In de klas met…
Marc de Bel teurs Marc de Bel is een van de bekendste jeugdau r van van ons land en ondertussen trotse eigenaa de in maar liefst 173 boeken, waarvan er nog vijf hij zijn pijplijn zitten (woehoew!). Maar wist je dat erwijs carrière startte als leerkracht in het lager ond sie: en zo de stap maakte naar zijn huidige pas schrijven?
Hoe kunnen leerkrachten kinderen/jongeren stimuleren om te lezen?
Op welke school bracht je je jeugdjaren door?
Je gaf twintig jaar lang les. Hoe was dat voor jou?
Marc: Ik ging naar het college in Oudenaarde en zat vijf jaar lang op internaat in Oostakker. Ik vond het fijn om naar school te gaan en was jarenlang de tweede beste leerling van de klas. Ik had verschillende lievelingsvakken zoals geschiedenis, lichamelijke opvoeding en Nederlands. Maar van wiskunde was ik ab-so-luut geen fan! In het college was ik de beste leerling, maar dit veranderde snel toen ik interesse kreeg in meisjes. Op zeventienjarige leeftijd speelde ik bij de beloften van SVZW. Iedere donderdagavond mocht ik het internaat verlaten om te gaan trainen. Een keer heb ik de training geskipt om af te spreken met mijn toenmalig vriendinneke. De trainer kwam dat te weten en het was jammer genoeg afgelopen met mijn voetbalcarrière. Ik moest kiezen: ofwel een carrière als voetballer, ofwel de ridder op het witte paard spelen. Ik koos voor het laatste. Gelukkig is dat vriendinneke nog altijd mijn vrouw!
Marc: Ik vond het fantastisch om samen met mijn leerlingen toneel te spelen. De ene vond het leuk om met zijn handen te werken en hielp bij het schilderen van het decor, de andere stond graag in de spotlights als acteur en nog iemand anders voelde zich het best als fluisteraar achter de schermen… Fantastisch om je leerlingen op die manier te leren kennen en samen op te treden voor andere klassen en ouders.
Las je als kind veel boeken? Marc: Ik verslond de strips van Robbedoes, Lucky Luke en Kuifje en kon urenlang verdwalen in mijn eigen fantasie. Toen ik vijf was, moest ik wegens gezondheidsredenen een jaar lang thuisblijven. Ik kon toen nog niet lezen, maar had er niks beters op gevonden om zelf verhaaltjes te verzinnen bij de afbeeldingen die ik zag. Dat heb ik trouwens nog altijd. Als ik bijvoorbeeld naar een schilderij kijk, waan ik me al snel in een andere wereld.
Marc: Ik denk dat je kinderen niet te veel mag pushen. Ze moeten vooral plezier beleven aan het lezen. Als leerkracht kan je uitzoeken wat de interesses zijn van je leerlingen en welke boeken hierbij aansluiten. Differentieer en haal uit elk kind wat erin zit!
Op een bepaald moment had ik een zwaardere jongen in de klas die af en toe slachtoffer werd van mopjes over zijn gewicht. Ik gaf hem een rol als stoere krachtpatser vol tattoos. Daar stond hij dan in een tarzanbroekje met zijn imposante lichaam, alleen hij kon die rol spelen en hij deed het dan ook geweldig! Iedereen was onder de indruk en erna hoorde ik nooit meer een opmerking over zijn gewicht. Naast het toneelspelen vertelde ik iedere vrijdagmiddag een verhaal aan mijn klas. Vaak haalde ik inspiratie uit wat mijn leerlingen vertelden of wat er leefde in de klas. Op het einde van de laatste schooldag luidde de schoolbel en was mijn verhaal nog niet af. Mijn leerlingen waren natuurlijk heel nieuwsgierig naar de afloop en ik beloofde hen alles op te schrijven en naar hen door te sturen. Zo werd mijn allereerste boek, Het ei van oom Trotter, geboren. Zes jaar lang combineerde ik lesgeven met schrijven. Zodra mijn eigen kinderen in bed lagen, begon ik uren te schrijven.
11