PARININ INSIE
“ดวยความตื่นเตนของคนเคยมาทะเล ครั้งแรก ก็เฝาแตถามวา ไหนอะ ทะเล ทะเล ทะเลลลลล”
äไ»ปËหÑัÇวËหÔิ¹น
ËหÅลÒาÂย¤ค¹น¤ค§งàเ¤คÂยäไ»ป·ท∙ÐะàเÅล¨จ¹นàเºบ×ืè่Íอ áแµตè่ÁมÕี¤ค¹นËห¹นÖึè่§ง ·ท∙Õีè่äไÁมè่àเ¤คÂยàเ¨จÍอ·ท∙ÐะàเÅล¨จÃรÔิ§งæๆ àเ¤คÂยàเËหç็¹นáแÅลÐะàเ¾พé้Íอ½ฝ¹นãใ¹นâโÅล¡ก¨จÔิ¹นµต¹นÒา¡กÒาÃร¢ขÍอ§งµต¹นàเÍอ§ง àเÁม×ืè่ÍอÁมÕีâโÍอ¡กÒาÊสäไ´ดé้äไ»ปáแÅลé้Çว .... ÁมÑั¹น¿ฟÔิ¹น¹น¹น¹น¹น¹น ÍอÂยè่Òา§งºบÍอ¡กäไÁมè่¶ถÙู¡ก ¨จÖึ§งàเ»ปç็¹นËห¹นÑั§งÊส×ืÍอ·ท∙Õีè่ºบÍอ¡กàเÅลè่ÒาàเÃร×ืè่Íอ§งÃรÒาÇว ÃรÐะËหÇวè่Òา§ง¡กÒาÃรàเ´ดÔิ¹น·ท∙Òา§งäไ»ป·ท∙ÐะàเÅล àเÂยé้æๆæๆ
³ณ Êส¶ถÒา¹นÕีÃร¶ถäไ¿ฟ
4 7
©ฉÑั¹นÂยÑั§ง¤ค§งÍอÂยÙูè่...ºบ¹นÃร¶ถäไ¿ฟ
ËหÐะ ËหÐะ ËหÐะ ËหÑัÇวÅลíํÒาâโ¾พ§ง
ËหÑัÇวËหÔิ¹นàเ»ปç็¹น¶ถÔิè่¹นÁมÕีËหÍอÂย
Ãร¶ถäไ¿ฟàเ¤คÅล×ืè่Íอ¹น¢ขºบÇว¹น
11 15
ÃรÑัÞญ¨จÇว¹นãใ¨จ
21
·ท∙íํÒาºบØุÞญ (?)
26
âโÍอé้·ท∙ÐะàเÅลáแÊส¹น§งÒาÁม
18
23
2
³ณ Êส¶ถÒา¹นÕีÃร¶ถäไ¿ฟ เวลา ตี 4.30 นาที ถึง สถานีรถไฟเชียงใหม
“ ส ถ า นี ร ถ ไ ฟ เ ชี ย ง ใ ห ม ” เ ป น ส ถ า นี ป ล า ย ท า ง ข อ ง ท า ง ร ถ ไ ฟ ส า ย เ ห นื อ ตั้ ง อ ยู ที่ ถ น น เ จ ริ ญ เ มื อ ง ต ำ บ ล วั ด เ ก ต อ ำ เ ภ อ เ มื อ ง จั ง หวั ด เชี ย งใหม สถานี ร ถไฟระดั บ 1 บนเนื้ อ ที่ ทั้ ง หมด 119 ไร ร ะ ย ะ ท า ง จ า ก ก รุ ง เ ท พ ถึ ง ส ถ า นี เ ชี ย ง ใ ห ม คื อ 7 5 1 กิ โ ล เ ม ต ร ใชเวลาเดินทาง ประมาณ 11 ถึง 13 ชั่วโมง ...ซึ่ง เราขึ้นรถไฟฟรีเวลาตี 5 ครึ่ง ในตั๋ว บอกวาถึงกรุงเทพก็ 21.45น. ...จะตรงหรือไม ตี 5 ครึ่ง เตรง เตรง! เสียงระฆังดัง รถไฟเคลื่อนขบวน เยๆ ออกเดินทางงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ~
4
5
Ãร¶ถäไ¿ฟàเ¤คÅล×ืè่Íอ¹น¢ขºบÇว¹น หนาวมากกกก กับอากาศฤดูหนาวที่ภาคเหนือ และทางเดินรถไฟที่มีแตปา โอ วววว มืดสลัวๆกับอากาศเย็นยะเยือก เขากันสุดๆ ตอนที่ขึ้นรถไฟไดเจอคุณปา 3 คน แตมีคนหนึ่งพูดเกงมาก ถามวาเราจะไปไหน สวนแกพึ่งขึ้นมาจากกรุงเทพ จะแวะลำปางแตถึงลำปางตอนตีสาม เลยนั่งรถไฟเลยมา เชียงใหมแลวคอยลงลำปางอีกที เพราะยังไงก็ตั๋วฟรี ...โอว!! คุณปาแกเกมาก นี่นี่ปา หนาวใชไหม เสื้อกันหนาวหนามาก ผาผันคออีก ไอเราดูหนาวแบบชิวๆไปเลย นั่งถึงลำปางคุณปาก็ลงไป เราและเพื่อนไดที่นั่งทันทีเพราะคนที่นั่งตรงขาม นั่งที่ อื่นแลว เยๆ (สายจากเหนือลงใตจะคนนอย แตถาสายใตขึ้นเหนือ อยาใหพูดถึงที่นั่ง ที่ ยืนยังไมมีเลย!!) อากาศเริ่มสบาย และก็มีพนักงานเดินมาขายของ “ขาวไหมคะ? ขาว” “น้ำครับน้ำ” ตลอดทั้งสายการเดินทาง บางทีมีไกยาง หมูปง แหนม แคบหมู สารพัดจะ มาในรถไฟแตละสถานีที่พัก เพราะพอคาแมคาจะแวะเวียนขึ้นมาขายของและลงอีก สถานีขางหนาแลวก็ขึ้นรถไฟอีกขบวนกลับไปกลับมาเชนนี้ (ที่รูเพราะตอนที่พักรถไฟ เพื่อรอรถไฟอีกขบวนผาน ปาเขาลงและคุยกันเสียงดัง)
6
ดวยความที่เปนคนชางพูด ก็คุยจอกับเพื่อนเสียงดังเลย จนพี่ขายน้ำเดินมาบอก “เบาๆหนอย คนเขาหลับกัน” ไอเราก็กลัวรีบมองไปรอบๆ ...อะไรกัน เขาตื่นกันหมด นี่มัน 9 โมงแลว ไมมีใครนอนหรอก ...สุดทายไดขอสรุป พี่ขายน้ำหาเรื่องคุยดวย ฮา ฮา ฮา นั่งคุยกับเพื่อนสักพัก มีชายคนหนึ่งเดินเขามา บอกวาไมมีเงินตองขึ้นรถเมลที่ กรุงเทพ ขอเงินหนอย เรากับเพื่อนรูเลย นี่ตองขอเงินมาเยอะแลวแนๆ เลยตอบไปวา “นี่ก็ไมมีเงินคะ ถึงนั่งรถไฟฟรีมานี่” พรอมยิ้มหวานกลับไปให ชายคนนั้นก็ลุกไป มองตามก็เห็นไปขอคนอื่นตอ สักพักกลับมาพรอมกับขาวและน้ำ ไหนไมมีเงิน ใชสิ คนไมมีเงินฉันนี่ ขาวยังไมไดกินเลย
7
8
9
©ฉÑั¹นÂยÑั§ง¤ค§งÍอÂยÙูè่...ºบ¹นÃร¶ถäไ¿ฟ เมื่อความรอนคืบคลานเขามา แดดสาดสอง หลีกหนีไมไดจริงๆ เพราะที่นั่งฝง เราโดนแดดจา TT น้ำตาสิหลั่ง รอนมาก ทำใหคิดถึงอากาศหนาวในชวงเชาเลย รอนๆแบบนี้กิจกรรมที่ทำไดอยางเดียวคือ “นอน” นอนไปไดสักพักนานๆ เพื่อนก็สะกิดเรียกใหตื่น พบกับวา พนักงานนำน้ำมาขายแบบใสถุงมัดปากและ เอาหลอดแทงเขาไป อื้อหือ คลาสิก มาก ชอบมาก เพราะเหมาะกับบรรยากาศที่ ขางทางมีแตทุงนา และนั่งบนรถไฟกับผูคนหลากหลาย ซื้อกันคนละถุงกับเพื่อน คนพบคำวา “ฟน” เพราะมันชวยใหเราเย็น กับอากาศที่แสนจะรอนมาก แมกระทั่ง พนักงานที่ขายน้ำขวดน้ำอัดลมยังซื้อเปนถุงกินเลย เชื่อไดวากินกันทั้งรถไฟ เพราะ มองไปทางไหนใครก็ถือถุงนี้ นับไดวาเปนการตลาดชั้นเลิศมาก ที่เก็บไวขายในชวง อากาศแบบนี้ รวย! ฮา ฮา ฮา
10
11
12
13
ÃรÑัÞญ¨จÇว¹นãใ¨จ พลบค่ำอากาศสบายมาก ไมไดรูสึกหนาว หรือเย็นมาก คงเพราะอยู ภาคกลางดวย จึงสูดอากาศหายใจอยางเต็มที่ ....แตแลวก็พบกับกลิ่นที่สุด แสนจะรัยจวนใจ ชวนใหอวก เฮือก ==”
นี่มันกลิ่นอะไร!!! มองหนาเพื่อน
ถามวาไดกลิ่นไหม พบวาเพื่อนปดจมูกแลว โอวว เพื่อนบอกเปนกลิ่นของ คุณปาคนนั้น มองกลับไป นั้นอะไร ทำไมมอมแมมขนาดนั้น และก็คนพบอีก อยาง ทุกคนในรถไฟตูเรานั้น ปดจมูกทุกคน จนตองยายไปตูอื่นเพื่อหนีอากาศ ที่สุดแสนจะอวกนี้ หนีมารถไฟตูสุดทาย เจอกับคุณปาคนหนึ่ง คำถามที่ปาถามมาคำแรกนี้ เลนเอาฮากันเลยทีเดียว “หนีปานั้นมาใชไหม” โอว แกคงประสบปญหาเดียว กับเรา ฮาฮาฮา คุยกันถูกคอ ปาเขามาจากลำพูน ลากลับ
บานและนี่
ก็ลงมาทำงานตอ และปาเขาก็แนะนำ ที่ พั ก ให เ ราในราคา “ 2 5 0 บ า ท / คื น ” ดี ใ จมากประหยั ด เงินสุดๆ
14
15
16
ËหÐะ ËหÐะ ËหÐะ ËหÑัÇวÅลíํÒาâโ¾พ§ง ณ เวลา 5 ทุม 20 นาที ถึง หัวลำโพง !!! ใชเวลาทั้งหมด 18 ชั่วโมง!! ไหนบอก 10-13ชั่วโมงไง แตก็นั้นแหละ ทำใหเจออะไรมากมายในระยะเวลา 18 ชั่วโมงนี้ ทั้งคนขอเงิน ทั้งคนบา และคนดี แตทริปนี้เจอแตคนใจดีเยอะมากจริงๆ เพราะคุณ ปาทุกคนที่คุยดวย กอนจะไปบอกเหมือนกันวา “ดูแลตัวเองดีดีนะ” รับทราบคะ >< ลงจากรถไฟมาเจอกับสภาพหัวลำโพงที่วา ...สถานีปดแลวจา ก็นะ 5ทุมกวาแลว ไมมีใครหรอก เดินออกมาจากทางรถไฟพบเจอผูคนนอนกันเต็มที่สถานีดานนอก โอโห!!! นอนกันแบบนี้เลยเหรอ บอกลาคุณปาใจดีที่บอกที่พัก สุดทายก็ตองขึ้น Taxi มานอนที่ขาวสาร เพราะที่ปา แนะนำเต็ม! ตองเสียเงินนอนที่พักในราคา 650 บาทตอคืน แตไมเปนไร หารกับเพื่อน ยังไงก็โอเค
17
18
19
·ท∙íํÒาºบØุÞญ (?) กวาจะไดนอนเมื่อคืนก็ปาไปตีสองกวา แตตองตื่นมาตอน 6 โมงเชา ไปวัดขอพร ระหวางที่เดินไปนั้นเจอกับพระที่มาบิณฑบาต จึงซื้อของใสบาตร นิมนตพระทานแลว นำกับขาวใสบาตร พรอมนั่งลงเตรียมรับพร พบวา พระทานเดินไปเลย พรไมมีสักคำ หลุดออกมาจากปากทาน ...อะไร นี่เราทำผิดขั้นตอนหรืออยางไร ทำไมพระทานเดิน หนีไปเชนนี้ ยืนงงกับเพื่อนสักพักก็หันมาถายรูปกับ เพื่อนถายพระทานอื่นอยู อยูๆก็มี พระรูปหนึ่งเดินมา ถาม นี่ถายไปทำไม เอาพระไปประจานหรือ? เรากับเพื่อนงงกันอีก รอบ หะ! ไมใชนะคะ พระทานยิ้มแลวเดินจากไป พรอมกับคำวา “เอาพระไปประจาน” นี่งงกับทั้งแกง เราทำผิดอะไร!!!!!!! กลับมาหองพักดวยความอึนๆ อาบน้ำแตงตัวเตรียมออกเดินทางไปหัวหิน
20
21
ËหÑัÇวËหÔิ¹นàเ»ปç็¹น¶ถÔิè่¹นÁมÕีËหÍอÂยÂยÂยÂย เวลา 9.00 น. ถึงสถานีหัวลำโพงอีกครั้ง เดินเขาไปเอาตั๋วฟรี (อีกแลว) ออกเดินทางไปหัวหิน เยๆ จะไดเห็นทะเลแลว รถไฟมาถึงในเวลา 9.20 น. ขึ้นไปพบวา ทำไมรถไฟขบวนนี้ที่นั่งสบายจัง ~ ณ เวลา 14.20 นาที ถึงสถานีหัวหินแลวจา ขบวนนี้ไมเลทเหมือนที่มาจาก เชียงใหม ฮา ฮา ฮา มาถึงก็กินน้ำตาลสด อรอยมาก สดชื่นมาก >< ดวยความตื่นเตนของคนเคยมาทะเลครั้งแรก ก็เฝาแตถามวา ไหนอะทะเล ทะเล ทะเลลลลล สุดทายเพื่อนพามาทะเล โอววววว!!!! เจอนองมาเปนสิ่งแรกเลย มาฉี่ดวย เต็มๆที่เทาเหยียบอยูเลย ถือวาเปนประสบการณที่ดี กับชายหาดครั้งแรก ฮาาาาาา
22
23
24
âโÍอé้·ท∙ÐะàเÅลáแÊส¹น§งÒาÁม ทะเลชุมช่ำ ไดเห็นทะเลครั้งแรกแลว ดีใจจนน้ำตาจะไหล กระซิก กระซิก T^T เดินเลนไปเรื่อยๆ เพื่อนก็ไมสน นางเขาใจวาเราพึ่งเคยมาทะเล ฮา ฮา ฮา พอยืนนิ่งๆ ถึงไดรูวา เฮย!! ทรายดูด ดูดดดดดด~ ชอบ ฟน ยืนเลนทรายดูุดนานมาก (เอามาเลนที่ บานไดคงเอากลับมาดวย) และนึกขึ้นไดอยางหนึ่ง เราตองเก็บน้ำทะเล!! มองซาย มองขวา ทำตัวเปนคนดีเห็นขยะ ขวดน้ำ ทิ้งเรี่ยราด ก็เดินเขาไปหยิบขยะ และขวดไปทิ้ง แตทิ้งแตขยะนะ เก็บขวดไวเอามาใสน้ำทะเล ทรายและเปลือกหอย ฮา ฮา ฮา งานนี้เรียกไดวา ฟนนนนนน~
25
26
ºบÒา§ง¤คÃรÑัé้§ง... àเÃรÒาµตé้Íอ§ง¡กÅลé้Òา»ปÅลè่ÍอÂยãใËหé้ªชÕีÇวÔิµตàเ´ดÔิ¹นäไ»ป »ปÅลè่ÍอÂยËหÑัÇวãใ¨จãใËหé้àเ´ดÔิ¹นàเÅลè่¹น áแÅลé้ÇวÊสÑัè่§งÇวè่Òา...äไ»ปËหÒาãใËหé้àเ¨จÍอ “¤คÇวÒาÁมÊสØุ¢ข” äไÁมè่Êส¹นØุ¡ก...ÍอÂยè่Òา¡กÅลÑัºบÁมÒา ‘Ëห¹นØุè่ÁมàเÁม×ืÍอ§ง¨จÑั¹น·ท∙ì์’
ºบê๊ÒาÂย ºบÒาÂยÂยÂยÂย ~
28