Column Guido

Rugzakje

Boven het kolkende water uit klinkt het sonore geluid van aangedreven fietsen. Voor mij peddelen twee mensen op hun e-bikes, ontspannen rechtop. Ondanks de stevige bries haal ik ze toch in. Een zwabberend meisje van een jaar of negen met een stoer rugzakje op, fietst wat ploegend voor hen uit.

Onder mij zie ik de ebbende Oosterschelde zich onder de kering doorwurmen, waar het aan de andere kant bruisend als Noordzeewater naar buiten stort. De naam maakt voor dier noch wier een verschil. Feitelijk is er ook geen verschil meer: de Oosterschelde stroomde hier ooit als rivier de zee in, maar inmiddels is het eenrichtingsverkeer geworden. Twee keer per dag vult Noordzeewater het grote bad dat tussen onze dijken ligt ingeklemd. De wilde, kronkelende schorren en slikken hebben verdrietig genoeg plaats moeten maken voor dijken van steen en asfalt. Hierdoor hebben meer wieren echter voet aan wal gekregen. Ze hechten zich namelijk op harde ondergrond: schelp, rots of harde dijken.

Deze onderwaterwoudjes creëren weer hele nieuwe leefgemeenschappen. Slakjes zetten hun kroost in wording erop af als eitjes, wormen hangen hun mintgroene nestjes aan wierentakken, helderblauwe visjes verschuilen zich onder het bruinwierlover en petieterige kreeftjes zitten de ganse dag met hun kont op wieren om zo hun voedsel met bonkige armpjes naar binnen te harken. Dan heb ik het nog niet over de rotganzen die hele plukken groen naar binnen schrokken, krabbetjes, vissen, garnalen, dwergkreeftjes en meeuwen die het ook op hun menu hebben staan. Gelukkig hebben wieren tegen dit enthousiasme allerlei mechanismen ontwikkeld, een rugzakje vol. Zuren, slijmen, taaiheid en ander onaantrekkelijks.

Als ik de zoevende ouders inhaal met mijn zwaarbeladen fiets, krijg ik een duimpje. Deze geef ik gelijk door aan het meisje. Straks kan zij een welverdiende mueslireep uit haar rugzak oppeuzelen en er volhardendheid voor in de plaats stoppen. Altijd handig, ook in een mensenleven.

Guido en Ellen zijn zeeminnaars. Ze zitten in kajaks, eten zeewier, houden van koude zeebaden en scharrelen graag langs de zeeoever. Ze schrijven over hoe de zee hun bezighoudt. Wil je meer weten of wil je een keer mee?

Kijk op wildwier.nl en outdoorinspiration.nl