Herberg voor zoekende mensen

Gerrit Jan en Annemieke Bouwman delen hun leven en het evangelie met zoekende mensen die de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella lopen. “We willen het evangelie uitleven, waarbij Jezus ons voorbeeld is.”

Jaarlijks lopen 300 tot 400 duizend mensen de Camino de Santiago – de beroemde roomskatholieke pelgrimsroute naar Santiago de Compostella – of een gedeelte daarvan. De pelgrims komen uit alle delen van de wereld en hun motieven zijn heel verschillend. Sommigen lopen de route uit religieuze overwegingen, anderen zoeken de sportieve uitdaging of zijn op zoek naar zingeving.

De meeste pelgrims beginnen hun reis in SaintJean-Pied-de-Port aan de Franse kant van de Pyreneeën en lopen via de steden Pamplona, Estella, Logroño, Burgos en León. Onderweg wordt geslapen in herbergen die zich langs de gehele route bevinden.

Een van die herbergen met de naam Oasis Trails wordt gerund door christenen. Oprichter Marijn Burkunk zag dit in 1999 als een mooie plek om de liefde en waarheid van Jezus te delen onder de pelgrims die op zoek zijn naar een doel voor hun leven.

Gerrit Jan en Annemieke Bouwman

Delen

“Wij hebben hier vijfentwintig slaapplekken, en gemiddeld ontvangen we vierduizend gasten per jaar,” vertelt Annemieke. “De meeste pelgrims starten hun wandeling in Saint-Jean-Pied-de-Port en komen op de vijfde of zesde dag in ons dorp aan. Ze zitten vaak in een emotioneel proces van keuzes maken en door pijn en weerstand heen gaan. Als we hen welkom heten of helpen met het dragen van hun rugzak raakt hen dat al.”

Gerrit Jan: “Het mooie van de camino is dat je allerlei soorten mensen ziet, het is echt een dwarsdoorsnede van de wereldbevolking. Dan heb je een ambulancerijder uit Italië, een directeur uit Frankrijk en een kunstenaar uit Zwitserland aan één tafel zitten. Een maaltijd verbroedert en uiterlijke dingen vallen weg. Ze delen eenzelfde ervaring en vragen elkaar: waar kom je vandaan, waarom loop je de camino? Ook ons vragen ze waarom wij hier zijn. Je komt zo heel makkelijk tot een gesprek waarin je iets kunt delen over Jezus.

Allemaal hebben ze hun eigen reden om de camino te lopen. Sommigen lopen - geïnspireerd door de film The Way - met de as van een overledene en strooien dat uit over de camino. Jonge Spanjaarden lopen de camino soms omdat

Wegwijzer

Momenteel wordt de herberg die zich bevindt tussen Pamplona en Logroño, gerund door Gerrit Jan en Annemieke Bouwman. In 2016 vestigden zij zich met hun vier kinderen in Spanje nadat ze er een roeping van God voor hadden gekregen. Gerrit Jan: “Hiervoor hebben we in Australië gewerkt op een boerderij die eigendom was van een christelijke vrouw. Er kwamen veel jonge backpackers een aantal maanden per jaar werken. We werkten samen en deelden ons leven met hen. Annemieke en ik merkten dat dat steeds meer onze passie werd en dat we daardoor minder aansluiting hadden bij het oorspronkelijke doel van het werk.

We hebben er veel voor gebeden en beiden kregen we Spanje in onze gedachten. Omdat we zeker wilden weten dat God dat van ons vroeg, hebben we samen met onze kinderen om een teken gebeden. Niet lang daarna ontdekten we op een huis midden in de ‘bush’ een wegwijzer waarop werd verwezen naar een herberg aan de Camino de Santiago 17.721 kilometer verderop. We moesten huilen en lachen tegelijk, en we wisten: dit is serieus!” Gerrit Jan en Annemieke kwamen in contact met Oasis Trails, draaiden een paar maanden mee in de herberg en namen uiteindelijk het beheer over. Samen met een team van vrijwilligers vormen ze een gemeenschap waarin ze pelgrims gastvrij ontvangen.

Je komt heel makkelijk tot een gesprek waarin je iets kunt delen over Jezus

HONDERDDUIZENDEN PELGRIMS De traditie van de bedevaart naar Santiago de Compostella begon vanaf het jaar 814 toen het graf van de apostel Jakobus er zou zijn ontdekt en daaraan allerlei wonderen werden toegeschreven. In de eeuwen daarna nam het aantal pelgrims steeds meer toe en na een tijdelijke inzinking in de negentiende eeuw is de route in onze tijd populairder dan ooit. In 2019 bereikten 347.578 pelgrims het einddoel Santiago de Compostella. Een nog grotere groep mensen liep - om uiteenlopende redenen - een beperkt deel van de route.

De meeste pelgrims komen uit Italië en Duitsland. Amerikanen en Koreanen zijn de sterkst groeiende nationaliteiten. In 2004 kwamen er 18 Koreanen in Santiago aan. In 2019 waren dat er maar liefst 8.224. In 2004 bereikten 2.028 pelgrims uit de VS Santiago, in 2019 waren dat er 20.652.

het goed staat op hun cv. Slechts een enkele pelgrim is gelovig katholiek en loopt de camino om een ‘compostella’, een aflaat te krijgen. Zoals een meisje uit Polen dat het vagevuur voor haar vader wilde verminderen. ‘Maar wie gaat dat dan voor mij doen?’ vroeg ze zich vertwijfeld af. Op een liefdevolle manier hebben we haar uitgelegd wat echte, Bijbelse vergeving betekent.”

Meditatie

Elke avond wordt er in een voormalig stalgebouw een zogeheten ‘Jezusmeditatie’ gehouden, waarvoor de reizigers worden uitgenodigd. Annemieke: “We hebben overal kussens liggen en met elkaar zitten we in stilte op de grond terwijl er zachte muziek speelt en ik af en toe een Bijbelvers lees. Je ziet sommige mensen al gelijk in een bepaalde yogahouding gaan zitten, daarom nemen we wel de leiding omdat een meditatie ook een andere lading kan hebben. In een gebed aan het begin nodig ik de Heilige Geest uit. Soms zie je dan mensen opstaan en weglopen, maar velen blijven ook zitten.

We merken dat mensen geraakt worden. Zoals een vrouw die vanaf het begin van de meditatie zat te snikken. God gaf mij die avond Psalm 139 te lezen, waaronder dit gedeelte: Waar kan ik Uw Geest ontgaan, waar Uw aangezicht ontvluchten? Al steeg ik op naar de hemel, U bent daar; of legde ik mij neer in de hel, zie, U bent daar. Nam ik vleugels van de dageraad, woonde ik aan het einde van de zee, ook daar zou Uw hand mij leiden en Uw rechterhand mij vasthouden. Na afloop van de meditatie lieten we een sleutel rondgaan. Dat is een oude, zware sleutel van de staldeur en wie deze in handen had, mocht iets vertellen. Toen de vrouw de sleutel kreeg vertelde ze dat ze alles had opgezegd, haar baan en haar huis, omdat ze een complete verandering wilde in haar leven. Ze was slachtoffer van misbruik in de kerk en wilde daarom van kerk en geloof niets meer weten. Maar ze ervoer: waar ik ook heenga, overal kom ik God tegen. ‘En nu lees jij ook nog eens deze tekst!’ zei ze huilend.

Het is belangrijk om over het evangelie te vertellen maar het gaat er ook om hoe je dat uitleeft

Bewogen door Gods liefde ben ik naar haar toe gegaan: ‘Mag ik voor je bidden en mag ik mijn hand op je leggen?’ Terwijl ik voor haar bad, ging ze hard huilen, echt keihard; het was tot ver buiten de stal hoorbaar. Na wat wel tien minuten leek, werd ze stil en keek op: ‘Ik voel me een ander mens, ik voel me licht en bevrijd!’ Het was prachtig om te zien hoe de Heilige Geest hier aan het werk was.”

Gerrit Jan: “Dit soort dingen maken we vaker mee, maar het zijn momentopnames. Een dag lang deel je je leven met deze mensen, daarna trekken ze verder. We willen de reizigers veel meer meegeven, we willen ze discipelen. Om die reden hebben we met behulp van giften een oud klooster gekocht, een kilometer hier vandaan. Daar willen we een spirituele gemeenschap vormen, en ons leven delen. Het is belangrijk om over het evangelie te vertellen maar het gaat er ook om hoe je dat uitleeft.

Wie wil, kan straks in het klooster een aantal maanden bij ons komen wonen en met ons meewerken. Zo heeft een jonge man uit Frankrijk een tijdje bij ons gewoond. Hij kwam als pelgrim en zei heel openhartig: ‘Ik ben op zoek naar de man Jezus, maar met de kerk heb ik niks.’ Na een goed gesprek hierover ging hij de volgende dag verder met zijn reis. Maar na een paar maanden kwam hij terug en heeft een tijdje in onze geloofsgemeenschap geleefd. Terwijl we samenwerkten, spraken we over het geloof en kon hij zijn vragen stellen. Hij is in die periode tot geloof gekomen en gedoopt. Nu woont er een discipel van Jezus in Frankrijk. En naast hem hebben we vorig jaar nog vier mensen mogen dopen.”

Uitleven

Voor die leefgemeenschap zijn vrijwilligers onontbeerlijk - Geestvervulde christenen die bereid zijn om over hun geloof te vertellen. Sommigen komen een aantal maanden, anderen drie weken. Annemieke: “Met elkaar vervullen we alle taken. Er is iemand die jou als pelgrim incheckt, iemand die je een voetenbad geeft, iemand die kookt, iemand die naast je zit en met je praat, iemand die de meditatie leidt. Met al die korte momenten willen we het evangelie uitleven, waarbij Jezus in alles ons voorbeeld is.” Gerrit Jan: “Elke dag beginnen we samen met ‘carpet time’ (tapijttijd), in aanbidding. We vragen God of Hij ons wil vullen met wat we die dag nodig hebben. We willen het niet uit eigen kracht doen en we weten ook niet wie er gaan komen. God wel. We moedigen de vrijwilligers aan dat ze ook hun eigen stille tijd houden, want je kunt niet uitdelen als je niet zelf hebt ontvangen.” •

AFLAAT Sommige pelgrims lopen de route naar Santiago de Compostella om een zogenaamde aflaat te verdienen. Volgens dit bijgeloof kun je kwijtschelding van zonden verdienen, voor jezelf of voor een overledene. Een aflaat kan gedeeltelijk of volledig zijn.

In het jaar 1122 besloot de toenmalige paus dat aan pelgrims die in een jubileumjaar de route lopen, een volledige aflaat wordt verleend. Een jaar waarin de zogenoemde feestdag van Jakobus (25 juli) op een zondag valt, geldt als een jubileumjaar. Het jaar 2021 was zo’n jubileumjaar. Vanwege de coronamaatregelen is dit jubileumjaar verlengd tot en met eind 2022.

MYSTERY GUEST ZOEKT KERK

Hoe gastvrij is de kerk in Nederland? Dat hoopt Alpha Nederland uit te zoeken met Project Mystery Guest.

Dit voorjaar kunnen kerken ontdekken hoe gastvrij zij zijn en welke groeikansen er liggen. Alpha Nederland geeft kerken de kans om door een mystery guest bezocht te worden die onafhankelijk vaststelt hoe gastvrij hij of zij wordt ontvangen.

Dorine Sommer, projectleider Project Mystery Guest vanuit Alpha Nederland: “Gastvrijheid is een van de belangrijkste waarden van de kerk. Als Alpha Nederland zien we altijd kansen voor de kerk en denken we graag samen met kerkleiders na over belangrijke vragen als: ‘Hoe zet ik missie op de eerste plaats in mijn kerk?’ en ‘Hoe kan ik mijn kerkdienst laagdrempeliger maken voor gasten?’ Project Mystery Guest is een laagdrempelige manier voor kerken en parochies om aan de slag te gaan met het thema gastvrijheid.”

Kerkleiders en voorgangers kunnen hun gemeente of kerk aanmelden via alphanederland.org/mystery-guest. De mystery guests bezoeken onaangekondigd een dienst of viering en geven hun ervaringen op het gebied van gastvrijheid door aan Alpha Nederland.

KOMEN GEZINNEN WEER TERUG IN DE KERK?

Xpeditie360 – het online platform voor gezinnen - signaleert dat in veel kerken de gezinnen zich sinds de coronapandemie minder betrokken voelen.

Twee jaar lang zijn veel gezinnen niet of slechts af en toe naar de kerk geweest. Met je kinderen een onlinedienst kijken was een uitdaging. Wat heeft dit met ze gedaan? Pakken ze de regelmatige kerkgang weer op nu de kerk weer open is?

Veel ouders geven aan dat ze in de afgelopen twee jaar geen ondersteuning van de kerk hebben ervaren. Zeker, er zijn kerken die in deze periode goede dingen hebben gedaan die wel voor verbinding zorgden. We moeten echter constateren dat kinderen in veel gemeenten geen prioriteit hadden en hun rol passief was. In de onlinediensten was niet altijd plaats voor kinderen of alleen een paar minuten aan het begin. Toen de kerken tussentijds open konden, werd niet overal het kinderwerk weer opgestart.

Maar ook gezinnen zelf lieten het afweten. De allerjongste kinderen in het gezin zijn te jong om zich te herinneren wat kerk is en de oudste kinderen roepen dat ze niet meer naar de kerk willen. De ouders zelf voelen zich losgeweekt van de kerk en de drempel om de draad weer op te pakken is hoog. Ze stellen zich regelmatig de vraag wat ze belangrijk vinden aan de kerk en of ze de regelmatige kerkgang nog willen. Ze zijn er niet uit en stellen de keuze nog even uit.

Wat ga je doen als kerk? Blaas je het kinderwerk nieuw leven in en maak je weer een rooster voor het kindermoment in de dienst? Met andere woorden, blijf je op dezelfde voet doorgaan? Of neem je de inzichten die we de afgelopen twee jaar hebben opgedaan serieus?

Dit is een deel van het artikel dat Xpeditie360 hierover schreef. Verder lezen: www.xpeditie360. nl/inspiratie

SAMEN BOUWEN AAN DE WERKPLAATS VAN DE HEILIGE GEEST

De voorbereidingen voor de Pinksterconferentie 2022 zijn in volle gang. Duizenden mensen komen weer kamperen en deelnemen, maar de uitdagingen voor Opwekking zijn enorm. We nodigen iedereen die de Pinksterconferentie een warm hart toedraagt uit om met ons ‘mee te bouwen’.

De 52ste Pinksterconferentie van Opwekking vindt na twee jaar corona weer plaats op het terrein van Walibi Holland, in Biddinghuizen. We zien ernaar uit om met duizenden mensen, van alle leeftijden en achtergronden, Jezus te aanbidden op die plek die zo bijzonder is geworden voor ons allemaal.

We noemen de Pinksterconferentie vaak de ‘werkplek van de Heilige Geest’. Dat hebben duizenden mensen ook ervaren in al die jaren. Levens zijn voorgoed veranderd, mensen zijn aangeraakt en genezen, want Opwekking begint met een aanraking van God.

KOSTEN

Over de kosten die met het organiseren van zo’n groot evenement gepaard gaan zijn we altijd heel transparant. We trekken op in geloof en elk jaar zien we de financiële voorziening als een teken van God om weer te gaan bouwen voor het daaropvolgende jaar. Dat doen we ook dit jaar.

De evenementensector heeft door corona twee jaar stilgelegen en mede daardoor zijn de kosten voor huur en verhuur met gemiddeld 20 procent gestegen. In combinatie met hogere huurtarieven voor de Walibiterreinen en algemene kostenstijgingen zorgt dit voor een enorme uitdaging. In het slechtste scenario kan het collectedoel oplopen tot maar liefst 1,6 miljoen euro. Omdat we nu al, in de aanloop naar de conferentie, moeten voldoen aan afspraken met leveranciers kunnen we dit bedrag niet alleen in de collectes tijdens de conferentie ophalen. Daarom vragen we je vrijmoedig om in actie te komen en te geven.

WAT KUN JIJ DOEN?

• KOM! Meld je aan voor de Pinksterconferentie, met je gezin je vrienden of je gemeente. Hoe meer mensen de conferentie bezoeken, hoe lager het collectedoel wordt. • GEEF! Word Vriend van Opwekking en geef je tijd, gebed en/of financiële bijdrage • DOE! Zet een toffe crowdfunding op voor

Opwekking! En laat het ons weten.

Als Vriend van Opwekking ontvang je gratis ons Opwekking Magazine en krijg je toegang tot onze online database met preken en seminars. We houden je op de hoogte van onze activiteiten en wat ons bezighoudt en sturen je regelmatig mailings met nieuws en gebedspunten. En natuurlijk zien we je graag bij onze evenementen!

GELOOF

Opwekking is een geloofswerk en dat is niet veranderd. God is Jahweh Jireh – onze Voorziener (Genesis 22:14). We verwachten alles van Hem en juist daarom willen we, ook midden in een tijd van onzekerheid en onduidelijkheid, in geloof deze 52ste Pinksterconferentie voor en met Nederland organiseren. Een werkplek van de Heilige Geest , een plek van eenheid over kerkmuren heen, een plek voor vreugde, recht, herstel en liefde. En: een plek waar God mensen aanraakt! •

Bezoek onze website en lees meer over deze campagne en de stand van zaken: www.opwekking.nl/steun