Tijdschrift – OOOH was ik maar… nr 5

Vertrouwd én verrassend:

Overzicht

Wallonië en Brussel

Roman Païs p.4 Woud van Anlier p.5 Steden p.6 Mons na 2015 p.8 Napoleonroute p.10 Ardenne Plaisir p.12 Musea p.13 Mannenweekend in de Ardennen p.16 Smaken van Brussel p.18 Avontuurlijk wandelen p.20 Outdoor & Indoor p.22 Waals-Brabant p.24 Fietsen in de Oostkantons p.26 Familieweekend p.28 Waalse waterpret p.30 Mooiste Dorpjes p.32 Kookles op het kasteel p.33 De natuur in galop p.34 Fietsroutenetwerk Wapi p.36 In een klein stationnetje p.38 Groen Brussel p.40 Fietsen langs brouwerijen p.42 De fruitige smaak van de Maas p.43

ontvangen je met open armen Er zijn bestemmingen waar je naar kan blijven terugkeren en er telkens iets anders ontdekken of beleven. Er zijn ook plaatsen waar je telkens opnieuw naartoe gaat omdat je weet hoe fijn het er is. Wallonië en Brussel combineren beide aspecten en ontvangen je dan ook steeds opnieuw met open armen.

De vijfde editie van dit magazine wil je enerzijds helpen om dat fijne vakantiegevoel op te roepen, maar probeert je ook te verrassen met tips over minder voor de hand liggende plekjes of activiteiten die absoluut het ontdekken waard zijn. Zo ontdek je op de volgende pagina’s bijvoorbeeld de mooiste logeeradresjes voor een familieweekend, het nieuwe fietsknooppuntennetwerk in het noorden van Henegouwen en de groenste plekjes van Brussel. Ook culinaire tips en wandelideetjes komen aan bod.

© WBT - D. ERROYAUX

Je ontdekt het allemaal op de volgende pagina’s… en na een ritje zuidwaarts natuurlijk!

2

Een uitgave van Wallonië-Brussel Toerisme vzw.

Coördinatie: WBT / Sandrine Vanden Eynden Concept en prepress: www.20something.be De informatie in deze brochure werd met de grootste zorg samengesteld. De uitgever is niet verantwoordelijk voor eventuele wijzigingen die zich zouden voordoen tussen het verzamelen van de gegevens en de verschijningsdatum van deze brochure.

Verantwoordelijke uitgever: Michel Vankeerberghen, Gedelegeerd Bestuurder, Wallonië-Brussel Toerisme, Sint-Bernardusstraat 30, 1060 Brussel.

Gedrukt in België (06/2015).

Coverfoto: © FTPN - BOSSIROY

Zin in een vakantie in Wallonië?

Zin in een bezoek aan Brussel?

Zin in een groepsuitstap in Wallonië of Brussel?

Zin in een meeting of incentive in Wallonië of Brussel?

Wij staan klaar om je te helpen!

Schrijf ons: Sint-Bernardusstraat 30, 1060 Brussel Bel ons: 02 509 24 34 - Fax ons: 02 509 24 62 Mail ons: info@belgie-toerisme.be Surf naar www.belgie-toerisme.be of volg ons op Facebook: EchteArdennenEnVeelMeer of op onze Twitteraccount: @ooohbelgie 3

ance in Wa

Het Roman Païs – het Romaanse Land – is een beetje een jeugdliefde. Wie zoals wij opgroeide in het VlaamsBrabantse Halle is het gewend om er in een wip te staan. Alleen al bij het oversteken van de gemeentegrens met BraineLe-Château krijg je een beetje een Frankrijkgevoel.

Rebecq en Quenast, tonnen verwondering

Tubize, Ittre en Braine-Le-Château: historische industrie en groene valleitjes

Nijvel: geschiedenis op elke gevelsteen

4

ROGNON

© MTRP

Rue de Saintes, 48 1400 Nivelles Tel : +32 (0)67 22 04 44 www.tourisme-roman-pais.be info@tourisme-roman-pais.be

De kersverse fietsroute Autour du RAVeL (49 km) werd in 2014 uitgezet en neemt je mee door het mooiste stuk Roman Païs. Het leuke is dat je fikse stukken vlakke RAVeL-route door de golvende velden van Genappe en langs het prachtige oude kanaal RonquièresSeneffe afwisselt met heuvelende landweggetjes langs Brabantse vierkantshoeven en stukjes bos.

Routebeschrijvingen: www.tourisme-roman-pais.be

Wil je het Roman Païs in één keer ontdekken, dan bevelen we je de leuke auto- of motorroute (route en gps-coördinaten via tourismegps.be ) van 64 km aan. In het Musée de la Porte in Tubize herleeft de vergane industriële glorie van de streek, zoals de Forges de Clabecq of Briqueterie Léon Champagne.

Het arbeidersverleden van Tubize lees je af aan het standbeeldje van mascotte-grappenmaker Le Betchard. In het Marthe Donasmuseum in het pittoreske Ittre zie je de werken van deze eerste Belgische abstracte schilderes met Antwerpse roots. In De Smederij uit 1701 ontvangen jonggehuwden uit handen van de smid een recept voor geluk. De mooie dwang- of banmolen van Braine-leChâteau heeft een fraai schoepenrad uit de achttiende eeuw en ook de zestiende eeuwse schandpaal op het dorpsplein is een uniek stukje erfgoed.

Natuurpark van de Haute Sûre: een pareltje

© RAIL REBECQ

Kuitenbijten en lekker uitbollen Autour du RAVeL(49 km)

Praktische info: Maison du Tourisme du Roman Païs asbl

Wandelen is dé attractie in het uitgestrekte woud van Anlier met zijn prachtige, tot 200 jaar oude loofbomen. Zou het toeval zijn dat we na een halfuurtje stappen langsheen het beekje de Rulles het pad kruisen van een reusachtig edelhert? Secondenlang kijken we de majestueus wegspurtende kolos na.

Het porfiermuseum in Rebecq is een mooie intro voor de gigantische steengroeve van Quenast. Al het stof spoel je weg in het Maison de la bière in Rebecq waar je in de aanpalende Taverne d’Arenberg een streekbiertje drinkt : een Hopus, een Betchard of een Oude Gueuze van Tilquin – we zeggen maar wat… Rebecq is trouwens hét toeristische centrum van de streek, waar je zelfs met een treintje (de kortste spoorweg van België) doorheen de Zennevallei tuft…

De naam ‘Romaanse Land’ is afgeleid van het dialect dat hier lang gesproken werd, maar de schitterende collegiale kerk Sint Gertrudis in Nijvel – de oudste in België – met zijn vergulde klokkenluider Djan-Djan (of Jan van Nijvel), is ook een mogelijke link. Romaanse rust vind je op het stukje weg naar Compostela in het Quartier St-Jacques. Nijvel is een knooppunt op de route en je vindt er heel wat verwijzingen naar, zoals in het fantastische museum voor archeologie, kunst en geschiedenis.

Naast Brabantse gotiekmeesterwerken vind je er ook werk van de achttiende eeuwse Vlaamse beeldhouwer Laurent Delvaux. Nijvel staat verder bekend om zijn carnaval en tarte à l’djote-kaastaart.

Enkele goeie adresjes in het Roman Païs…

• gastenverblijf La très petite tour (www.latrespetitetour.be) • vakantiehuisje La Ferme Barette (www.fermebarette.be) • Hostellerie du Petit Spinois (www.hostelleriedupetitspinois.be – ook fietsenverhuur) • streekgerechten in le Roman Païs via www.bistrotdeterroir.be • Gueuzerie Tilquin (www.gueuzerietilquin.be)

Natuurlijke rijkdom vind je ook in de riviertjes de Sûre en de Vierre, waar nog beekparelmosselen voorkomen, vroeger een wijdverbreide soort in de Ardennen. De zwarte ooievaar is er een relatief vaak geziene gast. In het aangrenzende Parc de la Haute Sûre vind je een nog zeldzamer specimen: de otter (www.parcnaturel.be).

Er was eens een open plek in het bos…

In de grote open plek in het woud van Anlier liggen vier dorpjes… een ideale uitvalsbasis voor lange wandelingen. Isabel Falmagne, inwoonster van het dorpje Louftémont, schreef mee aan het boek Une clairière dans la forêt over de rijke natuurlijke geschiedenis van de streek. Dat Isabel een gezellige table d’hôtes uitbaat, Le Verger Du Perroy, én je dat allemaal graag in geuren en kleuren vertelt, is mooi meegenomen (levergerdupierroy.be).

Links, rechts of rechtdoor: even mooi Enthousiaste wandelaars zetten het behoorlijk bewegwijzerde Tarpan-netwerk uit. Bestel je Tarpan-wandelkaart Neufchâteau – Pays de la Forêt d'Anlier bij het Maison du Tourisme du Pays de la Forêt d'Anlier (www.foret-anlier-tourisme.be).

Ook de Boucles de GR zijn prachtwandelingen: het GR-pad GR15 Ardennen-Eifel en het lange afstandspad Gaume Buissonière lopen door het woud van Anlier, waardoor je er mooie lussen kan maken (www.groteroutepaden.be). Tourisme Anlier organiseert ook geocaching, gps-circuits of een natuurgids.

Fiets of ezel?

E-bikes en fietsen kan je huren in Léglise, Marbehan en Neufchâteau. Via de Cyruseknooppuntenroute in de valleien van de Rulles en de Semois peddel je door Habay, Tintigny en Etalle. (www.ftlb.be/pdf/pleinspoumons_nl.pdf).

Niet bang voor wat offroadwerk? In het woud van Anlier vind je vier bewegwijzerde Cyclolégendes-routes (van 35 tot 65 km lang), te downloaden via www.parcnaturel.be. Leuke ezeltochtjes voor het hele gezin maak je via Asinerie de l’O in Habay waar je ook een bioboerderij vindt (www.asinerie.be). Wist je dat Neufchâteau en Habay wereldcentra zijn voor karper- en forelvissers (www.mplux.be)?

Nieuw vanaf januari 2015: de jonge chef Julien Lapraille uit Marbehan komt aan huis gastronomische gerechten klaarmaken (www.julcuistot.be). Gewaardeerd bij verwende restaurant- en bistrotgangers is l’Enfant Gaté in Habay, waar ‘bien boire’ en ‘bien manger’ in reuzenletters op de gevel staan (www.enfantgate.be). In het zoete register breng je een bezoekje aan chocolatier Jean in Habay. Zijn chocolade- en bierpairing is uniek in België (www.jeanlechocolatier.be). De ambachtelijke brouwerij La Rulles laat je graag kennismaken met een eigenzinnige bierkaart, waaronder hoppige Rulles Estivale, de Stout XIII en de Stout Rulquin (www.larulles.be).

Welterusten… in stijl Zin in dikke kasteelmuren en een vleugje adellijke grandeur? De kasteelboerderij Château de Grandvoir (www.chateaugrandvoir.be) haalt graag de poort op. Het gastenverblijf in een prachtig gerestaureerde oude schuur van Marcelle en Guy Thomas in Léglise (www.lafournage.be) is al even authentiek.

Praktische info: Maison du tourisme du Pays de la Forêt d'Anlier

Moulin Klepper, rue du Moulin 12 6840 Neufchateau Tel.: +32 (0)61 21 80 05 www.foret-anlier-tourisme.be info@foret-anlier-tourisme.be

En toen was het etenstijd Léglise heeft de belangrijkste markt voor streekproducten in de regio, elke eerste zaterdag van de maand tussen mei en oktober.

De zonnige fruitsappen van Nadine Aubertin (www.rachecourt-jus.be) vind je er bijvoorbeeld, of misschien de buffelmozarella van de Vlaming Patrick Cornelissen uit Semel/ Neufchâteau (www.bufflardenne.be).

De vleesspecialiteiten en de bruine Cuvée du Tchesté van La Ferme du Sanglochon (www.sanglochon.be) zijn al langer klassiekers.

© GRANDVOIR

© RAIL REBECQ ROGNON

Tekst: W

Tekst: Wieland De Hoon

Als verwoede fietser lag hier voor ons een stukje paradijs vlak om de hoek. Stuk-je, want nee, groot is het Roman Païs niet: vanuit Brussel rijd je er via de E19 richting Parijs zó doorheen. Maar een stop van enkele uren, een dag of zelfs meerdere dagen in dit westelijkste stukje Waals-Brabant is meer dan de moeite waard. Behalve de superbe Sint-Gertrudiskerk in Nijvel telt het Roman Païs geen grote bezienswaardigheden, maar juist daarin schuilt charme. Het hier wandelen en fietsen geblazen, en vooral grootse kleine ontdekkingen doen.

op zijn weidst

reis je ie Luxemburg rust. Rij c in v ro p e d orde e oosten van rene, ongesto e r s r o Naar het verr o v l e w snuif de sfee hts, n g e li h e g ig n h la e e d rt r a de niet voo naar M duikt terug in Neufchâteau je : n h a c v a s b n m e e e r is maa … le of W slow tourism s als Volaivil je is s rp o o d d e n ig a d v o p n o od je voor je bro tijd. Hier kom ieland De Hoon

© S. VAN SLYCKEN

o

© WBT - J.L. FLEMAL

d La

ab an t

Je Roman uc Païs Br eF s al r

5

smaakvolle hoofdstad

Aan de samenloop van Samber en Maas ligt Namen, hoofdplaats van de Waalse Gemeenschap. Hoogtepunten van een bezoek zijn de Citadel, het oude centrum, het Felicien Rops Museum en een Rondvaart op de Maas.

Namen is ook een stad voor de lekkerbekken, met de rijke gastronomie, de vele specialiteiten die je kunt proeven in leuke restaurants. Maak kennis met Namur la Gourmande en met de Namurois, echte levensgenieters.

Het grauwe Charleroi wordt beetje bij beetje het mekka van de Urban Arts. Steeds meer artiesten zien het decor van braakliggende gronden, blinde gevels en stadskankers als een ideale plaats voor muurschilderingen, beeldhouwwerken en andere artistieke creaties. Asphalte, de Urban Art Biennale van 2014, was een belangrijke stap in deze evolutie en ook in de toekomst blijft cultuur een hefboom voor stadsontwikkeling. www.paysdecharleroi.be

Namen heeft zijn petit gris, kleine slakken die in de regio worden gekweekt. De inwoners van Namen zijn net als de slakken bekend om hun traagheid, niet uit luiheid maar omdat ze de tijd nemen om van het leven te genieten! Een andere specialiteit is l’Avisance, een worst in bladerdeeg die je in zowat elke bakkerij koopt.

La Fricassée Dispouille is een stokoud gerecht met varkensvlees dat vooral tijdens de Waalse feesten wordt bereid. Ook de Porc mijoté met Naamse pruimen en gekookt in bruin bier is een culinair hoogstandje. Voeg daarbij de zoetigheden zoals de Gaufre, de Tarte au Sucre en de Tarte à la Cassonade.

6

Educatief avontuur in de stad Wie met de ganse familie, op een avontuurlijke en speelse manier, een stad wil verkennen, gaat voor een dagje naar Doornik.

De educatieve ‘sac Aventure-jeux ®’ of ‘avonturentas’ richt zich tot gezinnen met kinderen van 4 tot 14 jaar.

Het concept is eenvoudig: in de tas zitten een plan van de stad en een aantal voorwerpen, een schat waarmee je op stap gaat. De voorwerpen houden verband met een raadsel dat moet opgelost worden tijdens een bezoek aan Doornik. Het spel heeft een eigen imaginaire leefwereld, bewoond met fantastische personages waarmee kinderen én ouders zich kunnen identificeren tijdens het spel. Met de educatieve avonturentas veranderen de erfgoedruimte, de publieke plaatsen in een fantastisch speelterrein. Kortom, spelenderwijze worden groot en klein vertrouwd met het mooiste van de stad Doornik. Belangrijk hierbij is dat de kinderen zelf het heft in handen hebben, en niet door hun ouders worden rondgeleid.

In Doornik wordt het spel opgehangen aan een meeslepend verhaal, dat van de broers Lakass en Brisakk. Zij zijn gek van magie en alchemie en moeten geholpen worden om de vloek af te werpen die hen verbiedt het magische bos te betreden dat in de stad verborgen is.

Het avontuur in Doornik zal uiteraard de banden tussen kinderen, ouders, grootouders aansmeden en met de sac Aventure-jeux ® wordt op een ludieke manier kennis gemaakt met het rijke patrimonium van de stad. Het spel bestaat in het Frans en het Nederlands en is beschikbaar bij de Toeristische Dienst van Doornik. www.visittournai.be

Bij lekkere gerechten horen smaakvolle drankjes. In Les Vieux Quartiers Gourmands van Namen kun je de geuren opsnuiven, van de Pékèt bijvoorbeeld, een soort ‘pikante’ jenever die verschillende smaken heeft, van vruchten, munt, viooltjes, speculaas en rode peper. Er wordt in Namen ook bier gebrouwen zoals La Blanche de Namur.

Tekst: Joris Verbeure © WBT - J.P. REMY

Zeker niet te missen is een bezoek aan Au Ratin-Tot, de oudste kroeg van de stad waar vooral abdijbier van Saint-Joseph wordt geschonken. Culinair Namen, dat is echt om je vingers af te likken. Je veux Namur ! www.namurtourisme.be

Doornik

Meer info:

www.waalsesteden.be

De voorbije jaren ontwikkelde Luik zich tot een boeiende Waalse metropool die zich steeds meer profileert als de stad van design, met hedendaagse architectuur, kunstenaarsateliers, trendy winkels en hippe restaurants.

Luik

designstad

Reis je met de trein naar La Cité ardente dan zie je meteen dat Luik grondig is veranderd. Het nieuwe station, met zijn sierlijke golfbeweging, is een ontwerp van de bekende architect Santiago Calatrava. Het grote stationsplein is de startplaats van een boeiende wandeling door de designstad, langs kunstgaleries, in het oog springende boetieks voor kleding en accessoires, conceptstores, restaurants met bijzondere interieurs of op ongewone locaties.

De trendy-beweging, die men in de ganse stad voelt, wordt versterkt door de organisatie van tal van evenementen zoals de tweejaarlijkse Internationale Biënnale van de Design waarvan de volgende editie, onder de naam Reciprocity, plaatsvindt van 1 oktober tot 1 november 2015.

Het thema is Design for Food, The Taste of Change. Dit jaar wordt ook de officiële opening verwacht van het gloednieuwe Centre du Design, een ontmoetingsplek en expositieruimte rond het thema design, mode en architectuur. © WBT - J.P. REMY

Wil je Charleroi en omgeving op een unieke manier ontdekken, neem dan de tram van de metrolijn Charleroi-Petria. Je ziet het Zwarte Land uit de 19de en 20ste eeuw toen de steenkool-, ijzer- en glasindustrie op volle toeren draaide.

Maar het is eveneens een tocht door een idyllisch landschap waar de natuur langzaam maar zeker terrein verovert. Om alle geheimen van de metro van Charleroi te ontdekken heb je enkele uren of zelfs een dag nodig. In enkele stations kun je halt maken en interessante sites bezoeken (Providence, Moulin, De Cartier, Pétria).

© JPC

Namen

Charleroi is de meest grauwe stad van België en er is niets te zien. Dat is wat veel mensen denken over de grootste stad van Wallonië. Bij een bezoek aan Charleroi wordt dat negatieve imago al snel bijgesteld, onder meer door de kleurrijke Urban Art en tijdens een rit met de bovengrondse metro. Voeg daarbij de sympathieke Carolo’s die je maar al te graag verwelkomen in hun Charleroi.

© J. D'HONDT

Charleroi

kleuren in het zwarte land

Luik is een fantastische wandelstad met een uitnodigende, gezellige binnenstad. Langs designwinkels, exporuimtes, hippe restaurants, cafés, kunstateliers en tientallen andere lifestyleadressen volg je het designparcours, een onvergetelijke wandeling door een vibrerende stad. www.liege.be/tourisme-nl 7

fose…

d a t s e l e h n Ee ! t n u p e t g o o h als

Een culturele kilometer boordevol eyecatchers

Aan het BAM begint meteen ook de culturele kilometer. We lopen via de gezellige Rue de Nimy onder het tweede, vernieuwde kunstwerk van Arne Quinze door, een houten installatie van drie concentrische cirkels die in elkaar overvloeien: een imposant stukje street art. Bezoek verderop in dezelfde straat zeker het Mundaneum (www.mundaneum.org), de verbluffende 19e eeuwse databank met 18 miljoen steekkaarten.

Het project ontstond dankzij twee wetenschappers, Paul Otlet en Henri La Fontaine, die in Mons een enorme collectie kranten en publicaties aanlegden met de bedoeling er alle kennis van de wereld op één plek te verzamelen. Hun methode was goed voor een Nobelprijs. De historische zalen met hun gigantische bakken vol steekkaarten worden gerestaureerd en er is nu ook een digitaal centrum. De metamorfose van het Mundaneum in samenwerking met UGent, Belspo en Google (dat alle documenten digitaliseerde), maakte er een mooie mix van technologie en cultuur van, die prima de ambitie van het nieuwe Mons typeert. Binnenwippen bij ‘Le 106’, de Fondation Mons 2015 in de Rue de Nimy 106? De voormalige kunstacademie speelt een centrale rol bij het onthaal van het publiek. Even doorsteken over de architecturaal fascinerende binnenplaats met een vrolijke botsing tussen historisch en nagelnieuw. De hippe nieuwe cultuurwoonwijk rond Theatre Le Manège dan: het theater zelf is een absoluut paradepaardje van het vernieuwde Mons, want hoe architect Pierre Hebbelinck aftandse en rijp voor de sloop geachte militaire paardenstallingen wist om te toveren tot een transparante cultuurtempel, is grote klasse. De wijk I LOVE MONS errond is een sterk staaltje stadsvernieuwing van appartementen, luxewoningen en handelszaken. Nog zo’n mooie eyecatcher is het aangrenzende Maison Folie waar je in de Bistrot Folie een te gek natje en droogje kan krijgen. Of nog héél even wachten om de inwendige mens te versterken? Onze cirkel is bijna rond bij Arsonic, het gloednieuwe centrum voor hedendaagse akoestische muziek dat ook al het ‘Luisterhuis’ genoemd wordt. Maar nu is het echt tijd voor een leuk terrasje of om lekker te tafelen in de buurt van de Grote Markt, de Rue de Nimy en de Rue d’Havré waar je de meeste restaurants, bistro’s en café’s vindt…

© WBT - A. PETROSINO

Tussen Micx en Grand Place © WBT - R. DE LA RIVA

8

De culturele kilometer

Veel van wat Mons ook na 2015 aantrekkelijk maakt, vind je op de ‘culturele kilometer’, een wandeling vol architectuurontdekkingen met de meeste nieuwe musea en cultuurhuizen.

Maar je wandelt evengoed via oude steegjes langs vergeten pleintjes, statige kerken, groene parken, uitzichtpunten en shoppingstraten naar een smakelijk aanbod aan restaurants, cafés en brasserietjes.

het volksfeest Ducasse (of Doudou), die een splinternieuw museum heeft dicht bij het belfort (www.museedudoudou.be) en de neolithische mijnen van Spiennes. De nabijgelegen Borinage trok een eeuw geleden Vlamingen massaal naar de steenkoolmijnen. Dorpjes als Wasmes en Cuesmes liggen op een boogscheut van het centrum van Mons en zijn prima bereikbaar, ook met het openbaar vervoer. In het gloednieuwe toerismebureau op de Grote Markt vertellen ze je in het Nederlands hoe je er komt. Ticketverkoop, reservatiebalie en info zijn er allemaal handig gecentraliseerd (www.visitmons.be). Sommige van de nieuwe musea zijn zo gloednieuw dat er misschien nog aan gewerkt wordt: via www.polemuseal.mons.be pik je de laatste stand van zaken mee.

Als belangrijkste expo tijdens Mons 2015 luidde Van Gogh in de Borinage meteen een nieuw tijdperk in voor deze van oudsher burgerlijke stad, die er voor koos om het industriële verleden van de Borinage blijvend onder de aandacht te brengen. Ook na de tentoonstelling kan je in de regio de plekjes ontdekken waar de schilder sterk werd beïnvloed door zijn leven in de Borinage. Hier in de mijnstreek ontwikkelde hij de artistieke ideeën voor zijn latere werk.

Het levert beklijvende beelden op van wat de schilder inspireerde in de grimmige levensomstandigheden van het leven rond de steenkoolmijnen. Het Van Gogh-huis in Cuesmes is open voor publiek (www.maisonvangogh.mons.be): de schilder woonde vanaf 1878 achtereenvolgens in Pâturages, Wasmes en Cuesmes. En las je ‘Reis naar Vincent Van Gogh in de Borinage', het nieuwe boek van journalist en Wallonië-kenner Pascal Verbeken al? Even een fikse sprong verder terug in de tijd. De neolithische site van Spiennes op een boogscheut van het centrum is een omweg waard voor de vuursteenmijnen, één van de oudste en grootste ontginningscentra voor silex in Europa (minesdespiennes.org). Het gloednieuwe

© WBT - J.P. REMY

Mons-Borinage, een verleden met toekomst

© VISITMONS - G. MATHELOT

Slingerende kasseistraatjes waar je achter elke straathoek wel een nieuw historisch monument ontdekt: zo is Mons altijd geweest. Maar het stadsbeeld onderging per vierkante kilometer grote veranderingen. De binnenstad werd de afgelopen jaren als voorbereiding op Mons 2015 Culturele Hoofdstad flink onder handen genomen. Bestrating en straatverlichting zijn op veel plekken gloednieuw. Verkeersarme straatjes nodigen uit om heerlijk te flaneren.

Deze stad ademt geschiedenis uit: Mons was de hoofdstad van het graafschap Henegouwen dat bestond tussen 1071 en 1795. Blikvangers zijn de gotische Sint-Waltrudiskerk (SainteWaudru, 1450), het gotische stadhuis (1477) en het barokke Belfort (1672), pas gerestaureerd en Unesco Werelderfgoed. Mons telt nog twee andere Unesco-patrimoniumelementen:

Architectuurwandeling

Om het programma voor Mons 2015 op te zetten, kwamen er maar liefst vijf nieuwe musea en werden er enkele straffe stadsvernieuwingsprojecten gerealiseerd op de zogenaamde culturele kilometer. Maak er een fascinerende wandeling die je laat zien hoe je verwaarloosd stedelijk gebied omvormt tot een culturele wijk vol architectuurpareltjes.

Het leuke aan een inhaalbeweging is dat je soms verder eindigt dan wat je wilde inhalen. Neem nu de Henegouwse hoofdstad Mons. De stad onderging een echte metamorfose en koppelde haar waardevolle erfgoed aan ambitieuze stadsvernieuwing.

Tekst: Wieland De Hoon

© WBT - J. JEANMART

Mon

© FTPH - CARPENTIER

amor t e m e d s na

Mons Memorial Museum in het stadscentrum (www.monsmemorialmuseum.mons.be) koppelt de geschiedenis van de Eerste Wereldoorlog aan de unieke soldatenkerkhof van Saint Symphorien. Het Pass in Frameries (www.pass.be) is het Waalse antwoord op Technopolis en dus leuk voor en met kinderen, en ook het schitterende Le Grand Hornu (www.grandhornu.eu), een historische ‘coron’ of arbeiderswoonwijk die een prachtig museumsite werd, stelt nooit teleur.

Laten we starten aan de overzijde van het station van Mons: het Micx (Mons International Congress Xperience) Congrescentrum, getekend door sterarchitect Daniël Libeskind die ook de herinrichting van het New Yorkse Ground Zero ontwierp, is een glimmend architectuurpareltje.

Het lijkt nog het meest op de boeg van een schip die vastberaden koers zet naar beloftevolle horizonten. Dat is nodig, want op dit moment staat het Micx nog een beetje verloren achter een grote werf. Pas vanaf 2017/2018 spoor je de stad in- of uit via het gloednieuwe station van die andere sterarchitect, Santiago Calatrava.

Klimmen we naar de bovenstad, dan komen we al meteen langs het Museum voor Sierkunsten François Duesberg (www.duesberg.mons.be) met zijn collecties laat-achttiende eeuwse en vroeg negentiende eeuwse pendules, beeldjes, porselein en andere curiosa. Iets verderop wandel je voorbij een historische kerk waarin Artothèque (www.artotheque.mons.be) wordt ondergebracht, het gloednieuwe kunstendepot met alle belangrijke kunstcollecties van de stad.

Voor je ligt de prachtige Sint-Waltrudiskerk met haar beeldhouwwerken van de 16e-eeuwse Zuid-Nederlandse beeldhouwer en architect Jacques Du Broecq. De straten errond waren het adellijk kapittel van kanunnikessen en de steile kasseistraatjes hebben hun laat-middeleeuwse stadsbeeld prima bewaard. Langsheen de hippe jeugdherberg naar de Grote Markt dan maar, waar onze eigenlijke culturele kilometer begint. Of pik je eerst nog het machtige uitzicht vanop het Belfort mee? Links voorbij de Grote Markt in de Rue Neuve ligt het fraaie, vederlicht in wit-en-glas ontworpen museum BAM – Beaux-Arts Mons (www.bam.mons.be) met zijn aantrekkelijke expokalender.

Kom met de trein en stap op de bus… of de fiets!

Geen stadscentrum dat zo dicht bij zijn station ligt als dat van Mons. De pittoreske nauwe straatjes met hun klinkers zijn niet bepaald geschikt voor autoverkeer, dus we raden je aan om een gratis stadsbus naar het centrum te nemen en te wandelen. Of huur een Blue Bike, een gewone of elektrische fiets beschikbaar in 39 Belgische stations waaronder dat van Mons (www.blue-bike.be).

Meer info: www.visitmons.be of www.mons2015.eu www.wallonie-toerisme.be 9

© WBT - J. P. REMY

De

e t u o r n o Napole allonië

De laatste overwinning

in W

Het contrast is groot als ik de grijze buitenwijken van Charleroi achter mij laat en over de holle wegen naar Fleurus rijd. Loofbomen groeien op de golvende heuvels en hier en daar staan donkergroene sparren in trosjes bij elkaar in sterk contrast met de bijna fluoriserende groene weiden. De ochtendmist hangt nog tussen de kruinen. Overal steken kleine, schattige kerkjes als naalden uit het landschap omhoog. Lage, bakstenen muurtjes waar de witte kalk in grote vellen afbladdert, lopen kris kras doorheen de dorpjes. Hier tussen de weilanden heeft de tijd Henegouwen amper aangetast. Als je je ogen tot spleetjes perst zie je zo nog de Franse officieren naast de oude molen van Brye staan, die als uitkijkpost werd ingericht voor de komende veldslag.

© WBT - B. D’ALIMONTE

Die komt er in Ligny. Het zou de laatste overwinning van Napoleon worden tegen de Pruisen. Vandaag trekken in Ligny nog steeds groepen van het “Association Belge Napoléonienne” met metaaldetectors het weiland achter het Napoleonmuseum in, op zoek naar overblijfselen van de veldslagen. De vondsten zijn meestal niet meer dan enkele stukjes verwrongen ijzer die in het museum naast replica’s van echte geweren, insignes, sabels en ander oorlogstuig gelegd worden om te laten zien waar het ooit toe behoorde.

In de voetsporen van Napoleons laatste veldtocht

De eerste stop op Belgisch grondgebied is Beaumont. Tegen de groene flanken loopt de oude stadsomwalling van het middeleeuwse stadje. Buiten de muren staat de Tour Salamandre, een geperforeerde massieve toren die al in de elfde eeuw werd gebouwd. Napoleons troepen gebruikten de toren om uit te kijken over de vallei, tot aan de Franse grens. De keizer zelf sliep in het stadje waar nu aan de gevel van het gebouw – en bijna overal waar hij zijn doorluchtige voetafdruk achterliet – een bronzen bord is aangebracht dat zijn aanwezigheid nog eens bevestigt. Zeker niet vergeten om in Beaumont de macarons te proeven, naar het originele recept van Napoleons persoonlijke kok.

Vanuit het laatste stukje Frankrijk reisde Napoleon en zijn enorme leger langs Beaumont, naar Stée en Gozée; dwars door Charleroi naar Fleurus. Dan verder langs de kleine gehuchtjes La Haye en Brye naar Quatre-Bras, Genappe om uiteindelijk in Waterloo aan te komen. De Napoleonroute brengt je langs stukken van Wallonië die je anders te gemakkelijk links zou laten liggen. Ook langs enkele bezienswaardigheden die eigenlijk niets met de Franse keizer te maken hebben, maar gewoon leuk zijn om een bezoekje te brengen.

Zoals je bijvoorbeeld het Abbaye d’Aulne zeker niet mag vergeten.

De eerste kilometers is er behoorlijk wat verbeelding nodig om het Franse leger door het landschap te zien marcheren.

Steenwegen en lintbebouwing lopen nu kris kras door de velden waar 200 jaar geleden hoogstens een kasseiweggetje of een karrenspoor liep. Maar daartussen laat het glooiend groene Henegouwen zich van haar mooiste kant zien. Wanneer het licht oranje kleurt kom ik in Lobbes aan, waar ik de nacht doorbreng.

Waterloo © F. DERUYSSCHER

Op drie dagen ga ik van Hestrud tot Waterloo.

Zoveel is eigenlijk niet nodig, maar ik wil mijn tijd nemen om dit schakelpunt in de Europese geschiedenis tot mij te laten doordringen. Mijn leidraad is de 90 pagina’s tellende groene gids die Michelin voor de 200ste verjaardag van Napoleons nederlaag samenstelde.

De Napoleonroute in Wallonië probeert zo nauwgezet mogelijk de stappen te volgens van het Franse leger voor het definitief werd verslagen tijdens de Slag van Waterloo.

Macarons in Beaumont

© WBT - J. L. FLEMAL

Net over de Belgische grens in Frankrijk splijt de Thurne, zacht kabbelend het dorpje Hestrud doormidden. Een meer pittoresk begin van de Napoleonroute in Wallonië is moeilijk voor te stellen. Naast het bruggetje over de rivier staat een vergulde gedenksteen dat het verhaal vertelt van het veertienjarige jongetje Cyprien Joseph Charlet. Volgens de overlevering liet de Franse keizer hier zijn paard drinken uit de Thurne, voor hij aan zijn laatste campagne zou beginnen richting Waterloo. Aan de oever speelde een jongetje. Napoleon, nieuwsgierig en ijdel, vraagt of hij hem herkent. De woorden van het jongetje zijn profetisch: “U denkt dat de overwinning u steeds zal volgen, maar ze zal altijd verdwijnen. In uw plaats zou ik rustig thuisblijven. Morgen zal uw ster zeker doven.”

Het is maar een van de talloze verhalen die langs de Napoleonroute te rapen vallen.

Meer info over Waterloo: www.waterloo1815.be of www.waterloo-tourisme.be Vanaf juni 2015: opening van het nieuw bezoekersparcours.

Meer informatie over de Napoleonroute in Wallonië vindt je op www.napoleonrouteinwallonie.be Daar kan je ook gratis de kaart bestellen.

Het laatste hoofdkwartier van de Franse keizer, de Ferme du Caillou, kijkt uit over de bloeiende koolzaadvelden. Zo ver het oog reikt hebben soldaten hier tussen het groen hun laatste nacht doorgebracht. Binnen, op het infobordje naast het kleine veldbed, lees ik dat Napoleon zich hier na het avondmaal heeft teruggetrokken. ’s Nachts dicteerde hij de strijdorders voor zijn troepen. De volgende dag om 9u ontbeet hij met zijn militair staf tussen de opengevouwen kaarten van Waterloo en nog wat later vertrok hij onder luid gejuich van zijn soldaten richting Waterloo.

Napoleons strijd – en mijn reis in zijn voetstappen – is bijna afgelopen.

Ik volg het laatste stuk van de Napoleonroute richting Waterloo. Daar ligt het dan. Het slagveld dat de loop van de Europese geschiedenis zou bepalen. Overal staan gedenkmonumenten, één voor elke natie die heeft meegevochten. In het midden, net op de plek waar de Nederlandse kroonprins aan zijn schouder gewond raakte, staat de Leeuw van Waterloo. 226 treden later kijk ik, 45m boven de grond, de geschiedenis recht in de ogen. Hoewel vlak bij Brussel ben ik omringd door velden in alle kleurschakeringen tussen groen, geel en bruin. In de verte ploegt traag een tractor door het weiland en laat een sluier van stof achter. Met een zucht tilt de wind het stof op om het elders in het Europa van vandaag weer neer te leggen.

Tekst: Teun De Voeght

10

11

Ardenne Plaisir

De Ardennen

Borquinworst en beekforel Richard versmaadt een stukje Ardens varkensvlees of everzwijn niet – en waarom niet in de vorm van een stukje borquin, de befaamde gerookte varkenslookworst van Saint-Hubert?

Graag van bij varkensboer Magerotte uit Nassogne… en het lekkerst warm met een beetje truffelolie. Een proevertje krijgen we bij slagerrestaurateur Champion des Ardennes (www.latabledeschampions.be) tegenover de basiliek van Saint-Hubert. En Richard? Die geeft ons er de etymologische verklaring bij cadeau, want Borquin is ook de naam voor een inwoner van Saint Hubert… en dan heeft hij je nog niet verteld over de Ardense beekforel – de fario – die extra lekker is wanneer hij uit het domein Mirwart komt, waar de forellen tegen de schotten in de vijvers opzwemmen naar hun paaigronden.

Trouwens, hadden we het al over de rivierkreeftjes uit de Lhomme? Richard binnenkort wel.

© W. DE HOON

met een mysterie…

Schitterende musea vind je overal in Wallonië en Brussel en met elk museum kun je een heel Oooh was ik maar-magazine vullen. Dus waarom niet telkens één kunstobject uit één museum uit één provincie voorstellen?

Deze intrigerende kunstwerken wakkeren vast je nieuwsgierigheid aan…

Tekst: Wieland De Hoon

Jean-Michel Folon is een kunstenaar die bekender werd over de grote plas dan aan de andere kant van de taalgrens. De Brusselse schilder, illustrator en beeldhouwer haalde met zijn typische waterverfaquarellen de covers van Time Magazine en The New Yorker en zijn bevreemdende beeldhouwkunst – de man met het hoedje is een vaak weerkerend thema – is internationaal gegeerd in galeries en musea.

Om het vijftienjarige bestaan van de Stichting Folon in de verf te zetten, wordt in 2015 bovenop de uitgebreide vaste collectie een uitgebreide retrospectieve georganiseerd rond het thema stadsleven dat de in 2005 overleden kunstenaar erg fascineerde. Een goede reden om er eens heen te trekken mét het hele gezin, want Folon zal ook jouw jongste huisgenoten bekoren. De schitterende locatie in het uitgestrekte domein van Solvay in La Hulpe, aan de rand van het Zoniënwoud, is de kers op de taart.

Jean-Michel Folon zag het park met zijn grote waterpartijen als een soort toverbos en wanneer je de ingang van het museum betreedt stap je als ware ook zijn levensboek binnen… via een reusachtige boekcover die voor je opengaat! www.fondationfolon.be

Ardenne Plaisir: tast nog eens toe!

In groep naar de beste culinaire adresjes in de streek. Een traiteurdienst midden in het woud. Gegidste bezoeken aan musea als het Keltisch museum, Fourneau SaintMichel of het Wildpark van Saint-Hubert.

Natuurwandelingen, bosspelen, een rally langsheen de slagvelden van 14-18 tussen Bertrix en Saint-Hubert. Mythes en legenden van de Ardennen. Beleef een gezellige en boeiende tijd met als thema natuur, legenden en gastronomie. Voor groepen (van jong tot oud, vrienden, bedrijven, families), van enkele uren tot een volledige dag. www.ardenneplaisir.be www.saint-hubert-tourisme.be

Meer info over wandelingen op

www.belgie-toerisme.be 12

A E S U M

Val der opstandige engelen (1562) Pieter Bruegel de Oude © KMSKB Oldmasters Museum

Richard Mignolet: “Vlamingen komen in groep naar de Ardennen voor de bossen en om er lekker te tafelen. Ik serveer daar een snuifje cultuur bij waar je ook fun aan beleeft. Buitenlucht, verwondering, verhalen en na afloop samen goed eten en drinken met bijzondere streekproducten is de mix die het hem doet. Barbecuen in het woud met een hele groep? We maken er een bijzondere ervaring van. Zo’n feestmaal laat ik doorgaan op één van mijn geheime plekjes.” Ga zitten, hef het glas en geniet.

We zijn tien minuten aan het praten – op het leuke houten terras van het café van het wildpark van Saint-Hubert – wanneer een koppeltje dat Richards verhalen hoort, zich beleefd verontschuldigt en vraagt of hij iets ‘leuks’ kan organiseren voor hun vriendengroep. We denken van wel.

parcours uit langs ‘heilige’ poelen in het bos vol legenden, kapelletjes en magische rotsen.

© WBT - J.L. FLEMAL

© W. DE HOON

Tekst: Wieland De Hoon

ZES

PROVINCIE WAALS-BRABANT: LA VIE EN VILLE (JEAN-MICHEL FOLON)

PLUIE © FOLON - ADAGP - 1996

Verhalen vol geschiedenis Wijn van paardenbloemen Noem hem natuurgids of gasà la Mignolet…

Aan de Ardense ijzerwinning op plekken als tronoom, maar ook rasverteller, Fourneau Saint-Michel danken we nu een Richard plukt in de lente de paardenbloemen, levensgenieter of duivel-doetboeiend museum én een leuke herberg – de chef laat ze trekken in kokend water, suiker erbij, doet extra zijn best als Richard verschijnt. Nog al dekken de lading. Richard 2 appelsienen en 2 citroenen, opnieuw laten een prachtvoorbeeld van een zestiende-eeuwse trekken, gist, laten fermenteren, koolzuur laten Mignolet organiseert vanuit Ardense smeltoven is de Haut Fourneau de en filteren en op flessen trekken…

Saint-Hubert belevingstoerisme Marsolle uit 1536, diep weggestopt in het bos van ontsnappen dan minstens een jaar bewaren: je krijgt een Mirwart. Een onbekend plekje waar Richard je likeurwijntje van 16 à 17 procent. Santé en schol! voor groepen. Lees: wil je in graag mee naartoe neemt terwijl hij de anekdotes goed gezelschap heel wat opste- aaneenrijgt en en passant alle boomsoorten opsomt. Geschiedenis is zijn ding. Hij neemt je ken over de échte Ardennen en bijvoorbeeld mee naar het Keltisch museum in Libramont en daarna naar een Keltische vesting daarbij een oergezellige tijd en hoog boven de vallei van de Ourthe… waarna smakelijke momenten beleven, je op z’n Gallisch een everzwijntje soldaat maakt. Maar evengoed stippelt hij een spiritueel dan is Ardenne Plaisir je ding.

© STUDIOKLAAR

in goed gezelschap

BRUSSEL: VAL VAN DE OPSTANDIGE ENGELEN (PIETER BRUEGEL) Welk kunstwerk kan je beter bewonderen in onze hoofdstad dan een doek van Pieter Bruegel de Oude? Zijn bijnamen zijn - zeer Brabants - Boeren-Bruegel, Vieze Bruegel en Peer den Drol. Tot 1559 maakt hij vooral gravures en prenten (ontwerpen voor wandtapijten) maar dan komt er plots een totale ommekeer: Bruegel gaat nog enkel schilderen.

Het ene meesterwerk volgt het andere op. Rond 1563 verhuist de schilder van Antwerpen naar Brussel. Tijdens zijn Brusselse periode schildert Bruegel landschappen in het nabijgelegen Pajottenland, zoals het kerkje van Sint-AnnaPede. In het schilderij Val van de opstandige engelen (1562) is de invloed van Jeroen Bosch overduidelijk. Fantastische figuren met vissenkoppen en garnalenlichamen bevolken het doek. De centrale figuur in het gouden harnas is de aartsengel Michaël, die opstandige engelen bestrijdt. In de hemel en op aarde wordt op de bazuin geblazen. Prachtige details zijn de kogelvis, de duivel met harnas van een gordeldier en nog allerlei andere demonen.

Het Museum voor Oude Kunsten, binnen de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België, omvat een prachtcollectie 15e- tot 18e eeuwse meesters van eigen bodem.

Meer info: www.fine-arts-museum.be 13

SATAN SEMANT L'IVRAIE (1867) F. ROPS © MUSEE ROPS

© MUSEE ROPS - LECOUTURIER

© W. DE HOON

Wist je dat Ardennen – Arduina – eigenlijk een Keltische naam is? Voor de komst van de Romeinen waren de Ardennen Keltisch gebied.

Het Keltenmuseum in Libramont is een knus museum met een springlevende archeologische collectie uit die in nevelen gehulde tijd. Vooral de ‘paardengraven’ in de streek geven heel wat vondsten prijs. Paarden waren zo belangrijk in de Keltische cultuur dat strijdwagen en tuig mee begraven werden met hun eigenaar.

Verschillende graven in de Luxemburgse Ardennen bevatten phalerae, ronde sierplaatjes in brons of ijzer die vermoedelijk werden bevestigd op het hoofdtuig van het paard. De stukken verraden het gebruik van een passer en werden fijn versierd en opengewerkt met bochtige geometrische motieven. De Kelten hadden heel wat artistiek gevoel en waren technisch erg onderlegd, wat zorgde voor rijkdom en verfijning van hun paardenspannen. Uit de vijfde eeuw voor Christus stammen een ijzeren bit en phalera die je kunt gaan bekijken in Libramont.

© W. DE HOON

PROVINCIE LUXEMBURG: PHALERAE UIT KELTISCHE GRAFHEUVELS

PROVINCIE NAMEN: SATAN ZAAIT RAAIGRAS (FELICIEN ROPS) Aan de Belgische schilder Félicien Rops (Namen, 7 juli 1833 - Essonnes, 23 augustus 1898) werd in Namen een volledig museum gewijd. Rops’ veelal satanistische en licht pornografisch getinte werk is wereldberoemd. Het werk Satan semant l’ivraie (Satan zaait raaigras) uit 1867 is een van zijn meest duistere werken. Het thema verwijst naar de lange lijn van de figuur van ‘de zaaier’ die ook voorkomt bij Bruegel, Jean-François Millet of later bij Constantin Meunier. Bij Rops ligt onder de robuuste boer echter Satan verscholen. Rops toont de gelijkenis van het onkruid dat de duivel zaait tussen het koren. Vijftien jaar later gebruikt Rops het thema opnieuw wanneer satan Parijs

Het Musée des Celtes in Libramont is een uniek museum in de Ardennen over de Keltische cultuur voor het hele gezin.

Gegidste bezoeken en kinderprogramma’s: www.museedesceltes.be

vertrappelt en met grote uithalen vrouwen zaait over de stad. Het arme graan is uitgegroeid tot de vrouw, de giftige bloem van het kwaad en de agent van de duivel. Het werk past in een traditie van onheilspellende werken uit de belle epoque die door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 hun onderliggende dreiging zagen uitkomen.

Het pas vernieuwde Ropsmuseum richt naast de schitterende vaste collectie ook een aantal nevenactiviteiten in zoals het museumparcours ‘de brieven van Rops’ en een jongerenparcours. www.museerops.be

14

Le Grand Curtius is een museum voor kunst, kunstvoorwerpen en oudheden. Met ruim 5000 vierkante meter tentoonstellingsoppervlakte en ruim 5000 tentoongestelde voorwerpen is het hét topmuseum van Wallonië. www.grandcurtiusliege.be

© KONINKLIJK MUSEUM MARIEMONT

Een van de topstukken in het Grand Curtius-museum in Luik is het schitterende evangelarium van bisschop Notger, waarvan het met ivoor beklede boekdeksel liefst vijfhonderd jaar cultuurgeschiedenis overspant.

Het manuscript werd geschreven in Reims of Stavelot rond het jaar 930. Het midden van de boekkaft bestaat uit het zogenaamde Notgerivoor. Acht stukken email er omheen dateren uit 1160. Vier vergulde en gegraveerde platen uit de vijftiende eeuw vullen de tussenruimten op. Dit evangelarium is afkomstig van de kerk van Sint Johannes de Evangelist van Luik, waarvan de Luikse bisschop Notger (980-1008) de oprichter was. Het ivoor toont Christus in Majesteit van de Apocalyps, zegenend met zijn rechterhand, de voeten op de aardbol, gezeten in een amandelvormige gloriekrans. Luik en het Maasland waren rond het jaar 1000 een brandpunt voor romaanse kunst en cultuur.

Notger was de eerste prinsbisschop van Luik die daartoe in 980 door de keizer Otto II van het Heilige Roomse Rijk de heerlijke rechten kreeg.

Luikser dan dit prachtige evangelarium kan kunst dus niet worden.

PROVINCIE HENEGOUWEN: DE BUSTE VAN CLEOPATRA

BUSTE VAN CLEOPATRA © KONINKLIJK MUSEUM MARIEMONT

EVANGELARIUM VAN NOTGER © GRAND CURTIUS MUSEUM

PROVINCIE LUIK: EVANGELARIUM VAN NOTGER

Meer informatie over de musea in Brussel en Wallonië is te vinden op www.belgie-toerisme.be

Adembenemend, dit drie meter hoge borstbeeld van de Egyptische koningin Cleopatra (ja, die van de slang!) uit de eerste eeuw voor Christus in het museum van Mariemont. Het beeld, uit de Ptolemeïsche periode, is van grijs graniet. Deze kolossale buste waarop de koningin met gevouwen handen (en haar zoon) staat afgebeeld, is één van de bekendste werken uit dit late oud-Egyptische tijdvak. Het uitzonderlijke stuk wordt ontdekt in 1840 door de Britse archeoloog A.C. Harris bij de Poort van Rosetta, net buiten Alexandrië. Het beeld wordt vervolgens min of meer vergeten en zelfs opnieuw begraven. Pas in 1893 brengt de in Frankrijk opgeleide Egyptoloog Albert Daninos de koningin weer onder de aandacht. Ze krijgt een plek in het museum van Alexandrië, van waaruit Daninos probeert om haar aan een Europees museum te slijten. In december 1911 maakt Raoul Warocqué kennis met het topstuk en besluit om het aan te kopen. Raoul Warocqué is de laatste erfgenaam van het Warocquésteenkoolimperium die bij zijn dood in 1917 het park en het kasteel van Mariemont, en de daarin aanwezige collecties, aan de overheid schenkt: het museum van Mariemont.

Het schitterende Koninklijk Museum van Mariemont, een voormalig koninklijk landgoed en jachtterrein, herbergt onder meer de grootste collectie Oud-Egyptische kunst in België (www.musee-mariemont.be) 15

Gooi de werkstress even overboord en trek er op uit voor een avontuurlijk weekend met de vrienden. Je hoeft er niet voor naar de andere kant van de wereld. Op een uurtje van Brussel ben je helemaal 'into the wild' in de provincie Namen, het Land van de Valleien aan de rand van de Ardennen. Inspiratie voor een weekend vol adrenaline!

Tekst: Bart Claes

Cool overnachten Op zoek naar avontuur? Dan kies je niet voor een driesterren wellnesshotel - die zijn er ook hoor! - maar voor de tent midden in de uitgestrekte bossen. 's Avonds rond het kampvuur straffe verhalen opdissen en dan de slaapzak in kruipen. Er zijn meer dan genoeg campings waar je je tent op een weide aan de oevers van de Lesse of de Semois kan neerpoten. Enkele suggesties: Camping l'Ami Pierre in Alle-sur-Semois en vakantiepark Villatoile in Pont-à-Lesse. Maar helemaal tot de verbeelding spreekt Le Refuge de la Baraque in Furfooz, slechts te bereiken langs een voetpad aan de oevers van de Lesse, ver weg van de bewoonde wereld. De tenten zweven hier letterlijk in de bomen. Aan de Moulin de Lisogne slaap je in een echte boomhut met alle comfort.

© BELVILLA

Op avontuur in het Land van de Valleien

Meer luxe? Kies dan voor een toffe gîte. In Rochefort is er eentje met een pooltafel in de woonkamer, sauna en jacuzzi. Hertenkoppen aan de muren en een knetterend haardvuur horen erbij. Helemaal luxueus wordt het in Hastière, waar je het kasteeltje Le Manoir kan huren als vakantiehuis. Inclusief buitenzwembad en wellness. Na een dagje avontuur mag je ook wel genieten, niet?

© FTPN - BO

SSIROY

Oog in oog met de natuur

Voor durvers Niet bang van wat spanning? Je moet in Namen nooit lang zoeken naar wat stevige adrenalinekicks. Wat dacht je van een race met de quad door de bossen of een death ride over een gapende kloof? Rotsen zijn er genoeg om te beklimmen. Die van Marche-les-Dames ogen onoverwinnelijk, en dat zijn ze voor de meeste klimmers ook. Welke rotsen je kan beklimmen, weten ze bij de Club alpin Belge.

Pak een stafkaart en trek de weidse bossen in, op zoek naar everzwijnen en herten. Maar hier en daar kan je heel andere, verrassende dieren spotten. Op de bizonranch van Orchimont grazen kuddes bizons als in het wilde westen.

Jawel, er is ook een saloon. In de Jardin des Hiboux trek je de bossen in met een nietalledaagse metgezel: een roofvogel op je hand.

Actie Een flinke mountainbiketocht door de heuvelachtige bossen levert je nieuwe energie op! Je kan ook met de rail-bike over een oude spoorlijn door de beeldschone vallei van de Molignée hotsen. Sportievelingen vinden altijd een uitdaging in de buurt: van boogschieten tot paintball, van sleeën op een hondenslee tot een avonturenparcours in de boomtoppen.

Maar de echte durvers, die klimmen hoog in de bomen. Met klimtouwen en hulp van professionals balanceer je als een acrobaat op de hoogste takken van de reuzen van de Naamse Ardennen. Indrukwekkend en niet voor watjes.

Nuttige links Slaapadresjes Camping l'Ami Pierre: www.amipierre.be Vakantiepark Villatoile: www.villatoile.be Bivak Refuge de la Baraque: www.refugedelabaraque.be Moulin de Lisogne: www.moulin-de-lisogne.be Vakantiehuis Rochefort: verder klikken via www.ardennes-etape.com/ vakantiehuizen-ardennen/Rochefort Vakantiehuis in Hastière: www.belvilla.be – huis nr BE-5540-13 Andere gîtes: www.gitesdewallonie.be www.accueilchampetre.be

Voor durvers

Boomklimmen: www.passemontagne.be Quadrijden: www.quaddecouverte.be Rotsklimmen: www.mountain-network.eu/ardennes Death ride: www.naturaparc.be Klimmen: www.clubalpin.be

Het water op

Bootverhuur: www.dinant-croisieres.be

Sante !

© FTPN - BO

SSIROY

Het water op Je kan natuurlijk een gezapige rondvaart op de Maas boeken, maar echte avonturiers staan liever zelf aan het roer. In Dinant huur je een elektrische boot waar je geen vaarbewijs voor nodig hebt. Maar nog spannender is met een kano, kajak of - waarom niet - zelfgebouwd vlot de Lesse of de Semois af te varen. Veel campings hebben een eigen verhuurdienst, vraag ernaar als je je plaatsje boekt.

Tips en tricks voor een vriendenweekend vol spanning en actie

Wat drink je het best rond het kampvuur 's avonds? Iets uit de streek, natuurlijk. Een stevige trappist zoals Rochefort bijvoorbeeld, recht uit de brouwketels van de paters van de abdij Notre-Dame de Saint-Rémy. De oudste brouwerij van Namen is de Brasserie du Bocq in Purnode, bekend van de Blanche de Namur.

De enige wijngaard van Namen is Domaine du Chenoy in Emines.

Oog in oog met de natuur

Bizonranche: www.bisonranchorchimont.com Wandelen met roofvogels: www.jardindeshiboux.be

Actie

Rail-bike: www.draisine.be Hondenslee: www.whiteforest.be Avonturenparcours: www.dinant-evasion.be

Santé !

Rochefort: www.abbaye-rochefort.be Brasserie du Bocq: www.bocq.be Wijndomein du Chenoy: www.domaine-du-chenoy.com

Andere ideeën op www.wallonie-toerisme.be 16

17

© WBT - J.L. FLEMAL

Brussel gaat door de maag

© CHOCO-STORY - A. BRYNAERT

Al is een bestemming nog zo mooi, je leert ze pas echt kennen als je ook de keuken verkent.

Dat geldt voor Mexico, Thailand en Italië maar ook voor een stad als Brussel. Natuurlijk zijn bier en chocolade hier overvloedig beschikbaar -je bent tenslotte in de hoofdstad van België- maar ontdek ook de streetfoodspecialiteiten van Brussel.

18

Streetfood: meer dan wafels

Maar chocolade is niet het enige Belgische topproduct dat een eigen museum heeft. Niet ver van Choco-Story bevindt zich het Museum van de Belgische Brouwers. Totdat in 2018 de Belgian Beer Temple zijn deuren opent in het oude Beursgebouw is dit het enige biermuseum in de Brusselse binnenstad. Je maakt er kennis met de grondstoffen van bier, met historische voorwerpen maar ook met de modernste brouwtechnieken. En natuurlijk omvat een bezoek ook automatisch een proeverij, al kan dat ook zonder museumbezoek in een van de vele cafés van de hoofdstad. Maak je keuze en stap binnen voor een geuze met een boterham met platte kaas, een op en top Brusselse specialiteit die uitblinkt in eenvoud mar die voldoende energie geeft voor een halve dag citytrippen.

Geuze is hét typische streekbier van Brussel.

Het is afkomstig van lambiek, een biersoort die ontstaat door een dubbele spontane gisting door een bacterie die alleen voorkomt in Brussel en de Zennevallei. Deze gistsoort geeft het bier een droge, ciderachtige smaak en een lichtzure nasmaak. Alle andere Brusselse bieren worden gemaakt op basis van lambiek. Zo is geuze bijvoorbeeld een mengsel van oude en jonge lambiek die hergist op fles. Faro is een beetje uit de mode aan het geraken maar is lambiek die wordt gezoet met bruine suiker. En tenslotte is lambiek ook de basis van de fruitbieren zoals kriek, framboise en pêche. Het is moeilijk in te beelden maar nog niet zo lang geleden was de drukke voorstad Schaarbeek volledig beplant met boomgaarden die de nodige krieken aanleverden. Een van de leukste plaatsen om de Brusselse streekbieren te ontdekken is Brouwerij Cantillon, een van de laatste traditionele brouwerijen in de stad. Van aan de Grote Markt kan je op 30 minuten wandelen tot aan de brouwerij die ook het Brussels Museum van de Geuze omvat. www.cantillon.be

Maak van die wandeling door Brussel ook gebruik om de streetfood van de stad te ontdekken. Zo zijn er de wafels. Een typische Brusselse wafel is rechthoekig van vorm en licht van textuur.. Traditioneel eet je ze met poedersuiker, al worden Brusselse wafels in tearooms ook geserveerd met bijvoorbeeld fruit, slagroom en/of warme chocolade. Nog honger?

Volg dan je neus en je komt in Brussel vast en zeker een kraam tegen waar, winter en zomer, gepofte kastanjes worden verkocht. Goed voor de cholesterol, boordevol vitaminen en verslavend lekker. En dan hebben we het nog niet over de ‘karakollen’ die in Brussel ook wel eens escargots worden genoemd. Karakollen zijn zeeslakken die worden geserveerd in een pikante bouillon. De perfecte remedie om een verkoudheid te genezen maar gewoon ook ongehoord lekker. Smakelijk!

www.belgianbrewers.be

Meer info: www.belgie-toerisme.be

Chocolade met een verhaal

Eigenlijk deed chocolade relatief laat zijn intrede in België en bijgevolg vonden bijna alle grote innovaties plaats in het buitenland. De eerste industriële chocolade werd gemaakt in Engeland, de eerste poederchocolade komt uit Nederland en de eerste melkchocolade uit Zwitserland.

Maar in 1912 kwam daar verandering in toen Jean Neuhaus, de kleinzoon van een Zwitserse migrant, de eerste chocolade maakte met een vulling van fruit, fijngemalen noten, allerlei crèmes en zelfs likeuren. Zijn uitvinding, die hij praline doopte, werd hét product waarvoor toeristen uit de hele wereld naar België komen.

Het was trouwens zijn vrouw die de ballotine, het typische pralinedoosje, ontwikkelde. De originele boetiek van Neuhaus bestaat nog steeds: je vindt hem in de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen waar ook boetieks van Godiva en Corné PortRoyal zijn gevestigd.

In de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen, de oudste overdekte winkelgalerij van Europa en nog steeds een van de mooiste ter wereld, ben je maar een steenworp verwijderd van de Grote Markt. In een historisch huis in een zijstraat van dit wereldberoemde plein bevindt zich sinds 2014 Choco-Story Brussels, een levend museum dat helemaal is gewijd aan cacao en aan chocolade. Je vindt er tientallen voorwerpen die de geschiedenis van het bruine goud illustreren en er zijn doorlopend proeverijen en demonstraties van chocolatiers.

Je kan het museum op eigen houtje bezoeken of met een gids, en je kan hier ook terecht voor workshops, op maat gemaakte proeverijen en themawandelingen door Brussel. http://choco-story-brussels.be

© WBT - A. KOUPRIANOFF

Pralines in een ballotine

© WBT - R. DE LA RIVA

© CHOCO-STORY - A. BRYNAERT

Als er een chocoladehemel bestaat, dan ziet die er uit zoals de Grote Zavel… Rond dit historische plein in het hartje van Brussel hebben bijna alle grote namen van de Belgische chocoladeindustrie zich verzameld: Neuhaus, Godiva, Leonidas, Pierre Marcolini, Wittamer, Passion Chocolat… Zelfs de Franse chocolatier Patrick Roger vestigde zijn eerste boetiek buiten Parijs en Côte d’Or aan de nabijgelegen Kleine Zavel. Maar de Zavel is natuurlijk niet de enige plaats in Brussel waar je chocolade aantreft. De Belgische hoofdstad telt meer dan 100 chocoladewinkels en dat is koloniale erfenis. Aan het begin van de twintigste eeuw bleek dat de cacaoboom het uitstekend deed in Belgisch Kongo en tegen 1910 was het zwaartepunt van de cacaoproductie verschoven van Latijns-Amerika naar Afrika en Azië.

Alles begint bij lambiek

© WBT - J.P. REMY

Tekst: Hans Sterkendries

De brouwers heten je welkom

19

Eenzame wildernis

aan de Semois

© ERWIN KENNIS

Zin in een avontuurlijke wandeling zonder daarom ver te rijden.

Diep weggezakt in de buik van de Ardennen, meerbepaald in Rochehaut, ligt er zo eentje voor het grijpen. Letterlijk dan, want via een half dozijn ladders bedwing je steile rotswanden.

Maar je kunt ook het hoekje omlopen en via een zigzagpad de moeilijkheid omzeilen. Kortom, een wandeling op de tippen van je tenen, op maat geknipt voor avontuurlijke stappers.

Tekst: Erwin Kennis

En zo sta ik op een prille lentedag op het dorpsplein van Rochehaut klaar voor de start.

Stevige wandelschoenen en een rugzakje met proviand behoren tot mijn basisuitrusting.

“De Promenade des Echelles, is een sportieve wandelroute in lusvorm van vijf kilometer lang en flink wat positieve hoogtemeters over moeilijk begaanbare paden met hier en daar een ladder om steile rotspartijen te overwinnen” vertelt Patricia, de uitbaadster van de lokale Auberge. En zij kan het weten, want haar grootvader Ludovic Barthélemy, knutselde de wandeling een halve eeuw geleden in elkaar. “ Mijn opa stippelde de route uit net voor de 2de wereldoorlog begon” vertelt ze.” “Hij was in die tijd burgemeester van Rochehaut en wou voor zichzelf en de dorpelingen een verdoken route ontwikkelen, die naar een schuilplaats tussen de rotsformaties moest leiden om aan bij dreigend gevaar te kunnen ontsnappen” voegt ze er nog aan toe. “Je doet er ongeveer drie uur over om het traject af te werken en je dient de markering met het cijfer 84 te volgen” besluit ze, terwijl ze plooifolder met de lokale bewegwijzerde routes in mijn handen stopt.

20

Schudden voor gebruik Ter hoogte van de kerk, zet ik er de pas in en loop in een rechte lijn door de Rue Falloises naar de rand van het dorp. Net achter de laatste huizenrij, stopt het asfalt.

Mijn voetstappen knarsen over los grind dat een veldweg moet beschermen tegen vermorzelende tractorbanden.

Aan de rand van een bomenrij leidt wegmarkering 84 me resoluut het bos in. Na enkele tientallen zacht af hellende meters, halveert het pad in breedte en stuikt als een Spitfire naar beneden.

Ik zet me schrap, zoek steun tussen uitstekende stenen en boomwortels. Een rotsformatie van een paar meter hoog verspert de weg. Op handen en voeten klim ik over de met mos begroeide rotsen.

Geen probleem, op een handvol tellen ben ik boven en loop naar een eerste uitzichtpunt. Een weids panorama opent zich tussen het bladerdek.

Ruim honderd meter dieper, meandert de Semois als een grijs lint door een landschap waarin België zich heel even Canada waant. Ik stap verder.

De eerste ladder komt er aan, het ijzeren frame ligt verankerd in de rotsen. Eerst even schudden, de constructie geeft geen krimp. Prima zo. Steeds zorgend voor drie steunpunten klauter ik een vijftal meter naar beneden. Eens terug op de begane grond, loopt het pad, doorweven met wortels, verder in een harmonieuze zigzag beweging. Ik probeer overeind te blijven op beide benen, als het riskant wordt zet ik een hand in steun.

En zo kom ik enkele minuten later bij de volgende ladder terecht. Deze keer dien ik te klimmen. Behoedzaam beweeg ik over het ijzeren geraamte tot ik boven in een natuurlijke, uit de rotsen uitgehouwen nis terecht kom en daar wacht een tweede ladder. Met vaste tred, bedwing ik ook dit exemplaar. Ladders lopen op rotsen, het went snel en het boezemt me weinig angst in. Gewoon voorzichtig zijn en niet denken dat je Tarzan bent is de boodschap.

© ERWIN KENNIS © ERWIN KENNIS

Avontuurlijk wandelen

Ondertussen ben ik via een uitgesleten aarden geul tot enkele meters boven het water van de Semois gedaald. De rivier rekt zich net weer uit na een zoveelste meander. Het lijkt alsof het water er alles aan doet om niet in zijn eigen kronkels verstrikt te geraken. Wandeling 84 loopt stroomopwaarts naast de rivier. De boorden van het smalle pad kleuren geel van woekerende brem. Ik ben even de kluts kwijt. Volgens het plan zou ik stroomafwaarts moeten lopen. Ik schuifel ter plaatse wat heen en weer, draai mijn plan langs alle kanten en kom uiteindelijk tot de vaststelling dat ik de wandeling in omgekeerde richting heb gelopen.

Niks aan de hand en bovendien is het een bewijs dat je de route probleemloos in beide richtingen kan afwerken, al is de bewegwijzering niet altijd even duidelijk. Het pad loopt enkele meters de hoogte in en dan is er de volgende ladder. Een exemplaar van ongeveer een meter of acht, met bovenaan een soort koker zodat je niet achterover kan stuiken, is aan de rots vastgespijkerd. Sport voor sport daal ik tot op grondniveau. Ik heb de laatste ladder achter de rug. Het wandelpad rukt zich met een scherpe knik los van de Semois oever en loopt pardoes de hoogte in. Half klimmend over uitstekende rotsen en er omgevallen bomen, baan ik me een weg langs de flank van de dicht beboste valleiwand. Na een goed halfuur klimwerk wandel ik uit het bos en meteen de bewoonde wereld binnen. De kerktoren van Rochehaut, mijn vertrekpunt, priemt boven de glooiende velden uit. Plots realiseer ik me dat ik tijdens de twee en half uur durende wandeling geen levende ziel ben tegen gekomen, de muggen die me gestoken hebben langs het rivierpad niet meegerekend. Voor een stukje ongerepte wildernis hoef je niet persé naar het buitenland.

Praktische informatie Start van de wandeling: Rochehaut (Semoisvallei), ter hoogte van de kerk, volg markering 84.

Klimmerswijsheid: houdt steeds drie contactpunten (twee handen en één voet, of één hand en twee voeten) op de ladders of op de rotsen.

Lengte: 5 km in lusvorm met start en einde in Rochehaut.

Wanneer wandelen? Het best doe je de promenade des échelles bij droog weer.

Regen maakt de rotsen en de paden erg glad en verhoogt het risico op een uitschuiver aanzienlijk.

Duur: tussen 2u30 en 3u, afhankelijk van je tempo en de pauzes die je onderweg inlast.

Moeilijkheidsgraad: hoog. De Promenade des Echelles, staat bekend als de moeilijkste wandeling van België. De wandeling is niet geschikt voor kinderen onder 16j, of personen die last hebben van hoogtevrees. Het klimmen op de ladders, kan je omzeilen door via een pad hoogte te winnen naast de rotspartij, eens boven kom je dan op hetzelfde punt uit. De veelal smalle, met wortels doorspekte paden vereisen de nodige concentratie en een goede lichamelijke conditie.

Meer wandelingen: in de regio van Rochehaut zijn een tiental gemarkeerde wandelingen in een plooifolder samengevat. Wandeling “ des Corbeaux”( nummer 80), die van Rochehaut naar Frahan loopt ( 3 km, 1,5 u), is een ideale opwarming voor de laddertocht.

Slapen: bijvoorbeeld in Auberge de la Ferme, Rue de la Cense te 6830 Rochehaut www.aubergedelaferme.com - tel: 061/46 10 00

Algemene informatie: Syndicat d’Initiative de Rochehaut-Frahan Rue du Palis, 6830 Rochehaut Tel: 0477/48 56 52 www.si-rochehaut.be info@si-rochehaut.be

Wallonië-Brussel Toerisme www.belgie-toerisme.be info@belgie-toerisme.be 21

Hoger, dieper en straffer bij

Dinant Aventure Avontuur en natuur

Kind springt gat in de lucht te Waver Een sprong in het diepe…

Tijd om zelf een sprong te wagen! Een vrolijke groep van een vader met zijn zevenjarig zoontje, twee Spaanse meisjes, een jonge Aziatische vrouw, een Nederlands stel en drie Kempische pubers staat klaar voor het initiatieparcours van Dinant Aventure. Begeleider Richard legt nog eens uit hoe de carabiners (veiligheidshaken) bevestigd moeten worden aan de staalkabels en dan gaan we de eerste touwbrug op. Fluitje van een cent. De tweede is al een ander paar mouwen. Hier en daar hoor ik zenuwachtig gegiechel. Hoger gaat het over touwbruggen waar je soms over ‘loszittende’ planken moet stappen, maar houvast heb je altijd. Het uitzicht over de Maas wordt steeds mooier in de namiddagzon, het bos geurt heerlijk naar kruiden. De hoogste touwbrug is lang en vooral, aargh, diep. Met de papa van Polleke, het zevenjarige kereltje, spreek ik af dat ik voorop loop zodat het ventje een volwassene voor en achter zich heeft. Het is een dapper ventje. Midweegs hoor ik hem vragen: “papa, is dit nu toch niet een béétje gevaarlijk?”.

Mmm… eigenlijk niet. Een beetje eng wel, vooral als we als afsluiter getrakteerd worden op een deathride. Aan de rotswand van de steengroeve, zeker dertig meter diep, achteruit de diepte inspringen? Ik moet toch iets overwinnen. Polleke vindt het allemaal cool, zo in duosprong met zijn papa. Een van de Spaanse meisjes gilt de volle tien seconden lang, tot ze veilig en wel beneden staat. Richard glimlacht maar eens.”

Nog meer avontuur op hoog niveau? Spring eens binnen bij Wavre Aventure, want dit jaar biedt het grootste spring-, klim- en hoogteparcoursterrein België alweer een mooi extra aanbod voor het hele gezin.

Eens te meer worden de jongsten in de watten gelegd met een gloednieuwe tokkelbaan voor kinderen van vijf tot negen jaar. Een tokkelbaan (of deathride/ tyrolienne) bestaat uit een lange kabel, die is opgespannen tussen twee punten van verschillende hoogte … waarlangs je vervolgens tegen een rotvaart naar beneden glijdt. Er zijn ook enkele nieuwigheden bij de hoogteparcours. Het park is uitstekend uitgerust en biedt je maar liefst 150 spring- en hoogteattracties: trampolines, katapulten, apenbruggen, tarzansprongen, reuzenstappen, bungee, wip, tokkelbaan… alleen vaste grond onder je voeten hoef je niét te verwachten! Wavre Aventure verwelkomt je op zijn website in het Nederlands en alle attracties hebben een Nederlandstalige veiligheids- en gebruiksaanwijzing. Alle monitoren spreken ook op zijn minst een mondje Nederlands.

Wavre Aventure ligt vlak over de taalgrens en een pak dichter bij Brussel en Leuven dan bij de Ardennen. Ideaal voor een dagje uit en ook voor verjaardagsfeestjes, teambuildings, vrijgezellendagen of schooluitstappen de perfecte bestemming. www.aventureparc.be

Airspace Indoor Skydiving

Laat je hoogtevrees maar vallen Ooit al eens met een parachute aan uit een vliegtuig willen springen en de sensatie van een vrije val willen ervaren?

Toegegeven: twee kilometer diep springen, brrr… maar hoogtevrees is niet nodig bij indoor skydiving. Klaar zijn voor een flinke adrenalineboost des te meer.

Airspace Indoor Skydiving nabij Charleroi is een hypermoderne loods vlakbij de luchthaven van Charleroi. Het lijk wel wat op een trainingcentrum voor piloten of een geheim NASA-lab, en dat maakt het alleen maar spannender… want kom je er eenmaal binnen, dan blijft die indruk netjes intact. En controlekamer met schermen, mensen in blitse beschermingspakken met helmen op en vooral: de gigantische plexiglazen koker waar de actie plaatsvindt. Want hier ga je in vrije val. In je eentje of met vrienden, gezin of collega’s. Je bevindt je hier in een enorme verticale windtunnel. Na een uitgebreide veiligheidsbriefing en de hulp van ene instructeur mag je het zelf proberen. Zet je schrap: je wordt de hoogte ingeblazen.

Gewichtloos allerlei luchtfiguren kunnen maken, wat eens sensatie. Ready for lift-off? www.airspace.be

© AIRSPACE

© WAVRE AVENTURE

© WAVRE AVENTURE

22

© FTPN - BOSSIROY

“Dinant Aventure is eigenlijk een professioneel team van speleologen en rots- en bergbeklimmers”, steekt Richard van wal.

“We hebben op topmomenten soms tot vijftig begeleiders, want per 15 bezoekers sturen we altijd iemand mee. Onze mensen zijn professionals die op het terrein op drie niveaus een opleiding krijgen. Elke begeleider heeft minstens het eerste niveau achter de rug. Op het hoogste niveau hebben we 12 begeleiders.”

Veiligheid en kwaliteit voert Dinant Aventure al 15 jaar hoog in het vaandel. Intussen heeft het park heel wat trouwe bezoekers die verschillende keren per jaar komen. “Ze zorgen voor mond-tot-mondreclame. Sommige scholen komen al jaren, het zijn zowat vrienden geworden! We breiden ook geregeld ons aanbod uit. In 2015 komt er een nieuwe slinger, de tarzanliaan, waaraan je als een pendule heen en weer slingert. Daardoor blijft het ook voor trouwe bezoekers altijd weer verrassend.”

© DINANT AVENTURE

Tekst: Wieland De Hoon

Voor Dinant Aventure moet je online of telefonisch reserveren, er is geen kassa.

Het park moet weten hoeveel bezoekers er komen om het juiste aantal begeleiders in te kunnen zetten. Individuele bezoekers kunnen aansluiten bij bestaande groepen. Tarieven en reserveringen via www.dinantaventure.be

© DINANT AVENTURE

Nee, Dinant Aventure is géén pretpark. Hightech attracties hoef je in dit avonturenpark niet te verwachten. Maar fun zul je zeker beleven op de rotsen, aan de kabels en op de touwbruggen van deze oude steengroeve. Je persoonlijke grens verleggen ook. It’s all up to you! Coördinator Richard Grebuede legt uit hoe het werkt.

Dinant Aventure is met 18 hectare het grootste avonturenpark van België. Het is ook Natura 2000 geklasseerd beschermd gebied. Naast het avonturenparcours ken je hier ook begeleide wandelingen maken, want de flora op het domein is bijzonder. “Enkele van onze plantensoorten zijn eetbaar, zoals oregano en tijm” vertelt Richard. “We hebben een oriëntatietocht van twee uur in het park, bezoekers moeten een tiental checkpoints vinden en antwoorden op natuurvragen. Buiten het park organiseren we ook nachtdroppings. Je ziet het, voor avontuur is er één adres: Dinant Aventure!

Andere ideeën voor avontuursporten vindt je ook op www.belgie-toerisme.be 23

© WBT - M. VANDER LINDEN

© MIMDO

© olmbelgique.org

© J.F. PIRAUX

Waals-Brabant, de jongste Waalse provincie, biedt nog talrijke verborgen pareltjes. Stuk voor stuk de kennismaking waard.

We kozen er zes bijzonder charmante voor u uit.

Tekst: Guido Elias

1 Verborgen parels in

Ooit was dit een Norbertijnenklooster, nu wonen Libanese maronitische paters in het klooster van Bois Seigneur Isaac, een deelgemeente van Braine l’Alleud. Er ligt een drukke steenweg in de buurt, maar dit klooster en omgeving zijn een oase van rust. Het heiligdom, met abdijmuseum dat je kunt bezoeken, is toegewijd aan het H. Bloed. Aan de abdijpoort starten ook enkele wandelingen. Zo kun je het nabijgelegen Bois du Drape verkennen, een gemengd bos met zeldzame planten en drie vijvers. Hierrond ontdek je een weelderige fauna, diverse insectensoorten en in het seizoen ook veel vlinders. Het bospad eindigt bij de fraaie Hoeve van Bertinchamps. Door de velden wandel je dan terug naar de abdij. www.olmbelgique.org

Je waant je, zeker op zomerse dagen, in het hartje van de Provence in het ingeslapen dorpje Nodebais, deelgemeente van Beauvechain. Enkele rustbanken waar je heerlijk kunt wegdromen, een waterpartij en sierlijke platanen vormen er het lieflijke decor. Onder die platanen kan je met vrienden een partijtje ‘jeu de boules’ spelen. En als je voldoende van dit prachtige uitzicht genoten hebt, sla je de chemin Jacotta in en stap je via de chemin des Soeurs en langs de imposante Ferme d’Agbiermont tot aan la Petite Chapelle, langs het gelijknamige pad. Die kapel is een juweeltje van faience en vertelt het verhaal van Marie Thérèse Gosin die op 5-jarige leeftijd de eerste steen voor de bouw van het kapelletje met haar poppenwagen aanvoerde. www.beauvechain.be

Autre-Église is een deelgemeente van Ramillies, bekend door zijn grote vierkanthoeves. Het dorpje pronkt met een authentieke dorpskern. De pastorie is er vijf keer groter dan het gemeentehuisje, dat postkantoor werd na de fusie van gemeenten en dat er geflankeerd wordt door de kerk en het schooltje. Het fraaie 18de-eeuwse kerkje in gobertangesteen huisvest enkele mooie schilderijen en een gotische doopvont in blauwsteen terwijl de post onder schot wordt gehouden door een vuurmond die de Duitsers achterlieten toen ze in 1918 op de vlucht sloegen. Dat alles zorgt voor een merkwaardig dorpsgezicht, dat herinnert aan lang vervlogen tijden. En bezoek voor je vertrekt aan de overkant van het pleintje Boulangerie Frippiat op nummer 14. Je vindt er de beste kaastaart van Waals-Brabant! www.ramillies.be

Kubistische kunst in kasteeldomein van Ittre

De grotten van de De charme van Chastre Alverman in Folx-les-Caves Chastre is een heerlijk dorp ten zuiden van

Marthe Donas was een Antwerpse die tijdens WO I in Parijs de moderne kunst en het kubisme ontdekte. Ze vestigde zich na haar huwelijk in het prachtige kasteel Bauthier in Ittre waar het Brabantse landschap haar inspireerde voor haar kunstwerken. Ze overleed in 1967. Sinds enkele jaren huisvest de kapel naast het hoofdgebouw een museum gewijd aan haar leven. Naast foto’s, documenten en een video staan haar werken – tekeningen en schilderijen – centraal in deze expositieruimte. Geniet er ook van de prachtige flora in het park van 2 ha dat het kasteel, nu cultureel centrum van de gemeente, omgeeft. Het museum is open op zaterdag- en zondagnamiddag. www.museemarthedonas.be

Folx-les-Caves, deelgemeente van Orp-Jauche, verwierf bekendheid dankzij zijn onderaards gangenlabyrint, grotten die er werden uitgegraven door prehistorische bewoners.

Het uitgestrekte gangenstelsel werd vanaf het einde van de 19de eeuw tot 1975 gebruikt voor het kweken van paddenstoelen. En in de grote zaal vond jaarlijks met Pinksteren, van 1952 tot 1989, jaarlijks een groot onderaards bal plaats.

De grotten werden ook in Vlaanderen (en in Italië!) bekend dankzij een van de populairste jeugdfeuilletons van de BRT (nu VRT): Johan en de Alverman. Die opnames met Frank Aendenboom en Jef Cassiers in de hoofdrollen dateren uit 1965. Nu vinden er boeiende rondleidingen plaats. www.folx-les-caves.com/grottes

2

24

3

4

5

Louvain-la-Neuve. Bij het prachtige Maison Communale kan je vlot parkeren. Ooit bevond zich in de Ferme Rose de zetel van de ridders van Chastre, later werd deze immense herenboerderij eigendom van de familie d’Udekem d’Acoz en nu huisvest ze de gemeentediensten. Hier vertrekken enkele leuke wandelingen door de landelijke omgeving en langs lieflijke riviertjes als de Orne en de Ernage. Via een romantische dreef kom je op het dorpsplein en de kerk.

Door de velden stap je naar in het ingeslapen Cortil-Noirmont met zijn molen en op de terugweg ontdek je enkele tumuli – oude Romeinse grafheuvels – waarvan de kostbare schatten nu tentoon staan in het Brusselse Jubelparkmuseum. Chastre, een idylle!. www.chastre.be

6

© MTHB

Lekkere kaastaart uit Autre-Église

3

© J. BAKKER

Petanque op het dorpspleintje van Nodebais

© www.beertourism.com

De monniken van Bois Seigneur Isaac

1

2

www.beleefwaalsbrabant.be

© MTHB

Waals-Brabant

Voor meer info:

4

6

5 25

E-Biken in de Oostkantons

De Oostkantons, © VENNBAHN.EU

het jongste fietsparadijs

Fietsen in de Oostkantons, het wordt dé trend van 2015.

Het fietsknooppuntennetwerk VeloTour Hoge Venen-Eifel beslaat nu al 850 kilometer aan uitgestippelde fietspaden, waarvan over voormalige spoorwegbeddingen met minimale hoogteverschillen.

Er is voor elk wat wils bij onze Duitstalige buren: rustige vlakke gezinsfietstochtjes of het sportievere werk.

Getrainde kuitspieren hoeven niet om te fietsen in de Oostkantons. Want al ben je hier op het dak van België, nergens vind je een dichter netwerk van elektrische oplaadstations voor elektrische fietsen.

Bovendien hoef je niet eens je eigen exemplaar mee te brengen, want op twintig plaatsen staan je e-bikes gewoon te huur.

E-biken is al lang niet enkel meer voorbehouden aan senioren, want ook gezinnen en jongeren vinden het top. Het leuke is dat je in de Oostkantons overal terecht kunt om een e-bike te huren, dankzij een uitgebreid netwerk van verhuurpunten die je sinds kort de nieuwste generatie elektrische fietsen aanbieden. Comfort en betrouwbaarheid verzekerd, en een bereik van 60 tot 80 kilometer. Fietsen in de prachtige Oostkantons is voor iedereen perfect haalbaar.

Groepen kunnen tot 15 fietsen tegelijk huren.

Verhuurstations en oplaadpunten zijn verbonden aan campings, hotels, musea of recreatiecentra.

De volledige lijst vind je via de gratis brochure “E-BIKE Net” (www.eastbelgium.com). De beste verblijven in de Oostkantons vind je via de eveneens gratis verkrijgbare verblijfsgids.

All-in fietsarrangementen in de Oostkantons worden steeds populairder, want met zijn allen beginnen we deze prachtregio te ontdekken als fietsgebied. Arrangementen voor ‘fietsen zonder bagage’ voor twee tot vier dagen kun je het hele jaar door reserveren. Je kan je verblijf van A tot Z plannen met wisselende hotels en vrijetijdsactiviteiten. In het aanbod zit ook retourtransport naar je startpunt en bagagevervoer. Je kiest uit 16 verschillende wandel- en fietsarrangementen. En waarom zou je niet met een groep vrienden of collega’s naar Oost-België komen voor enkele dagen. Download alvast de gratis brochure “850 km mooiste fietsroutes” en info over fietsarrangementen via www.eastbelgium.be/tourist-shop 26

Prijsbeest: de Vennbahn, een fietslint van 125 km Van het Duitse Aachen naar het Luxemburgse Troisvierges slingert de voormalige spoorweg de Vennbahn zich als een kronkelend fietslint doorheen de bossen en venen. Een paradijs voor fietsers: de Vennbahn werd verkozen als dé Europese fietsroute van het jaar 2014.

Met haar 125 kilometer is het ook één van de langste fietsroutes van Europa. Ze verbindt drie regio’s met drie landen doorheen prachtige natuurlandschappen als de Hoge Venen en het Ourtal. Door het lage stijgingspercentage, de uitstekende infrastructuur en bewegwijzering is het een ideale voor het hele gezin.

Tijd dus om de route zelf eens uit te proberen.

Vanaf het Aachense station Rothe Erde fietsen we over de Vennbahn gestaag kilometerslang zachtjes omhoog door de hagenlandschappen tot we bij Raeren de Belgische grens bereiken.

Af en toe passeren we oude stationnetjes met afgedankte locomotieven, wat zorgt voor een extra ‘spoorweggevoel’. We snuiven de geurige sparrenlucht diep in onze longen terwijl we hoge Venen naderen. Am Grünem Kloster is een prachtige omgeving om te picknicken en verder gaat het door open veenlandschappen richting Waimes en Bütgenbach. Zin om de

route in twee keer af te leggen? De vele gezellige hotelletjes en pensions in deze streek, telkens op een boogscheut van de Vennbahn, ontvangen je met open armen.

Wij laten ons met plezier verleiden door het fraaie Bütgenbacher Hof… en zijn heerlijke sauna. Het volgende stadje op de Vennbahn is Sankt-Vith waar we het heimatmuseum ‘Zwischen Venn und Schneifel’ bezoeken: je vindt er alles over de geschiedenis van deze ooit belangrijke Vennbahn die in 1885 door Pruisen werd aangelegd. Door de prachtige Ourvallei bij Lommersweiler – het tweede landschappelijke hoogtepunt van de route – en het gezellige Eifelstadje Burg-Reuland met zijn middeleeuwse burcht, naderen we de Luxemburgse grens. Nog een paar kilometer en we slingeren de heuvel af naar het station van Troisvierges in het mooie keteldal van de Our. Hup, onze fietsen de trein op en we sporen via Luik terug naar ons vertrekpunt Aachen. Een behoorlijk lange treinreis, dat wel. Vooraf een taxi laten reserveren via een arrangement in Troisvierges kan ook: dan sta je na amper een uurtje alweer bij je auto in Aachen. Alles over de Vennbahn via www.vennbahn.eu

© EASTBELGIUM.COM

Fiets zonder bagage is méér fun

© VENNBAHN.EU

De Eifel-Ardennen vormen een prachtige natuurlijke regio langs weerszijden van de Belgisch-Duitse grens. Er werden tot nu toe al 18 verschillende routes uitgezet, variërend in lengte van 14 tot 89 km en van makkelijk tot behoorlijk zwaar. Op de oude spoorbeddingen is het lekker licht trappen waarbij je toch van de mooiste landschappen geniet. Maar gemakkelijk is ook een rondje rijden rond één van de vele meren in de streek, zoals de Gileppe (route 5) , het stuwmeer van Eupen (route 1) , het meer van Bütgenbach (route 11) of rondom de Olefstausee in Duitsland (route 13).

Uitdagender wordt het wanneer je de heuvels erbij neemt zoals rond Manderfeld (route 17) of de Ourvallei. Kers op de taart is de toer van de Hoge Venen (route 9), 89 km genieten (en zweten!) op het dak van België. Geen gps bij?

Bij de lokale toerismebureaus in Burg-Reuland, Bütgenbach, Malmédy en Sankt-Vith kan je er een huren (liefst vooraf reserveren).

© VENNBAHN.EU

Tekst: Wieland De Hoon

Meer info:

www.eastbelgium.com www.wallonie-toerisme.be

Wat valt er verder te ontdekken?

Naast al het natuurschoon hoef je je ook op recreatief vlak niet te vervelen in de Oostkantons.

Enkele tips uit het vuistje over wat er allemaal te beleven valt.

• RailBike www.railbike.be • Meer van Bütgenbach – sport- en recreatiecentrum Worriken www.worriken.be • Burchtruïne Burg-Reuland www.reuland-ouren.be • Zwischen Venn und Schneifel museum www.zvs.be • Malmundarium – het toeristische hart van Malmedy www.malmundarium.be • Burcht en pottenbakkerijmuseum Raeren www.toepfereimuseum.org • Hamrokerij Montenauer www.montenauer.com • Blauwsteenmijn van Recht www.schieferstollen-recht.be 27

©LANDALGREENPARKS

Slapen in paard van Troje - LUXEMBURG -

Kidsproof kasteel - NAMEN -

Logeren bij de beren - NAMEN -

Adres voor Ardense waterratten - HENEGOUWEN -

Weinig woningen zijn zo familie-minded gebouwd als deze vakantiewoning in Malmédy. De halfronde vorm van de living biedt niet alleen een weids uitzicht, maar nodigt ook uit tot familiebijeenkomsten rond de centrale open haard. Ruimtelijkheid keert overal terug, zelfs in de familiekamer met vier bedden. Alle kamers, vier in totaal (voor 10 personen), beschikken over een eigen luxueuze badkamer. Levensgenieters, jong en oud, komen hier volop aan hun trekken. In de sauna op de kelderverdieping bijvoorbeeld, of in de naastgelegen speelkamer met tafelvoetbal en pingpongtafel. Om even af te koelen. Dat kan ook als je een wandeling maakt naar de boerderijbrouwerij in het vlakbij gelegen dorp Bellevaux.

Geen room maar een huis met een view.

De tuin van Le Rimamir komt uit in de Amblève. Weinigen kunnen weerstaan aan de imposante houten tuintafel uit één stuk en vaste barbecue. De kleintjes leven zich intussen uit in de aanpalende speeltuin. Le Rimamir werd minimalistisch ingericht, met strakke gashaard en ultramoderne keuken, en vijf slaapkamers met eigen badkamer.

Absolute must is de avontuurlijke wandeling van de Ninglinspo die op enkele kilometers van het vakantiehuis begint. De rotsblok- en boomstambruggetjes over de bergstroom dagen klein en groot uit. Ook de grotten van Remouchamps vormen een mooi familieuitstapje, net als het wildpark Forestia.

Slapen in een Trojaans paard, dat maak je niet alle dagen mee. Maar het kan wel, in de tuin van B&B La Balade des Gnomes, een sprookjesachtige bed and breakfast in de bossen van Heyd, een gehucht van het bekende Durbuy. Het houten paard is toegankelijk via een loopbrug en biedt plaats aan een gezin van vier, met een dubbel bed en twee kinderbedden. Het middeleeuwse interieur doet het hart van Harry Potter-fans ongetwijfeld sneller slaan. En onvergetelijk voor de allerkleinsten, maar wellicht ook voor papa, is de ‘cockpit’ in het hoofd van het paard, dat je kunt doen bewegen: spannend! In de omgeving van Durbuy zijn de familiemogelijkheden legio met Durbuy Adventure (kajak, quad, enz.) .

Zo hebben wij ons een weekendje Ardennen altijd voorgesteld. Een oprijlaan met ontzagwekkende bomen, een kasteel dat we voor even onze thuis mogen noemen, een gezellige open haard, wandelschoenen her en der, jachttrofeeën, enz. Al denk je bij dat laatste wellicht aan iets anders dan wat in Château de la Poste hangt. Speels design met een knipoog in dit kasteel dat ook catert voor kinderen.

Apart, net zoals de zadelvormige krukjes rond de enorme vuurschaal op het terras. Château de la Poste telt 42 budgetvriendelijke kamers (en verscheidene familiekamers), maar ook een boomhut en twee jagerstenten op 42 ha. Er is enorm veel te doen op het domein zelf, van vtt tot een luchtdoop.

Niet meer wild van een familieweekend?

Willy en Marlene brengen daar ongetwijfeld verandering in. Deze twee bruine beren in het Domein van de Grotten van Han verwelkomen je graag als buren voor een nacht of twee. De rustieke pelsjagerhut ligt naast hun verblijf.

Ze biedt plaats aan twaalf avonturiers, die er niet voor terugdeinzen de nacht door te brengen op een veldbed en in een slaapzak.

Bij aankomst kun je na sluitingsuur een privéwandeling te maken door het hart van het Wildpark. Daarna wacht een familiale barbecue, raclette of steengrillmaaltijd. Daags nadien hoef je niet ver te zoeken naar de ideale familie-uitstap: het 250 ha grote domein én de grotten liggen op je te wachten.

Ook waterratten komen in de Ardennen aan hun trekken. In het Land van de meren, les Lacs de l’Eau d’Heure, is er zelfs geen ontsnappen aan. Van watersport outdoor (zeilen, waterski, duiken, surfen, enz.), tot waterpret indoor (vernieuwd aquacenter met binnen- en buitenzwembad, spray-park en grote glijbaan, gloednieuw wellnesscentrum sinds mei 2015). Aan familievertier is hier gewoon geen gebrek, met ook nog een indoor speeltuin, lasergame, bike park en een paardenmanege. De vakantieparken aan de oevers bieden eveneens keuze te over, met de lichte en ruime watervilla’s van Golden Lakes Village of familiebungalows in Landal Green Parks. Kortom: herbronnen met de hele familie!

www.lerimamir.be, www.ardennes-etape.be http://forestia.be

www.labaladedesgnomes.be

www.chateaudelaposte.be

www.grotte-de-han.be

www.ardennen-vakantievillas.be www.landal.be www.lacsdeleaudheure.be

© P. SCHYNS - SOFAM

© ARDENNES ETAPE

© ARDENNES ETAPE © ARDENNES ETAPE

© FTLB - P. WILLEMS

Met de voeten in de AmblEve - LUIK -

© ARDENNES ETAPE

Rond open haard in Malmédy - LUIK -

www.ardennes-etape.be (referentie 104475-02)

28

©LANDALGREENPARKS

Tekst: Sarah De Beuckelaer

© DOMAINE DES GROTTES DE HAN

© CHATEAU DE LA POSTE - T. DURANT

Zomer of winter, de Ardennen zijn één grote buitenspeeltuin.

Voor jong en oud. Want een onverwachte ontmoeting met een hert brengt in elk van ons de avonturier weer naar boven. Volgende adresjes zijn ideaal als uitvalsbasis, voor het gezin of met de hele familie.

© DOMAINE DES GROTTES DE HAN

‘en famille’

© CHATEAU DE LA POSTE

DE ARDENNEN

Andere logeeradresjes of gezinsactiviteiten op

www.belgie-toerisme.be

Beren 29

© WBT - D. SAMYN

Waalse waterpret Waterpret in Wallonië hoeft zich niet te beperken tot kanogeklungel op de Ourthe, Semois of Lesse. Wie zich wil verfrissen kan een duik nemen in een gerenoveerde steengroeve, een hengel uitslaan, pootje baden in een ondergrondse rivier of zich op een heuse amfibieboot wagen.

De hele regio is dooraderd met grote en kleine stromen.

Genoeg waterplezier dus om zowel solovliegers als complete gezinnen op hun veeleisende wenken te bedienen.

Vlakbij Doornik ligt Aqua Tournai te schitteren.

Geen standaard indoor waterpretpark, wel een voormalige steengroeve gepromoveerd tot vrijetijdspark. Goed voor maar liefst 20 natuurhectaren waarvan 17 met water gevuld zijn. Met zwembad en glijbanen en een heerlijk meer waar volop gevist kan worden. ’s Zomers kun je hier waterfietsen en wordt er langs de oevers gepicknickt.

Mag het wat minder zijn, dan is een klein maar fijn huurbootje misschien wel je ding. Bovendien vaar je elektrisch en dus geheel geluidloos. Kwestie van ten volle van de omringende fauna en flora te kunnen genieten. Een vaarbrevet heb je er ook al niet voor nodig. Zo’n electrobootje laat zich immers met een hendel besturen. Tijd zat dus om Dinant van op het water te bewonderen.

Lesse Kayaks, Place Baudouin Ier, 2, 5500 Anseremme, 082/22.43.97, € 40 per uur www.lessekayaks.be

Aqua Tournai, Jean-Baptiste Moens 8, 7500 Tournai, 069/89.02.20, www.tournai.be

© AQUA TOURNAI - L. FERRAND RAKOONS.COM

© MT OURTHE ET AISNE - C. MOTTET

Riveo, Rue Haute 4, 6990 Hotton, 084/41.35.71, www.riveo.be

Dobberen op de Maas

Vakkundig onderduiken Kenners menen dat de Grotten van Hotton ‘s lands mooiste zijn. Dit betoverende circuit van onderaardse heuvels ontstond dankzij een ondergrondse rivier die vandaag nog steeds klatert. De grotten staan geklasseerd als 'Uitzonderlijk Natuurerfgoed van Wallonië’ en werden door Michelin met twee sterren bedeeld.

Samen met een gids kun je je een weg banen door deze mysterieuze ondergrondse pracht. Je passeert reuzengalerijen, diepe putten en hoort voortdurend de grommende stroom.

Grotten van Hotton, Chemin du Speleo Club 1, 6990 Hotton sur Ourthe, 084/46.60.46, www.grottesdehotton.be

Eilandhoppen Op de Maas vind je tal van eilanden. Het ene nog kleiner dan het andere. Alleen kun je die onbewoonde eilandjes helaas meestal slechts van op de oevers aanschouwen. Behalve in Yvoir! Hier ligt misschien wel ’s lands enigste toeristische eiland te pronken, alleen per boot bereikbaar vanaf midden april tot eind september. Na dat verkwikkende minitochtje arriveer je op een geklasseerde ministek die ook bezocht wordt door broedende zwanen en ganzen. Aan de andere kant van het eiland mag er dan weer volop genoten worden. De kleintjes komen tijd te kort in het plonsbad terwijl de groteren zich neervleien op een handdoek in het gras. Zand komt er hier niet aan te pas. En schijnt de zon te fel dan kun je een electrisch bootje huren, wat kayakken of opteren voor verfrissend watergefiets.

Ile d'Yvoir, 082/61.18.67, www.iledyvoir.com

Zin in meer waterplezier?

Op www.brusselsbywater.be vind je een overzicht van

alle waterfestiviteiten in de hoofdstad.

www.wallonie-toerisme.be voorziet je van nog meer inspirerende watersuggesties.

© ILE D'YVOIR

De gediplomeerde gidsen van Riviercentrum Riveo leren je de kneepjes van het visvak. Zo kun je er bijvoorbeeld leren vliegvissen. Of schrijf je je liever in voor vissen bij zonsopgang of zonsondergang? Gegarandeerd memorabel.

Wil je je kroost wat visliefde bijbrengen, opteer dan voor rivierkreeft vissen. Dat kan vanaf 5 jaar!

Steengroeve wordt waterpretpark

© DINANT EVASION

© MT OURTHE ET AISNE - C. MOTTET

Leer vissen!

De meren van l’Eau d’Heure vormen het grootste merengebied van België. Goed voor 600 hectare meren, 600 hectare bossen, 600 hectare weiden en 70 kilometer oevers. Vijf van die immense meren zijn bestemd voor diverse watersporten. Actievelingen komen hier hengelen, schaven hun duiktalenten bij in het duikcentrum of hangen rond op het strand, met strandpaviljoen, om wat te kajakken, zeilen, surfen of waterfietsen. En mag het écht snel gaan, dan reserveer je een jetski of doe je al waterskiënd je ding. Bekomen kan in de bewaakte zwemzone. Als het weer tegen valt, dan brengt het Aquacenter soelaas.

Goed voor 7.500 m² indoor waterpret. Genre waterkanonnen, reuzenjacuzzi en glijbaanvertier.

De Meren van l'Eau d'Heure, Centre d'Accueil de la Plate Taille, Route de la Plate Taille 99, 6440 Boussu-Lez-Walcourt, 071/50.92.92, www.lacsdeleaudheure.be

Tekst: Sophie Allegaert

30

Zoveel meer dan een meer

31

Danielle Goeyens is een fervent aanhangster van streekgerechten: “Ik groeide in deze streek op, maar ik kon ook veel reizen. Pas dan ontdek je hoe rijk aan gastronomische topproducten onze eigen regio eigenlijk is”.

Kwaliteitslabel voor mooiste

Waalse dorpjes

Geïnspireerd door 'Les Plus Beaux Villages de France' werd in 1994 een vzw opgericht die de mooiste landelijke plekjes in Wallonië – stille getuigen van de geschiedenis van de streek en de vakkennis van de ambachtslui – bekroont met een kwaliteitsmerk. Twintig jaar later pronken 24 Waalse dorpjes met het label 'Les Plus Beaux Villages de Wallonie'.

Tekst: Miet Waes

Kookles

Het tegen een heuvelflank gelegen Fagnolle is een prachtig voorbeeld van lintbebouwing. Boerderijen en arbeiderswoningen, volledig opgetrokken in kalk- en leisteen, zijn sinds de 18de eeuw onveranderd gebleven. Markeringen op het plein voor het dorpscafé zijn stille getuigen

32

Soulme

Weg van alle drukte en midden de natuur ligt Soulme met amper een zestigtal huizen rond de kerk. Woningen en hoeves van kalksteen of bezet met traditionele muurkalk dateren hoofdzakelijk uit de 18de eeuw. In het dal aan de voet van het dorp kronkelt de rivier l'Hermeton met op haar oevers de prachtige gerestaureerde molens.

Het ontdekken waard: •D e kerk met zijn 11de eeuwse Romaanse toren en de doopvont, •h et kerkhof er rond met een verbindingsweg naar de pastorie, • de hoeve 'Ferme des Moines', • de oude molen met zijn broodoven.

En ze vervolgt: “Ik ben geen avantgarde kok. Wat ik bied is de pure terroirkeuken, zoveel mogelijk gebaseerd op producten van de eigen boerderij, zoals kalfsvlees, parelhoen en yoghurt. Andere grondstoffen komen van lokale producenten, ik kies bewust voor goede dingen uit eigen streek.

Die hebben veel smaak en ik heb een uitstekend contact met die mensen, we kennen elkaar en zij weten wat ik wil. En nog: producten van dichtbij, dat is toch ook goed voor het milieu?

Vierves-sur-Viroin

Iets groter is Vierves-sur-Viroin, tegen een helling gebouwd in het schitterend natuurpark Viroin-Hermeton. Een dorp met steile straatjes en steegjes en vele traditionele woningen waarvan de oudste uit de 17de eeuw dateert. Blikvanger is het prestigieuze kasteel van de Heren van Hamal in klassieke bouwstijl. Met carnaval komt dit dorp in volle actie.

Je moet daar inderdaad wat moeite voor doen, eieren bij de ene, melk, kaas en hoeveboter bij de andere, groenten nog ergens anders.

Lokale bieren van kleine biologische brouwerijen moet je meestal ter plekke gaan afhalen, want in de supermarkt vind je die niet.

Maar het is het allemaal waard”.

Het ontdekken waard: • De oude pastorie • het kasteel • een oude overdekte wasplaats • de Sint-Rufinus en Sint-Valeriuskerk (1788) met haar kunstschat • het indrukwekkend praalgraf van de Heren van Vierves • het oude stationsgebouw

© D. HUIJBRECHTS

Danielle: “Kooklessen zijn duidelijk in, ik heb vraag van individuele gasten, van groepen en ganse families. Bedrijven zien kooklessen als een goede oefening in teambuilding, ik kreeg al de kaderleden van een bekende multinational over de vloer”.

Chocolade In haar keuken gebruikt Danielle chocolade en ander zoets van haar vriendin Maude Thirot. Die maakt, samen met haar man, ambachtelijke pralines en andere chocoladecreaties, zoals chocopasta.

Die worden gebruikt in de keuken van Danielle, maar je kan bij Maude ook een chocoladeworkshop van ongeveer anderhalf uur volgen, Danielle zal dat graag

voor jou of je groep organiseren. Daarbij kom je niet alleen alles te weten over chocoladebewerking, je gaat eigenhandig aan de slag met pralinevormen en de beste chocolade. En na de workshop neem je de eigengemaakte pralines en chocoladecreaties mee naar huis. Als ze voordien al niet op zijn, natuurlijk. www.ferme-chateau-laneffe.com www.chocolaterie-vanlieffs.be

Andere ideeën voor kookworkshops met logeermogelijkheden vindt je op

www.marmitonetpolochon.be www.beauxvillages.be www.laplaceverte.be

© D. HUIJBRECHTS

Fagnolle

Het ontdekken waard: • De ruïnes van een middeleeuws kasteel, • het baljuwhuis uit de 16de eeuw, • een hospitaalhoeve uit de 17de eeuw, • het washuis, • de offersteen en zijn vindplaats, • de Sint-Martinus en Sint-Jacob van Compostellakerk met zijn oude kerkhofmuur.

Danielle serveert haar gasten een uitgebreid ontbijt, en een menu dat gebaseerd is op eigen bereidingen zoals paté en eendenlever, en regionale producten. De gasten laten zich dat duidelijk smaken, en als vanzelf kwam de vraag naar kooklessen.

© D. HUIJBRECHTS

Je ontdekt ze bij toeval tijdens een fietstocht of een wandeling, maar je kan ze ook gericht gaan opzoeken. In de Provincie Namen – met 12 van deze 24 dorpjes in haar Land van de Valleien– biedt een arrangement in samenwerking met Chambres d'hôtes 'La Place Verte' de kans om drie van deze dorpjes met een lokale gids te bezoeken.

van de traditionele balspelen die er in ere gehouden worden.

Nadruk op streekproducten

© D. HUIJBRECHTS

De criteria om deze eretitel te krijgen zijn nochtans niet min: Het dorp moet een landelijk karakter uitstralen en minstens één beschermd monument bezitten. De ongeschonden dorpskern moet over een waardevol architecturaal en urbanistisch patrimonium beschikken. Bovendien moet het een 'levendig' dorp zijn met een actief verenigingsleven, dat door concrete acties hun dorpspatrimonium herwaardeert.

Tekst: Henri Wynants

© LA PHOTO POSTALE - C. COLLET

© M. ROSSIGNOL

© LA PHOTO POSTALE - C. COLLET

op het kasteel

De schitterende 17de eeuwse kasteelboerderij ‘Château-Ferme de Laneffe’ ligt midden in de regio Entre-Sambre-et-Meuse, op enkele kilometers van Les Lacs de l’Eau d’Heure. Daar biedt Danielle gastenkamers en -verblijven aan, met een totale logiescapaciteit van 50 bedden. Er zijn banket- en vergaderzalen, en bijzondere faciliteiten voor liefhebbers van paardensport. Kinderen beleven er dé vakantie van hun leven met de dieren op de boerderij.

33

© K. DE BAERDEMAEKER

© K. DE BAERDEMAEKER

De natuur in

Ik word verwacht in het dorpje Roy, een deelgemeente van Marche-en-Famenne, te midden het heuvellandschap van de meest zuidelijke en ook meest groene provincie van ons Belgenlandje. Reeds meer dan vijfendertig jaar houdt Edmond Buron er paarden. Een twintigtal. Ongeacht het seizoen trekt hij er met kleine groepjes ruiters op uit. Ook sneeuw en winterkoude houdt hem niet tegen om van op de paardenrug te genieten van de ongerepte bosrijke omgeving die hij na al die jaren beter kent als zijn eigen binnenzak. We hebben een tweedaagse tocht voor de boeg. De paardjes staan reeds gezadeld op het binnenplein opgetuigd in Western stijl. Edmond houdt van zijn dieren. Terwijl hij de laatste aanpassingen uitvoert spreekt hij ze met genegenheid toe.

Voor mij wordt het Gaston. Een beigekleurige ruin die de paardenman, net als de zadels, als veulen van Amerika had laten overkomen.

‘Een paardje van goud’ wordt me verzekerd.

Gaston laat zich gewillig aaien en kijkt me met

34

De spitse toren van de dorpskerk verdwijnt stilaan uit het zicht. Het ritmische gekletter van de hoeven weerklinkt op de geplaveide weg. Nog voor even en dan duiken we voor een etmaal het bos in en ruilen we het asfalt en de bewoonde wereld voor bosnimfen en aardewegels.

Ondanks de kalenderlente reeds een hele poos een feit is lijkt de natuur nog steeds in wintermodus. De bladknoppen zijn miniem en zelfs de vroege lentebloeiers geven alsnog verstek. Toch imponeert het natuurschoon ook in dit sobere winterkleed en golven aan de einder de heuvelruggen zich onder de ochtendnevel als een Chinees schaduwspel.

Tijd voor een galopje. We zetten één voor één aan, elk op zijn eigen ritme. Ik spoor Gaston aan en geef hem vrije teugel. Hij heeft er duidelijk zin in en rent uitgelaten met zijn snuit in de wind.

Rita volgt, Olga’s lange grijze manen wapperen in een ritmische cadans. Ook Moise en Aline zetten aan en minutenlang stuiven we in een lange kolonne over het ruiterpad.

© K. DE BAERDEMAEKER

Tekst en foto’s : Kat de Baerdemaeker

aan met een zachte blik. Het is liefde op het eerste gezicht. Ik hijs me in het zadel en voel meteen dat het klikt. Het dier reageert alert op mijn hulpen maar blijft toch rustig en beheerst.

We zijn vertrekkensklaar. Edmond met paard Aline nemen de kop, op de voet gevolgd door Olga met Rita. Moise, een tienjarige ruin met een vitaal doch opgewekt temperament heeft mijn reisgenote Elke in het zadel.

© K. DE BAERDEMAEKER

Naar aanleiding van een nagelnieuwe repertoriumgids voor paard en ruiter uitgegeven door de Belgische provincie Luxemburg, steeg onze reporter in het zadel om te genieten van een tweedaagse rit langsheen de wondermooie natuur van deze authentieke Ardeense provincie.

© K. DE BAERDEMAEKER

De natuur in galop Op de heuvel geniet ik van het ongerepte groene uitzicht over de vallei van Marche.

Ik was haast vergeten hoe mooi de natuur bij onze zuiderburen is en laat de zuivere zuurstofrijke lucht vrijelijk naar binnen stromen. ‘Niet alleen hier in de streek rond Marche en Roche zijn er massa’s ruiterpaden, over de ganse provincie Luxemburg zijn de mogelijkheden voor ruiterwandelingen en meerdaagse trektochten te paard eindeloos,’ weet Rita Dupont te vertellen.

Zelf gepassioneerd ruiter en werkzaam bij de toeristische Dienst van Belgisch Luxemburg, bundelde ze recent meer dan tachtig adressen verspreid over de provincie waar ruiters, al dan niet met een eigen paard, terecht kunnen.

Het resultaat is ‘Le Galop au Naturel’, een handig gidsje met manèges en logeeradressen waar naar hartenlust en in alle vrijheid de paardensport kan worden beoefend.

We houden halt aan de Chapelle Sint-Thibaut voor een korte lunch. Helaas is het wat gaan miezeren en verhindert een wazige regensluier het verbluffende uitzicht over de vallei van de Ourthe en de dorpen Marcourt et Marcouray.

Honderden meters lager snijdt de rivier zich een grillige baan door de vallei. De regen blijkt van korte duur. Terug in het zadel houdt het gedruppel het voor gezien en het blijft het droog voor de rest van de tocht.

We meanderen tussen de boomstronken en dalen door het bos af naar de Ourthe. Met hoogteverschillen van zo’n zevenhonderd meter spaart Raymond paard noch ruiter. Mijn paardje gedraagt zich echter voorbeeldig en daalt voorzichtig, doch met vaste voet, de steile boshellingen af. Ook de andere paarden zijn gewillig en trotseren het met momenten hachelijke parcours zonder kapsones. Zoveel is duidelijk dat deze paarden goed werden aangeleerd en met lange dagtochten zijn vertrouwd. Na een verfrissend bad in de rivier lonkt de eindmeet.

Omdat het winterse weer het nog niet toelaat om de tenten op te slaan, overnachten we samen met de paardjes onder de kerktoren van Halleux.

De dieren in de wei, wijzelf in gastenkamers met uitzicht op, wel te verstaan.

Tijdens de nacht hoorde ik vanuit mijn bedstee een uil weerklinken uit het bos. Een geluid als uit een sprookje. Ondanks de vermoeidheid van de vorige dag ontwaak ik bij ochtendgloren fit en monter. Vanuit het raam tekenen de silhouetten van de paarden zich af tegen het licht van de opgaande zon. Een idyllisch plaatje. Ik schiet me in mijn kleren en ga naar ze toe. Rita is al in de weer met de paardendekens en maakt de zadels in gereedheid. Dikke dauwdruppels kleven aan het verse malse gras. De paardjes staan nog wat te suffen. Na een lange winter op stal te hebben gestaan hebben ze zich de ganse nacht te goed kunnen doen aan het heerlijke verse groen.

Na een gezellig en stevig ontbijt kunnen we er weer helemaal tegenaan.

We zetten aan. Na enkele honderden meters bereiken we reeds het bos. Een smal pad leidt door het dichte loof langsheen de oevers van een klaterend riviertje.

Worstjes op het vuur Gewapend met een stafkaart en goedgevulde zadeltassen met proviand kan ons niets ontberen. Op een prachtig plekje aan de oevers van een beekje houden we tegen het middaguur halt voor een picknick. Elke sprokkelt dode takjes voor een houtvuurtje dat Rita met kennis van zaken in een mum van tijd weet op aan te wakkeren. Ikzelf prik de Ardeense worsten op een takje.

Geen sinecure om de dingen in het vuur te houden zonder ze zwart te blakeren.

Het opzet slaagt en met de paardjes op de achtergrond genieten we als echte cowgirls volop van onze geïmproviseerde wildernisbarbecue.

Tegen de avond komen we moe maar voldaan aan in Roy. We worden met gehinnik heugelijk begroet.

Le Luxembourg belge BELGISCH LUXEMBURG - BELGIAN LUXEMBOURG

Praktische info ‘Cercle equestre ‘Aya’: Eigenaar Edmond organiseert zowel korte tochten voor alle niveau’s, alsook stages, dagtochten of meerdaagse trektochten met overnachting in de omgeving. Chemin des Bacs 3, 6900 Roy – 084/32 27 35 www.cercleaya.com Logeren: gastenkamers Chanteloup te Halleux.

Deze eenvoudig ingerichte B&B in een gemoderniseerde hoeve biedt mogelijkheid om met paarden te overnachten. Op aanvraag verzorgt gastvrouw Therèse die een catering service voor o.m. scholen runt, de avondmaaltijd. www.chanteloup.be

De Natuur in Galop Deze handige gids, een initiatief van de toeristische Federatie van Belgisch Luxemburg, is een must voor de recreatieve ruiter. Met meer dan tachtig adressen van manèges, B&B’s en gites waar ruiters vergezeld van paarden terecht kunnen. Om deze gids te verkrijgen volstaat het een mailtje te sturen naar horse@ftlb.be De aanvraag kan ook telefonisch 084/220 949.

Meer info op www.arden-nature.be

LE GALOP AU NATUREL DE NATUUR IN GALOP NATURAL GALLOPING

www.luxembourg-tourisme.be

35

© C. CARDON

© OT ATH - J. FLAMENT

Knoop het goed in je wielen!

De lente kan niet snel genoeg beginnen in Picardisch Wallonië. Sinds de herfst heeft dit westelijke deel van Henegouwen een fietsroutenetwerk met liefst 1600 kilometer aan fietsvriendelijke paden. Daarmee trekt de landschappelijk erg gevarieerde regio resoluut de kaart van de zachte en duurzame recreatie.

36

Het is dankzij het nieuwe fietsroutenetwerk van Picardisch Wallonië dat ik ontdek hoe ontspannend dit soort ‘tijdverlies’ is. Vanuit Geraardsbergen sluit het netwerk naadloos aan op de reeds jaren ingeburgerde Vlaamse fietsroutenetwerken. La Wallonie Picarde –of kortweg WaPi—is de toeristische regio in het westen van Henegouwen. Het is een streek die zich uitstrekt van Doornik over Aat tot Edingen. Naast de kunststad Doornik zijn andere toeristische toppers de valleien van Dender en Schelde en de natuurparken van het Pays des Collines en Plaines de l’Escaut.

En dat is nu dus allemaal comfortabel toegankelijk per fiets.

De stille oever van de Dender voert ons door de groene natuur naar Aat. In het vernieuwde Maison des Géants leren we dat reuzen al in de middeleeuwen regelmatig door de stad gedragen worden. Tijdens processies beeldden ze Bijbelse taferelen uit. Het volk was immers ongeletterd en de reuzen waren imposant: dat werkte. Vandaag is de Ducasse van Aat, die uit de processie groeide, vooral een enorm volksfeest in augustus. Leuk is dat je in het museum zelf onder de rok van zo’n reus kunt kruipen om hem (proberen) op te heffen. Wie het gevaarte op kan tillen met schouders en hoofd, draagt 130 kilo. En voor een held die dat ook nog een uur lang al dansend door de stad kan, zouden de meisjes van Aat in de rij staan.

Meteen over de taalgrens valt onze mond al van verbazing open in Lessen. Daar baadt het Hôpital Notre Dame à la Rose pootje in de Dender. Sinds de 13de eeuw, want toen werd dit klooster gesticht als opvangplaats voor zieken en armen. Tot 1980 zou het een door de zusters gerund ziekenhuis blijven. Sinds 2000 is het gerestaureerd en is het een ronduit verbluffende plek om te bezoeken. Nonnetjes houden niet zo van nieuwlichterij, dus is er enorm veel bewaard van de originele ziekenzalen, medische instrumenten, maar ook van de originele architectuur en van de enorme collectie kunst. Een audiogids of tablet maakt van een bezoek een totaalbeleving.

Poeier in de kuiten Jammer, maar onze kracht zit niet in onze armen maar in de benen. En maar best ook.

We richten ons kompas immers naar het Pays des Collines. Daar maakt het vlakke Denderland plaats voor prachtige golvende plattelandswegen. En dan heb je maar beter poeier in de kuiten. De zwaarste beproeving is een forse knik van 14%. Boven op die oprisping krijgen we wel een uitmuntend panorama op het heuvelland. Nu we er over nadenken: het is al een hele tijd geleden dat we een auto zagen. De routes zijn dus goed uitgekiend en het wegdek bolt bovendien uitstekend.

De vermoeidheid ebt weer weg in de gezapige afdaling naar Ellezelles. In dat dorp doen nogal wat legendes over heksen de ronde en dat wordt er graag levendig gehouden. Onder andere met een jaarlijkse heksensabbat en met een kunstige kerkmuur vol met heksen, trollen en andere figuren. Eén zo’n heks roert met een grote lepel in een dampende ketel.

Die laat ik aan me voorbij gaan. Liever nestel ik me in de nabijgelegen dorpsherberg met een schuimende Quintine. Dat plaatselijke bier werd genoemd naar een heks. 8% lees ik op het etiket. Twee zo’n biertjes en de klim van 14% is helemaal verteerd.

Wapi à vélo

© C. CARDON

Het regionale fietsknooppuntennetwerk bedekt het volledige grondgebied van Picardisch Wallonië: goed voor 1.600 kilometer aan verkeersvrije of –luwe fietswegen. Na de Hoge Venen is dit nog maar de tweede Waalse regio die een knooppuntennetwerk uitbouwt. Het sluit aan op de fietsnetwerken van de Vlaamse Ardennen en Leiestreek; ook de bewegwijzering is op dezelfde leest geschoeid. Behalve in het Pays des Collines zijn de meeste routes vlak (onder andere rivier- en kanaaldijken). Handig is ook dat je op elk bordje een QR-code kunt scannen (met een smartphone). Die code gidst je naar de website wapinature.be, waar je relevante info over het netwerk en praktische adressen kunt vinden. © F. VAUBAN

Tekst: Gunter Hauspie

Reuzen bij de Dender

© FTPH - C. CARPENTIER

Nieuw fietsroutenetwerk in Henegouwen

Waarom overvalt mij altijd zo’n ontspannen gevoel zodra ik met de fiets de taalgrens oversteek? Is het de afwezigheid van ribbelstroken langs de Dender? Of zijn het de oude sluizen en ijzeren ophaalbruggen die er niet te tellen zijn? Of we nog snel over willen, vraagt de brugwachter bij zo’n stalen oudje. Euh non, stamelen we. Vervolgens laat de stoere bink met de hand de slagboom neer en begint als een gek aan een vliegwiel te draaien. Dat spektakel willen we niet missen. Het koppel op het Nederlandse jacht Onze Droom, voor wie de man zich in het zweet draait, slaat met even veel plezier vanaf het dek de brugwachter gade.

Nog eerder dan de slagboom goed en wel weer omhoog is, zit de brugwachter al op zijn mountainbike naar de volgende ophaalbrug te snellen. Zevenhonderd meter verderop.

Ontspannend tijdverlies

www.visitwapi.be www.wapinature.be 37

stationnetje ’s Morgens in de vroegte staan we in het stationnetje van Angleur, welgeteld 3 minuten nadat we in Luik opgestapt zijn. Vanavond nemen we de trein terug vanuit Nessonvaux.

Tussendoor genieten we van een flinke dagtocht door de vallei van de Vesder, langs een prachtig maar soms kuitenbijtend stukje GR 573.

© L. VERDEGEM

EM © L. VERDEG

EM © L. VERDEG

In een klein

© L. VERDEGEM

Tekst en foto’s: Luc Verdegem Dit artikel verscheen eerder in Op Weg, het blad van Grote Routepaden.

De natuur wint altijd

In Waals-Brabant kan je bijvoorbeeld van het station van Waver naar het stationnetje van La Roche (bij Court-Saint-Etienne) wandelen, dwars door een golvend lappendeken van bossen en weidse landbouwplateaus (22 km, via GR 121).

In Henegouwen kan je GR 129 volgen van Lobbes tot Beignée (20 km), langs de verrassende cultuur en natuur van Tudinië (Thuin).

In Luxemburg liggen er op GR 571 twee dagtochten te wachten door de vallei van de Salm, van Trois-Ponts naar Vielsalm (19 km) en van Vielsalm naar Gouvy (15 km).

Maar dat was voor de komst van de zinkfabrieken die de streek tot diep in de 20ste eeuw vergiftigden. De verontreinigde gebieden, zoals bij Angleur en Prayon, zijn er nog altijd, maar zoals we tijdens de tocht kunnen vaststellen herovert de natuur langzaam maar zeker haar rechten. Het symbool voor het immense aanpassingsvermogen van fauna en flora is het frêle zinkviooltje. Ondertussen heeft ook de industrie zich herpakt. In de vallei zien we nog altijd verschillende fabriekscomplexen en zelfs een indrukwekkende steengroeve liggen, maar gelukkig zonder de immense vervuiling van vroeger.

© L. VERDEGEM

Nog meer treinwandeltochten

© L. VERDEGEM

Victor Hugo schreef over de vallei van de Vesder dat ze “de prachtigste vallei ter wereld is, soms een ravijn, dikwijls een tuin, altijd een paradijs”. Nochtans lag de vallei toen al een paar eeuwen bezaaid met metaalsmelterijen en –walserijen, die gebruik maakten van de waterkracht van de rivier. Resten van dat preindustriële verleden komen we tegen bij de ‘Maca’ (een oude, mechanische aandrijving van een smederij) in Basse Henne en het merkwaardige kasteeltje La Fenderie bij Trooz.

Bedevaart, oorlog en mineraalwater De wit-rode tekens van GR 573 tonen ons feilloos de mooiste en markantste plekken van de vallei. Langs een calvarieweg, die al in 1771 op de Ferrariskaart aangeduid stond, bereiken we de kapel en basiliek van Chèvremont. De plek is al van oudsher een bedevaartsoord, maar de populariteit piekte in het begin van de 20ste eeuw. In 1923 kwamen hier op één dag – voor de kroning van een levensgroot Mariabeeld – 40 000 mensen naar boven. Een tiental jaren later moest Chèvremont echter buigen voor de concurrentie van het 15 km verder gelegen Banneux.

Door de strategische ligging vlakbij het Fort van Chaudfontaine werden de basiliek en het klooster van Chèvremont in beide wereldoorlogen grondig gebombardeerd. De kapel wist als bij wonder aan de vernielingen te ontsnappen. Het Fort zelf explodeerde bij het begin van WO I door een Duitse gelukstreffer in het kruitmagazijn. Resultaat: 70 doden in één klap. Ze rusten op het militaire kerkhofje vlak bij de ingang.

Wat een contrast met de huizenhoge stapels blauwe en rode flessenbakken op de terreinen van mineraalwaterproducent Chaudfontaine.

Mis vooral niet de smeedijzeren trapgang naar het afgeschafte stationnetje, vereeuwigd in één van Paul Delvaux's schilderijen, en de achter het opvallende sourceOrama gebouw verscholen warmwaterbronnen van het vroegere Grand Hôtel des Bains.

De duivel te slim af Ons pad blijft intussen op en af lopen als een jojo. Boven op een heuvelkam lopen we onder de merkwaardige Pont du Diable door.

Niemand lijkt het hoe, waarom en wanneer van deze poort naar de Vesdervallei te kennen.

Er is alleen een legende die vertelt dat op een dag de doorgang ingestort was zodat de bewoners van de achterliggende streek niet meer in de vallei raakten. De duivel bood aan om de brug in één nacht terug op te bouwen, uiteraard in ruil voor de ziel van het eerste wezen dat onder de nieuwe brug zou passeren.

De rest van het verhaal laten we u graag zelf ontdekken... De duivel heeft zich alleszins niet meer laten zien, ook niet aan ons.

Intussen wandelen we Nessonvaux binnen.

Een schildering op een spoorbrugje vertelt dat het via GR 5 van hier nog 1550 km is tot Nice.

Gelukkig is het voor ons nog slechts enkele honderden meters tot het stationnetje.

Meer ideeën om te fietsen of te wandelen van station tot station vind je op

www.belgianrail.be onder de rubriek “B-Dagtrips & vrije tijd” en de afdeling “Groene Halte van station tot station”.

In Namen kan je zelfs vijf dagen de sporen, de Maas en de Lesse volgen: Namen-LustinDinant-Gendron-Beauraing-Gedinne (120 km langs GR 126).

Nog meer dagtochten van station naar station vind je op www.lumaj.be > trein.

38

39

‘Brussel heeft twee wereldwonderen: de Grote Markt en het panorama van de Kruidtuin.’

Dit citaat van Victor Hugo schetst meteen het belang van dit park aan de rand van het stadscentrum. In de orangerie, bekend om zijn koepel, is de Botanique ondergebracht, een van de beroemdste concertzalen van België.

De Kruidtuin zag het levenslicht in 1826, toen de eerste botanische tuin van de hoofdstad moest wijken voor de uitbreiding van de Koninklijke Bibliotheek. Hier rondlopen is dus ook een beetje wandelen door het verleden.

Naar aanleiding van de Wereldtentoonstelling in 1958 legde de Brusselse landschapsarchitect René Péchère de Kruidtuin opnieuw aan, deze keer als openbare stadstuin waarin het heerlijk kuieren is. Rond de vijver vind je onder andere buxus, bloeiende heesters, een stervormig rozenperk, tal van exoten en natuurlijk de iris, het symbool van de stad.

Kruidtuin, toegang via de Koningsstraat, SintLazaruslaan, Ginestestraat en Kruidtuinlaan.

Metro: Simonis Elisabeth.

De Tuinen van de Bloemist

De mooiste parken en tuinen

_ Het geheime plekje van Leopold II

© WBT - J.P. REMY

De Tuinen van de Bloemist zijn een verborgen pareltje dat deel uitmaakt van de Koninklijke Parken in Laken.

Koning Leopold II kocht het stuk groen ter uitbreiding van zijn Stuyvenbergdomein. De vorst vroeg aan landschapsarchitect Emile Lainé om een siertuin aan te leggen en wilde met de bloemen de koninklijke vertrekken opfleuren. In 1900 was de aanleg voltooid en kwamen de bloemisten en tuiniers van Leopold hier wonen. De tand des tijds spaarde de Tuinen echter niet.

De Brusselse dienst Leefmilieu nam het park over en startte met een grootschalig renovatieproject. Een groot deel van het park is bebost in de vorm van een halve maan en scheidt zo de Tuinen van de stad. Het centrale pad neemt bezoekers mee op een wandeling door de tijd, want je passeert de meest gecultiveerde tuinen, unieke acacia’s met kronkelige stammen, hulststruiken van meer dan honderd jaar oud en prachtige collecties camelia’s. Vanop het ‘balkon’, het hoogste punt van het park, heb je een fenomenaal panoramisch uitzicht dat reikt van de Onze-Lieve-Vrouwkerk van Laken tot het Justitiepaleis. Hier vinden ook regelmatig rondleidingen en workshops rond ecologisch tuinieren plaats.

Tuinen van de Bloemist, toegang via de Sobieskilaan en de Witte Acacialaan in Laken. Metro: Stuyvenberg.

is groener dan je denkt

© WBT - J.P. REMY

Misschien wist je het nog niet, maar Brussel is een van de groenste hoofdsteden van Europa. Daarvoor zorgen tal van tuinen, bossen en parken. Echte oases van rust in het centrum, die soms verstopt zitten achter kantoorgebouwen of huizenrijen. Ontdek er vier tijdens je volgende citytrip!

Brussel

© WBT - R. DE LA RIVA

De Kruidtuin of Botanique _ Een tuin ouder dan België!

Tekst: Johan Lambrechts/All Write

40

de Kensington Gardens in Londen. GrootBrittannië schonk het aan de Belgische oorlogswezen na de eerste wereldoorlog.

Dat was niet naar de smaak van drie Duitse soldaten die er op een avond tijdens de tweede wereldoorlog langs liepen. Nog steeds kun je in de borst van Peter Pan de gaten vinden die hun drie kogels er hebben achtergelaten. De Grote Pollepel is een authentiek bovengronds waterbekken dat vroeger de stadsfonteinen bevoorraadde.

En onder een heuveltje ligt ook een ijskelder verscholen, waarin het ijs werd bewaard dat uit de vijvers van Elsene werd aangevoerd. Je kunt je bezoek afsluiten met een drankje op het relaxte, hippe terras van de neoklassieke orangerie. INFO: Egmontpark, tussen Wolstraat – Grote Hertstraat – Waterloolaan – Egmontpaleis in Brussel. Metro: Louiza.

Het heuvelende Ter Kamerenbos is eigenlijk geen bos maar een stadspark. Het is liefst 124 hectare groot en een natuurlijke uitloper van het Zoniënwoud. Van het nerveuze stadsleven is hier geen spoor te bekennen.

Het noordelijk gelegen deel is vooral bebost en biedt bezoekers Engelse grasparken, 19de-eeuwse gebouwen, een natuurlijk ravijn en een pittoreske kunstmatige rotsbrug. In het zuidelijke deel is het heerlijk verpozen op de vijver met een waterval. Met een roeibootje vaar je naar het eilandje in het midden, waar het trendy restaurant Chalet Robinson verscholen ligt tussen het groen.

© WBT - X. CLAES

Een stadspark is een vlucht uit de hectische wereld van alledag. Het prachtige Egmontpark vormt een 1,5 hectare grote groene buffer in een wijk die eigenlijk nauwelijks groen kent.

Een eiland van rust omringd door gebouwen.

Vlak achter het torenhoge The Hotel en recht tegenover het begin van de Louizalaan ligt deze discrete en verborgen plek, waar je de stilte proeft als je de poort binnenstapt. Na een dagje shoppen bijvoorbeeld, want ook de luxueuze boetieks van de Zavel liggen op wandelafstand. Het park in Engelse landschapsstijl is een ode aan de verbeelding.

Echt druk is het hier nooit: een perfecte plek dus om je kinderen op het gazon te laten spelen tussen wintergroene eiken, terwijl je zelf even de standbeeldjes bekijkt. Dat van Peter Pan bijvoorbeeld, een bronzen kopie van het beeld van Sir Georges Frampton in

Je geniet er in alle rust van een hapje en drankje. Kinderen halen hun hart op tijdens een ritje met een pony van de manege, terwijl de iets oudere kroost zich vermaakt op rollerskates. In het Ter Kamerenbos kun je ook fietsen huren om zelf op verkenning te gaan. Tijdens de weekends wordt het park trouwens gedeeltelijk autovrij gemaakt voor wandelaars, fietsers en rolschaatsers.

Ter Kamerenbos, toegang via de Louizalaan, de Waterloosesteenweg, de Franklin Rooseveltlaan en de Terhulpensesteenweg.

Tram: 94, halte Legrand.

© WBT - X. CLAES

Ter Kamerenbos _ Bootje varen en skaten

Egmontpark _ Verborgen tuin aan de luxueuze Louizalaan

Meer info vind je op

www.brussels-gardens.be www.visitbrussels.be www.belgie-toerisme.be 41

© WBT - J.P. REMY

s

© WBT - J.P. REMY

© WBT - P. LERMUSIAUX

Tussen Namen en Dinant heeft de Maas een diepe, fotogenieke vallei uitgesleten. Een paradijs voor fietsers en wandelaars, maar ook voor wijnboeren en fruittelers, want vruchten zijn precies als mensen: ze houden van de zon en een mooi uitzicht op de rivier.

© VM.BE - O. ROMMEL

De f

© D. VAN TRICHT

Tekst: Rutger van den Hoofdakker

k

brouwerijen

an de Maa

v

Fietsen langs

Fietsen en bier proeven zijn mijn twee favoriete hobby’s.

Dus ik besloot een 700 km lange route uit te stippelen langs 35 brouwerijen en daar een boek over te schrijven.

m aa

tige s i u r

Na een pittige klim bereik ik het landelijk dorpje Falmignoul. Tijd voor een beloning.

Ik geniet van de rijkdom van de Belgische biersoorten die brouwerij Caracole biedt.

In het assortiment zitten o.a. de Troublette (witbier), Saxo (blond), Caracole (amber) en de Nostradamus (zwaar bruin bier). De brouwerij werd in 1990 begonnen door Mr. Debras die een brouwersingenieur is en Mr. Tonglet die een gespecialiseerde bierwinkel had. Het werd een succes. Er wordt nu jaarlijks circa 1500 hectoliter in koperen houtverwarmde ketels gebrouwen.

© WBT - J.P. REMY

Zo heeft elke gepassioneerde brouwer wel zijn eigen verhaal te vertellen. Het fietsen is ook heerlijk. Wie zegt dat fietsen en bier drinken niet samen gaan.

Als je je eigen grenzen respecteert, wacht je veel moois. Ik geniet van het fietsen met al mijn zintuigen. Op weg naar Brasserie des Fagnes fiets ik vrijwel zonder hoogteverschil en zonder auto’s over een voormalige spoorweg naar Brasserie des Fagnes in Couvin.

Recent is er een zesde biersoort aan het gamma toegevoegd. Een deel wordt gebrouwen in de micro-brouwerij. Ook staan er diverse kuipen en andere museumstukken tentoon gesteld. Ik vraag om een proefplankje en laat me de lunch met streekproducten (kaas met bier bereid) goed smaken. Dit is genieten van het goede leven in al zijn facetten.

Informatie Meer lezen over mijn fietsbierreis? Het 200 pagina’s tellende boek “Fietsen langs brouwerijen” (uitgeverij Elmar) is enkel nog te bestellen via mijn website. www.rutgersreizen.nl Een lijst van de brouwerijen in Wallonië en in Brussel vindt u op www.belgie-toerisme.be 42

Rivieren zijn goudaders die je moet bewaken.

De citadels van Namen en Dinant zijn al duizend jaar op post. Honderd meter lager bracht niet alleen de scheepvaart geld op. De vallei bood ook het ideale microklimaat voor de wijnbouw en de fruitteelt. Dat is vandaag nog meer het geval dan toen. Fiets RAVeL 2 langs de Maas en hou onderweg drie fruitige pauzes.

Wépion:

aardbeien

Tussen Namen en Wépion kijken villa’s uit de belle époque, vaak met torentjes, uit op de Maas. Het personeelshuisje van zo’n villa herbergt het Musée de la Fraise.

Tot circa 1960 was Wépion de onbetwiste aardbeienhoofdstad. Negen op tien inwoners hadden struikjes staan. Door de stijgende grondprijzen verspreidden de telers zich over de heuvels en de buurgemeenten. Jean-Louis Berlemont werkt nog in Wépion. Wat zijn aardbeien uniek maakt? ‘We laten ze helemaal uitrijpen aan de struik en plukken ’s morgens, voor de warmte. Een helling op het oosten is ideaal, omdat de dauw er snel opdroogt.’ La Criée de Wépion, de veiling, werkt ’s avonds om de aardbeien de volgende ochtend al in de winkel te krijgen en is te bezoeken in juni. www.museedelafraise.eu en www.crieeauxfraises.be

Lustin:

wijn

In Profondeville beschrijft de Maas een scherpe meander. Steek de brug over en je ontdekt een kleine wijngaard. Château Bon Baron huist in de prachtige villa tegen de heuvel en won al veel prijzen met zijn wijnen op basis van traditionele druivensoorten.

Proef vooral de rode acolon en de witte pinot blanc. In 2011 plantte Jeanette van der Steen in Dinant langs de Maas een wijngaard van 15 hectare. ‘De druiven rijpen er in ideale omstandigheden’, zegt ze. ‘Het gesteente in de bodem zorgt voor mineraliteit, de rivier weerkaatst de UV-stralen en er waait altijd een briesje.’ De wijnteelt langs de Maas is even oud als de citadels van Namen en Dinant en maakt nu een comeback. Ook het Château de Bioul en Domaine Ry d’Argent produceren uitstekende wijnen. Jeanette organiseert in de zomer picknicks in de wijngaard. Haar wijnen kopen kan als je vooraf belt of in de streekproductenwinkel D’Ici in Naninne.

Dinant:

kersen, appels en honing

De boomgaarden van Vergers et Ruchers Mosans liggen in de heuvels boven Dinant.

Naast appels, peren, kweeperen en cassis groeien er ook kersen, een teelt die je vaak langs rivieren terugvindt. Naast de boomgaard staan de bijenkorven. Dat levert de huisgemaakte sapjes en honing op die je van maandag tot zaterdag in de winkel kan kopen.

Samen met een lekker stuk fruit natuurlijk. www.vrm.be

www.chateaubonbaron.be en www.d-ici.be

Aan tafel!

Trek in aardbeien of een wijntje van Château Bon Baron bij je maal?

© WBT - B. BOCCARA

Voor Dinant volg ik de meanderende beek de Leffe in een prachtige vallei. De Leffe is in het buitenland één van de bekendste Belgische bieren. De paters van de abdij hebben het commercieel aangepakt door in 1952 Leffe Bruin te ontwikkelen en dat aan de huidige AB Inbev brouwerij te verkopen.

“Regelmatig kloppen er mensen aan die de brouwerij willen zien”, vertelt één van de geestelijken. Nu is er in Dinant het Maison Leffe waar je van alles te weten komt over het brouwen. Verplichte stop onderweg en natuurlijk neem ik de tijd voor de Citadelle en de grot La Merveilleuse. De link met bier is snel gelegd. Bier bestaat voor meer dan 90 procent uit water en vele brouwers maken gebruik van water uit oerbronnen.

© BRASSERIE DU BOCQ

© WBT - J.L. FLEMAL

Tekst: Gert Corremans

Namen: Maison des Desserts bereidt sinds drie generaties aardbeiengebak volgens het familierecept. Rue Haute Marcelle 17, www.maison-des-desserts.be Lustin: Tafelen met een spectaculair uitzicht op de Maas, vlakbij Château Bon Baron.

Rue du Belvedère 1, www.lafeteaupalais.be Dinant: Streekgebonden keuken, tuinterras aan het water.

Rue Georges Cousot 3, www.jardindefiorine.be 43