Partysan #3 by angelo anninos

#3 | Δεκέμβριος 07 Δωρεάν | Greece

#03 | Δεκέμβριος 2007

µÈ‚Ï›· ÁÈ· ÙËÓ Ù¤¯ÓË Ô˘ ÍÂ¯ˆÚ›˙Ô˘Ó!

EditRoom #3

ª· Â›Ó·È ·˘Ùﬁ Ù¤¯ÓË; 18,00 �, 176 ÛÂÏ›‰Â˜ ∂Î‰ﬁÛÂÈ˜ ¶§∂£ƒ√¡ 2000311412

Land Art 6,99 �, 96 ÛÂÏ›‰Â˜ ∂Î‰ﬁÛÂÈ˜ TASCHEN 2000368627

∆Ô Ê·ÓÙ·ÛÙÈÎﬁ ÌÔ˘ÛÂ›Ô 18,00 �, 230 ÛÂÏ›‰Â˜ ∂Î‰ﬁÛÂÈ˜ ¶§∂£ƒ√¡ 2000316921

Αυτόν τον μήνα το Γερμανικό Partysan γιορτάζει τα δωδέκατα γενέθλιά του. Δεν είναι και λίγα, ειδικά άμα σκεφτείς πόσα έχουν αλλάξει από το 1994, όταν πρωτοξεκίνησε το Partysan, σαν ένα απλό μικρό έντυπο, γεμάτο με flyers για τα events που διοργάνωνε μια παρέα στο Βερολίνο.

art books Conceptual Art 6,99 �, 96 ÛÂÏ›‰Â˜ ∂Î‰ﬁÛÂÈ˜ TASCHEN 2000298514

Collecting Contemporary 24,99 �, 304 ÛÂÏ›‰Â˜ ∂Î‰ﬁÛÂÈ˜ TASCHEN 2000314306

∞£∏¡∞ £∂™™∞§√¡π∫∏ ∏ƒ∞∫§∂π√ ∫ƒ∏∆∏™ ∫√ƒπ¡£√™ øƒø¶√™ ¶∞∆ƒ∞ πø∞¡¡π¡∞ µ√§√™ §∞ƒπ™∞ ∞§∂•∞¡¢ƒ√À¶√§∏ •∞¡£∏ ∫√ª√∆∏¡∏ ∞°ƒπ¡π√

www.papasotiriou.gr

| ÁÚ·ÌÌ‹ ÂÈÎÔÈÓˆÓ›·˜: 210 33 23 300

Εμείς στο ελληνικό το μόνο που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να διατηρούμε την ποιότητα, και της αξίες του περιοδικού, αλλά και να βελτιώνουμε την ύλη του, προθέτοντας κάθε φορά κάτι καινούργιο. Σε αυτό το τεύχος επιστρέφει το film review, έχουμε πολύ ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις από τους Jimmy Edgar, General Midi και τον Γιώργο Φακίνο. Επίσης ο Satori 101 έψαξε έμαθε και έγραψε για τα Technival, τα πιο ανατρεπτικά μουσικά φεστιβάλ του κόσμου. Περιμένουμε όμως και τα δικά σας κείμενα και είμαστε ανοιχτοί σε φρέσκες ιδέες και καινούριες προτάσεις.

Partysan Intro

#03 | Δεκέμβριος 2007

Our People Ιδιοκτησία: Εκδόσεις Ερμείας (www.hermias.gr) με την εξουσιοδότηση του: Partysan Central GmbH Elisabethkirchstr. 3, D- 10115 Berlin Εκδότης-Διευθυντής: Άγγελος Άννινος Art Director: Σεμπαστιάν Νικολάου (www. sebdesign.eu) Συντακτική ομάδα Satori 101, Helen K, Noisis, DJ Tim, Kris Blunt, Moonsun, Elma, Elaya, Γιώργης Σακελλαρίου, Παύλος Σάφτης, KD, Άγγελος Άννινος, Συνεργάτες Agend Greg, Άγγελος Ευαγγελόπουλος, Kris Blunt Design Έλενα Κούρσου, Σεμπαστιάν Νικολάου, Αλεξία Λουγιάκη, Τάσος Παπαγιαννούλης To περιοδικό Partysan ήρθε και στη χώρα μας έπειτα από την πολύχρονη παρουσία του στο χώρο των media και των events. Από το 1994 το Partysan έχει ως κύριο άξονα την ενημέρωση γύρω από θέματα clubbing, ηλεκτρονικής μουσικής και γενικότερα θέματα lifestyle και κυκλοφορεί σε 10 χώρες. Αυτή τη στιγμή το free press αυτό περιοδικό εκδίδεται σε 10 χώρες, σε Ευρώπη, Αυστραλία και Ασία. Το Partysan Media & Events Group ήταν η πρώτη εταιρεία που κάλυψε όλες τις μορφές των media.

Κυκλοφορεί: Γερμανία, Αυστρία, Ισπανία, Αυστραλία, Ταϋλάνδη, Σλοβενία, Τσεχία, Ουγγαρία, Ελλάδα και Ελβετία. Μάθετε τι συμβαίνει στον κόσμο του Partysan. Eπισκεφθείτε την παγκόσμια ιστοσελίδα των περιοδικών.

Φωτογράφοι AXIS, Sacred Destinations Εξώφυλλο Σχεδιασμός: Έλενα Κούρσου (www.icantgetenough.net)

Περιεχόμενα EditRoom Partysan Intro The wild side of Zürich Web Radio Minimalism General Midi Spiral Tribe Η πτώχευση του δίσκου Bad Company Good Producers Bad DJs DJ Tash Ο μύθος του hangover Tom Real George Fakinos Steve Bug Hardsoul Συνέντευξη > Άγγελος Άννινος Jimmy Edgar Salvatore Comi Χρήστος Θεοφίλης Reviews DJ Gear DJ εσύ σούπερ-σταρ Charts Film Reviews Events Listings Διανομή

1 2 4 6 8 11 12 16 18 20 24 26 30 32 36 40 46 46 52 56 58 66 68 69 70 72 77 79

Επισκεφτείτε: www.partysan.net www.myspace.com/partysangreece

Club Traveler > Elma

Zürich

Η νυχτερινή dance σκηνή της Ζυρίχης έχει πρόσφατα μεταμορφωθεί (βοηθουμένη από τους νέους κανονισμούς που το επιτρέπουν) σε ένα πιο γεμάτο βράδυ, κρατώντας ανοιχτά τα περισσότερα venues στην πόλη. Θα βρείτε τα στέκια αυτά γεμάτα με ενέργεια, που παρόμοια της δύσκολα θα συναντήσετε σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Καρδιά όλης αυτής της ανανέωσης είναι η Langstrasse, άλλοτε γνωστή ως red-light district, που πλέον μεταμορφώθηκε σε μια ελιτίστικη γειτονιά με ενθουσιώδη ατμόσφαιρα! Δισκοπωλεία, μαγαζιά με μουσικά όργανα και μπουτίκ ρούχων δίπλα σε παλιά ρετρό σινεμά και μπαρ για μηχανόβιους είναι το πάντρεμα που αυτή η πόλη διάλεξε! Στα καφέ της Ζυρίχης θα βρείτε διάσημους καλλιτέχνες και φυσικά αρκετή νεολαία, ενώ διάφορα alternative στέκια είναι στριμωγμένα με κόσμο, έτοιμο να ανεβάσει τη λίμπιντο και το κέφι ανά πάσα στιγμή. Το βορειότερο μισό της πόλης, το Niederdorf, έχει αρκετή από την αύρα και την ενέργεια του άλλου μισού· η βιομηχανική ζώνη στο βορειοδυτικό σημείο της Langstrasse είναι η περιοχή όπου τα καλύτερα underground clubs έχουν τη θέση τους, με ένα καινούργιο club να ανοίγει κάθε μήνα. Μπορείς να ακολουθήσεις το ένστικτο σου ή τα αυτιά σου που θα σε οδηγήσουν κατευθείαν στον 4

θόρυβο (Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο βράδυ μετά τα μεσάνυχτα), ή να πας και να δεις όλα τα flyers που κυκλοφορούν στη Ζap records (Zahringestrasse 47). Όλο και κάποιο event γίνεται κάθε βράδυ της εβδομάδας, αλλά η Παρασκευή και το Σάββατο έχουν τα μεγαλύτερα parties. Συνήθως τα μαγαζιά ανοίγουν κατά τις 10-11 και κλείνουν μέχρι τις 3-4, αλλά υπάρχουν και μερικά άλλα που μένουν ανοιχτά μέχρι τις 6 ή και αργότερα για το Σαββατοκύριακο. Η είσοδος κοστίζει συνήθως 10 με 15 ελβετικά φράγκα. Dynamo, Wasserwerkstrasse 21, alternative ήχοι, τα πάντα από ποπ βασισμένο σε κιθάρα εως καθαρή drum’n’bass. Incognito, Hardturmstrasse 122, ατμοσφαιρικές στυλιστικές γωνίες έξω από τον εργοστασιακό χώρο. Kaufleuten, Pelikanstrasse 70, η μέκκα της πόλης, mainstream house beats που ελκύουν ένα περίεργο συνονθύλευμα/μείγμα από clubbers και τραπεζίτες ! Klinik, Freigutstrasse , το καλύτερο και πιο πρωτοποριακό κλαμπ της πόλης, με σφήνες drum’n’bass και δυναμικό συναίσθημα. Oxa, Andreasstrasse 70, το καλύτερο μέρος για techno-house· διάσημο για τα “απογευματινά” parties του ( Σάββατο και Κυριακή 5πµ–12µµ) Club Q, Förrlibuckstrasse 151, ένα ακόμη από τα πολύ ενδιαφέροντα και θεματικά μαγαζιά της πόλης, με χορευτικό ήχο που ξεσηκώνει.

The wild side of

#03 | Δεκέμβριος 2007

Άρθρο > Κωνσταντίνος Βασιλιάδης (aka S.A.L.V.A.)

Web Radio η νέα “ερωτική” σχέση μέσα από τo www.danceradio.gr

Άκουγα παλαιότερα ραδιοφωνικούς παραγωγούς και DJs να μιλάνε για την “ερωτική” σχέση που είχαν με το αγαπημένο τους μέσο, το ραδιόφωνο. Καθώς πέρναγαν τα χρόνια όμως, αυτός ο έρωτας ξέφτισε και έχασε τη λάμψη του. Το αποτέλεσμα είναι πως σήμερα, με την εξαίρεση ορισμένων φωτεινών παραδειγμάτων, στο χώρο λυμαίνονται κάθε είδους αμφιλεγόμενες προσωπικότητες, από TV περσόνες, “αισθησιακές” φωνές και “αστειάτορες” basse-classe μέχρι ανυπόληπτους, παρωχημένους δεινόσαυρους και αποτυχημένα χαριτωμένα δίδυμα. Η όλη εικόνα που βγαίνει προς τα έξω είναι ότι το πάλαι-πότε αγαπημένο μέσο πολλών, όπου περνούσαν ώρες ατελείωτες ακούγοντας εμπνευσμένους διαλόγους, μονολόγους και προσεκτικά επιλεγμένες μουσικές, τώρα τείνει να καταντήσει ένα juke box με περιορισμένες επιλογές, χιλιοειπωμένα κλισέ και διαφημιστικό χρόνο που ξεπερνά σε διάρκεια (και καμια φορά και σε έμπνευση) τις ίδιες τις εκπομπές.

Μέσα σ’ όλο αυτό το “πακέτο” αρνητικών εξελίξεων πρέπει να τονιστεί η τρομερή έλλειψη χορευτικής και εγκεφαλικής μουσικής από το χώρο της electronica. Σε ένα μέσο τόσο ευρύ όπως το ραδιόφωνο θα περίμενε κανείς ότι η dance/electronica σκηνή θα είχε το χρονικό μέρισμα που της αναλογεί. Όμως κάποιες προσπάθειες που είχαν γίνει στη δεκαετία του ‘90 και τα πρώτα χρόνια του νέας χιλιετίας, τελικά απαξιώθηκαν από τους ίδιους τους εμπνευστές τους με αποτέλεσμα το ευρύ κοινό να μην έχει ιδέα πόσο αξιόλογη είναι η σκηνή που υπάρχει γύρω από τον όρο electronica, έναν όρο που μέσα στη γενικότητά του, μπορεί να καταντήσει ακόμη και περιοριστικός για τους ανύποπτους μουσικόφιλους. Όμως η αληθινή αγάπη για τη μουσική που υπάρχει σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού και το άσβεστο πάθος για νέους ηχητικούς δρόμους είναι οι δύο κινητήριες δυνάμεις – ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι – που παρακινούν κάποιον να γίνει δισκοθέτης (DJ με άλλα λόγια!). Για πολλά χρόνια, προσπάθησα να εμβαθύνω τη κατανόηση που είχα για τον όρο μουσική και μουσικότητα. Αυτό έγινε μέσα από ατελείωτες ώρες προσωπικής ενασχόλησης μέσα από το Διαδίκτυο, ψάχνοντας σε online δισκάδικα για οτιδήποτε θα μπορούσε να σχετίζεται με τους όρους χορευτική, ηλεκτρονική και εγκεφαλική μουσική και όχι μόνο. Σε μια από τις περιηγήσεις μου στο χώρο του δι-

#03 | Δεκέμβριος 2007

αδικτύου, συνάντησα ένα ελληνικό site, που όμοιό του δεν είχα ξανασυναντήσει (αναφέρομαι στο ότι πολλά ελληνικά sites είναι κακοφτιαγμένα και δίχως αξιόλογο υλικό): ήταν το www.danceradio.gr, ένας 24ωρος διαδικτυακό ράδιο-σταθμός που έψαχνε για νέους ή ακόμη και καταξιωμένους DJs για να εμπλουτίσει το πρόγραμμά του. Στόχος τοη η δημιουργία νέων δεδομένων στο χώρο της electronica-dance σκηνής στην Ελλάδα, ειδικά όσον αφορά τις αντιλήψεις, προκαταλήψεις και λοιπές προδιαθέσεις που είχαν ριζώσει και δημιουργήσει αρνητική εικόνα για τη συσχέτιση της electronica με τα λοιπά “καταξιωμένα” και κοινώς αποδεκτά είδη μουσικής έκφρασης. Βλέποντας λοιπόν μια τόσο αξιέπαινη και 100% επαγγελματική προσπάθεια που να δίνει την δυνατότητα για επαναφορά του ποιοτικού (βλέπε Στροφή στη ποιότητα!) και του μη εμπορικού – τουλάχιστον όχι επιτηδευμένα – ήχου, αποφάσισα να συνδράμω και να προσπαθήσω να ενισχύσω το πρόγραμμα με τη δημιουργία μια 2ωρης εκπομπής που να αναδεικνύει πρωτοποριακές και εκλεκτικές μουσικές, χωρίς να χάνεται η δυναμική και ενεργειακή προδιάθεση για χορό. Έκτοτε η εκπομπή S.A.L.V.Α. presents PH Eclectic Selections, με επιλογές από όλο το φάσμα της electronica/dance, “εκπέμπει” από το online electronica stream του www.danceradio.gr, που είναι συμβατό με όλους τους music players που κυκλοφορούν και με δυνατότητα επιλογής stream (32k, 128k & 160k) ανάλογα με τη ταχύτητα σύνδεσης διαδικτύου που έχει ο χρήστης. Τελικά, το μέλλον δεν είναι τόσο δυσοίωνο, ειδικά όταν όλοι μας βάζουμε το χεράκι μας.

Η υποστήριξη και ακροαματικότητα μέχρι τώρα, και τα projects του άμεσου μέλλοντος – όπως Dance TV μέσω διαδικτύου με ζωντανά mix, ενημερωτικές μουσικές εκπομπές και εικόνες από live sets από όλο τον κόσμο και πρωτίστως από πάρτι στην Ελλάδα – αποδεικνύουν στη πράξη το διαχρονικό και μακροπρόθεσμο χαρακτήρα που μπορεί να έχει μια τέτοια προσπάθεια, μπολιασμένη με μεράκι (αν αυτό δεν ακουστεί πολύ cliché), διάθεση για αλλαγή και ανεύρεση διόδων επικοινωνίας μεταξύ αυτών που αναγνωρίζουν τον επικοινωνιακό και ευεργετικό για τη ψυχή χαρακτήρα της πραγματικής electronica/dance music! Yeah baby, επιτέλους ένα φρέσκο αεράκι μας αγγίζει το πρόσωπο… μάλλον ήρθε η ώρα να το απολαύσουμε χωρίς ενοχές!

www.myspace.com/dj_salva www.progressivehouse.com www.DJmix.net www.danceradio.gr

Άρθρο > Simon Ramsey

#03 | Δεκέμβριος 2007

Το minimal στην τεχνολογία

Θέλατε ποτέ να κρύψετε τους δίσκους που πραγματικά σας αρέσουν, πίσω από κάποιους που δεν θα αγοράζατε ποτέ, πίσω από τη λάθος κατηγορία, στο αγαπημένο σας μαγαζί δίσκων; Η σύγχρονη ψύχωση με το minimal μοιάζει πολύ μ’ αυτό. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, τα ηλιόλουστα περίχωρα των πάλε ποτέ φρεσκοπλυμένων στεγών κατακλύστηκαν από μη-ειρωνικά και ανήλικα ερμαφρόδιτα με γραβάτες που χόρευαν στους ρυθμούς της Γαλλικής electro νομίζοντας ότι ήταν Indie rock, οι μεγάλοι που άκουγαν καταθλιπτική prog, μεγάλωσαν και γύρισαν σπίτι στις γυναίκες και τα παιδιά τους, και η μουσική dance ξύπνησε με πονοκέφαλο, έριξε μια ματιά στον εαυτό της και αποφάσισε να υποχωρήσει λίγο. Έγινε απογραφή. Τα housey, hand-claps και funk δείγματα συγκεντρώθηκαν και απορρίφθηκαν ως περιττά. Κομμάτια γεμάτα με mid-range μελωδίες με πολλαπλά επίπεδα πετάχτηκαν σε παλιά κουτιά παπουτσιών. Προοδευτικά, επικά φινάλε αφαιρέθηκαν από τους πίνακες και πετάχτηκαν. Στη θέση τους ήρθε ένας πιο υπνωτικός ήχος, ενσωματώνοντας τα fat kicks και τα κόλπα παραγωγής της σύγχρονης house με κάποια πιο dislocated ηχητικά σήματα και άφωνες, στακάτο κρούσεις της παλιάς σχολής techno, παράλληλα τραβώντας τα tempo των κομματιών σε bpm κάτω από 130. Ωστόσο, εκεί που οι ρυθμοί της techno ήταν κρύοι και κάθε άλλο παρά ηχηροί, αυτοί οι νέοι και πιο εξελιγμένοι δίσκοι διατήρησαν τα big-room kicks και τα πλήθη οπαδών των 8

Συνέντευξη > διαστημικών ήχων είχαν προσκολληθεί σε αυτά. Δεν ήταν τόσο ριζοσπαστικό – απλά αφαίρεσαν πολλά από τα περιττά και εστίασαν εκεί που μετράει, στα beat και το μπάσο. Ας ήμαστε ξεκάθαροι: η minimal techno δεν είναι κάτι καινούργιο… ήταν το στήριγμα των παραγωγών techno όπως ο Richie Hawtin για περισσότερο από μια δεκαετία. Αλλά ο νέος ήχος που είναι γνωστός ως minimal είχε τα ίδια κοινά στοιχεία με το jacking house ή το πιο γραμμικό τέλος της sunsetera προοδευτικής house. Είναι στην πραγματικότητα, απλά… tech house. Αλλά όπως οι περισσότεροι καλοί δίσκοι, αυτός ο νέος ήχος ήταν κάτι πάνω στο οποίο οι διάφοροι DJ μπορούσαν πραγματικά να συμφωνήσουν χωρίς να απομακρυνθούν πολύ από το στυλ στο οποίο είχαν δηλώσει ότι ανήκαν. Ενώ δεν αποτελεί έκπληξη που πολλοί DJ από ολόκληρο το φάσμα ήδη είχαν και έπαιζαν τέτοιους δίσκους και τους ονόμαζαν tech house, μια ομάδα παραγωγών και DJ άρχισε να σχηματίζεται γύρω απ’ αυτόν τον ήχο. Στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στο Βερολίνο, την πατρίδα της techno, πλήθος ποιοτικών ήχων άρχισε να βγαίνει στην επιφάνεια. Εταιρείες όπως οι Get Physical και Innervision έγιναν οι νέες αγαπημένες. Σε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα (και υπάρχουν πολλά), το κομμάτι του Ame Rej ήταν αρκετά ονειρικό ώστε να πιάσει την προσοχή των DJ των κλαμπ που αναζητούσαν έναν τρόπο να αντικαταστήσουν το δράμα της μεγάλης αίθουσας με ίντριγκα και η άφιξη του minimal στο mainstream γεννήθηκε.

Συνέντευξη > Ricochet Κατά τη διάρκεια του τελευταίου στους περίπου ο όρος minimal έχει αποδοθεί σε οτιδήποτε χωρίς έναν εμφανή δυνατό κρουστικό ήχο όπως ένα χτύπημα του χεριού και παράλληλα ο ίδιος ο ήχος φαίνεται να επεκτείνεται προς νέες κατευθύνσεις. Οι δίσκοι deep house είναι βαριοί στη βάση τους (για παράδειγμα δείτε τα κομμάτια του Jesse Rose), οι απόκοσμες sci-fi trance μελωδίες τσιρίζουν μεταξύ των κατά τα άλλα ανεπαρκών γερμανικών δίσκων, και ταυτόχρονα οι σκληρές, αιφνίδιες electro μπασογραμμές της χώρας των σύγχρονων μεγάλων κλαμπ σταδιακά αφαιρούνται από τα mix. Η techno κερδίζει ξανά λίγο έδαφος. Σύντομα, minimal θα σημαίνει ακόμα λιγότερα απ’ όσα σήμαινε ποτέ. Αλλά η μουσική house είναι ακόμα πιο συναρπαστική απ’ ότι ήταν για χρόνια… go on, ask a breaks DJ. Γεγονός που με επαναφέρει στο αρχικό θέμα μου. Η κατηγοριοποίηση είναι μια τόσο ανόητη ιδέα, που ακόμα και η βωμολοχία αποτελεί κλισέ. Αυτοί οι techier δίσκοι πήραν έκταση επειδή λειτουργούσαν. Δεν παίζει ρόλο σε ποιο σημείο του καταστήματα θα κρύψετε δίσκους σαν κι αυτούς – εάν κάποιος τους βρει, το πιθανότερο είναι να παιχτούν.

General Midi

#03 | Δεκέμβριος 2007

Σε ποιό club σου αρέσει περισσότερο να παίζεις; Ξεχωρίζω το residency που είχα για το Slackers Convention στο club Concorde 2 στο Brighton. Αν και το υπόγειο γκαράζ όπου έπαιξα πριν από δύο εβδομάδες στο Τόκυο ήταν μια εκπληκτική εμπειρία-ήταν σαν να βρίσκομαι στην ταινία “Blade”  Παίζεις με CDs ή βινύλια;

Ποιός είναι ο αγαπημένος σου παραγωγός; Δύσκολο ν’αποφασίσω, έχω μερικούς αυτή την περίοδο, όπως π.χ. οι 30Hz, Metric και Bass Kleph. Ποιό είναι το πιο πολύτιμο κομμάτι του εξοπλισμού σου; Τα αυτιά μου.  Ποιό θα χαρακτήριζες ως το καλύτερο dance κομμάτι; “Future Sound Of London – Papua New Guinea” και “Joey Beltram – Energy Flash”

Έπαιζα με CDs μέχρι πριν από ένα μήνατώρα χρησιμοποιώ το Traktor Scratch και είναι φανταστικό! Ποιά ήταν η πιο αστεία σου στιγμή κατά τη διάρκεια ενός party; Θεέ μου έχουν υπάρξει τόσες πολλές: θυμάμαι να παίζω για ένα τσούρμο από γέρους γυμνούς χίπηδες έξω από το Δημαρχείο του San Francisco στο Lovefest· να έχω ξεμείνει στο Ecuador μετά από μια εμφάνιση μου στη Λίμα του Περού, ενώ θα έπρεπε να ήμουν στην Κολομβία (αυτή ήταν πολυ τρελή περίπτωση.  Αυτές είναι δύο περιπτώσεις που μου έρχονται αμέσως στο μυαλό. Μία πάνω μία κάτω! Ποιά είναι η κατάσταση στην σκηνή των breaks σήμερα; Ποιά είναι η άποψη σου; Τα breaks ακόμη ακούγονται και τα parties είναι καλά. Έχουν πολύ περισσότερες επιρροές απ’ότι παλαιότερα αλλά προσωπικά αυτό το επικροτώ!

www.myspace.com/generalmidi

Συνέντευξη >

Spiral Tribe is in your area

“Μπορείτε να σταματήσετε το πάρτυ, αλλά δεν μπορείτε να σταματήσετε το μέλλον” Spiral Tribe, στίχοι από το κομμάτι “Forward The Revolution” Μια σειρά από φορτηγά διασχίζει την αγγλική εξοχή, με τελικό προορισμό κάποιο ξεχασμένο αλλά πανέμορφο ξέφωτο ανάμεσα σε πελώρια δέντρα. Με την άφιξη τους τα φορτηγά κάνουν αμέσως κύκλο και οι ομάδες των παρδαλά ντυμένων και αεικίνητων διοργανωτών πιάνουν δουλειά. Δουλεύουν γρήγορα και αποτελεσματικά, στήνοντας σε λιγότερο από μια ώρα εξέδρες που η ισχύς τους κάποιες φορές έφτανε τα 25 κιλοβάτ RMS. Την ίδια στιγμή πλήθη κόσμου συρρέουν στην τοποθεσία με όλα τα διαθέσιμα μέσα και δημιουργούν μια πρόχειρη κατασκήνωση γύρω από την εξέδρα. Κάθε είδους διακόσμηση και οπτικά εφέ συμπληρώνουν την πανδαισία: μεγάλα μαύρα πανώ με ασημί σπείρες, ψηλές φωτιές, ζογκλέρ και φωτιστικά ανακατεύονται με τα στροβοσκοπικά φώτα που μεταμορφώνουν το δάσος. Σφυρίχτρες, κόρνες και κραυγές συνθέτουν το soundtrack της βραδιάς, μαζί με το πανίσχυρο μπάσο, τα πλήκτρα που ουρλιάζουν και τα τύμπανα που δονούν τον αέρα. Η αστυνομία έχει περικυκλώσει τον χώρο αλλά παρακολουθεί ανίσχυρη, καθώς τις περισσότερες φορές τα πλήθη που συρρέουν υπερβαίνουν τα 10.000 άτομα (με αποκορύφωμα το φε12

#03 | Δεκέμβριος 2007

στιβάλ του Castlemorton Common το Μάϊο του 1992, όπου 50.000 άτομα συγκεντρώθηκαν για να γιορτάσουν το δικαίωμα τους στα δωρεάν parties). Είναι μια πραγματική επανάσταση! Το όνομα των διοργανωτών (παρ’ότι οι ίδιοι πάντοτε διακήρυσσαν ότι όσοι έρχονται στα parties τους είναι υπεύθυνοι για την διοργάνωση) είναι Spiral Tribe. Μια θρυλική κολλεκτίβα που σάρωσε τη Μ. Βρετανία στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 και συνέχισε ακάθεκτη την πορεία της στη Γαλλία, την Ολλανδία, την Γερμανία, την Τσεχοσλοβακία, την Ιταλία, τις Η.Π.Α. κ.ά. Οι Spiral Tribe απαρτίζονταν από μουσικούς, ζωγράφους, σχεδιαστές, MCs, DJs και διάφορους άλλους κυβερνο-νομάδες, που με το πέρασμα του χρόνου ειδικεύονταν σε κάτι. Όπως οι μουσικοί έφτιαχναν οι ίδιοι τα κομμάτια που έπαιζαν οι DJs της ομάδας στα parties, τα υπόλοιπα μέλη της κολλεκτίβας πρόσφεραν με τον δικό τους τρόπο: π.χ. ο ξυλουργός έφτιαχνε την εξέδρα, ο ζωγράφος τα πανώ και την διακόσμηση του χώρου, ο μηχανικός ήχου τα ηχεία και τον φωτισμό, ο σχεδιαστής τα flyers και τις αφίσες, ο μάγειρας το φαγητό κλπ. Τα έσοδα προέρχονταν κυρίως από δωρεές. Οι Spiral Tribe αρνούνταν να πουλήσουν τη μουσική τους στο εμπορικό δίκτυο, ακόμη και μέχρι το 1997, όταν η γαλλική δισκογραφική Techno Import προσπάθησε να κυκλοφορήσει ένα cd με τη μουσικη τους (“Spiral Tribe is not for sale, f**k Τechno Ιmport”). Η μουσικη τους ήταν γρήγορη techno, πολλές φορές μέχρι τα 180-200 bpm, με breakbeat επιρροές. Η κολλεκτίβα διάλεξε την techno επειδή “...βασίζεται στην αρμονία και τον ρυθμό και όχι στη μελωδία...όπως (και) η μουσική από μη-Δυτικούς πολιτισμούς...” (Seb, ηγετικό μέλος). Οι παραγωγές τους κυκλοφορούσαν σε white label βινύλια από

τις ανεξάρτητες δισκογραφικές Network23 και Big Life, εκτός του καταναλωτικού συστήματος. Ήταν οι πρωτοπόροι της rave σκηνής, δηλαδή το τρίπτυχο των δωρεάν parties, βινυλίων white label και πειρατικών σταθμών, αλλά και μέρος της προέκτασης της rave φάσης στην αναρχοαυτόνομη σκηνή (καταλήψεις, ζωή σε κοινόβια, άρνηση στη μισθωτή εργασία και τη διαβίωση στο πλαίσιο του νόμου κλπ). Το ιδεολογικό υπόβαθρο της κολλεκτίβας 13

Συνέντευξη >

#03 | Δεκέμβριος 2007

γεννήθηκε μέσα σ’ ένα κλίμα αντίδρασης στην θατσερική καταπίεση και επιθυμίας πειραματισμού πάνω στις ριζικές αλλαγές που προκάλεσε η πρόοδος της ψηφιακής τεχνολογίας στις αρχές του ’90. Όλοι μπορούσαν πια να φτιάξουν ένα κομμάτι, χωρίς να έχουν σπουδάσει μουσική και μέσα σε λίγα λεπτά. Αρκεί φυσικά να έχουν πάθος και δύναμη στις ιδέες τους. “Ποτέ άλλοτε δεν ήταν αυτή η δεξαμενή ιδεών τόσο μεγάλη, ούτε προσβάσιμη από τόσους πολλούς ανθρώπους” έγραψαν στο μανιφέστο “Music, magic and the terra-technic”. Το σήμα της κολλεκτίβας ήταν η σπείρα, σύμβολο της συμμετρίας που υπάρχει στη φύση. Η έμπνευση ενός από τα ηγετικά μέλη για την χρησιμοποίηση της σπείρας προήλθε από την παρατήρηση του εσωτερικού ενός κοχυλιού με σπειροειδές σχήμα. Η σπείρα ενσάρκωνε την πίστη των Spiral Tribe στην ανάγκη για την λύτρωση της αρχέγονης δύναμης της Γης και τη σύνδεση της με τον σύγχρονο άνθρωπο (“We are here to reconnect the Earth”), με στόχο την αποβολή της στασιμότητας-αδράνειας που του έχει προκαλέσει ο πολιτισμός. Το μέσο για να γίνει αυτό είναι η σύγχρονη ψηφιακή τεχνολογία “που σε συνδυασμό με το οργανικό σύστημα ζωής απελευθερώνει μια μαζική φόρτιση στα ανθρώπινα κυκλώματα των αισθήσεων» (από το πρώτο μανιφέστο της κολλεκτίβας). Το πρώτο τους event διοργανώθηκε στο Λονδίνο τον Οκτώβριο του 1990, παρά την ύπαρξη αυστηρής νομοθεσίας για την απαγόρευση διοργάνωσης δωρεάν parties (βλ. πρόστιμα 2,000-20,000 λιρών). H κολλεκτίβα διοργάνωσε περισσότερα από 40 δωρεάν parties (κάποιες φορές έπαιζαν 2-3 φορές το μήνα) σε διάφορες τοποθεσίες στη Μ. Βρετανία, τόσο στην πόλη όσο και την εξοχή, 14

μέχρι την άνοιξη του 1993, όπου έφυγαν από την χώρα. Τα events τους άρχιζαν συνήθως Πέμπτη ή Παρασκευή και κρατούσαν από 3 μέχρι και 14 (!) μέρες (« Μείνε ξύπνιος και θα ανακαλύψεις την πραγματική αίσθηση της πραγματικότητας», Mark, ηγετικό μέλος). Η αστυνομία είχε κλείσει επανηλειμμένα τους δρόμους προς τα parties τους, τα ηγετικά μέλη είχαν κρατηθεί αρκετές φορές στο αυτόφωρο, τα οχήματα και ο εξοπλισμος τους είχαν κατασχεθεί και οι ίδιοι είχαν κακοποιηθεί σε πολλές περιπτώσεις από την αστυνομία, χωρίς όμως αυτό να τους πτοήσει.Οι λόγοι για την τελική αποχώρηση των Spiral Tribe από τη Μ. Βρετανία ήταν κυρίως η ποινικη τους δίωξη (με έντονο όμως πολιτικό χαρακτήρα) για συνομωσία, λόγω της συμμετοχης τους στο φεστιβάλ του Castlemorton Common. Η δημοσιότητα γύρω από αυτά τα γεγονότα οδήγησε την κυβέρνηση της εποχής στην ψήφιση ειδικού νόμου για την απαγόρευση των rave parties και της χρήσης «ηλεκτρονικής μουσικής με επαναλαμβανόμενα μέτρα». Το Μάρτιο του 1993 αθωώθηκαν πανηγυρικά και έφυγαν από τη Μ. Βρετανία.Το αποτέλεσμα της εξόδου τους ήταν η διοργάνωση των πρώτων technival στην Ευρώπη, των προγόνων δηλαδή των σημερινών φεστιβάλ ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής. Τα technival ήταν το παιδί της σύμπραξης των Spiral Tribe με τις ντόπιες ομάδες της κάθε χώρας αλλά και με άλλες ομάδες που βρίσκονταν όπως κι αυτοί στο δρόμο, σε ένα μόνιμο ταξίδι περιπλάνησης και αναζήτησης του τέλειου party (βλ. Mutoid Waste Company, Bedlam κ.ά.). (συνεχίζεται)

Άρθρο > Άγγελος Άννινος

#03 | Δεκέμβριος 2007

Street Art

Η πτώχευση του δίσκου Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που έπεσε σαν βόμβα το νέο ότι η Intergroove έκλεισε. Τότε πολύ είχαν πει πως τα υπόλοιπα distribution groups θα γιγαντώνονταν. Ενώ την ίδια στιγμή η Amato δεχόταν ένα βομβαρδισμό από e-mails, τηλεφωνήματα και fax από ξεσπιτωμένα labels που έψαχναν εναγωνίως κάποιον διανομέα μέσω του οποίου θα μετάφεραν με σιγουριά της καινούργιες κυκλοφορίες τους. Η Amato έμοιαζε σαν μια πελώρια σωστική λέμβο στην οποία θα γαντζώνονταν δεκάδες labels. Σήμερα ίσως με λιγότερη έκπληξη δεχτήκαμε την είδηση πως και η Amato δεν θα μπορέσει πλέον να αντέξει τα πελώρια χρέη τα οποία συσσωρεύτηκαν. Όπως ακριβώς είχε γίνει, προηγουμένως με την Intergroove. Και αν τότε είχαν μείνει ξεκρέμαστα labels όπως οι Get Physical, Hope, 16

Sog Silver Planet, Trojan ή η VA Breaks. Τώρα τα ονόματα των labels είναι σαφώς και πιο πολλά (αφού πολλοί από τη Intergroove μεταφερθήκαν στην Amato) αλλά και πιο τρανταχτά, που προκαλούν δέος σε όλους τους fans της dance μουσικής. Για να πάρετε μια γεύση σας λέμε μερικά από τα labels που ξεχωρίζουν Bpitch Control, Poker Flat, CR2, Toolroom, Playhouse, Kompakt, Kill the DJ και Crosstown Rebels. Μπορείτε εύκολα λοιπόν να καταλάβετε τί θα συμβεί τους επομένους μήνες στην παγκόσμια αγορά του δίσκου (του ποιου;) και εδώ προκύπτει η ερώτηση. Τελικά για πόσον καιρό ακόμα θα υπάρχουν δίσκοι και πόσοι θα παίρνουν το ρίσκο να τυπώνουν και να διακινούν το βινίλιο; Η απάντηση πολλών experts του είδους, είναι πως το βινίλιο δεν θα σταματήσει να υπάρχει, όσο υπάρχουν

ακόμα DJs που παίζουν δίσκους. Άλλωστε τα decks εξακολουθούν να είναι το standard σε πολλά clubs στον κόσμο, και πολλοί DJs θα εξακολουθούν να τα χρησιμοποιούν. Για την ώρα αυτό που απασχολεί όλα τα labels των οποίων οι δίσκοι και τα cd έχουν μείνει στην αποθήκη της Amato, είναι να μπορέσουν να πάρουν πίσω αυτό που τους ανήκει, δηλαδή το εμπόρευμα τους. Όσο για εμάς τους υπόλοιπους, ένα είναι το σίγουρο. Θα καθυστερήσουμε να δούμε μερικά από τα releases που περιμένουμε να δούμε κάποιων από τα αγαπημένα μας labels. Amata δηλαδή…

Άρθρο > Kris Blunt

#03 | Δεκέμβριος 2007

Bad Company Οι Bad Company είναι υπεύθυνοι για κάποιoυς από τους μεγαλύτερους ύμνους της drum and bass σκηνής εώς και σήμερα. Η BC Recordings ιδρύθηκε το 1998. Εκφραστές και “στρατιώτες” της σκοτεινής πλευράς της drum and bass. Οι πρώτες τους κυκλοφορίες όπως το “The Nine” και το “The Pulse” (που κυκλοφόρησε στην δισκογραφική του θρυλικού Grooverider την Prototype) έθεσαν νέες βάσεις για τη σκηνή και ουσιαστικά μετέθεσαν το focus από την μόδα των 90’s για jump-up jungle ήχους και χάραξαν καινούριο μονοπάτι. Ακολούθησε το album “Inside The Machine” το οποίο συνέχισε να κινείται στους ρυθμούς της “ανατίναξης των ηχείων”, κάνοντας πάταγο στη σκηνή. Ακολούθησε το Digital Nation project που είδε αυτούς ηχητικούς πρωτοπόρους να συνεργάζονται με ομοϊεδάτες τους σε ένα

live act. Τα μέλη του σχήματος ήταν οι Dan Stein (Dj Fresh), Darren White (D Bridge), Jason Maldini (Maldini) και Michael Wojicky (Vegas). Οι κυκλοφορίες τους αμέτρητες και οι θαυμαστές τους επίσης. Πλέον ο Dj Fresh και ο D Bridge ακολουθούν solo καριέρα και οι Maldini και Vegas εξακολουθούν να παράγουν drum and bass κάτω από το όνομα Bad Company Uk, παίζουν σε όλο το κόσμο και τρέχουν τη δισκογραφική Bad Taste. Στις 15 Δεκεμβρίου θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε για πρώτη φορά σε Ελληνικά decks ένα από τα μέλη των θρυλικών Bad Company, τον Maldini. Οικοδεσπότες οι Blazin’ (Blunt, Cent και Dmt) που σας έχουν ήδη προσφέρει μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της Drum and Bass σκηνής όπως Digital, Concord Dawn και Dieselboy. Όσοι πιστοί προσέλθετε. Ένα event για τους παλιούς και νέους φανατικούς του είδους. Και για όσους ήθελαν να ακούσουν ζωντανά drum and bass και να καταλάβουν τι είναι αυτό που μας κάνει να χοροπηδάμε, καλύτερο event δεν θα μπορούσε να σας τύχει! Περισσότερες πληροφορίες για το event στο www.myspace.com/blazindnb

Άρθρο > DJ Elaya

Good Producers Bad DJs Ακούω πολύ συχνά φίλους και clubbers μετά από ένα πάρτυ να κάνουν παράπονα πως δεν πέρασαν όπως περίμεναν, κυρίως μουσικά. Αναρωτιούνται πως γίνεται ένας παραγωγός μουσικής με επιτυχίες στο ενεργητικό του να μην μπορεί να παρουσιάσει ένα επιτυχημένο set! Είναι απολύτως φυσικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο, καθώς η παραγωγή της μουσικής είναι κάτι το τελείως διαφορετικό: ο παραγωγός δουλεύει για ώρες, πολλές φορές και μέρες και επίσης έχει τη δυνατότητα να κάνει πολλές αλλαγές στα tracks τα οποία δουλεύει, πράγμα φυσικά που το κοινό ποτέ δεν βλέπει η ακόμα καλύτερα δεν ακούει! Ας μην ξεχνάμε πως ποτέ ένα track δε γίνεται τέλειο από την πρώτη στιγμή! Θέλει πολλές αλλαγές και τις περισσότερες φορές καταλήγει να μην είναι το ίδιο με το αρχικό. Το σημαντικότερο είναι πως στα χέρια του κοινού φτάνει τελειοποιημένο και έτοιμο προς ακουστική παραγωγή!

#03 | Δεκέμβριος 2007

Στην αντίπερα όχθη ένα DJ set έχει σαφώς περισσότερες δυσκολίες από μία παραγωγή! Η μεγαλύτερη και βασικότερη δυσκολία είναι πως το set παρουσιάζεται live! Σαφώς όλοι οι DJs “δουλεύουν” τα set τους πρίν εμφανιστούν στα club, αλλά δεν μπορούν να υπολογίσουν την αντίδραση του κοινού! Ο DJ είναι αναγκασμένος να έχει ο ίδιος ψυχολογία αλλά και να ‘καταλάβει’ την ψυχολογία του κοινού και να χειριστεί με τέτοιο τρόπο το set του, έτσι ώστε το μεγαλύτερο ποσοστό του κοινού να μείνει ευχαριστημένο (γιατί όλο το κοινό μένει ευχαριστημένο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις). Ας μην ξεχνάμε πως οτιδήποτε γίνεται live είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό και θέμα έμπνευσης! Δεν υπάρχει DJ που να μην είχε έστω μία κακή βραδιά στην καριέρα του από έλλειψη έμπνευσης. Είναι κάτι το οποίο δεν δουλεύεται, απλά συμβαίνει ανάλογα με τη στιγμή, το χώρο, τη συνεργασία, το ταλέντο και σαφώς τη διάθεση! Η έμπνευση παίζει σημαντικό ρόλο και στη μουσική παραγωγή, άλλα όπως προανέφερα η παραγωγή δεν είναι κάτι που συμβαίνει live! Έτσι λοιπόν έχουμε άτομα – μουσικούς παραγωγούς – με καταπληκτικές παραγωγές που αδυνατούν να κάνουν ένα set τόσο επιτυχημένο όσο και οι παραγωγές τους και από την άλλη μεριά έχουμε DJs με μέτριες η μηδαμινές μουσικές παραγωγές που σχεδόν πάντα κάνουν ένα set που απογειώνει το κοινό! Έχουμε μπερδέψει λίγο τους

ρόλους του μουσικού παραγωγού και του DJ. Είμαστε απαιτητικοί και από τον εαυτό μας (πολλές φορές πιεζόμαστε να είμαστε καλοί και στους δύο ρόλους ) άλλα και ως κοινό προς τους τρίτους, από τους οποίους περιμένουμε να δείξουν τέλεια αποτελέσματα και στους δύο τομείς που ασχολούνται! Φυσικά δεν λείπουν οι εξαιρέσεις, οι οποίες τα καταφέρνουν και στους δύο τομείς πολύ καλά , αλλά αυτές οι περιπτώσεις είναι πολύ λίγες. Τέτοιες περιπτώσεις είναι ο Andy Moor και o B.T.! Και οι δύο έχουν στο ενεργητικό τους φοβερές παραγωγές και τα set τους είναι πάντα επιτυχημένα κατά γενική ομολογία!

Η αρμονία θα ήταν οι DJs να παίρνουν έτοιμες παραγωγές, όπως γινόταν την δεκαετία του 80 όπου δεν υπήρχε η δυνατότητα να δημιουργήσει ο καθένας μουσική αν δεν είχε σπουδάσει και να δουλεύουν τις παραγωγές αυτές στα set τους (των οποίων αυτός είναι και ο πραγματικός ρόλος). Όμως βρισκόμαστε στην εποχή των ηλεκτρονικών υπολογιστών , η μουσική σκηνή μας είναι σαφώς ηλεκτρονική, άρα έχουμε δικαίωμα όλοι να πειραματιζόμαστε και να προσπαθούμε στην παραγωγή αλλά και στο DJing , έχοντας όμως τη γνώση των δύο διαφορετικών ρόλων και χωρίς να τους μπερδεύουμε μεταξύ τους!

Συνέντευξη >

DJ Tash Έχεις παίξει σε πολλά μέρη στην επαρχία. Νομίζεις πως εκεί η σκηνή είναι καλύτερη απ’ ότι στα μεγάλα αστικά κέντρα όπως Θεσ/νίκη & Αθήνα; Σίγουρα η σκηνή σε μεγαλοαστικά κέντρα όπως Θεσ/νίκη και Αθήνα είναι πολύ πιο αισθητή, κυρίως λόγω αγοράς και ανταγωνισμού… Από την άλλη όμως στην επαρχία υπάρχει σκηνή και ροή σε πιο χαμηλό βαθμό αλλά από την άλλη αυτό μπορεί να είναι ένα συν αφού ο κόσμος πλέον σε μεγαλοαστικά κέντρα έχει πολλές επιλογές, διάφορα events κάθε εβδομάδα, κάτι που ίσως κουράζει τον κόσμο. Σε άλλες περιοχές όμως όπου δεν υπάρχει συνεχής ροή ή έστω τα events είναι περιορισμένα, αυτό τα κάνει να είναι πιο επιθυμητά, πιο ξεχωριστά απ’ ότι τακτικά events ανά εβδομάδα, guest DJs, κλπ… Έχω παρατηρήσει ότι με το DJ Movement φέρνετε γνωστά ονόματα του εξωτερικού. Πιστεύεις πως αυτό είναι αναγκαίο; Ή μήπως πρέπει επιτέλους να αρχίσουμε να υποστηρίζουμε Έλληνες DJs περισσότερο; Από τον Νοέμβριο ‘05 όταν δημιουργήσαμε το DJ Movement, ξεκινήσαμε μία πορεία ως promoting unit και DJ management έχοντας στο roster μας αξιόλογους καλλιτέχνες και top DJs της διεθνούς σκηνής, πλάι σε ταλαντούχους Έλληνες DJs. Είμαι 100% υπέρ της 24

#03 | Δεκέμβριος 2007

υποστήριξης προς Έλληνες παραγωγούς και DJs, στο εξωτερικό υπάρχουν Έλληνες που κάνουν θραύση ενώ στην ίδια τους την χώρας δεν παίζουν τόσο συχνά, είναι λόγω της νοοτροπίας του μέσου Έλληνα πιστεύω… Σιγά σιγά όμως παρατηρώ ότι η αναγνώριση ταλέντων στον χώρο από το ελληνικό κοινό αρχίζει και ανθίζει όλο και περισσότερο… O κόσμος εκτιμάει αυτό που κάνετε, βλέπεις αντιδράσεις (θετικές – αρνητικές); Αυτό είναι κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα και είναι ίσως η πιο σημαντική αμοιβή για μένα… Ο κόσμος ποτέ δεν ήταν χαζός, τυφλός ή κουφός… Απλώς είμαστε λίγο “πρόβατα” σαν λαός! Για να επιστρέψουμε όμως στο θέμα μας, οι αντιδράσεις του κόσμου είναι πάρα πολύ θετικές σε κάθε event ή gig, η υποστήριξη και το κοινό γίνεται όλο και μεγαλύτερο κι έτσι αρχίζει κανείς να αναλαμβάνει περισσότερες ευθύνες… Όταν υπάρχει καλή θέληση και σωστή οργάνωση, βλέποντάς το ως λειτούργημα, διασκέδαση ή ψυχαγωγία, και όχι ως κερδοφόρο σπορ τότε σίγουρα θα υπάρχει επιτυχία! Αλήθεια πως την βλέπεις την dance σκηνή στο μέλλον; Και εντάξει δεν ρωτάω αν αν θα πεθάνει… (lol), αλλά που θα πάει ο ήχος της και γενικά το clubbing; Θα πάει πολύ ψηλά, θα πέσει πολύ χαμηλά, το “ποιοτικό” κοινό θα αντικρούεται πάντα με επίκαιρα γούστα, αλλά στην τελική μία ρόδα είναι και γυρίζει… και στο τέλος, ο κόσμος θα έχει σχηματίσει σφαιρική άποψη. Έπειτα θα επιβιώσει ή καλύτερα θα βρίσκεται πιο συχνά στο επίκεντρο ο ήχος που θα ξαναδώσει ζωή στον βασικό όρο της σκηνής, Dance!

Εσύ εξωτερικό παίζεις… Σε έχουν βοηθήσει οι παράγωγες σου φαντάζομαι στο να ακουστείς περισσότερο εκτός Ελλάδας. Παράλληλα με το DJing και το production ασχολείσαι και με το graphic design, θεωρείς ότι αυτό είναι η πραγματική δουλειά σου και τα άλλα είναι hobbies; Δίνω πολύ βάση στην παραγωγή η οποία σίγουρα με έχει βοηθήσει πολύ σε gigs στο εξωτερικό… Η μουσική έπαιζε ανέκαθεν σημαντικό ρόλο στη ζωή μου οπότε μετά το DJing δεν μπορούσα να μην ασχοληθώ με την παραγωγή! Όσον αφορά το web & graphic design, δίνω την ίδια ακριβώς σημασία και σημαντικότητα στο καθένα,

και τα δύο είναι κάτι που με εκφράζει και θεωρώ σαν μέρος μου, οπότε δεν μπορώ να χαρακτηρίσω κάποιο εκ των δύο ως ένα κοινό hobby!

www.tash.gr www.djmovement.gr

Άρθρο > Παύλος Σαύτης

Ο μύθος του hangover Μετά από ένα καλό party και μια βάρβαρη νύχτα πιόματος το πιο λογικό για τον κάθε Clubber είναι να φάει κάτι. Το θέμα είναι τι; Πολλοί βρίσκουν την πιο εύκολη λύση: βρώμικο στην πλατεία τάδε… ή σε κάτι αλυσίδες σαντουϊτσάδικων και τυροπιτάδικων. Δεν αντιλέγω, εύκολη και γρήγορη λύση αλλά είναι totally junk food. Όχι μονό δεν θα σε βοηθήσει αλλά θα σε κάνει πιο χάλια και το πιο πιθανόν είναι (ας γίνω λίγο πιο γραφικός) να ξερνοβολάς σαν γατί. Τα λιπαρά φαγητά κάνουν μια στρώση λίπους στο στομάχι και δεν αφήνουν να απορροφηθεί το αλκοόλ με αποτέλεσμα το hangover να διαρκέσει περισσότερο. Αυτό που λένε «πριν βγεις έξω για ποτό να πιεις πρώτα μια κουταλιά λάδι για να αντέξεις το πολύ ποτό» δεν ισχύει, αυτό που κάνει το λάδι είναι να δημιουργήσει μια χοντρή στρώση και να καθυστερήσει την απορρόφηση του αλκοόλ, το οποίο σε βαράει κατακέφαλα χωρίς να το πάρεις είδηση. Άρα ότι έχουν πει οι παλιοί δεν ισχύει!

#03 | Δεκέμβριος 2007

το αλκοόλ στο αίμα, δηλαδή όλες αυτές οι τοξικές ουσίες που μας κάνουν να νιώθουμε λες και βυθίζεται ο Τιτανικός μέσα στο μυαλό μας. Μπανάνες; Ρωτάτε. Πρώτον οι μπανάνες είναι καλή πηγή ποτάσιου, που βοηθούν να μη δημιουργηθεί αφυδάτωση στον οργανισμό. Η αφυδάτωση είναι ο λόγος που έχουμε πονοκέφαλους και ζαλάδα. Γενικά τα φρούτα κάνουν καλό μετά από ένα γερό HANGOVER επειδή έχουν βιταμίνες C και B. Τις προάλλες που βγήκαμε έξω με την παρέα μου πήγαμε στον… Απίστευτο! Πολύς καλός κόσμος, ευδιάθετη παρέα, καλά grooves από τον DJ… κάναμε σαν τους τυπάδες από τη διαφήμιση της γνωστής tequila. Μόλις άρχισε να ξημερώνει, σαν καλοί βρυκόλακες αποφασίσαμε να βάλουμε πλώρη για chill out και να τσακίσουμε κάτι επιτέλους… έτσι άρχισα να μαγειρεύω. Αποφάσισα να κάνω αυγά ποσέ με ωμή σάλτσα ντομάτας και μια φρουτοσαλάτα με μέλι και βανίλια.

Τί τρώμε; Αυγά, πολλά αυγά και φυσικά… μπανάνες, πολλές μπανάνες! (μέχρι να νιώσεις ότι είσαι ο King Kong). Ναι, τα αυγά δίνουν ενέργεια και σιτοκαΐνη που σπάει τις ουσίες μέσα στο συκώτι. Φιλτράρονται εκείνη τη στιγμή και βοηθούν να σπάσει 26

Άρθρο > Παύλος Σαύτης

#03 | Δεκέμβριος 2007

Συνταγή Για τα αυγά 12 αυγά – 3 ανά άτομο Αλάτι πιπέρι Νερό Ένα τηγάνι 1. Βάζουμε νερό στο τηγάνι, να καλύψει το μισό. 2. Μόλις πάρει ελαφριά βράση ρίχνουμε τα αυγά ένα-ένα. (Εάν είναι μικρό το τηγάνι μην τα ρίξετε όλα μαζί θα γίνει χάλια). 3. Με ένα κουτάλι ρίχνουμε συνεχώς το νερό που βράζει πάνω στον κρόκο για να ψηθεί. 4. Σε 3–4 λεπτά είναι έτοιμο και το σερβίρουμε.

Για τη σάλτσα 3 ντομάτες 3 πρέζες ρίγανη 1 κουταλιά μεγάλη ζάχαρη 2 κουτ. γλυκού ελαιόλαδο 1 πράσινη πιπεριά ½ σκελίδα σκόρδο (εάν το αντέχει το στομάχι σας, ρίχνει και την πίεση) 1 ποτήρι ντομάτες κονκασέ 1 χούφτα μαϊντανό πολύ ψιλοκομμένο 1. Όλα τα υλικά τα ρίχνουμε σε ένα μπλέντερ. Τα χτυπάμε για λίγα δευτερόλεπτα, χωρίς να τα κάνουμε τελείως λιώμα. Να έχει και κομμάτια. 2. Σερβίρουμε τη σάλτσα πάνω από τα αυγά ή δίπλα.

Άρθρο > Satori 101

Tom Real Το 2007 αποδείχθηκε πολύ γεμάτος χρόνος μέχρι στιγμής για τον Tom Real, με το single “Feel My” να παραμένει στις κορυφές των charts και την απονομή του βραβείου “Best Remixer” στα Breakspoll Awards 2007. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν δύο προσωπικές του συλλογές: το mix CD “Functional’s Finest Moments” από την Functional Breaks και μια συλλογή με remixes επιλεγμένων παραγωγών των Crystal Method (“10th Anniversary Remix Album”). Παράλληλα με τα releases του, συνεχίζει να εμφανίζεται τακτικά και να προωθεί τον tech/electro/breaks ήχο του σε φεστιβάλ στη Μ. Βρετανία και σ’ολο τον κόσμο (Glastonbury, Glade, Wildchild Outdoors, Sunrise Celebration κ.ά.) και στα καλύτερα αγγλικά clubs (Fabric, Turnmills, The End, Brixton Academy, Heaven κ.α.). Συνδυάζοντας μεγάλη ποικιλία από είδη ηλεκτρονικής μουσικής, ο ήχος του Tom καταφέρνει να απευθύνεται σε πολλούς clubbers. Εκτός από DJ και παραγωγός, ο Tom Real διευθύνει την εταιρεία διοργάνωσης events Cypher Press και διοργανώνει parties σε αποθήκες με τους Sedition DJs (“At Night” events). Μαζί με την Cypher Press ο Tom διευθύνει την ανερχόμενη electro house δισκογραφική Fakt Recordings, στην οποία έχουν ήδη κυκλοφορήσει tracks τους οι Cheshire Catz, Black Russian, Fake Hero και ο David Ekenback. Η δουλειά του στην Fakt δεν περιορίζεται στην επιλογή καλλι30

τεχνών: ο Tom Real έχει ήδη κυκλοφορήσει electro house κομμάτια του μέσα από το συγκεκριμένο label. Τέλος, ως ραδιοφωνικός παραγωγός έχει ήδη στο ενεργητικό του δύο εκπομπές στον Kiss FM με τον Tayo και τους Sharp Boys, συμμετοχές στο Ministry of Sound Radio και την δική του εκπομπή στο Trust The DJs internet radio. Αυτές τις μέρες συνεχίζει ραδιοφωνικά με το μηνιαίο show “Disco Of Doom” στο internet radio samurai.fm. Με δύο ακόμη παραγωγές του να έχουν επιλεχθεί για την καινούρια συλλογή της Passenger Records “This Way Up”, ο Tom Real είναι ένα από τα καλύτερα ονόματα της σκηνής των nu breaks. Στην Αθήνα θα εμφανισθεί στο Pulse Club (Αριστοφάνους 11, Ψυρρή) ως καλεσμένος της ομάδας Elektrik Pussy!) το βράδυ του Σαββάτου 8 Δεκεμβρίου. Δισκογραφία Singles Another Dimension Passenger Records Feel My Functional Breaks Machines Passenger Records Just Bash Out Functional Breaks He’s So Hot Right Now Functional Breaks Resistance Is Futile Functional Breaks High Noon Functional Breaks

Remixes Strider – Run Control Breaks Spoon Wizard – Show Monkey Functional Breaks Nine Lives The Cat – Bouncin Off The Walls West Records Rob le Pitch – Twisted Passenger Noisia – Gutterpump Passenger Dreadzone – King Dub Rock (In The Party) Functional Breaks Crystal Method – 10th Anniversary Remix Album

Compilations Functional’s Finest Moments Functional Breaks

Συνέντευξη > Άγγελος Άννινος

George Fakinos Πιστεύεις ότι το EBM ανανεώνεται ή θα ζει στις δάφνες του παρελθόντος; Το ΕΒΜ ανανεώνεται (βλέπε ΤΒΜ, Techno Body Music δηλαδή), αλλά ταυτόχρονα συνεχίζει να δανείζεται στοιχεία από το παρελθόν. Δεν το βλέπω απαραίτητα κακό, αρκεί να έχει και μία χροιά 2007. Δεν μου λέει κάτι δηλάδή να ακούω groups που μοιάζουν με τους Nitzer Ebb, μόνο στο όνομα της νοσταλγίας ίσως. Αλλά προτιμώ να ακούω ΤΒΜ και Power Noise που αποτελούν την πρόταση αυτού που συμβαίνει τώρα.

#03 | Δεκέμβριος 2007

Βρίσκεις διαφορές στον κόσμο και γενικά στα parties που παίζεις στο εξωτερικό σε σχέση με αυτά στην Ελλάδα; Πίστεψέ με, το κοινό του Underworld συγκεκριμένα, έχει τη νοοτροπία του clubber όπως σε οποιαδήποτε Ευρωπαϊκή μητρόπολη. Το dressing up παίζει σημαντικό ρόλο, βγαίνει για να περάσει καλά και να χορέψει χωρίς μιζέριες, σέβεται τους υπόλοιπους clubbers, παρακολουθεί και συμμετέχει ενεργά στα διάφορα performances που οργανώνουμε και γενικά έχει μία πολύ υγιή αντιμετώπιση των πραγμάτων. Θα σου έλεγα ακόμα ότι το ελληνικό κοινό είναι και πολύ ψαγμένο μουσικά και αυτό φαίνεται και από τα requests.

Πώς θα περιέγραφες τον κόσμο που έρχεται να σε ακούσει κάθε εβδομάδα; Ο πυρήνας είναι άνθρωποι που με ξέρουν και με ακούν χρόνια, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει και μία πολύ μεγάλη μερίδα κόσμου που είναι πιο μικροί σε ηλικία και με άκουσαν στο Underworld πρώτη φορά, γουστάρουν και αυτό το βρίσκω συναρπαστικό. Επίσης υπάρχουν και κάποιοι που δεν έχουν καμία σχέση με τη σκηνή και με τη μουσική αυτή, αλλά παρ’όλα αυτά τους αρέσει να έρχονται. Το θεωρώ πολύ κολακευτικό να μου λένε “εγώ δεν ακούω αυτή τη μουσική, αλλά πέρασα υπέροχα”.

Συνέντευξη > Άγγελος Άννινος

#03 | Δεκέμβριος 2007

Έχεις καθιερωθεί στο Underworld εδώ και καιρό. Πιστεύεις ότι αυτός ο χώρος σε αντιπροσωπεύει πλήρως; Νοσταλγείς άλλα στέκια στα οποία σύχναζες ή έπαιζες μουσικές στο παρελθόν; Το Underworld αντιπροσωπεύει κάτι που ήθελα να κάνω πολλά χρόνια: Να συνδυάσω καινούρια ενδιαφέρουσα μουσική που δεν θα άκουγες πουθενά αλλού, με extreme shows από το εξωτερικό και όλα αυτά την ίδια στιγμή. Δεν νοσταλγώ άλλα στέκια που έπαιζα στο παρελθόν. Πέρασα πολύ καλά στο Χοροστάσιο για παράδειγμα, αλλά στο Underworld νιώθω ότι κάνω ακόμα πιο προσωπικά πράγματα.

Το καλοκαίρι σε πετυχαίναμε και στο Closer κάθε Κυριακή, όπου έπαιζες ένα αρκετά διαφορετικό alternative set. Ίσως λίγο ποιο προσιτό στο ευρύ κοινό. Θα συνεχίσεις κάτι αντίστοιχο και τον χειμώνα; Στο Closer παίζω 5 χρόνια τώρα... Είναι αν θες ο άλλος μου μουσικός εαυτός. Ο Indie εαυτός μου. Άλλωστε οι δύο μεγάλες μου αγάπες είναι από τη μία όλη αυτή η Goth/ Industrial/EBM/Electro σκηνή και από την άλλη η Indie μουσική. Τις λατρεύω και τις δύο σκηνές εξίσου. Τι άλλα μας ετοιμάζεις φέτος τον χειμώνα; Spookshow κάθε μήνα με διαφορετικό Guest DJ/Live/Show/Performance κάθε φορά, το Torture Garden που επιστρέφει την 1η Δεκεμβρίου στο Gagarin 205, κάθε Σάββατο φυσικά το residency μου στο Underworld και πολλά ακόμα που τα επεξεργάζομαι στο μυαλό μου!

www.myspace.com/georgefakinos

Άρθρο >

#03 | Δεκέμβριος 2007

Steve Bug Ρηξικέλευθος, άριστος γνώστης της minimal techno, δεξιοτέχνης της tech house – παρ’ότι έχει αποκτήσει πολλούς τίτλους περιωπής, εάν υπήρχε μια ιδιότητα που θα ταίριαζε καλύτερα στον Steve Bug, αυτή θα ήταν η σεμνότητα. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που του αποδίδεται σε όλη την διάρκεια της επιτυχημένης σταδιοδρομίας του, από τα παιδικά του χρόνια, όταν έφτιαχνε κιθάρες από χαρτόνι, μέχρι τα πρώτα του μαθήματα κρουστών στο σχολείο (“στο σχολείο με υποχρέωναν πάντοτε να παίζω κρουστά-οι δάσκαλοί μου δεν μου έδιναν ούτε την φλογέρα ούτε κανένα άλλο όργανο – μάλιστα δεν έπαιρνα ποτέ όλο το set – μόνο τις μπαγκέτες και ίσως ένα τριγωνάκι”), το ξεκίνημά του ως ερασιτέχνης DJ (“δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα έπαιζα σε clubs· έγραφα κασέτες για να τις ακούω ο ίδιος”), τις πρώτες του παραγωγές (“Οι λιγοστές πρώτες μου παραγωγές καθόρισαν την πορεία μου – άρεσαν πολύ στον Tobias και ήθελε να τις κυκλοφορήσει. Εγώ δεν ήμουν σίγουρος γι’αυτές, καθώς, όπως και οι κασέτες που έγραφα κάποια χρόνια πριν, ήταν φτιαγμένες περισσότερο για την δική μου ευχαρίστηση, παρά για να εντυπωσιάσουν άλλους”). Παρ’ότι θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους ιδρυτές της minimal – έχοντας κυκλοφορήσει την συλλογή του “Da Minimal Funk” πριν από 10 χρόνια– και ένας από τους πιο περιζήτητους E/E DJs αυτό τον καιρό, ο Bug 36

παραμένει πραγματικά ταπεινός, εάν αναλογιστεί κανείς την λαμπερή ανοδό του, από το ξεκίνημά του ως απλός clubber στην Βρέμη της Γερμανίας μέχρι την κυριαρχία της περιβόητης δισκογραφικής του Dessous/ Poker Flat στο Βερολίνο. “Είχα μια αρχική βοήθεια (επειδή συνεργαζόμουν με την Rising High), αλλα αυτό δεν βοήθησε πραγματικά την σταδιοδρομία μου. Πολύ λίγοι ενδιαφέρθηκαν ή αντιλήφθηκαν ότι συνέβαινε και κάτι άλλο εκτός από την hard techno / trance φάση. Έφτιαξα δύο ακόμη κομμάτια για την Superstition και κάναμε μερικά parties αλλά η υπόλοιπη δισκογραφική πήγαινε προς άλλη κατεύθυνση από την δική μου. Μη νιώθοντας άνετα με την ιδέα της συμμετοχής σε μιά κολλεκτίβα που δεν είχε καμία σχέση μ’εμένα και τη μουσική που μου άρεσε, αποφασίσαμε να ιδρύσουμε μιά νέα δισκογραφική και βήμα γι’άλλους καλλιτέχνες που μοιράζονταν τις μουσικές μου προτιμήσεις και να τους δώσουμε το μέσο για να εκφραστούν κι αυτοί. Ξανασκεφτήκαμε την Raw Elements και αποφασίσαμε να αρχίσουμε πάλι με μιά νέα, φρέσκια ιδέα. Έτσι γεννήθηκε η Poker Flat, με πρώτη κυκλοφορία το ‘Loverboy’.” —Steve Bug O Steve κόλλησε το μικρόβιο για πρώτη φορά όταν ένα ταξίδι στο Αμβούργο τον οδήγησε στην πρώτη του εξερεύνηση της house σκηνής του Chicago, αφού είχε απογοητευθεί πρώτα από τις εξόδους του στην εμπορική σκηνή της Βρέμης. Σύντομα, τα ταξίδια στο Αμβούργο έγιναν συχνότερα και οι επισκέψεις σε δισκάδικα μέρος της καθημερινότητάς του. Στην πορεία, η έντονη περιέργειά του για την US house και την disco τον οδήγησαν σε μια βουτιά στον κόσμο της μουσικής-κατέληξε στη Ν. Υόρκη, σ’ένα τα37

Άρθρο > ξίδι που άλλαξε για πάντα την ζωή του και του γνώρισε πολλούς φίλους, με τους οποίους κρατάει επαφή μέχρι σήμερα. Όταν επέστρεψε τρεις μήνες αργότερα, με μια ολοκαίνουργια συλλογή από επιρροές, ένα σημειωματάριο γεμάτο με επαφές και μια φρέσκια προοπτική, ο Bug και οι φίλοι του άρχισαν να διοργανώνουν ένα εβδομαδιαίο party στο μεγαλύτερο club της Βρέμης, το Maxx. Αυτά τα θεματικά parties (“Heaven And Hell”, “Rome Is Burning”, “Party Til The Doctor Comes”, π.χ.) εξασφάλισαν στον Bug τη μόνιμη συνεργασία με το Maxx και λίγο αργότερα συνεργασίες σ’όλο τον πλανήτη. Σήμερα ο Bug, ως DJ, παραγωγός και ιδιοκτήτης δισκογραφικής, θεωρείται ένας από τους βασικούς πρωτεργάτες της σκηνής της house, της techno και αυτού του πανταχού παρόντα όρου, του minimal, στην Ευρώπη. Στην συλλογή “Fabric Vol.37”, o Steve Bug περιπλανείται άψογα και με απαράμιλλη χάρη ανάμεσα σε υπέροχους και γοητευτικούς E/E ρυθμούς, ενώ κατορθώνει να σταθεί ανάμεσα στην house και την techno, χορεύοντας κι από τις δύο πλευρές της λεπτής γραμμής που χωρίζει τα δύο είδη κατά την διάρκεια των 70 λεπτών της συλλογής. Τα ζωηρά και funky κομμάτια έχουν ομαλές αυξομειώσεις ρυθμού και έντασης και φθάνουν σε οργασμικό αποκορύφωμα, κάνοντας το mix το ίδιο κατάλληλο για μια σκοτεινή αποθήκη όσο και για την ακρόαση με ακουστικά. Χρωματισμένη με υπνωτιστικές, κομψές επιλογές, η συλλογή “Fabric Vol.37” περιέχει ψυχεδελικά ριφάκια, ενθουσιώδη πλήκτρα και δηλητηριώδεις μελωδίες. Κολλήστε το μικρόβιο (bug) και απολαύστε αυτό το “μεταδοτικό” 38

#03 | Δεκέμβριος 2007

mix, που γίνεται ολοένα και πιο εθιστικό με κάθε ακρόαση. “ Ήθελα να κάνω το mix για το fabric ατμοσφαιρικό, με το περιστασιακό κομμάτι όπου η φάση ξεφεύγει! Νομίζω πως αυτό χαρακτηρίζει ένα τυπικό set στο fabric. Όταν έφτιαχνα τις συλλογές Bugnology, προσπαθούσα να συμπεριλάβω όλους τους δίσκους που έπαιζα εκείνο τον καιρό. Ωστόσο, το mix για το fabric θα είναι πολύ πιο επηρεασμένο από τα sets μου στο fabric: θα είναι μια πιστή απεικόνιση του πως παίζω στο club.” —Steve Bug

Lee Curtis – Over The Influence Dumb-Unit 13 Steve Rachmad – Flow Westpoint Sino 14 Mogdax – Kubik Mezzotinto 15 Brendon Moeller – Saviour Third Ear 16 Ryo Murakami – My Soul Dessous 17 Matthias Tanzmann – Keep On – Moon Harbour 18 Phonique – Worked It Out feat. Ian Whitelaw and Meitz (Charles Webster’s First Remix) Dessous 19 Echologist – Faith N.Y. Mule 20 Ryo Murakami – Monument Dessous 21 Rejected – Lost Rejected 22 Gui.tar – Red Doggy Punkt

Κατάλογος κομματιών

Sunshine Jones – Anywhere You Are Nite Grooves 02 DJ Swap – Consequence Smallville 03 Peace Division – In The Wall (It’s Voodoo) Crosstown Rebels 04 Tom Pooks – Trouble (D’julz Remix) Ovum 05 Afrilounge – Lux Dementia Connaisseur 06 Ben Westbeech – Hang Around (Wahoo Main Mix) Brownswood 07 Gene Hunt – Inspire (Abicah Soul Remix) Moods and Grooves 08 Anja Schneider – Belize Mobilee 09 Rework – Love Love Love Yeah (Chloe Remix) Playhouse 10 Mikael Stavöstrand – Can You See Thru My Eyes Spectral 11 Adultnapper – Juror No. 9 Audiomatique

www.myspace.com/buginmyspace, www.fabriclondon.com

Συνέντευξη > Agent Greg

Hardsoul

#03 | Δεκέμβριος 2007

Είστε ολοφάνερα πολύ έμπειροι με την house, αλλά πως τα πάτε με το hip hop; Έχετε τις απαραίτητες γνώσεις, όπως το scratching κλπ; R: Έπαιζα R’n’B και hip hop παλιά. Αυτό όμως ήταν δεκαπέντε χρόνια πριν.

Πως συναντηθήκατε εσείς οι δύο; Roog: Αυτή είναι επική ερώτηση! Πρέπει να σας ρωτάνε όλη την ώρα. R: Όχι, είσαι ο πρώτος και ο τελευταίος που κάνει αυτή την ερώτηση. Ναι, 31 χρόνια πριν τα λέγαμε και οι δύο στην κούνια! Πόσων ετών είστε και οι δύο λοιπόν; R: Εγώ είμαι 35 και ο Greg 31. Μεγαλώνουμε και οι δύο! Αλλά φαινόμαστε ακόμη σαν να είμαστε 25. Όταν ήσασταν νεώτεροι, μπορούσατε ποτέ να φανταστείτε ότι θα ζείτε από τη μουσική; R: Μπορεί να το είχαμε ονειρευτεί, αλλά τότε αρχίσαμε να το κάνουμε μόνο για πλάκα. Μπήκαμε στη φάση πολύ, πολύ, πολύ μικροί και σ’εκείνη την ηλικία τα λεφτά δεν ήταν θέμα, ξέρεις. Απλά κάνεις το κέφι σου και εάν αρχίσουν να σε πληρώνουν γι’αυτό,τότε τόσο το καλύτερο. Μια σταδιοδρομία στη μουσική βιομηχανία δεν ήταν πραγματικά στους στόχους μας. Στην αρχή, προτού να καταλήξουμε στην house, παίζαμε hip hop, μερικές φορές disco, μόνο και μόνο επειδή μας άρεσε η μουσική. Ξεκινήσαμε να παίζουμε house περίπου στα μέσα του 90, οπότε έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε. 40

Οπότε δεν σας ζητούν ποτέ να παίξετε ένα διαφορετικό set από κάπου αλλού; R: Ναι, αλλά όταν μου ζητούν κάτι τέτοιο είναι συνήθως ένα set με κλασσικές house επιτυχίες. Δεν ξέρω τι συμβαίνει στη Μ. Βρετανία, αλλά η R’n’B και hip hop σκηνή εδώ έχει πολλή βία και δεν θέλω να έχω πολλά μαζι της. Είναι πολύ πιο ευχάριστο να είσαι στη φάση της house σε σχέση με όλα αυτά.

Επειδή η φάση της house είναι τόσο γεμάτη με αγάπη; R: Ακριβώς γι’αυτό το λόγο! Και το κοινό θέλει να ακούσει τα νέα κομμάτια, ενώ όταν παίζεις σ’ένα hip hop/R’n’B party όλοι θέλουν ν’ακούσουν το κομμάτι που ήδη ξέρουν και έχουν ήδη δει το videoclip του στην τηλεόραση, οπότε δεν έχεις την ευκαιρία να δείξεις φρέσκα πράγματα.

Σας άρεσε το clubbing όταν ήσασταν μικρότεροι; Ποιούς καλλιτέχνες θαυμάζατε τότε; Greg: Ναι, βγαίναμε όταν ήμασταν 18–19 ετών, περίπου τότε. Πηγαίναμε σε clubs κι έτσι κολλήσαμε το μικρόβιο. R: Είχαμε αυτά τα δύο clubs στο Άμστερνταμ, το Roxy και το It και ειδικά στο Roxy έπαιζαν DJs απ’όλο τον κόσμο, από τις αρχές του 90. Ακούσαμε ονόματα όπως τον Tony Humphries και άλλους του ιδίου διαμετρήματος. Ήδη από τις αρχές του 90 οι προτιμήσεις μας ήταν πιο κοντά στην soulful house. Ποιόν θαυμάζατε περισσότερο απ’όλους; Ποιός ήταν τότε ο αγαπημένος σας DJ; R: Νομίζω πως όταν ακούσαμε τον Tony Humphries να παίζει ένα set με soulful house, με πολλά φωνητικά… δεν είχαμε ξανακούσει κάτι σαν κι αυτό. Ήταν κάτι σαν αποκάλυψη για μας, το να ακούμε αυτό το μεγαλόσωμο μαύρο τυπά να παίζει, και ήταν τόσο αυθεντικό και πρωτότυπο για μας εκείνη την εποχή. Είχαμε απλά μείνει έκθαμβοι. Θυμάμαι καθαρά εκείνο το βράδυ και ήταν το 1994. G: Θυμάμαι επίσης τους Masters At Work να παίζουν για περίπου 30 άτομα. R: Ω ναι, αυτό ήταν επικό. Οι Masters At Work εκείνο τον καιρό στην Ολλανδία… το κοινό απλά δεν το’πιανε. Πέντε decks και μόνο beats και accapellas να ξεχύνονται στον αέρα. Ο κόσμος δεν το’πιανε αλλά εμείς τους λατρέψαμε κυριολεκτικά.

Συνέντευξη > Agent Greg Έχετε συναντήσει τώρα προσωπικά τον Tony Humphries; R: Εμ, νομίζω πως μια φορά δώσαμε τα χέρια! Και εννοείται πως έχετε γνωρίσει τους Masters At Work; R: Άκου ένα καλό, πριν από δύο μήνες έπαιξα ένα κομμάτι και ο Kenny (σ.σ. “Dope” Gonzalez) άρπαξε το CD μέσα από τα χέρια μου. Είπε πως του άρεσε πολύ και λίγες μέρες μετά μου έστειλε μήνυμα, λέγοντας μου ότι το έπαιξε στο Pacha, σε ένα party της Defected. Μετράει να σου λέει κάτι τέτοιο ένα από τα ινδάλματα σου. Αυτό είναι. Από θαυμαστής γίνεσαι DJ και μετά γνωστό όνομα και τέλος ένας DJ που όλοι σέβονται και θέλουν να συνεργαστούν μαζί του. Αυτό πρέπει να είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα. R: Είναι εκπληκτικό, ειδικά όταν αγαπάς τη μουσικη τους. Οι Masters At Work είναι για μας ίσως η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης στη μουσική βιομηχανία.

#03 | Δεκέμβριος 2007

Αυτή τη στιγμή είστε ίσως από τα πιο γνωστά Ολλανδικά ονόματα στον χώρο της house. Έχετε κερδίσει πολυάριθμα βραβεία, έχετε ψηφιστεί νο.1 DJs κλπ. R: Λοιπόν μας πήρε 15 χρόνια. Εννοώ, όλοι ξέρουν ότι η ολλανδία είναι η παγκόσμια πρωτεύουσα της trance. Ο Tiesto είναι από την Ολλανδία. Ο Ferry Corsten είναι από την Ολλανδία. Έτσι ο κόσμος είναι υπερήφανος για την σκηνή της trance εδώ και ακούς αυτή τη μουσική συνεχώς στο ραδιόφωνο και βλέπεις τα videoclips στην τηλεόραση. Επίσης η όλη φάση με την soulful house ήταν δύσκολη για μας. Και όχι μόνο στην Ολλανδία. Όταν πήγαμε για πρώτη φορά στο Miami Music Conference, έβλεπαν στο καρτελάκι μας πως ερχόμασταν από την Ολλανδία και μας έλεγαν «όχι όχι όχι, δεν παίζουμε trance. Δεν θέλουμε ν’ακούσουμε τη μουσική σας». Κι εμείς τους λέγαμε «όχι! Φτιάχνουμε soulful house» και μας απαντούσαν «ναι, ότι να’ναι, δεν θέλουμε ν’ακούσουμε τη μουσική σας». Έτσι μας πήρε πάρα, πάρα πολύ καιρό. Τα τελευταία χρόνια όμως η house και η electro house έχουν διαδοθεί πολύ στην Ολλανδία. Αυτή την περίοδο έχει ακόμη μεγαλύτερη απήχηση και από την trance, ή απ’οποιοδήποτε άλλο είδος ηλε-

κτρονικής χορευτικής μουσικής. Είναι η πιο διαδεδομένη σκηνή τώρα και νομίζω πως ο κόσμος είναι έτοιμος για τη δεύτερη φουρνιά Ολλανδών παραγωγών, όπως ο Fedde le Grand. Είναι εκπληκτικό να βλέπεις όλα αυτά τα νέα παιδιά να ανέρχονται και πόσο πολύ αγαπούν την electro house. Αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό, αλλά η trance θα παραμείνει δημοφιλής χωρίς αμφιβολία. Ο Tiesto είναι ένας από τους διασημότερους DJs σ’όλο τον πλανήτη. R: Αυτό που έκανε αυτός ο τύπος είναι απίστευτο. Άνοιξε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν μπορείς να κάνεις πολύ περισσότερα πράγματα απ’αυτό. Είναι μάλλον ο πρώτος Ολλανδός superstar που είχαμε ποτέ. Είναι απίστευτο. Σέβομαι απόλυτα αυτό που κάνει και είναι ένα πραγματικά καλό παιδί. Αλλά μετά από δέκα χρόνια trance νομίζω ότι κλείσαμε μ’αυτή τη φάση.

Ποιοί κοντεύουν να σας πάρουν το προβάδισμα στην Ολλανδία αυτό τον καιρό; Ποιοί είναι οι ανερχόμενοι παραγωγοί που αναγνωρίζετε ως καλούς και που θα μπορύσαν να κάνουν τη διαφορά; R: Πριν από μερικά χρόνια μου ζήτησαν να φτιάξω ένα mix για ένα τοπικό περιοδικό και αποφάσισα να χρησιμοποιήσω κομμάτια μόνο από Ολλανδούς παραγωγούς. Έτσι είχα προφανώς εμάς και τον Fedde le Grand μέσα, αλλά επίσης παραγωγούς όπως τον Martijn ten Velden και τον Gregor Salto, για τους οποίους θα ακούτε απο δω και στο εξής όλο και πιο συχνά. Ακομη έναν πολύ καλό μας φίλο, τον Jeroenski, που πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα κομμάτι του στην CR2 και τα πάει μια χαρά. Έτσι υπάρχει μια ομάδα από περίπου δέκα παραγωγούς που τα πάνε πολύ καλά και προωθούν τη μουσικη τους διεθνώς. Εσείς οι δύο λοιπόν είστε πιανίστες με κλασσική παιδεία. Πόσο καλοί είστε ακριβώς; G: Δεν είμαστε καλοί πλέον! Πρέπει να εξασκείσαι συνέχεια για να είσαι πραγματικά καλός. Αλλά έχω κάνει επτά με δέκα χρόνια εκμάθησης. Και κάνατε επίδειξη σε δεξιώσεις; R: Ναι, όταν μας ανάγκαζαν οι γονείς μας!

Συνέντευξη > Agent Greg Όσον αφορά τη μουσική παραγωγή, πόσο σημαντικό είναι να έχει κάποιος μια μουσική παιδεία σαν τη δικη σας; G: Λοιπόν αυτό εξαρτάται απο το είδος της μουσικής που θες να φτιάξεις. Εάν θες να φτιάξεις κάτι πολύ μελωδικό, τότε είναι προφανώς πολύ χρήσιμο να έχεις ένα τέτοιο υπόβαθρο. Σαν DJs, πως βρίσκετε καινούρια μουσική; Τι κάνετε περισσότερο; Σας στέλνουν κομμάτια, σας τα προτείνουν ή βγαίνετε βόλτα ακόμη και ψάχνετε στα δισκοπωλεία; R: Εδώ οφείλουμε να παραδεχτούμε πως όταν φτιάχνουμε τα μελωδικά μέρη χρησιμοποιούμε μουσικούς που είναι πού καλύτεροι από εμάς. Επίσης είναι πολύ πιο εύκολο έτσι γιατί όταν παίζεις μόνος συνήθως κολλάς με τις δικες σου ιδέες. Νομίζω πως είναι καλύτερο να δουλεύεις σαν παραγωγός μαζί με άλλους μουσικούς. Σίγουρα, αλλά δεν έχετε το πλεονέκτημα του να σας στέλνουν απευθείας τα κομμάτια τους οι παραγωγοί μόλις τα φτιάξουν, επειδή έχετε προσωπική επαφή; R: Εγώ το πάω στα άκρα μ’αυτό το θέμα. Παίζω σε 25 events το μήνα, οπότε ψάχνω συνέχεια για καινούρια μουσική. Πέντε ή έξη χρόνια πριν ήμουν ο μόνος DJ από την Ολλανδία που βρισκόμουν στη λίστα της Defected για ταχυδρομική αποστολή promo βινυλίων. Αυτό μου έδινε μεγάλο πλεονέκτημα, γιατί έπαιρνα τους δίσκους 4, 5 ή 6 μήνες πριν κυκλοφορήσουν στην αγορά. Τώρα, βρίσκομαι ακόμη στη λίστα της Defected για promos, αλλά μέχρι να φτάσει το CD στην Ολλανδία όλοι οι πιτσιρικάδες το 44

#03 | Δεκέμβριος 2007

έχουν βρει με κάποιο τρόπο στο internet. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι πρωτότυπος αυτό τον καιρό και γι’αυτό παίρνω μουσική από διάφορα μέρη. Από ιστοσελίδες, από φίλους κλπ. Έχετε δηλώσει στο παρελθόν ότι φιλοδοξείτε να αναγνωρισθείτε ως ηγετικές φυσιογνωμίες στον χώρο των DJs, όπως π.χ. ο Morillo ή ο Sanchez. Τι θα σας επέτρεπε να αναγνωρισθείτε ως εξίσου σπουδαίοι και ταλαντούχοι μ’αυτούς; R: Έχω πολλούς που μου στέλνουν απευθείας τη μουσικη τους, αλλά τα πράγματα είναι πολύ δυσκολότερα για μένα τώρα απ’ότι ήταν πριν από μερικά χρόνια. Όλοι έχουν την ίδια μουσική ταυτόχρονα. Δεν υπάρχουν πια προνόμια. Έτσι προσπαθώ να “πειράζω” λίγο ότι παίζω τώρα για να το κάνω λίγο ξεχωριστό για το κοινο μου. R: Λοιπόν ίσως να είπα πόσο πραγματικά σέβομαι την πορεία αυτών των ατόμων, καθώς και οι δύο τους είναι οι πιο σημαντικοί house DJs στον πλανήτη. G: Νομίζω ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας μέχρι αυτό το σημείο. Επίσης θεωρώ πολύ ενδιαφέροντα τον τρόπο με τον οποίον εδραιώθηκαν στο χώροκαι αυτό είναι κάτι που σεβόμαστε απόλυτα.

Παρατήρησα ότι προωθείτε το όνομα Hardsoul πολύ εντατικά. Είναι κι αυτό μέρος της τακτικης σας ως DJs; R: Γουάου, αυτή είναι μια αρκετά προσωπική ερώτηση. Κάτι που προσπαθούμε πάντοτε να επιτύχουμε είναι το να δώσουμε ποιότητα στο κοινο μας. Δεν είναι πάντοτε ο συντομότερος δρόμος για την επιτυχία, αλλά μακροπρόθεσμα, εάν πάντοτε προσφέρεις ποιότητα, νομίζω πως ο κόσμος θα το εκτιμήσει. Έχω δει αρκετές φωτογραφίες σας όπου και οι δύο σας φοράτε t-shirts με το λογότυπο Hardsoul. Προσπαθείτε να γίνετε περισσότερο αναγνωρίσιμοι κατ’αυτόν τον τρόπο; R: Αυτό τον καιρό, με το διαδίκτυο και όλες αυτές τις ιστοσελίδες που μπορείς να κατεβάσεις μουσική, ο κόσμος παίρνει τόσες πολλές πληροφορίες και τόση πολλή μουσική κάθε εβδομάδα που χρειάζεται η σφραγίδα της Defected ή της Subliminal για να δώσει αξιοπιστία. Λένε “αυτά τα άτομα ξέρουν από μουσική, οπότε κι εγώ θ’ακούσω τη νέα τους παραγωγή”. Αυτό προσπαθούμε να πετύχουμε. Ας μιλήσουμε λοιπόν για τη συλλογή. Μπορείτε να ξεχωρίσετε δύο ή τρία κομμάτια που πραγματικά λένε για σας απο κει; G: Γι’αρχή θα έλεγα το “Touched the Sky” του Dennis Ferrer. R: Έχει ήδη κυκλοφορήσει, αλλά μας αρέσει τόσο πολύ που αποφασίσουμε να το βάλουμε στη συλλογή.

G: Ακόμη το κομμάτι μας, μαζί με την fierce Ruling Diva “Believe In Me”, που είναι και το κομμάτι που ο Kenny άρπαξε μέσα από τα χέρια του Roog τότε. Αυτή η συλλογή αντιπροσωπεύει τον τρόπο που παίζετε τα sets σας; R: Όχι, γιατί όταν παίζεις κάπου μπορείς να επιλέξεις απ’όλα τα κομμάτια που υπάρχουν, ενώ για τη συλλογή έπρεπε να επιλέξουμε μεταξύ είκοσι κομματιών, έτσι ήταν πολύ δύσκολο και μια πρόκληση για να δημιουργηθεί ένα flow. Αυτό ήταν δύσκολο. Προφανώς έχετε παίξει σ’όλο τον κόσμο. Είχατε πρόσφατα μια εκπληκτική εμπειρία ως DJs; R: Αυτή ήταν πάντοτε μια δύσκολη ερώτηση. Έπαιξα στο “Sensation”, στο Amsterdam Arena. Είναι ένα στάδιο χωρητικότητας 45.000 ατόμων και όλοι ήταν ντυμένοι στα λευκά. Αυτό είναι κάτι που θα το θυμάμαι. Τέλος, εάν σας έδιναν €30.000, θα συνεργαζόσασταν ποτέ με κάποιον πραγματικά άθλιο καλλιτέχνη, όπως πχ τους Vengaboys ή τους Aqua για να διασκευάσετε τη μουσικη τους; R: Ω ναι, εννοείται. Θα κάναμε το κομμάτι να ακούγεται με το remix μας. Εάν κάποιος πλήρωνε ένα τέτοιο εξωφρενικό ποσό αυτές τις μέρες για ένα remix… €30.000; Ναι, κανένα πρόβλημα!

www.defected.com www.myspace.com/hardsoulpressings www.hardsoul.nl

Συνέντευξη > Άγγελος Άννινος

Jimmy Edgar O Jimmy Edgar απέχει από το στερεότυπο ενός παραγωγού DJ, που απλώς ξέρει να μιξάρει δίσκους και να χειρίζεται κάποιο πρόγραμμα στον υπολογιστή με το οποίο φτιάχνει μουσικά κομμάτια τα οποία μετέπειτα πουλάει σε κάποια δισκογραφική. Ο Jimmy Edgar είναι μια σύγχρονη ιδιοφυία που έτυχε να ασχολείται με την ηλεκτρονική μουσική, όπως θα μπορούσε να ασχολείται με την πυρηνική φυσική, ή να σπουδάζει τώρα, στην ηλικία των 22 χρόνων, σε κάποιο πανεπιστήμιο μετρώντας με τον καθηγητή του τη γεωδυναμική της πυρίτιδας. Εκείνος προτιμά τη φωτογραφία, τη μουσική και την τέχνη της ζωγραφικής. Στη συνέντευξη που ακολουθεί δεν θα διστάσει να τα χώσει στην μουσική βιομηχανία, συγκρίνοντας μερικούς συναδέλφους του με το αντίστοιχο των MacDonald’s της μουσικής. και να μας πει πως τελικά η Warp Recordings δεν τον πολυενδιαφέρει πια.

#03 | Δεκέμβριος 2007

Ξεκίνησες ως DJ ή ως παραγωγός; Νιώθω πάντοτε παραγωγός, άσχετα με το μέσο που χρησιμοποιώ κάθε φορά. Ξέρω να παίζω πολλά μουσικά όργανα αλλά η προσοχή μου είναι στο τελικό προϊόν, οπότε κάνω ότι χρειάζεται για να τα καταφέρω. Συνήθως παίζω όλα τα μέρη ο ίδιος. Η μουσική δεν είναι μαθηματικά, είναι συναίσθημα και διάθεση... η λογική μπαίνει αργότερα, πρέπει πρώτα να πιάσεις τη φάση. Το DJing, μού ήρθε φυσικά, η αγάπη μου για τη μουσική μού εξασφάλισε την επιτυχία. Καθώς έχω μεγάλη εμπειρία στον ρυθμό, ήταν πολύ εύκολο να μάθω να μιξάρω. Ήταν σαν να ταιριάζω τα κομμάτια ενός παζλ, δημιουργώντας ένα κύμα κίνησης με μουσική. Σαν μια χαλαρή σεξουαλική γλώσσα επικοινωνίας. Η μουσική είναι μία μόνο από τις τέχνες που υποστηρίζεις. Ζωγραφίζεις επίσης και είσαι φωτογράφος! Επίσης, αν δεν κάνω λάθος, αυτές τις μέρες φτιάχνεις μια ταινία. Έχεις πολλές υποχρεώσεις, πως τα καταφέρνεις; Είναι δύσκολο για μένα να επαναπαυθώ, οπότε απασχολούμαι δουλεύοντας συνεχώς. Είμαι καλλιτέχνης και έχω μεγάλο πλούτο έκφρασης που περιμένει να εκφρασθεί. Όπως και με τη μουσική, δεν παίζει ρόλο με ποιο μέσο θα γίνει αυτό, έχω να πω κάτι σε όλους τους χώρους. Αγαπώ την τέχνη στο σύνολο της, δεν υπάρχουν σύνορα και όρια… μερικές φορές θέλω να τα δοκιμάσω όλα, είναι συναρπαστικό να ξέρεις ότι δεν υπάρχει φραγμός στον πειραματισμό. Κάποτε ήμουν πολύ καταστροφικός και κατά κάποιον τρόπο κατέστρεφα για να δημιουργήσω κάτι. Τώρα, αισθάνομαι πως δημιουργώ για να καταστρέφω. Πρόκειται για τον δικό μου συμβολικό τρόπο επανάστασης στην καλλιτεχνική και μουσική κοινότητα, το να δημιουργώ με τον δικο μου αυθεντικό τρόπο.

Σε επηρέασε μουσικά η καταγωγή σου από το Detroit; Ή θα έπαιζες techno ούτως ή άλλως; Ναι, το Detroit είχε μεγάλη επίδραση σε μένα, όπως όλοι οι άνθρωποι από μια συγκεκριμένη περιοχή έχουν μια ξεχωριστή τεχνοτροπία. Ακόμη και στο Detroit όμως υπάρχουν διαφορετικές τεχνοτροπίες: eastside, westside, βόρεια, κεντρονότια προάστια. Η techno με κέρδισε αμέσως, θεωρώ πως είχε να κάνει με την ταύτιση. Νομίζω πως η techno είναι κάτι το ιδιαίτερο για τους κατοίκους του Detroit, στο νου σου μετατρέπεται υποσυνείδητα σε ένα εισιτήριο αποχώρησης από το Detroit. Εμείς από το Detroit εξισώνουμε (την techno) με το μέλλον, οπότε και με την αποχώρηση από το Detroit, καθώς είναι μια τέτοια ταπεινή σπατάλη έντονων συναισθημάτων και σκοτεινής διάθεσης. Παρ’όλα αυτά η μουσική σου αναφέρεται σε άλλα είδη μουσικής, όπως την jazz. Δεν θα το έλεγα, η εκπαίδευση μου στο πιάνο ήταν στην gospel και την soul, είδη μουσικής τα οποία έχουν συχνά στοιχεία jazz… που συχνά είναι απλά η αλλαγή κλειδιών μέσα σε μέτρα, κάτι πολύ συνηθισμένο στην jazz δηλαδή. Διδάχθηκα την

Συνέντευξη > Άγγελος Άννινος

#03 | Δεκέμβριος 2007

τεχνοτροπία μου από μαύρους μουσικούς στο Detroit. Πρόκειται για μια τεχνοτροπία άγραφη, ακουστική και στενά συνδεδεμένη με κοινωνικές ομάδες. Έχους πολλούς φίλους μουσικούς στο Detroit και παρ’ ότι δεν είμαι ούτε θρήσκος, ούτε με ενδιαφέρει να μιλήσω για κάποια θρησκευτική οργάνωση, η Εκκλησία των Βαπτιστών πάντοτε είχε σε υψηλή εκτίμηση το μουσικο μου ταλέντο. Η λειτουργία στις εκκλησίες των μαύρων στις πόλεις είναι σαν ένα μεγάλο hip-hop και R&B party με στοιχεία soul. Είναι εκπληκτική!

“ Όλοι θέλουν να μιλάνε πάντοτε για την Warp κι αυτό το μισώ”

Πολλές παραγωγές έχουν κυκλοφορήσει στην Warp recordings. Νιώθεις πως αυτό σε περιορίζει κατά οποιονδήποτε τρόπο, καθώς πρέπει να κυκλοφορείς ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής; Ή μήπως αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση μιας δισκογραφικής όπως η Warp; Ναι, το βρίσκω πολύ περιοριστικό. Δυστυχώς είμαι ένοχος λόγω της στενής μου σχέσης μαζί τους. Νομίζω πως είμαι έτοιμος να προχωρήσω, η μουσική μου εξελίσσεται σε υπερβολικό βαθμό γι’ αυτούς, αλλά έτσι όπως είναι τώρα η μουσική βιομηχανία δεν πιστεύω ότι κάποια δισκογραφική θα με βοηθήσει. Έχω αρκετούς οπαδούς για να δημιουργώ το δικό μου υλικό χωρίς το σκατένιο στίγμα καμιάς τεχνοτροπίας κάποιας δισκογραφικής. Όλοι θέλουν να μιλάνε πάντοτε για την Warp κι αυτό το μισώ.

Συνέντευξη > Άγγελος Άννινος

#03 | Δεκέμβριος 2007

Πες μας για την ενασχόληση σου με τη φωτογραφία. Η ιστοσελίδα μου είναι www.jimmyedgar photography.com και αυτή την περίοδο φωτογραφίζω μόδα και καλές τέχνες. Οραματίζομαι τη δουλειά μου σαν ένα κινηματογραφικό έργο. Είναι ο μόνος πραγματικός τρόπος για μένα για να εκφράζομαι εικαστικά, λέγοντας μια ασαφή ιστορία. Η περισσότερη εμπνευση μου προέρχεται από τα όνειρα και τους εφιάλτες μου. Το γεγονός ότι απεικονίζονται κυρίως γυναίκες εξηγείται από το ότι οι περισσότερες από αυτές παίρνουν δύναμη από το σεξ και τροφοδοτούνται από τη λαγνεία. Τί θα ήθελες να πεις σε κάποιον που θέλει να επισκεφθεί το Detroit; Τί δεν πρέπει να χάσεις εκεί και τι πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείς; Μην πας αν δεν ξέρεις κάποιον που ξέρει τι κάνει. Προσοχή. Τα μόνα parties που πρέπει να πας είναι αυτά στα οποία ξέρεις τον περισσότερο κοσμο. Πάντα ήταν έτσι. Κοινωνικά, ο τρόπος που βλέπει ο κόσμος το Detroit είναι πολύ αλλού. Όσο για το ντεκόρ, είναι ξεκάθαρο και μπροστά σου. Νομίζεις ότι το Hip Hop είναι μια μουσική από την οποία μπορείς να εμπνευσθείς; Σε εμπνέει; Το hip hop, τώρα, είναι τα πάντα. Με εμπνέει η ιδέα του hip hop, η αληθινή του φάση. Δεν έχω σε καμία εκτίμηση κάποιον που κυνηγάει το χρήμα και φτιάχνει 25 φορές ένα κομμάτι που ακούγεται το ίδιο. O Lil Jon; Μπράβο σου που πέτυχες να γίνεις τα Mcdonalds του hip hop.

Χρησιμοποιείς συχνά τη λέξη σεξ. Το πρόσεξα κι από άλλες συνεντεύξεις σου χεχε… είναι η μουσική ένας οργασμός όταν είναι καλή; Δηλαδή όπως είναι το σεξ; Όχι. Η καλή μουσική υπερβαίνει κάθε πρωτόγονο συναίσθημα σαν το σεξ. Δεν εξισώνω την καλή μουσική με το να ιδρώνω σαν το γουρούνι, να μουγκρίζω και με γυμνά σώματα να τρίβονται μεταξυ τους. Η σεξουαλική ένταση είναι πιο σημαντική από τη σεξουαλική πράξη και τον οργασμό. Η καλή μουσική είναι ένα συναίσθημα που σε ταξιδεύει σε άλλη διάσταση, όπου προσπαθώ πάντα να βρίσκομαι όταν φτιάχνω μουσική. Είναι όλα με τη μία. Τί πρέπει να περιμένουμε ότι θα δούμε και θ’ ακούσουμε από σένα τους επόμενους μήνες; Κάτι πολύ ξεχωριστό. Το επόμενο album μου κοντεύει να τελειώσει και είναι η καλύτερη δουλειά που έχω κάνει μέχρι τώρα. Προχωρημένη όσο δεν έχει ξαναγίνει. Καινούρια φωτογραφική δουλειά μου θα κυκλοφορήσει επίσης σύντομα.

“ Ήταν σαν να ταιριάζω τα κομμάτια ενός παζλ, δημιουργώντας ένα κύμα κίνησης με μουσική”

www.myspace.com/colorstrip

Συνέντευξη > KD

Salvatore Comi Πότε και πώς ξεκίνησε η πορεία σου στο χώρο της dance; Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου με πετύχαινες μέσα σε δισκοπωλεία τις καθημερινές και στα κλαμπ τα σαββατοκύριακα. Η αγάπη μου για τα decks ξεκίνησε από τότε που βρέθηκα μπροστά σε αυτά γύρω στα τέλη των 80’s. Στις αρχές των 90’s η έκρηξη της Acid Jazz σκηνής άρχισε να αλλάζει την εικόνα μου για τα DJ σετ έτσι όπως τα φανταζόμασταν ως τότε. Οι πρώτες αμιγώς House κυκλοφορίες λίγα χρόνια μετά ήταν απλά η επιβεβαίωση ότι αυτή η μουσική θα με αντιπροσώπευε έντονα από κει και πέρα, σε συνδυασμό με μία jazz κουλτούρα που διαμορφωνόταν μέσα μου σταδιακά. Παλιότερα ήσουν και στο χώρο του ραδιοφώνου για καιρό, λίγα λόγια για εκείνη την περίοδο. Στο ραδιόφωνο πρωτοξεκίνησα το 1991 παίζοντας διάφορα χορευτικά και όχι μόνο θέματα. Η συμμετοχή μου όμως στον 24ωρο JazzFM από το ‘93 μέχρι το ‘96 θεωρώ ότι ήταν το μεγαλύτερο δώρο που μου έγινε ποτέ, αφού εκεί πλέον ωρίμασε η αγάπη μου για 52

#03 | Δεκέμβριος 2007

τη μαύρη μουσική και την τέχνη του αυτοσχεδιασμού. Την εποχή εκείνη άρχισαν να εμφανίζονται και οι πρώτες ολοκληρωμένες jazzhouse παραγωγές, τις οποίες άρχισα να παρουσιάζω φανατικά τόσο εκεί όσο και στα πάρτυ που συμμετείχα ως DJ. Προς μεγάλη απογοήτευση όλων μας ο JazzFM έπαψε να εκπέμπει στις αρχές του 1996. Από κει και πέρα συνέχισα τις προσπάθειες υποστήριξης της «νέας» μουσικής στις μεταμεσονύκτιες ζώνες του Nitro και του Status Radio (νυν Best Radio). Όλα αυτά μέχρι τα τέλη του 1998. Τωρα πλέον το ραδιόφωνο έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα ειδικά στην Ελλάδα, Τα webradio κερδίζουν όλο και περισσότερους ακροατές, σωστά; Δυστυχώς ο βασικός κορμός του “ελεύθερου” ραδιόφωνο στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται έντονα από το στοιχείο του lifestyle. Η τάση που πάντα επικρατούσε οδηγούσε σε μία διαδικασία ταύτισης της μουσικής με αυτό. Το αποτέλεσμα ήταν ο κόσμος να κουραστεί και το ραδιόφωνο να κορεστεί και να χάσει τον αυτοσκοπό του που πάντα ήταν η διάδοση της μουσικής. Αυτό το κενό κατάφεραν ευτυχώς να καλύψουν τα web radios με αποτέλεσμα να προσελκύουν όλο και περισσότερους ακροατές σε καθημερινή βάση, ιδίως μετά την εξάπλωση το ευρυζωνικού ίντερνετ. Υπάρχει αυτή τη στιγμή μία σκέψη και για τη δημιουργία ενός ελληνόφωνου web radio με μουσικούς παραγωγούς κάποιες ώρες, αλλά η ιδέα είναι ακόμα υπό συζήτηση…

Στα DJ set σου, όπως θυμόμαστε από παλιά, αρέσκεσαι να παίζεις tracks με live όργανα. Πιστεύεις ότι τα φυσικά όργανα προσδίδουν κάτι παραπάνω στη house; Με τα φυσικά όργανα έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία, είναι αλήθεια. Ας μην ξεχνάμε ότι το fusion ανάμεσα στα ηλεκτρονικά και τα ακουστικά στοιχεία κρατάει δυνατή και διαχρονική τη house κουλτούρα. Ο ήχος των φυσικών οργάνων είναι το στοιχείο εκείνο που έθεσε τις βάσεις ώστε το house να θεωρείται πλέον και επίσημα όχι απλά μια χορευτική φόρμα αλλά ένα ολοκληρωμένο μουσικό ιδίωμα μέσα από το οποίο νέες τάσεις μπορούν να αναπτυχθούν. Το electronic fusion – όπως μου αρέσει να το λέω – είναι μια από αυτές τις τάσεις. Όσο κι αν ο κόσμος στρέφεται κατά καιρούς σε άλλα διονυσιακά είδη, το house θα είναι πάντα το μουσικό λιμάνι για τους λάτρεις της underground electronica με όποια τάση της μουσικής κοινότητας κι αν ταυτίζονται. Θεωρείς πως στην Ελλάδα γίνονται αξιόλογες παραγωγές στη house; Σαφέστατα! Και όχι στο house μόνο. Η δυνατότητα να παράγεις μουσική με ένα στοιχειώδες home studio άνοιξε το δρόμο σε πολλούς νέους ανθρώπους να εκφράσουν αυτό που έχουν στο μυαλό και την ψυχή τους. Όσο πιο πολύ ασχολείσαι, τόσο πιο ψηλά μπορείς να φτάσεις. Το μόνο που χρειαζόμαστε στην Ελλάδα είναι αυτοί που ασχολούμαστε με την παραγωγή να καταφέρουμε επιτέλους να περάσουμε τα σύνορα και να κατακτήσουμε τον κόσμο. Νομίζω πως οι Έλληνες μουσικοί και παραγωγοί έχουν αυτή τη δυνατότητα στον ίδιο

βαθμό με τους αντίστοιχους ξένους και αυτό έχει ήδη αρχίσει να φαίνεται. Ο τεράστιος ανταγωνισμός και η μεγάλη προσφορά ανεβάζουν σαφώς κατά πολύ τον πήχη, αλλά στο τέλος θεωρώ ότι θα τα καταφέρουμε! Πλέον ένας DJ πρέπει να είναι και παραγωγός για να είναι ολοκληρωμένος, σχολίασε. Αυτό ίσχυε πάντα, ας μην κρυβόμαστε. Ποιος θα ήταν σήμερα ο Marshal Jefferson, o Frankie Knuckles, o Todd Terry, o Little Louie και όλα τα άλλα μεγάλα ονόματα αν δεν είχαν να επιδείξουν τόνους δισκογραφίας όλα αυτά τα χρόνια; Ακόμα και ο Larry Levan στα 70’s έμπαινε στο studio και δημιουργούσε extended 12inch edits των hits της εποχής (διαδικασία απείρως επίπονη με τα τότε τεχνικά μέσα…) ώστε να προσφέρονται για mix στο Paradise Garage και το Loft! Η ενασχόληση με την παραγωγή και/ή την σύνθεση ήταν και θα είναι πάντα ο τρόπος να ξεχωρίζεις τον πραγματικό επαγγελματία της μουσικής από όποιο χώρο κι αν προέρχεται. Ειδικά την εποχή του mp3 και των P2P όπου ο οποιοσδήποτε μπορεί να δηλώνει DJ απλά επειδή στο σπίτι του υπάρχουν 300 Gb “μουσικής”… Η μεγαλύτερη εμπειρία σου μέχρι τώρα στο χώρο; Σημαντικές εμπειρίες έχω ζήσει άφθονες άλλες πολύ καλές άλλες λιγότερο. Η εποχή της μουσικής αρθρογραφίας μου στο περιοδικό ΟΞΥ ήταν εξαιρετικά σημαντική για μένα, αφού μέσω της στήλης μου είχα τη δυνατότητα να επικοινωνώ την αγαπημένη μου μουσική και να φέρνω πιο κοντά σε αυτήν όλο και περισσότερο κόσμο. Σαν DJ ιδιαίτερες στιγμές έζησα τις τρεις φορές 53

Συνέντευξη > που εμφανίστηκα ως guest στο Club Envers, της Λοζάνης. Η υποδοχή τόσο των διοργανωτών όσο και του κοινού θα μου μείνει αξέχαστη… Πολλοί ισχυρίζονται πως στην Ελλάδα είμαστε πίσω συγκριτικά με το εξωτερικό όσον αφορά την dance σκηνή. Τι πιστεύεις πως φταίει. Μπορεί να αλλάξει αυτό; Ας μην γελιόμαστε. Πραγματική dance σκηνή δεν υπήρξε έως τώρα στην Ελλάδα. Αυτό που σίγουρα υπήρξε και θα υπάρχει είναι κάποιες μεμονωμένες παρέες ανθρώπων που προσπαθούν για τη δική τους επιβίωση στη εγχώρια ρηχή πραγματικότητα. Η «σκηνή» προϋποθέτει ανθρώπους που εργάζονται μαζί για την εξέλιξη της μουσικής που αγαπούν, γράφουν, παράγουν και παρουσιάζουν. Ανθρώπους που εξελίσσουν τα είδη και εφευρίσκουν νέα μουσικά ρεύματα με ομαδικό πνεύμα και συλλογική δουλειά. Ρίξτε μια προσεκτική ματιά στις σκηνές-σχολές της Μεγάλης Βρετανίας, της Γερμανίας, της Ολλανδίας ή ακόμα και μικρότερων όπως της Γαλλίας ή της Ισπανίας – και αναφέρομαι μόνο στην Ευρώπη για να τηρήσουμε τις αναλογίες. Δείτε πόση ιστορία καταγράφεται εκεί όλα αυτά τα χρόνια σε όλες τις εκφράσεις της. Πέρασαν τόσος καιρός για να υπάρξει επιτέλους ένα αμιγώς ελληνικό label – και αναφέρομαι στην KLIK Records – το οποίο να στηριχθεί στα πόδια του με αποκλειστικά ελληνικές παραγωγές. Στη ελληνική πραγματικότητα πάντα θα υπάρχουν οι νέες τάσεις, αλλά πολύ φοβάμαι ότι όλα στο τέλος θα θυσιάζονται στο βωμό της ανθρώπινης ματαιοδοξίας… Οι δικαιολογίες έχουν τελειώσει, ο υπόλοιπος κόσμος είναι πια ένα κλικ μακριά.

#03 | Δεκέμβριος 2007

Λίγα λόγια για τις μουσικές παραγωγές σου εως τώρα. Με την παραγωγή ασχολούμαι εντατικά από το 2003. Σαν Logic Fusion Orkestra (LFO) έχουν ήδη κυκλοφορήσει ένα 12” βινύλιο (LFO – Space Mosquito) και δυο LFO remixes για το ελληνικό γκρουπ Dr Vodkatini (Vodka Bossa_LFO stirred not shaken mix, Course Of Life_LFO remix), όλα για λογαριασμό της ελληνικής Prominence Recordings. Στο σκληρό μου δίσκο υπάρχει ήδη έτοιμο ένα άλμπουμ που ελπίζω να κυκλοφορήσει φέτος, συν διάφορα άλλα tracks που περιμένουν. Τα σχέδιά σου για τους επόμενους μήνες; Οι επόμενοι μήνες αναμένονται ιδιαίτερα δυνατοί θέλω να ελπίζω. Μαζί με τους Νίκο Διαμαντόπουλο, Nickolas & G-Spice και DJ Nomik ξεκινάμε τη WET Recordings (myspace.com/wetrecs), ένα digital house label στο οποίο θα κυκλοφορούν κυρίως δικά μας projects και λόγω της μορφής του θα έχει έναν πιο global προσανατολισμό. Ήδη είναι έτοιμο το πρώτο relase και θα είναι το “In Your Arms” των Nickolas & G-Spice με remixes από LFO, Νίκο Διαμαντόπουλο και DJ Nomik. Σε μια προσπάθεια προώθησης του label οργανώνουμε ήδη κάποιες βραδιές σε αθηναϊκά venues προς το παρόν και κατ’επέκταση στην υπόλοιπη Ελλάδα κάποια στιγμή. Ταυτόχρονα θα συνεχίζω να παρουσιάζω το εβδομαδιαίο μου show στον MotionFm.com κάθε Πέμπτη στις 23:00 και να φορτώνω τον σκληρό μου δίσκο με μουσικές ιδέες και νέα LFO tracks… www.myspace.com/logicfusion

Άρθρο >

#03 | Δεκέμβριος 2007

Χρήστος Θεοφίλης 20 Νοεμβρίου – 8 Δεκεμβρίου 2007 Η αίθουσα τέχνης έκφραση-Γιάννα Γραμματοπούλου, εγκαινιάζει την Τρίτη, 20 Νοεμβρίου, την έκθεση ζωγραφικής-κατασκευών του Χρήστου Ν. Θεοφίλη με τίτλο “Το πορτραίτο του Dorian Gray – έκθεση αφιερωμένη στον Δημήτρη Ποταμίτη”. Ο Θεοφίλης μετά από δεκαοχτώ χρόνια εικαστικής απουσίας (τελευταία ατομική 1989 – Τρίτο μάτι) επανατοποθετείται στην έννοια του πορτραίτου ως εύθραυστη ύλη. Ο σκηνοθέτης, Β. Αναστασίου, αναφέρει για τη δουλειά του εικαστικού: “Ο Χρήστος Θεοφίλης κατόρθωσε να ανακαλύψει την πεμπτουσία αυτού του ακριβού κειμένου και να δημιουργήσει τις εσωτερικές εκφράσεις χωρίς την απαραίτητη εικόνα. Το ανεικονικό του πράγματος στην τέχνη του Θεοφίλη, ερευνά μ’ έναν τρόπο εκβάθυνσης, αναφύοντας ανέκδοτες εκφράσεις της υπόστασης του περίφημου ήρωα. Η ποιητική έκφραση και το λογοτεχνικό σώμα του έργου του Ουάιλντ του χρησίμευσαν ως οδηγοί αξιών και εκφράσεων, ώστε να στοχάζεται πάνω στη μετέωρη πραγματικότητα της ανθρώπινης φύσης.

Ο χρόνος καταργείται στα μικρά αυτά έργα του Θεοφίλη, εγκλωβίζεται ανάμεσα στις εκρήξεις των χρωμάτων του και στις διαφάνειες τις οποίες δημιουργεί η τεχνοτροπία του. Πνευματικός περισσότερο παρά εξπρεσιονιστής, αναδίνεται μέσα από αυτά τα έργα. Επαναφέρει de profundis την πεμπτουσία την οποία οραματιζόταν ο ζωγράφος του πορτραίτου. Η σκοτεινή πλευρά των έργων θα έλεγε κανείς πως χαρακτηρίζει το εωσφορικό, ενώ η έκρηξη των χρωμάτων μέσα από το σκοτάδι τοποθετείται απέναντι στην ωραιότητα.” Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα εκτίθεται και το συλλεκτικό αριθμημένο λεύκωμα (1-100 εκδόσεις Άσπρο-Μαύρο, Σεπτέμβριος 2002) με τον τίτλο “Εικονογράφηση ενός Πορτραίτου”, αφιέρωμα στα εκατό χρόνια θανάτου του Όσκαρ Ουάιλντ με είκοσι ζωγραφιές και δύο λινέλεουμ του Χρήστου Ν. Θεοφίλη και σε κείμενα-σκέψεις γι’αυτή την έκδοση των: Βασίλη Αναστασίου (σκηνοθέτη), Μάνου Βερναρδάκη (Université d’Angers), Δημήτρη Ποταμίτη, (ηθοποιού), Πάρη Τακόπουλου (συγγραφέα). Το λεύκωμα παρουσιάζεται πέντε χρόνια μετά την έκδοση του. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη–Παρασκευή: 11.00–2.00, 6.00–9.00 Σάββατο: 11.00–2.00. Κυριακή και Δευτέρα κλειστά. Βαλαωρίτου 9α, Αθήνα, 10671 τηλ. 210 3607598, φαξ 210 3607546 email : info@ekfrasi-art.gr

Reviews

#03 | Δεκέμβριος 2007

Reviews Breaks | Satori 101 Def Inc – Filthy Dirty / Freak ‘n Fry 12” Botchit Οι δύο ταλαντούχοι νέοι παραγωγοί συνεχίζουν ακάθεκτοι την επιτυχημένη, μέχρι στιγμής, πορεία τους. Αυτή είναι η τρίτη παραγωγή που κυκλοφορούν στην Botchit Breaks και ειλικρινά δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω την καλύτερη από τις τρεις. Η πρώτη ήταν το κομμάτι που τους καθιέρωσε στην σκηνή, το “50K” (παρ’ότι εγώ προσωπικά προτιμώ το κομμάτι στο b-side του δίσκου). Ακολούθησε το “Loaded with dynamite/ University of dub”, μία εξίσου ποιοτική παραγωγή με την πρώτη τους. Στην τελευταία παραγωγή τους, που κυκλοφόρησε στις 13 Νοεμβρίου, οι Def Inc μειώνουν τα bpm του ήχου τους και μας προκαλούν με μιά πιο funky χορευτική διάθεση στο “Freak ‘n Fry”. Μελωδικά πλήκτρα και αιθέρια φωνητικά σε συνδυασμό με την γνωστή βρώμικη bassline των Def Inc καταφέρνουν να δημιουργήσουν ένα ευχάριστο midtempo κομμάτι. Το παιχνίδι σκληραίνει στο “Filthy Dirty”, όπου τα φωνητικά αντικαθίστανται από σφήνες-samples και τα bpm “ανεβαίνουν” ελάχιστα. Μελωδικά το κομμάτι θυμίζει το “Freak ‘n Fry”, με τα πλήκτρα και την bassline να παίζονται σε ένα πιο staccato tempo όμως. 7/10

Beat Assassins – We Run Tings / Play The Game 12” MoFo Οι «δολοφόνοι» ξαναχτυπούν με δύο ολόφρεσκα tracks που κυκλοφόρησαν από τη Mofo recordings στις 22 Νοεμβρίου. Ο ένας από τους δύο Beat Assassins εξάλλου (ο Jimmy Mofo) είναι ο ιδιοκτήτης της δισκογραφικής κι αυτό εξηγεί την σταθερότητα της συνεργασίας του σχήματος! To “We Run Tings” είναι μιά αντιπροσωπευτική παραγωγή του ήχου που προωθεί η Mofo: tear out ύφος με ανάλογα drum loops & bassline, φωνητικά από MC με τζαμαϊκανή προφορά και παιχνιδιάρικα πλήκτρα συνθέτουν ένα ευχάριστο track χωρίς πολλά bpm (για tear out, φυσικά, παραγωγή). Η αποκάλυψη του δωδεκάϊντσου όμως είναι το “Play the Game”. Πολύ δυνατό κομμάτι, φανερά επηρεασμένο από την σκηνή της electro house. Δεν εξηγούνται αλλιώς τα ρυθμικά επαναλαμβανόμενα πλήκτρα και τα λίγα, για την συγκεκριμένη δισκογραφική, bpm. Τα μόνα στοιχεία που θυμίζουν τη Mofo είναι (πάλι) ο Τζαμαϊκανός MC και η “υπόγεια” bassline. 8/10 58

Drum & Bass | Kris Blunt Noisia – Collision 12” Vision Αυτό το 4 track EP είναι μια συλλογή από συγγρούσεις ( Collisions) των Noisia και τριών από τους αγαπημένους τους συν-παραγωγούς: Phase, The Upbeats και Black Sun Empire. Στο πρώτο track “Cannonball” οι Noisia και ο Phase ξεκινούν με ένα δίλεπτο σπαστό drum solo που οδηγεί στην επιτακτική φωνή του Will Ferell που εισάγει το drop φωνάζοντας Cannonball! Παρατηρήστε ένα από τα καλύτερα outro!!! Tο δεύτερο track “Infusion”, είναι το αποτέλεσμα των Noisia και Black Sun Empire να συνδυάσουν τη minimal electro house τη drum and bass. Το αποτέλεσμα ένα minimal ατμοσφαιρικό dnb track, ίσως το πιο μελωδικό του EP με αρκετή δύναμη όμως για να «κουνήσει» το dancefloor! To “Mudslide” είναι σε συνεργασία με τους The Upbeats. Τα drum patterns αλλάζουν κάθε 16 μπάρες και αφού το κομμάτι μπεί και τα μπάσσα εμφανίζονται σε ποικιλία! Dynamite… Τελευταίο track το “Levitation” έχει γραφτεί με τον Phase. Κομμάτι καθαρά 2-step, εκφράζει την “ψύχωση” των Noisia και Phase με science fiction και βρόμικους ήχους. Πάντα όταν συνεργάζονται οι Noisia και Phase τα αποτελέσματα έχουν μία έλλειψη βαρύτητας! 6.5/10

VA – Retrospect Vol. 1 CD V Records Το να μαζευτούν τα καλύτερα tracks που έχουν κυκλοφορήσει στην V Records δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση! Την επιλογή των tracks για αυτό το διπλό CD-ωδή στην drum and bass έχουν ανατεθεί στον DJ Krust και στον Jumping Jack Frost. Αρκετά λόγια όμως. Must have item! 9/10

Reviews

#03 | Δεκέμβριος 2007

House | DJ Tim

House | Άγγελος Άννινος VA – Terry's Café 10 CD

Plastic City Αυτή τη φορά ο Τerry Lee Brown JR μας δίνει την επετειακή έκδοση της ομώνυμης σειράς και μάλιστα με ό,τι πιό φρέσκο και σύγχρονο κυκλοφορεί στο ύφος του tech house. Dave Spoon, Onionz, o δικός μας Nikola Gala, Phonique, Matthias Tanzzman και άλλοι συνθέτουν το απίστευτο mix του compilation. Επίσης το δεύτερο cd της συλλογής έχει κάποια all time classics dance tracks όπως το 808 bass queen του Villalobos και πολλά άλλα αγαπημένα. Ένα must have compilation! 9/10

VA – Grand Cru 2007 CD Connaisseur H Connaisseur είναι ένα γερμανικό label που στα release του έχει tracks από καλλιτέχνες όπως Ripperton, Kollektiv Turmstrasse, Mark August, Simon & Baker και πολλούς άλλους στο ύφος του σύγχρονου minimal και tech house μουσικής. Στη διπλή αυτή συλλογή μας προσφέρει το πρώτο CD με τις καλύτερες επιτυχίες της μέχρι τώρα και στο δεύτερο ένα mix από τον Patrick Chardronnet και το ύφος κυμαίνεται από deep έως experimental electronic house. Προσωπικά νομίζω πως έχει μουσικές για όλα τα γούστα και είναι ένα CD που αντέχει στο χρόνο… 8/10

House | Agent Greg Murk pres. Funk Green Dogs – Reach For Me MP3 CR2 Το απόλυτο classic επιστρέφει δια χειρός CR2 και με το εκπληκτικό remix των Αυστραλών TV Rock & Dirty South. Murk ή αν προτιμάτε Funky Green Dogs και πάλι στο προσκήνιο με το “Reach For Me” να κάνει θραύση σε οποιοδήποτε dancefloor, δείχνοντας πόσο έξυπνη κίνηση ήταν η αναβίωση του αλλά, και πόσο ανεβασμένοι είναι πλέον οι Αυστραλοί ΤV ROCK μαζί με τον Dirty South! Ας μην ξεχνάμε και το πρόσφατo remix τους στο “Higher State Of Consciousness” του Josh Wink που κυκλοφόρησε στην Strictly Rhythm, που επίσης δημιούργησε αρκετό ντόρο! Το αγοράζετε με κλειστά μάτια! 10/10

VA – Get Lost 03 CD Crosstown Rebels Το τρίτο μέρος της σειράς Get Lost από το πολυαγαπημένο Βρετανικό label, που μας έχει προσφέρει καταπληκτικά releases τα τελευταία χρόνια, είναι εδώ! Την επιλογή των κομματιών έχει κάνει η Χιλιανής καταγωγής DINKY, η οποία κατορθώνει να μας βγάλει από το δίλλημα του “τί να χαρίσω στο μικρό μου αδελφό;” Από deep μελωδικό techno μέχρι τα πιο minimal κομμάτια του compilation, η DINKY δεν αποτυγχάνει σε κανένα σημείο να έχει μια πολύ καλή ροή στην επιλογή των κομματιών της, με τον ήχο να παραμένει groovy, αλλά ταυτόχρονα και μουσικός. Άλλωστε, δεν είναι τυχαία η γνώση της πάνω σε διάφορα μουσικά όργανα. Τα 19 κομμάτια του compilation θα σε κάνουν πολλές φορές να σηκωθείς για να κοιτάξεις το πίσω μέρος της θήκης, για να δεις για ακόμα μια φορά το tracklist. Κομμάτια από τους Samuel L Seassion, Dennis Ferrer (του οποίου το κομμάτι περιποιήθηκε αναλόγως ο Loco Dice), Radio και Slave Chica & The Folder κάνουν αυτό το compilation ένα must have για τα φετινά Χριστούγεννα. 9.5/10

David Guetta ft. Cosi – Baby When The Light CDS Virgin Είναι πλέον μια από της πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες όχι μόνο της dance αλλά γενικότερα της μουσικής σκηνής παγκόσμιος, όχι μόνο σαν DJ ή παραγωγός αλλά και σαν celebrity Η πρώτη παραγωγή του David Guetta (αν και το κομμάτι έχει ήδη κυκλοφορήσει στο album “Pop Life”) μετά την ανακήρυξη του ως έναν από τους 10 καλύτερους DJs στον κόσμο, έρχεται από την virgin records. Ο κλασσικός funky, electro house ήχος δεν έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια, και γιατί να αλαλάξει άλλωστε, αφού είναι tried and tested και η αιτία που ο Γάλλος βρίσκεται στην κορυφή των House DJs. Τα φωνητικά του κομματιού έχει αναλάβει η Cozi και το πακέτο των remix είναι άκρως ενδιαφέρον μιας και το κομμάτι έχει πειραχτεί από τους Laidback Luke, Dirty South, και έναν από τους πιο αγαπημένος Ιταλούς παραγωγούς και DJs τον Joe T Vanelli. 5.5/10

Reviews

#03 | Δεκέμβριος 2007

VA – Kenny Dope & Karizma CD Soul Heaven Η αγαπημένη soulful βραδιά της Βρετανίας Soul Heaven επιστέφει με μια καταπληκτική συλλογή που αποτελείτε από 2 mixed CDs, από τους πασίγνωστους Αμερικανούς DJs Kenny Dope και Karizma. Προηγούμενα albums της συγκεκριμένης συλλογής έχουν επιμεληθεί οι MAW, Kerri Chandler, Osunlade, DJ Spen και ο Dennis Ferrer. Είναι σειρά λοιπόν των Kenny Dope και Karizma να μας παρουσιάσουν την ποιο καινούργια συλλογή με 36 καταπληκτικά soulful κομμάτια από εκλεκτούς house παραγωγούς. Αν αποφασίσετε να αποκτήσετε τη συγκεκριμένη συλλογή, τότε θα βρείτε μέσα κάποια σύγχρονα “κλασικά” διαμάντια από τους Kim English, Peven Everett, Ben Westbeech, Dennis Ferrer, Telepopmusik, Blaze, Osunlade, Ruffneck, Faith Evans όπως επίσης και το κομμάτι Wonderfu από τους Terry Hunter και Terisa Griffin σε remix από τον ίδιο τον Kenny Dope το οποίο είναι και ένα από τα αγαπημένα κομμάτια στο dancefloor του Soul Heaven. Σίγουρα άξιζε τον κόπο η αναμονή για το 6ο S.H, Βρείτε το και ανακαλείτε τον υπέροχο κόσμο ενός από τα καλύτερα soulful parties που γίνονται! 9/10

Techno | Άγγελος Άννινος Quick & Smart – Live From His Rehearsal Shack CD Nerven To Hard (industrial) Techno είναι σίγουρα ένα είδος μουσικής που δεν απευθύνεται σε πολύ κόσμο, και ούτε πρόκειται ποτέ να προβληθεί με κανέναν ιδιαίτερο τρόπο από τα ΜΜΕ. Ωστόσο στην χώρα μας υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο fan base αυτής της μουσικής. Σε αυτόν τον κόσμο λοιπόν απευθύνεται το συγκεκριμένο review. Ο Volten Wirgand σε αυτό το live set μας παρουσιάζει μόνο δικές του παράγωγες και remixes. Από το δεύτερο κιόλας κομμάτι του set ο Q&S μπαίνει κατευθείαν στο θέμα και ελευθερώνει όλους αυτούς τους περιέργους ήχους του. Το μπάσο είναι άφθονο και η ενέργεια περισσεύει. Αν έχεις βαρεθεί το minimal, που αν μη τι άλλο είναι η μουσική που προβάλλεται όσο καμία άλλη αυτόν τον καιρό, και θέλεις να ακούσεις και στο σπίτι σου τον ήχο που ακόμα και στα club σπάνια πια ακούμε, τότε το συγκεκριμένο release της πολύ καλής στον χώρο nerven records είναι αυτό που ψάχνεις. 8/10

Minimal | Άγγελος Άννινος DJ Emerson – Boy Got Bass 2 2xCD Kiddaz.FM Η δεύτερη συλλογή της σειράς Boy Got Bass (που σαν σκοπό έχει να παρουσιάζει βετεράνους Γερμανούς DJs) της πάντα ποιοτικής δισκογραφικής kiddaz fm, φέρνει ξανά στο προσκήνιο έναν από τους well respected DJs της γερμανικής σκηνής. Μπορεί ο Emerson (καμία σχέση με τον Darren φυσικά) να μην είναι ο DJ που θα σε “εκπαιδεύσει” μουσικά αλλά πάντα έχει κάτι ενδιαφέρον να παρουσιάσει. Στην συλλογή BGB 2 έχει κάνει σωστή επιλογή κομματιών με επίσης καλή ροή στο set του. Υπάρχουν πολλά κομμάτια που μπορείς κατευθείαν να ξεχωρίσεις μέσα στην συλλογή, όπως το La Onda του Marcus Meinhard, Το Movin των Marlon & Delhia σε remix του πελώριου Matthias Tanzamann. Καθώς επίσης και κομμάτια των Tom Clark, David K και φυσικά του ίδιου του DJ που επιμελείται το compilation. 8/10

Pan-Pot – Pan-O-Rama CD Mobilee Ο “minimal” ήχος των Pan Pot έχει ενθουσιάσει πολύ κόσμο, δυστυχώς όμως δεν συμβαίνει το ίδιο και με τον γράφοντα αυτού του review. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο για τον περισσότερο κόσμο να ενθουσιαστεί με ένα album γεμάτο με click house. Το γερμανικό duo κάνει σίγουρα μια φιλότιμη προσπάθεια με ατμοσφαιρικά κομμάτια, που όμως δεν μπορούν να ξεφύγουν από την μονοτονία μιας μουσικής που αναλώνεται σε 4 μπάρες. Το “Dog’s dinner” και το “Charly” είναι τα μόνα δύο κομμάτια που θα άξιζε να τα αποκτήσει κάποιος για να τα προσθέσει στο set του. Αλλιώς δεν υπάρχει κανένας λόγος να έχεις ένα CD που έχει φτιαχτεί αποκλειστικά και μόνο για minimal fanatics. 6/10

Reviews

#03 | Δεκέμβριος 2007

Minimal | Helen K Gavin Herlihy – Opium Haze / Professional Exit 12” Kindisch Το offshoot label της Get Physical χτυπάει υποχθόνια με το σινγκλάκι του Gavin Herlihy (γεννημένος Ιρλανδός που συνέχισε στο Λονδίνο και τώρα μετακόμισε Βερολίνο, όπως πολλοί DJ/Producers του είδους του).Τα δύο κομμάτια του single μου τράβηξαν αμέσως την προσοχή μέσα απ΄τον τραγικό σωρό της minimal, που με απειλεί από πρόπερσι έντονα όποτε ψωνίζω. Το σίγουρο είναι ότι οι φανς της minimal την αποκαλούν απλά με το όνομά της ενώ εγώ “simple”. Αυτό το κομμάτι όμως το άκουσα με κάθε ευχαρίστηση. Στην προκειμένη, στο A side με το “Opium Haze” αναφερόμαστε σε μια ποιοτική groovy minimal tech house παραγωγή, βασισμένη σε αρκετά congas και orgasmic/hot female voice samplings. Το κομμάτι έχει το κλασσικό μεν dry στοιχείο του είδους, αλλά το βρίσκω ιδιαίτερο, frisky, groovy σίγουρα και με house/techno στοιχεία αναμφισβήτητα, αφού χρησιμοποιούνται κλασσικά key pads στο λουπάρισμα. Επίσης το έχει ντύσει με μερικά eastern woodwind samples (πιο flute/jungle προς τη μέση) και ξανα-γκρουβάρει μαλακά με τα voices but still jazzy influenced. Το B Side λέγεται “Professional Exit” και παρά την πολύ καλή minimal tech soundtrack ατμόσφαιρα που έχει δημιουργήσει δεν λείπει το jazzy στοιχείο/sax sampling στην αρχή που του δίνει άμεσα funk και tech house groove ποιότητα. Μετά από τόσο κάψιμο που έχω ακούσει δε σε music shops τελευταία, αλλά θυμίζοντας στο εαυτό μου και σ’εσάς λίιιγο παλιότερα καλά tech house περάσματα στα sets και 12”s/tracks (τα οποία τα ψώνιζες γιατί είχαν άποψη και ήταν ωραία), το release αυτό είναι sure thing. Support plays ήδη από Luciano και Radioslave. Good stuff! 8.5/10

Progressive House | Helen K Stel – Infinity / Heart Full Of Napalm 12” Hope Ίσως το πιο δυνατό mellow house/progressive production του Stel, το οποίο κρατάει πολλά old school/tech στοιχεία καλά κρυμμένα απο πίσω αλλά διατηρεί έντονο anthemic vibe και έχει απόλυτα καθαρό travel mode on. Το “Infinity” έιναι ξεχωριστό κομμάτι, high-partytimes-on-the-beach. Ξεκινάει γεμάτο, περνάει εντυπωσιακά σε ένα μικρό bubbly vocoder, το οποίο απελευθερώνει κλασσικό πιανάκι και hi-hats, αλλά με την διαφορά ότι είναι τέλεια δουλεμένα μαζί με euphoric keys, σωστό sleazy bassline και πολύ προσεγμένη ταχύτητα playback σε γενικές γραμμές. Κάνει bounceback μελωδικά το main theme και το μόνο που σκέφτεσαι είναι fuck, sick tune, hot, dance! To B Side έχει ενδιαφέρον τίτλο με τη σειρά του, “Heart Full Of Napalm” και είναι πιο driving progressive house με καθαρότερο ήχο, το ίδιο sleazy bassline, σίγουρα σύγχρονο και για να γίνω πιο κατατοπιστική θυμηθείτε την συλλογή GU Sasha Ibiza. Είναι δικαίως στα μέτρα του G.Pal και παραπέρα σαν producer πλέον, με επιτυχίες στα μεγαλύτερα labels της progressive και ο δίσκος αυτός με τη σειρά του άψογος. 10/10

Progressive Psytrance | Noisis Antix – Wandering DVD + Remixes CD & DVD Iboga Πέντε μήνες μετά τη κυκλοφορία του καινούριου άλμπουμ των Antix, που σας παρουσιάσαμε στο προηγούμενο τεύχος, ένα remix album και ένα DVD με παρασκήνια από το tour τους στις ΗΠΑ. Το album περιέχει remixes από γνωστούς καλλιτέχνες όπως Beckers, Kasey Taylor, Vibrasphere, Solead, Simon Flower, αλλά και καινούρια ονόματα. Το αποτέλεσμα είναι ένας σύγχρονος ήχος, minimal, techy, progressive, λίγο electro, μέχρι και dubstep, που μπορεί να ακουστεί άνετα τόσο στο σπίτι όσο και στα dancefloors. Και τα 12 tracks σέβονται τα original, ενώ δεν λείπουν τα έξυπνα tricks και οι λεπτομέρειες που δίνουν έναν νέο χαρακτήρα στα tracks. Ξεχωρίσαμε το Blew από Beckers, το Red Robin από Casey Taylor, το BHD από Solead και το Forward από Simon Flower. 8/10

Reviews > Satori 101

DJ Gear Allen & Heath Xone:62 DJ Mixer Δεν είναι τυχαίο πως οι μίκτες Allen & Heath θεωρούνται από τους καλύτερους στην αγορά και πως τους προτιμούν οι διασημότεροι DJs του πλανήτη. Για την ακρίβεια, οι τελευταίοι όχι απλά τους προτιμούν, αλλά συνήθως τους απαιτούν κιόλας μέσα από τους όρους των συμβολαίων τους, χωρίς να δέχονται συμβιβασμό, παρά μόνο για το μεγάλο ανταγωνιστή του μίκτη Allen & Heath Xone, τον Pioneer DJM 800. Η γνώμη του γράφοντος είναι πως ο δεύτερος μίκτης δεν υπερτερεί σε καμία πιθανότητα στα τεχνικά χαρακτηριστικά από τον Allen & Heath, με την εξαίρεση όμως των effects. Δοκιμάσαμε το μοντέλο Xone 62 της εταιρείας. Πρόκειται για το προτελευταίο ανταγωνιστικό μοντέλο παραγωγής της εταιρείας (το τελευταίο είναι ο Xone 92, ο οποίος είναι καλύτερος αλλά κατά 300 περίπου ευρώ ακριβότερος). Ο Xone 62 πωλείται περίπου στα 1200 ευρώ (ενδεικτική τιμή πώλησης) και προσφέρει αξεπέραστη ποιότητα σε κάθε club event. O ήχος παραμένει κρυσταλλικά καθαρός στη μεγάλη ενίσχυση (η δοκιμή έγινε σε ηχοσύστημα 3 kW)και δεν παρουσιάζει καμία απολύτως παραμόρφωση, άσχετα με το αν η διαμόρφωση της έντασης γίνεται από το gain του μίκτη ή όχι. Προσφέρονται τέσσερα κανά66

#03 | Δεκέμβριος 2007

λια εισαγωγής ήχου, δύο για μικρόφωνα και τέσσερα για συσκευές (πικάπ, υπολογιστής, cd players κλπ). Στην καθαρότητα του ήχου συνεισφέρουν αναμφισβήτητα οι υποδοχές xlr, για έξοδο αλλά και είσοδο, που επιτρέπουν την σύνδεση του μίκτη με ενισχυτές και συσκευές χωρίς την παρεμβολή μετατροπέων rca. Το σημαντικότερο όμως πλεονέκτημα που προσφέρεται όμως από κάθε μίκτη Allen & Heath είναι το διπλό mid φίλτρο στο equalizer του κάθε καναλιού. Κανένας άλλος μίκτης δεν προσφέρει τέτοια δυνατότητα και επιτρέπει στον DJ που τον χρησιμοποιεί να προσδιορίζει ακόμη περισσότερο τον ήχο του, στοιχείο πολύ σημαντικό για πολλά είδη ηλεκτρονικής μουσικής. Εκτός από το «φορτωμένο» eq, ο χρήστης θα βρει κι από ένα aux presend σε κάθε κανάλι, κάτι πολύ χρήσιμο για μια γρήγορη τελική διαμόρφωση της έντασης χωρίς “εκπλήξεις”!

σαν να είναι μεγαλύτερα για περισσότερη άνεση) και στη συνέχεια τα παλαιού τύπου knobs της έντασης του ήχου. Έπρεπε να περιμένουμε τον Xone 92 και να πληρώσουμε 300 ευρώ επιλέον για να τ’αλλάξετε;

Συνολικά όμως αποτελεί την καλύτερη αγορά στον χώρο των μικτών για club!

Από την άποψη των προσφερόμενων effects, ο μίκτης δίνει την επιλογή ενός vcf φίλτρου, για το οποίο υπάρχει knob έντασης και πλήκτρο ενεργοποίησης σε κάθε κανάλι μίξης (δεξιά και αριστερά από το crossfader δηλαδή). Το φίλτρο έχει hi, mid & low pass και την επιλογή resonance (με διαβάθμιση από mild σε… wild!) και επιτρέπει σ’όποιον παίζει να χρωματίζει ανεπανάληπτα τα κομμάτια του γρήγορα και εύκολα. Στα συν του μίκτη προστίθενται το ελεγχόμενο assign στο crossfader με πλήκτρα στο κάθε κανάλι και σχετικές χρωματικές ενδείξεις ενεργοποίησης και ο έλεγχος της έντασης του master με rotary knob. Τα μόνα αρνητικά στοιχεία που θα μπορούσαμε να καταλογίσουμε στον Xone 62 είναι πρώτον τα υπερβολικά μικρά noise level indicators σε κάθε κανάλι (όχι πως δεν γίνεται δουλειά, αλλά μπορού67

Charts

Άρθρο > Ãιþργης Σαêελλαρίου

Alex Costa

εσύ σούπερ-σταρ DJ Benni Moon

Σκέφτηκα πως κάποτε ο DJ ήταν ο απρόσωπος, ο αφανής ήρωας σε μια κατάσταση όπου η μουσική ήταν το υποκείμενο και όχι το αντικείμενο. Όταν εξαπλωνόταν αυτό που γενικά ονομάζουμε “χορευτική κουλτούρα” ο DJ ουσιαστικά “εξαφανιζόταν” μέσα στο κουβούκλιό του και στο προσκήνιο έμενε να κυριαρχεί η μουσική. Περνώντας τα χρόνια, και καλώς ή κακώς, ο DJ μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε έναν rock star, που ποζάρει, “πουλάει” τον εαυτό του, και, αν είμαστε τυχεροί, και τη μουσική που παίζει. Κυριαρχεί το παράδοξο να έχει το κοινό κατεύθυνση προς τον DJ και να χαζεύει το πως παίζει και συχνά αυτό εμποδίζει το χορό και την πρόσληψη του τι ακούγεται. Προφανώς το κοινό έχει, και στην περίπτωση της club culture πλέον, την ανάγκη να ταυτίσει ήχο με “ερμηνεία”, να κάνει τεχνικές αναλύσεις, να συνδέσει άμεσα αυτό που ακούει με κάτι “άλλο” (π.χ. το set του ίδιου DJ που είχε ακούσει στο εξωτερικό: “στο Βερολίνο ήταν καλύτερος, σήμερα τον βρίσκω μέτριο…”) Υπάρχει η ανάγκη για “ήρωες” με όνομα, πρόσωπο και ειδικές ικανότητες. Μοιάζει σαν η μουσική να μην αρκεί. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την φράση: “τι παίζει το άτομο!” από κάποιον ενθουσιασμένο παρευρισκόμενο σε ένα DJ set… Συγνώμη, σε heavy metal συναυλία βρισκόμουν; Το αναμενόμενο θα ήταν να έχω μόλις ακούσει ένα solo του “ήρωα της κι68

#03 | Δεκέμβριος 2007

θάρας” που θα είχε ξεράσει 134 νότες το δευτερόλεπτο. Φυσικά ο DJ έχει έναν τεράστιο ρόλο, δεν το παραβλέπω. Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε αυτόν το ρόλο έχει αλλάξει δραματικά. Δεν μιλάω για την εμπορευματοποίηση της χορευτικής μουσικής, ούτε για το πώς μεταφέρθηκε από τα χωράφια και τις αποθήκες στα μαγαζιά με τους πορτιέρηδες και τους χορηγούς. Δεν θα με ενδιέφερε να προσπαθήσω να επαναφέρω κάποια “ηθική τάξη” ή αγνότητα… Έτσι έχουν γίνει τα πράγματα και δεν είναι αυτό το θέμα που με απασχολεί. Είναι όμως αξιοσημείωτο πώς κάποτε η ηλεκτρονική χορευτική μουσική είχε ένα χαρακτήρα “αυτόνομο”: βρισκόταν στο επίκεντρο και ο καθένας την απολάμβανε αυτούσια. Μικρή σημασία είχαν οι κατηγοριοποιήσεις και οι αναλύσεις. Η επαφή με τον ήχο γινόταν χωρίς παρελκυόμενα. (να υπολογίσουμε τα όποια ναρκωτικά ή αλκοόλ;) Τονίζω πως σαφώς και υπάρχει η κοινωνιολογική εξήγηση για αυτό, αλλά το ζήτημα παραμένει: όσο νομίζουμε πως καταργούνται οι μεσάζοντες ανάμεσα σε εμάς και τη μουσική που αγαπάμε πολύ, τόσο αποδεικνύεται τελικά πως τα καταφέρνουμε μια χαρά να τους ξαναβάζουμε στη θέση τους και να βρίσκουμε και άλλους… Υπάρχει, λοιπόν, χώρος για χορό;

Germany | www.myspace.com/bennimoon 01 Neelix – Catching Me (Rmx) 02 Antix – Free As We Are (Perfect Stranger Rmx) Iboga 03 Ace Ventura – Exposed Iboga 04 Dualism vs Meeloo – Rest In Panic Blue Tunes 05 Fusi – Shake It Spintwist 06 Day.Din – Picadilly Line Spintwist 07 Sensiseo – Funk You 08 Bitmonx & Fabio – Six am Plusquam 09 Neelix – You’re Under Control 10 Lish – Dirty Feelings Echoes

Optovox

Greece | www.myspace.com/optovox 01 Pan-Pot – Black Widow Mobilee 02 Sweet 'n Candy – Filthy Thing Raum Music 03 Kasper – Turn Tricks On The Side (Original Mix) Items & Things 04 E-Contact – Banna (Seuil Mix) Stock 5 05 Sascha Dive – Down Edit (Argy Mix) Raum Music 06 Marc Antona & Anthony Collins – AM/PM Micro Fibres 07 Optovox – Stuck (Original Mix) 08 Paul Ritch – Summer Ceremony (Original mix) Resopal Schallware 09 Orestis.Z – Glass Buzz 10 Raudive – Needles (Original Mix) Poker Flat

Italy | www.alexcostadj.tk 01 Kolombo & Compuphonic – Emotion EP Turbo 02 Deadmau5 – Not Exaclty Mau5trap 03 Olivier Gregoire – Sarma Empechement Systematic 04 Kolombo – Model KarateKlub 05 Roby C – Disco Robot Beiak 06 Seva K – Zero Gravity Deepology 07 Alex Costa – Hey / Time Flies 303 Lovers 08 PB Lowrez – The Drop (Alex Costa Mix) Elektrofone 09 Vibe Dealers – Krash Garret / Cavale Suruba 10 Manuel de la Mare – Sphynx Mokilok

Stathis L

UK | www.stathisl.com 01 Sascha Dive – Down Edit (Argy Mix) Raum Musik 02 Tigerskin – As We Are Dirt Crew 03 Inxec – Warp To Restore Contexterrior 04 Wink – Thick As Thieves Poker Flat 05 Peace Division – Voodoo Crosstown Rebels 06 Tim Deluxe – Uknown 07 Kornel Lemon – Lagoon Cray1 Digital Works 08 Boy Bianchi – Know Me (Leo Moreno Mix) 90 Watts 09 Oxia – Domino Kompakt 10 Duoteque – Logo Boxer

DJ Misjah

Netherlands | www.djmisjah.com 01 Ferhat Albayrak – Giga Tanz Advanced 02 Luky RDU – Funtime Sub Cult 03 Adam Cro – Escarpment 04 Three Drives – Greece 2000 (Lush7 Rmx) Wasted 05 Brian Sanhaji – Quantum CLR 06 Michael Burkat – Frequency Patterns Special 07 Rino Cerrone – Gold EP Loose 08 Output One Revolution Records 002 09 Robert Babicz – Sin KNM 10 Mihalis Safras – I Need My Mom Syndikaat

Ricochet

UK | www.myspace.com/deejayricochet 01 Zimbardo – Say Hey (Plaza De Funk remix) Ruff Dog 02 N'fa – Get Doh (Bass Kleph Rmx) Vacation 03 Plump DJ's – Listen To The Baddest Fingerlickin 04 Break The Box – Groovy Moves (Plaza De Funk Rmx) Ground Level 05 Darft Phunk – Back Bone Slide Breakin Even 06 Plaza De Funk – Let It Bounce CDR 07 Slyde – Sex And Drugs Fingerlickin 08 Rob Reng – Freakin Ruff Dog 09 Madox – El Magnifico Mantra Breaks 10 Robb G – 12 Inch Therapy (Bass Kleph Rmx)

Film Reviews > Joseph Abboud

Film Reviews Eastern Promises Åðéêßíäõíåς Õðοó÷Ýóåéς Η ταινία Eastern Promises θα σας κόψει την αναπνοή και θα κάνει το στομάχι σας κόμπο. Θα φύγετε με την ανάμνηση αξέχαστων χαρακτήρων καθώς και περίπλοκες σκέψεις για το καλό και το κακό. Η ιστορία της ταινίας αφορά τον Nikolai (Viggo Mortensen), που ανήκει σε μια από της πιο επικίνδυνες οικογένειες του οργανωμένου εγκλήματος, και την

#03 | Δεκέμβριος 2007

συνάντηση του με μια μαία, (Naomi Watts) η οποία χωρίς να το ξέρει, γνωρίζει ένα μυστικό το οποίο μπορεί να οδηγήσει στο ξεσκέπασμα του εγκληματικού δικτύου της οικογένειας. Ο Nikolai πρέπει να το αποτρέψει αυτό χωρίς να καταστρέψει την ζωή της.

"Nikolai" ο οποίος είναι ένας στιλίστικος καθώς και άξεστος, επιθετικός πρωταγωνιστής, που μαζί με το παίξιμο του Viggo Mortensen κάνει την ταινία must see!

Το Eastern Promises, σκηνοθετήθηκε από τον David Cornenberg, είναι γεμάτο με υβρίδια διαφόρων μοτίφ που κρατάει καθηλωμένο το κοινό που παρακολουθεί την αφήγηση της ιστορίας (ένα στιλ παιξίματος που χρησιμοποιεί ο Cronenberg σε όλες τις ταινίες του.) Τι άλλο θα θέλατε; Μαζέψατε μια μεγάλη παρέα, να πάτε να το δείτε και να είστε σίγουροι πως μετά θα μιλάτε σχολιάζοντας την ταινία όλοι μαζί. Το cast ταιριάζει πάρα πολύ με την δομή της ταινίας: Viggo Mortensen, Vincent Cassel, Naomi Watts και ο Armin Mueller- Stahl μεταφέρουν στην οθόνη, τους εκρηκτικούς χαρακτήρες. Ιδιαίτερα ο χαρακτήρας του

O Joseph Abboud σπούδασε Κινηματογραφία στο Πανεπιστήμιο του Κάρλτον στην Οτάβα του Καναδά. Πρόσθετα με την κριτική κινηματογράφου ο Τζόζεφ είναι επηρεασμένος από τον Κινηματογράφο της Ευρώπης και του Τρίτου Κόσμου, ειδικεύεται επίσης στην Nouvelle Vague, στο πολωνικό σινεμά αγωνίας και στο ισπανικό σινεμά. Το έργο του Τζόζεφ είναι να συλλάβει την εσώτερη συγκίνηση του ανθρώπου και να την αποκαλύψει μέσω των αδύναμων και αποσταθεροποιημένων χαρακτήρων στην οθόνη.

Events

#03 | Δεκέμβριος 2007

DJ Movement @ Decadence

Events

#03 | Δεκέμβριος 2007

Reworks Festival

Events

Deep, Down & Dirty @ Zaboanga

#03 | Δεκέμβριος 2007

Listings Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2007 Bad Company (Maldini) @ Αλχημιστής (d&b) Nicolas Dales @ Mescal (minimal/techno) Chevy & Alexees @ Yoga Bala Shinedoe & Samuel L Session @ Fuzz (techno) Viton & Liberto @ Fetisch (minimal) Bad Company (Maldini) @ Αλχημιστής (d&b) Tim Coven & S.A.L.V.A. @ Chroma Chroma (house/progressive) George Apergis @ Inoteka (techno/electro) DJ Noiz @ Loop Fafa Monteco @ Vanilla Timmy Regisford & Dino & Peppe @ The Hall (house) DimPap @ Motel (house) Leon Segka & Klinik @ Loud Mansion (electro/techno) Gigli @ Villa Mercedes (house) Nicko Vee & Semi @ Open bar (house) Prometheus & John Phantasm @ Club 22 (psytrance) Neelix & N.A.S.A. @ X-Mad (psytrance) Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2007 Dousk & Takayuki Higo @ Galaxy bar Hilton (electro/progressive) Vassili TsiliChristos @ Villa Mercedes (house) Gigli @ Mercedes-Living room (house) Pappas @ Mercedes-Bedroom (house) Achilles @ Kyvos (house/techno)

Muzak 7 @ Earth bar (freestyle) Pornaldo @ Loop Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2007 George Apergis @ Inoteka (techno/ electro) DJ Noiz @ Loop Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2007 Family the label @ Barouge (r&b) Mr Chi & Matt & Player & Kop & Vox @ Envy (r&b) Junior Rush @ Plus X (house) Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007 Cj Jeff @ Plus X (tech house/techno) DJ Carlos & BeatBulls @ Destijl (house) Theo & Dimitri M @ Suka Cuka - Klik (house) Lil Prince & Cristo mar & SD DJ @ Yoga Bala (freestyle) Lab @ Mescal (electro) Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2007 Agend Greg @ 21 December Bo Akylla @ Plus X (house) And.Id @ Fetisch (minimal) Gigli @ Villa Mercedes (house) Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2007 Viton @ Fetisch (house/progressive) DimPap @ Motel (house) Gigli @ Villa Mercedes (house)

ÄιανοìÞ

Events

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2007 Vassili TsiliChristos @ Villa Mercedes (house) Gigli @ Mercedes-Living room (house) Astral Projection Live & Time Lock & Solar FX @ Underworld (psytrance) Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2007 Umek & Valentino Kanzyani & Marko Nastic @ Fuzz (techno) Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2007 Family the label @ Barouge (r&b) Mr Chi & Matt & Player & Kop & Vox @ Envy (r&b) Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2007

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2007 Vassili TsiliChristos @ Villa Mercedes (House) Gigli @ Mercedes-Living room (Γλυφάδα) Nicolas Dales & Petros Floorfiller @ Loud Mansion (electro/progressive/minimal) Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2007 Alexandros Christopoulos & Vassili TsiliChristos @ The Ballroom – Hilton (house) Paul Oakenfold & Danilo Vigorito & Silversurfer & CJ Jeff & Mikee & Daniele Davoli & James Algate & Kluds & Shade @ Conference Center – Εθνικής Ασφαλιστικής (house/techno/trance/ progressive) Klinik & Disect @ Loop (electro/house) Nicolas Dalés @ Mescal (minimal/techno)

Junior Rush @ Plus X (house) Cj Jeff @ Plus X (house/techno) Klinik & Scorpio @ Underworld (electro/ techno) Theo & Dimitri M @ Suka Cuka - Klik (house)

#03 | Δεκέμβριος 2007

Ψυρρή – Θησείο – Μοναστηράκι Bars Άστρον > Τάκη 3 Earth Bar > Αριστοφάνους 1 Mezcal > Σαρρή 42 Cantina Social > Λεωκορίου 6–8 Loop > Πλατεία Ασωμάτων, Θησείο Yoga Bala > Ρήγα Παλαμήδου 5–7 Inoteka > Πλατεία Αβησσυνίας 3 Kyvos > Ερμού & Θησείου 7 Clubs Guru > Πλατεία Θεάτρου 10 Soul > Ευριπίδου 65, Ψυρρή Loud Mansion > Ερμού 116 Fetisch > Αγίας Ελεούσης 3 Pulse > Αριστοφάνους 11, Ψυρρή Καταστήματα Prime Timers > Ερμού 99 > Ηφαίστου 12 Εστιατόρια Γκοτζίλα > Ρήγα Παλαμήδου 5 Hell’s Kitchen > Πλατεία Κοτζιά Maxi crepa > Αποστόλου Παύλου Γκάζι

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2007

Bars Almodobar > Κωνσταντινουπόλεως 60 Νηπιαγωγείο > Ελασιδών & Κλεάνθους 8 Hoxton > Βουτάδων 42 Κ44 > Κωνσταντινουπόλεως 44 Fantaseed > Τριπτολέμου 8

Jay Haze @ Fetisch (minimal/techno) Akylla @ Plus X (house) Gigli @ Villa Mercedes (house) Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2007 Viton @ Fetisch (minimal/progressive) DimPap @ Motel (house) Gigli @ Villa Mercedes (house) Audiomatic @ X-Mad (psytrance)

Partysan Recommends Get Listed: listings@partysan.gr

Clubs Motel > Δεκελέων 56 Εστιατόρια Κανέλα > Κωνσταντινουπόλεως 72 79

ÄιανοìÞ

#03 | Δεκέμβριος 2007

Σύνταγμα – Κολωνάκι

Πλατεία Μαβίλη – Αμπελόκηποι

Bars Booze > Κολοκοτρώνη 57 Used > Πλατεία Καρύτση

Bars Μπρίκι > Πλατεία Μαβίλη Βόρεια Προάστια

Clubs Fuzz > Λεωφ. Βουλιαγμένης 22 Καταστήματα Solonos Record Shop > Καπλανών 14 Red Light District > Ερμού 119 Void > Σκουφά 48

Clubs Spoiled > Κηφισίας 232 & Κασσαβέτη, Κηφισιά Cafés Boarding Pass > Ηρακλείου 2, Χαλάνδρι MusiCafé > Κυριαζή 34, Κηφισιά

Εξάρχεια Bars Wunderbar > Θεμιστοκλέους 80 Clubs Underworld Cafés Καφέπολις > Σπ. Τρικούπη 12-14 Διπλό > Θεμιστοκλέους 70 Ίντριγκα > Δερβενίων 60 Χάρτες > Βαλτετσίου 35 Καφεΐνα > Ζωοδόχου Πηγής & Ακαδημίας (Κιάφας) Καταστήματα Κουκούτσι > Εμμ. Μπενάκη 96 Discobole > Χαριλάου Τρικούπη 17 Zulu > Κωλέττη 33 Vinyl Microstore > Διδότου 34

Καταστήματα Radical Soundz > Αγ. Ιωάννου 18-20, Αγ. Παρασκευή Discman > Μητροπόλεως 43 & Κηφισίας, Μαρούσι Παπασωτηρίου > The Mall Νότια Προάστια Bars / Clubs Zaboanga > Ομήρου 57 Νέα Σμύρνη Pop Up > 25ης Μαρτίου 13, Νέα Σμύρνη Guebla Trade > Αχιλλέως, Νέα Σμύρνη Καταστήματα Prime Timers > Ελευθερίου Βενιζέλου 34, Νέα Σμύρνη Method > Μιλτιάδου 5, Δάφνη New Cult > Μεταξά 9, Γλυφάδα Respect > Παπανδρέου 14, Γλυφάδα

Εστιατόρια Coo Cook > Θεμιστοκλέους 66–70 Γιάντες > Βαλτετσίου 44 Barbara’s Food Company > Εμμανουήλ Μπενάκη 63–65 Ριφιφί > Εμμ. Μπενάκη 69Α 80