rdi t n
Rojnameyek ji aliyê ragihandina navendî ya PDK-Sê ve tê weŞandin
11ê çilê paşî -2714 k 1-1-2015z
Kurdistan -hejmar (44)
www.Pdk-s.com
Rewşa Hesekê metirsîdar e Ev demeke şer û pevçûn li li gundewarê başûr û rojavayê bajarê Hesekê berdewam dikin di navbera çekdarên Dewleta Islamî li Îraq û Şamê (DAIŞ) ji aliyekî û hêzên Esed û hêzên bergiriya niştîmanî ji aliyekî din ve. Çekdarên DAIŞ di 25-11-2014an her du gundên Qebr Amir û Ref Refê ku dikevin rojavayê başûrê Hesekê de xistin bin kontrola xwe de û tenê 5 km dûrî navenda bajêr in. Yek ji nişteciyên
wan gundan ji rojnameya Kurdistan re li ser vê mijarê wiha got “Çekdarên DAIŞ, em neçar kirin ku em dev ji gundên xwe berdin û berê xwe bidin nava bajarê Hesekê ji ber gurbûna şer.” Tê zanîn ku gundê Ref Refê cihê ku rejîma Esed û DAIŞ li wê deverê ji hev cuda dike û her dem şer û pevçûnên giran li wir rû didin. Ji aliyê xwe ve balafirên şer ên rejîma Esed bi awayekî perçekirî wan gundan didin ber
bombeyan û pirê caran gundên derdora çiyayê Homanê ku bi Ebdilezîzê tê nas kirin ji çiyayê Kewke têne topbaran kirin. Welatiyê bi navê Ehmed Elî li ser nêzîkbûna DAIŞ wiha dibêje”Niha tenê DAIŞ bi kêmî 5km dûrî navenda Hesekê ye, eger rejîma Esed xwe ji ber vî şerî bide alî dê karîseteke mezin ne kêmî ya Şengalê rû bide, welatiyên bajêr her dem di wê tirsê de ne ku DAIŞ derbasî bajêr bibe.”
Ronî Can çû nav Pêşmergeyên rojava Hunermendê navdar Ronî Can Hiso ku bi eslê xwe ji bajarê Serê Kaniyê ye û niha li Almanyayê dimîne piştevaniya xwe bo Hêzên Pêşmergeyên Kurdistanê di şerê li dijî DAIŞê de anî ziman. Di şerê vê dawiyê de hunermendên Kurd her yek bi
Pîroz be .. Şengal 3
taybetmendiya xwe piştgiriya xwe bo Pêşmergeyan tînin ziman. Hiso di vê serdana xwe de ya Herêma Kurdistanê serdana gellek berên şer û mezarê Şerfedînê û Hêzên Pêşmergeyên Rojavayê Kurdistanê yên ku li Herêma Kurdistanê şerê DAIŞ dikin kir. Ronî Can Hiso
bo vê yekê wiha ji rojnameya Kurdistan re got: “Min dît ji erkê min e wekû hunermendekî Kurd serdana Pêşmerge bikin da ku hinekî bi awazên xwe moralê wan bilind bikim, daxwaza serkeftinê bo hemû Pêşmergeyên Kurdistanê dikim û hêvîdar im ku hemû axa Kurdistanê bê rizgar
Minle: Bandora Cegerxwîn li min hebû 4
kirin.” Hunermend Ronî Can rola serokê Herêma Kurdistanê Mesûd Barzanî bi giringî di şerê Şengal û Kobanî de nirxand û da zanîn ku rêbaza Barzaniyê nemir tu carî rastî şikandinê nayê û wisa gotina xwe bi dawî anî “Bijî rêbaza rasteqîne rêbaza Barzaniyê nemir”
2
11ê çilê paşî -2714 k 1-1-2015z
Kurdistan -hejmar (44)
www.Pdk-s.com
Omer: Karê dezgehan pêwîst e
Seîd Omer
Endamê Komîteya Navendî ya Partiya De-
mokrat a Kurdistan-Sûriya PDK-S û berpirsê ofîsa Pêwendiyên Niştîmanî ya PDK-S li Herêma Kurdistanê Seîd Omer ji rojnameya kurdustan re behsa sedemên serke ji paşketina karên partiyên nava tevegera siyasî ya Kurdî de û her wiha sedemên perçebûnê di nava wan
de dike û wiha dibêje” Diyardeya perçebûnê di nava partiyan de bûye nexweşiya serdemê di nava gewdê tevgera kurdî de li Sûriyê ku ev yek fikrê siyasî ji partiyê re xerab dike, berçebûn gellek sedemên wê hene mîna berçbûnên ku ji encama nakokiyên rêxistinî rû didin ji ber ku kutleyek dixwaze ya din bişkîne û her yek dixwaze ku partiyê bi aliyê xwe ve bibe, carnan berçebûn ji wê yekê tê ku kesek di nava partiyê de guhdan lê nayê kirin û mafên wî tê xwarin dihêle ku reyakisyonek pê re çê bibe û partiyê perçe bike, lê hin caran nakokiyên hoz û malbatan dihêle ku ev yek bibe.” Omer axaftina xwe li ser vê mijarê wiha berdewam dike”:Ne peydabûna nerîneke zelal û her wiha armancên diyar û ne amadebûna proje û pilaneke kar û tekrewiya hin aliyan bi partiyê dihêle ku gellek ji partiyê dûr bikevin, sedema vê dûrbûnê vedgerînim wê yekê ew nebûna dezgehên rasteqîne ji partiyê re yên ku dihêle seytereya aliyekî bi tena xwe li ser partiyê kêm bibe, bi nerîna min hebûna karê dezgehî di-
din yên serke û rojane hin bi hin li Rojavayê Kurdistanê kêm
dibin, tevî ku hemû berhmê genim yê Sûriyê ji berhemanîna deverên Kurdî ye. Derbarê kêmbû-
Bertîl zêde bûye Cûdî El-Mihemed –Hesekê
Fermangehên hikûmî û dezge-
hên ser bi wê ve li Sûriyê bi tevahî û li Rojavayê Kurdistanê bi taybet bûne kaniya fesada rêveberî û diravî û canbazê bertîlan rewşa welatiyên belengaz têk didin ji ber ku çavdêrî nîne.
ji van biryaran werdigrin yên ku ji kutleyekê derdikevin bêyî ku li karekî dezgehî vegerin.” Li gor ku Omer dibêje nebûna çanda demokrasiyê bi hinceta ku ew parastina rêxistinê ji xerqa ewlehî dikin dihêle ku ev yek bibe û ji encama vê yekê dektatoriyet tê afirandin û tekrewî jî di biryaran de çê dibe û her dem vê yekê jî bi pêwistiya karê partiyê pesin dikin. Derbarê ku kî sûdê ji perçebûna partiyên siyasî li Rojavayê Kurdistanê dibîne Seîd Omer got”Helebet sûdekerê herî mezin ew e rejîma Esed û her wiha dijminên gelê kurd e û ev yek dihêle ku nakokiyeke kurdî-kurdî bê afirandin di dema ku kurd divê di riwê dijminên xwe de rawestin û dihêle ku baweriya milet nema bi tevgera kurdî jî we re û ev yek metirsiyek bi bandor li ser doza kurdî çê dike û ev yek her dem jî dikeve berjewendiyên dijminan de, çare ew e ku partiyên kurdî berê xwe bidin karê dezgehan û her yek erkê xwe bi cih bike bêyî ku nakokî û astengî derkevin.”
Li Hesekê nan kêm bûye
Can Roj
Madeya nan wekû madeyên
hêle ku partî pabendê hin biryarên rêveberî bibe ku di encam de hemû endaman binimîne bêyî tu pirsgirêk ji ber ku dûrî biryarên kesekî bi tena xwe ye yan kêf û mezacê berpirsekî ji nava partiyê, lê her dem şerê van dezgehan ji aliyê hin kesan ve dibe da ku dezgehên gundayetî bi cilên bajarî têkeve şûna wan de ku ji derve karekî baş bide xuyakirin lê li hundir û li ser erdê ne wisa ye, bê guman çespandina karê dezgehî di nava tevgera siyasî de wê partiyan dûrî perçebûnê bibe û bingehên serkeftin û berdewamiyê jî dabîn dike.” Serkirdeyê PDK-S behsa pirsgirêkên herî mezin di nava tevgera kurdî li Kurdistana Sûriyê wiha dike û dibêje” kêşeya herî mezin ew e ku serkirdeyên tevgera kurdî di wê baweriyê de ne ku ew tenê dikarin kar û xebatê bikin û ew tenê fikr û karîzmeya siyasî li bal wan heye, ji ber vê yekê biryarê distînin bêyî ku li hevpişkên xwe vedgerin yan jî li çend kesên ku nêzîkî xwe vedegerin da ku projeyekî yan ramanekê biqedînin û her dem kesên nêzîk ji wan sûdeyê
Hesan Mensûr
Welatiyê bi navê (YŞ) li ser vê yekê ji rojnameya Kurdistan re wiha dibêje:” Piraniya fermangehên hikûmî di warê birêvebirina muameletan de bi awayekî baş karê xwe nakin, muamelet birêve naçin li fermangehên hikûmî ji
na nan û zehmetiya bidestxistina nan rojnameya Kurdistan gellek nerînên xelkê bajarê Hesekê veguhest. Bavê Ehmed ku yek ji xwedanên nanxaneyekê ye li bajarê Hesekê wiha li ser vê yekê dibêje” Gellek sedem ji kêmbûna nan re hene mîna nepeydabûna arvan bi rêjeya xwestek hişt ku gellek zehmetiyan ji me re biafirîne tevî ku parêzgeha me pirr zengîne bi berhemanîna genim ku wekû madeyeke serke, nebûna sotemeniyê li nanxaneyan û her wisa nedana sotemeniyê pirê caran ji aliyê Partiya Yekîtiya Demoqratîk PYD ve û rejîma Esed dihêle ku madeya rojane û serke nan kêm bibe. Tevî rewşa abûrî ya xerab û her
wiha dorpêçkirina deverên kurdî ji aliyê rêxistina Dewleta Islamî li Îraq û Şamê DAIŞ ya tundrew , lê peydabûna madeya nan li bazarên deverên kurdî dihişt ku hinek rehetî li bal welatiyên Rojavayê Kurdistanê peyda bibe , lê îro rawestandina li ser taborên nanxaneyan bi seetên dû û dirêj û nebidestxistina nan hişt ku tirs li cem xelkê rojava çê bibe. Welatiyê bi navê Bavê Yûsif li ser vê pirsgirkê wiha dibêje “Kesên ku hatine destnîşan kirin da ku nan ji welatiyan re dabîn bikin vê yekê ji xwe re istixlal dikin û madeya nan li bazaar reş bi buhayê 350Leyreyên Sûrî difroşin bêyî ku çavdêrî hebe ji aliyê kesên ku niha li rojava desthilatdar
in, eger tu bixwaze nan ji nanxaneyê bidest bixe gellekî zehmet e ji ber ku hemû firoşkerên nan li bazara reş bi xwedanên nanaxaneyan re itîfaq kirine û danûsetendinê bi hev re dikin û mixabin miletê hejar her dem dibe qurban.” Ne tenê di nava bajêr de lê li gundewarê Hesekê, kêmbûna arvan bûye kêşeyeke pirr mezin, ku nanxaneyên wan kar nakin ji ber ne peydabûna arvan. Jina bi navê Celîla zehmetiya vê yekê dibîne û bi dilekî şewat behsa xwe û jinan dike “ Gellek jinên gundan neçar dibin ku tenoran bikar bînin, tevî ku êzing peyda nabin û eger peyda bibe jî bi nirxekî gellekî bûha ye.”
ber lawazbûna toreyê û her wiha navendiya biryarê, û sedemên din jî ew in ku rê di navbera bajar û bajarokên Sûriyê de hatine qutkirin û ewlehî li ser riyan û bajaran nemaye û her wisa çavdêrî jî li ser wan fermangehan bi temamî nemaye.” Ji aliyê xwe ve bavê Mihemed ku yek ji nişteciyên bajarê Hesekê ye wiha dibêje:” Piştî serhildana 2004an Partiya Beis cihê hemû fermangehên hikûmî ji nava bajar birin başûrê bajarê Hesekê ku nişticiyên wê deverê Ereb in û niha gellek zehmetiya çûna welatiyan
bo wan fermangehan heye.Ta ku muameletek bi dawî we re gellek kelem jê re tê dayîn mîna daxwaza dana fatûreyên elikitrîkê û yên av û diraviyê, ev yek tê kirin her dem da ku fermanber bertîlan ji welatiyan werbigrin.” Welatiyê bi navê Kawa Ehmed li ser vê yekê wiha axivî: “Birêvebirina muameletan di nava fermangehên rejîma Esed de gellekî zehmet e ji ber hebûna rotînê, mêkanîzma aloz ya qanûnan û encama vê yekê dighêje bertîl û berjewendiyan, her wiha fermanberên bê wijdan vê yekê dikin keys ji xwe re û ligel ber-
pirsên xwe bertîlan ji welatiyên hejar û belengaz distînin.” Bavê Ehmed bi dilekî sar wiha dibêje:”Bêyî ku yek bertîlan bide welatî li Rojavayê Kurdistanê wê zêdetirî 3ê mehan li hêviya ku passeporta xwe werbigrin bimînin, hemû fermanber bûne canbaz û çavdêrî hiç nîne û her yek bi kêfa xwe kar dike, eger tu bertîlan nede tê sê mehan û bêhtir jî bimîne da ku tu passeportê bidest bixe û eger te bertîl da jî dê di 10 rojan de passeporta te radestî te bikin bêyî ku astengiyan ji te re çê bikin.
11ê çilê paşî -2714 k 1-1-2015z
Kurdistan -hejmar (44)
Mîna Qazî jineke têkoşer bû
Pîroz be .. Şengal
Şehnaz Emîn
D
i dîroka Kurdistanê de gellek jinên bi kar û têkoşîna xwe derketine holê, “Mîna Xanim” ku yek ji wan nêrxê me yê netewayî ye, lê belê dîroknas û lêkolînvanên Kurd mafên wê yê dîrokî cîbicî nekirine. Wek tê zanîn Komara Kurdistanê di pêngavên hewil û daxwaza dewletek kurdî de ya herî nêzîk ji roja me re ye. Mîna Xanim di demên ba û bahoz û şêlû de, di dema damezirandina Komara Kurdistanê de, di dêmên rûxandina komarê û bidarvekirina Qazî Mihemed de berxwedêrî û hêminî ji dest berneda. Mîna Xanim ji destpêka kar û xebatên yekitiya Kurdistanê û Komara Kurdistanê de cih girt, lê belê mixabin dîroknas û civaknasan di lêkolîn û nivîsên li ser dîroka Kurdistanê de tu cih nedanê, kar û xebatên netewperest û şoreşgerî yên Mîna Xanim îro, li çar perçeyên Kurdistanê ji aliyê gellek kesan ve nayê zanîn. Mîna Xanim di sala 1908an de li Mahabadê, bi kebûna Ehmed û Gulendam çavê xwe ji ronakiya dinyayê re vekir. Binemaliya wê bi navê Hesen Xanî tê nasîn. Mîna xanim di 19 saliya xwe de bi Qazî Mihemed re zewicî û bû dayika 8 zarokan. Di damezirandina Komara Kurdistan de bi şêweyekî çalak cihê xwe girt, di nava jinên Kurdistanê de xebatek
tijî encam bireve bir, di 14ê adara 1946an de “Yekîtiya Afretanên Kurdistan” damezrand. Wek rêveberê yekemîn di damezirandina rêxistina navborî de cih girt. “Yeketiya Afretanên Kurdistan” li gor wê demê pêngavên gellek hemdemî û guncav jî avêtin, wek dana destpêkirina xulên xwendin û nivîsandinê bi teybet ji bo jinan, gellek jin fêrî xwendinê bûn. Dîsa lêkolîn û perwerde li ser pirsgirêkên jin û malbatî wek bernameyekî birêvebirin, divî barî de encam û ezmûn bidest xistin wek pêşbînî û pêşinyarên ku ji rêveberiya Komarê re hildan, her wiha di asta çand û hunerê de jî îmza avêtin bin gellek karên niwêj. Mîna Xanim bi dilovaniyeke berfireh hemû gelê Kurdistanê himbêz kir, welatparêzî û netewperestiya di dilê wê de bû sedem ku biçûk û mezin, ji temenê 7 heta 70ê salî wê wek dayika xwe bibînin û her dem jê re dihat gotin “Dayê Xanim”. Mîna Xanim rewşenbîr bû, bi şîrê welatparêziyêde zarokên xwe mezinkirin. Piştî ku Komara Kurdistanê rûxiya karê xwe yên siyasî berdewam kir, li himber gellek girtin û işkenceyên hovane rawestiya û welatê xwe bi cih nehişt, ta mirina xwe li ser xaka xwe ma Mîna Xanim jî wek şahbanûya Ferensî hemû zêr û zîberên xwe ji bo pêwistiya komarê terxan kir, û piştî vê gava pîroz gellek jinên Mehabatî rêka wê şopandin û zêr û zîberên xwe dane hikûmetê. Tevî ku bi caran welatên Amrîka û Birîtanyayê xwestin Mîna Qazî bibin welatên xwe, lê wê qebûl nekir û got” Me gellek ked da ji bo vê xakê nabê ez xaka xwe bi cih bihêlim” Mîna Qazî jina Kurd ya leheng, serfiraz û dilsoz di sala 1998an de çû ber dilovaniya xwedê.
www.Pdk-s.com
Idrîs Hiso
R
oja aleya Kurdistanê, cejna kurdên Êzîdî, destpêka operasyona rizgarkirina şengal û nûçeya kontrolkirina wî bajarî ji aliyê Peşmergeyên kurdistanê bi amdebûn û serperştiya raste rast ya serokê Herêma Kurdistan Mesûd Barzanî, bûn navnîşana rojên kurdistanê yên borî. Helbet rizgarkirina Şengal û qehremaniya Hêzên Pêşmerge û cengawerên çiyayê Şengalê bi her hawî nîşana hest û yekîtiya gelê kurd e, û ev tiştekî pîroz e, dilê mirov dixe nava şehnaziyê de. Bi vê mizgîniyê wê morala hêzên parizvanên me hîn berztir bibe û
her wisa morala gelê me jî li her çar perçeyên Kurdistan. Bi rastî rêka ku Pêşmerge didin ser, ew rêkeke pîroz e, û serkeftina Pêşmerge ligel serok Barzanî tiştekî balkêş û pîroz e ji bo gelê kurd. Ez dixwazim bibêjim ku kar û xebata mezin hîn li pêşiya me kurdan maye, û rizgarkirina xaka pîroz ji terorîstên DAIŞ pêngava yekemîn e, lê karê giring jî ew e ku parastina vê deverê û avakirina wê ye di zûtirîn dem de da ku em miletê xwe ji kampan rizgarkin û ber bi mal û samanên xwe ve vegerin. Her wisa sizakirina her kesekî an dezgehekê ku ligel DAIŞ alîkarî kirbe, bi rengekî eşkere û di bin siya dadgehên kurdistanê de ev yek we re kirin. Rêgirtin li pêşiya çi tevliheviyekê yan jî çi pîlanên ku hebin ku bixwazin karîseta Şengalê wekû bihane bikar bînin. Tomarkirina Cengawerên çiyayê Şengalê wekû Pêşmerge di nav
refên Hêza Pêşmergeyên kurdistanê de bi rengekî fermî divê we re kirin. Dariştina stratîciyekê di navbera hêzên kurdî li her du beşên kurdistanê (rojava û başûr) derbarê têkbirina terorê û parastina aramiyê li her du beşan. Her kesek tenê aleya kurdistanê di nav Hêzên Pêşmerge de hilde çimkî Şengal bajarekî kurdistanî û divê tenê aleya Kurdistanê lê bê bilind kirin. Bi her halî di baweriya min de cenga kurdan li dijî hovên DAIŞ û qurbaniyên ku wan danîn di ber kurdistan û mirovatiyê de, wê bibin yek ji sedemên guhertina hiş û ramanên kurdan û pêwîstiya wan bi hêzek niştîmanî dûrî pirsgirêkên siyasî, her wisa ew qurbaniyên ku kurdan pêşkêşî welatê xwe û cîhanê bitevayî kirin, beramberî wê kêmtir ji mafê dewleta serbixwe êdî gerek neyê qebûlkirin .
Li Erbetê alîkarî kêm in Katrîn Ibrahîm
Kampa Erbet ya ku 15 km dûrî
parêzgeha Silêmaniyê li Herêma Kurdistanê ye, ku penaberên Rojavayê kurdistanê li xwe digre di werzê zivistanê de di rewşeke xerab de derbas dibe. Bi barîna baranê penaberên Rojavayê kurdistanê rojên dijwar di bin çadirên xwe yên ku di bin avê de mane derbas dikin. Li gor penaberên ku di kampa Erbetê dimînin çadirên wan di bin avê de mane ji ber vê yekê ew
hest bi germê nakin û pêwîstiya wan bi çadir û kelûpelên di nava malê de hene ji bo bikarin jiyana xwe bi rêve bibin. Rewşa penaberan ne tenê bi çadir û kelûpelan çareser dibe, lê pêwîstiya wan bi neftê jî heye, li gor wan penaberan sedema têkçûna rewşa wan vedgere kêmasiya karên rêxistinên hewarçûnê yên ku di nava kampê de kar dikin. Kêmbûn û qelisbûna karên rêxis-
tinan û rewşa penaberan ya xerab bandoreke nêgetîv li ser rewşa zarok û jinan dike, ku ji ber sermê û cemedê tuşî nexweşiya dibin. Penaberên Rojavayê Kurdistanê yên ku ji ber şer û êrîş û xirabiya rewşa Rojavayê Kurdistanê reviyane û niha li kampên Herêma kurdistanê dimînin, bi hêvîne ku rewşa wan ji aliyê rêxistinên hewarçûnê ve bê çareserkirin ta zivistana xwe dûrî nexweşî û êşan derbas bikin.
3
4
11ê çilê paşî -2714 k 1-1-2015z
çand û Huner
www.Pdk-s.com
Eyşê Şan û Mihemed Arif nayên jibîr kirin
Mihemed Arif
Eyşê Şan
Eyşê Şan di sala 1938an li bajarê Amedê yê Bakurê Kurdistanê jidayik bû. Eyşê Şan di temenê 9 salî de Amedê bi cih hişt ji ber ku civaka li derdora wê ew yek qebûl nedkir ku ew dengbêj be. Piştî ku Eyşê Şan gellek stran tomar kir û di nava civaka kurdî de gellekî navdar bû ew rastî astengiyan hat û ji neçarî berê xwe da Almanyayê pişt re vegeriya Sten-
bolê. Li Stenbolê ji ber ku bi kurdî stranan digotin rastî zilm û zordariya dewleta Tirkiyê dihat, dîsa careke din ji neçarî di sala 1979an berê xwe dide Bexdayê Piştî demeke dirêj dîsa vedigere Tirkiyê û di roja 18-121996an li bajarê Îzmîrê ji ber nexweşiyê jiyana xwe ji dest da. Hunermendê navdar Mihemed Arif Cizîrî di sala 1912an de li Cizîra Botan jidayik
bû. Di sala 1949an de Mihemed Arif xwe gihande radyoya kurdî ya Bexdayê û ji aliyê berpirsên radyoyê ve bi germî hate pêşwazî kirin û Mihemed Arif karî piraniya sitranên xwe di riya radyoyê re bighîne guhê guhdaran. Mihemed Arif xwedan dengê xweş, hunermend û sazbend di roja 17-121986an li bajarê Dihokê çû ber dilovaniya xwedê.
Minle:Bandora Cegerxwîn li min hebû Her dem rojnameya Kurdistan dixwaze ku nivîskar û helbestvanên kurd bêhtir ji nêzîk ve nas bike da ku gelê kurd wan jibîr nekin û agahiyên wan li ser van kesan jî hebin. Vê carê rojnameya Kurdistan ev hevpeyvîn ligel helbestvan Mistefa Minle pêk anî. Mistefa Minle li ser jiyana xwe wiha ji Kurdistan re axivî :”Ez ji herêma Efrînê me, di sala 1968an de li gundê Coqê jidayik
bûme, ez ji nava malbateke cotkar derketime. Xwendina xwe ya seretayî li gund bi dawî kir û pişt re li bajarê Efrînê bawernameya Bekelorya bidest xist, li bajarê Helebê tevlî xwendina zanîngehê bûm û di sala 1989an de min bawernameya dîplom di beşê Eliktirîkê de wegirt.” Minle axaftina xwe berdewam dike û behsa tecrubeya xwe ya nivîsandinê dike:”Dikarim bibêjim ku min di sala 1985an de min xwe hînî zimanê kurdî kir dema ku ez wê demê tevelî tevgera Kurdî jî bibûm, hezkirina min roj bi roj ji çand û wêjeya kurdî re zêdetir dibû û pê re min dest bi nivîsandina helebestê jî kir.” Derbarê pirsa ku
Minle çima helbest hilbijart û bi çi şêweyê helbesta xwe dihonîne wiha got:”Bandora her du helbestvanên navdar Cegerxwîn û Tîrêj li min hebû, lewma min helbest hilbijart, şêweyê ku ez pê dinivîsînim ew e şêweyê kilasîke ji ber bandora her du helbestvanên navborî li min hebû û hin caran gotaran jî dinivîsînim.” Minle behsa astengiyên ku têne pêşiya wî dike û dibêje ku berhemên wî hene lê ew nikare divê demê de çap bike ji ber rewşa ku Rojavayê Kurdistanê tê de derbas dibe û têkçûna rewşa abûrî. Di dawiya xaftina xwe de Minle dibêje ku helbest bo wî jiyan e û bêyî nivîsandinê nikare jiyana xwe berdewam bike, dibêje ku
helbest hestên mirov her dem û di çi rewşê de der dixe.
Heyv
Dema tu raza bû di paş ezmanê min de Min di kûrbûna şeveke tarî de Rê û şivîlên xwe di pelandin û bi dizîka min deziyên azadiyê di şopandin lê di dawiya buhara min de şevekê tu li gerdûnê dibî mêvan û li ber ronahiya tavên te min hêvî û xewnên xwe avdireşandin di cîhanek ne naskirî de
Navê gul û kulîlkan bi Kurdî nas bikin
şîlan Doskî