vlinders Lavendel, vers gemaaid gras en de zee die met haar zilte lucht onherroepelijk lokt. Ik laat het raampje van mijn gehuurde Fiat Panda nog iets verder zakken en adem diep in door mijn neus.

De geur van Italië. Mijn thuis. Voor de komende week althans.

Daar rijd ik dan. Van het vliegveld in Bologna naar Ravenna, aan de oostkust. Ik denk aan mijn rugzak, die op een of andere manier niet hetzelfde vliegtuig heeft genomen als ik.

Gelukkig was hij op het vliegveld zo getraceerd en ze beloofden hem zo snel mogelijk na te sturen. Nu weet ik uit ervaring dat snel en Italië, als het om dit soort dingen gaat, niet echt samengaan. Met een beetje mazzel zal ik de bagage aan het einde van de week hebben. En voor het eerst in mijn leven maak ik me daar totaal niet druk om. Misschien omdat ik voor het eerst in lange tijd weer vlinders voel in mijn buik.

En niet vanwege een man, maar omdat ik het lef had om helemaal alleen op vakantie te gaan.

Vier maanden geleden had ik mijn relatie, die bijna acht jaar duurde, beëindigd. Dat was een verschrikkelijk moeilijke beslissing. We hadden het goed samen en we spraken zelfs al over kinderen. Maar ergens knaagde er iets. Ik had het gevoel dat ik er nog niet aan toe was. Maar ja,

Zwemmen in m’n hipster Precies op de afgesproken tijd arriveer ik op mijn logeeradres. Ik heb een kamer gehuurd via Airbnb om wat geld te besparen. En, zo redeneerde ik, misschien is de eigenaar van het huis een gezellig type en kan ik ook wat tijd met hem doorbrengen. Ja, hij is een man: Roberto. Italiaanser kan het niet. Ik kreeg daar nogal wat commentaar op uit mijn omgeving.

“Vertrouw je dat wel?” en “Kijk je uit? Hij is wel een Italiaan.” Nu zit er een kern van waarheid in die vooroordelen, maar ik ben er nog altijd zelf bij. Ik heb in Italië gewoond en spreek de taal goed. En voor zover ik dat op een paar foto’s kan beoordelen, is hij absoluut niet mijn type.

Maar als Roberto de deur open doet, schrik ik.

“Oh shit, misschien toch wel mijn type”, is het eerste wat ik denk. Dat is dus niet de bedoeling.

Ik ben hier niet om verliefd te worden. Terwijl hij me de weg wijst naar mijn kamer stamel ik iets over mijn bagage die niet is aangekomen. Of hij weet waar ik wat spullen kan kopen. “Oh ik wilde net naar het strand gaan. Heb je zin om mee te gaan?” Ik leg uit dat ik dan op z’n minst een handdoek, bikini en slippers nodig heb. “Bikini wordt lastig”, zegt hij met een grote grijns op zijn gezicht. “Handdoek en slippers heb ik voor je.

Korte broek? Zwemmen kan wel in je ondergoed.

64

Het is nu echt niet druk daar.” Koortsachtig probeer ik me voor de geest te halen wat ik vanochtend in alle vroegte heb aangetrokken.

Een string? Nee, ik heb een hipster aan. Dat biedt mogelijkheden. “Oké”, zeg ik. “Ik ga mee.”

voor me. Na de lunch - verse vis bereid door zijn vader - rijden we in zijn auto van de kust weg, de heuvels in. Kilometers lang worden mijn zintuigen getrakteerd op wijnranken, lavendelvelden en duizenden zonnebloemen, hun kopjes gulzig richting de zon gedraaid. “Aan de andere kant van de heuvels ligt Toscane”, zegt Roberto. Ik bedenk me dat het hier in de provincie Emilia Romagna minstens zo mooi is en veel rustiger dan het toeristische Toscane.

Als we na anderhalf uur een onverharde weg opdraaien, slaat de paniek even toe. Hij kan alles met me doen. Geen mens zal het merken. Ik druk de gedachte snel weg. Vertrouwen. Even later parkeren we de auto langs de kant van de weg en volgen een stijl paadje naar beneden. “We zijn er bijna hoor”, roept Roberto, die hier duidelijk vaker heeft gelopen en al bijna beneden is. Ik hoor het geluid van een waterval. En niet zomaar één. De tranen schieten in mijn ogen. Wat is de wereld toch mooi.

Niet veel later verschijnt er een groepje kinderen bovenaan de waterval. “Let op”, zegt Roberto. Hij heeft het nog niet gezegd of de eerste springt van de rots. “Ooooooh!”, is het enige wat ik kan uitbrengen. “Wil je ook?”, vraagt hij. “Is dat niet gevaarlijk?” Even later sta ik op de rots. “We springen samen”, zegt hij. “Drie, twee, één...”

Aaaaaah! Met een plons belanden we in het diepe water onder de waterval. Als ik boven kom, kraai ik van plezier. Alsof ik twaalf ben in plaats van tweeëndertig.

Zon, zee en lekker eten Een half uur later zit ik op het strand van Ravenna. In het gezelschap van een knappe, onbekende man en met een koud biertje in mijn hand. Het is nog maar een paar uur geleden dat ik het koude en regenachtige Nederland ontvluchtte. Gek, hoe snel je dat vergeet.

Roberto en ik blijken veel gemeen te hebben en praten honderduit over muziek, over reizen die we hebben gemaakt en over het leven. Of ik bezwaar heb om op de terugweg een pizza te halen, vraagt Roberto een paar uur later.

Bezwaar? Tegen een echte Italiaanse pizza?

De volgende dag besluit ik op m’n gemak de omgeving te verkennen en wat spullen te kopen. Ik pak de fiets die voor de deur staat. Vijf minuten later stop ik alweer. Ik zie een terras in de zon, dé plek voor mijn ontbijt. Ik bestel een cappuccino met een croissantje. En dan nog een cappuccino. De rest van de dag zwerf ik door Ravenna, een kleine stad die bekend staat om zijn Unesco werelderfgoed. Zeven vroegchristelijke bouwwerken staan er maar liefst. Het wordt nog een uitdaging om die allemaal te zien. Maar dat is ook niet het doel van deze ‘break’. Na al het verdriet had ik behoefte aan zon, zee en lekker eten. Ik wil me weer verbonden voelen met het leven en met mezelf.

YOLO Na het avontuur nestelen we ons met een fles rode wijn op een paar platte rotsen in de zon.

Roberto kijkt me aan. “Ik vind je leuk”, zegt hij. Ik weet dat hij me gaat zoenen als ik zeg dat ik hem ook leuk vind. Dat wil ik niet. Ik ken mezelf. Voor ik het weet, ben ik weer helemaal verliefd... En dus zeg ik: “dank je wel” en kijk weg. Maar een paar seconden later heb ik spijt. Het is al zo lang geleden dat ik iemand heb gezoend. Wat maakt het eigenlijk uit? Ik leef nu. Bovendien is het zomer. En in de zomer mag alles. YOLO!

Verrassing De dag erna heeft Roberto een verrassing

Ik hoor het geluid van een waterval. En niet zomaar een.

De tranen schieten in mijn ogen. Wat is de wereld toch mooi.

65

pink lemonade simpel en heerlijk!

2

ca. kannen

IngrediĂŤnten: - 3 kopjes suiker - 300 ml citroensap - 1 citroen - 2 kopjes cranberrysap - rozemarijn - water naar smaak

Kook 2 kopjes water, voeg 2 kopjes suiker toe. Kook en roer totdat de suiker is afgekoeld. Neem van het vuur en laat even afkoelen in de koelkast.

Voeg het citroensap, het cranberrysap en het overgebleven kopje suiker toe en roer tot alle suiker is opgelost. Voeg nu naar smaak water toe. Garneer met rozemarijn en citroenschijfjes.

Enjoy!

66

67

ckt ail

Co

ty

Sum

68

Colours

Frui

mer

In stock: fresh and original art

A little bit of summer is what the whole yeaR is all about - John Mayer -

Het lekkerste leesvoer voor een eindeloze zomer!

De redactie van Loods 5 Magazine heeft alvast de fijnste zomerboeken van 2016 voor je op een rijtje gezet. Ok, ok, hier en daar eentje van vorig jaar, omdat dat gewoon een ‘must have’ is, maar voor de rest: lekker nieuw en heerlijk om mee weg te dromen op het strand of om lui te lezen in je hangmat in de tuin.

Bron: recensies http://bol.com en onderstaande uitgeverijen.

De doodsvogel - Samuel Bjørk Uitgever: Luitingh-Sijthoff ISBN 9789024565573 februari 2016

Lieve - Ronald Giphart Uitgever: Podium ISBN 9789057597831 verwacht mei 2016

De doodsvogel van de Scandinavische schrijver Samuel Bjørk is het vervolg op zijn bestseller Ik reis alleen.

Het politie duo Holger Munch en Mia Krüger keren terug in een psychologisch indringende thriller. Een tienermeisje lijkt ritueel vermoord te zijn en het onderzoeksteam van Munch wordt op de zaak gezet. De bijdrage van super rechercheur Krüger is cruciaal, maar ze worstelt met zelfmoordneigingen en verslaving. Dan duikt er een verontrustend filmpje op dat nieuwe details prijsgeeft.

Ondertussen zit Munchs dochter midden in een emotionele crisis en komt ze in contact met een zeer zieke geest.

Noah en Lieve zijn het powerkoppel van de Nederlandse filmwereld. Hij als talentvolle, prijswinnende regisseur, zij als spetterende actrice. Lieve is de liefde van Noahs leven. Nadat zijn muze door een auto-ongeluk om het leven is gekomen, besluit Noah, als ultieme poging om haar bij zich te houden, een film over Lieve te maken.

Op dat moment is hij zich echter nog niet bewust van haar verborgen dubbelleven.

Giphart neemt zijn lezers aan de hand mee in de even bruisende als schimmige filmwereld. Gipharts camera zwenkt van de ene kolkende scène naar de andere. Lieve is een spannend verhaal over verliefdheid, verlangen en trouw.

73

Zoektocht naar het paradijs – Arita Baaijens Uitgever: Atlas Contact ISBN 9789045029771 januari 2016 Na een persoonlijke crisis reist Arita Baaijens af naar het Altajgebergte in het zuidwesten van Siberië, waar het legendarische Shambhala te vinden zou zijn, een aards paradijs in een doolhof van gletsjers en ravijnen. Onvermoeibaar trekt de reizigster te paard over besneeuwde bergen en door donkere wouden, waar wolven en beren wonen.

Onderweg ontmoet ze keelzangers, stoere herders, biologen, sjamanen, kluizenaars, professoren en profeten, maar het paradijs blijft onvindbaar, zelfs na jaren zoeken. Ze raakt geïntrigeerd door het geloof van lokale bewoners in de heilige natuur en vraagt zich af hoe landschap en geest elkaar beïnvloeden. Hoe fantasie zich van de werkelijkheid onderscheidt. En of wetenschap het monopolie op waarheid bezit. De zoektocht naar het paradijs zet het leven van de ontdekkingsreizigster weer op de rails.

Een leven na jou – Jojo Moyes Uitgever: De Fontein ISBN 9789026139550 januari 2016 Na zes heftige maanden met Will geleefd te hebben, is Lou Clark niet langer een doorsneepersoon met een doorsneeleven. Maar als een bizar ongeluk haar dwingt terug bij haar familie in te trekken, heeft ze het gevoel dat ze weer net zo vastgeroest zit als vóór Will haar wereld overhoop haalde.

In een poging zichzelf te dwingen uit haar veilige wereldje te stappen, meldt ze zich aan voor een groepscursus rouwverwerking.

Haar medecursisten – vooral de aantrekkelijke Sam – helpen haar een nieuw perspectief te vinden.

Tot iemand uit Wills verleden haar leven binnen stormt en opnieuw alles anders blijkt dan ze dacht. Kan Lou zich opnieuw uitvinden terwijl het lijkt of de hele wereld zijn best doet om haarzelf, haar familie en Wills familie vast te houden in het verleden?

Als je iemand verliest die je niet kan verliezen - Ish Ait Hamou Uitgever: Manteau ISBN 9789022332504 januari 2016

Het meisje in de trein - Paula Hawkins Uitgever: Bruna Uitgevers, A.W. ISBN 9789400503885 mei 2015

Soms kan het behoorlijk fout gaan.

Dat is precies wat er gebeurt bij dokter Sheila. Het leven lachte haar toe. Ze was een topchirurg, werkte in een vermaard ziekenhuis en had de beste man ter wereld.

Tot het noodlot haar genadeloos trof. Sheila wordt overgeplaatst naar een eenvoudig ziekenhuis in een klein stadje en zal daar moeten vechten tegen vele vooroordelen.

En vooral tegen zichzelf. De spoken in haar hoofd zijn immers een goed bewaard geheim. Onderweg naar haar nieuwe leven ontmoet ze in de trein Sulayman, een Palestijnse vluchteling die twee jaar in het land verblijft. Een paar dagen later komt er een spoedgeval binnen in het nieuwe ziekenhuis. Een man is zwaar toegetakeld door messteken.

Dokter Sheila wordt erbij gehaald.

Ze is bloednerveus. Ze wil vooral niet dat de geschiedenis zich herhaalt…

Dé thrillersensatie van de zomer van 2015, echt een boek waar je niet omheen kunt.

Rachel neemt elke ochtend dezelfde trein. Elke dag hobbelt ze over het spoor, langs een rij charmante huizen in een buitenwijk van Londen, en stopt daar altijd voor hetzelfde rode sein. Zo kijkt ze elke ochtend naar een stel dat op hun terras ontbijt. Ze heeft inmiddels het gevoel dat ze hen persoonlijk kent en noemt hen ‘Jess en Jason’. Hun leven – in Rachels ogen – is perfect. Een beetje zoals haar eigen leven dat ooit was.

Op een dag ziet ze iets vreemds in hun tuin. De trein rijdt gewoon weer door, maar voor Rachel verandert alles. Niet in staat om het voor zichzelf te houden, stapt ze naar de politie met haar verhaal, wanneer blijkt dat ‘Jess’ vermist wordt. Hiermee raakt ze niet alleen verwikkeld in de gebeurtenissen die volgen, maar ook in de levens van iedereen die erbij betrokken is. Maar wie is er te vertrouwen? Heeft ze meer kwaad dan goed gedaan door zich met deze zaak te bemoeien?

74

Het Rosie effect – Graeme Simsion Uitgever: Luitingh-Sijthoff ISBN 9789021017433 september 2015 Na het succes van Het Rosie project kon een vervolg niet uitblijven. In zijn debuutroman volgt Graeme Simsion de belevenissen van een hoogbegaafde autistische man, die op zoek is naar de liefde van zijn leven en daardoor in allerlei hilarische verwikkelingen terechtkomt. De roman wordt inmiddels verfilmd en verscheen in tientallen talen. Datzelfde lot lijkt ook weggelegd voor de opvolger, Het Rosie effect. Don Tillman en zijn Rosie zijn inmiddels gelukkig getrouwd en naar New York verhuisd. Maar zo vanzelfsprekend is hun relatie nog altijd niet, zeker niet als er een complicatie optreedt.

Miljonairsclub 4 - Er was eens... een miljonair - Jessica Clare Uitgever: Boekerij ISBN 9789022576007 verwacht maart 2016

In duizend zachte armen - Etty Hillesum Uitgever: Balans ISBN 9789460030932 verwacht maart 2016

Als lid van de koninklijke familie van een klein Europees land is Griffin Verdi’s aanwezigheid op de bruiloft van de eeuw zo goed als verplicht.

De wat teruggetrokken miljonair voelt zich slecht op zijn gemak bij dit soort sociale gelegenheden, dus een goede assistent zou handig zijn, vooral als het aankomt op koninklijke etiquette. Helaas voor Griffin zit hij opgescheept met Maylee Meriweather, een knappe, charmante, maar voor de taak volledig ongeschikte vrouw die niets weet over de betere kringen - maar zoenen kan ze. Haar ongepolijste manieren brengen Griffin aanvankelijk in verlegenheid, maar door Maylees ogen begint hij langzaam maar zeker meer waardering te krijgen voor de simpele dingen van het leven. En voor Maylee zelf, die allesbehalve simpel blijkt te zijn. Maylee is alles wat Griffin niet is... en alles wat hij wil, als hij maar over de grenzen van zijn beschermde wereldje durft te stappen.

De dagboeken en brieven van Etty Hillesum zijn een bron van inspiratie voor heel veel mensen. Gedurende twee jaar heeft Etty haar innerlijk leven in een bijna ononderbroken reeks aantekeningen vormgegeven. Haar aan poëzie grenzende uitspraken over de wereld om haar heen, haar zeldzaam openhartige en nietsontziende zelfonderzoek, haar religieuze ontwikkeling, haar onverschrokken liefde voor haar medemensen, haar literaire ambitie, en haar diepe inzichten in vriend en vijand, dit alles is geschreven in een toon en een stijl die haar boeken onverminderd actueel maken. In duizend zachte armen bevat voor elke dag van het jaar een kleine gedachte, opwelling, uitroep, inval of citaat gekozen uit Etty Hillesums verzameld werk. Op die manier kan de lezer een jaar lang verbonden zijn met de gedachtewereld van deze bijzondere vrouw, die in het holst van de Tweede Wereldoorlog haar eigen scenario schreef en de lichtende persoonlijkheid werd die ver na de oorlog door steeds nieuwe generaties ontdekt en gelezen wordt.

75

76

77

van hangmat naar bubbelbad

79

‘Natuurlijk’ Baden Laat een bad vollopen & verander je ‘mood’ met deze ingredienten

10 salieblaadjes + 5 mintblaadjes = helemaal in balans 5 geraniumbloempjes + 10 lavendeltakjes + 5 rozenkoppen = kalmerend sap van 5 sinaasappels + 5 kruidnagels + 5 denneappels + 5 citroenen = anti-stress 10 takjes eucalyptus + 10 munttakjes = vrije holtes 10 takjes lavendel + 10 bergamotvruchtjes = totale relax sap van 10 citroenen + takje rozemarijn = frisse heldere geest!

81

k r e y P

&ssy

sa

82

‘‘I never read, I just look at pictures.’’

Andy Warhol 83

It’s the fruit that makes it fruity,

it’s the funk that makes it funky!

86

87

new vintage velvet

&

88

89

91

i

schr

edstr

i

Kaya Sopito 5 Curacao

jd

w jf

5

bij

door Maaike Verkerk

loods

Het moet ergens bij een loods zijn, had de man haar verteld. Kaya Sópito 5 Curaçao! De moed zakte haar in de schoenen. Ze was al zolang onderweg. De zon brandde, ze voelde blaren op haar voeten, druppels zweet liepen over haar gezicht en ze had net het laatste slokje water uit het flesje opgedronken. Gelukkig kwam de zonnehoed goed van pas, die ze op aanraden van haar zus had gekocht. Waarom was die verdomde taxi niet voor haar gestopt?

Hij had toch gezien dat ze moe was en veel te ver van de bewoonde wereld? Geïrriteerd keek ze naar haar telefoon, nog 3 procent, maar geen bereik. Het huilen stond haar nader dan het lachen. ‘Chips’. Niemand wist waar ze was.

Ze had gedacht nog even snel voor het ontbijt weg te kunnen glippen. Waarom moest ze ook uitgerekend vandaag de zaken regelen? Haar zus was dan vast ook meegegaan, maar die zat nu bij de kapper. De meeting had toch ook morgen kunnen plaatsvinden? Maar die man had er zó op aangedrongen dat ze gezwicht was. Het kon ook niet anders, ze zouden nu waarschijnlijk ‘business’ gaan doen met Curaçao. Ze zouden haar pas echt gaan missen vanmiddag bij het zwembad, tijdens de cocktailparty ter ere van haar verjaardag. Haar 30ste verjaardag, mijmerde ze …

markiezen. Bij het tuinhekje begon het pad van witte schelpen dat naar het strand liep. Een plek waar je kon staren naar de golven. Soms klonken ze hard en soms zacht fluisterend. ‘s Morgens wakker worden door het ruisen van de zee en het lelijke gegil van de meeuwen. Er waren dagen, dat ze met haar badjas aan naar het strand rende om zich aan de heerlijke golven over te geven.

Ze denkt terug aan de zomerse middagen bij het badhuis. Een ontmoetingsplek voor jong, oud, hip en minder hip. Allen gekleed in vrolijke, zomerse outfits, lachend, blij en vooral druk met elkaar pratend op de veranda en dansend op het nummer ‘Bailando’ van Enrique (Iglesias). ‘s Avonds als het dan kouder werd, brandden de vuurkorven en bleef je lekker warm door de bont gekleurde dekens. Urenlang kletsend en genietend van al die zomerse drankjes.

Heerlijke Pina’s, Scroppino’s, Mojito’s en niet te versmaden Bounty Islands. Een combinatie van Blue Curaçao, rum, ananas en kokosmelk. Zalig!!

Haar vader noemde het badhuis gekscherend Klein Curaçao (vakantieresort op Curaçao), vanwege al die vrolijke kleuren en dito muziek.

Ach, die arme papa, wat miste ze hem toch.

Vorig jaar was hij op de tennisbaan, tijdens een dubbelspel, in elkaar gezakt. De dag daarvoor had hij nog een ‘bodycheck’ gehad. “Meneer Van Zaansfoort, u bent zo gezond als een vis,”, had de internist nog gezegd. “We zien u graag volgend jaar weer terug.” Tragisch!!!!! Diep treurig. Haar moeder had haar vlucht gezocht in alcohol en zich gestort in de armen van veel te jonge jongens, die met gemak haar zoons konden zijn. Ze ging in het dorp flink over de tong. Mevrouw Van Zaansfoort doet het met

Ze was van plan geweest om haar verjaardag groots te vieren op haar geliefde Vlieland. Een bijzondere plek voor hen allemaal. Hier genoot de familie al jaren van het zomerhuis. Het oude zomerhuis was wit gepleisterd, lag aan het strand, was voorzien van een rieten kap en afgewerkt met ouderwets, blauwwit gestreepte

92

‘toyboys’. ‘Toyboys’…, de naam alleen al. Bah!!

Vreselijk vond ze het, maar ze had er de kracht niet meer voor om haar moeder te helpen. Haar moeder had het dit keer echt te bont gemaakt. Ze had er in ‘no time’ zoveel geld doorheen gejaagd.

Als excuus voor het verlies van haar vader had haar moeder zo vaak gezegd. Sindsdien beheerde zij het geld en moest haar moeder het doen met een maandelijkse toelage die ze van haar dochter kreeg. Heel logisch ook, ze had de zaak met haar vader gerund. Ze reisden de hele wereld over op zoek naar mooie en exclusieve stoffen, die dan door hun clientèle gekocht werden.

Haar vader houdt haar stevig vast en fluistert troostende woordjes in haar oor. Ze voelt zich veilig en geborgen. Ze denkt terug aan die tijd en doet haar ogen even dicht … Ze voelt de warme zachte wind als ze het vliegtuig uitstapt, de blije ontvangst van dansende en zingende mensen met bloemenkransen om hun nek en klinkende trommels. Zo vrolijk ziet het eruit! Hun verblijf is vlakbij Willemstad, een resort met hagelwitte stranden met tropische palmbomen en rotsachtige baaien met kristalhelder blauwgroen water. Wegdromen onder de Caribische zon, urenlang dobberen.

Ze voelt haar voet opzwellen en kijkt door de opgedroogde tranen om zich heen. Yes! In de verte ziet ze de zee. Eindelijk! En kijk, daar rijdt die taxi die haar eerder liet staan. Driftig zwaait ze naar de auto. De chauffeur draait zijn raampje omlaag en zegt: “Lady, you need a ride?”

Ze vraagt of hij haar zo snel mogelijk naar Kaya Sópito nummer 5 kan brengen. “Of course. No problemo.” Heel attent geeft hij haar een flesje water. Vervolgens schiet de taxi als een speer vooruit richting het strand.

Ze is blij dat het voorbij is en dat ze in een auto met airco zit. De haven met z’n vrolijke huizen in talrijke kleuren komt steeds dichterbij. Zacht groen, blauw, roze, lila en geel. Alleen het kijken ernaar maakt haar al blij. Mensen in kleurrijke kleding, dik, dun, jong en oud wandelen ter verkoeling op de promenade. De chauffeur wijst naar een loods vlak aan het strand. Daar moet het zijn en dan ziet ze vanuit haar ooghoek nummer 5. Pfffff het werd tijd. Nu maar hopen dat die man er nog is. Ze is veel te laat en ze ziet er niet uit. Snel trekt ze haar jurkje recht en haalt haar handen door haar haar. Met lood in haar schoenen duwt ze de klink naar beneden en voordat haar ogen kunnen wennen aan het donker wordt ze opgeschrikt door een vreselijk lawaai… Surprise!

De muziek begint gelijk te spelen, Happy Birthday wordt ingezet, de cocktails vloeien rijkelijk en voordat ze er erg in heeft zweeft ze over de dansvloer!!!

Aangezien ze had besloten haar verjaardag op Curaçao te vieren en toch niet op Vlieland vanwege al die herinneringen, was ze vastbesloten de nieuwe klant te ontmoeten.

Twee vliegen in 1 klap en daarom was ze nu hier.

Op zoek naar een loods met huisnummer 5. Ze wilde kennis maken met de nieuwe afnemer van hun prachtige stoffen. Behalve klanten in Parijs, Londen, Amsterdam, Rome & Milaan zou nu ook Curaçao aan haar lijstje toegevoegd worden.

Auw, shit!!!! Keihard komt ze terug in de realiteit. Ze heeft haar voet gestoten aan een steen die boven de straat uitstak. Een pijnscheut trekt door haar lichaam en ze krimpt ineen. Bloed sijpelt langzaam op de stenen. Godver… “Nou, nou”, hoort ze haar overleden vader zeggen.

“Moet dat nou?”

Ze kan haar grote teen nauwelijks bewegen en de tranen biggelen over haar wangen van de pijn. In de waas van haar tranen ziet ze zichzelf als klein meisje hand in hand met haar vader.

Ze heeft zich pijn gedaan. Ze zijn op Curaçao.

Een plek waar je kon staren naar de golven.

Soms klonken ze hard en soms zacht fluisterend.

93

e h t d n u Aro house ’ h c a e b ‘

94

95

98

99

blanco y negro naturaleza muerta

101

102

let’s go coco nuts!

104

105

106

Schelp-, kiezel- en zandtinten

107

Catch a wave and you’re sitting on top of the world world.

- The Beach Boys 108

109

110

live in the sunshine swim in the sea dance in the wild air

111

i

schr

edstr

i

jd

w jf

Cheers! door Jeannette Jansen-Kim

5

bij loods

Jaren geleden heb ik ooit voor een Amerikaanse filmproducer gewerkt die op het Europese vasteland inspiratie zocht om zijn ingezakte CV ‘op te leuken’. Ik was net afgestudeerd in Economie, maar een baan vinden was niet makkelijk; ik ontving evenveel afwijzingen als dat ik sollicitaties schreef. Juist toen mijn wanhoop zijn hoogtepunt bereikte, las ik de advertentie van deze filmproducer waarin hij een personalassistent zocht. Het was niet een beroep dat ik ambieerde, maar ja, ik moest wat.

Ik had eigenlijk nog nooit van hem gehoord, dus toen ik werd uitgenodigd voor een gesprek, ben ik als de wiedeweerga gaan googlen en kwam ik erachter dat ik wel degelijk een aantal van zijn films had gezien. Het gesprek vond een week later plaats, in zijn gigantische, tijdelijk gehuurde villa in het Gooi, compleet met oprijlaan en zwembad.

Toen ik Eric Tribleco voor het eerst ontmoette, leek hij een sullige zestigplusser, die iemand zocht om zijn drukke leven in goede banen te leiden, maar er bleek een addertje onder het gras te zitten! Na een korte introductie somde hij op wat ik moest doen: agenda beheer en afspraken maken (geen probleem), hem chaufferen (ik had ooit een slipcursus gevolgd), hem soms vergezellen naar premières en/of feestjes (alleen maar leuk natuurlijk) en andere personele aangelegenheden. Daarna zweeg hij. ‘Andere personele aangelegenheden’ vond ik een vage omschrijving, dus vroeg ik: “What do you mean by that?” Eigenlijk was hij een grappig mannetje om te zien. Ik dacht altijd dat Amerikaanse filmmensen eigenwijze betweters waren, grof van lichaamsbouw, grof in de mond enzo, maar achter dat grote bureau zat een klein, tenger ventje met bijna wit haar en reebruine hondenogen,

waarmee hij regelmatig knipperde. Zijn stem was schril en hoog. Mr. Tribleco nam een slokje uit zijn glas, waarin een blauwe vloeistof zat (het leek wel antivries) en zei dat ik zijn kleding moest verzorgen en op peil moest houden (dat betekende: ‘shoppen’) en die iedere ochtend voor hem moest klaarleggen. Dat ‘shoppen’ was een heikel probleem, want mijn eigen garderobe was een samengeraapt zooitje. Eerlijkheidshalve stamelde ik dat ik geen styliste ben en er geen verstand van had, maar dat wuifde hij weg met de woorden: “Never mind. You’ll learn.” Vervolgens zei hij dat ik ook cocktails, hierbij tikte hij met een lange pinknagel tegen zijn glas, moest kunnen mixen. Hij somde er enkele op, maar ik had nog nooit van die drankjes gehoord. Cocktails mixen?

Eigenlijk voelde ik mij beledigd. Dacht hij soms dat ik met mijn opleiding voor barmeid ging spelen?

Ik vond het steeds raarder worden en dus stond ik op, pakte mijn tas en zei dat ik ervan afzag.

Op dat moment noemde hij het salaris dat ik zou verdienen en dat daar nog gratis kost en inwoning bij kwam én dat ik gebruik kon maken van de auto’s, een Porsche en een Jeep! Die middag zette ik mijn handtekening onder het contract.

Drie dagen later trok ik bij hem in. Mijn woonvertrekken lagen aan de andere kant van het huis, op enige afstand van zijn vertrekken. Nee, ik was niet bang dat Tribleco mij midden in de nacht zou aanranden, want hij hield helemaal niet van vrouwen. Al snel wende ik aan het luxe leventje, omdat er nog meer personeelsleden rondliepen zoals een kok, een dienstmeisje, een werkster en een tuinman. Soms ontmoette ik een van Erics minnaars. Carlos bijvoorbeeld, de ‘pool boy’, liep een keer naakt door de woonkamer, maar hij negeerde mij gewoon, terwijl ik een rood hoofd

112

kreeg. En David, een beginnend acteur, zag ik voor het eerst aan de ontbijttafel. Het loeder at duidelijk van twee walletjes, omdat hij mij, boven de scrambled eggs, knipoogjes toewierp en dat vond ik behoorlijk lullig voor Eric.

Mijn werk beviel mij zo goed en ik kreeg zelfs plezier in het mixen van cocktails. Het soort cocktail dat ik mixte hing af van Erics humeur. Hij was gek op Campari, in welke uitvoering dan ook, zodat ik elke cocktail met dit goedje aanlengde.

Als hij bijvoorbeeld heimwee kreeg naar de States maakte ik een Americano Highball : Campari bitter, zoete vermout en spa rood, terwijl de ‘The Star-Spangled Banner’, het Amerikaans volkslied, uit de speakers knalde. Hij ging er dan bij staan en hield zijn rechter hand op zijn hart.

Verlangde hij terug naar zijn jeugd, dan mixte ik een Sixty Six: Campari, droge vermout, droge sherry en gin, die hij met vochtige ogen opdronk, terwijl de Rolling Stones hem nostalgie toeschreeuwden: ‘Get your kicks on route 66’.

Mijn uitstekende salaris kreeg ik niet zomaar. Op de gekste uren moest ik opdraven, soms midden in de nacht. Er stond zelfs een intercom op mijn nachtkastje. Dan strompelde ik twee minuten later slaapdronken zijn kamer binnen, waar hij gedeprimeerd op de bank voor de televisie hing.

“Hello darling, will you make me a Spritz?” Een Spritz: Campari, Prosecco en spa rood, betekende dat hij depri was. Ik mixte dan genoeg voor nog een ‘refill’, schonk zijn glas vol en plofte naast hem neer. Hij sloeg zijn arm om me heen en klaagde: “Life is shit, you know.” Vervolgens kwam er een onsamenhangende uiteenzetting over God mag weten wat. Ik moet bekennen dat ik zijn relaas nooit helemaal hoorde, omdat ik, met mijn hoofd tegen zijn schouder, weer in slaap sukkelde.

Eric had een aantal succesvolle films op zijn naam staan, maar dat hij nog geen Oscar had, stak hem behoorlijk. Ik weet niet of het kwam doordat ons koude kikkerlandje zo inspiratievol was, maar ineens kreeg Eric het idee om een nieuw soort ‘James Bond’ te produceren, maar dan wel een

die een Oscar zou opleveren. Het was natuurlijk niet een originele Bond film. Albert R. Broccoli (de filmproducent van de echte James Bond Films, red.) zou hem naar de keel vliegen, maar qua actie en mooie acteurs kwam het dicht in de buurt. Hij stond in vuur en vlam voor zijn nieuwe project en zijn enthousiasme werkte zó aanstekelijk, dat ik me maandenlang uit de naad heb gewerkt. Het draaiboek, zakelijke en organisatorische aspecten, inclusief financiën, had hij perfect uitgewerkt, zodat de geldschieters akkoord gingen en hij kon beginnen met het ‘screenen’ van de acteurs en de regisseur. Op die momenten was Eric happy. En happiness betekende een shaker vol met Capri: Campari, Apricot Brandy, citroen, jus d’orange en heel veel blokjes ijs, die we dan samen tot de laatste druppel leegdronken.

Ik heb bijna drie jaar voor Eric Tribleco gewerkt.

Toen de première in Londen achter de rug was, keerde hij definitief terug naar de States. Ons afscheid was emotioneel. Hij vroeg of ik met hem meeging, maar ik heb het aanbod afgeslagen. In de tijd dat ik bij hem woonde, had ik flink kunnen sparen. Ik ben naar Spanje vertrokken en heb aan de Costa del Sol een cocktailbar geopend, met een gigantisch terras direct aan het strand.

Eric en ik hielden contact en toen hij later voor filmopnames op de kale vlaktes van Spanje neerstreek (uitstekende locatie voor een western), zocht hij mij op, samen met een aantal acteurs en crewleden. Het hele gezelschap lag tot diep in de nacht in de lounge banken zich vol te gieten en te genieten van al het moois dat het leven bood.

De zaken gaan uitstekend, ik heb personeel, maar de cocktails mix ik zelf. Oh ja, mijn bar heet ‘Tribleco & Co.’! Rest nog één droom, als ultieme kroon op mijn werk, en dat is, dat Daniel Craig mijn zaak binnenwandelt, nonchalant aan de bar hangt en een wodka-martini bestelt. Ik zal dan recht in zijn staalblauwe ogen kijken en met uiterst zwoele stem de belangrijkste drie woorden uitspreken die er in een cocktailbar werkelijk toe doen: “Shaken or stirred?”

113

Witte

Zomer SANGRIA glas type

ingredienten 12-18 ijsblokjes 8 dunne plakjes peer, ongeschild 8 dunne plakjes groene appel, ongeschild 4 limoenen 2 citroenen 1 fles niet te droge witte wijn of Prosecco

b e r e i d i n g s w i j z e : IJsblokjes en fruit in een glazen kan doen.

3 Limoenen halveren en het sap ervan bij het fruit en ijs doen.

De overige limoenen in partjes snijden en ook toevoegen.

6

personen

Vervolgens de witte wijn of Prosecco er bij schenken en proeven!

Ook te maken als alcoholvrije sangria met bijvoorbeeld vlierbloesem limonade!

sangria is my favourite fruit

115

116

117

Are you going to Scarborough Fair: Parsley, sage, rosemary and thyme.

Kruiden zijn in principe de voorlopers van onze moderne medicijnen. Al rond het jaar 77 schreef Dioscorides de Materia Medica, waarin hij de geneeskrachtige eigenschappen van 600 planten beschrijft. Tegenwoordig worden kruiden misschien nog wel vaker gebruikt bij het bereiden van heerlijke gerechten. Ons leek het leuk als beide aspecten zouden samenkomen in een gerecht, dus en lekker en gezond. Nu zijn 600 planten wat veel, daarom hebben we als uitgangspunt dat geweldige nummer van Simon & Garfunkel, Scarborough Fair, genomen: Parsley, Sage, Rosemary & Tyme.

Tijm

Tijm is een heerlijk geurend kruid met een grote geneeskracht. Het wordt tegenwoordig als keukenkruid gebruikt, maar zijn helende werking kan niet ontkend worden. In Nederland groeit wilde Tijm vooral in duinpannetjes. Tijm werd door de antieke Grieken en Romeinen al gebruikt tegen longziekten, reumatiek, verlamming, maagkramp, gezwellen, hoofdpijn, koliek, zenuwzwakten en hersenziekten. Recent heeft men het positieve effect van tijm op de hersenen wetenschappelijk kunnen aantonen. In de Materia Medica van Steinmetz staat dat wilde tijm ook een genezende werking heeft op de mannelijke en vrouwelijke geslachtsorganen. Verder is het bloedzuiverend, maagversterkend en griep bestrijdend. Kruidenkussentjes met tijm werken tegen slapeloosheid, hoofdpijn en astma. Ze kunnen zowel nat als droog gebruikt worden. Tijm thee werkt tegen maagpijn en vroeger werd tijm ook gebruikt tegen al te melancholische geesten. Het schijnt dus ook bij depressiviteit te 120 helpen.

Salie

Word slim, eet salie! Salie is een kruid dat we in de Nederlandse keuken eigenlijk veel te weinig gebruiken.

Jammer, want het schijnt je geheugen te verbeteren en ook nog eens je hersenen beter te laten functioneren.

Zo is uit onderzoek gebleken dat het wonderen kan verrichten bij mensen met Alzheimer. Bij deze ziekte neemt vooral de neurotransmitter acetylcholine in de hersenen af.

Hierdoor worden boodschappen in de hersenen niet meer goed verzonden en krijg je dus symptomen als vergeetachtigheid.

Salie blijkt afbraak te verminderen.

Uit studies is gebleken dat mensen die milde tot matige Alzheimer hadden, een verbeterde hersenfunctie kregen na 4 maanden salie te hebben gebruikt.

Peterselie

Rozemarijn

Peterselie is lekker bij sla of in sauzen. Daarnaast is het supergezond! Er zijn tientallen ziektes die peterselie bestrijdt.

Het geneest oorontsteking, diarree, bloedarmoede en er wordt zelfs gezegd dat het helpt bij het genezen van borstkanker. Peterselie is namelijk een antioxidant.

Alle planten met antioxidanten werken mee om het lichaam gezond te houden en kanker te voorkomen. De universiteit van Michigan heeft begin 2011 een onderzoek afgerond waaruit bleek dat peterselie goed helpt tegen borstkanker. Verder zit peterselie vol met ijzer, nog meer dan spinazie.

Peterselie wordt al duizenden jaren als geneeskruid gebruikt, pas sinds enkele honderden jaren wordt peterselie ook in eten toegepast.

Rozemarijn is een lekker ruikende plant. Het geeft soepen, sauzen en salades een heerlijk kruidig aroma.

De rozemarijnplant staat van oudsher bekend als medicinale plant. Het is van oorsprong een Zuid Europese plant, maar hij groeit ook goed in ons eigen landje, mits hij op een warme, beschutte plek staat. In mei en juni kunnen de bloemetjes geplukt worden en verwerkt worden in eten, de blaadjes vooral in september.

Er zitten allerlei vitaminen, mineralen en gezonde fytonutrienten in rozemarijn. Fytonutrienten zijn bioactieve stoffen. Mineralen en vitaminen vallen bijvoorbeeld onder de fytonutrienten. Allemaal stoffen die zeer gezonde eigenschappen hebben voor het menselijk lichaam. Ook rozemarijn wordt gerekend tot krachtvoer voor het denkvermogen.

121

Bron: http://mens-en-gezondheid.infonu.nl

info

Amersfoort Euroweg 1 3825 HA Amersfoort

Sliedrecht

Leeghwaterstraat 69 3364 AE Sliedrecht

20.000 M2

EEN KWESTIE VAN SMAAK 15.000 M2

17.000 M2

b3

winkels

s k ir c

Zaandam Pieter Ghijsenlaan 14B 1506 PV Zaandam

Inspiratie straatje

Accessoires

Design

O5 Home

Slapen

Buiten

Keukens

Loods 5 Lekkers

Kunst

Banken

X5 Home

De winkels van Loods 5 zijn gevestigd in grootschalige, unieke panden op makkelijk bereikbare locaties, met voldoende (gratis) parkeergelegenheid. Al onze winkels zijn voorzien van een unieke routing, die langs een enorme diversiteit aan aanbieders leidt. Onze producten mogen gezien, gevoeld, geroken en beleefd worden en kunnen uiteindelijk afgerekend worden via één centrale check out (alleen met pin).

Fotografie: Rogier Lulof, rogierfotografie@hotmail.com. Styling en grafische vormgeving: Ontwerpstudio5, www.ontwerpstudio5.nl. Tekst: Op de Letter, wwwopdeletter.com. DTP werk: Indrukwekkend, www.indrukwekkend.nl. Met dank aan: kledingwinkel ECHT in Heemstede, Fred Constant Keukens, strandtent Vooges in Zandvpp, Marcel, Michel, Nienke, Spark, Lisa en Diesel. Alle kleuren, informatie en tekst zijn onder voorbehoud van druk- en/of zetfouten. Niets uit deze uitgave mag geheel of gedeeltelijk worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar worden gemaakt, op welke wijze dan ook, zonder schriftelijke toestemming van Loods 5. Copyright © 2016 Loods 5. www.loods5. nl/info@loods5.nl

info Niet alleen in de winkels van Loods 5 vind je verschillende stijlen en merken onder een dak, maar ook online! Net als het wisselende aanbod in onze winkels, worden er ook elke dag nieuwe producten toegevoegd aan de webshop. Natuurlijk zijn ook onze huismerken O5 Home, X5 Home, onze Design 5 en de Buiten collectie online te vinden!

WWW.LOODS5.NL

blog Heb je al eens gekeken op het Loods 5 Blog?

Wooninspiratie, een kijkje in onze winkels, Do It Yourselfs en Binnenkijkers.

VOLG ONS OP:

Weekly Als je je inschrijft voor de Weekly nieuwsbrief, sturen we je iedere week inspiratie en informatie over nieuwe webshop producten en kun je meedingen naar leuke ‘giveaways’. Ook vind je in onze winkels iedere week een nieuwe 'styling setting' geïnspireerd op de Weekly.

s k il c ����

! s n e i z tot