A n dr é Esté vez Touza 8 de xaneiro de 2012
Poema de Nadal Nevado pombal, so en Nadal, os nenos en casa, xogando na alfombra rasa. No só esvaradizo, pásano ben ata un ourizo para un neno tamén, e un agasallo reben. Agasallos e agasallos, os nenos pensamos. Pero no Nadal hai algo mal, os quilos de mais que veñen fatal. Todos abrigados, e moi empapados. E sen quentar, vanse conxelar.
Día de reis A familia de Petter era coma todas as demais. A noite de reis, todos estaban durmindo, ¿todos? ¡todos non! O bo de Petter esperaba aos reis ansioso. Desexaba coñecer aos reis. Pensaba que se vía aos reis lle darían máis agasaios. Pero os reis non apareceron. Petter estrañouse, os reis sempre viran. O rapaz foi a mirar se estaban noutra habitación rebuscou pola casa, a modiño para non despertar a ningén. Estaba cansado moi cansado, foi a súa cama e se durmiu. Abriuse a porta, oíronse uns pasos que viñan do salón, escuchouse como se as bolas de Nadal se batesen, oíronse de novo os pasos e cerrouse a porta. Despois quedouse todo en silencio, e nada mais pasou aquela noite. E aos meus queridos dígolles:
Sara.
FIN
NADAL Para min nadal non è esa festa na que estamos coa familia,dívertirse,comer polvoróns, e abrir os regalos, etc. É o día das compras navideñas. Todo o mundo se gasta os cartos en comprar comida especial. Eu penso que eso non importa, como se comes macarròns! O importante è estar coa familia. Tamèn se gastan os cartos no àrbore de nadal,os adornos todo consiste en pasarteo ben coa familia. Espero que o seguinte ano tomen medidas e que desaparezca o dia das compras navideñas e que aparezca o día do nadal.
Dedicatoria:non compredes o mais importante è estar coa familia.
Neste nadal vou comer mazapàns. E vou cantar una cancion e a comer champiñiòns. Nesta noite boa vou estar feliz e facer sonreir ao meu primo Martín. Neste fin de ano vou disfrutar das doce uvas e de cantar. Non quero tardar mais pois feliz ano novo e feliz nadal. Yanira
Texto Nadal - Nagore Os meus reis magos Paseino moi ben en casa dos meus tíos e máis coa cadela dos meus tíos estivemos na casa ata a noite facía frío e me quede durmido no coche . Os regalos de reis magos foron 3 chaquetas,un colar, unha pulseira,a wii,unhas zapatillas e unhas botas. A miña madriña vai a ter un bebé e nos puxo moi contentos e que sesá¿un neno o unha nena ? E xogado coa miña consola nova me gustou moito o regalo da miña propia wii e o meu tío me gastou unha broma porque me deron unha caixiña pequena e non había nada de nada. Me enfadei moito pero me pasou cando me deron a miña wii. So faltan 8 meses para que nazca o neno da miña madriña.
É un neno o unha nena?
Cando a miña madriña teña o bebé... Bou axudar a miña madriña e espero que sexa unha nena e non un neno. E que non sexa un problema para coidala e ¿ E o seu nome cal será o seu nome? Espero que o meu primo sea moi bo e que Asier non o moleste moito. Espero que a miña madriña esté moi contenta.
Nagore.
TEXTO DE NADAL Este nadal estiven coa miña familia colocando o Belén. Na noite de nadal miña nai preparou polo á piña e o meu pai preparou boi e langostinos. A mañá de nadal despertei a familia para abrir os regalos. A min regaláronme un microscopio ,unha pelicula e un factorinato. O fin de ano tomamos o mesmo e en reis nos fuimos todos a unha festa. E pola maña abrín os meus agasallos. Regaláronme tres videoxogos.
Ismael.
COMO PASEI O NADAL DE 2012? Este Nadal para min foi moi raro, porque viñeron as primas de miña nai a pasar a Noiteboa,cousa que é rara. Son xa maiores,non son coma min. Unha delas ten unha enfermidade pero aínda así xogo moito con ela coa DS. Tiven que durmir na habitación do meu irmán (ten unha cama debaixo da súa). Cando colocamos a árbore de Nadal,sempre a colocamos meu irmán e máis eu,pero este ano non!A COLOCOU MIÑA NAI!!! Eu estaba xogando coa miña prima á DS,pero o máis raro e que eu o sabía, como outras veces que paro. E o Belén tamén o puxo miña nai,eu debuxei uns cisnes para colocalos pero sempre sempre se caían. Pasamos a Noiteboa en Pías,na casa do irmán do meu pai. Iso que viñeron dende Guadalaxara para estar con nós,jejeje. A Pías tamén viñeron os meus avós que viven por alí de parte do meu pai,e tamén foi miña prima,que claro tamén é a irmá deles. E eles xa tiñan un can,un bóxer chamado Yas e agora teñen outro bóxer,é pequena e se chama Kira. Antes de cear e despois sempre vamos a visitala. É que está no garaxe. Xogamos case todos a XESTOS,o xogo de mesa. O día seguinte me trouxeron unha tablet, gustóume moito! Logo en Noitevella a celebramos na casa da miña avoa ,de parte da miña nai. Viñeron as primas da miña nai,aínda que sean mais maiores ca min xogo moito con elas. Nas Campadas eu tomei pelotazos e a prima da miña nai,unha delas tomou lacasitos minis,de tres en tres! Saquei fotos coa tablet e vídeos. Paseiono moi ben. A noite de Reis paseina no traballo do meu pai, no Real Club Naútico de Vigo. A el tocoulle traballar esa noite. Foron tamén os meus avós (de parte da miña nai)Tamén viñeron as primas e a irmá da miña nai,e eu!
Para os nenos pequenos viñeron dous nomos e o paxe real. A filla da irmá da miña nai ten catro anos e estiven con ela. Logo da cea había unha pista para bailar,bailei bailei bailei e bailei ata que me cansei. Volvímos a casa as catro da mañá, mais ou menos. O día seguinte me trouxeron unha funda para a tablet de cor violeta. Foron as mellores Navidades da miña vida!
Sarai.
Texto de Nadal Neste Nadal paseino moi ben.En Noitevella tirei un petardo polo lavabo e me comín eu só una caixa de 15 polboróns.Cando volvín para casa. Bomitei tres veces. En Fin de ano paseimo moi ben con NEOX. Marchei co meu tío ao parque cos seus amigos. Eu volvín ás once e media para tomar as uvas. En ano novo non me deixaron marchar.Pero tamén o pasei moi ben. Mirei as campanadas en Telecinco. Eu puxen a mesa e as uvas. Malo foi porque eu tiña14 uvas pero aínda así cominas todas. Na cea de reis quitei a árbore de Nadal e tamén o belén. Xogamos a moitos xogos de mesa que tiña gardados. Pola mañá abri o meu regalo era o xogo de Agora caigo junior.
Anxo.
TEXTO DE NADAL Este ano nas vacacións de Nadal estiven coa miña familia en Pontevedra. Fun a casa duns amigos do meu pai. Divertinme moito cos seus fillos. Eu ,meu irmán e máis os fillos do amigo do meu pai preparamos a árbore de Nadal. A miña nai e máis a esposa do amigo do meu pai prepararon a cena que eran varios tipos de mariscos,ensalada e de sobremesa turrón e polvorón. Neste día quedamos na casa deles. A mañá seguinte encontramos os regalos. Eu pusenme moi contento.
FIN
Arfanul.
NADAL Neste Nadal regaláronme un helicóptero teleridixido, un videoxogo e un libro: O HOBIT UN VIAJE INESPERADO. Comecei a ler o libro. O helicóptero xa rompeu e o videoxogo non funciona, que mala pata!! Coas doce campanadas atragoeime coa última e non penso tomar máis uvas na miña vida. Despois da noite nova fun co meu curmán a ver a mesma película que estou lendo O HOBIT UN VIAJE INESPERADO. A verdade é que estivo moi ven. En reis magos regaláronme a consola PSvita e fun a casa da miña tía e déronme oitenta euros e con eses cartos compreime a wii e hoxe quedei cuns amigos para xogar a wii porque supoño que no primeiro día non levaremos deberes. Javier.
Javier.
Texto de Nadal
Conto de nadal. Dende o alto, distinguiu unha aglomeración de xente arredor dun edificio
inundado de luces. Un lugar ideal para iniciar a investigación que o traía á Terra. Seleccionou unha persoa que permanecía inmóbil e introduciuse nela. O home non notou nada, agás un lixeiro calafrío que atribuíu ao aire xélido daquela tarde. A translación funcionara sen problemas, e Xhantl foi asimilando aos poucos a nova realidade. Estaba na Terra, no interior dun humano, e
experimentaba por vez primeira a estraña sensación de ser el e, ao tempo, ser outro diferente.
A persoa chamábase Moncho e levaba máis de tres horas de pé, diante daquelas
portas polas que entraba e saía un río de xente. Os que marchaban, cargados de bolsas e paquetes, pasaban ao seu carón sen repararen nel. Só alguén, de cando en vez, depositaba unha moedas no bote que sostiña na man dereita.
Xhantl ficou abraiado coa fervenza de sensacións e sentimentos que Moncho
albergaba. Cansazo, frío, dor nos pés. Desexo de berrar, de rebelarse ante aquela exhibición de riqueza. Vergonza de se atopar alí. De sentir as olladas de
desprezo, ou de noxo, ou de indiferenza, ou de mágoa, que de todo había. A amarga sensación de invisibilidade, de non ser ninguén. Comezaba a empardecer, e decidiu marchar. De camiño, pasou por unha praza onde algúns adolescentes colocaran un gran cartel, «ÁRBORE DOS DESEXOS», ao
pé dunha moreira que estendía xenerosa as súas pólas espidas. Invitaban a canta persoa pasaba a escribir un desexo nunha tarxeta e pendurala logo da árbore. Tras uns momentos de dúbida, Moncho achegouse ao banco onde unha rapaza sostiña unha caixa con tarxetas de cores rechamantes. Colleu unha de cor verde e escribiu cun rotulador o seu maior desexo. E despois pendurouna nunha póla da moreira; cuberta de follas de cores, a árbore experimentaba unha inesperada primavera.
Xhantl achegouse e leu algúns daqueles desexos: «Que non haxa ninguén sen casa», «Que os poderosos deixen de roubarnos», «Quero ter un can como Milú», «Que algún ano me toque a lotería»...
A rapaza do banco irradiaba alegría, cun sorriso permanente nos ollos e nos
labios. Xhantl non o dubidou: abandonou a Moncho e, nun instante fugaz, mudou para o interior de Sara. O entusiasmo e as ganas de vivir bulían no corpo daquela moza. Que ben, experimentar a calor que dá a alegría!
Algún tempo despois, os mozos recolleron as cousas e acordaron marchar. Un reloxo luminoso marcaba as nove, e tamén a data daquel día: 24, decembro.
Camiño da casa de Sara, coas rúas cada vez máis baleiras, Xhantl observou unha especial animación nun baixo comercial onde os carteis de «ALÚGASE» case
tapaban os vidros dos escaparates. Non o pensou máis: o extraterrestre afastouse de Sara e introduciuse no corpo de Paulo, un home de pelo roxo que falaba con expresión animada. As seis persoas que alí se reuniran afanábanse en arranxar o sitio, estendendo cartóns no chan e, por riba deles, uns colchóns e os sacos de durmir. No centro, dúas caixas da froita, sobre as que colocaran os alimentos e bebidas daquela noite. A luz dun cámping gas iluminaba aqueles rostros, máis animados conforme transcorrían os minutos. Cearon, beberon, riron; e cantaruxaron en voz baixa, non querían que ningún policía lles viñese estragar a noite. -Logo hoxe non queredes algún conto?- preguntou Paulo. Os outros xa debían saber da súa arte, porque se meteron nos sacos de durmir e se acomodaron sobre os colchóns. Fíxose o silencio e as palabras comezaron a agromar da boca de Paulo:
-Isto pasou nun lugar preto de Fisterra. Vivía alí unha muller que... O relato fluía cada vez con maior lixeireza e iluminaba os ollos de todos. E Xhantl, fascinado ante aquela fervenza de palabras, comprendeu por fin por que os
científicos do seu planeta se interesaban tanto polos habitantes da Terra. Posuían o don marabilloso de imaxinar, de crear outros mundos e novas vidas por medio das palabras. Si, ficaría no corpo de Paulo, aprendendo aquela habilidade
marabillosa: o engado das historias, a maxia das palabras que aniña -durmida, ás veces- no interior de todas as persoas.
Nacido en Vilalba en 1947, é un dos autores máis lidos por rapaces e adultos. Premio nacional de Literatura Infantil e Xuvenil no 2008, entre os seus títulos
destacan Cartas de inverno, Contos por palabras, O único que queda é o amor e Non hai noite tan longa. A súa obra está traducida a diversos idiomas.
B rai s.
Texto de Nadal O Nadal foi un pouco aburrido pero cos regalos estaba contento. Trouxéronme un xogo da Wii: o do POKEMON. Na noite vella na conta das uvas case me atragoeime pero o pasei ben coa familia dos meus primos. Alí me trouxeron un telescopio moi chulo. Era na súa finca!!! Nas festas dos Reis magos paseino fenomenal coa cabalgata. Había polbos,o rei Neptuno ... E chegou o colexio.
Juan Eduardo
NADAL Nadal é o tempo de comer coa familia ,pasalo ben, pero hai persoas que non poden nin abrir regalos ,nin comer coa familia . LUIS, un neno duns 8 anos , que non tiña familia, ese mesmo día paseaba pola cidade, e miraba a todas as familias comer,divertirse, a nenos da súa idade abrir regalos...
Un día antes do Nadal ao neno apareceuselle unha pantasma e esta dixo -tes tres desexos , - Ah! Si? -Si, - Pois quero que me des moitos, moitos xoguetes. Máis tarde o neno, estaba xogando con eles cando a pantasma lle dixo: – Tes o último desexo . – Que? se so pedín un desexo. – Xa pero ,a que non te dixera que o desexo tiña que ser corto. Non tiñas que pedir ese desexo tan largo. A pantasma era moi moi lista e o neno non sabía moito claro. Pero o neno dixo pois quero dous desexos mais. A pantasma quedouse enfadada .
O neno estaba pensando e pensando e pensando, A pantasma como era unha lista lle dixo que o quería gastar en cousas que non eran importantes, pero ...
LUIS xa sabia que a pantasma quería xogarlla outra vez... Entón LUIS dixo que para NAVIDAD querería unha familia para sempre.
FIN Kenny.
O camión de bombeiros. O día da cabalgata de reis fun co meu curmán Felipe,mamá, Enok, Priscila,Mia e Sara. Collimos case dous kilos de caramelos cando a cabalgata estaba a punto de rematar pasaron os camións de bombeiros. Sara, a nai de Enok,preguntoulle ao condutor se podíamos subir e o condutor dixo que si despois era como se nos apuntaramos a cabalgata , pero... non pode ser!! o camión no medio do traxecto quedou sen batería e tivemos que quitar o freno de man e deixar que o camión fóra so. Aínda así non ía porque era unha estrada plana e tivemos que chamar á grúa e nos remolcou ata unha pendente e alí sí que arrancou e puidemos continuar coa cabalgata. FIN.
Un nadal superdivertido. Miriam.
TEXTO DE NADAL Este Nadal paseino coa miña familia. Comemos na casa da miña tía. E á hora de cear comemos moitas cousas ricas. O que máis me gustou foron os langostinos, o pavo recheo e a sobremesa cun mus de limón. O día de NADAL pola mañá abrimos os agasallos e o meo curmán pequeno, que ten 8 anos, púxose moi contento porque lle trouxeran o que el pedira. Ademais é a segunda vez que ven a ESPAÑA e que lle traen o que el quería. Nicole.
TEXTO DE NADAL O regalo perdido O dia de reis celebramos unha cea coa miña familia, non pasou nada novo, excepto que a miña nai dixo que abriríamos os regalos á mañá seguinte. Eu estaba nervioso por saber que me compraran por reis e case non puiden durmir. Á maña seguinte abrimos os regalos, a min me regalaron un microscopio con probas e cando o meu irma non viu o seu regalo decepcionouse. Estivemos buscando o regalo, que por certo era un mp3, e ao final o meu pai o encontrou no fondo dun caixón.
Pe dro 22
Unha Noiteboa en familia. O dí a de N oitebo a eu e a miñ a fa milia c e n a m o s todo s xunto s e c u n s a mi g o s n a c a s a do s m eu s avó s. S o bre a s 23:15 c o m ez a m o s a c e ar. O m eu tío , que é c o ciñeiro, prep arouno s a c e a. C e a m o s v ario s tipo s de m ari s c o c o m o por exe m plo: ci g al a s, lan g o stino s, c a n grexo... D e s p oi s de c e ar a brimo s o s re g alo s de ' Pa p a N o el' e m e re g al aron: un m ó bil , o xo g o p ara a Pl ay o B l a c k O p s e unh a bi ci cleta B m x. E s e día p a s eino m oi ben. O dí a do s rei s m a g o s derón m e: unh a fund a do m ó bil e unh a g orra M o n s ter. A s miñ a s tía s, que e st án un pou c o tola s , pu xéron s e a b ailar e c a nt ar c a n ción s e s o bre todo a c a n ción de G a m n a m S t yle. E e ste s dí a s de N a d al ta m én trab allei m oito porque o profe Ó s c ar m a ndou un s trab allo s.
N i c ol á s.
REFLEXIÓN SOBRE O NADAL. Hoxe vou reflexionar sobre o que ahora é o Nadal. Antes era unha època de felicidade,de reunirse coa familia de bondade e felicidade,de celebrar o nacemento de Xesùs. Os tempos cambian,e neste mundo tan materialista o Nadal é consumismo,consumismo puro e duro. Tanto para os comerciantes como para as persoas que compran. O Nadal agora mesmo é epoca de facer negocios. O Nadal xa non é o mesmo,pero aún se conserva unha última e bonita tradición,a de dar.
O meu proposito de ano novo é que ao menos na miña familia se volvan os vellos tempos os, tempos de recordar o nacemento de Xexús (conste que non son creínte), de estar coa familia e de dar, non recibir, menos consumismo e máis unión.
Para iso poderíamos facer distintas cousas:unha delas, sen dúbida é retrasar o lanzamento dos novos xoguetes,especialmente videoconsolas,e as rebaixas,tamén sería posible que os vos e viaxes se fixeran máis baratas (o meu tío non puido vir de Escocia polos altos precios). Todo isto uniría ás familias. Que os nenos tomen como tradición(os maiores)comprar agasallos,os regalos de Papa Noel é os Reis cómprense antes do Nadal para que as tendas non noten na xente compras de última hora e os comerciantes se vaian antes coas súas respectivas familias, se utilize gaseosa en vez de cava ou champán.O último, e seguramente máis importante, é esforzarnos e desexalo con todas as nosas forzas. Este sería o Nadal perfecto para mi:
A drián.