

Dag pleegzorgers,
Het afgelopen jaar bestond het pleegzorgdecreet exact tien jaar. Het ideale moment om terug te blikken. In het interview halen pleegzorgers, -kinderen, -jongeren, -gasten, ouders en collega’s herinneringen van de voorbije jaren op. In het achtergrondartikel kijken we terug naar tien jaar invulling van het decreet Pleegzorg.
In november vond de Week van de Pleegzorg opnieuw plaats, en ook daarrond blikken we terug. Want wat ooit begon als een bedankmoment voor pleeggezinnen, is uitgegroeid tot een krachtige bewustmakingscampagne. De afgelopen editie stond in het teken van pannenkoeken, maar ken jij de onderwerpen van de andere jaren nog?
Als ik zelf terugkijk naar de voorbije tien jaar ben ik oprecht trots op waar we nu staan. Het nieuwe decreet in 2014 zorgde voor een diversiteit in pleegzorg door het aanbod van verschillende modules. Kinderen, jongeren en volwassenen kunnen daardoor veel gerichter geplaatst worden en pleegzorg is toegankelijker en laagdrempeliger geworden.
Ik wil alle pleeggezinnen die de afgelopen tien jaar één of meerdere pleegkinderen of pleeggasten opgevangen hebben van harte danken. Jullie toewijding, zorg en enthousiasme zorgen ervoor dat meer dan 1000 pleegkinderen en pleeggasten in een warme omgeving kunnen opgroeien. Een welgemeende dankjewel! Veel leesplezier!
Ann Vandersanden
Algemeen directeur Pleegzorg Limburg
Achtergrondartikel Terugblik: Tien jaar het decreet pleegzorg
Kleurrijk! verschijnt vier maal per jaar en is een uitgave van Pleegzorg Vlaanderen vzw en de vijf provinciale diensten voor pleegzorg.
Redactie: Lotte De Puysseleyr, Lynn Bringmans, Fara De Smet, Tinne De Smet, Sien Geerkens, Karina Van Belle, Bernadette Verdonck
Verantwoordelijke uitgever: Pleegzorg Vlaanderen vzw De Karthuis, Tervuursevest 242C, 3000 Leuven BE0537.432.161 / RPR Leuven 016/23 97 75 www.pleegzorg.be info@pleegzorgvlaanderen.be
op
De provinciale diensten voor Pleegzorg, het Kenniscentrum Pleegzorg en Pleegzorg Vlaanderen organiseerden op 20 september het Symposium “Pleegzorg in Beeld” naar aanleiding van het tienjarige bestaan van het pleegzorgdecreet.
Externe partners én collega’s woonden inspirerende workshops bij en werden ondergedompeld in ons behandelingsaanbod, besluitvorming, ontwikkelingen en uitdagingen binnen de dienstverlening. Verder werd het nieuwe pleegzorgkompas voorgesteld, een gloednieuw naslagwerk voor iedereen die van dichtbij of iets verderaf betrokken is bij Pleegzorg.
We sloten af met een rondetafelgesprek waarbij enkele pleegzorgers, een ex-pleegkind, een pleeggast én een moeder van een kind in pleegzorg het woord namen én met een comedystuk door Bert Gabriëls. Bedankt aan iedereen die meewerkte aan en mee kwam genieten van deze mooie dag!
Op woensdag 9 oktober, aan het eind van de tiendaagse van de Geestelijke Gezondheid, werd het ‘Stadsjuweel’ ingehuldigd in het centrum van Brussel. Dit is een collectief kunstwerk van meer dan 300 kralen, gemaakt door kinderen en jongeren met een jeugdtrauma.
Het Stadsjuweel kwam tot stand op initiatief van SOS Kinderdorpen en kunstenares Laura Nsengiyumva om steun en erkenning te bieden en aandacht te vragen voor mentaal welzijn en draagt een krachtige boodschap, namelijk: ‘Wat jij hebt meegemaakt, had
nooit mogen gebeuren. Het is niet jouw fout.’
Ook de organisaties van Pleegzorg namen talrijk deel aan dit project. Alleen al vanuit de regio Waas en Dender schilderden 26 pleegkinderen- en jongeren van Pleegzorg Oost-Vlaanderen mee en ook kinderen en jongeren van Pleegzorg West-Vlaanderen leverden een bijdrage.
Bedankt aan zij die mee knutselden aan dit mooie project. Het kunstwerk zal nog even rondreizen binnen België en krijgt in 2025 zijn vaste plaats in het Margrit Duras park in Brussel. Wie meer wil weten over dit project kan terecht op: www.sos-kinderdorpen.be/ verhalen/beleidswerk/ het-stadsjuweelkunstenares-laura
Tien jaar Pleegzorg Provincie Antwerpen. Dat vroeg natuurlijk om een mooi feest. Op 21 september was het onze beurt om deze heuglijke verjaardag te vieren. We trakteerden zo’n 3000 pleegkinderen, pleeggasten, pleegzorgers en ouders op een dagje Planckendael, met alles erop en eraan. Bij aankomst kreeg iedereen een polsbandje en verschillende bonnetjes om in te ruilen voor drankjes en eten, zoals frietjes, Mechelse Koekoek, burgers en ijsjes. Op de evenementenweide waren tal van leuke spelletjes en kinderen konden zich laten schminken of zich helemaal uitleven op de springkastelen. De volwassenen konden even uitrusten
Zaterdag 7 september was het zover: onze zonnige pleegzorgdag in Planckendael. Pleeggezinnen, gasten en vrijwilligers genoten van leuke activiteiten, lekker eten en de wondere wereld van de dieren. Met zo’n 330 gezinnen, goed voor zo’n 1300 mensen, was het een dag vol gezelligheid. Het was mooi om te zien hoe iedereen elkaar op deze dag beter leerde kennen. Een waardevol ontmoetingsmoment. Bedankt aan iedereen die deze dag zo speciaal heeft gemaakt!
in de strandstoelen van pleegzorg.
Daarnaast had iedereen natuurlijk de hele dag gratis toegang tot het dierenpark. De stralende herfstzon maakte het plaatje helemaal af en zorgde voor extra sfeer en ge-
zelligheid. Overal waar we keken, zagen we blije gezichten. Na deze mooie dag werden de medewerkers nog getrakteerd op een heerlijke barbecue.
In oktober organiseerde Pleegzorg Limburg een vormingsmoment over kansarmoede voor al haar medewerkers. De namiddag begon met de kansenmarkt, een infomarkt waarop de organisaties Avansa, Welzijnsschakels, Saamo, Vincentius en Welzijnszorg zich voorstelden.
Daarna volgde een toneelstuk over de kansendans, waarin het verhaal werd verteld van een vrouw die in kansarmoede is opgegroeid. Ze wil het zo graag anders doen dan haar moeder, maar dat is moeilijk als je nooit hebt geleerd hoe dat moet.
Na het toneelstuk ging iedereen in teams aan de slag met enkele stellingen om na te denken over en stil te staan bij kansarmoede. Het doel van de namiddag was om collega’s meer bewust te maken van kansarmoede en hen met een andere bril ernaar te laten kijken.
Op 1 januari 2014 trad het decreet Pleegzorg in werking. Het was een mijlpaal die het pleegzorglandschap ingrijpend veranderde en leidde tot de oprichting van vijf provinciale pleegzorgdiensten en partnerorganisatie Pleegzorg Vlaanderen.
Tien jaar later vormen de krijtlijnen van het pleegzorgdecreet nog steeds de leidraad voor onze werking, maar er is ook veel veranderd. De sterke groei van pleegzorg en de maatschappelijke uitdagingen, zoals de vluchtelingencrisis en evoluties in de jeugdzorg, hebben de pleegzorgorganisaties gedwongen om zich voortdurend aan te passen en te evolueren. Laten we terugblikken op tien jaar vol schoonheid, groei, uitdagingen en ontwikkeling.
Het decreet Pleegzorg
In 2014 trad een nieuw decreet in werking dat een einde moest maken aan de versnippering in het pleegzorglandschap. Dit decreet streefde naar een meer gestructureerde en professionele aanpak, met duidelijkere richtlijnen en
— Tekst: Lotte De Puysseleyr —
betere ondersteuning. Pleegzorg werd volledig hertekend en per provincie werd één pleegzorgdienst opgericht.
Pleegzorg werd vanaf dat moment de eerste te overwegen zorgvorm bij de uithuisplaatsing van minderjarigen en pleegzorg voor volwas-
Aantal pleegkinderen, jongeren en gasten opgevangen gedurende het volledige jaar Bron: Pleegzorg -
senen werd in het leven geroepen. De focus lag op het belang van het pleegkind of de pleeggast en het decreet Pleegzorg maakte een onderscheid tussen vier vormen van pleegzorg, namelijk:
• Ondersteunende pleegzorg
• Perspectiefzoekende pleegzorg
• Perspectiefbiedende pleegzorg
• Behandelingspleegzorg
Bovendien benadrukte het decreet dat alle partijen maximaal betrokken moeten worden bij de hulpverlening. Pleegkinderen en ouders moeten een stem hebben in hun eigen zorgproces.
Een groeispurt
Dat pleegzorg de eerste te overwegen zorgvorm werd bij de uithuisplaatsing van minderjarigen, leidde, samen met een grotere bekendheid van de werking, tot een enorme stijging van het aantal pleegzorgsituaties en -dossiers
Sinds 2014 is het aantal pleegzorgsituaties met meer dan 70% toegenomen en op 31 december 2023 waren er maar liefst 9730 pleegkinderen, -jongeren en -gasten geregistreerd over alle diensten heen. Met deze groei wordt pleeg-
Pleegzorg als onderdeel van de jeugdhulp in 2023
Bron: Binc
zorg één van de grootste organisaties binnen de jeugdhulp.
De groei bracht echter ook heel wat uitdagingen met zich mee. Met steeds meer pleeggezinnen, personeel, locaties en een groter aanbod, bieden de provinciale diensten jaar na jaar het hoofd aan de stijgende nood.
Een veranderende context
Naast het decreet Pleegzorg heeft ook de maatschappelijke context invloed gehad op het aanbod binnen pleegzorg. De grote toestroom van vluchtelingen in het najaar van 2015 zorgde voor een stijging van het aantal niet-begeleide minderjarige vreemdelingen (NBMV) in België. De Vlaamse overheid voorzag projectmiddelen om die instroom te kanaliseren, opvanggezinnen voor te bereiden en hen verder te begeleiden. Dit leidde tot een specifieke werking binnen pleegzorg gericht op NBMV, die tot op de dag van vandaag een belangrijk onderdeel vormt van ons aanbod. In 2023 vingen pleeggezinnen meer dan 700 jonge vluchtelingen op.
Ook de coronacrisis, die in 2020 begon, bracht heel wat veranderingen met zich mee. Digitale begeleidingsgesprekken en groepscontacten werden de norm, we maakten afspraken rond socialdistancing, bubbels, bezoekmomenten in de buitenlucht en ijverden voor corona-ouderschapsverlof voor pleegzorgers. We zochten ook naar creatieve manieren om in
contact te blijven. Er waren onder andere raambezoeken, de jongerengroep in Limburg organiseerde een online spel en Pleegzorg West-Vlaanderen publiceerde elke dag een leuke tip om verveling tegen te gaan.
Daarnaast had ook het veranderende jeugdhulplandschap invloed op onze werking. Door de complexe zorgen van kinderen in de jeugdhulp werd er steeds meer toegewerkt naar integrale hulpverlening en samenwerkingsverbanden tussen bestaande organisaties. Een voorbeeld hiervan is het initiatief ‘Partners in Parenting’ (P&P), dat in 2021 ontstond. Deze samenwerking tussen pleegzorg en verschillende voorzieningen gaf kinderen in leefgroepen de kans om het gezinsleven te ervaren.
Verder leidde de behoefte aan meer flexibele, gezinsgerichte en op maat gemaakte zorg in 2023 tot de oprichting van een nieuw type opvang, namelijk ‘Gezinshuizen’. Dit pilootproject stelt professionele gezinshuisouders in staat om beroepsmatig voor ongeveer drie kinderen te zorgen, gewoon bij hen thuis.
Nieuw opgestart Alle lopende
Communicatie
Je leest het: in tien jaar tijd zijn de doelgroepen, het aantal pleegzorgsituaties, het aanbod en ook het aantal medewerkers van pleegzorg enorm uitgebreid. Belangengroepen blijven bereiken werd steeds belangrijker en hiervoor richtten de organisaties participatiegroepen, ontmoetingsgroepen en dialoogdagen op.
De zoektocht naar manieren om onze pleegzorgers te bereiken en te verbinden, leidde in 2020 tot de lancering van dit pleegzorgtijdschrift. Een jaar later onderging de website een grote make-over. Vooral de gebruiksvriendelijkheid, de opbouw en de aantrekkelijkheid moesten verbeteren en in oktober 2021 werd versie twee van pleegzorg.be een feit.
Erkenning voor pleegzorgers
Pleegzorg is natuurlijk niets zonder de pleegzorgers. Sinds het pleegzorgdecreet heeft de organisatie dan ook enorm ingezet op de erkenning en ondersteuning van de pleeggezinnen.
Een eerste stap daarin, was de nieuwe wet rond het statuut van pleegzorgers, die werd ingesteld op 1 september 2017. Dit statuut gaf ouders, pleegzorgers en pleegzorgdiensten de kans om bij een langdurige pleegzorgsituatie onderlinge afspraken steviger te verankeren, met het oog op een goede samenwerking in het belang van het kind.
Een volgende stap volgde in 2019, met de introductie van het recht op pleegouderverlof. Dat gaf pleegzorgers de mogelijkheid om tijd te nemen voor de zorg en begeleiding van hun pleegkinderen, wat cruciaal is voor het opbouwen van een sterke en veilige band.
Om de financiële druk op pleeggezinnen te verlichten en ervoor te
zorgen dat pleegkinderen gelijke kansen krijgen in het onderwijs, werden in 2020 bovendien verbeteringen aangebracht in de schooltoeslag en studietoelage voor pleegkinderen en -jongeren.
Naast wettelijke maatregelen, werkte pleegzorg aan een cultuurverandering. Communicatiecampagnes, evenementen zoals de Week van de Pleegzorg en samenwerkingen met lokale gemeenschappen, scholen en jeugdbewegingen zorgden de laatste jaren voor meer waardering, ondersteuning en begrip voor pleegzorgers.
Gezien pleegzorgers dé drijvende kracht vormen achter onze organisatie blijven we hier ook in de toekomst verder op inzetten!
Hier vind je creatieve vakanties voor kinderen en jongeren van 3 tot 30 jaar. Zoek je kampen die tot de verbeelding spreken? Kies dan voor een kamp vol dans, toneel, muziek, beeld, media en/of spel en laat je creativiteit de vrije loop.
Hoeveel korting?
Pleegzorgers krijgen 10% korting.
Kortingscode Pleegzorg Vlaanderen PLEEGZORG2025 - 10%, [naam pleegzorger]
Als de kortingscode niet ingevuld wordt bij de inschrijving, wordt er geen korting toegekend. De verantwoordelijkheid ligt bij de inschrijver.
Meer info: www.koningkevin.be
Is je vakantiebudget beperkt?
Ook dan zijn er mogelijkheden om je gezin te laten genieten van vakantie.
Meer info: iedereenverdientvakantie.be.
Heb jij recht op korting?
Check het even op www.iedereenverdientvakantie.be/nl/budgetcheck
Nu de dagen kort en donker zijn, kijken we alweer uit naar dat onbezorgde vakantiegevoel. Enkele organisaties die vakantiekampen organiseren, geven opnieuw mooie kortingen aan pleeggezinnen. Die gelden voor alle pleegkinderen én eigen kinderen in het pleeggezin. Naast onderstaande kortingen zijn er ook een aantal steden, gemeenten en lokale organisaties die kortingen voorzien voor (pleeg)kinderen in pleeggezinnen. Neem daarvoor contact op met je pleegzorgdienst.
Heyo organiseert te gekke vakantiekampen voor kinderen en jongeren tussen 2,5 en 18 jaar. Je kan kiezen uit vakantiekampen met en zonder overnachting. Elke vakantieperiode vind je hen op tientallen locaties in België en het buitenland.
Hoeveel korting?
• €10 korting per kind per kamp.
• De kortingen zijn niet cumuleerbaar; de hoogste korting wordt automatisch verrekend.
Bij ‘korting’ selecteer je Pleegzorg Vlaanderen. Bij ‘code’ vul je met hoofdletters PLEEGZORGVHEYO in. De korting wordt verrekend op de factuur. Opgelet bij het invoeren van de kortingscode: die is hoofdletteren spatiegevoelig en moet je onmiddellijk bij inschrijving toevoegen.
Meer info: www.heyo.be
Sporta organiseert geweldige jongerenvakanties met en zonder overnachting en buiten of binnen de landsgrenzen voor 3 tot 18 jarigen. Avontuur, sport, spel, creatieve of educatieve thema’s: wat de interesses van je (pleeg-)kinderen ook zijn, hier vinden ze vast een kamp dat bij hen past.
Hoeveel korting?
• €20 directe korting bij een kamp met overnachting
• €10 directe korting op een dagkamp
Kortingscode Pleegzorg Vlaanderen Vul de kortingscode 25PLG136VLN direct in bij het boeken, zodat de korting onmiddellijk wordt toegekend.
De code is geldig tot 30/11/2025. Je kan die dus ook al gebruiken voor het huidige winteraanbod. De inschrijvingen voor de zomerkampen openen vanaf 2 december 2024 om 12u00.
Meer info: www.sportakampen.be
— Tekst: Lotte De Puysseleyr / illustraties: Eva Mouton —
Van 8 tot 17 november was het de Week van de Pleegzorg en dat werd een week om van te smullen. Pleegzorg Vlaanderen bestond immers tien jaar in haar huidige vorm. Dat moesten we vieren en wie vieren zegt, zegt pannenkoeken!
We maakten een receptenboekje om te laten zien dat er niet alleen talloze manieren zijn om pannenkoeken te bakken, maar ook verschillende manieren zijn om aan pleegzorg te doen.
Allerlei pleeggezinnen deelden met ons hun keukengeheimen, evenals hun bijzondere ‘familie-recept’ voor pleegzorg. Met ingrediënten als ‘een grote kop geduld’, ‘een hart vol liefde’ en ‘een flinke geut relativeringsvermogen’, maken zij een warme thuis.
Op woensdag 13 november bakten scholen, gemeenten, jeugdbewegingen en mensen thuis massaal #pannenkoekenvoorpleegzorg en de week werd feestelijk afgesloten met een grote bakwedstrijd met Thomas Vanderveken en Véronique Leysen, Boris Van Severen en Frances Lefebure en Sieg De Doncker en Maureen Vanherberghen onder het toeziend oog van een deskundige pleegzorgjury.
Bedankt aan alle pleegzorgers die er samen met ons een fantastische week van maakten!
Terugblik
Tien jaar pleegzorgdecreet betekent ook tien edities van de ‘Week van de Pleegzorg’. Wat ooit begon als een bedankmoment voor pleeggezinnen, is uitgegroeid tot een krachtige bewustmakingscampagne. We werpen een terugblik op de eerdere edities:
2014
Met een #rozezonnenbril moedigden we iedereen aan om pleegzorg door een andere bril te bekijken! Het doel? Evenveel nieuwe pleeggezinnen werven als het aantal kinderen dat nog wacht op een plekje.
Onze pleegzorgers werden bedankt met een pakketje wenskaartjes. Ze kregen onder andere een ‘ongelooflijke dankjewuil’ voor hun warme inzet!
We verrasten de pleeggezinnen met een zonnescherm van pleegzorg voor in de auto. Een koelere auto én tijdens het rijden reclame maken voor onze werking? Win-win!
We zetten pleeggrootouders extra in de bloemetjes en bedankten hen voor hun engagement. Daarnaast gingen verschillende jeugdbewegingen aan de slag met pleegzorgmateriaal om kandidaatpleeggezinnen te werven. #doneerjejeugdbeweging
Met de campagne ‘Trotse pleegbroers en -zussen’ gaven we de eigen kinderen van pleegzorgers een stem. Zij deelden hun ervaringen en droegen trots hun pleegzorgbutton.
In 2022 was er het ‘Pleegfrietje’. Meer dan 350 frituren werden omgetoverd tot pleegzorgfrituur met affiches, kaartjes, vlaggetjes, stickers en frietbakjes met illustraties van Eva Mouton!
In 2017 stonden vooral tieners centraal. Veel jongeren binnen pleegzorg zijn immers als kind in een pleeggezin terechtgekomen. Een plekje vinden voor een tiener is nog steeds een stuk moeilijker, en daarom verdienden zij al onze aandacht!
Hoe beter iemand te bedanken dan met een lekker stukje taart? In 2019 kregen alle pleegzorgers dan ook een heerlijk taartje in de brievenbus. Bovendien schonken verschillende radiozenders hun zendtijd aan pleegzorg én kreeg onze werking veel aandacht in het tv-programma ‘Make Belgium Great Again’ met Frances Lefebure!
Wie pleegzorg zegt, zegt matching. Daarom stond de ‘Week van de Pleegzorg’ in 2021 helemaal in teken van het vinden van een goeie match! Daarbovenop kwam pleegzorg aan bod in “de madammen” op Radio2, was er een interview op NRJ en kregen alle pleeggezinnen een gratis fotoboekje om hun mooiste momenten in vast te leggen.
Met een grootschalige affichecampagne, opnieuw in samenwerking met Eva Mouton, schenen we het licht op diversiteit binnen pleegzorg. Meer dan 35.000 posters werden verspreid en met de hulp van onze ambassadeurs Tom & Dina, influencers en een bioscoopspot, was pleegzorg overal zichtbaar!
2023
Een jaar dat, hoewel het voorbijgevlogen is, toch erg lang voelde.
Een rollercoaster van emoties en gevoelens waarvan ik dacht dat ze niet bestonden, laat staan dat ik ze zou ervaren.
2024 is het jaar waarop de rechter besloot dat er gekeken mag worden of jij weer in mijn huis mag komen wonen. Ons huis, onze thuis. Blij, blijer, blijst, allerblijst!
Ik kom woorden te kort om te zeggen hoe ik mij voel. Ik kan over huizen springen van geluk. Alles krijgt net weer dat tikkeltje meer zin, de lucht is weer een beetje blauwer en mijn hart slaat bij elk gesprek over jou ietsje sneller.
Maar tegelijkertijd zijn er ook meer vragen, ontelbare vragen die door mijn hoofd gaan. Gedachten van links naar rechts en niet kunnen slapen van de honderden scenario’s die zich afspelen.
Ga je wel gelukkig zijn hier? Ben ik wel de mama die jij verwacht, of de mama die je nodig hebt? Ga je mijn boterhammetjes ook lekker vinden? Je donsdeken, ligt dat even zacht? Dansen we op dezelfde maat?
Ik besef dat ik mezelf wel een paar keer voorbij ben gelopen het afgelopen jaar. Mijn moederhart liep net iets sneller dan mijn hoofd, en daardoor botste ik een aantal keren tegen een onzichtbare muur en kwamen mijn voetjes weer op de grond. Kwam ik mezelf weer tegen en viel ik eventjes van de roze wolk.
Jouw ritme is niet het mijne.
En dat is helemaal oké.
Door het botsen leerde ik wat meer stil te staan bij het leven. Leerde ik dat we tijd nodig hebben, zowel jij als ik. Dat we terug naar elkaar moeten groeien, met sterke wortels. Een fundering, zodat ons (t)huisje niet omvalt als het te hard ‘waait’, dat er geen barsten komen als het even moeilijk gaat, want of we willen of niet, moeilijke momenten gaan er zijn. Gelukkig heb ik een bende aan ‘vakmannen’ rond me staan, die graag de handen uit de mouwen steken. Mijn supporters. De mensen waar ik blindelings op kan vertrouwen en die altijd mijn vangnet zullen zijn.
We hebben nog een lange weg voor de boeg, en er zullen zeker nog obstakels op ons pad komen. Maar ik geloof en hoop dat we er samen wel komen.
Zoals mijn oma ooit zei: ‘Vallen is geen schande, blijven liggen wel.’
Hallo, ik ben Lies (45). Ik ben getrouwd met Gert (47) en samen runnen we, naast een eigen zaak, ook nog een gezin met 4 kinderen: Marie (20), Jef (17), Josefien (14) en Lou (10)*. 13 jaar geleden waagden we de sprong als pleeggezin. We begonnen als crisisgezin maar sinds 10 jaar verblijft ons pleegzoontje Lou bij ons. De gezellige chaos en onvermijdelijke drukte in ons gezin zijn een bron van inspiratie voor mijn blog ‘Leef lach Lies’ (www.leeflachlies.com).
Hip hip hoera! Het pleegzorgdecreet en Pleegzorg Vlaanderen bestaan tien jaar. Toeval bestaat niet, maar onze pleegzoon ook. Hij wordt in november tien en in december is hij tien jaar bij ons. Een decennium. Een jubileum. Dubbel feest!
Wat er zich achter de schermen bij pleegzorg allemaal heeft afgespeeld, daar heb ik geen flauw benul van. Ik was te druk bezig met het moederen over vier kinderen. Het is dan ook af en toe pittig geweest. De constante aanpassing aan nieuwe, uitgebreide bezoekregelingen bijvoorbeeld liet vaak tijdelijk zijn sporen na. Het was soms net wanneer je dacht een aangenaam evenwicht bereikt te hebben, dat er weer rond de tafel moest worden gezeten. Het was steeds opnieuw een les in meegaan met iets waar je zelf niet om gevraagd hebt. Met tegenzin, maar omdat het moet en omdat je diep vanbinnen weet dat dit het beste is voor het kind.
Het zijn vooral ook tien heel leuke jaren geweest. Elk jaar zijn verjaardag mogen vieren. Hem zien opgroeien, zijn eerste stapjes, zijn eerste woordjes, dingen herkennen in hem van jezelf, van je man of van je andere kinderen. Andere dingen dan weer niet kunnen thuisbrengen. Ik stond vaak met grote ogen te kijken naar zijn veerkracht en aanpassingsvermogen. Hoe moet het zijn om steeds maar weer uit je vertrouwde omgeving te worden gehaald om ergens anders tijd door te brengen? En net wanneer je je daar een beetje op je gemak voelt, moet je weer terug.
Het was en is soms moeilijk om hem te zien worstelen met zijn uitzonderlijke situatie. Een antwoord geven op zijn vragen, was en is een uitdaging. Waarom woon ik bij
jullie? Waar is mijn mama? Wat als ik niet bij jullie kan blijven? ... Al schenkt het een enorme voldoening wanneer je merkt dat je hem - voor een tijdje - kan kalmeren en geruststellen. Het geeft een moeilijk te omschrijven gevoel wanneer je de veilige haven bent van andermans kind. Er ligt een hele dunne grens tussen de harde realiteit verbloemen en de dingen benoemen zoals ze zijn.
Als moeder is het vooral heel mooi om je andere kinderen in die tien jaar te zien groeien in hun rol als (pleeg) broer of -zus. Ook zij moesten zich willens nillens aanpassen aan de steeds veranderende realiteit rondom hen. Ze hebben daar nooit moeilijk over gedaan, integendeel. Ze gaan door het vuur voor hun pleegbroertje. Dat maakt van mij een fiere moeder.
En laten we vooral de vaders in dit verhaal niet vergeten. Het zijn er twee. Papa C heb ik in die jaren zien evolueren van een onzekere tot een vastberaden vader die het beste voor zijn kind wil en een steeds grotere rol in zijn leven wil spelen. Onze papa is er ook nog. Die staat al tien jaar lang als een rots in de soms woelige zee te wachten tot hij een veilig plekje kan bieden middenin de woeste golven.
Tien jaren zijn voorbij gevlogen. Het liep niet altijd van een leien dakje, maar pleegzorg was er steeds om ons bij te staan. Soms was dat niet meer dan een babbeltje met onze begeleidster waarin we ons hart konden luchten. Soms was er meer nodig en schoot een heel team in actie. Dat maakt dat het wat ons betreft tien hele mooie jaren waren waarin elke hindernis vlotjes genomen werd.
— Tekst: Bernadette Verdonck, Lynn Bringmans, Nelle Devisscher, Fara De Smet, Lotte De Puysseleyr —
Tien jaar pleegzorgdecreet betekent niet alleen veel veranderingen wat onze organisatie betreft, maar staat ook voor jaren van pleegzorgbegeleidingen, campagnes, activiteiten en herinneringen van onze pleegzorgers, -kinderen, -jongeren en -gasten, ouders en collega’s. We werpen een blik achterom en staan stil bij hun ervaringen van de laatste jaren.
Koen (50 jaar) woont nu bijna anderhalf jaar samen met zijn zus Els, haar man Kurt en hun zoon Finn. Pleegzorg is voor hen dus nog vrij nieuw maar wel een fijne ervaring. “Ik dacht dat Koen de meeste moeite zou hebben om zich aan te
passen, maar dat bleek niet het geval”, vertelt Els. “Hij heeft heel snel zijn draai gevonden, zowel in het nieuwe huis als in ons gezin.”
“Ik heb altijd bij mijn mama en papa gewoond, maar mijn mama is vorig jaar gestorven”, vult Koen aan. “Daarna ben ik met mijn zus naar hier verhuisd en ik ga nu nog iedere woensdag en zaterdag naar mijn papa. Ik kan daar te voet naartoe. Op woensdag gaan we samen eten in het dienstencentrum en op zaterdag breng ik pistolets mee. Ik woon hier heel graag en ben gelukkig.”
“We waren sowieso al van plan om samen te gaan wonen met Koen omdat de zorg voor hem steeds zwaarder werd voor onze ouders”, vertelt Els. “Alleen kwam alles in een stroomversnelling toen mama wegviel. We gingen op zoek naar een groter huis waar Koen zijn eigen plek kon hebben en dat dicht bij papa was. Koen heeft ook mee in dit huis geïnvesteerd zodat het echt een beetje van hem is.”
Koen: “Ik heb hier een slaapkamer en ook nog een tweede kamer waar mijn bureau en televisie staan. Daar ben ik graag bezig met mijn hobby: billtracking. Daarbij geef je de unieke code die op een eurobiljet staat in op een website. Zo kom je van alles over dat biljet te weten. Je kunt zien van waar biljetten komen, in welk land ze gedrukt werden en of iemand anders op de site hetzelfde biljet al eens had. Als dat zo is, dan heb je een ‘hit’. Je ziet dan ook hoe lang het biljet erover deed om van de ene persoon naar de andere te reizen. Ik heb onlangs mijn 900ste hit gehad! Daar was ik heel blij mee en dat hebben we ook gevierd. Ik heb intussen al 900.000 biljetten ingegeven. Ik ga alle dagen biljetten ruilen in winkels of koffiebars. De mensen kennen mij daar al! Bij de buren ga ik vaak biljetten ingeven die zij hebben na een match van de voetbalploeg waar zij vrijwilligers zijn. Daar ben ik soms twee uur mee bezig. Ik hoop nog veel hits te hebben!”
Elke trok zelf aan de noodrem en sinds dan zitten haar kinderen in pleegzorg. Een proces van vallen en opstaan, dat niet altijd makkelijk bleek. “Als alleenstaande mama riep ik initieel zelf de hulp in van pleegzorg. Er werd een pleeggezin uit mijn netwerk gevonden waar
mijn kinderen in ondersteunende pleegzorg konden verblijven, maar enkele jaren later herviel ik in een drugsverslaving en toen werden mijn kinderen in perspectiefbiedende pleegzorg in het pleeggezin geplaatst door de jeugdrechter.”
Dat was een groot verschil met de ondersteunende pleegzorg waar Elke in het begin zelf vragende partij voor was, en kwam hard aan. “Op dat moment was ik heel boos en wou ik niet dat mijn kinderen voltijds in het pleeggezin verbleven. Momenteel ben ik enkele jaren afgekickt en heb ik meer vrede met de situatie. Het pleeggezin heeft mijn kinderen zó goed opgevangen en zó goed begeleid, dat ik hen daarvoor heel dankbaar ben. Ik heb ook heel veel vertrouwen in hen. Als ik zie hoe mijn kinderen geëvolueerd zijn door de stabiliteit
die het gezin hen geeft, kan ik niet beter wensen. Ik zou mijn kinderen niet uit het pleeggezin willen halen. De kans dat ik zelf herval is te groot en dat wil ik mijn kinderen niet nog eens aandoen. Dat ik de pleegzorgsituatie heb kunnen aanvaarden, is voor mij een heel waardevol moment in de afgelopen tien jaar.”
Nelle is PR- en wervingsmedewerker voor Pleegzorg West-Vlaanderen en werkt samen met de andere provincies mee aan alle Vlaamse campagnes. “We maken pleegzorg bekender, normaliseren en informeren over onze werking en zoeken nieuwe pleeggezinnen. Ik heb al deelgenomen aan veel kleurrijke, warme acties en ben dan ook dagelijks getuige van mensen die het tij willen keren voor anderen die het moeilijk hebben. Dat is hartverwarmend.
Er is veel idealisme bij kandidaatpleeggezinnen, maar ik hou vooral van de verhalen van mensen die pleegzorg doorleefd hebben in alle nuances. Het is een eer om die verhalen toevertrouwd te krijgen, er een schijnwerper op te zetten en ze te mogen inzetten om mensen te inspireren die iets voor een ander willen betekenen. Het maakt me trots op mijn job en geeft me het gevoel een schakel te zijn in iets belangrijks: ik kan helpen in de koerswijziging van het leven van kinderen, jongeren en volwassenen in pleegzorg.”
Over de hoogtepunten van haar carrière hoeft Nelle niet lang na te denken. “In 2018 met 400 pleegkinderen, -jongeren en -gasten het voetbalveld op lopen tussen de Rode Duivels en een applaus in ontvangst nemen van een vol stadion, was een absoluut kippenvelmoment. Voor velen was het een overwinning om eindelijk eens bejubeld te worden vanwege
pleegzorg. Diezelfde avond kreeg een pleeggast de voetbalschoenen van Romelu Lukaku en daar heeft die jongen nog maanden over gesproken. Ik blik ook warm terug op de oproep in Make Belgium Great Again in 2019. Toen werden 800 gehaakte popjes opgehangen op de groenplaats in Antwerpen, om de wachtlijst onder de aandacht te brengen. Het enthousiasme van ambassadeurs Tom De Cock en Dina Tersago waarmee ze pleegzorg in de spotlights zetten, werkt ook aanstekelijk. De moed van een mama die vertelt hoe hard ze heeft gevochten om haar leven weer op orde te krijgen om weer zelf voor haar zoon te zorgen ontroerde me. Net zo hard als de tranen van Siska Schoeters bij de pleegzorgverhalen in Durf Te Vragen.”
Hoewel je zou denken dat pleegzorg jongeren en kinderen vooral ‘overkomt’, hadden ook enkele jongedames van de jongerenwerking weldegelijk een uitgesproken idee over de hoogtepunten in hun pleegzorgparcours.
Eén meisje, dat al elf jaar in haar pleeggezin verblijft, beschrijft vooral haar dankbaarheid ten aanzien van haar pleeggezin. “Van de vele reizen die we maken tot de kleine discussies die we hebben, alles heeft bijgedragen aan wie ik vandaag de dag ben geworden. Het heeft een goede band gecreëerd tussen mij en het gezin.” Het doet ons plezier dat ze ook een goed woordje over heeft voor de begeleiding: “Daarnaast heb ik natuurlijk een topbegeleidster die er altijd voor me is wanneer ik haar nodig heb, maar de tofste momenten zijn
Kristel en Koen uit Kessel-Lo zijn niet alleen ouder van vier eigen kinderen, maar vingen daarbovenop ook al heel wat pleegkinderen op voor korte en lange tijd. “Een tv-spot over pleegzorg wekte onze interesse en in 1997, toen ons eerste kind twee jaar oud was, waagden we de sprong. We vingen zes maanden lang een meisje op van veertien maanden oud en erna volgden er nog heel wat anderen.”
Dat is ondertussen een hele tijd geleden en het koppel heeft dus een enorme evolutie meegemaakt wat de pleegzorgorganisaties betreft. “In 1997 waren er nog geen provinciale pleegzorgdiensten, en heette de organisatie waar we mee samenwerkten nog VZW Onderweg. Bij de start van het pleegzorgdecreet in 2014 veranderde er dus wel wat, al hebben we daar vooral op administratief vlak iets van gemerkt. De begeleiders en de locaties bleven hetzelfde, dus dat viel heel erg mee.”
Wanneer ze terugkijken op hun jarenlange ervaring als pleegzorger, zijn ze vooral trots op het parcours van hun pleegkinderen. “Pleeg-
zorg verloopt niet altijd vlekkeloos. Soms bots je op conflicten met de ouders, zijn kinderen heel erg gesloten en zoeken ze de grenzen op. Desondanks hebben we kinderen die uit een heel lastige familiale situatie kwamen, enorm zien groeien. Vaststellen dat zij als volwassene de vicieuze cirkel doorbreken en een stabiel leven leiden, is fantastisch.”
Een bijzonder voorbeeld daarvan is M., één van hun jongste pleegkinderen. “M. kwam bij ons toen hij acht maanden oud was omdat zijn ouders, die beiden een beperking hebben, niet voor hem konden zorgen. M. heeft zelf ook een verstandelijke beperking en nu hij 22 is, overtreft hij al onze verwachtingen. Hij is veel zelfstandiger geworden dan we ooit hadden gedacht.”
Die groei is volgens Koen en Kristel vooral te wijten aan de kansen die M. gekregen heeft. “In het buitengewoon onderwijs kon hij zich ontwikkelen op zijn tempo, en dat heeft enorm geholpen. Sinds kort woont hij in een doorstromingshuis, Gaston, waar hij met twee andere pleegjongeren en drie vrijwilligers samenleeft. Hier wordt bekeken
natuurlijk de leuke wandelingen die we samen maken. Ik keer elke keer terug naar huis met een opgelucht hartje.”
Een ander meisje valt haar bij: “Ik ben negentien jaar en verblijf al vier jaar in een pleeggezin. Je vroeg wat de beste of mooiste momenten zijn als pleegkind. Voor mij is dat de begeleiding die jullie ons bieden. Uit mijn ervaring met mijn begeleidster kan ik zeggen dat ze altijd voor mij klaar staat. We kunnen met klein en groot bij onze begeleidster terecht en worden met en door alles geholpen. Zo staan we nergens alleen voor. Onze grenzen worden daarin ook geaccepteerd. Ik persoonlijk heb moeite met spreken over mijn gevoelens, maar bij mijn begeleidster durf en kan ik dat. Daarvoor ben ik enorm dankbaar.”
welke woonvorm het best bij hem past. Ondertussen werkt M. al een jaar in een maatwerkbedrijf en ook dat is een belangrijke mijlpaal.”
Kristel en Koen benadrukken dat het net die kansen zijn, die in pleegzorg zo’n verschil kunnen maken. “In het begin vroegen we ons soms af of een kort verblijf bij ons wel een blijvende impact zou hebben op het leven van een kind. Maar als we nu bezoek krijgen van voormalige pleegkinderen die volwassen zijn, zien we hoe belangrijk die tijd bij ons voor hen is geweest.”
Verder heeft pleegzorg niet alleen het leven van de pleegkinderen verrijkt, maar ook dat van hun eigen gezin. “Voor ons was pleegzorg altijd al een verrijking, maar nu onze kinderen volwassen zijn, zeggen zij hetzelfde. De band die ze met de pleegkinderen hebben opgebouwd, is ook heel speciaal. Onze dochter is zelfs zelf aan ondersteunende pleegzorg begonnen én onze zoon is het van plan. Het is mooi om te zien dat we via pleegzorg ook onze eigen kinderen iets waardevols hebben meegegeven,” sluiten ze af.
“Onze pleegkinderen zijn het mooiste wat we in de laatste twintig jaar hebben meegemaakt.”
Patrick en Christel zorgen al dertien jaar voor de kleinzoon van Paula en Gerard. Die vonden dat het pleeggezin daarvoor een dikke pluim verdient. “Ze zorgen zo goed voor onze kleinzoon. Het zijn toppleegzorgers die dit doen met hart en ziel,” aldus de grootouders.
Patrick en Christel zijn een nieuw samengesteld gezin. Ze kozen er bewust voor om samen geen kinderen te krijgen, maar zich kandidaat te stellen als pleeggezin. Zo kwam dertien jaar geleden de kleinzoon van Paula en Gerard bij hen wonen. Een jaar later stelden ze zich kandidaat voor een bijplaatsing en kwam er nog een pleegkind bij hen in perspectiefbiedende pleegzorg wonen.
Een keuze waar ze geen spijt van hebben: “Als we met z’n tweeën zijn en onszelf de vraag stellen wat het mooiste is dat we al gedaan hebben of meegemaakt hebben in de twintig jaar dat we samen zijn, gaat het altijd over onze twee pleegkinderen. Dat komt dan nog eerder aan bod dan bijvoorbeeld onze trouwdag. We zijn dan ook heel blij dat we ons kandidaat hebben gesteld als pleeggezin. Onze twee pleegkinderen zijn zeker niet de makkelijkste kinderen en de context errond is niet altijd even simpel, maar dan nog zouden we het zo opnieuw doen. We denken er zelfs over na om, als zij wat ouder zijn, ons kandidaat te stellen voor ondersteunende pleegzorg!”
“Het is heel erg leuk dat we de pleegzorgpluim krijgen van Paula en Gerard. We hadden dit helemaal niet verwacht, maar wat een leuke verrassing. Dankjewel!”
—
Tekst: Lynn Bringmans —
Ken jij iemand die een pleegzorgpluim verdient? Stuur een mailtje naar lotte.depuysseleyr@pleegzorgvlaanderen.be
Kinderen hebben, ongeacht hun leeftijd of bekwaamheid, recht op privacy. Anderen moeten hun privacy zoveel mogelijk respecteren. Maar wat moeten we daar nu allemaal onder begrijpen?
— Tekst: Elodie Decorte, SAM, steunpunt Mens en Samenleving —
1. Privacy in de dagelijkse praktijk
Verhalen uit het leven gegrepen Joyce is net 14 jaar en wil graag een account op Instagram aanmaken. Kan ze dit alleen doen of heeft ze de toestemming nodig van haar pleegzorgers of ouders?
Leon is 17 jaar en heeft onlangs voor het eerst seks gehad met zijn vriendin. Hij vreest dat hij haar per ongeluk zwanger heeft gemaakt en vraagt een medewerker van het Centrum Geestelijke Gezondheidszorg om hulp. Hij wil niet dat zijn pleegzorgers of ouders dit te weten komen en vraagt om niets in zijn dossier te noteren. Kan dit?
Jolinde is 11 jaar en verneemt dat er een dossier wordt bijgehouden over haar verblijf in het pleeggezin. Ze wist hier niets van. Wat staat daar allemaal in en kan dit zomaar?
Dimmy organiseert een verjaardagsfeestje voor zijn pleegzoon. Hij wil graag foto’s van het feestje op facebook plaatsen. Heeft hij hiervoor toestemming nodig van zijn pleegzoon?
Joanna zit in het derde middelbaar. De leerkracht Nederlands denkt dat zijn portefeuille gestolen is. Hij
controleert de boekentassen en de lockers van de hele klas, ook die van Joanna, zonder haar toestemming. Mocht hij dit doen?
Raffa vindt het vervelend dat zijn pleegzorgers altijd zijn kamer en badkamer binnenkomen zonder te kloppen. Hij is ondertussen toch al 17 jaar? Ze willen ook altijd meeluisteren wanneer hij belt met zijn vrienden. Volgens hen is dit hun goed recht, toch?
Bart en Tine, de pleegzorgers van Linda, lezen altijd eerst zelf de brieven die de mama van Linda opstuurt. Ze willen zeker zijn dat er geen inhoud instaat die Linda zou kunnen kwetsen. Is dit een goede aanpak?
Simen, 13 jaar, is geplaatst in een pleeggezin vanwege zijn moeilijke thuissituatie. Om hem te beschermen, houdt zijn pleeggezin elk contact met en bezoek van zijn ouders tegen. Mogen ze dit zomaar doen?
De papa van pleegkind Naud heeft de voorbije maand twee keer na elkaar het geplande contact afgezegd. Naud wil weten waarom. Wilt zijn vader hem niet meer zien? Naud belt zijn pleegzorgbegeleider. Hij is op de hoogte van de reden
voor de afwezigheid van papa, maar papa wil die informatie absoluut vertrouwelijk houden. Wat nu?
Fatima verblijft tijdens de week in een voorziening en in het weekend bij haar pleeggezin. Ze voelt soms een gebrek aan erkenning van haar geloof. Er is vaak een tekort aan halalbeleg en de restjes van halal en niet-halal maaltijden worden zomaar gemengd. Wat nu?
Privacy als paraplubegrip
De rode draad doorheen al deze uiteenlopende verhalen is het recht op privacy. Deze verhalen, en de daarbij horende vragen, zijn uitgekozen om te illustreren dat privacy een paraplubegrip is. Privacy omvat heel veel aspecten. Het kan onder meer gaan over sociale media, vertrouwelijke informatie, dossier, afbeelding, persoonlijke spullen, eigen kamer, integriteit, telefoongesprekken, briefwisseling, menselijke contacten, identiteit, overtuiging en uitwisselen van informatie. Uiteenlopende verhalen vragen evenwel om uiteenlopende antwoorden. Alle antwoorden zijn daarom niet te bundelen in een en dezelfde bijdrage. Het antwoord is telkens wel te vinden in bestaande bijdragen op jeugdrecht.be, tzitemzo. be of rechtspositie.be. Zie hiervoor
ook de bronvermelding onderaan de tekst.
2. Privacy in de wet
Voor iedereen
Het recht op privacy is een grondrecht. Dit zijn fundamentele rechten die voor iedereen gelijk zijn, en dus ook aan alle mensen toekomen. Zowel de ouders, de pleegzorgers als de pleegkinderen hebben met andere woorden recht op privacy.
Nationaal en internationaal
Het recht op privacy geniet zowel op nationaal als op internationaal niveau bescherming. Zo staat het neergeschreven in artikel 22 van de Grondwet, maar ook in mensenrechtenverdragen waardoor België gebonden is, zoals artikel 8 van het Europees Verdrag van de Rechten voor de Mens (EVRM) en artikel 16 van het Kinderrechtenverdrag. De Grondwet en het EVRM gelden voor alle mensen, jong en oud. Het Kinderrechtenverdrag vult het recht op privacy specifiek in voor minderjarigen (-18). De Grondwet, het EVRM en het Kinderrechtenverdrag hebben een algemene draagwijdte.
Specifieke regelgeving
Daarnaast is het recht op privacy –of bepaalde aspecten ervan – ook
nog in heel wat specifieke regelgeving verankerd.
Specifiek voor de jeugdhulp, is er bijvoorbeeld het Decreet Rechtspositie Minderjarige (DRM). Ook binnen de hulpverlening moet de privacy van de minderjarige immers zo goed mogelijk beschermd en gerespecteerd worden. Hieronder vallen bescherming van de persoonsgegevens en respect voor fundamentele persoonlijke kenmerken en keuzes, zoals overtuigingen of identiteit (art. 12/6 DRM). Maar het gaat ook over meer concrete zaken, zoals eigen kleding, een ruimte om zich terug te trekken of keuze van hobby’s (art. 12/7-12/10 DRM). Het DRM gaat niet over de rechten van ouders of pleegzorgers, maar wel over de rechten van de jongeren zelf.
Specifiek voor wat betreft de bescherming van persoonsgegevens, moet het DRM in samenhang gelezen worden met een andere belangrijke wet: de wet van 30 juli 2018 betreffende de bescherming van natuurlijke personen met betrekking tot de verwerking van persoonsgegevens, of kortweg de privacywet. De privacywet kent een ruimer toepassingsgebied dan het DRM, in die zin dat ook ouders en
Bronnen en lees meer
Sociale media:
pleegzorgers er rechten uit putten. Deze wet beschermt wel maar een bepaald aspect van de privacy, met name de vertrouwelijke behandeling van persoonlijke gegevens. Persoonlijke gegevens zijn bijvoorbeeld de naam, contactgegevens, informatie betreffende de hulpverlening of de gezinscontext. De privacywet tracht bescherming te bieden door grenzen te stellen aan de verwerking van deze gegevens. Het DRM concretiseert dit nog verder door regels op te leggen rond het dossier (zie afdeling 7 DRM).
Beperkingen
Deze bijdrage begon met de stelling dat kinderen, ongeacht hun leeftijd of bekwaamheid, recht hebben op privacy en dat anderen hun privacy moeten respecteren. Uiteraard is hun recht op privacy niet absoluut. Soms mogen anderen, zoals ouders, pleegzorgers of hulpverleners, zich moeien en de privacy van kinderen schenden. Bijvoorbeeld wanneer ze daarvoor de toestemming hebben, wanneer er een wettelijke uitzondering is of wanneer ze zich ernstig zorgen maken en denken dat een kind in gevaar is, of anderen in gevaar brengt. Hoe zich dat concreet vertaalt naar de praktijk, hangt af van de situatie en context, en is dus in elk verhaal anders.
- www.jeugdrecht.be/search/artikel/de-bescherming-van-persoonsgegevens-van-minderjarigen
- https://tzitemzo.be/faq/vanaf-welke-leeftijd-kan-ik-sociale-media-gebruiken/ Vertrouwelijke informatie en dossier:
- www.jeugdrecht.be/search/artikel/toegang-tot-het-dossier-de-jeugdhulp
- www.jeugdrecht.be/search/artikel/toegang-tot-het-medisch-dossier-van-een-minderjarige
- https://tzitemzo.be/faq/kan-ik-als-jongere-rekenen-op-het-beroepsgeheim-van-mijn-hulpverleners/
- www.jeugdrecht.be/search/artikel/de-bescherming-van-persoonsgegevens-van-minderjarigen
- A. Van Looveren & M. Bergmans. Informatie uitwisselen tussen pleegzorger, ouder, pleegkind en dienst voor pleegzorg. Te raadplegen via: www.jeugdrecht.be/search/artikel/informatie-uitwisselen-tussen-pleegzorger-ouder-pleegkind-en-dienst-voor-pleegzorg
Recht op afbeelding:
- M. Bergmans. Minderjarigen, pers en privacy. Te raadplegen via: www.jeugdrecht.be/search/artikel/ minderjarigen-pers-en-privacy
Briefwisseling, telefoongesprekken, persoonlijke spullen:
- www.rechtspositie.be/werkmappen/recht-op-privacy
- Mag een leerkracht in mijn GSM kijken? - tzitemzo
- https://tzitemzo.be/publicaties/tzitemzo-jeugdrecht-met-de-rechten-van-minderjarige-cli%C3%ABnten-in-de-ijh/
Identiteit en overtuiging:
- www.rechtspositie.be/werkmappen/recht-op-privacy#toc-1-2-een-respectvolle-omgang-met-de-eigen-politieke-filosofische-ideologische-of-religieuze-overtuiging-en-seksuele-geaardheid
- https://tzitemzo.be/faq/ik-ben-een-meisje-in-een-leefgroep-ik-wil-niet-begeleid-worden-door-eenman-omwille-van-mijn-geloof-kan-ik-dat-kiezen/
- https://tzitemzo.be/publicaties/tzitemzo-jeugdrecht-met-de-rechten-van-minderjarige-cli%C3%ABnten-in-de-ijh/
Menselijk contact:
- www.rechtspositie.be/werkmappen/recht-op-privacy
- E. Decorte. Ik zie, ik zie… wie ik wil zien! Recht op contact voor (pleeg)kinderen. Te raadplegen via: www.jeugdrecht.be/search/artikel/ik-zie-ik-zie-wie-ik-wil-zien-recht-op-contact-voor-pleegkinderen - https://tzitemzo.be/publicaties/tzitemzo-jeugdrecht-met-de-rechten-van-minderjarige-cli%C3%ABnten-in-de-ijh/
Privacy en ouders:
- www.rechtspositie.be/faq/kunnen-minderjarigen-het-recht-op-privacy-ook-inroepen-tov-hun-ouders
- www.rechtspositie.be/werkmappen/recht-op-privacy
Persoonsgegevens:
- www.gegevensbeschermingsautoriteit.be/burger/startpagina
- N. Desmet. De bescherming van persoonsgegevens van minderjarigen. Te raadplegen via: www.jeugdrecht.be/search/artikel/de-bescherming-van-persoonsgegevens-van-minderjarigen
Om tien jaar pleegzorg te vieren, werkte een groep van zo’n 40 pleegkinderen, -jongeren, -gasten, ouders, pleeggezinnen en begeleiders uit West-Vlaanderen aan een sociaalartistiek project met de naam ‘Wortels en Vleugels’. Liedjesschrijver, zanger én pleegzorger Kobe Sercu schreef op basis van de verhalen van de pleegzorgbetrokkenen een heus pleegzorglied dat met de groep werd ingezongen in een studio. Een pareltje dat we jullie niet willen onthouden. Benieuwd? Scan de QR-code en bekijk en beluister de video op onze website.
Tekst & Muziek: Kobe Sercu
Arrangement: Rik Lefevere
Fotograaf: Dieter Procureur
‘k Ben u niet vergeten, ‘k wil u nie verliezen
De stempel da’k drage kleurt alles da’k doe
’t was hier veel te moeilijk, ik koste niet kiezen
Ik wille allene het beste voor joe
Misschien is ‘t dan beter om liefde te delen
ik lope de schuld en de schaamte voorbie maar ik kanne’t niet helpen, ge zit in mijn kleren ik hope da’j soms nog kunt peizen an mie
Wortels en vleugels…
Soms ben ik onzeker, a’k joe hore zuchten
A’j zoekt naar de katte da’k ik kieke uit den boom
Ik kan u niet beloven, da’k niet meer ga vluchten
Da’k nie meer ga zoeken naar andere droomn
De geur is hier anders, ’t geluid komt van verder
De lucht is ier lichter, der is warmt’ in joen huis
Ik komme van elders, ik wacht ip het keren
Mag ik ier nog wa bluven, hier voele’k mie thuis
Wortels en vleugels…
Ken j’ook dat gevoel da’je peist dat uw leven
Zo simpel niet is of da’t anders kost gaan
Misschien is het doel d’r van dat w’iets kunnen geven
En da we d’r toch voor mekaar bluven staan
Oes arms staan open, ook al he’j nie gekozen
Het doel is wel rechte, maar de weg meestal krom
Ge waart goed vertrokken, maar dan liep je verloren
Vertelt ons het wachtwoord, voor bie joe te komm’n
Kom hier aan oes tafel, d’r is hier nog plekke
Voor ’t zekerste hén we de stoel’n nog geteld
Is’t waar doet uwe rugzak nog zeer aan joen nekke?
En he’je ooit al aan iemand joen zorgen verteld?
Wortels en vleugels…
Mag ik met u meegaan, ik kenn’ier wa bane
Ge zijt niet allene, kom leun maar up mie
Maar ga’j ‘t mie vertellen, a’k u niet goed hore
A’k neffest u lope maar u niet goed zie
Wortels en vleugels…
Ken j’ook dat gevoel da’je peist dat uw leven
zo simpel niet is of da’t anders kost gaan
Misschien is het doel d’r van dat w’iets kunnen geven
En da we d’r toch voor mekaar bluven staan
Wortels en vleugels…