rdi t n
Rojnameyek ji aliyê ragihandina navendî ya PDK-Sê ve tê weŞandin
10ê çilê pêşî -2714 k 1-12-2014 z
Kurdistan -hejmar (42)
www.Pdk-s.com
Welatî …dixwazin Pêşmergeyên rojava derbasî Koabnî bibin Welatiyên Rojavayê Kurdistanê dibêjin ku nehiştina derbasbûna Pêşmergeyên rojava ji aliyê hêzên PYD ve bi mebesta bergirî li Kobanî, tenê xizmeta dijminên gelê kurd dike. Welatiyê bi navê Hesen Ehmed li ser vê yekê ji rojnameya Kurdistan re got “ Nehiştina derbasbûna Hêzên Pêşmergeyên rojava bo bajarê Kobanî xizmeta doza kurdî nake û dikeve berjewendiya dijminan de, hin alî hene dixwazin fitneyan biafirînin da ku yekrêziya kurdan têk bidin di vê rewşa hestiyar de ya ku rojava tê de derbas dibe û bi taybet rewşa bajarê Kobanî, divê Pêşmerge
derbasî Kobanî û ta Cezîrê jî bibin.” Tê zanîn Şandeke ENKS çûbû Kobanî û li ser çawaniya şandina hêzên xwe bo Kobanî bi fermandariya YPG, PYD re civiyabû. Lê YPG ji şanda ENKS re gotibû, em qebûl nakin ti hêzeke ENKS derbasî Kobanî bibe eger dixwazin bila tevlî YPG bibin.. Welatiyekî din wiha axftina xwe dewam dike”ev kiryara PYD nakeve berjewendiya gelê kurd e li pêş raya giştî û Kurdistanî û dibe ku ev yek têkbirina rêkeftina Dihokê be, kesê ku vê rêkeftinê têk bide dê berpiryariyeke dîrokî li pêş gelê kurd hilbigire.”
Nexweşiyên derûnî li rojava belav dibin Aleya Kurdistanê
li Old Traffordê hat bilind kirin
Di yariya dostane ya ku di navbera Arjantîn û Portugalê de birêve çû dadvanê yariyê ew lîstik bo heyama çend xulekan rawestandin ji ber ku yek ji ciwanên kurd li erda yarîgehê aleya Kurdistanê bilind kiribû û pê re jî baz dida. Her wiha piştî dîtina vê dîmena balkêş ji aliyê cemawên ku di nava yarîgeha Old Trafford ya Ingilîzî de bûn, yekser rabûn li ser piyan û jê re li çebka dan ji bo vê helwesta wî ya wêrek ku karîbû aleya kurdistanê nîşanî wî cemawerî bide.
2
2 2
2
10ê çilê pêşî -2714 k 1-12-2014 z
Kurdistan -hejmar (42)
www.Pdk-s.com
Eger rewşa siyasî neyê guhertin dê guhertinên demografî û ciyografî rû bidin
Z
êdetirî sê sal û nîvan li ser şoreşa Sûriyê derbas dibe, di vê dema borî de gellek guhertin li ser xaka Sûriyê bi tevahî rû dan û bi taybet li deverên kurdî ku niha tûşî gellek astengiyan dibe mîna pirsgirêkên siyasî di nava tevgera Kurdî de ku ta niha çareyek jê re nahiye dîtin, rojnameya Kurdistan derbarê pirsa ku çi di vê demê de ji tevgerê tê xwestin ev nerîn veguhest.
Divê tevgera Kurdî bi berpirsyariyê hest bibe
Jiyan Omer berdevkê Şepêla
Paşeroj a Kurd li Sûriyê wiha dibêje” Kurdistana Sûriya di qonaxeke hestiyar de derbas dibe di dema ku Sûriyê bi tevahî di şorşekê de derbas dibe. Di vê rewşê de ji tevgera siyasî ya Kurdî bi çalakvan, rewşenbîr û partiyên xwe tê xwestin ku bi berpirsyaretiyeke dîrokî hest bibin derbarê delîveya ku niha ji gelê Kurd re hatiye û her wiha
sûdwergirtin ji vê delîveyê da ku gelê kurd bighêje mafên xwe yên rewa û wan mafan li ser asta navdewletî bi çespandin bide. Tê zanîn ku Partiya Yekîtiya Demoqratîk PYD bi hêza çekê xwe li ser deverên Kurdî ferz kiriye û dest bi dûrxistina aliyên hevpişk bi xwe re kiriye wekû çawa Hizbulaha Libnanê vê yekê dike. PYD xizmeta doza Kurdî hîç nake, lê doza Kurdî ji berjewndiyên xwe re bikar tîne di çarçoveya bereyê Îran û rejîma Esed e. Gellek hewildan ji bo danheva mala Kurdî di riya rêkeftinên Hewlêr û Dihok û damezirandina Desteya Bilind a Kurd hatin kirin, lê mixabin ew rêkeftin û hewlidan neçûn serî bi sedema rêkeftinên di navbera Partiya Yekîtiya Demoqratîk û rejîma Beşar Esed yê ku ne ji berjewendiya wî bû ku nêzîkatiyeke kurdî-kurdî biçe serî û ev yek hişt ku koçberî di nava kurdan de zêde bibe bi awayekî metirsîdar. Divê tevgera Kurdî nava mala xwe bide ser hev û lêvegereke siyasî ji partî û kesayetiyên serbixwe û rêxistinên ciwanan bê avakirin ku berjewendiya gelê Kurd li ser her tişkekî re bigre û di destpêkê de cîbicîkirina projeyekî temam ji doza Kurdî re ku warê leşkerî, siyasî, û çandî li deverên kurd binimîne. Eger ev yek rûbirûbûna PYD jî bixwaze divê ev yek bê kirin û bawer dikim ku Amerîka vê siyaseta tekane ya PYD hew qebûl dike û eger ev
Nexweşiyên derûnî li rojava belav dibin Aram Ibrahîm-Qamişlo
R
yek dewam bike dê devera Kurdî bê guhertin ji aliyê ciyografî û demografî ve jî.
Dem dereng e û pêwîstiya me bi yekrêziyê heye
Rojanamevan Lewend Hisên ku niha li Almanyayê dimîne li ser wê pirsê wiha dibêje”Di van dahatiyên nih de, bi taybetî piştî êrîşên çekdarên Dewleta Islamî li Îraq û Şamê li ser herêmên kurdî li Başûr û Rojavayî Kurdistan, ligel bikaranîna komkujiyan li dijî gelê Kurd li Şengal û Kobanê, xweamadekirin ji bo rewşa niha pêwistiya xwe heye. Hewildanên Serok Masûd Barzanî bo yekrêziya hêzên kurdî, di baweriya min de, yek ji wan xweamadekirên serekî bû bi taybetî yekkirina dengê siyasî, leşkerî û birêvebirî, lewra em dibînin çawa ew hêzên ku naxwazin ev yekîtî bicih bibe, bi hemû hêrsa xwe li dijî bikaranîna rêkeftina Dihokê radiwestin û asêgeh û keleman li hember wan xalên
ewşa abûrî û ewlehî ya xerab li Rojavayê Kurdistanê bandoreke wê ya mezin li ser welatiyan hebû her wiha bi xwe re gellek nexweşiyên derûnî wekû nêgeraniyê û
îmzekirî di navbera Encumena Niştîmaniya Kurdî ENKS û Tevgera Civaka Demoqratî TEV. DEM de bi pilan karekî gumankirî dikin, nemaze hin partiyên ENKS, yên layingirê PYDê ne di rastiya xwe de. Bê guman eger rewş bi vî şêweyî berdewam bike, û ti çareserî neyê dîtin di warê yekrêziya kurdan de, ligel valakirina bajar û gundên Kurdistana Sûriyê de, pêwistiya peydakirina çareyekê dibe xweamadekirina yekem ji aliyê hêzên ku dikarin di pêşerojê de bibin nûnerên rasteqîne ji gelê Kurdistana Sûriyê re, ew jî di nerîna min de wê Partiya Demokrata a Kurdistan-Sûriya PDK-S ligel çend partiyên din ku xwe li ser rêbaza Barzanî dibînin, bi wan re jî hevrêzên ciwanan û kesên serbixwe; bi pêkanîna evî pirojeyî, êdî pêngava yekem ew e: ku biryara derbasbûna hêza pêşmergeyên Rojavayê Kurdistanê bê ragihandin û di demek kurt û nêzîk de derbasî çeperên şer bibin û li dijî rêxistina tundrew ya DAIŞ rawestin. Di baweriya min de dem bilez derbas dibe, ew pilanên ku tên kirin li pêşiya yekîtiya rêzên siyasî û leşkerî de, ew bi xwe dikeve xizmeta rêjîma Sûriyê û DAIŞ de. Diyar e ku dost û layingirên hêzên azad û demokrat li benda livandin û derbasbûna hêza demokrat û leşkerî ku ne tundrew bin, ligel pêwistiya ti girêdanên
jibîrkirin diafirîne. Dermansazê bi navê Malik Mihemed ku derçûyê kolêja dermansaziyê ya bajarê Laziqiyê ye, di sala 2012an neçar bû xwe dûrî çavan bike ji ber leşkeriya rejîma Esed û niha ew di wê tirsê de ye piştî derkirina biryara leşkeriya neçar ji aliyê PYD ve . Malik Mihemed ji rojnameya Kurdustan re wiha dibêje “Piştî ku min xwendina xwe bi dawî anî, min dermangehek li bajarê Qamişlo vekir, lê piştî destpêkirina şoreşa Sûriyê ez di wê tirsê de me gelo di rojên bê de ezê biçim çi deverê û bi taybet piştî ku ez ji du aliyan ve tême xwestin, reva ji vê rewşê dibînim ku
derman e ji min re, lê ezê biçim çi deverê û eger ez biçim tekez ezê di xweringehekê de kar bikim û xwendina min bê sûde dê biçe û her wiha pereyeke pirr mezin jî jê re pêwîste eger mirov biçe Ewropayê.” Ne tenê Malik dilgiran û nêgeran e, lê gellek ji welatiyên rojava ji kesên pîremêr û her wisa jin jî zehmetiya nexweşiyên derûnî dikşînin. Çalakvanê bi navê Hanî Şêxmûs li ser vê yekê got “Mirov dê çawa nas bike Rojavayê Kurdistanê zehmetiya vê yekê dikşîin helbet dema ku tu li tevgera taxê temaşe bike, tê nas bike ku ew kesê ku li taxê tevdigerin hişê wan li cihekî
wan bi rêjîma Sûriyê re nebin.
Divê lihevhatineke cidî çê bibe
Narîn Metînî dibêje ku di vê rewşa xerab ya ku Rojavayê Kurdistanê tê de derbas dibe divê lihevhatineke cidî di navbera aliyên siyasî de bê kirin û ji vê qonaxa hestiyar derbas bin da ku gelê kurd di jiyaneke xweş de bijîn. Ez dibînim ku piştî gellek hewildanan û her wiha îmzekirina rêkeftinanan di navbera her du aliyên Kurdî de, divê rêkeftineke nû li bajarê Qamişlo bê îmze kirin ji bo avakirina lêvegereke siyasî û leşkerî bi beşdarbûna hemû hêzên çalak li ser erdê û bi taybet dezgehên civaka sivîl û mafên mirov yên ku programekî diyar bo rûbirûbûna terorê li bal wan hebe û her wisa programekî zelal derbarê doza kurdî li Rojavayê Kurdistanê. din e. Her bavek yan dayikek her dem di çarenivîsa zarokên xwe de fikir dikin û dixwazin wan ji nava vê rewş xerab derbixînin û her xort yan keçek jî di paşeroja xwe de mijûl e.” Bavê Alan ku xwedanê dikaneke kelûpelên xwarinê ye dibêje ku tevahiya xelkê bi dabînkirina nanê zarokên xwe mijûl in di dema ku kelûpel ji ber nirxê dolar gellekî buha ne”Di rojê de gellek kes têne bal min, dibînim ku ew ne normal in dema ku ez bi wan re diaxivim û pirrê caran kelûpelên xwe li şûna xwe jî dihêlin û hin ji wan jî bi xwe re diaxivin.”
10ê çilê pêşî -2714 k 1-12-2014 z
Xelata Kurdistan
Kurdistan -hejmar (42)
Jin rastî tundûtûjiyê tê
Idrîs Hiso-Hewlêr
K
urdistan xelateke, em kurd wê bi sînga xwe bi serbilindî vedkin û agirê dilê me wê bimîne gur eger Kurdistan azad nebe. Lê çîrokek din ji wîsam yan xelata Kurdistan re heye. Biryar hatbû sitendin ku divê malbata Bedirxan ji Kurdistanê bên dûrkirin çimkî ev malbat tenê bi navê paşa û kursiya wîlayetê razî nedbû, her dem doza serxwebûn û dewleta kurdî dikir, tevî hewildanên Osmaniyan ku vê malbatê bi zêr û pereyan razî bikin lê omîda wan bi cih nehat. Di sala 1842an de şoreşa mîr Bedirxan dest pê kir û agirê wê gur bû, doza azadiya Kurdistan deng veda, lê mixabin kesî pişta mîr negirt, hêzên serdestê cîhanî guhê xwe nedan doza kurdan ya xerabtir ji vê tevlhevî û xerabî jî derheqê kurdan de pêk anîn. Qunsil û balyozên Bîrîtanya û Ferensayê bi serbestî li Kurdistanê digeryan û bi azadî xebat û karên xwe pêk dianîn, û piştevaniya osmanyan dikirin da ku dagîrkerya Kurdistanê berdewam bimîne. Gelek caran tê gotin, çimkî kurd ne yek gotin û hêz bûn serhildanên wan bo serxwebûna Kurdistanê têk diçûn, beşek ji vê gotinê rast e, lê ne ev sedama sereke bû yan jî ne tenê ev sedem bû, lê belê sedema bêhtir bandora xwe lîst û ta niha jî heye, ew e ku îradeya hêzên navdewletî û serdestê cîhanê nexwestin ku Kurdistana serbixwe ava bibe çimkî di warê siyasetê de ti carî milet nebûne yek, lê eger van hêzan îradeya miletê kurd û mafê wî berbiçav girtibana wê Kurdistan ji mêj ve serbixwe biba, çimkî miletên ku di destpêka sedsaliya 20an de bûn dewlet ne ji kurdan pêşketîtir bûn. Baflovîç Îkanteyê ku qunsilê Rûsya li bajarê Ezeromê bû li Istenbolê di sala 1873an de
nivîsandibû ku :”rola serekî derbarê kurdan li kurdistanê, ne Osmanî dilîzin, lê belê Inglîz dilîzin” Tê zanîn çawa Înglîz û Ferensayê, xiristiyanên devera Botan biçekirin, da ku fitne û tevliheviyê li Kurdistan çê bikin, muslman û xiristiyanan bera pêxîla hevdan, ta ku çend bûyrên xwînrijandinê qewimîn. Sultanê Osmanî xelatek dirûst kirbû, navê wê xelatê Kurdistan bû, ew kesê ku karîba agirê serhildanên kurdan vemirandiba û Kurdistan dagîr kirba ew bi wê xelatê dihat xelatkirin. Di sala 1846an de berxwedana kurdan di jêr rêberya Mîr Bedirxan de têkçû, omîda Osmaniyan pêk hat wê carê. Bedirxan û malbata wî koçberî Istenbolê kirin, û pişt re berê wan da cezîra Kirît ya Yonanstanê. Serkirdeyê artêşa Osmanyan di vê cengê de Osman Paşa bû, lewma yekem car wî ev xelat hilgirt. Xelata Kurdistan çar core bûn, her beşek yan coreyek bi hin kesan vedikirin, li ser riwekî wê navê Kurdistan hatbû neqişandin û riwê din wêneyê çiya û resmê kelehekê hebû, ew resm sembola keleha Orx bû ya ku Bedirx anyan xwe tê de asê kirbûn û şekestin jî anîbûn. Coreyê vê xelatê ev bûn:Bo serokwezîr û wezîrê bergiriyê û serokên artêşê, bo paşe û serokê firqeyên artêşê, bo zibatê artêşê, bo leşker û serleşkeran. Di dema Osmanyan de xelatên bi navê Kurdistan bi sînga dagîrkeran vedbûn, lê navê Kurdistan ma û niha li beşê azad ji Kurdistanê, wîsam û xelatên bi navê Kurd û Kurdistanê bi sînga ew kesên ku berevaniyê di ber mafê gelê kurd û mirovahiyê de dikin tê daliqandin, dagîrker dimrin û Kurdistan jîn dibe.
www.Pdk-s.com
Rifa Delî -Qamişlo
H
ejmarek jin di welatê me de mafên wan tên wendakirin bê ku ew maf bêne bidestxistin ji ber ku rola jinê di welatê me de
bê bandor e ji hemû waran de. Gelkek arîşe û pirsgirêk têne pêş jinê bê ku bikaribe doza mafê xwe bike mîna zorkirina wê li ser hevjîniyê û dûrkirina wê ji xwendinê. Q.E keçek ji keçên rojava ye bi dilekî xemgîn çîroka xwe ji min re wiha got”Ez bi temenê xwe 15 salî bûm, di bo pola 9 an dixwend û gellekî di xwendina xwe de zîrek bûm, lê mixabin ev zîrekbûn neçû serî ji ber ku bavê min ez neçar kirin ku dev ji xwendinê berdimw û pişt re ez neçar kirim ku ez mêr bkim bi vî temenê biçûk.” Her wisa ew keça ciwan dibêje ku piştî mêrkirinê gellek guhertin ketin jiyana wê de
ûmin pirsek jê kir ku te çawa jiyana xwe ligel vê yekê derbas kir? Bersev da û got ku wê qet kêf û xweşî di mêrkirina xwe de ne dîtiye ji ber mêrê wê gelek tundî û zordarî bi serê wê de aniye mîna lêdan û hemû coreyên zordariyê û piştî heyma salekê ew bo diya zarokekê û hate berdan. Ew keça ciwan daxwazê ji hemû malbatên kurd dike ku zoriyê li keçên xwe di mijara mêrkirinê de nekin, her wiha keçan ji xwendina wan bê par nekin da ku civaka kurdî her dem civakeke yekgirtî be.
Çandinî rastî zehmetiyan tê Helebça Sadûn
H
er sal berya werzê zivistanê dest pê bike cotkarên herêma Dêrikê dest bi çandiniya zeviyên xwe dikin, lê îsal ji ber gellek pirsgirêkan, çandina zeviyan hetiye paşxistin û karê cotkaran jî bi zehmetî bi rêve diçe. Cotkarekî bajarê Dêrikê li ser çandiniya zaviyan wiha dibêjee:”Ji ber buhabûna kelûpelên çandiniyê, em îsal neçar bûn ku dereng dest bi çandiniyê bikin ji ber buhabûna kelûpelên çandinyê mîna (Semad, tov, ajotina zevî).Berya niha tona semdê bi qasî 15 – 20 hezar L.S bû, lê niha piştî guhertina rewşê tona semada çêkirî gihiştiye 100 hezar Leyreyên Sûrî ji
bilî vê genim û cehê li deverê kes nizane ka ew bi ku ve diçin û kî ji xwe re dibe û ji kê re tê firotin.” Ne tenê cotkar zehmetiyan di vî warî de dikşînin, lê xwedanên alavên çandiniyê yan cotkariyê mîna terektor û hin alavên din, rewşa xerab ya ku niha Rojavayê Kurdistanê tê de derbas dibe gellek astengiyan ji wan re diafirîne. Cotyarekî din ku xwedan terktor û hin kelûpelên din bi xemgînî behsa buhabûna kelûpelan dike û dibêje “Ji ber bilindûna bûhayê parçeyên guhertina kelûpelan, em neçar dibin ku buhayê cotkariyê jî bilind bikin, berya niha me cotê dûlaban bi 40 hezar Leyreyên Sûrî dikirîn, lê niha em bi
300 hezar L.S wan dûlaban dikirin û ne mîna yê berê jî baş in û buhayê sotemeniya wan alavan jî pirr buha bûye û nebaş e jî çimkî li ser destê tê pak kirin û ew gemar tê de dimîne ku dibe sedema têkçûna wan alavan.” Ji aliyê xwe ve jî cotkarekî din li ser nebûn û buhabûna semadê wiha diaxive” Yek ji pêdviyên sereke yên çandinyê ew e madeya semadê ye, lê ji ber buhabûna nirxê wê cotyar neçar dibe ku dev ji çandina berhemên ku palpiştiya semadê jê re pêwîste berde mîna çandina berhmê genim û niha piraniya cotkaran berê xwe dane çandina nok, nîsk û kizbera.”
3
4
10ê çilê pêşî -2714 k 1-12-2014 z
çand û Huner
www.Pdk-s.com
Hêmin di toreya Kurdî de şoreşek bû
Pendên Kurdî
jin
Ibrahîm Ebdî
Nivîskar û helbestvanê kurdperwer, Mihemed Emîn kurê seyd Hesen Şêxul-Islamê Mukrî, yê ku bi nasnavê Hêmin dihate naskirin, di sala 1921z li gundê Laçîn yê nêzîk Mehabadê li Rojhilatê Kurdistan jidayik bûye. Li dibistanên şarê Mehabadê bi Farisî dixwend, û havînan li gundê xwe xwendina xwe berdewam dikir, pişt re dev ji xwendina dibistanê berda, û çar salan xwendina hucreyê kir li ber destê Şêx Burhan ta sala 1938an dev ji xwendinê berda. Di sala 1942an de, bû endamê Komeleya Jiyanî Kurd û ji wê demê de nasnavê Hêmin jî hilbijart, û hejmara endamtiya wî 55 bû. Ji zaroktiya xwe de wî helbest digot, di bin bandora kesên dorûbera xwe de, ewên ku dostê helbestê bûn. Wî jî di temenekî biçûk de helbest nivîsand û yekemîn helbesta wî bi navnîşana ( kurdin emin), ku di sala 1942an de bû û di kovara (Niştiman) de hatibû belav kirin. Ger çi tûşî receroyîw hesret û derdim emin Qet le des em çerxe siple nabezim merdim emin Piştî rûxandina Komara Kurdistan (Mehabad), û sêdarkirina pêşewa Qazî Mihemed û hevalên wî li ser destên neyarê gelê kurd, Hêmin çû Başûrê Kurd-
istanê û li mizgefekê li şarê Qeladizê demekê ma, û piştî ku desthilata Îranê biryara lêborandinê derxist, di sala 1948an de vegeriya rojhilat û guhdaneke pirr da helbest û toreya Kurdî, Hêmin ne dûrî jiyana siyasî bû lewma ew di sala 1968 tevlî şoreşa kurdî li başûr bû, û li devera Hacî Umran bû mêvanê şoreşê, û li wir helbesta xwe ya bi navnîşana (req helatim) nivîsand, ya ku tê de tîrora Şahê Îranê beramber şoreşa kurdî nîşan dide. Piştî serkeftina şoreşa Kurdî bi serokatiya Mele Mistefayê Barzanî û îmzekirina peymana 11 avdara sala 1970, Hêmin dikarîbû bi serbestî li hemû deverên Kurdistan û Iraqê bigere, serdana Hewlêr, Kerkûk û Silêmaniyê kir, pişt re li Bexda niştecî bû, û bi komîteya Navendî û Polîtbîroya Partiya Demokrat a Kurdistan- Îran, yên peneberî Bexda bibûn karê rewşenbîrî, rojnamevanî û siyasî kir. Piştî şikestina şoreşa kurdî li başûr, Hêmin rastî nexweşiya mejî hat, demekê di nexweşxaneyên Bexda ma, û sarbûnek ket karê rêxistinên Kurdî yên ku li wir tevger dikirin. Piştî rûxandina Şah, Hêmin vegeriya Mehabadê û li kovara Sirwe kar û xebata xwe berdewam kir. Hêmin gelek berhem li dû xwe hiştin wek (Tarîk û rûn, Naley cudayî, Hewarî xallî, Rêzî nan bigrin). Di roja 17 Nîsana sala 1986an de, koça dawî kir, û li goristana Mehabadê bi xakê hat sipartin.
Jin stûna malê ye. Jin malê dikin mal. Jina nedelal, çavê mirov dêşîne, jina delal dilê mirov dêşîne Jina mêran neynika mêran e. Jina çê tu dikarî wê berdî nav tabûrek leşker. Jina şermîn bi miletekî, mêrê şermîn bi kirasekî. Jin jî hene jan jî hene û melhema dilan jî hene. Jin eger yek e wek deq e, eger dido ne li bende hevdû ne, eger sisê ne bi hev asê ne û eger çar in kar betal e. Jin hene, jinkok hene. Jin keleh e, mêr girtî ye.
Rola Karûkatûr di pêşketina miletan de bi bandor e
Şahîn Berzencî
Hunera karîkatûr di nava kurdan de vê dema dawî bi awayekî baş belav bûye, Şahîn Berzencî ji wan kesên ku cihê xwe di nava vê hunerê de girtiye û rojnameya Kurdistan jî ev hevpeyvîn ligel wî pêk anî. Karîkatorîst Şahîn Berzencî li ser jiyana xwe wiha axivî” Ez ji hemwelatiyê bajarê Qamişlo
me, di sala 1982an jidayik bûme û derçûyê kolêja huneran ya zanîgeha Silêmaniyê me beşê wênekêşanê.” Berzencî behsa zehmetiyên ku rastî wî li Şama peytext hatin ku di sala 2004an de dema serhildana Qamişlo ew ji xwendina xwe hate dûrxistin bi sedema çalakiyên wî yên siyasî û pişt re ew neçar bû ku Şamê bi cih bihêle û berê xwe bide Başûrê Kurdistanê û li wir xwendina xwe temam bike. Şahîn Berzencî behsa tecrubeya xwe dike û dibêje “ Destpêkirina min ji wê yekê hat ku dema min berhemên gellek Karîkatorîstên Sûrî dişopand û min her dem hewil dida ku careke din kartîkatûrên wan dubare bikin da ku ez bêhtir fêr bibim, yekemîn karîkatûrê min di sala 1997an de bû ku di rojnameyeke kurdî de hate belav kirin ku li ser kurdên bê nas-
name (Ecnebî) bû. Ez beşdarî gellek pêşangehan li her du zanîngehên Şam û Helebê bûm, û li her yek ji Îmarata Erebî, Tirkiyê jî beşdarî pêşangehan bûme. Niha jî di gellek kovar û rojnamyên Herêma Kurdistanê de karîkatûrên min têne weşandin.” Derbarê hilbijartina Berzencî ji vê hunerê re wiha got” Bi nerîna min, humer ne biryareke ku mirov ji xwe re bistîne, ev yek di hundirê mirov de çandî ye, dikarim bibêjim ku huner mirov hildibjêre li gor karînên wî mirovî. Gellek sedem hebûn ku min karîkatûr hilbijart, ji ber ku nêzîktirîn huner ji cemawer e ye û ne bi hewceyî navbênkarekî ye di navbera karîkatorîst û cemawer de, karîkatûr baştirîn rê ye ji bo gihiştina nameya hunermend bo civakê û dikare roleke bi bandor di pêşketina miletan de jî bilîze.”
Şahîn Berzencî behsa astengiyên têne pêş wan dike” Wekû em dizanin li bal gellek kesan ev huner nayê qebûl kirin, karîkatûr di heman demê de çalakiyeke çandî û siyasî ye, ew wekû çi
çalakiyeke çandî ku rastî piştguhkirinê tê ji aliyê gellek dezgehên hikûmî ve û ti carî piştevaniya wê nayê kirin çimkî ew pirsên siyasî şirove dike û gerek ev huner bê belav kirin da pêşketinên mezin di civakê de rû bidin.”