Jubilaris Esther

Er is mij gevraagd een stukje te schrijven over mijn 25-jarig jubileum bij de Pionier en dat doe ik natuurlijk maar al te graag, want ik heb in die 25 jaar echt wel heel veel (mooie, maar ook minder mooie) momenten meegemaakt.

De Pionier is er bij mij met de paplepel in gegoten, toen mijn moeder zwanger was van mij, is mijn vader bij de Pionier gegaan als tamboer. De eerste momenten die ik mij kan herinneren was toen ik denk ik een jaar of 3 was en mijn moeder, zus en ik achter de (toen nog enorme) Drumfanfare en Harmonie aan liepen om met grote trots te luisteren en kijken naar de Pionier en in het bijzonder natuurlijk mijn vader als tamboer vooraan bij de Drumfanfare. Er is 1 mars van de tamboers die ik mij nog steeds heel goed kan herinneren en waar ik luidkeels aan mij deed, daar werd namelijk een aantal keer ‘oeh’ geroepen en dat vond ik als klein meisje natuurlijk prachtig om mee te doen.

Toen ik een jaar of 4 was mocht ik soms mee luisteren op vrijdagavond naar de Harmonie, want het was toen al duidelijk; ik moest en zou een instrument gaan spelen bij de Harmonie. Ook wist ik al heel snel wat ik wilde spelen: piccolo en dwarsfluit. Als ik dan op de vrijdagavond aan het luisteren was, schoof ik zo zachtjes mogelijk richting de rij van de dwarsfluiten om ze zo goed mogelijk te kunnen horen, in mijn herinnering stond ik dan ongeveer naast de saxen.

En toen was ik 7 jaar en mocht ik eindelijk zelf leren spelen op de dwarsfluit, maar ja, ik was zo klein dat ik eigenlijk nog niet goed bij alle kleppen kon komen en een ‘kromme’ fluit zoals die nu bestaat (daarbij zit er een bocht bij het mondstuk waardoor de fluit korter is), bestond toen nog niet. Dus maar zo snel mogelijk en zo goed mogelijk leren spelen op de dwarsfluit en gauw over naar de piccolo. Dat is dan ook de reden dat ik liever piccolo speel, want mijn handen zijn niet heel veel gegroeid� " # $ %. Ik heb ongeveer 2 jaar les gehad van Marjolein Verschut, de dochter van onze oud tambour-maître Albert Verschut. Ik heb nooit op een muziekschool gezeten en dus geen diploma’s, maar dat wilde ik ook helemaal niet want ik wilde bij de Pionier spelen, daar zou ik alles wel leren� ' ( ).

Toen ik 10 jaar was ben ik lid geworden van de Pionier en ben ik begonnen bij wat toen nog het Leerlingenorkest heette. Dit was als ik het mij goed herinner onder leiding van Anton van Oosten.

Volgens mij was ik rond de 13 jaar toen ik bij de Harmonie mee mocht doen. Bij de Drumfanfare kon toen nog niet omdat daar alleen koperinstrumenten mee mochten doen en de Harmonie als zelfstandig onderdeel op straat liep, ik deed daar ook heel graag aan mee. Ook heb ik nog heel even les gehad als Majorette, maar helaas brak ik mijn arm toen ik 15 jaar was en kon ik de majorette-stok niet meer mooi ronddraaien. Gelukkig is mijn zus wel heel lang majorette geweest en heb ik daar als mega-trots zusje vaak met heel veel plezier naar mogen kijken.

Bij de Pionier hebben we echt een hele hoop prachtige optredens/weekendjes weg gehad, hier een aantal die mij altijd bij zijn gebleven: Blankenberge in België (bloemencorso) en nog vele andere bloemencorso’s, waaronder ook in Frankrijk. Elk jaar een groot optreden met alle onderdelen in de Goudse Schouwburg. Een aantal dagen naar Engeland, dat was echt fantastisch… Gaan we nog een keer? � " # $ % Jaarlijkse grachtenconcerten en optredens bij het Houtmans-plantsoen in Gouda. Momenteel speel ik bij de Harmonie en heb ik het nog steeds enorm naar mijn zin, ik ben dan ook van plan om er nog 25 jaar aan vast te plakken als het aan mij ligt � " # $ % .

Esther Simons