Gure proiektua, bizitza honetako

Hayque decir, que cuando lo explicamos, parece todo fácil ybonito, pero tuvimosmuchasdudasy muchos miedos para hacer un cambio de vida radical. Íbamos a dejar atrás nuestra vida en Barcelona. Llevábamos15 añosviviendo en la ciudad, teníamosun piso alquilado, nuestrosamigos, y nos habíamos desarrollado profesionalmente en el mundo de la fotografía desde Barcelona, así queera mucho a lo querenunciábamos.

Pero la idea de poder estar en un movimiento constante y cerca de la naturaleza nos llenaba de ilusión. Así, el 3 de abril de 2018, salimos de Barcelona tras haber estado 9 meses arreglando la Bitxa, que es como bautizamos a la autocaravana, y nuestra ruta nos llevo a Euskadi y desde allí hasta Lituania;eso fuesolo el inicio.

2022an, gauean gaueko proiekziobat egiten hasigarajoan aurretik, eta bertan egindako erretratu guztiak proiektatzen dira; komunitatea elkartzeko une magikoa da. Erretratuak banaka eta zuri-beltzean egiten ditugu. Horrela, komunitate txiki hori osatzen duten pertsona horietako bakoitzari protagonismoa eta lekua ematen diogu, bereizketarik gabe. Horrela, indibidualtasunetik hitz egiten dugu kolektiboaz. Parte-hartzea,jakina,librea da,ez da inor behartzen, eta doakoa izaten da parte-hartzaileentzat. Hau da, gure lana laguntza publikoei edo erakunde publikoei esker finantzatzen da.

Ezdut lehen aipatu,bainazuen proiektua, batez ere, proiektu ausarta da. Ez al zitzaizuen pultsuadardarkahasi?

Eli:Bai,noski dar-dar egin zigula! Bartzelonatik irten aurreko egunean, sukarrarekin eta anginekin hasi nintzen, alde egiteko dena ixtea suposatzen zuen estresguztiarekin.Carlosere gainezka zegoen, baina gauza askotaz arduratzea tokatu zitzaion, ni leher egina bainengoen.

Ordutik hona, 5 urte hauek oso beteak izan dira zentzu guztietan, baina gogoan ditut lehenengo 3-4 hilabeteak emozionalki bereziki nahasiak. Ziur geunden hartu genuen erabakiaz, baina denbora behar genuen egokitzeko, denak nola funtzionatzen zuen ikasteko eta gure ez-errutina berriekin erososentitzeko.

"Retrato Nómada" consiste en un proyecto donde personas, pueblos y fotografía son los protagonistas. Recuperando la figura del fotógrafo ambulante, que viajaba de pueblo en pueblo ofreciendo sus servicios, hemos querido ir un poco más allá, para crear un Archivo Fotográfico deRetratosdepersonasqueviven en pueblospequeños.

Cada persona que participa, recibe un retrato en papel yen digital para su uso personal y, además, antesde irnos, toda la colección de retratosse dona al Archivo del ayuntamiento, para que quede a modo de memoria y legado para las futuras generaciones. Además de que todo el material que generamos se queda en el pueblo, lo interesante del proyecto es que nuestra visita esun acontecimiento para el pueblo, y una excusa para el encuentro de la comunidad.

En 2022, hemos empezado a realizar una proyección nocturna la noche antes de irnos, donde se proyectan todos los retratos realizados; es un momento mágico. Hacemos los retratos de forma individual y en blanco y negro. De esta manera, damos protagonismo y lugar a cada una de esas personas que forman esa pequeña comunidad por igual, sin distincionesyhablamosdel colectivo desde la individualidad. Por supuesto, la participación eslibre, no seobliga a nadie.

Kontatukozenizkigukebereabantailak etaeragozpenikbalego?

Carlos: Bizimodu nomada honetan gehien gustatzen zaizkigun abantailakedo gauzak, leku eta pertsona asko ezagutu ditugula da. Behar izan dugun guztietan, lagundu digun norbait agertu da: etxean hartu gaituzte, zaindu gaituzte, lagundu digute, egia esan, ez dugu nahikoa esker onekohitzik!

Gertatu zaigun beste gauza on bat ?Nomad Studio? elkarrekin sortu dugula da. Bertatik hainbat argazki-proiektu artikulatzen ditugu,horien artean ?Retrato Nómada?.

Eragozpenei dagokienez ere badira. Proiektuari dagokionez, dedikazio oso handia eskatzen digu, nahi genukeena baino leku gutxiago uzten diguna beste proiektu batzuk garatu ahal izateko. Eta bidaiatzen bizitzearidagokionez,lagun eta senitartekoengandik ezin egoteaz gain, autokarabana edo kanperra dutenek badakite dena ez dela beti idilikoa. Ustekabeko asko gertatzen dira, eta abilezia behar da egoera bakoitzera egokitzeko, dela gaizki kalkulatu duzulako etaurikgabegeratu zarelako,delagurpila zulatu zaizulako edo istripu bat izan duzulako, euria ari duelako, ez duelako eguzkirik egiten eta, beraz, eguzki-plakek ez dutelako energia nahikorik sortzen lanean jarrai dezagun. Jakina, sortzen ditugun hondakinen kudeaketa (eta bainugelazarinaiz)zeregin berriada,etxe batean katetiktiraegiteadakarrena,baina etxebizitza-ibilgailu batean, esan bezala, kudeaketahurbilagoaeskatzen duena.Eta ez da atsegina, baina ez dago beste modurik,etaohitu egitengara.

Imajinatzen dut ibilbide honetan pasadizo batzuk sortuko zirela. Jakingurak gara eta irribarrea sortzea gustatzenzaigu.

Carlos:Askoetaasko.

Zelaigoldatu berribatean autokarabana iraulietaalbobaterageratzeaeragin zuen istripubatetik,osopertsona dibertigarriekinelkartzera.