Fashioexia
Een bevraging bij meer dan 4.000 Britse vrouwen toonde aan dat ze ondanks de economische crisis méér geld uitgeven aan prullen die ze niet nodig hebben dan aan essentiële zaken zoals eten. 28 procent ziet de crisis zelfs als de ideale manier om op gewicht te blijven, en daarmee is meteen de nieuwe eetstoornis ‘fashioexia’ omschreven. Of die ‘anorexia in tijden van crisis’ in België ook bestaat? Daphne (38, accountant) moet lachen: ‘Je kunt de crisis als argument inroepen om die heerlijke chocoladetaart over te slaan, maar ik denk toch dat wij Belgen iets te nuchter zijn om nu ineens massaal fashioexia te ontwikkelen.’ Zelf beperkt Daphne haar impulsaankopen meer dan vroeger: ‘Ik vermijd de winkels en koop wat vaker online. En ik laat mij alleen nog gaan in wellnessproducten: badzout, lichaamsolie, haarmaskers, dat soort dingen... Het kost minder dan een nieuwe jurk of designerschoenen, het gaat langer mee, je hebt er meer deugd van in deze koude tijden en... je voelt je minder schuldig dan met zo’n opzichtige outfit die in je kast blijft hangen. Ik koop ook geen boeken en dvd’s meer, daarvoor ga ik naar de bib. In feite is dat allemaal besparen, maar op zo’n manier dat het plezant blijft. Ik ga ook minder vaak uit eten dan vroeger, maar als het gebeurt, kies ik voor een
‘
goed restaurant en mag het gerust wat duurder zijn. Misschien zal deze crisis ervoor zorgen dat mensen weer gaan eisen dat ze waar voor hun geld krijgen? Dát zou een revolutie zijn.’
Surprisebollen
We gaan af op promoties, knippen kortingsbonnen uit, kopen witte producten, doen minder impulsaankopen. En we willen wel betalen, maar alleen voor kwaliteit. We diversifiëren bovendien: toiletpapier van de Aldi, maar dat bloesje van 100 euro laten we ook niet liggen. Jo (36, stadsarchivaris en mama van 3) had de crisis niet nodig om prijsbewuster te gaan leven: ‘Nu iedereen over de crisis praat, is het niet meer uncool om te zeggen dat je je iets niet kunt permitteren of dat je zuinig leeft. Ik koop mijn kleren in de solden, tweedehands of op de markt. Dat doe ik al altijd, niet omdat het nu ineens crisis is. Als ik zie wat sommige mensen uitgeven aan veel te dure kleren of weer een nieuwe auto, dan begrijp ik wel dat ze soms geld te kort hebben. Er worden ons behoeften opgedrongen en de meeste mensen trappen erin. Ik probeer onze kinderen te leren dat ze geen spelcomputer, nieuwe gsm of duur speelgoed nodig hebben om gelukkig te zijn. Met drie kinderen
moet je dat wel in het oog houden, want voor je het weet draaien ze er een fortuin door. Ik moet wel zeggen dat mijn echtgenoot mijn project wat ondermijnt: als de kinderen met hem onderweg zijn, wéét ik dat ze met allerlei gekleurde surprisebollen uit automaten gaan terugkeren. Maar ik vergeef het hem...’
Oestrogeen
In de Britse krant The Times schreef journalist Matthew Syed onlangs dat de financiële crisis veroorzaakt is door het testosteron dat mannenbastions als banken en beurzen beheerst: mannen zijn geneigd meer risico’s te nemen, en het is precies hun roekeloosheid die de financiële markten deed crashen. ‘Meer oestrogeen zou voor een gezonder financieel klimaat zorgen’, zegt Syed. ‘Het nonchalante risicogedrag van mannen en de voorzichtigheid van vrouwen zijn eigenschappen die verband houden met de rol die ze elk in de voortplanting vervullen om de soort in stand te houden. Vrouwen weerstaan makkelijker dan mannen aan de verlokkingen van het geld’, zo beweert hij. Dé remedie om financiële crisissen te vermijden, is dus meer vrouwen te installeren op beslissende posities in onze economie. Hoe hij dat rijmt met impulsaankopen van vrouwen, is dan weer de vraag...
De crisis maakt ons creatief: plakkatoen, knopen en ritsen verkopen beter dan ooit
26 I magazine I 20 december 2008