Charakterystyka systemu gry 1-4-2-3-1 oraz stosowane środki treningowe na przykładzie pracy w KKS Lech Poznań
Krosno, 12 stycznia 2013 r.
Ryszard Kuźma
Plan prezentacji • Wstęp • Ogólne zasady i założenia ustawienia 1-4-2-3-1 • Zadania zawodników na poszczególnych pozycjach w defensywie i ofensywie • System 1-4-2-3-1 w wykonaniu Lecha Poznań • Środki treningowe stosowane w nauce i doskonaleniu gry ofensywnej
Wstęp • System 1-4-2-3-1 jest modyfikacją ustawienia 1-4-4-2 • Po raz pierwszy zagrała w tym ustawieniu reprezentacja Francji w 1998 na Mistrzostwach Świata • Dwa lata później na Mistrzostwach Europy w ustawieniu tym grało już kilka reprezentacji m.in. Francja, Holandia i Portugalia • Obecnie w polskiej ekstraklasie większość drużyn gra systemem 1-4-2-3-1 • W ustawieniu tym grał KKS Lech Poznań w sezonie 2008/2009 gdy zdobywał Mistrzostwo Polski
Krótka charakterystyka systemu • Wyjściowo system 1-4-2-3-1 to : bramkarz, czterech ustawionych w linii obrońców, dwóch środkowych pomocników operujących za linią trzech ofensywnych pomocników ( dwóch skrzydłowych i jednego środkowego ) i wysuniętego centralnie środkowego napastnika • To ustawienie bardzo elastyczne pozwalające w łatwy sposób przejść w działaniach defensywnych do ustawienia 1-4-1-1 (wycofanie dwóch skrzydłowych ) lub 1-4-5-1 ( wycofanie trzech ofensywnych pomocników ) • W grze ofensywnej łatwo przejść do ustawienia 1-3-4-3 mając zaangażowanych w atak 6-7 zawodników • Dużą siłą tego systemu jest trzech zawodników w środku pola co pozwala na zwiększenie bezpieczeństwa własnej bramki w defensywie a także daje duże możliwości gry ofensywnej
Ustawienie wyjściowe w systemie 1-4-2-3-1
1-4-2-3-1 : rola i wymagania zawodnik贸w na poszczeg贸lnych pozycjach
1-4-2-3-1 : bramkarz • Defensywa - kierowanie grą linii obrony - interwencje poza polem karnym - spełnia rolę libero Ofensywa - decyduje o wprowadzeniu piłki do gry - dobra gra nogami - gotowość do udziału w rozegraniu piłki z obrońcami
1-4-2-3-1 : środkowi obrońcy • Defensywa - umiejętne ustawienie się w obronie, decydują o skracaniu pola gry i grze na spalony - przecinanie podań prostopadłych przeciwnika - krycie przeciwnika bez piłki w swojej strefie oraz adekwatne wyjścia do przeciwnika z piłką Ofensywa - decydują o sposobie otwarcia gry - zapewniają asekurację od tyłu
1-4-2-3-1 : boczni obrońcy • Defensywa - pewne interwencje w grze 1na1 - umiejętność ustawienia się w stosunku do przeciwnika z piłką i bez piłki ( m.in. zamykanie środka pola, asekuracja tzw. „słabej strony „ ) Ofensywa - włączanie się w pionie w akcje po skrzydle - rozszerzanie pola gry, otwieranie gry skrzydłem
1-4-2-3-1: defensywni pomocnicy • Defensywa - pewny odbiór/ przerwanie akcji przeciwnika - bardzo dobra gra głową - asekurowanie bocznych sektorów boiska - uniemożliwienie przeciwnikowi zagrywania piłek prostopadłych ze środkowej strefy Ofensywa - umiejętność gry tyłem do bramki przeciwnika przy otwarciu gry ( często bez przyjęcia ) - po odbiorze pierwsze udane podanie piłki - uderzenie z dystansu
1-4-2-3-1 : skrzydłowi • Defensywa - odpowiedzialność przy podejmowaniu prób wysokiego pressingu - podwojenie w pionie i w poziomie Ofensywa - pewne i celne dośrodkowania - „ timing „ - zdecydowanie na i w sytuacjach 1na 1
1-4-2-3-1 : ofensywny środkowy pomocnik • Defensywa - kluczowy obok napastnika przy próbach zakładania wysokiego pressingu - wywieranie presji na defensywnego pomocnika rywala Ofensywa - kreatywność - pewny drybling i umiejętność utrzymania się przy piłce - wymienność z napastnikiem - łączy cechy asystenta i egzekutora
1-4-2-3-1 : napastnik • Defensywa - wywieranie presji na środkowych obrońcach i bramkarzu - udział w wysokim pressingu Ofensywa - gra tyłem do bramki - gra głową - wykańczanie akcji - umiejętne poruszanie się bez piłki
1-4-2-3-1 w wykonaniu KKS Lech Poznań - środki treningowe wykorzystywane do nauki gry ofensywnej
Ćwiczenia przygotowawcze • Na co zwracano w nich uwagę ? - mocne, dokładne podania po ziemi - ruch od i do piłki - otwarcie tułowia przed otrzymaniem podania - geometria podań ( najczęściej na bazie trójkąta ) - ruch po podaniu za piłką - komunikacja
Ćwiczenie 1
ćwiczenie 2
Ćwiczenie 3
Ćwiczenie 4
Rozegranie piłki przez 4 obrońców bez udziału przeciwnika Ćwiczenie 5
Rozegranie piłki przez 4 obrońców i 2 defensywnych pomocników bez udziału przeciwnika Ćwiczenie 6
Rozegranie piłki przez 4 obrońców i dwóch defensywnych pomocników, w rozegraniu przeszkadza 2 zawodników Ćwiczenie 7
Rozegranie piłki przez 4 obrońców i 3 pomocników, przeszkadza 4 zawodników Ćwiczenie 8
System 1-4-2-3-1 w praktyce – przykładowe formy gry i kombinacje w ataku • Ćwiczenie 9. Rozgranie ataku przez całą drużynę – celem jest zagranie piłki do środkowego pomocnika, skrzydłowego lub bocznego obrońcy, którzy wykonują końcowe podanie. • Wariant 1. Gra 11x 0. Drużyna układa atak na ofensywnej połowie boiska tworząc klasyczne ćwiczenie 11x0. W pewnym momencie trener rzuca nową piłkę na boisko zmuszając graczy do ponownego rozpoczęcia akcji i szybkiego zaadoptowania się, w nowym, innym położeniu taktycznym. Kiedy drużyna zacznie poprawnie wykonywać ćwiczenie, trener może dołożyć kilka piłek w odstępie czasu, zmuszając zawodników do kontynuacji przystosowania się do różnych sytuacji taktycznych. • Wariant 2. Gra 10x 7.
Kombinacja w ataku z włączającym się bocznym obrońcą ćwiczenie 10
Kombinacja w ataku z włączającym się bocznym obrońcą Ćwiczenie 11
Kombinacja w ataku – piłka prostopadła do skrzydłowego Ćwiczenie 12
Kombinacja w ataku – prostopadła do napastnika Ćwiczenie 13
Kombinacja w ataku – prostopadła do ofensywnego pomocnika Ćwiczenie 14
Dziękuję za uwagę !!!
Krosno, 12 stycznia 2013 r.
Ryszard Kuźma