14 oktober 2011 , pag. 9
Oudere jongeren beheersen Fries design ANDRÉ KEIKES
Goede vormgeving moet voldoen aan veel en hoge eisen van functie en esthetiek. Is dat voor jonge Friese designers te hoog gegrepen? De tentoonstelling in het Fries Museum in Leeuwarden die gekoppeld is aan de Vredeman de Vriesprijs voor vormgeving van de provincie Friesland, biedt een klein overzicht van het beste wat onze regio op dit gebied in huis heeft. Wie de prijs wint, is vanmiddag duidelijk, als gedeputeerde Jannewietske de Vries de uitslag bekendmaakt. De jury onder haar voorzitterschap kon dit jaar 86 inzendingen beoordelen, 17 meer dan bij de vorige editie in 2009. Dat valt uit te leggen als een gunstig teken. Wat echter opvalt bij de tien genomineerden is het grote aantal bekende ‘oudere jongeren’ als
Gert Jan Slagter (twee nominaties), Douwe Huitema, Anneke Langenberg en Gjalt Pilat. Je zou zo maar kunnen denken dat het hier niet zo wil vlotten met de ‘aanstormende’ generatie. Maar wat knap werk is, mag gezien worden, zoals het door Gert Jan Slagter zorgvuldig en nadrukkelijk vierkant vormgegeven tijdschrift MB van Museum Belvédère, dat per editie sterk van verschijning verandert en zo dus blijft verrassen. Slechts formaat, bindwijze en lettertype liggen vast. Ook fascinerend is zijn ontwerp van ‘Feroarings fan stal’ (Metamorphoses) voor de uitgeverij van Steven Sterk, voorzien van een omslag van houtfineer, wat tot klopneigingen leidt. Het binnenwerk heeft een klassiek rustige zetspiegel, met heldere regelaanduidingen. Douwe Huitema en Sanne Hiddema (BW H Ontwerpers) zijn genomineerd voor maandblad De
Voorbeelden uit de ‘Oak Inside’-serie van Christien Meindertsma. FOTO LC/WIETZE LANDMAN
Moanne, het tweetalige Friese opinieblad. Deze non-glossy, doorgaans herkenbaar aan een groot portret voorop, is uiterst te-
rughoudend vormgegeven en mede door de vele tekst levert dat wel eens een wat droog beeld op. Daar tegenover staan fraaie foto-
grafie en speels toegepaste handschriften. Een andere grafische nominatie is er voor Menno Landstra. Gelikte styling en dito fotografie laten zien wat ‘good thinking’ vooraf vermag. Van het husselen van boven- en onderkastletters houdt niet iedereen. Fotografe Tryntsje Nauta en muzikant Meindert Talma lieten hun boek met portretten van jongeren die kiezen voor zee vormgeven door Jelle F. Post; een grappig, wonderlijk gesneden uitgave, waarin wel enige willekeurigheid geslopen lijkt te zijn. Christien Meindertsma ontwierp op Hindelooper meubels gebaseerde eigentijdse interpretaties. Van eikenhout, zoals de traditie dat dicteerde, maar verder bij de tijd gebracht met natuurlijke pigmenten, zittingen van dikke strengen wol en eigenwijze pootjes. Ook Gjalt Pilat blijft met zijn robuuste Pake Sytse-tafel dicht bij het verleden. Hij liet zich inspireren door de histori-
sche houten stellages van kerkklokken. In het museum staat nu zijn genomineerde ovale walnoten tafel, waarvan zowel blad als onderstel monumentaal zijn. Jenna Postma ontwierp een vriendelijk accessoire, de uit schapenwol gemaakte sjaal Woolly, met een lampje én ruimte voor koude voeten. Voor als je eens buiten wilt blijven zitten als de zomer niet op gang komt. Marko Vuijk gebruikte doorleefd hout van een oud Indonesisch vissersscheepje voor een chaise longue, die ook hangjeugd zal bekoren, omdat hij alle houdingen toestaat. En Anneke Langenberg maakt hoofdbedekkingen voor mensen die door een chemokuur tijdelijk geen haar hebben. Op de tentoonstelling staan er vier, waaronder petachtige vormen, die door een daaroverheen gedragen doek bedekt worden om, in de nek samengebonden, te veranderen in een soort staart.