‘IK VOEL ME EEN KAPITEIN OP EEN SCHIP’

from Veenendaal Totaal februari 2023 online

Grip op uw zorg

RHENEN – Fier tekent de Binnenmolen de skyline van Rhenen. Op het bastion van de noordelijke stadsmuur torent de stenen korenmolen uit 1893 boven alles uit, op de Cunerakerk na. Helaas staan de wieken al meer dan een jaar stil wegens een ernstige constructiefout.

Dat geldt voor vijftien molens die Utrechts Landschap in eigendom heeft. ‘Het blijkt dat de lasnaden van de wiekenroeden niet dik genoeg zijn’, verklaart Henk Bosman, vrijwillig molenaar én bewoner van de Binnenmolen. ‘Er bestaat geen direct risico op het afbreken van de wieken. Maar wél als de wieken draaien.’

Doneer, om de wieken weer te laten draaien!

Op Monumentendag heeft het molenaarsechtpaar vorig jaar een beneﬁetconcert gehouden om zo een kleine bijdrage te leveren aan de reparatiekosten. ‘Het was een hele geslaagde actie. Nog steeds komen mensen af en toe een enveloppe met geld afgeven. Het leeft echt in Rhenen.’ Eigenaar Utrechts Landschap spant zich in voor de rest van het geld. Doneren kan via www.utrechtslandschap.nl.

Het is beter voor de technische staat als de molen draait. Kleine reparaties verricht Henk zelf. ‘Het scheelt dat ik meubelmaker ben, ik ken het houtwerk. In Zevenhuizen waar ik opgroeide, staan prachtige molens. Zo ontstond de wens om molenaar te worden.’ Sinds 1988 woont de familie Bosman hier als gezin met drie kinderen, die inmiddels de deur uit zijn. ‘Bezoekers staan soms vreemd te kijken als ze ineens onze woonkamer binnenstappen. Daarboven ligt de keuken, een verdieping hoger de slaapkamer. Onder het maalwerk, dat in de jaren ‘30 buiten bedrijf werd gesteld.’

Levend monument

De Binnenmolen is deelgenoot van zijn familiegeschiedenis en van lokale en nationale evenementen. ‘Ons huwelijk was op de molen, de oudste is er geboren, met Koningsdag en Bevrijdingsdag gaat de vlag uit, we vieren

Open Monumentendag en Nationale Molendag. Ook al is het ons huis, we sluiten de molen niet af voor de buitenwereld.’ Henk vergelijkt het molenaarschap met de zeilvaart. ‘Ik voel me een kapitein op een schip. Het kruirad voor de wieken als stuurrad, je werkt met zeilen en “koerst” op de wind. Een molen is een levend monument. Eentje met stilstaande wieken oogt treurig. Daarom hoop ik dat het leven zo snel mogelijk terugkeert.’ •