6. Innowacyjne rozwiązania dydaktyczne umożliwiające skuteczne rozwijanie umiejętności matematycznych u uczniów w klasach I–III Początkowe nauczanie matematyki stanowi podstawę do nauki w kolejnych etapach procesu edukacji. Dlatego tak ważne okazuje się zapewnienie uczniom edukacji wczesnoszkolnej dobrego startu w uczeniu się matematyki. Rozwój czynności umysłowych ważnych dla uczenia się matematyki należy wspomagać stosowaniem odpowiednich metod kształcenia, form organizacyjnych uczenia się, mediów i materiałów dydaktycznych. Warto również skorzystać z poniższych propozycji. Uczenie się nawzajem od siebie Uczenie się nawzajem od siebie jest metodą ukierunkowaną na działanie. Opisał ją Jean-Pol Martin w 1982 roku. Dzieci uczą się treści nowych lub wskazanych przez nauczyciela – ale w taki sposób, że nauczają koleżanki i kolegów po odpowiedniej obróbce dydaktycznej materiału. Poprzez wysoki udział uczących się w metodach – jak prezentacja, moderacja lub praca zespołowa – zastosowanych przez nauczających ich kolegów, można łatwo przekazywać nie tylko wiedzę, lecz także określone umiejętności. Przy zastosowaniu uczenia się od siebie nawzajem znacznie wzrasta liczba wypowiedzi na lekcji uczących się w stosunku do wypowiedzi nauczyciela. Nauczyciel obserwujący samodzielną pracę uczniów może skoncentrować się na ewentualnym uzupełnianiu i podpowiedziach. Metoda uczenia się od siebie nawzajem charakteryzuje się następującymi cechami: • Uczący się przejmują stopniowo funkcje nauczyciela. • Nauczyciel rozdziela zadania do wykonania, wspiera uczniów przy ich przygotowaniu, ewentualnie ich poprawia. Zalety metody: • Nauczyciel mówi na lekcji dużo mniej niż uczniowie, których wypowiedzi zajmują ok. 80%. • Trudne sekwencje w materiale nauczania są przedstawiane z perspektywy uczniów, co umożliwia im lepsze jego zrozumienie. • Ponieważ różne grupy uczniów mają za zadanie przekazywanie materiału, więc zajmują się nim dużo bardziej intensywnie, niż gdyby wysłuchiwali tylko wykładu nauczyciela. • Dużo rzadziej występują zahamowania lub obawy związane z ewentualnym niezrozumieniem materiału, a uczniom łatwiej jest prosić o wyjaśnienia. • Nauczyciel może szybciej rozpoznać potencjalne luki poszczególnych uczniów i w sposób indywidualny i bardziej celowy na nie reagować. • Wspierane są pozytywne postawy społeczne poprzez współpracę w zespołach oraz poprzez fakt, że uczniowie wcielają się w różne role.
45
