rdi t n
Rojnameyek ji aliyê ragihandina navendî ya PDK-Sê ve tê weŞandin
10ê Îlonê 2715 k 1-9-2015 z
Kurdistan -hejmar (60)
www.Pdk-s.com
DAIŞê li Kobanî ye û xelk dibêjin kanî parastin Ehmed Kêtikî rdi t n - Pirsûsê
Çekdarên rêxistina terorîstî DAIŞê careke din êrîşî gundekî bajarê Kobanî kirine û 17 welatiyên wî gundî revandin. Li gor zanyariyên me çekdarên DAIŞê serê sibê seat 8 roja 24-8-2015an êrîşî gundê Qolanê, ku dikeve başûrê rojhi-
latê Kobanî kirin û di encam de hejmarek welatî revandin. Çavkaniyên herêmê jî dibêjin ku çekdarên terorîst ên xelkê wê deverê ne, ku li başûrê Kobanî xalên kontrolê datînin û Kurdan direvînin. Ebdirehman Gelo endamê Mekteba
Siyasî ya Partiya Yekîtiya Kurd li Sûriyê li ser vê mijarê wiha ji rojnameya Kurdistan re got “:Operasyona revandina welatiyên sivîl ji gundê Qolanê yê bajarê Kobanî, ne yekemîn care ku xerqên ewlehî çê dibin û dê ne ya dawî be jî, helbet di jêr desthilata “kantona
Kobanî” de, berya niha me dît bê çi li bajarê Kobanî di 25ê Hezîranê de çê bû. Ev yek tê wateya wê yekê ku Kobanî di valahiyeke ewlehî de dijî û ti carî PYDê nikare parastina jiyana xelkê deverê bike. Gelo axaftina xwe berdewam kir:” Ev xerqên ewlehî li gor pîlaneke sîstemakirî tê, da ku xelkê deverê careke din venegere ser mal û milkên xwe û Rojavayê Kurdistanê ji Kurdan vala bibe û demografiya deverê jî bê guhertin.” Ehmed Îsa ji Kobanî wiha got:” PYDê tenê parastina xwe dike, bila kes neyê xapandin bi parastina ku pê bang dike, eger ne ji balafirên hevpeymaniyê ba, niha careke din Kobanî ketiba destê DAIŞê de.” Rêxistina DAIŞê cara di 25ê Hezîrana îsal de, êrîşî navenda Kobanê kiribû û di encam de nêzîkê 300 hemwelatî û şervan şehîd bibûn.
Eger rejîm neyê rûxandin zehmet e PYDê karê hevbeş bi ENKSê re bike
Vî dergehî li civaka Kurdî venekin Bila komkujî bêne rawestandin
2
3 3
2
10ê Îlonê 2715 k 1-9-2015 z
Kurdistan -hejmar (60)
www.Pdk-s.com
Eger rejîm neyê rûxandin zehmet e PYDê karê hevbeş bi ENKSê re bike Kurdo Sorkî rdi t n
Siwar Ehmed Nivîskar û rojnamevan dibêjin ku heta niha ti karekî hevbeş di navbera ENKSê û TevDemê de encam nedaye, lewma wê ti şirîkatî jî çênebe, û eger rejîma Esed neyê rûxandin zehmet PYDê karê hevbeş bi ENKSê re bike. Li ser mijara aktîvkirina karê hevbeş di navbera ENKSê û Tev-Demê de, hin nivîskar û rojnamevanan nerînên wiha anîn ziman. Nivîskar Qado Şêrîn li ser vê mijarê wiha dibêje:Bi texmîna min her du encumenan karên hevbeş nekirine ta ku raweste. ENKSê ku di sala 2011an de hatibû damezirandin ta niha bi pirsgirêkên navxweyî ve mijûle, encumeneke ku ji her tiştî bêtir dişibe tiroleyan, ji derçûna daxuiyaniyan bêtir nikare tiştekî din bike, belkû hin caran dikarîbû li komcivînan amade bibe û rêkeftinan bi alîkariya Başûrê Kurdistanê bi Tev-Demê re imze bike, lê gelek caran nikarîbû xwedî li helwest û biryarên xwe derkeve. Her wiha nikarîbû dakeve kolanan û li dijî kiryarên şaş ên PYDê derkeve, ango nikarîbû cemawerên xwe li dijî zulm û kiryarên PYDê daxîne kolanan, û wek encumenek hevrik ji desthilata PYDê re xwe diyar dike. Tev-Dem encumeneke ku bi rêberiya PYDê birêve diçe, PYDê jî bi ser PKKê ve ye, êdî ku mirov li dîroka PKKê vegere, qet û qet karên hevbeş bi Kurdan re nekiriye, belê bêtir kurd tune kirine û gelek caran
Qado Şêrîn
Newroz Bîjo
şerê partiyên Kurdan kiriye. Tev-Demê xeta Kurdayetiyê di bin sîwana Umeta Demuqrat de winda kiriye, belkû Umeta Demuqrat plana PKKê a nû ye ji bo têkbirina fikra neteweya Kurdî û ji holê rakirina fikra dewleta Kurdî ye. Her du encumen serbixwe kar nakin û berjewendiyên giştî yên gelê Kurd di ser ên partayetî û derve re nagirin, yek biryarên xwe ji Qendîl distîne û ya din ji Hewlêr û Silêmanî. Gelek rêkeftin bi alîkariya Başûrê Kurdistanê di navbera her du encumenan de hatine imze kirin, lê yek rêkeftinê rêya pêkanînê nedî, dêmek berjewendiya gelê Kurd li ber çav nayê girtin, bêtir pirsgirêk û nakokî derketin ên ku bûn egera koçkirina xelkê. ENKSê bêhêze, nikare li ser xakê li dijî desthilat û kiryarên PYDê ên şaş wek leşkeriya neçar derkeve, endamên wê ji aliyê desthilata PYDê ve tên girtin û revandin, tenê bi rêya daxuiyaniyan şermezar dike û bi çalakiyan ranabe, lê endam û piştgirên wê li Ewropa jî neçalakin. PYDê wek desthilat di ber her tiştî de berpirsyar e, di ber valakirina Rojavayê Kurdistanê de, di ber komkujiya şeva xedrê li Kobanî, di ber nan û ava xelkê de berpirsyar e, yana bila dev ji desthilatê berde. Deshilata leşkerî û siyasî têra xelkê nake. Xelk nan û avê jî dixwazin û PYDê bi tena xwe û bi hebûna rêjîmê li herêma Kurdan nikare aramî û
pêkhatiyên rojane ji xelkê re peyda bike. Bi texmîna min wê her du encumen nikaribin karên hevbeş bikin, çimkî Tev-Demê ne bi serê xwe tev digere, her kes dibêje bi rêjîmê re ye, nimûne gelek in lê alîkariyên dawî li Hesekê baştirîn nimûne ye, her wiha ji aliyê Qendîlê ve tê birêvebirin, jixwe Qendîl bi rêberiya Cemîl Bayiq bi Îranê ve hatiye girêdan. Tev-Dem û PYDê bi fermî mafên neteweyî ji gelê Kurd re naxwazin, berovajî ENKSê ku fedralîzmê dixwaze, êdî bi texmîna min wê her du encumen qet û qet nikaribin karên hevbeş bikin. Jixwe ku karên hev bikin, helbet wê sistema PYDê têk biçe çimkî wê şerê rêjîmê bê kirin û PYDê qet wê naxwaze, Qamişlo wek nimûne. Baştirîn nimûne ku PYDê karê hevbeş nake ew e ku Pêşmergeyên Rojava qebûl nake, ligel ku rêkeftina Duhokê imze kiribû, PYDê nikare wan wek hevpar qebûl bike çimkî derbasbûna Pêşmergeyan ne di berjewendiya rêjîm û Îranê deye, Pêşmerge dê şerê rêjîmê jî bikin, û ala Kurdistanê bilind bikin. Li dawî, ta ku rêjîma Beşar neyê rûxandin wê PYDê mecbûrî karê hevbeş nebe. Jixwe belkû desthilata wê nemîne, çimkî dost ne di nav Kurdan de û ne jî di nav Ereban de ji xwe re nehiştine, hemû alî wê bi têkiliya bi
Her wiha giftûgo di navbera her du aliyan de li Qamişlo were encamdan û TevDemê ji wê birca xwe ya bilind dakeve û dev ji siloganên xwe yên beloq berde, ta ku rê li ber lihevhatinê çê bibe. Rojnamevan Siwar Ehmed li ser vê mijarê wiha got: Pirsa aktîvkirina rêkeftina di navbera ENKSê û TevDemê de, gelekî kompilêkse, ji ber ku her aliyek di jêr Baz Begarî sîwana tewerekî siyasî de ye, ku nerînên wan cuda rêjîmê re tawanbar dikin. ne. Lê di dawiyê de tiştek Rojnamevan Baz Begarî wiha cihê rêkeftinê nagire, bila got: Pirsa herî girîng ew e gelo bi kêmanî tewafiqeke Kurdî rê li ber rêkeftin û karê hevbeş hebe. Dibînim ku divê şerê ji destpêkê de hebû an na? Bi ragihandinê ji aliyê herdirastî min di destpêka ku hêza wan ve bête rawestandin, PYDê dît bê çawa roj bi roj û komîteyek ji rewşenbîr bihêz dibe û bi diramatîkiyeke û kesayetiyên serbixwe bê cêwaz karê xwe dike, wê gavê avakirin, ku desthilatek min nas kir ku rewşa siyasî temam libal wan hebe, da ku li Rojavayê Kurdistanê ber biryarên cidî bistînin û her bi rêyên teng û astengiyin ve du aliyan hevnîzîk bikin, her diçe, nexasim dema ku mirov wiha Pêşmergeyên Rojavayê li rewşa partiyên Kurdî ên din Kurdistanê derbas bibin û temaşe dikir, bê çawa nakokî hêzeke Kurdî hevbeş bête di nava wan de hebûn, , lê avakirin. Divê Encumena dema ku Encumena Niştimanî Niştîmaniya Kurdî ENKSê Kurdî hate damezirandin xwe aktîv bike, da ku bibe biçek hêvî xurt bû, û piştî hevrikekî rasteqîne û bi xurtî çar salan ji kefteleftê, PYDê beşdarî çi giftogoyan bibe. an Tev-Demê karîbû hêzek Çalakvana siyasî Newroz leşkerî ava bike bi çi rengî Bîjo dibêje: Di nerîna min ava bû ev mijarek berfirehe, de, gerek ENKSê hevdîtilê ava bû, û li himber vê hêzê nan ligel aliyên Kurdistanî û ENKSê di paşveçûnê de bû û her wisa dewletên Rojavayî nakokiyan cihên xwe di nav çê bike, da ku karibe hêza partiyên wê de digirt. xwe a leşkerî derbasî RojaRewşa niha ji ya berê diyartir vayê Kurdistanê bike, çimkî e, lê Serok Mesûd Barzanî Tev-Demê ji diyalogê fêm bi hestê xwe yê netewî xwest nake û berya niha gelek rêkku her du hêlan bighîne hev efitin imzakirine lê pabend û nerînên wan nêzîk bike, û nebûye, herdem Tev-Demê rêkeftinên (Hewlêr û Duhok) digot vegera Pêşmergeyên baştirîn nimûne bûn ji bo Rojavayê Kurdistanê ne di xebata serok Barzanî, lê ta destê me deye. Divê dilxwaniha serhişkiya Tev-Demê û zê ENKSê xwepêşandanan qelsbûna ENKSê rê nedane li pêşiya balyozxaneyên ku ev rêkeftin li meydanê dewletan lidar bixin, da ku pêk bên, gelo çare çi ye, çare ev Pêşmerge derbasî nava ew e ku hewl bên kirin ta ku xaka welat bibin û parastina ENKSê bi hêztir bibe û yek jiyana miletê Kurd bike. Ev ji rêyên bihêzkirinê, ew e ku yek ji ber ku di dema niha Pêşmergeyên Rojavayê Kurdde, dengê çek û tivingê ji her istanê bi rengekî fermî dakev- tiştî bilindtire. in, lê ne bi serkêşiya ti partiyê.
10ê Îlonê 2715 k 1-9-2015 z
Kurdistan -hejmar (60)
Vî dergehî li civaka Kurdî venekin Mihemed Emîn Sadûn-Dêrik Eve bêhtirî hezar û çar sed sal e, derd û êşeke giran ketiye di laşê civaka misulmanan de û vê civakê ji hundir ve dixwe û pûç dike. Wek tê naskirin civaka Erebî laşê herî mezin e ji civaka misulmanan û parçê serekî û kartêker e jî ji wê civakê re. Ji ber wê jî, ewê êşê cihekî xwe yê xuya di wê civakê de girtiye û roj bi roj sînorê wê êşê kûrtir û berferehtir dibe, û reng û rûyekî dîtir destine. Ew êş jî hevrikî û berberîtiya di navbera sine û şî`eyan de ye, ku kok û jêdera wê ola Islamê ye. Ji dêla ku ola Islamê ji wan re bibe nameyeke pîroz rê li pêşberî wan rast bike û wan nêzîkî hev bike, canê hevkarî û hijêkirinê di nav wan de peyda bike, vajî wê yekê,
ji xwe re kirin derdekî giran, xwe rastî şerekî vekirî kirin û deriyê pêşketinê li pêşiya civaka xwe girtin û dijminatiyeke malwêran di nava civaka xwe de belav kirin. Îro dijminê Erebên sine yê herî mezin û metirsîdar birayên wan Erebên şî`e ne, ev yeke li gorî ew dibînin û dibêjin, û vajî wê yekê jî rast e. Ev şerê xirab di navbera şî`e û siniyan de rûda ye û gihaye qonaxeke pir metirsîdar û wek di asoyên nêzîk û dûr de xuya dibe, wê gelek derd û êşên malwêran di demên li pêş de li dûv xwe bihêle û di şûn xwe de peyda bike. Tevî ku encamên vê hevrikiya xwînrêj, wek ku ji her kesî re diyar e, çemên xwînê ne di navbera biran de, û paşxistin û malwêrankirina civak
Ev beşê duyemîne ji lêkolîna li ser Herêma Efrînê, dibe ku nivîsek di rojnameyekê dehindike be li ser Efrînê ji ber ku Herêma Efrînê pirr mezin û dewlemend e. Gelek şirove li ser navê Efrînê hene, em dikarin wan werînin ziman. Efrîn, ava riwîn wate ew e, ava rengê soraxî bi teybetî dema lehî û şape dirabûn.Hin jî dibêjin ku tê bi wata afirandin û danebûnê, ji ber ku ev dever bi gelek deverên xwe yê kevnar û kevneşop navdar e û gelek cihên şiruştî yên ku dibin jêderên pir baş ji geştûguzarê re û roleke mezin dilîze ji bo hêzkirina abûriya herêmê .Ji ber ku ev herêm çiyayî ye, pir çiyayê navdar lê hene mîna çiyayê Hawarê 1200m ji riwê erdê bilind e. Çiyayê Lêlûnê ji rojhilat ber bi rojava ve dice,her wiha di navbera çiyayê Lêlûn û Xastiyan de deşt hene hin ji wan fireh û dirêj in û hin jî kurt û kinin ango biçûkin: Deşta Çûmê ya bi xêr û bêr e, li rojava digihêje deşta Hemqê û li rojhilat dighêje bajarê Efrînê, di nav vê deştê de çemê Efrîn derbas dibe ji bakur ta başûr û
û welat e, tevî encamên vê hevrikiyê yên zelal, hêj jî hewildanin ji aliyê hin kes û hêzên Kurdî ve tên kirin ku civaka Kurdî jî derbasî nava vê hevrikî û berberîtiyê bikin û di bin hin têgehên pûç û vale de, gelê Kurd mijûl bikin û parçebûn û cudahiyekê bêxin di civaka Kurdî de, ku vê derfeta zêrîn ji destên Kurdan berdin û xewna nêzîkbûyî ber bi serwerî û welatbûnê ve li nîvê rê vegerînin û gelê Kurd dîsanê bihêlin kole û peyayê dagîrkerên Kurdistanê û bê çeng û per di bin destên wan de bihêlin. Ev dergeh wek xuya dike dergehekî malwêran e, ji ber vê jî, kêşa Kurdî dûrî vî alî bikin û vî dergehê xwînrêj li pêşberî gelê Kurd û civaka Kurdî venekin.
(2-2)
di nav deştê de tenê 35km qut dike û li qiraxa vî çemî darên lûlê şîn dibin bi rengekî siruştî. Li bakurê rojavayê herêmê deşta Baliya cih digre û nêzî 200m bilind e ji riwê Deryayê û dikeve di navbera wê û bajarokê Raco de. Çemê herî navdar li herêmê çemê Efrînê yê nav bûrî yê ku jêdera wî ji Bakurê Kurdistanêye, ji navbera Meraş û Dilokê (Întabê) û li nêzîkî kelha Horî derbas dibe herêma çiyayê Kurmênc û derbasî deşta Çûmê û bajarê Efrînê û paşî nizim dibe û dighêje deşta Hemqê ku ew tevî çemê Asî û çemê Reş dibe û nêzîkî Hetayê dikeve Deryaya spî, dirêjbûna vî çemî 139km û di werzê çêkirina zeytûnan û ji ber ku paşmayê ji zeytê tavêjin çem rengê çem dibe reş bi teybetî nêzîkî gundê Basûte.
Dengê we Dijwar Tewfîq rdi t n
Efrîn zeytûna Rojavayê Kurdistanê ye Raid Mihemed- Kewirgosk
www.Pdk-s.com
Çiyayê Kurmênc Li dema Yûnaniyan de jê re digotin “Kardiya” û hin caran jêre dihate gotin “Kurdîka”, her wiha di dema Osmaniyan de jêre digotin “Kurdax” û Ereb jêre dibêjin Cebel El-Ekrad. Lê navê wê yê xwecihî çiyayê Kurmênc e yê divê li cîhanê were belavkirin mîna navê bajarê Kobanî. Hêjaye were, di pirtûka (welatên Erebî di asya de) ya ku Rinda Lebabîdî nivîsandiye ku têde li ser Efrînê axivî bû û wiha dibêje “ Efrîn devereke ji çiyayê Kurdan e û şîniyên wê kevnar in vedgerin bi tuxmê xwe, bi eslê xwe ji grûpeke Arî ya kevnar .”Ev belgeheke pir hêja ye ku di zanîngehên Sûriyê de tê pêşkêşkirin û wateya wê ku Kurd xwedanê vî cihî ne ji mêj ve
Mabûna serok Barzanî giring e Şîlan Tewfîq ji Hewlêrê wiha nivîsand: Ez gelekî di şiroveya xwe de dirêj nakim, bi kurtî serok Barzanî bi zanebûn û nerînek dûdirêj, ango bi wate vê qonaxê derbas dike, çimkî ew di jiyana xwe de pirr karên siyasî û leşkerî kiriye û serkeftinên hêja bi destxistine. Ev kesayetiya zêrîn ji gelê xwe hatiye hilbijartin, û her wiha lihevhatineke herêmî û navdewletî li ser Barzanî hatiye kirin.Her wiha wateya vê yekê jî ev e, serxwebûna Kurdistanê di demeke nêzîk de wê bê pejirandin li ser destê rêbaza Kurdayetiyê rêbaza Barzaniyê nemir yak u niha Barzanî li ser dimeşe, hîç em hez li mezinkirina kesekî nakin, lê berjewendiyên Herêma Kurdistanê û her çar perçeyên Kurdistanê di mebabûna kesayetiyeke pirr hêja û bi bandor wek serok Barzanî heye, ev yek rastiyeke û divê kes di ser guhê xwe re navêje..
Zimanê tirsê Zeyneb Xocê ji bajarê Amûdê wiha nivîsand: Dema ku zîçên me fêrî zimanê tirsê bibin, bê guman wê rewşa wan pir astengî têde hebin, tim û tim çareserî heye, lê mixabin tirs gelek caran rê li ber mirov dike leylan û bi pirsên lerezok ziman dipêçe, lewra ku tirs dest û lingên me bi gefan girê dide. Tirsa mirovan, hin ji ber şevên reşî tarî ye, an ji sitemkariyê an ji ber desthilatdariyê ye. Lê divê em çi bikin bo em wêrekiyê derbasî mejiyê zarokên xwe bikin û ji wan re bidin xuyanîkirin ku tirs miletan û welatan dike kole û wan herdem dihêle di bin siya sitemkariyê de? tirs şerme, tirs hêviyên mirovan wek pelgên payîzê dihilweşîne, êdî bese, bila tirs mala xwe barke, bi zanyariyê emê tirsa kolanan bin ax bikin.
Bila komkujî bêne rawestandin Ehmed Elî ji Şamê wiha nivîsand: Balafirên artêşa rejîma Beşar Esed ev çend roj in di bombebarankirina bajar û bajarokên gundewarê Şama peytext de berdewam e û hejmareke mezin ya welatiyên sivîl bûne qurbanî, herî dawî jî li bajarê Dûma komkujiyek pêk hat ku di encam de 50 kesên sivîl hatin kuştin û nêzîkî 100 kesên din jî birîndar ketin. Gelo pirs ew e kanî mirovatiya ku Netewyên Yekbûyî pê bang dike, eger rast be bila van komkujiyan rawestîne, di baweriya min de her kesê ku li ser van kiryaran bê deng be, ew jî şirîkê van tawanan e.
3
4
çand û Huner
10ê Îlonê 2715 k 1-9-2015 z
www.Pdk-s.com
e in m ê g n re în g m e x a st e Şivanê Xeyalan: Helb Adil Ibrahîm rdi t n - Hewlêr Helbestvanê Kurd Şivanê Xeyalan ku nav wî Celal Remezan e û ji bajarê kobanî ye dibêje ku divê her Kurdek guhdanê li zimanê xwe bike, di vê hevpeyvînê de bibînin. *Tu çi dinivîsînî? Bihatir ez helbesta xemgîn tijî şîn dinivîsînim, helbet ew helbest evînî ye. Evînî ji ber ku evîn bi xemgîniya xwe, min mijûl dike, bê guman di warê zimanê dayikê zimanê Kurdî de dixebitim. *Berhemên te çi ne? Di warê helbestan de, dîwanek min a yekemîn bi navê “Kaşê xwînî” heye,
ezê dê di demeke nêzîk de çap bikin,her wiha di warê zimanê Kurdî de, min pirtûkek bi navê “Hîndekarî” di warê ziman de amade kiriye ku tenê ji bo asta diwemîn e, wê di demeke nêzîk de were çapkirin. * Di dema niha de zimanê Kurdî çawa dibînî? Di fêrbûna her zimanî de, sê tiştên sereke hene: Axiftin, guhdarîkirin, nivîsandin. Bê guman zimanê Kurdî mercê dawî “nivîsandin” winda kiribû ji ber hinek sedeman, îro roj zimanê Kurdî ketiye wê qonaxê de, helbet wê
astengî jê re hebin ji ber ku zimanên herêmî bandor li ser kiriye ev jî ji sedema nenasandinê ye, lê zimanê Kurdî dewlemend û zengîn e, ji ber ku pêşketî ye û berû pêş ve diçe, mîna zimanê Ferensî bi hesanî peyvek nû peyda dibe, tenê xebat jê re dibe ku ev yek bibe. Divê nivîskar binivîsîne ji bo Kurdekî ku bixwîne, ne ji bo çepikan û perwazkirinê ku nivîskar xwe di nav vê baweriyê de bibîne, wê demê dê pirtûkxaneya Kurdî dewlemend be, helbet ji her Kurdekî tê xwestin bi zimanê xwe bixwîne.
Siya wê Ser laşê min de niqutiya Ew xunava wek çilka Mûmê germ bû Bê pirs û Bê destûr Hezkirina xwe di dilê min de Qelem kir Raman û zimanê min li gorî Siya wê gulê peyvan Bûdem dikin
Şivanê Xeyalan
Dema zarokên me bi Kurdî dinivîsin
Idrîs Hiso
Biraziya min ji Rojavayê Kurdistanê nameyek ji min re şandiye Başûrê Kurdistanê, nameya wê mîna namayên berî serdema Internetê û
torên pêwendiyên civakî ye, nameyek kaxeziye bihna hibrê jê difûre û dewsa pencên wê jî li sere, nameyek bi rewane. Biraziya min zarok e, temenê wê 11 sale ji min re di nameya xwe de çîrokek nivasndiye tê de behsa nêçîra çivîkan li daristanê dike, wê çîrok wisa nivîsiye: “Hebû Tinebû reheme li dê û bavê min û we bû. Hebû çûkek xweşik di nav daristanê de dimeşiya û ji xwere raman bû û got: Eger nêçîrvanê çûkan werin wê min bibin û ji xwe re bikin xwarin, û di wî wextî de nêçîrvan hat û çifteya xwe ya nêçîrê hazir kir ji bo ku çûk bikuje, lê çûk firiya û çû xwe veşart di nav pelkên darê de û nêçîrvan jî li pey wî çûkî çû, lê wî çûk nedît û nêçîrvan jî di dema çûnê de bû, lê wextê meşiya sûretê çûk li ser avê dît û xwe avêt ser çûk û di
avê de werbû û piştî demekê nema hat wî cihî û fêrbû ku bes çûkan bigre ti carî û xeynî xwe jî fêr kir. “Evîn Hiso” Biraziya min ya 11 salî çîrok bi vî hawî ji minre kirye name û ji Rojavayê Kurdistanê rêkiriye û xwestiye çîroka bê weşandin, helbet ez bivan gotinên biraziya xwe gelekî kêfxweş im ku zarokek di vî temenî de bizanibe Zimanê xwe bixwîne û binvîse tev ku dibistanên welatê me li Rojavayê Kurdistnê heta roja îro jî zarokên me bi zimanê dagîrkeran fêrî xwendin û nivsandinê dikin. Lê pirs ew e ku em dê çawa zarokên xwe fêrî zimanê dê û bavan bikin, dema ku dibistan nebin? Gotinek Kurdan heye dibêje: “Zarok li ber destê mezinan fêr dibin”, zarok peyrewê dê û bavê xwe ne zarok li dê û bavê xwe dinerin û wek wan
dikin, heger zarok bibînin dê û bavê wan dema dinvîsin bi Kurdî dinvîsin wê demê dê ew jî wek wan bikin, di rewşa zimanê Kurdî de gerek her malak bibe dibistanek, gereke beramberî nebûna dibistanan her malek bibe dibistan, gerek dê û bav û bi taybet dê û bavên ku berê dizanin bixwînin û binvîsin çi bi Erebî be çi bi zimanekî din be, xwe fêrî Kurdî bikin û rojane ji zarokên xwe re bi Kurdî çîrok û çîvanokaN bixwînin û wan jî li ber destê xwe fêrî xwendin û nivisandina Kurdî bikin. Di vê mijarê de rola ciwanan û dê û bavên xwendevan roleke serekî û mezine, çimkî ciwan û dê bavên xwende dibin nimûne bo zarok û sîpeyên civata hawîrdor, ji bilî rola kesayetiyên navdar di civatê de ku xelk peyrewiya wan dikin, gereke zimanê jiyana wan Kurdî be.
Zarokên xwe li ber destên xwe bi Kurdî kedî bikin zarok li ber destê mezinan fêr dibin, vêja loman ji zarokên xwe ti carî nekin, lê di nava xwe de biramin bê hûn çidikin nakin wê demê hûn dê nas bikin zarokên we çidikin dema hûn nas bikin bê hûn çidikin.