Pocket book me go to HuaHin

PARININ INSIE

“ดวยความตื่นเตนของคนเคยมาทะเล ครั้งแรก ก็เฝาแตถามวา ไหนอะ ทะเล ทะเล ทะเลลลลล”

äไ»ปËหÑัÇวËหÔิ¹น

ËหÅลÒาÂย¤ค¹น¤ค§งàเ¤คÂยäไ»ป·ท∙ÐะàเÅล¨จ¹นàเºบ×ืè่Íอ áแµตè่ÁมÕี¤ค¹นËห¹นÖึè่§ง ·ท∙Õีè่äไÁมè่àเ¤คÂยàเ¨จÍอ·ท∙ÐะàเÅล¨จÃรÔิ§งæๆ àเ¤คÂยàเËหç็¹นáแÅลÐะàเ¾พé้Íอ½ฝ¹นãใ¹นâโÅล¡ก¨จÔิ¹นµต¹นÒา¡กÒาÃร¢ขÍอ§งµต¹นàเÍอ§ง àเÁม×ืè่ÍอÁมÕีâโÍอ¡กÒาÊสäไ´ดé้äไ»ปáแÅลé้Çว .... ÁมÑั¹น¿ฟÔิ¹น¹น¹น¹น¹น¹น ÍอÂยè่Òา§งºบÍอ¡กäไÁมè่¶ถÙู¡ก ¨จÖึ§งàเ»ปç็¹นËห¹นÑั§งÊส×ืÍอ·ท∙Õีè่ºบÍอ¡กàเÅลè่ÒาàเÃร×ืè่Íอ§งÃรÒาÇว ÃรÐะËหÇวè่Òา§ง¡กÒาÃรàเ´ดÔิ¹น·ท∙Òา§งäไ»ป·ท∙ÐะàเÅล àเÂยé้æๆæๆ

³ณ Êส¶ถÒา¹นÕีÃร¶ถäไ¿ฟ

4 7

©ฉÑั¹นÂยÑั§ง¤ค§งÍอÂยÙูè่...ºบ¹นÃร¶ถäไ¿ฟ

ËหÐะ ËหÐะ ËหÐะ ËหÑัÇวÅลíํÒาâโ¾พ§ง

ËหÑัÇวËหÔิ¹นàเ»ปç็¹น¶ถÔิè่¹นÁมÕีËหÍอÂย

Ãร¶ถäไ¿ฟàเ¤คÅล×ืè่Íอ¹น¢ขºบÇว¹น

11 15

ÃรÑั­Þญ¨จÇว¹นãใ¨จ

21

·ท∙íํÒาºบØุ­Þญ (?)

26

âโÍอé้·ท∙ÐะàเÅลáแÊส¹น§งÒาÁม

18

23

2

³ณ Êส¶ถÒา¹นÕีÃร¶ถäไ¿ฟ เวลา ตี 4.30 นาที ถึง สถานีรถไฟเชียงใหม

“ ส ถ า นี ร ถ ไ ฟ เ ชี ย ง ใ ห ม  ” เ ป  น ส ถ า นี ป ล า ย ท า ง ข อ ง ท า ง ร ถ ไ ฟ ส า ย เ ห นื อ ตั้ ง อ ยู  ที่ ถ น น เ จ ริ ญ เ มื อ ง ต ำ บ ล วั ด เ ก ต อ ำ เ ภ อ เ มื อ ง จั ง หวั ด เชี ย งใหม สถานี ร ถไฟระดั บ 1 บนเนื้ อ ที่ ทั้ ง หมด 119 ไร ร ะ ย ะ ท า ง จ า ก ก รุ ง เ ท พ ถึ ง ส ถ า นี เ ชี ย ง ใ ห ม  คื อ 7 5 1 กิ โ ล เ ม ต ร ใชเวลาเดินทาง ประมาณ 11 ถึง 13 ชั่วโมง ...ซึ่ง เราขึ้นรถไฟฟรีเวลาตี 5 ครึ่ง ในตั๋ว บอกวาถึงกรุงเทพก็ 21.45น. ...จะตรงหรือไม ตี 5 ครึ่ง เตรง เตรง! เสียงระฆังดัง รถไฟเคลื่อนขบวน เยๆ ออกเดินทางงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ~

4

5

Ãร¶ถäไ¿ฟàเ¤คÅล×ืè่Íอ¹น¢ขºบÇว¹น หนาวมากกกก กับอากาศฤดูหนาวที่ภาคเหนือ และทางเดินรถไฟที่มีแตปา โอ วววว มืดสลัวๆกับอากาศเย็นยะเยือก เขากันสุดๆ ตอนที่ขึ้นรถไฟไดเจอคุณปา 3 คน แตมีคนหนึ่งพูดเกงมาก ถามวาเราจะไปไหน สวนแกพึ่งขึ้นมาจากกรุงเทพ จะแวะลำปางแตถึงลำปางตอนตีสาม เลยนั่งรถไฟเลยมา เชียงใหมแลวคอยลงลำปางอีกที เพราะยังไงก็ตั๋วฟรี ...โอว!! คุณปาแกเกมาก นี่นี่ปา หนาวใชไหม เสื้อกันหนาวหนามาก ผาผันคออีก ไอเราดูหนาวแบบชิวๆไปเลย นั่งถึงลำปางคุณปาก็ลงไป เราและเพื่อนไดที่นั่งทันทีเพราะคนที่นั่งตรงขาม นั่งที่ อื่นแลว เยๆ (สายจากเหนือลงใตจะคนนอย แตถาสายใตขึ้นเหนือ อยาใหพูดถึงที่นั่ง ที่ ยืนยังไมมีเลย!!) อากาศเริ่มสบาย และก็มีพนักงานเดินมาขายของ “ขาวไหมคะ? ขาว” “น้ำครับน้ำ” ตลอดทั้งสายการเดินทาง บางทีมีไกยาง หมูปง แหนม แคบหมู สารพัดจะ มาในรถไฟแตละสถานีที่พัก เพราะพอคาแมคาจะแวะเวียนขึ้นมาขายของและลงอีก สถานีขางหนาแลวก็ขึ้นรถไฟอีกขบวนกลับไปกลับมาเชนนี้ (ที่รูเพราะตอนที่พักรถไฟ เพื่อรอรถไฟอีกขบวนผาน ปาเขาลงและคุยกันเสียงดัง)

6

ดวยความที่เปนคนชางพูด ก็คุยจอกับเพื่อนเสียงดังเลย จนพี่ขายน้ำเดินมาบอก “เบาๆหนอย คนเขาหลับกัน” ไอเราก็กลัวรีบมองไปรอบๆ ...อะไรกัน เขาตื่นกันหมด นี่มัน 9 โมงแลว ไมมีใครนอนหรอก ...สุดทายไดขอสรุป พี่ขายน้ำหาเรื่องคุยดวย ฮา ฮา ฮา นั่งคุยกับเพื่อนสักพัก มีชายคนหนึ่งเดินเขามา บอกวาไมมีเงินตองขึ้นรถเมลที่ กรุงเทพ ขอเงินหนอย เรากับเพื่อนรูเลย นี่ตองขอเงินมาเยอะแลวแนๆ เลยตอบไปวา “นี่ก็ไมมีเงินคะ ถึงนั่งรถไฟฟรีมานี่” พรอมยิ้มหวานกลับไปให ชายคนนั้นก็ลุกไป มองตามก็เห็นไปขอคนอื่นตอ สักพักกลับมาพรอมกับขาวและน้ำ ไหนไมมีเงิน ใชสิ คนไมมีเงินฉันนี่ ขาวยังไมไดกินเลย

7

8

9

©ฉÑั¹นÂยÑั§ง¤ค§งÍอÂยÙูè่...ºบ¹นÃร¶ถäไ¿ฟ เมื่อความรอนคืบคลานเขามา แดดสาดสอง หลีกหนีไมไดจริงๆ เพราะที่นั่งฝง เราโดนแดดจา TT น้ำตาสิหลั่ง รอนมาก ทำใหคิดถึงอากาศหนาวในชวงเชาเลย รอนๆแบบนี้กิจกรรมที่ทำไดอยางเดียวคือ “นอน” นอนไปไดสักพักนานๆ เพื่อนก็สะกิดเรียกใหตื่น พบกับวา พนักงานนำน้ำมาขายแบบใสถุงมัดปากและ เอาหลอดแทงเขาไป อื้อหือ คลาสิก มาก ชอบมาก เพราะเหมาะกับบรรยากาศที่ ขางทางมีแตทุงนา และนั่งบนรถไฟกับผูคนหลากหลาย ซื้อกันคนละถุงกับเพื่อน คนพบคำวา “ฟน” เพราะมันชวยใหเราเย็น กับอากาศที่แสนจะรอนมาก แมกระทั่ง พนักงานที่ขายน้ำขวดน้ำอัดลมยังซื้อเปนถุงกินเลย เชื่อไดวากินกันทั้งรถไฟ เพราะ มองไปทางไหนใครก็ถือถุงนี้ นับไดวาเปนการตลาดชั้นเลิศมาก ที่เก็บไวขายในชวง อากาศแบบนี้ รวย! ฮา ฮา ฮา

10

11

12

13

ÃรÑั­Þญ¨จÇว¹นãใ¨จ พลบค่ำอากาศสบายมาก ไมไดรูสึกหนาว หรือเย็นมาก คงเพราะอยู ภาคกลางดวย จึงสูดอากาศหายใจอยางเต็มที่ ....แตแลวก็พบกับกลิ่นที่สุด แสนจะรัยจวนใจ ชวนใหอวก เฮือก ==”

นี่มันกลิ่นอะไร!!! มองหนาเพื่อน

ถามวาไดกลิ่นไหม พบวาเพื่อนปดจมูกแลว โอวว เพื่อนบอกเปนกลิ่นของ คุณปาคนนั้น มองกลับไป นั้นอะไร ทำไมมอมแมมขนาดนั้น และก็คนพบอีก อยาง ทุกคนในรถไฟตูเรานั้น ปดจมูกทุกคน จนตองยายไปตูอื่นเพื่อหนีอากาศ ที่สุดแสนจะอวกนี้ หนีมารถไฟตูสุดทาย เจอกับคุณปาคนหนึ่ง คำถามที่ปาถามมาคำแรกนี้ เลนเอาฮากันเลยทีเดียว “หนีปานั้นมาใชไหม” โอว แกคงประสบปญหาเดียว กับเรา ฮาฮาฮา คุยกันถูกคอ ปาเขามาจากลำพูน ลากลับ

บานและนี่

ก็ลงมาทำงานตอ และปาเขาก็แนะนำ ที่ พั ก ให เ ราในราคา “ 2 5 0 บ า ท / คื น ” ดี ใ จมากประหยั ด เงินสุดๆ

14

15

16

ËหÐะ ËหÐะ ËหÐะ ËหÑัÇวÅลíํÒาâโ¾พ§ง ณ เวลา 5 ทุม 20 นาที ถึง หัวลำโพง !!! ใชเวลาทั้งหมด 18 ชั่วโมง!! ไหนบอก 10-13ชั่วโมงไง แตก็นั้นแหละ ทำใหเจออะไรมากมายในระยะเวลา 18 ชั่วโมงนี้ ทั้งคนขอเงิน ทั้งคนบา และคนดี แตทริปนี้เจอแตคนใจดีเยอะมากจริงๆ เพราะคุณ ปาทุกคนที่คุยดวย กอนจะไปบอกเหมือนกันวา “ดูแลตัวเองดีดีนะ” รับทราบคะ >< ลงจากรถไฟมาเจอกับสภาพหัวลำโพงที่วา ...สถานีปดแลวจา ก็นะ 5ทุมกวาแลว ไมมีใครหรอก เดินออกมาจากทางรถไฟพบเจอผูคนนอนกันเต็มที่สถานีดานนอก โอโห!!! นอนกันแบบนี้เลยเหรอ บอกลาคุณปาใจดีที่บอกที่พัก สุดทายก็ตองขึ้น Taxi มานอนที่ขาวสาร เพราะที่ปา แนะนำเต็ม! ตองเสียเงินนอนที่พักในราคา 650 บาทตอคืน แตไมเปนไร หารกับเพื่อน ยังไงก็โอเค

17

18

19

·ท∙íํÒาºบØุ­Þญ (?) กวาจะไดนอนเมื่อคืนก็ปาไปตีสองกวา แตตองตื่นมาตอน 6 โมงเชา ไปวัดขอพร ระหวางที่เดินไปนั้นเจอกับพระที่มาบิณฑบาต จึงซื้อของใสบาตร นิมนตพระทานแลว นำกับขาวใสบาตร พรอมนั่งลงเตรียมรับพร พบวา พระทานเดินไปเลย พรไมมีสักคำ หลุดออกมาจากปากทาน ...อะไร นี่เราทำผิดขั้นตอนหรืออยางไร ทำไมพระทานเดิน หนีไปเชนนี้ ยืนงงกับเพื่อนสักพักก็หันมาถายรูปกับ เพื่อนถายพระทานอื่นอยู อยูๆก็มี พระรูปหนึ่งเดินมา ถาม นี่ถายไปทำไม เอาพระไปประจานหรือ? เรากับเพื่อนงงกันอีก รอบ หะ! ไมใชนะคะ พระทานยิ้มแลวเดินจากไป พรอมกับคำวา “เอาพระไปประจาน” นี่งงกับทั้งแกง เราทำผิดอะไร!!!!!!! กลับมาหองพักดวยความอึนๆ อาบน้ำแตงตัวเตรียมออกเดินทางไปหัวหิน

20

21

ËหÑัÇวËหÔิ¹นàเ»ปç็¹น¶ถÔิè่¹นÁมÕีËหÍอÂยÂยÂยÂย เวลา 9.00 น. ถึงสถานีหัวลำโพงอีกครั้ง เดินเขาไปเอาตั๋วฟรี (อีกแลว) ออกเดินทางไปหัวหิน เยๆ จะไดเห็นทะเลแลว รถไฟมาถึงในเวลา 9.20 น. ขึ้นไปพบวา ทำไมรถไฟขบวนนี้ที่นั่งสบายจัง ~ ณ เวลา 14.20 นาที ถึงสถานีหัวหินแลวจา ขบวนนี้ไมเลทเหมือนที่มาจาก เชียงใหม ฮา ฮา ฮา มาถึงก็กินน้ำตาลสด อรอยมาก สดชื่นมาก >< ดวยความตื่นเตนของคนเคยมาทะเลครั้งแรก ก็เฝาแตถามวา ไหนอะทะเล ทะเล ทะเลลลลล สุดทายเพื่อนพามาทะเล โอววววว!!!! เจอนองมาเปนสิ่งแรกเลย มาฉี่ดวย เต็มๆที่เทาเหยียบอยูเลย ถือวาเปนประสบการณที่ดี กับชายหาดครั้งแรก ฮาาาาาา

22

23

24

âโÍอé้·ท∙ÐะàเÅลáแÊส¹น§งÒาÁม ทะเลชุมช่ำ ไดเห็นทะเลครั้งแรกแลว ดีใจจนน้ำตาจะไหล กระซิก กระซิก T^T เดินเลนไปเรื่อยๆ เพื่อนก็ไมสน นางเขาใจวาเราพึ่งเคยมาทะเล ฮา ฮา ฮา พอยืนนิ่งๆ ถึงไดรูวา เฮย!! ทรายดูด ดูดดดดดด~ ชอบ ฟน ยืนเลนทรายดูุดนานมาก (เอามาเลนที่ บานไดคงเอากลับมาดวย) และนึกขึ้นไดอยางหนึ่ง เราตองเก็บน้ำทะเล!! มองซาย มองขวา ทำตัวเปนคนดีเห็นขยะ ขวดน้ำ ทิ้งเรี่ยราด ก็เดินเขาไปหยิบขยะ และขวดไปทิ้ง แตทิ้งแตขยะนะ เก็บขวดไวเอามาใสน้ำทะเล ทรายและเปลือกหอย ฮา ฮา ฮา งานนี้เรียกไดวา ฟนนนนนน~

25

26

ºบÒา§ง¤คÃรÑัé้§ง... àเÃรÒาµตé้Íอ§ง¡กÅลé้Òา»ปÅลè่ÍอÂยãใËหé้ªชÕีÇวÔิµตàเ´ดÔิ¹นäไ»ป »ปÅลè่ÍอÂยËหÑัÇวãใ¨จãใËหé้àเ´ดÔิ¹นàเÅลè่¹น áแÅลé้ÇวÊสÑัè่§งÇวè่Òา...äไ»ปËหÒาãใËหé้àเ¨จÍอ “¤คÇวÒาÁมÊสØุ¢ข” äไÁมè่Êส¹นØุ¡ก...ÍอÂยè่Òา¡กÅลÑัºบÁมÒา ‘Ëห¹นØุè่ÁมàเÁม×ืÍอ§ง¨จÑั¹น·ท∙ì์’

ºบê๊ÒาÂย ºบÒาÂยÂยÂยÂย ~

28