საქართველოს ევროპული ინტეგრაციის ოთხწლიანი გზა
2007-2010
სამოქალაქო საზოგადოების ხედვა
საქართველოს ევროპული ინტეგრაციის ოთხწლიანი გზა 2007-2010 სამოქალაქო საზოგადოების ხედვა
თბილისი, 2011
პუბლიკაცია მომზადებულია ფონდ „ღია საზოგადოება - საქართველოს“ სამოქალაქო საზოგადოების მხარდაჭერის პროგრამის შიდა პროექტის - „საქართველოს ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის პრიორიტეტების 2007-2010 წწ შესრულების შეფასება – სამოქალაქო საზოგადოების ხედვა“ - ფარგლებში. რედაქტორ-კორექტორი: ნინო ბექიშვილი დიზაინი: თორნიკე ლორთქიფანიძე ბეჭდვა: ფაუნტეინ ჯორჯია ავტორების მიერ პუბლიკაციაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა, არ გამოხატავდეს ფონდ „ღია საზოგადოება - საქართველოს“ პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე. The views, opinions and statements expressed by the authors and those providing comments are theirs only and do not necessarily reflect the position of the Open Society Georgia Foundation. Therefore, the Open Society Georgia Foundation is not responsible for the content of the information material. ISBN: 978-9941-0-3965-2
სარჩევი წინასიტყვაობა / თამარ პატარაია ........................................................................................................ 7 დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა / თამარ ხიდაშელი ...........19 1. შესავალი..................................................................................................................................................19 2. დემოკრატიულ ი ინსტ იტუტების განვითარება........................................................................20 3. ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების უზრუნველყოფა..............36 4. დასკვნა...................................................................................................................................................42 თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების უზრუნველყოფა / ეკატერინე სირაძე-დელონე ....................................................................................................50 1. შესავალი.................................................................................................................................................50 2. საარჩევნო კანონმდებლობა . .......................................................................................................51 3. წინასაარჩევნო პერიოდი ..............................................................................................................55 4. საარჩევნო ადმინისტრაცია............................................................................................................57 5. კენჭისყრის დღე..................................................................................................................................59 6. საჩივარ-განცხადებები.....................................................................................................................60 7. ამომრჩეველთა სიებ ი.......................................................................................................................62 8. დასკვნა...................................................................................................................................................63 ბიზნესი და ეკონომიკა / რევაზ საყევარიშვილი ......................................................................................................67 1. შესავალი................................................................................................................................................. 67 2. პოლიტიკური და ეკონომიკური კონტექსტი .........................................................................68 3. ეკონომიკური და სოციალ ური რეფორმები, სიღარიბის შემცირება და მდგრადი განვითარება . ........................................................................................ 70 4. დასკვნა...................................................................................................................................................86 კარგი მმართველობა / მარიამ გაბედავა ......................................................................................................................91 1. შესავალი..................................................................................................................................................91 2. საჯარო სამსახურის რეფორმა .....................................................................................................91 3. საჯარო ფინანსების გამჭვირვალობა - შიდა და გარე აუდიტი.......................................95 4. სახელმწიფო შესყიდვებისა და პრივატიზაციის გამჭვირვალობა..................................98 5. დასკვნა................................................................................................................................................. 104
დამოუკიდებელი მედიის უზრუნველყოფა / ნინო დანელია .....................................................................107 1. შესავალი................................................................................................................................................107 2. მედიის თავისუფლება საქართვ ელოში – საერთაშორისო და ადგილობრივი ანგარიშები ........................................................................................................107 3. ქართული მედია 2007-2010 წლებში ......................................................................................... 109 4. კანონმდებლობა მაუწყებლობის, სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლების შესახებ..........112 5. კომუნიკაციების ეროვნული კომისია........................................................................................ 114 6. მფლობელობა..................................................................................................................................... 115 7. მედიის დაფინანსების წყაროები: რეკლამა, გრანტები..................................................... 116 8. დისტრიბუცია....................................................................................................................................... 117 9. ჟურნალისტური გამოძიება............................................................................................................ 118 10. ციფრულ მაუწყებლობაზე გადასვლა...................................................................................... 119 11. ინტერნეტი............................................................................................................................................ 119 12. მედიის ინსტიტუციური მხარდაჭერა........................................................................................ 119 13. შიდა ფაქტორები............................................................................................................................. 120 14. დასკვნა................................................................................................................................................ 125 მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა / მანანა ქოჩლაძე ......................................................128 1. შესავალი............................................................................................................................................... 128 2. კარგი გარემოსდაცვითი მმართვ ელობისათვის შესაბამისი პირობების შექმნა და მათი განხორციელ ება .................................................. 129 3. გარემოს დაცვის და ბუნებრივი რესურსების გამოყენების ეროვნული თავისებურებანი .......................................................................................................... 138 4. გარემოს დაცვის საერთაშორისო კანონმდ ებლობასთან ჰარმონიზაციის მიმდინარე პროცესები....................................................................................... 146 5. დასკვნა................................................................................................................................................. 148 კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება / თამარ პატარაია ...........................................................155 1. შესავალი............................................................................................................................................... 155 2. მშვიდობის განმტ კიცების პროცესი საქართველოში ევროკავშირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმის მიღებამდე ......................................... 156 3. შეთანხმება საქართვ ელო-ევროკავშირის თანამშრომლობის შესახებ კონფლიქტების მშვიდობიან ი მოწესრიგების პრიორიტეტის ფარგლებში ................. 159 4. 2007 2011 წწ. ევროკავშირი - საქართველო: სამოქმედო გეგმის შესრულება......... 162 5. ევროკავშირი-საქართველოს თანამშრომლობა კონფლიქტების დარეგულირების სფეროში 2008 წ. აგვისტოს ომის შემდგომ პერიოდში .................. 166 6. 2008 წ. ომის შემდგომ სამშვიდობო პროცესის ახალი გამოწვევები - ახალი შეიარაღებული კონფლიქტის პრევენცია...................................................................157 6. დასკვნა..................................................................................................................................................178
წინასიტყვაობა თამარ პატარაია მშვიდობის, დემოკრატიისა და განვითარების კავკასიური ინსტიტუტი
2007 წელს ძალაში შევიდა ევროკავშირის სამეზობლო პოლიტიკის ევროკავ შირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმა. დოკუმენტში აისახა ევროკომისიის და საქართვ ელოს მთავრობას შორის მიღწეულ ი თანხმობა მომავალი ხუთი წლის მანძილზე თანამშრომლობის მიზნების შესახებ. 2007-2011 წლებში ფონდ ღია საზოგადოებ ა-საქართველოს მხარდაჭერით რეგულარულად მზადდებოდა სამოქმედო გეგმის განხორციელების მიმდინა რეობის შეფასება, შესაბამისი პრიორიტეტული მიმართულებების გათვალის წინებით ჩატარდა არაერთი დისკუსია და გამოიცა კვლევის შედეგები1. ასევე, ღია საზოგადოების ინსტიტუტის ბრიუს ელის ოფისის ინიციატ ივით, ფონდი ყოველწლიურად უწევდა ორგანიზებას სამოქალაქო საზოგადოების წარმო მადგენლების შეხვედრებს ევროკომისიის წარმომადგენლებთან, სადაც სა ქართველოს მთავრობის მიერ სამოქმედო გეგმის შესრულების მიმდინარეობა განიხილებოდა. წინამდებარე ანგარიში სწორედ 2007-2010 წლების პერიოდში ფონდის და მი სი პარტნ იორ ი ორგანიზაციების მიერ ჩატარებული ცალკეულ ი კვლევებისა და განხორციელ ებული მონიტორინგის შედეგების ინტეგრირების საფუძველზე მომზადდა. ანგარიშში ყურადღება გამახვილებულია საქართველოში განხორ ციელ ებული რეფორმების და დემოკრატიული გარდაქმნების შესაბამისობაზე ევროკავშირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმაში აღიარ ებულ პრიორიტეტულ მიზნებთან.
პოლიტიკური კონტექსტი ევროკავშირის სამეზობლო პოლიტიკის ჩამოყალიბება და საქართველოს მო ნაწილეობა ამ პოლიტიკაში დაემთხვა 2003 წ. რევოლუციის შემდეგ საქართვე ლოს ახალი ხელისუფლების მიერ აღიარებულ პოლიტიკურ კურსს, დაჩქარე ბულიყო საქართველოს ინტეგრაცია ევროკავშირში, მოკლე დროში მომხდ ა 7
წინასიტყვაობა
რიყო ქვეყნის მოდერნიზაცია და გატარებულიყო დემოკრატიულ ი რეფორმები. აღნიშნული კურსი შეესაბამებოდა ევროკავშირის მიერ სამეზობლო პოლი ტიკაში განსაზღვრულ მიზნებს და 2006 წ. შეთანხმებულ სამოქმედო გეგმაში განსაზღვრულ პრიორიტეტებს. შესაბამისად, მომდევნო პერიოდის მანძილზე, 2007-2010 წწ., საქართველოს მთავრობამ გაატარა მთელი რიგი ღონისძიებე ბი, რომლებიც ასახული იყო ევროკავშირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმაში. სამეზობლო პოლიტიკის ძირითადი მიზანი იყო მონაწილე ქვეყნების მოქმედი კანონმდებლობის, ნორმებისა და სტანდარტების დაახლოება ევროკავშირში დამკვიდრებულ პრაქტიკასთან. ამ რეფორმების საფუძველზე ევროკავშირი მხარს უჭერდა უსაფრთხოების, სტაბილურობისა და კეთილდღეობის დამკ ვიდრებას ევროკავშირის მეზობელ ქვეყნებში, დემოკრატიული ცვლილებებს, სწრაფ ეკონომიკურ და სოციალურ განვითარების2. შესაბამისად, ევროკავში რი-საქართველოს სამოქმედო გეგმაში განსაზღვრ ული პრიორიტეტების დი დი ნაწილი ემსახურებოდა ქვეყანაში კანონის უზენაესობის დამკვიდრებას, დემოკრატიულ ი ინსტიტუტების გაძლიერებას, ადამიანის უფლებებისა და ძი რითადი თავისუფლებების დაცვას, თავისუფალი საბაზრო ეკონომიკის სა ფუძვლების შექმნას. სამოქმედო გეგმის განხორციელ ების 4 წლის შედეგების საფუძველზე არაერთი უცხოელი თუ ქართველი ანალიტიკოსი თვლის, რომ მიუხედავად საკმაოდ ეფექტიანად გატარებული ინსტიტუციონალური რეფორ მებისა, სამეზობლო პოლიტიკა საქართველოსთვის არცთუ წარმატებული იყო. ამის მიზეზებად სახელდება როგორც ევროკავშირის სამეზობლო პოლიტიკის სუსტი მხარეები3, ასევე, მონაწილე ქვეყნების ხელისუფლებების მხრიდან გან ხორციელ ებული ქმედებების ნაკლოვანებები და არასაკმარისი ეფექტიანობა. სამოქმედო გეგმაში გაწერილი ვალდებულებების თანახმად, 2007-2010 წწ. მან ძილზე საქართვ ელოში მიიღეს საკანონმდებლო აქტები, ჩატარდა ინსტიტუცი ონალური რეფორმები, რის შედეგადაც აღმოიფხვრა ყოველდღიურ ი კორუფ ცია, შემცირდა კრიმინალი, გაიზარდა სახელმწ იფო ინსტიტუტების ეფექტიანო ბის ხარისხი, გამარტივდა საგადახადო სისტემა და, როგორც საერთაშორისო კვლევების შედეგები მოწმობს, უფრო ადვილი გახდა ბიზნესის დაწყება ქვეყა ნაში. მიუხედავად მთელი რიგი წარმატებული ადმინისტრაციულ ი რეფორმები სა, საქართველოში დემოკრატიის ისეთი ძირითადი ინდიკატორები, როგორი ცაა საარჩევნო პროცესის, თავისუფალი მედიის, სამოქალაქო თავისუფლე ბების და დემოკრატიული მმართველობის შესაბამისი რეიტინგები, 2010 წელს 2007 წლის შედეგებთან შედარებით ოდნავ გაუა რესებულია. საქართველო ამ მონაცემებით კვლევაც ტრანზიტული ქვეყნების რიცხვში შედის, ხოლო დემოკ რატიული მაჩვენებლები საერთაშორისო ორგანიზაციების რეიტ ინგებით ნაწი 8
თამარ პატარაია
ლობრივი/ჰიბრიდული დემოკრატიებისათვის დამახასიათებელ მაჩვენებლებს შორის მერყეობს4. ეს ინდიკატორები გავლენას ახდენს იმაზე, თუ როგორ შეა ფასებს თავად ევროკავშირი საქართველოს დემოკრატიზაციას და სამოქმედო გეგმაში დასახული მიზნების შესრულებას5. მაგალითად, ევროკავშირის კო მისარი გაფართოების და ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის საკითხში, ბატო ნი სტეფან ფულე, 2011 წლის 22 ივლისს ბათუმში გამართულ საერთაშორისო კონფერენციაზე „საქართველოს ევროპული გზა“, გამოსვლ ისას აღნიშნავდა, რომ საქართველოში დემოკრატიას კონსოლიდაცია სჭირდება. ამ მიზნის მი საღწევად კი აუცილებელია ქვეყანაში შეიქმნას კონტროლისა და ბალანსის ნათელი სისტემა, პოლიტიკური კულტურა კი უფრო ინკლუზიურ ი, ტოლერან ტული და პლურალისტული გახდეს6. წარმოდგენილი ანგარიში დეტალურად მიმოიხ ილავს იმ მნიშვნელოვან სფე როებს, რომლებიც გადამწყვეტ გავლენას ახდენს ქვეყნის დემოკრატიულ ი მმართვ ელობის შეფასებაზე, დემოკრატიული ღირებულებების დამკვიდრე ბისა და თავისუფალი საბაზრო ეკონომიკის განვითარების დონეზე. ანგარიშის მომზადებისას ასევე მხედველობაშია მიღებული 2008 წ. რუსეთ-საქართვ ელოს ომისა და გლობალური ფინანსური კრიზისის შემდეგ საქართველოში შექმნი ლი ახალი რეალობა. ანგარიშში წარმოდგენილი ანალიზი მოწმობს, რომ რუსეთ-საქართველოს ომით გამოწვეულმა კრიზისმა კიდევ უფრო დაამძიმა საქართველოს დე მოკრატიული და ეკონომიკური განვითარების პერსპექტივები, რადგანაც გაიზარდა მოულოდნელობის, გაურკვევლობის დონე და გაჩნდა დამატე ბითი საფრთხეები. რუსეთ-საქართველოს სამხედრო კონფლიქტის ფონ ზე ნათლად გამოჩნდა, რომ საქართველოს მომავალში გაუჭ ირდება ახალ გამოწვევებსა და საფრთხეებზე ადეკვატური რეაგირება დასავლეთის, კერ ძოდ ევროკავშირისა და ევროატლანტიკური ალიანსის და მათი წევრი სა ხელწმიფოების მხარდაჭერის გარეშე. ეს მხარდაჭერა ომის შემდგ ომ უკვე გულისხმობდა არა მხოლოდ დახმარებას დემოკრატიულ ი სახელმწ იფო ინსტიტუტების მშენებლობის პროცესში, არამედ მისი საზღვრ ების ურღვე ვობისა და უსაფრთხოების უზრუნველყოფაზე ზრუნვასაც. ყურადსაღებია, რომ ომის შემდგომ საქართვ ელოს პარტნიორი ქვეყნების და ორგანიზა ციებ ის მხრიდან განსაკუთრებული მნიშვნელობა კვლავაც დემოკრატიული პროცესების მხარდაჭერას ენიჭება. ამის შესახებ არაერთხელ განაცხადა ევროკავშირმაც. მაგალითად, ევროკომისია სამოქმედო გეგმის 2008 წ. შეს რულების შუალ ედურ ანგარიშში მიუთ ითებს, რომ 2008 წლის წინააღმდ ე გობრივმა პოლიტიკურმა მოვლენებმა დემოკრატიულ ი რეფორმების სწრა 9
წინასიტყვაობა
ფად გაგრძელებისა და დემოკრატიული ინტიტუტების განმტკიცების აუცი ლებლობა გამოავლინა. შესაბამისად, აღნიშნული პროცესის გაგრძელების მნიშვნ ელობა დაფიქსირდა პოლიტიკური პირობების იმ პაკეტში, რომელიც დაკავშირებული იყო პოსტ- კონფლიქტურ პერიოდში ევროკავშირის მხრი დან გაზრდილ დახმარებასთან. ამ დახმარების შესახებ მოლაპარაკება ევ როკომისიასა და საქართვ ელოს შორის 2008 წელს გაიმართა, ხოლო 2009 წელს საბოლოოდ შეთანხმდ ა 7. ამგვარად, მიუხედავად იმისა, რომ 2008 წ აგვისტოს ომმა უარყოფითი ზე მოქმედება მოახდინა საქართვ ელოში პოლიტიკური სტაბილურობის დონისა და განვითარების შესაძლებლობებზე, დემოკრატიულმა გარდაქმნ ებმა მიმ დინარე პოლიტიკის დღის წესრიგში პრიორიტეტულობა და აქტუალურობა კვლავაც შეინ არჩუნა. ევროკავშირის, აშშ და დასავლეთის სხვა მეგობარი ქვეყნების მხარდაჭერით საქართველომ შეძლო განესაზღვრა დემოკრატიუ ლი რეფორმების პრიორიტეტები. კერძოდ, 2008 წლის 16 სექტემბერ საქარ თველოს პრეზიდენტმა დაად ასტურა, რომ „ვარდების რევოლუციამ“ მხო ლოდ ნაწილობრივ შეძლო დემოკრატიული რეფორმების განხორციელება და გამოაცხადა „დემოკრატიული რეფორმების ახალი ტალღა“, რომელიც ითვალისწინებდა საკონსტიტუციო რეფორმებს პარლამენტის კონტროლის გასაძლიერებლად აღმასრულებელ ხელისუფლებაზე, კერძო საკუთრების ხელშეუხებლობის განმტკიცებას, მედიის თავისუფლების გაუმჯობესებას, სასამართლო ხელისუფლების დამოუკიდებლობის განმტ კიცებას და დაფი ნანსების აღდგენას იმ ოპოზიციურ ი პარტიებისთვის, რომლებმაც პარლა მენტს ბოიკ ოტი გამოუცხადეს8. მსგავსი ინიციატივით საქართველოს პრეზიდენტი გამოვიდა 2009 წ. შემოდგო მაზეც. 24 სექტემბერს გაეროს ტრიბუნიდან მან დემოკრატიულ ი რეფორმების მეორე ტალღის ფარგლებში შემდეგი მიზნები დასახა: ადგილობრივი არჩევნე ბისათვის საკანონმდ ებლო ცვლილებების განხორციელ ება; მედიის თავისუფ ლების პლურალიზმის დონის გაზრდა; ადამიანის უფლებებისა და სასამართ ლოს დამოუკიდებლობის უზრუნველყოფა9. როგორც ზემოთთქმულიდან ჩანს, საქართველოს პოლიტიკური განვითარების ხელახლა გაცხადებული მიზნები შესაბამისობაში რჩებოდა ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის პრიორიტეტებთან. ახალი დღის წესრიგიდან გა მომდინარე, 2009-2010 წლებში სამოქალაქო საზოგადოებისა და საქართველოში დემოკრატიული პროცესების მხარდამჭერი დასავლეთის ქვეყნების ყურადღება ზემოთ ჩამოთვლ ილი პრიორიტეტების განხორციელებაზე გამახვილდა. 10
თამარ პატარაია
ამგვარად, წარმოდგენილ ანგარიშში შეფასებულია 2007-2010 წწ. საქართვე ლოში განხორცილებული რეფორმები და განსაკუთრებული ყურადღება ეთ მობა დემოკრატიის შემადგენელი ისეთი ძირითადი ელემენტების განხილვას, როგორიცაა სასამართლოს დამოუკიდებლობა და კანონის უზენაესობა; თავი სუფალი და სამართლიანი არჩევნების ჩატარების შესაძლებლობა და პოლი ტიკური პლურალიზმის დონე; პოლიტიკური ოპონენტების თანასწორობა, პი როვნების თავისუფლებებისა და საკუთრების უფლების რეალ იზაცია კანონის უზენაესობის გზით; საზოგადოების მონაწილეობა პოლიტიკურ, სოციალურ და ეკონომიკურ სფეროებში გადაწყვეტილების მიღების პროცესში; კარგი მმარ თველობის პრაქტიკა. ანგარიშში ასევე შეფასებულია ქვეყნის შიგნით არსებუ ლი კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგების პერსპექტივა, რეფორმების მდგომარეობა ეკონომიკური, ეკოლოგიურ ი და მდგრადი განვითარების მი მართულებით.
საქართველოს წინაშე არსებული გამოწვევები და კვლევის ძირითადი მიგნებები ანგარიშის ავტორთა აზრით 2007-2010 წწ. განხორციელებული რეფორმები მნიშვნელოვანწილად მიმართული იყო სახელმწიფო ადმინისტრაციულ ი სის ტემის მოდერნიზაციასა და საბაზრო ეკონომიკისათვის მინიმალური ჩარევის გარემოს შექმნაზე. მიუხედავად ამისა, ქვეყანამ დიდი წინსვლ ა ვერ აჩვენა დემოკრატიული ინსტ იტუტების გაძლიერებისა და ინსტიტუტების მართვ ის დე მოკრატიული მეთოდებისა და პროცედურების დანერგვის მხრივ. ასევე ნაკლე ბი პროგრესით აღინიშნება სახელმწიფოს მხრიდან სოციალური და მდგრადი განვითარების პოლიტიკის სფეროებში გაღებული ძალისხმევაც. ევროპის სა მეზობლო პოლიტიკის ევროკავშირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმის შეს რულების შეფასების წარმოდგენილ დოკუმენტში სამოქალაქო სექტორის წარმომადგენლები მსჯელობენ იმაზე, თუ რაში მდგომარეობს საქართვ ელოში დემოკრატიის ნაკლოვანებები და რა ზომებით შეიძლება მათზე რეაგირება, რაც მომავალში ხელს შეუწყობს საქართველოს ტრანზიტული ქვეყნიდან, კონ სოლიდირებული დემოკრატიის ქვეყნად ჩამოყალიბებას. ანგარიშში გამოთქმული ძირითადი მოსაზრებები შემდეგსაკითხებს მოიცავს:
დემოკრატიულ ი ინსტიტუტების განვითარება 2010 წ. საქართველოს პარლამენტმა მიიღო ახალი კონსტიტუცია. კონსტიტუცი ის ახალი რედაქცია უფრო მეტად პასუხობს დემოკრატიულ ი ქვეყნისათვის სა ვალდებულო ნორმებს, თუმცა, ახალ დოკუმენტში პრობლემურ თემად დარჩა საკანონმდებლო და აღმასრულებელ ხელისუფლებებს შორის დემოკრატიულ ი 11
წინასიტყვაობა
და მონაწილეობითი პრინციპების, შესაბამისად, ძალაუფლების განაწილების საკითხი. კერძოდ, ამ თემაზე მომუშავე სამოქალაქო საზოგადოების წარმო მადგენლების აზრით, ახალი კონსტიტუცია ვერ უზრუნველყოფს ძალაუფლების შტოებს შორის ძალთა ბალანსს და სხვადასხვა სახელისუფლებლო შტოს კონ ტროლს. ახალ პოლიტიკურ სისტემაში შენარჩუნებულია აღმასრულებელი ხე ლისუფლების დომინანტური მდგომარეობა ხელისუფლების სხვა ორგანოებ თან მიმართებაში. ამასთან, ხელისუფლების სხვადასხვა განშტ ოებებს შორის კონფლიქტის წარმოშობის შემთხვევაში, ამ კონფლიქტების კონსტიტუციურ და პოლიტიკურ კრიზისში გადასვლ ის მაღალი ალბათობა არსებობს.
თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების უზრუნველყოფა საქართველოში 2006-2010 წწ. ადგილობრივი, საპარლამენტო და საპრეზიდენ ტო საარჩევნო პრაქტიკამ აჩვენა, რომ საარჩევნო გარემოს გაუმჯობესებისა კენ მიმართული ღონისძიებები არ იყო საკმარისად ეფექტიანი. ამ სფეროში განხორციელებული რეფორმები პოლიტიკური პროცესის ბევრ მონაწილეს არ უქმნის თანასწორუფლებიანი და სამართლიანი პოლიტიკური კონკურენციის უზრუნველმყოფი სისტემის განცდას. 2010 წ. საარჩევნო პროცესში ხარვეზები აღმოფხვრ ას საჭიროებს შემდეგ სფეროებში: საარჩევნო დარღვევებზე რეაგირება; ამომრჩეველთა სანდო სიის შექმნა; ფუნქც იონირებადი და გამჭვირვალე საარჩევნო კომისიის ჩამოყალიბება; ს ამართალდამრღვევი საარჩევნო მოხელეების მოთხოვნა მოქმედი კანონის შესაბამისად;
პასუხისმგ ებლობის
ს აზოგადოებ ის ნდობის განმტკიცება საარჩევნო პროცესების მიმართი.
სასამართლ ოს დამოუკიდებლობა 2007-2010 წლების მანძილზე სასამართლოს დამოუკ იდებლობა დღემდე პრობლემურ საკითხად რჩება. ანგარიშის თანახმად, ნაფიც მსაჯულთა ინ სტიტუტის პრაქტიკაში დანერგვა, მოსამართლეების სამუდამო დანიშვნა და კანონში მოსამართლეებთან კომუნიკაციის წესების შესახებ ცვლილებების შეტანა, თავისთავად ვერ უზრუნველყოფს სისტემის დამოუკ იდებლობას და მოსამართლ ეთა მიუკერძოებლობას, თუ არ მოგვარდება იუსტიციის უმაღ ლესი საბჭოს შემადგენლობის, მოსამართლეთა დანიშვნის პროცედურის, 12
თამარ პატარაია
გარანტირებული მუშაობის ვადის, სასამართლო სისტემის შიდა დამოუკი დებლობის ასპექტების, მოსამართლეთა თანამდებობიდან გათავისუფლე ბის, გადაყვანის და დისციპლინურ სამართალწარმოებასთან დაკავშირებუ ლი პრობლემები.
ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა ანგარიშის ავტორების აზრით საანგარიშო პერიოდში ხელისუფლებამ შე უწყნარებლობა გამოიჩინა მოქალაქეების მიერ შეკრებებისა და მანიფეს ტაციების უფლებით სარგებლობის მიმართ, რაც საკანონმდებლო რეგუ ლაციებ ის გამკაცრებაში, მშვიდობიან ი შეკრებებისა და მანიფესტაციებ ის ძალადობრივი გზით დარბევაში, მშვიდობიანი მომიტინგეების მიმართ გან ხორციელ ებული ძალადობის და პოლიციელთა მიერ უფლებამოსილების გადამეტების ფაქტების გამოუძ იებლობაში, ასევე მანიფესტაციებში მონაწი ლე პოლიტიკური ოპონენტების სისხლის სამართლებრივი წესით დევნაში გამოიხატა. ასევე, ადამიანის უფლებების დარღვევის სფეროში არაადამიანური და ღირ სების დამამცირებელი მოპყრობის გახშირებული ფაქტები დაფიქსირდა სას ჯელაღსრ ულების დაწესებულებებში, დროებ ით მოთავსების იზოლატორებში. ხელისუფლების შესაბამისი უწყებების მხრიდან აღნიშნულის თაობაზე დუმი ლი ან შეუსაბამოდ სუსტი სანქციების გამოყენება ხელს უწყობს დაუსჯელობის სინდრომის დამკვიდრებას, რაც კიდევ უფრო ზრდის მსგავსი ქმედებების გან მეორების საფრთხეს.
დამოუკიდებელი მედიის უზრუნველყოფა წარმოდგენილი ანგარიშის თანახმად, საქართველოში დემოკრატიულ ი და სა მოქალაქო მონაწილეობაზე დაფუძნებული პოლიტიკური პროცესის ერთ-ერ თი უმთავრესი ფაქტორი, დამოუკიდებელი მედია, რომელიც ინფორმირებული საზოგადოებ ის და ანგარიშვალდებული მთავრობის ფუნქციობის გარემოს შექ მნიდა, დღემდე არ არის თავისუფალი. 2007-2011 წლებში არაერთი საერთაშორისო ორგანიზაცია აკრიტიკებდა სა ქართველოს მთავრობას მედიის თავისუფლების თვალსაზრისით არსებული მდგომარეობის გამო. ამ მხრივ მნიშვნელოვანი წინსვლ ა 2010 წელს საქართ ველოს პარლამენტის მიერ მედიის მფლობელთა გამჭვირვალობის შესახებ მიღებული კანონი იყო. ამის მიუხედავად, მედიისათვის უმნიშვნელოვანეს პრობლემებად კვლავ რჩება არაკონკურენტული გარემო, რომელსაც ვერ არე გულირებს კომუნიკაციების მარეგულირებელი კომისია. ასევე, საქართვ ელოში 13
წინასიტყვაობა
მედიის წარმომადგენლებისათვის პრობლემას წარმოადგენს საჯარო ინფორ მაციის დროულ ად და სრულყოფილად მიღება, სასამართლო ბაჟის სიძვირე, პოლიტიკურად მართული სარეკლამო ბაზარი, ლიცენზიების გაცემის პროცე დურების გაუმჭვირვალობა და მიკერძოებულობა, რიგ ტელეკომპანიებში სა რედაქციო დამოუკიდებლობის პრობლემები, არაქმედითი თვითრეგულაციის მექანიზმები და ასევე, ციფრულ მაუწყებლობაზე გადასვლისათვის საჭირო სა კანონმდებლო ბაზის არარსებობა.
კარგი მმართვ ელობა 2007-2010 წლებში ქვეყნის ხელისუფლებამ კარგი მმართველობის სფეროში საკმაოდ წარმატებული რეფორმები განახორციელ ა, რაც გამოიხ ატა იმაში, რომ პრაქტიკულად აღმოიფხვრა ყოველდღიურ ი კორუფცია და გაიზარდა სა ხელმწიფო ინსტიტუტების ეფექტიანობა. მიუხ ედავად ამისა, გასული წლების გამოცდილება ასევე ცხადყოფს, რომ სახელმწ იფო ადმინისტრაციული სის ტემის ინსტიტუტები არ მუშაობენ დემოკრატიულ ი პრინციპების შესაბამისად. გადაწყვეტილების მიღების პროცესი და პოლიტიკის იმპლემენტაცია ხშირად საჯარო სამსახურის ფუნქციების მარეგულირებელი პროცედურების დარღვე ვით ხდება. ამ თვალსაზრისით განსაკუთრებით თვალშისაცემია საჯარო ფინან სების მართვ ის დახურულობა და განხორციელებული საქმიანობების მიზანშე წონილობაზე კონტრ ოლის სისუსტე. ანგარიშის ავტორები ყურადღებას ამახვილებენ იმ ფაქტზ ეც, რომ საქართველოში პრივატიზაციის პროცესები ტრადიციულად გაუმჭვირვალედ მიმდინარეობს, ხოლო შესაბამისი ხელშეკრულებები, როგორც წესი, საზოგადოებ ისათვის დახურულია. ამასთან, პრივატიზების საკითხები ხშირად საკუთრების უფლების დარღვევასთა ნაც არის დაკავშირებული. აღნიშვნის ღირსია ის ფაქტიც, რომ საქართველოში სა კუთრების უფლების ხელყოფის მიმართულებით მდგომარეობა ბოლო ოთხი წლის განმავლობაში მნიშვნელოვნად არ გაუმჯობესებულა. საკუთრების უფლების ხელ ყოფის ფაქტები პერიოდულად ხდება და უმეტესად რეგიონების ტურისტული განვი თარების გეგმების ინიციატივების გაცხადების პერიოდს ემთხვევა.
ბიზნესი და ეკონომიკა საკუთრების უფლების შელახვა, ასევე, პირდაპირ გავლენას ახდენს საქართვე ლოში ბიზნესისა და ეკონომიკის სექტორის მდგომარეობაზე, საქართველოში მიმზიდველი სამეწარმეო და საინვესტიციო გარემოს ფორმირებაზე. ამასთან, ანგარიშის ავტორების აზრით, განსაკუთრებით გართულებულია სა კუთრების უფლების დაცვა სასამართლოებში, რაზედაც სასამართლო სტატის 14
თამარ პატარაია
ტიკა და პრაქტიკა მიუთითებს. როგორც პრაქტიკა აჩვენებს, სასამართლ ო მეტ წილად უცვლ ელად იზიარებს ბრალმდებლის პოზიციას და ნაკლებად ახდენს კერძო მესაკუთრეთა პრეტენზიების გათვალისწინებას. ასევე, სასამართლ ოე ბი იოლად იყენებენ ბიზნესმენთა მიმართ საპატიმრო სასჯელს, რაც ნაკლებად შეეს აბამება გადასახადის გადამხდელთან სახელმწიფოს პარტნიორობის სუ ლისკვეთებას. ეს ფაქტი განსაკუთრებით არის ხაზგასმული ევროპის სამეზობ ლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმაში. ანგარიშში აღნიშნულია, რომ ბიზნესის წარმოებისა და საინვესტიციო გარემო ზე ასევე უარყოფითად მოქმედებს პრივატიზაციის გაუმჭვირვალე პროცესი და ე.წ. „ელიტური კორუფციის“ არსებობა, ასევე სტატისტიკური მონაცემების ნაკ ლები სანდოობა. ამასთან, არსებული ეკონომიკური პოლიტიკა ჯეროვან ყურადღებას არ უთ მობს სიღარიბის შემცირებისა და სოციალური ინტეგრაციის წახალისების სა კითხებს. საანგარიშო პერიოდში სოციალური გარემოს უკეთესობისკენ შეცვ ლა ვერ მოხერხდა. შედეგად, სიღარიბის შემცირების თვალსაზრისით არსები თი პროგრესი არ იკვეთება და მოსახლეობის დიდი ნაწილი (2011 წლის მაისის მდგომარეობით, უმწეო მდგომარეობაში მყოფ ოჯახებში ცხოვრობს ქვეყნის 1,6 მილიონზე მეტი მოსახლე) კვლავაც მის ზღვარს ქვემოთ იმყოფება.
მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა სამოქმედო გეგმის განხორციელებით მოსალოდნელი იყო ევროკავშირის გა რემოსდაცვით კანონმდებლობასთან ეტაპობრივი დაახლოება. თუმცა 20072010 წლებში გატარებულმა საკანონმდებლო ცვლილებებმა მსგავსი რამ ვერ უზრუნველყო10. ამავე პერიოდში, დონორული დახმარების ფარგლებში მნიშვ ნელოვანი სტრატეგიული დოკუმენტებისა და სამოქმედო გეგმების მომზადება მიმდინარეობდა, მაგრამ არც ერთი დოკუმენტი არ დაუმტკ იცებიათ. ამასთან, სექტორში კვლავ გრძელდება რეფორმები, რომლებიც, როგორც წესი, ნაჩქა რევად არის მომზადებული და საკმაოდ დიდი ზიანი მოაქვს როგორც ბუნებრი ვი გარემოსთვ ის, ისე ადგილობრივი მოსახლეობ ისათვის.
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება აგვისტოს ომის შემდეგ სამოქმედო გეგმის ფარგლებში დასახული ღონის ძიებების განხორციელება შეუძლებელი გახდა. თუმცა, ევროკავშირს დიდი წვლილი მიუძღვის 2008 წ. აგვისტოს ომში ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ დაპი რისპირებულ მხარეებს შორის შეთანხმების სწრაფ მიღწევაში. ასევე, მნიშვ ნელოვანია, რომ ომის დამთავრების შემდეგ სამოქმედო გეგმის ფარგლებში 15
წინასიტყვაობა
საქართველო-ევროკავშირს შორის თანამშრომლობის ახალი დღის წესრიგი შეიქმნა, საკმაოდ მოკლე ვადებში შეთანხმდ ა ახალი პროგრამები, რომლის ფარგლებშიც, ორივე მხარეს სხვადასხვა ვალდებულებები აქვს აღებული შემ დეგი მიმართულებებით: იძულებით გადაადგილებულ პირთა უფლებების დაც ვა და მათი სრული მონაწილეობის უზრუნველყოფა პოლიტიკურ, სოციალურ და ეკონომიკურ ცხოვრებაში; ჟენევის პროცესის წარმართვა, ევროკავშირის დამკვირვებელთა მისიის ფუნქციონირება და ნდობის აღდგენა. ანგარიში დაწ ვრილებით განიხილავს როგორც ევროკავშირის, ასევე ხელისუფლების მიერ გადადგმ ულ ნაბიჯებს ამ მიმართულებით.
16
თამარ პატარაია
ავტორების შესახებ წარმოდგენილი ანგარიში შედგება ექვს ი თავისაგან. მის მომზადებაში მონა წილეობდნენ: თამარ ხიდაშელი (საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაც ია) - დე მოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძი რითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა ეკატერინე სირაძე-დელონე (სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის სა ერთაშორისო საზოგადოება) - თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების უზ რუნველყოფა ნინო დანელია (საქართველოს საზოგადოებრივ საქმეთა ინსტიტუტი) - დამოუ კიდებელი მედიის უზრუნველყოფა მარიამ გაბედავა (საერთაშორისო გამჭვირვალობა - საქართვ ელო) - კარგი მმართვ ელობა რევაზ საყევარიშვილი (ანალიტიკური ცენტრ ი „ეკონომეტრი“) - ბიზნესი და ეკონომიკა მანანა ქოჩლაძე (საზოგადოება „მწვანე ალტერნატივა“) - მდგრადი განვითა რება და გარემოს დაცვა თამარ პატარაია (მშვიდობის, დემოკრატიისა და განვითარების კავკასიურ ი ინ სტიტუტი) - კონფლ იქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება.
17
წინასიტყვაობა
სქოლიო 1. იხ. ფონდის ვებ-გ ვერდი www.osgf.ge; ასევე 2007-2009 წწ. ყოველთვ იური ბიულეტენი და დისკუსიების შედეგები იბეჭდებოდა და ქვეყნდებოდა შემდეგ მისამართზე www.enp.ge (დღეს არ არის ხელმისაწვდომი) 2. ������������������������������������������������������������������������������������������������������ European Neighbourhood Policy, EU-Gerogia Action Plan, 2007. A new response to a changing Neighbourhood, COM(2011) 303, 25 მაისი 2011, ბრიუსელი. გვ.2. 3. David ���������������������������������������������������������������������������������������������������������� Rinnert, The Eastern Partnershio in Georgia, Working Paper, German Institute for Internation and Security Affairs, FG 5, 2011/No 1, March 2011, SWP Berlin.. ავტორის აზრით, ევროკავშირის სამეზობლო პოლი ტიკას ჰქონდა რიგი სუსტი მხარეები, მაგალითად, მან არასაკმარისი ფინანსური დაინტერესება შესთავაზა წევრ სახელმწ იფოებს დემოკრატიულ ი პროცესების წასახალისებლად, ვერ უზრუნველყო ვალდებულებე ბის შესრულების მოთხოვნის მიბმა მკაცრ პირობებთან. ასევე, პრობლემურ სფეროდ დარჩა ევროკავშირის ნაკლები დაინტერესება უსაფრთხოების საკითხებით და შიდა კონფლიქტების მოგვარებით, ისევე როგორც სამეზობლო პოლიტიკა 16 სხვადასხვა ქვეყანასთან. რომლებთანაც ევროკავშირი ურთიერთობებისაას ერთნაირ მიდგომებს იყენებდა. სამეზობლო პოლიტიკა განისაზღვრ ა მეზობლი ქვეყნების რეგიონ ებად დაჯგუფების საფუძველზე და ნაკლებად ითვალისწინებდა ინდივიდუალურ მიდგომებს. 4. იხ. Freedom House, Nation in Transition 2007-2010, ასეევ ე Economist Intelligence Unit Democracy Index 2008-2010 მონაცემები. 5. როგორც არაერთხელ იყო აღნიშნული ოფიციალ ურ დოკუმენტებში, ეროკომისიის მიერ საქართველოში დემოკრატიული მმართვ ელობის შეფასებებზე გავლენას ახდენს მაჩვენებლები, რომელსაც საერთაშორი სო ორგანიზაციები აქვეყნებენ ადამიან ის უფელებათა და ძირითად თაისუფლებათა დაცვის შესახებ მომ ზადებულ ანგარიშებში. იხ. European Neihbourhood and Partnership Instrument; Georgia; National Indicative programme 2007-2010 http://ec.europa.eu/world/enp/pdf/country/enpi_csp_nip_georgia_en.pdf 6. http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=SPEECH/11/535&format=HTML&aged=0&language =EN&guiLanguage=en 7. 2008 წლის 1 სექტემბერს ევროკავშირის საბჭომ გამოხატა სააქ ართველოს ტერიტორიული მთლიანობის მტკიცე მხარდაჭერა და გადაწყვიტა საგრძ ნობი პოლიტიკური, ფინანსური და პრაქტიკული დახმარება გა ეწია საქართველოსთვის, რათა უსაფრთ ხოების და ჰუმანიტარული თვალსაზრისით სიტუაციის სტაბილი ზაცია მომხდარიყო. ამ დახმარებაში იგულისხმებოდა ევროკავშირის სამოქალაქო მონიტორინგის მისიის შექმნა, საერთაშორისო დონორთა კონფერენციის ორგანიზება, კრიზისის საკითხებზე მომუშავე ევროკავ შირის სპეციალური წარმომადგენლის დანიშვნ ა და ჟენევის პროცესის წარმართვა; საერთაშორისო საგა მოძიებო მისიის შექმნა, რომელიც კონფლიქტის მიზეზებს გამოიკვლ ევდა. Implementation of the European Neighborhood Policy in 2008, Progress Report on Georgia, Commission of the European Communities. Brussels, 23/04/2009 . SEC(2009) 513/2 8. Saakashvili Speaks of ‘New Wave’ of Democratic Reforms, Civil Georgia, Tbilisi / 16 Sep.’08 / http://www. civil.ge/eng/article.php?id=19526 9. Saakashvili’s Address to UN General Assembly, 24 September, 2009. http://www.civil.ge/eng/article. php?id=21504&search= 10. Council Directive 90/313/EEC of 7 June 1990 on the freedom of access to information on the environment http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:31990L0313:EN:HTML
18
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა თამარ ხიდაშელი საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია
1. შესავალი წინამდებარე ნაშრომის მიზანია შეაფასოს საქართველოს სახელმწიფოს მიერ საქართვ ელო-ევროკავშირის გეგმით ნაკისრი ვალდებულებების შესრულების მდგომარეობა 2007 წლიდან მოცემულ ეტაპამდე, დემოკრატიისა და კანონის უზენაესობის, ასევე ადამიან ის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვის სფეროში. ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის პირველი პრიორიტეტია კანონის უზენაესობის გაძლიერება, რომელშიც სამოქმედო გეგმის თანახმად, იგულისხმება: სასამართლოსა და სასჯელაღსრულების სისტემის რეფორმირე ბა, სახელმწიფო ინსტიტუტების მშენებლობა, დემოკრატიულ ი ინსტიტუტების განვითარება და ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და ფუნდამენტური თავი სუფლებების პატივისცემა საქართველოს მიერ აღებული საერთაშორისო ვალ დებულებების შესაბამისად.1 საქართვ ელოს მიერ სამოქმედო გეგმით ნაკისრი ვალდებულებების შესრულე ბა განსაკუთრებულ მნიშვნელობას იძენს ევროკავშირის მიერ ევროპის სამე 19
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა
ზობლო პოლიტიკის ახლებურად გააზრების ჭრილში,2 რომლის მიხედვითაც, ევროკავშირის დახმარება მეზობელი სახელმწ იფოების მიმართ განპირობებუ ლია ამ უკანასკნელთა მიერ დემოკრატიის მშენებლობისა და კონსოლიდაციის პროცესში მიღწეული პროგრესით.3 ევროკომისიის მიერ „არაბული გაზაფხულის“ გამომწვევი მიზეზებისა და დამ დგარი შედეგების გააზრების შემდეგ მიღებული დოკუმენტი,4 ევროკავშირთან უფრო ღრმა თანამშრომლობისა და ინტეგრაციის სურვილის მქონე ქვეყნებს პოლიტიკური რეფორმების მზა რეცეპტს არ სთავაზობს, მაგრამ მიუთ ითებს იმ ძირითად საორიენტაციო ნიშნულებზე, რომლებიც ჭეშმარიტი („ღრმა“) დემოკ რატიის მშენებლობისთვ ის აუცილებელია. ეს ძირითადი ნიშნულებია:
თავისუფალი და სამართლ იანი არჩევნები; გამოხატვის, შეკრებებისა და გაერთიანების თავისუფლება; თავისუფალი პრესა და მედია; კ ანონის უზენაესობა, რომელიც ეფუძნება დამოუკ იდებელ სასამართლო ხელისუფლებას და სამართლიანი სასამართლოს უფლებას; კორუფციის წინააღმდეგ ბრძოლა; უ შიშროების და სამართალდამცავი სექტორის (მათ შორის, პოლიციის) რე ფორმა და შეიარაღებულ ძალებზე დემოკრატიულ ი კონტროლი.5 რამდენადაც ევროკავშირის დახმარება საქართველოს მიმართ სწორედ აღ ნიშნული მიმართულებებით მიღწეულ პროგრესზე იქნება დამოკიდებული, განსაკუთრებულ მნიშვნ ელობას იძენს იმ ტენდენციების, ხარვეზების, მიღწევე ბისა და გამოწვევების შეფასება, რომლებითაც საქართველოში დემოკრატიუ ლი ინსტიტუტების განვითარება ხასიათდებოდა 2007-2010 წლებში.
2. დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება 2.1. კონსტიტუციურ ი რეფორმა 1995 წელს მიღებიდან დღემდე, კონსტ იტუციაში 25 ცვლილება განხორციელდა და მათი უმრავლესობა (19 ცვლილება) სწორედ „ვარდების რევოლუციის“ შემ დეგ შეიტ ანეს. 2004 წლამდე მიღებული ცვლილებები, მათი ძირითადად ტექნი კური ხასიათისა და წინამდებარე ნაშრომის დროის კონკრეტული მონაკვეთით შემოსაზღვრ ის გამო, ჩვენი ინტერესის სფეროში არ ხვდება. თუმცა, იგივე არ შეიძლება ითქვას 2004 წლის 6 თებერვალს კონსტიტუციაში განხორციელებულ 20
თამარ ხიდაშელი
ცვლილებებთან მიმართებაში, რომელთა მიღებამაც პრინციპულად შეცვალა ქვეყნის მართვ ა-გამგეობის მოდელი. შესაბამისად, ცვლილებათა ეს პაკეტი (მიუხედავად იმისა, რომ მათი მიღება დროში წინ უსწრებდა ევროკავშირი-სა ქართველოს სამოქმედო გეგმის დამტკიცებას), ცალკე აღნიშვნას იმსახურებს. 2004 წლის 6 თებერვლის საკონსტ იტუციო ცვლილებებმა დაარღვია ხელისუფ ლების დანაწილების ისედაც ხარვეზიანი სისტემა და ზოგიერთი ექსპ ერტის აზ რით, „საფუძველი გამოაცალა ქვეყანაში დემოკრატიულ ი ინსტიტუტების მშე ნებლობის შესაძლებლობას.“6 2004 წელს განხორციელებული ცვლილებების მთავარი შედეგი იყო პრეზიდენტის უფლებამოსილებების მნიშვნელოვანი გა ფართოვება ხელისუფლების სხვა შტოების უფლებამოსილებების დაკნინების ხარჯზე. კერძოდ, საკონსტიტუციო ცვლილებებმა უკიდურესად შეზღუდა პარ ლამენტის საკანონმდებლო ფუნქცია. საკანონმდებლო საქმიანობის შეზღუდ ვის პარალელურად, მნიშვნელოვნად შესუსტდა პარლამენტის საკონტროლო უფლებამოსილებებიც. პრეზიდენტმ ა, რომელიც სახელმწ იფოსა და იმავდრო ულად, აღმასრულებელი ხელისუფლების მეთაურ ადაც მოგვევლინა, თავის თავში შეითავსა აღმასრულებელი, საკანონმდ ებლო და სასამართლო ხელი 7 სუფლების კომპეტენციები. კონსტიტუციაში განხორციელებული ცვლილებები ვენეციის კომისიის კრიტიკის საგანი გახდა, თუმცა უშედეგოდ.8 შესაბამისად, 2004 წლის რეფორმის შედეგად და ევროკავშირი-საქართვე ლოს სამოქმედო გეგმის მიღებიდან ერთი წლის თავზე, საქართველოს ჰქონდა მმართვ ელობის „სუპერ საპრეზიდენტო“ მოდელი, აღმასრულებელი ხელისუფ ლების, ძირითადად კი, პრეზიდენტის ხელში კონცენტრირებული ძალაუფლე ბით, რომელიც ხელისუფლების წარმომადგენელთა აზრით, მოცემულ ეტაპზე აუცილებელი იყო სწრაფი და ქმედითი რეფორმების განსახორციელებლად.9 უფრო მეტიც, ცალკეულ ექსპერტთ ა აზრით, ძალაუფლების კონცენტრაციის გა რეშე მიხეილ სააკაშვილის ხელისუფლებას გაუჭირდებოდა მოკლე ხანში წარ მატებით ჩაეტარებინა ისეთი რადიკალური რეფორმები, როგორებიც იყო მა სობრივი კორუფციის დამარცხება, გადასახადების ამოღების დონის მკვეთრად გაზრდა, ორგანიზებული დანაშაულის კუთხეში მიმწყვდ ევა, და ა. შ. „რადგან უფრო დაბალანსებულ დემოკრატიულ სისტემაში ეს ჯგუფები შეძლებდნენ ისე თი ბერკეტების ამოქმედებას, რომლებიც რეფორმების განხორციელებას, სულ მცირე, შეანელებდა და შეაფერხებდა.“10 თუმცა, ძალაუფლების ერთ ხელში კონცენტრ აციამ, თანაც, იმ პირობებში, რო ცა ხელისუფლების საზოგადოების წინაშე ანგარიშვალდებულებისა და გამჭ ვირვალეობის სერიოზული პრობლემებიც არსებობდა,11 პოლიტიკური ცხოვრე 21
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა
ბის პოლარიზაციის რეალური საფრთხე შექმნ ა.12 სწორედ ამის გამოხატულება იყო ქვეყანაში 2007 წლიდან დაწყებული პერიოდული პოლიტიკური კრიზისები, რამაც კიდევ ერთხელ დაადასტურა 2004 წლის რეფორმის შედეგად შემოთა ვაზებული სახელმწიფოს მართვა-გამგეობის მოდელის არამდგრადობა. ნიშან დობლივია, რომ 2007 წლის ნოემბრ ის საპროტესტო აქციების ერთ-ერთი ძირი თადი მოთხოვნა სწორედ პოლიტიკური სისტემის ცვლილება იყო.13 საქართველო-ევროკავშირის სამოქმედო გეგმის მიღებიდან ერთი წლის შემ დეგ დემოკრატიული ბალანსისა და შეკავების სისტემის არაეფექტურობის შე სახებ ვენეციის კომისიის წუხილი გაიზიარა ევროკომისიამაც. კერძოდ, დო კუმენტშ ი, რომელიც სამოქმედო გეგმის შესრულების ერთწლიან პროგრესს აფასებს მისი მიღებიდან 2007 წლის ჩათვლ ით, მითითებულია: „საქართველოს დემოკრატიულ ი ინსტიტუტებისთვის დამახასიათებელია ძლიერი საპრეზიდენ ტო სისტემა, ინსტიტუციონალური ხელისუფლების სუსტი დაყოფითა და დემოკ რატიული შეკავებისა და ბალანსის არაეფექტური სისტემით.“14 მიუხედავად იმისა, რომ დემოკრატიზაციის კუთხით კონსტიტუციის ფუნდამენ ტური დახვეწის საჭიროება ქვეყნის პრეზიდენტმა 2007 წლის დასაწყისში აღია რა და ახალი საკონსტიტუციო კომისიის შექმნ ის იდეით გამოვიდა,15 ამ კუთხით მნიშვნელოვან ძვრებს ადგილი 2009 წლამდე არ ჰქონია. რაც შეეხება 2007 წელს კონსტიტუციაში იუსტიციის უმაღლეს საბჭოსთან დაკავშირებით განხორ ციელებულ ცვლილებებს, რომლითაც პრეზიდენტს შეეზღუდა მოსამართლეთა დანიშვნისა და გათავისუფლების უფლება, მათ შემდგომ თავში განვიხილავთ. 2008 წლის სექტემბერში, მზარდი საერთაშორისო ზეწოლის და აგვისტოს ომით გამოწვეული კრიზისის პასუხად, მიხეილ სააკაშვილმა განაცხადა, რომ ვარდე ბის რევოლუციის შემდეგ, საქართველოს ხელისუფლებამ ვერ შეძლო დემოკ რატიული რეფორმების სრული მოცულობით განხორციელება16 და ქვეყანას „დემოკრატიული რეფორმების ახალ ტალღას“ დაპირდა.17 „ამ რეფორმების მიზა ნია მივიღოთ უფრო ძლიერი პარლამენტი, ხელისუფლების შტოებს შორის კონტ როლისა და ზედამხედველობის უფრო ქმედითი საშუალებები...“ - განაცხადა პრე ზიდენტმა 2008 წლის 16 სექტემბერს პარლამენტშ ი გამოსვლის დროს.18 2008 წლის დეკემბერში, პრეზიდენტის ინიციატივით, მართლაც, იქნა ინიცი რებული კონსტიტუციაშ ი შესატანი ცვლილებების პროექტი, რომლებიც, გან მარტებითი ბარათის თანახმად, მიზნად ისახავდა პარლამენტის უფლება მოსილების მნიშვნელოვან გაძლიერებას, პრეზიდენტისა და პარლამენტის უფლებამოსილებათა დაბალანსებას და მთავრობის ანგარიშვალდებულე 22
თამარ ხიდაშელი
ბის გაზრდას.19 კერძოდ, პარლამენტის დათხოვნის ინსტიტუტის სრულყო ფას და ამ მიმართულებით პრეზიდენტის უფლებამოსილების გადასინჯვას. უფრო კონკრ ეტულად, ცვლილებათა პროექტმ ა შემოიტანა რეფერენდუმის იდეა, იმ შემთხვევაში, თუ პრეზიდენტი საკუთარი უფლებამოსილების ერ თი ვადის განმავლობაში მეორედ გადაწყვეტდა პარლამენტის დათხოვნას. ცვლილებების პროექტის მიხედვით, ასევე უნდა შემცირებულიყო მთავრო ბის მიმართ უნდობლობის საკითხის აღძვრისათვის საჭირო ხმათა რაოდე ნობა. უნდობლობის საკითხის აღძვრის უფლება ასევე ენიჭებოდათ საპარ ლამენტო უმცირესობის წარმომადგენლებს. საქართვ ელოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციამ ცვლილებათა ეს პროექტი ზედაპირულად მიიჩნია, დასკვნაში, რომელიც საქართვ ელოს პარლამენტს გა დაეგზავნა, მითითებული იყო, რომ შემოთავაზებული ცვლილებები ვერ უზრუნ ველყოფდა დასახულ მიზანს, რადგან კონსტიტუციაშ ი ხელუხლებლად რჩებო და ისეთი პრობლემატური საკითხები, როგორებიც იყო: პ არლამენტის თანხმობის გარეშე პრეზიდენტის მიერ პრემიერ-მინისტრის და მთავრობის წევრების დანიშვნის უფლება; ა ხლადარჩეული პარლამენტის მიერ მთავრობისათვის უნდობლობის გა მოცხადების შემთხვევაში პრეზიდენტის მიერ პრემიერ-მინისტრის და მისი მთავრობის შენარჩუნების უფლება; პ რეზიდენტის მიერ პარლამენტის მონაწილეობის გარეშე ბიუჯ ეტის დამტ კიცების უფლება; პ რეზიდენტის მიერ მთავრობისა და აღმასრულებელი ხელისუფლების და წესებულებათა აქტების გაუქმების უფლება მათი კანონმდ ებლობასთან შე უსაბამობის შემთხვევაში; მ თავრობის ფორმირების საკითხებთან დაკავშირებით პრეზიდენტის მიერ პარლამენტის მოსაზრების სრული უგულებელყოფის უფლება და სხვ. ცვლილებათა პროექტთან დაკავშირებით კრიტიკული იყო ვენეციის კომი სიაც, რომელმაც შემოთავაზებულ პროცედურებში „დროის ფუჭი ხარჯვის“ საფრთხე დაინახა.20 კომისიის მოსაზრებით, პროექტით დასახული მიზნის „პარლამენტის უფლებამოსილებების მნიშვნ ელოვანის ზრდის“ მიღწევა, სხვა, ნაკლებად რთული პროცედურებითაც იყო შესაძლებელი, მმართვ ელობის 23
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა
უმაღლეს რგოლში პოლიტიკური კრიზისის გამძაფრების გარეშე.21 ვენეციის კომისიამ კიდევ ერთხელ გაუსვა ხაზი, რომ მას დამაჯერებლად არ ეჩვენებოდა პრეზიდენტის შეუზღუდავი უფლებამოსილება პარლამენტის დათხოვნის სა კითხებთან დაკავშირებით და როგორც 2004 წელს, მოცემულ შემთხვევაშიც მი 22 უთითა, რომ კონსტიტუციის აღნიშნული მუხლები გადახედვას საჭიროებდა. ევროკომისია მიესალმა კონსტიტუციურ ი ცვლილებების პროექტით დასახულ მიზანს, თუმცა მიუთითა, რომ მხოლოდ შემოთავაზებული ცვლილებები ვერ უზრუნველყოფდა პრეზიდენტისა და პარლამენტის უფლებამოსილებებს შო რის წონასწორობის აღდგენას.23 მიუხედავად ცვლილებების პროექტით გამოწვეულ ი დიდი რეზონანსისა, საბო ლოოდ, მათი კონსტიტუციაში ასახვა არ მოხდა. 2009 წლის აპრილში დაწყებული პოლიტიკური კრიზისის განსამუხტად, პრეზი დენტმა არასაპარლამენტო ოპოზიციას საკონსტ იტუციო კომისიის შექმნ ა შეს თავაზა.24 კომისიის შექმნის მთავარ მიზანს სახელისუფლებო შტოთა შორის დარღვ ეული ბალანსის აღდგენაში პოლიტიკური სპექტრისა და სამოქალაქო საზოგადოების აქტიურად ჩართვა წარმოადგენდა. დასახული მიზნიდან გამომდინარე, კონსტიტუციური რეფორმის წარმატება- წარუმატებლობის ანალიზისას, პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია შეფასდეს: 1. რამდენად იქნა დაცული „პროცედურა“, რომელსაც რეფორმის პროცესში პოლიტიკური სპექტრისა და სამოქალაქო საზოგადოების ჩართულობა უნდა უზრუნველყო; 2. რამდენად იქნა მიღწეული რეფორმის დეკლარირებული მიზანი – „სახელისუფლებო განშტოებათა ეფექტიანი, გაწონასწორებული სისტემის შექ მნა.“ საკონსტიტუციო კომისიის შემადგენლობაში შესვლ აზე თავიდანვე უარი გა ნაცხადეს არასაპარლამენტო ოპოზიციის წარმომადგენლებმა,25 ვინაიდან ხე ლისუფლებამ ვერ შეძლო მათთვ ის კონსტ იტუციის ცვლილებების საბოლოო ტექსტის მიღების მკაფიოდ განსაზღვრული წესები შეეთავაზებინა. სამართლი ანობა მოითხოვს აღინიშნოს, რომ პოლიტიკური სპექტრის, ასევე, სამოქალა ქო სექტორის გარკვეულ ნაწილს26 რეფორმის პროცესში მონაწილეობის სა შუალება მხოლოდ ფორმალურად ჰქონდათ. უმცირესობა წამოაყენებდა გან 24
თამარ ხიდაშელი
სახილველ საკითხებს, თუმცა, გადაწყვეტილებას ყველა თემაზე უმრავლესობა და ძირითადად, საკუთარი შეხედულებების მიხედვით იღებდა. შეუძლებელია, ამას რეალური თანამონაწილეობა ვუწოდოთ. მიუღწეველი დარჩა რეფორმის მიზანიც. მართალია, შემოთავაზებული ცვლი ლებები სრულიად ცვლის აღმასრულებელი ხელისუფლების სტრუქტურას და მის დამოკიდებულებას საკანონმდებლო ორგანოსთან, მაგრამ ძალთა ბალან სის თვალსაზრისით შენარჩუნებულია აღმასრულებელი ხელისუფლების დო მინანტური მდგომარეობა პარლამენტთ ან მიმართებაში. განსხვავებაა ისაა, რომ ახალ რედაქციაში აღმასრულებელი ხელისუფლების ძირითადი სიმძიმე პრეზიდენტიდან პრემიერ-მ ინისტრზე გადადის. ცვლილებებით გათვალისწინებულია პარლამენტის სრულიად ახლებური რო ლი მთავრობის ფორმირებაში, მაგრამ ცვლილებათა პროექტის სამართლ ებ რივი ანალიზის შედეგად ცხადი ხდება, რომ საკანონმდებლო ორგანოს ახალი უფლებამოსილება სათანადო კონსტიტუციურ ი გარანტიებით არაა გამყარებუ ლი. კონსტიტუციაში განხორციელებული ცვლილებით, რომელიც ძალაში 2013 წლის მიწურულიდან შევა, პარლამენტის არჩევნებზეა მიბმული მთავრობის უფლე ბამოსილების მოხსნის საკითხი, პარლამენტი უფლებამოსილია შეარჩიოს პრემიერ-მინისტრის ახალი კანდიდატურა და ნდობა გამოუცხადოს პრემიერ -მინისტრის მიერ წარმოდგენილ მთავრობის შემადგენლობას.27 მაგრამ ამავე დროს, მინიმუმამდეა დაყვანილი მისი მონაწილეობა მინისტრთა კაბინეტის შემდგომ ცვლილებებთან, საბიუჯეტო საკითხებთან და ზოგადად, მთავრობის საქმიანობის კონტროლის სფეროში. ერთი მხრივ, კონსტიტუციაშ ი განხორციელებული ცვლილებებით განსაკუთ რებული მნიშვნელობა ენიჭება პრემიერ-მ ინისტრ ის მიერ პარლამენტისთვის წარდგენილი მთავრობის ახალი შემადგენლობისთვის ნდობის გამოცხადებას. იმდენად დიდ მნიშვნელობა, რომ ნდობის გამოუცხადებლობის შემთხვევაში, პრეზიდენტი უფლებამოსილია, უუნარო პარლამენტი სახლში გაუშვას.28 თუმ ცა, გაუგებარია, რა საჭიროა პარლამენტის მხრიდან მთავრობისთვის ნდობის გამოცხადება, თუ პრემიერ-მ ინისტრი უფლებამოსილია ნებისმიერ დროს, პარ ლამენტთან შეუთანხმებლად გაათ ავისუფლოს ნდობაგამოცხადებული მთავ რობის არა მარტო რომელიმე ინდივიდუალური წევრი, არამედ მთელი კაბინე ტი?29 აღნიშნული დებულება, სულ მცირე, უკანგადადგმულ ნაბიჯად შეიძლება შეფასდეს. კონსტიტუციის დღეს მოქმედი რედაქციის მიხედვით, პარლამენტის 25
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა
მიერ მთავრობისთვის ნდობის გამოცხადების შემდეგ, თუ თავდაპირველი შე მადგენლობა ერთი მესამედით (და არანაკლებ 5 წევრით) შეიცვალა, მთავრო ბას ხელახლა სჭირდება პარლამენტის ნდობის მიღება.30 მთავრობის წევრების დანიშვნა-გათავისუფლების საკითხში პრემიერ-მინისტ რის აბსოლუტური ძალაუფლება პოლიტიკური კრიზისის სერიოზულ საფრთხეს შეიც ავს. საფრთხე განსაკუთრებით რეალური გახდება იმ შემთხვევაში, თუ პარლამენტში არც ერთ პოლიტიკურ ძალას არ ეყოლება მთავრობის შემად გენლობისთვის ნდობის გამოსაცხადებლად საჭირო უმრავლესობა. რომელი პოლიტიკური ძალა მოისურვებს კოალ იციურ მთავრობაში ყოფნას, თუ მუდ მივად იარსებებს საფრთხე, რომ პრემიერ-მ ინისტრ ი კოალიციურ მთავრობას მალევე აქცევს ერთპ არტიულ მთავრობად? ერთადერთი ბერკეტი, რაც მთავრობას პრემიერ-მ ინისტრის თვითნებობის აღ საკვეთად რჩება, უნდობლობის პროცედურაა, რაც თავის მხრივ, პარლამენტის შესაძლო დათხოვნის საფრთხეს შეიცავს. უნდობლობის პროცედურის უპრე ცენდენტო სირთულისა31 და ხანგრძლივობის გამო, პარლამენტის სახლში გაშ ვების საფრთხე სავსებით რეალურია. ის, რომ პარლამენტს არავითარი ბერკეტი არ გააჩნია მინისტრთა კაბინეტის საკადრო საკითხებთან დაკავშირებით, სხვა დებულებითაც დასტურდება. კერ ძოდ, პროექტის თანახმად, პარლამენტი უფლებამოსილია პარლამენტის წევრ თა სრული შემადგენლობის უმრავლესობით პრემიერ-მინისტრის წინაშე დას ვას მთავრობის ცალკეული წევრის პასუხისმგებლობის საკითხი. თუმცა, მოქ მედი რედაქციისაგან განსხვავებით, ახალი კონსტიტუცია არ ავალდებულებს პრემიერ-მინისტრს, პარლამენტის მოთხოვნის არგაზიარების შემთხვევაში, მოტივირებული გადაწყვეტილებით მაინც ახსნას უარის თქმის მიზეზი.32 აღნიშნული დებულებების საერთო ანალიზით ცხადი ხდება, რომ მიუხ ედა ვად მთავრობის ფორმირების პროცესში მონაწილეობისა, პარლამენტის როლი მთავრობის თითოეულ ი წევრის დანიშვნისა და ანგარიშვალდებუ ლების თვალსაზრისით, უკიდურესად დაკნინებულია, რაც პრემიერ-მი ნისტრს აძლევს სრულ კარტ-ბ ლანშს საკადრო საკითხების გადაწყვეტასთან დაკავშირებით. კონსტ იტუციაში განხორციელებული ცვლილებები არ აძლიერებს არც პარლა მენტის კანონშემოქმედებით ფუნქციას. კონსტ იტუციის დღეს მოქმედი დებუ ლება, რომელიც მთავრობას შესაძლებლობას აძლევს „ვეტო“ დაადოს პარ 26
თამარ ხიდაშელი
ლამენტის მიერ ინიცირებულ ნებისმიერ კანონპროექტს, რომელიც სახელმწი ფო ხარჯების ზრდას იწვევს - ძალაში რჩება.33 კანონპრ ოექტთა უმრავლესობა კი სწორედ ასეთი კატეგორიისაა - თითქმ ის ყველა მათგანი გავლენას ახდენს სახელმწიფო ბიუჯეტზე. აღნიშნული ნორმის კრიტიკოსთა აზრით, რომც დავუშ ვათ ასეთი კანონპროექტის არსებობა, ამ შემთხვევაშიც პარლამენტი მთავ რობის პოზიციაზე იქნება დამოკიდებული, ვინაიდ ან ფორმალურად მთავრო ბამ უნდა გადაწყვიტოს, იწვევს კანონპროექტი ზემოაღნიშნულ შედეგებს, თუ არა.34 მთავრობის თანხმობის გარეშე პარლამენტის უუნარობა, კანონად აქცი ოს მის მიერ ინიცირებული კანონპროექტი, ეწინააღმდ ეგება ხელისუფლების დანაწილების კონცეფციას და პარლამენტის კანონშემოქმედებით საქმიანობა ში უხეში ჩარევას წარმოადგენს.35 კიდევ ერთი ცვლილება, რომელიც მთავრობის მხრიდან პარლამენტის საქმი ანობაში შეჭრად შეფასდა კონსტიტუციონალისტთა მხრიდან, პრემიერ-მინის ტრის უფლებაა, ნებისმიერ დროს ნებისმიერ კანონპრ ოექტთან დაკავშირებით დასვას მთავრობის ნდობის საკითხი.36 თუ პარლამენტს არ სურს მთავრობასთან კონფლიქტი, კანონპროექტი ერთი მოსმენით, 14 დღის ვადაში უნდა მიიღოს. წინააღმდეგ შემთხვევაში, პარლამენტი შეიძლება დადგეს დათხოვნის საფრ თხის წინაშე. ეს დებულება პრემიერ-მინისტრს პარლამენტის „დაშანტაჟების“ შესაძლებლობას აძლევს.37 საკონსტიტუციო ცვლილებების შემუშავების პროცესში საკონსტ იტუციო კომი სია აქტიურად თანამშრომლობდა ვენეციის კომისიასთან. თუმცა, რიგ შემთხ ვევებში, ფორმალურად. რაც არ უნდა ირონიულად ჟღერდეს, საქართველოს ხელისუფლების მიმართ ვენეციის კომისიის არაერთგ ზისი მოთხოვნის მიუხ ე დავად – პარლამენტი ვენეციის კომისიის საბოლოო შენიშვნებს დალოდებოდა და მხედველობაში მიეღო,38 პარლამენტმ ა ცვლილებები 15 ოქტომბერს მესამე მოსმენით მიიღ ო. სწორედ იმ დღეს, როდესაც ვენეციის კომისიამ კონსტიტუ ციაშ ი შესატან ცვლილებებთან დაკავშირებით საბოლოო დასკვნ ა დაამტკიცა.39 ვენეციის კომისიასთან თანამშრომლობის ფორმალური ხასიათ ი არც ევროკო მისიას გამორჩენია, რომელმაც 2010 წელს განხორციელებული რეფორმების შეფასებით ანგარიშში, სწორედ ვენეციის კომისიის მიერ საბოლოო დასკვნ ის მიღებისა და პარლამენტის მიერ პროექტის მესამე მოსმენით დამტკიცების დროში თანხვედრას გაუსვა ხაზი.40 მიუხედავად იმისა, რომ ვენეციის კომისია მიეს ალმა საკონსტ იტუციო ცვლი ლებებს, საბოლოო დასკვნაში აღნიშნულია, რომ კომისია ისურვებდა პარლა მენტის ფუნქციების გაძლიერებას. კერძოდ, ვენეციის კომისიამ მიუთ ითა, რომ 27
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა
გადახედვას საჭიროებს მთავრობის ფორმირების, განსაკუთრებით კი, მთავ რობისთვ ის უნდობლობის გამოცხადების მარეგულირებელი ნორმები; ასევე, პარლამენტის უფლებამოსილებანი საბიუჯეტო საკითხებთან დაკავშირებით.41 ვენეციის კომისიის წუხილი გაიზიარა ევროკომისიამაც. კერძოდ, ანგარიშში ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის შესრულების შესა ხებ 2010 წლისათვის, ხაზგასმულია რა კონსტიტუციურ ი რეფორმის მიზანი, მითითებულია, რომ მიღებული ცვლილებები ვერ უზრუნველყოფს პარლა მენტის საზედამხედველო ფუნქც იის გაძლიერებას, ვინაიდან ცვლილებებით უკიდურესად გართულებულია მთავრობისთვის უნდობლობის გამოცხადე ბა.42 როგორც ზემოაღნიშნული ანალიზი ცხადყოფს, კონსტ იტუციაში განხორციელე ბულმა ცვლილებებმა ვერ უპასუხა კონსტიტუციურ ი რეფორმის გამოცხადებულ მიზანს. სამაგიეროდ, მან შემოგვთავაზა მოდელი, რომელშიც ხელისუფლების სხვადასხვა განშტ ოებებს შორის კონფლიქტის წარმოშობის შემთხვევაში, ამ კონფლიქტების კონსტიტუციურ და პოლიტიკურ კრიზისში გადასვლ ის მაღალი ალბათობა არსებობს.
2.2. სასამართლო ხელისუფლების დამოუკიდებლობის გაძლიერება საქართველოს სასამართლო სისტემამ 90-იანი წლებიდან მოყოლებული რე ფორმების რამდენიმე ტალღა გაიარა და თითქმის ყველა მათგანი სისტემუ რი კორუფციის წინააღმდეგ ბრძოლის ლოზუნგით განხორციელდა. 1997 წელს დაწყებულმა რეფორმამ მდგრადი შედეგები ვერ იქონია, რადგან სხვა შესა ბამის სფეროებში, როგორიცაა პროკურატურა, პოლიცია და სხვ. რეფორმები არ განხორციელებულა. რეფორმის მეორე ტალღა 2005 წელს დაიწყო და გან საკუთრებული აქცენტები სასამართლოების ბიუჯ ეტებისა და მოსამართლეების ხელფასების ზრდაზე, სასამართლ ოების რეორგანიზაციასა და გაერთიანებაზე, სასამართლ ოების შენობების სრულ განახლებაზე, მოსამართლეების სპეცია ლიზაციაზ ე, მათთვის სპეციალური საგანმანათლებლო დაწესებულებების შექ მნასა და სასამართლ ო სისტემაში კორუფციასთან ბრძოლაზე გაკეთდა. 2005 წლიდან დღემდე რეფორმის გეგმების უმეტესობა ნაწილობრივ ან სრუ ლად შესრულებულია. ასე მაგალითად, საქართველოს სასამართლო რეფორ მის ინდექსი43 სასამართლო სისტემაში განხორციელებულ მიღწევებს შორის ასახელებს იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს რეორგანიზაციას, მოსამართლეების მიერ ქრთამის აღების პრაქტიკის ფაქტობრივ აღმოფხვრას, სასამართლოე ბისთვის დაფინანსების მნიშვნელოვან ზრდას, მოსამართლეთა ადეკვატურ 28
თამარ ხიდაშელი
ხელფასებს, არსებული სასამართლო შენობების რემონტს და ახლების მშენებ ლობას, იუსტიციის უმაღლესი სკოლის დაარსებას მოსამართლეთათვის უწყვე ტი განათლების უზრუნველსაყოფად44. სასამართლოში განხორციელებული რეფორმა ზოგიერთი მიმართულებით, წარმატებული იყო, მაგრამ „რეფორმირებული“ სისტემა გაცილებით სერიო ზული და დრამატული გამოწვევის წინაშე აღმოჩნდა, რაც სასამართლ ოს და მოუკიდებლობის ძალიან დაბალ ხარისხში გამოიხატა. საქართველოში სა სამართლო სისტემის დამოუკიდებლობაზე წუხილს იზიარ ებენ არა მხოლოდ 45 ადგილობრივი დაინტერესებული წრეები , არამედ საერთაშორისო ორგანი ზაციებიც46. აშშ სახელმწიფო დეპარტამენტის ადამიან ის უფლებების ანგარიშში ადამიან ის უფლებათა ყველაზე სერიოზულ დარღვევებს შორის მითითებულია „მთავრობის ზეწოლა სასამართლო ხელისუფლებაზე“.47 ზოგიერთი დამოუ კიდებელი დამკვირვებლის აზრით კი, „პოლიტიკის სფეროში ყველაზე უფრო ნაკლებად დამოუკ იდებელი სექტორი სასამართლოა. საქმეებში, სადაც ოდნავ მაინც არსებობს პოლიტიკური ინტერესი, არ არსებობს გადაწყვეტილება, რო მელიც მთავრობის ინტერსების წინააღმდეგ წავა48“. 2007 წლის ანგარიშში, რომლითაც ევროკომისიამ საქართვ ელოს მიერ სამოქ მედო გეგმის შესრულების ერთწლიანი პერიოდი შეაფასა, აღნიშნულია პროგ რესი სასამართლ ო რეფორმის კუთხით.49 კერძოდ, ევროკომისიამ კმაყოფი ლებით აღნიშნა იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს რეფორმა, იუსტიციის უმაღლესი სკოლის დაარსება, მოსამართლეთა ეთიკის კოდექსის ევროპულ სტანდარტებ თან შესაბამისობაში მოყვანა და საერთო სასამართლოების მოსამართლ ეებ თან კომუნიკაციის შესახებ კანონის ამოქმედება.50 თუმცა ანგარიშში ხაზგასმუ ლია, რომ მიუხედავად პროგრესისა, სასამართლო სისტემის დამოუკ იდებლო ბისა და მიუკერძოებლობის უზრუნველყოფა იმ კრიტიკულ ამოცანად რჩება, რომელიც „საქართველომ დაუყ ოვნებლივ უნდა გადაჭრას“.51
2.3 იუსტიციის უმაღლესი საბჭო თავისთავად, იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს რეფორმირება, რომელიც 2007 წლის საკონსტიტუციო ცვლილებებამდე პრეზიდენტის სათათბირო ორგანოს წარმოად გენდა, უმნიშვნელოვანესი წინგადადგმული ნაბიჯია. აღნიშნული ცვლილებებით, იუსტიციის უმაღლესი საბჭო, პრეზიდენტის სათათბირო ორგანოდან კონსტიტუცი ური სტატუსის მქონე დამოუკიდებელ ორგანოდ გადაიქცა, ხოლო პრეზიდენტს ჩა მოერთვა მოსამართლეების თანამდებობაზე დანიშვნის და თანამდებობიდან გა თავისუფლების უფლება.52 თავის დროზე, კონსტ იტუციაში აღნიშნული დებულების გაჩენა მწვავედ გააკრიტიკა ვენეციის კომისიამ, რომელმაც აღნიშნულ დებულებას 29
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა
„უკიდურესად პრობლემატური“ უწოდა.53 იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს ფუნქცი ებად განისაზღვრა მოსამართლეთა თანამდებობაზე დანიშვნ ა, თანამდებობიდან გათავისუფლება და სასამართლო სისტემასთან დაკავშირებული სხვა ამოცანების შესრულება. საერთაშორისო სტანდარტების შესაბამისად,54 კონსტიტუციით განი საზღვრა, რომ საბჭოს შემადგენლობის ნახევარზე მეტი მოსამართლ ეებით უნდა დაკომპლექტებულიყო. საბჭოს დანარჩენ წევრებს, საერთო სასამართლ ოების შესახებ კანონის შესაბამისად, პარლამენტის მიერ საკუთარ წევრებს შორის არჩე ული და პრეზიდენტის მიერ დანიშნული წევრები შეადგენენ. 2008 წლის 5 ივლისს კანონში განხორციელებული ცვლილების თანახმად, საპარლამენტო უმცირესო ბას მიეცა საბჭოში საკუთარი წარმომადგენლის ყოლის უფლება. მიუხედავად ამისა, საბჭოს შემადგენლობა და გადაწყვეტილების მიღების წესი ადგილობრივი სადამკვირვებლო ორგანიზაციების აზრით, არ უზრუნველყოფს მის პოლიტიკურ ნეიტრალიტეტს და დამოუკ იდებლობას.55 კერძოდ, ის ფაქტი, რომ კანონის თანახმად, საბჭოს წევრ 8 მოსამართლეს მხოლოდ უზენაესი სა სამართლოს თავმჯდომარის წარდგინებით ირჩევს მოსამართლეთა კონფე რენცია, მოსამართლ ეებს ართმევს უფლებას, საბჭოს წევრად დააყენონ საკუ თარი, ან კოლეგის კანდიდატურა. შესაბამისად, იუსტიციის უმაღლესი საბჭო დაკომპლექტებულია „ელიტური“ მოსამართლეებით, რომელთაც საერთო სა სამართლოებ ის სიტემაში უმაღლესი თანამდებობები უჭირავთ.56 რეალურად, საბჭოს წევრი მოსამართლ ეები, იმის გამო, რომ ხშირად არ ეწევიან სამოსა მართლ ო პრაქტიკას, მოკლებულნი არიან შესაძლებლობას, წარმოადგინონ სასამართლ ოს ყველა დონის ინტერესები.57 გარდა ამისა, საბჭოს წევრებისათ 58 ვის პოლიტიკური საქმიანობის ამკრ ძალავი დებულების არარსებობა ქმნის რისკს, რომ პოლიტიკური შტოს წარმომადგენლები საბჭოში მოიტ ანენ სამთავ რობო და პოლიტიკურ ინტერესებს, პრიორიტეტებს და ხედვებს. კიდევ ერთი დეტალი, რომელიც განსაკუთრებულ ყურადღებას იმსახურებს, იუსტიციის უმაღლეს საბჭოში გადაწყვეტილების მიღების წესია. საერთო სასა მართლ ოებ ის შესახებ კანონის შესაბამისად, საბჭო გადაწყვეტილებას იღებს დამსწრ ეთა უმრავლესობით. თუმცა გამონაკლისია გადაწყვეტილება, რომე ლიც საბჭოს მიერ მოსამართლის თანამდებობაზე დანიშვნას ეხება. 2007 წლის 19 ივნისს საერთო სასამართლოების შესახებ კანონში შეტანილი ცვლილებების მიხედვით, მოსამართლის არჩევა მოითხოვს არა მხოლოდ დამსწრე წევრე ბის ხმათა უმრავლესობას, არამედ საბჭოში წარმოდგენილი ხელისუფლების ყველა შტოს მიერ დანიშნული წევრების თანხმობას59. ეს პირობა ნებისმიერ გადაწყვეტილებაზე პოტენციურად ვეტოს დადების შესაძლებლობას აძლევს ქვეყნის პარლამენტსა და პრეზიდენტს. შესაბამისად, იზრდება იმის ალბათო 30
თამარ ხიდაშელი
ბა, რომ პოლიტიკური ძალაუფლების წარმომადგენელმა საბჭოს წევრმა მოსა მართლის კანდიდატურის დანიშვნაზე თანხმობა ან უარი განაცხადოს პოლი ტიკური მიზანშეწონილობიდან გამომდინარე.
2.4 კანონი მოსამართლეებთან კომუნიკაციის წესის შესახებ კანონი საერთო სასამართლოების მოსამართლეებთან კომუნიკაციის წესის შესახებ პარლამენტმ ა 2007 წლის 7 ივლისს მიიღ ო. კანონი მიზნად ისახავდა მოსამართლეთა დამოუკიდებლობის განმტკ იცებას პროცესის მონაწილეთა, დაინტერსებულ პირთა და საჯარო მოსამსახურეთა მხრიდან მოსამართლეებ თან უკანონო კომუნიკაციის აკრძალვის გზით. მიუხ ედავად დეკლარირებული მიზნისა, კანონმა ვერ იმუშავა. 2009 წლის ოქტომბრის მონაცემების თანახმად, ამოქმედებიდან ორი წლის შემდეგ, კანონის დარღვევისთვის არც ერთი საჯა რო მოხელე ან თანამდებობის პირი არ დაუჯარიმებიათ. დაჯარიმების გადაწყ ვეტილება მხოლოდ სამ შემთხვევაში იქნა მიღებული – ორჯერ მოქალაქის და ერთხელ ადვოკატის წინააღმდეგ.60 2008 წლის სექტემბერში შემოთავაზებული „დემოკრატიული რეფორმების ახალ ტალღის“ ფარგლ ებში, რომელშიც უფრო დამოუკიდებელი სასამართლ ო ხელი სუფლებაც იგულისხმებოდა, საქართველოს პრეზიდენტის მიერ ინიცირებული იქნა ცვლილებათა პროექტი კანონში საერთო სასამართლოებ ის მოსამართლე ებთან კომუნიკაციის წესის შესახებ. ცვლილებების თანახმად, გამკაცრდ ა პასუ ხისმგებლობის ზომები მოსამართლეებთან უკანონო კომუნიკაციისთვის. გარდა ამისა, ერთმ ანეთისგან გაიმიჯნა „საჯარო მოხელისა“ და „თანამდებობის პირთა“ ცნებები და ამ უკანასკნ ელთა მიმართ დამძიმდა პასუხისმგებლობის ზომა. კა ნონში შეტანილი ცვლილებები ფორმალურად მიიჩნიეს ადგილობრივმა არასამ თავრობო ორგანიზაციებმა,61 რომელთა განცხადებით, ვინაიდან ხარვეზი კანო ნის გაუმართაობაში იყო, პრობლემა უცვლელი დარჩებოდა იმის მიუხედავად, თუ რამდენად შთამბეჭდავი გახდებოდა ჯარიმის ოდენობა. აშშ სახელმწიფო დეპარტამენტის ანგარიშის შესაბამისად, 2009-2010 წლებში მოსამართლეებთან უკანონო კომუნიკაციისთვის არც ერთი საჯარო მოხელე და თანამდებობის პირი არ დაუჯარიმებიათ.62 ეს მაშინ, როდესაც იგივე ანგა რიში ადამიანის უფლებათა ყველაზე სერიოზულ დარღვევებს შორის სასამარ თლო ხელისუფლებაზე მთავრობის ზეწოლას უთითებს.
2.5 მოსამართლ ეთა მივლინება საქართვ ელოს პარლამენტმ ა 1998 წლის 16 ივნისს მიიღო კანონი „საერთო სა სამართლოებში საქმეთა განაწილებისა და უფლებამოსილების სხვა მოსამარ 31
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა
თლისათვის დაკისრების წესის შესახებ.“ კანონის მე-13 მუხლის თანახმად, მო სამართლის სხვა სასამართლოში მივლინება ხდება იმ შემთხვევაში, თუ: 1. კონკრეტულ სასამართლოში მოსამართლეთა არასაკმარისი რაოდენობაა; ან 2. მკვეთრად გაიზარდა განსახილველი საქმეების რაოდენობა.63 მოსამართლეების მივლინება სხვა სასამართლოში ქართველი ექსპერტების მიერ მიიჩნევა მოსამართლეებზე ზეწოლის ალტერნატიულ საშუალებად. ამ ჟამად, საქართვ ელოს საერთო სასამართლოების დაახლოებით 70 მოსამართ ლეა მივლინებული სხვა სასამართლოში.64 მოსამართლის მივლინების თაობაზე გადაწყვეტილებას იუსტიციის უმაღლესი საბჭო იღებს. თუმცა, პრაქტიკა ცხადყოფს, რომ საბჭოს მიდგომა არათანმიმ დევრულია. მაგალითად, 2010 წლისთვის თბილისის საქალაქო სასამართლოს სისხლის სამართლ ის კოლეგიაშ ი სხვადასხვა რაიო ნული სასამართლოებ იდან მივლინებული იყო რვა მოსამართლე, მაშინ როდესაც იმავე კოლეგიის სამ მო სამართლეს უფლებამოსილების განხორციელება თბილისის სააპ ელაციო სა სამართლოში დაევალათ.65 კანონიდან გამომდინარე შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ თბილისის საქალაქო სასამართლ ოს სისხლ ის სამართლის კოლეგიაში რვა მოსამართლის მივლინე ბა განპირობებული იყო კოლეგიაში მოსამართლეთა არასაკმარისი რაოდენო ბით. თუმცა, იმის გათვალისწინებით, რომ იმავე კოლეგიის სამი მოსამართლე სხვა სასამართლ ოში იქნა გადაყვანილი, დასაბუთებული ეჭვები ჩნდება. არსე ბული პრაქტიკა იმაზე მიუთითებს, რომ მოსამართლეების სხვა სასამართლო ში მივლინება ყოველთვის არ ხდება კანონით განსაზღვრულ საფუძველზე და რისკის ქვეშ აყენებს მოსამართლეთა დამოუკ იდებლობას. მოსამართლეთა სხვა სასამართლოში მივლინების საკითხები განხილულ იქ ნა ბერლინის კონფერენციაზ ე საქართველოში განხორციელებულ საკონსტი ტუციო რეფორმასთან დაკავშირებით.66 ექსპერტების უმრავლესობამ გაიზიარა წუხილი, რომ მოსამართლეთა მივლინება კანონის საფუძველზე, რომელიც არ ითხოვს მათ თანხმობას და ზუსტად არ განსაზღვრავს მივლინების ვადას, საფრთხეს უქმნის მოსამართლ ეთა დამოუკიდებლობას. რისკის გათვითცნო ბიერების გამო ექსპერტებმა საკონსტ იტუციო კომისიას ხუთი ალტერნატივა შესთავაზეს.67 თუმცა, ხსენებული რეკომენდაციებიდან კონსტ იტუციის ახალ რე დაქციაში არც ერთი არ აისახა. 32
თამარ ხიდაშელი
2.6 მოსამართლეთა უვადოდ დანიშვნ ა მიუხედავად იმისა, რომ მოსამართლეთა უვადოდ დანიშვნა „დემოკრატიული რეფორმების ახალი ტალღის“ დაპირებებში შედიოდა, მისი ხორცშესხმ ა 2013 წლის ოქტომბრის მორიგი საპრეზიდენტო არჩევნების შედეგად არჩეული პრე ზიდენტის მიერ ფიცის დადებამდე ვერ მოხერხდება.68 „მოსამართლე თანამდებობაზე განწესდება უვადოდ, კანონით დადგენილი ასაკის მიღწევამდე. მოსამართლ ის უვადოდ განწესებამდე კანონით შეიძლე ბა გათვალისწინებულ იქნეს მოსამართლის განწესება განსაზღვრ ული ვადით, მაგრამ არა უმეტეს 3 წლისა. მოსამართლეთა შერჩევის, დანიშვნ ისა და თანამ დებობიდან გათავისუფლების წესი განისაზღვრ ება კონსტიტუციითა და ორგა ნული კანონით.“ ბუნებრივია, დასავლეთის ქვეყნებში ამგვარი ჩანაწერი განამტკიცებს მოსამართ ლეთა დამოუკიდებლობას და მიუკერძოებლობას. თუმცა, იქ, სადაც მოსამართ ლეებზე ზეგავლენის მოხდენის ალტერნატიულ ი მეთოდები არსებობს,69 ამგვარი ჩანაწერი მოსამართლეთა დამოუკიდებლობის მყარი გარანტია ვერ გახდება. კონსტიტუციაში აღნიშნული ჩანაწერის გაჩენა დადებითად შეაფ ასა ვენეციის კომისიამ, თუმცა იქვე მიუთითა, რომ სამწლიანი გამოსაცდელი ვადა შეიძლე ბა იქცეს მოსამართლეებზე ზეწოლის და მათი დამოუკიდებლობის შეზღუდვის ეფექტურ მექანიზმად აღმასრულებელი ხელისუფლების ხელში.70 შესაბამისად, კომისიამ მოუწოდა ხელისუფლებას, უარი ეთქვ ა გამოსაცდელი ვადის კონსტ ი ტუციაშ ი ჩადებაზე.71 საქართვ ელოს პარლამენტმა აღნიშნული რეკომენდაცია არ გაითვალისწინა. ხანგრძლივი გამოსაცდელი ვადა ევროკომისიის კრიტიკის საგანიც გახდა, რო მელმაც გაიზიარა რა ვენეციის კომისიისა და ქართველი ექსპერტების წუხილი, მიუთითა, რომ „გამოსაცდელი პერიოდით დანიშნული მოსამართლ ეები უფრო 72 მეტად შეიძლება დაემორჩილონ პოლიტიკურ ზეწოლას.“
2.7 მოსამართლეთა დისციპლინური პასუხისმგებლობა დისციპლინური სამართალწარმოების გადახედვის აუცილებლობაზე ევროკო მისიამ საქართველოს ხელისუფლებას ჯერ კიდევ 2008 წელს მიანიშნა. კერ ძოდ, ანგარიშში, რომლითაც ევროკომისიამ საქართვ ელოს მიერ სამოქმედო გეგმის შესრულების ერთწლიანი პერიოდი შეაფასა, მითითებულია, რომ საერ თაშორისო სტანდარტებთან დასაახლოვებლად, საქართველოს დისციპლინუ რი სამართალწარმოების საფუძვლ ების გადახედვა სჭირდება.73 33
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა
კანონი საქართვ ელოს საერთო სასამართლოების მოსამართლეთა დისციპ ლინური პასუხისმგებლობისა და დისციპლინური სამართალწარმოების შე სახებ ვენეციის კომისიის კრიტიკის საგანი მას შემდეგ გახდა, რაც 2005-2007 წლებში სასამართლო სისტემიდან მოსამართლეთა დიდი რაოდენობა სწორედ დისციპლინური სამართალდარღვევების საბაბით დაითხოვეს. ვენეციის კომისიამ 2007 წლის 19 მარტით დათარიღებულ დასკვნაში74 მკაცრად გააკრიტიკა დისციპლინური სამართალწარმოების დაწყების ბუნდოვანი სა ფუძვლები. კერძოდ, კომისიამ მიუთითა: „მუხლში 2(2)(ა) ჩამოთვლილი სამართალდარღვევები ისე ფართოდ არის ფორმულირებული, რომ შეიძლება მოიაზრებდეს საქმის განხილვისას მოსა მართლ ის ქმედებათა ფართო სპექტრს. ამგვარად, მოსამართლის დისციპლი ნარული პასუხისმგებლობის არეალის შეზღუდვის ნაცვლად, ის ფაქტიურ ად საფრთხეს უქმნის მოსამართლ ეთა დამოუკ იდებლობას.“ 75 ვენეციის კომისიამ რეკომენდაცია მისცა საქართველოს პარლამენტს გადასინ ჯულიყო და ხელახალი ფორმულირებით ჩამოყალიბებულიყო დისციპლინური პასუხისმგებლობის საფუძვლ ები ან მითითებული ნორმა ამოღებული ყოფი ლიყო კანონიდან. საქართველოს პარლამენტმა კომისიის შენიშვნები გაითვალისწინა, თუმცა მხოლოდ ფორმალურად. 2007 წლის 11 ივლისს კანონში განხორციელებული ცვლილებების შესაბამისად, ვენეციის კომისიის მიერ გაკრიტიკებული მუხ ლის ფორმულირება ზედაპირულად შეიცვალა, თუმცა, პრობლემის არსი იგივე დარჩა: კანონით გათვალისწინებული დისციპლინური პასუხისმგ ებლობის სა ფუძველი ისევ შეიძლება გახდეს მოსამართლის მიერ სამოსამართლეო უფლე ბამოსილების განხორციელებისას კანონის უხეში დარღვევა. შესაბამისად, ძალაში რჩება ვენეციის კომისიის წუხილი, რომ დისციპლინუ რი პასუხისმგებლობის შესახებ საქართველოს კანონით გათვალისწინებუ ლი დისციპლინური დევნის „საფუძვლები, რომელთა არსებობის დროსაც მოსამართლ ეს შეიძლება დაეკისროს დისციპლინური პასუხისმგ ებლობა, ექსკლ უზიურად აქცენტს აკეთებს მოსამართლის ქმედებაზე მის მიერ საქმის განხილვის და გადაწყვეტილების ან განაჩენის გამოტანის დროს. შესაბა მისად, ისინი ეხება უშუალოდ სასამართლოში საქმის წარმოების პროცესს, მოსამართლ ის მიერ საქმის განხილვის დროს კანონის განმარტებას და მო სამართლის ფუნქციის არსს – დამოუკიდებლად გადაწყვიტოს საქმე“.76 შე 34
თამარ ხიდაშელი
საბამისად, კანონის დღეს არსებული ფორმულირება საფრთხეს უქმნ ის მო სამართლეთა დამოუკიდებლობას.
2.8 პოლიტიკურად მოტივირებული საქმეებ ი 2009 წლის საგაზაფხულო პროტესტების ტალღას ხელისუფლების ოპონენტ თა და მათი უახლოესი გარემოცვის წევრთა დაკავება/დაპატიმრებების სერია მოჰყვა. 2009 წლის 12 აგვისტოს, არასაპარლამენტო ოპოზიციის წარმომადგენ ლებმა შინაგან საქმეთა მინისტრს, მათი შეხედულებით, პოლიტიკური სარჩუ ლით დაკავებული 48-კაციანი სია გადასცეს. დაპატიმრებულთა უმრავლესობას ბრალად ნარკოტიკული საშუალებების ან ცეცხლსასროლი იარაღის შენახვის ბრალდება ჰქონდა წაყენებული. სხვადასხვა მონაცემებით, 2009 წლის ბოლოს თვის სიაშ ი მითითებული პატიმრების ნაწილი გათავისუფლდა, გირაოს ან მოკ ლევადიან ი პატიმრობის სანაცვლოდ.77 მათ მიმართ გამამართლებელი განაჩე ნი არც ერთ შემთხვევაში, არ დამდგარა. 78 2009 წელს ადამიანის უფლებათა მდგომარეობის შეფასებისას აშშ სახელმწი ფო დეპარტამენტმა თავის ყოველწლიურ ანგარიშში საქართველოს შესახებ, პირველად მოიხსენია ხელისუფლების მიერ ოპონენტების პოლიტიკურად მო ტივირებული დაპატიმრებები.79 2009 წლის გაზაფხულის პერმანენტული აქციების კონტექსტში ევროკომისი ამ ასევე გაამ ახვილა ყურადღება ოპოზიციის აქტივისტების და მხარდამჭე რების მიმართ განხორციელებულ ძალადობასა და მუქარის ფაქტებზე, რომ ლებსაც ხელისუფლების მხრიდან ადეკვატური გამოძიება და დამნაშავეთა იდენტიფიცირება არ მოყოლია. ევროკომისიამ ასევე მიუთ ითა დემონსტ რაციების მსვლელობისას ზოგიერთი პოლიტიკური ოპონენტის დაპატიმ რებისა და მათი სავარაუდოდ პოლიტიკურად მოტივირებული ბრალდების საფუძველზე პასუხისგებაში მიცემის შესახებ.80 ევროკომისიამ ხაზი გაუსვა, რომ პოლიტიკურ ოპონენტებზე თავდასხმის ფაქტებისა და სავარაუდოდ პოლიტიკური მოტივაციის მქონე ბრალდებების ეფექტური და ადექვატური გამოძიება, მისთვის სასამართლ ოს დამოუკიდებლობის უტყუარი ნიშანი იქ ნებოდა.81 საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციამ, რომელმაც 2009 წლის საპროტესტო აქციების დროს ან შემდგომში დაკავებულ პირთა 24 საქმე შე ისწავლა,82 დასკვნაში „სავარაუდოდ პოლიტიკური მოტივაციის მქონე სის ხლის სამართლის და ადმინისტრ აციულ სამართალდარღვევათა საქმეები,“ მიუთითა: 35
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა
„განხილულ საქმეებში, როგორც წესი, ყოველგვარი ეჭვი, გამოწვეულ ი საკანონმდებლო ხარვეზით თუ საქმეზე ვერშეკრებილი უტყუარი მტკიცე ბულებებით, დაკავებულის, ბრალდებულის ან განსასჯელის ინტერესების საწინააღმდეგოდ განიმარტება. საგამოძიებო ორგანოების თვითნებობას სათანადო კონტრ ოლს ვერ უწევს და ბრალდების პოზიციას იზიარებს სასა მართლო ხელისუფლება, რომლის როლი მართლმ საჯულების განხორციე ლების პროცესში უკიდურესად ნიველირებულია... სასამართლო პროცესებ ზე გამოვლენილი ნაკლოვანებები და სამართლებრივი ხარვეზები იძლევა უნდობლობის საფუძველს ამ საქმეებში მართლმს აჯულების განხორციელე ბასთან დაკავშირებით.“83 დასკვ ნის სახით, ორგანიზაცია უთითებს: „1. ჩვენ მიერ განხილული საქმეები არის პოლიტიკურ ბრალდებათა სანიმუ შო მაგალითი. ხოლო იმ შემთხვევაში, თუ აღნიშნული საქმეები პოლიტიკური მოტივაციის მქონე არ არის და წარმოადგენს „ჩვეულებრივ“ საქმეებს, მაშინ: 2. სამართალწარმოება დანაშაულებსა და ადმინისტრაციულ სამართალდარ ღვევებზე საქართვ ელოში სერიოზულ ხარვეზებს მოიცავს ყველა სხვა საქმის მიმართაც.“84 სასამართლ ო სისტემის დამოუკიდებლობაზე მსჯელობისას, უკანასკნელი დას კვნა პირველზე არანაკლებ უარყოფითი იქნებოდა.
3. ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების უზრუნველყოფა ევროკავშირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმის მიღებიდან მოცემულ ეტაპამ დე ადამიანის ძირითად უფლებათა და თავისუფლებათა დაცვის მდგომარეო ბა თუ არ გაუარესდა, არ გაუმჯობესებულა. ამაზე მეტყველებს საქართველოს სახალხო დამცველის და სხვადასხვა ავტორიტეტული საერთაშორისო ორგა ნიზაციებ ის მოხსენებები და ანგარიშები საქართველოში უფლებათა დაცვის მდგომარეობ ის შესახებ.85 ადამიან ის ძირითად უფლებათა და ფუნდამენტურ თავისუფლებათა დაცვის მდგომარეობა 2007 წლიდან მოცემულ ეტაპამდე რიგ შემთხვევებში გაუარესდა არა მხოლოდ პრაქტიკულ, არამედ ინსტ იტუციონალურ დონეზეც. პრობლემათა ფართო წრის გამო, მოცემულ ანგარიშს არ აქვს ყოვლისმომცველობის პრეტენზია. 36
თამარ ხიდაშელი
თუმცა, განვიხილავთ საკითხებს, რომლებიც საქართველოში მოქმედი უფლბ ა დამცვ ელი ორგანიზაციების ყველაზე სერიოზ ული წუხილის საგანს წარმოადგენს.
3.1. სიცოცხლის, თავისუფლებისა და ხელშეუხ ებლობის უფლება, პრაქტიკა და კანონმდებლობა 2006 წლიდან სამართალდამცავი ორგანოების მხრიდან სიცოცხლის მოსპობის ფაქტებმა მნიშვნელოვნად იკლო, თუმცა, აღსანიშნავია, რომ პოლიციელთა მხრიდან სიცოცხლის მოსპობის ფაქტებთან დაკავშირებით გამოძიება უმრავ ლეს შემთხვევაში არ დაწყებულა ან ხარვეზებით წარიმართა. რამდენიმე გა მონაკლისის გარდა, დღემდე სიცოცხლის უკანონო მოსპობისთვ ის არც ერთი სამართალდამცავი არ დასჯილა.86 შეიძლება მეტ-ნაკლები დამაჯერებლობით ითქვას, რომ სწორედ აღნიშნული ფაქტების გამოუძ იებლობამ და უმაღლესი თანამდებობის პირთა მხრიდან უპასუხისმგებლო განცხადებებმა87 შეუწყო ხე ლი სამართალდამცავ ორგანოებში დაუსჯელობის სინდრომის დამკვიდრებას, რამაც 2007-2011 წლებში გამოიწვია პოლიციელთა მხრიდან ძალის გადამეტე ბის არაერთი შემთხვევა. მაგალითად, დღემდე გრძელდება გამოძიებ ა იმის დასადგენად, თბილისის N5 საპყრობილეში 2006 წელს მომხდარი ბუნტის ჩახშობის დროს სამართალდამ ცავი ორგანოების თანამშრომლები მოქმედებდნენ თუ არა კანონით გათვა ლისწინებული პროცედურების შესაბამისად, რის შედეგადაც 7 პატიმარი დაი ღუპა და 20-მდე დაშავდა.88 საერთაშორისო სტანდარტებთან შეუსაბამოდ ითვლება ასევე კანონმდებ ლობა პოლიციის მიერ ძალის, მათ შორის, ლეტალური და არალეტალური იარაღის გამოყენების შესახებ. მაგალითად, ადამიან ის უფლებათა დაცვის ევროპული კონვენციისაგან განსხვავებით, რომელიც საქართველოსთვის სავალდებულოა შესასრულებლად, საქართველოს კანონი „პოლიციის შე სახებ“ სამართალდამცავი ორგანოების წარმომადგენლებს აძლევს ცეცხლ სასროლი იარაღის გამოყენების უფლებას საკუთრების დასაცავად ან დაკა ვებულის/დამნაშავის გაქცევის აღსაკვეთად ყოველგვარი მაკვალიფიცირე ბელი გარემოებ ების მითითების გარეშე.89 კანონმდებლობაში რეგრესული ცვლილებები შევიდა 2009 წლის ივლისში, გაზაფხულის პერმანენტული საპ როტესტო აქციების შემდეგ. კერძოდ, პარლამენტმა „პოლიციის შესახებ“ კა ნონში განხორციელებული ცვლილებებით მოახდინა არალეტალური იარა ღის, კერძოდ, რეზინის ტყვიების („არალეტალური ჭურვი“90) გამოყენების ლეგალიზაცია. მიუხედავად იმისა, რომ ცვლილებების განხორციელებამდე პოლიციას არ ჰქონდა კანონით გაუთვალისწინებელი საშუალებების გამო 37
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა
ყენების უფლება, 2007 წლის ნოემბრის და 2009 წლის მაისის მშვიდობიანი დემონსტრაციებ ი პოლიციამ, სწორედ რეზინის ტყვიების გამოყენებითაც დაშალა. რეზინის ტყვიების გამოყენებას დემონსტრაციის მშვიდობიანი მო ნაწილეების ფიზიკური დაზიანება მოჰყვა, მათ შორის, ერთ-ერთმა მოქა ლაქემ მხედველობა დაკარგა.91 მიუხედავად არაერთგზისი მოწოდებისა უფლებადამცველი ორგანიზაციებისა და სახალხო დამცველის მხრიდან, ხელისუფლებას არ გამოუძიებია შსს-ს მაღალჩინოსნების მხრიდან უფლე ბამოსილების გადამეტების არც ერთი შემთხვევა, რომელიც მოცემული შემ თხვევისთვის, კანონით გაუთვალისწინებელი იარაღის შესყიდვასა და შემ დგომ გამოყენებაში გამოიხატა.92
3.2. წამება, არაადამიანური და ღირსების შემლახავი მოპყრობა სახალხო დამცვ ელის 2009 წლის პირველი ნახევრის საპარლამენტო მოხსენე ბაში აღნიშნულია, რომ ქვეყანაში აშკარად იკლო წამების ფაქტებმა და ის აღარ წარმოადგენს საზოგადოების სისტემურ პრობლემას, თუმცა, ცალკეულ ინდივი დუალურ შემთხვევებს მაინც აქვს ადგილი.93 აღნიშნულ განცხადებასთან შედა რებით, ნაკლებად ოპტიმისტურია სახალხო დამცველის იმავე წლის მეორ ე ნა ხევრის ანგარიში, სადაც ყურადღება გამახვილებულია საანგარიშო პერიოდში სასჯელაღსრულების დაწესებულებებში არასათანადო მოპყრობის ფაქტების გახშირებაზე.94 მითითებული ორი განცხადება ნათლად ასახავს პრობლემის დი ნამიკას. თუ ვარდების რევოლუციიდ ან მოყოლებული 2007 წლამდე აშკარად შეინიშნებოდა წამების, არაად ამიან ური და ღირსების შემლახავ მოპყრობასთან ბრძოლაში მიღწეული პროგრესი,95 2007 წლის შემდეგ სიტუაცია შეიცვალა და 2009 წლის მეორე ნახევრიდან რეგრესთან გვაქვს საქმე. სამართალდამცავი ორგანოების წარმომადგენლების მხრიდან ძალის გადამე ტების და არასათანადო მოპყრობის ფაქტებს, როგორც წესი, ადგილი აქვს და კავებისას ან სასჯელაღსრულების დაწესებულებებში. თუმცა, თანდათან სისტე მატურ ხასიათს იღებს დაკავებულთა ცემის და მათზე ძალადობის შემთხვევები უშუალოდ დროებითი მოთავსების იზოლატორებში, დაკავების შემდეგ.96 აღ ნიშნულ მსჯელობას უდავოდ ადასტურებს 2011 წლის 26 მაისს დაკავებულთა მიმართ სასტიკი მოპყრობის ფაქტები, რასაც მოცემულ დრომდე სათანადო პო ლიტიკური და სამართლებრივი შეფასება არ მოჰყოლია. 2008 წლის 12 ივნისს პრეზიდენტის #301 ბრძანებულებით დამტკიცდა „საქართველოში წამების, არაჰუმანური, სასტიკი და პატივისა და ღირსების შემლახავი მოპყრობის წინააღმდ ეგ ბრძოლის 2008-2009 წლების სამოქმედო გეგმა“. გეგმის თანახმად, წამების პრევენციისთვის აუცილებელია ხელისუფ 38
თამარ ხიდაშელი
ლების მაღალი თანამდებობის პირების მიერ წამების, არაჰუმანური და ღირ სების შემლახავი მოპყრობის ან დასჯის მიმართ ნულოვანი ტოლერანტობის საჯაროდ მხარდაჭერა. მიუხედავად ამისა, უმაღლესი თანამდებობის პირები ხშირად იწონებენ ან ამართლებენ სამართალდამცავი ორგანოებ ის წარმო მადგენელების მიერ ჩადენილ ძალადობას. მაგალითად, 2011 წლის 26 მაისის დემონსტრ აციის ძალის გადამეტებით დაშლის შემდეგ, მიხეილ სააკაშვილმა ერთ-ერთ უცხოურ სატელევიზიო არხთან ინტერ ვიუში ჟურნალისტის შენიშვნაზე, რომ უფლებადამცველების განცხადებით, პო ლიციამ უფლებამოსილებას გადააჭარბა, განაცხადა, რომ „დარწმუნებულია, რომ პოლიციელები პროფესიონალურად მოქმედებდნენ“ და დაამ ატა, „როცა დემონსტრანტების მანქანა პოლიციელებს გადაუვლის ისე, რომ კლავს და მძიმედ აშავებს გარშემომყოფებს, ვნებები მძაფრდება“.97 წამების მიმართ ნუ ლოვანი ტოლერანტობის დასტურად ასევე არ გამოდგება პრეზიდენტის მიერ სანდრო გირგვლიანის გახმაურებული მკვლელობის საქმეში მსჯავრდებული შსს-ს მაღალჩინოსნების შეწყალება 2008 წელს. წამების და არასათანადო მოპყრობის წინააღმდ ეგ ბრძოლას კიდევ უფრო ამ ძიმებს ამგვ არ ფაქტებზე სათანადო სამართლებრივი რეაგ ირების ნაკლებობა/ არარსებობა.98 ასეთი საქმეების გამოძიება თითქმის ყოველთვ ის ფორმალური ხასიათ ისაა და ხშირად საქმის შეწყვეტით ან წლების განმავლობაში გამოძიე ბის გაჭიანურებით მთავრდება. სახალხო დამცველის განცხადებით, ერთ-ერთი მთავარი პრობლემა, რომელიც დაკავშირებულია არასათანადო მოპყრობის ფაქტების გამოძიებასთან, მათი არასწორი კვალიფიკაციაა – ხშირად გამოძიე ბა იწყება არა წამების ან დამამცირებელი ან არაადამიანური მოპყრობის მუხ ლით, არამედ სამსახურებრივი უფლებამოსილების გადამეტების მუხლით, რაც სამოხელეო დანაშაულს წარმოადგენს და გაცილებით უფრო მსუბუქ სანქც იას ითვალისწინებს. არასათანადო მოპყრობის ფაქტების არაეფექტური გამოძიება, სახალხო დამ ცველის შეფასებით, ყველაზე მეტად უშლის ხელს წამების, არაადამიანური და ღირსების შემლახავი მოპყრობისა და დასჯის აღმოფხვრ ას, რადგან სამარ თალდამცავი ორგანოების თანამშრომლებში ქმნის დაუსჯელობის სინდრომს და აჩენს რისკს, რომ მსგავსი ქმედებები კიდევ განმეორდება.99
3.3. შეკრებებისა და მანიფესტაციებ ის უფლება აღნიშნული უფლებით სარგებლობამ განსაკუთრებული აქტუალურობა შეიძინა 2007 წლის ძირითადად მშვიდობიანი საპროტესტო გამოსვლების შემდეგ, რო 39
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა
მელიც ხელისუფლებამ გადამეტებული ძალის გამოყენებით დაშალა. სხვადას ხვა წყაროებ ით გავრცელებული ინფორმაციით, 2007 წლის 7 ნოემბერს რამდე ნიმე ასეული ადამიან ი მძიმედ დაშავდა ან მოიწამლა.100 მიუხედავად იმისა, რომ ხელისუფლების ქმედებები მკაცრად გააკრიტიკა სა ერთაშორისო თანამეგობრობამ, მათ შორის, ევროკომისიამ,101 2007 წლის 7 ნო ემბერს სამართალდამცავი ორგანოების წარმომადგენლების მიერ ჩადენილ დანაშაულებრივ ქმედებებს სათანადო სამართლებრივი რეაგირება არ მოჰ ყოლია. 2007 წლისგან განსხ ვ ავებით, ხელისუფლებას 2009 წლის გაზაფხულის პერმა ნენტული ქუჩის აქციების დასაშლელად არ გამოუყ ენებია მასიურ ი ძალა (თუ არ ჩავთვლ ით შსს-ს თბილისის მთავარ სამმართველოსთან 6 მაისს მომხდარ ინციდენტს), თუმცა ხელისუფლების მხრიდან შეკრებებისა და მანიფესტაციების უფლების ხელყოფამ განსხვავებული ხასიათ ი შეიძინა. საერთაშორისო უფლე ბათადამცველმა არასამთავრობო ორგანიზაციამ „ჰუმან რაითს ვოთჩმა“ 2010 წლის მსოფლიო ანგარიშში საქართველოსთან დაკავშირებით აღნიშნა: „მიუხედავად იმისა, რომ ხელისუფლება შემწყნარებლობას იჩენდა გაჭიანუ რებული საპროტესტო გამოსვლების მიმართ... აპრილსა და მაისის დასაწყისში გახშირებული თავდასხმების დროს სამოქალაქო ტანსაცმელში ჩაცმული, ამო უცნობი, ხშირად რეზინის ხელჯოხით შეია რაღებული და ნიღბიან ი ადამიანები სცემდნენ და ემუქრებოდნენ ცალკეულ დემონსტრ ანტებს, რომლებიც ღამით საპროტესტო აქციას ტოვებდნენ. სამოქალაქო საზოგადოების წარმომადგენ ლებმა და სახალხო დამცველმა ათეულობით მსგავსი ინციდენტის შესახებ გაა კეთეს განცხადება. ხელისუფლებამ ორმოცდაათზე მეტი სისხლის სამართლის საქმე აღძრა ძალადობის ფაქტებზე, მაგრამ მათ შედეგი არ მოჰყოლია, რაც ხელისუფლების მხრიდან ამ თავდასხმების ჩუმ მხარდაჭერასა ან დახმარებაზე მიანიშნებს.„102 2009 წლის 6 მაისის ინციდენტის დროს პოლიციამ ვერ უზრუნველყო შსს-ს თბილისის მთავრი სამმართვ ელოს შენობის წინ შეკრებილი დემონსტრანტე ბის წინააღმდეგ ნაკლებად ძალადობრივი მეთოდების გამოყენება.103 კერძოდ, მიუხედავად იმისა, რომ მიტინგის რამდენიმე მონაწილემ პოლიციელების წი ნააღმდეგ ჯოხები გამოიყენა, აღნიშნული ვერ გაამართლებს პოლიციელების მიერ გაფრთხილების გარეშე, ახლო დისტანციიდან იმ დროისთვის კანონით გაუთვალისწინებელი რეზინის ტყვიების გამოყენებას, რასაც რამდენიმე დე მონსტრანტის სერიოზული დაშავება მოჰყვა. 40
თამარ ხიდაშელი
2009 წლის 15 ივნისს ხელისუფლებამ განსაკუთრებული სისასტიკით დაარბია შსს-ს მთავარი სამმართველოს შენობასთან შეკრებილი 50-მდე მშვიდობიან ი დემონსტრანტი. ხელისუფლების განცხადებით, დემონსტ რანტებმა გადაკეტეს პოლიციის მთავარი შესასვლელი. თუმცა აღნიშნულს არ ადასტურებს თვითმ ხილველთა ჩვენებები. მასმედიის საშუალებით გავრცელებული ფოტომასალი დან ნათლად ჩანს, თუ როგორ ესხმის თავს მშვიდობიან მომიტინგეებს პოლი ციის და სამოქალაქო ფორმებში ჩაცმული, ნიღბიანი, რეზინის ხელკეტებით და რკინის ჯაჭვებით შეიარაღებული ათეულობით პირი, რომლებიც მომიტინგეებს არ აძლევენ შეკრების ადგილის დატოვების შესაძლებლობას. ინციდენტის შე დეგად 17 პირი დაშავდა. 38 დაკავებული პირიდან რამდენიმემ განაცხადა, რომ მათ შსს-ს მთავარი სამმართველოს შენობაში განსაკუთრებული სისასტიკით გაუსწორდნენ. შსს-ს განცხადებით, ინციდენტის დროს უფლებამოსილების გა დამეტების გამო 7 პოლიციელს დისციპლინური პასუხისმგ ებლობა შეეფარდა104, თუმცა არ აღძრულა არც ერთი სისხლის სამართლის საქმე მომიტინგეთა ცემის და მათ მიმართ არაადამიანური მოპყრობის ფაქტებზე. გაზაფხულის პერმანენტულ აქციებს ხელისუფლებამ შეკრებებისა და მანიფეს ტაციების შესახებ კანონმდებლობის გამკაცრებით უპასუხა. კერძოდ, არაპრო პორციულად შეიზღუდა შეკრებებისა და მანიფესტაციების უფლება; გამკაცრდა ადმინისტრ აციული პასუხისმგებლობის ზომა შეკრებებისა და მანიფესტაციების შესახებ კანონმდებლობის დარღვევისთვის; 30-დან 90 დღემდე გაიზარდა ად მინისტრ აციული პატიმრობის ვადა; დაკანონდა რეზინის ტყვიების გამოყენების უფლება სათანადო რეგულაციების დამტკიცების გარეშე. კანონმდ ებლობაში შეტანილი ცვლილებები რეგრესულად შეაფასეს არასამთავრობო ორგანიზა ციებ ის წარმომადგენლებმა. მათი წუხილი და შეფასება გაიზიარეს საერთაშო რისო ორგანიზაციებმა,105 მათ შორის, ევროკომისიამ.106 2009 წლის საპროტესტო აქციებში მონაწილე პოლიტიკური ოპონენტების სის ხლის სამართლ ებრივმა დევნამ ძირითადად ცეცხლსასროლი იარაღისა და ნარკოტიკების შენახვის ბრალდებით, გაამძაფრა ეჭვები, რომ პოლიტიკური ოპონენტების დაკავება/დაპატიმრებები ხელისუფლებამ სწორედ პოლიტიკუ რი მოტივაციით დაიწყო.107 შეკრებებისა და მანიფესტაციების უფლებების დარღვევას ადგილი ჰქონდა 2010 წელს108 და 2011 წლის დასაწყისში. 2011 წლის იანვარში პოლიციამ ომის ვეტერანების მშვიდობიანი აქცია ფიზიკური ძალის გამოყენებით დაშლა, მი უხედავად იმისა, რომ აქციის მონაწილეებს არ დაურღვევიათ შეკრებებისა და მანიფესტაციებ ის შესახებ კანონის მოთხოვნები. ისევე, როგორც სხვა ანალო 41
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა
გიურ შემთხვევებში, საპროტესტო აქციის დროს პოლიციის მიერ უფლებამო სილების გადამეტებით დაკავებული მონაწილეთა საქმის განხილვისას სასა მართლ ომ არ გამოიკვლ ია არსებითი მნიშვნელობის მქონე მტკიცებულებები, უარი განაცხადა გაცნობოდა დაცვის მხარის მიერ წარმოდგენილ მასალებს და მხოლოდ პოლიციელთა ჩვენებებს დაეყრდნო. მოცემულ დრომდე ხელისუფ ლებას არ გამოუძიებ ია პოლიციელთა მხრიდან უფლებამოსილების გადამეტე ბის ფაქტები.109
4. დასკვნა სასამართლ ოს დამოუკიდებლობის უკიდურესად დაბალი ხარისხი მიანიშნებს, რომ ევროკავშირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმით გათვალისწინებული დამოუკიდებელი სასამართლოს მისაღწევად, საქართველოს ხელისუფლე ბას მთელი რიგი სისტემური რეფორმების გატარება მოუწ ევს. ნაფიც მსაჯულ თა ინსტიტუტის პრაქტიკაში დანერგვა (რომელიც დანაშაულთა მხოლოდ ერთ კატეგორიაზე ვრცელდება და ისიც მხოლოდ თბილისში), მოსამართლეების სამუდამო დანიშვნა (გამოსაცდელი ვადით) და კანონში მოსამართლეებთან კომუნიკაციის წესების შესახებ ცვლილებების შეტანა თავისთავად მისასალ მებელია, თუმცა პრობლემები მაინც რჩება. მიიჩნევა, რომ ნაფიც მსაჯულთა სასამართლ ო და მოსამართლ ეების სამუდამო დანიშვნა, რომლებიც თავის მხრივ, ხარვეზებით ხასიათდება, არ იქნება სისტემის დამოუკ იდებლობის და მოსამართლეთა მიუკ ერძოებლობის საწინდარი, თუ არ მოგვარდება იუსტიცი ის უმაღლესი საბჭოს შემადგენლობის, მოსამართლეთა დანიშვნ ის პროცედუ რის, გარანტირებული მუშაობის ვადის, შიდა დამოუკ იდებლობის ასპექტების, მოსამართლეთა გადაყვანის, თანამდებობიდან გათავისუფლებისა და დისციპ ლინური სამართალწარმოების პრობლემები. თუმცა სისტემური პრობლემების ფონზე არც თუ ისე დამაიმედებელია ხელი სუფლების უმაღლეს პირთა განცხადებები, რომელთა მიხედვითაც დაპირებები უფრო დამოუკ იდებელი სასამართლო სისტემის შესაქმნ ელად, უკვე შესრულე ბულია.110 ადამიანის უფლებებზე მსჯელობის შეჯამებისას შეიძლება ითქვას, რომ საანგა რიშო პერიოდში ხელისუფლებამ შეუწყნარებლობა გამოიჩინა მოქალაქეების მიერ შეკრებებისა და მანიფესტაციების უფლებით სარგებლობის მიმართ, რაც საკანონმდებლო რეგულაციების გამკაცრებაში, მშვიდობიანი შეკრებებისა და მანიფესტაციების ძალადობრივი გზით დარბევაში, მშვიდობიანი მომიტინგეე ბის მიმართ განხორციელებული ძალადობის და პოლიციელთა მიერ უფლე 42
თამარ ხიდაშელი
ბამოსილების გადამეტების ფაქტების გამოუძიებლობაში, ასევე მანიფესტაცი ებში მონაწილე პოლიტიკური ოპონენტების სისხლის სამართლებრივი წესით დევნაში გამოიხატა. წუხილს იმსახურებს ასევე არაადამიანური და ღირსების დამამცირებელი მოპყრობის გახშირებული ფაქტები როგორც სასჯელაღსრუ ლების დაწესებულებებში, ასევე დროებით მოთავსების იზოლატორებში. ხე ლისუფლების უმაღლესი წარმომადგენლების მხრიდან კი აღნიშნულის გამარ თლება და მოწონება ხელს უწყობს დაუსჯელობის სინდრომის დამკვიდრებას, რაც კიდევ უფრო ზრდის მსგავსი ქმედებების განმეორების საფრთხეს.
43
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა
სქოლიო 1. ევროკავშირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმა, გვ. 4, http://ec.europa.eu/world/enp/pdf/action_plans/ georgia_enp_ap_final_en.pdf 2. იხილეთ ევროკომისიის მიერ მომზადებული დოკუმენტი, A new response to a changing Neighbourhood, COM(2011) 303, 25 მაის ი 2011, ბრიუსელი 3. იხ. იქვე, გვ. 3. 4. იხ. სქოლიო #2, A new response to a changing Neighbourhood, გვ. 3 5. იხ. იქვე, გვ. 3 6. საქართველოს კონსტიტუციურ ი სისტემა, საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია, თბილისი, 2009 წ. 7. იქვე. 8. ვენეციის კომისია, დასკვნა საქართველოს კონსტიტუციაშ ი ცვლილებების პროექტის შესახებ, OPINION ON THE DRAFT AMENDMENTS TO THE CONSTITUTION OF GEORGIA, Opinion no. 281/2004, CDL-AD(2004)008, სტრასბურგი, 29 მარტი, 2004 წ. ხელმისაწვდ ომია http://www.venice.coe.int/docs/2004/CDL-AD(2004)008-e. pdf 9. ტომას დე ვაალი, „საქართველოს არჩევანი: ცვალებად პირობებში გამოკვეთილი სამომავლო სურათი“, Carnegie Endowment for International Peace, ვაშინგტონი, 2011 წ. გვ. 39 10. გია ნოდია, „ნაბიჯი დემოკრატიისკენ“, ჟურნალი „ტაბულა“, 2010 წ., ხელმისაწვდომია საქართველოს პარლამენტის ვებგვ ერდზე, http://www.parliament.ge/publicdebates/article_1.pdf 11. იხ. იქვე, გვ. 23 12. იხ. სქოლიო 10, გვ. 2 13. COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES, ‘Implementation of the European Neighbourhood Policy in 2007’ Progress Report Georgia, SEC (2008) 393, 3 აპრილი, 2008 წელი, ბრიუსელი, გვ. 3 14. იხ. იქვე, გვ. 3 15. ჯ. რეხვიაშვილი, „რატომ უნდა შეიცვალოს მოქმედი კონსტიტუცია?“, 11 იანვარი, 2007 წ. ხელმისაწვდო მია http://www.radiotavisupleba.ge/content/article/1550548.html 16. COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES, Implementation of the European Neighbourhood Policy in 2008, Progress Report Georgia, SEC(2009), 513/223/04/2009, ბრიუსელი, გვ. 4 17. „სააკაშვილი დემოკრატიული რეფორმების ახალ ტალღას იწყებს“, სივილ ჯორჯია, 16 სექტემბერი, 2008 წ. 18. პრეზიდენტის 2008 წლის საპარლამენტო ანგარიში, სივილ ჯორჯია, 17 სექტემბერი, 2008 წ. 19. განმარტებითი ბარათი საქართველოს კონსტიტუციურ ი კანონის პროექტზე „საქართველოს კონსტიტუცი აში ცვლილებების შეტანის თაობაზე“, ხელმისაწვდ ომია http://www.parliament.ge/newsletter/2009/13.01.2009/ konstitucia_parl_28.12.08.pdf 20. ვენეციის კომისია, დასკვნა საქართველოს კონსტიტუციაში ცვლილებების პროექტის შესახებ, OPINION ON A DRAFT CONSTITUTIONAL LAW ON THE AMENDMENTS TO THE CONSTITUTION, Opinion no. 519/2009, CDL-AD(2009)030, 16 ივნისი, 2009 წ., სტრასბურგი, პარაგრაფი 35, ხელმისაწვდომია http://www.venice.coe. int/docs/2009/CDL-AD(2009)030-e.pdf
44
თამარ ხიდაშელი
21. იქვე, იხ. პარაგრაფი 18 22. იქვე, იხ. პარაგრაფი 38 23. იხ. სქოლიო 16, გვ. 4 24. „სააკაშვილმა ოპოზიციისთვის შეთავაზებული წინადადებები დაასახელა“, სივილ ჯორჯია, თბილისი / 11 მაისი, 2009 წ., http://www.civil.ge/geo/article.php?id=21104 25. ლ. კუნჭულია, „არასაპარლამენტო ოპოზიცია არ აპირებს საკონსტიტუციო კომისიის მუშაობ აში ჩართ ვას“, 4 ივნისი, 2009 წ., http://www.radiotavisupleba.ge/content/article/1746991.html 26. საკონსტიტუციო კომისიის მუშაობაში ჩართვის შეთავაზება მხოლოდ 9 არასამთავრობო ორგანიზაციამ მიიღ ო. 27. მუხლი 80, ახალი რედაქცია, საქართველოს კონსტიტუცია 28. მუხლი 80(7), ახალი რედაქცია, საქართველოს კონსტიტუცია 29. ირაკლი კობახიძე, „კონსტიტუციური კანონის პროექტის მიმართ გამოთქმული კრიტიკული შენიშვნების ანალიტიკური მიმოხილვა“, http://www.osgf.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=122&info_id=2130 30. მუხლი 811, დღეს მოქმედი რედაქცია, საქართველოს კონსტიტუცია 31. იხ. სქოლიო 28, გვ. 7 „უნდობლობის გამოცხადების პროცედურის დასრულება საჭიროებს სულ მცირე 50 დღეს, რაც შეუთავსებელია კონსტიტუციური სამართლის ლოგიკასთან. ესოდენ ხანგრძლივ ვადებს დასავლეთის ქვეყნების კონსტიტუციურ პრაქტიკაში ანალოგი არ აქვს (ესპანეთის კონსტიტუციის თანახმად, საკითხის დასმიდან საბოლოო კენჭისყრამდე არა ნაკლებ 5 დღე უნდა იყოს გასული; იტალიის, უნგრეთის და რუმინეთის კონსტიტუციებში აღნიშნული ვადა 3 დღით, ხოლო გერმანიის, ბელგიის, ესტონეთის, საბერძნეთის, სლოვენიის კონსტიტუციებში – 2 დღით განისაზღვრება; ავსტრიის, ბულგარეთის, დანიის, იაპონიის, ლიტვის, სლოვაკეთის, შვედეთის კონსტიტუციებით ამგვარი ვადები საერთოდ არ არის დადგენილი; ამაზე ხანგრძლივი ვადები არ განისაზღვრება არც ერთი ტრადიციული დემოკრატიული სახელმწიფოს კონსტიტუციით).“ 32. მუხლი 59 (3)-ის ძველი და ახალი რედაქცია, საქართვ ელოს კონსტიტუცია 33. მუხლი 93(8) - დღეს მოქმედი რედაქცია და მუხლი 93(5), საქართვ ელოს კონსტიტუცია 34. იხ. სქოლიო 6, საქართველოს კონსტ იტუციურ ი სისტემა 35. საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაც ია, საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის შენიშვნები და წინადადებები საქართველოს პრეზიდენტის მიერ 2010 წლის 20 ივლისს ინიცირებულ კონს ტიტუციური კანონის პროექტთან „საქართველოს კონსტიტუციაში ცვლილებებისა და დამატებების შესახებ“ დაკავშირებით, 7 ოქტომბერი, 2010წ., გვ.12, http://gyla.ge/attachments/808_File1676.PDF 36. იხ. სქოლიო 28, გვ. 10 37. ირაკლი კობახიძე, „კონსტიტუციური რეფორმის კრიტიკული ანალიზი“, 25 აგვისტო, 2010 წ., ხელმისაწ ვდომია http://www.democrats.ge/en/siaxleebi/coments/899-irakli-kobakhidze-konstituciuri-reformis-kritikulianalizi.html 38. ვენეციის კომისია, Second Revised Draft Opinion on the Draft Constitutional Law on Amendments and Changes to the Constitution of Georgia, Opinion no. 543/2009, 8 ოქტომბერი, 2010 წ., სტრასბურგი, პარაგრაფი 113, http://www.venice.coe.int/docs/2010/CDL(2010)062rev2-e.pdf 39. ვენეციის კომისია, Final Opinion on the Draft Constitutional Law on Amendments and Changes to the Constitution of Georgia, Opinion no. 543/2009, 15 ოქტომბერი, 2010 წ. სტრასბურგი, http://www.venice.coe.int/ docs/2010/CDL-AD(2010)028-e.pdf,
45
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა 40. EUROPEAN COMMISSION, Implementation of the European Neighbourhood Policy in 2010 Country report: Georgia, SEC(2011) 649, 25 მაისი, 2011 წ. ბრიუსელი, გვ. 4 41. იხ. სქოლიო 39, პარაგრაფი 111. 42. იხ. სქოლიო 40, გვ. 4 43. საქართველოს სასამართლო რეფორმის ინდექსი, ტომი მე–2, ამერიკის იურისტთა ასოციაციის კანონის უზენაესობის ინიციატივა, 2008 წლის აპრილი, გამოქვეყნებულია ამერიკის შეერთებულ შტატებში 44. იქვე, 1-2 გვ. 45. სასამართლო სისტემა საქართველოში, საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის პუბლი კაცია, 2010 წ., გვ. 47, საქართველოს სასამართლ ო სისტემის რეფორმის ინდექსი, მე–2 ტომი, ამერიკის იურისტთა ასოციაცია, კანონის უზენაესობის ინიციატივა, ნ. ბექიშვილი „სასამართლო რეფორმა“, ჟურნალი „ლიბერალი“, 2009 წლის 3 ივნისი, ხელმისაწვდომია ბმულზე: http://www.liberali.ge/node/238 46. აშშ სახელმწ იფო დეპარტამენტი, ადამიანის უფლებების დაცვის ანგარიში –2010 წელი: საქართველო, ხელმისაწვდომია ბმულზე: http://www.state.gov/g/drl/rls/hrrpt/2009/eur/136032.htm# ; თავისუფლება მსოფ ლიოში: საქართვ ელო (2009), ნიუ იორკი: თავისუფლების სახლი, 2009 წ. ხელმისაწვდომია ბმულზე: http:// freedomhouse.org/template.cmf?page=22&year=2009&country=7612. გლობალური კორუფციის ბარომეტ რი, 2010 წ., „საერთაშორისო გამჭვირვალება“, ხელმისაწვდ ომია ბმულზე http://transparency.org/policy_ research/surveys_indices/gcb/2010 47. აშშ სახელმწ იფო დეპარტამენტი, ადამიან ის უფლებების დაცვის ანგარიში, 2010 წ., საქართველო, http:// www.state.gov/documents/organization/160457.pdf 48. ჩარლზ ფეარბენქსი, „საქართველოს საბჭოთა მემკვიდრეობა“, ჟურნალი „დემოკრატია“, ტომი 21, ნო მერი 1, 2010 წლის იანვარი, გვ. 147. 49. იხ. სქოლიო 13, გვ. 2 50. იხ. იქვე, გვ. 5 51. იხ. იქვე, გვ. 2 52. აღნიშნული უფლება მას ქონდა კონსტიტუციის 73(1)(ჟ) მუხლის საფუძველზე, კონსტიტუციის 2006 წლის 21 იანვრის მდგომარეობით 53. ვენეციის კომისია, DRAFT OPINION ON THE DRAFT AMENDMENTS TO THE CONSTITUTION OF GEORGIA, Opinion no. 281/2004, CDL(2004)004, 6 თებერვალი, 2004 წელი, სტრასბურგი, პარაგრაფი 22, http://www. venice.coe.int/docs/2004/CDL(2004)004-e.pdf 54. ევროსაბჭოს მინისტრთ ა კომიტეტის რეკომენდაცია CM/Rec (2010)12, პარგრაფი 26, 27 55. საქართველოს ახალგაზრდ ა იურისტთა ასოციაცია, „მართლმსაჯულება საქართველოში“, ივნისი, 2010 წ. 56. 2011 წლის მარტის მდგომარეობით, იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს სამოსამართლ ეო კვოტა: ვალერი ცერცვაძე – თბილისის სააპელაციო სასამართლოს თავმჯ დომარე, იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს მდივანი მიხეილ ჩინჩალაძე – უზენაესი სასამართლოს თავმჯდ ომარის მოადგილე, უზენაესი სასამართლოს ადმი ნისტრაციულ საქმეთა პალატის თავმჯდ ომარე გიორგი შავლიაშვილი – უზენაესი სასამართლოს მოსამართლე მამია ფხაკაძე – თბილისის საქალაქო სასამართლოს თავმჯდ ომარე ლაშა კალანდაძე – თბილისის სააპაელაციო სასამართლოს მოქმედი თავმჯდომარე მალხაზ გურული – ქუთაისის სააპელაციო სასამართლოს თავმჯდ ომარე
46
თამარ ხიდაშელი
57. იხ. სქოლიო 55, „მართლმსაჯულება საქართველოში“, გვ. 7 58. გარდა საბჭოს მოსამართლე წევრებისა 59. მუხლი 50(2) კანონი საერთო სასამართლოების შესახებ 60. იხ. სქოლიო 55, „მართლმსაჯულება საქართველოში“, გვ. 16. 61. ევროპის სამეზობლოს სამოქმედო გეგმის განხორციელების ანგარიში, საქართველო, არასამთავრობო ორგანიზაციების კოალიცია (ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია, საერთაშორისო გამჭვირვალება, სამართ ლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოება, მწვანე ალტერნატივა, საქართვ ელოს სტრატეგიულ ი კვლევებისა და განვითარების ცენტრი), თბილისი, 2009 წ. 62. იხ. სქოლიო 47, გვ. 22 63. იხ. ზემოთ, სქოლიოს შენიშვნ ა 55, „მართლმსაჯულება საქართველოში“, გვ. 18 64. იხ. ზემოთ, სქოლიოს შენიშვნა 55, „მართლმსაჯულება საქართველოში“, გვ. 20-21 65. იხ. იქვე. 66. პროფ. ვოლფგან ბაბეკი, საქართველოს საკონსტიტუციო რეფორმის თაობ აზე ბერლინის კონფერენცი ის შეჯამება (http://www.parliament.ge/publicdebates/articles.html) 67. იქვე, გვ. 12 68. მუხლის 86 (2), კონსტიტუციის ახალი რედაქცია 69. იხ. ზევით, „მოსამართლეთა მივლინება“ და ქვეთავი დისციპლინური პასუხისმგებლობის შესახებ 70. იხ. სქოლიო 39, პარაგრაფები 88-90 71. იხ. იქვე, პარაგრაფი 91 72. იხ. ზევით, სქოლიო 40, გვ. 4 73. იხ. ზევით, სქოლიო 13, გვ. 5 74. დასკვ ნა კანონზე საერთო სასამართლოების მოსამართლეთა დისციპლინური პასუხისმგებლობის და დისციპლინური სამართლწარმოების შესახებ, მიღებულია ვენეციის კომისიის მიერ 70–ე პლენარულ სესია ზე, ხელმისაწვდომია ბმულზე: http://www.venice.coe.int/docs/2007/CDL-AD(2007)009-e.pdf 75. იხ. იქვე, პარაგრაფი 17 76. იხ. იქვე, პარაგრაფი 18 77. აშშ სახელმწიფო დეპარტამენტი, 2009 Country Reports on Human Rights Practices, 2009 Human Rights Report: Georgia, 11 მარტი 2010 წ., http://www.state.gov/g/drl/rls/hrrpt/2009/eur/136032.htm 78. გამონაკლისად შეიძლება ჩაითვალოს მამუკა (ზურიკო) ჩხვიმიანის საქმე, რომელიც სასამართლოს განჩინებით მას შემდეგ შეწყდა, რაც პროკურატურამ უარი თქვა ბრალდებაზე. მეტი ინფორმაციისთვ ის იხი ლეთ „სავარაუდოდ პოლიტიკური მოტივაციის მქონე სისხლის სამართლის და ადმინისტრაციულ სამარ თალდარღვ ევათა საქმეები,“ საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის გამოცემა, 2011 წ. 79. იხ. ზევით, სქოლიო 77. 80. EUROPEAN COMMISSION, Implementation of the European Neighbourhood Policy in 2009: Progress Report Georgia, SEC(2010) 518, 15 მაის ი, 2010 წ., ბრიუსელი, გვ. 3.
47
დემოკრატიული ინსტიტუტების განვითარება, კანონის უზენაესობა, ადამიანის ძირითადი უფლებებისა და თავისუფლებების დაცვა 81. იხ. იქვე, გვ. 3 82. თითოეული მათგანი ან პოლიტიკური პარტიის წევრი, სამოქალაქო აქტივისტი ან მათი უახლოესი გა რემოცვის წევრია 83. „სავარაუდოდ პოლიტიკური მოტივაციის მქონე სისხლის სამართლის და ადმინისტრაციულ სამართალ დარღვევათა საქმეები,“ სამართლებრივი ანალიზი, მოკლე მიმოხილვა, გვ. 29 84. იხ. იქვე 85. მეტი ინფორმაციისთვის იხილეთ საქართველოს სახალხო დამცვ ელის ვებ-გვერდზე განთავსებული ინ ფორმაცია http://ombudsman.ge, აშშ სახელმწ იფო დეპარტამენტის ყოველწლ იური ანგარიშები უფლებათა დაცვის მდგომარეობის შესახებ http://www.state.gov/g/drl/rls/hrrpt/, Human Rights Watch-ის ანგარიშებიდ ა განცხადებები http://www.hrw.org/en/europecentral-asia/georgia 86. სანდრო გირგვლიანის და გიორგი გამცემლიძის საქმეებ ის გარდა. თუმცა ორივე შემთხევაში, სასამარ თლოს მიერ შეფარდებული სასჯელი არ შეიძლება ადექვატურად იქნეს მიჩნეული. 87. მაგალითად, ზურაბ ვაზაგაშვილის მკვლელობამდე რამდენიმე დღით ადრე, შინაგან საქმეთა მინისტ რმა პარლამენტის ტრიბუნიდან განაცხადა: „ერთი ამბავია ატეხილი, რატომ ხდება დაკავების დროს ასეთი სერიოზული, თქვენი აზრით, მსხვერპლი. დიახ, ჩვენ ზოგჯერ ოპერაციების განხორციელების დროს გვიწევს დამნაშავეების ადგილზე ლიკვიდაცია. ეს არის ჩვეულ ებრივი კლასიკური ინსტრუქცია, რომ თუ პოლიცი ელს ემუქრება საფრთხე, პოლიციელს არათუ უფლება აქვს, ვალდებულია გამოიყენოს იარაღი და დაიც ვას საკუთარი და საკუთარი თანამშრომლების სიცოცხლე.“ წყარო: http://www.radiotavisupleba.ge/content/ article/16800110.html 88. Human Rights Watch, World Report 2010, Georgia, გვ.416, http://www.hrw.org/world-report-2010 89. მაგალითად, რამდენად სერიოზული დანაშაულ ისთვისაა პირი დაკავებული ან დაპატიმრებული, შეუქმ ნის თუ არა მისი გაქცევა სერიოზულ საფრთ ხეს გარშემომყოფთა ჯანმრთ ელობასა და სიცოცხლეს. 90. პოლიციის შესახებ საქართველოს კანონის მე-12 მუხლი 91. იხ. სახალხო დამცველის 2009 წლის პირველი ნახევრის ანგარიში, გვ. 129, http://ombudsman.ge/files/ downloads/ge/mrdgeisbslxrlgajxhkx.pdf 92. იხ. იქვე, სახალხო დამცვ ელის რეკომენდაცია, გვ. 130 93. სახალხო დამცველის 2009 წლის პირველი ნახევრის საპარლამენტო მოხსენება, გვ.120 94. სახალხო დამცველის 2009 წლის მეორე ნახევრის , გვ.8 95. იხ. სქოლიო 13, გვ. 5 96. მაგალითად, იხილეთ ნუგზარ ოთანაძის, ნიკოლოზ ბიბილაშვილის, გოჩა ეხვაიას, ალექსი ბახუტოვის, ხვიჩა მილდანის, გოჩა მილდანის, ლაშა ხორგუანის, გიორგი ბექაურის, მერაბ ჭიქაშვილის და სხვათა საქ მეებ ი. საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია, „წამების, არაჰუმანური, სასტიკი ან პატივისა და ღირსების შემლახავი მოპყრობის ან დასჯის წინააღმდეგ ბრძოლა საქართვ ელოში, არსებული პრობლემე ბი და გამოწვევები“, თბილისი, 2010 წ. 97. იხ. მიხეილ სააკაშვილის ინტერვიუ „ევრონიუსთან“ 2011 წლის 26 მაისის მოვლენების შემდეგ. წყარო: საინფორმაციო სააგენტო „ინტერპრესნიუსი“, 2 ივნისი, 2011 98. სახალხო დამცველის 2010 წლის ანგარიში, გვ. 6 99. იხ. იქვე, 11 100. იხ. ზევით, სქოლიო 89, გვ. 415
48
თამარ ხიდაშელი
101. COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES, ‘Implementation of the European Neighbourhood Policy in 2007’ Progress Report Georgia, SEC(2008) 393, 3 აპრილი, 2008, ბრიუსელი, გვ. 3 102. იხ. სქოლიო 89, გვ. 414 103. იხ. იქვე, გვ. 415 104. საქართველოს ახალგაზრდ ა იურისტთა ასოციაციის არაერთგზისი მოთხოვნის მიუხედავად, შსს-მ უარი განაცხადა მათი ვინაობის გამჟღ ავნებაზე 105. იხ. სქოლიო 89, ჰუმან რაითს ვოთჩ, გვ. 415 106. იხ. სქოლიო 80, გვ. 3 107. იხ. იქვე 108. ჯორჯ ბუშის ქუჩაზე სამი მშვიდობიან ი დემონსტრანტის დაკავება 109. გამონაკლისის სახით უნდა აღინიშნოს შსს-ს თანამშრომლის, ოთარ გვენეტაძის შემთხვევა, რომელიც დისციპლინური ღონისძიების სახით სამსახურიდან გათავისუფლდა შეკრების მონაწილე, ეკა მათიაშვი ლისთვ ის მიყენებული ფიზიკური შეურაცხყოფის გამო. 110. საქართველოს პრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი პარლამენტში წლის საანგარიშო მოხსენებით წარსდ გა, 26 თებერვალი, 2010 წ., http://www.president.gov.ge/index.php?sec_id=231&lang_id=GEO
49
თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების უზრუნველყოფა ეკატერინე სირაძე-დელონე სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოება
1. შესავალი წინამდებარე ანგარიშში გვექნება მცდელობა შევაფასოთ 2007-2011 წწ. საქარ თველოში ჩატარებულ არჩევნები და მათი შემადგენელი მნიშვნ ელოვანი კომ პონენტები. ასევე გავაანალიზოთ საქართველოს მიერ ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის ფარგლებში აღებული ვალდებულებების შესრულების ეფექტია ნობა. კონკრ ეტულად, გამოვიკვლიოთ საქართველოს 2006 წლის ადგილობ რივი, 2008 წლის საპარლამენტო და საპრეზიდენტო არჩევნების შესაბამისობა საერთაშორისო (ეუთო/ოდირის) სტანდარტებთან, ამომრჩეველთა სანდო სიის შექმნა და ფუნქციონირებადი და გამჭვირვალე საარჩევნო კომისიის ჩამოყა ლიბებას1. არჩევნების ობიექტურად შესაფასებლად წინასაარჩევნო, არჩევნების დღისა და არჩევნების შემდგომ პერიოდები დამოუკიდებლადაა განხილული. ანალი ზი კონკრეტულ საარჩევნო პერიოდში დაფიქსირებულ ფაქტებს ეყრდნობა. ზოგადად, ნიშანდობლივია, რომ თუ 2003-2004 წლებში საარჩევნო სუბიექტთა შორის შეუძლებელი იყო კონკურენტუნარიანობის გაზომვა, რადგანაც ერთი პოლიტიკური ძალა დომინირებდა (ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა), 2006 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებიდან დაწყებული, პოლი ტიკურ მოთამაშეთა კონკურენტუნარიანობა საგრძნობლად გაიზარდა. მოცე მულ პერიოდში, მნიშვნელოვნად შემცირდა ერთიანი ნაციონალური მოძრა ობის მხარდამჭერთა რიცხვი, რამაც ლოგიკურად გაზარდა არჩევნებზე სხვა საარჩევნო სუბიექტთა კონკურენტუნარიანობაც. 50
ეკატერინე სირაძე-დელონე
განსაკუთრებით საგულისხმოა 2006-2010 წლების საარჩევნო პროცესები, რომ ლებიც ამომრჩეველთა ნდობის დაბალი ხარისხით2 გამოირჩეოდა. საარჩევნო სუბიექტების მიერ მუდმივად, სუბიექტური თუ ობიექტური მიზეზების გამო ხდე ბოდა და ხდება არჩევნების პროცესების დისკრ ედიტაცია, რაც პერსპ ექტივაში სერიოზ ულ პრობლემაა არჩევნებში ჩართული ყველა მხარისათვის. სულ ევროკავშირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმის განხორციელების პერი ოდში ჩატარდა 5 საერთო არჩევნები: 2006 წელს 5 ოქტომბერი – ადგილობრივი თვითმმ ართველობის არჩევნები. (აღსანიშნავია, რომ არჩევნები, ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის ამოქმედებამდე ერთი თვით ადრე ჩატარდა, თუმცა ვალდებულებებში 2006 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების დემოკრატიულ ი 3 სტანდარტებით ჩატარება იყო გათვალისწინებული ); 2008 წლის 5 იანვარი – საპრეზიდენტო არჩევნები; 2008 წლის 21 მაისი – საპარლამენტო არჩევნები; 2008 წლის 3 ნოემბერი – აჭარის ავტონომიურ ი რესპუბლიკის, უმაღლესი საბ ჭოს არჩევნები; 2010 წლის 30 მაისი – ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნები. ამასთან, ყველა ზემოხსენებულ არჩევნებს შორის პერიოდებში ჩატარდა შუ ალედური არჩევნები გამოთავისუფლებული მაჟორიტარული საპარლამენტო მანდატების გადასანაწილებლად. არჩევნებს დააკვირდნენ ადგილობრივი და საერთაშორისო სადამკვ ირვებლო მისიები. მათ მიერ საქართველოში ჩატარე ბული არჩევნების შესახებ მომზადებული ოფიციალ ური ანგარიში გათვალის წინებული იყო წინამდებარე ანგარიშის მომზადებისას.
2. საარჩევნო კანონმდებლობა საქართვ ელოს საარჩევნო კოდექსი მიღებულია 2001 წელს, თუმცა მისი მიღე ბიდან დღემდე მასში დაახლოებით 40-მდე ცვლილებაა შესული. როგორც წესი, ცვლილებები საარჩევნო კანონმდებლობაში, არჩევნებამდე რამდენიმე თვით ადრე შედის, რაც თავისთავად პრობლემურს ხდის არჩევნებისათვის საარჩევ ნო ადმინისტრაციისა და საარჩევნო სუბიექტების, ასევე ადგილობრივი და სა ერთაშორისო სადამკვირვებლო ორგანიზაციების მიერ შესაბამისი მოსამზადე ბელი საქმიანობების განხორციელებას. აღსანიშნავია, რომ სამოქმედო გეგმაში გათვალისწინებულია 2006 წლის ადგი ლობრივი თვითმმართვ ელობის არჩევნების დემოკრატიულ ი სტანდარტებით 51
თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების უზრუნველყოფა
ჩატარება, 2005 წელს საარჩევნო კოდექსში შესული ცვლილებები პირდაპირ უკავშირდება 2006 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებს, შე საბამისად, ტექსტში ამ ცვლილებების შესახებაც იქნება საუბ არი. ასევე, მნიშვნელოვანია, რომ 2005 წელს საარჩევნო კოდექსში შესული ცვლი ლებების საფუძველზე მთლიანად შეიცვალა საარჩევნო ადმინისტრაციის და კომპლექტების წესი. შესაბამისად, საარჩევნო ადმინისტრაციის ზედა დონე და კომპლექტდ ა ე.წ. უპარტიო, პროფესიონალი წევრებით. საარჩევნო სუბიექტებს საარჩევნო ადმინისტრ აციაში აქტიური მონაწილეობის მიღების უფლება გაუ უქმდათ. საარჩევნო ადმინისტრაციის ზედა და შუა დონეების ზემოთხსენებული პრინციპით დაკომპლექტება, მისასალმებელ ფაქტად შეფასდა ადგილობრივი და საერთაშორისო ორგანიზაციების მიერ4. საარჩევნო ადმინისტრაციის ცენტრ ალური და შუა დონეებ ის, ახალი პრინციპით დაკომპლექტების მიუხედავად, რიგი დეტალები, რომლებიც კონკრეტული სა არჩევნო ადმინისტრაციის წევრობისათვის კონკურსის პირობებს, კანდიდატე ბის შერჩევასა და დამტკიცებას ეხებოდა, კანონმდებლობაში ბუნდოვანი დარჩა. კონკრეტულად, არ არის ნათელი, თუ როგორ და რა კრიტერიუმებით ხდება კან დიდატების შერჩევა და წარდგენა და ა.შ. კანონში შესული ამავე ცვლილებების საფუძველზე შეიცვალა კენჭისყრ ის დღის რამდენიმე პროცედურული დეტალიც, ხოლო საარჩევნო სუბიექტების ფუნქც ია ზედა დონის საარჩევნო ადმინისტრაცი აში შემოიფ არგლ ა მხოლოდ სადამკვირვებლო მისიით. განსაკუთრებით აღნიშ ვნას საჭიროებს საპარლამენტო არჩევნებისათვის განსაზღვრული საარჩევნო ზღურბლი, რომელიც, მიუხედავად ევროპის საბჭოსა და ვენეციის კომისიის რე კომენდაციებ ისა, 7%-ით შენარჩუნდა. ამასთან, საპარლამენტო და ადგილობ რივი თვითმმართვ ელობის არჩევნებისათვის საარჩევნო სისტემები შეიცვალა. მიუხედავად იმისა, რომ ახლადმიღებულ ადგილობრივი თვითმმართველობის სისტემას, ზოგადად უფრო მეტი მაჟორიტარული კომპონენტი დაემატა, სისტემები განსხვავდებოდა საქართველოს მასშტ აბით 63 მუნიციპალიტეტში, 4 თვითმმ ართ ველ ქალაქსა და დედაქალაქში. განსაკუთრებული სირთულით ამ შემთხვევაში გა მოირჩეოდა ქალაქ თბილისში (დედაქალაქში) მიღებული საარჩევნო სისტემა, რო მელიც წარმოადგენდა მაჟორიტარულ-პლ ურალურ პარტიულ ბლოკურ სისტემას, რომლის დროსაც მიღებულია პრინციპი – „გამარჯვებულს მიაქვს ყველაფერი5“. სისტემა გამოირჩეოდა თავისი სირთულით, შესაბამისად, არჩევნებამდე რამდენი მე თვით ადრე ამ სისტემის მიღებამ, ვერ უზრუნველყო ამომრჩეველთა სათანადო მომზადება-ინფორმირება ამ კონკრეტული სისტემის შესახებ, რაც შემდგომ საერ თაშორისო და ადგილობრივი ორგანიზაციების კრიტიკის საგანი გახდა6. 52
ეკატერინე სირაძე-დელონე
ასევე აღსანიშნავია, საქართველოს საპარლამენტო სისტემის თავისებურებაც. საერთაშორისო სტანდარტებით მიუღებელია მაჟორიტარულ ოლქებს შორის მანდატის ხმის წონის განსხვავება. რაც იმას ნიშნავს, რომ ყველა მაჟორიტარი დეპუტატის ამომრჩეველთა რაოდენობა მეტ-ნაკლებად თანაბარი უნდა იყოს, დასაშვებია მხოლოდ 10-15%-ით გადახრა. ეუთოს დემოკრატიულ ი ინსტიტუ ტებისა და ადამიანის უფლებათა ოფისისათვის (OSCE/ODIHR) მიუღ ებელია სა პარლამენტო მანდატებს შორის ისეთი სხვაობა, როგორიცაა მაგალითად ყაზ ბეგისა (დაახ 3000 ამომრჩეველი) და ქუთაისის (158 000 ამომრჩეველი) ოლქებს შორის. 2006-2010 წლებში საარჩევნო კანონმდებლობაში რიგი მნიშვნელოვანი ცვლი ლებები შევიდა. ამ ცვლილებების მიხედვით რამდენჯერმე შეიცვალა საარჩევნო სისტემა სა პარლამენტო არჩევნებისათვის, რამდენჯერმე შეიცვალა საარჩევნო ადმი ნისტრაციის დაკომპლექტების პრინციპი, შეიცვალა საარჩევნო ბარიერი, კენ ჭისყრის დღის პროცედურები და შედეგების გასაჩივრების მარეგულირებელი ნორმები, სამხედრო პირთა არჩევნებში მონაწილეობის ნორმები, საარჩევნო უბნებზე ვიდეო თვალის დამონტაჟებისა და ვიდეო თვალის მიერ გადაღებული მასალის გამოყენება/გამოთხოვის რეგულაციები და ა.შ. რიგ შემთხვევებში კანონში შესულმა ცვლილებებმა გააუ მჯობესა კანონმდ ებ ლობის ის კონკრეტული ნაწილი, მაგრამ კანონში კვლავ დარჩა ზოგადი, ბუნ დოვანი და ურთიერთგამომრიცხავი ნორმები, რომლებიც კანონის სხვადასხ ვაგვარ ინტერპრეტაციის საშუალებას იძლევა. 2007 – 2010 წლების განმავლობაში საქართველოს საარჩევნო კოდექსში შესულ ცვლილებებზე დაკვირვებით ადვილი შესამჩნევია, რომ კოდექსში ცვლილებე ბი არჩევნებამდე მხოლოდ რამდენიმე თვით ადრე შედიოდ ა. მაგალითად, 2007 წლის დეკემბერში წინასაარჩევნო პერიოდში საარჩევნო კოდექსში შესული ცვლილებები, 2008 წლის მარტში საპარლამენტო არჩევნების წინასაარჩევნო პერიოდში შესული ცვლილებები, რომლებიც საარჩევნო კოდექსის ისეთ მნიშ ვნელოვან თავებს შეეხო, როგორიცაა საარჩევნო სისტემა, საარჩევნო ზღურ ბლი, საარჩევნო უბნების ზომა, კენჭისყრის დღის პროცედურები და ა.შ. ხოლო, 2009 წლის დეკემბერში შესული ცვლილებებით შეიცვალა 2010 წლის ადგი ლობრივი თვითმმ ართველობის საარჩევნო სისტემა, განისაზღვრა თბილისის მერის არჩევის წესი, გაიზარდა 1-დან 2 დღემდე გასაჩივრების ვადა და ა.შ.
53
თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების უზრუნველყოფა
ზემოხსენებულიდან გამომდინარე 2006 – 2010 წლებში ჩატარებული არჩევნე ბისა და საარჩევნო კანონში განხორციელებულ ცვლილებებზე დაკვირვებით, გამოიკვეთა რამდენიმე მნიშვნელოვანი ტენდენცია: 1. არჩევნების დანიშვნა / არჩევნების თარიღის ოფიციალური გამოცხადე ბა რამდენიმე შემთხვევაში მოხდა მოულოდნელად7. რადგანაც არჩევნების ადმინისტრირებისათვის კანონით განსაზღვრ ულია 45 დღე, არჩევნების თა რიღის მოულოდნელმა გამოცხადებამ, შესაძლოა, არჩევნების, ყველა სტან დარტის დაცვით და გამართულად ჩატარებას საფრთხე შეუქმნას (2006 წლის ადგილობრივი თვითმმართვ ელობის არჩევნები, 2008 წლის საპრეზიდენტო არჩევნები). 2. მიუხედავად წინასწარ გაცხადებისა, იმის შესახებ, რომ არჩევნები ჩატარდება კონკრეტულ დროს (მაგ: გაზაფხული) ყველა არჩევნებზე (2006-2010 წლებში) არჩევნების თარიღი კონსტიტუციით განსაზღვრ ული ვადის ბოლო დღეს და ინიშნა8. ამ გარემოებამ გარკვ ეულწილად ხელი შეუშ ალა არჩევნებისთვის საარჩევნო სუბიექტების, საარჩევნო ადმინისტრაციისა და სადამკვირვებლო ორგანიზაციებ ის სათანადოდ მომზადებას. 3. მიუხედავად იმისა, რომ კოპენჰაგენის დოკუმენტი9 და ვენეციის კომისი ის მიერ შემუშავებული „წარმატებული პრაქტიკის კოდექსი“ (Code of Good Practices)10, ცალსახად განსაზღვრავს იმას, რომ საარჩევნო კოდექსმა კენ ჭისყრის დღემდე უნდა განსაზღვროს კონკრ ეტული ვადა, რომლის შემდეგაც აღარ განხორციელდება კანონმდებლობის შეცვლ ა, ასეთი თარიღი საქარ თველოს საარჩევნო კოდექსით არ არის განსაზღვრული, რაც თეორიულ ად იმის შესაძლებლობას იძლევა, რომ კენჭისყრ ის დღემდე ერთი დღით ადრეც შესაძლებელია შეიცვალოს კანონმდებლობა. 4. კ ოპენჰაგენის დოკუმენტი და ვენეციის კომისიის მიერ შემუშავებული „წარმატებული პრაქტიკის კოდექსი“ (Code of Good Practices) განსაზღ ვრავს, რომ არ არის მიზანშეწონილი საარჩევნო სისტემის ცვლილება იმ შემთხვევაში, თუ არჩევნებამდე არ არის დარჩენილი სულ მცირე 12 თვე11. აღსანიშნავია, რომ 2006 – 2010 წლებში ჩატარებული არჩევნების დროს საქართველოს საარჩევნო კოდექსში შესული ცვლილებები, რომელთა საფუძველზეც შეიცვალა საარჩევნო სისტემა, განხორციელდა კენჭისყრის დღემდე გაცილებით უფრო მოკლე ვადაში (მაგალითად, 2008 წლის მარ ტში საარჩევნო კოდექსის ცვლილება, 2009 წლის დეკემბერში საარჩევნო კოდექსის ცვლილება). 54
ეკატერინე სირაძე-დელონე
ფაქტია, რომ წინასაარჩევნო პერიოდში, არჩევნებამდე რამდენიმე თვით ად რე, კოდექსში ცვლილებების შეტანა პრობლემაა როგორც საარჩევნო სუბი ექტებისა და საარჩევნო ადმინისტრაციისათვის, ასევე ადგილობრივი და სა ერთაშორისო სადამკვ ირვებლო ორგანიზაციებისათვის. ამასთანავე, მოკლე ვადაში შეზღუდულია იმის შესაძლებლობა, რომ ამომრჩეველი სათანადოდ იყოს ინფორმირებული ახალი საარჩევნო სისტემის შესახებ, შესაბამისად, უგულებელყოფილია ამომრჩეველთა ინტერესი და უფლება კენჭისყრის დღეს გააკეთოს ინფრომირებული არჩევანი. ამასთან, საარჩევნო სისტემისა და კა ნონის მუდმივი ცვლა ქმნის არასტაბილურ გარემოს, რაც ასევე პრობლემურია ქვეყნისათვის.
3. წინასაარჩევნო პერიოდი წინასაარჩევნო პერიოდში, საარჩევნო სუბიექტთა ქმედება და უფლებები გან საზღვრულია საქართველოს საარჩევნო კოდექსით. ამ თვალსაზრისით 20072010 წლებში განსაკუთრებით მნიშვნელოვან საკითხებად იკვეთებოდა: საარჩევნო სუბიექტთ ა რეგისტრაცია; საარჩევნო ადმინისტრაციის ქვედა დონის დაკომპლ ექტება და საქმიანობა; ამომრჩეველთა სიების შედგენა-განახლება; ადმინისტრაციული რესურსის გამოყენება; წინასაარჩევნო აგიტაცია, ზეწოლა, დაშინება, ამომრჩეველთა მოსყიდვა; და სხვა. ზოგადად, 2006 – 2010 წლებში ჩატარებული არჩევნების წინასაარჩევნო პე რიოდში, აშკარაა თანმიმდევრული უკუსვლ ა, რაც იმაში გამოიხატა, რომ 2006 წლის ადგილობრივი თვითმმართვ ელობის არჩევნებთან შედარებით, ადმი ნისტრაციული რესურსის გამოყენების გაცილებით უფრო დიდი რაოდენობის ფაქტები დაფიქსირდა 2008 წლის რიგგარეშე საპრეზიდენტო და საპარლამენ ტო არჩევნების წინასაარჩევნო პერიოდებში. განსაკუთრებით აღსანიშნავია 2008 წლის რიგგარეშე საპრეზიდენტო არჩევნების წინასაარჩევნო პერიოდი, იგივე მდგომარეობა ადმინისტრაციული რესურსის გამოყენებასა და პარტიასა და ხელისუფლებას შორის არასაკმარისი გამყოფი ხაზის არსებობის შესახებ შენარჩუნდა 2008 წლის საპარლამენტო, 2008 წლის აჭარის ავტონომიურ ი რეს პუბლიკის უმაღლესი საბჭოსა და 2010 წლის ადგილობრივი თვითმმართველო ბის წინასაარჩევნო პერიოდებშიც. 55
თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების უზრუნველყოფა
2003 წლიდან საერთაშორისო და ადგილობრივი სადამკვირვებლო ორგანი ზაციების მუდმივი კრიტიკის საგანს წინასაარჩევნო პერიოდ ებში ადმინისტრა ციული რესურსების გამოყენება წარმოადგენდა. განსაკუთრებით აღსანიშნავი იყო ფაქტები, რომლის დროსაც რთულად დგინდებოდა გამყოფი ზღვარი სახე ლისუფლებო პარტიასა და სახელმწიფოს შორის12. კრიტიკის საგანს აგრეთვე წარმოადგენდა: საჯარო მოხელეთა აქტიური მონაწილეობა წინასაარჩევნო კამპანიასა და აგიტაციაშ ი; აგიტაციის ცნების განსაზღვრების არარსებობა საარჩევნო კანონმდ ებლობაში; სახელმწიფო ბიუჯეტიდან ფინანსური რესურსის აქტიურად გამოყენება საარ ჩევნო კამპანიებ ის ფონზე (მათ შორის ვაუჩ ერების დარიგებისა და ხელფასე ბის გაზრდის სახით); სხვადასხვა სოციალ ური პროექტების მაგ: დასაქმების, მცირე საკრედიტო და სხვა პროგრამები და ა.შ. აღსანიშნავია, რომ ადმინისტრ აციულ რესურსზ ე ხელი მხოლოდ სახელისუფ ლებო პარტიას მიუწვდება, შესაბამისად კრიტიკის საგანსაც მხოლოდ ხელი სუფლება და სახელისუფლებო პარტია წარმოადგენს13. მიუხ ედავად იმისა, რომ ადმინისტრაც იული რეს ურსის გამოყენ ების ფაქ ტები სხვადასხ ვა ადგ ილობრივი და საერთაშორ ისო ორგ ან იზაც იი ს ანგ ა რიშებში14 ცალსახ ად დაფიქსირდა, ხოლო რეკომენდ აც იებ ი წინ ას აა რჩ ევ ნო კამპ ანიის მარ ეგ ულირებელი ნორმების გამკაცრ ებას მოი თხოვდ ა, 2008 წლის საპ არლამ ენტო არჩევნების წინ, კანონში შეს ულ ი ცვლილ ებებით მოხდ ა წინასაარჩევნო კამპანიის მარეგ ულირებელ ი ნორმების ცვლილ ე ბა ისე, რომ კანონი ამ ნაწილში გახდა კიდევ უფრ ო ბუნდ ოვან ი, ხოლ ო ცვლილებ ებ ით არ იკვეთება მკაფიო ზღვარი პარტ იულ რესურსებსა და სახ ელისუფლებ ო რესურსებს შორის. კერძოდ: პოლ იტ იკ ურ თან ამდ ე ბობის პირ ებს სრული თავისუფლება მიენიჭათ წინ ასაა რჩ ევნ ო კამპან ი აშ ი მონ აწილეობ ის თვალსაზრისით; კანონი მკაფიო დ არ გან ასხვ ავებს „წინასაარჩევნო აგიტაც იაში“ მონაწილეობ ისა და „წინასაარჩევნო აგიტ ა ციის გაწევ ის“ ცნებებს. რაც თავისთავად საჯარო მოხ ელ ეე ბს ლავირ ების ფართო საშუალებას აძლევს, მეორე მხრივ, საჯარ ო მოხ ელ ეე ბს ეკრძ ა ლებ ათ წინასაარჩევნო კამპანიაში მონაწილეობ ა სამსახ ურ ეო ბრ ივი მო 56
ეკატერინე სირაძე-დელონე
ვალეობ ებ ის შესრულების დროს, რაც გულისხ მობს იმას, რომ მათ მიე რ კუთვნილი შვებულების გამოყენების შემთხვევაში დასაშვებია წინ ასაა რ ჩევნ ო კამპ ანიაში მონაწილეობა. მაგ ალითად: გამგ ებელ ი რომელ იც სარ გებლობს კუთვნ ილი შვებულებით და მონაწილ ეო ბს წინ ასაა რჩ ევნ ო კამ პან იაში, შესაბ ამისი მუნიციპალიტეტის მოსახლ ეობ ის მიე რ აღიქმება ისე, როგორც გამგებელი. განსაკუთრებით აღსანიშნავია 2008 წლის არჩევნების წინასაარჩევნო პერი ოდში ზეწოლის ფაქტები15 საჯარო მოხელეებზე, სკოლისა და ბაღის მასწავ ლებლებზე, არჩევნებზე მონიტორინგის განმახორციელებელი ადგილობრივი ორგანიზაციებ ის წევრებზე, ზოგადად ადგილობრივი თვითმმ ართვ ელობის წარმომადგენლების მიერ, მოქალაქეთა პირადობის მოწმობების შეგროვების ფაქტები16, და ა.შ. საგულისხმოა, რომ ზემოთხსენებული მასშტაბებით ზეწოლის ფაქტები წინა საარჩევნო პერიოდში 2010 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევ ნებზე არ დაფიქსირებულა17. ცალკე მსჯელობის საგანია წინასაარჩევნო და საარჩევნო პერიოდში მედია გარემოს შეფასება. 2006-2007 წლებში საქართველოში არსებული მედია- ლანდშაფტიდან გამომდინარე, საარჩევნო სუბიექტების მხრიდან საზოგა დოებასთან კომუნიკაცია მეტნაკლებად დივერსიფიცირებული იყო. თუკი ეროვნული მასშტაბით მოქმედი ელექტრ ონული მაუწყებლების დიდი ნაწი ლი („რუსთავი 2“, „საქართველოს საზოგადოებრივი მაუწყებელი“) სახელი სუფლებო პარტიის რესურსად მოიაზრებოდნენ, ან ეტაპობრივად მისი კონ ტროლის ქვეშ ექცეოდნენ, სულ მცირე ერთი მედია საშუალება მაინც (ტელერადიო კომპანია „იმედი“), ღია იყო ოპოზიციურ ი სპექტრისთვის. ამასთან, დედაქალაქში მოქმედი ტელეკომპანია „კავკასია“ (მოგვიანებით ტელეკომ პანია „მაესტროც“) ასევე ხელმისაწვდომი იყო ყველა დაინტერესებული მხარისთვის. აღნიშნული მდგომარეობა ეტაპობრივად შეიცვალა 2008 წლის დასაწყისიდან, როდესაც ეროვნული მასშტაბით მაუწყებელი ტელე-რადიო კომპანია „იმედის“ ირგვლივ განვითარებული დრამატული მოვლენები ჯერ მისი დახურვით და საბოლოოდ, მფლობელის შეცვლ ით დასრულდა. აღნიშ ნული რეალ იებ ის გათვალისწინებით, წინასაარჩევნო პერიოდში პოლიტი კური პარტიების და საარჩევნო სუბიექტების საქმიანობის გაშუქება თუ მათი მხრიდან საზოგადოებრივ აზრზე გავლენა, დამოკიდებული იყო პოლიტიკურ გარემოში ამ ტელეკომპანიების პოზიციონირებასა და შესაბამის სარედაქ ციო პოლიტიკაზე.18 57
თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების უზრუნველყოფა
აქედან გამომდინარე, შეგვიძლია დავასკვ ნათ, რომ მედია გარემო ასევე არ ქმნიდა ხელსაყრელ ფონს საარჩევნო პროცესის სამართლიანი კონკურენციის პირობებში წარმართვისთვის. ტენდენციებს თუ გადავხედავთ, არ შეიძლება არ აღინიშნოს, რომ წინასაარ ჩევნო გარემო სულ უფრო დიდ მნიშვნ ელობას იძენს. აშკარაა, რომ საქარ თველოში ჩატარებული არჩევნების წინასაარჩევნო პერიოდები დიდწილად განსაზღვრავს კენჭისყრის დღის შედეგებს, ამაში განსაკუთრებული წვლილი მიუძღვის ადმინისტრაციული რესურსის გამოყენების შესაძლებლობას, რაც მმართვ ელ პარტიას, მის კონკურენტებთან შედარებით, ავტომატურად დაწინა ურებულ პოზიციაზ ე აყენებს (იგულისხმება იურიდიული, ინსტიტუციური, ფინან სური და მედია რესურსი).
4. საარჩევნო ადმინისტრაცია საქართველოში საარჩევნო ადმინისტრ აციის სამი დონე არსებობს, ესენია: ცენტრალური, საოლქო და საუბნო საარჩევნო კომისიები. 2006-2007 წლებში, საარჩევნო ადმინისტრ აციის დაკომპლექტების წესი რამდენჯერმე შეიცვალა. პარტიული სისტემიდან იგი ჯერ „პროფესიონალური“ (ე.ი. საარჩევნო ადმი ნისტრ აცია დაკომპლექტდ ა დამოუკიდებელი, დარგის პროფესიონალი წარ მომადგენლებით) გახდა, ხოლო მოგვიანებით შერეულ ი, რაც პარტიულ და „პროფესიონალურ“ დაკომპლექტებას მოიაზრებს. 2006-2007 წლებში, ზოგადად, ორ ძირითად საკითხზე შეიძლება ყურადღების გამახვილება. ესენია: საარჩევნო ადმინისტრ აციის ცოდნის დონე და ადმინის ტრაციის მუშაობ ა. აღსანიშნავია რომ საარჩევნო ადმინისტრაციის ზედა დონე ებზე (ცენტრალური და საოლქო) საარჩევნო მოხელეთა ცოდნა მაღალი ხარის ხისაა, თუმცა იგივეს არ ითქმის საარჩევნო ადმინისტრაციის ქვედა (საუბნო) დონის მოხელეთა შესახებ19. ეს ტენდენცია გაუმჯობესდა 2010 წლის ადგილობრივი თვითმმ ართველობის არჩევნებისათვის. ადმინისტრ აციის ქვედა დონის (საუბნო) საარჩევნო მოხე ლეთა, კენჭისყრის დღის პროცედურების ცოდნის ხარისხი ამაღლდა, თუმცა არასაკმარისად20. კვლავ განსაკუთრებულ პრობლემად რჩება კენჭისყრ ის შე 21 დეგების შეჯამება და შემაჯამებელი ოქმის სწორად შედგენა . ამასთან, სა არჩევნო პროცედურების მუდმივი ცვლილება, საარჩევნო უბნის ზომებისა და საზღვრ ების ცვლილება კენჭისყრ ის დღემდე მოკლე ვადებში რეალურ პრობ ლემას უქმნის საარჩევნო ადმინისტრაციის ხარისხიან მუშაობას. ასევე აღსა ნიშნავია, რომ პოლიტიკური პარტიების მიერ ხორციელდება მათი წევრების 58
ეკატერინე სირაძე-დელონე
საარჩევნო ადმინისტრ აციის ქვედა დონეზე მუდმივი ცვლა22, რაც არასტაბი ლურ გარემოს ქმნის და საფრთხეს უქმნის არჩევნების პროფესიონალურად ჩატარებას. რაც შეეხ ება საარჩევნო ადმინისტრაციის მუშაობას, სამწუხარო ფაქტია, რომ 2006-2010 წლებში, საარჩევნო ადმინისტრ აციამ, ვერც ერთ დონეზე ვერ მოა ხერხა და ვერ დაიმკვ იდრა დამოუკიდებელი, ობიექტური და მიუკ ერძოებელი ინსტიტუტის იმიჯი23. საარჩევნო ადმინისტრ აციის, მისი მიკერძოების, ობიექტურობისა და დამოუ კიდებლობის არასაკმარისი ხარისხის შესახებ წერენ საერთაშორისო (ეუთო/ ოდირი24) და ადგილობრივი არჩევნებზე სადამკვ ირვებლო ორგანიზაციები თა ვიანთ სადამკვირვებლო ანგარიშებში.
5. კენჭისყრის დღე ნიშანდობლივია ის დარღვევები, რომლებიც საანგარიშო პერიოდში კენჭისყ რის დღესთან დაკავშირებით ფიქსირდებოდა. დარღვ ევები, ტენდენციურ ხასი ათს ატარებს და მნიშვნელოვან ზეგავლენას ახდენს კენჭისყრ ის დღის შედე გებზე. როგორიცაა: ამომრჩეველთა სიის დანართში გადამეტებით დიდი რაოდენობის ამომრჩე ველთა შეყვანის ფაქტები (2008 წლის არჩევნები), საპარლამენტო არჩევნებზე საქართვ ელოს მასშტაბით ამ წესით არჩევნებში მონაწილეობა მიიღო ამომრ ჩეველთა 104%-მა25; საარჩევნო უბნების წინ მასიური აგიტაცია, როდესაც პარტიის აქტივისტები ამომრჩევლებს აღრიცხავდნენ და ხელს აწერინებდნენ მათ ხელთ არსებულ სიებზე26 (2010 წელი); აშკარა პრობლემას წარმოადგენდა საარჩევნო ადმინისტრაციის ქვედა დო ნის მომზადება, რადგანაც დროულად ვერ ხდებოდა შედეგების დათვლა და შეჯამება ქვედა დონის საარჩევნო ადმინისტრაციის მიერ. პრობლემა შედარე ბით გამოსწორდა 2010 წლის ადგილობრივი თვითმმ ართველობის არჩევნები სათვის27; აშკარად დადებით ტენდენციად უნდა შეფასდეს ის ფაქტი, რომ ცენტრალურ მა საარჩევნო კომისიამ შეიმუშავა საჩივრის ფორმა, რომელიც ხელმისაწვდო მი გახდა ყველა საარჩევნო სუბიექტისათვის უბნებში კენჭისყრის დღეს. 59
თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების უზრუნველყოფა
საარჩევნო კოდექსში დადებითი ცვლილებაა28, საჩივარ-განცხადების განხილვი სას, მომჩივანი მხარის დაბარების ვალდებულების კანონით უზრუნველყოფა.
6. საჩივარ-განცხადებები კენჭისყრის დღის შემდგომი პროცედურები, არჩევნების ყველაზე მნიშვნე ლოვანი შემადგენელი ნაწილია. არჩევნებისა და საარჩევნო ადმინისტრაციის მუშაობის ხარისხის შესაფასებლად ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნ ელოვანი კრი ტერიუმი სწორედ საარჩევნო ადმინისტრ აციის ა და სასამართლოებ ის მიერ სა ჩივარ-განცხადებებზე რეაგირება წარმოადგენს. არჩევნების შემდგომ პერიოდში საარჩევნო ადმინისტრაციამ და სასამართ ლოებმა უნდა მოახერხონ და საჩივარ-გ ანცხადებებზე ადეკვატური რეაგი რებით დაადასტურონ ნება, გამოსწორებულ იქნას კენჭისყრის დღეს და მის შემდგომ პერიოდში დაშვებული სუბიექტური თუ ობიექტური შეცდომები. იმის მიხედვით, თუ როგორ რეაგირებას მისცემს საარჩევნო ადმინისტრაცია ან/და სასამართლ ო შესაბამის საჩივარ განცხადებებს, რამდენად ობიექტურად განი ხილავს მათ და გამოიტანს მიუკ ერძოებელ გადაწყვეტილებას, შეგვიძლია ვიმ სჯელოთ მათ პროფესიონალიზმსა და ობიექტურობაზე. ზემოთქმული არგუმენტის გასამყარებლად, გამოდგება 2008 წლის საპრეზი დენტო და საპარლამენტო არჩევნების შემდგომი პერიოდის განხილვა. აღ სანიშნავია, რომ კენჭისყრის დღისა და შედეგების შეჯამების პროცედურებზე 4 ადგილობრივი სადამკვირვებლო ორგანიზაციის („ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაც ია“, „საერთაშორისო გამჭვირვალობა - საქართველო“, „ახალი თა ობა - ახალი ინიციატივა“ და „სამართლიანი არჩევნები“) მიერ დაიწერა და ახლოებ ით 440 საჩივარ-გ ანცხადება29. მიუხედავად საჩივარ-განცხადებების რაოდენობისა, განხილულ იქნა მხოლოდ 4 საჩივარი (კონკრეტულად ამ 4 არა სამთავრობო ორგანიზაციის მიერ შეტანილი), ხოლო ყველა დანარჩენ მომ ჩივან/განმცხადებელ სუბიექტს უარი ეთქვა, რადგანაც საჩივარ/განცხადებებს ტექნიკური ხარვეზი30 დაუდგინდა, ხოლო გამოსწორებისათვის ვადა არ მიე ცათ31. 2008 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებზე საარჩევნო ადმინისტრაციისა და სასამართლ ოების მიერ საჩივარ განცხადებების განუხილვევლად დატოვებას ტენდენციური ხასიათი ჰქონდა. შედარებით განსხვავდებოდა 2008 წლის საპარლამენტო, 2008 წლის აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკის უმაღლესი საბჭოსა და 2010 წლის ადგილობრივი თვითმმართვ ელობის არჩევნებზე, საარჩევნო ადმინისტრაციისა და სასამართ ლოებ ის მიერ საჩივარ-გ ანცხადებებზე რეაგირება. კერძოდ: 60
ეკატერინე სირაძე-დელონე
საქმის განმხილველი ორგანოს მიერ არ ხდებოდა საქმის დეტალური შესწავ ლა/გამოკვლევა, რათა გადაწყვეტილება მიღებული ყოფილიყო რეალ ურ სუ რათზე დაყრდნობით. ქვედა დონეების საარჩევნო ადმინისტრაციის მოხელეთა მიერ ჩადენილ სამართალდარღვევაზე მსჯელობისას ცესკოს მომჩივანის/გ ანმ ცხადებლის მიერ წარმოდგენილ მოწმეთათვის ახსნა-განმარტებები არ ჩამო ურთმევია, ასევე არ მოუხდენია თანდართული მტკიცებულებების სათანადო გამოკვლევა, მათი კომპეტენციის ფარგლებში დამატებითი ინფორმაციის მო ძიება, ქვემდგომი საარჩევნო ადმინისტრ აციის მიერ წარმოდგენილი ინფორ მაციის სიზუსტის გადამოწმება და სხვ32. ზოგიერთ შემთხვევაში ხდებოდა საარჩევნო ადმინისტრაციის მიერ ერთი და იმავე დებულების, სხვადასხვაგვარი ინტერპრეტაცია ამა თუ იმ პოლიტიკური პარტიის ინტერესებიდან გამომდინარე (მაგალითად: სხვადასხვა საოლქო სა არჩევნო კომისია ერთი და იგივე კანონის დებულებას სხვადასხვაგვარ ინტერ პრეტაციას აძლევდა, ამ გადაწყვეტილებებით ხდებოდა ამა თუ იმ პოლიტიკური პარტიების ინტერესების გატარება). საქმის განხილვისას საარჩევნო ადმინის ტრაცია, ნაცვლად რეალური სურათის დანახვისა და სამართალდამრღვ ევის პასუხისმგებლობის საკითხის დაყენებისა, დაინტერესებული იყო წარდგენილ განცხადება/საჩივარში გამოენახა ხარვეზი და ამ საფუძვლით თავი აერიდებინა საქმის განხილვისათვის.33 აღსანიშნავია, რომ წარდგენილი საჩივრების დაკმაყოფილების შემთხვევაში კანონდამრღვ ევისათვის შეფარდებული სანქც იები ჩადენილი სამართალდარ ღვევის შეუსაბამო იყო. საქმის განმხილველი საარჩევნო კომისიის ქვემდგომი კომისიებ ის სამართალდამრღვევ წევრებს მინიმალურ სანქც იებს აკისრებდნენ ძირითადად შემოიფარგლებოდნენ გაფრთხილებითა და საყვედურით. ფუ ლადი სანქციების გამოყენება კი მინიმუმამდე იყო დაყვანილი, რასაც იმით ხსნიდნენ, რომ კომისიების წევრთა ანაზღაურება კანონით დადგენილ ფინან სური სანქციების დაფარვას ვერ გასწვდ ებოდა34. ყველაზე მსუბუქი დისციპლინური ზომები ასევე გამოიყ ენებოდა დისციპლინუ რი პასუხიმგებლობის დაკისრების დროსაც. ზემდგომი საარჩევნო კომისიები, როგორც წესი, ორ ყველაზე მსუბუქ ფორმას – შენიშვნასა და გაფრთხილებას იყენებდნენ. ცესკომ საოლქო და საუბნო საარჩევნო კომისიებ ის წევრების წინააღმდ ეგ შე ტანილი რამდენიმე საჩივარი იმ მიზეზებითაც არ დააკმაყოფილა, რომ, მისი განმარტებით, 1) საარჩევნო კანონმდებლობის ზოგიერთი დებულების სრულად 61
თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების უზრუნველყოფა
შესრულება შეუძლებელი იყო და 2) კომისიის წევრებს დამღლელ და დაძაბულ რეჟიმში უწევდათ მუშაობა. აღნიშნული მიზეზები არ ათავისუფლებს ცესკოს შეასრულოს კანონის მოთხოვნები და საარჩევნო დავების განხილვის დროს მიუკერძოებ ელი და ობიექტური იყოს.
7. ამომრჩეველთა სიები საქართველოს კანონმდებლობით ამომრჩეველთა რეგისტრაცია ცენტრალური საარჩევნო კომისიის ვალდებულებას წარმოადგენს, თუმცა, აქვე აღსანიშნავია ისიც, რომ ცენტრ ალური საარჩევნო კომისია ამომრჩეველთა რეგისტრაციას სამოქალაქო რეესტრისა და სხვა სახელმწიფო სტრუქტურების მიერ მიწოდე ბულ სიებზე დაყრდნობით აკეთებს. ამავე კანონმდებლობის საფუძველზე ცეს კოს ევალება ამომრჩეველთა რეესტრ ის წარმოება. მოცემული ანგარიშგების პერიოდში ამომრჩეველთა რეგისტრაცია და სიები მუდმივი კრიტიკის საგანს წარმოადგენდა35. აღსანიშნავია, რომ 2006 წლიდან ცენტრ ალურმა საარჩევნო კომისიამ და სამო ქალაქო რეესტრმა მნიშვნელოვანი ძალისხმევა გასწიეს, მოქალაქეთა რეგის ტრაციის მოგვარებისა და ამომრჩეველთა ერთიანი სიის დახვეწისთვის. ცეს კოსა და სამოქალაქო რეესტრ ის სააგ ენტოს ძალისხმევის შედეგად: ამომრჩეველთა ერთიან სიაშ ი იმ ამომრჩეველთა რაოდენობა შემცირდა, რომლებიც ამომრჩეველთა ერთიან სიაში არ ფიქსირდებოდნენ; დაიხვეწა სამოქალაქო რეესტრისა და ცესკო-ს ელექტრონული ბაზები და ურთიერთშეთავსებადი გახდა; კანონში შესული ცვლილების თანახმად, გაიზარდა სამოქალაქო რეესტრის სააგენტოს მიერ, ცესკო-ზე ამომრჩეველთა სიის მიწოდების სიხშირე, ამომრ ჩეველთა სიებში საგრძნობლად შემცირდა ისეთი ხარვეზები, როგორიცაა, სი აში გარდაცვლილი ამომრჩეველი; რეგისტრ აცია გაუუ ქმდათ ისეთ ამომრჩევ ლებს, რომლებიც „მიწერილი“ იყვნენ უცხო მისამართებზე და ა.შ. მიუხედავად ზემოთქმულისა, რიგი ხარვეზები კვლავ ფიქსირდება ამომრჩე ველთა ერთიან სიაში, შესაბამისად, მიზანშეწონილად მიგვაჩნია დამატებითი ძალისხმევის წარმართვა ამ კონკრ ეტული მიმართულებით.
62
ეკატერინე სირაძე-დელონე
8. დასკვნა საქართვ ელოში 2006-2010 წწ. ადგილობრივი, საპარლამენტო და საპრეზიდენ ტო საარჩევნო პრაქტიკამ აჩვენა, რომ საარჩევნო გარემოს გაუმჯობესებისაკენ მიმართული ღონისძიებები არ იყო საკმარისად ეფექტიანი, არ ხასიათდებოდა საარჩევნო დარღვევებზე მყისიერი რეაგირებით, კერძოდ, გასული პერიოდის მანძილზე ვერ მოხერხდა ევროკავშირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმაში მითითებული ღონისძიებების – ამომრჩეველთა სანდო სიის შექმნა და ფუნქცი ონირებადი და გამჭვირვალე საარჩევნო კომისიის ჩამოყალიბება. ამასთან, არ ან ვერ შეიქმნა პრეცენდენტი იმისა, რომ სამართალდამრღვევი საარჩევნო მო ხელეები, შესაძლოა, მოქმედი კანონის შესაბამისად დაისაჯონ. ზემოთთქმ ული პრობლემების გამო საარჩევნო პროცესების მიმართ საზოგადოების ნდობა არ განუმტკიცდა, აღსანიშნავია, რომ ამომრჩეველთა ნდობის ხარისხი საქართვე ლოში კვლავაც ძალიან დაბალია. არსებული გამოწვევების დასაძლევად სასურველია, დაიხვეწოს არსებული საარჩევნო კანონმდებლობა, საარჩევნო კოდექსში შესატან ცვლილებებზე კი – ფართო საზოგადოებრივი კონსულტაციები განხორციელდეს. ახალმა კანონ მდებლობამ უნდა დააზუსტოს არჩევნების გამოცხადების და საარჩევნო კო დექსში ცვლილებების შეტანის ბოლო ვადა, დარეგულირდეს ისეთი საკითხები, რომლებიც პოლიტიკურ თანამდებობის პირთა მიერ საარჩევნო ღონისძიებებ ში მონაწილეობას ეხება. ასევე, სასურველია, რომ ახალი საარჩევნო კანონმდებლობის ფარგლებში დარეგულირდეს ადმინისტრ აციული რესურსის გამოყენების საკითხი, საშუა ლო და ქვედა დონის საარჩევნო ადმინისტრაციის მოხელეთა შერჩევის კრიტე რიუმები; დაიხვეწოს საარჩევნო სიები; გაუმჯობესდეს მედია გარემო. ამასთან, არჩევნების მიმართ გამჭვირვალობის, ანგარიშვალდებულებასა თუ ნდობის გაზრდაზე გავლენას მოახდენს შემაჯამებელი ოქმების კოლეგიალ უ რად დამოწმების შესაძლებლობა საარჩვენო ადმინისტრაციის ყველა დონეზე.
63
თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების უზრუნველყოფა
სქოლიო 1. ევროპის სამეზობლო პოლიტიკა, სამოქმედო გეგმა გვ.6. http://eeas.europa.eu/delegations/georgia/documents/eu_georgia/booklet_a4_2geo.pdf 2. ეროვნულ დემოკრატიული ინსტიტუტის 2008, 2009, 2010 წლის კველევები. 3. ევროპის სამეზობლო პოლიტიკა, სამოქმედო გეგმა გვ.6. http://eeas.europa.eu/delegations/georgia/documents/eu_georgia/booklet_a4_2geo.pdf 4. ეუთო/ოდირის 2006 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების მონიტორინგის ანგარიში. 5. „გამარჯვებულს მიაქვს ყველაფერი“ - მაგალითისთვის: როდესაც მრავალმანდატიან ოლქში სხვადასხვა პარტიების კანდიდატებზე ხმები შემდეგნაირად ნაწილდება: ერთმა პარტიამ მიიღო ხმების 33%, მეორემ 32,5% ხოლო მესამემ 30% მაშინ ყველა მანდატი მიაქვს გამარჯვ ებულ პარტიას. 6. სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოების 2006 წლის 5 ოქტომბრის ადგილობრივი თვითმმართელობის მონიტორინგის ანგარიში. http://www.isfed.ge/elections/reports/isfed_ electionreport_2006_geo.pdf 7. 2006 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნები, 2008 წლის რიგგარეშე საპრეზიდენტო არ ჩევნები. 8. 2006 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის, 2008 წლის რიგგარეშე საპრეზიდენტო და საპარლა მენტო, 2008 წლის აჭარის ავრონომიურ ი რესპუბლიკის უმაღლესი საბჭოსა და 2010 წლის ადგილობრივი თვითმმართვ ელობის არჩევნები. 9. 1990 წლის კოპენჰაგენის დოკუმენტი http://www.osce.org/odihr/elections/14304 10. მიღებულია ვენეციის კომისიის მიერ მის 25-ე სხდომაზე, 2001 წლის 18-19 ოქტომბერი, ვენეცია. 11. „წარმატებული პრაქტიკის AD%282002%29023-e.pdf
კოდექსი“
მუხლი
6.5
http://www.venice.coe.int/docs/2002/CDL-
12. ეუთო/ოდირის 2006 წლის ადგილობრივი თვითმმ ართველობის არჩევნების სადამკვირვებლო ანგარიში http://www.osce.org/odihr/elections/23510; ეუთო/ოდორის 2008 წლის რიგგარეშე საპრეზიდენტო არჩევნე ბის სადამკვ ირვებლო მისიის ანგარიში. http://www.osce.org/odihr/elections/georgia/30959; ეუთო/ოდირის 2008 წლის საპარლამენტო არჩვნების სადამკვირვებლო მისიის ანგარიში http://www.osce.org/ka/odihr/ elections/georgia/33301; 13. ეუთო/ოდირის 2006 წლის ადგილობრივი თვითმმ ართველობის არჩევნების სადამკვირვებლო ანგარიში http://www.osce.org/odihr/elections/23510 გვ 22. პრ.19-20; 14. ეუთო/ოდირის 2006 წლის ადგილობრივი თვითმმ ართველობის არჩევნების სადამკვირვებლო ანგარიში http://www.osce.org/odihr/elections/23510; ეუთო/ოდორის 2008 წლის რიგგარეშე საპრეზიდენტო არჩევნე ბის სადამკვ ირვებლო მისიის ანგარიში. http://www.osce.org/odihr/elections/georgia/30959; ეუთო/ოდირის 2008 წლის საპარლამენტო არჩვნების სადამკვირვებლო მისიის ანგარიში http://www.osce.org/ka/odihr/ elections/georgia/33301; 15. სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოების, 2008 წლის რიგგარეშე საპრეზიდენტო არჩევნების მონიტორინგის ანგარიში. http://www.isfed.ge/elections/reports/isfed_electionreport_2008_geo.pdf 16. სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოების, 2008 წლის რიგგარეშე საპრეზიდენტო არჩევნების მონიტორინგის ანგარიში. http://www.isfed.ge/elections/reports/isfed_electionreport_2008_geo.pdf
64
ეკატერინე სირაძე-დელონე
17. სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოებ ის 2010 წლის 30 მაისის ად გილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების ანგარიში. http://www.isfed.ge/pdf/isfed_monitoring_report_ on_local_self_government_elections_geo.pdf 18. აღნიშნული საკითხები უფრო დეტალურადაა განხილული მოცემული ანგარიშის თავში „მედიის თავი სუფლება და დამოუკიდებლობა საქართველოში ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის კონტექსტში 2007-2011 წწ.“ 19. ეუთო/ოდირის 2008 წლის საპარლამენტო არჩვნების სადამკვ ირვებლო მისიის ანგარიში. http://www. osce.org/ka/odihr/elections/georgia/33301 20. სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოების 2010 წლის 30 მაისის ად გილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების ანგარიში.http://www.isfed.ge/pdf/isfed_monitoring_report_ on_local_self_government_elections_geo.pdf 21. სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოების 2010 წლის 30 მაის ის ად გილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების ანგარიში.http://www.isfed.ge/pdf/isfed_monitoring_report_ on_local_self_government_elections_geo.pdf 22. სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოებ ის 2010 წლის 30 მაის ის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების ანგარიში. http://www.isfed.ge/pdf/isfed_monitoring_report_on_local_self_government_elections_geo.pdf ასევე, ეუთო-ოდირის 2010 წლის 30 მაისის ადგილობ რივი თვითმმართველობის არჩევნების სადამკვირვებლო მისიის ანგარიში http://www.osce.org/odihr/elections/71280 23. ეუთო/ოდირის 2006 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების სადამკვირვებლო ანგარი ში http://www.osce.org/odihr/elections/23510; ეუთო/ოდორის 2008 წლის რიგგარეშე საპრეზიდენტო არჩევ ნების სადამკვირვებლო მისიის ანგარიში და ეუთო/ოდირის 2008 წლის 21 მაისის საპარლამენტო არჩევნე ბის სადამკვირვებლო მისიის ანგარიში. http://www.civil.ge/files/files/32898_en.pdf 24. ეუთო/ოდირის 2006 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების სადამკვირვებლო ანგა რიში http://www.osce.org/odihr/elections/23510; ეუთო/ოდორის 2008 წლის რიგგარეშე საპრეზიდენტო არ ჩევნების სადამკვირვებლო მისიის ანგარიში. http://www.osce.org/odihr/elections/georgia/30959 და ეუთო/ ოდირის 2008 წლის 21 მაისის საპარლამენტო არჩევნების სადამკვ ირვებლო მისიის ანგარიში http://www. civil.ge/files/files/32898_en.pdf 25. სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოებ ის, 2008 წლის 21 მაის ის სა პარლამენტო არჩევნების სადამკვირვებლო მისიის ანგარიში. http://www.isfed.ge/elections/reports/isfed_ electionreport_20080808_geo.pdf 26. სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოების 2010 წლის 30 მაისის ად გილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების ანგარიში. http://www.isfed.ge/pdf/isfed_monitoring_report_ on_local_self_government_elections_geo.pdf 27. სამართლ იანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოების 2010 წლის 30 მაისის ად გილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების ანგარიში. http://www.isfed.ge/pdf/isfed_monitoring_report_ on_local_self_government_elections_geo.pdf 28. საქართვ ელოს ორგანულ კანონში, საარჩევნო კოდექსში 2008 წლის 21 მარტს შესული ცვლილებება. 29. 2008 წლის 7 იანვრის არასამთავრობო ორგანიზაციათ ა მედია ცენტრის განცხადება. 30. მაგალითად: საჩივარს აკლდა საარჩევნო უბნის ნომერი, მაშინ, როდესაც საარჩევნო უბნის მისამართი მითითებული იყო და ა.შ. 31. ეუთო/ოდორის 2008 წლის რიგგარეშე საპრეზიდენტო არჩევნების სადამკვირვებლო მისიის ანგარიში. http://www.osce.org/odihr/elections/georgia/30959
65
თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების უზრუნველყოფა
32. სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოების 2010 წლის 30 მაისის ად გილობრივი თვითმმ ართველობის არჩევნების ანგარიში. http://www.isfed.ge/pdf/isfed_monitoring_report_ on_local_self_government_elections_geo.pdf 33. სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოების 2010 წლის 30 მაისის ად გილობრივი თვითმმ ართველობის არჩევნების ანგარიში. http://www.isfed.ge/pdf/isfed_monitoring_report_ on_local_self_government_elections_geo.pdf 34. სამართლიანი არჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოების 2010 წლის 30 მაისის ად გილობრივი თვითმმ ართველობის არჩევნების ანგარიში. http://www.isfed.ge/pdf/isfed_monitoring_report_ on_local_self_government_elections_geo.pdf 35. სხვადასხვ ა ადგილობრივი სადამკვ ირვებლო ორგანიზაციის ანგარიშები, მათ შორის სამართლ იანი არ ჩევნებისა და დემოკრატიის საერთაშორისო საზოგადოების 2006 წლის 5 ოქტომბრ ის ადგილობრივი თვით მმართველობის არჩევნების მონიტორინგის ანგარიში. http://www.isfed.ge/elections/reports/isfed_electionreport_2006_geo.pdf 36. საპარლამენტო არჩევნები, 2008 წლის 21 მაისი ეუთო-ს დემოკრატიული აინსტიტუტებისა და ადამიანის უფლებათა ოფისის არჩევნების სადამრკვირვებლო მისიის დასკვნ ითი ანგარიში.
66
ბიზნესი და ეკონომიკა რევაზ საყევარიშვილი ანალიტიკური ცენტრი „ეკონომეტრი“
1. შესავალი ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის ევროკავშირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმის ფარგლებში საქართველოს მიერ ნაკისრი ვალდებულებები, სხვა სა კითხებთან ერთად, გულისხმობს სამეწარმეო და საინვესტიციო გარემოს გა უმჯობესებას; ეკონომიკური განვითარების წახალისებას, სიღარიბის შემცირე ბასა და სოციალური თანასწორობის უზრუნველყოფაზე მიმართული ძალის ხმევის განმტკიცებას; მდგრადი განვითარების ხელშეწყობას, ასევე ეკონომი კური კანონმდებლობის და ადმინისტრაციული წესების შემდგომ დაახლოებას (სამოქმედო გეგმის პრიორიტეტული სფერო 2 და პრიორიტეტული სფერო 3)1. კერძოდ, ევროკავშირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმის თანახმად საქართ ველოში ამ რეფორმების განსახორციელებლად შემდეგი ღონისძიებ ები დაი გეგმა: 1. სპეციალური პროგრამის შემუშავება და განხორციელება სამეწარმეო გარე მოს გაუმჯობესების მიზნით; 2. ახალი საბაჟო კოდექსის მიღება, საბაჟო პროცედურების გამარტივება, აგ რეთვე, საბაჟო ეთიკასთან დაკავშირებულის საკითხების ევროკავშირის და სა ერთაშორისო სტანდარტების შესაბამისად მოგვარების მიზნით; 3. საგადასახადო ადმინისტრ აციის მოდერნიზებისა და გამარტივების გაგრძე ლება. ახალი საგადასახადო კოდექსის შეუფ ერხებლად შესრულების უზრუნ ველყოფა; 4. პრივატიზების პროცესის გამჭვირვალობის უზრუნველყოფა; 5. ადმინისტრაციულ ი შესაძლებლობების შექმნ ა ლიცენზირების ეფექტიანი და გამჭვირვალე სისტემის ჩამოყალიბების მიზნით. 67
ბიზნესი და ეკონომიკა
6. მაკროეკონომიკური სტაბილურობის შენარჩუნება რაციონალური მონეტა რული და ფისკალური პოლიტიკის განხორციელების გზით, 7. მთავრობის მიერ მომზადებული რეფორმის სტრატეგიის ამსახველი დოკუ მენტის სისტემატური გადასინჯვა და შესწორება, ამასთან, სიღარიბის შემცირე ბის საკითხისადმი განსაკუთრებული ყურადღების დათმობა; 8. რეფორმების განმტკიცება სოციალური დახმარების და ჯანმრთელობის დაც ვის სექტორებში, ეფექტიანი სამართლებრივი ბაზის და ეფექტიანი მენეჯმენტის სისტემების შექმნის ჩათვლით; 9. სტატისტიკური მონაცემების ხარისხის გაუმჯობესება; 10. თანამშრომლობა საკვების უვნებლობის სფეროში; 11. ტექნიკური რეგულირების, სტანდარტიზების, აკრედიტირების, მეტროლო გიის, შესაბამისობის შეფასების და ბაზარზე დაკვირვების (მეთვალყურეობის) თანამედროვე ინსტიტუციური სისტემის შექმნა2. სამოქმედო გეგმის თავი 4.4 (ეკონომიკური და სოციალური რეფორმები, სიღა რიბის შემცირება და მდგრადი განვითარება) და თავი 4.5 (ვაჭრობასთან დაკავ შირებული საკითხები, ბაზარი და რეფორმები რეგულირების სფეროში)3 გან საზღვრ ავს, რომ ამ მიზნების მისაღწევად საქმიანობა უნდა მიმდინარეობდეს არსებული საერთაშორისო ვალდებულებების დაცვისა და ეროვნულ დონეზე მათი განხორციელების გზით. წარმოდგენილ დოკუმენტშ ი შეფასებულია ქვეყნის ეკონომიკურ პოლიტიკაში, შესაბამის კანონმდებლობასა და პრაქტიკაში უკვე განხორციელ ებული და მიმ დინარე ცვლილებები როგორც საკანონმდ ებლო, ასევე ინსტიტუციურ ი და გავ რცელებული პრაქტიკის კუთხით და მათი შესაბამისობა ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის ფარგლ ებში ნაკისრ ვალდებულებებთან.
2. პოლიტიკური და ეკონომიკური კონტექსტი წინამდებარე დოკუმენტი, რომელიც ასახავს 2006-2011 წლების პროგრესს, შექ მნილია 2008 წლის რუსეთ-საქართველოს ომისა და გლობალური ფინანსური კრიზისის შემდეგ საქართველოში შექმნილი ახალი რეალობების გათვალის წინებით. აღსანიშნავია, რომ საქართველოში ადრინდელისგან თვისებრივად განსხვავებული მდგომარეობაა, რომელმაც მნიშვნელოვნად შეცვალა ქვეყნის 68
რევაზ საყევარიშვილი
ეკონომიკასა და ეკონომიკურ პოლიტიკაში მანამდე არსებული ვითარება და გამოწვევები და არსებითი გავლენა იქონია ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმით ნაკისრი ვალდებულებების შესრულებაზე. ომისა და გლობალური ფინანსური შოკების შედეგად საქართველოში გამო იკვეთა სურათი, როდესაც მანამდე თვითკმ არი ეკონომიკური რესურსები (სახელმწიფო ბიუჯეტი, სოლიდური მოცულობის პირდაპირი უცხოურ ი ინვეს ტიციებ ი, სტაბილური ვალუტა, დაბალი საგარეო ვალი და ა.შ.) დეფიციტური და არამყარი გახდა. ამის გამო მთავრობა იძულებული გახდა, გადაეს ინჯა მანამდე დეკლარირებული და განხორციელების გარკვ ეულ ეტაპებზე მყოფი ცალკეული სოციალური და ეკონომიკური რეფორმების მიმდინარეობა და, ცალკეულ შემ თხვევებში, მათში მნიშვნელოვანი კორექტივები შეეტანა. ამავდროულად, გამოკვეთილია გარე და შიდა შოკების პარალელურად წარ მოქმნილი ის პოლიტიკური და მსოფლმხ ედველობრივი წინააღმდ ეგობები, რომლებიც ხელს უშლის ევროკავშირსა და საქართველოს შორის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის სრულფასოვან რეალ იზებას. კერძოდ, თვალსაჩინოა საქართველოს ხელისუფლების მისწრ აფება, ქვეყნის ეკონომიკა მოაწყოს არა რომელიმე ევროპის კავშირის წევრი ქვეყნის ან მისი ანალოგიის გამოყენებით, არამედ სინგაპურის ან დუბაის მსგავსი ეკონომიკუ რი მოდელების შესაბამისად, რომლებიც საფუძველშივე გამორიცხავს ბევრი ევროპული მიდგომის (რეგულაციები, სტანდარტები, პროცედურები და პრაქ ტიკა) დამკვიდრების ალბათობას4. მთავრობის მხრიდან ევროკავშირის წევრ ქვეყნებში დამკვიდრებული პრაქტი კის გამოყენებაზე უარის თქმა, უპირატესად, მოტივირებულია არგუმენტებით, რომ საქართველოს ეკონომიკა ჯერ არ არის სათანადოდ განვითარებული და გაძლიერ ებული. შესაბამისად, მასზე ევროპული რეგულაციების და სხვა განმ საზღვრელი მიდგომების გავრცელება ეკონომიკური ზრდის შეფერხების, ბიზ ნესის პოტენციალის კლების, ინვესტორთა ინტერესის დაკარგვის, უმუშევრო ბის ზრდის და მწვავე სოციალური პროცესების გამომწვევი შეიძლება გახდეს. პოლიტიკური არჩევანისა და ევროპული სტრუქტურების მოთხოვნების შეუ საბამობის გამო, ხშირია საქართველოში მიმდინარე და განხორციელებული რეფორმების წინააღმდეგობრივი ხასიათი და არათანმიმდევრულობა. იმავ დროულად, აღსანიშნავია, რომ ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის რეალიზება სხვადასხვა სფეროებში მიღწეულ ი პროგრესის ასიმეტრიუ 69
ბიზნესი და ეკონომიკა
ლობით ხასიათდება, რაც ართულებს შეფასების ერთიანი კონტექსტის უზრუნ ველყოფას.
3. ეკონომიკური და სოციალური რეფორმები, სიღარიბის შემცირება და მდგრადი განვითარება 3.1. მაკროეკონომიკური გარემო და რეფორმები 2006-2007 წლებში საქართველო ეკონომიკამ მნიშვნელოვანი ზრდის პოტენცი ალი გამოავლინა, რაც შესაბამის სტატისტიკურ მონაცემებშიც ისახა: 2006 წელს მშპ-ს ზრდამ 9,4% შეადგინა5, პირდაპირ უცხოური ინვესტიციების სახით კი ქვე ყანაში 1,2 მილიარდი დოლარი შემოვიდა6. 2007 წლის მონაცემები კი სულაც სარეკორდო იყო: მშპ-ს ზრდამ 12,7% შეადგინა7, ქვეყანაში განხორციელებუ ლი პირდაპირი უცხოურ ი ინვესტიციების მოცულობამ კი 2 მილიარდ დოლარს გადააჭ არბა (შედარებისთვის: 2008 წელს პირდაპირი უცხოურ ი ინვესტიციების ოდენობა 1,6 მილიარდ დოლარამდე დაეცა, 2009-ში - 660 მილიონამდე, 2010-ში -550 მილიონამდე)8. გლობალური ეკონომიკური კრიზისისა და 2008 წლის საომ არო მოქმედებებით გამოწვეული შოკების მიუხ ედავად, რომლებმაც 2008-2010 წლებში მნიშვნე ლოვნად დაამუხრუჭეს ქვეყნის ეკონომიკური განვითარება, მაკროეკონომი კური სტაბილურობა გააზრებული ფულად-ს აკრედიტო პოლიტიკის მეშვეობით შენარჩუნდა. თუმცა, ამან ვერ შეაჩერა სამოქმედო გეგემის განხორციელების პერიოდის შუ ალწელში - 2009 წელს ეკონომიკის ვარდნა, რომელმაც 3,8% შეადგინა9. ეკო ნომიკის დაცემის მიზეზი, რამაც შემდგომ პერიოდში მნიშვნ ელოვნად შეცვალა მთავრობის აქტივობების შინაარსი და ფინანსური მოცულობა, წმინდა პოლი ტიკური მიზეზების გარდა (ომისშემდგომი მდგომარეობა, გაზრდილი შიდა და გარე პოლიტიკური რისკები და რყევები) ქვეყნის შიგნით საქმიანი აქტივობის შემცირება, საინვესტიციო ნაკადების მნიშვნელოვანი კლება და კრედიტებზე შეზღუდული ხელმისაწვდომობა გახდა. ამ ფაქტორების გათვალისწინებით, სახელმწ იფომ თავად იკისრა ქვეყნის ეკონო მიკის უმსხვილესი ინვესტორის როლი, რაც სახელმწ იფოს ეგიდით განხორციელე ბული მსხვილი ინფრასტრ უქტურული პროექტების გააქტიურებაში გამოიხატა. ბიზნეს-აქტივობის დაცემით და ეკონომიკის ვარდნით გამოწვეულ ი შემოსავ ლების კლების გამო, მთავრობა იძულებული გახდა ამ პროექტების დაფინან 70
რევაზ საყევარიშვილი
სება უპირატესად საგარეო ვალების წყაროებიდან მობილიზებული თანხებით უზრუნველეყო, რამაც შიდა ვალის მშპ-სთან მიმართების მაჩვენებელი ასე შეცვალა: თუ 2007 წელს საგარეო ვალის შეფარდება მთლიან შიდა პროდუქტ თან 17%-ის დონეზე იყო, 2011 წლისთვის ეს მაჩვენებელი გაორმაგდა და 35%ის დონეზეა10. ფინანსურ სექტორში განხორციელებული რეფორმებიდან აუცილებელია გა მოიყოს საქართვ ელოს ეროვნული ბანკის რეფორმა. სამოქმედო გეგმის გან ხორციელების პერიოდში მან ორჯერ კარდინალურად განსხვავებული ფუნქც ი ურ-ინსტ იტუციური ცვლილება განიცადა. 2006-2008 წლებში მიზანმიმართულად მიმდინარეობდა ეროვნული ბან კის დეინსტიტუციონალიზაციის თანმიმდევრული პროცესი, რომელიც 2008 წლის მარტში ეროვნული ბანკიდან საზედამხედველო ფუნქციის გამოტანით და ცალკე ერთეულად ფინანსური მონიტორინგის სამსახურის ჩამოყალიბე ბით დასრულდა. თუმცა, ამ ცვლილებიდან ძალიან მოკლე პერიოდში უკუპროცესი დაიწყო, რო მელიც ეროვნული ბანკის შემდგომი გაძლიერების ნიშნით ხასიათდებოდა. 2009 წლის დეკემბრიდან ეროვნულმა ბანკმ ა კვლავ დაიბრუნა და, მეტიც, მნიშ ვნელოვნად გაიზარდა და გაიფართოვა საზედამხედველო ფუნქციები (მისი პასუხისმგებლობის სფეროში შედის არა მხოლოდ საბანკო და არასაბანკო სადეპოზიტო დაწესებულებებზე, არამედ ფასიანი ქაღალდების ბაზარსა და სა დაზღვევო კომპანიებზე ზედამხედველობაც) და გაიძლიერა დამოუკ იდებლო ბის ხარისხი11. ამ ცვლილებით ეროვნული ბანკი გახდა საფინანსო სერვისის ბაზრის სრულ ფასოვანი მეგარეგულატორი, რაც კარდინალურად ეწინააღმდეგება იმ პო ლიტიკას, რომელიც ეროვნული ბანკის მიმართ 2006-2008 წლებში ხორციელ დებოდა და მისი უფლებების უკიდურეს შეზღუდვასა და დასუსტებაში გამო იხატებოდა. სამოქმედო გეგმის განხორციელების პერიოდში საფინანსო სექტორში უკან გა დადგმული ნაბიჯია ბიუჯეტის დაგეგმვისას „ხარჯების საშუალოვადიანი დაგეგ მვის სქემის“ (Medium Term Expenditure Framework, MTEF) გამოყენებაზე ფაქ ტიური უარის თქმა. დეს გამოწვეულია არა იმდენად ქვეყნის ბიუჯ ეტის მნიშვნე ლოვანი ცვლილებების საჭიროებით, არამედ მისი პრიორიტეტების სწრაფი და ხშირად დაუსაბუთებელი მონაცვლეობით12. 71
ბიზნესი და ეკონომიკა
2006-2011 წლების პერიოდში საქართველოს სახელმწიფო ბიუჯ ეტი მთლია ნად ამოვარდნილია MTEF-ის რეჟიმიდან და ცალკეული სფეროების დაფი ნანსების მკვეთრი ცვლილებებით ხასიათდება. 2006-2008 წლებში თვალსა ჩინო იყო თავდაცვაზე მიმართული ხარჯების მნიშვნელოვანი ზრდა და მათი რეკორდული წილი ბიუჯეტის ხარჯვ ით ნაწილში13. 2009-2011 წლებში გამოკ ვეთილია უფრო მეტად სოციალური ხარჯების მატების ტენდენცია14. ამავდ როულად, საანგარიშო პერიოდში მნიშვნელოვანი რყევებით ხასიათდება ცალკეული სფეროების (ენერგეტიკა, სოფლის მეურნეობა და ა.შ.) და მათზე პასუხისმგებელი აღმასრულებელი უწყებების დაფინანსების მოცულობა და შინაარსი15. საბიუჯეტო ხარჯების და ფინანსური ანგარიშვალდებულების თვალსაზრისით საანგარიშო პერიოდში საქართველოში ნაკლებად გამოიყენებოდა ევროკო მისიის, მსოფლიო ბანკის, საერთაშორისო სავალუტო ფონდის, ასევე დიდი ბრიტანეთის, საფრანგეთის, ნორვეგიის და შვეიცარიის ეროვნული სააგენტოე ბის მიერ ერთობლივად შემუშავებული PEFA-ს (Public Expenditure and Financial Accountability) სტანდარტები 16. საქართველოს ხელისუფლებაში ხშირად აცხა დებენ, რომ PEFA-ს სტანდარტები ეტაპობრივად ინერგება. თუმცა, ამ პროცე სის ფორმალიზება, ისევე როგორც სტანდარტების რეალურად ამოქმედება ამ ეტაპამდე არ მომხდარა. სამეწარმეო და საინვესტიციო გარემოს გაუმჯობესების თვალსაზრისით 20062011 წლებში საქართვ ელოში მნიშვნელოვანი ცვლილებები განხორცილდა, რაც უპირველესად, ბიზნესის დასაწყებად აუცილებელი მოთხოვნების შემცირებასა და უნიფიცირებას, შესაბამისი ბიურ ოკრატიულ ი პროცედურების გამარტივებას და ელექტრონული მომსახურების მრავალი ახალი და მოქნილი შესაძლებლო ბის დანერგვ ას უკავშირდება. ამ სფეროებში მიღწეული წინსვლ ა შესაბამისად აისახა საერთაშორისო ინსტ ი ტუტების შეფასებებშიც, რომლებმაც საქართველოს მაღალი სარეიტინგო პო ზიციები მიანიჭეს ბიზნესის იოლად დაწყების თავალსაზრისით17. თუმცა, ამავე დროს მნიშვნ ელოვანი პრობლემები რჩება ბიზნესის წარმოებ ის სხვა ეტაპებზე, რომლებზეც დიდწილად არის დამოკიდებული საქართველოს, როგორც მიმზიდველი სამეწარმეო და საინვესტიციო გარემოს ფორმირება. ამ პრობლემათა სიმრავლესა და მრავალფეროვნებაზე ღიად და ხშირად მიუთ ი თებენ როგორც სხვადასხვა არასამთავრობო და საერთაშორისო ორგანიზაცი ები, ასევე დიპლომატები და საქართველოს სახალხო დამცველი. 72
რევაზ საყევარიშვილი
განსაკუთრებული ყურადღების ღირსია 2006-2011 წლებში ქვეყანაში საკუთრე ბის უფლების დაცვის თვალსაზრისით არსებული მდგომარეობ ა. კანონმდ ებ ლობაში არსებული გარანტიების მიუხედავად, საკუთრების უფლებათა შელახ ვის ფაქტები კვლავაც მნიშვნელოვან პრობლემად რჩება. ეს პრობლემა განსაკუთრებით თვალსაჩინოა საქართველოს რეგიონებში და უპირატესად ისეთ შემთხვევებში, როდესაც საქმე ეხება სახელმწ იფოს ეგიდით ან მისი მონაწილეობით მიმდინარე ამა თუ იმ პროექტს რეალ იზებას. ასეთ შემ თხევებში მასობრივად იკვეთება კერძო მესაკუთრეთა უფლებების შელახვის ფაქტები, მათზე ადმინისტრაციული ზეწოლის ბერკეტების გამოყენებით, სა კუთრებზე უარის თქმის იძულებით, ჩამორთმეულ ი ქონების არასათანადო ან სულაც ნულოვანი კომპენსირებით და სხვა უფლებების დარღვ ევით18. გართულებულია დარღვეული საკუთრების უფლებების დაცვა სასამართლ ო ებში. სირთულეებია როგორც სასამართლო პროცესების გაჭიანურების, ასევე მათზე სახელისუფლებო სტრუქტურების ზეწოლის თვალსაზრისით. სასამარ თლო სტატისტიკა და პრაქტიკა მიუთითებს, რომ სასამართლო უპირატესად უცვლელად იზიარებს სახელმწიფო ორგანოების (განსაკუთრებით, შსს-ს და მთავარი პროკურატურის, ასევე თვითმმართველი ერთეულ ების) პოზიციას და ნაკლებად იალისწინებს კერძო მესაკუთრეთა პრეტენზიებს19. შედეგად, მსგავსი ტიპის დავებში ძალიან იშვიათ ია შემთხვევები, როდესაც უფ ლებაშელახული მესაკუთრე სასამართლო წესით ახერხებდეს საკუთარი უფ ლების აღდგენას. სამეწარმეო და საინვესტიციო გარემოზე სასამართლ ო პრაქტიკის ნეგატიუ რი გავლენის ერთ-ერთ გამოვლინებად შეიძლება ჩაითვალოს ის პრაქტიკაც, როცა, ერთი მხრივ, აღმასრულებელი ხელისუფლების ორგანოები საკმაოდ ხშირად და იოლად ითხოვენ, სასამართლოები კი ასევე იოლად იყენებენ ბიზ ნესმენთა მიმართ საპატიმრო სასჯელს. ამ პრობლემის სიმძიმეზე ღიად მიუთ ი თებენ საქართვ ელოში მოქმედი ბიზნეს-გ აერთიანებები20. ნაკლებად მნიშვნელოვან და ფინანსურად დაბალი ოდენობის ადმინისტრაციულ ი თუ საგადასახადო დავების შემთხვევაში პატიმრობის შეფარდების პრაქტიკა საკ მაოდ გავრცელებულია, რაც არ წარმოადგენს სამეწარმეო და საინვესტიციო გა რემოს ხელშემწყობ გარემოებას და ნაკლებად შეესაბამება გადასახადის გადამ ხდელთან სახელმწიფოს პარტნიორობის სულისკვეთებას, რაც განსაკუთრებით არის ხაზგასმული ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმაში21. 73
ბიზნესი და ეკონომიკა
სათანადო სამეწარმეო და საინვესტიციო გარემოს ფორმირების ხელისშემშ ლელი მნიშვნელოვანი ბარიერები იკვეთება პრივატიზების პროცესშიც, რომ ლის გამჭვირვალობა და პროცესში დაინტერესებული ეკონომიკური აგენტების მონაწილეობის შესაძლებლობა სამოქმედო გეგმის განხორციელ ების პერი ოდში არაერთხელ შეიზღუდა22. იმის მიუხედავად, რომ პრივატიზების პროცესთან, მის პროცედურებთან და მიმდინარეობ ასთან, ასევე ცალკეულ საპრივატიზებო ობიექტებთან დაკავში რებით ინფორმაციის გავრცელების არხები და საშუალებები მნიშვნელოვნად გამრავალფეროვნდა, არსებით პრობლემად რჩება უშუალოდ სახელმწ იფო ქონების ამა თუ იმ აქტივის შესყიდვაში დაინტერესებულ პირთა მონაწილეო ბის შესაძლებლობა. განსაკუთრებულ პრობლემას ქმნის ფართოდ გავრცელებული პრაქტიკა, რო დესაც ესა თუ ის აქტივი (უპირატესად, უძრავი ქონების ლიკვიდური ობიექტები) საბაზროზე დაბალ ან სულაც სიმბოლურ ფასად, ყოველგვარი კონკურსის ან აუქციონ ის გარეშე, ქვეყნის ხელისუფლების უმაღლესი პირების ერთპიროვნუ ლი გადაწყვეტილებით გადაეცემა ამა თუ იმ პირს. აღსანიშნავია, რომ ამ სეგმენტზე კონკურენციის მასობრივად შეზღუდვის წინა პირობას სწორედ პირდაპირი მიყიდვების პრაქტიკის მასობრივად გამოყენება წარმოადგენს. საგულისხმოა, რომ საანგარიშო პერიოდში გამოიკვეთა შემ თხვევები, როდესაც მსგავსი პრეფერენციებით ისარგებლეს ხელისუფლების სხვადასხვა შტოს წარმომადგენელთა კუთვნილმა ან მათ კუთვნ ილ ბიზნესებ თან დაკავშირებულმა კომპანიებმა23. ამავე დროს, კვლავინდებურად პრობლემად რჩება ინფორმაციის გამჭვ ირვა ლობა ტენდერებსა და აუქციონებში გამარჯვებული კომპანიების, მათი დამ ფუძნებლების და საქმიანობის შესახებ. როგორც წესი, ინვესტორთან სახელ მწიფო ქონების ყიდვა-გაყიდვის გარიგების კონფიდენციალურობის მოტივით, ძალიან ხშირად გაუგებარი რჩება, რა სადამფუძნებლო სტრუქტურის და ისტო რიის კომპანია ხდება ამა თუ იმ სახელმწ იფოს მიერ გაყიდული აქტივის მფლო ბელი და რა პირობით გადაეცემა მას სახელმწ იფო ქონება24. 2006-2011 წლებში საქართველოში პერმანენტულად მიმდინარეობდა საგადასა ხადო კანონმდებლობის რეფორმირება, რომელიც მთავრობის მიერ გაცხადე ბული ლიბერალიზების სტრატეგიის კონტექსტშ ი ხორციელდებოდა. ამ პერი ოდში ორჯერ ფუნდამენტურად გადაისინჯა და თვისებრივად ახალ მოდელზე 74
რევაზ საყევარიშვილი
გადაეწყო საგადასახადო კანონმდებლობა და მისი ადმინისტრირების მექა ნიზმები25. ამავე დროს, შემუშავდა და განსახილველად მზად არის ინიციატივა, რომლის მიხედვითაც, მომავალში მთავრობას გადასახადების გაზრდა (აქციზის გარდა) მხოლოდ რეფერენდუმის გზით შეეძლება, რაც არსებითაც უპრეცედენ ტო ფაქტია საგადასახადო პოლიტიკის კუთხით26. 2005 წელს მიღებული კოდექსით დაიკლო საგადასახადო განაკვეთებმა, რაც გადამხდელის საგადასახადო ტვირთის შემცირების წინაპირობაა. თუმცა, ახალ საგადასახადო კოდექსში, რომელიც ძალაში 2011 წლიდან შევიდა, მოიმატა აქ ციზის და საშემოსავლო გადასახადმა ზოგიერთი ტიპის საქონელზე და დაქი რავებულებზე, რაც მთავრობის გაცხადებულ ლიბერალიზების პოლიტიკას ეწი ნააღმდეგება27. ახალი საგადასახადო კოდექსით გამოიკვეთა მანამდე არარსებული „მცირე“ და „მიკრო“ ბიზნესის კატეგორიები, რომებიც განსხვავებული საგადასახადო რეჟიმით უნდა დაიბეგრონ28, რაც ამ ეტაპზე ზუსტდება. თუმცა, მთავრობის არ სებული მიდგომა ცხადყოფს, ამ კატეგორიებში მოხვედრა საკმაო მკაცრი კრი ტერიუმებით, შეზღუდული ოდენობის ოპერატორებს შეეძლებათ, რაც ამ ჩანა ფიქრის ეფექტიანობას ამცირებს. ამავე დროს, ახალი საგადასახადო კოდექსის მიხედვით, საგადასახადო სფე როში ომბუდსმენის თანამდებობა შეიქმნ ა, რომელიც მოწოდებულია, დაიცვას გადამხდელის უფლებები და უზრუნველყოს ტიპური საგადასახადო პრობლე მების იდენტიფიცირება და მათი მოგვარების ხელშეწყობა29. თუმცა, განაკვეთების ლიბერალიზების, გადამხდელის უფლებებზე საგანგებო საკანონმდებლო ჩანაწერების გაჩენის და სხვა პოზიტიურ ი ცვლილებების მიუ ხედავად, არ გაიოლ ებულა და ნაკლებად ლიბერალური დარჩა გადასახადების გაანგარიშების და ამოღების წესები, მათი ადმინისტრირების საინსტრუქციო- საკანონმდებლო ბაზა, რაც საკმაოდ რთულ ბარიერებს უქმნ ის როგორც გა დამხდელებს, ასევე საგადასახადო ადმინისტრაციას. შედეგად, სახელმწიფოს დამოკიდებულება კერძო ბიზნესის მიმართ ატარებს უფრო მეტად სადამჯელო, ვიდრე პარტნიორულ ხასიათს და ბიზნესის შევიწ როება ხშირად სწორედ საგადასახადო პრეტენზიების წაყენებით იწყება, რასაც ხშირად მოსდევს არარეალ ურად მაღალი საჯარიმო სანქციები, ბიზნესმენთა მიმართ სხვადასხვა სახის აღმკვეთი ღონისძიებების და სხვა მკაცრი სანქც ი ების გამოყენება. 75
ბიზნესი და ეკონომიკა
სამოქმედო გეგმის განხორციელების პერიოდში საგადასახადო სისტემის რეფორ მირების ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მახასიათებელი საბაჟო და საგადასახადო კოდექსების ერთ დოკუმენტად გაერთიანება იყო30, რაც 2010 წელს განხორციელდა და ანალოგი არ მოეძ ებნება ევროკავშირის წევრი ქვეყნების პრაქტიკაში. ამავე დროს აღსანიშნავია, რომ ახალმა, გაერთიანებულმა კოდექსმა ნაწი ლობრივ გაწერა საგადასახადო კანონმდებლობის ნაწილი, თუმცა, დაურ ე გულირებელი დატოვა არაერთი მნიშვნელოვანი ნორმა და მათი დაზუსტების კომპეტენცია მთავრობას ან ფინანსთ ა სამინისტრ ოს დაუტ ოვა. რაც შეხება საბაჟო კანონმდებლობას, მისმა სოლიდურმა ნაწილმა კოდექსიდან კანონ ქვემდებარე აქტებში უნდა გადაინაცვლოს, რაც ასევე ნაკლებად შეესაბამება ევროპულ პრაქტიკას, რომელიც საბაჟო და საგადასახადო საკითხების უფრო მაღალი საფეხურის კანონებით რეგულირებას ანიჭებს უპირატესობას31. ინსტიტუციურად ყველაზე მნიშვნელოვანი ცვლილება კი ასევე საანგარიშო პე რიოდში, კერძოდ, 2007 წელს განხორციელდა, როდესაც საბაჟო და საგადა სახადო სამსახურები გაერთიანდა და ჩამოყალიბდა ერთიანი შემოსავლების სამსახური32. ამ ცვლილებათა პარალელურად, განხორციელდა საბაჟო სამსახურის და კა ნონმდებლობის ფუნდამენტური რეფორმები. საგადასახადო სამსახურის მსგავსად, აქაც შემუშავდა ახალი კანონმდებლობა, განხორციელდა რამდე ნიმესაფეხურიანი საკადრო რეფორმა, მოხდა ინფრასტრუქტურის ძირეულ ი მოდერნიზაცია და დაინერგა თანამედროვე საინფორმაციო ტექნოლოგიები, რამაც სისტემის მატერიალურ-ტ ექნიკური ფუნქციონირება გაცილებით სწრაფი და ეფექტიანი გახადა. საბაჟო უწყებას, ევროკავშირის რეკომენდაციის გათვალისწინებით, 2010 წლი დან წარმოშობის დამადასტურებელი სერტიფიკატის გაცემის უფლება მიენიჭა, თუმცა რთული შესაფასებელია, სადღეისოდ რამდენად ეფექტიანად შეუძლია საბაჟოს სერტიფიკატის გასაცემად დადგენილი კრიტერიუმების და სხვა პირო ბების სათანადო კონტროლი33. სამოქმედო გეგმის განხორციელების პერიოდში კვლავაც პრობლემური დარჩა იმპორტირებული საქონლის ღირებულების განსაზღვრა და მასთან დაკავშირებული რისკები, რაც ხშირად ხდება იმპორტიორებსა და საბაჟო ადმინისტრაციას შორის წინააღმდეგობის მიზეზი. კერძოდ, საბაჟო ადმი ნისტრაცია ხშირად იყენებს ე.წ. „მინიმალური ღირებულებების“ დადგენის 76
რევაზ საყევარიშვილი
პრაქტიკას, რაც გადასახადების დამალვის და თავიდან აცილების მექანიზ მად მიიჩნევა, თუმცა იმპორტიორთა უკმაყოფილებას და ზედმეტი დანა რიცხების ალბათობას აჩენს. სამოქმედო გეგმის განხორციელების პერიოდის მნიშვნელოვანი სიახლეა 2010 წელს შემოსავლების სამსახურში ექსპერტიზის დეპარტამენტის ჩამოყალიბე ბა, რომელის ფუნქციაა საქონლის საბაჟო ღირებულების დადგენა. თუმცა, რო გორც „მინიმალური ღირებულებების“ დადგენა, ასევე საბაჟო ღირებულების ექსპერტიზა ეწინააღმდეგება ვაჭრობის მსოფლიო ორგანიზაციის (WTO) პრინ ციპებსა და მიდგომებს. შესაბამისად, ეს ფაქტორები წინააღმდ ეგობაში მოდის ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმასთანაც, რომელიც ვაჭრო ბის მსოფლიო ორგანიზაციის მოთხოვნათა უპირობო დაცვას ითხოვს34. ამავე დროს, სამოქმედო გეგმის განხორციელების პერიოდში, კერძოდ კი, 2010 წელს რამდენიმე გადაწყვეტილება მიიღეს, რომლებიც პირდაპირ შეესაბამება ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის რეკომენდაციებს და ევროპულ პრაქტიკას. კერძოდ, საქართველოს მთავრობის დადგენილებით დამტკიცდა ინტეგრირე ბული საბაჟო ტარიფი35, ფინანსთა მინისტრის ბრძანებით კი განისაზღვრა წი ნასწარი საბაჟო გადაწყვეტილების მიღებისა და გაცემის დეტალური პროცე დურა36. გარდა ამისა, 2008-2010 წლებში ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის შესაბამისად, საბაჟო სამსახურებში დაიწყო რისკებზე დამყარებული მართვის პროგრამის ეტაპობრივი დანერგვა. ის თავიდან მხოლოდ ფისკალურ რისკებზე იყო ორიენტირებული (დეკლარაციის მოდული), მოგვიანებით კი შე მუშავდა ე.წ. ტრანზიტული მოდული, რომელიც ტვირთის საზღვრის გადაკვეთის მომენტში არსებული ან გაჩენილი საფრთხეების გამოვლენას და აღმოფხვრას ითვალისწინებს. სამოქმედო გეგმის განხორციელების პერიოდში არსებითი ცვლილებები გან ხორციელდა სტატისტიკის სექტორში. 2009 წელს მიღებულია ახალი კანონი „ოფიციალური სტატისტიკის შესახებ“37, რომლის შესაბამისად ახლებურად არის გააზრებული და აწყობილი სტატისტიკის ნაციონალური სამსახურის ფუნ ქციონირების, მენეჯმენტის დაკომპლექტების და დაფინანსების წესები, ასევე მისი ფუნქციები და შესაძლებლობები. ამ ცვლილებების შედეგად, ეკონომიკური განვითარების სამინისტროს საქ ვეუწყებო დაწესებულება სტატისტიკის სახელმწ იფო დეპარტამენტი საჯა 77
ბიზნესი და ეკონომიკა
რო სამართლ ის იურიდიულ პირად – სტატისტიკის ეროვნულ სამსახურად („საქსტატი“) ჩამოყალიბდა, რომელსაც პრეზიდენტის მიერ წარდგენილი და პარლამენტის მიერ მოწონებული საბჭო38 მართავს. საბჭოში შედის 8 კაცი (თავმჯდომარე და 7 წევრი), რომელთაგან თითო წევრს ეროვნული ბანკი, ეკონომიკური განვითარების და ფინანსთა სამინისტროები წარადგენენ, 5 კი არ უნდა იყოს საჯარო მოხელე. საბჭოს წარდგინებით საბჭოს ერთ-ერთ წევრს აღმასრულებელ დირექტორად ამტკიცებს პრეზიდენტი39. თუმცა, კვლავინდებურად ეჭვს ბადებს სტატისტიკის სახელმწიფო დეპარტა მენტის დამოუკიდებლობის და მის მიერ დადგენილი მონაცემების სიზუსტის ხარისხი. ამავე დროს ეჭვქ ვეშ დგას დეპარტამენტის შესაძლებლობებიც, ვი ნაიდან თანამშრომელთა განუხრელი შემცირებების კვალდაკვალ წლიდან წლამდე მცირდება მისი ბიუჯეტიც40, რაც სამოქმედო გეგმის განხორციელების პერიოდშიც გამოიკვეთა და საფრთხეს უქმნ ის სტატისტიკური სისტემის მდგრა დობას, ეფექტიანობას და სანდოობას.
3.2 დასაქმება და სოციალური პოლიტიკა დასაქმების პოლიტიკა ატარებს უპირატესად ფრაგმენტულ ხასიათს და საანგა რიშო პერიოდში სხვადასხვა დონის ხელისუფლებათა (ცენტრალური, მუნიცი პალური) მიერ არათანმიდევრული და მოკლევადიანი დასაქმებითი კამპანიე ბით შემოიფ არგლებოდა41. საანგარიშო პერიოდში შესაბამის სახელმწიფო პოლიტიკაზე პასუხისმგებელი ორგანოს – შრომის, ჯანმრ თელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს პრიორიტეტებსა და ბიუჯეტში შრომის კომპონენტი როგორ პროგრამული, ასე ვე ფინანსური უზრუნველყოფის თვალსაზრისით საერთოდ განულებულია42. შრომითი ურთიერთობების სივრცე, პრაქტიკულად, მთლიანად ლიბერალიზე ბულია43. ომისა და ეკონომიკური კრიზისით გამოწვეული საქმიანი აქტივობის მკვეთრი ვარდნა პირდაპირ და მტკივნეულად აისახა დასაქმებულთა მდგომა რეობაზე და უმუშევრობის მატება გამოიწვია44. ხანგრძლივად უმუშევართა რიცხ ვი ბაზარზე არ იკლებს. შრომის ბაზარზე არსებულ რთულ სიტუაციას ამძიმებს დასაქმებისა და შრომის ბაზრის ეფექტური პოლიტიკის არარსებობა და სოცი ალური უზრუნველყოფის არათანმიმდევრული და ფრაგმენტირებული სისტემა. შრომითი ურთიერთობების ფუნქციონირების საფუძველია 2006 წელს მიღებუ ლი შრომის კოდექსი, რომელიც პროფკავშირებთან და დარგობრივ ასოციაც ი 78
რევაზ საყევარიშვილი
ებთან წინასწარი კონსულტაციების გარეშე მომზადდა და დაკანონდა, არ შეე საბამება შრომის საერთაშორისო ორგანიზაციის (ILO) სტანდარტებს. სამოქმედო გეგმის განხორციელების პერიოდში შრომის კოდექსს მნიშვნელო ვანი რეფორმირება არ განუცდია და ის კვლავინდებურად მოიცავს იმ მიდგო მებს, რაც მასში 2006 წელს ჩაიდო. ამ მიდგომების უცვლ ელობის გამო კვლა ვინდებურად ძალაში რჩება პრეტენზიები შრომითი კანონმდებლობის დამქი რავებლის სასარგებლოდ გამოკვეთილი უფლებრივ-მოვალეობითი დისბა ლანსის გამო. კერძოდ, მასში კვლავაც არ არის ასახული ILO-ს კონვენციებით გათვალისწი ნებული ვალდებულებები გაერთიანების თავისუფლების შესახებ და დასაქ მებულთა ინტერესების დასაცავად პროფესიული/შრომითი კავშირების მიერ დამსაქმებელთან მოლაპარაკებების წარმოების შესახებ45. შრომის კანონი ეწინააღმდეგება ევროკავშირის სტანდარტებს და საქართვე ლოს მიერ 2005 წლის ივლისში რატიფიცირებულ „ევროპის სოციალური ქარ ტიის“46 სტანდარტებს ისეთ ფუნდამენტურ საკითხებში, როგორიცაა ზედმეტი სამუშაოს შესრულების ხანგრძლივობა და სამსახურიდან დათხოვნა. სოციალ ური დიალოგის წარმოების თვალსაზრისით წინგადადგმული ნა ბიჯია 2010 წელს სოციალური პარტნ იორობის სამმხრივი კომისიის შექმნ ა47, რომელიც შრომის, ჯანმრთელობის და სოციალური დაცვის სამინისტროს, პროფესიული კავშირების გაერთიანების და დამსაქმებელთა ასოციაციის პირველი პირების მონაწილეობით შეიქმნა. მთავრობის მხრიდან კომისიის შემადგენლობაში შევიდნენ პრემიერ-მინისტრის აპარატის, ასევე იუსტიცი ის, ეკონომიკური განვითარების და რეგიონული განვითარებისა და ინფ რასტრ უქტურის სამინისტრ ოების წარმომადგენლები. გაფართოვდა კომი სიაში დამსაქმებელთა ასოციაციის, ბიზნეს-ასოციაციის და პროფკავშირე ბის წარმომადგენლობაც48. კომისიის ჩამოყალიბების და მის წევრთა რიცხოვნობის გაზრდის მიუხ ედავად, მისი საქმიან ობა ნაკლებად ეფექტიან ხასიათს ატარებს, რაც კომისიის წევრთა პოზიციების კარდინალური წინააღმდეგობის გარდა, საქმიან შეხვედრათა სიმ წირით არის განპირობებული. გლობალური კრიზისის და საომარი ვითარების გამო, სამოქმედო გეგმის განხორციელების პერიოდში სოციალური გარემოს უკეთესობისკენ შეცვლა 79
ბიზნესი და ეკონომიკა
ვერ მოხერხდა. შედეგად, სიღარიბის შემცირების თვალსაზრისით არსებითი პროგრესი არ იკვეთება და მოსახლეობის სოლიდური ნაწილი (2011 წლის მაისის მონაცემებით, უმწეო მდგომარეობაში მყოფ ოჯახებში ცხოვრობს ქვეყნის 1,6 მილიონზე მეტი მოსახლე) კვლავაც მის ზღვარს ქვემოთ იმყო ფება49. როგორც სიღარიბის, ასევე უმუშევრობის გაანგარიშებისას ექსპერტები მიანიშ ნებენ იმ მეთოდოლოგიის უზუსტობაზე, რომლითაც ეს ორი პარამეტრი დაან გარიშდება. კერძოდ, არსებობს პრეტენზიები, რომ გაანგარიშებები არასწორია და, შესაბამისად, მათი გამოყენებით მიღებული შედეგებიც მცდარი. საბოლო ოდ კი ოფიციალურად გამოქვეყნებული ინფორმაცია უფრო მეტად ოპტიმის ტურ სურათს წარმოაჩენს, ვიდრე სინამდვილეშია. რაც შეეხება სოციალურ დაცვას, 2006 წლის დასაწყისიდან, მთავრობამ უმუშევ რობის ყველა დახმარება გააუქმა და შემოიღ ო ერთიანი სოციალ ური დახმარე ბის პროგრამა ღარიბი ოჯახებისათვის50. მიუხედავად იმისა, რომ საანგარიშო პერიოდში შემწეობ ათა სისტემაში ბევრი გამოკვეთილი ხარვეზი აღმოიფხვ რა, სიღარიბის ზღვარის განსაზღვრ ის კრიტერიუმები რეალურ სურათზე მაინც ნაკლებად მორგებული აღმოჩნდა და შედეგად გამოიწვია, ბევრი ცდომილება სამიზნე აუდიტორიის განსაზღვრისას. შედეგად, მოსახლობის ყველაზე გაჭირ ვებული ფენის ნაწილი ამ შემწეობის გარეშე რჩება. სამოქმედო გეგმის განხორციელების პერიოდში ეტაპობრივად მნიშვნელოვ ნად გაიზ არდა საპენსიო ანაზღაურების დონე, რომელიც გაცილებით მეტია სა მომხმარებლო კალათასთან მიმართებაში, ვიდრე ინდექსირებამდე არსებულ პერიოდში იყო51. ამის მიუხედავად, ინფლაციის გააქტიურ ებული პროცესი52 ((14,3% წლიური ინფლაცია) 2001 წლის მაისში) ამცირებს სახელმწ იფო საპენ სიო უზრუნველყოფის ეფექტიან ობას. ამავე დროს, თვალსაჩინოა სახელმწიფო პენსიების ზრდის რესურსის სიმწირე. 2011 წლის მდგომარეობით სახელმწიფო პენსიებზე ბიუჯეტის ხარჯვ ითი ნაწილის 13%-ზე მეტი მიიმართება53, რაც მათი შემდგომი ზრდის ალბათობას ამცირებს . საანგარიშო პერიოდში სოციალური დაცვის მნიშვნ ელოვანი წარმატებული სიახლე იყო სიღარიბის ზღვარს ქვემოთ მყოფთა ჯანმრ თელობის დაზღვევის მექანიზმის ამოქმედება, რამაც უმწეოებს გაუზარდა წვდომა სამედიცინო სერ ვისებზე, შეუმცირა ან მოუხსნ ა ჯანდაცვაზე კატასტროფული დანახარჯები და გაზარდა მიზნობრივი სოციალური დახმარების ეფექტიანობა.
80
რევაზ საყევარიშვილი
3.3 ვაჭრობასთან დაკავშირებული საკითხები, საბაზრო და მარეგულირებელი რეფორმა საანგარიშო პერიოდში ქვეყნის შიგნით და მის ფარგლებს გარეთ მიმდინარე რყევები ასევე გახდა ევროკავშირის ქვეყნებთან საქართველოს საგარეო სა ვაჭრო ბრუნვის მოცულობის და მისი ცვლილებების სერიოზული განმაპირო ბებელი ფაქტორი. 2006-2011 წლებში საქართველო-ევროკავშირის საგარეო ვაჭრობის დინამიკა და სტრუქტურა მიუთითებს, რომ ევროკავშირი კვლავაც რჩება საქართვ ელოს სავაჭრო პარტნიორი ქვეყნების სიდიდით მეორე ჯგუფად და მხოლოდ დამოუ კიდებელ სახელმწიფოთა თანამეგობრობის ქვეყნების ჯგუფს ჩამორჩება54. ამავე დროს იკვეთება, რომ საქართველოდან ევროკავშირში ექსპ ორტი ძალზე მწირია და მისი შემდგომი დივერსიფიცირებაა საჭირო. ევროკავში რის პრეფერენციების განზოგადებული სისტემა (GSP+) სისტემა55 საქართვე ლოს სატარიფო ბარიერების გაუქმების კუთხით რამდენიმე ათასი დასახე ლების პროდუქტზ ე შეღავათიან რეჟიმს ანიჭებს, თუმცა ამ უპირატესობით მხოლოდ რამდენიმე კომპანია და პროდუქტი (30-მდე დასახელების) სარ გებლობს56. სამოქმედო გეგმის განხორციელების პერიოდში იმპორტირებული საქონლის უმრავლეს კატეგორიებზე საიმპორტო ტარიფების განულებით საქართვ ელომ მნიშვნელოვნად გაუიოლა ევროპულ კომპანიებს სავაჭრო ურთიერთობების წარმოება საქართველოში. თუმცა, ამავე დროს გამოიკვეთა, რომ საქართვ ე ლოში რიგ შემთხევებში დაირღვა არადისკრიმინაციული ვაჭრობის მოთხოვ ნები, რაც სხვადასხვა ტიპის საქონელზე განსხვავებული საგადასახადო ტარი ფების დადგენაში გამოიხატება (უპირატესად, აქციზურ პროდუქციაზ ე, კერძოდ, თამბაქოს საქონელზე). ვაჭრობის ტექნიკური ბარიერების მოსაშლელად, რომელიც ძირითადად ევ როკავშირის ტექნიკური რეგლამენტების მიღების სამთავრობო პროგრამის დამტკიცებას და განხორციელების დაწყებას ითვალისწინებს, 2010 წელს სა ქართველოს მთავრობამ მიიღო სტანდარტიზაციის, აკრედიტაციის, შესაბამი სობის შეფასების, ტექნიკური რეგლამენტებისა და მეტროლოგიის სფეროში საკანონმდებლო რეფორმის და ტექნიკური რეგლამენტების მიღების სამთავ რობო სტრატეგია და პროგრამა57. თუმცა, მისი იმპლემენტაცია ჯერ საწყის სტა დიაზეა.
81
ბიზნესი და ეკონომიკა
ამავე დროს, უნდა აღინიშნოს, რომ სტრატეგიის შემუშავება ფართო საზოგა დოებრივი და პროფესიული განხილვების გარეშე მოხდა და მისი მიღების შე სახებ მხოლოდ ოფიციალური დოკუმენტის გამოსვლის შემდეგ გახდა ცნობი ლი. სურსათის უვნებლობის ნაწილში საანგარიშო პერიოდში საქართველოს მთავ რობის ქცევებში კარდინალურად განსხვავებული შინაარსის მიდგომები გა მოვლინდა. კერძოდ, საწყის ეტაპზე განისაზღვრ ა, რომ 2005 წელს მიღებული „სურსათის უვნებლობისა და ხარისხის შესახებ კანონის„58 მუხლების ნაწილის მოქმე დება სხვადასხვა ვადით უნდა შეჩერებულიყო (აქედან ზოგიერთის, 2016-2018 წლამდეც კი, კორუფციასთან ბრძოლის და ბაზრის სრული ლიბერალიზაციის მოტივით). თუმცა, მოგვიანებით, ამ მუხლების შეჩერების გადაწყვეტილება ეტა პობრივად გაუქმდა და, შედეგად, 2011 წლიდან სურსათის მწარმოებელთა ინ სპექტირება კვლავაც აუცილებელი გახდა. ეს პროცესი ამ ეტაპზე დაწყებულია, თუმცა, საკმაოდ ნელი ტემპით ხორციელდება და არ მოიცავს სურსათის მწარ მოებელთა მეტ-ნაკლებად სრულფასოვან წარმომადგენლობას. სამოქმედო გეგმის განხორციელების პერიოდში, კერძოდ, 2010 წლის დამლევს საქართველოს მთავრობამ მიიღო „სურსათის უვნებლობის ყოვლისმომცველი სტრატეგიის და საკანონმდებლო მიახლოებ ის პროგრამა“59, თუმცა საზოგადო ებისთვის ის ხელმისაწვდომი არ ყოფილა მოსამზადებელ ეტაპზე. შედეგად, გართულებული იყო დისკუსია ამ სტრატეგიისა და პროგრამის შინაარსზე. გარდა ამისა, მთავრობამ 2010 წელს დაადგინა „სურსათის უვნებლობის, ვეტე რინარიისა და მცენარეთა დაცვის სფეროში ზედამხედველობის, მონიტორინ გისა და სახელმწიფო კონტრ ოლის განხორციელების წესები“60, თუმცა მათში მომხმარებლის უფლებების ნაწილი არასრულფასოვნად არის ასახული. მაგა ლითად, ამ წესებმა გამორიცხა სურსათის მწარმოებლების გაუფრთხილებელი შემოწმება და ფართო საზოგადოებისთვის დახურულ ინფორმაციად აქცია სა სურსათო ბაზრის გეგმიური მონიტორინგის შედეგები. საგულისხმოა ისიც, რომ განხორციელებული ინსტიტუციურ ი რეფორმის შედე გად, მანამდე სოფლის მეურნეობის სამინისტრ ოს საქვეუწყებო დაწესებულე ბად არსებული სურსათის უვნებლობის, ვეტერინარიისა და მცენარეთა დაცვის ეროვნული სამსახური საჯარო სამართლის იურუდიულ პირად – სურსათის ეროვნულ სააგ ენტოდ გადაკეთდა61. იმავდროულ ად, 2009-2011 წლებში თითქ 82
რევაზ საყევარიშვილი
მის 3-ჯერ შემცირდა მისი საბიუჯეტო დაფინანსება და იკლო თანამშრ ომელთა 62 რიცხოვნობამაც . ნაკლები პროგრესი იკვეთება კონკურენციის პოლიტიკის შემუშავებისა და გან ხორციელების სფეროშიც. მართალია, 2010 წლის ბოლოს გამოიცა და დამტკ იც და „კონკურენციის პოლიტიკის ყოვლისმომცველი სტრატეგია“63, მაგრამ მისი რეალიზება ნელა და არათანმიდევრულად მიმდინარეობს. ამავე დროს, თავად მთავრობის მიღებულ სტრატეგიაშია აღნიშნული, რომ „თავისუფალი ვაჭრობისა და კონკურენციის შესახებ კანონი“64, რომელიც კონკურენციის პოლიტიკის ფუძემდებელი საკანონმდებლო საფუძველია, „არ მოიცავს ისეთ საკითხებს, როგორიცაა კონკურენციის სფეროში არსებული დე ფინიციები, პრინციპები და რეგულაციებ ი. ამასთან, არც წინა და არც ამჟამად მოქმედი კანონი არ შეესაბამება ევროკავშირისა და საერთაშორისო საუკ ეთე სო პრაქტიკას კონკურენციის სფეროში“65. შედეგად, კანონის მოქმედების ეფექტიანობა და, აქედან გამომდინარე, კონკუ რენტული გარემოს დაცვის საკანონმდებლო ბერკეტების გავლენა პრაქტიკუ ლად ნულოვანია. საგულისხმოა, რომ ცალკეულ სექტორებში მონოპოლისტების არსებობაზე ღიად მიუთ ითებდნენ არა მხოლოდ საერთაშორისო, არასამთავრობო ორგა ნიზაციები და მედია-საშუალებები, არამედ ქვეყნის უმაღლესი თანამდებობის პირებიც. მაგალითად, ქვეყნის პრეზიდენტმა თავის რამდენიმე გამოსვლ აში პირდაპირ განაცხადა კვების მრეწველობისა და ფარმაცევტულ ბაზრებზე არ სებული მონოპოლიების და ამ ბაზრებზე მოქმედ კომპანიებს შორის კარტელუ რი შეთანხმებების არსებობის შესახებ66. თუმცა, მსგავს განცხადებებს სამოქმედო გეგმის განხორციელების პერიოდ ში არანაირი კონკრეტული რეაგირება არ მოჰყოლია, რადგან კონკურენციის შესახებ მოქმედი კანონის მოქმედების არეალ ი შეზღუდულია და ის არ არე გულირებს მომხმარებლისათვის საზიანო შეთანხმებებს, გარიგებაზე ორიენტი რებულ საქმიანობას, ბაზარზე უპირატესი მდგომარეობით სარგებლობის, კონ ცენტრ აციის და კომპანიათა შერწყმის შემთხვევებს67. ცალკე პრობლემაა თავისუფალი ვაჭრობის და კონკურენციის სააგენტოს ძა ლაუფლების, დამოუკიდებლობისა და ეფექტიანობის ხარისხი. 2010 წელს საა გენტო ეკონომიკური განვითარების სამინისტროს საქვეუწყებო დაწესებულე 83
ბიზნესი და ეკონომიკა
ბიდან საჯარო სამართლის იურიდიულ პირად იქცა, რომელიც პრემიერს ექვემ დებარება, მის თავმჯ დომარეს კი პრეზიდენტი ნიშნავს68. თუმცა, იმავე მთავრო ბის სტრატეგიაში აღნიშნულია, რომ „ევროკავშირის წევრი სახელმწ იფოების მსგავს ინსტიტუტებთან შედარებით, კანონი თავისუფალი ვაჭრობისა და კონ კურენციის სააგენტოს შეზღუდულ ინსტიტუციურ უფლებამოსილებას ანიჭებს“69. ინსტიტუციურთან ერთად, შეზღუდულია მისი რესურსული შესაძლებლობებიც. სააგენტოს თანამშრომელთა რიცხოვნობა 9 ადამიანს შეადგენს, წლიურ ი ბიუ ჯეტი კი – 180 ათას ლარს70. ინტელექტუალური საკუთრების სფეროში განხორციელებული საკანონმდ ებ ლო ცვლილებების მიუხ ედავად71, რაც ევროკანონმდებლობასთან ჰარმონიზე ბის ნიშნით ხორციელდება, ამ კანონმდ ებლობის აღსრ ულება, პრაქტიკულად, არ ხდება. შედეგად, მეკობრული საქონლის ბრუნვის მასშტაბი საქართველოს ბაზარზე საკმაოდ დიდია, ზოგიერთ სეგმენტზ ე კი პროდუქცია მხოლოდ არა ლეგალური სახით არის წარმოდგენილი. ეს განსაკუთრებით შეეხება მაღალი ტექნოლოგიების სექტორს, სადაც ლეგალური პროდუქციის წილი უკიდურესად მცირეა ან სულაც ნულოვანია72. კანონი „საავტორო და მომიჯნავე უფლებების შესახებ“73, პრაქტიკულად, არ მოქმედებს. არ არსებობს ამ კანონით განსაზღვრული სანქციების გამოყენე ბის პრეცედენტი. შესაბამისად, სამომხმარებლო ბაზარზე კონტრაფაქტული პროდუქციის წილი განუხრელად იზრდება და ყველა სახის საქონელს მო იცავს. საანგარიშო პერიოდში ევროკავშირის წევრ ქვეყნებთან ინტელექტუალური საკუთ რების დაცვის შესახებ არსებული ხელშეკრულებების განახლება და მათი გაფორმე ბა მიმდინარეობდა, თუმცა, ბევრ ქვეყანასთან ეს პროცესი დაუსრულებელია. ამავე დროს, საქართვ ელოს მთავრობის მიერ შესრულდა საავტორო უფლებე ბის დარღვევისა და ფალსიფიკაციის სფეროში კვლევის ჩატარების ვალდებუ ლება. გაერ ოს განვითარების ფონდის მეშვეობით ჩატარდა და 2010 წელს საჯა რო გახდა კვლევა „ფალსიფიკაციისა და მეკობრეობ ის შესახებ“74, რომელმაც მოიცვა ფალსიფიკაციისა და ინტელექტუალური საკუთრების დაცვის მდგომა რეობის ანალიზი 2009 წლის ჩათვლით. 2010 წელს შეიქმნა უწყებათაშორისი კომისია, რომელმაც ვითარების გაუმჯო ბესებაზე უნდა იზრუნოს. მათ შორის იგულისხმება სისხლის სამართლის კო 84
რევაზ საყევარიშვილი
დექსში გათვალისწინებული სანქციების გამკაცრება, რათა ინტელექტუალური საკუთრების უფლების დარღვევა საკუთრების სხვა უფლებების დარღვ ევას გა უთანაბრდეს. სახელმწიფო შესყიდვების სისტემის რეფორმირება დიდ წინააღმდეგობებით მიმდინარეობს. შესაბამისი კანონის75 პირველი ვერსია ჯერ კიდევ 2005 წელს არის მიღებული და 2008 წლის მდგომარეობით შეფასდა, როგორც „მაღალი რისკის“ გარემო. სურათი ნაწილობრივ გამოსწორდა 2009 წელს კანონის რე ფორმირების შედეგად, რომელმაც რისკების იდენტიფიცირება და გამოსწორე ბა სცადა. ამ ცვლილებებით დაზუსტდ ა ტერმინები, უფრო დეტალურად გაიწერა პროცე დურები და დავების განხილვის მექანიზმები. ამავე დროს, გადაწყდა, რომ შეს ყიდვების პროცედურები ეტაპობრივად მთლიანად ელექტრონულ ფორმატში გადაინაცვლებს76. მიუხედავად კონკრეტულად გაწერილი პროცედურებისა, ხშირია შესყიდვის პირობებისა და ვადების დარღვევის შემთხვევები. გარდა ამისა, კვლავინდე ბურად მასობრივ ხასიათს ატარებს საქონლისა თუ მომსახურების ტენდერის გარეშე, ერთ პირთან მოლაპარაკების გზით (ე.წ. გამარტივებული შესყიდვები) შესყიდვის შემთხვევები. სახელმწიფო შესყიდვების პროცესში მნიშვნ ელოვანი დარღვევები იკვეთება განსაკუთრებულ ინფრასტრუქტურულ პროექტებში, რომელსაც სახელმწიფო ბიუჯეტი და საერთაშორისო დონორები აფინანსებენ. კერძოდ, ადგილი აქვს კანონმდებლობის მოთხოვნების სისტემატურ უგულებელყოფას, შესყიდვე ბის არასათანადო დაგეგმვას, ტენდერების წარმართვის პროცედურების უხეშ დარღვევებს და ა.შ 77. ამავე დროს, შესყიდვების შესახებ ინფორმაცია ხშირად მიუწვდომელია, მათ შორის, კანონით განსაზღვრ ული მაკონტრ ოლებელი ორგანოებ ისთვისაც (საგადასახადო სამსახური, კონტროლის პალატა). ცალკე პრობლემას წარმოადგენს გამონაკლისები. პრეზიდენტის, მთავრობისა და თბილისის მერიის სარეზერვო ფონდებიდან დახარჯულ თანხებზე სახელმ წიფო შესყიდვების შესახებ კანონი არ ვრცელდება, რაც ამ სოლიდური მხარ ჯველი წყაროების მიერ განხორციელებულ დეტალურ შესყიდვებზე ინფორმა ციას მიუწვდომელს ხდის. 85
ბიზნესი და ეკონომიკა
4. დასკვნა 2007-2011 წლებში ბევრ სფეროში მიღწეული ხელშესახები პროგრესის მიუ ხედავად, საქართვ ელოს მიერ ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის ფარგლებში ნაკისრი ვალდებულების შესრულება მიმდინარეობდა არა თანმიმდევრულად და შეფერხებებით. ამ ფაქტზე მნიშვნელოვანი გავლენა იქონია 2008 წლის რუსეთ-საქართველოს ომისა და გლობალური ეკონომიკური კრიზისის განვითარების შედეგად შეც ვლილმა ვითარებამ და გარემოებებმა. გამწვავებულმა შიდა და გარე რის კებმა ჩამოაყალიბა ადრინდელისგან თვისებრივად განსხვავებული სურათი, რომელმაც მნიშვნელოვნად შეცვალა ქვეყნის ეკონომიკასა და ეკონომიკურ პოლიტიკაში მანამდე არსებული ვითარება და გამოწვევები და არსებითი გავ ლენა იქონია ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმით ნაკისრი ვალდებულებების შესრულებაზე. ამავდროულად, 2007-2011 წლებში სამოქმედო გეგმის შესრულება მნიშვნელო ვანად შეაფერხა იმ პოლიტიკურმა და მსოფლმ ხედველობრივმა წინააღმდ ე გობებმა, რომლებიც ხელს უშლის ევროკავშირსა და საქართველოს შორის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის სრულფასოვან რეალიზებას. კერ ძოდ, საქართველოს მთავრობა ახორციელებდა იმ ტიპის ეკონომიკურ პოლი ტიკას, რომელიც ევროპის კავშირის ქვეყნებში მიღებული საკანონმდ ებლო ნორმების, ინსტიტუტების, პრაქტიკისა და რეგულირების მექანიზმების გამოყე ნებას გამორიცხავს. ამავე დროს, 2007-2011 წლებში ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის მოთხოვნათა შესრულების თვალსაზრისით მნიშვნ ელოვან პრობლე მად გამოიკვეთა ცალკეულ სექტორებში განხორციელებული რეფორმების წი ნააღმდეგობრივი ხასიათი და ხშირად ურთიერთგამომრიცხავი ნაბიჯები. გარდა ამისა, 2007-2011 წლებში ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის შესრულება ხშირად მხოლოდ დეკლარაციულ ხასიათს ატარებდა და არ იყო უზრუნველყოფილი შესაბამისი კონკრეტული ღონისძიებებით.
86
რევაზ საყევარიშვილი
სქოლიო 1. http://eu-integration.gov.ge/uploads/ENPAP.pdf 2. http://eu-integration.gov.ge/uploads/ENPAP.pdf 3. http://eu-integration.gov.ge/uploads/ENPAP.pdf 4. საქართველოს პრეზიდენტის, მიხეილ სააკაშვილის გამოსვლა საქართველოს პარლამენტის პლენარულ სხდომაზე. http://www.parliament.ge/index.php?lang–id=GEO&sec–id=63&info–id=24922 5. მთლიანი შიდა პროდუქტი, საქართველოს ge/?action=page&p_id=118&lang=geo
სტატისტიკის
ეროვნული
სამსახური
http://geostat.
6. პირდაპირი უცხოური ინვესტიციები, საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური http://geostat. ge/?action=page&p_id=139&lang=geo 7. მთლიანი შიდა პროდუქტი, საქართველოს ge/?action=page&p_id=118&lang=geo
სტატისტიკის
ეროვნული
სამსახური
http://geostat.
8. პირდაპირი უცხოური ინვესტიციები, საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური http://geostat. ge/?action=page&p_id=139&lang=geo 9. მთლიანი შიდა პროდუქტი, საქართველოს ge/?action=page&p_id=118&lang=geo
სტატისტიკის
ეროვნული
სამსახური
http://geostat.
10. სახელმწიფო საგარეო ვალის სტატისტიკა, საქართველოს ფინანსთა სამინისტრო http://mof.ge/mof.ge/3129 11. ������������������������������������������������������������������������������������������������� საქართველოს ორგანული კანონი საქართველოს ეროვნული ბანკის შესახებ, http://nbg.gov.ge/uploads/legalacts/nbglow/new/organic_low_nbg.pdf 12. საქართველოს 2009 წლის სახელმწიფო ბიუჯეტის გამჭვირვალობისა და ანგარიშვალდებულების გაზრდა მონიტორინგის გზით, ეკონომიკური პრობლემების კვლევის ცენტრი, http://cepr.ge/images/doc/cepr%20budget%20monitoring.pdf 13. სახელმწ იფო ბიუჯეტი, საქართველოს ფინანსთა სამინისტრო http://mof.ge/budget/by_year 14. სახელმწ იფო ბიუჯეტი, საქართველოს ფინანსთა სამინისტრო http://mof.ge/budget/by_year 15. სახელმწიფო ბიუჯეტი, საქართველოს ფინანსთა სამინისტრო http://mof.ge/budget/by_year 16. Public Finance Management Perrformance Measurement Framework, http://siteresources.worldbank.org/PEFA/ Resources/PMFEnglishFinal.pdf 17. Doing Business-2011http://doingbusiness.org/“/media/FPDKM/Doing%20Business/Documents/Annual-Reports/ English/DB11-FullReport.pdf 18. „საკუთრების უფლების დაცვის პრობლემა სოფელ გონიოს მაგალითზე“, ასოციაც ია „მწვანე ალტერნატივა“, საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია, „საერთაშორისო გამჭვ ირვალობა–საქართველო“, საქართ ველოს რეგიონული მედიის ასოციაცია, http://www.osgf.ge/files/publications/2011/Gonio_GEO_WEB.pdf 19. „საპროცესო შეთანხმება საქართველოში – შეთანხმებული სამართალი“, „საერთაშორისო გამჭვირვალობა– საქართველო“,http://transparency.ge/sites/default/files/post_attachments/Plea%20Bargaining%20in%20 Georgia%20-%20Negotiated%20Justice%20-%20GEO%20(2).pdf 20. დევიდ ლი: საქართველოს მთავრობა ზედმეტად ჩქარა მიმართავს საპატიმრო სასჯელს http://financial.ge/ Main_News/Business/72468
87
ბიზნესი და ეკონომიკა
21. http://eu-integration.gov.ge/uploads/ENPAP.pdf 22. „სახელმწიფო ქონების პრივატიზების აგრესიული პოლიტიკა ანუ პრივატიზება ქართულად–2“, ასოციაცია „მწვანე ალტერნატივა“ http://www.greenalt.org/webmill/data/file/publications/PRIVATIZATION_REPORT_2010.pdf 23. კურორტი „საირმე’’ 1 ლარად თემურ კოხოძეს „აჩუქეს“, http://www.versia.ge/index.php/ekonomika/297--1-. html’’ 24. „სახელმწიფო ქონების პრივატიზების აგრესიული პოლიტიკა ანუ პრივატიზება ქართულად–2“, ასოციაც ია „მწვანე ალტერნატივა“ http://www.greenalt.org/webmill/data/file/publications/PRIVATIZATION_REPORT_2010.pdf 25. საგადასახადო პოლიტიკის რეფორმა, საქართვ ელოს ფინანსთა სამინისტრო, http://mof.ge/3163 26. საქართველოს პრეზიდენტის ინიციატივა- „ეკონომიკური თავისუფლების, შესაძლებლობებისა და ღირსების შესახებ“, http://www.president.gov.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=220&info_id=5247 27. საქართველოს საგადასახადო კოდექსი, http://www.parliament.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=69&kan_ det=det&kan_id=4396 28. საქართველოს საგადასახადო კოდექსი, http://www.parliament.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=69&kan_ det=det&kan_id=4396 29. საქართვ ელოს საგადასახადო კოდექსი, http://www.parliament.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=69&kan_ det=det&kan_id=4396 30. საქართველოს საგადასახადო კოდექსი, http://www.parliament.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=69&kan_ det=det&kan_id=4396 31. ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის განხორციელება საქართველოში ვაჭრობასა და მასთან დაკავშირებულ ზოგიერთ სფეროში 2010 წელს, ევრაზიის თანამშრომლობის ფონდი, http://www. epfound.ge/files/report_final-_enp-epf_03.15.11_4.pdf 32. საქართველოს კანონი ფინანსთა სამინისტროს შემოსავლების სამსახურის შესახებ, http://www.parliament. ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=2164 33. ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის განხორციელება საქართველოში ვაჭრობასა და მასთან დაკავშირებულ ზოგიერთ სფეროში 2010 წელს, ევრაზიის თანამშრომლობის ფონდი, http://www.epfound.ge/files/report_final-_enp-epf_03.15.11_4.pdf 34. სავაჭრო ურთიერთობები, საქონლის მოძრაობა, ევროკავშირ-საქართველოს სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის თავი 4.5.1.; http://eu-integration.gov.ge/uploads/ENPAP.pdf 35. საქართველოს მთავრობის 2010 წლის 1 სექტემბრის #267 დადგენილება საქართველოს ინტეგრირებული ტარიფის დამტკიცების შესახებ. 36. საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2009 წლის 31 დეკემბრის ბრძანება # 959 წინასწარი საბაჟო გადაწყვეტილების მიღებისათვის წარსადგენი დოკუმენტების ნუსხა, აგრეთვე საჭიროების შემთხვევაში საქონლის სინჯის ან/და ნიმუშის, ლაბორატორიული დასკვნის წარდგენის, გადაწყვეტილების მიღების ან მიღებაზე უარის თქმის, გადაწყვეტილების ძალადაკარგულად გამოცხადების წესების ინსტრუქციის დამტკიცების თაობაზე. 37. საქართველოს კანონი ოფიციალური სტატისტიკის შესახებ, http://www.parliament.ge/index.php?lang_ id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=3942 38. საქართველოს კანონი ოფიციალური სტატისტიკის შესახებ, http://www.parliament.ge/index.php?lang_ id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=3942 39. საქართველოს კანონი ოფიციალური სტატისტიკის შესახებ, http://www.parliament.ge/index.php?lang_ id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=3942
88
რევაზ საყევარიშვილი
40. სახელმწიფო ბიუჯეტი, საქართველოს ფინანსთა სამინისტრო, http://mof.ge/budget/by_year 41. „სახელმწიფო დასაქმების პროგრამები: პოლიტიკისგან შორს?“, „საერთაშორისო გამჭვირვალობა–საქარ თველო“, http://transparency.ge/sites/default/files/State%20Employment%20Programmes%20Geo.pdf 42. სახელმწიფო ბიუჯეტი, საქართველოს ფინანსთა სამინისტრ ო http://mof.ge/budget/by_year 43. საქართვ ელოს ორგანული კანონი „საქართველოს შრომის კოდექსი“, http://www.parliament.ge/index. php?lang_id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=4566 44. დასაქმება და უმუშევრობა, საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური, http://geostat. ge/?action=page&p_id=145&lang=geo 45. ევროკომისიის შუალედური დასკვნა, საქართველოს პროფესიული კავშირების გაერთიანება, http://gtuc.ge/ ka/component/content/article/12-front-page-items/513-2011-06-03-13-03-07 46. ევროპის სოციალური ქარტია, http://conventions.coe.int/treaty/en/treaties/html/163.htm 47. საქართველოს პრემიერ-მინისტრის ბრძანება #57 სოციალური პარტნიორობის სამმხრივი კომისიის დებულებისა და შემადგენლობის დამტკიცების შესახებ 48. საქართველოს პრემიერ-მინისტრის ბრძანება #57 სოციალური პარტნიორობის სამმხრივი კომისიის დებულებისა და შემადგენლობის დამტკიცების შესახებ 49. სოციალურად დაუცველი მოსახლეობის მონაცემები, მაისი, 2011; შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს სოციალური მომსახურების სააგენტო, http://ssa.gov.ge/index.php?mid=1304 50. სოციალური დახმარება სიღარიბის ზღვარს ქვემოთ მყოფი ოჯახებისათვის; შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს სოციალური მომსახურების სააგენტო, http://ssa.gov.ge/index. php?id=93&lang=1 51. მონაცემები სახელმწიფო პენსიის მიმღებთა შესახებ, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს სოციალური მომსახურების სააგენტო, http://ssa.gov.ge/index.php?mid=1176 52. სამომხმარებლო ფასების ინდექსი (ინფლაცია); საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური, http:// geostat.ge/?action=page&p_id=127&lang=geo 53. საქართველოს კანონი 2011 წლის სახელმწიფო ბიუჯეტის შესახებ, http://www.parliament.ge/index.php?lang_ id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=4639 54. საგარეო ვაჭრობა, საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური, http://geostat.ge/?action=page&p_ id=136&lang=geo 55. ����������������������������������������������������������������������������������������������������� სავაჭრო შეღავათების სისტემა+; ევროკომისიის დელეგაცია, http://eeas.europa.eu/delegations/georgia/documents/virtual_library/24_gsp_ka.pdf 56. GSP+-ით სარგებლობის დინამიკა, ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამინისტრო, http://economy. gov.ge/digest/digest-24-03-2011-geo.html 57. საქართველოს მთავრობის 2010 წლის 25 აგვისტოს განკარგულება #1140 სტანდარტიზაციის, აკრედიტაციის, შესაბამისობის შეფასების, ტექნიკური რეგლამენტებისა და მეტროლოგიის სფეროში საკანონმდებლო რეფორმის და ტექნიკური რეგლამენტების მიღების სამთავრობო პროგრამის დამტკიცების შესახებ; http://government.gov.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=181&info_id=31512 58. სურსათის უვნებლობისა და ხარისხის შესახებ კანონი; http://www.parliament.ge/index.php?lang_ id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=1767
89
ბიზნესი და ეკონომიკა
59. საქართველოს მთავრობის 2010 წლის 28 დეკემბრის განკარგულება #1756 სურსათის უვნებლობის ყოვლისმომცველი სტრატეგიისა და საკანონმდებლო მიახლოების პროგრამის დამტკიცების თაობაზე; http:// government.gov.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=181&info_id=32358 60. საქართველოს მთავრობის 2010 წლის 25 ივნისის დადგენილება #173 სურსათის/ცხოველის საკვების მწარმოებელი საწარმოს/დისტრიბუტორის ჰიგიენის ზოგადი წესისა და სურსათის უვნებლობის, ვეტერინარიისა და მცენარეთა დაცვის სფეროებში ზედამხედველობის, მონიტორინგისა და სახელმწიფო კონტროლის განხორციელების წესის შესახებ; http://government.gov.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=180&info_id=31097 61. სურსათის უვნებლობისა და ხარისხის შესახებ კანონი; http://www.parliament.ge/index.php?lang_ id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=1767 62. საქართველოს კანონი 2011 წლის სახელმწიფო ბიუჯეტის შესახებ, http://www.parliament.ge/index.php?lang_ id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=4639 63. საქართველოს მთავრობის კონკურენციის პოლიტიკის ყოვლისმომცველი სტრატეგია, http://government.gov. ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=68&info_id=32413 64. თავისუფალი ვაჭრობისა და კონკურენციის შესახებ კანონი, http://www.parliament.ge/index.php?lang_ id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=373 65. საქართველოს მთავრობის კონკურენციის პოლიტიკის ყოვლისმომცველი სტრატეგია, http://government.gov. ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=68&info_id=32413 66. „სააკაშვილის სტევა ფარმაცევტულ მონოპოლისტებზე“; http://www.resonancedaily.com/index.php?id_ rub=2&id_artc=735 67. საქართველოს მთავრობის კონკურენციის პოლიტიკის ყოვლისმომცველი სტრატეგია, http://government.gov. ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=68&info_id=32413 68. თავისუფალი ვაჭრობისა და კონკურენციის შესახებ კანონი, http://www.parliament.ge/index.php?lang_ id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=373 69. საქართველოს მთავრობის კონკურენციის პოლიტიკის ყოვლისმომცველი სტრატეგია, http://government.gov. ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=68&info_id=32413 70. საქართველოს კანონი 2011 წლის სახელმწიფო ბიუჯეტის შესახებ, http://www.parliament.ge/index.php?lang_ id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=4639 71. საქართველოს კანონი საავტორო და მომიჯნავე უფლებების შესახებ; http://www.parliament.ge/index. php?lang_id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=205 72. New study reveals extent of PC software piracy worldwide, Business Software Alliance; http://www.bsa.org/ country/News%20and%20Events/News%20Archives/global/05122009-idc-globalstudy.aspx 73. საქართველოს კანონი საავტორო და მომიჯნავე უფლებების შესახებ; http://www.parliament.ge/index. php?lang_id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=205 74. გაეროს განვითარების ფონდის კვლევა ფალსიფიკაციისა და მეკობრეობის შესახებ; http://undp.org.ge/ files/24_1046_187891_counterfeiting-piracy-eng.pdf 75. საქართველოს კანონი სახელმწიფო შესყიდვების შესახებ; http://www.parliament.ge/index.php?lang_ id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=369 76. საქართველოს კანონი სახელმწიფო შესყიდვების შესახებ; http://www.parliament.ge/index.php?lang_ id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=369 77. თბილისი-სენაკი-ლესელიძის საავტომობილო მაგისტრალის ნატახტარი-აღაიანის 27-43კმ მონაკვეთის რეკონსტრუქცია, http://www.osgf.ge/files/publications/2009/tbilisi-senaki-leselidze_kSwLGDrwBe.pdf
90
კარგი მმართველობა მარიამ გაბედავა საერთაშორისო გამჭვირვალობა - საქართველო
1. შესავალი კარგი მმართვ ელობა „საქართვ ელო - ევროკავშირის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმაში“ ზოგადი პრინციპის სახითაა წარმოდგენილი, რომლითაც მთელი დოკუმენტია გამსჭვალული. გეგმის მე-4 თავში, რომელიც პოლიტიკურ დიალოგსა და რეფორმას ეხება, ქვეპუნქტი „ადამიანის უფლებების და ძირი თადი თავისუფლებების პატივისცემის უზრუნველყოფა“ რამდენიმე საკითხის გამოყოფს: სასამართლო სისტემის რეფორმა, საჯარო სამსახურის რეფორმა, კორუფციის წინააღმდეგ ბრძოლა, დემოკრატიული ინსტიტუტების გაძლიე რება, ადამიანის უფლებებისა და ძირითადი თავისუფლებების პატივისცემის უზრუნველყოფა. თუმცა, აღსანიშნავია, რომ კარგი მმართველობის თემა არც სამეზობლო პოლიტიკის დოკუმენტში და არც მის განსახორციელებლად შედ გენილ ეროვნულ პროგრამაში არ არის ნათლად ჩამოყალიბებული. ანგარიშში სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის განხორციელების პერი ოდში, 2007-2011 წლებში, მმართველობის კუთხით გამოკვეთილ ტენდენციებს გან ვიხილავთ. ამისათვის ძირითადად სამოქმედო გეგმაში პირდაპირ ნახსენებ თე მებს შევეხებით, თუმცა ამასთან გამოვყოფთ უფრო ვიწრო საკითხებსაც, რომლე ბიც, საქართველოს რეალობაში, ჩვენი აზრით, მნიშვნელოვანი და პრობლემურია.
2. საჯარო სამსახურის რეფორმა მიუხედავად იმისა, რომ საჯარო სამსახურის მარეგულირებელ კანონმდ ებლო ბაში ბოლო წლების განმავლობაში რამდენიმე საჭირო ცვლილება განხორცი ელდა, საჯარო სამსახურის მარეგულირებელი კანონმდ ებლობის სისტემური და საფუძვლიანი რეფორმა საქართველოს დამოუკ იდებლობის მოპოვების შემდეგ, ფაქტობრივად, არ განხორციელებულა. საჯარო სამსახურის რეფორ მასთან დაკავშირებით საქართვ ელოს ხელისუფლებაში ორი სრულიად განსხ ვავებული შეხედულება არსებობს: ერთი კლასიკური იერარქიული ბიურ ოკრა ტიის მოდელია, მეორე კი – ახალი საჯარო მენეჯმენტის მოდელი რომელიც დე რეგულირებას და გარკვ ეული საბაზრო ელემენტების შემოღებას გულისხმობს1. 91
კარგი მმართველობა
თუმცა, აღსანიშნავია, რომ ჯერჯერობით ამ ორი შეხედულების შეჯერება არ მომხდარა, და ამ დროისათვის არც რომელიმე მათგანი განიხილება პარლა მენტის მიერ. საჯარო სამსახურის ბიუროს თავის ვებ გვერდზე 2010 წლიდან გამოქვეყნებული აქვს საჯარო სამსახურის პრინციპებისა და ახალი კოდექსის პროექტი, თუმცა, ჯერ არც ამ პროექტის საჯარო განხილვა ან საპარლამენტო ინიცირება მომხდარა. მიუხედავად სისტემური ცვლილებების არარსებობისა, საჯარო სამსახურის მა რეგულირებელი ძირითადი კანონები პერმანენტულად განიცდის გარკვეულ ცვლილებებს და პროგრესს. საჯარო სამსახურის კანონში, რომელიც თავდაპირველი სახით 1997 წელს იქნა მიღებული, 2006 წლიდან დღემდე 40-მდე ცვლილება განხორციელდა. ამათგან აღსანიშნავი 2009 წლის ივნისში განხორციელებული დამატებებია, რომლითაც კანონში ქცევის ზოგადი წესები საჯარო მოსამსახურეთათვის შემოვიდა და ზო გად ეთიკურ ჩარჩოს აყალიბებს. მეორე მნიშვნელოვანი მარეგულირებელი დოკუმენტი საჯარო სამსახურში ინტერესთა შეუთავსებლობისა და კორუფციის შესახებ 1997 წელს მიღებული კანონია. მასში განხორციელებულ ბოლო ცვლილებებს შორის შედარებით მნიშვნელოვანი კვლავ 2009 წელს შევიდა, როდესაც კანონს მამხილებელთა დაცვის შესახებ თავი დაემატა. ორივე საჭირო ცვლილება საერთაშორისო ვალდებულებების შესრულების ნაწილი იყო, რომელიც საქართვ ელოს OECD-ის ანტიკორუფციულ ი ქსელის წინაშე ჰქონდა აღებული და რომლის შესრულებაზე მონიტორინგის მორიგი რაუნდიც 2009 წლის შემოდგომაზე იყო. მიუხედავად ამ ცვლილებებისა, საჯარო სამსახურის მარეგულირებელი კანონ მდებლობა ვერ უზრუნველყოფს საჯარო სამსახურის ერთიან, მწყობრ და ნა თელ სისტემას. ხშირად ის, რაც კანონშია მოცემული, არსებულ რეალობას ნაკ ლებად შეეს აბამება. ეს საჯარო სამსახურის ძირითად პრინციპებზეც ვრცელდე ბა, რაც საჯარო სამსახურის შესახებ კანონის 13-ე მუხლშია მოცემული. მიუხ ე დავად იმისა, რომ ღირებულებებად დეკლარირებულია „პროფესიონალიზმი, საქვეყნოობა, უპარტიობა და საეროობა, კადრების სტაბილურობა და მოსამ სახურეთა ეკონომიკური, სოციალური და სამართლებრივი დაცვა“, პრაქტიკაში ყველა ამ პრინციპის ერთგ ულება საეჭვოა. 92
მარიამ გაბედავა
საჯარო სამსახურში მიღება და დაწინაურება კვლავაც არასაკმარისად გამჭ ვირვალეა. კვლავაც არ არსებობს ნათელი კრიტერიუმ ები და სამსახურში მი ღების ერთიან ი და მიუკერძოებელი სისტემა. 2011 წლის ზაფხულში საჯარო სამსახურის ბიურომ სამსახურში მიღებისათვის გარ კვეული ცენტრალიზებული მექანიზმის სისტემის შექმნა შეძლო. ამუშავდა გვერდი www.hr.gov.ge , რომელზეც საჯარო უწყებებს ვაკანსიების განთავსება ევალებათ. თუმცა, პრაქტიკაში არ არსებობს ვაკანსიის აღწერილობის ან მოთხოვნილი კვალი ფიკაციების რეალური სტანდარტი. ასევე, გარდა განცხადების გამოქვეყნებისა, საჯა რო სამსახურის ბიუროს არავითარი ფუნქცია არ გააჩნია სამსახურში მიღება-დაწი ნაურება-გათავისუფლებასთან დაკავშირებით. შესაბამისად, მას ან სხვა რომელიმე ორგანოს არც იმის კონტრ ოლის მექანიზმი აქვს, თუ გამოქვეყნებული განცხადების შედეგად მიღებული განაცხადების განხილვა და კანდიდატების შერჩევა რამდენად შეესაბამება კანონის მოთხოვნებს. აშკარაა საჯარო სამსახურის პოლიტიზება, რაც განსაკუთრებით აშკარად წინა საარჩევნო პერიოდში იკვეთება. მმართველი პარტიის მიერ ადმინისტრაციუ ლი რესურსების გამოყენება სისტემის ყველა დონეზე კარგადაა დოკუმენტირე ბული2 და გარკვეულწილად აღიარებულიცაა სახელმწიფოს მხრიდან იმითაც, რომ თავისუფალი და სამართლიანი არჩევნების უწყებათაშორისი სამუშაო ჯგუფის შემადგენლობაში ფუნქც იონირებს სპეციალური ჯგუფი, რომელიც ად მინისტრ აციული რესურსების გამოყენების შემთხვევებს სწავლობს. საჯარო სამსახურის პოლიტიზებას მნიშვნ ელოვანი გავლენა აქვს კადრების სტაბილურობისა და სოციალ ურ-ეკონომიკურ-ს ამართლებრივი დაცვის ხარის ხზე. მინისტრ ის ცვლილება ხშირ შემთხვევაში თითქმის მთელი სტრუქტურის მასშტაბით, სამსახურის ყველაზე ქვედა დონეებზეც კი იწვევს მნიშვნელოვან საკადრო ცვლილებებს. როგორც წესი, ყველა მოსამსახურე „ნებაყოფლობით“ წერს განცხადებას, რომლის მიხედვითაც სტრუქტურის რეორგანიზაციის გამო შესაძლო გათავისუფლებაზე თანხმობას აცხადებს. კანონის მიხედვით, რეორ განიზაციის გამო გათავისუფლება შესაძლებელია, თუ მას შტატების შემცირება ახლავს თან. ამ შემთხვევაში, ხელმძღვანელობა უფლებამოსილია შემცირების საკითხი ატესტაციის შედეგების გათვალისწინებით გადაწყვიტოს (მუხლი 96). მიუხედავად საჯარო სამსახურის ვალდებულებისა, დაიცვას ქვეყნის კანონმ დებლობა და საჯარო ინტერესი, პრაქტიკაში არ არსებობს ერთიანი მიდგომა, მაგალითად, ანგარიშვალდებულების საკითხისადმი. ანგარიშვალდებულების უზრუნველყოფის მნიშვნ ელოვანი მექანიზმი საჯარო ინფორმაციის ხელმისაწ 93
კარგი მმართველობა
ვდომობაა, რისთვისაც საქართველოს საკმაოდ კარგი კანონმდ ებლობა აქვს. თუმცა, პრობლემა კვლავაც პრაქტიკაა. საჯარო დაწესებულებებში მიიჩნევენ, მაგალითად, რომ საჯარო მოხელის მიერ მიღებული პრემიები და სხვა წახა ლისებები პირადი ინფორმაციაა და უარს აცხადებენ ამ ინფორმაციის დაინტე რესებულ პირებზე გაცემაზე3. სამოქალაქო საზოგადოების პროტესტის პასუხად სახელმწიფო ინსტიტუტების წარმომადგენლები მხოლოდ იმას გვირჩევენ, რომ თავად შევისწავლოთ საჯა რო მოხელეების მიერ შევსებული ფინანსური და ქონებრივი დეკლარაციები, რომლებიც საჯაროა და წლის განმავლობაში შემოსავლად დეკლარირებულ თანხას მათ მიერ მითითებული თვიური ანაზღაურება გამოვაკლოთ. თუმცა, აქ ფუნდამენტური საკითხი გაურკვეველი რჩება – თუ კონკრეტულად რა არის საჯარო მოხელეებისათვის ხელფასის გარდა დამატებითი ჯილდოები სა თუ პრემიებ ის გაცემის საფუძველი და კრიტერიუმი. მიუხ ედავად იმისა, რომ ქართული კანონმდებლობა ამგვარი დანახარჯების გაღების საშუალებას იძ ლევა, განმარტებული არაა, თუ რა შემთხვევაში ხდება ამგვარი წახალისება და რა თანხებზე შეიძლება იყოს საუბარი. ასეთი კრიტერიუმი საზოგადოებისათ ვის ხელმისაწვდომი ჯერ არ გამხდარა. ეს კი ანგარიშვალდებულების კუთხით, ფუნდამენტურ პრობლემებზე მიან იშნებს. მაღალი თანამდებობის პირების შემოსავლებისა და ფინანსური ინტერესე ბის გაკონტროლება გაადვილებულია საჯარო სამსახურის ბიურ ოს მიერ, რო მელმაც სპეციალ ურ ვებ გვერდზე (www.declaration.ge) 2010 წელს პირველად განათავსა მაღალი თანამდებობის პირთა დეკლარაციები. ეს თავისთავად მნიშვნელოვანი ნაბიჯია ამ კონკრეტული საჯარო ინფორმაციის მოპოვების გა ადვილებისათვის. თუმცა, თავად დეკლარაციების ფორმის ხარისხი და მათი ზედამხედველობის სისტემა სამთავრობო წრეებისათვის ბოლო რამდენიმე წე ლია განხილვის საგანი არ გამხდარა. 2007 წელს იუსტიციის სამინისტროს ინი ციატივით შემუშავდა საკანონმდებლო ცვლილებები, რომლებიც ამ საკითხებ საც შეეხ ებოდა, თუმცა, მაშინ კანონპროექტი მიღებული არ ყოფილა. რაც შეეხ ება ჩაბარებული და ვებ-გვერდზე განთავსებული დეკლარაციების ხარისხს და ნამდვილობას, არც საჯარო სამსახურის ბიურ ო და არც სხვა რო მელიმე უწყება არ არის პასუხისმგებელი მის მონიტორინგზე. საჯარო სამსა ხურის ბიუროს არაერთხელ აქვს საჯაროდ განცხადებული, რომ საზოგადოებ რივი კონტრ ოლი საკმარისად კარგ მექანიზმად მიაჩნიათ. ცხადია, ვებ-გვერდი ამის საშუალ ებას იძლევა, მაგრამ უცნობია ისეთი შემთხვევების შესახებ, როცა 94
მარიამ გაბედავა
სახელმწიფო ორგანოები არასამთავრობო ორგანიზაციებ ის თუ საგამოძიებო ჟურნალისტების მიერ მოძიებული ინფორმაციით დაინტერესებულიყვნენ. ზოგადად, აშკარაა მაღალი თანამდებობის წარმომადგენლების ნაკლები ინტე რესი საჯარო სამსახურის რეგულირების მიმართ. დომინანტური მიდგომა მაქ სიმალური დერეგულირება და მეტი კომპეტენციის უშუალო მენეჯერებისათვის გადაცემაა. ცხადია, არსებობს განსხვავებული მოსაზრება საჯარო სამსახურის სისტემის დაგეგმვის ტიპების მიმართ, და შესაძლოა დერეგულირებული სის ტემა სულაც არ აღმოჩნდეს ცუდი საქართველოსათვის, მაგრამ პრობლემა ანგარიშვალდებულების დაბალ ხარისხში და სისტემის არარსებობაშია. ბიუ როკრატია სახელმწიფო მმართველობაში ხალხის/ამომრჩევლის პირდაპირი მანდატის გარეშე მონაწილეობს და შეუძლებელია მისი წარმომადგენლების პირდაპირი არჩევა - არარჩევა. ეს არათუ უნდა ათავისუფლებდეს საჯარო მო სამსახურეებს ანგარიშვალდებულებისაგან, არამედ პირიქით, უფრო მეტი პა სუხისმგებლობის წინაშე უნდა აყენებდეს. საჯარო სამსახურის რეგულირების მიმართ არსებული სრულიად მიშვებუ ლი დამოკიდებულება პრაქტიკაში საჯარო სექტორში მიმდინარე პროცესების მნიშვნელოვან გაუმჭვირვალობას იწვევს. მაგალითად, დღეისათვის უცნო ბია, რეალურად რამდენი საჯარო მოსამსახურე ჰყავს საქართველოს. საჯარო სამსახურის ბიუროს 2010 წლის ნოემბერში თავის ვებ გვერდზე განთავსებუ ლი ჰქონდა4 დოკუმენტი 2003 წლიდან საჯარო სამსახურში განხორციელებუ ლი რეფორმების შესახებ, რომლის მიხედვითაც საჯარო სამსახურში დასაქმე ბულად 74, 852 ადამიანია მითითებული, თუმცა ამ შემთხვევაში გაურკვეველი იყო მეთოდოლოგია, რის მიხედვითაც ეს რაოდენობა ითვლებოდა. კერძოდ, გაურკვ ეველია – აქ მხოლოდ ცენტრ ალური ორგანიზაციების/სამინისტროების მოსამსახურეებ ი არიან მოცულები თუ ადგილობრივი მოსამსახურეებიც; ასევე, მითითებული რაოდენობა მხოლოდ მუდმივ/შტატიან თანამშრომლებს მოი ცავს თუ ხელშეკრულებით დასაქმებულებსაც.
3. საჯარო ფინანსების გამჭვირვალობა – შიდა და გარე აუდიტი საჯარო ფინანსების მონიტორინგის განმახორციელებელი მთავარი ორგანო საქართვ ელოს კონტრ ოლის პალატაა. პალატა კანონმდებლობით დამოუკ იდე ბელია და მხოლოდ პარლამენტის წინაშეა ანგარიშვალდებული. კონტროლის პალატას რესურსებიც საკმარისად გააჩნია საამისოდ – 2003 წელთან შედარე ბით დღეის ათვის მისი დაფინანსება შვიდჯერ არის გაზრდილი. მაგრამ პრაქტი კაში კონტრ ოლის პალატის საქმიანობის გავლენა ნაკლებია, რაც პარლამენტ ში პოლიტიკური პლურალიზმის არარსებობას უკავშირდება. 95
კარგი მმართველობა
ბოლო პერიოდში კონტრ ოლის პალატის მუშაობის გააქტიურ ება შეინიშნა, რო ცა 2010 წელს მისი აუდიტის შედეგად ჯერ ჯანდაცვის, მალევე კი განათლების სამინისტროს მაღალჩინოსნების მიმართ დაიწყო სისხლის სამართლებრივი დევნა. თუმცა, ჯერ ჯერობით შეუძლებელია დარწმუნებით ითქვას, რომ კონტ როლის პალატის მუშაობა უფრო დამოუკიდებელი ან ეფექტურია. კონტრ ოლის პალატის ვებ გვერდზე www.control.ge განთავსებულია აუდიტის წლიური გეგმა, მაგრამ განთავსებული არ არის ინფორმაცია ინდივიდუალური აუდიტების შესახებ და ხელმისაწვდ ომი არ არის აუდიტის დასკვნებიც. შესაბა მისად, საზოგადოება კონტროლის პალატის საქმიანობის შესახებ ძირითადად, ტელევიზიის საშუალებით იგებს, ისიც იმ შემთხვევაში, თუ რომელიმე დასკვნის საფუძველზე სისხლის სამართლის საქმე აღიძრება. თუმცა, აღსანიშნავია, რომ მოთხოვნის შემთხვევაში აუდიტის დასკვნები დაინტერესებულ პირებს პრაქ ტიკაში მიეწოდებათ. კონტროლის პალატას ჯერ კიდევ სრულად არ აქვს ათვისებული 2008 წლის კა ნონით მისთვის მინიჭებული სხვადასხვა სახის აუდიტის წარმართვის შესაძლებ ლობები. 2012 წლიდან იგეგმება კანონით გათვალისწინებული ყველა (ფინანსური, ეკონომიურობის, ეფექტიანობისა და შესაბამისობის) სახის აუდიტის სრულად გან ხორციელ ება. მაგრამ აღსანიშნავია, რომ 2008-2009 წლების რეფორმების შედე გად კონტროლის პალატის როლი უკეთ არის გამოკვეთილი და ის თავის პრიორი ტეტად ქვეყნის ფინანსური მენეჯმენტის გაუმჯობესებას ისახავს. შიდა აუდიტის სისტემა კი ჯერ კიდევ ჩამოყალიბების პროცესშია. 2010 წელს მიღებული კანონი „სახელმწიფო შიდა აუდიტისა და ინსპექტირების შესახებ“ თავისთავად წინგადადგმული ნაბიჯია, რადგან ერთიანი საკანონმდებლო ჩარ ჩო ჩამოაყალიბა. მაგრამ ამ დროისათვის კვლავაც მრავალი კითხვა არსებობს ამ სტრუქტურების დამოუკიდებლობასა და ეფექტიანობასთან დაკავშირებით. ასევე, ჯერ კიდევ ვერ ჩამოყალიბდა შიდა კონტროლის ინსტიტუტების კოორ დინაციის ეფექტური მექანიზმი, რაც სიცხადეს შეიტანდა მათ საქმიანობაში. საჯარო ფინანსების გამჭვირვალობის კუთხით სამეზობლო პოლიტიკის სა მოქმედო გეგმის განხორციელების მთელ პერიოდში კვლავაც ყველაზე პრობ ლემატური საქართველოს პრეზიდენტის, მთავრობისა და თბილისის მერიის სარეზერვო ფონდები რჩება. კანონით დადგენილია პრეზიდენტისა და მთავ რობის სარეზერვო ფონდების მაქსიმალური მოცულობა - ერთად აღებული, „ეს მთლიანი არ უნდა აღემატებოდეს წლიურ ი ბიუჯეტით გათვალისწინებული ასიგნებების მთლიანი ოდენობის 2%-ს“ (საბიუჯეტო კოდექსი, მუხლი 28.1). 96
მარიამ გაბედავა
აღსანიშნავია, რომ 2003 წელს მიღებული კანონი „საბიუჯეტო სისტემის შესახებ“ პრეზიდენტისა და მთავრობის ფონდების დანიშნულებად მიუთითებდა სახელმწ ი ფოებრივი მნიშვნელობის ისეთ საგანგებო შემთხვევებს, როგორიცაა ბუნებრივი და სხვა სახის კატასტრ ოფები, აგრეთვე სხვა გაუთვალისწინებელი სახელმწიფო გადასახდელები (მუხლი 13.2). ეს ფორმულირება ცალსახად მიანიშნებდა იმას, რომ ხარჯვა მართლაც საგანგებო სიტუაციებზე უნდა ყოფილიყო მიმართული. 2009 წელს ახალი საბიუჯეტო კოდექსის მიღებით 2003 წლის კანონი გაუქმდ ა და ამით ფონდების განკარგვაზე შეზღუდვაც მოიხსნა. ამჟამად მოქმედი კოდექსის მუხლი 28.2-ის მიხედვით ფონდებიდან სახსრები გამოიყოფა სახელმწ იფო ბიუჯ ეტით გა უთვალისწინებელი გადასახდელების დასაფინანსებლად. 2011 წლისათვის მთავრობისა და პრეზიდენტის ფონდებისათვის 50-50 მლნ ლარია გამოყოფილი. თბილისის მერიის სარეზერვო ფონდის მოცულობა გა ცილებით უფრო მოკრძალებულია და 2 მლნ ლარს მოიცავს. მიუხ ედავად ამ ფონდების მოცულობისა, პრობლემა ისაა, რომ ამ თანხების ხარჯვა წინასწარ დაგეგმილი მიზნებისთვის არ ხდება და პრეზიდენტსა და მთავრობას ერთპი როვნული გადაწყვეტილების მიღება შეუძლიათ. ცხადია, შეუძლებელია ბუნებ რივი თუ სხვა კატასტროფების წინასწარ დაგეგმვა, მაგრამ სინამდვილეში ამგ ვარი მართლ აც არაპროგნოზირებადი დანახარჯები ფონდების ხარჯვის უმეტეს ნაწილს არ შეადგენს. 2007 წლიდან დღემდე მთავრობისა და პრეზიდენტის ფონდები ისეთი მრავალ ფეროვანი მიზნებისთვის გამოიყენებოდა, როგორცაა, მაგალითად, თბილისში 2007 წელს პრომეთეს ქანდაკების დადგმა (ქანდაკება ორი წლის თავზე აიღეს და ბორჯომში გადაიტანეს, – როგორც მაშინ თბილისის მერმა განმარტა, მხო ლოდ დროებით), სხვადასხვა სამინისტრ ოს თუ უწყებისათვის მივლინებების, ავტომობილების შესყიდვის ხარჯების დაფინანსება, სამინისტროებისათვის და უწყებებისათვის თანხების პირდაპირი გადაცემა, ხარჯვის მიზნის დაკონკრე ტების გარეშე, ნაპირსამაგრი სამუშაოების განხორციელ ება, სტიქიით და 2008 წლის ომის შედეგად დაზარალებულთა დახმარება, სახელმწიფო ჯილდოებისა და პრემიებ ის გაცემა, კონკრეტული სპექტაკლების თუ გასართობი ღონისძიე ბების, მათ შორის, ევროვიზიის კონკურსში საქართველოს წარმომადგენლის მონაწილეობ ის დაფინანსება, და სხვა. ამგვარი უსისტემო ხარჯვისათვის ამ მოცულობის ფონდების არსებობა კი სა ბიუჯეტო დაგეგმვის სისტემის გაუმართაობაზე უნდა მიანიშნებდეს. ამასთან, ამ ფონდების საშუალებით განხორციელებულ შესყიდვებზე არ ვრცელდება შეს ყიდვების კანონმდებლობა და სავალდებულო არ არის ტენდერის ჩატარება. 97
კარგი მმართველობა
4. სახელმწიფო შესყიდვებისა და პრივატიზაციის გამჭვირვალობა სახელმწიფო შესყიდვების სისტემის რეფორმირება 2006-2011 წლების პერი ოდში ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი საკითხია, რადგან შესყიდვები ერთ-ერთი ყველაზე კორუმპირებულ სფეროდ ითვლება ზოგადად, და მათ შორის, ტრა დიციულად, საქართველოშიც. 2010 წლის ბოლოს შესყიდვების ელექტრონუ ლი სისტემა დაინერგა, რომელიც გაცილებით უფრო ხელმისაწვდომს ხდის შესყიდვების განცხადებებს როგორც პოტენციური მომწოდებლებისათვის, ისე დაინტერესებული საზოგადოებისათვის. ამასთან, სისტემის ელექტრონიზაცია გაცილებით უფრო აადვილებს სატენდერო ხელშეკრულებების მოძიებასა და გასაჯაროებას. ნებისმიერი დაინტერესებული ადამიანისათვის ხელმისაწვდო მია ტენდერის პირობები, ყველა სატენდერო დოკუმენტი, ყველა მონაწილის ვინაობა, მათ მიერ შეთავაზებული ფასი, გამარჯვებული კომპანიის მიერ წარ მოდგენილი ტექნიკური და ფინანსური დოკუმენტაცია, და გამარჯვ ებულსა და შემსყიდველ ორგანიზაციას შორის გაფორმებული კონტრაქტი. მნიშვნელოვანია ისიც, რომ სახელმწიფო შესყიდვების სააგენტოსთან მოქმე დებს დავების განხილვის საბჭო, რომელშიც სამოქალაქო საზოგადოებაცაა წარმოდგენილი. გამჭვირვალობის თვალსაზრისით ასევე საინტერესოა ისიც, რომ შესყიდვების სააგენტოს თავის ვებ-გვერდზე განთავსებული აქვს იმ კომპანიების შავი სია, რომლებსაც აღმოჩენილი დარღვევების გამო შეზღუდული აქვთ უფლება, მო ნაწილეობ ა მიიღონ სახელმწიფო შესყიდვებში. თუმცა, ცხადია, მხოლოდ ელექტრონული პლატფორმის შემოღება შესყიდვე ბის სფეროში არსებულ თუ შესაძლო ყველა პრობლემას ვერ აღმოფხვრ ის. შე უცვლ ელად მნიშვნელოვანია სატენდერო განცხადების შინაარსი და გადაწყვე ტილების მიღების კრიტერიუმ ები. ამჟამად ძირითადი კრიტერიუმი ფასია, რო მელიც, ცხადია, ადმინისტრ ირებას გაცილებით აადვილებს, მაგრამ პრაქტიკაში შესაძლოა მნიშვნელოვანი უკუშედეგები გამოიწვიოს შესყიდული პროდუქციის თუ მომსახურების ხარისხთან დაკავშირებით. ხარისხის კონტროლი ხელშეკ რულების გაფორმების შემდეგაც მეტად მნიშვნ ელოვანია. მიუხედავად იმისა, რომ ელექტრ ონული აუქციონების შემოღებით მნიშვნე ლოვანი სიცხადის შეტანაა შესაძლებელი სახელმწ იფო შესყიდვების სის ტემაში, უნდა აღინიშნოს, რომ ყველა სახელმწიფო შესყიდვა ამ სისტემის საშუალებით არ ხორციელდება. მაგალითად, საქართვ ელოს პრეზიდენტის, მთავრობისა და თბილისის მერის სარეზერვო ფონდებიდან განხორციელე 98
მარიამ გაბედავა
ბული შესყიდვები ამ სისტემის გამოყენების აუცილებლობისაგან გათავი სუფლებული არიან. პრივატიზაციის პროცესები ტრადიციულად განსაკუთრებულად გაუმჭვირვა ლეა, როცა საქმე სტრატეგიულ ან სხვა ინტერესებს შეეხება. საზოგადოებ ისათვის განსაკუთრებით საინტერესო პრივატიზაციების ხელშეკ რულებები ხშირად საჯარო არ არის. ამის მიზეზად ის სახელდება, რომ ხელშეკ რულებაში კომერციული საიდუმლოების შემცველ ინფორმაციაც არის მითი თებული და ამის გამო მისი გასაჯაროება დაუშვებელია. მაგრამ გაუგებარია, თუ რატომ არ შეიძლება ამ შემთხვევაში კონკრეტული ინფორმაცია დაიშტრიხოს. ამ პრაქტიკის გამო კი საზოგადოებისათვის ხშირად უცნობია პრივატიზაციის კონკრეტული პირობები და შეუძლებელია მისი დამოუკ იდებლად შეფასება, კონკრეტულ შემთხვევაში მყიდველმა თუ მმართველმა რამდენად კარგად შე ასრულა დაკისრებული ვალდებულებები. აგრეთვე, უცნობია, რამდენად თან მიმდევრულია სახელმწიფო ინვესტორებთან მიმართ ურთიერთობებში. თანამიმდევრულობა კი გარეშე თვალისათვის ნამდვილად საეჭვო ჩანს. მარ ტო თბილისის ცენტრალურ უბნებში რამდენიმე დიდი საინვესტიციო პროექტი, წლებია, უკვე გაჩერებულია. 2010 წლისათვის ეკონომიკის მაშინდელი მინისტ რის განცხადებით არც ერთი კომპანია არ იყო დაჯარიმებული საინვესტიციო პირობების შეუსრულებლობისათვის5. მიუხედავად მცდელობისა, განახლებუ ლი ოფიციალ ური ინფორმაცია მიგვეღო, ეკონომიკის სამინისტროს ჩვენი წე რილისათვის პასუხი არ გაუცია და ეს საჯარო ინფორმაცია არ მოუწ ოდებია6. ცნობილი მხოლოდ ერთი ინვესტორის, „კალა კაპიტალის“ საქმეა. 2008 წლის საინვესტიციო შეთანხმებების შეუსრულებლობისათვის „კალაკაპიტალის“ დამფუძნებლის, კახა კალაძის განცხადებით, მისი კომპანიის წინააღმდეგ საქმის წარმოება დაიწყო და მილიონობით ლარის ჯარიმის გა დახდა ემუქრებოდა. 2011 წლის ზაფხულის მდგომარეობით სახელმწიფოსა და ინვესტორს შორის ორწლ იანი მოლაპარაკებების მიუხ ედავად საქმე ჯერ კიდევ გადაუწყვეტელია – კალაძის კონტრაქტის შესწავლას სახელმწიფოს მხრიდან იუსტიციის სამინისტრო აპირებს, ინვესტორი კი საარბიტრაჟო სა სამართლოში ჩივილს ფიქრობს7. ის ფაქტი, რომ სახელმწიფო აქტიურად ცდილობს თავისი და საზოგადოებრივი ინტერესების დაცვას, ნამდვილად მისასალმებელია. მაგრამ მნიშვნელოვანია, რომ ასეთი პოლიტიკა თანმიმ დევრული და ყოვლისმომცველი იყოს. წინააღმდეგ შემთხვევაში ერთი ან 99
კარგი მმართველობა
მხოლოდ რამდენიმე შემთხვევის გამოყოფით სახელმწიფოს სხვა ინტერე სებზე ჩნდება ეჭვი. პრივატიზების საკანონმდებლო ჩარჩოს განვითარების მხრივ ბოლო 4 წლის განმავლობაში ყველაზე მნიშვნ ელოვანი მოვლენა 2010 წელს მოხდა, როდესაც სახელმწიფო ქონების შესახებ კანონი მიიღეს, რამაც გააუქმა: საქართველოს 2005 წლის 8 ივლისის კანონი „სახელმწიფო საკუთრებაში არსებული სასოფ ლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის პრივატიზების შესახებ“, საქართველოს 1997 წლის 30 მაისის კანონი „სახელმწიფო ქონების პრივატიზების, ადგილობ რივი თვითმმართველი ერთეულის ქონების პრივატიზებისა და სარგებლობის უფლებით გადაცემის შესახებ“, საქართვ ელოს 2009 წლის 25 დეკემბრის კანონი „სახელმწიფოს საკუთრებაში მიქცეული ქონების განკარგვის შესახებ“ და სა ქართვ ელოს 2009 წლის 3 ნოემბრის კანონი „სახელმწიფო საკუთრებაში არ სებული ქონების სარგებლობაში გადაცემის შესახებ“. ისეთ მნიშვნელოვან და რთულ სფეროში, როგორიც სახელმწიფო ქონების განკარგვ აა, ერთიანი სა კანონმდებლო ჩარჩოს მიღება მისასალმებელია. მაგრამ ამ გაერთიანებისას რამდენიმე მნიშვნელოვანი ცვლილებაც მოხდა, რამაც შესაძლოა, მნიშვნელო ვანი შედეგები იქონიოს. მნიშვნელოვანი უკანგადადგმული ნაბიჯი პრივატიზების ვადებს ეხება. 1997 წლის კანონი „სახელმწიფო ქონების პრივატიზების, ადგილობრივი თვითმ მართვ ელი ერთეულის ქონების პრივატიზებისა და სარგებლობის უფლებით გადაცემის შესახებ“ განსაზღვრავდა ინტერესთა გამოხატვის ვადას, რომელიც, როგორც წესი, არ შეიძლება ყოფილიყო 1 თვეზე ნაკლები. განსაკუთრებულ შემთხევებში შესაძლებელი იყო ამ ვადის გონივრული შემცირება საჯაროობის სხვაგვარი უზრუნველყოფისა და პოტენციურ ი ინვესტორების ინფორმირების პირობით (მუხლი 61.7). ახალი კანონის მიღებით კი უფრო შემჭიდროვებული ვადები დადგინდა – უძრავი ქონების მიმართ ინტერესის გამოხატვის ვადა პრი ვატიზების/რეალ იზაციის დათქმულ თარიღამდე 15 კალენდარული დღეა, ხო ლო მოძრავი ნივთის შემთხვევაში – არანაკლებ 5 კალენდარული დღისა. ამას თან, სახელმწიფო ქონების შესახებ მიღებული კანონის პირველად ვარიანტში, თუ პირველ ჯერზე ვერ გაიყიდებოდა ქონება, განმეორებით გამოცხადებული და ვადაგაგრძელებული ელექტრონული აუქციონის შემთხვევაში უძრავი ნივ თისთვის ვადა აუქციონის გამოცხადებიდან მის დასრულებამდე უნდა ყოფი ლიყო არანაკლებ 10 კალენდარული დღე (მუხლი 5). თუმცა, კანონში 2010 წლის დეკემბრის ცვლილებებით, რომელიც ძალაში 2011 წლიდან შევიდა, ინტერესთა გამოხატვისათვის ერთგ ვაროვანი და სტანდარტული ვადები გაუქმდ ა და ეკო ნომიკის სამინისტროს მიეცა უფლება, თავად დაედგინა ვადები. 100
მარიამ გაბედავა
2010 წლის 7 სექტემბერს კი ეკონომიკის მინისტრმა #1–1/1487 ბრძანებით და ადგინა, რომ აუქციონის შესახებ ინფორმაცია აუქციონის ჩატარებამდე მინი მუმ 5 და მაქსიმუმ 30 დღით ადრე უნდა გამოცხადდეს. იგივე ვადები დადგინდა განმეორ ებით გამოცხადებული და ვადაგაგრძელებული აუქციონების შემთხ ვევაშიც. ანუ, ბრძანებით აღებულია კანონებით ადრე განსაზღვრული ვადების მინიმუმი (5 დღე) და მაქსიმუმი (30 დღე) და ამათ შორის ვადას უკვე ქონების განმკარგავი სუბიექტი ადგენს ყოველ კონკრეტულ შემთხვევაში. სახელმწიფო ქონების შესახებ კანონის მე-6 მუხლის მე-3 პუნქტის მიხედვით აუქციონში მონაწილეობის მისაღებად დაინტერესებული პირი ვალდებულია წარმოადგინოს უპირობო და გამოუხმობი საბანკო გარანტია/ბე. საბანკო გა რანტიის/ბ ეს ოდენობას განსაზღვრავს პრივატიზების განმახორციელებელი ორგანო ყოველ კონკრეტულ შემთხვევაში. აღნიშნული პირობა „სახელმწიფო ქონების პრივატიზების შესახებ“ კანონის პირველად ვარიანტში უკეთ იყო და რეგულირებული და ბეს რაოდენობა საპრივატიზაციო ობიექტის ფასის 30% პროცენტს შეადგენდა, თუმცა 2010 წლის 10 დეკემბერს, კანონში განხორციე ლებული ცვლილების შემდეგ ბეს ოდენობა პრივატიზაციის განმახორციელე ბელი ორგანოს ერთპ იროვნული გადაწყვეტილებით მიიღება. ბეს ოდენობა ახლა მხოლოდ პირდაპირი მიყიდვის შემთხვევაშია კანონით დადგენილი და ობიექტში გადასახდელი ფასის 10% შეადგენს. თავად პრივატიზაციის ჩატარების პროცესს რაც შეეხება, პრივატიზაციის შესა ხებ განცხადებები უკვე რამდენიმე წელია ეკონომიკის სამინისტროს მიერ ად მინისტრ ირებულ ვებ-გვერდზე www.privatization.ge იდება. მაგრამ 2010 წელს ამას www.eauction.ge დაემატა, რომლის საშუალებითაც ელექტრონულ აუქცი ონში მონაწილეობის მიღება ნებისმიერ მსურველს შეუძლია. ეს, რა თქმა უნდა, მნიშვნელოვანი ნაბიჯია, რომელიც ზრდის აუქციონის შესახებ ინფორმაციის ხელმისაწვდომობას, როგორც მისი მიმდინარეობის, ასევე შედეგების გაგების კუთხით. მაგრამ, ისევე, როგორ სახელმწიფო შესყიდვების შემთხვევაში, აქაც პროცესის ელექტრონულად წარმართვა მისი სამართლ იანობის ან ანგარიშ ვალდებულების გარანტია არ არის. ამის მაგალითად 2011 წლის 1 აგვისტოს ეკონომიკის სამინისტროს მიერ სა ქართველოს ტელერადიოცენტრის პრივატიზების ისტორიაც გამოდგება. 18 ივლისს, წინასწარი შეტყობინების გარეშე შპს „ალფა-კომის“ ოთხი წლის ვადით მართვაში გადასაცემად ონლაინ აუქციონი დაიწყო, რომელიც 2 კვი რის განმავლობაში გრძელდებოდა. ეს კომპანია კი ტელერადიოცენტრი აღ მოჩნდა. მიუხედავად იმისა, რომ ტელერადიოცენტრი „ალფა-კომად“ იყო 101
კარგი მმართველობა
რეგისტრირებული, ის მაინც ძველი სახელით იყო ცნობილი და ვებ-გვერდიც დღემდე ამ სახელით აქვს www.tvrcenter.ge. კომპანია ქვეყნის მასშტაბით მონოპოლიურად ფლობს რადიო, სატელევიზიო და ტელეკომუნიკაციების მიწოდების სიგნალებს. კონკურსის პირობებით ობიექტის საწყისი ფასი 100 000 ლარი იყო და გამარჯ ვებულს ოთხი წლის განმავლობაში 12 მლნ აშშ დოლარის ინვესტირება უნდა მოეხდინა, თუმცა ეს ინვესტირება რა სახის უნდა ყოფილიყო, ამაზე განცხადე ბაში მინიშნება არ ყოფილა. მყიდველს ასევე ევალებოდა, ობიექტისათვის მის მართვ აში ყოფნის ოთხი წლის განმავლობაში შეენარჩუნებინა „პროფილი“. ამასთან, განცხადებული იყო, რომ მყიდველს უნდა დაეფარა ობიექტის სხვა დასხვა დავალიან ება, რომელიც ჯამში 10 მლნ-მდე ლარს აღწევს. საკონკურსო გვერდზე განცხადებული არ ყოფილა ინფორმაცია კომპანიის სა კუთრებაში არსებული ტექნიკური ინფრასტრუქტურის და მისი მდგომარეობის შესახებ. ამისათვის დაინტერესებულ პირებს ეკონომიკის სამინისტროსთან შე ეძლოთ დაკავშირება და „ქონების დათვალიერ ება“8. ამ ყველაფრის გათვალისწინებით, მოცემული ვადა ვერავისთვის იქნებოდა საკმარისი, შეესწავლა კომპანიის მდგომარეობა და გაეთვალა საინტერესო იქ ნებოდა თუ არა კომპანია მისთვ ის. აღნიშნული ვადა მხოლოდ იმისთვის იქნე ბოდა საკმარისი, ვისთვისაც წინასწარ იქნებოდა ცნობილი კომპანიის გაყიდ ვის განზრახვა და სხვა პირობები. ამ ყველაფრის მიუხ ედავად, 2011 წლის 1 აგვისტოს „ალფა-კომი“ 110 000 ლარად მარ თვის უფლებით გადაეცა (საწყის ფასზე 10 000 ლარით მეტი) კომპანია „გოლდენკომს“, რომელიც აუქციონის გამოცხადებამდე მხოლოდ 10 დღით ადრე იყო რეგის ტრირებული. „გოლდენ-კომის“ სრული მეპატრონე და აღმასრულებელი დირექ ტორი ვასილ ბოლაშვილი კი ამ აუქციონამდე მხოლოდ სარესტორნე და სასტუმრო ბიზნესით იყო დაკავებული და სატელეკომუნიკაციო ბიზნესთან შეხება არ ჰქონია. ამასთან, ბოლაშვილის საქმიანობა ამ დრომდე არ იძლევა იმის რწმენის საფუძ ველს, რომ მის კომპანია აუქციონის პირობების დაკმაყოფილებას შეძლებს9. პრივატიზების საკითხები ხშირად საკუთრების უფლებასთანაც არის დაკავშირე ბული. საქართველოში საკუთრების უფლების ხელყოფის მიმართულებით მდგო მარეობა ბოლო ოთხი წლის განმავლობაში მნიშვნელოვნად არ გაუმჯობესებულა. საკუთრების უფლების ხელყოფის ფაქტები ტალღებად ხდება და უმეტესად რე გიონების ტურისტული განვითარების გეგმების გაცხადებას ემთხვევა. ასე მოხდა 102
მარიამ გაბედავა
სიღნაღის ტურისტულ ცენტრ ად გადაქცევისას და თბილისის „გალამაზების“ კამ პანიების დროს 2006-2007 წლებში10. იგივე ტენდენცია შენარჩუნდა შემდგომ პე რიოდშიც და განსაკუთრებით 2009 წლიდან – შავი ზღვისპირა ზოლისა11 და მესტი ის12 ტურისტულ რეგიონებად განვითარების პრიორიტეტად გამოცხადების შემდეგ გაძლიერდა. საქართვ ელოს კონსტიტუციით საკუთრების უფლება დაცული და გარანტირე ბულია. ერთადერთი გამონაკლისი, როდესაც კერძო მესაკუთრის უფლებების შეზღუდვა შესაძლებელია, გადაუდებელი სახელმწ იფო საჭიროებისათვის ქო ნების ექსპროპრიაციაა, რასაც გარკვეული წესები აქვს და რისთვისაც კომ პენსაციის გადახდაც სავალდებულოა. თუმცა, პრაქტიკაში ეს წესები ხშირად უგულვებელყოფილია. კანონიერი პროცედურის საწინააღმდ ეგოდ, იყო შემთხ ვევები, როდესაც მესაკუთრეებმა უბრალოდ „აჩუქეს“ სახელმწიფოს თავიანთ ქონება, ცხადია, ყოველგვარი კომპენსაციის გარეშე. მაგრამ, ასევე იყო შემთხ ვევები, როდესაც მოქალაქეებს, რომელთაც საკუთრების დამადასტურებელი სრული დოკუმენტაცია ჰქონდათ, ქონება უბრალოდ ჩამოერთვათ. დაბა გონი ოს 271 მცხოვრებს ადგილობრივმა სახელისუფლებო ორგანოებმა ყოველგვა რი კომპენსაციის გარეშე ჩამოართვეს ის ქონება, რომელიც თავად დაუმტკიცეს 2008-09 წლების წინასაარჩევნო პერიოდებში. ხელისუფლების მტკიცებით ქო ნების დამტკიცება უკანონო იყო და ქონების ჩამორთმევით მათ უბრალოდ ბი უროკრატიულ ი შეცდომა გამოასწორეს. თუმცა, მათი არგუმენტაციის ლოგიკა ყველა შემთხვევაში მყარი არ იყო. გარკვეულ შემთხვევებში მართლაც უკანო ნო იყო ქონების დაკანონების გადაწყვეტილება და ეს სწორედ ადგილობრივი ბიუროკრატიის შეცდომა იყო. მაგრამ ყველა შემთხვევაში ასე არ ყოფილა. სამ წუხაროდ, ადგილობრივი ხელისუფლების მიერ ამ განსხვავებების გამოძიება არ მომხდარა. მაგრამ არანაკლებ პრობლემური იყო ისიც, რომ იმ ორწლი ანი პერიოდის განმავლობაში, როდესაც გონიოს მოქალაქეები სავსებით კა ნონიერ ად ფლობდნენ მიწებს საკუთრებაში მათ სრული იურიდიული უფლება ჰქონდათ, ეს მიწები გაეყიდათ ან სხვა ოპერაციებ ი ჩაეტარებინათ. რამდენიმე მოქალაქემ კი საკუთარი საცხოვრებელი გაყიდა, რომ ახლად დაკანონებულ მიწაზე სახლი აეშენებინა. მაგრამ ქონების ჩამორთმევის შემდეგ მისთვის და მისი მეზობლებისათვის კომპენსაციის გაცემაზე არავის უფიქრია. სვანეთის შემთხვევაში პრობლემები სხვა სახისაა და გარდა ბიურ ოკრატიუ ლი არათანმიმდევრულობისა, იმითაცაა გამოწვეული, რომ იქ ქონების სრუ ლი დაკანონება ხშირ შემთხვევაში სვანებისთვის საერთოდ არც ითვლებოდა საჭიროდ. საძოვრებს თუ სასოფლო სამეურნეო მიწებს ტრადიციულ ად თემი ანაწილებდა და ეს განაწილება საუკუნეების მანძილზე მკვიდრად მოქმედებდა 103
კარგი მმართველობა
– ყველა ოჯახმა იცოდა საკუთარი და სხვისი ქონების საზღვრები და აღიარებ და მას სახელმწიფოს ჩარევის გარეშე. მაგრამ მას შემდეგ, რაც პრეზიდენტმა მესტია მომავალ ტურისტულ აღმოჩენად გამოაცხადა და 2010 წლის გაზაფხულ ზე გარკვეული პრობლემები შეიქმნა მიწის საკუთრებასთან დაკავშირებით, მოსახლეობამ ათწლ ეულების განმავლობაში მათ მფლობელობაში არსებული ნაკვეთების ოფიციალური რეგისტრაცია გადაწყვიტა. მაგრამ ამ შემთხევაში წი ნააღმდეგობა საკუთრების აღიარ ების ორგანოსგან – საჯარო რეესტრისგან შე ექმნ ათ. თუმცა, ეკონომიკის სამინისტროს არავითარი პრობლემები არ შექმნ ია ამავე ტერიტორიებ ის რეგისტრაციისას. მიუხედავად იმისა, რომ კანონით ადგი ლობრივ მცხოვრებლებს სრული შესაძლებლობა უნდა ჰქონოდათ, რომ მიწები დაეკანონებინათ, მათ ამ უფლების განხორციელება ვერ შეძლეს. შედეგად, მა თი მიწები სახელმწიფომ ჯერ დაიკანონა, მერე კი გაყიდა კომპანიებზე, რომ ლებიც მესტიაში ინფრასტრ უქტურის განვითარებით იყვნენ დაინტერესებულნი. კორუფციის წინააღმდეგ მიმართული საქმიან ობის მხრივ საქართველოს ევროპის საბჭოს „კორუფციის წინააღმდეგ ქვეყანათა ჯგუფის“ (GRECO) წინაშე 2006 წელს აღებული აქვს გარკვეული ვალდებულებები, რომელიც 2011 წლის მდგომარეო ბით თითქმის სრულად არის შესრულებული. მხოლოდ ერთი, საჯარო სექტორის აუდიტთან დაკავშირებული რეკომენდაციაა ნაწილობრივ შესრულებულად ჩათ ვლილი. ცხადია ეს შედეგი გარკვეული წარმატებაა და მისასალმებელია. მაგრამ აქვეა აღსანიშნავი, რომ GRECO-ს რეკომენდაციები ძირითადად კანონების მიღე ბას შეეხებოდა და არა მათ იმპლემენტაციას. მაგალითად ის ფაქტი, რომ საჯარო მოსამსახურეებს ჩაუტარდათ ტრენინგები საჯარო ინფორმაციის გაცემასთან და კავშირებით, სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ პრაქტიკაში საჯარო ინფორმაციის გა ცემასთან დაკავშირებით მდგომარეობა „დამაკმაყოფილებელია“. ანტიკორუფციული პოლიტიკა მჭიდროდაა დაკავშირებული მმართველობის ხარისხის ამაღლებასთან და მიუხედავად გარკვეული და აშკარა პროგრესისა, განსაკუთრებით პროცესების ელექტრონიზაციასთან დაკავშირებით, წინ მრა ვალი გადასაჭრელი საკითხი დგას, რომელთა დღემდე მოუგვარებლობაც ძი რითადად პოლიტიკური ნების არარსებობას უკავშირდება.
5. დასკვნა კარგი მმართვ ელობის მხრივ 2006 -20011 წლებში საქართველოში გარკვეული წინსვლ ა მართლ აც არის. მათ შორის განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია შეს ყიდვების ელექტრონული სისტემის შემოტანა, კონტროლის პალატის გაძლიე რების ტენდენციებ ი და გარკვ ეული ცვლილებები საჯარო სამსახურის სფეროში – მაგ. ეთიკის ზოგადი კოდექსისა და მამხილებელთა დაცვის გარკვეულ ი სის 104
მარიამ გაბედავა
ტემის შემოღება. თუმცა, აშკარაა, რომ ბევრ სფეროში მდგომარეობა სასურვე ლისაგან საკმაოდ შორსაა. ეს განსაკუთრებით შეეხება საჯარო ანგარიშვალ დებულებას, რაც, პირველ რიგში, საჯარო ინფორმაციის დროულ ად და ამომ წურავად გაცემაში უნდა გამოიხატებოდეს. ამასთან, მეტად მნიშვნელოვანია, ანგარიშვალდებულების შეზღუდვა თავად საჯარო ინფორმაციის დეფინიციის შეზღუდვის საშუალებით არ მოხდეს. მიუხედავად სახელმწიფო შესყიდვებისა და პრივატიზაციის განსახორციელებ ლად ელექტრ ონული პლატფორმების შემოტანისა, რაც თავისთავად მნიშვ ნელოვანი და მისასალმებელი ცვლილებაა, ტექნოლოგიები ყველა შესაძლო პრობლემას ნამდვილად ვერ აგვარებს. კვლავაც არსებობს მრავალი კითხვა ამ სფეროების რეალურ ფუნქციონირებასთან დაკავშირებით. სამწუხაროდ პოლიტიკის დაგეგმვისას კვლავაც იშვიათია კვლევა, რეალ ისტუ რი წინასწარი გათვლ ები, თანმიმდევრული სტრატეგიის არსებობა და გადაწყ ვეტილების მიღების პროცესში ფართო საზოგადოების ეფექტური ჩართულო ბის უზრუნველყოფა. შესაბამისად, კვლავაც პრობლემად რჩება პოლიტიკის სპონტანურობა, ხშირი ცვლილებები და გაურკვევლობა პრაქტიკაში. ამის ნა თელი და სამწუხარო მაგალითია მდგომარეობა საკუთრების უფლების უზრუნ ველყოფასთან დაკავშირებით. მთავარი კი ისაა, რომ მიღწეული პროგრესი, რაც ბევრი საერთაშორისო კვლე ვითაც დასტურდება, საკმარისად არ იყოს მიჩნეული ხელისუფლების მიერ. როგორც მმართვ ელი პარტია, ნაციონალური მოძრაობა აცხადებდა 2010 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში, გასაკეთებელი კიდევ ბევ რია. ამ პროცესს კი თანამონაწილეობა და ანგარიშვალდებულება, რასაც კარ გი მმართველობა გულისხმობს, მხოლოდ წაადგება.
105
კარგი მმართველობა
სქოლიო 1. საერთაშორისო გამჭვირვალობა - საქართველო (2006) საქართველოს საჯარო სამსახურის რეფორმა: დიდი კორპორაცია თუ კონკურენტული ბაზარი? ანგარიში ხელმისაწვდომია ბმულზე: http://transparency. ge/post/report/sakartvelos-sadjaro-samsakhuris-reporma-didi-korporatsia-tu-konkurentuli-bazari 2. საერთაშორისო გამჭვირვალობა - საქართველო (2010) ადმინისტრაციული რესურსების გამოყენება წი ნასაარჩევნო კამპანიის მიზნებისათვის - საბოლოო ანგარიში. სრული ტექსტ ი ხელმისაწვდომია ბმულზე: http://transparency.ge/post/report/saboloo-angarishi-administratsiuli-resursebis-gamoqenebis-shesakhebtsinasaarchevno-kamp ასევე, ევროპის საბჭოს არჩევნების საერთაშორისო სადამკვირვებლო მისიის საბო ლოო ანგარიში (ინგლისურ ენაზე) 2010 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებთან დაკავში რებით ხელმისაწვდომია ბმულზე: http://www.osce.org/odihr/elections/71280 3. საერთაშორისო გამჭვირვალობა საქართველო (2011) სამინისტროების მაღალი თანამდე ბობის პირთა შემოსავლებისა და პრემიების მონიტორინგი. ტექსტი ხელმისაწვდომია ბმულზე: http://transparency.ge/blog/psaministroebis-maghali-tanamdebobis-pirta-shemosavlebisa-da-premiebismonitoringip 4. ვებ გვერდის განახლება-რეორგანიზაციის შემდეგ ეს დოკუმენტი საჯარო სამსახურის ვებ გვერდზე www. csb.gov.ge განთავსებული აღარ არის. 5. ეკონომიკური განვითარების სამინისტრო „კალა კაპიტალს“ პროექტის განხორციელებისათვის დახმა რებას ჰპირდება (4 მარტი, 2010) სტატია ხელმისაწვდ ომია ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამი ნისტროს ვებ გვერდზე: http://www.economy.ge/?category=4&lang=geo&item=268 6. საერთაშორისო გამჭვირვალობა - საქართველომ საქართველოს ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარე ბის სამინისტრ ოს წერილი 2011 წლის 10 ივნისს მისწერა. 7. იუსტიციის სამინისტრ ო „კალა კაპიტალთან“ დადებულ ხელშეკრულებას შეისწავლის. „ახალი 7დღე“, 28.07.2011 http://7days.ge/index2.php?newsid=9603 8. შპს. ალფა-კომის სახელმწიფო საკუთრებაში არსებული 100% წილის მართვ ის უფლებით გადაცე მის განცხადება https://www.eauction.ge/Lots/LotDetailsOnline.aspx?st=2&ID=e6db891c-4528-44c8-bc87374f8d9ff28e 9. მატიას ჰუტერი და მამუკა ანდღულაძე (2011) „გოლდენ კომის“ შეთავაზება სიხშირეების მართვასთან დაკავშირებით კითხვებს ბადებს. http://transparency.ge/blog/p%E2%80%9Cgolden-komis%E2%80%9Dshetavazeba-sikhshireebis-martvastan-dakavshirebit-kitkhvebs-badebsp 10. საერთაშორისო გამჭვირვალობა - საქართველო (2007) საკუთრების უფლება პოსტ-რევოლუციურ სა ქართვ ელოში. ტექსტი ხელმისაწვდ ომია ბმულზე: http://transparency.ge/sites/default/files/Property%20 Rights%20in%20Post-Revolution%20Georgia-G.pdf 11. საერთაშორისო გამჭვირვალობა - საქართველო და სხვ. (2011) საკუთრების უფლების დაცვის პრობლე მები სოფელ გონიოს მაგალითზე. ტექსტი ხელმისაწვდომია ბმულზე: http://transparency.ge/sites/default/ files/post_attachments/report%20on%20Gonio%20case_Geo.pdf 12. საერთაშორისო გამჭვირვალობა - საქართველო და სხვ. (2011) საკუთრების უფლების დაცვის პრობლე მები დაბა მესტიის მაგალითზე. ტექსტი ხელმისაწვდ ომია ბმულზე: http://transparency.ge/sites/default/files/ post_attachments/Report_Mestia_GEO_fJuly%202011_0.pdf
106
დამოუკიდებელი მედიის უზრუნველყოფა ნინო დანელია საქართველოს საზოგადოებრივ საქმეთა ინსტიტუტი
1. შესავალი ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის სამოქმედო გეგმის მიხედვით, საქართვე ლოს ერთ- ერთ ვალდებულებას ადამიანის უფლებებისა და ფუნდამენტური უფლებების დამცველი დემოკრატიული ინსტიტუტების გაძლიერება წარმოად გენს.1 თავისუფალი და პროფესიული მედია კი ერთ-ერთი უმნიშვნ ელოვანესი დემოკრატიული ინსტიტუტია, რომლის გარეშე წარმოუდგენელია დემოკრატი ული სახელმწიფოს ჩამოყალიბება და განვითარება. წარმოდგენილი ანგარი შის მიზანია 2007-2011 წლებში მედიის განვითარების ძირითადი ტენდენციების განხილვა ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის ფარგლებში აღებული ვალდებუ ლებების კონტექსტ ში.2 კერძოდ, ანგარიშში გაანალიზებულია, „მაუწყებლობის შესახებ,“ „სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლების შესახებ“ და საქართველოში მოქმედი სხვა კანო ნების შესაბამისობა ევვროპულ ნორმებთან. ასევე, ყურადღება გამახვილებუ ლია მედიის თავისუფლების ხლისშემშლელ ფაქტორებზე, მათი დაძლევისათ ვის საჭირო საკანონმდებლო ცვლილებების და სხვა აუცილებელი მექანიზმე ბის დამკვ იდრების აუცილებლობაზე.
2. მედიის თავისუფლება საქართველოში – საერთაშორისო და ადგილობრივი ანგარიშები გავლენიან ი დამოუკიდებელი საერთაშორისო სადამკვირვებლო ორგანიზა ციის Freedom House-ის მოანცემების მიხედვით, 2010 წელს ქართული მედიის მდგომარეობა წინა წლებთან შედარებით უმჯობესდება და უახლოვდება 2003 და 2004 წლების მონაცემს. მედიის თავისუფლების ხარისხი შეფასებულია 55 107
დამოუკიდებელი მედიის უზრუნველყოფა
ქულით. მედია გარემოს გაუმჯობესების მიუხ ედავად, საქართველო ისევ რჩება ნახევრად თავისუფალი ქვეყნების კატეგორიაში.3
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010
53
54
54
56
57
57
60
59
55
ყოფილი საბჭოთა კავშირის ქვეყნებიდან, ბალტიისპირეთის ქვეყნების გამოკ ლებით, საქართვ ელოსა და მოლდოვაში მედიის თავისუფლების მხრივ ყველა ზე უკეთესი მდგომარეობაა. თუმცა, ორივე ქვეყანა მნიშვნელოვნად ჩამორჩება აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნებს. მსგავსი მონაცემები აქვს საერთაშორისო არასამთავრობო ორგანიზაცია IREX-ს. საქართველო რეგიონის მეზობლებზე ოდნავ უკეთეს მდგომარეობა შია, მაგრამ ბევრად ჩამორჩება აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნებს.4 თუმცა, მე ზობლების მსგავსად, საქართველოში მედიას ჯერ კიდევ არ შეუძლია მდგრადი განვითარება.5
2005
2006
2007
2008
2009
2010
2.40
2.40
2.07
1.89
1.82
1.85
ამავდროულად, ადგილობრივი და საერთაშორისო ორგანიზაციების შეფასე ბით, ქვეყანაში ჯერ კიდევ სერიოზულ პრობლემად რჩება მედიის თავისუფლე ბის ხარისხი.6,7,8 ასევე, მედიის თავისუფლების საკითხებზე მომუშავე საერთა შორისო ორგანიზაციების მიერ გამოქვეყნებული მთელი რიგი ანგარიშებისა და კვლევების თანახმად 2007 და 2008 წლებში ქვეყანაში მოქმედი აუდიო- ვიზუალური სფეროს კანონმდებლობა ჯერ კიდევ არ შეესაბამება ევროპულ სტანდარტებს, საქართველოს არ მოუხდენია „ევროპის საბჭოს ტრანს-სასაზღ ვრო ტელევიზიის შესახებ კონვენციის“ რატიფიცირება.9,10 ასევე მნიშვნ ელოვა ნია აღინიშნოს, რომ ამავე პერიოდში დღის წესრიგში დადგა მედიის მესაკუთ რეთა გამჭვირვალობასთან, საჯარო ინფორმაციის მიღებასთან და არჩევნების მიმდინარეობ ის დროს მედიის საქმიანობასთან დაკავშირებულ პრობლემებზე რეაგირება. 108
ნინო დანელია
2008-2010 წწ. საარჩევნო პერიოდში საქართველოში მოქმედი მედია ორგანი ზაციების მიერ არჩევნების პროცესის გაშუქებას ორგანიზებას უწევდა ეუთოს დემოკრატიული ინსტიტუტებისა და ადამიან ის უფლებების ოფისი (ODHIR). 2008 წ. არჩევნების სადამკვ ირვებლო საერთაშორისო მისიის (International Election Observation Mission) ანგარიშში ნათქვ ამია, რომ 2008 წლის წინასაარჩევნო პე რიოდში მაყურებელს საპარლამენტო არჩევნების ყველაზე უფრო ნეიტრალურ და დაბალანსებულ გაშუქებას საზოგადოებრივი მაუწყებელი სთავაზობდა. „საზოგადოებრივი მაუწყებელი ამომრჩეველს პარტიებისა და კანდიდატების შედარების კარგ საშუალებას აძლევდა. სხვა ტელეკომპანიების უმრავლესო ბის ახალ ამბებს აკლდა ბალანსი ნაციონ ალური მოძრაობის და სახელმწ იფო პირების გაშუქების სასარგებლოდ.“11 საერთაშორისო დამკვირვებლებმა ასევე შენიშნეს, რომ საზოგადოებრივ მაუწყებელზე ოპოზიციას ა და მმართვ ელ პარ ტიას შორის დროის თანაბარი განაწილების მიუხედავად, „მმართველ პარტიას ჰქონდა ბევრად უფრო დადებითი გაშუქება, მაშინ როცა, ოპოზიციის წარმო მადგენელთა გაშუქება ძირითადად, ნეიტრალური იყო“. 12 რამდენიმე კვლევა მიეძღვნა არჩევნების გაშუქებაზე მედიის მფლობელის გავ ლენას, ჟურნალისტების ეთიკურ სტანდარტებსა და ამომრჩევლის ინფორმი რებულობის დონეს არსებულ მედია-გარემოში.13 ქართული მედიის სიღრმი სეულ კვლევაში აღნიშნულია, რომ „თბილისის ბეჭდურ მედიასა და რადიოში, ისევე, როგორც ტელევიზიაში აზრთა ფართო სპექტრია წარმოდგენილი. თუმ ცა, მედია, იმის მაგივრად, რომ იმოქმედოს როგორც ინფორმაციის დამოუკ ი დებელმა მიმწოდებელმა, ხშირად აღქმულია, როგორც მიკერძოებული და ამა თუ იმ პოლიტიკური ჯგუფის ინტერესთა გამტარებელი“.14 წინასაარჩევნო პერიოდში მედიაში გამოკვეთილი პრობლემების საპასუხოდ არასამთავრობო ორგანიზაცია „საერთაშორისო გამჭვ ირვალობა-საქართვე ლო“ ძირითადად აქცენტს მედიის მფლობელთა გამჭვირვალობის აუცილებ ლობაზე, საქართვ ელოს კომუნიკაციების ეროვნული კომისიის დეპოლიტიზა ციას ა და საზოგადოებრივი მაუწყებლის დაფინანსების წესზე - მთლიან ი შიდა პროდუქტის ფიქსირებული 0,12 % - აკეთებს.
3. ქართული მედია 2007-2010 წლებში 2007-2010 წლებში საქართვ ელოში მიმდინარე დაძაბული პოლიტიკური პრო ცესების ავანგარდში ხშირად თავად მედია ექცეოდა. ერთ-ერთი კრიზისული პერიოდი 2007 წლის ნოემბერი იყო, როცა სპეცრაზმმ ა ცრემლსადენი გაზისა და წყლის ჭავლის გამოყენებით დაარბია მომიტინგეები, შეიჭრა ტელეკომპა ნია „იმედში“, დაამტვ რია ტელეკომპანიის კუთვნილი აპარატურა და დაარღ 109
დამოუკიდებელი მედიის უზრუნველყოფა
ვია იქ მყოფი ჟურნალისტებისა და მათი სტუმრების უფლებები. ამის შემდეგ, ტელეკომპანია „იმედი“ დაიხურა. ხელისუფლებამ ასეთი ქმედება გაამართლა იმით, რომ მან თავიდან აიცილა რუსეთიდან მართული სახელმწ იფო გადატ რიალება, რომელსაც ბიზნესმენი, ტელეკომპანია „იმედის“ მფლობელი ბადრი პატარკაციშვილი აფინანსებდა. ხელისუფლების თქმით, ტელეკომპანია იმედი პირდაპირ იყო ჩართული გადატრიალების პროპაგანდაში და მაყურებლის მო ბილიზებას ცდილობდა. აქციის დაშლისა და ტელეკომპანია იმედის დახურვის შემდეგ, ქვეყანაში საგანგებო ვითარება გამოცხადდა. 15 დღის განმავლობაში ახალი ამბების გადაცემის საშუალ ება მხოლოდ საზოგადოებრივ მაუწყებელს ჰქონდა. შესაბამისად, საქართველოს მოქალაქეებს შეეზღუდათ ინფორმაციის მიღების არხები. საინფორმაციო ვაკუუმს დაინტერესებული ადამიანები ინტერ ნეტის საშუალ ებით, საერთაშორისო მედიის მიერ საქართველოს შესახებ გად მოცემული ამბებით ავსებდნენ. მედიის და ზოგადად, ინფორმაციის თავისუფლად მიღებისა და გავრცელების საკითხი უმწვ ავესად 2008 წელს რუსეთ-ს აქართველოს ომის შედეგად დადგა. ომის დროს გარდაიცვალა 5 და დაიჭრა 9 ჟურნალისტი.15 ჟურნალისტ ზვიად ქორიძის განცხადებით, ერთი მხრივ, საქართველოს მთავრობა აკონტროლებ და რა სახის ახალი ამბები მოხვდებოდა ეთერში, მეორე მხრივ, ჟურნალის ტები არ იყვნენ მზად საომარ ვითარებაში სამუშაოდ. შედეგად კი მივიღეთ ის, რომ საქართვ ელოს მოქალაქეებმა არ იცოდნენ, რა ხდებოდა მათ გარშემო. ინფორმაციის გავრც ელებას და მიღებას პრობლემები შეექმნ ა ინტერნეტშიც, რადგან, რუსმა ჰაკერებმა დაბლოკეს სამთავრობო ვებ-გვერდები, მათ შორის პრეზიდენტის კანცელარიისა და საგარეო საქმეთა სამინისრტოს ვებ-გვერ დები. დაიბლოკა რამდენიმე ქართული მედიაკომპანიის ვებ-გვერდი და Day. az და ANS.az, აზერბაიჯანში განლაგებული ახალი ამბების ორი რეგიონული პორტალი. საპასუხოდ, ქართულმა მხარემ გათიშა რუსული ტელეკომპანიების მაუწყებლობა საქართვ ელოს ტერიტორიაზე და დაბლოკა გვერდები რუსული დომეინით ru16. საერთაშორისო ორგანიზაციამ „რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე“ განაცხადა: „მაშინ როცა პრესა, რადიო და ტელევიზია ასე ცოტა და მოუკიდებელ ახალ ამბავს გვთავაზობს, ინტერნეტი საზოგადოებისათვის უმ ნიშვნელოვანეს ფუნქც იას იძენს. ასე, რომ სასწრაფოდ უნდა შეწყდეს მსგავსი თავდასხმები“.17 ქართული მედია, კერძოდ, საზოგადოებრივი მაუწყებელი, პოლიტიკოსთა ყუ რადღების ცენტრ ში 2009 წლის მაისში მოექცა, როდესაც გაერთიანებული ოპო ზიციის წარმომადგენლებმა მაუწყებლის წინ სირცხვილის დერეფანი მოუწყვეს ჟურნალისტებს, ჩხრეკდნენ მათ ჩანთებს, პირდაპირ ეთერში მუშაობისას, სხე 110
ნინო დანელია
ულზე აწებებდნენ სტიკერებს, უსტვ ენდნ ენ და არ აძლევდნენ მათ პროფესიუ ლი მოვალეობის შესრულების საშუალებას. პოლიტიკური ლიდერები ხშირად სიტყვიერ შეურაცხოფასაც აყენებდნენ. პარლამენტის წინ გამართულ საპრო ტესტო აქციაზე გაერთიანებული ოპოზიციის ლიდერმა ლევან გაჩეჩილაძემ გა ნაცხადა, რომ, მისი აზრით, საზოგადოებრივი მაუწყებლის ჟურნალისტებს უნ და ჩამოერთვათ საპროტესტო აქციების გაშუქების აკრედიტაცია, რადგან - „ეს ქართველი ხალხის აქციებია. უმჯობესია საერთოდ არაფერი გააშ უქონ, ვიდრე ისე გააშუქონ, როგორც ისინი აშუქებენ“.18 ლევან გაჩეჩილაძემ ჟურნალისტე ბისათვის მიტინგის გასაშუქებელი აკრედიტაცია მოითხოვა 2011 წელსაც, საზო გადოებრივი მაუწყებლის წინ შეკრებილ აქციაზე. აქციის მონაწილენი ხშირად სიტყვიერ და ფიზიკურ შეურაცხყოფას აყენებდნენ აქციის გასაშუქებლად მი სულ ჟურნალისტებს. 2011 წლის 26 მაისს რუსთაველის პროსპექტზე საპროტესტო აქციის გაშუქე ბისას დაირღვა 16 ჟურნალისტის უფლება – თითქმის ყველა მათგანს ჩამო ართვეს გადამღები აპარატურა, ტელეფონების ჩათვლ ით, ზოგიერთს მია ყენეს ჭრილობები რეზინის ტყვიებით, ზოგიერთი დააკავეს და რამდენიმე საათით ამყოფეს წინასწარი დაკავების იზოლატორში მიუხედავად იმისა, რომ თითოეულ ჟურნალისტს ქონდა პროფესიის დამადასტურებელი საბუ თები, ეცვათ ჟილეტები წარწერით „პრესა“. მედიაჰოლდინგ „პალიტრას“ ჟურნალისტებიც იმავე მდგომარეობაში აღმოჩნდნენ, თუმცა, მათ მიტინგის დარბევის კადრების გავრცელება მოახერხეს. აქციიდან რამდენიმე დღის შემდეგ მედიაჰოლდინგის 6 ორგანიზაციაშ ი ერთდრ ოულ ად საშემოსავლო სამსახური შევიდა. მედიის წარმომადგენლები საშემოსავლო სამსახურის შესვლას „პალიტრაში“ სადამსჯელო ოპერაციად მიიჩნევენ და სოლიდა რობის ნიშნად, 14 ივნისს 30 მედიის პირველ გვერდზე ჩნდება წარწერა: „სოლიდარობა მედია – პალიტრას“. ჟურნალისტებს გადამღები აპარატურა 2009 წელს 15 ივნისს თბილისის პოლი ციის მთავარი სამმართველოს წინ გამართული საპროტესტო აქციის დროსაც წაართვ ეს. მოგვიან ებით კამერები დააბრუნეს, თუმცა გადაღებული მასალა მთლიანად წაშლილი იყო. ტელეკომპანიებმა „კავკასიამ“ და „მაესტრომ“ პრო ტესტის ნიშნად რამდენიმე დღით შეწყვიტეს მაუწყებლობა. ჟურნალისტის დაშანტაჟების ერთ-ერთი ფაქტი მოხდა 2009 წლის ნოემბერში, როცა შინაგან საქმეთა სამინისტრ ოს სპეციალური ოპერატიულ ი დეპარტამენ ტის აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკის სამმართველოს თანამშრომლები შე ეცადნენ გაზეთ „ბათუმელების“ ჟურნალისტური გამოძიების ჯგუფის კოორდი 111
დამოუკიდებელი მედიის უზრუნველყოფა
ნატორი თედო ჯორბენაძე თანამშრომლობაზე დაეყოლიებ ინათ. წინააღმდეგ შემთხვევაში მას „სექსუალურ ორიენტაციასთან დაკავშირებით საქართველო ში არსებული სტიგმის გამოყენებით“ დაემუქრნენ.
4. კანონმდებლობა მაუწყებლობის, სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლების შესახებ საქართველოს კანონმდებლობა იცავს სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფ ლებას (საქართველოს კანონმდებლობა მაუწყებლობის შესახებ,19 კანონმ დებლობა სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლების შესახებ20, საქართველოს კონსტ იტუცია21). საჯარო ინფორმაციის ხელმისაწვდომობაც ასევე გარანტირე ბულია საქართველოს ადმინისტრაციული კოდექსით. თუმცა, 2008 წლის ორმა საკანონმდელო ცვლილებამ ვითარება გააუარესა. 30 ლარიდან 100 ლარამდე გაიზარდა სასამართლო ბაჟი სასამართლო წარმოების დაწყებისათვის საჯა რო ინფორმაციის გაცემაზე უარის მიღების შემთხვევაში. ასევე, უარის მიღების შემთხვევაში, ჟურნალისტმა სასამართლომდე უნდა მიმართოს ამავე უწყება ში ზემდგომ პირს ან დეპარტამენტს. ამ ორი ცვლილების შედეგად, საჯარო ინ ფორმაციის მისაღებად მოქალაქეს მეტი დრო და მეტი რესურსი სჭირდება. 2010 წელს აღნიშნული პრობლემა ბეჭდურმა მედიამ პირველ გვერდზე განთავსე ბული ერთადერთი მოთხოვნით გამოხატა: „მოგვეცით საჯარო ინფორმაცია“. 2009 წელს განხორციელდა პოზიტიური საკანონმდებლო ცვლილებები: აღდ გა საზოგადოებრივი მაუწყებლის დაფინანსების წესი მთლიანი შიდა პროდუქ ტის ფიქსირებული 0.12 პროცენტით. მანამდე პარლამენტი საზოგადოებრივი მაუწყებლის ბიუჯეტს საკუთარი შეხედულებისამებრ ადგენდა და ამტკიცებდა, რაც საზოგადოებრივ მაუწყებელზე ფინანსური გავლენის საშუალებას იძლე ოდა. ასევე, დადებით მოვლენად შეიძლება ჩაითვალოს მაუწყებლის სამეთ ვალყურეო საბჭოს წევრების რაოდენობის გაზარდა 15 წევრამდე. 2009 წ. მასში შევიდა სამოქალაქო სექტორის მიერ მხარდაჭერილი სამი დამოუკ იდებელი კანდიდატი. 2005 წელს საქართველოს პარლამენტმა მიიღო კანონი ელექტრონული კო მუნიკაციების შესახებ, რაც 2010 წლის მთავრობის 144-ე ბრძანებასთან ერთად ელექტრ ონული მმართველობის ჩამოყალიბების საფუძველს ქმნის.22 ელექ ტრონული მმართველობა კორუფციის რისკს მინიმუმამდე ამცირებს. საჯა რო რეესტრის ღია ელექტრონული მონაცემთა ბაზის შექმნა ელექტრონული მმართვ ელობის ერთ- ერთი თვალსაჩინო მაგალითია. მისი საშუალებით სა ჯარო რეესტრ ის ყველა სერვისი ელექტრ ონულადაა ხელმისაწვდომი. ასევე, მოქალაქეებს საშუალება აქვთ ელექტრონულად შეავსონ საშემოსავლო დეკ 112
ნინო დანელია
ლარაციები. ოფიციალ ური ტენდერები ელექტრონულად ტარდება და შესაბა მისად, ინფორმაცია მათ შესახებ გამჭვ ირვალეა. ასევე, მნიშვნელოვანია, ის რომ საქართვ ელოს პარლამენტთ ან შეიქმნა სპეციალური ვებპორტალი (www. parliamentngo.ge), სადაც პარლამენტში ინიცირებული კანონპროექტები იტ ვირთება, რომ დაინტერესებულ მხარეებს მიეც ეთ შეთავაზებების და შენიშვნე ბის გაკეთების საშუალება. 2010 წელს იუსტიციის საბჭოსთან არსებულმა რეფორმების ჯგუფმა დაიწყო თანამშრომლობა არასამთავრობო ორგანიზაციებთან, რათა შეთანხმების სა ფუძველზე საჯარო უწყებებმა საჯარო ინფორმაცია მყისიერად გამოაქვეყნონ საკუთარ ვებ-გვერდებზე. თუმცა, საქართველოში ელექტრ ონული მმართვე ლობა ჯერ საწყის ეტაპზეა. მეტწილად, ოფიციალური ვებ-გვერდებს არ აქვთ ინტერაქტიურ ი ფორუმები, ხშირად დასმული კითხვების განყოფილება, თანამ შრომლების ელექტრ ონული საკონტაქტო მისამართების შესახებ ინფორმაცია დროულად არ ახლდება. გამონაკლისს კვლავაც საჯარო რეესტრის ეროვნული სააგ ენტო წარმოადგენს www.napr.gov.ge. 2011 წელს უმნიშვნელოვანესი საკანონმდ ებლო ცვლილება განხორციელდა – აიკრძალა მედია მფლობელთა რეგისტრ აცია ოფშორულ ზონებში და 2012 წლის იანვრამდე დაევალა ყველა ტელეკომპანიას, განაცხადოს მფლობელთა ვინაობა საკუთარ ვებ-გვერდებზე. საინიციატივო ჯგუფის მიერ ინიცირებული კანონპროექტი მედია გარემოს კომპლექსურ გაუმჯობესებას ისახავს მიზნად. მედიის ფინანსურ და მფლობელთა გამჭვირვალობასთან ერთად, კანონპრ ო ექტი ითვალისწინებს საჯარო ინფორმაციის ხელმისაწვდ ომობის გაუმჯობესე ბას, ლიცენზიების პროცესის გამარტივებას და ა.შ. 2011 წელსვე, მაუწყებელთა შესახებ კანონში შევიდა ნეგატიურ ი ცვლილებები, რომლის მიხედვით, გაიზარდა გადაცემებში სარეკლამო ჭრების სიხშირე და ხანგრძლივობა. ამ ცვლილების ინიცირება მოხდა მას შემდეგ, რაც ჟურნალის ტური გამოძიების დამოუკიდებელმა სტუდია „მონიტორმა“ კომუნიკაციების ეროვნულ კომისიაში ორჯერ შეიტანა და მოიგ ო სარჩელი „რუსთავი2-ს“-ა და „იმედის“ წინააღმდეგ, რომლებიც აჭარბებდნენ კანონით განსაზღვრულ სა რეკლამო დროს. მეორე სარჩელის შეტანის შემდეგ, იმის ნაცვლ ად, რომ კო მისიას კანონი დაეცვა და სანქც იები დაეწ ესებინა ტელეკომპანიებისათვის, მათ ტელეკომპანიებს კანონი მოარგეს. ამასთან, იმის გათვალისწინებით, რომ სატელევიზიო რეკლამის ბაზარი ერთი კომპანიის მიერაა მონოპოლიზებული, ნაციონალურ ტელეარხებზე სარეკლა 113
დამოუკიდებელი მედიის უზრუნველყოფა
მო ფასები ხელოვნურად დაბალ ნიშნულზეა შენარჩუნებული, შესაბამისად, რეკლამა აღარ მიდის რადიოსა და ბეჭდურ მედიაში. ცხადია, ამ გარემოე ბას ხელს უწყობს ის ფაქტიც, რომ ბიზნესმენები ერიდებიან ხელისუფლების მიმართ კრიტიკულად განწყობილ მედიაში რეკლამის განთავსებას, მათივე თქმით, საშემოსავლო სამსახურის მხრიდან პრობლემების თავიდან აცილების მიზნით.
5. კომუნიკაციების ეროვნული კომისია „მაუწყებლობის შესახებ“ საქართველოს კანონით უზრუნველყოფილია კო მუნიკაციების ეროვნული კომისიის დამოუკიდებლობა. კანონში კომისია გან საზღვრ ულია როგორც „საჯარო სამართლის იურიდიულ ი პირი, მუდმივმოქმე დი დამოუკიდებელი მარეგულირებელი ორგანო, რომელიც არ ექვემდებარება არც ერთ სახელმწიფო უწყებას23.“ თუმცა, კომუნიკაციების ეროვნული კომისია ხშირად პოლიტიკურად მიკერძოებულ სტრუქტურად აღიქმება. კერძოდ, სამო ქალაქო საზოგადოებას და საერთაშორისო სადამკვირვებლო ორგანიზაციებს არაერთხელ აღუნიშნავთ, რომ საქართვ ელოს პრეზიდენტისა და პარლამენტის მიერ კომისიის 5 წევრის არჩევის წესი და არაგამჭვ ირვალე საარჩევნო პროცე სი მასზე სამთავრობო გავლენას განაპირობებს.24,25 საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნული კომისიის, როგორც არათავისუფა ლი, ხელისუფლებისადმი ლოიალ ური ინსტიტუტისა და მისი გადაწყვეტილებე ბის პოლიტიკური ხასიათის საკითხი არაერთხელ წამოიჭრა სამოქალაქო საზო გადოების მხრიდან. მაგ.: 2008 წელს ოპოზიციურმა ტელეკომპანია „მაესტრომ“ უარი მიიღ ო ლიცენზიის მოდიფიცირებაზე26, ხოლო მმართველი პარტიის მი მართ ლოიალური ტელეკომპანია „ალანია“, წელიწადნახევარი ლიცენზიის გა რეშე მაუწყებლობდა. 2009 წელს კი საქართვ ელოს კომუნიკაციების ეროვნულმა კომისიამ „მაესტროს“ სატელიტური მაუწყებლობის 10 წლიანი ლიცენზია მიანი ჭა არა სასამართლ ო გადაწყვეტილების, არამედ საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარის დავით ბაქრაძისა და საპარლამენტო პოლიტიკური ოპოზიციი სა პოლიტიკური შეთანხმ ების საფუძველზე.27 პოლიტიკური შეთანხმ ების საფუძ ველზე მიღებული გადაწყვეტილებები ეფუძნება კონკრეტული ინდივიდების პო ლიტიკურ ნება-სურვილს და არა კანონმდებლობას. ამგვ არი გადაწყვეტილებები არ უწყობს ხელს დემოკრატიული კანონიერი ინსტიტუტების განვითარებას. კომისიამ 2006 წელს სამაუწყებლო ლიცენზიის გაცემაზე უარი უთხრა ორ სათემო რადიოს, რომლებსაც ევროკომისია უჭერდა მხარს. მათი კონსულ ტანტები კი იყვნ ენ BBC World Service Trust-ი და ადგილობრივი ასოციაცია „სტუდია რე“. 114
ნინო დანელია
საქართვ ელოს კომუნიკაციის ეროვნულმა კომისიამ 2011 წელს დასრულდა სა ზოგადოებრივი აზრის კვლევა, რომელიც გათვალისწინებული იქნება ლიცენ ზიების გაცემის პერიოდში. მაუწყებლობის შესახებ კანონის თანახმად, საზო გადოებრივი აზრის შესწავლა ორ წელიწადში ერთხელ უნდა ხდებოდეს და გამოკითხვის შედეგები ქვეყნდებოდეს. კომუნიკაციების ეროვნული კომისი ას 2004 წლიდან კვლევა არ ჩაუტარებია, შესაბამისად, იგი 6 წელი არღვ ევდა კანონს. ამას გარდა, სამოქალაქო საზოგადოების გარკვეულ ნაწილი ეჭვქ ვეშ აყენებს კვლევის შედეგების სანდოობას. მიღებული შედეგების მიხედვით ირ კვევა, რომ საქართველოს მოქალაქეებს გასართობი გადაცემები აკლიათ სა ტელევიზიო სივრცეში. მათ არ აინტერესებთ რეგიონული და სათემო ტელე და რადიოკომპანიები, და ა.შ. 2010 წელს კავკასიის კვლევითი რესურსების ცენტ რის მიერ შესწავლილი მედია გარემო კი სულ სხვა სურათს აჩვენებს. საქარ თველოს მოქალაქეებს მედიაში აკლიათ და შესაბამისად, აინტერესებთ ჟურ ნალისტური გამოძიებები, სოციალური, ჯანდაცვის და განათლების საკითხები და ა.შ.
6. მფლობელობა „მაუწყებლობის შესახებ“ საქართვ ელოს კანონის 37-ე მუხლის თანახმად, მა უწყებლობის სფეროში ლიცენზიის მფლობელი არ შეიძლება იყოს: ადმინისტ რაციული ორგანო, ადმინისტრ აციული ორგანოს თანამდებობის პირი ან თა ნამშრომელი; ადმინისტრ აციულ ორგანოსთან ურთიერთდამოკიდებულების მქონე იურიდიული პირი28. აღნიშნული კანონი 2007-2010 წლებში დაირღვ ა რამდენიმე რეგიონულ ტელეკომპანიაში, სადაც გარკვეულ წილს ფლობდნენ ან კვლავაც ფლობენ მუნიციპალიტეტები (ტელეკომპანია „ახმეტა“, „რიონი“, „ბორჯომი“) გუბერნატორები, მათი მოადგილეები და მათი ოჯახის წევრები (შიდა ქართლ ის რეგიონული ტელევიზია „თრიალეთი“). გამგებლები და მათი ოჯახის წევრები (ტელეკომპანია „ოდიში“), და ა.შ. ასევე 2007-2010 წლებში გამოჩნდა მთავრობის მიმართ არალოიალური ტე ლეკომპანიებ ისათვის ლიცენზიის ჩამორთმევისა და ჩამორთმეულ ი ლიცენ ზიების მთავრობის მიმართ ლოიალ ური ტელეკომპანიისათვის გადაცემის, ასევე, არალოიალ ური მფლობელების შეცვლის ტენდენცია. („რუსთავი2“, „იმედი“, „ობიექტივი“, „202“). ასევე, 2009 - 2010 წლებში ახალი მფლობელე ბის გაჩენამ ტელეკომპანია მაესტროში, იგი დააკავშირა ოპოზიციურ ქარ თულ პარტიასთან. საქართვ ელოში ფუნქციონირებადი მედიის მფლობელობის გავლენა ახალი ამბების შინაარსზე ნათლად ჩანს ტელეკომპანია „იმედის“ მაგალითზე. ახალი 115
დამოუკიდებელი მედიის უზრუნველყოფა
ამბებისა და პოლიტიკური თოქ-შ ოუე ბის შინაარსის შედარება 2008 წლამდე, როცა ტელეკომპანიას ბადრი პატარკაციშვილი ფლობდა და 2008 წლის მერე, როცა მისი მფლობელი ჯოზეფ კეი გახდა, ამის ნათელი დასტურია.
7. მედიის დაფინანსების წყაროები: რეკლამა, გრანტები სარეკლამო ბაზრის სიმცირის გამო, მედია-ბიზნესი, განსაკუთრებით, სა ტელევიზიო, საქართვ ელოში კომერციულ ბიზნესად ვერ ჩამოყალიბდა. სა ტელევიზიო მაუწყებლობა ძირითადად დოტაციაზეა. ასეთი დოტაციის მა გალითი იყო 2010 წელს საქართველოს პარლამენტის მიერ მედიისათვის გამოცხადებული საგადასახადო ამინისტია, რაც 36 მლნ ლარს შეადგენდა. რეგიონულ ტელეკომპანიებს დაახლოებით 2 მლნ., საზოგადოებრივ მაუწყე ბელს დაახლოებით 9 მლნ. ლარის ვალი ჩამოეჭრა. 25 მლნ ლარი სავარა უდოდ, ტელეკომპანიების „რუსთავი2-სა“ და „იმედისათვის“ ჩამოჭრილი საგადასახადო ვალებია. სამაუწყებლო მედიის ერთ-ერთ შემოსავლად მიიჩნევა ასევე „დაფინანსებული სიუჟეტები“ ახალი ამბების გამოშვებებსა და ანალიტიკურ პროგრამებში, რაც საქართველოს კანონმდებლობით დაუშვებელია.29 თუმცა, ბიზნეს-კურიერში (ტელეკომპანია „რუსთავი 2“) სიუჟ ეტი და სტუმარი 1000 ამერიკული დოლა რი, P.S.-ში (ტელეკომპანია „რუსთავი2“) კი სიუჟეტი 3000 ამერიკული დოლარი ღირს.30 კომპანია მედია-სახლმა, რომელიც მედიაში სწორედ რეკლამის გან თავსებითაა დაკავებული, სარეკლამო ნიხრების ოფიციალური პრაის-ლიტი მიაწოდა სტუდია „მონიტორს“. შედეგად, მოქალაქე, რომელიც უყურებს ახალ ამბებს, სადაც ხორცის უსაფრთხოებაზეა საუბ არი, სინამდვილეში უყურებს ხორცის მწარმოებ ელი კომპანიის რეკლამას.31 მაშინ, როცა კანონმდებლობით საჯარო სტრუქტურებს ეკრძალებათ გადაცემე ბის სპონსორობა, ტელეკომპანია „რუსთავი2-ის“ „კომედი შოუს“ დაცვის პო ლიცია, იმავე ტელეკომპანიის გადაცემა „ნიჭიერს“ კი თბილისის მერია აფი ნანსებს.32 საქართველოში რეგისტრირებული ასზე მეტი ბეჭდური გამოცემიდან უმრავ ლესობა ადგილობრივი თვითმმ ართველობების ბიუჯეტებიდან ფინანსდე ბა, რაც მათ ადგილობრივ მუნიციპალიტეტებზე დამოკიდებულს ხდის. ამავე დროს, ზოგადად, მმართველი ელიტის მიმართ მწვავე, კრიტიკული სტატიებ ის გამოქვეყნება პრესაში, რომელიც კერძო მფლობელობაშია, არავითარ სირ თულესთან არაა დაკავშირებული, რაც, ტელემაუწყებლობასთან შედარებით, ბეჭდური მედიის მეტ თავისუფლებაზე მიუთ ითებს. 116
ნინო დანელია
მედიის ფინანსური შემოსავლების წყარო ჩვეულებრივ, კომერციულ ი რეკლა მაა, თუმცა, ერთი მხრივ, მცირე სარეკლამო ბაზარი და, მეორე მხრივ, პოლიტი კური გავლენა ბიზნესზე ვერ უზრუნველყოფს საქართველოში მედიის მდგრადი განვითარების საფუძველს. სახელმწიფო პოლიტიკა მედიის მიმართ 2008 წლის წინასაარჩევნო პერიოდ ში გამოჩნდა იმით, რომ სახელმწიფო უწყებებმა (განათლების და მეცნიერების სამინისტრ ო; შრომის, ჯანმრთელობის და სოციალური დაცვის სამინისტრ ო; შინაგან საქმეთა სამინისტრო; სოფლის მეურნეობის სამინისტრ ო, თბილისის მუნიციპალიტეტი და ა.შ.) საკუთარი პროგრამების რეკლამაზე დახარჯული თანხის 84% რუსთავი 2-ზე რეკლამის განსათავსებლად დახარჯეს, 10% და 5% შესაბამისად - „იმედსა“ და „მზეზე“. სხვა ტელეკომპანიებმა, მათ შორის კავკა სიამ, რეკლამის მხოლოდ 1% მიიღო.33 2008 წლის 7 ივლისს გამართულ პრეს-კონფერენციაზე, ტელეკომპანია „კავკასიის“ დირექტორმა, ნინო ჯანგირაშვილმა განაცხადა, რომ მსხვილმა კომპანიებმა აღარ გააგრძელეს მასთან თანამშრომლობა და რეკლამის გან თავსება. მიზეზად კი სახელმწიფო მოხელეთა მხრიდან ზეწოლა დაას ახელეს.34 რეკლამის არარსებობას ან სიმცირეს ასევე, ბიზნესზე ზეწოლით ხსნის ტელე კომპანია „მაესტრო“. სარეკლამო შემოსავლების მხრივ, ვითარება მძიმეა ბეჭდურ მედიაშ იც. უპირ ველესად, იმიტომ, რომ რეკლამის მსხვილ დამკვ ეთებს, სიძვირის მიუხ ედავად, მაინც სატელევიზიო რეკლამა ურჩევნიათ. მეორე მხრივ კი, იმის გამო, რომ ბეჭდურ მედიას ჯერ არ აქვს სათანადოდ განვითარებული მარკეტინგული და სარეკლამო სამსახურები. დამოუკიდებელ პრესაშიც ხელისუფლების მხრიდან სარეკლამო ბაზრის კონტრ ოლზე საუბრობენ. რეგიონული პრესის მდგომარე ობა კიდევ უფრო გაართულა მსოფლიო ეკონომიკური კრიზისისა და რუსეთ- საქართვ ელოს ომის შემდგომმა სარეკლამო შემოსავლების შემცირების ტენ დენციამ. სწორედ ამიტომ, დამოუკიდებელი მედიის ათვის ძალიან დიდ მნიშვნელობას იძენს საერთაშორისო დაფინანსება.
8. დისტრიბუცია ერთ-ერთ მნიშვნელოვან პრობლემად ბეჭდური მედიის წარმომადგენლები გაზეთების გავრცელების ქსელების არარსებობას, დაბალ ტირაჟებსა და, შესა ბამისად, მათ მწირ შემოსავლებს ასახელებენ. 117
დამოუკიდებელი მედიის უზრუნველყოფა
გაზეთების უმეტესობა კვირაში, 500 ეგზემპლ არს ბეჭდავს ასევე, მხოლოდ რამ დენიმე მათგანს შეუძლია პერიოდულობის შენარჩუნება. ტირაჟის სიმცირის ერ თ-ერთი მთავარი მიზეზი ისაა, რომ რეგიონული პრესა სრულად ვერ ფარავს იმ რეგიონს, რომელსაც აშუქებს. საქართველოში დღემდე ვერ მოხერხდა პრესის გა ნაწილების ერთიან ი სადისტრიბუციო ქსელის განვითარება, რომელიც თანაბრად ხელმისაწვდომი იქნება როგორც ცენტრ ალური, ასევე რეგიონული გაზეთების გა მომცემლებისთვის. პრესის გავრცელების ერთიანი სისტემა ხელს შეუწყობდა პრე სის დროულად და შეუფერხებლად გავრცელებას ქვეყნის მთელ ტერიტორიაზ ე. მიუხედავად იმისა, რომ ზოგიერთმა რეგიონულმა გამოცემამ მოახერხა დამოუკი დებელი სადისტრიბუციო სისტემის ჩამოყალიბება, უმეტესობისათვის ეს შეუძლე ბელი აღმოჩნდა, რადგან სადისტრიბუციო ქსელის განვითარებას საკმაოდ დიდი ფინანსური რესურსები სჭირდება. ცხადია, დისტრიბუციის პრობლემა მნიშვნ ე ლოვნად ამცირებს გაზეთების გაყიდვებს, პრესის ხელმომწერთა სისტემით გავრ ცელების დანერგვას და ჟურნალ-გ აზეთების შემოსავლებს. თბილისის მერიის 2009 წლის გადაწყვეტილებით, ძველი საგაზეთო სტენდები და სავაჭრო ჯიხურები, სადაც გაზეთები იყიდებოდა, ჩაანაცვლ ა ახალმა ჯიხუ რებმა, რომლებიც მერიასთან ასოცირებულ მფლობელს, ორგანიზაცია „white distribution“- ს ეკუთვნის. მერიამ გადაწყვეტილება ტენდერის გამოცხადების გარეშე, არაგამჭვირვალედ მიიღო. „ჟურნალ-გაზეთების დისტრიბუციაზე მო ნოპოლიით შესაძლოა თბილისის მერიამ მნიშვნელოვანი პრობლემები შეუქ მნას ბეჭდური პრესის გავრცელებას, თუკი ამას მოინდომებს“ - ამბობს გაზეთ რეზონანსის რედაქტორი, ლაშა ტუღუში 35. 2011 წელს საშემოსავლო სამსახურის „მედია-პალიტრაში“ შესვლის ერთ-ერთ მიზეზად მედია-პალიტრის ერთადერთი დამოუკიდებელი სადისტრიბუციო ქსელისათვის ფინანსური პრობლემების შექმნას ასახელებენ. გავრცელების პრობლემები ზოგჯერ საკაბელო ტელევიზიებსაც ექმნ ებათ. მაგალითად, საკაბელო ტელევიზიის პროვაიდერებმა 2009 წლის მაისში უარი თქვეს ჩაესვათ მაესტროს სიგნალი სამომსახურეო პაკეტში, საკაბე ლო ტელეკომპანიებმა „რუსთავმა“ და „ახმეტამ“ კი უარი თქვეს მაესტროს სიგნალის გატარებაზე. „მაესტრო“ არ არის ჩართული „სილქნეტის“ სამომ ხმარებლო პაკეტშიც.
9. ჟურნალისტური გამოძიება დღემდე არცერთ ნაც იონალურ არხზ ე არ გადის ჟურნ ალ ისტ ურ ი გამოძ იე ბა. მიუხედავად იმისა, რომ საზოგ ადოებრივი აზრ ის გამოკ ითხვა ადასტ უ 118
ნინო დანელია
რებს საქართველოს მოქალაქეების ინტერესს ჟურნ ალ ისტ ურ ი გამოძ იე ბის მიმ ართ. საზოგადოებრივი მაუწყებლის პროგრ ამულ ი პრიო რ იტ ეტ ების მი ხედვით კი, მაუწყებლის პირდაპირი ვალდებ ულ ებაა ჟურნ ალ ისტ ურ ი გა მოძიებ ის ჩასმ ა პროგრამულ ბადეში. თუმცა, ეს საკ ითხი დღემდ ე, გად აუჭ რელი რჩებ ა. სტუდია „მონიტორი“, რომელსაც აქვს საე რთაშორ ისო აღი არ ებ ა და დაფინანსება საერთაშორისო დონორ ების მხრიდ ან, რაც ზრდის მის მიუკერძ ოებლობას, უფასოდ სთავაზობს პროდ უქც იას მაუწყებელს. ასეთ შეთავაზებაზე უარის თქმა, შესაძლოა, საზოგ ად ოე ბრ ივ მაუწყებელს არსებ ული პოლ იტიკური კონიუნქტურის გამო უწევს.
10. ციფრულ მაუწყებლობაზე გადასვლა საქართვ ელოს მთავრობამ აიღო 2015 წლამდე ციფრულ მაუწყებლობაზე გა დასვლის ვალდებულება. თუმცა, ჯერ-ჯ ერობით არც ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამინისტროს, ვინც სათავეში ჩაუდგა ამ პროცესის განხორციე ლებას, არც საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნულ კომისიას, არ წარუდ გენიათ რაიმე საკანონმდებლო ჩარჩო, რის მიხედვით უნდა განხორციელდეს აღნიშნული პროცესი. ასევე, არ არსებობს რაიმე საკანონმდებლო ინიციატი ვა ან პოლიტიკური ნება იმისა, რომ ციფრული მაუწყებლობა ხელმისაწვდ ომი იყოს მოქალაქეთათვის. არ არის ცნობილი, რა ხარჯებთანაა დაკავშირებული ციფრულ მაუწყებლობაზე გადასვლ ის პროცესი. საჯარო დისკუსიები ამ თემაზე ნაკლებად იმართება.
11. ინტერნეტი 2006-2010 წლებში მედიის განვითარებაში სიახლე ინტერნეტ-მედიის გაჩენა იყო. ბეჭდურმა გამოცემებმა შექმნეს ვებ-გვერდები, თუმცა ჯერ ისინი ნაკლე ბად ინტერაქტიურია და მხოლოდ გამოცემული სტატიების არქივს წარმოად გენს, თუმცა არის მნიშვნელოვნად წინსვლ აც. გაზეთმა ბათუმელებმა შექმნ ეს ონლაინ გამოცემა ნეტგაზეთი, მედია-პალიტრამ დააფუძნა ინტერნეტ ტელე ვიზია პალიტრა, რადიო პალიტრა, ახალი ამბების ონლაინ სააგ ენტოwww. ambebi.ge, ჟურნალმა „ლიბერალი“ შექმნა ვებ-გვერდი, სადაც ქვეყნდება ბლოგები, რომლებსაც ყოველკვირეულად 20 000 მომხმარებელი ჰყავს. მედი ამ უფრო აქტიურად დაიწყო ერთიანი რესურსების გამოყენება სხვადასხვა მე დიაპლატფორმებისათვის. თავისუფალ და აქტიურ სადისკუსიო სივრცედ იქცა სოციალური ქსელი ფეისბუკი.
12. მედიის ინსტ იტუციური მხარდაჭერა 2007-2010 წლის განმავლობაში ქმედითი გახდა ჟურნალისტური პროფესიულ ი ასოციაციები (რეგიონული მედიის ასოციაცია, ტელემაუწყებელთა რეგიონული 119
დამოუკიდებელი მედიის უზრუნველყოფა
ქსელი), რომლებიც ცდილობენ დაიცვან საკუთარი წევრების უფლებები. ისი ნი აქტიურად არიან ჩართულნი მედიასთან დაკავშირებული საკანონმდ ებლო ინიციატივებსა და ადვოკატირების პროცესში, რაც მედია გარემოს გაუმჯობე სებას ისახავს მიზნად. მედია ასოციაციები, მედიაკომპანიები, მედიის სფერო ში მომუშავე არასამთავრობო ორგანიზაციები, რომელთაც ხანგრძლივი პარ ტნიორული ურთიერთობა აქვთ, 2011 წელს გაერთიანდნენ მედიაკოალიციაში, რომლის მიზანი მედიაგარემოს გაუმჯობესებისათვის რესურსების და გამოც დილების გაერთიან ება. რამდენიმე კერძო უნივერსიტეტის მედიის პროგრამა ორიენტირებულია მაღა ლი პროფესიული სტანდარტების დანერგვაზე. ჟურნალისტიკის სახელმწიფო პროგრამები თანდათან გადადიან ახალ სასწავლო სტანდარტებზე, თუმცა ჯერ კიდევ მწირი რესურსების და ტექნიკური აღჭურვილობის პირობებში სრულად ვერ ახორციელ ებენ დასახულ მიზნებს. ასევე, საერთაშორისო დონორების დახმარებით პრაქტიკოს ჟურნალისტებს ხშირად აქვთ პროფესიულ ი თემატუ რი ვორკშოპებისა და ტრენინგების გავლის საშუალება, თუმცა, ხშირად ისინი ვერ იყენებენ მიღებულ ცოდნას ნიუს-რ უმში, სადაც გადაწყვეტილებებს პრო დიუსერი იღებს და ინფორმაციას პოლიტიკური ლოიალურობისა და არაჟურ ნალისტური სტანდარტების მიხედვით ფილტრ ავს. 2007 წლიდან გაიზარდა საერთაშორისო დონორების დაინტერესება მედია გა რემოს გაუმჯობესებით. ერთ-ერთ მნიშვნელოვან მოვლენას ამ მხრივ წარმო ადგენს ამერიკის შეერთებული შტატების საერთაშორისო განვითარების საა გენტოს მიერ გამოყოფილი 13 მლნ. ამერიკული დოლარი, რომელიც 4 წლის განმავლობაში თავისუფალი და პროფესიულ ი მედიის განვითარებას შეუწყობს ხელს.
13. შიდა ფაქტორები პლურალიზმი საერთაშორისო და ადგილობრივი დამკვირვებლების აზრით, საქართველოში მედიის საკმაოდ მრავალფეროვანი სურათია. „ბეჭდურ მედიასა და რადიოში, ისევე როგორც თბილისის ტელეკომპანიებში, მოსაზრებათა ფართო სპექტრია წარმოდგენილი“, – ასე აფასებს მედიის პლურალიზმს საქართველოში კავკასი ის კვლევითი რესურსების ცენტრ ი36. ახალი ამბების თვალსაზრისით, ტელევიზია ყველაზე პოპულარულ მედიად რჩება საქართვ ელოში. კავკასიის კვლევითი რესურსების ცენტრის მიერ საქარ 120
ნინო დანელია
თველოს გამოკითხულ მოქალაქეთა 84 % ყოველდღე უყურებს სატელევიზიო ახალი ამბების გამოშვებას. ამავე დროს, რესპოდენტთა 86 % კითხულობს ყო ველკვირეულ გაზეთს, 80 % კი – თვეში ერთხელ მაინც კითხულობს ჟურნალს. ასევე მნიშვნელოვანია, რომ რესპოდენტთ ა 33 % ყოველდღიურ ად იგებს ახალ ამბებს რადიოდ ან.37 აღსანიშნავია ის, რომ რადიო-სივრცე, ტელესივრცეზე მე ტად თავისუფალია როგორც ქვეყნის დედაქალაქში, ასევე საქართველოს რე გიონ ებში. ასევე, თავისუფალია ბეჭდური მედიაც. თუმცა, დაბალი შემოსავლე ბის გამო, პრესის ჟურნალისტებს ტელეჟურნალისტებზე დაბალი ანაზღაურ ება აქვთ, რაც ართულებს მაღალკვ ალიფიციურ ი ჟურნალისტების შენარჩუნებას პრესაში. რამდენიმე დამოუკიდებელი საინფორმაციო სააგენტო ავრცელებს ახალ ამბებს საქართველოში. ასევე, შესამჩნევია ინტერნეტ-მომხმარებელთა რიცხვის ზრდა – უკანასკნ ელი მონაცემებით ინტერნეტის მომხმარებელთა რა ოდენობა 31 %-მდე გაიზარდა.38 2009 წელს გაიზარდა ახალი ამბების საქართველოში მცხოვრები უმცირესობე ბის ენებზე გამოშვებების რიცხვი. საზოგადოებრივი მაუწყებელი ყოველდღი ურად ავრცელებს ახალ ამბებს საქართველოში მცხოვრები ყველა მსხვილი ეთნიკური უმცირესობის ენაზე სხვადასხვა რეგიონული ტელეკომპანიის დახ მარებით. ასევე, რადიო ჰერეთს (ლაგოდეხი, კახეთის რაიონი) აქვს ყოველკ ვირეული საინფორმაციო გამოშვება რეგიონის ერთ-ერთი მსხვილი ეთნიკური ჯგუფის (აზერბაიჯანულ) ენაზე.39
სარედაქციო დამოუკიდებლობა სარედაქციო დამოუკიდებლობაზე საუბრისას, ცხადია, უპირველესად, ახალი ამ ბები და პოლიტიკური თოქშოუების დამოუკიდებლობა იგულისხმება. კავკასიის კვლევითი რესურს ცენტრის მიერ 2009 წელს ჩატარებული კვლევის მიხედვით, „ქართველი მაყურებლები არა მარტო აცნობიერებენ, რომ სატელევიზიო ახალი ამბები პოტენციურ ად მიკერძოებულია, არამედ ფიქრობენ, რომ ამ პრობლემის დაძლევა სხვადასხვ ა არხის ყურებით არის შესაძლებელი. თუმცა, დედაქალაქს გარეთ ხელმისაწვდომობა იმ არხებზე, რომელთაც „რუსთავი2-სგან“ განსხვ ავე ბული სარედაქციო პოლიტიკა აქვთ, საგრძნობლად კლებულობს“.40 სარედაქციო დამოუკიდებლობის პრობლემებს ეხება არჩევნების სადამკვირ ვებლო საერთაშორისო მისიის (International Election Observation Mission) ან გარიშიც.41 2009 წელს ტელეკომპანია „იმედის“ 65 ჟურნალისტმა გაავრცელა წერილი სარედაქციო კრებებზე მიღებული პოლიტიკური ინსტრუქციებ ის შესახებ. 121
დამოუკიდებელი მედიის უზრუნველყოფა
ჟურნალისტებმა მოიყვანეს კონკრეტული ფაქტები, თუ როგორ უნდა მო ეხსენიებინათ პოლიტიკური ოპოზიცია „რადიკალური ოპოზიციად“; სიტყ ვა „საკანი“, რომელსაც მომიტინგეები ხელისუფლებისაგან თავისუფლების შეზღუდვის სიმბოლოდ იყენებდნენ, უნდა შეეცვალათ სიტყვით „გალია“; არუნდა აეღოთ ინტერვიუ გარკვეულ პოლიტიკოსებსა და ოპოზიციურ ად განწყობილ ექსპერტებთან; ოპერატორებს უნდა ეჩვენებინათ მიტინგის კადრები ვიწრო ხედით, რომ არ გამოჩენილიყო შეკრების მასშტ აბი და ა.შ. ჟურნალისტებში ტერმინიც კი გაჩნდა, რომ სიუჟ ეტი „ზემოდან ჩამოვიდა“, რაც მათ ყოველდღიურ პროფესიულ ჟარგონად იქცა. „ზემოდან ჩამოსუ ლი“ სიუჟეტი ნიშნავდა სახელისუფლო წრეების მითითებებისა და შეხედუ ლებების გათვალისწინებით ან მათთან შეთანხმებით გაკეთებულ სიუჟეტს, რომელიც ჟურნალისტს ეთერში უნდა გადაეცა. ასევე, პროდიუსერები ჟურ ნალისტებს „სახელმწიფოებრივად აზროვნებას“ სთხოვდნენ, რაც, ჟურნა ლისტების თქმით, პირველ რიგში, ხელისუფლების მხარდაჭერას გულისხ მობდა.42 წერილის ორი ხელმომწერი გაათავისუფლეს სამსახურიდან არხის საბოტაჟის მცდელობის მიზეზით, ოთხმა დატოვა იმედი, დანარჩენებმა უკან წაიღეს ხელმოწერები. ტელეკომპანია იმედის გადაცემის „სპეციალური რეპორტაჟი“ სარედაქ ციო ჯგუფი ასევე საუბრობდა არხის დირექტორის მხრიდან ზეწოლაზე „მოდელირებული ქრონიკის“ დაგეგმვის პერიოდში. სხვადასხვა ტელეარხზე მომუშავე ჟურნალისტები ცდილობენ ფაქტები შეუს აბა მონ კონკრეტულ პოლიტიკურ ინტერესებს და ისე გააშუქონ ისინი. მაგ.: კავკა სიის კვლევითი რესურსების ცენტრ ის მონაცემებით, 2009 წელს საქართველო ში კონფლიქტის შესახებ დამოუკიდებელი საერთაშორისო ფაქტების დამდგე ნი მისიის ანგარიშის (ტალიავინის დასკვ ნ ის) გაშუქებისას, სხვადასხვაგვარად შეფუთული ინფორმაცია გავიდა ტელეკომპანია „იმედსა“ და ტელეკომპანია „კავკასიაზე“. „იმედზე“ დასკვ ნის შესახებ კომენტარს აკეთებდნენ მმართველი პარტიის ა და საპარლამენტო ოპოზიციის წევრები, რომლებიც აცხადებდნენ, როგორ ეთანხმება დასკვ ნა საქართველოს შეფასებას, რომ რუსეთის აგრე სიამ განაპირობა აგვისტოს მოვლენები. ამას მოყვა პრეზიდენტ სააკაშვილის გამოსვლის ფრაგმენტები, რომლებიც კიდევ ერთხელ ადასტურებდნენ ზემოთ ქმულს. „კავკასიაზე“ კი იმავე დასკვ ნის შეფასება სთხოვეს არასაპარლამენტო ოპოზიციის წარმომადგენლებს, რომლებიც ასევე იშველიებდნენ დასკვნას და ომის დაწყებაში ბრალს სააკაშვილს სდებდნენ. ასე რომ, „იმედის“ მაყურებ ლებს შეექმნებოდათ შთაბეჭდილება, რომ ტალიავინის დასკვნ ის მიხედვით, ომი რუსეთის აგრესიის შედეგია, ხოლო „კავკასიის“ მაყურებელი, ასევე ტა 122
ნინო დანელია
ლიავინის დასკვნის მიხედვით, ომის დაწყებაში პრეზიდენტ სააკაშვილს დაა დანაშაულებდა.43 რედაქციის დამოუკიდებლობაზე საუბრისას, ექსპერტები ერთხმად აღნიშნავ დნენ, რომ ის პირდაპირ კავშირშია შრომის კოდექსთან და თავისუფალ სასა მართლოსთან. შრომის არსებული კოდექსის მიხედვით დაქირავებული დაუც ველია. არ არსებობს ჟურნალისტებისათვის გრძელვადიანი სამუშაო კონტრაქ ტები. ასევე, ჟურნალისტის სამსახურიდან დათხოვნა დამქირავებლის მხრიდან ყოველგვარი დასაბუთების გარეშეა შესაძლებელი. არ არსებობს არავითარი საკანონმდებლო გარანტია, რომ დაუმორჩილებლობის შემთხვევაში, იგი სამ სახურს არ დაკარგავს. პოლიტიკურად მოწყვლადი სასამართლო კი მას გასა ჩივრების იმედსაც უკარგავს. ამიტომ, სამსახურის დაკარგვის შიშით, ჟურნა ლისტები ხშირად საკუთარი ნებით უარყოფენ დამოუკ იდებლობას.
პროფესიული სტანდარტები და თვითცენზურა, თვითრეგულაცია 2009 წლის მარტში საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნულმა კომისიამ და ამტკიცა მაუწყებელთა ქცევის კოდექსი, რითაც მაუწყებლები დავალდებულდა შექმნან თვითრეგულირების მექანიზმები, ანუ თავად განსაზღვრონ საკუთარი ეთიკური და პროფესიული სტანდარტები და დაიცვან ისინი.44 საქართველოს საზოგადოებრივ მაუწყებელს კომისიის დადგენილებამდე ჰქონდა შიდა ეთი კის კოდექსი, თუმცა აღნიშნული ქცევის კოდექსები ჯერ-ჯერობით ვერ იქცა ქმედით თვითრეგულირების მექანიზმად.45 ამის ყველაზე ნათელი მაგალითია ტელეკომპანია იმედის ეთერში 2010 წელს გასული „მოდელირებული ქრონიკა“, რომელიც ვითომდა რუსეთის ჯარების ინტერვენციას ასახავდა. ახალი ამბების სტილით გაკეთებულ რეპორტაჟს არ ჰქონდა გამაფრთხილებელი წარწერა, რომ ამბავი შეთხზული იყო. მაუწყე ბელთა ქცევის კოდექსის მე-13 პუნქტი ნათლად განმარტავს, რომ შეთხზული ამბავი უნდა გადაიცეს მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში და მაყურებე ლი აუცილებლად უნდა იყოს ინფორმირებული ამის შესახებ. მოდელირებული სიუჟეტების გამოყენება კი აკრძალულია ახალი ამბების გამოშვებებსა და პო ლიტიკურ თოქ-შოუებში. დარღვევას, რომელსაც გამოკითხულ მოქალაქეთა 84% ნეგატიურ ად აფასებს, მარეგულირებელი კომისიის მხრიდან მკაცრი გაფ რთხილება ან რაიმე სხვა ტიპის სანქც ია არ მოჰყვ ა.46 კომისიამ ტელეკმპ ანიას მხოლოდ საჯარო ბოდიშის მოხდა დაავალა. 2009 წლის დეკემბერში ჟურნალისტებმა და მედიის ექსპერტებმა მიიღეს ქარ თველი ჟურნალისტების ეთიკის ქარტია და აირჩიეს საბჭო, რომელშიც რეგი 123
დამოუკიდებელი მედიის უზრუნველყოფა
ონებში და თბილისში მომუშავე ჟურნალისტები შევიდნენ. ქარტიაში გაერ თიანებული ჟურნალისტი იღებს ვალდებულებას, რომ საზოგადოებ ას მიაწო დოს მიუკერძოებელი ინფორმაცია, უარი თქვას საზოგადოებ ის მოტყუებასა და მათი მაყურებლების, მკითხველისა თუ მსმენელის შეხედულებების შეუ რაცხყოფაზე.47 ქარტიამ ჟურნალისტური ეთიკისა და სტანდარტების დარღვე ვის რამდენიმე კონკრეტული ფაქტი განიხილა. პროფესიულ სტანდარტებზე კვალიფიციური დებატები უდავოდ შეუწყობს ხელს პროფესიონალიზმის სა კითხების წინ წამოწევასა და ჟურნალისტებში პასუხისმგებლობის განვითა რებას. ქართული ბეჭდური მედიისათვის გადაუჭრელ პრობლემად რჩება ინფორმაცი ის გადამოწმება რამდენიმე წყაროსთან. უმეტეს შემთხვევაში, ჟურნალისტები სტატიაში ერთ წყაროს იმოწმებენ და იქ მოცემული ინფორმაციის სანდოობა ვერაფრით დასტურდება. სანდოობის დეფიციტს ასევე აძლიერებს ამბის თურ მეობითი ფორმით მოყოლის სტილი. მაგ.: ხშირად გამოიყენება შემდეგი ზმნე ბი და გამოთქმები: „უთქვამს“, „შეხვედრია“, „კულუარული ინფორმაციით“, „ხმები დადის, რომ“ და ა.შ. ეს კონტრ ასტს ქმნის პროფესიულ სტანდარტებთან, რომლებსაც წარმოად გენენ, ძირითადად, დასავლეთ ევროპისა და აშშ- ის მაღალი რეპუტაციის მქონე მედია-საშუალებები. ამ უკანასკნ ელთა მიხედვით, მხოლოდ თავისუ ფალი საჯარო დებატების დახმარებით შეიძლება მოქალაქეები სრულად იყ ვნენ ჩართულნი ქვეყანაში მიმდინარე მოვლენებში და ესმოდეთ მათი არსი.
ინტერესთა კონფლიქტი ზღვარი პოლიტიკურ და ჟურნალისტურ წრეებს შორის ხშირად ბუნდოვა ნია. 2006-2010 წლებში ამის ბევრი მაგალითი იყო ქართულ მედიაში: პრეზი დენტის ადმინისტრ აციის უფროსი გიორგი არველაძე გახდა ტელეკომპანია „იმედის“ გენერალური დირექტორი, „რუსთავი2-ის“ ახალი ამბების სამსა ხურის უფროსი ირმა ნადირაშვილი – პრეზიდენტის ადმინისტრაციის უფ როსის მოადგილე, ტელეწამყვანი მანანა მანჯგ ალაძე – პრეზიდენტის ადმი ნისტრაციის სპიკერი,“ რუსთავი2-ის“ ჟურნალისტი ნათია ბანძელაძე – პრე ზიდენტის პრესსამსახურის უფროსი, „რუსთავი 2- ის“ ყოფილი ჟურნალის ტი ნანა ინწკირველი ჯერ თავდაცვის სამინისტროს პრეს-სპიკერი გახდა, ხოლო, მოგვიან ებით, ისევ მედიას დაუბრუნდა და დაინიშნა ტელეკომპანია „იმედი„ს ახალი ამბების უფროსად.
124
ნინო დანელია
14. დასკვნა თუკი მხედველობაში მივიღებთ, რომ სახელმწ იფოს მიერ აღებული ვალდებუ ლებების შესრულების შეფასების ერთ-ერთი მექანიზმი მოქალაქეთა მხრიდან გაზრდილი რწმენაა იმისა, რომ ადამიანის უფლებები და ფუნდამენტური თავი სუფლებები დაცულია ქვეყანაში, ენ-დი-აის მონაცემებით, გამოკითხულ მოქა ლაქეთა უმრავლესობას საქართველო არ მიაჩნია დემოკრატიულ ქვეყნად და ისინი ითხოვენ რეფორმებს განათლების, საგადასახადო სფეროს, საარჩევნო, სასამართლო, ბიზნეს გარემოსა და მედიის სფეროებში.48 ასევე, გასათვალისწინებელია ისიც, რომ 2006-2010 წლებში საერთაშორისო ორგანიზაციებ ი აკრიტიკებენ საქართველოს მთავრობას მედიის თავისუფლე ბის სფეროში, თუმცა, Freedom house-ის შეფასებით, 2010 წელს საქართვ ელოს წინა წლებთან შედარებით ამ მხრივ, უკეთესი მაჩვენებლები ჰქონდა. ამგვ არი შეფასების ერთ-ერთი უმთავრესი მიზეზი პარლამენტის მიერ მედიის მფლო ბელთა გამჭვირვალობის შესახებ კანონის მიღება იყო. ასევე, 2010 წელს შეწყ და ჟურნალისტების შეურაცხყოფის ფაქტები. მედიის ათვის უმნიშვნელოვანეს პრობლემებად რჩება არაკონკურენტული გა რემო, რომელსაც ვერ არეგულირებს პოლიტიკურად მიკერძოებული მარეგუ ლირებელი კომისია, საჯარო ინფორმაციის დროულ ად და სრულყოფილად მი ღება, ინფორმაციის გაცემაზე უარის მიღების შემთხვევაში სასამართლ ო ბაჟის სიძვირე, პოლიტიკურად მართული სარეკლამო ბაზარი, ლიცენზიების გაცემის პროცედურების გამჭვირვალობა და მიუკერძოებლობა, რიგ ტელეკომპანიებში სარედაქციო დამოუკიდებლობის პრობლემები, არაქმედითი თვითრეგულაცი ის მექანიზმები და რაც მთავარია, ციფრულ მაუწყებლობაზე გადასვლისათვის საჭირო საკანონმდებლო ბაზისა და სხვა აუცილებელი მექანიზმების არარსე ბობა, რაც პროცესს უმტკივნეულოს გახდის ქართული მედიისათვის.
125
დამოუკიდებელი მედიის უზრუნველყოფა
სქოლიო 1. ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის ევროკავშირ-საქართველოს სამოქმედო გეგმა, 2006, გვ. 1. // www.delgeo. ec.europa.eu/en/trade/Booklet%20A4-2geo.pdf 2. იქვე, გვ. 11. // www.delgeo.ec.europa.eu/en/trade/Booklet%20A4-2geo.pdf 3. http://www.freedomhouse.org/template.cfm?page=251&year=2002 Freedom House-ის მიხედვით, თავისუფალი ქვეყნები განისაზღვრებიან 0-30, ნაწილობრივ თავისუფალი – 31-60, და არათავისუფალი – 61-100 ქულიან შკალაზე. 4. Irex-ის მიხედვით, 0-1 ქულა, არამდგრად და არათავისუფალ მედიას აღნიშნავს, 1-2 ქულა – არამდგრადი, შერეული სისტემის აღმნიშვნელია, 2-3 ქულა – თითქმის მდგრად მედიას აჭნიშნავს და 3-4 ქულა მდგრად მედიას 4 ბალიან შკალაზე. 5. მედიის მდგრადობის სისტემის მიხედვით ქვეყნები, რომელთა მედიაც 1-2 ქულით ფასდება არამდგრადობით ხასიათდებიან, 2-3 ქულა მდგრადობას მიახლოებულია, ხოლო 3-4 ქულა მდგრადობაზე მიუთითებს. 6. Map of Press Freedom (2009) // www.freedomhouse.org/template.cfm?page=251&year=2009 7. Media Sustainibility Index Europe and Eurasia (2009); // www.irex.org/programs/MSI_EUR/2009/georgia.asp 8. Transparency International Georgia, TV in Georgia - Ownership, Control and Regulation, 20 November 20009, http://www.transparency.ge/en/content/television-georgia-%E2%80%93-ownership-control-and-regulation 9. Strategy paper 2007, on strengthening the European Neighborhood Policy; 2008 http://www.delgeo.ec.europa.eu/ en/press/georgia%20clean1.doc 10 . Progress Report Georgia; Implementation of the European Neighborhood policy in 2008. Published in 2009 http://ec.europa.eu/world/enp/pdf/progress2009/sec09_513_en.pdf 11 International Election Observation Mission (2008), Georgia — Parliamentary Elections, 21 May 2008, available at http://www.europarl.europa.eu/document/activities/cont/200805/20080527ATT30146/20080527ATT30146EN.pdf 21 May 2008, http://www.osce.org/odihr/elections/georgia/32017 , (accessed on 18 April) 12. Ibidem. 13. აფრასიძე, დ. (რედ.) 2008. მედია (ზე)მოქმედებაში 14. H. Gutbrod, K. Turmanidze, Georgia Comprehensive Media Research: Summary Findings August-November, 2009, Caucasus Research Recourse Centers (CRRC) 15. Four Journalists Killed, others injured in South Ossetia Conflict http://www.ifex.org/russia/2008/08/13/four_journalists_killed_others/ 16. Russian and Georgian web-sites fall victim to a war being fought online as well as in the field http://www.rsf.org/ article.php3?id_article=28167 17. Four Journalists Killed, others injured in South Ossetia Conflict http://www.ifex.org/russia/2008/08/13/four_journalists_killed_others/ 18. ლევან გაჩეჩილაძე საზოგადოებრივ მაუწყებელს უტევს // Civil Georgia, Tbilisi , 24 Apr.’09. http://www.civil.ge/ eng/article.php?id=20788 19. „მაუწყებლობის შესახებ“ საქართველოს კანონი (2004) http://www.parliament.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=69&kan_det=det&kan_id=25 20. „სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლების შესახებ“ საქართველოს კანონი (2004) 21. საქართველოს კონსტიტუცია, (1995), მუხლი 24. 22. http://www.government.gov.ge 2010-15-7 23. „მაუწყებლობის შესახებ“ საქართველოს კანონი (2004)
126
ნინო დანელია
24. ტელევიზია საქართველოში – მფლობელობა, კონტროლი და რეგულირება, http://www.transparency.ge/index. php?lang_id=ENG&sec_id=215&info_id=545 25. Freedom of the press Georgia 2009 http://freedomhouse.org/template.cfm?page=251&year=2009 26. სტუდია „მაესტროს“ პოლიტიკური პროგრამების ლიცენზიაზე უარი უთხრეს // Civil Georgia, 8 აპრილი. http:// www.civil.ge/geo/article.php?id=17962 27.���������������������������������������������������������������������������������������������� მაესტრომ შესაძლოა პოლიტიკური პროგრამების გავრცელებისათვის საჭირო ლიცენზია მიიღოს; Civil Georgia, 10 ოქტომბერი, 2009 http://www.civil.ge/eng/article.php?id=19731&search=maestro%20bakradze 28. „მაუწყებლობის შესახებ“ საქართველოს კანონი (2004) 29. Law on Broadcasting, Chapter VIII, Advertisement, Teleshopping and Sponsorship available at http://www.ijp.ge/ video_blank.php?vid= 30. Investigative TV program: Advertisement Beyond the Law available at http://www.gncc.ge/files/7050_3380_492233_ mauwyebloba-eng.pdf 31. Appeal against Rustavi 2 and Imedi, 28 October, 2010. Liberali available at http://liberali.de/en/node/3430 32. Investigative TV program: Advertisement Beyond the Law available at http://www.gncc.ge/files/7050_3380_492233_ mauwyebloba-eng.pdf 33. Source: TV MR GE, licensee of AGB Nielsen Media Research 34. კავკასია მთავრობას ზეწოლის შეწყვეტისაკენ მოუწოდებს. http://www.civil.ge/eng/article.php?id=18712&search=kavkasia%20ads 35. ინტერვიუ ლაშა ტუღუშთან, 25 ნოემბერი, 2009. 36. საქართველოს მედიის სიღრმისეული კვლევა: შედეგების შეჯამება, 2009, CRRC 37. იქვე 382011: Freedom on the Net 2011: Georgia Review by Davit Kipiani http://geoindex.wordpress.com/2011/04/19/2011-freedom-on-the-net-%E2%80%93-gerogia-review/ 39. მედიის მდგრადი განვითარების ინდექსი, აირექსი, 2009 http://www.irex.org/programs/MSI_EUR/2009/georgia.asp 40. საქართველოს მედიის სიღრმისეული კვლევა: შედეგების შეჯამება, 2009, CRRC 41. Ibidem. 42. მედია პროფესიონალების 83% ამბობს, რომ ჟურნალისტებზე გავლენა აქვს სახელმწიფო ინტერესებს. მხოლოდ 18.5 თვლის, რომ მათზე გავლენა საზოგადოებრივ ინტერესებს აქვს; საქართველოს მედიის სიღრმისეული კვლევა: შედეგების შეჯამება, 2009. კავკასიის კვლევითი რესურსების ცენტრი. 43. საქართველოს მედიის სიღრმისეული კვლევა: შედეგების შეჯამება, 2009, CRRC. 44. საქართველოს კომუნიკაციების ეროვნული კომისიის დადგენილება „მაუწყებელთა ქცევის კოდექსის“ დამტკიცების თაობაზე, http://www.gncc.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=7060&info_id=7177 45. GPB_Code_of_Conduct_eng.pdf http://gpb.ge/Admin/ApplicationFiles/aabf8d3d-6274-40cb-a038-eafff87a0f90 46. Most Respondents Hold Imedi TV Station Responsible for Special Report http://www.media.ge/en/node/37238 47. ჟურნალისტებს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტია ექნებათ, http://www.media.ge/ru/node/12430 48. http://www.civil.ge/eng/article.php?id=23317
127
მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა მანანა ქოჩლაძე საზოგადოება „მწვანე ალტერნატივა“
1. შესავალი წინამდებარე ნაშრომის მიზანია შეაფასოს საქართველო-ევროკავშირის სა მოქმედო გეგმის განხორციელება 2007 წლიდან დღემდე გარემოს დაცვისა და მდგრადი განვითარების სექტორში. ნაშრომში შევეცადეთ, სამოქმედო გეგ მით გაწერილი ვალდებულებების მიხედვით გაგვეანალიზებინა 2007 წლიდან დღემდე გარემოს დაცვის სექტორში გატარებული ღონისძიებები/რეფორმები, გამოგკვეთა არსებული მიღწევები და გამოწვევები, რათა ცხადი გაგვეხადა საქართველოს გარემოს დაცვის სექტორში ევროკავშირის კანონმდებლობასა და პრაქტიკასთან ჰარმონიზაციის მიმდინარე სურათი. სამოქმედო გეგმაში გარემოს დაცვა მჭიდროდ არის ინტეგრირებული ეკო ნომიკურ განვითარებასა და სიღარიბის დაძლევასთან. სამოქმედო გეგმის პრიორიტეტი 3 გულისხმობს: „ეკონომიკური განვითარების წახალისება, სიღარიბის შემცირებასა და სოციალური თანასწორობის უზრუნველყოფა ზე მიმართული ძალისხმევის განმტ კიცება, მდგრადი განვითარების ხელ შეწყობა, გარემოს დაცვის ჩათვლით, ეკონომიკური კანონმდებლობისა და ადმინისტრაციული წესების შემდგომი დაახლოება.“ რაც სრულად შეესაბა მება თვით ევროკავშირში არსებულ პრაქტიკას. ლისაბონის ხელშეკრულე ბისთვის, მდგრადი განვითარება ერთ-ერთი მთავარი მიზანია და ფართოდ ეყრდნობა გარემოსდაცვითი კანონმდებლობის ინტეგრაციას ეკონომიკურ და სოციალურ სექტორებში1.
128
მანანა ქოჩლაძე
2. კარგი გარემოსდაცვითი მმართველობისათვის შესაბამისი პირობების შექმნა და მათი განხორციელება საქართვ ელო-ევროკავშირის გეგმის თანახმად, კარგი გარემოსდაცვითი მმარ თველობისათვის შესაბამისი პირობების შექმნა და მათი განხორციელება, მოი ცავს როგორც ადმინისტრ აციული სტრუქტურებისა და პროცედურების გაძლი ერებას, ასევე გარემოსდაცვითი საკითხების ინტეგრირებას სხვადასხვ ა სექტო რებში და სტრატეგიულ დაგეგმვაში, გარემოსდაცვით საკითხებზე ინფორმაცი ის ხელმისაწვდომობის, საზოგადოების მონაწილეობისა და სამართლისადმი ხელმისაწვდომობის კონვენციის (ორჰუსის) შესრულებას;
2.1 გარემოსდაცვითი მმართველობის სისტემა საქართველოში გარემოსდაცვითი მმართველობის სისტემა კვლავ ხასიათ დება ხშირი ინსტიტუციური და საკანონმდებლო ცვლილებებით, რაც მჭიდ როდ არის დაკავშირებული ქვეყნის მთავრობის მიერ აღებულ ეკონომიკის სრული ლიბერალიზაციის კურსთან და სახელმწ იფო საბიუჯ ეტო შემოსავ ლების ყველა შესაძლო საშუალ ებით (მათ შორის, ბუნებრივი რესურსების უფრო მეტად ათვისებისა და მათზე საკუთრების ფორმის შეცვლით) გაზრ დის სურვილთან. ჯერ კიდევ 2004-2006 წლებში გაუქმდ ა სხვადასხვა ტიპის ლიცენზიებ ისა და ნებართვ ების გაცემის მარეგულირებელი კანონების და ახლოებით 85%, მათ შორის, გარემოს დაცვის, სურსათის, მრეწველობისა და ავტომანქანების უზრუნველყოფის სფეროში, რასაც მოჰყვა მაკონტრო ლებელი სტრუქტურების გაუქმება და შედეგად, დაურ ეგულირებელი დარჩა მთელი რიგი სფეროები2. სამწუხაროდ, გარემოს დაცვა არ განიხილება მთავრობის მხრიდან პრიორიტე ტულ სექტორად, რაც ნათლად ჩანს საქართველოს 2007–2010, 2008–2011, 20092012 და 2010-2012 წლების საშუალოვადიან ი დაგეგმვის ჩარჩო დოკუმენტების (Medium Term expernditure Framework – MTEF) ანალიზით3. მაშინ როდესაც მთლიანი ბიუჯეტი და საბიუჯეტო დანახარჯები შესამჩნ ევად იზრდ ება, გარემოს დაცვის სამინისტრ ოს ბიუჯეტი საქართვ ელოს მთლიანი შიდა პროდუქტის მხო ლოდ 0.1% შეადგენს. MTEF-ს ძირითადი მიმართულებაა „მდგრადი პრინციპების ჩამოყალიბება ბუნებრივი რესურსების უტილიზაციის ათვის“4 და ამის მიღწევა მთავრობის აზრით შესაძლებელია „კერძო ინტერესების სტიმულაციით ბუნებ რივი რესურსების რაციონალური მოხმარების გზით“. გარემოს დაცვის სამი ნისტრომ უნდა უზრუნველყოს მაქსიმუმი წილი კერძო სექტორისა და მინიმუმი სახელმწიფო სექტორის ტყის მართვაში, კერძო სექტორის გაზრდ ილი მონაწი ლეობა ნარჩენების მართვის, მდინარეთა და წყლის რესურსების გამოყენებაში.
129
მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა
2007–2010 წლის სამთავრობო პროგრამების ანალიზი აჩვენებს, რომ მთავრობა გარემოსდაცვითი საკითხებს ძირითადად ეკონომიკური პერსპ ექტივიდან ხე დავს. მაგ. 2007 წელს საქართველოს პარლამენტის მიერ დამტკიცებულ პროგ რამაში „ერთიანი და ძლიერი საქართველოსთვის,5 მთავრობა მიზნად ისახავ და „მდგრად და ეფექტურ ბუნებათსარგებლობას“. ამის განხორციელება უნდა მომხდარიყო: „ბუნებრივი (მათ შორის, სატყეო) რესურსების ეკონომიკურ ბრუნვაში ჩარ თვით; ბუნებრივი რესურსების სარგებლობის ფორმების დივერსიფიკაციით, მდგრა დი განვითარების უზრუნველსაყოფად; ხოლო 2008 წლის პროგრამით „ერთიანი საქართველო სიღარიბის გარეშე 2008–2012“, კერძო სექტორი უნდა განკარგავდეს ბუნებრივ რესურსებს. მთავ რობის ლოგიკით ხანგრძლივვადიანი ლიცენზიები და ნებართვები არა მხო ლოდ უზრუნველყოფს ეკონომიკურ ეფექტურობას, მაგრამ ასევე შეამცირებს გარემოს დაბინძურებას და არანაირი სხვა გარემოსდაცვითი ღონისძიება პროგრამაში არ არის ასახული6. სამთავრობო პროგრამების ანალიზით ნა თელი ხდება, რომ მთავრობის პრიორიტეტები ვერ უზრუნველყოფს ვერც სა მოქმედო გეგმით გაწერილი ვალდებულებების შესრულებას გარემოსდაცვითი მმართვ ელობის გაუმჯობესების კუთხით და ვერც იმ ღონისძიებ ების გატარე ბას, რომელიც ხელს შეუწყობდა გარემოს ხარისხის გაუმჯობესებას.
2.2 გარემოს დაცვის სამინისტროს რეორგანიზაცია გარემოს დაცვის სამინისტრ ოს პერმანენტული ცვლილებებისა და რეორგანი ზაციის პროცესი 2007–2010 წლებში არ დასრულებულა. ამას ხელი შეუწყო 2004 წლიდან მთავრობის მიერ აღებულმა კურსმა, რაც გულისხმობს: მინისტრ თა კაბინეტის ხშირ ცვლილებას (მათ შორის პრემიერ–მინისტრის); სამინისტრ ოებ ისთვ ის სახელებისა და ფუნქც იების შეცვლას, გაუქმებას ან ახალის დაფუძნებას; მინისტრ თა ხშირად ცვლილებებსა და/ან სამინისტროთა გამოცვლ ას; სამინისტროთა ხშირ სტრუქტურულ ცვლილებებს, ძველი პერსონალის დათხოვნასა და ახალი თანამშრომლებით დაკომპლექტებას (ამასთან, რო 130
მანანა ქოჩლაძე
გორც წესი, როგორც მმართველი გუნდის წევრებს, ასევე ახალ თანამშრ ომ ლებს, თანამდებობებზე დანიშვნამდე არც კონკრეტულ სტრუქტურაში უმუშავი ათ და არც შეხება ჰქონიათ სფეროსთან). 2004 წლიდან საქართველოში რვა გარემოს დაცვის მინისტრი და 19 მოადგილე გამოიცვალა, რამაც გავლენა იქონია გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი რესურ სების სამინისტროს მუშაობის უწყვეტობაზე და ხელი შეუშალა მის ეფექტურ ფუნქც იონირებას7. 2007–2011 წლების განმავლობაში გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი რესურსების სა მინისტროში 2004 წელს დაწყებული რეორგანიზაცია, სტრუქტურული და დაკავში რებული „რეფორმები“ გაგრძელდა. აღსანიშნავია, ისიც, რომ არც ერთი განხორ ციელებული ინსტ იტუციური რეფორმა არ ყოფილა წინასწარ განხილული ფართო საზოგადოებასთან, ისევე როგორც საზოგადოებ ისთვის არ ყოფილა წარმოდგენი ლი წინა განხორციელებული რეფორმების შედეგების ანალიზი. თუმცა, მთელ რიგ შემთხვევებში, ამ რეფორმების მსხვერპლია მოსახლეო ბა, რომელსაც ხელი აღარ მიუწვდება ბუნებრივ რესურსებზე, რომ არაფერი ვთქვათ გარემოს დეგრადაციაზე8. საზოგადოებ ისთვ ის მოულ ოდნელი იყო 2011 წლის თებერვალში მთავრობის მიერ წამოყენებული ინიციატივა, რომლის თანახმადაც, გარემოს დაცვის და ბუნებრივი რესურსების სამინისტრო უნდა ჩამოყალიბებულიყო სახელმწ იფო მინისტრ ის აპარატად, ხოლო ბუნებრივი რესურსების მართვასთან და სარგებ ლობასთან დაკავშირებულმა საკითხებმა (რეგულირება, ზედამხედველობა, კონტროლი, მონიტორინგი, აღრიცხვა, ლიცენზიების გაყიდვა და სხვ), თავი მო ეყარა ახლად ჩამოყალიბებულ საქართველოს ენერგეტიკისა და ბუნებრივი რესურსების სამინისტროში9. ინიციატივის თანახმად, დაცული ტერიტორიების სისტემა ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამინისტროს შემადგენლო ბაში უნდა გადასულიყო. არასამთავრობო და საერთაშორისო ორგანიზაციების აქტიურ ი ჩართულობით 2011 წლის მარტში საქართველოს პარლამენტის მიერ მიღებული კანონით შე იქმნა საქართველოს გარემოს დაცვის სამინისტრო, რომელიც სხვა ფუნქციებ თან ინარჩუნებს დაცული ტერიტორიების სისტემის განკარგვას, ნებართვ ებისა და ინსპექტირების ფუნქციას, თუმცა. ბუნებრივ რესურსების რეგულირებასთან დაკავშირებული საკითხები (მათ შორის ტყე), ბირთვული და რადიაც იულ ი სამ სახური ენერგეტიკისა და ბუნებრივი რესურსების სამინისტროს გადაეცა. გარ 131
მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა
და ამისა, მთელი რიგი ფუნქციები, მაგ. პესტიციდებითა და აგროქიმიკატებით დაბინძურება, სოფლის მეურნეობის სამინისტრ ოს გადაეცა. საკანონმდებლო ცვლილებების შედეგად, ხაზი გადაესვა ზოგიერთ იმ მცირე წარმატებას, რომელსაც ადგილი ჰქონდა საქართველო-ევროკავშირის სამოქ მედო გეგმის შესრულებისას გარემოსდაცვით სექტორში, რამაც კიდევ უფრო შეასუსტა გარემოს დაცვის სამინისტრ ოს როლი ქვეყნის მმართვ ელობის სის ტემაში. ამასთან, არსებობს მოსაზრებები, ამ რეფორმის შედეგად შეიძლება წარმოიშვას მთელი რიგი ახალი გარემოსდაცვითი პრობლემები.10
2.3 გარემოსდაცვითი გეგმებისა და პროგრამების შემუშავება სამოქმედო გეგმა მოითხოვს „ჩარჩო კანომდებლობისა და ძირითადი პროცე დურების შემუშავებას, აგრეთვე დაგეგმვ ის უზრუნველყოფას ძირითად გარე მოსდაცვით სექტორებში – ჰაერის ხარისხი, წყლის ხარისხი, ნარჩენების დაცვა, ბუნების დაცვა“, აგრეთვე „არსებული სახელმწ იფო გეგმებისა და პროგრამების განხორციელებას (მაგალითად, სანაპირო ზონის ინტეგრირებული მართვის, ტყის მართვის და წყლის მართვის შესახებ“. სამოქმედო გეგმის განხორციე ლების პერიოდში, 2007-2011 წწ. საერთაშორისო პროგრამებისა თუ პროექტე ბის ფარგლ ებში შემუშავდა შემდეგი გეგმები და პროგრამები: გარემოს დაცვის მოქმედებათა მეორე ეროვნული პროგრამა; დაცული ტერიტორიების სისტემის ეროვნული სტრატეგია და მოქმედებათა გეგმა; მდგრადი ორგანული დამაბინძურებლების ეროვნულ მოქმედებათა გეგმა; სანაპირო ზოლის ინტეგრირებული მართვის სტრატეგია; სახელმწიფო სატყეო პოლიტიკა. თუმცა, ზემოთჩამოთვლილთაგან არც ერთი დოკუმენტი არ დამტკიცებულა, ვინაიდან კანონმდებლობა არ განსაზღვრ ავს ეროვნული, რეგიონ ალური, ად გილობრივი და /ან სექტორალური სტრატეგიების, გეგმების და პროგრამების ადგილს ქვეყნის განვითარების დაგეგმვ ის საერთო სისტემაში, აგრეთვე მათ სამართლებრივ სტატუსს და ადგილს საბიუჯ ეტო სისტემაში.11 მსგავსი ტიპის დოკუმენტების მომზადება ძირითადად გარემოს დაცვის სამი ნისტრ ოს ეგიდით საერთაშორისო პროექტების ფარგლებში მოწვეულ ი ექს პერტების ჩართულობით ხდება. როგორც წესი, ამგვარად შემუშავებული დო კუმენტებს არ იღებენ (უფრო სწორედ ხდება დამტკ იცების გადავადება), ხოლო ფინანსური გეგმა მიბმულია დონორულ დახმარებასთან და არა ქვეყნის საბი უჯეტო შესაძლებლობებთან. 132
მანანა ქოჩლაძე
მაგ. 2007 წელს გაეროს განვითარების პროგრამის დახმარებით, გარემოს დაც ვისა და ბუნებრივი რესურსების სამინისტრ ომ დაასრულა გარემოსდაცვით მოქმედებათა 2008-2012 წლების მეორე ეროვნული პროგრამის პროექტზე მუ შაობ ა. მაგრამ გეგმა დამტკიცების ფორმალური პროცედურების არ არსებობის გამო ვერ დაამტკიცეს. 2010 წელს, ჰოლანდიის მთავრობის ფინანსური მხარდა ჭერით, გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი რესურსების სამინისტრომ განაგრძო 2011-2015 წლების ეროვნულ პროგრამაზე მუშაობა. ამჯერად დოკუმენტზე სამი ნისტროში მუშაობენ, თუმცა, უცნობია, როგორ და რა ფორმით დამტკიცდება პროგრამა.
2.4. საზოგადოების მონაწილეობა და ორჰუსის კონვენციის მოთხოვნათა შესრულება საქართვ ელო-ევროკავშირის სამოქმედო გეგმა მოითხოვს „ისეთი კანონმ დებლობის და პროცედურების შემუშავებას, რომლებიც გარემოსდაცვით ინ ფორმაციას უფრო ხელმისაწვდომს გახდიან და უზრუნველყოფენ გარემოს დაცვით საქმიანობაში საზოგადოების მონაწილეობ ას, „ორჰუსის კონვენციის“ განხორციელ ების ჩათვლით“. თუმცა, სამოქმედო გეგმის ხელმოწერის შემდეგ საქართვ ელოს ხელისუფლებას არ გადაუდგამს არც ერთი კონკრეტული ნაბი ჯი, რომელიც ხელს შეუწყობდა ორჰუსის კონვენციის განხორციელებას ქვე ყანაში, ამასთან, მთელმა რიგმა საკანონმდ ებლო ცვლილებებმა კიდევ უფრო დაასუსტა საზოგადოების მონაწილეობა გადაწყვეტილების მიღების პროცესში. 2.4.1 ინფორმაციის ხელმისაწვდომობა „ორჰუსის კონვენციის“ სამი კომპონენტიდან – ინფორმაციის ხელმისაწვ დომობა, საზოგადოების მონაწილეობა და მართლმს აჯულების ხელმისაწ ვდომობა, კანონმდებლობით ყველაზე კარგად უზრუნველყოფილი ინფორ მაციის ხელმისაწვდომობაა. კერძოდ, საქართველოს ზოგადი ადმინისტრა ციული კოდექსი უზრუნველყოფს საჯარო ინფორმაციის ხელმისაწვდომო ბას და განსაზღვრავს მისი მოთხოვნის წესებს. თუმცა, პრაქტიკაში არსე ბობს მნიშვნელოვანი ხარვეზები, მათ შორის ხშირია ინფორმაციის გაცემა დაგვიანებით, დაუს აბუთებელია ინფორმაციის გასაიდუმლოების მიზეზები, არ არის განსაზღვრული, რა სახის ინფორმაცის უნდა ფლობდეს ესა თუ ის საჯარო დაწესებულება, არ დგება ინფორმაციის გაცემის წესების დამრღ ვევთა პასუხისმგებლობის საკითხი და სხვ. ხშირია თანამდებობის პირთა მიერ ზოგადი ადმინისტრაციულ ი კოდექსის „თვითნებური“ და „ორიგინალური“ ინტერპრეტაციები, მაგ. „საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსი არ იცნობს მხარის მიერ ერთხელ უკვე 133
მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა
მიღებულ ინფორმაციაზე დამატებით იგივე სახის ინფორმაციის გაცემას„12, „საქართველოს ზოგადი ადმინისტრ აციულ ი კოდექსის 177-ე მუხლის მე-2 ნაწილის13 თანახმად, დადგენილ ვადაში პასუხის გაუც ემლობაც ითვლ ება პასუხად, კერძოდ, საჯარო ინფორმაციის გაცემაზე უარად14“ და ა.შ. აღსა ნიშნავია, რომ საჯარო ინფორმაციის გაცემაზე უარის თქმისას,15 კანონის ამ აბსურდულ ინტერპრეტაციას ხშირად იყენებს სხვადასხვა საჯარო უწყება. 2.4.2 საზოგადოების მონაწილეობა საკანონმდებლო დონეზე ქვეყანაში კვლავაც არ არის განსაზღვრული, თუ როგორ უნდა მოხდეს საზო გადოების ჩართვა გადაწყვეტილების მიღების პროცესში, განსაკუთრებით სა კანონმდებლო, პოლიტიკის შემუშავებისა და პროგრამულ დონეზე. 2009 წელს ზოგად ადმინისტრაციულ კოდექსს ა და ნორმატიულ ი აქტების კა ნონში შეტანილი ცვლილებების შედეგად გაუქმდ ა ზოგადი ადმინისტრაციულ ი კოდექსის ის დებულებები, რომლებიც უზრუნველყოფდნენ სახელმწიფო ორ განოების მიერ ნორმატიული ადმინისტრ აციულ-სამართლებრივი აქტების მი ღებისას საზოგადოებ ის მონაწილეობას საჯარო ადმინისტრაციულ ი წარმოებ ის გამოყენების გზით, რაც „ორჰუსის კონვენციის“ მე-8 მუხლის (საზოგადოების მონაწილეობა) და მე-3 მუხლის მე-5 და მე-6 პარაგრაფების მოთხოვნაა16. 2010 წლის კონსტიტუცია
1995 წლის რედაქცია
3. ყველას აქვს უფლება ცხოვრობდეს ჯანმრთელობისათვის უვნებელ გარემოში, სარგებლობდეს ბუნებრივი და კულტურული გარემოთი. ყველა ვალდებულია გაუფრთხილდეს ბუნებრივ და კულტურულ გარემოს.
3. საქართველოს ყოველ მოქალაქეს უფლება აქვს ცხოვრობდეს ჯანმრთელობისათვის უვნებელ გარემოში, სარგებლობდეს ბუნებრივი და კულტურული გარემოთი. ყველა ვალდებულია გაუფრთხილდეს ბუნებრივ და კულტურულ გარემოს.
4. სახელმწიფო ახლანდელი და მომავალი თაობების ინტერესების გათვალისწინებით უზრუნველყოფს გარემოს დაცვას და ბუნებრივი რესურსებით რაციონალურ სარგებლობას, ქვეყნის მდგრად განვითარებას საზოგადოების ეკონომიკური და ეკოლოგიური ინტერესების შესაბამისად ადამიანის ჯანმრთელობისათვის უსაფრთხო გარემოს უზრუნველსაყოფად. (15.10.2010.)
ადამიანის ჯანმრთელობისათვის უსაფრთხო გარემოს უზრუნველსაყოფად, საზოგადოების ეკოლოგიური და ეკონომიკური ინტერესების შესაბამისად, ახლანდელი და მომავალი თაობების ინტერესების გათვალისწინებით სახელმწიფო უზრუნველყოფს გარემოს დაცვასა და რაციონალურ ბუნებათსარგებლობას.
5. ყველას აქვს უფლება, დროულად მიიღოს სრული და ობიექტური ინფორმაცია გარემოს მდგომარეობის შესახებ. (15.10.2010. N3710)
5. ადამიანს უფლება აქვს მიიღოს სრული, ობიექტური და დროული ინფორმაცია მისი სამუშაო და საცხოვრებელი გარემოს მდგომარეობის შესახებ
134
მანანა ქოჩლაძე
საზოგადოებ ის მონაწილეობის გარეშე მიიღება ცვლილებები არა მარტო ნორ მატიულ თუ საკანონმდებლო (იხ. გარემოს დაცვის სამინისტროს რეორგანიზა ცია) აქტებში, კონსტიტუციაშ იც. 2010 წელს მიმდინარე საკონსტიტუციო რეფორმის შედეგად, სახალხო გან ხილვისთვ ის გამოქვეყნებული კონსტიტუციის პროექტი17 არ გულისხმობდა ცვლილებებს საქართველოს კონსტიტუციის 37 მუხლში (რომლის მე-4 და მე-5 პუნქტები უშუალ ოდ ეხება მდგრადი განვითარების, უსაფრთხო გარემოსა და გარემოსდაცვით ინფორმაციაზე საზოგადოების ხელმისაწვდ ომობის უზრუნ ველყოფის საკითხებს). სახალხო განხილვების დროს დასმულ კითხვას შესაძლებელია თუ არა რომ გარემოს დაცვის პრობლემატიკა აისახოს კონსტიტუციაშ ი, შემდეგი პასუხი გა ეცა: „არ შეიძლება კონსტ იტუციურ ნორმად ვაქციოთ ის, რაც არ არის რეგუ ლირებადი კონსტიტუციით. მსგავსი ჩანაწერი არსებობს მხოლოდ ინდოეთის კონსტიტუციაში. ზოგადი ჩანაწერი ამ საკითხზე უკვე არსებობს საქართველოს კონსტიტუციის ახალ რედაქციაში - მუხლი 37 (4).18“ მიუხედავად ამისა, საქართველოს პარლამენტმა ახალი რედაქციით დაამტკიცა 37-ე მუხლის მე-4 და მე-5 პარაგრაფები. თუმცა, ცვლილებები საჯარო განხილ ვების საგანი არ გამხდარა, დაინტერესებული საზოგადოებისთვის არც ისაა ცნობილი, რა დროს მოხდა ამ ცვლილებების პროექტში შეტანა. ამასთან, ისიც გასათვალისწინებელია, რომ პარლამენტის გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი რესურსების კომიტეტს ამ საკითხზე არ უმსჯელია. 2.4.3 საზოგადოების მონაწილეობა პროექტის/საქმიანობის დონეზე გარემოზე ზემოქმედების შეფასების 2007 წელს დამტკიცებული კანონით, საქ მიანობის შესახებ გადაწყვეტილების მიღებისას საზოგადოებასთან კონსულ ტაციებს აწარმოებს არა თავად გადაწყვეტილების მიმღები ორგანო, არამედ საქმიანობის განმახორციელებელი19. შესაბამისად, გადაწყვეტილების მიღების პროცესში საზოგადოება ფაქტობრივად არ მონაწილეობს. ამასთან, განხილვი სათვის როგორც წესი საზოგადოებას მიეწოდება გზშ-ს სამუშაო ვერსია და არ ხდება საზოგადოების ჩართვა ადრეულ ეტაპებზე. სამინისტროს ასევე არა აქვს ვალდებულება აღებული საზოგადოებას ინფორმაცია მიაწ ოდოს გადაწყვეტი ლების შესახებ. აღსანიშნავია ისიც, რომ საქართველოში გადაწყვეტილების მიღების პროცესში საზოგადოებ ის მონაწილეობის კარგი პრაქტიკაც არსებობს, რაც იმითაა გან 135
მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა
პირობებული, რომ სხვადასხვა საერთაშორისო საფინანსო ინსტიტუტების სო ციალური და გარემოსდაცვითი უსაფრთხოების პოლიტიკა ამ ასპექტის დაცვას ითხოვს. მათი სათანადო ყურადღების შემთხვევაში გადაწყვეტილების მიღები სას საზოგადოების სრულფასოვანი მონაწილეობაც უზრუნველყოფილია, რაც დადებითად აისახება თვით საქმიანობის ხარისხზე. 2.4.4 მართლმსაჯულების ხელმისაწვდომობა საქართველოში კვლავ პრობლემატურია გარემოსდაცვით საკითხებთან მი მართებაში მართლ მსაჯულების ხელმისაწვდომობა. სასამართლოსადმი მი მართვ ის ბარიერებად შესაძლებელია დასახელდეს სასამართლო პროცესის ხანგრძლივობა20, სასამართლო მომსახურების ბაჟი და ა.შ. ზოგად ადმინისტრაციულ კოდექსშ ი განხორციელებული ცვლილებების თა ნახმად, სასამართლოში არ დაიშვება ადმინისტრ აციულ ი ორგანოს მიმართ სარჩელის წარდგენა თუ მოსარჩელემ არ გამოიყენა ადმინისტრაციული სარ ჩელის წარდგენის ერთჯერადი შესაძლებლობა. თუმცა ადმინისტრაციულ ი სა მართალწარმოების პრაქტიკა არაა ეფექტური, და შესაბამისად, სამართლის ხელმისაწვდომობაზე ხელოვნური ბარიერი იქმნება.
2.5 მდგრადი განვითარება გეგმაში ხაზგასმულია, რომ აუცილებელია მდგრადი განვითარების ეროვნუ ლი სამოქმედო გეგმის შემუშავებისა და განხორციელებისთვის კონკრეტული ნაბიჯების გადადგმა, მდგრადი განვითარების სტრატეგიულ ი დაგეგმვისა და სხვადასხვა დაინტერესებულ მხარეებს შორის კოორდინაციის უზრუნველყო ფა და კონკრეტული ქმედებების განხორციელება გარემოსდაცვითი საკითხე ბის სხვა სექტორებში ინტეგრაციისათვის. საქართველოს კანონი გარემოს დაცვის შესახებ (1996), მოითხოვს ეროვნული მდგრადი განვითარების სამოქმედო სტრატეგიის შემუშავებას, რომელიც უნდა წარმოადგენდეს საქართვ ელოში გარემოსდაცვით სფეროში გატარებული ქმე დებების საფუძველს. 2005 წელს შეიქმნ ა მდგრადი განვითარების კომისია პრე მიერ-მინისტრის თავჯდომარეობით. თუმცა, კომისია ნომინალურია, რადგანაც 2005-2010 წლებში, კომისიის არც ერთი სხდომა არ ჩატარებულა და შესაბამი სად სტრატეგიის შექმნაზე მუშაობა რეალურად არ მიმდინარეობს.21 2010 წლის ივლისში ეკონომიკური განვითარების სამინისტრომ შეიცვალა სა ხელწოდება და მას „ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამინისტრო“ ეწოდა22. იმავე წლის ოქტომბერში შევიდა ცვლილებები სამინისტროს სტრუქ 136
მანანა ქოჩლაძე
ტურის, ფუნქციისა და უფლებამოსილებების განმს აზღვრელ სამართლებრივ აქტში და სამინისტროს სტრუქტურულ ერთეულ ებს დაემატა ახალი დეპარტა მენტი – „მდგრადი განვითარების დეპარტამენტი“. დეპარტამენტის ფუნქციებს შორისაა „მდგრადი განვითარების სტრატეგიის მომზადება და მისი ხელშემ წყობი სახელმწიფო პროგრამის შემუშავება“23. 2010 წლის 17 დეკემბერს საქართველოს ეკონომიკისა და მდგრადი განვითა რების მინისტრ მა ვერა ქობალიამ ანტიკრიზისულ საბჭოს24 მიაწოდა ინფორ მაცია, რომ მდგრადი განვითარების სტრატეგია შემუშავებული იქნება გარე მოს დაცვის სამინისტროსთან ერთად. მინისტრის განცხადებით, სტრატეგია გულისხმობს, როგორც „ორგანული ასევე, ნატურალური პროდუქციის გატანა ექსპორტზ ე ევროპასა და ამერიკაში, ალტერნატიული რესურსების მოპოვება, რადგან საქართვ ელოს დიდი ჰიდროენერგეტიკა აქვს და შესაძლებელია სხვა რესურსების გამოყენება“25, აგრეთვე განხორციელდება პროექტი „მწვანე სა ქართველო“26 – ელექტრომობილების შემოყვანა საქართველოში. მინისტრის განცხადებების შინაარსი, კიდევ უფრო ბუნდოვანს ხდის, თუ რას გულისხმ ობს მთავრობა მდგრადი განვითარების სტრატეგიაში და როგორ აპირებს დოკუ მენტის ქვეყნის განვითარების სამოქმედო გეგმად გადაქცევას. ეჭვის საფუძ ველს ქმნის ის ფაქტიც, რომ მდგრადი განვითარების სტრატეგიის დოკუმენტის მომზადებაში ჩართული უნდა იყოს ყველა დაინტერესებული მხარე, მათ შორის ყველა დარგობრივი სამინისტრო, ბიზნეს-სექტორი, სამოქალაქო საზოგადოე ბის ფართო სპექტრ ი, რაც შესაბამისი პროცედურების შემუშავებითა და გან ხორციელებით უნდა მოხდეს.
2.6. გარემოს დაცვის ინტეგრირება სხვა სექტორებში 2007-2010 წლებში პროგრესი გარემოს დაცვის საკითხების ინტეგრირებისა სხვა სექტორებში არ ყოფილა: არ მომზადებულა ერთობლივი პროგრამები და გეგმები, ისეთ სექტორებში, როგორიცაა ტრანსპორტი, ენერგეტიკა, მოპოვები თი მრეწველობა, ჯანდაცვა და გარემოს დაცვა. გარკვეულწილად გარემოს დაცვის საკითხების ინტეგრირების მცდელობას ად გილი ჰქონდა „საქართველოს რეგიონალური განვითარების 2010–2017 წლების სახელმწიფო სტრატეგიის“ შედგენისას (დამტკიცდა 25.06.2010). სტრატეგია მო იცავს ისეთ პრიორიტეტულ მიმართულებებს, როგორიცაა მუნიციპალური ნარ ჩენების მართვის სისტემის გაუმჯობესება, წყლის, მიწისა და ტყის რესურსების მდგრადი მართვ ა. აღსანიშნია ისიც, რომ სტრატეგიის შემუშავებაში მონაწილე ობას იღებდნენ სხვადასხვა დაინტერესებული ჯგუფის, მათ შორის, არასამთავ რობო ორგანიზაციათ ა წარმომადგენლები. ხოლო სტრატეგიის საფუძველზე 137
მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა
მომზადებული სამოქმედო გეგმის შემუშავება, რომელიც უკვე მთლიანად რე გიონალური განვითარების სამინისტრ ოს პრეროგატივას წარმოადგენდა, და ხურული იყო ფართო საზოგადოებისთვის. საქართველოს 2007-2010 წლების ინდიკატორული გეგმით, ევროპის სამეზობ ლო და თანამშრომლობის ინსტრ უმენტის 2010 წლის ბიუჯ ეტით, რეგიონალური განვითარებისათვის, საქართვ ელოს გამოეყოფა 19 მილიონი ევრო საბიუჯე ტო დახმარების სახით. სტრატეგიისა და სამოქმედო გეგმის მომზადება და დამტკიცება კი ამ თანხის გამოყოფის წინაპირობას წარმოადგენს. 2011 წლის რეგიონ ალური განვითარების სამოქმედო გეგმა 2010 წლის 16 ნოემბერს დამტ კიცდა და ამჟამად ევროკავშირთან დაფინანსების საკითხზე მოლაპარაკებები მიმდინარეობს.
3. გარემოს დაცვის და ბუნებრივი რესურსების გამოყენების ეროვნული თავისებურებანი 3.1 გარემოზე ზემოქმედების შეფასება სამოქმედო გეგმა მოითხოვს „სტრუქტურებისა და პროცედურების გაძლიერე ბას გარემოზე ზემოქმედების შეფასების განხორციელების მიზნით“. უნდა აღი ნიშნოს, რომ 2005 წლიდან დღემდე გარემოზე ზემოქმედების შეფასების სის ტემის კანონმდებლობას ისეთი პროგრესი არ განუცდია, რაც მას, ერთი მხრივ, ევროკომისიის შესაბამის დირექტივებთან, ხოლო მეორე მხრივ, „ორჰუსის კონვენციის“ მოთხოვნებთან დაახლოებდა. 2005 წლის ლიცენზიებისა და ნებართვების კანონის მიღების შედეგად, გარე მოს დაცვისა და ბუნებრივი რესურსებით სარგებლობის სფეროში ლიცენზიე ბი და ნებართვები ერთიან მარეგულირებელ ჩარჩოში მოექცა, გაუქმდ ა მათი გაცემის დეტალური წესები. მათ შორის გაუქმდ ა ამ პროცესში საზოგადოების ინფორმირების და მონაწილეობის პროცედურები, რომლებიც სპეციალური გა რემოსდაცვითი კანონებითა და საერთაშორისო კონვენციებით განისაზღვრე ბოდა. ამავე ცვლილებით საქმიანობაზე გარემოსდაცვითი ნებართვა, რომლის გაცემაც საზოგადოების ინფორმირებასა და მონაწილეობაზე იყო დამოკიდე ბული, მარტივი ადმინისტრაციული წარმოების წესით 20 დღიან ვადაში გაცემას დაექვემდებარა. გზშ-ს აღარ ექვემდებარება როგორც სახელმწიფოს მიერ განხორციელებული პროექტები, აგრეთვე სასარგებლო წიაღისეულ ის მოპოვება, სასოფლო-სამე ურნეო და კვების, ატომური ელექტროსადგურების მშენებლობა, ხე-ტყის გადა 138
მანანა ქოჩლაძე
მამუშავებელი, ქაღალდის, ტყავის და საფეიქრო წარმოება, ზოგიერთი ტიპის ინფრასტრუქტურული პროექტები. გარდა იმისა, რომ ამჟამად არსებული ჩამო ნათვალი არ შეესაბამება არც ევროკავშირის 85/337/EEC და ორჰუსის კონვენ ციის“ პირველი დანართებით განსაზღვრ ულ ჩამონათვალს. სამოქმედო გეგმა საქართველოს მთავრობას სწორედ ამ ტიპის პრობლემებ ზე მიუთითებდა, თუმცა, 2007 წლის დეკემბერში, საქართველოს პარლამენტ მა დაამტკიცა გარემოზე ზემოქმედების ნებართვის შესახებ კანონი, რომელიც ზუსტად იმეორებდა 2005 წლის შემოდგომაზე მიღებულ დროებით გარდამავალ დებულებებს. კანონი არ მოიც ავს ე.წ. მეორე კატეგორიის საქმიან ობის ჩამონათვალს, რომ ლისთვისაც არ არის აუცილებელი გარემოზე ზემოქმედების შეფასების სრუ ლი პროცედურის გავლა. ანუ როგორც 700 მეგავატიან ი, ასევე 2 მეგავატიანი სიმძლავრის ჰიდროელექტროსადგურის მშენებლობის შემთხვევაში, აუცილე ბელია გარემოზე ზემოქმედების შეფასების სრული პროცედურის გავლა. გა მომდინარე აქედან, უამრავი მცირე და საშუალო მეწარმე, რომელთა საქმია ნობას არა აქვს მნიშვნელოვანი გარემოსდაცვითი ზემოქმედება, იძულებულია მიმართოს გარემოს დაცვის სამინისტროს ნებართვის მისაღებად და წარუდგი ნოს გარემოზე ზემოქმედების შეფასების ანგარიში სახელმწიფო ეკოლოგიური ექსპერტიზის დასკვნ ის და გარემოზე ზემოქმედების ნებართვის მისაღებად. შე საბამისად, არა მხოლოდ იზრდება გარემოს დაცვის სამინისტროს შესაბამისი დეპარტამენტის დატვირთვა, არამედ ხელი ეწყობა დაბალი ხარისხის ანგარი შების წარდგენასა და მათ დამტკიცებას27. იზრდება იმ პროექტების ოდენობა, რომლებიც ყოველგვარი წინასწარი მომ ზადების გარეშე ხორციელდება (როგორც სოციალური და გარემოზე ზემოქმე დების შეფასების, აგრეთვე წინასწარი ეკონომიკური შეფასების გარეშე). ამის კარგი მაგალითია, თბილისში ჩქაროსნული მაგისტრალის მშენებლობა ვარა ზის ხევიდან იპოდრომამდე, ფოთის აეროპორტის მშენებლობა და ა.შ. 2009-2010 წლებში გზშ-ს სისტემაში განხორციელებული ცვლილებები მის გაუმ ჯობესებაზე არ იყო მიმართული. მართალია, განხორციელდა გარკვეულ ი საკა ნონმდებლო ინციატივები, მაგალითად, შემუშავდა სახელმწ იფო ეკოლოგიურ ი ექსპერტიზის განხორციელების წესები, თუმცა, ამით ვერ მოხდა გზშ-ს სისტემის ძირეული გაუმჯობესება. ერთი მხრივ, სახელმწიფო პროექტები კვლავაც არ ექვემდებარება გარემოზე ზემოქმედების შეფასების პროცედურას, ხოლო მეო რე მხრივ, კანონით საქმიანობის განმახორციელებელს მიენიჭა უფლებამოსი 139
მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა
ლება მიმართოს სამინისტრ ოს ეკოლოგიურ ი ექსპ ერტიზის დასკვნ ის პირობის შეცვლის მოთხოვნით. დღესდღეობით, საქართველოში არსებულ გარემოზე ზემოქმედების შეფასე ბის სისტემას არ გააჩნია არანაირი დამატებითი ღირებულება. ერთის მხრივ, გზშ-ს სისტემა ვერ ასრულებს თავის დანიშნულებას – შეინარჩუნოს უსაფრთხო და ჯანსაღი გარემო და უზრუნველყოს ბუნებრივი რესურსების მდგრადი გამო ყენება და სარგებლის სამართლიანი გადანაწილება. მეორე მხრივ, ის არ წარმოადგენს გადაწყვეტილების მიღების ინსტრუმენტს. უმეტეს შემთხვევაში, განსაკუთრებით დიდ ინფრასტრ უქტურულ პროექტებთან მიმართება ში (დიდი ჰესები, აეროპორტები, და ა.შ.) მთავრობას პოლიტიკური გადაწყვეტილება წინასწარ აქვს მიღებული. ხოლო გზშ-ს დოკუმენტი უკეთეს შემთხვევაში მხოლოდ გარკვეულწილად ასახავს გარემოსდაცვითი და სოციალური პრობლემების შემსუ ბუქების გზას. ყოველივე ეს ზრდის როგორც კორუფციული ინტერესების ლობირე ბის შესაძლებლობას, აგრეთვე ამცირებს გარემოს დაცვისა და სოციალური უსაფრ თხოების უზრუნველყოფას. შესაბამისად, აუცილებელია გზშ-ს სისტემაში საკანონ მდებლო და ინსტ იტუციონალური ცვლილებების განხორციელ ება, ევროკავშირის გზშ დირექტივებთან28 შესაბამისი გარემოსდაცვითი და სოციალური უსაფრთხოების ჰორიზონტული ინსტრუმენტების დანერგვ ის მიზნით.
3.2 გარემოსდაცვითი კანონმდებლობის შემუშავება ჰარმონიზაციის ეროვნულ პროგრამაში განსაზღვრ ულია ევროკავშირის დი რექტივები, რომლებთანაც უნდა მოხდეს საქართველოს ნარჩენების მართვისა და წყლის კანონმდებლობის ჰარმონიზაცია. ზოგადად, 2007-2010 წლებში არ მომხდარა გარემოსდაცვითი კანონმდ ებლო ბის შემუშავება ნარჩენების მართვის საკანონმდ ებლო რეგულირების სფერო ში. საქართვ ელოში კვლავაც არ არსებობს ჩარჩო კანონი, რომელიც მოახდენ და ნარჩენების კლასიფიკაციას, განსაზღრავდა ნარჩენების მართვის პრინცი პებს, ინსტრუმენტებსა და პასუხისმგებელ ორგანოებს (გარდა საყოფაცხოვ რებო ნარჩენებისა, რაც ადგილობრივი თვითმმართველობის კომპეტენციაა, ნარჩენების სხვა ფრაქციების მართვაზე პასუხისმგ ებლობები განსაზღვრ ული არ არის). 2008 წელს გარემოს დაცვის სამინისტრ ოში შემუშავდა კანონპროექტი ნარჩე ნების შესახებ, თუმცა ის არ გამხდარა ხელმისაწვდომი საზოგადოებისათვის და მთავრობას ის პარლამენტში განსახილველად არ შეუტ ანია. 140
მანანა ქოჩლაძე
2011 წელს ევროკავშირის მიერ დაფინანსებული პროექტის ფარგლებში დაგეგ მილია ევროდირექტივებთან შესაბამისი ნარჩენების ჩარჩო კანონმდებლობის შემუშავება, სამინისტრ ოს შესაძლებლობების ზრდა ნარჩენების ეფექტური მართვისთვის . პროექტი ხორციელდება საჯარო სამსახურების დაძმობილების პროგრამის ეგიდით, ამ პროექტში მონაწილეობას ავსტრიის გარემოსდაცვითი სტრუქტურა მიიღ ებს. საქართველოს მოქმედი კანონმდებლობა წყლის სფეროში კვლავ ფრაგმენ ტულია და რიგ შემთხვევაში, წინააღმდ ეგობრივიც. ის არ ითვალისწინებს წყლის მართვის თანამედროვე, საერთაშორისო პრაქტიკაში მიღებულ მე თოდებს, როგორიცაა წყლის რესურსების ინტეგრირებული, სააუზო მართ ვის ერთეულზე დაფუძნებული მართვა. „წყლის შესახებ“ მოქმედმა კანონ მა პრაქტიკულად დაკარგა ვალიდურობა, რამდენადაც ის შეუსაბამო გახდა არსებულ გარემოსდაცვითი ლიცენზიების და ნებართვების სისტემასთან, საქართველოს საგადასახადო კოდექსთან და სხვა ტიპის სექტორულ კანონ მდებლობასთან. ევროკავშირის პროექტის „თანამშრომლობა შავი ზღვის გარემოს დაცვისათ ვის“ ფარგლ ებში ჩატარდა საქართველოს წყლის კანონმდებლობის და ინსტი ტუციური მოწყობის ანალიზი ევროკავშირის კანონმდ ებლობასთან შესაბამი სობის დადგენის მიზნით. ამ ანალიზის საფუძველზე მომზადდა „საქართველოს წყლის სექტორის კონვერგენციის გეგმა“. ამჟამად მომზადებულია ახალი ჩარჩო კანონპრ ოექტი წყლის შესახებ. მოქმე დი კანონისგან განსხვავებით, იგი ფარავს ყველა ტიპის წყლის ობიექტს, მიწის ქვეშა წყლების ჩათვლით; ითვალისწინებს წყლის როგორც ხარისხობრივ, ისე რაოდენობრივ ასპექტებს; უზრუნველყოფს სააუ ზ ო ერთეულზე დაფუძნებული წყლის მართვის შემოღებას და წყლის რესურსების ინტეგრირებული მართვ ის სხვა ასპექტებს. კანონის მიღება მნიშვნელოვანი წინგადადგმული ნაბიჯი იქნე ბა საქართვ ელოს წყლის შესახებ კანონმდებლობის ევროკავშირის შესაბამის კანონმდებლობასთან დაახლოების თვალსაზრისით. თუმცა, კანონპროექტ ზე ჯერჯერობით საზოგადოებრივი კონსულტაციებ ი არ გამართულა და ის არც მთავრობის განხილვის საკითხი გამხდარა. 2008-2009 წლებში, საქართველოს გარემოს დაცვის სამინისტრო საუბრობდა ე.წ. გარემოსდაცვითი კოდექსის შემუშავებაზე, რომელიც, მისი განმარტე ბით, გარემოსდაცვითი ჩარჩო კანონი გახდებოდა. „კანონი“ მოიცავდა რო გორც ყველა რატიფიცირებულ საერთაშორისო კანონმდ ებლობას, აგრეთვე 141
მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა
ეროვნულ კანონმდებლობას. გარემოსდაცვითი კოდექსი უნდა გამხდარიყო საფუძველი გარემოსდაცვითი კანონმდებლობის დახვეწისა და მისი ეფექ ტიანობის ამაღლებისთვის. 2009 წლის მეორე ნახევარში კოდექსის სამუშაო ვერსია საჯარო განხილვებისთვის იყო წარმოდგენილი, ხოლო 2010 წლის თე ბერვალში საპარლამენტო მოსმენა გაიმართა30. თუმცა დოკუმენტის შემდ გომი განხილვა პარლამენტში არ შემდგარა. 2011 წლის 30 აპრილს გარემოს დაცვის მინისტრ მა განაცხადა31, რომ სამინისტრო აპირებს გააგრძ ელოს კო დექსზე მუშაობ ა. 2010 წლის ევროპის ეკონომიკური კომისიის ანგარიშში „გარემოსდაცვითი მი მოხილვა“32 აღნიშნულია, რომ „გარემოს დაცვის სამინისტრომ საკმაოდ მნიშ ვნელოვანი რესურსები და ენერგია დახარჯა კოდექსის შესაქმნელად, …თუმცა, მიუხედავად მსგავსი კოდექსის უპირატესობისა ამ მასშტ აბის ქმედებისას ტექ ნიკური და პოლიტიკური ხასიათ ის პრობლემები წარმოიშვება. …კოდექსი დამ ტკიცებული უნდა იქნეს მთავრობის მიერ, რის შედეგადაც გათვალისწინებული უნდა იყოს პოტენციურად კონკურენტი სამინისტრ ოების თვალსაზრისი. მთავ რობის მიერ დამტკ იცების შემთხვევაში, ორიგინალური ან მოდიფიცირებული კოდექსი დამტკიცებული უნდა იქნეს საქართველოს პარლამენტის მიერ. … გამოცდილება აჩვენებს, რომ გარემოსდაცვის სექტორში უფრო ნაკლებ ამბი ციური კანონმდებლობისა და/ან აღმასრულებელი აქტების თუნდაც მთავრო ბის დონეზე დამტკიცების შემთხვევაშიც კი ადგილი აქვს ამ ქმედების მნიშვნე ლოვან გადავადებას ან ბლოკირებას. ....შესაბამისად, კოდექსის მასშტაბიდან გამომდინარე, ამ შემთხვევაში სავარაუდ ოა, რომ აღმასრულებელი და საპარ ლამენტო ორგანოების მიერ დოკუმენტის დამტკ იცების პროცესი გადავადებუ ლი და/ან უარყოფილი იქნება33.“
3.3. ნებართვის გამცემი და მაკონტროლებელი სტრუქტურების გაუმჯობესება სამოქმედო გეგმით მთავრობას უნდა განეხორციელ ებინა ქმედებები „ადმინისტრაციული პოტენციალის განმტ კ იცების, ნებართვების გაცემის, კა ნონაღსრულებისა და ინსპ ექტირების მიზნით.“ სამწუხაროდ, 2007-2011 წლებში გარემოსდაცვითი ნებართვების გამცემ სტრუქტურაში ვითარება არ გაუმჯობე სებულა, განსაკუთრებით, რესურსების უზრუნველყოფის კუთხით (ადამიანური, ფინანსური). ბუნებრივი რესურსების მოპოვება 2005-2007 წლის საკანონმდ ებლო ცვლილებებით ბუნებრივი რესურსების მო პოვება გათავისუფლდა გარემოზე ზემოქმედების შეფასების პროცედურისგან, 142
მანანა ქოჩლაძე
და ნებისმიერი წიაღისეულის (ნავთობი, გაზი, ქვანახშირი, ქვა-ხრეში და სხვა) მოპოვება ლიცენზიის საფუძველზე რეგულირდება. 2008 წლის შემდეგ სამინისტრო არ იყო პასუხისმგებელი ბუნებრივი რესურსე ბით (მოპოვებითი მრეწველობა, ტყე, ნადირობა) სარგებლობის ლიცენზიების აუქციონზე გამოტანაზე და 2011 წლის მარტამდე მათ განკარგვაზე ეკონომიკის სამინისტრ ო იყო პასუხისმგებელი. 2011 წელს ეკონომიკის სამინისტრ ოს ენერ გეტიკისა და ბუნებრივი რესურსების სამინისტრ ოს ბუნებრივი რესურსების სა აგენტო ჩაენ აცვლ ა. გარემოს დაცვის სამინისტრ ოს მოვალეობაში მხოლოდ კვოტების დადგენა შე დის. თავისთავად პრინციპი არ არის ცუდი, თუმცა პრობლემატურია კვოტების დადგენის საკითხი (როგორიცაა მაგალითად მოსაჭრელი ტყის ოდენობა), რო მელიც ძირითადად ვადაგასული მონაცემების საფუძველზე ხდება34. ასევე მი ახლოებითი სიზუსტით დგინდება წიაღის მოპოვების კვოტებიც. ამასთან, უმეტესწილად გაურკვ ეველია თუ რის საფუძველზე ხდება აუქციო ნის საწყისი ფასის განსაზღვრ ა, ისევე როგორც არ ხდება შეფასება თუ გარე მოსდაცვითად რამდენად სენსიტიურია კონკრ ეტული ადგილებიდან ბუნებრი ვი რესურსის ამოღება35. მაგ. 2007-2010 წლებში ეკონომიკის სამინისტროს მიერ ხანგრძლივვადიანი ტყით სარგებლობისთვის რამდენჯერმე იყო გამოყოფილი მაღალი კონსერვაციული (გარემოსდაცვითი) ტყეები, რომელთაც უდიდესი რეკრეაციული და ტურისტული პოტენციალი აქვთ, და მსოფლიო ბუნების დაც ვის ფონდის მიერ პოტენციურ დაცული ტერიტორიების ნუსხაშია შეყვანილი. საქართვ ელოში ხელშეუხებელი ტყეები შეადგენენ მთლიან ი ტყის ფართობე ბის 17,2 %-ს, ხოლო მათგან დაცული სტატუსი მხოლოდ 2%-ს გააჩნია.36 იგივე პრობლემას ვაწყდებით წიაღ ისეული რესურსების, მაგ. ხრეშის მოპოვებისას, როდესაც არ არის გათვლილი, თუ რა ზემოქმედება ექნება ათასობით კუბური მეტრი ქვა-ხრეშის ამოღებას მდინარის კალაპოტის, სიღრმის, სტაბილურობის, სიჩქარის და სხვა მახასიათებლებზე. რა ნეგატიური გავლენა შეიძლება ჰქონ დეს ამას ბიომრავალფეროვნებაზე, ნაპირების ეროზიაზე და სხვ. 2011 წლის საკანონმდებლო ცვლილებით კიდევ უფრო შესუსტდა გარემოს დაც ვის სამინისტროს როგორც ნებართვის გამცემი, ასევე კანონაღსრულებისა და ინსპექტირების პოტენციალ ი. ერთი მხრივ, ბუნებრივი რესურსების მართვასთან და სარგებლობასთან და კავშირებულმა საკითხებმა (რეგულირება, ზედამხედველობა, კონტროლი, მო 143
მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა
ნიტორინგი, აღრიცხვა, ლიცენზიების გაყიდვა და სხვ), თავი მოიყარა ახლად ჩამოყალიბებულ ბუნებრივი რესურსების სააგენტოში (ნავთობისა და გაზის, და სატყეო დეპარტამენტის ბაზაზე), და საქართველოს ენერგეტიკისა და ბუნებრი ვი რესურსების სამინისტროს დაექვემდებარა. დღის წესრიგში დადგა ინტერესთა კონფლიქტის საფრთხე ბუნებრივი რე სურსების დაცვასა და მოხმარებას შორის37, მაშინ როდესაც კიდევ უფრო დასუსტდ ა გარემოს დაცვის სამინისტრ ოს მიერ კონტროლისა და ინსპექტი რების ფუნქც იები. 2011 წლის გარემოს დაცვის და ბუნებრივი რესურსების სამინისტრ ოს რეორგანიზაციასთან ერთად, კანონთან შესაბამისობაში გა უქმდა გარემოს დაცვის ინსპექცია და მისი ფუნქციები სამ უწყებაში გადა ნაწილდა. გარემოს დაცვის ინსპექციის სწრაფი რეაგირების და დანაშაულთან ბრძოლის დეპარტამენტი გადაეცა შინაგან საქმეთა სამინისტრ ოს. შესაბამისად, გარემოს წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულ ის წინააღმდეგ ბრძოლას (ბრაკონიერობა, ხე-ტყის უკანონო ჭრა) შინაგან საქმეთა სამინისტრ ო განახორციელ ებს, ხოლო ბუნებრივი რესურსების ეკონომიკურ ხარჯვაზე კონტროლს ენერგეტიკისა და ბუნებრივი რესურსების სამინისტრ ო. გარემოს დაცვის სამინისტროს დარჩა დაცულ ტერიტორიებსა და გარემოსდაც ვითი ღონისძიებების შესრულებაზე ზედამხედველობა. რეფორმის შედეგად მკვეთრად შემცირდა გარემოს დაცვის სამინისტრ ოში ინსპექციის თანამშრ ო მელთა რაოდ ენობა და გაუქმდა ტერიტორიულ ი ორგანოები. 2007-2010 წლებში გარემოს დაცვის ინსპექცია წლების განმავლობაში საკმაოდ წარმატებულად ყალიბდებოდა. 2007 წელს გარემოს დაცვის ინსპექციამ მიიღო სტრატეგია და სამოქმედო გეგმა 2007-2010 წლებისთვის. ორივე დოკუმენტი მომზადდა ეკონომიკური თანამშრ ომლობისა და განვითარების ორგანიზა ციის გარემოს დაცვის პროგრამის (OECD EAP Task Force) დახმარებით. 2010 წელს დაიწყო ინსპექციის საქმიან ობის შემდეგი ოთხწლ იანი გეგმისა და ასევე სხვადასხვა სარეგულაციო ობიექტების გარემოსდაცვითი შემოწმების წლიურ ი გეგმების38 მომზადება. 2007-2009 წლის განმავლობაში ძირითადი აქცენტი გდი-ს მიერ უკანონოდ მოჭ რილ ხე-ტყესა და ბრაკონიერობაზე იყო გადატანილი და სახელმწ იფოს მხრი დან ეს ფართოდ იყო გაპიარებული.
144
მანანა ქოჩლაძე
ამავდროულად, უკვე 2010 წელს გდი-მ დაიწყო სამართალდარღვევათა გა მოვლენა ნარჩენებით გარემოს დაბინძურების, ატმოსფერული ჰაერის კა ნონმდებლობის დარღვევის, გარემოსდაცვითი რეგლამენტების მოთხოვნათა დარღვევის კუთხით. აღსანიშნავია, რომ გდი–ს შეზღუდული შესაძლებლობე ბის (ადამიანური, ტექნიკური, ფინანსური) გამო ვერ მოხერხდა 2007-2010 წლის გეგმით განსაზღვრული ისეთი ინსტრ უმენტების შემუშავება და დამტკიცება, რომელიც ხელს შეუწყობდა გარემოს დაბინძურების პრევენციას. ასეთი ინს ტრუმენტები შეიძლება იყოს მუშაობა სხვადასხვა საწარმოებთან, გამაფრთხი ლებელი წერილები, ადმინისტრაციული ზეწოლა და/ან ინსენტივების სისტემა და ა.შ. აღსანიშნავია, რომ 2011 წელს მიღებული საკანონმდ ებლო ცვლილე ბებით მსგავსი პრევენციული მუშაობის დანერგვა კიდევ უფრო გართულდება, რაც ზოგადად შეასუსტებს ქვეყანაში გარემოსდაცვითი დაბინძურების პრევენ ციას ა და ისტორიულ დაბინძურებაზე საწარმოთა მხრიდან ადექვატურ რეაგი რებას.
3.4. გარემოს მდგომარეობ ის ეროვნული მოხსენება სამოქმედო გეგმა აქცენტს აკეთებს გარემოს მდგომარეობის შესახებ რე გულარული ანგარიშების მომზადების აუცილებლობაზე. მოხსენება უნდა აღწერდეს საქართველოში არსებულ გარემოს მდგომარეობას, მან ასევე უნდა შეაფასოს გარემოს ცალკეული ინდიკატორები, მათზე უარყოფითად მოქმედი საქმიანობები, ზემოქმედების შესარბილებლად გატარებული თუ გასატარებელი ქმედებები, მთავრობის ქმედებები გარემოს მდგომარეო ბის გაუმჯობესებისათვის. გარემოს მდგომარეობის შესახებ ყოველწლ იურ ი ანგარიშები მზადდებოდა 2001-2005 წლებში. 2007 წლის დეკემბერში გან ხორციელ ებული საკანონმდებლო ცვლილების შემდეგ ანგარიშის მომზადე ბა სავალდებულო გახდა ყოველ სამ წელიწადში ერთხელ. 2007-2009 წლის გარემოს მდგომარეობის ანგარიში მომზადდა ევროკავშირის პროექტის „საქართველოში გარემოსდაცვითი მმართველობის გაუმჯობესების ხელ შეწყობა“ სამუშაო ჯგუფის მიერ39. 2007-2009 წლის ანგარიშის შედგენისას გაუმჯობესდა ანგარიშის სტრუქტურა და ანალიზის ხარისხი, ხაზი გაესვა არსებულ ინფორმაციულ ნაკლოვანე ბებს, ინტენსიური იყო საზოგადოებასთან კონსულტაციები40. ამჟამად, ანგა რიშზე მუშაობ ა დასრულებულია, თუმცა, ის არ არის ოფიციალურად დამტ კიცებული41 და შესაბამისად არ არის ხელმისაწვდომი არც ერთ ოფიციალურ ვებ-გვერდზე.
145
მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა
4. გარემოს დაცვის საერთაშორისო კანონმდებლობასთან ჰარმონიზაციის მიმდინარე პროცესები 4.1 ევროკავშირთან თანამშრომლობა საერთაშორისო ფორმატში სამოქმედო გეგმის მიღებიდან დღემდე საქართველომ მოახდინა მხოლოდ ორი საერთაშორისო ხელშეკრულების – კარტახენას ბიოუსაფრთხოების ოქმის (25.09.2008) და „ევროპის ველური ბუნებისა და ბუნებრივი ჰაბიტატების დაცვის შე სახებ» ევროპის საბჭოს 1979 წლის კონვენციის ( 31/12/2008) რატიფიცირება. აღსანიშნავია, რომ კარტახენას ოქმის რატიფიცირება იყო ერთ-ერთი წინაპი რობა იმისა, რომ საქართველოსთვის გაეგრძელებინათ პრივილეგირებული სახელმწიფოს სტატუსი, მათ შორის, ევროკავშირის პრეფერენციების სისტემით და ესარგებლა GSP+-ით. თუმცა, დღემდე არ შემუშავებულა ეროვნული კანონ მდებლობა, რომელიც უზრუნველყოფს ოქმით გათვალისწინებული ვალდებუ ლებების ცხოვრებაში გატარებას. სამოქმედო გეგმით მოთხოვნილი გაეროს ევროპის ეკონომიკური კომისიის გარე მოსდაცვითი კონვენციების რატიფიცირების მხრივ პროგრესი არ შეიმჩნ ევა. უკვე მესამე წელია, საქართვ ელოს მთავრობის სამოქმედო გეგმის შესრულების ან გარიშებში ლაპარაკია ე.წ. პროგრესზე ამ მიმართებით, მათ შორის აუთენტური თარ გმანების მომზადებაზე, პროექტების განხორციელებაზე და ა.შ. თუმცა ,რეალურად რჩება შთაბეჭდილება, რომ საქართვ ელოს მთავრობა ცდილობს თავი აარიდოს იმ პასუხისმგებლობას, რომელსაც კონვენციების რატიფიცირება მოუტანს ქვეყანას. მაგ. „კონვენცია ტრანსსასაზღვრო წყლებისა და საერთაშორისო ტბების დაც ვისა და გამოყენების» შესახებ მდინარე მტკვართან მართვასთან მიმართებაში გარკვეულ ვალდებულებებს დააკისრებს საქართველოს. თუმცა, პრობლემის თავიდან აცილება მის გადაჭრას მხოლოდ დროში წელავს. ესპოს კონვენცია „ტრანსსასაზღვრო კონტექსტშ ი გარემოზე ზემოქმედების შე ფასების შესახებ“ რეგიონში მხოლოდ სომხეთის მიერ არის რატიფიცირებული და შესაბამისად პრობლემურია ინფორმაციის მიმოცვლა ქვეყნებში მიმდინარე პროექტების შესახებ, რომელთაც ტრანსასაზღვრ ო ზემოქმედება გააჩნიათ. ვინაიდან საქართვ ელოს არა აქვს რატიფიცირებული კონვენცია, ის ვერ მოთხოვს სომხეთს, შეასრულოს დაკისრებული ვალდებულება და უზრუნველ ყოს ტეგუტის საბადოს ოპერირების ტრანსასაზღვრო ზემოქმედების შეფასების 146
მანანა ქოჩლაძე
შესწავლა. აღნიშნული საბადოს კუდსაცავს, შესაძლო მნიშვნ ელოვანი ზემოქ მედება ჰქონდეს მდ. დებედაზე და მდ. ხრამზე.42 ინფორმაციის გაცვლის პრობლემურობის მაჩვენებელია შემდეგი მაგალითიც – სომხეთში მეძამორის ატომური სადგურის ახალი რეაქტორის მშენებლობის შესახებ სომხეთმა შეტყობინება გაუგზავნა არა მეზობელ ქვეყნებს, არამედ მი მართა ესპოს კონვენციის სამდივნოს თხოვნით, რომ სწორედ სამდივნოს გა ეგზავნა შეტყობინება საქართველოსა და აზერბაიჯანისათვის (2010 წლის აგ ვისტო)43. თუმცა, საქართვ ელოს გარემოს დაცვის უწყების მიერ ამ მიმართებით დღესაც არანაირ ი ნაბიჯი არ აქვს გადადგმული. იგივე პრობლემები გვაქვს სხვა მეზობლებთანაც. მაგალითად, თურქეთის მიერ კაშხლების მშენებლობამ მდ. ჭოროხზე უარყოფითი ზემოქმედება მოახდინა მდინარის დინებაზე და ბიომრავალფეროვნებაზე, მნიშვნელოვნად შეზღუდა ნატანის ჩატანა შავ ზღვაში, რაც საფრთხეს უქმნის საქართველოს სანაპირო ზოლს. მიუხ ედავად იმისა, რომ ხელმოწერილია ხელშეკრულება თურქულ მხარესთან, უცნობია, რამდენად ეფექტურად სრულდება ის. რეგიონ ალური თანამშრომლობა ძირითადად საერთაშორისო პროექტების ფარგლებში ხორციელდება. ეს ეხება როგორც დოკუმენტების შემუშავებას, ინფორმაციის გაცვლას, შეხვედრებს სხვადასხვა დონეზე, ასევე პრაქტიკულ შედეგებს, როგორიცაა ლაბორატორიების აღჭურვა და მონიტორინგის ქსელის აღდგენა/განახლება. ხშირად, პროექტების ფარგლებში მიღებული დოკუმენ ტები რეკომენდაციების სახით რჩება და მათი განხილვა-დამტკიცება სამთავ რობო დონეზე არ მიმდინარეობს. სამწუხაროდ, თითქმ ის იმავეს თქმა შეიძ ლება სამხრეთ კავკასიის სხვა ქვეყნების მიმართაც (აზერბაჯანი და სომხეთი).
4.2 „კიოტოს ოქმის“ და კლიმატის ცვლილების შესახებ გაერ ოს ჩარჩო კონვენციის განხორციელ ება 2009-2010 წლებში კლიმატის ცვლილების სფეროში საქართველოს მთავრობის პოზიციამ საკმაოდ მნიშვნელოვანი პროგრესი განიცადა. საქართვ ელოს მთავრო ბა კლიმატის ცვლილებასა და მის შედეგებთან ადაპტაციას განიხილავს, როგორც ეროვნულ პრიორიტეტს. საქართველო ასევე ასოცირდა 2009 წლის „კოპენჰაგენის აკორდთან“44 და მზად არის გაატ აროს ზომები სათბური გაზების ემისიის შემცირე ბისთვის, მიუხედავად გლობალურ ემისიებში მისი უმნიშვნელო წილისა. დაწყებუ ლია ეროვნული საადაპტაციო მოქმედებათა გეგმის (NAPA45) მომზადება და მიმ დინარეობს მოლაპარაკებები კლიმატის ცვლილების ეროვნული სტრატეგიის ა და სამოქმედო გეგმის( NAMA46) მოსამზადებლად. 147
მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა
2009 წელს მეორე ეროვნული შეტყობინების ფარგლებში47 მომზადდა და დამ ტკიცდა საად აპტაციო გეგმები შემდეგი რეგიონებისთვის: დედოფლისწყა რო, ქვემო სვანეთი და შავიზღვისპირეთი. ამჟამად დონორების მხარდაჭე რით (გერმანიისა და ჰოლანდიის მთავრობები) მიმდინარეობს საადაპტაციო ღონისძიებები, რაც ითვალისწინებს ქარსაფარი ზოლების დარგვას, სატყეო პროგრამას, ირიგაციას, ნაპირსამაგრ სამუშაოებს. 2010 წლის მაისში თბილისმა ხელი მოაწ ერა ევროპის მერების შეთანხმ ებას48 ად გილობრივი მდგრადი ენერგეტიკისათვის. შეთანხმ ების თანახმად, თბილისის მე რია ვალდებულებას იღებს 2020 წლისთვის შეამციროს სათბური გაზების ემისიე ბის 20% ენერგოეფექტურობისა და უფრო სუფთა ტექნოლოგიებ ის გამოყენების გზით. 2011 წლის მარტისთვის, მერიამ მოამზადა საბაზისო დოკუმენტი არსებულ ენერგო-მოხმარებასა და სათბური გაზების ემისიების დონის თაობაზე და შეიმუ შავა მდგრადი ენერგეტიკის სამოქმედო გეგმა. იმედია, რომ ეს იქნება პირველი გეგმა რომლის განხორციელება დაეყრდნობა არა მხოლოდ დონორულ საგრან ტო დახმარებას, არამედ უზრუნველყოფს სახელმწ იფო და კერძო სექტორის თან ხების მოზიდვას გარემოსდაცვითი მიზნების მისაღწევად. აღსანიშნავია, რომ 2011 წლის ივნისში ქალაქ რუსთავის მერია შეუე რთდა ევ როპის მერების შეთანხმებას ადგილობრივი მდგრადი ენერგეტიკისთვის. საქართველომ ჯერ კიდევ 2009 წელს გამოხატა სურვილი გამხდარიყო ევროპის ენერგეტიკულ თანამეგობრობის49 ნამდვილ წევრი50. თუმცა, ამისთვის ქვეყანამ უნდა გამოხატოს მზადყოფნა და ვალდებულება აიღოს ევროკავშირის მთელ რიგ ენერგეტიკულ, აგრეთვე გარემოსდაცვით დირექტივებთან ქვეყნის საკა ნონმდებლო ბაზის ჰარმონიზაციის თვალსაზრისით, აგრეთვე განავითაროს კანონმდებლობა კლიმატის ცვლილების სექტორში. ამისთვის, აუცილებელია კლიმატის ცვლილების კომპეტენტური ორგანოების შემდგომი ინსტ იტუციური განვითარება, რათა უზრუნველყოფილ იქნას კლიმატის ცვლილების სექტორში ევროკავშირის დირექტივების შესაბამისი კანონმდებლობის შემუშავება/გან ხორციელება.
5. დასკვნა საქართვ ელო-ევროკავშირის სამოქმედო გეგმის ხელმოწერის შემდეგ მოსა ლოდნელია ევროკავშირის გარემოსდაცვით კანონმდ ებლობასთან ეტაპობ რივი დაახლოება, თუმცა, 2007-2010 წლებში ამ მიმართულებით ნაბიჯები არ გადადგმულა. ამასთან, ამ პერიოდში გატარებულმა საკანონმდ ებლო ცვლი ლებებმა კიდევ უფრო დააშორა საქართველოს კანონმდ ებლობა ევროკავში 148
მანანა ქოჩლაძე
რის შესაბამისი დირექტივების (მათ შორის, ევროკავშირის საბჭოს დირექტივა 90/313/EC - გარემოს დაცვის ინფორმაციის ხელმისაწვდომობის შესახებ51, ევ როკავშირის საბჭოს დირექტივა 85/337/EC გარემოზე ზემოქმედების შეფასების შესახებ და შესწორება 97/11/EC52, ევროკავშირის საბჭოს დირექტივა 2001/42/EC - გარემოზე ზემოქმედების სტრატეგიული შეფასების შესახებ53) მოთხოვნებს. მართალია, 2007-2010 წლების მანძილზე დონორული დახმარების ფარგლებში მნიშვნელოვანი სტრატეგიული დოკუმენტებისა და სამოქმედო გეგმების მომზადე ბა მიმდინარეობდა, მაგრამ არც ერთი ეს დოკუმენტი დამტკიცებული არ ყოფილა. ამასთან, სექტორში კვლავ გრძელდება „დაუსრულებელი“ რეფორმები, რომლე ბიც როგორც წესი, ნაჩქარევად არის მომზადებული და საკმაოდ დიდ ზიანი მოაქვს როგორც ბუნებრივი გარემოსთვ ის, ისე ადგილობრივი მოსახლეობისათვის. საქართვ ელოს გარემოს დაცვის სექტორის შემდგომი განვითარებისათვის გა დაუდებელ ღონისძიებათა რიცხვს კვლავ მიეკუთვნება ესპ-ს სამოქმედო გეგ მით და მომავალში ასოცირებული შეთანხმებით აღებული ვალდებულებების შესრულება. მნიშვნელოვანია, შეფასდეს ქართული კანონმდ ებლობის ევრო კავშირის კანონმდებლობასთან დაახლოებ ის პროცესის ძლიერი და სუსტი მხარეები და შემუშავდეს ჰარმონიზაციის ახალი პროგრამა; მოხდეს გაეროს ეკონომიკური კომისიის კონვენციების რატიფიკაცია და მათი შემდგომი შესრუ ლება; ასევე, დღის წესრიგში დგას მდგრადი განვითარების სტრატეგიის შექმნა, რომელიც დაეფ უძნება მონაწილეობითობის პრინციპებს.
149
მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა
დანართი 1. გარემოს დაცვის მინისტრ თა სია 2004-2011 წლებში 17/02/2004
თ. ლებანიძე
17/02/2005
გ. პაპუაშვილი
21/07/2006
დ. ტყეშელაშვილი
30/08/2007
დ. ჩანტლაძე
31/01/2008
ზ. გამცემლიძე
29/04/2008
ი. ღვალაძე
25/11/2008
გ. ხაჩიძე
18/03/2011
გ. ხაჩიძე
გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი დაცვის სამინისტრო გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი სამინისტრო გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი სამინისტრო გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი სამინისტრო გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი სამინისტრო გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი სამინისტრო გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი სამინისტრო გარემოს დაცვის სამინისტრო
რესურსების რესურსების რესურსების რესურსების რესურსების რესურსების რესურსების
დანართი 2. გარემოსდაცვით საკითხებზე ინფორმაციის ხელმისაწვდომობა და სამართლისადმი ხელმისაწვდომობა 2009 წლის 16 მარტს, ასოციაცია „მწვანე ალტერნატივამ“ ადმინისტრაციუ ლი საჩივრით მიმართა საქართვ ელოს პრემიერ-მინიტრს, ნიკა გილაურს და მოითხოვა: „საქართველოს მთავრობას, საქართველოს ეკონომიკური გან ვითარების სამინისტროს, ქ. თბილისის მთავრობასა და შპს „მალტიპლექს ენერჯი ლიმითედს“ შორის გაფორმებული შპს „რუსთავწყალკანალის“, შპს „მცხეთაწყალკანალის“, შპს „საქწყალკანალისა“ და შპს „თბილისის წყლის“ 100% წილების ნასყიდობის ხელშეკრულება“ კომერციულ საიდუმლოებად მიჩნევის კანონიერების საკითხის შესწავლა და ხელშეკრულების დოკუმენტის საჯაროობ ის უზრუნველყოფა. ასოციაციის თვალსაზრისით ხელშეკრულება შე იცავს ინფორმაციას ადმინისტრ აციულ ი ორგანოს შესახებ და გარემოსდაცვით ინფორმაციას, შესაბამისად, ხელშეკრულების ტექსტის გასაიდუმლოებისას არ იქნა დაცული საჯარო ინფორმაციის კომერციულ საიდუმლოებ ად მიჩნევის დადგენილი წესი. 2009 წლის 2 აპრილს „მწვანე ალტერნატივას“ უარი ეთქვა პრემიერ-მინისტ რისთვის წარდგენილი ადმინისტრ აციული საჩივრის განხილვაზე. მთავრობის კანცელარიის იურიდიული დეპარტამენტის უფროსმა, ზაზა ნანობაშვილმა სა ჩივრის განხილვაზე უარი „მწვანე ალტერნატივას“ შემდეგნაირად განუმარტა: „თქვენი ადმინისტრაციული საჩივარი უნდა დარჩეს განუხილველი, ვინაიდან ხელშეკრულების კომერციულ საიდუმლოებად მიჩნევის დამადასტურებელი 150
მანანა ქოჩლაძე
ადმინისტრ აციული ორგანოს გადაწყვეტილება (რომელიც გათვალისწინებუ ლია საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსის 27 (2) მუხლით) არ არის თქვენს მიერ წარმოდგენილ დოკუმენტაციაში. საჩივარში აღნიშნულია, რომ ხელშეკრულების 14.1 მუხლით განსაზღვრ ულია დოკუმენტის კომერცი ულ საიდ უმლოებად მიჩნევის საკითხი, თუმცა, მიგვაჩნია, რომ სახელშეკრუ ლებო ურთიერთობებიდან გამომდინარე სადავო საკითხების გადაწყვეტისათ ვის უფლებამოსილ დაწესებულებას წარმოადგენს სასამართლ ო“. ამგვარად, „მწვანე ალტერნატივას“ უარი ეთქვა საჩივრის განხილვაზე, იმ მოტივით, რომ ორგანიზაციამ არ წარადგინა დოკუმენტი, რომლის არარსებობაც საჩივრის ერთ-ერთი საფუძველი იყო54. საინტერესოა ისიც, რომ როცა მთელ რიგ შემთხვევებში მოსამართლ ეების გა დაწყვეტილება არ უზრუნველყოფს საზოგადოების ინტერესების დაცვას, უზე ნაესი სასამართლ ო მსგავს საკითხებზე საკასაციო საჩივრებს დაუშვებლად ცნობს, ვინაიდან უკვე დადგენილი ერთგვაროვანი პრაქტიკის თანახმად, თურ მე, ასეთი საქმეებში „ახალი გადაწყვეტილების მიღების საჭიროება არ არსე ბობს არც სამართლის განვითარებისა და ერთგვაროვანი პრაქტიკის ჩამოყა ლიბებისათვის.55“
გამოყენებული ლიტერატურა: ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის ევროკავშირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმის გარემოს დაცვისა და მდგრადი განვითარების ნაწილის შესრულების ეფექტურობის შეფასება, 2009, ასოციაცია „მწვანე ალტერნატივა“. ევროპის სამეზობლო პოლიტიკის ევროკავშირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმის გარემოს დაცვისა და მდგრადი განვითარების ნაწილის შესრულების ეფექტურობის შეფასება, 2011, ასოციაცია „მწვანე ალტერნატივა“. 151
მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა
სქოლიო 1. ლისაბონის ხელშეკრულებით (2007) მდგრადი განვითარება ევროკავშირის ძირითადი მიზანია და შე საბამისად, ევროკავშირის 2020 სტრატეგიის მნიშვნელოვან ნაწილს მდგრადი განვითარება წარმოადგენს. 2. 2005 წელს მიღებულმა საქართველოს კანონმა“ ლიცენზიებისა და ნებართვების შესახებ“ 85% შეამცირა ლიცენზიებ ის რაოდენობა, გამარტივდა ლიცენზიებისა და ნებართვების გაცემის პროცედურა (შემოღებულ იქნა „ერთი სარკმ ლ ისა“ და „დუმილი თანხმობის ნიშანია“ პრინციპები), შემცირდა ლიცენზიის/ნებართვის გაცემისათვის საჭირო დრო, დამკვ იდრდა გენერალური ლიცენზიის ცნება, სახელმწიფო რესურსებით სარ გებლობის ლიცენზიების გაცემისათვის დამკვიდრდა პირობებიანი აუქციონის პრინციპი. კანონი გავრცელ და გავრცელდა გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი რესურსების სექტორზე (მაგ. გააუქმა ნებართვ ები წიაღის მოპოვებაზე, წყალ აღება-წყალჩაშვებაზე და ა.შ.), აგრეთვე სურსათის უვნებლობაზე, ავტომანქანების ტექ დათვალიერება და ა.შ. მთავრობამ შეიმ უშავა გარდამავალი დებულებები ყველა სექტორისთვის რომელ საც ეს ცვლილებები შეეხო. აღსანიშნავია, რომ მთელ რიგ საკითხებში კანონმდებლობა და ქვენორმატი ული აქტები კვლავაც არ არის მოყვანილი შესაბამისობაში. ამის კარგი მაგალითია საქართველოს კანონი წყლის შესახებ. 3. http://www.pbo.parliament.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=71 4. http://www.parliament.ge/files/budget-off/bdd-2007-2010.pdfdf 5. http://matsne.gov.ge/index.php?option=com_ldmssearch&view=docView&id=44542 6. Second Environmental Performance review, Georgia, 2010 , UN European Economic Commission for Europe, http://www.unece.org/publications/environment/epr/epr_georgia.html 7. Second Environmental Performance review, Georgia, 2010 , UN European Economic Commission for Europe, http://www.unece.org/publications/environment/epr/epr_georgia.html 8. შეშის ვაუჩ ერი გაყინულ სოფლებს ვერ გაათბობს, ასოციაცია მწვანე ალტერნატივა 22 ნოემბერი, 2007, http://www.greenalt.org/index_next.php?filename=ge_27_11_2007_12_01_47.new&pathm=webmill/data/ news/_archive/&lng=ge_&more=1&c=_archive&page= 9. 2010 წლის 17 დეკემბერს სათაფლიაში გამართულ მთავრობის სხდომაზე საქართველოს პრეზიდენტმა დაავალა მთავრობას გარემოსდაცვითი უწყების რეორგანიზაცია, აქ გამეფებული სისტემური კორუფციის აღმოფხვრ ისა და გარემოსდაცვითი კონტროლის გაუმჯობესების მიზნით. 10. Georgia: Environmental Reform Seeks „Golden Balance“ between Commerce and Conservation, March 17, 2011 - 2:04pm, by Molly Corso http://www.eurasianet.org/node/63095 11. 2003 წელს დამტკ იცდა გაუდაბნოებასთან ბრძოლის სტრატეგია და სამოქმედო გეგმა, ხოლო 2005 წელს დამტკიცდა ბიომრავალფეროვნების სტრატეგია და სამოქმედო გეგმა. არც ერთ მათგანი არ მოიც ავდა ფი ნანსური გეგმას და აშკარა რომ არც შემოთავაზებული საქმიან ობები არ ხორციელდება 12. წერილი ასოციაცია „მწვანე ალტერნატივას“, ეკონომიკური განვითარების სამინისტროს იურიდიული დეპარტამენტის უფროსის, ნონა გოგსაძის 2008 წლის 21 ივლისის მოხსენებითი ბარათი 13. ზოგად ადმინისტრაციული კოდექსი, მუხლი 177. ადმინისტრაციულ-სამართლ ებრივი აქტის გასაჩივრების უფლება; (2) ადმინისტრ აციული ორგანოს მიერ ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემისათ ვის დადგენილი ვადის დარღვ ევა ჩაითვლ ება ადმინისტრაციულ-ს ამართლებრივი აქტის გამოცემაზე უარის თქმად და იგი გასაჩივრდება ამ თავით დადგენილი წესით 14. წერილი ასოციაცია მწვანე ალტერნატივას, ეკონომიკური განვითარების სამინისტროს იურიდიული დე პარტამენტის უფროსის, ნონა გოგსაძის 2008 წლის 21 ივლისის მოხსენებითი ბარათი. 15. სახელმწ იფო ქონების პრივატიზირების აგრესიულ ი პოლირიკია ანუ პრივატიზირება ქართულად-2, ნინო გუჯარაიძე, მწვანე ალტერნატივა, 2010, www.greenalt.org
152
მანანა ქოჩლაძე
16. კონვენცია გარემოსდაცვით საკითხებთან დაკავშირებული ინფორმაციის ხელმისაწვდომობის, გა დაწყვეტილებების მიღების პროცესში საზოგადოებ ის მონაწილეობ ისა და ამ სფეროში მართლ მსაჯუ ლების საკითხებზე ხელმისაწვდომობის შესახებ, ორჰუსი, დანია, 1998, http://aarhus.ge/uploaded_files/ file_20091209122907.pdf 17. http://www.constcommis.gov.ge/uploads/files/proeqti.20.07.pdf (და რაც გადაეგზავნა განხილვისთვის ვე ნეციის კომისიას). 18. http://www.parliament.ge/publicdebates/telavi_meet_oqmi.pdf 19. ყურადსაღებია, რომ 2005 წლის „ლიცენზიებისა და ნებართვების კანონის მიღებამდე“ ნებართვ ა გაიცე მოდა საჯარო ადმინისტრ აციულ ი წესით, რომელიც ითვალისწინებდა გადაწყვეტილების მიღების პროცესში საზოგადოებ ისა და მონაწილეობის უზრუნველყოფის შესაძლებლობებს. 20. მწვანე ალტერნატივას პრაქტიკაში არსებობს სასამართლო საქმე , რომელიც 18 თვე გრძელდებოდა 21. Second Environmental Performance review, Georgia, 2010 , UN European Economic Commission for Europe, http://www.unece.org/publications/environment/epr/epr_georgia.html 22. economy.ge 23. economy.ge 24. http://www.epn.ge/?p=38695 25. http://24saati.ge/index.php/news/2011-01-26/9811 26. http://www.economy.ge/?category=4&lang=geo&item=631 27. გზშ-ს ანგარიშების დიდ ნაწილში არ არის ან არასრულყოფილად არის მოცემული ისეთი მნიშვნელოვა ნი პროექტები, როგორიცაა საქმიანობის ალტერნატივები, გარემოსდაცვითი, ეკონომიკური და სოციალუ რი შეფასება, არ არის განსაზღვრული რისკები და რეაგირების გეგმები, ხშირად არასრულყოფილია არსე ბული გარემოს დახასიათ ება - არ ხდება მოცემული საქმიან ობის კონტექსტის გათვალისწინება. ფართოდ ხდება გარემოს იმ კომპონენტების მიმოხილვა, რომლებზეც საქმიანობა უმნიშვნელო ზეგავლენას ახდენს და ნაკლებად არის ასახული ისეთი კომპონენტები, რომლებზედაც საქმიანობა უშუალო ზეგავლენას ახდენს - დამკვირვებლის ანგარიშგებები, თ. გუგუშვილი, ნ. ბარამიძე, ნ.გვაზავა, www.aarhus.dsl.ge 28. გარემოზე ზემოქმედების შეფასების დირექტივა და გარემოზე ზემოქმედების სტრატეგიული შეფასების დირექტივა 29. http://eu-integration.gov.ge/pao/includes/projects_sub.php?id=8&l=1 30. http://www.parliament.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=266&info_id=26646 31. გოგა ხაჩიძე გარემოსდაცვით არასამთავრობო ორგანიზაციებს შეხვდა http://moe.gov.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=40&info_id=1457 32. Second Environmental Performance review, Georgia, 2010 , UN European Economic Commission for Europe, http://www.unece.org/publications/environment/epr/epr_georgia.html 33. Second Environmental Performance review, Georgia, 2010 UN European Economic Commission for Europe, http://www.unece.org/publications/environment/epr/epr_georgia.html 34. სატყეო კოდექსის თანახმად ტყით სარგებლობისა და კვოტების დადგენა ხდება ტყითსარგებლობის საფუძველზე, რომელიც ათ წელიწადში ერთხელ უნდა განახლდეს. 35. საქართვ ელოსთვ ის გამოყოფილი ფინანსური დახმარებით განხორციელ ებული პროექტები და მათი ზეგავლენა გარემოზე, ი. მაჭარაშვილი, „მწვანე ალტერნატივა“, 2009, http://www.greenalt.org/webmill/data/ file/ProblemaTa_analizi.pdf
153
მდგრადი განვითარება და გარემოს დაცვა
36. http://www.intactforests.org/ 37. საქართველოს საზოგადოებრივი ორგანიზაციების გ ა ნ ც ხ ა დ ე ბ ა გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი რესურსების სამინისტროს რეორგანიზაციასთან დაკავშირებით http://www.greenalt.org/webmill/data/file/ gancxadeba_2011_10_02.pdf 38. ამ უკანასკნელის შემუშავების აუცილებლობას 2010 წელს მიღებული კანონი „გარემოს დაცვის ინს პექციის შესახებ“ ითვალისწინებს 39. http://soegeorgia.blogspot.com/ 40. გაიხსნ ა ბლოგი http://soegeorgia.blogspot.com/, რომელიც მუდმივად აშუქებდა ანგარიშის შემუშავების პროცესს; შეხვედრების პარალელურად, ბლოგი გამოიყენებოდა ასევე ანგარიშზე კომენტარების მისაღე ბად და ანგარიშის განახლებული ვერსიების განსათავსებელად. 41. 2007-2009 წლების ანგარიშის საბოლოო ოფიციალური განხილვა დაიგეგმა საქართვ ელოს მთავრობის 2010 წლის 1 დეკემბრ ის სხდომაზე თუმცა სხდომის დაწყებისას საკითხი განხილვიდან მოიხსნა. გაურკვევე ლია, როდის მოხდება ანგარიშის განხილვა მთავრობის მიერ. 42. Teghut Disaster, February 2, 2011, http://www.ecolur.org/en/news/teghout/teghut-disaster/1990/ 43. 44. http://unfccc.int/meetings/cop_15/copenhagen_accord/items/5262.php 45. National Adaptation Programmes of Activities 46. Nationally Appropriate Mitigation Action 47. საქართველოს მეორე ეროვნული შეტყობინება კლიმატის ცვლილების ჩარჩო კონვენციისათვის, თბი ლისი, 2009, http://unfccc.int/essential_background/library/items/3599.php?rec=j&priref=7030#beg 48. http://www.eumayors.eu/index_en.html 49. EU Energy Community (EEC) 50. 2007 წელს საქართვ ელო გახდა დამკვირვებელი ევროპის ენერგეტიკული თანამეგობრობის ორგანი ზაციაში. 51. Council Directive 90/313/EEC of 7 June 1990 on the freedom of access to information on the environment http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:31990L0313:EN:HTML 52. Council Directive 97/11/EC of 3 March 1997 amending Directive 85/337/EEC on the assessment of the effects of certain public and private projects on the environment http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ. do?uri=CELEX:31997L0011:EN:HTML 53. Directive 2001/42/EC of the European Parliament and of the council of 27 June 2001 on the assessment of the effects of certain plans and programmes on the environment, http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ. do?uri=OJ:L:2001:197:0030:0037:EN:PDF 54. სახელმწ იფო ქონების პრივატიზირების აგრესიულ ი პოლიტიკა, ანუ „პტივატიზირება ქართულად-2“ ნი ნო გუჯარაიძე, „მწვანე ალტერნატივა“, 2010 55. მაგ. საქართვ ელოს უზენაესი სასამართლოს განჩინება Nბს–259–256 (კ–11), „მწვანე ალტერნატივა“ ეკო ნომიკური განვითარების სამინისტროს წინააღმდეგ.
154
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება თამარ პატარაია მშვიდობის, დემოკრატიისა და განვითარების კავკასიური ინსტიტუტი
1. შესავალი 2007-2010 წწ. კონფლიქტების დარეგულირების სფეროში საქართველო-ევ როკავშირის თანამშრომლობა მნიშვნელოვნად გააქტიურდა მას შემდეგ, რაც ევროკავშირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმის ფარგლებში შეთანხმდა კონ კრეტული მიზნები საქართველოში მშვიდობის განსამტკიცებლად. ამასთან, აუცილებელია აღინიშნოს, რომ სამოქმედო გეგმის განხორცილების დროს, 2007-2011 წწ., შეიცვლა პოლიტიკური კონტექსტი, რამაც დიდი ზეგავლენა მო ახდინა საქართვ ელოში კონფლ იქტების დარეგულირების პერსპექტივაზე და ევროკავშირის როლზე ამ პროცესებში. 2008 წლის აგვისტოს მოვლენებმა აჩვენა, რომ სამოქმედო გეგმის შესრულების პროცესში ვერ მოხერხდა დასახული მიზნების მიღწევა. კერძოდ, კონფლიქტის ზონებში ადგილი ჰქონდა სამხედრო ესკალაციას და საქართვ ელო-რუსეთის შეია რაღებულ დაპირისპირებას. უფრო ადრე, მოლაპარაკებების მიმდინარე ობისას, ვერ შედგა საქართველოს ხელისუფლების პირდაპირი დიალოგი და პირისპირებულ მხარეებთან, კონფლიქტის ზონებში შეფერხდა უკვე დაგეგმი ლი ეკონომიკური სარეაბილიტაციო პროგრამების განხორცილება და განვი თარდა პროცესები, რამაც მნიშვნელოვნად შეასუსტა კონფლ იქტის მხარეებს შორის არსებული ნდობის განმტკიცების რესურსები. მიუხ ედავად ამისა, 2008 წლის რუსეთ-საქართველოს ომის შემდეგ ევროკავშირის როლი საქართვე ლოში არსებული კონფლიქტების სამშვ იდობო პროცესში მნიშვნ ელოვნად გა იზარდა. ომის დროს ევროკავშირის პოლიტიკური მხარდაჭერა გადამწყვეტი იყო სა ქართველოს სახელმწიფოებრიობის შესანარჩუნებლად. ევროკავშირის მე 155
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება
დიატორობამ მინიმალურად შეამცირა რუსეთ-ს აქართველოს 2008 წ. კონფ ლიქტის ხანგრძლივობა და მასშტაბები, ისევე როგორც პოსტ-კონფლიქტურ პერიოდში ქვეყანას საშუალება მისცა სწრაფად დაბრუნებოდა მშვიდობას, გა ეგრძელებინა სამოქმედო გეგმაში დეკლარირებული მიზნების განხორცილება, რაც გულისხმობდა სახელმწიფო ინსტიტუტების გაძლიერ ებას და დემოკრატი ის განმტკიცების ამოცანას. ომის შემდგომ პერიოდში ევროკავშირისა და საქართველოს ოფიციალური განცხადებები და ერთობლივი დოკუმენტები, უცხოელ ი და ქართველი ექს პერტების მიერ გამოთქმული შეფასებები თუ გამოქვეყნებული ანალიტიკური სტატიები, საზოგადოებრივი გამოკითხვების შედეგები მოწმობს, რომ საქარ თველოს ტერიტორიაზე არსებული კონფლიქტების მოგვარებაში საქართვე ლო-ევროკავშირის თანამშრომლობა საკმაოდ დიდ პოტენციალს შეიცავს და როგორც ხელისუფლების, ასევე საზოგადოებ ის მხრიდან ფართო მხარდაჭე რას იმსახურებს1. თუმცა, აღსანიშნავია ისიც, რომ 2008 წლამდე ევროკავში რი-საქართველოს თანამშრომლობის ფორმატი კონფლიქტების მშვიდობიან დარეგულირების სფეროში ნაკლებად ეფექტიანი აღმოჩნდა, მან რეალურად ვერ უზრუნველყო თუნდაც კონფლ იქტების პრევენციისათვის უკვე მოქმედი მე ქანიზმების ეფექტიანი ამუშავება2.
2. მშვიდობის განმტკიცების პროცესი საქართველოში ევროკავშირი-საქართველოს სამოქმედო გეგმის მიღებამდე მშვიდობის განმტკ იცებას (კონფლიქტების პრევენციას, კონფლ იქტების მენეჯ მენტს) საერთაშორისო ურთიერთობების და საერთაშორისო ორგანიზაციების საქმიანობის დღის წესრიგში საკმაოდ მნიშვნ ელოვანი ადგილი უკავია, მის შე სახებ აქტიურად საუბრობენ და საქმიანობენ როგორც დიპლომატიურ, ასევე აკადემიურ წრეებში. გაეროს განმარტებით (UN Peacemaker Glossary) მშვიდო ბის განმტკიცების მთავარ დანიშნულებას წარმოადგენს მხარეებს შორის არსე ბული უთანხმოების შეიარაღებულ კონფლ იქტშ ი გადაზრდის თავიდან აცილე ბა დიალოგის, მოლაპარაკებების ან სხვა მშვიდობიანი გზით, ზოგიერთ შემთხ ვევაში, იძულებითი ღონისძიებებითაც3. როგორც წესი, მშვიდობის განმტკ იცება ანუ კონფლიქტების პრევენცია მესამე მხარის მონაწილეობით მიმდინარეობს, მასზე ბევრადაა დამოკიდებული სამშვიდობო პროცესის ეფექტიანად წარმარ თვა და კონკრეტული შედეგის მიღწევა. მესამე მხარე აქტორია, რომელიც კონფლიქტის მხარეებს შორის კონფლიქტის მშვიდობიანი დარეგულირების მიზნით ერთგვარი შუამავლის ფუნქციას ასრუ ლებს. საერთაშორისო გამოცდილებაზე დაფუძნებული აკადემიურ ი კვლევების 156
თამარ პატარაია
თანახმად, მშვიდობიანი დარეგულირების პროცესის ეფექტიან ობისათვის დი დი მნიშვნ ელობა აქვს იმას, თუ ვინ წარმოადგენს მესამე მხარეს. კონფლ იქტის პრევენციაზეც მნიშვნელოვან გავლენას ახდენს ის, თუ ვინ არის აღიარ ებული კონფლიქტის მესამე მხარედ. კერძოდ, მეზობელი ქვეყნის მონაწილეობა მესა მე მხარედ, როგორც წესი, ასოცირდება ომის ესკალაციის მაღალ რისკებთან4. ასევე, გამოცდილება აჩვენებს, რომ დადებითი შედეგის მისაღწევად აუცილე ბელი არაა, რომ მესამე მხარე იყოს ბოლომდე პოლიტიკურად ნეიტრალური კონფლიქტების მონაწილეების მიმართ, თუმცა დაუშვებელია, რომ მომრიგე ბელი რაიმ ე ფორმით ღებულობდეს მონაწილეობას სამხედრო კონფლ იქტში5. 1990-2010 წწ. საქართველოში არსებული აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის კონ ფლიქტების განხილვა მშვიდობის განმტკიცების (კონფლიქტების პრევენციის) კონცეფციის ფარგლებში აჩვენებს, რომ 2008 წლამდე საერთაშორისო თანა მეგობრობის მიერ რუსეთი საქართველოში არსებულ კონფლიქტებში მესამე მხარედ იყო აღიარებული. ოფიციალურად ითვლებოდა, რომ 90-იან წლებ ში რუსეთის სამხედრო ნაწილები არ იყო ჩართული საქართველოში მიმდი ნარე სამხედრო დაპირისპირებაში. ამას ადასტურებს გაეროს რეზოლუციები, რომელსაც უშიშროების საბჭო 1994 წლიდან წელიწადში ორჯერ იღებდა და სადაც რუსეთი ნახსენებია, როგორც კონფლ იქტის მშვიდობიანი მოწესრიგე ბის „ხელშემწყობი მხარე“. გარდა ამისა, რუსეთი ერთადერთი ქვეყანა იყო, რომლის სამხედროები მონაწილეობდნენ დამოუკ იდებელ სახელმწიფოთა თანამეგობრობის (დსთ) სამშვიდობო ძალების ეგიდის ქვეშ მშვიდობის დაც ვის ოპერაციებში. რუსეთი, ასევე, გაეროსთან ერთად ფასილიტაციას უწევდა ქართულ-აფხაზური საკოორდინაციო საბჭოს მუშაობას (რომელიც დაფუძნდა 1997 წ), სადაც გაერო, ეუთო და გაეროს გენერალური მდივნის ეგიდით მოქმედი მეგობარ ქვეყანათა ჯგუფის წევრები დამკვ ირვებლის სტატუსით სარგებლობ დნენ. ამგვარად, საერთაშორისო თანამეგობრობის მიერ საქართვ ელოში არსებული კონფლიქტების მოწესრიგების პროცესში რუსეთის ქმედება არ იყო განხილუ ლი როგორც კონფლიქტის მხარის ქმედება, მიუხედავად იმისა, რომ რუსეთი (ამავდროულად გაეროს უშიშროების საბჭოს მუდმივი წევრი), იყენებდა პო ლიტიკურ ბერკეტებს და შესაძლებლობებს გავლენა მოეხდინა აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დე-ფაქტო ხელისუფლებებზე6. ამ გზით რუსეთი ახერხებ და, აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის კონფლ იქტების მოგვარებაში სხვა აქტო რების ჩართვ ა რუსეთის თანხმობის გარეშე არ მომხდარიყო. ამიტომ, ძალთა არსებული ბალანსის საფუძველზე ნაკლები მოლოდინი არსებობდა კონფლ იქ ტის მხარეებს შორის ეფექტიანი შეთანხმების მიღწევაზე. 157
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება
ამასთან, უნდა აღინიშნოს, რომ საქართვ ელოს ხელისუფლებისათვის პირდაპი რი დიალოგის წარმოება სეპარატისტული რეგიონ ების ლიდერებთან არასოდეს წარმოადგენდა პრიორიტეტული პოლიტიკის საგანს. მისთვის განსაკუთრებული მნიშვნელობა ჰქონდა საქართველო-რუსეთს შორის შეთანხმების მიღწევას. თუმცა იმ ფაქტმა, რომ კონფლიქტის პრევენციისა და მშვიდობის განმტკიცების პროცესში გაერ ო და ევროპის უშიშროებ ისა და თანამშრომლობის ორგანიზაცია (ეუთო) დამკვირვებლის სტატუსით იყო ჩართული, რაიმ ე ცვლილება არ მოიტა ნა; ამ პერიოდში რუსეთის მედიატორობით რაიმ ე შეთანხმ ების მიღწევა კონფ ლიქტის მოწესრიგების თაობაზე ვერ მოხერხდა. ეს აიხსნება რამდენიმე ფაქტო რით. ერთი მხრივ, როგორც გაეროს, ასევე ეუთოს როლი სადამკვ ირვებლო მი სიებით შემოიფარგლ ებოდა, ხოლო თავად მისიების განთავსება კონფლიქტურ ზონებში მოხდა ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ იმ ხელშეკრულებების საფუძველზე, სადაც კონფლიქტის მხარეები რუსეთს აღიარ ებდნ ენ ხელშეკრულების პირობე ბის შესრულების გარანტად. მეორე მხრივ, საქართველოს კონფლიქტების გარ შემო მიმდინარე მშვიდობის განმტკ იცების პროცესში ადგილი ჰქონდა თვითონ კონფლიქტის მხარეების ნაკლებ მონდომებას და საეჭვო პოლიტიკურ გადაწყვე ტილებებს, როგორიცაა მოლაპარაკებების პროცესში დელეგაციების შემადგენ ლობის ხშირი ცვლა, მმართველი ლიდერების და პოლიტიკოსების აგრესიული რიტორიკა, პერიოდული ძალადობა გამოყოფ საზღვართან, რაც ართულებდა მხარეებს შორის ნდობის განმტკ იცებას. შექმნილი სიტუაციის საფუძველზე 2008 წლის რუსეთ-საქართველოს ომამ დე საქართვ ელოში არსებულ კონფლიქტებს უფრო ხშირად მოიხსენიებდნენ როგორც „გაყინულ კონფლიქტებს“. ზემოთ ჩამოთვლ ილ მიზეზთა გარდა, ამ შეფასების ერთ- ერთ მიზეზად მოლაპარაკებების პროცესის არადინამიკურო ბაც სახელდება. მრავალი ანალიტიკოსი მიიჩნევს, რომ საქართველოს შიდა კონფლიქტები „გაყინული“ იყო იმიტომ, რომ კონფლ იქტების მენეჯმენტის პროცესზე უარყოფითად მოქმედებდა გარეშე ფაქტორები, ანუ მესამე მხარე არაეფექტიან ად და უშედეგოდ წარმართავდა მედიატორობის პროცესს. ასევე, აშკარა იყო დამკვირვებლის ფუნქციით მოქმედი აქტორების (გაერო და ეუთო) უუნარობა დროული რეაგირება მოეხდინათ და ეფექტიანად გამოეყ ენებინათ ადრეული შეტყობინებების სისტემა, რომელიც კონფლიქტის პრევენციის პრო ცესში იყო დამკვიდრებული.7 ერთ-ერთი მკვლევარი ქართულ-აფხაზურ კონფლიქტს „მივიწყებულ კონფ ლიქტს“8 უწოდებს. 2008 წ აგვისტოს ომმა საქართველოს ტერიტორიაზე არსე ბული „მივიწყებული კონფლ იქტები“ კვლავ საერთაშორისო პოლიტიკის დღის წესრიგში შეიტ ანა, თუმცა, კონფლიქტების რიცხვს ამჯერად დაემატა საქართვე 158
თამარ პატარაია
ლო-რუსეთის კონფლიქტი, რის გამოც რუსეთი ამ გართულებულ და მრავალ დონიან სამშვიდობო პროცესში მესამე მხარის როლს აღარ ასრულებს.
3. შეთანხმება საქართველო-ევროკავშირის თანამშრომლობის შესახებ კონფლ იქტების მშვიდობიანი მოწესრიგების პრიორიტეტის ფარგლებში 2006 წლამდე ევროკავშირის როლი კონფლიქტების დარეგულირებაში საკმა ოდ შეზღუდული და არამიზანმიმართული იყო. ის შეძლებისდაგვარად მონა წილეობდა კონფლ იქტის ზონებში კონკრეტული ჰუმანიტარული თუ ეკონო მიკური სარეაბილიტაციო ღონისძიებების განხორციელებაში, მხარს უჭერდა ეუთოსა და გაეროს სადამკვირვებლო მისიების ფუნქც იონირების ფარგლებში დაგეგმილი ღონისძიებების შესრულებას. 2003 წელს ევროკავშირმა აირჩია პირველი სპეციალ ური წარმომადგენელი სამხრეთ კავკასიაში. მისი მანდა ტი იყო კონფლიქტების დარეგულირების და ლტოლვილებისა და იძულებით გადაადგილებულ პირთა დაბრუნების ხელშეწყობა9. ამავე პერიოდში ევრო კომისიამ დააფინანსა გაერთიან ებული საკონტროლო კომისიის მუშაობის ხელშემწყობი პროგრამა, რომელიც ეუთოს ეგიდით მიმდინარეობდა, თუმცა მცდელობების მიუხედავად ვერ მოიპოვა მონაწილის სტატუსი ამ კომისიაში10. ევროკავშირის წევრი ქვეყნები, ასევე, ერთმანეთისაგან დამოუკიდებლადაც ცდილობდნენ პოზიტიურ ი წვლილი შეეტანათ საქართველოს კონფლ იქტების მოგვარებაში. ევროკავშირის რამდენიმე წევრი ქვეყანა შედიოდა გაეროს გე ნერალური მდივნის მეგობარ ქვეყანათა ჯგუფში, რომლის წევრები იყვნენ რუ სეთი, საფრანგეთი, გერმანია, ბრიტანეთი, აშშ. უნდა აღინიშნოს, რომ ამავე პერიოდში გადაუწყვეტელი კონფლ იქტების არ სებობა უარყოფით გავლენას ახდენდა საქართველოს საშინაო თუ საგარეო პოლიტიკაზე, ზღუდავდა მისი განვითარების და მისი დასავლეთთან ინტეგრი რების პერსპექტივებს. კერძოდ, ერთი მხრივ, საქართველოს ტერიტორიაზე არსებული კონფლიქტების მოუგვარებლობა სერიოზულად ასუსტებდა საქარ თველოს დემოკრატიული განვითარების პოტენციალს. კონფლიქტები ქმნიდა არასტაბილურ ვითარებას, აფერხებდა საქართველოს ეკონომიკის განვითა რებას და მდგრადობას, ინვესტიციების შემოდინებას; ქვეყანაში დიდი რაოდე ნობის იძულებით ადგილნაცვალი პირების არსებობა ზღუდავდა სოციალ ური და ეკონომიკური განვითარების რესურსებს, ზემოქმედებდა სოციალ ური და ძაბულობის ფონზეც. მეორ ე მხრივ, კონფლ იქტების არსებობა დამატ ებით პრობლ ემებს აჩენდ ა საქართველოს საგ არეო პოლიტიკური მიზნებ ის განხ ორც იელ ებაში, კერ 159
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება
ძოდ, ფერხდებ ოდა საქართველოს ევრო-ატლ ანტ იკ ურ სტრუქტ ურ ებში ინტეგრ აცია, თანდათან მწვავდებოდა საქართვ ელ ო-რ უსეთის ურთიე რ თობ ებ ი. 2006 წლის ივლისში ევროკავშირმა ინტერესი გამოხატა საქართველოში კონფ ლიქტის მენეჯმენტის არსებული ფორმატების გაძლიერების მხარდასაჭერად, როდესაც ევროკომისიამ მიიღო დეკლარაცია საქართველოში არსებულ კონფ ლიქტებთან დაკავშირებით. დეკლარაციის თანახმად ევროკავშირმა განაცხა და მზადყოფნა განეხორციელებინა ღონისძიებები შემდეგი შედეგების მისაღ წევად 11: კონფლიქტებთან დაკავშირებით მოლაპარაკებებისა და მშვიდობის დამცვე ლების ეფექტურობის გაზრდა; არსებული მექანიზმების ფარგლებში ყველა მხარის დიალოგში ჩართვის ხელშეწყობა; 2005 წ. ლუბლიანაში ეუთოს მინისტერიალზე მიღებული ინიციატივების (ინიციატივები საქართველოს ხელისუფლების მიერ იყო ინიცირებული) და ზო გადად სამშვიდობო პროცესის ხელშეწყობა ნდობის მშენებლობის ხელშეწყობა; სამხრეთ ოსეთის ეკონომიკური რეაბილიტაციის პროგრამის განხორციელე ბის ხელშეწყობა, რომელიც ხორციელდებოდა ეუთოს ეგიდით (2006 წ. 4 ივნისს, ეუთოს თავმჯდომარეობით მიმდინარე ბრიუს ელის დონორების კონფერენცი აზე ევროკავშირმა გამოიყო 3 მლ ევრო)12. როგორც მოსალოდნელი იყო, 2006 წლის ნოემბერში დამტკიცებულმა სამოქ მედო გეგმამ ამავე წლის ივლისში გაცხადებული პრიორიტეტები სრულად გაი ზიარა, თუმცა, ადრინდელი დოკუმენტისაგან განსხ ვავებით სამოქმედო გეგმა ში ევროკავშირმა ორი დამატებითი მიზანი განისაზღვრ ა: ერთი მხრივ, ევრო კავშირმა სამხრეთ ოსეთის კონფლიქტურ ზონაში მოქმედი შერეულ ი საკონტ როლო კომისიის მუშაობის ეფექტიანობის გაზრდა დაას ახელა, ხოლო მეორე მხრივ, ევროკავშირმა აიღო ვალდებულება, რომ ევროკავშირსა და რუსეთს შორის წარმართულ პოლიტიკურ დიალოგში ყოველთვის განიხილავდა საქარ თველოს ტერიტორიული მთლიანობის და შიდა კონფლიქტების მოწესრიგების საკითხს. 160
თამარ პატარაია
კონფლიქტების მოწესრიგების საკითხებზე მომუშავე კომპეტენტური ექსპერტე ბის აზრით, სამოქმედო გეგმის მიღებამდე არსებობდა მოლოდინები, რომ სა მოქმედო გეგმაში კონფლიქტების მშვიდობიან ი მოწესრიგების გრძელვადიანი სახელმწიფო სტრატეგიის შემუშავებაზე გამახვილდებოდა ყურადღება13. პრობ ლემის სირთულიდან გამომდინარე, თავიდანვე ცხადი იყო, რომ ამ პრიორ იტე ტის ფარგლებში წარმატების მიღწევა კონფლ იქტის მხარეებთან გრძელვადია ნი პოლიტიკის შეთანხმებით თუ იქნებოდა შესაძლებელი. ამისდა მიუხედავად, როგორც აღმოჩნდა, ოფიციალური სამოქმედო გეგმა განიხილავდა მხოლოდ მოკლევადიან პერიოდში, უახლოეს სამი-ხუთი წლის მანძილზე განსახორციე ლებელ ქმედებებს, რომელიც ხელს შეუწყობდა უკვე არსებულ ფორმატში სა ქართვ ელოში არსებული კონფლიქტების მოწესრიგებას და არ გულისხმ ობდა მოლაპარაკებების არსებული ფორმატის ცვლილებას. ამასვე ადასტურებს 2007 წ. 19 იანვარს, ევროკავშირის საგარეო ურთიერთობებისა და ევროპის სამეზობ ლო პოლიტიკის ევროკომისარი ბენიტა ფერერო ვალდნერი, რომელმაც ვენაში გამართულ პოსტკომუნისტურ ქვეყნებში დემოკრატიის გაძლიერების საკითხი სადმი მიძღვნილ საერთაშორისო კონფერენციაზე განაცხადა: „აუცილებლად გვჭირდება ყურადღება გავამახვილოთ. სამხრეთ კავკასიის „გაყინული კონფ ლიქტების“ წინაშე არსებულ გამოწვევებზე. ... ჩვენი წინადადებაა კიდევ უფრო გავაფართოვოთ ევროკავშირის საქმიანობა რეგიონალური კონფლიქტების გა დაწყვეტის უკვე არსებული მექანიზმების ფარგლებში. ეს შეიძლება ასევე გულის ხმობდეს, მაგალითად, მშვიდობისმყოფელ ღონისძიებებში მონაწილეობ ას“14. ამგვარად, სამოქმედო გეგმაში დასახული ღონისძიებების განხორციელება, ერთი მხრივ, კონფლიქტის მხარეების და მეორე მხრივ, უკვე მოქმედი სამშ ვიდობო მოლაპარაკებების ფორმატის წარმატებაზე, კონკრეტულად, კი რუსე თის, როგორც კონფლ იქტების მენეჯმენტის პროცესში ჩართული მესამე მხარის მზაობაზე დარჩა დამოკიდებული. როგორც არაერთი ანალიტიკოსი აღნიშნავს, რუსეთის ინტერესებში არ შედიოდა საქართველოს ხელისუფლებასა და სეპა რატისტულ დე-ფაქტო ხელისუფლებებს შორის ორმხრ ივი დიალ ოგის ხელ შეწყობა და, უფრო მეტიც, რუსეთი შეშფოთებით უყურებდა იმ პერსპექტივას, რომ მსგავსი მოლაპარაკებები წარმატებით დასრულდებოდა. რუსეთის ინტე რესები შეუმჩნეველი არ დარჩენია დასავლეთის საერთაშორისო ორგანიზაცი ებს, თუმცა ადეკვატური რეაგირების შესაძლებლობა იშვიათად ეძლეოდათ. მაგალითად, 2006 წელს ეუთოს თავმჯდ ომარე ქვეყნის, ბელგიის საგარეო საქ მეთა მინისტრ ი, კარლ დე გუხტი ადასტურებს, რომ ეუთო ვერ შეძლებს სამხ რეთ ოსეთში გაყინული კონფლ იქტის მოგვარებას იმ მარტივი მიზეზის გამო, რომ რუსეთს არ სურს ამ პრობლემის ახლა მოგვარება, ხოლო ეუთოს არ აქვს ბერკეტები იმისათვის, რომ აიძულოს რუსეთი, ეს გააკეთოს15. 161
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება
4. 2007-2011 წწ. ევროკავშირი - საქართველო: სამოქმედო გეგმის შესრულება 2007-2011 წწ. კონფლიქტების მშვიდობიან ი მოწესრიგების შესახებ დასახული მიზნების განხორციელება შეუძლებელია აღიწეროს, როგორც უწყვეტი პროცესი. როგორც ზემოთ იყო აღნიშნული, სამოქმედო გეგმის განხორციელ ება მოკლე ვადიან შედეგებზე იყო გათვლ ილი, ხოლო რუსეთ-საქართველოს ომმა კითხვის ნიშნის ქვეშ დააყენა მასში აღწერილი მიზნების შესაბამისობა 2008 წლის შემ დგომ შექმნილ რეალობებთან. თუმცა, ახლადშექმნილ გარემოს ევროკავშირმა დროულად უპასუხა. 2008 წლის ზაფხულის შემდგ ომ მიღებულ ოფიციალურ დო კუმენტებში ევროპის კომისია აცხადებს, რომ ის მზადაა 2008 წლის ომის შემ დეგაც ითანამშრომლოს საქართვ ელოსთან კონფლ იქტების მშვიდობიანი მოგ ვარების მიზნით, და ხელი შეუწყოს საქართვ ელოში არსებული აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის კონფლიქტების მშვიდობიან გადაწყვეტას16. ამგვარად, კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგების მიმართულებით სა მოქმედო გეგმის ფარგლებში განხორციელებული ღონისძიებების მიმოხილვა შიძლება ორ ნაწილად გაიყოს – პირველი ნაწილი მოიცავს 2008 წ. ომამდე პერიოდს, მეორე ნაწილი განიხილავს ღონისძიებებს, რომელიც 2009-2010 წწ. ომის შემდეგ, გატარდა.
4.1. კონფლიქტის ესკალაციის ფაზა – 2007-2008 წწ. ევროკავშირის მონაწილეობა სამოქმედო გეგმის ფარგლ ებში დასახული პრიო რიტეტული მიზნების მისაღწევად დაიწყო 2007 წელს 15 იანვარს, როდესაც საქარ თველოს ეწვია ევროკავშირის ე.წ. ფაქტების მოძიების მისია, რომლის მიზანიც იყო ინფორმაციის შეგროვება კონფლიქტების მოგვარების სფეროში საქართვე ლო-ევროკავშირის თანამშრ ომლობის შესაძლო მექანიზმების შესასწავლად. საქართველოს ხელისუფლების წარმომადგენელთა გარდა, დელეგაცია შეხვდა, აგრეთვე, აფხაზეთისა და ე.წ. სამხრეთ ოსეთის სეპარატისტული მთავრობების წარმომადგენლებს და შეეცადა, დაერწმუნებინა ისინი საქართველოსთან სამ შვიდობო მოლაპარაკებების განახლების აუცილებლობაში, რათა ამ უკანასკ ნელთ ესარგებლათ საქართვ ელოსა და ევროკავშირს შორის ზემოაღნიშნული თანამშრომლობის შესაძლებლობებით. საქართვ ელოს ხელისუფლებამ თავისი მხარდაჭერა ევროკავშირის მისიის მიმართ დაად ასტურა საგარეო საქმეთა სა მინისტროს 2007 წლის 22 იანვრ ის განცხადებით, ამავე საკითხებს დაეთმო 2007 წლის 26 თებერვალს პრეზიდენტის გამოსვლა ბრიუსელში.17 ფაქტების შემსწავლელი მისიის დასკვნის საფუძველზე 2007 წ. მარტში ევროკავ შირის პოლიტიკური და უსაფრთხოების კომიტეტმა დაამტკიცა კონკრეტული ღო 162
თამარ პატარაია
ნისძიებები, რომელიც სხვა საქმიანობებს შორის გულისხმობდა საქართველოში პოლიციელი მრჩევლების გაგზავნას გაერ ოსა და ეუთოს მისიებში მონაწილეობის მისაღებად, ასევე, 2007 წ. შემოდგომიდან ევროკავშირის მრჩევლის დანიშვნას კონფლიქტების მოწესრიგების საკითხებზე შესაბამის სამინისტროში18. ეს ფაქტი ძალიან მნიშვნელოვანი იყო საქართველოში არსებული კონფლიქტების დარე გულირების პროცესისათვის, რადგანაც გულისხმ ობდა მასში ევროკავშირის რო ლის გაზრდას და გააქტიურებას. საქართვ ელოს ხელისუფლების პირველი პირები დიდ დაინტერესებას ამჟღ ავნებდნენ კონფლიქტის მშვიდობიანი დარეგულირების პროცესში მიმდინარე მოლაპარაკებების ფორმატის ცვლილების მიმართაც. 2007 წლის 26 სექტემბერს გაეროს გენერალურ ასამბლ ეაზე გამოსვლ ისას საქარ თველოს პრეზიდენტმა, მიხეილ სააკაშვილმა კონფლიქტების პრევენციის 14 წლის თავზე, გამოხატა ხელისუფლების უკმაყოფილება სამშვიდობო პროცესის სამარ თლებრივი ფორმატის მიმართ. იგი გამოვიდა წინადადებით, რომ აფხაზეთში ფუნ დამენტურად შეცვლ ილიყო შეწყვეტილი სამშვიდობო პროცესი, რასაც მოიტანდა სამშვიდობო ძალების შეცვლა კომპეტენტური და ნეიტრალური ძალებით. პრეზი დენტის განცხადებით, ასევე მნიშვნ ელოვანი იყო შემუშავებულიყო ყოვლისმომც ველი გეგმა დევნილთა დასაბრუნებლად, კონფლიქტურ ზონებში განხორციელ ე ბულიყო ეკონომიკური რეაბილიტაცია და განახლებულიყო პირდაპირი დიალოგი კონფლიქტის მხარეებს შორის ყოველგვარი პირობის გარეშე19. აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ მომდევნო პერიოდში ევროკავშირის მცდელობა აქტიურად ჩართულიყო კონფლიქტების დარეგულირების პროცესში, წინააღ მდეგობებს გადააწყდა. ამის დასტურია 2007 წ. 2 ოქტომბერში, სამხრ ეთ კავკა სიაშ ი ევროკავშირის სპეციალური წარმომადგენლის, პიტერ სემნების განცხა დება ევროპარლამენტის საგარეო ურთიერთობათა კომიტეტის წინაშე თავის ყოველწლიურ მიმართვ აში, სადაც მან აღნიშნა, რომ ევროკავშირი ყველა მო ნაწილე მხარის თანხმობის გარეშე არ გააგზავნის საქართველოში მშვიდობის მყოფელებს და არ შეუერთდება სამხრეთ ოსეთის სტატუსის თაობის შესახებ საქართვ ელოს მთავრობის მიერ ახლახან შექმნილ კომისიას20. ამის მიზეზი, ერთი მხრივ, იყო რუსეთის პოლიტიკა, რომელიც სერიოზულ და გადაულ ახავ პრობლემებს უქმნიდა კონფლიქტების მშვიდობიან ი გადაწყვეტის პროცესს და მხარეთა შორის შეთანხმებას; მეორე მხრივ, ევროკავშირისათვის დამატებითი წუხილის საგანი გახდა საქართველოს ხელისუფლების მიერ მიღებული მოუ ლოდნელი და მასთან შეუთანხმებელ გადაწყვეტილებები21. როგორც აღინიშნა, ამ განცხადებაში სამხრეთ კავკასიაში ევროკავშირის სპე ციალ ური წარმომადგენელი გულისხმობდა 2007 წლის მანძილზე რუსეთის 163
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება
მხრიდან განხორციელებულ აგრესიული ქმედებებს, რომელიც კიდევ უფრო ართულებდა კონფლიქტების პრევენციის პერსპექტივებს. ეს ვლინდებოდა რუსული თვითმფრინავის მიერ საქართველოს საჰაერო სივრცის დარღვევით და რამდენიმე შემთხვევაში, ბომბის ჩამოგდებითაც. ეს ფაქტები შეუძლებელს ხდიდა რუსეთის ქმედებები განხილულიყო, როგორც კონფლ იქტების მშვიდო ბიანის მოწესრიგების მცდელობა, რამაც ასევე უარყოფითად იმოქმედა კონ ფლიქტის მოგვარების უკვე არსებულ ფორმატებში ევროკავშირის აქტიურ ად მონაწილეობის პერსპექტივაზეც22. ევროკავშირის წარმომადგენელის განცხადებით, ევროკავშირის გააქტიურების პროცესი შეიზღუდა საქართვ ელოს ხელისუფლების მიერ განხორციელებული შეუთანხმებელი ინიციატივების გამო23. კერძოდ, 2006-2007 წლებში საქართვე ლოს ხელისუფლებამ თავის თავზე აიღო ცალმხ რივი ინიციატივა, ალტერნატი ული არჩევნების ჩატარების გზით შექმნა დროებითი ადმინისტრაცია სამხრეთ ოსეთის ტერიტორიაზე, ასევე, ჩამოაყალიბა აფხაზეთის კანონიერი ხელისუფ ლების ადგილობრივი ადმინისტრ აცია კოდორის ხეობაში, რამაც გააღრმავა უნდობლობა კონფლიქტის მხარეებს შორის და ვერ შეუწყო ხელი სამშვიდობო პროცესის შემდგომ განვითარებას24. საქართვ ელოს ხელისუფლების ინიცი ატივები ასევე ნაკლებად სარგებლობდა საერთაშორისო თანამეგობრობის მხარდაჭერით, რადგანაც საქართველოს მთავრობამ ალტერნატიულ ი ხელი სუფლებების შექმნის პოლიტიკური მიზნები და მოსალოდნელი შედეგები არ შეუთანხმა და არ განუმარტა ნათლად სამშვიდობო პროცესის მონაწილე სა ერთაშორისო აქტორებს, მათ შორის ევროკავშირს. ამის გამო საერთაშორი სო მონაწილეებმა თავი შეიკავეს გამოეხატათ საკუთარი პოზიცია შექმნ ილი რეალობის მიმართ25. საქართველოს ხელისუფლებას იმედი ჰქონდა, რომ სამხრეთ ოსეთსა და აფხა ზეთში ადგილობრივი ადმინისტრაციის შექმნა შეასუსტებდა კონფლიქტის ზო ნებში ამ დრომდე მოქმედი დე-ფაქტო ხელისუფლების გავლენას ადგილობ რივ მოსახლეობ აზე. ამავე დროს, ნაკლებად მოსალოდნელი გახდებოდა რუ სეთის მიერ საქართვ ელოს ტერიტორიაზე არსებული კონფლიქტების მიმართ კოსოვოს პრეცედენტის გამოყენების იდეის რეალ იზაცია. ოფიციალური პირები ასევე იმედოვნებდნენ, რომ საერთაშორისო ორგანიზაციები, რომელიც მშვი დობის განმტკიცების პროცესში იყვნენ ჩართულნი, ალტერნატიულ ი ხელისუფ ლებების შექმნის საფუძველზე მხარს დაუჭ ერდნენ კონფლიქტის ზონებში მოქ მედი მშვიდობისმყოფელების ფორმატის ლეგიტიმაციის საკითხის გადახედვას. თუმცა, საერთაშორისო საზოგადოებამ ეს ინიციატივა მხარდაჭერის გარეშე დატოვა. 164
თამარ პატარაია
მოვლენების შემდგომმა განვითარებამ აჩვენა, რომ 2007 წლის ზაფხულის შემ დეგ კონფლიქტურ ზონებში, განსაკუთრებით კი სამხრეთ ოსეთში, სიტუაც ია ძა ლიან დაიძაბა, კონფლ იქტშ ი მშვიდობის განმტკიცების პროცესი კიდევ უფრო დასუსტდა, მხარეებს შორის ნდობა მინიმალური გახდა, ასევე აღარ ფუნქციო ნირებდა არც მხარეებს შორის დიალ ოგის ფორმატი და არც სხვა მეორადი კო 26 მუნიკაციის არხები . 2007 წ. ზაფხულში საერთაშორისო კრიზისის ჯგუფის მიერ მომზადებულ ანგარიშში აღნიშნულია, რომ მოლაპარაკებების პროცესის ჩაშ ლას თან სდევდა სათემო დონეზე კონფლიქტის ზონაში მცხოვრებ ეთნიკურად ქართველებსა და ოსებს შორის უნდობლობის გაზრდა, ადგილობრივ დონეზე ინციდენტების რაოდენობის მომრავლება, რამაც მხარეებს შორის სერიოზული კონფრონტაციის საფრთხე წარმოქმნა. სროლები, დაკავება, კრიმინალი ყო ველდღიურობის ნაწილი გახდა, რასაც ემატებოდა ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ არსებული ხელშეკრულების დარღვევის ფაქტები, შეტაკებები გახშირდა ასევე შეია რაღებულ სამხედრო ნაწილებს შორისაც, რაც კონფლ იქტის შემდგომი ეს კალაციის ზრდაზე მიუთითებდა 27. 2008 წლის გაზაფხულზე სიტუაცია უფრო გამწვ ავდა28. 2008 წლის ივლისში რუსეთისა და საქართველოს სამხედრო ნაწილები ერთმანეთისაგან დამოუ კიდებლად ფართომასშტაბიან სამხედრო წვრთნებში იყვნენ ჩართულნი. ევ როკავშირი სიტუაციის დაძაბვის ფონზეც აგრძელებდა მცდელობას, რომ თა ვიდან ყოფილიყო აცილებული ფართომასშტაბიანი სამხედრო დაპირისპირება და კონფლ იქტი ცხელ ფაზაში არ გადასულიყო. შესაბამისად, 2008 წ. ზაფხულ ში კონფლიქტების მოგვარების თემა უპრეცედენტო ევროპული სამშვ იდობო ინიციატივების ობიექტი გახდა, რაც აისახა როგორც ევროკავშირის, გაეროს, ევროსაბჭოსა და ეუთოს კონკრ ეტულ დეკლარაციებში, ასევე მაღალი რანგის პოლიტიკური პირების ვიზიტებსა და განცხადებებშიც. კერძოდ: 2008 წ. ივლი სის დასაწყისში ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის საბოლოო დეკლარაციამ საქართვ ელოს კონფლიქტის ზონებში შეიარაღებული ბრძოლის განახლების აშკარა საშიშროება დააფიქსირა29. ხოლო ევროპის საბჭოს გენერალურმა მდი ვანმა, ტერი დევისმა დაძაბულობის სამხედრო დაპირისპირებაში გადაზრდის ალბათობის ზრდა დააფიქსირა და აღნიშნა: „სამხრეთ კავკასიის მოსახლეობა კიდევ ერთ ომს ვერ გადაიტანს30“. არსებული სიტუაცია მშვიდობის განმტიკიცების და კონფლიქტის პრევენცი ის პროცესის მონაწილეებისაგან მოითხოვდა უსწრაფეს რეაგ ირებას. შექმნ ი ლი ვითარებიდან გამომდინარე, 2008 წ. ივლისში კონფლიქტების მოგვარების კუთხით ყველაზე მნიშვნელოვანი დიპლომატიურ ი ინიციატივა იყო გერმანიის საგარეო საქმეთა მინისტრის ფრანკ ვალტერ შტაინმაიე რის მიერ საქართვე 165
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება
ლოსა და რუსეთში წარდგენილი აფხაზეთის კონფლიქტის მოგვარების სამე ტაპიანი სამშვიდობო გეგმა31. როგორც აღმოჩნდა ევროკავშირის და დასავლე თის სხვა მაღალი რანგის დიპლომატების მცდელობებმა შედეგი ვერ გამოიღო, საერთაშორისო მონაწილეების დახმარებით კონფლიქტების პრევენციის პრო ცესი წარმატებით ვერ დასრულდა, რადგანაც აფხაზეთის ე.წ. ხელისუფლებამ არ განაცხადა თანხმობა განეხილა სამშვიდობო გეგმა. 2008 წ. 7 აგვისტოს სამხრეთ ოსეთში მომხდარი სამხედრო შეტაკება საქართ ველო-რუსეთის ფართომასშტაბიან სამხედრო დაპირისპირებაში გადაიზარდა. ომის შედეგად სტაბილურობის ხელშემწყობ ყველა ფორმატს ერთბაშად აზრი დაეკარგა. ევროკავშირის მაშინდელი თავმჯდ ომარე ქვეყანა, საფრანგეთის პრეზიდენტი ნიკოლა სარკოზი, 12 აგვისტოს მოსკოვში რუსეთის პრეზიდენტთან აღწევს შე თანხმებას ცეცხლის შეწყვეტის თაობაზე. ამ ხელშეკრულებას ხელი მოაწერა საქართველოს პრეზიდენტმ აც. ხელშეკრულების ტექსტი ძალის გამოუყენებ ლობის თაობაზე აღებული ვალდებულების გარდა გულისხმობდა კონფლიქ ტების მოგვარებაზე საერთაშორისო დისკუსიის დაწყებასაც. აღნიშნულ ხელ შეკრულებას 8 სექტემბერს მოჰყვა დამატებითი შეთანხმება, სადაც რუსეთმა აიღო ვალდებულება სამხედრო ნაწილების გაყვანაზე და ომამდე პოზიციებზე დაბრუნების თაობ აზე, ხოლო ევროკავშირმა სადამკვირვებლო მისიის განთავ სებაზე განაცხადა თანხმობა. რუსეთის სამხედრო ნაწილების ნაწილობრივი გაყვანა საქათველოს ტერიტო რიიდან დაიწყო 18 აგვისტოს, თუმცა რუსეთს აღებული პირობა ბოლომდე არ შეუსრულებია. სამხედრო დაპირისპირების დასრულებიდან სულ მალე, 26 აგ ვისტოს, 2008, რუსეთმა სცნო აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებ ლობა და სამხედრო ნაწილების დატოვება ე.წ. დამოუკიდებელი რესპუბლი კების დე ფაქტო ხელისუფლებებთან დადებული ორმხ რივი ხელშეკრულების საფუძველზე გაამართლა.
5. ევროკავშირი-საქართველოს თანამშრომლობა კონფლიქტების დარეგულირების სფეროში 2008 წ. აგვისტოს ომის შემდგომ პერიოდში 2008 წ. ევროკომისიის მიერ შემუშავებული ანგარიშის თანახმად ევროკავშირ მა საქართვ ელოში გაწეული პოსტ- კ ონფლიქტური დახმარება დაუკ ავშირა საქართველოში დემოკრატიული რეფორმების გაგრძელებისა და დემოკრატი ული ინსტიტუტების კონსოლიდაციის პირობას32. აღნიშნულ თემაზე შეთანხმე 166
თამარ პატარაია
ბა საქართველოსა და ევროკავშირს შორის 2009 წ. იანვარში მოხდა. ამ და პირების შესაბამისად ევროკავშირმა მნიშვნელოვნად გაზარდა საქართველოს მიმართ გაწეული დახმარება და გადააჭარბა სამეზობლო პოლიტიკის ფარგ ლებში მიღებულ 2007-2013 წწ. ინდიკატორული გეგმის მაჩვენებლებს, კერძოდ, 2008 წლის ოქტომბერში ევროკავშირის ორგანიზებით ჩატარებულ დონორების კონფერენციაზე, ევროკავშირმა 500 მლნ ევრო გამოყო 2008-2011 წწ საქართ ველოში ომის შედეგების დაძლევის და რეკონსტრუქციულ ი პროექტების გან ხორციელების მიზნით. ევროკავშირის მიერ დაგეგმილი და განხორციელებუ ლი პროგრამებიდან აღსანიშნავია: ჰუმანიტარული დახმარება (10 მლნ ევრო), იძულებით გადაადგილებულ პირთა მხარდაჭერა (პირდაპირი საბიუჯეტო დახ მარება 61.5 მლნ ევრო, სტაბილურობის ინსტრუმენტი 20.5 მლნ ევრო, და სხვა შედარებით მცირე მასშტაბიანი პროგრამები). ომის შემდგომ პერიოდში ევროკავშირის დახმარების პროგრამები საქართველოს მიმართ მართლაც ინტენსიურად და სწრაფი ტემპებით განხორციელდა. შექმნილი მძიმე ეკონომიკური სიტუაც იისა და სოციალური ფონიდან გამომდინარე დასავ ლეთის დონორების, მათ შორის ევროკავშირის ყურადღება იძულებით გადაად გილებულ პირთა დახმარებაზე გამახვილდა. ევროკავშირი კვლევაც აღიარებს სა ქართველოს ტერიტორიულ ერთიანობას, სუვერენიტეტს და აფხაზეთისა და სამხ რეთ ოსეთის მიმართ ატარებს არ-აღიარების პოლიტიკას. ამასთან, ევროკავშირი აცხადებს, რომ მზადაა საქართველოს აღმოუჩინოს პოლიტიკური, ფინანსური და პრაქტიკული დახმარება, რათა მოახდინოს ჰუმანიტარული და უსაფრთ ხოებ ის მდგომარეობის სტაბილიზაციაც33. შესაბამისად, ევროკავშირი-საქართველოს თა ნამშრომლობა შემდეგ ფორმატებში მიმდინარეობს: 1) ჟენევის დისკუსიები; 2) სადამკვ ირვებლო მისია; 3) იძულებით გადაადგილებულ პირთა უფლებების დაცვა; 4) კონფლიქტების ტრანსფორმაციის ხელშეწყობა ნდობის აღდგენის გზით – ახალი კანონმდებლობა და სტრატეგია ‘ჩართულობა თანამშრომლობის გზით.
6. 2008 წ. ომის შემდგომ სამშვიდობო პროცესის ახალი გამოწვევები - ახალი შეიარაღებული კონფლიქტის პრევენცია 6.1. ჟენევის დისკუსიებ ი აგვისტოს ომის შემდეგ საქართველოში მიმდინარე კონფლიქტებში რუსეთს აღარ აქვს მესამე მხარის სტატუსი, ის აღარ განიხილება როგორც მედიატ ო 167
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება
რი და მშვიდობის ხელშემწყობი ქვეყანა34. მიუხედავად ამისა, რეალური წინ სვლა კონფლ იქტის შემდგომ მხარეებს შორის მიმდინარე მოლაპარაკებებზე ვერ მოხდა. კერძოდ, აგვისტოს ომის საფუძველზე საერთაშორისო თანამე გობრობამ აღიარა რუსეთ-ს აქართველოს კონფლიქტი, რომელსაც მოჰყვ ა დიპლომატიურ ი ურთიერთობების და ხელისუფლებებს შორის ყოველგვარი კომუნიკაციის შეწყვეტა. გარდა ამისა, რუსეთმა აღიარა სამხრეთ ოსეთისა და აფხაზეთის დამოუკიდებლობა, რაც ნიშნავდა, რომ რუსეთი აღარ სცნობს სა ქართვ ელოს ტერიტორიულ მთლიანობას. რუსეთმა ასევე დაარღვია საქართ ველოს საზღვრების ერთიანობა ოკუპაციის გზით, რადგანაც არ შეასრულა 12 აგვისტოს ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ შეთანხმება, დღეს მისი სამხედრო ნაწი ლები საქართვ ელოს ტერიტორიაზე საერთაშორისო ნორმების დარღვევითაა განთავსებული. თავის მხრივ, ევროკავშირი, აშშ, გაერო და ეუთო არ ცნობენ რუსეთის მიერ აღიარებულ ახალ „სახელმწიფოებს“, აღიარებენ საქართველოს ტერიტორი ულ მთლიან ობას და რუსეთისაგან მოითხოვენ სამხედრო ნაწილები გაიყვანონ საქართველოს ტერიტორიიდან და დაუბრუნდნენ ომამდელ პოზიციებს. ჯერჯერობით არ ჩანს, ვინ შეასრულებს მედიატორის ფუნქც იას საქართველო- რუსეთის კონფლიქტში. აშკარაა, რუსეთი არ აღიარებს თავის თავს როგორც კონფლიქტის მხარეს და შესაბამისად, არ არის თანახმა საუბ არი დაიწყოს სა ქართვ ელოსთან არსებული კონფლიქტის მოგვარებაზე. დასავლეთი უკანასკ ნელ პერიოდში ურჩევს ქართულ მხარეს დაიწყოს პირდაპირი მოლაპარაკებე ბი რუსეთთან, რაც ასევე ადასტურებს ამ მოსაზრებას35. „ჟენევის დისკუსიები“ აღმოჩნდა 2008 წლიდან მოქმედი ერთადერთი ფორმატი, რომლის ფარგლებ შიც საქართველოსა და რუსეთის წარმომადგენლები ერთმანეთს ხვდებიან. 12 აგვისტოს ხელშეკრულების თანახმად, ჟენევის დისკუსიების დაწყებასა და წარმართვ აში ძირითადი წვლილი ევროკავშირს მიუძღვის. 2008 წლის 25 სექტემბრიდან ევროკავშირმა საქართველოში კრიზისის საკითხებში თავისი სპეციალ ური წარმომადგენელი, პიერ მორელი დანიშნა, რომლის მანდატიც განისაზღვრა, როგორც ჟენევის დისკუსიის მომზადების ხელშეწყობა, მოლა პარაკებებზე ევროკავშირის პოზიციის წარმოჩენა, 2008 წ. 12 აგვისტოს და 8 სექტემბერს მოსკოვში და თბილისში დადებული შეთანხმებების შესრულების ხელშეწყობა36. 2008 წლის 15 ოქტომბერს ჟენევაში დაიგეგმა და მომზადდა პირველი შეხვედ რა, რომლის მასპინძლებად გამოცხადდნენ ევროკავშირი, ეუთო და გაერ ო, 168
თამარ პატარაია
ხოლო დისკუსიის მონაწილეებად რუსეთი, აშშ და საქართველო. მოლაპარა კებებზე მიწვეულები იყვნენ ასევე აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დე-ფაქ ტო ხელისუფლებების წარმომადგნელები. მიუხედავად ამისა, შეუძლებელი აღმოჩნდა მოლაპარაკებების წარმართვა სტანდარტული პროცედურებით, რადგანაც მოლაპარაკებების პროცესის მონაწილეთა სტატუსი შეუთ ანხმ ებელი დარჩა. ამგვ არად, ჟენევის დისკუსიის ფორმატი, რასაც მონაწილე მხარეების სტატუსის გაურკვევლობა იწვევს, დღემდე ბუნდოვანი რჩება. 2009-2010 წწ. მანძილზე საერთაშორისო მოლაპარაკებები ჟენევის ფორმატის ფარგლებში კვლავაც გაგრძელდა. მიუხედავად არსებული დაძაბულობისა, ამ ხნის მანძილზე (2011 წ. მარტამდე) ჟენევის მოლაპარაკებების 15 რაუნდი გაი მართა. იყო პრობლემებიც, რის გამოც 2010 წ. რამდენიმე თვის განმავლობაში ჟენევის მოლაპარაკებები არ გამართულა. ჟენევის დისკუსიის ფარგლებში რე გულარული შეხვედრები განახლდა 2010 წლის 14 ოქტომბერს. ამ შეხვედრის ზუსტად წინა დღეს რუსეთმა განაცხადა, რომ მათი საგუშაგო პუნქტი საქართ ველოში, კერძოდ, სოფელ პერევში გაუქმებული და გადატანილი იყო, რითაც მათ საბოლოოდ შეასრულეს 2008 წ. ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ შეთანხმ ების პირობები. მიუხედავად იმისა, რომ რუსეთის სამხედროების მიერ სოფელი პე რევის დატოვება მისასალმებელი ფაქტი გახდა, ჟენევის დისკუსიის მასპინძე ლი მხარეებ ი არ დაეთანხმნენ რუსეთის პოზიციას, რომ მან შეასრულა 2008 წლის ხელშეკრულების პირობები. ამავე აზრს არ იზიარებენ და არ ეთანხმები ან არც საქართვ ელო და არც მისი დასავლეთის სხვა პარტნიორები, ევროკავ შირის წევრი ქვეყნების ჩათვლით. ამგვარად, ერთი მხრივ, როგორც ორი წლის გამოცდილებამ აჩვენა, ჟენევის დისკუსიების ფორმატში არ არის მოსალოდნელი სერიოზ ული გარღვევები კონფლიქტების მოგვარების მიმართულებით, თუმცა, მისი როლი სიტუაციის სტაბილიზაციის მიზნით მნიშვნელოვანია. ის ერთადერთი ფორმატია (თუნდაც ბოლომდე გაურკვეველი მონაწილეთა სტატუსის მხრივ) სადაც რეგულარული დიალოგი მიმდინარეობს. მაგალითად, აქ მიმდინარეობს საუბ არი საომარ მოქ მედებათა განუახლებლობის შესახებ ხელშეკრულების მხარეების დადგენაზე. ჟენევის დისკუსიის ფარგლებში არის წარმატებული შეთანხმ ებების მაგალითე ბიც – 2009 წ 18 თებერვალს ჟენევის ფორმატის ფარგლებში მიიღეს გადაწყვე ტილება ინციდენტების პრევენციისა და მათზე რეაგირების მექანიზმის შექმნის თაობ აზე; ექსპერტები ასევე თვლიან, რომ ჟენევის დისკუსიების ფარგლებში შესაძლებელია შეთანხმების მიღწევა ჰუმანიტარული დახმარების დაშვების წესების შესახებ, ასევე გამყოფი ხაზის გასწვრ ივ მცხოვრებ მოსახლეობას შო რის თავისუფალი გადაადგილების ხელშეწყობის შესახებ37. 169
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება
6.2. ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისია 2008 წ. 1 ოქტომბრიდან ევროკავშირის სადამკვ ირვებლო მისია საქართველო ში მშვიდობის შენარჩუნებაზე მონიტორინგის ერთადერთ საერთაშორისო ინ სტრუმენტად რჩება. ევროკავშირის დამკვ ირვებელთა მისიის წარმომადგენ ლები ერთადერთი წყაროა პირველადი ინფორმაციის მისაღებად არამარტო ევროკავშირის პოლიტიკური ლიდერებისათვის, ასევე საქართველოში კონფ ლიქტის გადაწყვეტაში ჩართული ყველა სხვა მონაწილისათვის: გაერო, ეუთო, მეგობარი ჯგუფის ქვეყნები და სხვ. საქართველოში არსებული კონფლიქტების მოწესრიგების სხვა ყველა საერთაშორისო სადამკვ ირვებლო მისია, როგორი ცაა გაერო და ეუთო, ომის შემდეგ პერიოდში რუსეთის აქტიური მოქმედებე ბის გამო უმოქმედო გახდა. 2009 წ 15 ივნისს რუსეთმა, როგორც უშიშროების საბჭოს მუდმივმა წევრმა, ვეტო დაად ო აფხაზეთში გაეროს მისიის ფუნქც იო ნირების გაგრძელების გადაწყვეტილებას. 2009 წელს, 30 ივლისს რუსეთმა ასე ვე საბოლოოდ დაბლოკა ეუთოს მისიის ფუნქც იონირება. ეუთოსა და გაეროს მისიების საქმიანობის შეწყვეტამ პრაქტიკულად მოშალა რეგიონში არსებული კონფლიქტების მოგვარების საერთაშორისო მექანიზმები, შესაბამისად, გა ეროსა და ეუთოს სადამკვ ირვებლო მისიების მონაწილეობა კონფლიქტების პრევენციაში შეუძლებელი გახდა. 2010 წლის 26 ივლისს ბრიუსელში ევროკავშირის წევრი ქვეყნების საგარეო საქმეთა მინისტრები შეთანხმდ ნენ, რომ საქართველოში ევროკავშირის სა დამკვირვებლო მისიის მანდატი კიდევ 12 თვით გაგრძელდებოდა. ამგვარად, ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისია აგრძელებს საქართველოს ტერიტო რიაზე ფუნქციონირებას 2011 წლის 14 სექტემბრ ამდე. მისი მანდატი ფარავს ქვეყნის მთელ ტერიტორიას საერთაშორისოდ აღიარებული საზღვრებით, თუმცა, დე-ფაქტო ხელისუფლებები, რომლებიც აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსე თის/ცხინვალის რეგიონებს აკონტრ ოლებენ, უარს ამბობენ ევროკავშირის სადამკვ ირვებლო მისია ადმინისტრაციული გამყოფი ხაზის მეორე მხარეს დაუშვან. ამჟამად ევროკავშირის სადამკვ ირვებლო მისია ერთადერთი საერ თაშორისო მექანიზმია, რომელიც აკვირდება და მხარს უჭერს სტაბილურობას საქართველოს ტერიტორიაზე. 2010 წლის განმავლობაში ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისია კვლა ვაც ხელს უწყობდა პირდაპირ კონტაქტებსა და ინფორმაციის გაცვლას ერთი მხრივ, საქართველოს მთავრობასა და, მეორე მხრივ, რუსეთის მთავრობის წარმომადგენლებს, ასევე სამხრეთ ოსეთისა და აფხაზეთის დე-ფაქტო ხე ლისუფლებებს შორის. ურთიერთობის აღნიშნული მექანიზმები, ძირითადად, განვითარდა ინციდენტების პრევენციისა და რეაგირების მექანიზმების (IPRM) 170
თამარ პატარაია
ფარგლებში. ასევე, 2010 წელს ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისიის ხელ შეწყობით შეიქმნა მნიშვნელოვანი საკომუნიკაციო სატელეფონო სისტემა „ცხელი ხაზი“, რომელიც ფუნქციონირებს როგორც აფხაზეთში, ასევე სამხრეთ ოსეთში. გასული წლის მანძილზე აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის ადმინის ტრაციულ გამყოფ ხაზთან რამდენჯერმე იყო დესტაბილიზაციის შემთხვევა და თითოეულ ამ ინციდენტს პოტენციურად შეიძლებოდა გამოეწვია კონფლ იქტის ესკალაცია. როგორც გამოცდილებამ აჩვენა, „ცხელი ხაზის“ სისტემა ხელს უწყობს სიტუაც იის განმუხტვ ას, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ევროკავში რის დამკვირვებლების მიერ მყისიერად ხდება რეაგირება, თუნდაც მაშინ, რო დესაც შეწყვეტილია შეხვედრები პრევენციისა და რეაგირების მექანიზმების ფარგლებში. როგორც წარსულის გამოცდილებაც აჩვენებს (ეუთოს მექანიზმები ცხინ ვალის რეგიონში 2008 წ. ომამდე), არსებობს იმის საშიშროება, რომ ინცი დენტების პრევენციისა და რეაგირების მექანიზმების (IPRM) ფარგლებში შეწყდეს რეგულარული შეხვედრები ადამიანთა უსაფრთ ხოებასთან დაკავ შირებული ინციდენტების გამო, კერძოდ, ადგილობრივი მოსახლეობ ის და კავების, გატაცების ან ძალადობის ფაქტების გამო. მაგალითად, შიდა ქართ ლის გამყოფ ზოლთან ახლოს მდებარე ზოგ დასახლებაში სამხრეთ ოსეთის მხრიდან გამუდმებით ისმის სროლის ხმა, იპარავენ სოფლის მეურნეობ ის პროდუქტებს ან აკავებენ ადგილობრივ მაცხოვრებლებს, რომელიც ადმი ნისტრაციულ გამოყოფ ხაზს უახლოვდებიან. ზოგიერთ დასახლებაში ცხოვ რება იმდენად გაუსაძლისი ხდება, რომ ხალხი ტოვებს საკუთარ სახლებს, რის გამოც აღნიშნული სოფლები ცარიელდება38. სიტუაციის ესკალაციის თავიდან ასაცილებლად მნიშვნელოვანია ინფორმაციის რეგულარული გაც ვლა ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისიის ეგიდით მოწყობილ IPRM-ის შეხვედრებზე. ეუთოსა და გაეროს შესაბამისი ინსტ იტუტების პოზიტიური მო ნაწილეობ ა IPRM-ის შეხვედრებში მომავალში კიდევ უფრო შეამცირებს მო ლაპარაკებათა შეწყვეტის შესაძლებლობას. 2010 წლის ოქტომბერში ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისიამ და ქართულ მა მხარემ (შინაგან საქმეთა სამინისტრო) ოფიციალურად განაცხადა, რომ 2010 წლის დასაწყისიდან რეგიონში შეინიშნება საერთო დაძაბულობის კლება. იმა ვე შეფასებებს აკეთებს სამხრეთ ოსეთის გამყოფ ხაზთან ახლოს მცხოვრები მოსახლეობ ის უმრავლესობა, მათი შეფასებით კრიმინალურმა შემთხვევებმა იკლო, თუმცა, მოსახლეობა თავს კვლავ ისევე დაუცველად გრძნობს, როგორც ადრე39. ჯერ კიდევ დღის წესრიგში დგას საკითხი, რომ ხელისუფლებამ სა დამკვირვებლო მისიასთან თანამშრომლობის საფუძველზე გაამ ახვილოს ყუ 171
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება
რადღება ადგილობრივი მოსახლეობის წუხილებზე, რათა მოხდეს დროული რეაგირება მათ საჭიროებებზე. დამატებითი მნიშვნელოვანი ხელშემწყობი პირობა გამყოფი ხაზის გასწვრივ მშვიდობის შესანარჩუნებლად ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისიასა და საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს შორის 2009 წ. ურთიერთგაგების მე მორანდუმის ხელმოწერა გახდა. მემორანდუმის თანახმად იზღუდება თავ დაცვის სამინისტრ ოს უფლება, განათავსოს ჯარი და მძიმე ტექნიკა ადმინის ტრაციული გამყოფი ხაზის მიმდებარე ტერიტორიაზე. მსგავსი მემორანდუმი ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისიას საქართველოს შინაგან საქმეთა სამი ნისტრ ოსთანაც აქვს შეთანხმებული. როგორც არაერთი საერთაშორისო დამკ ვირვებელი თუ პოლიტიკოსი აღნიშნავს, აღნიშნულმა დოკუმენტებმა მნიშვნე ლოვნად შეუწყო ხელი სიტუაციის დე-ესკალაციას ადმინისტრაციული გამყოფი ზოლის გასწვ რივ.
6.3. იძულებით გადაადგილებულ პირთა უფლებების დაცვა იძულებით გადაადგილებულ პირთა უფლებების დაცვა და მათი სრული მონა წილეობ ის უზრუნველყოფა პოლიტიკურ, სოციალურ და ეკონომიკურ ცხოვრე ბაში ევროკავშირი-საქართველოს 2008 წ. ომისშემდგომი პერიოდის მნიშვნ ე ლოვანი პრიორიტეტი გახდა. საქართველოს ხელისუფლების მიერ აღებულ ვალდებულებებს შორის იყო დევნილთათვის ახალი საცხოვრებელი სახლების აშენება, იძულებით გადაად გილებულ პირთათვის 2009-2012 სახელმწიფო სტრატეგიის განხორციელების სამოქმედო გეგმის შემუშავება და განხორციელება. აღნიშნული პროგრამების განხორციელებას ევროკომისიამ მხარდაჭერა გამოუცხადა. მართლაც, მსოფ ლიო ბანკის მაღალშეღავათიანი სესხებისა და ევროკომისიის გრანტებით 2008 წლის ოქტომბერ-დეკემბერში საქართველოს მთავრობამ 13 სხვადასხვა ადგი ლას 3,963 ინდივიდუალური კოტეჯი ააშენა იმ დევნილებისთვის, რომელთაც 2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ სამხრეთ ოსეთში დაბრუნება ვერ შეძლეს. მთლიან ად კოტეჯების აშენება და მათთან დაკავშირებული ინფრასტრუქტუ რის მოწყობა 4 133,3 მილიონი ლარი დაჯდა. საქართველოს მთავრობის დაუყოვნებელმა რეაგირებამ და დევნილებისთვის სახლების უმოკლეს დროში აშენებამ მრავალი ექსპერტის დადებითი შეფასება დაიმსახურა. როგორც ორგანიზაცია „საერთაშორისო გამჭვ ირვალობა – სა ქართვ ელო“ აფასებს, მსგავსი პრეცედენტი, როდესაც კონფლიქტგამოვლილი ქვეყანა ყოველგვარი დაყოვნების გარეშე ახერხებს დევნილი მოსახლეობის 172
თამარ პატარაია
საცხოვრებელი ფართით უზრუნველყოფას, საერთაშორისო თანამეგობრობი სათვის უცნობია. მიუხედავად იმისა, რომ არსებობს წუხილები მშენებლობის ხარისხის გამო, მშენებლობის პროცესის უსწრ აფესმა ტემპმ ა ჰუმანიტარულ ოპერაციებში მომუშავე ბევრი საერთაშორისო ორგანიზაცია გააკვირვა, რად განაც დევნილების თბილისისა და გორის დროებ ითი საცხოვრებლებიდან ახ ლად აშენებულ კოტეჯებში გადაყვანა 2009 წლის იანვარში, ომის დაწყებიდან ხუთ თვეში დაიწყო. ომის შემდგომ პერიოდში საერთაშორისო დონორებმა ასევე დიდი წვლილი შეიტანეს იძულებით გადაადგილებულ პირთათვის 2009-2012 სახელმწ იფო სტრატეგიის განხორციელების სამოქმედო გეგმის შემუშავებაში. მათ მიერ გამოყოფილმა მნიშვნელოვანმა დაფინანსებამ ხელი შეუწყო სამთავრო ბო სტრატეგიის შემუშავებასაც. ისეთმა მნიშვნელოვანმა საერთაშორისო ორგანიზაციებმა, როგორებიცაა გაეროს ლტოლვილთა უმაღლესი წარმო მადგენლის ოფისი და დანიის ლტოლვილთა საბჭო, იძულებით გადაადგი ლებულ პირთათვის 2009-2012 სახელმწიფო სტრატეგიის განხორციელების სამოქმედო გეგმის განახლების პროცესს გამოუცხადეს მხარდაჭერა. მათი ინიციატივით დაინტერესებულ მხარეებს შორს გაიმართა დიალ ოგი იძულე ბით ადგილნაცვალ პირთა განათლებასთან და შემოსავლის წყაროებთან დაკავშირებით. 2010 წლის 11 მაისს ევროკავშირის მოთხოვნების საპასუხოდ საქართველოს მთავრობამ დამატებითი ცვლილებები შეიტანა იძულებით გადაადგილებულ პირთათვის სახელმწიფო სტრატეგიის განხორციელების სამოქმედო გეგმაში 2009-201240. განახლებულ სამოქმედო გეგმაში შესული ცვლილებების მიუხ ედა ვად, მისი შესრულება ზოგიერთ შემთხვევაში პრობლემური აღმოჩნდა ხელი სუფლების უწყებების მხრიდან. მაგალითად, 2010 წლის ზაფხულში დაირღვა გადაადგილებულ პირთა უფლებები, როდესაც ისინი გამოაძ ევეს კოლექტიურ ი საცხოვრებელი ცენტრებიდან, სადაც უკვე რამდენიმე წელია ცხოვრობდნენ41. 2010 წლის 14 ივნისისა და 5 აგვისტოს შუალედში დაახლოებით 500 იძულებით გადაადგილებული პირი გამოაძ ევეს თბილისის კოლექტიური საცხოვრებელი ცენტრ ებიდან42. როგორც საქართველოს ომბუდსმ ენის ანგარიშშია აღნიშნული (2010 წლის იან ვარი-ივნისი), 2010 წ ივნისსა და აგვისტოში მთავრობამ დაარღვია იძულებით გადაადგილებულ პირთა უფლებები (ეროვნული კანონმდებლობა იძულებით გადაადგილებულ პირთა შესახებ 1996, სტრატეგია იძულებით გადაადგილებულ 173
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება
პირთათვის), გააგრძელონ ცხოვრება კოლექტიურ ად დასახლებულ ცენტრებ ში მანამ, სანამ არ მოაწერენ ხელს ხელშეკრულებას და არ დათანხმდ ებიან მთავრობის მიერ გამოყოფილ ალტერნატიულ საცხოვრებელს43. 2010 წლის ივნისსა და აგვისტოში განვითარებული მოვლენების მიხედვით, ხელისუფლე ბას კონსულტაცია არ გაუვლია იძულებით გადაადგილებული პირების ოჯახის წევრებთან, ზოგ შემთხვევაში კი გასახლებულ ოჯახებს წინასწარი შეტყობინება საერთოდაც არ მიუღიათ. დევნილთა გამოსახლების ფაქტებმა აჩვენა, რომ ამ პროცესში თითქმ ის არ არსებობს ხელისუფლების თანამშრ ომლობა სხვა საერთაშორისო მონაწი ლეებთანაც. აგრეთვე, ომბუდსმენის ანგარიშში აღნიშნულია, რომ იძულებით გადაადგილებულ პირთა და დევნილთა და განსახლების სამინისტროს შორის კომუნიკაციის ნაკლებობა იყო. თანაც, ადგილობრივმა არასამთავრობო ორ განიზაციებმა მხოლოდ პრემიერ მინისტრ თან შეხვედრის შემდეგ შეძლეს შე ეჩერებინათ გამოსახლების პროცესი. შეხვედრაზე მიღებული იყო შეთანხმე ბა, რომ პროცესი შეჩერდება მანამ, სანამ იძულებით გადაადგილებულ პირთა საცხოვრებლით უზრუნველყოფის უფრო ნათელი და სამართლიანი პროცედუ რები არ შემუშავდება.
6.4. კონფლიქტების ტრანსფორმაციის ხელშეწყობა ნდობის აღდგენის გზით ევროკავშირ-საქართვ ელოს თანამშრ ომლობის უკვე არსებული ფორმატსა და მექანიზმებში გარკვ ეულ ი ცვლილება შეიტანა 2008 წლის შემდეგ მიღებულმა საკანონმდებლო ცვლილებებმა, ასევე იმ ახალმა სტრატეგიულმა დოკუმენტებ მა, რომლებიც საქართვ ელოს ხელისუფლების პოლიტიკას განსაზღვრავს კონ ფლიქტების მშვიდობიანი დარეგულირების მიზნით. ომის შემდგომ პერიოდში საქართველოს მთავრობა აღიარებს, რომ ხანმოკლე პერიოდში შეუძლებელია აფხაზეთთან და სამხრეთ ოსეთთან დაკავშირებული პრობლემების გადაჭრა. ხელისუფლების წარმომადგენლები ოფიციალურ გან ცხადებებში იზიარებენ, რომ საქართველოსათვის აუცილებელია სტრატეგიუ ლი მოთმინების პოლიტიკის განხორციელება, რასაც შეერთებული შტატები და ევროკავშირიც უჭერს მხარს. ოფიციალური განცხადებების თანახმად, საქარ თველოს მთავრობა გეგმავს საკუთარი ქვეყანა უფრო მიმზიდველი, ძლიერი, დემოკრატიულ ი გახადოს, რომელიც აღიარ ებს დაკარგული ტერიტორიების დეიზოლაციის აუცილებლობას და განავითარებს გონივრულ პოლიტიკას აღ ნიშნულ პროცესში აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის მოსახლეობის ჩართვის მიზნით44. 174
თამარ პატარაია
2008-2010 წწ. ახალ სტრატეგიულ კონცეფციაზ ე საპასუხოდ, საქართველომ გა მოაქვეყნა რამდენიმე საკანონმდ ებლო და პოლიტიკური ინიციატ ივა: 1. 2008 წ. „კანონი ოკუპირებული ტერიტორიებ ის შესახებ“; 2. 2010 წ. მთავრობის დადგენილება „საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორი ებზე მოქმედი ორგანიზაციების საქმიანობის წესების წარმართვის შესახებ“; 3. 2010 წ. 27 იანვარს – სახელმწიფო სტრატეგია ოკუპირებული ტერიტორიების მიმართ – ჩართულობა თანამშრომლობის გზით; 4. 2010 წლის 6 ივლისს – ჩართულობის სამოქმედო გეგმა. ახალი საკანონმდებლო აქტებისა და სტრატეგ იულ ი მიზნ ების/ სამოქმედ ო გეგმ ის ჩამ ოყალ იბებით ნათელი გახდა, რომ ევრ ოკ ავშირ ის მონ აწილ ეო ბა კონფლიქტებ ის მშვიდობიან ი გადაწყვეტის პროც ესში კონკ რ ეტ ულ ცვლი ლებ ებს და შესწორებებს საჭიროებს, რაც ბუნ ებრ ივია , ევრ ოკ ავშირ ის მხრიდან რეაგირების გარეშე არ დარჩენილა. ალბათ, დრო იქნ ება საჭირ ო იმისათვის, რომ გაირკვეს, თუ რამდენად შეუწყობს ხელს აღნ იშნ ულ ი დოკუმ ენტებ ის მიღ ება კონფლ იქტების მშვიდობია ნ ი მოწესრ იგ ების პრო ცესში ევრ ოკავშირის როლის გაზრდას და გაა ქტ იურ ებას ნდობის აღდგ ე ნის გზით. კერძოდ, 2008 წ. 23 ოქტომბერს საქართველოს პარლამენტმა მიიღო „კანონი ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ“, რომელიც აწესებს რეგულაციებს სამ ხრეთ ოსეთსა და აფხაზეთში შესვლ ის, ეკონომიკური საქმიანობის წარმართ ვის და ჰუმანიტარული დახმარების გაწევაზე. კანონის 2008 წ. რედაქციამ იმ საერთაშორისო ორგანიზაციებს შორის, რომელთა ინტერესშია კონფლ იქტე ბის მოგვარების ხელშეწყობის პროცესში ჩართვა, გარკვეულ ი შეშფოთება გა მოიწვია. კერძოდ, ევროკავშირმა, რომელიც აპირებს აქტიურ ი საქმიანობები წარმართოს კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგების მიზნით, 2008 წლის შუალედურ ანგარიშში წუხილი გამოხატა ზოგიერთი დებულების მიმართ და რეკომენდაცია გამოთქვა ვენეციის კომისიის დასკვნ ების გათვალისწინების თაობ აზე. შესაბამისად, 2010 წლის თებერვალში, ვენეციის კომისიის მეორე, საბოლოო შეფასების ანგარიშში გამოთქმ ული რეკომენდაციების გათვალის წინებით, საქართვ ელოს პარლამენტმა დაამტკიცა შესწორებები კანონში ოკუ პირებული ტერიტორიების შესახებ45. მიუხედავად განხორციელებული ცვლი ლებებისა, ევროკავშირს და საერთაშორისო ორგანიზაციებს, რომლებიც აპი რებენ მონაწილეობა მიიღონ მშვიდობის განმტკიცების პროცესში, რამდენიმე კონკრეტული შენიშვნა კვლავაც დარჩათ კანონის ზოგიერთი მუხლის ბუნდო ვანებასთან დაკავშირებით. 175
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება
მეორე მნიშვნ ელოვან დოკუმენტს, რომელიც გავლენას ახდენს ევროკავშირის მონაწილეობაზე კონფლ იქტების გადაწყვეტის პროცესში 2010 წლის 23 ოქტომ ბერს საქართველოს მთავრობის მიერ მიღებული დადგენილება წარმოადგენს. დებულება განმარტავს კანონის, სტრატეგიისა და სამოქმედო გეგმის შესრუ ლების პირობებს შემდეგი სახელწოდებით „საქართველოს ოკუპირებულ ტე რიტორიებზე მოქმედი ორგანიზაციების საქმიანობის წესების წარმართვის შე სახებ“ და აწესებს საკმაოდ მკაცრ პროცედურებს საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე საერთაშორისო და ადგილობრივი ორგანიზაციებ ის საქმიანო ბის შესახებ. დადგენილება ითვალისწინებს „კონსტრუქციული დიალოგის“ წარმართვას საქართველოს მთავრობასა და იმ მხარეებს შორის, რომლებიც ჰუმანიტა რული დახმარების პროგრამებს ახორციელებენ და გამოყოფი ხაზებით და შორებული საზოგადოების წარმომადგენლებს შორის ნდობის აღდგენაზე მუშაობენ. კერძოდ, დადგენილება ყველა პოტენციურ პარტნიორს ავალ დებულებს საქმიანობის დაწყებამდე მიიღოს ნებართვა რეინტეგრაციის სა ხელმწიფო მინისტრის აპარატიდან, აკონკრეტებს დაინტერესებული ორგა ნიზაციისა და საქმიანობის მიზნებს, მოითხოვს 6 თვეში ერთხელ საქმიანო ბის და ფინანსურ-სააღრიცხვო დეტალების ანგარიშგებას, ასევე განსაზღვ რავს დაშვებული სამოგზაურო დოკუმენტების ვალიდურობას აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის ტერიტორიაზე მაცხოვრებელი პირების საზღვრებს გა რეთ მოგზაურობის შემთხვევაში. ევროკავშირის და სხვა საერთაშორისო ორგანიზაციების წარმომადგენლების აზრით, დადგენილების ამოქმედებამ, მოსალოდნელია, რომ დროში გადაავა დოს და რაოდ ენობრივად შეამციროს იმ უცხოურ ი პარტნიორი ორგანიზაცი ების პროგრამები, რომლებიც ჰუმანიტარულ დახმარებას ახორციელებენ და ნდობის ასამაღლებელ ღონისძიებებს წარმართავენ. ამასთან, დოკუმენტებში ასახული მიზნების განხორციელება, უცხოელი და ადგილობრივი ექსპერტების აზრით, შეიძლება შემდეგმა პრობლემურმა სა კითხებმაც შეაფ ერხოს: ა) ახალი სტრატეგიის და სამოქმედო გეგმის მთავარ ი პრინც იპები და მიზ ნები, ღონისძიებ ები ცალმხრ ივად, აფხაზეთისა და სამხრ ეთ ოსეთის/ ც ხინ ვალის მოსახლეობის მაკონტროლებელი ხელის უფლ ებების პოზიც იე ბის გაუთვალისწინ ებლ ობით ჩამოყალიბდა, რომლებიც სერ იოზ ულ შეშფოთე ბას გამ ოთქვ ამს ისეთი ტერმინების გამოყენებაზე, როგ ორ იც აა „ოკუპაცია“. 176
თამარ პატარაია
ამასთანავ ე, საქართვ ელოს ინტერესებშია, ყველ ა ნაბიჯი გად ადგ ას, რათა არ დაუშვას სტატუს კვოს ლეგ იტიმაც ია. სტრატ ეგ იაში არ არის გად ადგ მუ ლი ნაბ იჯი ამ შეუთანხმ ებლობის დასაძლევად, რაც ართულ ებს მხარ ეთა დაპ ირ ისპ ირ ებ ული ინტერესების დაძლევას, ასევე, შეი ძლ ება ხელ ი შეუშ ა ლოს აფხაზეთის ა და სამხრეთ ოსეთის მოსახლ ეო ბის ჩართულ ობას. ბ) სამოქმედო გეგმა ითვალისწინებს ჩართულობისათვის შვიდი ინსტ რუ მენტის ჩამოყალიბებას ოთხი პროგრამული სფეროს განხორციელ ებით. დოკუმენტი, რომლის იდეაა „ჩართვის ინსტრუმენტების“ ჩამოყალიბება, მიზნად ისახავს კომუნიკაციასა და თანამშრომლობის ხელშეწყობას ერთი მხრივ თბილისს, მეორე მხრივ კი, აფხაზეთის და სამხრეთ ოსეთის ტერიტო რიების მაკონტროლებელ ძალებს შორის46. გასათვალისწინებელია, რომ ეს ინსტიტუციები ვერ ამოქმედდება საერთაშორისო მონაწილეობ ის გა რეშე. ამგვარად, შეუძლებელი იქნება სამოქმედო გეგმის განხორციელება, სანამ აფხაზეთი და სამხრეთ ოსეთი უარს იტყვიან კონფლიქტურ ზონებში მცხოვრები მოსახლეობისათვის საერთაშორისო ინსტიტუციებ ის მიერ გა მოყოფილი დახმარების მიწოდებაზე საქართველოს გავლით ან, სანამ სა ქართველოს მთავრობა არ შეცვლის თავის მიდგომას მთავარი პრინციპების მიმართ. ეს მიანიშნებს, რომ ჩართულობის ან სამოქმედო გეგმის განხორ ციელ ების მცდელობა უახლოეს ხანში შეიძლება დაიბლოკოს. გ) რუსეთის პირდაპირმა გავლენამ აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის პოლი ტიკურ მმართველობასა და საზოგადოებრივ აზრზ ე, შესაძლოა, დაბლოკოს და ჩაშალოს ჩართულობის სამოქმედო გეგმის განხორციელება, რაც ნიშნავს, რომ გეგმის განხორციელება განუსაზღვრელი დროით გადაიდება, თუ რუსეთი და საქართვ ელო სამოქმედო გეგმის განსახორციელებლად ვერ მოახ ერხებენ სა ერთაშორისო ინსტიტუციების მონაწილეობ ისათვის შეთანხმებული მექანიზმე ბი მოძებნონ. ამგვარად, კონფლიქტების მშვიდობიანი დარეგულირების პროცესში კონკრე ტული წინსვლა და კონფლ იქტის ტრანსფორმაციაზ ე საუბ არი მხოლოდ მაშინ იქნება შესაძლებელი, თუ მოხერხდა ზემოთ ჩამოთვლ ილი კონკრეტული წი ნააღმდეგობების დაძლევა. ევროკავშირის როლი ამ პროცესში გამორჩეუ ლია, რადგანაც იგი წამყვ ანი აქტორია როგორც მოლაპარაკებების ერთადერთ ფორმატში (ჟენევის დისკუსიები), ასევე სადამკვირვებლო მისიის საქმიან ობის თვალსაზრისით. ევროკავშირს, ორივე მხარის თანხმობის შემთხვევაში, ასევე, შეუძლია აქტიური მედიატორის როლი შეასრულოს ნდობის აღდგენის მიმარ თულებითაც. 177
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება
7. დასკვნა წარმოდგენილი ანგარიშის მიზანი იყო შეეფასებინა თუ როგორ განხორცი ელდა ევროკავშირი-საქართვ ელოს სამოქმედო გეგმა კონფლიქტების მშვი დობიანი მოწესრიგების პრიორიტეტის მიმართულებით. ჩატარებული ანალი ზის შედეგებიდან საკმაოდ არაერთმ ნიშვნელოვანი შეფასება გამომდინარე ობს. კერძოდ, ერთი მხრივ, სამოქმედო გეგმის განხორციელ ების პერიოდ ი განსაკუთრებით მძიმე აღმოჩნდა, რადგანაც კონფლიქტი განახლდა. მეორე მხრივ, მიმდინარე პერიოდში გაჩნდა კონკრეტული ინიციატივებიც, რომელ თაც ზემოქმედება მოახდინა ევროკავშირის როლზე კონფლიქტების მოწეს რიგების პროცესში და 2008 აგვისტოს ომის შედეგებზე სწრაფ და დროულ რეაგირებას უკავშირდებოდა. სამოქმედო გეგმის განხორციელების წელიწადნახევრიანი პერიოდი (2007 – 2008 აგვისტო) ევროკავშირისთვის საკმარისი არ აღმოჩნდა, რომ აქტიურად ჩართულიყო და ძირეული ცვლილებები შეეტანა სამშვიდობო პროცესში. ამ ფონზე, ვერც საქართველოს მხარემ შეძლო ამ პერიოდში აღებული ვალდე ბულებების შესრულება და კონფლიქტის ზონებში პრევენციული მექანიზმების ეფექტიანად გამოყენების გზით მშვიდობის დაცვის უზრუნველყოფა. 2008 წ. ომმა სამოქმედო გეგმის ფარგლებში დასახული ღონისძიებების გან ხორციელებას აზრი დაუკარგა, თუმცა, 2007-2010 წწ. ევროკავშირის წარ მატებული მედიატ ორობაც შედგა. მას დიდი წვლილი მიუძღვის ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ დაპირისპირებულ მხარეებს შორის შეთანხმების სწრაფ მიღწევაში. ასევე მნიშვნ ელოვანია, რომ ომის დამთავრების შემდეგ სამოქ მედო გეგმის ფარგლ ებში საქართველო-ევროკავშირს შორის თანამშრომ ლობის ახალი დღის წესრიგი შეიქმნა, საკმაოდ მოკლე ვადებში შეთანხმ და ახალი პროგრამები, რომლის ფარგლებშიც, ორივე მხარეს სხვადასხვა ვალდებულებები აქვს აღებული შემდეგი მიმართულებებით: იძულებით გა დაადგილებულ პირთა უფლებების დაცვა და მათი სრული მონაწილეობის უზრუნველყოფა პოლიტიკურ, სოციალურ და ეკონომიკურ ცხოვრებაში; ჟე ნევის პროცესის წარმართვ ა, ევროკავშირის დამკვირვებელთა მისიის ფუნ ქციონირება და ნდობის მშენებლობა. ამასთან, საქართვ ელო კვლავაც ელოდება, რომ ევროკავშირი უფრო აქტიურ მონაწილეობას მიიღებს კონფლიქტების მოგვარებაში. ამიტომ მოსალოდნე ლია, რომ ევროკავშირიც მზად იქნება კონფლიქტის მხარეებ ის თანხმობის შემთხვევაში ჩაერთოს და გაააქტიუროს სამშვიდობო ფორმატებში საქმიანო ბა. 178
თამარ პატარაია
სქოლიო 1. The results of the EU-funded Opinion Polling and Research (OPPOL) project carried out in 2009-2010. http:// www.enpi-info.eu/maineast.php?id=183&id_type=3&lang_id=450 2. Dov Lynch in Concepts and Instruments for Conflict Prevention, National Defence Academy and Bureau for Securit Policy at the Austrian Ministry of Defence in cooperation with PfP consortium of Defence Academies and Security Studies , Vienna, June 2010. p 240 3. მშვიდობიან ზომებს შორისაა მაღალი რანგის პოლიტიკოსის თუ დიპლომატიური წარმომადგენლების მიერ (გაეროს გენერალური მდივანი, სხვა საერთაშორიოს ორგანიზაციებ ის ლიდერები) გამოთქმული სიტყვიერი გაფრთხილება/მხარდაჭერა; ჰუმანიტარული დახმარება; კონფლიქტის მხარეებს შორის კო მუნიკაციის ან შეხვედრის ფასილიტაცია-ორმხრივი შეხვედრების გზით; მესამე მხარეებ ის საკოორდინა ციო შეხვედრა; მესამე მხარის მიერ ინიციარ ებული წინადადებები უთანხმოების საკითხის მოგვარების ან ლტოლვილების საკითხის და ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ შეთანხმების მიღწევის მიზნით. განსხვავე ბით ამისა, იძულებითი ზომები გულლისხმობს პირობითობის პრინციპის გამოყენებას ან გაერ ოს წესდების VII მუხლშ ი განსაზღვრული ზომების მიღებას. ix: Frida Moller in the Concepts and Instruments for Conflict Prevention, National Defence Academy and Bureau for Securit Policy at the Austrian Ministry of Defence in cooperation with PfP consortium of Defence Academies and Security Studies , Vienna, June 2010. 4. Frida Moller in the Concepts and Instruments for Conflict Prevention, National Defence Academy and Bureau for Securit Policy at the Austrian Ministry of Defence in cooperation with PfP consortium of Defence Academies and Security Studies , Vienna, June 2010. p 27 5. უფსალას უნივერსიტეტის UCDP კონფლიქტების მონაცემთა პროგრამის განმარტებით Uppsala Conflict Data Program (UCDP) http://www.pcr.uu.se/research/ucdp/ . ასევე, იხ Frida Moller in the Concepts and Instruments for Conflict Prevention, National Defence Academy and Bureau for Securit Policy at the Austrian Ministry of Defence in cooperation with PfP consortium of Defence Academies and Security Studies , Vienna, June 2010. p 14. 6. UCDP : http://www.ucdp.uu.se/gpdatabase/gpcountry.php?id=61&regionSelect=9-Eastern_Europe 7. Dov Lynch in Concepts and Instruments for Conflict Prevention, National Defence Academy and Bureau for Securit Policy at the Austrian Ministry of Defence in cooperation with PfP consortium of Defence Academies and Security Studies , Vienna, June 2010. p 240 8. Crocker, Chester and Hampson, Fen Osler and Aal, Pamela (eds) Intractable Conflicts, Mediating in the Hardest Cases. US Institute of Peace Press, Washington 2004, pp 49-52. 9. Council of the European Union, Joint Action 2003/496/CFSP (OJ L 169, 8 July 2003) as last amended by Joint Action 2005/100/CFSP (OJ L31, 4 February 2005) 10. Independent International Fact-Finding Mission on the Conflict in Georgia, Volume II, 2009. p: 58, From the website of the EC Delegation to Georgia www.delgeo.ec.europa.eu/en/programmes/rehabilitation.html 11. Declaration by the Presidency on behalf of the European Union on recent developments in Georgia Abkhazia and South Ossetia (20/07/2006) 12. The pledges were: European Commission (two million euros), the United States (two million US dollars), Sweden (one million euros), Belgium (one million euros), Germany (500,000 euros), the Netherlands (500,000 euros), Norway (about 250,000 euros), Spain (200,000 euros) and Finland (200,000 euros). Estonia, Turkey, France, Hungary, the United Kingdom, Lithuania, Italy, the Czech Republic, Croatia, Poland and Andorra pledged amounts up to 150,000 euros, making a total of about 7.9 million euros.On top of its pledge on the 2006 budget, the European Commission indicated it was ready to support the package proposal with a similar effort in 2007, provided the conditions in the field are conducive and the implementation of the projects goes well. http:// www.osce.org/cio/47428, accessed on 25 April 2011
179
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება
13. 2007-2008 წწ. სამოქალაქო საზოგადოების მონაწილეობით ჩატარდა 3 დისკუფია კონფლიტების მშვი დობიანი დარეგულირების თემაზე. შეხვედრების ანგარიშები გამოქვენებული იყო www.enp.ge ვერ გვერ დზე და დაიბეჭდა ყოვალთვიურ ბიულეტენში „სამეზობლო პოლიტიკა და საქართველო“ . შეხვედრებს ეს წრებოდნენ სამოქალაქო საზოაგდოების და სახელმწ იფო სტრუქტურების წარმომადგენლები, სხვადასხვა დროს მოხსენებებით გამოვიდნენ არჩილ გეგეშიძე და პაატ ა ზაქარეიშვილი.ბიოლ ის ფონდის მიერ ორ განიზებულ შეხვედრებში იგივე მოსაზრებები ასევე იხ. David Rinnert, The Eastern Partnershio in Georgia, Working paper, German institute for Internation and Security Affairs, FG 5, 2011/No 1, march 2011, SWP Berlin) 14. International Conference, Institute for Human Sciences, Vienna, 19 January 2006, Reference: SPEECH/07/29 Date: 19/01/2007. http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=SPEECH/07/29&format=HTML&aged=0&language=E N&guiLanguage=en 15. radio „Tavisufali evropa“ / radio „Tavisufleba“). http://www.rferl.org/content/article/1073971.html 16. 2008 EC Progress Report on Georgia 17. ENP Newsletter, January-February 2007. 18. 2007 EC Country Progress Report. 19. Saakashvili’s Speech at the UN General Assembly, 27 Sep.’07, accessed on 24 April 2011. http://www.civil. ge/eng/article.php?id=15886&search= 20. RFERL http://www.rferl.org/featuresarticle/2007/10/B9A6D173-75FD-41C2-A783-671415DE0C94.html 21. საქართველოს ხელისუფლებამ თავის თავზე აიღო ცალმხ რივი ინიციატივა, ალტერნატიული არჩევნების ჩატარების გზით შექმნა დროებითი ადმინისტრაცია სამხრეთ ოსეთის ტერიტორიაზე, ასევე, ჩამოაყალიბა აფხაზეთის კანონიერი ხელისუფლების ადგილობრივი ადმინისტრაცია კოდორის ხეობაში, რამაც გააღრ მავა უნდობლობა კონფლიქტის მხარეებს შორის და ვერ შეუწყო ხელი სამშვ იდობო პროცესის შემდგომ განვითარებას 22. 2007 წ. აგვისტოში გამწვავდა საქართველო-რუსეთის ურთიერთობები, რაც განპირობებული იყო 6 აგვისტოს სავარაუდოდ რუსული თვითმფრინავის მიერ საქართველოს საჰაერო სივრცის დარღვევისა და სოფელ წითელუბანთან ბომბის ჩამოგდების ფაქტით. ამ ინციდენტის შესასწავლად საქართველოს ევროკავშირისა და ნატოს წევრი ქვეყნების წარმომადგენელი ექსპერტები ეწვივნენ. შესაბამისად, მომზადდა ექსპერტთა საერთაშორისო ჯგუფის ანგარიში. 10 აგვისტოს ევროპის კავშირმა ოფიციალური განცხადება გაავრცელა მოცემულ ინციდენტთან დაკავშირებით. 2007 წ. ივლისში UNOMIG-მა გამოაქვეყნა 2007 წლის 11 მარტს ზემო კოდორის ხეობის დაბომბვის თაობაზე შექმნილი „ფაქტების მაძიებელი ერთობლივი ჯგუფის“ ანგარიში, სადაც გამოთქმულია ვარაუდი, რომ აღნიშნულ თავდასხმაში რუსეთის ვერტმფრენები მონაწილეობდნენ. 21 აგვისტოს ქართულმა მხარემ კვლავ დააფიქსირა კოდორის ხეობის თავზე საქართველოს საჰაერო სივრცის დარღვევა. რუსეთმა უარყო რაიმე კავშირი ამ და დანარჩენ ორ ინციდენტთან. 23. 2007 EC Progress Report on Georgia, part „Cooperation for the settlement of Georgia’s internal conflicts“ 24. 2007 EC Country Progress Report, part „Cooperation for the settlement of Georgia’s internal conflicts“ 25. ევროკავშირის 2007 წ. შუალედური ანგარიშში, რომელიც 2008 წლის 3 აპრილს გამოქვეყნდა, აღნიშ ნულია შემდეგი : „With the aim of ending the deadlock in peace negotiations, Georgia launched in 2007 some unilateral initiatives, including the establishment of a Temporary Administration for South Ossetia (which is effectively in control of Georgian villages in South Ossetia), the establishment of the de jure Abkhazia local administration to the upper Kodori Gorge (the only part of Abkhazia controlled by Tbilisi), and the creation of a state commission for defining the nature of the autonomy of the two separatist districts after re-unification with Georgia. These unilateral measures did however further fuel mistrust between the parties and have not yet produced substantial results for advancing the peace process“ 26. 8 Independent International Fact-Finding Mission on the Conflict in Georgia, Volume II, 2009. p: 116-117
180
თამარ პატარაია
27. Georgia„s South Ossetia Conflict: Make Haste Slowly, ICG Europe Report Nr 183. Tbilisi/Brussels 7 June 2007,p. 6. In its June 2007 report, „Georgia’s South Ossetia Conflict: make haste slowly,“ the International Crisis Group stated that: „The confidence which existed at the community level in the zone of conflict before 2004 has been destroyed. There were some positive trends in the aftermath of that year’s crisis but the security situation remains volatile. Repeated small incidents could easily trigger a larger confrontation. Crimes, detentions, shootings and exchanges of fire have become routine. Killings, kidnappings, shelling, mine explosions and other ceasefire violations also occur, as do direct confrontations between armed personnel, especially in the warmer months. With the rise in tension after Sanakoyev’s appointment, there is a risk of a new escalation this summer.“ 28. INTERFAX, http://www.interfax.ru/politics/news.asp?id=23889 29. 3 July 2008, http://www.oscepa.org/oscepa_content/documents/Astana/Declaration/2008-AS-Final%20 Declaration%20ENG.pdf, accessed 25 April, 2011 30. http://www.civil.ge/eng/article.php?id=18683&search= accessed on 25 April 2011 31. გერმანიის პირველი დიპლომატი სამშვიდობო გეგმის გაცნობის მიზნით საქართველოს ეწვია 18 ივ ლისს 2008. საქართველოში ის შეხვდა როგორც საქართველოს პრეზიდენტსა და მთავრობას, ისე დე-ფაქ ტო ლიდერებს სოხუმში. მოგვიან ებით, შტაინმაიერ ის ინიციატივას მხარი დაუჭირა ამერიკის შეერთებულმა შტატებმაც. კერძოდ, 25 ივლისს აშშ-ის სახელმწიფო მდივნის მოადგილის თანაშემწე მეთიუ ბრაიზ ა და სა ქართველოში გერმანიის ელჩი, პატრიცია ფლორი, სოხუმს ეწვივნენ და შეეცადნენ სეპარატისტები 30-31 ივლისს ბერლინში საქართველოს შესახებ გაეროს მეგობრების ჯგუფთან შეხვედრის მიზანშეწონილებაში დაერწმუნებინათ. სეპარატისტთა ლიდერი სავარაუდოდ დათანხმდა ასეთ შეხვედრაზე იმ პირობით, რომ საქართველო უზრუნველყოფდა ერთდრ ოულ ად როგორც კოდორიდან საქართველოს შეია რაღებული ნა წილების გაყვანას, ასევე, საქართველოს მიერ ძალის არგამოყენების ხელშეკრულების ხელმოწერას. 30 ივლისს კი რუსეთმა მიანიშნა, რომ არ მიეს ალმება მსგავსი შეხვედრის მოუმზადებლად ორგანიზებას და რომ მხარეებ ი მხოლოდ მაშინ უნდა მოიწვიონ, თუ მათ ამის სურვილი ექნებათ http://civil.ge/eng/article. php?id=18817 , http://civil.ge/eng/article.php?id=18860accessed on 25 April. 2011 32. 2008 EC Rpogress Report 33. 2008 EC Rpogress Report 34. Frida Moller in Concepts and Instruments for Conflict Prevention, National Defence Academy and Bureau for Securit Policy at the Austrian Ministry of Defence in cooperation with PfP consortium of Defence Academies and Security Studies , Vienna, June 2010.p 25 35. prezidentis gamosvla gaeroSi 2010, mowodeba ruseTTan pirdapir dialogze, omis ganuaxleblobis Taobaze molaparakebebis ganaxleba da sxv) 36. http://eumm.eu/ge/eu_in_georgia/eu_special_representative_for_the_crisis_in_georgia 37. არჩილ გეგეშიძე, ჟენევის პროცესი“: შუშები, შესაძლებლობები, პერსპექტივები. საერთაშორისო მონა წილეობა ქართულ-აფხაზურ კონფლიქტის მოგვარების პროცესში, 2010 38. Life on Boundary Line, M. Viefhues, D. Wood, Saferworld, October 2010 (ცხოვრება გამყოფი ხაზის გასწვ რივ, მ. ვიეფჰუეს ი, დ. ვუდი, 2010 წლის ოქტომბერი). 39. Life on Boundary Line, M. Viefhues, D. Wood, Saferworld, October 2010 (ცხოვრება გამყოფი ხაზის გასწვ რივ, m. viefhuesi, d. vudi, 2010 wlis oqtomberi) 40. პირველი მცდელობა იძულებით გადაადგილებულ პირთა საკითხის გრძელვადიან პერიოდში დაყენე ბისა მოხდა 2007 წელს, როდესაც იძულებით გადაადგილებული პირების შესახებ სახელწიფო სტრატეგია იქნა მიღებული. 2008 წლის 28 ივლისს მთავრობამ იძულებით გადაადგილებული პირების შესახებ 2009-2012 წლების სახელმწიფო სტრატეგიის სამოქმედო გეგმა განსახორციელებლად მოიწონა, რომელიც 2009 წლის მაისში შესწორდა..
181
კონფლიქტების მშვიდობიანი მოწესრიგება
41. საქართველოს ომბუდსმენის 2010 წლის იანვარ-ივლისის ანგარიშის მიხედვით 2008 წლის ომის შემდეგ საქართველოს მთავრობამ დაარეგისტრირა 15,912 იძულებით გადაადგილებული პირი. 2010 წლის ივნისის მონაცემებით მთლიანად საქართველოში არის აფხაზეთიდან და სამხრეთ ოსეთიდან იძულებით გადაად გილებული 249,365 პირი. 42. Amnesty International, EUR 56/005/2010 საქართველო, სასწრ აფო ქმედება, 2010 წლის 20 აგვისტო 43. 1996 წლის საქართველოს კანონი „იძულებით გადაადგილებულ პირთა - დევნილთა შესახებ“; 2006 წლის საქართვ ელოს კანონი „ყოფილ სამხრეთ ოსეთის ავტონომიურ ოლქში კონფლიქტის შედეგად სა ქართვ ელოს ტერიტორიაზე დაზარალებულთა ქონებრივი რესტიტუციისა და კომპენსაციის შესახებ.“ 44. 2009 წლის 22 სექტემბერს განცხადება გააკ ეთა სახელმწიფო მდივნის თანაშემწემ ევროპისა და ევ რაზიის საკითხებში ფილიპ გპრდონმა.. http://www.civil.ge/eng/article.php?id=21485 2009 წლის დეკემბერის განცხადებით მას მხარი დაუჭ ირა ბენიტა ფერერო-ვალდნ ერმა.. 45. 2009 წლის დეკემბერში ვენეციის კომისიამ მოამზადა და საპარლამენტო ასამბლეაზე წარმოადგინა მოსაზრებები კანონის შესახებ. რეკომენდებული იყო აღნიშნულ კანონმდებლობაში ცვლილებების შეტანა. 46. 2010 წ. სახელმწიფო სტრატეგია ოკუპირებული ტერიტორიების მიმართ - ჩართულობა თანამშრომლო ბის გზით.
182