m a n cumhuriyetçi olmayı kabul ettiklerini göster miştir; yeter ki kapitalistlerin ayrıcalıklarını ve halk üzerindeki mutlak iktidarını sürdürebilsinler. Söze gelince kadet parti, "halkın özgürlügü"nden yanadır. Gerçekteyse, kapitalistlerden yanadır ve bu nedenle de b ü t ü n toprak sahipleri, b ü t ü n kralcılar, b ü t ü n Kara Yüzler, hemen onun yanını tuttu. Basın ve seçimler, b u n u n tanığıdır. Devrimden sonra b ü t ü n burjuva gazeteler ve Kara Yüzler'in t ü m basını, kadetlerle birlikte şakımaya koyuldu. Açıkça seçimlere gir meyi göze alamayan b ü t ü n kralcı partiler, Petrograd'da olduğu gibi, kadet partiyi destekledi. İktidara geldikten sonra kadetler, İngiliz ve Fran sız kapitalistlerle gizli soygunculuk antlaşmaları im zalayan Çar Nikolay II'nin başlattığı fetih ve soygun c u l u k savaşını s ü r d ü r m e k için b ü t ü n güçleriyle çalıştı. Rus kapitalistlere bu antlaşmalarla, zafer du r u m u n d a hem İstanbul'un, hem Galiçya'nın, hem de Ermenistan'ın vb. ilhakı vaat ediliyordu. Halka ge lince kadetler hükümeti, kaçamaklar ve boş vaatlerle halkı aldatarak, işçiler ve köylüler bakımından di rimsel bir önem taşıyan b ü t ü n b ü y ü k sorunların çözümünü, toplantı tarihini bile saptamadığı Kurucu meclise erteliyordu. Özgürlükten yararlanan halk, kendi kendine ör gütlenmeye başladı. İşçi, asker ve köylü temsilcileri Sovyetleri, Rusya nüfusunun engin çoğunluğunu oluş t u r a n işçi ve köylülerin başlıca örgütleriydi. Daha Şubat devriminden başlayarak, bu Sovyetler kurul maya başlandı. Birkaç hafta içinde işçi sınıfı ve köyiülüğün tüm bilinçli ve ileri öğeleri, Rusya'daki büyük kentlerin çoğunda ve birçok kasabada, Sovyetler içinde toplandı. Sovyetler, tam bir özgürlük içinde seçilmişlerdi. İşçi ve köylü halk yığınlarının gerçek örgütlerini, halkın engin çoğunluğunun gerçek örgütlerini oluştu-
134