Den Herbergh van
Herderewich
Debriefing
Het Dolfinarium is het grootste zee(zoog)dierenpark van Europa en biedt jaarlijks een dagje uit aan honderdduizenden bezoekers. Missie De missie omschrijft het Dolfinarium als volgt: “Wij zijn het park dat mensen dichter bij de dolfijnen brengt. Wij laten bezoekers de magie van dolfijnen ervaren in een unieke en natuurlijke omgeving met zorg voor natuur en milieu. Hierdoor heeft het hele gezin een blijvende herinnering.” Visie Het Dolfinarium hanteert als visie: “Als leider op het gebied van kennis en plezier met zeezoogdieren brengt het Dolfinarium emoties tot leven.” Als vooraanstaand gethematiseerd zee(zoog)dierenpark blijft het Dolfinarium zich ontwikkelen. Zij zijn uniek in: - de omgang met zeezoogdieren - het vriendelijke gastheerschap - het combineren van plezier en educatie Bij al de activiteiten staat een boodschap centraal: “Get Close.” Niet alleen met elkaar, maar ook met dromen en aspiraties, ambities, herinneringen, de dieren in het park en creeer zo een unieke relatie tussen mens, dier en het park. Doelgroep De grootste doelgroep van het Dolfinarium zijn gezinnen met kinderen tussen de drie en acht jaar. De ambitie ligt er wel, dat het park zich zo wil ontwikkelen zodat er een bredere doelgroep aangesneden kan worden. De gewenste toekomstige doelgroep ligt
tussen de 6 en 12 jaar. Daarnaast is er het streven om het park op zo’n manier in te richten zodat het beter aan de wensen van senioren kan voldoen. Situatie Wally’s weide is een braak liggend stuk land aan de zuidzijde van het park. Aangrenzend aan deze ‘weide’ staat een gebouw wat momenteel functioneert als personeelskantine, maar van oorsprong is het een surfcentrum. Er is al eerder geprobeerd het gebouw meer bij het park te betrekken, maar dat is tot dusver niet gelukt. In 2005 stopte er een treintje voor de deur van het gebouw en was het gebouw een pannenkoekenrestaurant. Door tegenvallende omzetten is de ingang verplaatst en zijn het treintje en het gebouw opgeofferd. Maar er zijn weer plannen voor de toekomst. Door veranderingen in het bestemmingsplan mag er op de weide weer gebouwd worden en het park wil dan ook gaan uitbreiden. De bedoeling is om het gebouw dan ook weer een horecafunctie te laten vervullen. De wens van het Dolfinarium is dat dit aanvoelt als een totaalbeleving met een overkoepelend concept. De opdracht Bedenk een nieuwe invulling voor de huidige personeelskantine. Creëer hiervoor een concept met betrekking tot food wat uniek is, storytelling bevat en een totaalbeleving achterlaat bij de gast. De doelgroep is gezinnen met kinderen tot 12 jaar. Het huidige gebouw moet blijven staan, maar aanpassing is mogelijk. Het concept, economische aspect en de beleving moeten in balans zijn.
Randvoorwaarden - Het huidige gebouw moet behouden blijven - Let op de capaciteit
Highlight Analyse Historie Het verzamelen van zeezoogdieren klinkt als een interessante hobby. Zo is het Dolfinarium dan ook ooit begonnen. Frits den Herder en zijn broer Coen startte in 1955 met de bouw van een dolfinarium, zodat zij de zeezoogdieren ook konden huisvesten in een bassin. De belangstelling van het publiek groeide, en zo opende het Dolfinarium in 1965 zijn deuren als eerste dolfinarium in Nederland voor het grote publiek. Vandaag de dag is het Dolfinarium nog steeds uniek in zijn soort, door het contact wat je met de dolfijnen kan maken. In Europa blinken zij uit door kwaliteit, kwantiteit en diversiteit. Frits den Herder had een duidelijk doel voor ogen: “Het Nederlandse volk respect en ontzag laten kweken voor deze meest bijzondere en mythische zeezoogdieren.” Een mooi streven, wat vandaag de dag nog steeds wordt gewaarborgd (Dolfinarium, 2015). Goede Doelen Op de eerste plaats biedt het Dolfina¬rium een vermakelijke dag voor hun bezoekers. Tijdens een bezoek aan het Dolfinarium worden de bezoekers in ‘’contact’’ gebracht met de zeedieren (SOS Dolfijn, 2015). Daarnaast is het Dolfinarium veel be¬zig met het verbeteren van het mili¬eu en het opvangen en verzorgen van aangestrande zeedieren. Daarbij is het Dolfinarium ook nog eens de hoofd¬sponsor van SOS Dolfijn, dit is een opvangcentrum voor bruinvissen en dolfijnen die ziek, gewond of verla-ten op het strand terecht komen. Het Dolfinarium probeert zo veel mogelijk dieren op te vangen, te verzorgen en uiteindelijk terug te brengen naar zee. De dieren gaan naar het opvangcen¬trum in het Dolfinarium, dat inmiddels is uitgegroeid tot een goed uitgerust dolfijnenziekenhuis en waar de werk¬nemers 24 uur per dag klaarstaan om dieren te redden en te verzorgen. SOS Dolfijn wil
een bijdrage leveren aan het beschermen van de zee en haar beÂŹwoners (SOS Dolfijn, 2015). Maar het kan ook andersom. Er zijn verschillende dingen waarmee een dolfijn de mens kan helpen. In het DolÂŹfinarium wordt er in samenwerking met Stichting SAM dolfijnentherapie gegeven. Samen organiseren zij bijzondere ontmoetingen met dolfijnen voor kinderen met het syndroom van Down, autistische stoornissen en kinderen met aanverwante syndromen. Deze ontmoetingen vormen de basis van de therapie die door Stichting SAM aan de kinderen en hun familie wordt geboden (Dolfinarium, z.d.).
Storytelling Het jaar was 1955 toen Frits den Herder begon met het verzamelen van zoogdieren en uiteindelijk opende hij het park Dolfinarium. Dit is het verhaal dat de buitenwereled kent. Maar niemand kent het echte verhaal. Vijfhonderd en vijftien jaar geleden in het jaar 1500 heette de plek Dolfinarium, Herderewich. Deze plek behoorde tot de grootste vissers van heel Nederland. Het was een klein dorpje maar zeer bekend en de rijkste mannen van het land woonde in Herderewich. Het dorp groeide alleen maar en de mannen en vrouwen werden alsmaar rijker. 15 jaar later in het jaar 1515 op vrijdag 13 maart gebeurde er iets onvergetelijks. Het dagelijkse vissen ging weer van start maar deze keer kwam men iets speciaals tegen. Een zeemeermin in het water, ze werd naarbinnen gehaald maar ze smeekte om genadenis. “Laat mij alsjeblieft weer de wateren betreden!”. Maar de mannen lachte haar uit en maakte grappen over haar aparte kleding. Schubben droeg deze dame als bescherming van haar lichaam. De mannen wilden haar meenemen tot men een schim zag verschijnen in het water. Een zeemeerman in het water kwam tevoorschijn. “Laat alstublieft mijn geliefde gaan! Wij zijn het volk van de eeuwige wateren, wij kunnen niet leven zonder haar, laat mijn geliefde alstublieft gaan!” De mannen van Herderewich schaterde het uit van het lachen. Ze gooide eten en stenen naar de man in het water. “Ga dwaze man, laat ons met rust! U krijgt uw “geliefde” niet terug.” Ondertussen was het al te laat en was de zeemeermin heengegaan. De mannen namen haar mee naar het land om hun winst aan iedereen te laten zien. Diezelfde avond gebeurde er iets ongelofelijks. De zeemeerman was nog steeds niet vertrokken, hij was dichter naar het land gezwommen. En hij had een paar vrienden
meegenomen. Hij sprak zijn vrienden toe. “Vrienden van de zee hoor mij aan, help mij deze mensen te laten inzien dat wat ze doen verkeerd is. Deze stad zal boeten door onze kracht.� De oceaan werd onrustig, de vrienden van de zee kwamen tevoorschijn: zeehonden, dolfijnen en alle soorten vissen kwamen samen om de zeemeerman te helpen. De zeehonden vielen de vissersboten aan en aten al het gevangen voedsel op, de dolfijnen waren sterk en maakte grote golven die recht op de stad insloegen. De vissen hielpen mee door zich te verstoppen in de golven en zo binnen de huizen te komen. Het was een groot gevecht maar de zeemeerman en zijn vrienden van zee wonnen het gevecht. De stad werd van de kaart geveegd, het enige wat overbleef was de toren aan het einde van de stad. De zeemeerman wist namelijk dat de zeemeermin hier begraven was. Hij begaf zich naar de toren. De zeemeerman en zeemeermin waren weer herenigd tot in de eeuwigheid. Vroeger was het Dolfinarium, Herderewich. Frits Den Herder had vaak last van vreemde geluiden in de oude toren maar de oude man die de grond had verkocht verzekerde hem dat er niks aan de hand was. Nu 500 jaar later in het jaar 2015 zijn de erfgenamen van de zeemeermensen hier om men erop te wijzen dat het niet uitmaakt hoe rijk je bent, hoe mooi je bent, hoe slim je bent, hoe grappig je bent. Stelen is nooit goed en vroeg of laat komt de boete wel, zorg er alleen voor dat je dan klaar staat en je fouten wilt toegeven.
Big Idea
The Big Idea voor de restaurant is een krachtig verhaal over de geschiedenis van de stad Hardewijk dat vroerger Herderewich heette. Het verhaal van Herderewich is een les voor de jeugd, een les die erg simpel is maar toch velen lagen kent. In het verhaal wordt er gesproken over stelen en dat de jeugd moet weten dat het niet goed is. Maar stelen gaat nog dieper omdat het ook uiteindelijk gaat over omgaan met een medemens. Het is de bedoeling dat zodra men het gebouw binnentreedt, ze meteen de geschiedenis van Herderewich voelen. De nakomelingen van de zeemermensen. Dit zijn jongeren die het verhaal aan de kinderen vertellen in de vorm van een toneel. Hierdoor wordt het ouderwetse verhalen vertellen weer toegepast. Het is een soort van mini-show dat meerdere keren per dag wordt opgevoerd. Het gebouw en de omgeving hebben een soort vissers-stijl dat helemaal in teken staat van de zeemeermensen die ooit in de wateren leefde rondom de plek Hederewich. Zodra de kinderen uit het gebouw weer komen na een heerlijk diner hebben ze de boodschap geleerd en zullen ze heel de plek anders zien.
Interieur Voor het interieur is het van belang dat er genoeg plek is om te eten, maar ook om te spelen. Alles wat met de kleur geel is gemarkeerd is eetgedeelte. Je ziet dat een grote helft van de begane grond eetruimte heeft, zowel buiten als binnen. Het buitenterras is deels overdekt door het terras van de eerste verdieping. Op deze verdieping is binnen ook een grote eetruimte. Het groene gedeelte is speelgedeelte, hier kunnen de kinderen op de begane grond genieten van verschillende toneelstukjes (over de legende van Herderewich) die op bepaalde tijden worden opgevoerd. Bij het speelgedeelte op de begane grond zie je ook een lichtblauw vlak. Dit is een stuk glazen vloer waar de zeemeermin onder ligt. Om de zoveel tijd begint het in de speelgedeelten te onweren en zie je flitsen rondom de zeemeermin. Je hoort dan ook de zeemeerman met zijn zware stem. In de toren is ook speelgedeelte. Op deze plek kan is vanbinnen alles op de muur geplakt over de legende, de zeemeerminnen en mannen en over het volk dat er woonde. Misschien zelfs een stukje geschiedenis over het Dolfinarium zelf. In de toren zitten glazen schuifdeuren naar buiten. Buiten kan je gebruik maken van de vier aangegeven verrekijkers waarmee je over het park en het water uit kan kijken. De toiletten op de begane grond zijn verplaatst zodat er een makkelijke inloop is in de speelruimte. De bar waar het eten en drinken afgehaald kan worden is uitgebreid zodat er ruimte is om meerdere mensen tegelijk te helpen. Aansluitend zit een ruime keuken. Er is zowel plek voor de ouders om te eten en genieten van het zonnetje op het nieuwe terras, als voor de kinderen om te spelen in de speelgedeelten en buiten.
Food
De naam van de toren zal “Den Herbergh van Herderewich” gaan krijgen. Dit geeft het al meteen een ouderwets tintje en sleept je ook mee terug naar het jaar 1515, waarin ons verhaal zich van oorsprong afspeelt. De gerechten die we willen serveren willen we eigenlijk vrij simpel houden. Het pand is niet al te groot, vandaar dat we voor de gemakkelijke gerechten willen gaan. Het verhaal zelf speelt zich vooral voordat de gasten hun eten nuttigen en om zoveel mogelijk gasten zo snel en goed mogelijk te bedienen, wordt er dus voor gemakkelijke gerechten gekozen. Denk hierbij aan kibbeling, kip nuggets, krabkoekjes en voor de vegetariërs een groente spies. De kip nuggets zullen de naam “Herderewichs Haantje” gaan dragen, de kibbeling “Vettig Visje”, de krabkoekjes “de Geknepen Krab” en de groente spies “Het Groene Goud”. Ze worden allemaal met friet geserveerd. Het “Vettig Visje” en het “Herderewichs Haantje” worden geserveerd in kranten uit het jaar 1515. Hierin staan nieuwsberichten van de gebeurtenissen die er toen gebeurden. De “Geknepen Krab” het “Groene Goud” worden in bakjes geserveerd, ook bedrukt met teksten uit een krantenbericht. Ook de drankkaart zal niet hetzelfde heten. Spa Rood en Spa Blauw zullen bijvoorbeeld “Bruisend Zeewater” en “Zuiver Zeewater” gaan heten. De drank wordt geserveerd in verschillende ouderwets uitziende glazen. Juist verschillende glazen, zodat je je ook echt in een ‘rommelig vissershuisje’ waant.
Communicatiemiddel Het nieuwe concept van Dolfinarium moet op een bijzondere wijze gepresenteerd worden. We willen dit niet doen met reclameposters, maar met nieuwsberichten die in verschillende kranten gaan verschijnen. Op deze manier wordt het verhaal al wat duidelijker naar de bezoeker toe, maar worden ze ook getriggerd om verdere informatie over het concept op te zoeken. Omdat de bezoeker al kennis heeft gemaakt met het verhaal, hebben ze ook meer zin om dit concept te bezoeken tijdens hun bezoekje aan het Dolfinarium. Op de website kunnen ook persberichten verschijnen over het nieuwe concept. Tevens hebben wij het nieuwsberichten thema ook doorgevoerd in ons concept. Zo serveren wij frietjes, maar dan in een wikkel van een krantenartikel die uit 1515 stampt, met daar de gebeurtenissen op die destijds plaatsvinden. Het lijkt ons daarom leuk om dit door te voeren en daarom nu weer krantenartikelen te gebruiken om op deze wijze het nieuwe concept te introduceren bij de bezoeker.
Bronnenlijst Dolfinarium. (z.d.).Geraadpleegd op 01-06 2015 van, http://www.dolfinarium.nl/nl SOS Dolfijn. (2015). Onze Sponsors. Geraadpleegd op 01-06-2015 van, http://www. sosdolfijn.nl/doneren/onze-sponsors/ SOS Dolfijn. (2015). Wie zijn wij. GeÂŹraadpleeg op 01-06 2015 van, http://www.sosdolfijn.nl/sos-dolfijn/ wie-zijn-wij/ Stichting SAM. (z.d.). Dolfijnentherapie. Geraadpleegd op 01-06-2015 van, http:// www.stichtingsam.nl/de-doelen/
Dean Cooman Diede van de Vries Mirre van Tankeren Isabella Bernaards