22 minute read
Opwekking Nieuws
DE PINKSTERCONFERENTIE KOMT NAAR JE TOE!
Bij de voorbereidingen van de Pinksterconferentie hebben we breed ingestoken: zowel op een evenement met daggasten op het Walibi-terrein, als een digitale conferentie. De laatste maanden hebben we nauw contact met de veiligheidsregio en Walibi onderhouden, en helaas blijkt het vanwege de coronamaatregelen niet mogelijk om een conferentie op het Walibi-terrein te organiseren. Hoewel we natuurlijk enorm uitzagen naar een conferentie op onze vertrouwde plek, zijn we ook bijzonder dankbaar voor de mogelijkheden die de digitale Pinksterconferentie biedt. We zijn volop bezig met een prachtig digitaal programma voor alle leeftijden, dat je gewoon vanuit je eigen huis kunt volgen. Zo komt de Pinksterconferentie naar je toe! Om de sfeer van de Pinksterconferentie thuis te beleven, hebben we een speciale thuisbox ontwikkeld met alles wat je nodig hebt om het feest mee te vieren: programma, avondmaalscupjes, het conferentiemagazine en andere leuke Opwekking items. Vanaf 1 maart kun je de box bestellen via www.ikganaaropwekking.nl. En wil je graag samen met anderen Pinksteren vieren? Kijk dan snel onder ‘Lokale pinkstervuurtjes’.
Tijdens het Opwekking Worship Weekend kun je niet alleen de nieuwe Opwekkingsliederen zingen en God aanbidden; je leert er ook veel op muziekgebied. Volg een workshop aanbidding door Sifra en Jafeth Bekx (InSalvation) of een workshop voor toetsenisten door Henny Mugge. Tanja van Schuylenburg en Andy Stuijfzand verzorgen een workshop ritme (voor drummers en bassisten) en er is een workshop ‘gezond zingen’ door Talitha Nawijn. Bij het organiseren van het Worship Weekend houden we natuurlijk rekening met de coronamaatregelen. Vandaar dat we hebben moeten besluiten het weekend dit jaar niet op De Betteld te organiseren, maar als online event op zaterdag 19 maart. Een geweldige kans, want je kunt thuis met je eigen bas, drum of toetsen aan de workshops deelnemen. En op zaterdagavond kun je een uniek aanbiddingsconcert bijwonen waarbij we samen de nieuwe Opwekkingsliederen zingen. Natuurlijk kun je dat ook samen met een gezinslid of vriend of vriendin beleven! Meer info: www.opwekkingworshipweekend.nl.
EXTRA DAG GLS OP 6 MAART
Toen bekend werd dat de Global Leadership Summit dit jaar gratis toegankelijk is, kwamen er zoveel aanmeldingen binnen, dat we een extra dag hebben ingepland op 6 maart. We zijn dankbaar voor het grote aantal deelnemers en willen graag nog meer mensen de kans bieden om dit unieke en actuele leiderschapsonderwijs te volgen. In een tijd waarin er veel op leiders afkomt, is het ons verlangen om leiders toe te rusten, te inspireren en tools aan te reiken om zich te ontwikkelen in hun leiderschap. Het eendaagse event wordt gevolgd door twee thema-avonden: op 18 maart en 15 april. Meer info: www.glsnederland.nl.
LOKALE PINKSTERVUURTJES
We kunnen dit jaar het pinkstervuur dan wel niet groots op het terrein in Walibi ontsteken, maar je kunt dat vuurtje wél in je eigen omgeving aansteken! Het is ons verlangen om overal in ons land – en daarbuiten - kleine pinkstervuurtjes aan te steken. We geloven dat de Pinksterconferentie een plek en een moment is waar God mensen ontmoet en aanraakt. Daar begint opwekking, geestelijke vernieuwing en een veranderd leven. Juist in een tijd als deze is het zo belangrijk om met elkaar onze blik op God te richten, Jezus te volgen, en vervuld te zijn èn blijven met de Heilige Geest. Het zou geweldig zijn, en een groot getuigenis van eenheid, als er overal in Nederland lokale pinkstervuurtjes ontstaan! We willen kerken, groepen, campings en individuele christenen van harte uitnodigen om aan te haken om in hun eigen omgeving het vuur van Pinksteren zichtbaar te maken. Op www. lokaalpinkstervuurtje.nl vind je meer informatie over hoe je lokaal het pinksterfeest kunt meevieren, en de thuisbox kunt bestellen.
LOKAAL PINKSTER VUURTJE
Mensen van HOOP
Mijn dochter was nog een peuter toen ze tijdens ons verlof in Nederland, voor het eerst geconfronteerd werd met de herfst en vallende blaadjes. Ze huilde want: de bomen vielen uit!
Ruben Flach
Brazilië, het land waar ik 27 jaar van mijn leven doorbracht, kent eigenlijk maar twee seizoenen. Hoewel er officieel ook sprake is van de vier seizoenen, is het ene deel van het jaar droog en het andere deel nat. Een herfst zoals in Nederland, waarin de meeste bomen hun bladeren verliezen, gevolgd door een - soms witte - winter is daar volstrekt onbekend.
Mijn dochter had de herfst dus nog nooit meegemaakt. Dikke tranen rolden over haar wangen, want dit was zo intens verdrietig, al die treurige bomen. Gelukkig konden we haar troosten met de verzekering dat er na de winter opnieuw blaadjes aan de bomen zouden groeien. Ze geloofde ons, maar kon het pas enkele jaren later zelf meemaken, want wij vertrokken nog voor de lente terug naar Brazilië.
Het opgroeien in een andere cultuur heeft me enorm verrijkt en veel geleerd. Bijvoorbeeld de manier waarop in Brazilië God betrokken wordt bij het hele leven, ook als het moeilijk is en zelfs als iemand sterft; dat is bijna onbegrijpelijk voor mensen in het westen. Van een afstand bekeken lijkt die geloofsbeleving soms diepgang te missen, maar als je er geleefd hebt weet je dat de zekerheid over het bestaan van God enorm veel hoop geeft. God is er altijd bij en heeft alles in zijn hand, is de vaste overtuiging.
Perspectief
Dat helpt mij om te gaan met deze tijd van pijn en verdriet. En ook met de onzekerheid en teleurstelling over zegenrijke evenementen zoals de Pinksterconferentie, die niet op de gebruikelijke manier doorgaan. Maar ik geloof ook dat de Bijbel ons leert dat er perspectief is, hoop, als we onze ogen gericht houden op Jezus.
Perspectief is een belangrijk woord. Perspectief heeft te maken met een bredere en diepere kijk op dingen. Het is als het verschil tussen een vierkant foto (op socialmedia) en een breedbeeld- of panoramafoto. Het geeft een heel ander perspectief en context, je ziet veel meer.
Perspectief geeft hoop en hoop geeft perspectief! De manier waarop je naar zaken of gebeurtenissen kijkt, het perspectief dus, bepaalt in grote mate hoe je er mee om zult gaan, hoe het je raakt. Wat is jouw perspectief? Ben je veilig in Gods handen? Dit zegt de Bijbel: Vraagt iemand u waarop de hoop die in u leeft gebaseerd is, wees dan steeds bereid om u te verantwoorden (1 Petrus 3:14-15).
Ik geloof dat we juist nu meerwaarde kunnen hebben in deze wereld, door te leven vanuit hoop. Als wij geen hoop meer hebben dan is de wereld pas echt hopeloos. Mag het Bijbels perspectief zichtbaar worden door jou en mij heen? Het vertrouwen dat God alles in zijn hand heeft? Dat er een nieuw seizoen aankomt. Met blaadjes die nog groener zijn, en takken die nog sterker zijn, zodat ze nog meer vruchten kunnen dragen. Laten we leven als mensen van hoop!
Moge God, die ons hoop geeft, u in het geloof geheel en al vervullen met vreugde en vrede, zodat uw hoop overvloedig zal zijn door de kracht van de heilige Geest (Romeinen 15:13).
De Amsterdamse Wallen worden door velen gezien als een onderdeel van onze cultuur en als een toeristische trekpleister. Maar in werkelijkheid is het een duister gebied waar we als christenen te veel van wegkijken, meent Simone Schoemaker van Tot Heil des Volks.
Simone Schoenmaker
“Ik heb altijd gedacht dat de duisternis zou verdwijnen van de Wallen als er niemand meer kon komen, maar toen ik er tijdens de eerste lockdown vorig jaar kwam, bleek het tegendeel waar.” Simone Schoemaker is teamleider communicatie bij Tot Heil des Volks (THdV). Uit hoofde van haar beroep komt ze regelmatig op de Wallen in Amsterdam, het gebied waar prostituees achter de ramen zitten. “Vóór de coronacrisis kon je daar elke avond over de hoofden lopen. Er liepen klanten en toeristen. De vrouwen werden bekeken en hardop gekeurd. Ze werden gelabeld als een soort vrij toegankelijke attractie die je kunt komen bekijken. Maar hoe kun je dat ‘vrij’ noemen als de vrouwen die daar zitten gebondenheid, stress en geweld ervaren? Elke keer dat ik er kwam, ervoer ik een zwaarte. Er heerste een geestelijke duisternis. En ik heb altijd gedacht: als het hier een keer leeg is, dan is die duisternis ook weg.” Tot Heil des Volks is in 1855 opgericht door dominee Jan de Liefde vanuit het verlangen concreet iets te doen aan de armoede en het onrecht dat hij aantrof in de Amsterdamse Jordaan. Hij bood praktische hulp en Bijbelstudies vanuit de overtuiging dat je niet kunt getuigen van de liefde van Jezus zonder die te laten zien, en vice versa. Simone: “Nog altijd is dat de werkwijze van THdV; we staan op tegen onrecht, geven praktische hulp en brengen de vrijheid die er in Jezus Christus is. Ons motto is: ‘Zie Jezus, leef vrij.’ Daarmee zeggen we dat we Jezus willen zien in ieder mens die we ontmoeten en dat we hen in vrijheid willen zien. Vrij van de dingen waardoor ze gebonden zijn.
We richten ons in ons werk op daklozen, verslaafden, prostituees en kinderen die in armoede leven. We willen er voor hen zijn, met hen optrekken, de tweede mijl met hen gaan. We hebben ook twee winkels en een timmer- en houtbedrijf omdat we geloven in de kracht van werk. Het geeft je structuur, dagbesteding en je maakt deel uit van een team collega’s. Dat geeft mensen waardigheid.”
Doorademd
Simone werkt al tien jaar voor THdV, de eerste vijf jaar daarvan was ze werkzaam als maatschappelijk werker. Zo maakte ze onder andere kennis met de wereld van de prostitutie. “Wij zien vrouwen die gebruikt en stuk zijn. Gemiddeld hebben ze op een dag seks met vijftien verschillende mannen. Zo heeft God het niet bedoeld. De liefde wordt te grabbel gegooid voor platte seks. Wat God
mooi gemaakt heeft, heeft de duivel stukgemaakt. En het ligt niet alleen aan de mensen die op de Wallen of elders de prostitutie in stand houden. Het ligt aan het systeem dat eronder ligt: dat we het normaal vinden dat mannen seks kopen met geld. En dat is die duisternis, die zwaarte die niet weggaat.
Niet voor niets bidden we als organisatie dagelijks voor ons werk en voor de mensen die we daar ontmoeten. Voordat onze maatschappelijk hulpverleners twee aan twee de straat op gaan, bidden ze met elkaar en ook na afloop. Ook in de winkels, de verslavingszorg
en de daklozenopvang bidden we met elkaar én met de bezoekers als ze dit willen. Ze hoeven zich niet te bekeren, maar gebed is voor ons belangrijk. De bezoekers zijn welkom aan onze tafel en we laten ze graag onze gewoonten zien. We hebben de leiding van Gods Geest nodig in dit werk, iedere dag weer. We willen dat ons werk daarvan doorademd is.”
Normaal?
Gods leiding en bescherming zijn echt nodig in dit werk, ervaart Simone. “Er is tegenstand. Je wordt soms neergezet als een moraalridder en als preuts als je iets ‘vindt’ van prostitutie. Er is een sterke pro-prostitutielobby in ons land die zegt op te komen voor de rechten van prostituees. Ze zeggen: ‘Het is in Nederland een geaccepteerd beroep, dus moeten ze dezelfde rechten krijgen als andere werknemers en bijvoorbeeld een zakelijke bankrekening kunnen openen’. Ik snap hun punt wel, maar het gaat al mis bij die veronderstelling dat het normaal werk is. Het is zelfs helemaal geen werk. Tweederde van de prostituees heeft te maken met geweld. Zestig procent van de slachtoffers van mensenhandel belandt in de prostitutie. Niet voor niets krijgen we bij Scharlaken Koord - een onderdeel van onze hulpverlening - zoveel hulpvragen van vrouwen die uit de prostitutie willen stappen. Zo’n organisatie heb je echt niet nodig als een loodgieter wil stoppen met zijn werk. Dat zegt toch alles?
Ik heb wel eens op straat een enquête gehouden over prostitutie. Als je vraagt: ‘Is prostitutie een normaal beroep?’ zegt bijna iedereen ja. Maar als je vraagt: ‘Vind je
het ook een normaal beroep voor jezelf, je partner, moeder of dochter?’, zegt iedereen nee. Dus er klopt iets niet als we met z’n allen blijven zeggen dat het een normaal beroep is. Als we allemaal wegkijken en het negeren, heeft de duisternis vrij spel.
Blind
Degene die mijn ogen hiervoor opende, was een vrouw die zeven jaar lang gedwongen achter een van de ramen op de Wallen heeft gestaan. Ik leerde haar kennen door mijn werk voor THdV. Ze vroeg me: ‘Er zijn zoveel christenen in Nederland. Dus waarom is deze plek hier? Waar is jullie waardigheid?’ Eerst was ik gepikeerd door haar vraag. Ik dacht: ik help je toch? Maar later realiseerde ik me dat ze gelijk had. Hoe kunnen we toestaan dat dit bestaat in ons land? Waarom spreken we ons hier niet tegen uit? Dit systeem is zo verkeerd. Het is met onze volkscultuur ingeweven waardoor we het zelfs als kerk en christenen accepteren als een feit. De duisternis is zo diep dat we er blind voor geworden zijn.
Muskathlon @home
Wil je iets doen in de strijd tegen prostitutie? Overweeg dan om mee te doen aan de jaarlijkse muskathlon van de 4e Musketier. Die wordt dit jaar voor het eerst in Nederland zelf gehouden. Het thema is: ‘Celebrate humanity’ en de opbrengst is bestemd voor Compassion, Tot Heil des Volks en Open Doors. Simone: “Deze muskathlon is helemaal coronaproof want je doet het vanuit je eigen huis. Ook kun je zelf je afstand kiezen en met welke sport je dat doet. Zo kun je als gezin een wandeling van tien kilometer maken en kinderen kunnen bijvoorbeeld twee kilometer fietsen of steppen. Vooraf zijn er webinars over de organisaties en het thema en op de dag zelf is er een gezamenlijk online startmoment. Aan het eind van de dag volgt er een programma waarin de verhalen, foto’s en filmpjes worden gedeeld.”
Je kunt je nu al aanmelden voor de Muskathlon@ Home op www.thdv.nl/muskathlonathome en beginnen met trainen en sponsors werven.
Onderkant
We moeten ook niet onderschatten hoeveel vrouwen in de prostitutie ongelukkig zijn met dit leven. Ze beseffen dat ze aan de onderkant van de samenleving leven en snakken naar echte liefde. Vaak staan juist zij open voor Gods liefde. Ik sprak een Roemeense prostituee die een orthodoxe achtergrond had. Ze wist wel iets over het geloof en de Bijbel. ‘Maar’, zei ze ‘wat ik doe is te erg, dat kan God niet vergeven.’ Toen ik haar vertelde dat Jezus ieder mens liefhad en dat Hij ook sprak met een prostituee (Johannes 4:7-30) wilde ze dat eerst niet geloven. Toen ik het haar liet zien in een Roemeense bijbel zei ze: ‘Dus God is liefdevol naar mij, ondanks alles wat ik heb gedaan.’ Ze was helemaal van haar stuk.
Als medewerkers van THdV leren we veel van de mensen die we ontmoeten. Zoals van de dakloze die zei: ‘Ik leef helemaal onderop, ik kan alleen nog maar in verwachting omhoogkijken. Doe jij dat ook?’” •
TEKST: Carina Bergman
Het lijkt misschien een ver-van-mijn-bed-show, maar prostitutie raakt ook onze wereld. Het is niet alleen op de Wallen, het is overal. Het zijn niet alleen ongelovigen die naar een prostituee gaan. We spreken vrouwen die zelfs dominees als klant hebben. Direct na de zondagse preek gaan ze naar een prostituee, letterlijk. Dit raakt ons christenen, het is niet ver weg. Zonder vraag geen aanbod; zolang we vinden dat mannen het recht hebben om seks te kopen zal dit blijven bestaan. Als christenen hebben we de verantwoordelijkheid om hiertegen op te staan. We moeten niet wegkijken van deze duisternis maar er juist een schijnwerper op zetten.
Interview met Ollie & Sophie
Sinds maart 2020 - het begin van de coronacrisis - kent heel christelijk Nederland hen: Ollie en Sophie. Ze zijn de hoofdrolspelers van de online Mozaiek Kidsdienst die elke zondagochtend om 10 uur op YouTube wordt uitgezonden.
Veel kinderen in Nederland én daarbuiten kijken wekelijks naar de avonturen die Ollie en Sophie beleven en de ontdekkingen die zij doen over Gods liefde voor hen. De hoofdrollen worden gespeeld door de zussen Martine Schuit (27), werkzaam als ICT Operations Manager bij de gemeente Veenendaal (Ollie) en Lisanne Koudijs (29), werkzaam als Kidspastor bij Mozaiek0318 (Sophie).
Wie zijn Ollie en Sophie?
Lisanne: “Ollie en Sophie zijn broer en zus. Ze hebben geen specifieke leeftijd omdat we alle kinderen van de onderbouw willen aanspreken. Ze maken dingen mee die door jongens anders beleefd worden dan door meisjes, vandaar die rolverdeling. Sophie is een pienter, eerlijk en een beetje keurig meisje dat graag dingen goed wil doen. Ze vindt Ollie stoer; veel van wat hij doet, vindt ze leuk maar ook niet altijd.”
Martine: “Ollie is de lolbroek, hij maakt vaak grapjes. Maar soms zit hij niet lekker in zijn vel en schopt hij tegen dingen aan. Sophie helpt hem dan dingen die lastig zijn beter te begrijpen. En als Sophie onzeker is, helpt Ollie haar, maar wel op zijn eigen manier: grapjes maken om haar aan het lachen te krijgen. En soms hebben ze ruzie en gaan er weleens dingen kapot.” Lisanne, lachend: “Soms zijn dat de leukste scènes voor onszelf: een ‘trip down memory lane’, terug naar onze eigen jeugd. Wat we spelen, ligt dicht bij onszelf. Martine is iemand die de grappen zo uit haar mouw kan schudden. Je neemt een stukje van jezelf mee in het spel, maar dan in de belevingswereld van kinderen.”
Kun je iets vertellen over de opzet van het programma?
Lisanne: “We openen door de kinderen welkom te heten met de bekende woorden ‘hooooi kids, hooooi.’ We vinden het belangrijk dat de kinderen zich welkom voelen en dat ze bij het begin gelijk betrokken zijn. Vervolgens hebben we een worshipblokje en een ‘Hoe is het met’-filmpje van een kind
thuis, gevolgd door een sketch van Ollie en Sophie. Tijdens deze sketch vertelt een volwassen persoon een verhaal. Vervolgens gaan Ollie en Sophie hier praktisch mee aan de slag. De worshipband speelt aansluitend aan de sketch nog een aantal liederen en daarna ronden we de dienst af door kort terug te blikken op wat we deze dienst hebben geleerd samen met de kinderen. Tot slot eindigen we met de bekende woorden ‘doooooei’ en zwaaien we de kinderen gedag.
Hoe zijn Ollie en Sophie ontstaan?
Martine: “Negen jaar geleden hadden we een Kerst gezinsdienst waarvoor een gemeentelid een programma had geschreven met als hoofdrolspelers twee kinderen: Ollie en Sophie. Wij werden gevraagd voor die rollen en zeiden gelijk ja! In de jaren daarna zijn Ollie en Sophie nog een enkele keer teruggekomen in de kinderdiensten. Toen de coronacrisis uitbrak en er geen fysieke diensten meer waren, maakte Lisanne zich er hard voor om toch een programma voor kinderen te realiseren. Toen deed iemand de suggestie om Ollie en Sophie uit de oude doos te halen. Op 29 maart was onze eerste online Mozaiek Kidsdienst en Lisanne heeft dat in vier dagen tijd opgezet met een heel team aan enthousiaste vrijwilligers. Niet wetende dat we dit een jaar later nog steeds zouden doen!” Lisanne: “Sinds die eerste dienst groeien we nog steeds. Wij als typetjes, de worship en de techniek. Als team zijn we steeds beter op elkaar ingespeeld. God wil ons middels ons talent gebruiken om zijn liefde door te geven. Dat is een voorrecht.”
Wat is het hart achter de Mozaiek Kidsdiensten?
Lisanne: “Iedere dienst die we maken, past bij de visie van Mozaiek Kids. We verlangen ernaar dat ieder kind zich geliefd voelt, Jezus leert kennen en Gods liefde gaat uitdelen. Naast het gezin is de kerk dé plek waar kinderen al op jonge leeftijd de boodschap horen dat ze geliefd zijn en ertoe doen. Toen de fysieke kinderdiensten niet meer mogelijk waren, dacht ik: dat kan niet! Het kan niet zo zijn dat kinderen niet meer de boodschap krijgen dat er een God is die van hen houdt. De liefde die God voor alle kinderen heeft, staat centraal tijdens de diensten.
Hoe kiezen jullie de onderwerpen?
Lisanne: “De eerste serie is gebaseerd op een kinderboek over de vrucht van de Geest, dat ik las met mijn eigen kinderen. Deze diensten schreven we eerst met z’n tweeën. Inmiddels hebben we een redactieteam van vijf mensen met wie we de inhoudelijke lijn uitzetten en de diensten schrijven. We laten ons inspireren door diverse christelijke kinderboeken, de Bijbel en films. We willen onze visie in de diensten handen en voeten geven. De boodschap dat de kinderen zich geliefd mogen voelen, hopen we iedere dienst uit te dragen. Dit seizoen zoomen we in op ‘Jezus leren kennen’. In de diensten komen Bijbelverhalen naar voren over wie Jezus is en hoe Jezus doet. Per dienst formuleren we een doel: wat willen we de kinderen vertellen? Hier kiezen we de liederen op uit en schrijven we de inhoud van de sketches. We vertellen het Bijbelverhaal maar willen ook de vertaalslag maken naar de praktijk: wat betekent dit verhaal voor het kind?
Wat wij overbrengen, raakt onszelf vaak ook. Soms denk je dat je een Bijbelverhaal al goed kent, zoals de gelijkenis van de verloren zoon. Maar tijdens het spelen van dit verhaal raakte het me: dat God altijd op mij staat te wachten. Hoe kan dat? Hoe kan het dat God zoveel van mij houdt terwijl ik zoveel verkeerd doe? We proberen het verhaal dicht bij kinderen te brengen zodat ze steeds meer van Gods liefde gaan ontdekken. We geloven dat er met onze kinderdiensten een fundament in hun hart gelegd wordt waardoor ze bij tegenslagen nog steeds weten dat ze een kind van God zijn en dat Hij bij hen is.”
Bereiden jullie alles tot in de puntjes voor of is het veel improvisatie?
Lisanne: “Het redactieteam schrijft een dienst zoveel mogelijk uit en stuurt dit door naar Martine. Daarin is altijd ruimte voor grapjes van Ollie.” Martine: “Ik herschrijf het eigenlijk nooit. Ik denk altijd: als ik eenmaal mijn Olliepet op zet, komen de grapjes vanzelf.” Lisanne: “Martine is heel goed in improvisatie. Dat is echt haar kracht. Ik vind dat lastiger omdat ik bang ben dat we de inhoud dan niet goed overbrengen. Grappig genoeg typeert dat ook weer mijn typetje, Sophie. Toch heb ik het de afgelopen keer aangedurfd om het meer los te laten. Dat ging zo goed dat mijn man, die in het techniekteam zit, zei: ‘Je hebt nog nooit zo goed gespeeld!’ We bereiden ons hartstikke goed voor, beiden, maar we mogen er ook op vertrouwen dat God ons de boodschap geeft die we mogen overbrengen.”
Martine: “Het is ook echt een team effort, iedereen heeft een eigen inbreng. Naast een redactieteam en worshipteam zijn er ook nog een decorteam en een techniekteam. Op de website van Mozaiek hebben we leuke verwerkingsvragen en -opdrachten staan, daar zit ook een creatief team achter. In totaal zijn er wel zo’n 35 mensen bij betrokken. Het is onwijs leuk om te doen en iedereen heeft er lol in. En hoewel we niet allemaal bij elkaar komen omdat we vanwege corona
de worship en de sketch los van elkaar opnemen, voelen we ons wel verbonden met elkaar. We hebben af en toe een meeting om met en voor elkaar te bidden en te delen wat ons bezighoudt.
Lisanne: “We vullen elkaar als teamleden goed aan, ieder vanuit zijn eigen talent. Het eindresultaat is daardoor altijd beter dan het plaatje dat ik van tevoren in mijn hoofd had. Daar kan ik heel erg van genieten. Het is iets bijzonders dat we van God gekregen hebben en wij weer mogen uitdelen.”
Krijgen jullie veel reacties?
Lisanne: “Elke week krijgen we mailtjes van kinderen en gezinnen. Uit wat ze delen, merk je dat de boodschap overgekomen is. In veel gezinnen gaan de gesprekken de hele week over wat ze geleerd hebben tijdens de kidsdienst met Ollie en Sophie en de liederen die gezongen zijn.” Martine: “Ook gezinnen in het buitenland kijken mee. Onlangs kregen we zelfs een reactie uit Liberia. Ik moest eerst opzoeken waar dat lag! We krijgen ook foto’s en kleurplaten. Een meisje had een God-telefoon gemaakt naar aanleiding van het thema gebed. Ze had het zo mooi gemaakt, dan schiet ik gelijk vol.” Lisanne: “Je merkt dat er als gezin wordt gekeken. De ouders zijn daardoor betrokken bij wat de kinderen leren. Kinderen leren over God in de vertrouwde thuisomgeving. Dichterbij kan de boodschap niet komen.”
Stel dat corona morgen weg is, wat gebeurt er dan met Ollie en Sophie?
Martine: “Dan gaan we dansen en zingen: Halleluja!” Lisanne: “We gaan een feestje vieren! Ik heb weleens gedacht dat Ollie en Sophie dan zouden stoppen. Maar ik ben steeds meer gaan inzien dat we een geschenk van God hebben ontvangen. We mogen onze eigen kinderen dienen maar ook tot zegen zijn voor heel veel andere kinderen in Nederland. Daarom blijft de online Mozaiek Kidsdienst bestaan zodat kinderen thuis en ook andere kerken hier gebruik van kunnen blijven maken. Wanneer we weer fysiek samenkomen, wordt het geïntegreerd in het programma van de onderbouw waarbij er ook tijd is om een werkje te maken en te spelen. Dan kunnen we eindelijk weer fysiek in relatie staan met de kinderen. Maar we willen ook wel heel graag een keer een Ollie en Sophie-dag organiseren in de Basiliek waar alle kinderen welkom zijn.” •
TEKST: Carina Bergman, BEELD: Mozaiek0318