W domu Papieża

Choć Jan Paweł II sporą część swojego dorosłego życia spędził w Rzymie na tronie piotrowym, to przy każdej okazji wspominał o dzieciństwie w Wadowicach i na krakowskich błoniach. Dziś do znajdującego się tu muzeum co roku przyjeżdża kilkaset tysięcy turystów.

Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach, w 1929 r. przyjął pierwszą komunię świętą, a w 1938 – sakrament bierzmowania z rąk abp. Adama Stefana Sapiehy, uważanego za jedną z ważniejszych postaci polskiego Kościoła I połowy XX w. Dość szybko zmarła jego mama i brat. Wychowaniem małego Karola musiał zająć się tata, który odszedł z tego świata w 1941 roku. Pięć lat później, zakochany w Wadowicach, Krakowie i polskich górach, młody Wojtyła przyjął święcenia kapłańskie i na dobre liśmy na kremówki – często powtarzał polski papież. Stąd też wadowickie kremówki nierozerwalnie kojarzone są z Janem Pawłem II. I nie ma chyba osoby, która będąc w Wadowicach, nie spróbowałaby tego przysmaku.

- Proszę nie bagatelizować znaczenia kremówek. Kremówki czasami są równie ważne jak encykliki – mówił w jednym z wywiadów jezuita o. Wacław Oszajca.

Kremówki to jednak nie jedyne skojarzenie w Wadowicach z polskim papieżem – w końcu Karol Wojtyła spędził tu w 1984 r., a opiekę nad nim sprawują siostry Nazaretanki. To bezpośrednie nawiązanie do faktu, że to siostry właśnie z tego zakonu prowadziły przedszkole, do którego chodził Karol. Muzeum tworzy dawne dwupokojowe mieszkanie rodziców przyszłego papieża. Do dzisiejszych czasów zachował się oryginalny piec kuchenny, kilka naczyń, półka, stolik i kosz na bieliznę. Można tu też obejrzeć portrety rodzinne, fotografie Karola Wojtyły i jego rodziny, kopie świadectw szkolnych i cztery sutanny (kapłańska, biskupia, kardynalska, papieska), a także plecak, narty i wiosło. Obok muzeum wznosi się Bazylika Ofiarowania NMP.

Podczas pielgrzymowania

- ”Z wielkim wzruszeniem przybywam dzisiaj do tego miasta, w którym się urodziłem – do parafii, w której zostałem ochrzczony i przyjęty do wspólnoty Kościoła Chrystusowego”.

- „Jeruzalem, przez wzgląd na dom Pana, Boga naszego, będę się rodzinny i dom Boży. Jest to niezwykłe, a zarazem najbardziej naturalne