DEC_PAK_FY12_NL

Plan Pakistan

Een kijkje in onze wereld Onze zorgen zijn belangrijk…luistert alstublieft naar ons!

Plan vindt het belangrijk dat kinderen en jongeren kunnen praten over onderwerpen die hen bezighouden en dat ouders hun mening respecteren. Pas dan raken kinderen werkelijk betrokken bij de besluitvorming in de gemeenschap.

Dit verslag geeft een beeld van het leven van straatkinderen.

Groeten uit Pakistan!

Wij werken in de straten van Chakwal. We verzamelen rommel en afval, dat we verkopen aan een handelaar in oude rommel. Dit is niet het soort werk dat we graag doen, maar door de situatie in het gezin hebben we geen andere keus. We waren altijd jaloers op kinderen die naar school konden. Wij konden daar alleen maar van dromen. Maar nu hebben we al een poosje een plek waar we plezier kunnen maken en nieuwe dingen kunnen leren, zoals spelletjes, het belang van goede hygiëne en handen wassen. Dat is het dagcentrum dat Plan heeft opgericht. Op werkdagen kunnen we bij er naar binnen gaan om uit te rusten en het gezellig te hebben en ons gewoon VEILIG te voelen.

De meeste mensen houden niet van kinderen zoals wij. Winkeliers en voorbijgangers schreeuwen zomaar tegen ons. Anderen maken ons ten onrechte

In het dagcentrum delen we gelukkige momenten

Kinderen die op straat werken verzamelen zich voor de „Internationale Dag tegen Rassendiscriminatie‟

voor dief uit. Onze familieleden die ook op straat werken, maken hetzelfde mee. Zij vertellen ons treurig hoe kinderen soms worden mishandeld en dat ze geen idee hebben waar zij met hun zorgen en problemen terecht kunnen. We zijn blij dat we hier in ieder geval nog het dagcentrum hebben, waar onze leraren ons een heleboel nuttige informatie geven. Nog belangrijker is dat ze naar onze zorgen luisteren en voor ons het woord doen. We leren veel, zowel wat fout is en wat goed voor ons is.

Voordat de zon opkomt, beginnen we al met ons werk.

Gehaast zoeken we de straten en de vuilstortplaatsen in de stad af, voordat de vuilnismannen komen. Als we denken dat we genoeg verzameld hebben om voedsel

DEC_PAK_FY12

te kopen, gaan we terug naar rommelopslagplaats. Daar legen we onze tassen en nemen ons loon in ontvangst.

Daarna gaan we snel naar het dagcentrum. We vermaken ons prima. We doen er dingen waar we vroeger alleen maar van droomden. We tekenen, maken speelgoed van klei, dragen gedichten voor en zingen samen.

Onze leraren raden ons aan netjes en schoon te zijn, want dan blijven we gezond. Dit heeft speciale aandacht vanwege de onhygiënische omstandigheden op de vuilstortplaatsen.

“Ik voel me goed als ik mijn gezicht, handen en voeten heb gewassen. We wassen ons elke dag voordat we aan onze activiteiten op het dagcentrum beginnen,” Naheed, 16.

Wanneer we thuiskomen, zeggen onze ouders: “het heertje is weer thuis”. We voelen ons gevleid door deze opmerking, want we leren manieren en misschien vallen we in de toekomst zelfs een beetje op. Het team van het dagcentrum heeft regelmatig contact met onze “werkgevers” (de voddenhandelaars), die ons nu beter behandelen. Vroeger schreeuwden ze lelijke dingen naar ons en soms sloegen ze ons om de kleinste dingen, maar dat gebeurt nu niet meer zo vaak. Onze leraren op het dagcentrum gaan samen met andere leden van het team op bezoek bij onze “werkgever” en die komt ook wel eens naar het dagcentrum om over onze behoeften te praten. Een paar dagen geleden hebben we deelgenomen aan een bijeenkomst, waar aandacht werd gevraagd voor onze belangen. Een heleboel mensen keken naar ons en we voelden ons gelukkig en trots, toen we door de grote straten van de stad liepen. Tijdens deze dag stonden we eindelijk eens in de belangstelling.

Creatief kleien in het dagcentrum

“We voelden ons net Shahbaz Sharif (de eerste minister van Punjab),” Yasir, 16.

Onze droom kwam uit toen mensen ons met meer respect gingen behandelen. We voelden ons als schoolgaande kinderen. Het dagcentrum heeft bijgedragen aan een verbetering van ons leven. We zijn dol op onze leraren en de andere teamleden. Onze ouders hebben ook de plaats bezocht waar we leren en spraken met onze leraren over manieren om ons leven te verbeteren. Onze ouders zijn ervan overtuigd dat we onze tijd niet verdoen en dat we goede dingen leren, net als de kinderen die naar school gaan. We worden niet gediscrimineerd vanwege huidskleur, kaste, stam of geslacht. We steunen en zorgen voor elkaar. Fazal, een van de medewerkers, geeft ons zelfs gym, zodat we sterker worden en minder gestrest. Het dagcentrum is een thuis voor ons. Hier doen we alles waarvan we ooit droomden. We hopen dat de lessen blijven bestaan en dat onze leraren bij Het is leuk in het dagcentrum ons blijven totdat we volwassen zijn.

Dit bericht is samengesteld uit interviews met straatkinderen die het dagcentrum bezoeken. Sarfraz Ahmed Khan, projectcoördinator, Khurram Ihtesham en Tanveer ul Islam van Plan in Chakwal, hebben daarbij geholpen.

DEC_PAK_FY12