Girls first Magazine - januari 2012

februari 2012

Sponsors

Geloof, hoop en liefde Volgens Ruud de Wild

Meisje in‌

De verhalen van Hap, Rahina en Midiline Reportage

Ommetje naar Lembata De onvergetelijke reis van Tineke en Flip Verschoor

Special jaarverslag

2

Inhoud

Inhoud

colofon Beste sponsors…

Girls first Magazine is en uitgave van Plan Nederland, februari 2012 Meningen en standpunten in dit tijdschrift naar voren gebracht, hoeven niet overeen te stemmen met de visie van Plan.

Coördinatie Nicole Baltussen

Dilemma Voedselhulp Geven of niet geven?

Drie meisjes, drie verhalen

Wereldnieuws

7

‘Mijn Plan’ – zeven gewetensvragen De eerlijke antwoorden van vrijwilliger Nanouk Sabel

NL nieuws

Redactie en eindredactie Ulrike Schmidt (Meander Media), Saskia Reitsma Vormgeving Ruth Catsburg Drukwerkbegeleiding Michael Zandwijken Aan dit nummer werkten mee Dennis Brussaard, Isabel Nabuurs, Sharon Roose, Nanouk Sabel, Sander Stoepker, Tineke en Flip Verschoor, Ruud de Wild Plan Nederland Postbus 75454, 1070 AL Amsterdam Van Boshuizenstraat 12, 1083 BA Amsterdam 020 549 55 20 (particuliere sponsors) 020 549 53 04 (bedrijven) info@plannederland.nl bedrijven@plannederland.nl www.plannederland.nl

Geloof, hoop en liefde Column van Ruud de Wild

@plannederland www.becauseiamagirl.hyves.nl/ www.facebook.com/plannederland

Dit betekenen de verwijsiconen

Kids first

Plan Nederland in cijfers Jaarverslag in een notendop

Ommetje naar Lembata De onvergetelijke reis van Tineke en Flip Verschoor

Standplaats: Amsterdam

veel l e e H voor k n a d eun! t s e i l jul

Terug naar de inhoud

Reageer ook!

Ga naar deze link

Mail ons

Rabobank: 39.35.86.766 ING: 3452100

3

Beste sponsors,

In dit eerste nummer van Girls first magazine in het nieuwe jaar wil ik jullie een heel gelukkig 2012 wensen en jullie heel hartelijk danken voor jullie steun in het jaar dat achter ons ligt. Dankzij jullie, 112.278 Nederlandse sponsors, hebben we met een groot aantal projecten en grootschalige programma’s weer een verschil gemaakt in het leven van de armste en meest kwetsbare kinderen van deze wereld. In deze bijzondere uitgave van Girls first magazine willen we jullie daarvan een indruk geven.

Bij Plan Nederland kijken we terug op een veelbewogen jaar, waarin we trots zijn op de resultaten die we hebben geboekt en ons zorgen blijven maken over de aanhoudende nood van kinderen. Want ook in 2011 kregen kinderen te maken met de gevolgen van armoede, geweld en de verwoestende kracht van natuurrampen. De cholera-uitbraak in het door een aardbeving verwoeste Haïti, een tsunami en een vulkaanuitbarsting in Indonesië, overstromingen in Colombia, de tsunami in Japan, een orkaan in El Salvador, de hongersnood in Oost-Afrika. We hebben jullie over deze rampen bericht en velen van jullie hebben gul gegeven. Mede daardoor kon Plan in rampgebieden levens redden, ontheemden onderdak geven, zorgen voor voedsel en water en kinderen beschermen.

Want ook al is Plan geen noodhulporganisatie, als een ramp toeslaat in een van onze werkgebieden zijn we er om te doen wat moet gebeuren. Bij alle ellende is het goede nieuws dus dat Plan veel doet en veel kán doen om kinderen te steunen en voor erger te behoeden. Vooral voor meisjes is dat vaak letterlijk van levensbelang. Want juist zij zijn extra kwetsbaar voor misbruik en uitbuiting na een ramp.

Dat sterkt ons in de overtuiging dat we voor meisjes moeten blijven vechten. Het is hartverwarmend te merken dat jullie ons ook daarin steunen en dat we het samen voor elkaar hebben gekregen dat de Verenigde Naties 11 oktober hebben uitgeroepen tot Wereldmeisjesdag!

4

Kort

5

Heb je een vraag aan Monique van 't Hek, stel 'm dan hier.

We zijn het nieuwe jaar vol goede moed en vechtlust begonnen. Want we leven in een wereld in crisis, die ons allemaal voor nieuwe uitdagingen plaatst. Maar ik ben optimistisch.

Door mijn jaren in ontwikkelingslanden ben ik me nog eens extra gaan realiseren hoe veel we hebben in Nederland, ook nu het crisis is. Winkels, scholen, universiteiten, verharde wegen, openbaar vervoer, water, gas, riolering, elektriciteit, dokters, apotheken, uitkeringen… In de landen waar Plan werkt, betekent armoede dat er niets is. Helemaal niets. Dat je alles met je eigen handen moet opbouwen en dat er geen zekerheden zijn. Zelfs niet of je die dag wel iets te eten hebt. En in die dagelijkse, uitputtende strijd om te overleven, zijn er geen keuzes, zelden kansen en nauwelijks toekomstperspectief.

Armoede raakt me diep en ik ben blij dat we er bij Plan werkelijk iets aan doen. Daarom ben ik zo trots op jullie, onze sponsors, die ons door dik en dun trouw zijn en die in ons geloven, ons vertrouwen, ons steunen en via ons kinderen kansen geven.

We kunnen bij Plan de grote crises in de wereld niet oplossen, maar we kunnen wel stap voor stap werken aan duurzame armoedebestrijding. De successen die we daarmee boeken, zorgen voor een blijvende ommekeer in het leven van kinderen. Voor de meisjes uit het district van de Zambiaanse chief Kasoma Lwela bijvoorbeeld, die na lobby van Plan het uithuwelijken van meisjes heeft verboden; voor de pottenbakkerskinderen in Shebedino (Ethiopië) die met steun van Plan nu naar school gaan in plaats van elke dag loodzwaar werk te doen; voor meisjes in Brazilië die niet langer gedwongen zijn in de seksindustrie te werken.

Het zijn maar een paar voorbeelden van de resultaten van Plan, die als stapstenen de weg markeren naar een betere toekomst voor meisjes en jongens in ontwikkelingslanden. En dat kunnen we alleen doen met jullie steun.

Daarom zeg ik nog een keer, ook namens alle kinderen voor wie wij samen werken: heel hartelijk dank!

Met vriendelijke groet,

Monique van ’t Hek Algemeen directeur Plan Nederland

Hier vind je ons volledige jaarverslag

6

Het dilemma

Het dilemma Voedselhulp. Geven of niet geven?

Wereldwijd lijden 925 miljoen mensen honger, zo blijkt uit een raming van de Verenigde Het slechte nieuws is naNaties. Als al deze mensen in één land zouden leven, zou deze ‘Hongerrepubliek’ de melijk dat honger geen prioop twee na grootste natie ter wereld zijn. Alleen China (1,3 miljard mensen) en India riteit heeft voor machthebbers (1,2 miljard mensen) zijn groter. Maar hoe lang nog? Want de bevolking van de die werkelijk een verschil zouden ‘hongerstaat’ groeit hard. kunnen maken. En zo kon het gebeuren dat 13,3 miljoen mensen in oostelijk De reden hiervoor ligt in een combinatie van factoren die het hongerAfrika met de hongerdood werden beprobleem veroorzaken en in stand houden. Een wereldwijde toename dreigd, ook al zag de wereld dat een half jaar van natuurrampen, prijzen voor brandstof en voedsel die de pan van tevoren aankomen. uit rijzen, speculatie op de wereldvoedselmarkt, gebrekkig handelsbeleid en aanhoudende droogte en voortslepende Wat doe je dan als individu of als niet-politieke ontgewapende conflicten in de landen die het betreft. wikkelingsorganisatie? Als het alle slimme koppen in de wereld niet lukt om een humanitaire ramp te voorkomen, Na de hongersnood in 1984 in Ethiopië ontwikmoeten we dan nog wel geld storten? Steunen we niet indirect kelden de Verenigde Naties een waarschuwingscorrupte regimes? Maken we mensen niet afhankelijk van hulp? Is systeem bij droogte en een dreigende het geen druppel op een gloeiende plaat? En bovendien: hebben we voedselcrisis. Dit ‘Famine Early Warning hier niet ook problemen genoeg? Er zijn steeds meer mensen die van de Systems Network’ blijkt goed te wervoedselbank afhankelijk zijn. ken. Het voorspelde de hongersnood in de Hoorn van Afrika Het zijn allemaal terechte vragen. Maar uiteindelijk telt maar één antwoord: we van afgelopen zomer en de kunnen niet met onze handen in de zakken toekijken terwijl miljoenen mensen verVN gaf waarschuwingen af, hongeren. Humanitaire hulp is dus een noodzaak zolang er mensen zijn die hulp nodig máánden voordat het hebben. Dat betekent overigens niet dat we ons moeten neerleggen bij noodhulp alleen. nieuws massaal in De kennis die er is van duurzame landbouw en geavanceerd watermanagement moet worden de media kwam. aangewend voor blijvende oplossingen. Als het landen als Australië, Zuid-Afrika, Egypte en Israël En toch greep is gelukt is om hun droogteprobleem aan te pakken, dan kan dat ook elders. Plan zoekt dan ook naar niemand op duurzame oplossingen voor het voedselprobleem in ontwikkelingslanden. En als er kinderen in nood zijn, tijd in. biedt Plan noodhulp, alle terechte vragen ten spijt. Het gaat hier over geld, maar daar over mensenlevens.

Chris Soebroto, Program Information Coordinator van Plan

NL nieuws

7

Sparen tegen kinderarbeid ASN Bank en Plan Nederland hebben de krachten gebundeld om kinderarbeid aan te pakken. Vanaf januari 2011 kunnen ASN-klanten met een rekening Ideaalsparen het thema ‘tegen kinderarbeid’ steunen. Namens hen doneert ASN Bank dan uit eigen portemonnee een bedrag aan projecten tegen kinderarbeid. Dus hoe meer klanten dit thema kiezen, hoe groter de schenking aan de projecten.

Een van deze projecten is een programma van Plan in de Bengaalse hoofdstad Dhaka. Daar werken duizenden jonge meisjes onder erbarmelijke omstandigheden als ‘huisslavinnen’. Zij kunnen niet naar school, krijgen nauwelijks verzorging en leven een geïsoleerd en uitzichtloos leven.

Plan komt op voor deze meisjes door opvanghuizen open te stellen. Plan zorgt ervoor dat ze les krijgen en praktische vaardigheden leren en dat ze medische zorg en juridische hulp krijgen als dat nodig is. En Plan helpt hen hun verschrikkelijke ervaringen te verwerken zodat ze een nieuwe toekomst kunnen opbouwen.

Wil je de meisjes in Dhaka steunen? Open dan vóór 1 april 2012 een rekening ASN Ideaalsparen bij de ASN Bank via www.asnbank.nl/plan Namens jou doneert ASN Bank 15 euro aan het project van Plan. Bovendien ontvang je ‘Wereldmeiden’, een boek met aangrijpende verhalen van Nederlandse schrijvers over meisjes in ontwikkelingslanden, als je via deze link een rekening Ideaalsparen opent.

11 oktober wordt Wereldmeisjesdag!

Wereldmeisjesdag is een feit!

Na jarenlange internationale lobby van Plan hebben de Verenigde Naties tijdens de Algemene Vergadering eind vorig jaar 11 oktober uitgeroepen tot internationale Wereldmeisjesdag (International Day of the Girl Child).

Wereldmeisjesdag zal aandacht vragen voor de achtergestelde positie van meisjes in ontwikkelingslanden.

Monique van ’t Hek, directeur van Plan Nederland is heel blij met het besluit van de VN: “Meisjes moeten als tweederangsburgers door het leven en krijgen niet de kans volwaardig mee te doen in de samenleving. Dat is onrechtvaardig en zet ook een rem op de economische groei.” Samen met meisjes wereldwijd lobbyde Plan vier jaar voor Wereldmeisjesdag.

8

NL nieuws

De ruggengraat van Plan Ze zijn de ruggengraat van Plan: de duizenden sponsors en de honderden vrijwilligers, die allemaal samen tientallen, zo niet honderden jaren in touw zijn voor kinderen in ontwikkelingslanden. Ze hebben daarvoor allemaal hun eigen redenen en hun eigen bijzondere verhaal.

Ereburgers van Culpina, Bolivia Gerrie en Jan Vermeer, sinds 1995 sponsor, zijn ereburgers van Culpina, een stad in de bergen in het zuidoosten van Bolivia. Zij sponsorden Sandra, Paulino, Delia en Marcos en voelen zich zo thuis in Bolivia dat zij er afgelopen voorjaar een stuk grond hebben gekocht om daar in de toekomst hun huis te bouwen: “Nu verbouwt een plaatselijke boer er zijn gewassen en hij houdt het tegelijk netjes.”

Pieken voor Bolivia

Tien keer naar Egypte Dini Goorman is al minstens tien keer op bezoek geweest bij haar Egyptische sponsorkinderen Amira (10) en Rabab (bijna 18). Dini is sinds 1992 sponsor en koos er bewust voor om meisjes te steunen: “Twintig jaar geleden waren meisjes in Egypte erg achtergesteld. Daar wilde ik iets aan doen. Ik zie dat de situatie in de loop van de jaren beter is geworden. Amira zal in ieder geval niet voor haar achttiende verjaardag uitgehuwelijkt worden. Daarna heeft Plan er natuurlijk geen zicht meer op.”

35 jaar sponsor “Van jongs af aan ben ik opgevoed met een oog voor de verre ander in onze wereld”, vertelt Ellis Mensinga. “Zo stond in mijn kinderjaren het papieren spaarpotje van ‘Gast aan Tafel’ altijd op onze eettafel. Dus toen ik rond mijn 18e van Plan hoorde en begreep dat de gelden bestemd zijn voor de opbouw van de gehele gemeenschap, vond ik dat een goede ontwikkeling en heb ik me aangemeld als sponsor.” Dat is nu 35 jaar gelden. Mevrouw Mensinga is daarmee een van de trouwste sponsors van Plan Nederland.

NL nieuws

Mijn column in dagblad de Pers Ze is 22 en daarmee een van de jongste vrijwilligers van Plan Nederland.

Sanne van Bentum studeert journalistiek en twijfelt geen moment over haar vrijwilligershoogtepunt van het afgelopen jaar. “In juli is het me gelukt om mijn column over het aborteren van ongeboren meisjes in India geplaatst te krijgen in dagblad De Pers. De krant heeft een oplage van 250.000 exemplaren. Dat vond ik heel gaaf!”.

Afzien voor €4.219,50 Edwin van Anraad liep in september 2010 de marathon van Berlijn en liet iedere kilometer sponsoren.

Opbrengst: 4.219,50 euro voor ruim 42.195 meter afzien, zij het “in de beste omstandigheden van de wereld. Ik wil de opbrengsten ten goede laten komen aan onderwijsprojecten van Plan in landen in Latijns-Amerika waar ik zelf ook iets mee heb.”

De marathon van Edwin

9

Drijvende kracht van Schaatsen en Zwemmen voor Water Vrijwilliger Gerdie Stikkelman was 11 jaar de drijvende kracht van Plans landelijke scholierenactie Schaatsen en Zwemmen voor Water. Als evenementencoördinator Gelderland Oost regelde ze de actie plaatselijk vlekkeloos en min of meer in haar eentje. Gerdie moet helaas om persoonlijke redenen stoppen met haar omvangrijke vrijwilligerstaken. We zullen haar missen..

Ondervraagd door Caroline Tensen Het begon 21 jaar geleden met vrijwillig vertaalwerk, maar al gauw deden mevrouw en meneer Verzijlbergen nog veel meer voor Plan. Meneer Verzijlbergen geeft bijvoorbeeld ook trainingen presentatietechnieken aan andere vrijwilligers. ”Het hoort op een gegeven moment bij je manier van leven en je maakt als vrijwilliger ook bijzondere dingen mee. Zo zijn we ooit nog eens ondervraagd door Caroline Tensen in een tv-quiz!”

Zoveel mensen, zoveel meningen…

Lezers over Girls first magazine:

Mooi om positieve verhalen te lezen, heeft een positieve uitstraling. + Geen brieven en magazines en boekjes meer sturen, is geldverspilling. + Richt zich te veel op meisjes de laatste tijd. + Gemakkelijk leesbare overzichtelijke informatie, goede beschrijvingen. + Jammer dat alles Engels is, ik spreek geen Engels. + Zonde van het geld, zonde van het papier. + Nieuw magazine is beter en interessanter geworden. + Het formaat is fijn, het pakt gemakkelijk. + Goed overzicht van de problemen en oplossingen, mooie foto’s! + Ik moet al die rommel niet. + Het blad is vernieuwend en interessant. + Het mag wel iets eenvoudiger, te populair verpakt. + Het is hoog tijd dat er wereldwijd meer aandacht aan meisjes wordt besteed. + Fijne aantrekkelijke uitstraling. + Ik vind het een prachtige nieuwsbrief, heel informatief met mooie foto’s. Hij raakt mij in mijn hart. + Ga zo door!

10

NL nieuws

Schaatsen en Zwemmen voor Mali: de tussenstand

Bekijk de filmpjes

Ruim 30.000 leerlingen van 300 scholen gingen in november de ijsbaan op of het zwembad in om te schaatsen en te zwemmen voor veilig drinkwater in Afrika. De totale opbrengst van de tweejaarlijkse scholierenactie van Plan Nederland is nog niet bekend, maar er is wél al een tussenstand.

Op 1 januari stond de meter op: € 525.337,04! Gemiddeld hebben de sportieve scholieren tot nu toe ieder maar liefst € 38,96 opgehaald voor hun Afrikaanse leeftijdgenoten.

Want de opbrengst van Schaatsen en Zwemmen voor Water is bestemd voor een groot drinkwater- en hygiëneproject in het droge Mali. Schaatsen en Zwemmen voor Water is mede mogelijk door de Postcode Loterij.

Jubileum AkzoNobel Education Fund: duizenden kinderen naar school De Stichting Education Fund, waarin Plan Nederland en AkzoNobel samenwerken, bestaat 15 jaar! Plan Nederland en AkzoNobel zijn trots op wat ze in deze jaren samen hebben bereikt. Dankzij de vaste jaarlijkse bijdrage van AkzoNobel, aangevuld met de opbrengst uit acties van medewerkers, kunnen duizenden kinderen naar school.

In het kader van het jubileum vond AkzoNobel het vooral belangrijk medewerkers wereldwijd te betrekken. En dat is gelukt. Medewerkers hebben zich massaal ingezet voor beroepsopleidingen voor jongeren in India, Vietnam en Brazilië. In China heeft de verkoop van T-shirts € 8.000 opgeleverd, een manager in de VS vroeg haar gasten om een donatie in plaats van een bloemetje en heeft daarmee zo’n € 415 opgehaald.

Als klap op de vuurpijl eindigde een casinoavond voor klanten en medewerkers in Duitsland met een positief

saldo van € 57.909 voor het Education Fund! In totaal is sinds de oprichting van het Education Fund in 1994 maar liefst € 2 miljoen besteed aan zestig projecten.

Ga hier naar de website van AkzoNobel

Zonne-energie voor Lalibela De gevolgen van klimaatverandering zijn voor bijna iedereen vervelend. Maar uitgerekend de meest kwetsbare groepen in de wereld hebben er het meeste last van. Kinderen in ontwikkelingslanden krijgen ‘t het zwaarst te verduren bij honger, ziektes, volksverhuizingen en conflicten over hulpbronnen, die allemaal het gevolg zijn van klimaatverandering. Plan treft daarom maatregelen om zo duurzaam mogelijk te werken, om erosie tegen te gaan en de gevolgen van klimaatverandering waar mogelijk te verminderen.

van inkomsten. Plan installeert in dat kader irrigatiepompen op basis van zonne-energie om de landbouwopbrengsten te verbeteren. Zonnekokers, energiezuinige oventjes en accu’s op zonne-energie vervangen voor 80 procent het sprokkelhout. En omdat de zonnekokers en energiezuinige oventjes lokaal worden gemaakt, zorgt de productie en verkoop voor extra inkomsten. Vooral meisjes en vrouwen profiteren hiervan, want de coöperatie die hiervoor is opgezet, bestaat vooral uit meisjes en vrouwen.

Zonnekokers

Compensatie CO2-uitstoot

Een voorbeeld daarvan is het proefproject ‘Light up our Lives’, mogelijk wordt gemaakt door de Postcode Loterij, in het droge Lalibela in Ethiopië. Energiebronnen zijn er schaars en de erosie door ontbossing is alarmerend. Door klimaatverandering blijven de seizoenregens bovendien steeds vaker uit. Hout, de enige beschikbare energiebron, is steeds moeilijker te vinden, dus zijn meisjes vaak uren per dag kwijt aan houtsprokkelen. Ze kunnen daardoor niet naar school en lopen – ver van huis op zoek naar hout – het risico verkracht te worden.

Als gevolg van de lange droge periodes komt er vaak maar één oogst per jaar van het land in plaats van twee.

Plan werkt in Lalibela daarom tegen ontbossing en vóór verbetering van de voedselzekerheid door alternatieve bronnen

Ook Plan Nederland draagt een steentje bij aan een duurzame samenleving door met de bedrijfsvoering zo weinig mogelijk CO2-uitstoot te veroorzaken en de resterende uitstoot te compenseren. Plan Nederland regelt dat nu via de Climate Neutral Group en GreenSeat maar verwacht dat vanaf het komende jaar te kunnen doen via het project ‘Light up our Lives’. Als het proefproject in 2012 naar verwachting verloopt, wordt het project uitgebreid en gecertificeerd als klimaatmitigatieproject, een project dat de uitstoot van broeikasgassen voorkomt.

Lees meer over duurzaamheid bij Plan in het volledige jaarverslag

Drie meisjes, drie verhalen 12

Meisje in...

Plan steunde het afgelopen jaar 1,24 miljoen kinderen wereldwijd. 1,24 miljoen kinderen met elk eigen problemen, eigen dromen en een eigen verhaal.

Verhalen als die van Rahina, Hap en Midiline. Drie meisjes, drie werelddelen, drie verhalen.

Hap

(11) woont in een klein dorp in de afgelegen Vietnamese bergprovincie Ha Giang, thuisland van een van de vergeten minderheden van Vietnam. Hap loopt iedere

ochtend het lange steile bergpad naar school voor een paar uur les. En als ze thuiskomt, moet ze aan het werk. Ze kookt, sprokkelt hout, maait gras voor de twee buffels en zorgt voor de kippen en de geiten. Het leven is hard in Ha Giang. Plan wil de stem van de bergkinderen laten horen en werkt aan betere levensomstandigheden en toekomstkansen voor en Hap en de andere vergeten kinderen van Ha Giang.

Kijk naar een dag uit het leven van Hap

14

Kort

Midiline (14) is een van de miljoenen kinderen van wie het leven werd verscheurd door de verwoestende aardbeving die HaĂŻti trof in januari 2010. Midiline krabbelt beetje bij beetje weer overeind en vindt een veilige plek in het kindercentrum dat Plan heeft ingericht. Hier zingt ze, danst ze, sport samen met andere kinderen en kan weer lachen. Zo verwerkt ze haar verschrikkelijke ervaringen en wordt weer sterk. “We leren dat we altijd moeten blijven hopen.

Dat we zo samen moedig kunnen zijn.�

Rahina

(9) woont bij haar bejaarde oma in een klein dorp in het arme Noorden van Ghana, waar Plan nog niet lang werkt. Rahina gaat

naar school; dat is nu nog de enige plek waar ze kind kan zijn. Want thuis heeft ze de verantwoordelijkheden van een volwassene. Ze doet het huishouden en verzorgt haar oma als die ziek is. Plan zet in Ghana het grootschalige Girl Power-programma op om de situatie van meisjes te verbeteren.

Juist voor meisjes als Rahina.

16

Wereldnieuws

$ 55 miljoen extra voor meisjesonderwijs

Zambiaanse chief verbiedt kindhuwelijk Chief Kasoma Lwela van de Zambiaanse Mansa-stam heeft het uithuwelijken van jonge meisjes in zijn chiefdom verboden, op straffe van zware sancties. De chief nam zijn besluit door de samenwerking met Plan om de levensomstandigheden van kinderen in de regio te verbeteren.

Volgens de Zambiaanse wet mogen meisjes vóór hun 21e niet trouwen. Maar op het Zambiaanse platteland is het heel gewoon dat jonge meisjes worden uitgehuwelijkt. Arme families zien dochters vaak als economische last. Een huwelijk biedt uitkomst, want in Zambia zorgt een man niet alleen voor zijn bruid, maar ook voor zijn schoonfamilie. Voor de meisjes zijn de gevolgen van uithuwelijking meestal verschrikkelijk: ze mogen niet meer naar school, hun gezondheid loopt gevaar als ze te jong zwanger worden en ze zijn kwetsbaar voor mishandeling en misbruik.

Lees meer

Investeren in onderwijs voor meisjes is een sleutelfactor bij het oplossen van het armoedeprobleem. Plan reserveert daarom de komende drie jaar $ 55 miljoen extra voor onderwijs voor meisjes. Dit betekent dat nog eens 8 miljoen meisjes naar school kunnen.

Het extra bedrag komt bovenop de $ 113 miljoen die Plan nu al besteedt aan onderwijsprojecten.

De extra $ 55 miljoen voor meisjesonderwijs is Plans bijdrage in het dichten van het gat van $ 8 miljard dat nodig is om het millenniumdoel ‘onderwijs voor alle kinderen' in 2015 te halen.

Plan roept overheden en andere internationale organisaties op ook extra bij te dragen.

Wereldnieuws

17

Geboortebewijs, van levensbelang na een ramp Miljoenen Pakistani raakten in de overstromingsramp eind 2010 alles kwijt. En tussen alle spullen die verwoest werden door het water zaten ook paspoorten, rijbewijzen en geboortecertificaten. Duizenden mensen konden daardoor niet bewijzen dat ze zijn wie ze zijn.

In een noodsituatie is dat vaak een zaak van leven of dood.

Wie zich niet kan identificeren, kan zich niet zomaar inschrijven voor opvang, krijgt geen voedselhulp en kan later niet aantonen dat bezittingen van hen zijn.

Plan ijvert in Pakistan al jaren voor geboorteregistratie. In de opvangkampen registreerde Plan ruim 50.000 mensen, vooral kinderen, opnieuw.

Plan heeft in Pakistan de afgelopen jaren campagne gevoerd voor geboorteregistratie en 1,6 miljoen kinderen geregistreerd. Het belang daarvan bewees zich ook tijdens de watersnoodramp. Geregistreerde kinderen die in de vluchtelingenstroom hun ouders waren kwijtgeraakt, konden via het systeem met hun ouders worden herenigd. Bovendien zijn geregistreerde kinderen beter beschermd tegen misbruik en uitbuiting. De ervaring leert dat mensenhandelaren een ramp aangrijpen om kwetsbare, alleenstaande kinderen te ronselen en te verhandelen.

Bekijk het filmpje

Plan stopt seksueel geweld in Brazilië Seksueel geweld komt veel voor in Brazilië en vooral meisjes uit lage inkomensgroe,pen zijn daar slachtoffer van. Omdat ze zijn misbruikt, worden ze als oneerbaar gezien, maken school niet af en kunnen moeilijk werk vinden. Om te overleven, belanden de meiden vaak in de prostitutie. Vooral in badplaatsen in het noordoosten, waar internationaal toerisme enorm groeit, zijn zij een gemakkelijke prooi voor seksuele uitbuiting en zelfs men-

senhandel. Meer dan 80 procent van de slachtoffers van sekstoerisme zijn meisjes tussen de 12 en 18 jaar.

In het project ‘Let’s talk about sex opleiding en werk in plaats van seksuele uitbuiting’, dat mede mogleijk is door de Postcode Loterij, werkt Plan samen met Nederlandse reisorganisaties, waaronder TUI Nederland, en Braziliaanse en internationale hulporganisaties om sekstoerisme in Noordoost-Brazilië aan te pakken.

Meisjes, jongens en hun ouders krijgen voorlichting over de risico’s van seksueel geweld, kinderrechten en het voorkomen van seksueel geweld en seksuele uitbuiting.

Ook krijgen meisjes de kans een beroepsopleiding te volgen waarmee zij werk kunnen vinden. Bovendien worden (Nederlandse) toeristen voorgelicht over de gevolgen van sekstoerisme en wat zij kunnen doen om dat te bestrijden en te voorkomen.

18

Oog in oog met Catherine Eindelijk tijd voor school Haji (10) en Aster (9) uit Shebedino, Ethiopië, hielpen hun moeders iedere dag bij het pottenbakken en het maken van klei-ovens. Het was hun taak de keiharde droge brokken grond fijn te maken, zodat er klei van kan worden gemaakt. Loodzwaar werk en door het stof ook nog slecht voor de longen. “Ik moest elke ochtend meehelpen om de brokken grond met een stok fijn te slaan”, vertelt Haji. “En als ik dan ‘s middags naar school ging, zat ik onder het stof en hoestte ik heel erg. Ik was vaak verschrikkelijk moe. Maar ik moest mijn moeder wel helpen, anders kon ze geen potten en ovens maken en hadden wij niets te eten.”

Aster: “Soms was er zoveel te doen, dat ik ‘s avonds ook nog grond moest fijnmaken. En dan kon ik geen huiswerk maken.”

De pottenbakkers van Shebedino hebben inmiddels via Plan machines gekregen die de harde brokken grond verpulveren. Meer dan 50 kinderen in en rond Shebedino hoeven nu niet meer mee te werken en hebben alle tijd voor school en huiswerk.

Het is mei. Plan Filipijnen viert haar vijftigste verjaardag en voor iedereen op het feest is het een bijzondere avond vol herinneringen, onverwachte prijzen en erkenning voor het belangrijke werk dat we met z’n allen doen. Voor mij wordt het de avond van een klein wonder.

Ik heb een foto bij me van Catherine, het meisje dat mijn vrouw Maggie en ik sponsoren. Catherine is Filipijnse en ik wil de foto graag laten zien aan mijn Filipijnse collega’s. De foto staat thuis in Engeland op de schoorsteenmantel en doet ons dagelijks even denken aan het tengere meisje van wie we al tien jaar sponsor zijn.

Catherine woont ver van Manilla in een klein dorp in Oost-Samar. Maggie en ik hebben het er regelmatig over dat we haar en haar familie een keer willen gaan opzoeken, maar het komt er steeds niet van. Tot vanavond. Want als ik op het punt sta om nog even naar mijn hotel te gaan voor een paar telefoontjes, houdt een collega me tegen en vraagt me nog een momentje terug te gaan naar de tafel waar ik net zat. En daar is Catherine, in levende lijve. Met haar vader.

Dit is zo’n moment dat je hart een slag mist en de tijd stilstaat. Ik ben even niet de Chief Executive Officer van Plan International, maar gewoon een van de miljoen sponsors die het werk van onze organisatie mogelijk maken. Ik kan even niets zeggen en weet niet wie zenuwachtiger is, Catherine of ik. Na ruim tien jaar sta ik eindelijk oog in oog met haar. Wat is ze klein! En wat heeft ze een mooie feestjurk aan. Beetje bij beetje ontdooit ze en vertelt me hoe ze van school geniet en dat ze later leerkracht wil worden.

De speech die ik had voorbereid, verdwijnt in de prullenbak. De ontmoeting met Catherine en haar vader en wat dat met mij doet bepaalt de toon van wat ik met mijn collega’s wil delen. Ik voel me zo bevoorrecht en gelukkig dat ik hier sta, met Catherine, met al mijn collega’s. Deze ontmoeting bevestigt voor mij de kern van wat we bij Plan doen: de heel persoonlijke relatie met kinderen die de power heeft het leven van miljoenen te veranderen en die een verbondenheid creëert die zich over de hele wereld uitstrekt. Wat ben ik trots dat ik daar deel van uitmaak.

Nigel Chapman CEO Plan International

Wereldnieuws

19

20

In cijfers

Plan Nederland in

Zij droegen bij aan het werk van Plan Nederland.

Per 1 juli 2011: 84.744 kindsponsors, 90 medewerkers, 27.534 structurele projectsponsors, 350 vrijwilligers, 8.246 eenmalige projectsponsors. 93.347 kinderen werden via Plan Nederland gesponsord.

Uitgaven: € 44.047.000

€ 38.924.000 Bestedingen aan de doelstelling Dit zijn de financiële bijdragen aan de projecten in de programmalanden en voor voorlichting en bewustwording (educatie) in Nederland.

Inkomsten: € 44.993.000 € 3.676.000

€ 237.000

Werving baten Om geld binnen te krijgen moet Plan werven.

Plan gaat bijvoorbeeld langs de deuren, stuurt mailings en schrijft projectvoorstellen om subsidie aan te vragen.

Want om geld binnen te krijgen, moet je eerst investeren.

Rente en overige baten

€ 1.447.000 Kosten beheer en administratie Dit zijn de kosten die Plan Nederland maakt voor de (interne) beheersing en de administratievoering.

€ 5.915.000 Inkomsten uit subsidies Dit zijn subsidies van de Nederlandse overheid en de Europese Unie.

€ 7.510.000

€ 31.331.000

Inkomsten uit acties van derden Dit is geld van de Postcode Loterij en de Samenwerkende Hulp Organisaties (SHO).

Inkomsten uit eigen fondsenwerving Dit zijn de inkomsten uit kindsponsoring en project-sponsoring; bijdragen van particulieren, bedrijven, scholen en stichtingen.

In cijfers

21

cijfers - 2010/2011 Een impressie van wereldwijde resultaten in het verslagjaar: Wereldwijd werkte Plan...

in 58.053 gemeenschappen

voor 119,3 miljoen mensen

van wie 27,8 miljoen en 28,6 miljoen jongens meisjes

42.866 medewerkers van Plan 175.886 mensen werden getraind als gezondheidswerkers;

alleen al in Nepal zijn 182.465 kinderen ingeënt.

en van partnerorganisaties en

76.419 mensen kregen een onderwijstraining.

A Bc In Bangladesh zijn 12.321 basisschoolleerkrachten opgeleid.

68.339 dorpsbewoners kregen

een training om bij te dragen aan kindbescherming.

€

2.119

€

Plan steunde micro-financieringsorganisaties en

77.792 lokale spaar- en leengroepen, onder andere in Nepal.

Programma’s

Plan voerde

5804

waterbronnen werden aangelegd of verbeterd.

Voor 122.927 huishoudens werden de sanitaire voorzieningen en de hygiëne verbeterd.

In Bolivia organiseerde Plan 703 sessies over water en hygiëne.

Het volledige jaarverslag vind je hier.

243 programma’s

uit en 6.932 projecten

Sponsorkinderen

60%

40% jongens

meisjes

ruim 1,5 miljoen kinderen waren bij Plan ingeschreven.

7 22

Mijn Plan

gewetensvragen aan....

Vrijwilliger Nanouk Sabel

1

Wat is jou het meest bijgebleven van het afgelopen jaar?

Ik ben blij dat Plan de focus op meisjes durft te leggen. Ik geloof erin. De bezoekers die ik als vrijwilliger op evenementen spreek, bevestigen dat.

4

Wat had Plan in 2010-2011 beter moeten doen?

Volgens mij had Plan nog meer en beter over geboekte resultaten kunnen vertellen aan sponsors, samenwerkingspartners, vrijwilligers en andere relaties.

De ellende en het onrecht in de wereld zijn zo groot. Wat is jouw recept tegen cynisme?

Dat is een gevoel van solidariteit. Alle vormen van discriminatie en geweld tegen meisjes en vrouwen raken me enorm. En ja, ontwikkelingssamenwerking is complex. Dus wat niet goed gaat, vraagt om verbetering. Daarbij is een gezonde kritische houding niet lastig, maar zinvol.

Wat is je ultieme ergernis op het gebied van ontwikkelingssamenwerking?

‘Ver-van-mijn-bed-show’-reacties, als mensen vanuit een Westers referentiekader oordelen over de situatie in ontwikkelingslanden. Ik heb er nog wel een paar.

7

2

5

3

Wat is je persoonlijke wapenfeit als het gaat om gelijke rechten voor mannen en vrouwen?

Ik heb niet één wapenfeit, maar streef naar een bewuste houding, bijvoorbeeld door zelf assertief te reageren op ongelijkheid of machogedrag in mijn eigen omgeving, deel te nemen aan discussies over vrouwenhandel, door een slachtoffer van seksueel geweld te helpen en door me als vrijwilliger voor Plan in te zetten.

Wat is jouw tip voor een betere wereld?

Een goede relatie met jezelf, wees authentiek, respecteer elkaar en heb de moed te zeggen wat je vindt.

6

Ben je een maatschappelijk bewuste gever of koop je je schuldgevoel af? (op een schaal van 0-10) Meer een maatschappelijk bewuste gever, ik geef mezelf denk ik een 8. Toen ik twintig was heb ik een tijdje in Nicaragua gewoond, waarvan twee maanden bij Adela. Net zo oud als ik, had zij toen al vier kinderen. Haar man verloor zijn werk en daarmee ook hun onderdak. Zo’n uitwisseling bindt en er zijn zo veel Adela’s in de wereld.

Wil je ook een keer meedoen aan deze rubriek? Stuur ons een mailtje.

In actie voor Plan

23

Geloof,hoop en liefde India… Ik ben er alleen maar overheen gevlogen, ooit…

Maar als ik daar ter wereld was gekomen, zonder geboortebewijs, was ik misschien wel een arme schilder met een programmaatje op radio Mumbai en wist ik niet hoe oud ik was.

Zonder gekheid, ik had meer geluk dan veel kinderen in India.

Ik ben een zogenaamde Bekende Nederlander. Dat heeft niet alleen maar voordelen, geloof me, maar één van de voordelen is dat ik me kan inzetten voor een goed doel en daarmee extra aandacht kan vragen voor dat doel. En ieder weldenkend mens die het zelf goed heeft, heeft toch iets over voor mensen die het moeilijker of slechter hebben?

Met de actie Baby’s voor baby’s, die mede mogelijk is door de Postcode Loterij, komt Plan op voor de miljoenen kinderen in India die bij hun geboorte niet worden geregistreerd. Zij krijgen geen geboortebewijs en zijn daardoor veroordeeld tot een illegaal en rechteloos leven. Want zonder geboortebewijs bestaan ze officieel niet. Zij kunnen dus geen aanspraak maken op hun rechten als staatsburger, zoals het recht op onderwijs, gezondheidszorg of bescherming. Daardoor zijn zij extra kwetsbaar voor misbruik, uitbuiting en discriminatie.

Bestel je geboortekaartjes hier en ontvang een gratis proefdruk met de code: PB4B1212

Naast radio maken, is schilderen mijn werk en zo is het gekomen dat ik inmiddels twee ontwerpen heb gemaakt voor een project van Plan, die als geboortekaartje kunnen worden besteld. Met Babysvoorbabys.nl werft Plan Nederland fondsen voor een wereldwijd project om kinderen in India een geboortebewijs te geven. Met mijn schilderijen draag ik hopelijk een steentje bij om deze kinderen bestaansrecht te geven, met alles wat daarbij hoort. Hoe mooi is het om je creativiteit te gebruiken voor iets goeds?

Vrolijke kleuren, een hart… Voor mij is dat een abstracte vorm van geloof, hoop en liefde. In India en in Nederland.

Ruud de Wild Presentator Radio 538

24

Sponsor op reis

Ommetje naar Lembata “We kunnen ons nu een voorstelling maken van hoe Fransisko leeft”, besluit Tineke Verschoor haar verhaal van een onvergetelijke reis naar de tienjarige Fransisko op het afgelegen Indonesische eiland Lembata. Tineke en haar man hadden afgelopen juni toch al een reis naar Bali, Sumba en Flores gepland en zochten net zo lang tot ze een reisorganisatie vonden die een extra ‘ommetje’ naar Lembata mogelijk maakte.

Flip Verschoor is in Indonesië geboren. Daarom kozen hij en zijn vrouw Tineke er bewust voor via Plan een Indonesisch kind te steunen. Dertig jaar geleden gingen ze voor het eerst op bezoek en vijftien jaar geleden nog een keer.

Maar de reis van afgelopen zomer was in alle opzichten

uniek. Het ommetje naar Lembata kostte hen vier dagen reizen, maar de ontmoeting met sponsorkind Fransisko was dat waard.

Als ereburgers “Het was een nationale feestdag”, vertelt Tineke, “en iedereen was dus vrij. In het dorp werden we welkom geheten door de burgemeester, door het hoofd van de school en door een groep dansende kinderen. Het was heel emotioneel, zo’n feestelijke ontvangst. Al wil je eigenlijk natuurlijk helemaal niet als een soort ereburgers worden onthaald.

We wilden graag gewoon door het dorp lopen en zien hoe de mensen hier leven.”

“Fransisko woont met zijn ouders, opa, oma, broers en zusjes in een huis van gevlochten bamboe en metselwerk, met

Sponsor op reis

25

Ga mee op reis naar Indonesië Plan organiseert in juni 2012 een unieke reis naar Indonesië, speciaal voor sponsors.

De reis voert je naar het mooie Java, het betoverende Bali en naar de projecten van Plan in Rembang. Je gaat sponsorkinderen ontmoeten en de projecten bezoeken, maar ook genieten van de overweldigende Indonesische natuur en de indrukwekkende cultuur. Deze reis laat je het Indonesië zien van de kinderen die er leven.

Wil je meer weten? Bel Chris Soebroto (020 549 53 62) of kijk hier

een golfplaten dak. Buiten hebben ze een hurktoilet, dat door een aantal gezinnen wordt gebruikt. We hebben uitgebreid gegeten en gepraat, via de tolk. We sturen Fransisko wel eens een ansichtkaart en foto’s en zijn ouders hebben alles in een mapje bewaard. Nu konden we er zelf iets bij vertellen. Over Flip in de sneeuw, bijvoorbeeld.”

Ikat-sarong “Na het eten hebben we gedanst, een beetje onbeholpen, op onze Hollandse manier. Je voelt je toch al gauw lomp tussen de Indonesische mensen. En van Fransisko’s moeder kregen we allebei een Ikat-sarong. In Jontona weven de vrouwen de mooiste Ikat-stoffen, die ze verkopen via een coöperatie.

De meisjes leren door te kijken hoe hun moeders weven.

Drie centimeter per dag, want Ikats zijn heel bewerkelijk en dus kostbaar. We vonden onze sarongs daarom een veel te

waardevol cadeau en haast gênant om aan te nemen. Net of we een kind sponsoren in ruil voor zo’n ontvangst en een cadeau. Dat is het laatste wat we willen.”

“Maar de mensen gaan anders om met wat zij hebben. Zij delen alles, met elkaar en zelfs met vreemden. Dat merkten we ook weer op de terugreis. We gingen met de pont, een boot met twee verdiepingen en overladen met van alles: grote gezinnen, geiten, kippen… We zaten hutje mutje naast de machinekamer gepropt. Maar iedereen bleef heel vrolijk en zorgzaam. Ik had een zitplaats geregeld voor iemand en kreeg spontaan als dank ook weer een mooie doek. Zo maar, van wildvreemden. Dat is ondenkbaar in Nederland.”

Standplaats: Amsterdam Sharon Roose Werkt als: adviseur water, sanitatie en hygiëne bij Plan Nederland Werkplek: Amsterdam Leeftijd: 33 Heeft een relatie met: Barbara Wens: dat het kleinste kamertje de normaalste zaak van de wereld is, voor iedereen!

Plan Nederland Aantal medewerkers: 90 M/V: 40%/60% Gemiddelde leeftijd: 40 jaar Gemiddeld aantal dienstjaren: 7 Aantal toiletten: 5 voor vrouwen, 9 voor mannen

Mijn favoriete wc Een enkele keer realiseer je je ook in een proper land als Nederland hoe verschrikkelijk belangrijk een goede wc is. Bijvoorbeeld als je noodgedwongen naar een te veel gebruikte, halfverstopte, smerige wc op een festivalterrein moet… Maar door de bank genomen maken we zelden een gedachte vuil aan onze sanitaire voorzieningen. Schone wc’s zijn in Nederland zo vanzelfsprekend dat er een forse boete staat op wildplassen – op en wildpoepen vast helemaal.

Maar in veel ontwikkelingslanden is dat helaas nog de normaalste zaak van de wereld. Ze moeten wel, want 2,6 miljard mensen hebben geen goede sanitaire voorzieningen. Met alle gevolgen van dien. Wereldwijd sterft om de 15 seconden een kind aan diarree, meestal veroorzaakt door met ontlasting besmet eten of drinkwater. Goede hygiëne – en goede wc’s – zijn dus van levensbelang. Met andere woorden: shit matters! Dus werken we er bij Plan aan om zoveel mogelijk mensen een wc te geven.

Als adviseur water, sanitatie en hygiëne kom ik dan ook graag bij de mensen thuis. Zelfs bij mijn vrienden sta ik bekend als professioneel toiletbezoeker. Die denken dat ik, op reis voor mijn werk, hele dagen met m’n kop in wc’s hang. En deels is dat ook zo. Want niets zo interessant als het privaat, de wc, de poepdoos, de plee. Ik zie ze in alle soorten en maten.

In Ghana zijn publieke toiletten heel gewoon. In Sierra Leone zie ik juist mensen vol trots hun eigen latrine bouwen van hout en steen, mét muurschilderingen. In Niger zijn grondstoffen schaars en worden latrines dus vaak gemaakt van stoffige takken en in Ethiopië ruiken ze juist naar verse dennenboom. Maar mijn favoriete wc staat in Nepal, waar ik door de kieren van de van takken gemaakte muur de prachtige bergen kon zien….

Kids first Carnaval in Brazilie

Binnenkort vieren we in Nederland weer carnaval. Dat is hartstikke leuk, vooral in Brabant en Limburg. Maar voor écht carnaval moet je naar Brazilië. Daar is iedereen, rijk en arm, bijna een jaar bezig om er een enorm feest van te maken. En dat is het ook! Als het zover is, zijn de straten van de steden vól versierde wagens en dansende mensen in de meest prachtige kleren, met veel glitter en veren. En overal klinkt Braziliaanse muziek.

maak

mask

je eig

en

er

Kids first

27

In Brazilie zeggen ze beijinhos de coco recep t voo k o kosku r Dit heb je nodig: 30 gr roomboter, 200 gr gecondenseerde zoete melk (bij veel supermarkten, naast de kokosmelk), 25 gr kokosmelk, 75 gr geraspte kokosnoot (vind je in de winkel bij de bakspullen)

sjes

Aan de slag Verwarm de roomboter in een pannetje tot hij smelt en doe er dan de gecondenseerde melk, de kokosmelk en 25 gr van de kokosrasp bij. Roer alles goed totdat het plakkerige goedje van de wanden van de pan loskomt en een beetje vaster wordt. Vorm dan met een lepeltje (of een spuitzak) balletjes van 2 cm doorsnee. Rol de balletjes achter elkaar in een schaaltje met kokosrasp tot overal wat kokos zit.

Dit heb je nodig:

lletten

versiersels als kralen, pai karton, een schaar, lijm, stuk dun elastiek of gekleurde veertjes, een

n masker Zo maak je je eige

na op karton.

Teken de vorm hierboven Maak sier ‘m zo mooi mogelijk.

Knip het masker uit en ver k doorstie ela inden en haal daar het kleine gaatje aan de uite t klaar ben Je r je ogen blijft zitten. heen zodat je masker voo voor carnaval in Brazilië!

l e e v l Hee voor dank steun! jullie