Korrika, haien senideekin, eta zaleekin izandako adiskidetasuna

Nire lehen erakusketak iritsi ziren, nire argazki artxiboa handitzen jarraitzen nuen eta sari batzuk iristen ziren. A.F.I.A.P. eman zidaten. (Argazkigintzako Nazioarteko Federazioko artista). Egunkari, aldizkari eta nazioarteko agentzia batzuetan kolaboratzen nuen, eta erakusketak egiten jarraitzen nuen.

2000. urtean, Gian Franco Soncini argazkilari italiarrak esan zidan beharrezkoa ikusten zuela ?argazki finish? zerbitzua Euskadiko lasterketetan. Argazki finisheko ekipo oso bat eraikitzeari ekin nion. Karrera amaierako proiektu bat bezala izan zen. Bigarren eskuko Yashica argazki kamera bat erosi nuen, desmuntatu, marjinatzaile bat jarri,engranajedun kutxa txiki bat eta zirkuitu elektroniko bat lotu nizkion; dena prest zegoen probak egiten hasteko! Aldi berean, argazki-laborategi mugikor bat prestatu nuen bere kimiko guztiekin, negatiboa errebelatzeko helmugan bertan. Ikasketa luze baten eta praktika askoren ondoren, asmakizun guztia Gipuzkoako txirrindularitza lasterketetara eramaten hasi nintzen.

Zenbait antolatzailek ?argazki finish?arekin batera txirrindulari gazteei argazkiak ateratzeko helmugan eta podiumean eskatu zidaten, eta argazkiak saltzeko, oroitzapen historiko asko galtzen ari baitziren. Garai hartan, gutxi gorabehera 10 urtez, 1.000 txirrindari lasterketa baino gehiagotara joan nintzen emaztearekin batera. Korrikalariekin, haien senideekin, antolatzaileekin eta zaleekin izandako adiskidetasuna izan zen saririkhandienaniretzat.

Aldi berean, beste kirol batzuetako

argazkiak egiten jarraitzen zuen: arrauna, surfa, hipika, triatloia...

En el año 2000, el fotógrafo italiano Gian Franco Soncini, mecomentó queveía necesario el servicio de foto finish en las carreras de Euskadi. Me propuse construir un equipo completo de foto finish. Fue como un proyecto fin de carrera. Compré una cámara de fotos Yashica de segunda mano, la desmonté, le pegué un marginador, le acoplé una cajita con engranajesyun circuito electrónico yya estaba todo preparado para empezar a hacer pruebas.

Aldi berean, beste kirol batzuetako argazkiak egiten jarraitzen zuen: arrauna, surfa, hipika, triatloia, atletismoa, mendiko krosa, futbola, judoa, mountain bikea, ziklo-krosa, pistako txirrindularitza, herri-kirolak, pilota, halterofilia, etab.

2014an beste proiektu batean murgildu nintzen, liburu batean. 4 urteko lanaren ondoren, nire ?EMOCION. Fotos, vivencias y anécdotas de 20 ciclistas? liburua argitaratu nuen. 20 txirrindulariren argazkiak, bizipenak eta pasadizoak. Aurkezpena Durangoko liburu eta disko Azokan egin zen 2018an.

Azkenaldian asko erabiltzen dut drona argazkia eta bideoa egiteko. Droneen pilotu titulua eta beharrezko baimen guztiak atera nituen eta ahal dudan guztietan lasterketetara hurbiltzen naiz eta irudi ikusgarriak hartzeko modu berri honekinpraktikatzen dut.

Gaur egun, 30 urtetan zehar ikasi ditudan gauza txiki guztiak bildu ditut, eta kirol-argazkigintzari buruzko tailerrak ematen hasi naiz, argazkilariek jakin dezaten zer hartu behar den kontuan edozein ekitaldian argazkiak ateratzeko; kokapenak, eguneko unea, materiala, teknikak, legedia eta aholku ugari,guztiok nahi ditugun argazkiak lortzeko baliagarriak izango direnak.

Actualmente, he reunido todas las pequeñas cosas que he ido aprendiendo a lo largo de 30 años y he comenzado a impartir talleres de fotografía deportiva, para que los fotógrafossepan qué hay que tener en cuenta a la hora de fotografiar cualquier evento; ubicaciones, momento del día, material, técnicas, legislación y un sinfín de consejosque serán deutilidad para conseguir esasfotosquea todosnosgusta obtener.

Aipamen berezia egin nahi diot PHOTOMUSEUM Zarautzeko talde osoari, argazkigintzaren alde egindako lanagatik. Europako argazki-museo bakarrenetakoada,etamerezi du bisitatzea.Gomendatzen dizuet.Duelagutxi nireargazkienbildumabat erakutsidut museoospetsu honetan.