Door: Erwin Zijleman
De muziekblog de Krenten Uit De Pop bestaat sinds 2009. Iedere week wordt uit het aanbod van nieuwe releases een aantal albums geselecteerd die ‘krenten uit de pop’ mogen worden genoemd. Deze worden op de blog gerecenseerd. De blog beperkt zich niet tot een genre, maar bespreekt alles van roots tot pop en van jazz tot rock.
Kathryn Joseph – For You Who Are The Wronged In het begin van 2016 bleek het debuutalbum van de Schotse muzikante Kathryn Joseph een album dat je verafschuwt of koestert en ik koos, na enige gewenning, voor het laatste. Deze week is het derde album van de muzikante uit Glasgow verschenen en het is een album dat wordt gedomineerd door bijzonder subtiele klanken en de zeer karakteristieke stem van Kathryn Joseph. Zowel de instrumentatie als de zang zullen mogelijk wat barrières opwerpen, maar wanneer de muziek van Kathryn Joseph je eenmaal raakt, raakt ook dit album je weer diep. Tomberlin – I Don’t Know Who Needs To Hear This... Het nieuwe album van Tomberlin maakt direct bij eerste beluistering indruk, maar het is een album dat je veel vaker moet horen voor je het op de juiste waarde kunt schatten. Sarah Beth Tomberlin maakt op haar nieuwe album indruk met haar prachtige stem en wederom persoonlijke teksten, maar de veelzijdige songs zijn ook nog eens fantasierijk ingekleurd. Er kwamen dit keer heel wat muzikanten naar de studio, maar de meeste tracks op het album klinken ingetogen. Naast ingetogen is de instrumentatie echter ook zeer smaakvol en avontuurlijk. The Lazy Eyes – Songbook The Lazy Eyes uit Sydney laat zich stevig beïnvloeden door een ruim assortiment aan psychedelica uit de jaren zestig en zeventig en verwerkt hiernaast invloeden uit omliggende genres en met name uit de progrock. De muziek klinkt vaak heerlijk trippy, maar de band kan ook uit de voeten met songs met een kop en een staart. Er verschijnt momenteel veel in dit genre, maar The Lazy Eyes klinkt een stuk lomer en dromeriger dan de meeste van haar soortgenoten. Girlpool - Forgiveness Met Powerplant leverde het Amerikaanse duo Girlpool een album af dat uiteindelijk opdook in de top 25 van mijn jaarlijstje over 2017. Opvolger What Chaos Is Imaginary was wat wisselvalliger, maar wel intrigerend en nu is Girlpool terug met Forgiveness. Girlpool klinkt in 2022 wat elektronischer en wat poppier dan vijf jaar geleden, maar met nog wel een aantal ingrediënten die Powerplant vijf jaar geleden zo bijzonder maakten. Na kort wennen is ook Forgiveness weer een album dat een aantal dromerige popliedjes bevat die zich met speels gemak weten te onderscheiden van vergelijkbare popsongs van het moment.
dekrentenuitdepop.blogspot.com 41
