Polski Monitor - Wrzesień 2021

RADIO POLONIA TORONTO 100.7 FM NADAJEMY W NIEDZIELĘ 17:00 - 20:00

WWW.RADIOPOLONIA.CA

POLSKI

ZDROWIE

BEZPŁATNY MIESIĘCZNIK

onitor.com NAUKA

Wydawany od 2010 r.

PORADNIK

PRZEWODNIK

Wrzesień 2021

INFORMATOR

Temat miesiąca: Hart ducha

Kiedy jesteśmy w złej formie, nasze możliwości się kurczą – jesteśmy mniej twórczy, nadwrażliwi i gorzej nam idzie planowanie strategiczne.

Jeżeli mamy dalej aktywnie i skutecznie funkcjonować w świecie, mamy obowiązek zadbać o siłę i hart ducha.

str.

3-7

2

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Wrzesień 2021 w „Polskim Monitorze”

TEMAT MIESIĄCA - HART DUCHA

Hart ducha

Temat miesiąca:

„Hart ducha jest jak kręgosłup człowieka.

Bez niego nie sposób zmierzyć się z życiem”.

– Iris May Wielu ludzi sądzi, że z hartem ducha trzeba się urodzić. I choć geny nie są tu bez znaczenia, to badania dowodzą, że można go sobie wypracować. Jon Gordon szanowany autorytet w dziedzinie motywowania i osobistego sukcesu, autor bestsellerów jak Autobus Energii czy Obóz treningowy wskazuje dwadzieścia sposób na wzmocnienie hartu ducha. Z ich pomocą zwiększysz swoją siłę psychiczną. Zyskasz moc do walki o sukces i lepsze życie.

Oto 20 sposobów na wzmocnienie hartu ducha według Jona Gordona • Gdy natykasz się na jakąś trudność, uznaj ją za moment decydujący o przyszłych osiągnięciach.

• Gdy stajesz w obliczu problemu, pamiętaj, że najlepsi nie tylko stawiają mu czoła, ale akceptują go, wiedząc, że nie jest to ślepa uliczka, ale raczej okrężna droga prowadząca do czegoś lepszego i wspanialszego.

• Gdy natykasz się na ludzi mających negatywne podejście do świata, musisz pamiętać, że w życiu najważniejsze jest pozytywne nastawienie w obliczu trudności, a nie gdy ich brak. Ostatecznie wszyscy będą musieli pokonać pewne trudności, żeby zdefiniować samego siebie i osiągnąć sukces.

• Gdy natykasz się na malkontentów, przypomnij sobie ludzi, którzy w ciebie wierzyli i wypowiadali się o tobie pozytywnie.

• Gdy natykasz się na krytykantów, nie słuchaj ich i skupiaj wyłącznie na tym, by dać z siebie wszystko.

• Po obudzeniu idź na poranny spacer połączony z wyrażaniem wdzięczności i modlitwą. Dzięki niemu przygotujesz swój umysł na sukces.

• Gdy się boisz, ufaj. Niech twoja wiara przeważa nad zwątpieniem.

• Gdy ponosisz porażkę, spróbuj się coś z niej nauczyć, a następnie przypomnij sobie chwilę sukcesu.

• Gdy szykujesz się do bitwy, wyobrażaj sobie wygraną.

• Gdy myślisz o przeszłości lub martwisz się o przyszłość, spróbuj przekierować swoją energię na chwilę obecną.

Tu i teraz masz największą siłę.

• Gdy masz ochotę ponarzekać, spróbuj lepiej znaleźć rozwiązanie.

• Gdy dopada cię zwątpienie w samego siebie, pozbądź się go i zamień na pozytywne myślenie i pozytywny monolog wewnętrzny.

• Gdy się zdekoncentrujesz, skup się na oddechu, obserwuj swoje otoczenie, oczyść umysł.

• Gdy wszystko wydaje się niemożliwe, pamiętaj, że z pomocą Boga wszystko jest możliwe.

• Gdy czujesz się samotny, przypomnij sobie wszystkie te osoby, które w którymś momencie ci pomogły i które kochają cię i wspierają teraz.

• Gdy czujesz się zagubiony, módl się o drogę.

• Gdy jesteś zmęczony i zrezygnowany, pamiętaj, żeby nigdy, przenigdy się nie poddawać. Zawsze walcz do końca.

• Gdy wydaje ci się, że nie dasz rady, pamiętaj, że z Jego pomocą możesz zrobić wszystko, bo On daje ci siłę.

• Gdy masz wrażenie, że sytuacja wymyka ci się spod kontroli, módl się i oddaj ją Bogu. Skup się na tym, co możesz kontrolować i odpuść sobie to, czego nie możesz.

W sytuacji stresowej, gdy gra jest w toku, a do tego wszyscy cię obserwują, pamiętaj, żeby się uśmiechać, dobrze bawić i cieszyć chwilą. Życie jest krótkie i żyje się tylko raz. Nie masz nic do stracenia. Czerp z życia!

- Hart ducha - 9 nawyków, by wzmocnić swoją siłę psychiczną

- Sposób na wczesne wykrycie choroby Alzheimera - Is it dementia or depression?

Kącik zielarski:

str. 8 str. 9

- Aloes - lekarz w doniczce

Nauka:

str. 12 - 13

- Odkryto nowe komórki w ludzkim mózgu

str. 14 - 15

- Siedem najgorszych produktów dla twojego mózgu

Zdrowie:

str. 15 - 16

- Odkryto wspólną cechę łączącą wszystkie nowotwory

str. 16

- Jak naturalnie obniżyć prolaktynę?

str. 17

- Sposoby na okiełznanie choroby autoimmunologicznej

str. 18

- Zastrzał - 7 domowych sposobów jak sobie z nim poradzić

str. 19

- Tężyczka utajona

str. 24 - 25

- Tasiemczyca

Jak przestać przejmować się trudnościami

- Zmęczenie nadnerczy

Zanim przejdę do sedna i przedstawię sposoby na kształtowanie hartu ducha, zatrzymam się na chwilę na kondycji duchowej i słabości charakteru współczesnego homo sapiens. W szczególności na homo sapiens świata zachodniego, bo to już niemalże odrębny gatunek.

Co się stało ze współczesnym człowiekiem, który mając tak wiele, czuje się tak dalece niespełniony i nieszczęśliwy? I przez słowo wiele, nie mam wcale na myśli tylko dóbr materialnych. Chodzi przede wszystkim o nieograniczone możliwości rozwoju, dostęp do wiedzy itd. Mimo tego wszystkiego, co oferuje nam współczesny świat, tkwimy w błędnym kole zmartwień, w którym jedno jest natychmiast zastępowane przez kolejne.

- Aceton - prawdy i mity



str. 3 - 7

Zdrowie:

str. 25 - 26 str. 27

Uroda:

str. 28 Kulinaria:

- Placuszki na jesień - 6 powodów by jeść dynię

Zdrowie:

str. 32 - 33

- Widzisz pleśń na jedzeniu - wyrzucaj - Swojskie superfoods

str. 34 - 35 str. 35 - 38

- Świadome zakupy - zdrowe produkty

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

str. 38

3

PSYCHOLOGIA Upadamy przy byle jakim podmuchu kapryśnego losu, poddajemy się, zastygamy w bierności i zniechęceniu.

Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, aby wszystko szło po naszej myśli. Jeśli tak się nie dzieje, nie potrafimy stawić czoła przeciwnościom. Nawet błahostki powodują u nas niewspółmierne reakcje, a przy większych problemach po prostu się załamujemy. Wtedy zmuszeni przez okoliczności zewnętrzne, wreszcie zauważamy naszego skarłowaciałego, zasuszonego i zaniedbanego ducha, którego w odruchu desperacji próbujemy ratować. Czy nie lepiej byłoby o niego zadbać wcześniej, dużo wcześniej, kiedy jeszcze wszystko nam się udaje? Odżywiać, wzmacniać, hartować go na bieżąco, tak, żeby stał się prężny, mocny, niezwyciężony.

Aby w trudnych chwilach mógł nam posłużyć jako niezawodna tarcza?

Jak hartowano ducha kiedyś?

Robiono to głównie poprzez doświadczanie szeroko pojętego trudu oraz za pomocą dyscypliny, czyli poprzez podporządkowanie się rygorystycznym regułom postępowania.

Szczególny wpływ na wzmacnianie ducha i charakteru miały trudy wojskowego życia, twarde wychowanie wyrabiające samodzielność, ciężka fizyczna praca lub inny wysiłek, brak wygód, ciężkie warunki bytowe. Charakter kształtowały także wierność zasadom narzuconym przez grupę lub siebie samego, rozwijanie i wzmacnianie cnót, przestrzeganie zasad etyki, pobożność i wiara w lepsze życie po śmierci.

Jakże obco i trywialne te zasady brzmią teraz, w czasach, w których świat postrzegany jest głównie przez pryzmat pieniędzy, przyjemności, a nade wszystko poczucia komfortu.

Nie chodzi o to, żeby było łatwiej, ale żebyś Ty był twardszy W przekonaniu większości ludzi trudność, to rzecz tak dalece niepożądana, że nawet na samą myśl o niej nerwowo marszczymy brwi. Trudność nie jest komfortowa. Współczesna rzeczywistość osłabiła nas wewnętrznie. Skrystalizował się nowy wzorzec idealnego życia: ma być łatwo i przyjemnie. I ten wzorzec jest realizowany już od najmłodszych lat. Cieplarniane warunki bytowe, ilość zabawek, ubrań i gadżetów przyprawiająca o zawrót głowy. Odarcie dziecka z doświadczania marzeń, bo większość zachcianek jest realizowana na bieżąco. To wszystko niesamowicie osłabia ducha i charakter.

W świecie dorosłych również rządzi możliwość natychmiastowego zaspoka-

4

TEMAT MIESIĄCA - HART DUCHA jania potrzeb, posiadanie wszystkiego, czego się pragnie, wygoda. Oczywiście mam tu na myśli średniozamożną klasę społeczną. Trudność czai się gdzieś z tyłu tego perfekcyjnego życia jak złowrogi cień. A przecież trudności są wpisane w naszą egzystencję. Mało tego, dla naszego rozwoju są wręcz niezbędne. To dlaczego tak się nimi przejmujemy i tak bardzo chcemy ich uniknąć? Przecież to nielogiczne. Czy nie powinniśmy zweryfikować swojego nastawienia i przyznać, że to właśnie trudności pomagają nam budować siłę ducha?

Trudności dają biologiczną siłę W tym miejscu, przychodzi mi na myśl fragment z książki „Ojciec Klimuszko – życie i legenda” Krzysztofa Kamińskiego, w którym czytamy: „Ojciec Andrzej kiedyś powiedział mi coś biologicznie głębokiego i zrozumiałego – że zioło nie może być uprawiane przemysłowo, a musi mieć bardzo złe warunki, żeby było dobre, skuteczne. Dlatego te rosnące w lesie, na skałach, na pustyni są najcenniejsze. W piasku, w złych warunkach roślina musi się przebić, przetrwać, przeżyć, w ten sposób gromadzi wielki potencjał biologiczny. Stąd np. wartość kaktusa.

Podobnie jest z człowiekiem – mawiał – im ma trudniejsze warunki, więcej stresów, cierpień, trudności w życiu – nabiera większych sił, ma w sobie większą energię biologiczną.”

Jest to ciekawa teoria, zważywszy na to, że pogląd ten został podzielony przez świat nauki. Według teorii prof. Władimira P. Fiłatowa „Jeśli pewne tkanki zwierzęce lub roślinne umieści się w bardzo surowych warunkach bytowania, powstają w nich substancje o nieznanym pochodzeniu, które przez wzgląd na ich działanie nazwałem sty-

www.polskimonitor.com

MIESIĘCZNIK / MONTHLY MAGAZINE REKLAMA I KONTAKT Z REDAKCJĄ info@radiopolonia.ca tel. 416 - 938 - 7141 Adres do korespondencji: Radio Polonia Toronto 2550 Goldenridge Rd., Unit #6 Mississauga, On, L4X 2S3

mulatorami biogennymi. Mają one zadziwiające właściwości terapeutyczne.

Kiedy pojawiają się w organizmie, wzrasta jego żywotność oraz nabywa on zupełnie nowych właściwości niż do tej pory” (czytamy tamże).

Jeśli ta teoria jest rzeczywiście prawdziwa, powiedzenie co cię nie zabije, to cię wzmocni nabiera pełniejszego znaczenia. Co nie unicestwi cię w sensie fizycznym, zmieni twoją strukturę biochemiczną, czego wynikiem będzie większa siła biologiczna. Najlepszym przykładem tej teorii jest chyba odchodzące już pokolenie przedwojenne. Ludzie niezniszczalni, elektryzujący swoim hartem ducha, wielkodusznością i mądrością.

Co to oznacza dla nas?

Jeśli spojrzymy na naszą przeszłość, dla wielu trudną, traumatyczną i bolesną, przez pryzmat tej teorii, możemy zamiast zamartwiać się tym, co było i rozdrapywać stare rany, zastanowić się, czy to, co przeżyliśmy, nie wyszło nam jednak na dobre? Może dzięki doświadczonym trudom zyskaliśmy nowe właściwości takie jak wytrwałość, wnikliwość, empatię, poczucie realizmu, spryt, zaradność? I może te cechy pomogły nam osiągnąć wiele późniejszych życiowych sukcesów?

Natomiast można polemizować z fragmentem: „ Im (człowiek) ma trudniejsze warunki, więcej stresów, cierpień, trudności w życiu – nabiera większych sił, ma w sobie większą energię biologiczną.”

Tak, pod warunkiem, że ten zły okres stresów i cierpień nie przechodzi w stan przewlekły i nie przytłacza swoją wagą i intensywnością. Może on bowiem w konsekwencji spowodować chorobę, a nawet unicestwienie.

Konkluzja jest następująca. Trudności są jak najbardziej pożądane dla kształWYDAWCA (Publisher): Ryszard Piotrowski RADIO POLONIA ENTERPRISES LTD. EDITOR: Krystyna Piotrowska info@radiopolonia.ca REDAKTOR GRAFICZNY: Magdalena Lesiuk GraphMad@gmail.com MARKETING: Karolina Brozio

Redakcja nie odpowiada za treść artykułów i ogłoszeń.

Prawa autorskie zastrzeżone.

Treść wszystkich artykułów publikowanych w magazynie „Polski Monitor” ma charakter wyłącznie informacyjny. Nie zastępuje konsultacji z lekarzem i nie może być podstawą do stosowania jakichkolwiek środków farmaceutycznych ani form terapii. Wszelkie decyzje w wyżej wymienionych kwestiach należą do lekarza prowadzącego leczenie. Magazyn „Polski Monitor” ani osoby współpracujące nie ponoszą jakiejkolwiek odpowiedzialności wynikającej z zastosowania informacji w nim zawartych.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

TEMAT MIESIĄCA - HART DUCHA towania hartu ducha. Powinno być ich jednak tylko tyle, ile człowiek jest w stanie udźwignąć. Powinny stymulować, ale nie przygniatać całkowicie.

Zrób odpowiedni użytek z trudności Ci z Was, którzy lubią i słuchają niezrównanego buddyjskiego mnicha, Ajahna Brahma, na pewno słyszeli przypowieść o łajnie.

Dla tych, którzy nie słyszeli, krótkie streszczenie.

Pewnego dnia wychodzisz z domu, otwierasz drzwi, a tam za progiem leży cała góra śmierdzącego gnoju. Nie wiesz skąd się wziął, nie zamawiałeś tego, ale fetor jest tak straszliwy, że ledwie go wytrzymujesz. Na dodatek jesteś na to skazany i nikt nie może Ci pomóc w usunięciu tego łajna. Musisz coś z tym zrobić i masz dwie możliwości.

• Pierwsza możliwość: Zabierasz gnój wszędzie ze sobą, pakujesz do torby, plecaka, kieszeni, butów, upychasz, gdzie się da. Problem jest w tym, że łajno powoduje nieznośny smród. Wszyscy dookoła, nawet rodzina i przyjaciele, zaczynają się od Ciebie odwracać. Oprócz tego, nieznośny fetor staje się coraz intensywniejszy, bo w miarę upływu czasu gnój ulega rozkładowi.

• Druga możliwość: Zakasujesz rękawy i bierzesz się do roboty. Ładujesz łajno na taczki, zawozisz na tył domu i zakopujesz w ogrodzie.

Pracujesz w pocie czoła każdego dnia, bo przerzucić taką ilość gnoju nie jest łatwo. Jednak z dnia na dzień, kupa łajna maleje, a to, co zakopałeś, okazuje się doskonałym nawozem. Po pewnym czasie w Twoim ogrodzie zaczynają kwitnąć przepiękne kwiaty o najsłodszej woni. Ogród jest tak cudowny, że wszyscy, którzy go zobaczą, nie mogą wyjść z zachwytu.

• Jaki z tego morał? Łajno symbolizuje ogół trudności, cierpień, problemów, traum jakich doświadczyliśmy na przestrzeni całego do-

tychczasowego życia. Nie zamawialiśmy tego i nie rozumiemy dlaczego spotkało to właśnie nas. Jesteśmy jednak na to skazani i sami musimy się z tym uporać. Ból i cierpienie z tym związane są niekiedy wprost nie do wytrzymania. Noszenie tego łajna jest metaforą naszego zamartwiania się, narzekania, popadania w negatywne stany psychiczne, depresję, złość, frustrację. Ludzie zaczynają nas unikać, bo nikt nie chce przebywać w towarzystwie wiecznie przygnębionych i niezadowolonych osób. Nawet my sami, czujemy się źle ze sobą.

Zakopywanie gnoju w ogrodzie to z kolei metafora wykorzystywania trudności jako nawozu dla życia. Nie potrafię tego ująć lepiej niż sam Ajahn Brahm, dlatego zacytuję: „ […] przerzucając gnój do ogrodu naszego serca, dzień po dniu, sprawiamy, że góra bólu maleje. Może to zabrać wiele lat, ale nadejdzie taki ranek, kiedy nie zobaczymy już więcej bólu w swoim życiu i stanie się cud w naszym sercu. Zakwitnie łąka życzliwości, a zapach kwiatów miłości będzie rozchodził się po ulicy, do naszych sąsiadów, do naszych związków i nawet do przechodniów. Wtedy drzewo mądrości w rogu ogrodu ugnie się w naszym kierunku, bogate w słodkie owoce prawdy na temat istoty życia.”

Uwagi końcowe Musisz sobie uświadomić, że pozytywne bądź negatywne nastawienie to pewien nawyk, więc pozytywne myślenie to kwestia decyzji. Jeśli chcesz osiągnąć sukces twoja siła psychiczna i emocjonalna musi być większa od trudności, krytyki i okoliczności. Musisz być w stanie odciąć się od negatywnych głosów z zewnątrz i wyłączyć negatywne myślenie wewnątrz. Musisz zachować spokój, koncentrację i energię.

Nie rozpraszać się i wytrwale podążać do swojego celu.

Hart ducha nie pojawia się od razu do pewien proces, który trzeba przejść. Jeśli masz już pewną siłę psychiczną, to mo-

PSYCHOLOGIA żesz mieć jeszcze większą, a jeśli nie masz, to możesz już dziś zacząć ją budować.

Najlepszy sposób na budowanie hartu ducha na co dzień Aby budować hart ducha, nie musisz, a nawet nie powinieneś oczekiwać od życia kupy łajna pod swoimi drzwiami. Na pewno Ci tego nie życzę. Spodziewaj się dobrych rzeczy, przyciągaj szczęście, ale nie unikaj trudu.

Najlepszym sposobem, aby wzmacniać swojego ducha, jest robienie codziennie jednej trudnej rzeczy. Ważne, żeby była autentycznie trudna, to znaczy wymagająca Twojego wysiłku.

Aby wiązała się z wyjściem poza strefę psychicznego komfortu, zmierzenia się z własnej inicjatywy z daną przeciwnością, przeszkodą, komplikacją, wyjścia naprzeciw rozwiązaniu problemu. Od Ciebie tylko zależy, co to będzie. Spectrum jest bardzo szerokie i niejednoznaczne. Może to być trudna rozmowa z klientem, poproszenie szefa o podwyżkę, załatwienie problematycznej sprawy, zrobienie czegoś uciążliwego, co od dawna odkładałeś na później, powiedzenie komuś słowa przepraszam, wybaczenie komuś itd.

Coś co dla jednego będzie pestką, innego przyprawi o palpitacje serca. I właśnie o te palpitacje serca masz się świadomie przyprawiać. Na początku może być Ci trudno, pojawi się niechęć, strach, wstyd. Jednak z każdym kolejnym wyzwaniem będziesz sobie radził coraz lepiej, chętniej, odważniej, wytrwalej. W końcu poczujesz, że masz w sobie odwagę, męstwo, siłę woli, że panujesz nad sobą i nie poddajesz się przeciwnościom. To jest właśnie kwintesencja hartu ducha.

Zamiast się zamartwiać i popadać w mentalne niepokoje, spróbuj zmienić swoje nastawienie do trudów przeszłości i buduj tężyznę duchową na co dzień. Źródło: rosnijwsile.pl, spokoj-ducha.pl

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

5

PSYCHOLOGIA

TEMAT MIESIĄCA - HART DUCHA

9 nawyków, by wzmocnić swoją siłę psychiczną

Pewnie większość z nas (jeśli nie każdy) chciałaby być tak silnym psychicznie, by dzielnie znosić stres, umieć przyjmować krytykę i znać swoją wartość, bez względu na to, co słyszy z „loży prześmiewców”. Prawda?

Osoby silne psychicznie, wzmacniają swoją pewność siebie i hart ducha, pracując nad nimi dzień po dniu.

Każdy, kto chce osiągać w życiu sukcesy (tak osobiste, jak i zawodowe), wie, że bez siły psychicznej jest to niezwykle trudna droga. Nie ważne, czy marzysz o byciu nadzwyczajnym managerem lub liderem, czy też chciałbyś osiągać doskonałe wyniki w jakiejkolwiek dziedzinie życia. Po pierwsze musisz tego bardzo chcieć, potem włożyć w to ogrom pracy a na koniec pamiętać, że nie ma efektów bez systematyczności i swojego rodzaju dyscypliny.To niejednokrotnie coś więcej niż „trudne”; to gotowość do ciężkiej, intensywnej pracy, której nie odpuścimy, nawet, gdy na drodze pojawią się przeszkody i zmagania.

Osoby silne psychicznie są gotowe i otwarte na to, żeby wzmacniać swoją siłę i wytrzymałość mentalną sumiennie każdego dnia. Czy warto? Poznaj 9 nawyków, które w tym pomagają i sprawdź sam.

• Bądź gotów do nauki. Żyjemy w czasach technologii i IT, a mimo to, nie każdy z nas umie, a nawet nie bardzo chce, wykorzystywać to, co stwarzają nam owe technologie, do nauki czegoś nowego.

Osoby silne mentalnie nie postrzegają uczenia jako żmudnego, długotrwałego procesu, a bardziej jako niezbędny, cykliczny zbiór aktywności, które pomagają wręcz rutynowo wzmacniać swoją siłę psychiczną i zasoby poznawcze. Nauka, to sposób na ciągły wzrost w wielce konkurencyjnym świecie. Możesz uczyć się studiując, ale możesz też być otwarty na to, co każdego dnia zaobserwujesz wokół siebie lub usłyszysz od swoich kolegów, przełożonych lub podwładnych. Po prostu otwórz się.

• Bądź gotów do adaptacji. To jedno jest pewne – zmiana jest stałym elementem w życiu; naucz się radzić sobie z nią, bo nic nie pozostaje takie samo przez dłuższy czas – od prozaicznych spraw (wypisujący się codziennie dłu-

6

gopis, znoszone – choćby najbardziej eleganckie ubranie, poprzez nasze relacje z ludźmi wokół, aż po nasze ciało i mózg). Zmiana angażuje nasze zasoby mentalne, które im bardziej są elastyczne, tym łatwiej sobie z takimi sytuacjami, szczególnie niezależnymi od nas, radzą.

Nie ma co marnować czasu, ani energii na szukanie winnych lub narzekanie, kiedy przychodzi nowe/inne, dlatego lepiej od razu nauczyć się pracować nad szukaniem rozwiązań, niezależnie od zmieniających się okoliczności.

• Dawaj. Ludzie sukcesu, to ludzie, którzy potrafią dawać. Trzeba mieć w sobie siłę, by dać coś dodatkowego z siebie, nie oczekując niczego w zamian.

To tak, jakbyś zdecydował, że bierzesz udział w charytatywnym meczu, w którym wylejesz siódme poty, a przecież nie zapłacą ci za to żadnej złotówki.

A jednak, takie działanie, to niezwykła pożywka dla naszej mentalnej mocy.

Raz spróbujesz – od małego gestu, po duże akcje, i nie będziesz chciał przestać. Daj coś innym od siebie i poczuj, jak rośnie twoja moc.

• Proś, kiedy potrzebujesz. Każdy z nas ma potrzeby. Nie licz na to, że inni domyślą się, jakie są twoje. Jeśli czegoś

naprawdę potrzebujesz, nie bój się o to prosić. Jeśli nie usłyszą za pierwszym razem, a jesteś przekonany, że tego właśnie chcesz – a ty swoimi potrzebami nie krzywdzisz innych, nie bój się prosić ponownie. Najważniejsze jest nie tylko, by prosić, ale kiedy ktoś tobie odmawia – pamiętaj, ma do tego prawo (!), to zapytaj: „dlaczego nie możesz tego dla mnie zrobić?”. Dopiero wówczas poczujesz jak wielką masz siłę i ile jeszcze możesz osiągnąć!

• Myśl nieszablonowo. Siłacze mentalni, to osoby, które samodzielnie kreślą mapy swojego życia. Czasami, by być w tym skutecznym, trzeba być kreatywnym i myśleć nieszablonowo. Nie da się osiągnąć celów siedząc cały czas w swoim kubiku, czyli w swojej strefie komfortu i trzymając się ściśle tego, co mamy zapisane w „opisie stanowiska zawodowego”. Najważniejsze, by odważyć się i dać sobie prawo do podejmowania kolejnych prób, testowania. Niech każda próba będzie ukierunkowana na poszukiwanie sposobów rozwiązania problemów i sprawdzania wszelakich możliwości. Twój umysł ci za to podziękuje.

• Wierz w siebie. Jeśli ty nie wierzysz w siebie, to kto? Nieważne co inni mówią o tobie, najważniejsze, co ty masz do powiedzenia. Wszyscy w jakiś sposób, codziennie stawiamy czoła wyzwaniom, dlatego kiedy jesteś zdecydowany i konsekwentny w swoich pragnieniach, możesz osiągnąć rzeczy, które na pozór wydają się niemożliwe. Nie martw się tym, że masz wątpliwości – każdy rozsądny i inteligentny człowiek je ma, ale to tylko oznacza, że możesz sobie zaufać i każdego dnia, małymi etapami robić krok-po-kroku to, czego pragniesz.

• Bądź świadomy siebie. Nie ma nic cenniejszego, jak umieć sobie zadać właściwe pytania, na właściwy temat, w tym najwłaściwszym czasie. Potrzebujemy czasami nie lada siły mentalnej, by zrozumieć swoje emocje, spo-

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

TEMAT MIESIĄCA - HART DUCHA soby reagowania w sytuacjach trudnych, czy po prostu mocne i słabe strony. Kiedy masz ciężki dzień, jesteś świadomy tego, co trzeba zrobić, aby znaleźć spokój i odzyskać energię. Kiedy czyjeś działania doprowadzają cię do „szewskiej pasji”, możesz zdecydować jak bardzo chcesz się tym przejmować i co właściwie jest w tym tak irytującego. Jeśli na czas rozpoznasz swoje emocje, możesz też zmienić swoje przekonania na dany temat, co daje szansę zachować spokój nawet w sytuacji bardzo kryzysowej. Wyobrażasz sobie, jak wielka to moc?

• Przyjmuj odpowiedzialność. I twoje sukcesy, i twoje porażki są efektem twojej pracy. Tak, masz rację, czasami występują zewnętrzne okoliczności i warto o nich również pamiętać. Natomiast poszukiwanie winnych nie sprzyja sile psychicznej. Kiedy popełniasz błędy, zauważ je, przyznaj się do nich i weź za nie odpowiedzialność, a na przyszłość wyciągnij z nich wnioski, by nie powtórzyć ich ponownie. Pokaż innym, że wiesz, co należy zrobić, zamiast chować się ze strachu przed odpowiedzialnością. Zobaczysz, że będziesz przykładem dla innych, a sam poczujesz dumę z siebie samego i rosnąca siłę.

• Zarządzaj poczuciem kontroli. W dzisiejszym, tak technologicznych świecie, wielość informacji, a i dystraktorów na których działanie jesteśmy wystawieni, jest często umysłowo przytłaczająca.

Przyszłość należy do tych, którzy potrafią w tym świecie mediów i „gradobiciu informacji”, przejąć lub utrzymać kontrolę – nie tyle nad tą lawiną informacji, co nad własnymi wyborami, co jest dla nas w tym wielkim kotle news’ów ważne, praktyczne i użyteczne. Nasza siła psychiczna rośnie, kiedy umiemy świadomie zarządzać tak samo informacją, jak jej brakiem. Kiedy umiemy dłuższy czas wytrzymać w niepewnej sytuacji lub trudnościach, nawet, gdy nie mamy informacji o pełnym obrazie, tego co nas spotyka, wzmacniamy siebie i nasz szkielet poznawczo-emocjonalny. To jedna z ważniejszych umiejętności, by umieć akceptować to, że nie na wszystko mamy wpływ i nie nad wszystkim mamy kontrolę. Dlatego uczmy się testować siebie w warunkach niepewności, to czyni nas prawdziwie silnymi.

• I teraz naprawdę dobra wiadomość. Każdy może wzmocnić swój umysł i dodać mu więcej siły. Nie ma nic lepszego, jak codzienna praktyka siły psychicznej. Należy dobrze wpatrzeć się w siebie, zwrócić uwagę na obszary, w których działasz dobrze, a także przyznać się, gdzie przydałaby się modyfikacja lub poprawa. Zacznij od wymyślenia dla siebie możliwości rozwoju,

następnie podejmij wyzwanie a później, spraw, by każdego dnia być troszkę lepszym niż wczoraj.

A jeśli chciał(a)byś skorzystać z naszej pomocy i wsparcia, zapraszamy: coaching, mentoring, diagnoza psychologiczna – także kompetencji zawodowych, a także inne formy wsparcia psychologicznego, to wszystko w jednym miejscu – Minds Of Hope.

Regularne wyznaczanie celów Ważną praktyką we wzmacnianiu psychiki jest regularne wyznaczanie sobie celów. Nie tylko redukuje lęk wywołany presją zdążenia na czas, ale też pomaga zwalczać nawyk prokrastynacji, czyli odkładania na później. Jeśli cel jest duży i ważny, przyda się metoda „jedzenia słonia po kawałku”, czyli dzielenia całego zadania na mniejsze.

Najpierw weź duży cel lub ambitne założenie i określ czas potrzebny na jego realizację: np. ważne przyjęcie – osiem tygodni. Zastanów się, co musisz zrobić w ciągu tych ośmiu tygodni, żeby cel został osiągnięty. Teraz zastanów się, co musisz zrobić w ciągu pierwszych czterech tygodni, a potem – co musisz zrobić w ciągu pierwszych dwóch.

Następnie przystąp do realizacji tego, co trzeba zrobić w ciągu dwóch nadchodzących tygodni – powinny być to rzeczy jak najbardziej osiągalne, czyli te, z którymi najłatwiej sobie poradzić.

W połowie dwóch, czterech i ośmiu tygodni rób przegląd swoich postępów i wyznaczaj cele na kolejne tygodnie.

Zastanów się: czy cele na ten okres wydają się osiągalne? Czy czuję, że mam większą pewność realizacji tego celu?

Czy czuję, że mam większą kontrolę?

Co mogłoby mi przeszkodzić w realizacji tego celu? Co zrobić, by do tego nie dopuścić?

Ćwiczenia na koncentrację Osoby odporne psychicznie są w stanie skutecznie skupiać uwagę w warunkach presji, a także skutecznie ją odzyskiwać, gdy coś odwróciło ich uwagę.

Aby poprawić swoją zdolność do koncentracji a w konsekwencji wzmocnić się psychicznie: • trenuj uwagę poprzez zajęcia wymagające skupienia, takie jak jazda samochodem, gry w szachy, w warcaby czy sporty typu łucznictwo, bilard, ale też rysowanie lub pisanie; • jak najczęściej stosuj rutynowe procedury (np. przestrzeganie ustalonego porządku dnia) – nowe zabierają czas i uwagę;

PSYCHOLOGIA • wyznaczaj sobie jasne i realne cele – łatwiej ci będzie określić, kiedy zadanie jest wykonane; • kiedy masz coś ważnego do zrobienia, ograniczaj „rozpraszacze” (wyłącz muzykę, zamknij drzwi, wycisz telefon); • dbaj o odpoczynek, zdrowie i kondycję fizyczną; • rób sobie przerwy w pracy i wykorzystuj je na odrobinę ruchu.

Jedną z popularniejszych technik wzmacniających koncentrację jest przyjmowanie pozycji bociana: stań z dala od krzeseł i innych obiektów.

Zacznij od przeniesienia całego ciężaru ciała na jedną nogę. Wyciągnij ramiona na boki do poziomu barków i stopniowo zacznij unosić w górę nieobciążoną nogę. Zatrzymaj ją nad podłogą. Zamknij oczy i spróbuj utrzymać równowagę.

Zrelaksuj się – ucho, uścisk, oddech Relaksacja jest niezwykle skutecznym narzędziem kontroli umysłu, przydaje się zwłaszcza w sytuacjach, które paraliżują nasze działanie. Możesz wybrać spośród przebogatej oferty relaksacji – ćwiczeń jogi, medytacji (w tym mindfulness), treningów autogennych, muzykoterapii czy masaży. Poniżej znajdziesz trzy propozycje szybkiego obniżenia poziomu lęku: • Opukiwanie ucha – popukaj palcem z przodu ucha, u góry i z tyłu. W ten sposób delikatnie stymulujesz okolice, w których znajduje się bardzo dużo punktów energetycznych, wykorzystywanych w akupresurze do zmniejszania napięcia w różnych częściach ciała.

• Uścisk Sarnoff – kiedy ogarnia cię nagły lęk, usiądź na krześle z prostym oparciem. Trzymaj plecy prosto, ale nie napięte. Wychyl się lekko do przodu, cały czas trzymając proste plecy, złącz dłonie przed sobą, z palcami skierowanymi ku górze. Wydaj dźwięk „sssss” – przypominający syk węża lub powietrze uchodzące z opony, napinając mięśnie znajdujące się w miejscu, w którym rozchodzą się żebra. Poczuj to napięcie (powinno być podobne do ściskania gorsetu), rozluźnij mięśnie, a następnie weź łagodny wdech. Jeśli skutecznie opanujesz tę technikę, nauczysz się napinać mięśnie już bez konieczności siadania na krześle i ściskania dłoni.

• Głęboki oddech – weź jeden głęboki wdech i zrób jeden pełen wydech. Ponownie weź oddech, licząc w myślach do 4. Wstrzymaj oddech, licząc do 4 i zrób głęboki wydech, licząc w myślach do 8. Powtórz cały proces jeszcze 4 razy. Źródło: mindsofhope.eu

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

7

Sposób na wczesne wykrycie choroby Alzheimera PSYCHOLOGIA

Choroba Alzheimera nieodwracalnie niszczy mózg, odbiera pamięć i zdolność myślenia. Jej początki często są niezauważalne. Wiadomo jednak, że wpływa ona na sposób mówienia chorego i to już na bardzo wczesnym etapie. To był punkt wyjścia dla brytyjskich naukowców, którzy opracowali szybki test do wczesnej diagnozy alzheimera.

Wykorzystano w nim... bajkę o Kopciuszku.

Choroba Alzheimera rozwija się długo i „w ukryciu” Choroba Alzheimera jest nieodwracalną, postępującą chorobą mózgu, która stopniowo niszczy neurony (mózg stopniowo kurczy się) i co za tym idzie pamięć, zdolności myślenia i w końcu możliwość wykonywania najprostszych zadań. To może oznaczać gubienie się chorego, kłopoty płaceniem rachunków, problemy z rozpoznawaniem przyjaciół i najbliższych, zmiany w osobowości i zachowaniu (np. utrata zahamowań, nieufność).

Naukowcy podejrzewają, że zmiany degeneracyjne w mózgu mogą rozpocząć się 10 lub więcej lat przed pojawieniem się zaburzeń procesów poznawczych. Wiadomo też, że choroba Alzheimera ma charakter postępowy, co oznacza, żeobjawy rozwijają się stopniowo przez wiele lat, prowadząc do coraz większych problemów. Nie ma też wątpliwości, że jak najszybsze wykrycie symptomów choroby jest kluczem do jej spowolnienia. Jak to jednak zrobić, skoro alzheimer przed długi czas rozwija się niejako „w ukryciu”?

Naukowcy z Neurosciences Research Center działającym przy St George’s University of London wykryli, że choroba Alzheimera wpływa na sposób porozumiewania się chorego (obejmując zarówno mowę, jak i język pisany). Co ważne, zmiany można wykryć już na bardzo wczesnym etapie choroby. Oznaczało to, że odpowiednia analiza sposobu mówienia, może posłużyć jako szybkie narzędzie do wykrycia początkowej fazy choroby i co za tym idzie, umożliwić jak najszybszą pomoc.

Już teraz z alzheimerem zmagają się 52 mln ludzi. Szacuje się, że za 30 lat będzie ich trzy razy więcej. Liczby te tłu-

8

maczą, dlaczego chorobę tą uznaje się ją za jeden z najpoważniejszych kryzysów zdrowotnych XXI wieku.

Ustalenia te były dla brytyjskich specjalistów punktem wyjścia do prac nad szybkim testem do diagnozy choroby Alzheimera. Badacze nagrywali mowę uczestników podczas wykonywania przez nich określonych zadań. W kolejnym kroku próbowano ocenić objawy choroby, wykorzystując do tego program do analizy mowy i metodę uczenia maszynowego opracowaną na St George’s University of London (uczenie maszynowe to rodzaj sztucznej inteligencji - system niejako „uczy się” dzięki wykorzystaniu danych i zapamiętywaniu pewnych wzorców).

Szybki test diagnozujący wczesne symptomy Alzheimera W badaniu wzięło udział 50 osób. 25 z nich to byli ludzie zdrowi (stanowili grupę kontrolną), 25 zmagało się z łagodnymi objawami alzheimera lub miało łagodne zaburzenia poznawcze​ (lub oba na raz). Ochotników poproszono o wykonanie pięciu zadań (często stosowanych przez klinicystów). Mieli oni opisać scenę ze zdjęcia, opowiedzieć znaną historię, np. bajkę o Kopciuszku (wymaga to zintegrowania serii postaci i wydarzeń na osi czasu), wyjaśnić, jak zrobić filiżankę herbaty (pamięć proceduralna), opisać historię z obrazków przedstawionych w książeczce dla dzieci oraz wydać instrukcje innej osobie, opisując jej trasę biegnącą przez różne punkty orientacyjne na mapie.

Która z tych metod testowania mowy okazała się najskuteczniejsza? Najdokładniejsze wyniki, wska-

zujące na wczesnego alzheimera lub łagodne upośledzenie funkcji poznawczych, dało zadanie, w którym badany opowiadał znaną historię, np. bajkę o Kpciuszku. Po „obróbce” wyników przez wspomniane programy oparte na sztucznej inteligencji, zaburzenia identyfikowano z dokładnością 78 proc. W przypadku opisu sceny ze zdjęcia było to 76 proc. Pozostałe testy dały wyniki od 74 do 62 proc.

Okazuje się więc, że kluczową rolę odgrywa tutaj nie tyle oprogramowanie czy model obliczeniowy, co konkretne zadanie, które ma wykonać pacjent. Nasze wyniki pokazują, że zmieniając zadania stosowane do oceny choroby Alzheimera, mamy potencjał do wykrywania choroby z większą dokładnością poprzez analizę mowy – mówi autorka badania doktorantka St. George’s University, Natasha Clarke.

Co przyniesie odkrycie naukowców?

Natasha Clarke podkreśla, że konieczne są dalsze pogłębione badania, które udoskonalą diagnostyczny test alzheimera oparty na analizie mowy. Jak jednak zaznacza: - Mamy nadzieję, że w dłuższej perspektywie technologia ta może być używana zdalnie, na przykład za pośrednictwem aplikacji na smartfony (...) Możemy więc ułatwić testowanie, a następnie, miejmy nadzieję, wcześniej zidentyfikować chorobę i szybciej zacząć leczyć ludzi.

Badacze z Neurosciences Research Center mają zamiar prześledzić zmiany, jakie nastąpiły u badanych pacjentów rok po testach. To pozwoli im dowiedzieć się więcej o progresji choroby Alzheimera. Źródło: medonet.pl

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Is it dementia or depression?

PSYCHOLOGIA

In older adults who experience intellectual decline, it’s sometimes difficult to tell whether the cause is dementia or depression. Both disorders are common in later years, and each can lead to the other.

Depression in the elderly can also lead to a phenomenon called pseudodementia — an apparent intellectual decline that stems from a lack of energy or effort. People with this problem are often forgetful, move slowly, and have low motivation as well as mental slowing. They may or may not appear depressed. This syndrome responds well to treatments for depression. As mood improves, a person’s energy, ability to concentrate, and intellectual functioning usually return to previous levels.

Although depression and dementia share certain traits, there are some differences that help distinguish one from the other: • Decline in mental functioning tends to be more rapid with depression than with Alzheimer’s or another type of dementia.

• Unlike people with Alzheimer’s, people with depression are usually not disoriented.

• People with depression have difficulty concentrating, whereas those affected by Alzheimer’s have problems with short-term memory.

• Writing, speaking, and motor skills aren’t usually impaired in depression.

• Depressed people are more likely to notice and comment on their memory problems, while those with Alzheimer’s may seem indifferent to such changes.

Since there is no simple test that can reveal whether someone has depression or dementia, treatment is often worth trying. If depression is at the root, treatment can produce dramatic improvement.

Depression is more than a passing bout of sadness or dejection, or feeling down in the dumps. It can leave you feeling continuously burdened and can sap the joy out of once-pleasurable activities. In Understanding Depression, find out how effective treatment can lighten your mood, strengthen your connections with loved ones, allow you to find satisfaction in interests and hobbies, and make you feel more like yourself again.

To learn about strategies for battling depression, check out Understanding Depression, a Special

Health Report from Harvard Medical School.

10 Early Signs and Symptoms of Alzheimer’s Memory loss that disrupts daily life may be a symptom of Alzheimer’s or other dementia. Alzheimer’s is a brain disease that causes a slow decline in memory, thinking and reasoning skills. There are 10 warning signs and symptoms. If you notice any of them, don’t ignore them. Schedule an appointment with your doctor.

• One of the most common signs of Alzheimer’s disease, especially in the early stage, is forgetting recently learned information. Others include forgetting important dates or events, asking for the same questions over and over, and increasingly needing to rely on memory aids (e.g., reminder notes or electronic devices) or family members for things they used to handle on their own.

• Some people living with dementia may experience changes in their ability to develop and follow a plan or work with numbers. They may have trouble following a familiar recipe or keeping track of monthly bills. They may have difficulty concentrating and take much longer to do things than they did before.

• People with Alzheimer’s often find it hard to complete daily tasks. Sometimes they may have trouble driving to a familiar location, organizing a grocery list or remembering the rules of a favorite game.

• People living with Alzheimer’s can lose track of dates, seasons and the passage of time. They may have trouble understanding something if it is not happening immediately. Sometimes they may forget where they are or how they got there.

• For some people, having vision problems is a sign of Alzheimer’s. This may lead to difficulty with balance or trouble reading. They may also have problems judging distance and determining color or contrast, causing issues with driving.

• People living with Alzheimer’s may have trouble following or joining

a conversation. They may stop in the middle of a conversation and have no idea how to continue or they may repeat themselves. They may struggle with vocabulary, have trouble naming a familiar object or use the wrong name (e.g., calling a „watch” a „hand-clock”).

• A person living with Alzheimer’s disease may put things in unusual places. They may lose things and be unable to go back over their steps to find them again. He or she may accuse others of stealing, especially as the disease progresses.

• Individuals may experience changes in judgment or decision-making. For example, they may use poor judgment when dealing with money or pay less attention to grooming or keeping themselves clean.

• A person living with Alzheimer’s disease may experience changes in the ability to hold or follow a conversation. As a result, he or she may withdraw from hobbies, social activities or other engagements. They may have trouble keeping up with a favorite team or activity.

• Individuals living with Alzheimer’s may experience mood and personality changes. They can become confused, suspicious, depressed, fearful or anxious. They may be easily upset at home, with friends or when out of their comfort zone.

Get checked early detection matters If you notice one or more signs in yourself or another person, it can be difficult to know what to do. It’s natural to feel uncertain or nervous about discussing these changes with others. Voicing worries about your own health might make them seem more “real.” Or, you may fear upsetting someone by sharing observations about changes in his or her abilities or behavior. However, these are significant health concerns that should be evaluated by a doctor, and it’s important to take action to figure out what’s going on.

Source: health.harvard.edu , alz.org

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

9

Uwaga! Już teraz możecie Państwo zamówić prenumeratę „Polskiego Monitora” z wysyłką do domu!

Informacje jak zamówić prenumeratę pod nr tel.

416 - 938 - 7141

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

11

Lekarz w doniczce KĄCIK ZIELARSKI

Był „niebiańską różdżczką”, „darem Wenus”, „lekarzem w doniczce”, a nawet „rośliną pierwszej pomocy”. - Także i dziś aloes jest bardzo popularny, zwłaszcza w świecie naturalnej pielęgnacji - mówi Anna Plichta, propagatorka zdrowego odżywiania się i zdrowego stylu życia.

Jego właściwości docenili m.in. starożytni Grecy, Rzymianie, Babilończycy, Hindusi, Chińczycy oraz Indianie, a według ostatnich badań naukowych ekstrakty z aloesu zwiększają liczbę komórek wchodzących w skład białych krwinek, pozwalają usuwać z organizmu wszystko, co złe. – Aloes znany jest z silnych właściwości antybakteryjnych, przeciwgrzybicznych, przeciwzapalnych i kojących – wymienia ekspertka.

– Stosuje się go na rany, na problemy z trądzikiem, do pielęgnacji włosów i na poparzenia słoneczne.

Powszechne zastosowanie aloes znajduje także w kosmetologii. - Najsławniejszy produkt, czyli żel z aloesu, stał się must have w każdej kosmetyczce. W starożytności wykorzystywany był także jako pachnidło. Startej na proszek żywicy aloesu używano do skrapiania pościeli, odzieży i całunów pogrzebowych.

Do aloesu coraz bardziej przekonują się lekarze. - Otwierają się na medycynę naturalną i łączą ją z farmakologią.

Prowadzone są intensywne badania dotyczące zastosowania miąższu aloesowego w leczeniu choroby Hashimoto czy cukrzycy. Według mnie aloes jest tak wszechstronny, że stawia go to na pierwszym miejscu wśród roślin.

Aloes pity codziennie wspomaga funkcjonowanie układu pokarmowego. Reguluje w organizmie metabolizm, oczyszcza organizm z toksyn.

Najsłynniejszą kobietą, która korzystała z dobrodziejstw aloesu, była Kleopatra. Egipska królowa używała pudru z aloesu, który miał rozświetlać jej oczy, oraz kąpała się w jego soku.

Co takiego ma w sobie aloes?

Miąższ znajdujący się w liściach aloesu jest jego najcenniejszym elementem. W 96% procentach składa się z wody1, jednak zawiera także szereg innych składników, które czynią aloes tak wartościowym. Miąższ w liściach aloesu bogaty jest m.in. w: • polisacharydy, • tłuszcze, w tym kwasy tłuszczowe: arachidonowy, kaprylowy, linolowy, linolenowy, palmitynowy, stearynowy, • kwasy organiczne (cytrynowy, jabłkowy, winowy, cynamonowy) oraz kwas salicylowy,

12

• enzymy roślinne, • aminokwasy egzo- i endogenne, • beta-karoten, witaminy z grupy B, C, • sole mineralne m.in. wapnia, cynku, fosforu, żelaza, potasu, manganu, • biotynę, • kwas foliowy, • przeciwutleniacze w tym polifenole.

Mnogość związków czynnych biologicznie sprawia, że aloes jest cennym surowcem zarówno medycynie, jak i kosmetyce. Choć w Polsce, z uwagi na niesprzyjające warunki atmosferyczne, nie jest uprawiany, z powodzeniem można jego hodowlę prowadzić w domu. Mając do dyspozycji świeże liście można w każdej chwili skorzystać z dobrodziejstwa tej rośliny.

Właściwości lecznicze aloesu Aloes od wieków wykorzystywany był w lecznictwie jako środek pomagający w wielu dolegliwościach. Również dzisiaj może pomóc uporać się z niektórymi problemami. W lecznictwie stosuje się zagęszczony lub wysuszony sok z liści aloesu.

Do celów leczniczych stosuje się przede wszystkim jego sok, który wykazuje następujące działanie: • przeciwzapalne, • bakteriobójcze, • przeciwgrzybicze, • oczyszczające, • nawilżające, • poprawiające odporność organizmu, • przeczyszczające, • w łagodny sposób także przeciwbólowe.

Dzięki wysokiej zawartości polisacharydów aloes może wspomagać leczenie takich schorzeń układu trawiennego, jak różne stany zapalne, czy wrzody żołądka i dwunastnicy. Aloes działa bowiem przeciwzapalnie. Jest także pożywką dla baterii synbiotycznych, dzięki czemu sprzyja namnażaniu korzystnej mikroflory jelitowej. Zawarte w aloesie antrachinony stymulują jelita do pracy, wspomagając metabolizm i zapobiegając zaparciom. Właściwości przeciwzapalne aloesu wykorzystuje się jako wsparcie w leczeniu zespołu jelita drażliwego, choroby Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.

Wyciąg z aloesu wzmaga produkcję żółci, dlatego może być stosowany wspomagająco przy zaburzeniach wątroby. Zwiększa również produkcję soku żołądkowego, zatem może być skutecznym środkiem na pobudzenie łaknienia. Spożywanie wyciągu z aloesu może wspomagać gospodarkę węglowodanowo-tłuszczową, pomagając utrzymać prawidłowy poziom glukozy i cholesterolu we krwi.

Korzystne działanie na stan skóry skłoniło badaczy do sprawdzenia właściwości aloesu przy niektórych schorzeniach. Miejscowe stosowanie żelu aloesowego może być pomocne w leczeniu łagodnej i średnio nasilonej łuszczycy2. Działa on bowiem przeciwzapalnie i antyseptycznie. W medycynie ludowej zaleca się używanie wyciągu z aloesu do łagodzenia nieprzyjemnych skutków ukąszeń i użądleń owadów.

Wodny wyciąg z liści aloesu drzewiastego (Biostymina) stosuje się w nawracających infekcjach górnych dróg oddechowych, wywołanych przez bakterie lub wirusy. Wzmaga on działanie mechanizmów obronnych organizmu, zwiększając liczbę limfocytów i stymulując odpowiedź układu immunologicznego. Zalecany jest w stanach obniżonej odporności.

Zawsze warto czytać ulotki farmaceutyków, by znać ich działanie i ewentualne skutki uboczne. Te same informacje znajdziesz na KtoMaLek.pl, w wygodnej i przejrzystej formie.

Aloes w kosmetyce Właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i regeneracyjne wyciągu z aloesu szeroko wykorzystuje się kosme-

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

tyce i dermatologii. Zawarty w nim kwas salicylowy zmniejsza stan zapalny i łagodzi ból. Polisacharydy stymulują produkcję włókien kolagenowych, dzięki czemu przyspiesza gojenie ran i regenerację uszkodzonej skóry. Aloes łagodzi również podrażnienia, a także nawilża i ujędrnia skórę.

W jakich produktach znajdziemy aloes? Jest powszechnie stosowany w produktach do nawilżania skóry (Equilibra, FlosLek Pharma żel z aloesem, Skin79 Aloe), szamponach do włosów (Dr Sante Aloe Vera) i maseczkach (SKIN79 All That Aloe, Buna Aloes), produktach do pielęgnacji delikatnej skóry oczu i powiek (FlosLek Pharma żel do powiek i pod oczy, Ava Eco Aloe Organic), żelach oczyszczających (Orientana, Aloesove), czy pastach do zębów (Aloe Fresh, Aloe Ice, Equilibra). A to tylko niewielki wycinek szerokiej oferty kosmetyków.

Domowe sposoby na użycie aloesu Jeżeli na naszym okiennym parapecie rośnie sobie aloes, z powodzeniem możemy go wykorzystać do przygotowywania domowych receptur. Wystarczy odłamać liść, przekroić go na pół, a jego soczyste wnętrze zetrzeć na tarce lub zmielić w malakserze. Tak uzyskany surowiec może nam służyć na wiele sposobów.

Aloes doskonale nawilża, dlatego warto go stosować do pielęgnacji skóry głowy i włosów. Regularnie stosowany sprawia, że włosy są lepiej nawilżone, gładkie, bardziej elastyczne i łatwiej się układają. Dodatkowo aloes ogranicza wypadanie włosów i wpływa na redukcję łupieżu. Użyty na skórę twarzy porządnie ją nawilży i lekko ujędrni. Można nim również smarować stłuczenia i poparzenia słoneczne - zmniejszy ból i przyspieszy gojenie.

Sok z aloesu może posłużyć jako płyn do demakijażu. Jeżeli jest zbyt gęsty, można go lekko rozcieńczyć wodą, a następnie rozprowadzać przy użyciu wacika.

Nawilżająco – odżywcza maseczka z aloesu, mleka i cukru

Składniki:

• 1 łodyga świeżego aloesu, • 1/2 łyżki mleka, • 2 płaskie łyżeczki cukru.

Przygotowanie:

Sposób przygotowania: Z jednej łodygi rośliny wyciśnij sok do miseczki.

Dodaj mleko oraz cukier, a następnie wszystko dokładnie wymieszaj do momentu, aż cukier się rozpuści. Tak przygotowany kosmetyk od razu nałóż na oczyszczoną skórę twarzy. Po 5–10 minutach zmyj delikatnie wacikiem nasączonym wodą.

Odświeżająco – ściągająca maseczka z aloesu i zielonego ogórka

Składniki:

• 2 łodygi aloesu (można je zastąpić 2 łyżkami żelu aloesowego), • 1/2 ogórka zielonego.

Przygotowanie:

Sposób przygotowania: Ogórka obierz, zetrzyj na tarce i dokładnie odciśnij z nadmiaru soku. Z łodyg aloesu wyciśnij sok i dodaj go do ogórka.

Całość dokładnie zmiksuj blenderem, aby powstała zwarta masa o żelowej konsystencji. Gotową maseczkę od razu nałóż na oczyszczoną skórę twarzy. Po około 10 minutach zmyj ją wilgotnym wacikiem.

Przepis na sok aloesowy (podstawowy)

Składniki:

• kilka liści 2-3-letniego aloesu, • sok z 1 cytryny.

Przygotowanie:

Usuń boczne kolce, wypłucz liście.

Przetnij je wzdłuż na dwie części, łyżką wydrąż przezroczysty żel i umieść go w misce.

Całość skrop sokiem z cytryny.

Miksuj przez około 5 minut.

Gotowy sok z aloesu przelej do ciemnej butelki, szczelnie zakręć i włóż do lodówki.

Tak przygotowany preparat zużyj w ciągu tygodnia. Pij rozcieńczony w proporcji 2 łyżki soku z aloesu na szklankę wody.

Przepis na miód aloesowy

Składniki:

• 100 ml soku z aloesu, • 200 ml naturalnego miodu.

Przygotowanie:

Do miski wlej sok z aloesu i miód.

Dokładnie wymieszaj składniki.

Miód aloesowy przechowuj w ciemnej butelce lub słoiku.

Pij łyżkę dziennie na czczo (taka mikstura nie tylko dodaje energii, ale także wzmacnia odporność).

Przepis na nalewkę aloesową

Składniki:

• 200 ml soku z aloesu, • 200 ml spirytusu, • 200 ml miodu, • 200 ml soku z cytryny.

Przygotowanie:

Sok z aloesu wymieszaj z miodem i spirytusem.

Rozlej do butelek z ciemnego szkła.

Nalewkę z aloesu odstaw na tydzień, mieszając raz dziennie.

Pij ok. 30 ml codziennie (taki napój wzmocni odporność i wspomoże układ trawienny).

KĄCIK ZIELARSKI Inne przepisy • Bolesne miesiączki – do 1 łyżeczki soku z aloesu dodać szczyptę czarnego pieprzu. Zażywać 3 razy dziennie.

• Ból gardła, infekcje jamy ustnej – płukać gardło i jamę ustną mieszkanką wody i soku z aloesu w proporcji 1:1 • Choroby dziąseł, krwawienia, obrzęki, paradontoza – świeżym miąższem lub sokiem nacierać dziąsła 3-4 razy dziennie.

• Dolegliwości żołądkowo-jelitowe, wzdęcia, stany zapalne, zgaga, problemy trawienne, przykry zapach z ust – do ¼ szklanki świeżego mleka wlać łyżeczkę soku. Zażywać 3 razy dziennie po łyżeczce. Po 2 tygodniach zrobić tygodniową przerwę i w tym rytmie powtórzyć kurację raz jeszcze.

• Urazy na skórze: pęcherze, otarcia, skaleczenia, oparzenia, odleżyny • Opłukać liście, odciąć kolce i skórkę, przykładać miąższ do miejsc chorobowo zmienionych.

• Pociąć miąższ z 1 liścia na kawałki, włożyć do termosu, dodać po łyżeczce szałwii i kwiatu nagietka, zalać 1,5 szklanki wrzątku. Odstawić na 1h. Smarować ciepłym naparem (oparzenia chłodnym) 3 razy dziennie.

• Grypa – łyżeczkę miąższu zmiksować z łyżeczką imbiru i łyżką wody. Podzielić na dwie porcje. Zażywać rano i wieczorem.

• Jęczmień – kilkakrotnie w ciągu dnia smarować miąższem powiekę, uważając aby sok nie dostał się do oka.

• Katar – 2 łyżki rumu wymieszać z łyżeczką soku z aloesu i miodu. Pić 3 razy dziennie.

• Opuchnięcia, również wokół oczu – odciąć kolce i skórkę z liścia, miąższ podzielić na kawałki o długości 5cm, zawinąć w folię aluminiową, włożyć do zamrażarki. Przyłożyć zamrożony kawałek do skóry przekrojoną stroną, masować przez 2 minuty.

• Osłabienie, anemia – sok z aloesu zalać taką samą ilością czerwonego, wytrawnego wina oraz miodu. Miksturę przelać do ciemnej butelki. Zażywać 3 razy dziennie po łyżeczce przed posiłkiem.

• Przeziębienie, osłabiona odporność – przez 2 tygodnie nie podlewać aloesu. Ściąć dolne liście, oczyścić z kurzu, odciąć kolce i skórę. Miąższ zmiksować.

250g miazgi wymieszać z 235g scukrzonego miodu i 500ml czerwonego wina dobrego gatunku. Odstawić w szklanym słoju na 14 dni w chłodne miejsce, następnie przecedzić przez gęste sito.

Zażywać 1 łyżkę 3 razy dziennie.

• Schorzenia wątroby – zmieszać 100g miąższu 50g miodu i 50g spirytusu. Przełożyć do ciemnego naczynia, odstawić na 3 dni. Zażywać 1 łyżeczkę przed każdym posiłkiem przez 2 miesiące. Źródło: ktomalek.pl

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

13

Odkryto nowe Odkryto komórki w ludzkim mózgu NAUKA

Mózg wciąż skrywa przed nami wiele tajemnic. Dzięki naukowcom z Uniwersytetu Columbii jest o jedną mniej. Uczeni odkryli nowy typ komórek mózgowych. Określono je jako egocentryczne komórki nośne (EBCs). Neurony te prawdopodobnie odgrywają dużą rolę w naszym codziennym funkcjonowaniu. Gdzie znajdują się EBCs, za co odpowiadają i jakie znaczenie ma odkrycie?

Jak orientujemy się w terenie - dwie strategie mózgu

Komórki mózgowe odkryte przez zespół z Uniwersytetu Columbii (a konkretnie z działającej w ramach uczelni Columbia Engineering, jednej z najlepszych szkół inżynierskich w USA) rzuciły światło na mechanizmy, leżące u podstaw naszego orientowania się (nawigowania) w terenie, a więc m.in. rozpoznawania i odnajdywania drogi.

Istnieją dwie strategie, za pomocą których ludzie i zwierzęta nawigują i orientują się w przestrzeni. Pierwsza to strategia allocentryczna (oparta na mapie poznawczej) - skupiamy się na otoczeniu (punktach odniesienia zakorzenionych w świecie zewnętrznym) i swoim położeniu w nim. Drugą określa się jako egocentryczną (skoncentrowaną na drodze) - jej istotą jest seria etapów, które trzeba pokonać, by dotrzeć do celu. Jest to więc pewien rodzaj naszego wewnętrznego GPS-a.

Jak dokładnie funkcjonują te mechanizmy, doskonale tłumaczą naukowcy Columbia Engineering: ”Gdy korzystasz z aplikacji w telefonie, szukając wskazówek dojazdu, program prawdopodobnie wykorzysta oba tryby nawigacji. Kiedy po raz pierwszy wpiszesz adres, pokaże ci się adres na mapie z allocentrycznej perspektywy, z zaznaczeniem kierunku „północy” na górze i „południa” na dole. Gdy przejdziesz do widoku trasy, przełączy się on na perspektywę egocentryczną” - czytamy na stronie uczelni (engineering.columbia.edu).

Droga do odkrycia komórek EBCs w mózgu Komórki mózgowe powiązane z allocentrycznymi układami odniesienia naukowcy odkryli u szczurów. Było to w 1971 r. Wtedy to John O’Keefe zauważył, że szczury posiadają w mózgu komórki, które uaktywniają się zależnie od miejsca,

14

w którym znajdzie się dane zwierzę. Badacz doszedł do wniosku, że mózg – a konkretnie jego część zwana hipokampem, bo tam „odnalazł” te komórki (hipokamp znajduje się w płacie skroniowym, odpowiada za pamięć) – dysponuje czymś na podobieństwo mapy, dzięki której zwierzęta na orientują się w przestrzeni (mówimy się tu o strategii allocentrycznej).

34 lata później do układanki dołożono kolejną cegiełkę - u szczurów odkryto tzw. komórki siatkowe, które tworzą wewnętrzny system nawigacji. To on mówi zwierzęciu, gdzie dokładnie jest, gdzie było wcześniej i jaką drogą dalej iść. Innymi słowy, umożliwia korzystanie z tej „wewnętrznej mapy” (stra-

tegia egocentryczna).

W ostatnich latach naukowcy badali, w jaki sposób mózgi szczurów mapowały te egocentryczne ramy odniesienia. Dwa lata temu naukowcy z Dartmouth College zidentyfikowali u szczurów obszar mózgu, w którym znajdowało się wiele egocentrycznie dostrojonych komórek. Miejscem tym była tzw. kora śródwęchowa, położona w obszarze płata skroniowego.

W dalszym ciągu jednak nie było ja-

sne, jakie komórki mózgowe stanowiły podstawę egocentrycznych map przestrzennych u ludzi. - Ze względów etycznych rzadko możliwe jest bezpośrednie rejestrowanie aktywności pojedynczych neuronów z ludzkim mózgu – tłumaczył Lukas Kunz, doktorant z Wydziału Inżynierii Biomedycznej Uniwersytetu Columbia i autor przełomowego badania. „Jako pierwsi donosimy o egocentrycznych typach komórek przestrzennych u ludzi” Zespół Lukasa Kunza zaprosił do współpracy 15 pacjentów z epilepsją, którym w ramach leczenia wszczepiano do mózgu elektrody połączone ze stymulatorem. Ochotników tych badano następnie w Centrum Medycznym Uniwersytetu we Fryburgu (Niemcy).

Podczas zabiegu wszczepiania elektrod naukowcy prosili pacjentów o wykonywanie zadań na komputerze - badały one zdolność tych osób do poruszania się po środowiskach wirtualnych.

U wszystkich uczestników zarejestrowano aktywność ponad 1,4 tys. pojedynczych neuronów w wielu obszarach mózgu. Ponad 160 z nich zachowywało się jak egocentryczne typy komórek przestrzennych. Aktywowały się one, gdy określone części wirtualnego środowiska znajdowały się przed, z tyłu, z lewej lub z prawej strony pacjenta lub gdy punkty w przestrzeni znajdowały się blisko lub z dala od pacjentów.

Komórki EBCs stanowiły około 25 proc. wszystkich neuronów w korze hipokampa, szczególnie liczne były w obszarze przyhipokampowym. - Jesteśmy pierwszymi, którzy donoszą o egocentrycznych typach komórek przestrzennych u ludzi – podkreślał Lukas Kunz.

Wyniki badań ukazały się na łamach czasopisma „Neuron”.

Co się stanie, kiedy komórki EBCs zostaną uszkodzone?

- „Egocentryczne komórki nośne”

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

kodują informacje przestrzenne na mapie mentalnej istniejącej w każdym z nas. Jest to prawdopodobnie ważne dla codziennego funkcjonowania, kiedy próbujemy orientować się w swoim środowisku i kiedy poruszamy się po trasach – mówi jeden z autorów badania, profesor inżynierii biomedycznej w Columbia Engineering, Joshua Jacobs.

Komórki EBCs są ważne nie tylko dla naszej nawigacji, ale też w prawidłowym zapamiętywaniu przeszłych doświadczeń. Podczas badań odkryto bowiem, że ich aktywność rosła, gdy pacjenci wykorzystywali swoją pamięć do przywoływania lokalizacji obiektów, które znaleźli

w wirtualnych środowiskach (wspomniane badanie na komputerze). - Egocentryczne komórki nośne są prawdopodobnie szczególnie zaangażowane w przetwarzanie informacji przestrzennych ze wspomnień - zauważa Lukas Kunz.

Odkrycia te mogą wyjaśnić trudności u osób z deficytami pamięci, w tym u pacjentów z chorobami neurodegeneracyjnymi, w tym z chorobą Alzheimera. - Ich egocentryczne komórki nośne mogą nie funkcjonować prawidłowo lub mogą zostać zniszczone na przykład w wyniku udaru, guza mózgu lub demencji – wyjaśnia prof. Jacobs. Warto też wspomnieć, że u pacjentów z uszko-

NAUKA dzonym hipokampem obserwowano dezorientacje - Prawdopodobnie z powodu uszkodzenia ich egocentrycznych komórek nośnych – zaznacza Kunz.

Nowe odkrycia nie wyjaśniają niestety, jak można sobie radzić z takimi zaburzeniami pamięci. - Wciąż jest wiele do zrobienia i wiele badań do przeprowadzenia, zanim dojdziemy do punktu, w którym zaburzenia pamięci będą mogły być skutecznie leczone – przyznaje Lukas Kunz. Źródło: medonetmarket.pl

Siedem najgorszych produktów dla twojego mózgu

Jeśli chcemy pracować efektywnie, to musimy pamiętać, że w głowie mamy Hummera. Nasz mózg, który stanowi 2 proc. masy ciała, spala aż 20 proc. energii! Lubi warzywa, pełnoziarniste produkty i orzechy. Niestety, dużo częściej nasz „luksusowy organ” karmimy czymś zupełnie innym…

Słodzone napoje

Cola, lemoniada, smakowa woda, czyli kostki cukru w płynie zwiększają ryzyko otyłości, chorób serca i cukrzycy.

Dlaczego w takim razie są groźne dla naszego mózgu? Po pierwsze udowodniono, że chorzy na cukrzycę w porównaniu z osobami zdrowymi mają o 65 proc. wyższe ryzyko zachorowania na chorobę Alzheimera.

Po drugie amerykańskie badania opublikowane na łamach na łamach „Alzheimer’s & Dementia” w 2017 roku pokazały, że istnieje związek między nadmiernym spożyciem słodkich napojów zmniejszeniem objętości mózgu (atrofią) i rozmiaru odpowiedzialnego za pamięć - hipokampu. Fani „kalorii w płynie” mieli więcej problemów z przyswajaniem wiedzy i byli w stanie przytoczyć z pamięci średnio o 6 proc. mniej treści, które przekazywali im naukowcy.

Rafinowane węglowodany Twój mózg do prawidłowego działania potrzebuje energii, którą czerpie z cukrów. Jednak najlepsze efekty daje nieprzerwany strumień węglowodanów złożonych, a nie zrzucenie „cukrowej bomby” w postaci drożdżówki czy oblanych miodem płatków kukurydzianych.

Po takim „turbodoładowaniu” następuje gwałtowny wzrost, a następnie spadek poziomu cukru we krwi, co daje uczucie zmęczenia, brak koncentra-

cji i obniżenie zdolności poznawczych.

W praktyce uczysz się wolniej i mniej zapamiętujesz. Jeśli chcesz, żeby twój mózg był ostry jak brzytwa zwróć uwagę na indeks glikemiczny (IG), a w ramach śniadania sięgnij po kromkę razowca z awokado, omlet ze szpinakiem lub modną szakszukę.

Śmieciowe jedzenie Hot-dog, zapiekanka, francuski rogalik? Mniej więcej tak brzmi przepis na gorsze wyniki w nauce twojego dziecka. Wskazują na to wyniki projektu badawczego naukowców z Ohio State University opublikowane na łamach „Clinical Pediatrics” w 2014 roku. Dzieci, które w czasie przerw sięgają po fast-foodowe dania radzą sobie średnio o 20 proc. gorzej z czytaniem, matematyką i innymi naukami ścisłymi.

Zdaniem naukowców to efekt żywności zawierającej tłuszcze trans, sól i cukier, a pozbawionej wartości odżywczych. Biorąc pod uwagę, że myślisz tym co zjadłeś… bez witamin z grupy B (zwłaszcza B4, B3), niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT), żelaza, cynku, magnezu i fosforu twoje neurony będą słabo przewodziły impulsy nerwowe, spowolnione zostanie wydzielanie neuroprzekaźników, a szybkość uczenia się spadnie.

Tłuszcze trans Utwardzane oleje roślinne są nie tylko szkodliwe dla pracy naszego serca,

ale również mózgu. Po pierwsze negatywnie wpływają na nasz nastrój i zwiększają ryzyko depresji, po drugie pogarszają koncentrację i pamięć.

Badania przeprowadzone przez dr.

Beatrice A. Golomb z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego pokazały, że mężczyźni stosujący „dietę studenta”, czyli fast-foodowe dania, zupy w proszku i krakersy osiągają gorsze wyniki w testach pamięciowych. Każdy dodatkowy gram tłuszczów trans dziennie przekładał się na przypomnienie około 0,76 wyrazów mniej. W porównaniu do dorosłych spożywających najmniej tłuszczów trans, to ponad 10 proc. spadek.

Aspartam Wszechobecny ulubieniec osób na diecie, występujący w 9000 produktach na naszym globie. Słodzi nie tylko colę zero, ale także gumy do żucia, bezcukrowe cukierki, tabletki na gardło czy energetyki. W naszym organizmie ulega rozkładowi do kwasu asparaginowego, fenyloalaniny i toksycznego metanolu.

Chociaż należy do najlepiej przebadanych substancji budzi wiele kontrowersji.

Od dłuższego czasu podejrzewany jest o wywoływanie „syndromu chińskiej restauracji”, czyli bóli głowy, drętwienia, skurczy mięśni i nudności. Badania sugerują, że spożycie aspartamu, zarówno w dawkach niższych, jak i wyższych skutkuje wzrostem poziomu stresu oksydacyjnego i stanu zapalnego w komórkach mózgu.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com



15

ZDROWIE Najbardziej szkodliwy wpływ wywiera na dzieci, kobiety ciężarne i osoby starsze. Przyjmowany w okresie ciąży, gromadzi się w łożysku i mózgu jeszcze nienarodzonego dziecka w bardzo dużym stężeniu i może zwiększać ryzyko powstania zaburzeń umysłowych.

Alkohol Trudności w chodzeniu, zamazany obraz, bełkotliwa mowa, zwolniony czas reakcji, urwany film? To dopiero początek. Alkohol nie tylko zaburza pracę neuroprzekaźników, które odgrywają dużą rolę w kontrolowaniu nastroju, percepcji i zachowania, ale na nasz mózg działa także długoterminowo. Dotychczasowe badania pokazały, że picie zmniejsza objętość mó-

zgu, negatywnie wpływa na pamięć i wbrew temu co myślimy skraca i pogarsza jakość snu.

Co gorsza jak przekonują naukowcy na łamach „The Lancet Public Health” jest najważniejszym, możliwym do modyfikacji, czynnikiem mającym wpływ na rozwój demencji, zwłaszcza o wczesnym początku. Procenty ponad trzykrotnie zwiększały ryzyko jej rozwoju u kobiet i u mężczyzn. Do najważniejszych skutków picia alkoholu w ciąży możemy zaliczyć poronienie lub przedwczesny poród, niską waga urodzeniową dziecka, uszkodzenia mózgu (w każdym trymestrze ciąży), zespół ADHD, opóźnienie wzrostu, wady serca, wady nerek, problemy z widzeniem i ze słyszeniem i wystąpienie alkoholowego zespołu płodowego (FAS).

Ryby skażone rtęcią Na pewno nie raz słyszałeś, że nie należy jeść tuńczyka… Jednak nie tyl-

ko on gromadzi w sobie metale ciężkie, ryzykowne są także rekin, miecznik, szczupak, żabnica, węgorz. Zasada jest prosta: im większa ryba, im dłużej żyje i im wyżej jest w łańcuchu pokarmowym, tym więcej gromadzi się w niej metylortęci, związku o bardzo wysokiej toksyczności.

Metylortęć łatwo przenika przez barierę krew-mózg i krew–łożysko, przechodzi także do mleka matki, narażając noworodka na niedotlenienie, co może powodować uszkodzenia układu nerwowego. U dorosłych metylortęć powoduje zanik komórek w specyficznych obszarach, najczęściej w móżdżku i korze wzrokowej mózgu. Długotrwałe zatrucie prowadzi do utraty koordynacji ruchów, zawężenia pola widzenia, utraty słuchu i zaburzeń mowy. Z kolei u niemowląt objawy podobne są do tych spotykanych przy porażeniu mózgowym. Źródło: medonet.pl

Odkryto wspólną cechę łączącą wszystkie nowotwory

Według naukowców z Sinai Health, wszystkie nowotwory można zaklasyfikować do jednej z dwóch kategorii, w zależności od aktywności pewnego białka, zwanego YAP. Uczeni sugerują, że od tego zależy również to, jak nowotwory reagują na leki. Odkrycia te mogą zapewnić nowe strategie leczenia najbardziej agresywnych i nieuleczalnych postaci choroby.

W nowych badaniach naukowcy z Lunenfeld-Tanenbaum Research Institute (LTRI), które jest częścią sieci Sinai Health, podzielili wszystkie nowotwory na dwie grupy, w oparciu o aktywność pewnego białka, zwanego YAP (Yes-associated protein). Jak ustalili, wszystkie nowotwory mają albo aktywne, albo wyciszone białka YAP, co według nich, wpływa na skuteczność terapii. Wyniki ich badań ukazały się na łamach pisma „Cancer Cell” - Białko YAP może być nie tylko włączone lub wyłączone, ale ma też przeciwne pro- lub antynowotworowe działanie w zależności od kontekstu – powiedział Rod Bremner z LTRI, jeden z autorów badań. - Zatem nowotwory z aktywnym białkiem YAP potrzebują go do wzrostu i przetrwania. W przeciwieństwie do tego, nowotwory z wyciszonym białkiem YAP przestają rosnąć, gdy aktywujemy YAP - dodał.

Wiele nowotworów z aktywnym białkiem YAP jest wysoce śmiertelnych.

16

W swoich nowych badaniach Bremner i inni badacze z Roswell Park Comprehensive Cancer Center w Buffalo w stanie Nowy Jork pokazali, że niektóre nowotwory, takie jak prostaty czy płuc, mogą wyłączać wytwarzanie białka YAP, by oprzeć się leczeniu.

Nowe terapie na horyzoncie Zespół badaczy odkrył także, że białko YAP jest głównym regulatorem

pływalności komórek. Uczeni dostrzegli to podczas hodowli komórek w laboratorium. Te, które unoszą się, mają wyłączoną ekspresję białka, a te, które opadają i przylegają do podłoża mają aktywną ekspresję YAP. Te cechy od dawna są wiązane z opornością na stosowane terapie.

- Prosta reguła, którą odkryliśmy, może doprowadzić do opracowania nowych strategii leczenia wielu typów raka, które należą do kategorii z wyłączonym YAP bądź włączonym – powiedział Joel Pearson, współautor badań. - Ponadto, ponieważ nowotwory potrafią wyłączać aktywność YAP, by uniknąć terapii, należy opracować sposoby leczenia nowotworów zarówno z aktywnym białkiem oraz wyciszonym – dodał.

Naukowcy mają nadzieję, że dzięki ich odkryciom możliwe będzie opracowanie nowych, skutecznych metod leczenia nowotworów. Źródło: dzienniknaukowy.pl

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Jak naturalnie obniżyć prolaktynę?

ZDROWIE

Liczne badania wskazują na związek między niedoborem witaminy B6 i hiperprolaktynemią. Ale o co chodzi z tą prolaktyną? Przecież nie jesteś matką karmiącą?

No właśnie. Prolaktyna jest hormonem produkowanym przez przedni płat przysadki mózgowej i jest odpowiedzialna za zmiany w piersiach w okresie ciąży, no i wiąże się z laktacją, jak jej nazwa wskazuje. Jednak przysadka może wydzielać nadmiar prolaktyny.

Przysadka mózgowa może wydzielać nadmiar prolaktyny, szczególnie może mieć to miejsce, przy niedoczynności tarczycy.

Ale też leki, czy guzy przysadki mózgowej mogą wywoływać hiperprolaktynemie.

W swojej książce „Kobieca Encyklopedia Medycyny Naturalnej” dr. Tori Hudson, opisuje objawy związane z wysoką ilością prolaktyny doświadczanej przez kobiety, które nie są w ciąży, ani nie karmią. Te objawy, to obrzęk piersi i ból, zakłócenia menstruacji, a także może dojść do produkcji mleka.

Suchość oczu też może być związana z nadmiernym poziomem prolaktyny. Co dziwniejsze, według profesora medycyny Alana Wein i naczelnego oddziału urologii uniwersyteckiego szpitala w Pensylwanii, hiperprolaktynemia jest również odpowiedzialna za dysfunkcję erekcji i niepłodności u mężczyzn.

Objawy wysokiego poziomu prolaktyny u kobiet • Nieregularne miesiączki lub ich brak • Brak owulacji • Bezpłodność • Niskie libido • Mlekotok bez wiadomego powodu • Hirsutyzm, czyli niechciane, męskie owłosienie • Wysypka (w tym trądzik klatki piersiowej) • Osteopenia, czyli stan, w którym gęstość mineralna kości jest mniejsza niż normalnie Objawy wysokiego poziomu prolaktyny u mężczyzn • Zaburzenia erekcji • Spadek potencji • Zmniejszenie libido • Osteopenia • Mlekotok • Zmniejszona masa mięśniowa • Nieoczywiste objawy wysokiego poziomu prolaktyny • Niewyjaśnione bóle głowy

• Niedowidzenie • Suchość oczu • Szczególnie przy niedoczynności tarczycy, zbadaj poziom prolaktyny!

• Zbadaj też, obok podstawowych hormonów, poziom antyciał tarczycowych i SHGB, czyli Globuliny (białko) wiążące hormony płciowe.

Na marginesie dodam, że jakby co, nie patrz na referencyjne normy, bo działają owszem, ale dla mężczyzn, dla kobiet właściwe SHGB ma być powyżej 70 (podaję za dr Westin Childs’em specjalistą od zdrowia tarczycy).

Jakie wyniki hormonów tarczycy świadczą o zaburzeniach funkcji przysadki mózgowej, lub ośrodka nadrzędnego podwzgórza?

• Niedoczynność wynikająca z nadmiaru TSH • TSH w normie, lub powyżej normy • fT4 powyżej normy • fT3 powyżej normy Lub: Niedoczynność wynikająca z nieprawidłowej pracy przysadki mózgowej • TSH w normie, lub poniżej normy • fT4 poniżej normy • fT3 w normie, lub poniżej normy

Dieta i suplementy obniżające poziom prolaktyny Jak zwykle okazuje się, że jedzenie nieprzetworzonej żywności, całe owoce i warzywa, zwłaszcza ciemnozielone liściaste mają wpływ na obniżenie poziomu prolaktyny.

W diecie powinny znaleźć się produkty pełnoziarniste, jak rośliny strączkowe, zwłaszcza fermentowana soja; orzechy i nasiona, oraz ryby zimnowodne.

Według opinii Centrum Informacji z Oregon State University, liczne badania wskazują na związek między niedoborem witaminy B6 i hiperprolaktynemią.

• Witamina B6 zalecana jest nawet 300 mg dziennie w dawkach podzielonych (wszystkie informacje należy konsultować z lekarzem prowadzącym). Zalecane dawki jak widać są bardzo wysokie, jednak są adekwatne badania.

Niektóre pokarmy wydają się szczególnie korzystne przy podwyższonym poziomie prolaktyny i rzeczywiście za-

wierają więcej witaminy B6, takie jak ziemniaki, banany, dziki łosoś, kurczak zagrodowy i szpinak.

• Witamina E zapobiega wzrostowi poziomu prolaktyny i rzadko powoduje skutki uboczne. Zaleca się w tym celu przyjmowanie od 300 do 400 IU dziennie naturalnej witaminy E • Cynk jak wynika z badania opublikowanego w „The Lancet”, suplementacja cynku obniżyła poziom prolaktyny u uczestników tego badania. Pokarmy bogate w cynk to skorupiaki, wołowina, indyk i fasola.

• Prolaktynę można też zmniejszać melatoniną, która pomaga w spokojnym śnie.

• Również działa witamina B3. Widzimy, że niacyna, i generalnie cały cykl metylacji odgrywają kluczową rolę.

Witamina B3, jako niacyna, zaleca się branie na noc nawet 500 mg niacyny.

Uwaga, niacynę należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza, rada, zacząć przyjmować od maleńkiej dawki, aby przyzwyczaić ciało do ewentualnego rumienia, a także aby szybko wyeliminować niacynę w przypadku alergii.

Witamina B3, jako nikotynamid nie wywołuje rumienia.

Można poczytać na Earthclinic. com, że zarówno brak miesiączki, jak i nawet choroba nowotworowa, mogą być wynikiem nadmiaru prolaktyny.

• Witamina C ma podobno doskonałe działanie, ale naturopaci radzą brać od 250 mg do 500 mg co godzinę przez 6 godzin dziennie i tak przez tydzień (co najmniej), co powinno skutkować pewną normalizacją stężenia prolaktyny.

Inne informacje Poziom prolaktyny może faktycznie być nadmierny, przy guzie przysadki mózgowej. Guz może mieć wirusowe lub grzybicze przyczyny, ale z tym podobno można sobie poradzić patrząc na poziom cukru.

Przy nowotworze (jak twierdzą niektórzy lekarze naturopaci) istotny jest poziom cukru po jedzeniu, po jednej godzinie, a nie po dwóch. Jeśli po godzinie jest poniżej 100mg/dl, to guzy nie mają raczej szans na rozwój. Źródło pepsieliot.com

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

17

Sposoby na

okiełznanie choroby autoimmunologicznej ZDROWIE

Choroba przewlekła może stać się częścią tożsamości, bo reaguje na nią całe ciało. Jej zaostrzenie wywołują pewne czynniki. Nie można zrobić sobie od niej przerwy.

Radzenie sobie z chorobą autoimmunologiczną nie jest łatwym zadaniem. I najczęściej wiąże się z rozwiązaniem problemów z... układem trawiennym, co jest trudne i dezorganizujące codzienne obyczaje. Przede wszystkim wymaga dużej zmiany, na trochę dostosowanie całego życia do jej symptomów.

Tak jak system antywłamaniowy w domu, tak układ odpornościowy Twojego ciała jest zaprojektowany aby chronić Cię przed intruzami z zewnątrz.

Kiedy wszystko działa sprawnie układ odpornościowy identyfikuje bakterie, wirusy, pasożyty, komórki nowotworowe i szkodliwe substancje środowiskowe i uruchamia alarm: stan zapalny, niezbędny aby je zwalczyć.

Gorzej kiedy system alarmowy utraci swoją zdolność do prawidłowego identyfikowania zagrożeń z zewnątrz i własnych, pożądanych mieszkańców. Wówczas alarm, stan zapalny, samoatakuje ciało.

To tak jakby Twój alarm w domu każdego dnia dzwonił bez powodu o 3 nad ranem i nie reagował na codzienny reset.

Na szczęście można okiełznać chorobę. Można zapoznać się z nią i spojrzeć na ciało całościowo. Można ruszyć w kierunku, w którym choroba staje się tłem, a nie tym co jest wciąż na zdrowotnej tapecie. Można wówczas poświęcić czas sobie. Sobie wymagającej troski, sobie będącej mnóstwem rzeczy poza chorobą autoimmunologiczną.

• Jedz i pij jakby zależało od tego Twoje życie.

Bo zależy. Już z samego rana warto zacząć dzień od szklanki, a jeszcze lepiej 4 szklanek (jak nie możesz wypić szklanic, niech będą małe kubeczki na początek), na bazie letniej wody z sokiem z 1 cytryny. To jak budzik dla układu pokarmowego, poranny całus w czoło dla wątroby i pas startowy dla organizmu, który pomaga wystar-

18

tować w nowy dzień. Wodę chlip też przez resztę doby.

• W zieleniaku ze zdrową żywnością, koszyk wypełniaj zielonkami, pełnymi przeciwutleniaczy kolorowymi owocami i warzywami i wszystkim, co dostarczy Ci witamin, minerałów, aminokwasów i wszelkich substancji odżywczych.

• Obok złomu w sklepie, na wystawie, gdziekolwiek, przechodź obojętnie.

• Zaczynaj i kończ dzień głębokimi oddechami i wdzięcznością (nie przesłyszałaś się, z tego urośnie coś dobrego, wreszcie pomyślałaś o swoim ciele, działasz)

• Tonizuj się dobrymi myślami, dbaj więc o swoje zdrowie psychiczne i samopoczucie.

• Wysypiaj się koniecznie, dzień, zanim złapiesz za telefon albo pognasz w wir obowiązków, zaczynaj od paru głębokich, medytacyjnych oddechów i nastrojenia się pozytywnie.

• Jeżeli nie pojawiają się przeciwwskazania, skorzystaj też z mocy adaptogenów, na przykład wpływającej na nastrój Ashwagandhy pełnej substancji odżywczych.

• Ruszaj się każdego dnia Popełnij trochę wysiłku i zatrzęś tym ciałem. Jeśli od dawna nie ćwiczysz zacznij powoli, ale zacznij. Wymień windę na schody, wysiądź z autobusu dwa przystanki wcześniej.

Tańcz. Wyjdź na energiczny spacer.

Odpal jogę online.

Wzmocnisz dzięki temu swoje muskuły, zwiększysz wydolność płuc i poprawisz krążenie. Zmniejszy się też Twój poziom stresu i poprawi nastrój.

Nie musisz się obciążać i zmuszać do super ciężkiego wysiłku. Rób małe-wielkie rzeczy, dzięki którym poczujesz się lepiej.

• Naucz się sobie odpuszczać Czasem choroba dorzuca ostro do pieca i codzienne funkcjonowanie staje się zwyczajnie trudniejsze. Niech samotroska będzie więc Twoim priorytetem, nie zaś robienie wszystkiego idealnie i „zgodnie z planem”.

• Jeśli potrzebujesz, pozwól sobie na drzemkę. Jeśli potrzebujesz, odpuść sobie trening. Zostań w domu. Rób dla siebie codziennie coś miłego i relaksującego: ~ wieczorne kąpiele z solą Epsom, ~ naturalne świeczki o pięknym zapachu, ~ książka, ~ zabiegi pielęgnacyjne, ~ czas offline.

• Cokolwiek Cię uszczęśliwia, RÓB TO. Dzięki temu przy okazji poczujesz się wynagrodzona za zmianę nawyków na zdrowsze, co, jak wiadomo, nie jest rurką z kremem, ani nawet bułką z masłem.

• Wkrocz w przestrzeń znacznie lepszego samopoczucia, jesteś absolutnie warta tej inwestycji. Twoje ciało zawsze będzie Twoim domem, w dodatku takim, z którego prędko się nie wyprowadzisz, zadbaj o jego dobro. Źródło: pepsieliot.com

Co to są adaptogeny?

Adaptogeny to naturalne środki pomagające zmniejszyć efekty fizycznego i psychicznego obciążenia stresorami, które mogą być wsparciem w Twojej sytuacji.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Zastrzał – 7 domowych sposobów jak sobie z nim poradzić

ZDROWIE

Zastrzał to stan zapalny opuszka palca, który powstaje w wyniku uszkodzenia naskórka. Leczenie zastrzału zależy od rozległości schorzenia i stopnia zajęcia tkanek wokół płytki. Czasem jest konieczna chirurgiczna interwencja, dlatego na rany wokół paznokci najlepiej zareagować jak najszybciej, gdy z bólem, opuchlizną i zaczerwienieniem palca jesteśmy jeszcze w stanie poradzić sobie sami.

Zastrzał to ostre zapalenie bakteryjne dłoniowej części palców ręki, rzadziej stóp. O zastrzał nietrudno, powstaje na skutek urazu, np. w trakcie prania, sprzątania, w wyniku głębokiego manicure, nieuważnego obcinania paznokci, zadrapania lub ukłucia opuszka palca. Do zakażenia skóry dochodzi też kiedy nieprawidłowo dba się o skórki wokół paznokci – zbyt mocne przycinanie, obgryzanie lub używanie niezdezynfekowanych nożyczek i obcinaczki.

Zastrzałowi paznokcia sprzyja także długotrwałe i częste moczenie rąk oraz choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca. Na zastrzał cierpią też osoby, które maja problem z wrastającym paznokciem. Do rany dostają się bakterie – paciorkowce , gronkowce, Pseudomonas, C. Albicans, tworząc stan zapalny, a następnie zakażenie. Stan zapalny obejmuje skórę oraz tkankę podskórną, może szerzyć się nawet na struktury kostne, ścięgniste i stawowe.

Objawy

• pulsujący ból palca; • obrzęk; • zaczerwienienie; • ropień; • wrażliwość opuszki na ból; • gorączka; • dreszcze; • w przypadku, gdy zastrzał wywołany jest pałeczką ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa), widoczne będzie sinawe lub zielonkawe zabarwienie paznokcia i skóry, która go otacza; • nieleczony zastrzał w palcu prowadzi do nasilania się stanu zapalnego – zwiększa się opuchlizna palca oraz pojawia się pulsujący ból paznokcia, a ucisk wału paznokciowego powoduje wypływanie treści ropnej.

Rodzaje

• Zastrzał skórny – ropa znajduje się pod zgrubiałym naskórkiem, występuje silny ból, obrzęk, uczucie gorąca w miejscu rany; • Zastrzał podskórny – ropa znajduje się pod powierzchnią skóry;

• Zastrzał ścięgnisty – może prowadzić do przykurczu palców i zmian chorobowych w ścięgnach dłoni, a nawet martwicy ścięgien; • Zastrzał stawowy – zakażenie znajduje się w obrębie stawu. Może prowadzić do ograniczenia ruchów w stawie, czasami pojawia się przetoka ropna; • Zastrzał kostny – bakterie wywołujące zakażenie mogą naruszać struktury kostne, wywołując ból i zaczerwienienie palca.

Pierwsza pomoc Leczenie lekkich zastrzałów może odbywać się w warunkach domowych. Wiele zależy od tego, kiedy zaczniesz walczyć z infekcją. Podpowiadamy, jak szybko zareagować przy pierwszych objawach i nie pozwolić na rozwój zapalenia.

• Gorąca woda – nalej wrzątku do szklanki, a gdy woda trochę ostygnie zamocz w niej palec na tak długo, na ile dasz radę wytrzymać (może to być nawet sekunda). Powtarzaj czynność do ostygnięcia wody kilka razy dziennie, najlepiej w seriach; • Szare mydło – w szklance ciepłej wody rozpuść starte szare mydło. W takim roztworze mocz chory palec. Mydliny pomagają „wyciągnąć” ropę i łagodzą stan zapalny; • Soda – 2 łyżeczki sody rozpuść w 1/2 szklanki ciepłej wody. Mocz palec kilka razy dziennie lub namocz gazę i owiń nią palec; • Sól – jeśli nie masz sody i szarego mydła, wymocz go w 1/2 szklanki wody z dwiema łyżkami soli; • Szałwia – zaparz 3 torebki herbaty z szałwii w 1/2 szklanki wody i mocz w niej palec. Można tez zamoczyć wacik higieniczny w roztworze i przykładać na bolące miejsca. Szałwia działa ściągająco i odkażająco; • Babka – dobre działanie wykazują również liście babki zwyczajnej, którymi należy okładać chory palec. Babka ma działania „wyciągające” ropę, dzięki czemu obrzęk szybciej się zmniejszy; • Preparaty zawierające dichlorowodowek oktenidyny – ranę należy dezynfekować (z odczekaniem min. 1 minuty przed przetarciem na sucho) przy każdej zmianie opatrunku.

Należy pamiętać, że domowe sposoby sprawdzają się w przypadku zastrzałów lekkich: skórnego i podskórnego. Jeśli infekcja dotrze głębiej, należy udać się do lekarza, który natnie naskórek i usunie ropę z miejsca zajętego zapaleniem oraz zaleci odpowiednią antybiotykoterapię. Źrodło: hellozdrowie.pl

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

23

ZDROWIE

Tężyczka utajona

Tężyczka utajona występuje znacznie częściej niż jej postać jawna.

O ile jednak objawy tężyczki jawnej są powszechnie znane, a napady tężyczkowe łatwe do rozpoznania, o tyle z powodu różnorodności i braku swoistych objawów tężyczka utajona często pozostaje nierozpoznana, a pacjenci nie uzyskują właściwej pomocy i leczenia. " prof. dr hab. n. med.

Janusz Myśliwiec

Zakład Medycyny Nuklearnej, Uniwersytecki Szpital Kliniczny w Białymstoku

Tężyczka jest chorobą, w wyniku której dochodzi do mrowienia i skurczów mięśni w różnych częściach ciała. Wyróżnia się dwa rodzaj tężyczki: jawną i utajoną. Kto jest w grupie ryzyka zachorowań na tężyczkę? Czy bolesne skurcze mięśni mogą być efektem niedoborów wapnia? Kiedy trzeba je leczyć w szpitalu? Jak powinna wyglądać dieta osoby chorującej na tężyczkę?

Czym jest?

Głównym objawem tego zespołu są niekontrolowane, silne skurcze mięśni.

Przyczyną tężyczki jest zbyt niski poziom wapnia we krwi, któremu często towarzyszy niedobór magnezu oraz potasu.

Wapń bierze udział w procesach przekazywania impulsów nerwowych oraz warunkuje równowagę między procesami pobudzania i hamowania w korze mózgu. Zaburzenia jonowe zakłócają przebieg tych zjawisk.

Po raz pierwszy tężyczka została opisana w 1874 r. jako choroba charakteryzująca się nadmierną pobudliwości nerwowo-mięśniową. Dopiero po ok. 80 latach pojawiły się pierwsze doniesienia i badania, które potwierdziły tezę, że tężyczka występuje znacznie częściej u osób z niedoborem magnezu.

Rodzaje Pierwszym rodzajem tężyczki jest tzw. tężyczka jawna, która jest związana z zakłóceniami hormonalnymi.

Charakteryzuje się nadmierną pobudliwością nerwowo-mięśniową. Pojawia się zwykle po chirurgicznym usunięciu przytarczyc i w trakcie schorzeń autoimmunologicznych, które prowadzą do zaburzeń przytarczyc. Zaburzenia hormonalne mogą być czasami spowodowane zanikiem grasicy oraz innymi schorzeniami, które powodują hipokalcemię. Tężyczkę jawną mogą powodować leki moczopędne.

24

Przy niskim poziomie wapnia we krwi, w mięśniach może wystąpić drugi rodzaj tej choroby - tężyczka utajona. Jest to stan, w którym organizm wykazuje pewną nadpobudliwość, ale nie pojawiają się jeszcze samoistne skurcze mięśniowe. W takiej sytuacji nawet niewielki zewnętrzny bodziec może je wywołać.

Takim bodźcem może być zwiększenie pH w organizmie, nazywane zasadowicą oddechową, która związana jest z głębokim i szybki oddychaniem. Hiperwentylacja występuje najczęściej podczas napadów lękowych, sytuacji stresowych oraz ataków paniki.

Przyczyny Częstym powodem tężyczki jawnej jest przypadkowe usunięcie gruczołu przytarczycowego podczas operacji chirurgicznej (zwłaszcza – w obrębie gruczołu tarczowego). Niski poziom wapnia we krwi może również wynikać z niedostatecznej podaży wapnia z pokarmami, upośledzenia wchłaniania tego pierwiastka w jelicie oraz niedoboruwitaminy D. Tężyczka jawna może też występować podczas chorób trzustki i nadmiernej utraty wapnia z moczem (np. w wyniku stosowania leków moczopędnych, tzw. diuretyków pętlowych) oraz przy niewydolności nerek. Natomiast spazmofilia, czyli tężyczka utajona wynika z niedoborów wapnia, któremu często towarzyszy niedobór magnezu

Objawy Symptomy tężyczki są zazwyczaj charakterystyczne. Wśród nich wyróżniamy przede wszystkim skurcze mięśniowe – bywają one bardzo bolesne.

Skurcze zwykle rozpoczynają się od rąk (tzw. ręka położnika – całkowite zgięcie wszystkich stawów 4. i 5. palca, przy jednoczesnym wyproście kciuka, palca wskazującego i środkowego). Następnie przechodzą na przedramiona, ramiona, twarz (skurcz powiek, tzw. „usta karpia”), klatkę piersiową oraz nogi.

Do innych objawów tężyczki zalicza się: skurcz powiek, światłowstręt, podwójne widzenie, skurcz mięśni krtani, skurcz oskrzeli (napad astmy), kołatanie serca, drętwienie i mrowienie palców u rąk lub nóg, drżenie warg,

Podejrzewasz u siebie tężyczkę?

Wybierz się na wizytę do internisty, który zleci wykonanie odpowiednich badań.

Tężyczka utajona charakteryzuje się pewnymi symptomami, wyróżniamy wśród nich: drętwienie i mrowienie kończyn, bezsenność, osłabienie, ciągłe zmęczenie, wzdęcia, kołatanie serca i ból w klatce piersiowej. Mogą się również pojawić skurcze mięśni twarzy i palców dłoni oraz napięcie nerwowe.

Do objawów tej choroby możemy też zaliczyć tzw. objaw Chvostka, czyli silny skurcz mięśni mimicznych twarzy występujący po uderzeniu w brzeg mięśnia żwacza młoteczkiem neurologicznym.

Tężyczka utajona to zjawisko, które najczęściej występuje u młodych kobiet, które zmagają się ze wcześniej wspomnianymi objawami, które są niejednoznaczne i wymagają konsultacji z różnymi specjalistami. Najbardziej nieoczywistym objawem tężyczki, występującym u ok. 1-2 proc. populacji ogólnej są lęki napadowe, które występują pomiędzy 15. a 30. rokiem życia u kobiet.

Aby rozpoznać rodzaj tężyczki, warto zacząć od badań krwi. To właśnie te badania pomogą określić poziom niedoboru wapnia, magnezu i potasu. Pierwiastki te powszechnie oznaczane są w surowicy, jednak ta metoda nie daje wiarygodnych wyników. Pierwiastki występujące w surowicy są ściśle związane z białkami i innymi związkami chemicznymi, przez to są traktowane przez organizm jako nieaktywne.

Warto pamiętać, że jony wapnia, magnezu oraz potas wchodzą w skład wszystkich elementów morfotycznych, do których zaliczamy trombocyty, erytrocyty i leukocyty. Naukowcy przeprowadzili szereg badań, na ile te pierwiastki są przydatne i zjonizowane w poszczególnych elementach krwi. Tylko tego typu badania są wiarygodne i pomagają ocenić rodzaj zaburzeń z obszaru nadpobudliwości nerwowo mięśniowej, czyli tężyczki jawnej lub utajonej.

Oprócz tego lekarze zalecają szereg następujące badania: EMG, czyli badanie elektromiograficzne i echokardiografię. Warto też wykonać: elektro-

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

encefalografia oraz elektrokardiografia.

Leczenie tężyczki musi być prowadzone w warunkach szpitalnych ze względu na to, że może dojść do zamknięcia krtani. W większości przypadków wystarczy podanie soli wapnia, czyli chlorku wapnia lub glutaminianu wapnia.

Tężyczka - czy można ją całkowicie wyleczyć?

Wyleczenie tężyczki jawnej, jak i utajonej w dużej mierze zależy od występujących objawów i przyczyn. Jeśli u pacjenta stwierdzono zmniejszone stężenie wapnia, które wywołały np. środki moczopędne, wystarczy zmienić leki lub zastosować inną terapię, by objawy tężyczki ustały.

Osoby zmagające się z hipokalcemią w połączeniu z niedoczynnością przytarczyc również mogą normalnie funkcjonować. Wystarczy spełnić kilka warunków: suplementować leki zgodnie z zaleceniami, wprowadzić odpowiednią dietę bogatąw wapń oraz systematycznie wykonywać badania kontrolne.

Czy tężyczka zagraża życiu?

Owszem, zdarzają się przypadki, w których tężyczka prowadzi do śmierci. Może to mieć miejsce, gdy dojdzie do skurczu głośni, co powoduje zamknięcie krtani i problemy z oddychaniem. W takiej sytuacji należy natychmiast wezwać lekarza, ponieważ nie-

ZDROWIE możność oddychania stanowi zagrożenie dla życia.

Oprócz wyżej wymienionego przykładu tężyczka może powodować również wcześniej wspomniana hiperwentylację. Hiperwentylacja to stan, w którym zaczyna się szybko i głęboko oddychać, wymaga ona natychmiastowej pomocy, gdyż jej długotrwałe występowanie prowadzi do zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej. Prowadzi ono w konsekwencji do zasadowicy oddechowej wpływającej na ryzyko wystąpienia niedotlenienia mózgu lub arytmii (u chorych na serce).

Tasiemczyca

Tasiemczyca to choroba wywołana obecnością w organizmie człowieka pasożyta o charakterystycznej, w większości odmian płaskiej budowie ciała, co czyni ich wygląd podobnym do taśmy. Rozwój tasiemców nie jest skomplikowany, wymaga jednak żywiciela pośredniego. W jego przebiegu wyróżnia się jajo, onkosferę, postać larwalną i dojrzałego pasożyta. " Kazimierz Janicki

" Konsultacja merytoryczna:

Lek. Paweł ŻmudaTrzebiatowski

Tasiemczyca to choroba wywołana obecnością w organizmie człowieka pasożyta1 o charakterystycznej w większości odmian płaskiej budowie ciała, co czyni jego wygląd podobnym do taśmy. W Polsce najczęściej występującymi robaczycami są tasiemczyce. Charakterystyczną cechą tasiemczycy jest to, że pasożyty lokalizują się zazwyczaj w błonie, w której dojrzewają nie dając zazwyczaj żadnych zewnętrznych symptomów.

Co to jest tasiemiec?

Tasiemiec jest pasożytem, który bytuje w przewodzie pokarmowym człowieka. Wyróżniamy kilka rodzajów tasiemca najczęściej występujących u człowieka: tasiemiec uzbrojony (powodujący wągrzycę), stanowi największe zagrożenie dla człowieka, ponieważ może bytować poza jelitem, np. w mięśniach czy innych narządach, • tasiemiec nieuzbrojony, • tasiemiec bruzdrogłowiec szeroki, • tasiemiec karłowaty • tasiemiec bąblowcowy (powodujący bąblowicę).

Zarówno tasiemiec nieuzbrojony, jak i uzbrojony składa się z: główki, szyjki i kilkuset członów (strobili), wśród których wyodrębnia się człony niedojrzałe, dojrzałe i maciczne. Długość całego pasożyta w przypadku tasiemca nieuzbrojonego dochodzi do 5 metrów, a uzbrojonego do 3 metrów.

Przyczyny powstawania oraz występowanie tasiemczycy Najczęstszym pośrednim żywicielem tasiemca są ssaki takie jak świnie, psy czy krowy a nawet ludzie.

U człowieka zarażenie jajami tasiemca występuje na skutek „brudnych rąk” oraz jedzenie surowego lub niedogotowanego mięsa, które zarażone jest wągrami (larwami). Larwy, które bytują w surowym mięsie są wielkości pestki ogórka.

Do tasiemczycy wywołanej przez tasiemca uzbrojonego i tasiemca nieuzbrojonego dochodzi przez spożycie surowego lub poddanego niedostatecznej obróbce termicznej mięsa zawierającego wągry - larwalne postacie tych tasiemców.Wągry tasiemca uzbrojonegoznajdować się w mięsie wieprzowym lub mięsie z dzika, a tasiemca nieuzbrojonego - w mięsie wołowym. Larwytracą swoją żywotność po pięciominutowym podgrzaniu do temperatury 56°C. Po zarażeniu tasiemce dojrzewają około 3 miesiące, po czym maciczne człony odrywają się i są wydalane z kałem.

• Bruzdogłowiec szeroki (Diphyllobotrium latum) ma złożony cykl życiowy, który ogranicza się dodwóch żywicieli pośrednich: drobnego skorupiaka słodkowodnego oraz ryby. U człowieka zarażenie występuje na skutek zjedzenia surowej lub półsurowej ryby.

• Tasiemiec karłowaty (Hymenolepis nana) jest jedynym tasiemcem, który nie potrzebuje żywiciela pośredniego do zamknięcia cyklu życiowego. Występuje głównie u dzieci, najczęściej szerzy się w zbiorowiskach, takich jak internaty czy zakłady opiekuńcze. Do zarażenia może z powodu zjedzeniajaj wydalonych przez innego człowieka. Żywicielem ostatecznym mogą być także gryzonie, natomiasy pośrednim np. chrząszcze i karaluchy - przypadkowe połknięcie takiego owada prowadzi do tasiemczycy.

Tasiemczyce związane z zarażeniem tasiemcem nieuzbrojonym spotyka się na całym świecie, a największą endemiczność obserwuje się w krajach Ameryki Południowej i Środkowej, Azji Środkowej, w Afryce i na Bliskim Wschodzie, dość często spotyka się je także w Azji Południowej, Europie, w Japonii i na Filipinach.

Tasiemiec uzbrojony występuje niemal w całej Ameryce Łacińskiej, w Europie Środkowo- Wschodniej, Azji Południowo -Wschodniej, Indiach i Chinach. Zarażenia bruzdogłowcem szerokim można najczęściej zaobserwować na półkuli północnej, w strefie klimatu chłodnego i umiarkowanego.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com



25

ZDROWIE Patogeneza W przypadku tasiemca uzbrojonego i nieuzbrojonego w jelicie żywiciela pasożytuje zazwyczaj jeden osobnik tego gatunku. Po strawieniu otoczki wągra zaczyna się uwalniać skoleks, czyli główka tasiemca, która następnie przyczepia się do ściany jelita cienkiego. Taka sytuacja wywołuje niewielki stan zapalny w jelicie. Ponadto niekiedy produkty metabolizmu tasiemców wchłaniające się z jelita powodują systemową reakcję alergiczną.

Zarażenie tasiemcem uzbrojonym stwarza również niebezpieczeństwo autoinwazji jajami tego pasożyta, co powoduje rozwój larwalnych postaci tasiemca w tkankach gospodarza, czyli do wągrzycy.

W przypadku tasiemca karłowatego zarażenie ma najczęściej charakter mnogi. Z jaj, które najczęściej przenoszoną są do pokarmu za pośrednictwem brudnych rąk, w jelicie wylęgają się onkosfery, które następnie wnikają pod śluzówkę kosmka jelitowego, tam dojrzewają i wracają do światła jelita, przyczepiając się do śluzówki.

rych, u których wągry zaatakowały gałkę oczną może dojść do całkowitej utraty wzroku.

Jak zapobiegać tasiemczycy?

Rozpoznanie

W profilaktyce istotne znaczenie ma: • unikanie spożywania surowych lub niedogotowanych i niedosmażonych potraw mięsnych, • przestrzeganie zasad higieny osobistej, • likwidacja żywicieli pośrednich tasiemca (pchły), ponieważ są one źródłem inwazji.

• dbanie o czystość sierści zwierząt oraz ich legowisk i pomieszczeń, w których przebywają, • regularne odrobaczanie zwierząt.

Objawy występujące w tasiemczycy są mało specyficzne, dlatego należy je różnicować z innymi dolegliwościami przewodu pokarmowego. Zdarzają sytuacje, w których bezobjawowa tasiemczyca współistnieje z inną chorobą. np.: • chorobą wrzodową, • owsicą, • przewlekłym zapaleniem trzustki, • glistnicą, • niezakaźnym zapaleniem jelit, • giardiozą, • włosogłówczycą.

W celu uzyskania ostatecznej diagnozy konieczne jest wykonanie odpowiednich badań, między innymi badania kału na obecność tasiemca. Wysyłkowe badanie kału na obecność pasożytów możesz kupić już teraz na medonetmarket.pl.

26

Składniki:

• 50 gr ziela tymianku • 50 gr kłącza tataraku • 50 gr korzenia omanu • 25 gr ziela liści mięty pieprzowej • 25 gr liści orzecha włoskiego • 10 gr piołunu

Przygotowanie:

Objawy Tasiemczyca na początkowym etapie swojego rozwoju nie daje żadnych objawów. Jednak u większości pacjentów można wymienić specyficzne symptomy w postaci: • nudności, • dolegliwości bólowych brzucha, • braku apetytu, • wymiotów, • odwodnienia, • zaparć, • spadku masy ciała, • osłabienia organizmu na skutek niedożywienia, • problemów z wypróżnianiem.

Znacznie rzadziej występują dolegliwości w postaci ucisku w gardle, niedokrwistości czy zmian skórnych. U pacjentów zarażonych tasiemcem uzbrojonym może dodatkowo wystąpić wągrzyca, wówczas objawy zależą od od liczby oraz lokalizacji larw. Za najbardziej niebezpieczną uważa się wągrzycę ośrodkowego układu nerwowego, która charakteryzuje się drgawkami, bólami głowy, zaburzeniami psychicznymi, sennością oraz wymiotami. U cho-

Na tasiemca metody alternatywne

Jak leczyć tasiemczycę?

Pacjenci, u których zdiagnozowano tasiemca kierowani są zazwyczaj na leczenie do szpitala. Jeżeli tasiemiec bytuje poza jelitem - konieczny jest zabieg chirurgiczny.

Właściwie jedynym preparatem stosowanym w leczeniu tasiemczyc jest prazykwantel. Podaje się go w jednorazowej dawce 5-10 mg/kg m.c. – w przypadku tasiemca uzbrojonego, nieuzbrojonego, bruzdogłowca szerokiego oraz w jednorazowej dawce 25 mg/kg m.c. – w przypadku tasiemca karłowatego.

Innym, chociaż trudno dostępnym lekiem jest niklozamid, który należy podawać choremu w jednorazowej dawce 2 g (u dzieci 50 mg/ kg m.c.).

Wszystkie składniki wymieszaj. Dwie łyżki mieszanki wsyp do termosu i zalej 2-3 szklankami wrzątku. Po godzinie mozna pić 3xdz po pół szklanki między posiłkami, przez tydzień.

Póżniej 1 x dz minimum tydzień, dwa.

Inna metoda Według dr Clark, jest jedyną skuteczną metodą, która równoczesnie niszczy skoleks tasiemca całkowicie, wraz z resztą jego etapów rozwojowych.

Potrzebny jest zakup 9 olejków eterycznych wysokiej sprawdzonej jakości: • ziele angielskie (korzennik lekarski, piment) • anyż • kminek • kolendra • koper włoski • jałowiec • gałka muszkatołowa • szałwia • tymianek

Przygotowanie:

Weź 3 krople każdego oleju 3 razy dziennie przez 5 dni.

Umieść krople w dużej kapsułce (rozmiar „00”) i połknij popijając wodą. Źródło: medonet.pl

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Zmęczenie nadnerczy!

ZDROWIE

Czujesz zmęczenie i wypalenie chociaż się wysypiasz? Doktor uważa, że nic Ci nie jest, a przecież czujesz się źle? To może być zmęczenie nadnerczy!

Termin zmęczenia nadnerczy ukuł w 1998 roku dr James Wilson, naturopata i ekspert medycyny alternatywnej, autor książki „Zmęczenie nadnerczy, czyli zespół stresu XXI wieku”.

Opisuje on tę dolegliwość jako grupę powiązanych symptomów, które pojawiają się gdy nadnercza funkcjonują poniżej niezbędnego poziomu. Dzieje się to zazwyczaj pod wpływem intensywnego stresu, o czym wszyscy wiemy, że szkodzi na wszystko, a także w przebiegu chronicznych infekcji i chorób.

Wilson sugeruje, że 80% ludzi, w którymś momencie swojego życia, będzie miało wyczerpane nadnercza. Zjawisko te nie daje co prawda ewidentnych fizycznych objawów, ale w jego rezultacie odczuwa się silne zmęczenie bez względu na ilość snu i towarzyszące mu schizy, no dobra, symptomy.

Nie ma testu na zmęczenie nadnerczy. Badania krwi nie mogą wykryć niewielkiego spadku obrotów nadnerczy.

Reaguje jednak Twoje ciało, objawami takimi jak: • trudności z zasypianiem i częste budzenie się w nocy • zmęczenie, szczególnie po południu i poranne wyczerpanie • wahania nastroju, uleganie rozdrażnieniu • zamglenie umysłu, dezorientacja, brak jasności myślenia • niski popęd płciowy i mała energia seksualna

Wyczerpanie nadnerczy, choroba XXI wieku?

Jaka teoria kryje się za wyczerpaniem nadnerczy?

Wyczerpanie nadnerczy nie jest sklasyfikowaną jednostką chorobową i nie jest uznawane za taką przez konwencjonalnych dochtore, którzy zdają się całej sprawy nie zauważać.

Skąd w takim razie wzięła się historia ze zmęczonymi nadnerczami?

Układ odpornościowy reaguje aktywując się gdy jesteś pod wpływem stresu. Nadnercza, które są małymi organami nad nerkami, reagują na stres, uwalniając hormony takie jak kortyzol i adrenalina. Te hormony są częścią reakcji znanej jako „uciekaj albo walcz”, która wpływa między innymi na ciśnienie krwi i tętno.

Zgodnie z tą teorią jeśli odczuwasz ciągły stres, może być związany z sytuacją życiową ale też chorobą obciążającą organizm, nadnercza wypalają się z powodu długotrwałej produkcji kortyzolu. Mówi się, że kortyzol najbardziej powiązany jest ze strachem. Tak więc nie dziwota, pojawia się zmęczenie nadnerczy.

Jeżeli poddasz się długofalowemu stresowi zaczniesz wraz z nim dryfować jak amplituda prądu zmiennego, wcześniej czy później poczujesz się jak wyczerpana bateria i doświadczysz zmęczenia nadnerczy.

• problemy autoimmunologiczne, częste przeziębienia i reakcje alergiczne • zaburzenia hormonalne • wypadanie włosów (zmęczenie nadnerczy często powiązane jest z niedoczynnością tarczycy) • i wiele innych Endocrine Society, organizacja zrzeszająca endokrynologów (lekarzy zajmujących się badaniem i leczeniem pacjentów z chorobami związanymi z gruczołami i hormonami), uważa, że zmęczenie nadnerczy nie jest jednostką chorobową. Że te objawy są zbyt ogólnikowe i mogą dotyczyć różnych jednostek chorobowych. Jasne, że złej baletnicy przeszkadza rąbek spódnicy, ale dość żartów, zmęczone nadnercza to fakt.

Nieholistyczna medycyna uznaje za to, jako chorobę skrajną wersję zmęczenia nadnerczy, znaną jako choroba Addisona. To dość rzadkie schorzenie, gdyż występuje tylko w 4 przypadkach na 100 000 osób i zazwyczaj towarzyszy mu ciężka choroba autoimmunologiczna.

Jak więc się diagnozować?

Uporczywe objawy, których lekarz nie potrafi wyjaśnić, są frustrujące. Ale przyjęcie nierozpoznanej medycznie diagnozy może pozostawić prawdziwą przyczynę, taką jak depresja lub fibromialgia, nierozpoznaną, podczas gdy ta orze i zbiera żniwo.

Troska o nadnercza to sprawa złożona. Zresztą zupełnie jak troska o całe ciało. Organizm to przecież fabryka biochemiczna o ogromnym skomplikowaniu, a z drugiej strony prosta jak drut! Dotleń, odżyw, nawodnij, poruszaj, regularnie oczyszczaj, i zacznij trenować odwagę. Żyjemy pod jarzmem stresu nie tylko psychicznego, ale też w obciążającym ciało syficznym środowisku, z toną zanieczyszczeń, w biegu i poczuciu niewystarczalności, niedoborowości (czegoś wciąż nam brakuje do szczęścia), zagubieni, wszyscy powinniśmy mieć podstawową wiedzę o funkcjonowaniu nadnerczy i o tym jak je wesprzeć.

Brak przyciąga brak. Brak zdrowo pracujących nadnerczy przyciąga więcej stresu. I dlatego napisałam krótkiego e-booka „Zmęczenie nadnerczy: jak je rozpoznać i łatwo się go pozbyć” To naładowana wiedzą e-książeczka, w której znajdziesz kopę informacji o funkcjonowaniu Twoich nadnerczy, nauczysz się rozpoznawać ich zmęczenie, przeprowadzać proste testy wyczerpania nadnerczy i wspierać ich pracę oraz je uzdrawiać. Dowiesz się też w jaki sposób odżywiać ciało dla ich optymalnego funkcjonowania i jak zmniejszyć poziom stresu.

Do tego poznasz powiązanie zmęczenia nadnerczy z rakiem hormonozależnym i innymi jednostkami chorobowymi.

E-book „Zmęczenie nadnerczy” autorstwa pepsi eliot do kupienia na thisisbio.pl Źródło: pepsieliot.pl

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

27

Aceton rozpuszcza Aceton nie tylko lakier, ale i płytkę paznokcia? Prawdy i mity URODA

Aceton to substancja wykorzystywana w kosmetyce do zmywania lakierów do paznokci. Czy jest bezpieczna?

Aceton to rozpuszczalnik, który znalazł popularne zastosowanie w kosmetyce jako rozpuszczalnik lakierów do paznokci. Narosło wokół niego wiele mitów, m.in. takich, że aceton niszczy płytkę paznokcia. Czy substancja ta rzeczywiście jest szkodliwa? Jakie jeszcze zastosowanie ma aceton?

Co to jest aceton?

Aceton to związek organiczny C3H60. Wykorzystuje się go do zmywania lakierów, olejów i innych substancji ze względu na jego zdolności rozpuszczania wielu substancji (również tworzyw sztucznych). Jest bezbarwny i ma ostry zapach, przez co działa drażniąco na nozdrza i górne drogi oddechowe.

czeń i bezpieczną do stosowania w domu. Zawiera witaminy i minerały, które mają za zadanie pielęgnować płytkę paznokcia, m.in. aloes czy keratynę. Często ma również nuty zapachowe, które niwelują nieprzyjemny zapach substancji.

Jeśli poszukujemy w drogerii dobrego zmywacza do paznokci, sięgnijmy po aceton wzbogacony o witaminy i minerały. Często jest on droższy od czystego acetonu, ale lepiej pielęgnuje płytkę paznokcia. Nie ma też tak drażniącego zapachu, dzięki czemu nie wywołuje bólu głowy czy podrażnienia spojówek.

nych zawiera witaminy i minerały, które mają pielęgnować płytkę paznokcia. I choć samej płytki aceton nie zniszczy, to już na skórę wokół paznokci może działać drażniąco.

Stosowany w nadmiarze, może spowodować zaczerwienienie i podrażnienie skórek wokół paznokci. Z tego względu konieczne jest nawilżanie ich olejkami i wsmarowywanie w nie kremów do pielęgnacji dłoni, które zapobiegną uszkodzeniom naskórka.

Jeśli nie będziemy tego robić, w zaczerwienionych i podrażnionych miejscach mogą zacząć bytować bakterie, które wywołają różne choroby skóry, m.in. grzybicę.

Czy aceton jest szkodliwy?

Aceton należy stosować szybko i skutecznie. Nasączamy nim wacik kosmetyczny i zmywamy lakier z powierzchni paznokcia.

Istotne jest, by zużyte waciki szybko wyrzucić do kosza na śmieci, dzięki czemu nie narażamy się na długotrwałe wdychanie oparów acetonu. Po zmyciu lakieru dobrze jest otworzyć okno i wywietrzyć pomieszczenie.

Trzeba również uważać, by trzymać aceton z dala od źródła ognia.

Jeśli mamy w domu kuchenkę gazową, nie powinniśmy zmywać lakieru w kuchni. Lepiej robić to w łazience, w bezpiecznych warunkach.

Jaki środek wybrać?

Zastosowanie Aceton wykorzystuje się w przemyśle do produkcji lakierów, farb, barwników. Stanowi skład środków czyszczących, detergentów, a nawet niektórych leków. Najbardziej znany jest jednak ze swoich właściwości rozpuszczających mocne lakiery do paznokci, m.in. hybrydy czy akryl.

Wokół substancji narosło wiele mitów. Powszechnie uważa się, że aceton jest szkodliwy, może wywołać podrażnienia, reakcje alergiczne, rozpuszczać płytkę paznokcia i narażać ją na choroby. Okazuje się jednak, że to nie do końca prawda.

Warto wiedzieć, że istnieją dwa rodzaje acetonu – jeden może mieć działanie szkodliwe, a drugi nie.

Rodzaje Wyróżnia się aceton techniczny i kosmetyczny. Aceton techniczny przeznaczony jest do celów przemysłowych, a nie do użytku domowego. Substancja ta zawiera alkohol metylowy, który jest groźny dla człowieka oraz wiele innych zanieczyszczeń. Metanol w dawce 10 g może stanowić zagrożenie dla życia. Z tego względu środek ten stosuje się tylko pod ścisłą kontrolą w warunkach przemysłowych.

Aceton kosmetyczny z kolei jest substancją oczyszczoną z zanieczysz-

28

Aceton kosmetyczny nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Może jednak działać drażniąco, zwłaszcza u osób, które mają wrażliwe drogi oddechowe. Substancja ta wywołuje podrażnienie nosa, gardła, czyli górnych dróg oddechowych. Może także powodować bóle głowy, migreny, a także drażnić spojówki. Środek ten może również podrażnić układ pokarmowy i spowodować mdłości oraz wymioty. Z tego względu warto nie stosować go w nadmiarze.

Aceton a płytka paznokcia Jak już wspomnieliśmy, substancja przeznaczona do celów kosmetycz-

Jak stosować?

Czy wiesz, że Co ciekawe, aceton może wytwarzać także nasz organizm. Jego niewielkie ilości mogą znajdować się w moczu oraz krwi w przypadku zaawansowanej i nieleczonej cukrzycy.

Ponadto, gdy wyczerpane są zapasy węglowodanów, organizm rozkłada tłuszcze na ketony, co prowadzi do niebezpiecznego stanu, jakim jest kwasica ketonowa. W efekcie z jamy ustnej wydobywa się charakterystyczny nieprzyjemny zapach acetonu. Poza organizmami żywymi aceton występuje w małych ilościach w roślinach, np. w życie czy ziemniakach.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

33

Bananowe placuszki z kaszy manny

KULINARIA

Dyniowe placuszki Pyszne placuszki w pomarańczowym kolorze. Doskonałe na słodkie śniadanie czy podwieczorek.

Składniki:

• 3 jajka • 2 łyżki cukru • 1 szkl. puree z dyni • 1 łyżka masła • 1 szkl. mąki pszennej • 1 łyżeczka proszku do pieczenia • 3/4 szkl. mleka

Dodatkowo:

• owoce do podania • syrop klonowy / miód / sos toffi • orzechy

Przygotowanie:

Jajka miksujemy z cukrem. Dodajemy puree z dyni, miękkie masło, mąkę przesianą z proszkiem do pieczenia oraz mleko. Miksujemy do połączenia. Odstawiamy do lodówki na około godzinę. Na patelni rozgrzewamy niewielką ilość oleju (można też smażyć beztłuszczowo, patrz ostatnie zdjęcie), smażymy placuszki na średnim ogniu, z obu stron na złoto. Podajemy np z owocami, posypane posiekanymi, prażonymi orzechami i polane miodem.

Fajnie smakują też z musem truskawkowym (te smażone były beztłuszczowo).

Placuszki z jabłkami (tradycyjne racuchy)

Składniki:

• 2 duże jajka • 400 ml kefiru • 300 g mąki pszennej • 1 łyżeczka proszku do pieczenia • 2 łyżeczki cukru

Przygotowanie:

• 1 łyżka ekstraktu waniliowego • 2 jabłka • olej do smażenia • miód lub cukier puder do podania

Jajka wybijamy do garnuszka. Wlewamy kefir (temp. pokojowa) oraz ekstrakt waniliowy. Dokładnie mieszamy rózgą kuchenną do połączenia się składników.

W osobnym naczyniu mieszamy mąkę z proszkiem do pieczenia oraz cukrem. Składniki suche łączymy ze składnikami mokrymi. Mieszamy łyżką do połączenia.

Jabłka obieramy, usuwamy gniazda nasienne, kroimy w kostkę. Dodajemy do przygotowanego ciasta.

Na patelni rozgrzewamy olej. Za pomocą łyżki wykładamy porcje ciasta. Smażymy placuszki z obu stron na złoto, na średnio rozgrzanym oleju.

Gotowe placuszki oprószamy cukrem pudrem lub polewamy miodem.

Składniki:

• 1 i 1/2 szkl. mleka • 1 op. cukru waniliowego • 1 łyżka masła • 1 szkl. kaszy manny

Przygotowanie:

• 2 jajka • 1 i 1/2 banana • garść płatków migdałowych lub migdałowych słupków • cukier puder do oprószenia

W rondelku umieszczamy mleko, cukier oraz masło. Całość podgrzewamy. Tuż przed momentem wrzenia wsypujemy, cały czas mieszając rózgą kuchenną, kaszę mannę. Gotujemy, nie przestając mieszać, aż do zgęstnienia. Odstawiamy do przestudzenia.

Białka oddzielamy od żółtek. Żółtka oraz obranego ze skórki i pokrojonego na mniejsze kawałki banana dodajemy do masy grysikowej. Dokładnie miksujemy. Dodajemy migdały, mieszamy. Białka ubijamy na sztywną pianę. W 2-3 turach łączymy z pozostałymi składnikami.

Na patelni rozgrzewamy olej. Następnie moc palnika zmniejszamy i nakładamy placuszki. Smażymy z obu stron na rumiano.

Placuszki grysikowe z jagodami

Sprawdzą się na śniadanie lub podwieczorek. Doskonale smakują polane słodkim sosem toffi. Same w sobie nie są zbyt słodkie.

Składniki:

• 1 i 1/2 szkl. zimnego mleka • 2 szkl. kaszy manny • 1 op. cukru waniliowego • 4 jajka

• 4 łyżki oleju • szczypta soli • jagody – 3/4 – 1 szklanka

Przygotowanie:

Kaszę mannę przesypujemy do miseczki i zalewamy ją zimnym mlekiem. Odstawiamy na co najmniej 30 minut, do napęcznienia. Następnie do kaszy manny dodajemy żółtka, cukier oraz olej. Mieszamy.

Białka ubijamy na sztywną pianę wraz ze szczyptą soli. Delikatnie łączymy z masą grysikową.Na samym końcu do masy dodajemy jagody. Na patelni rozgrzewamy minimalną ilość oleju. Za pomocą łyżki wykładamy ciasto grysikowe. Smażymy placuszki z obu stron na złoto.

Przed podaniem posypujemy cukrem pudrem/polewamy sosem toffi/ syropem klonowym/miodem/lub smarujemy powidłami czy dżemem.

Placuszki dyniowo-bananowe

Składniki:

• 250 g puree z dyni • 2 banany • 2 jajka • 1 łyżka płynnego miodu (u mnie rzepakowy) • 1 – 1 i 1/4 szkl. mąki pszennej • 1/4 łyżeczki przyprawy korzennej

32

Przygotowanie:

W garnku umieszczamy jajka, puree dyniowe oraz podzielone na mniejsze kawałki banany. Miksujemy do połączenia za pomocą blendera. Następnie dodajemy miód oraz mąkę przesianą z przyprawą korzenną. Mieszamy rózgą kuchenną.

Powinniśmy otrzymać dość gęste ciasto.

Patelnię (najlepiej do naleśników) rozgrzewamy. Przecieramy ją niewielką ilością oleju. Moc palnika zmniejszamy. Za pomocą łyżki wykładamy porcje ciasta. Smażymy placuszki na średnim ogniu, z obu stron.

Super smakują z powidłami śliwkowymi, solo lub oprószone cukrem pudrem. Źródło: smakinatalerzu.pl

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

6 powodów 6 by jeść dynię

KULINARIA

Dynia to bardzo smaczne a zarazem jedno z najbardziej odżywczych warzyw! Jest pełna witamin i przeciwutleniaczy. " Magdalena Olszewska

Czy wiesz, że istnieje ponad 45 odmian dyni? Małe, średnie, duże i prawdziwe giganty. Wbrew powszechnemu przekonaniu, nie wszystkie dynie są pomarańczowe, wiele z nich jest zielona, biała czy brązowa. Jedną z moich ulubionych dyń jest dynia hokkaido, której w przeciwieństwie do innych odmian nie trzeba nawet obierać ze skóry.

Właściwości Działa przeciwzapalnie i antynowotworowo Ten pomarańczowy, pyszny miąższ, który kryje się pod twardą skórą dyni zawiera mnóstwo beta-karotenu (ten sam barwnik, z którego słynie marchewka).

To właśnie beta-karotenowi dynia zawdzięcza swój jaskrawożółty kolor i silne działanie przeciwzapalne. Beta-karoten to silny przeciwutleniacz, który może pomóc obniżyć ryzyko zachorowania na raka, w tym raka piersi, prostaty i płuc.

Wzmacnia układ odpornościowy Sezon zimowy i grypowy tuż tuż, więc ważne by już jak najszybciej wzmocnić swój układ odpornościowy. Dynia jest bogata w cynk i witaminę C, które są niezbędne dla zdrowego układu odpornościowego. Kubek (245 g) gotowanej dyni zawiera ponad 11 miligramów witaminy C (19% dziennego zapotrzebowania)!

Warto jeszcze dodać, że zawarty w dyni beta-karoten łagodzi procesy zapalne, pomaga również ograniczyć objawy grypy i przeziębienia.

Dba o piękną skórę Zamiast wydawać dużo pieniędzy na drogie kremy przeciwzmarszczkowe postaw na zdrowe produkty takie jak np. dynia. Dynia jest jednym z najlepszych pokarmów dla twojej skóry. Ma mnóstwo witaminy A, witaminę C i E, a wszystkie te witaminy skutecznie walczą ze zmarszczkami. Dynia to warzywo szczególnie bogate w witaminę A, która reguluje wytwarzanie łoju w skórze i dba o młody wygląd skóry.

Jeden kubek gotowanej dyni zapewnia aż 245% dziennego zapotrzebowania na witaminę A. Warto polubić dynię!

Idealnie nawilża Czy wiesz że dynia składa się aż w 90% wody? Warto pamiętać o odpo-

wiednim nawilżaniu organizmu, odwodniony organizm może prowadzić do zaparć i innych problemów zdrowotnych.

Jak to zrobić? Pij świeżo wyciskane soki, zielone koktajle, unikaj produktów które odwadniają (np. kawa, alkohol) i włącz do diety produkty bogate w wodę takie jak dynia, póki sezon trwa.

Pomaga schudnąć Już jeden kubek gotowanej dyni (245 g) zawiera 3 g błonnika (11% dziennego zapotrzebowania na błonnik) i dostarcza tylko 49 kalorii. Jedząc dynię poczujesz się pełniejszy na dłużej.

Zdrowa (i pyszna!) zupa z dyni czy risotto z dynią na obiad sprawią, że zapomnisz o podjadaniu do wieczora!

Zwalcza wirusy i pasożyty A to wszystko dzięki kukurbitynie, która działa przeciwwirusowo i przeciwpasożytniczo. Najbogatszym źródłem kukurbityny są pestki dyni. Pamiętaj by sięgać po surowe pestki dyni (dotyczy to również wszystkich orzechów i nasion). Prażone w wysokiej temperaturze nasiona i orzechy tracą swoje cenne właściwości.

Nie zapomnij o pestkach dyni Pestki dyni to prawdziwy super-pokarm i jeden z najlepszych pokarmów dla naszej urody. Zawierają takie minerały jak cynk, siarkę potas, magnez i wapń. Są niezwykle bogatym źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych. Jeśli chcesz zadbać o piękne zdrowe włosy i skórę to pestki dyni z całą pewnością powinny znaleźć się w twojej codziennej diecie.

Przepis na dynię Ja uwielbiam dynię w postaci pieczonej (posypaną ziołami i czosnkiem, skropioną oliwą), pikantnej zupy krem z imbirem, risotto z dynią. Puree z dyni dodaję do koktajli.

Koktajl Pumpkin Pie Nie będzie to jednak zielony koktajl, a bardzo deserowa i pyszna wersja super kremowego, słodkiego koktajlu.

Myślę, że będziesz zachwycony!

Ten koktajl polubi każdy, nawet ktoś kto nie przepada za smakiem dyni i kupuje ją jedynie dla ozdoby.

Dynia, owoc kaki i banan to dosyć delikatne w smaku składniki. Charakter temu koktajlowi dodają przyprawy a właściwie ich konkretny zestaw o na-

zwie pumpkin spice. Nie spotkałam takiego zestawu na półkach sklepowych, więc przygotowałam go sama. Wystarczy wymieszać następujące przyprawy (oczywiście wszystkie przyprawy powinny być mielone):

Przyprawy:

• 2 łyżeczki cynamonu • ¼ łyżeczki gałki muszkatołowej • ¼ łyżeczki imbiru • ¼ łyżeczki goździków • ¼ łyżeczki ziela angielskiego Jeśli nie masz tylu przypraw pod ręką, nie martw się, świetnie sprawdzi się sam cynamon:)

Składniki:

• 1 kubek puree z dyni (przygotujesz je gotując/piekąc pokrojoną w kostkę dynię) • ½ kubka mleka ryżowego (lub innego mleka roślinnego, może być nawet waniliowe) • 1 banan, najlepiej zamrożony (dzięki temu koktajl będzie przyjemnie schłodzony i gęsty) • 1 owoc kaki (może być również duże, słodkie jabłko pozbawione skórki i ogryzka) • 1 łyżeczka przyprawy pumpkin spice lub cynamonu • 1-3 łyżki miodu do posłodzenia wg uznania • orzechy włoskie, bita śmietana (w moim przypadku zrobiłam ją ze schłodzonego mleka kokosowego) dla dodatkowego smaku i ozdoby.

Przygotowanie:

W blenderze umieść puree z dyni, owoc kaki (jeśli masz wysokoobrotowy blender nie musisz obierać kaki), banan, mleko i przyprawy. Zblenduj, spróbuj i dodaj odpowiednią ilość miodu do posłodzenia.

Słodycz koktajlu zależy od wykorzystanych składników, ich odmiany i stopnia dojrzałości. Każda dynia jest trochę mniej lub bardziej słodka a dojrzały piegowaty banan jest z pewnością dużo słodszy od banana w kolorze lekko zielonym Przełóż mus do szklanki i udekoruj bitą śmietaną, posyp orzechami i polej delikatnie miodem.

Ten koktajl jest wyjątkowo kremowy, a z dodatkiem bitej śmietany kokosowej i miodu to prawdziwa uczta dla kubków smakowych.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

33

Widzisz pleśń Widzisz na jedzeniu - wyrzucaj ZDROWIE

Jesz codziennie chleb? Do sałatki dodajesz pewnie kukurydzę?

Która z gospodyń nie korzysta z rodzynek i która nie dała kiedyś dziecku musli na śniadanie? Nic w tym złego, ale niewinne z pozoru produkty mogą zawierać mykotoksyny – trujące substancje produkowane przez grzyby.

- Zarodniki pleśni są wszędzie. Występują w powietrzu, w kurzu, na powierzchni różnych przedmiotów - mówi Stanisław Łoboziak z Centrum Nauki Kopernik. - Wysoka wilgotność powietrza sprzyja ich rozwojowi - dodaje. Gdy taka pleśń rozwija się na naszym produkcie spożywczym, nie pozostaje nam nic innego, jak go wyrzucić.

- Jeśli mówimy o pleśni, to mamy na myśli królestwo grzybów. Na naszej planecie występują różne grzyby: drożdże, grzyby kapeluszowe i tzw. grzyby strzępkowe, które wytwarzają długie ciągi komórek, takie strzępki. Wysoka wilgotność powietrza sprzyja kiełkowaniu i rozwijaniu się zarodników pleśni, które są wszędzie. Przenosi je wiatr, a pleśnie często lubią sobie mieszkać w takich miejscach, które odpowiedzialne są za wentylację naszych budynków - w systemach klimatyzacyjnych, systemach chłodzenia.

- Niektóre szczepy drożdży mają takie właściwości, że hamują rozwój pleśni.

Szczególnie narażone na pleśń są produkty z dużą zawartością cukru, przechowywane w wilgotnych warunkach.

Mykotoksyny – trują, choć tego nie widzisz O mykotoksynach sporo przeczytamy w materiałach prasowych dotyczących m.in. uprawy. To temat popularny, bowiem niewłaściwe przechowywanie wielu płodów rolnych, w tym m.in. zbóż, wiąże się z ryzykiem obecności tych substancji. Ze zboża robione jest pieczywo czy mieszanki płatków. Kukurydza służy nie tylko zwierzętom – korzystamy

Pleśń i jedzenie Jeśli zauważymy pleśń na jedzeniu, to taki produkt należy bezwzględnie wyrzucić.

- To może być jabłko, nektarynka, cały chleb, albo koszyk spleśniałych truskawek - wymienia naukowiec. - To, co widzimy, to same powstające zarodniki, a chleb może być przerośnięty przez strzępki grzybni, których nie widzimy - dodaje.

Grzyby często produkują mykotoksyny, które uszkadzają komórki naszej wątroby, są rakotwórcze i toksyczne.

- Spożywanie takich produktów może się źle skończyć.

Jednak nie wszystkie pleśnie to zło.

Istnieją pleśnie spożywcze, które wykorzystuje się np. w produkcji serów.

By zabezpieczyć żywność przed toksyczną pleśnią, warto znaleźć dla niej suche miejsce. Istnieją preparaty drożdżowe, którymi można spryskać jedzenie.

34

z jej konserwowej wersji. Chętnie gotujemy ryż i rośliny strączkowe, które też narażone są na obecność mykotoksyn.

Ale te trujące substancje są znajdowane, niestety, także w kawie, piwie, winie, sokach, rodzynkach, a także w kakao, orzechach, ryżu czy przyprawach, takich jak kolendra, gałka muszkatołowa, pieprz, papryka, a nawet w ziołach stosowanych do produkcji preparatów leczniczych. Wiele z produktów przechowywanych długo, zanim trafi do naszych potraw, może stać się rezerwuarem mykotoksyn. Dlaczego? Bo to substancje produkowane przez niektóre grzyby, a te chętnie bytują tam, gdzie do dyspozycji jest materia orga-

niczna, gdzie jest ciepło i wilgotno. Jeśli przechowywane płody nie będą miały odpowiednio niskiej temperatury i nie zostaną prawidłowo osuszone – pojawienie się mykotoksyn gwarantowane.

Grzyby bronią się nią Czym jest mykotoksyna? Obco, czy medycznie brzmiące słowa nie zawsze przemawiają do naszej wyobraźni. Mykes – to po grecku grzyby, a toksikon – trucizna, jad. Złożenie tych dwóch słów oznacza trującą substancję produkowaną przez grzyby. Czy wszystkie? Nie – produkują ją przede wszystkim grzyby tzw. nitkowate, zwane potocznie pleśniami. Mykotoksyny są substancjami produkowanymi przez niektóre gatunki grzybów (pleśni) w temperaturze 20-25 st. C. Na człowieka działają one rakotwórczo i mutagennie – hamują syntezę DNA i przyczyniają się do zmian w metabolizmie RNA. Mykotoksyny powodują ostre i przewlekłe zatrucia, wywołują alergie, grzybice, schorzenia układu oddechowego, pokarmowego i nerwowego, negatywnie wpływają na wątrobę i układ odpornościowy. Długotrwałe działanie mykotoksyn na organizm może przyczynić się do rozwoju chorób autoimmunologicznych.

Pełne mykotoksyn może być powietrze w mieszkaniach, w których panuje wilgoć i w związku z tym na ścianach występuje grzyb. Mogą być obecne nawet w pozornie czystym powietrzu w lesie – np. jesienią, gdy na ziemi leżą opadłe, gnijące już i parujące liście.

Wydaje się, że pleśniami i produkowanymi przez nie mykotoksynami jesteśmy otoczeni ze wszystkich stron i że nie można się od nich uwolnić. Można, trzeba tylko rygorystycznie przestrzegać pewnych zasad. Często wietrzyć pomieszczenia w domu i utrzymywać w idealnej czystości najwrażliwsze miej-

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

sca, takie jak kafelki w łazience, wanna, prysznic, zlew i lodówka w kuchni.Ale od razu zaznaczamy – nie wszystkie pleśnie produkują mykotoksyny. Mamy chociażby dwa rodzaje grzybów serowych, znanych z serów pleśniowych, które takiej toksyny nie tylko nie wytwarzają, ale nawet mogą mieć właściwości korzystne dla pracy układu pokarmowego. Niektóre z pleśni służą wręcz do produkcji lekarstw – dotyczy to chociażby penicyliny – znanego i skutecznego antybiotyku.

Potrafi szybko zabić Po co grzybowi taka toksyna? To bardzo dobre pytanie, bo nad odpowiedzią na nie wciąż głowią się naukowcy. Nie wiadomo wciąż, czemu dokładnie ona służy. Mówi się, że jest

tzw. metabolitem wtórnym, a to oznacza, że jest substancją, która nie jest absolutnie potrzebna grzybowi do przetrwania. Grzyby więc (a także niektóre rośliny i bakterie) produkują takie substancje trochę „nadprogramowo”. Podejrzewa się, że mają one chronić grzyb przed szkodliwymi warunkami środowiska, ale do końca tego nie wiadomo.

Dużą skutecznością w zwalczaniu mykotoksyn unoszących się w powietrzu odznacza się oczyszczacz powietrza, urządzenie pozwalające wyłapać i wyeliminować z otoczenia człowieka cząsteczki dymu, smogu, chorobotwórcze wirusy i właśnie mykotoksyny.

Poza tym warto podejść odpowiednio do swojej diety. Badania wykazały, że działanie neutralizujące mykotok-

ZDROWIE syny mają witamina C oraz selen. Powinniśmy zatem dbać, by w codziennym jadłospisie znalazły się łosoś, jaja, kasza gryczana, naturalne kakao, dobrej jakości mięso (to produkty z selenem) oraz natka pietruszki, papryka, kapusta, pomidory, aronia, porzeczki, żurawina (produkty obfitujące w witaminę C). Dwa razy do roku warto zastosować kurację oczyszczającą organizm polegającą na odtruwaniu i odkwaszaniu. Zwłaszcza zakwaszony organizm jest bardzo podatny na negatywny wpływ mykotoksyn.

Swojskie superfoods

Jagody goi, nasiona chia, amarantus, sok noni - brzmi egzotycznie.

Natka pietruszki, cebula, czereśnie, jeżyny - brzmi wyjątkowo... swojsko. Wszystkie wymienione produkty zalicza się do superfoods, czyli tak zwanej superżywności, którą stanowią artykuły o wyjątkowym bogactwie dobroczynnych składników odżywczych.

Jak się okazuje, jagody goi z powodzeniem można zastąpić żurawiną, a nasiona chia - siemieniem lnianym.

Zwykło się przyjmować, że nazwa superfoods odnosi się do egzotycznych owoców i produktów. Jagody z Ameryki Południowej mogą mieć super właściwości, ale w naszych ogródkach również znajdziemy podobne bogactwo. Na przykład aronia jest jednym z owoców o największych właściwościach przeciwrodnikowych i przeciwzapalnych z całego świata. Żeby dobrze się odżywiać, powinniśmy przyjmować kilkadziesiąt różnych składników, dlatego przyjmuje się, że dieta powinna być jak najbardziej różnorodna i urozmaicona.

- Nie powinno być tak, że jemy same owoce i warzywa, bo są zdrowe, dietę powinno się uzupełnić o zboża, kasze, strączki, produkty białkowe, mięsa i ryby. Oczywiście należy ją dostosować do stanu zdrowia i przekonań, jednak potrzebne jest urozmaicenie, różnorodność i równowaga.

Dobrze korzystać z sezonu na truskawki i jeść je w dużych ilościach, bo oprócz wielu cennych składników posiadają dużo przeciwutleniaczy. Bardzo dużo przeciwutleniaczy znajdziemy również w innych owocach jagodowych, takich jak maliny, jagody, porzeczki - we wszystkich drobnych, czerwonych i fioletowych owocach. - Znajdziemy je też w warzywach liściastych, cebulowych, kapustnych, w orzechach i zbożach - Tak naprawdę żywność ro-

ślinna jest bardzo bogata w tego typu związki, a każdy produkt zawiera ich różną kombinację, dlatego tak potrzebne jest urozmaicenie.

Zapomniane polskie superfoods Wraz z modnym ostatnio hasłem „superfoods” na rynku pojawiły się egzotyczne produkty, których niezwykłe właściwości korzystnie oddziałują na nasz organizm. Ale zamiast po jagody goji, nasiona chia czy sok z noni możesz sięgnąć po polskie odpowiedniki - tańsze, bardziej dostępne i znane chyba wszystkim. Oto 6 rodzimych mocarzy!

Kiedy wnikliwiej przyjrzymy się czynnikom mającym wpływ na nasze zdrowie, szybko wyłonimy główne potencjalne przyczyny różnych dolegliwości.

Zła dieta, zanieczyszczenie powietrza i wody, stres, brak snu, używki — lista nie będzie zbyt długa, ale na pierwsze miejsce wyłoni się jedzenie. To, co i jak jemy, ma ogromny wpływ na to, jak się czujemy. Wiedział to również Hipokrates już w 450 r p.n.e. i jako pierwszy sformułował tezę „jesteś tym, co jesz”. Kolejne lata badań i obserwacji jedynie potwierdzały te wczesne przypuszczenia greckiego uczonego. Amerykański pionier w dziedzinie zdrowia i odchudzania Victor Lindlahr, autor książki, której tytuł zaczerpnął ze słynnych słów Hipokratesa „You Are What You Eat”, napisał, że „90 proc. chorób znanych człowiekowi

spowodowanych jest przez tanią, kiepskiej jakości żywność”.

Po latach dość beztroskiego podejścia do żywienia, kiedy zachłyśnięci rewolucją przemysłową obficie czerpaliśmy ze sklepowych półek wypełnionych wątpliwej jakości produktami spożywczymi, ponownie zaczynamy doceniać warzywa, owoce i proste przepisy na zdrowe posiłki. Szukamy też produktów, które obfitują w cenne składniki szczególnie korzystne dla zdrowia. Tak powstała definicja „superfoods” – superżywności, która uzupełnia niedobory, pomaga w oczyszczaniu organizmu z toksyn, wspomaga prawidłowe funkcjonowanie.

Wraz z zapotrzebowaniem na superfoods rynek wypełnił się egzotycznymi produktami o wyjątkowych właściwościach. I tak w sklepach i w naszych domach pojawiły się na przykład quinoa, nasiona goji, nasiona chia, sok z noni, owoce acai czy teff. Warto jednak pamiętać, że nie tylko egzotyczne dodatki mają w sobie niezwykłą moc, bo polskie pola, sady i ogrody pełne są superfoods!

Oto kilka rodzimych odpowiedników.

Kasza jaglana zamiast quinoa Nie bez przyczyny kasza jaglana nazywana jest królową kasz. Zawiera dobrze przyswajalne białko, mało skrobi i jest bezglutenowa. Wyróżnia ją wysoka zawartość witamin z grupy B, żelaza, miedzi i cennej dla skóry krzemionki.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com



35

ZDROWIE Zalecana przez dietetyków i lekarzy – dla osób na diecie, zmagających się z alergiami pokarmowymi, problemami z układem pokarmowym, zmagającymi się z częstymi infekcjami. Jest lekkostrawna, ale jednocześnie pożywna i sycąca. Łagodzi dolegliwości żołądkowe. Oczyszcza organizm z toksyn. Wspomaga walkę z infekcjami, działając rozgrzewająco, wzmacniająco, zmniejszając stan zapalny błon śluzowych i osuszając drogi oddechowe z nadmiaru wydzieliny.

Doskonale komponuje się z dodatkami wytrawnymi i słodkimi. Można przyrządzić ją zarówno z pomidorami, szparagami czy warzywami w stylu meksykańskim, jak i na dowolnym mleku, z owocami, orzechami, miodem. Kasza jaglana to nic innego jak proso. Pierwsze wzmianki znajdziemy w Biblii: „Weź sobie pszenicy i jęczmienia, bobu i soczewicy, prosa i orkiszu”. Na Bliskim Wschodzie najstarsze znaleziska prosa pochodzą z 900 – 500 lat p.n.e. Obecnie proso uprawia się w Polsce na ponad 28 tys. hektarów i jest jednym z głównych upraw. Jej egzotycznym odpowiednikiem może być quinoa – komosa ryżowa, zwana również peruwiańskim ryżem. Ma bardzo podobne właściwości co kasza jaglana. To, co ją wyróżnia, to zawartość pełnowartościowego białka zawierającego wszystkie aminokwasy egzogenne. Nie są one syntetyzowane przez nasz organizm i muszą być dostarczane z pożywieniem. Pozostałe kasze i produkty roślinne zawierają znacznie mniejsze ilości tego składnika, stąd przekonanie, że jedynie jedzenie mięsa zapewnia dostateczną ilość pełnowartościowego białka. Tymczasem fakty są takie, że odpowiednio skomponowana dieta wegańska i wegetariańska, oparta o kasze i inne pełnowartościowe produkty, w pełni zaspokoi potrzeby organizmu.

Siemię lniane zamiast nasion chia Siemię lniane to nic innego jak nasiona lnu. Jest jedną z najstarszych i najbardziej znanych roślin. Pierwsze wzmianki dotyczące lnu są datowane przez archeologów na prawie 4000 p.n.e. Lecznicze właściwości lnu propagował już Hipokrates i jego uczniowie, pomagając pacjentom w chorobach układu pokarmowego, kaszlu i problemach z drogami oddechowymi. Gandhi uważał, że „gdziekolwiek siemię lniane jest spożywane dość regularnie, tam ludzie cieszą się lepszym zdrowiem”. Mieli rację. Największym bogactwem lnu jest bardzo wysoka za-

36

wartość kwasów omega, które wspomagają prawidłową przemianę materii i wpływają na obniżenie cholesterolu. Len reguluje pracę układu pokarmowego i działa łagodząco przy wielu nawet przeciwstawnych objawach – na przykład stosowany jest zarówno przy biegunkach, jak i zaparciach. Stosowany regularnie wspomaga perystaltykę jelit. Błonnik zawarty w nasionach lnu skutecznie wspomaga usuwanie toksyn z organizmu. Najnowsze badania wskazują kolejne niezwykle korzystne działania tych malutkich ziarenek – praca zespołu naukowców pod kierownictwem prof. Wendy Demark-Wahnefried z University of Alabama w Birmingham dowodzi, że spożycie 30 g zmielonego siemienia dziennie spowodowało po miesiącu spadek o połowę tempa podziałów komórek nowotworowych raka prostaty.

Odpowiednikiem polskiego lnu mogą być nasiona chia, czyli szałwia hiszpańska. Wykazuje bardzo podobne właściwości i skład. Zawiera mniej kwasów omega i lignanów, natomiast więcej błonnika i magnezu.

Czarny bez zamiast owoców noni Owoce czarnego bzu to prawdziwy polski superfood. W medycynie naturalnej czarny bez był stosowany już w starożytności jako środek przeczyszczający, moczopędny i napotny. Plemiona słowiańskie stosowały przetwory z czarnego bzu jako środek leczniczy na febrę. Obecnie sok z owoców czarnego bzu jest stosowany głównie przeciwwirusowo, przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie oraz przeciwbólowo. Małe ciemnofioletowe kulki czarnego bzu mają wyjątkową moc antyoksydacyjną. Wychwytują i neutralizują wolne rodniki odpowiedzialne za stres oksydacyjny, którego skutkiem mogą być nowotwory, choroby układu sercowo-naczyniowego czy choroby neurologiczne. Sok z czarnego bzu możemy kupić w aptekach, sklepach eko lub sklepach zielarskich, ale krzewy czarnego bzu są dość powszechne i bez problemu znajdziemy je w zaroślach, na obrzeżach lasów, łąk czy w nadrzeczach.

Owoce, z których przygotujemy sok, możemy zbierać od lipca do października. Natomiast w maju i czerwcu warto zerwać baldachy żółto-białych kwiatków – ułożyć w dużym szklanym naczyniu, dodać kilka obranych i pokrojonych cytryn, łyżkę miodu, zalać wodą i odstawić przynajmniej na noc.

Kwiaty czarnego bzu są równie wartościowe co owoce, dlatego tak przygotowany napój jest skarbnicą cennych składników.

Tymczasem egzotycznym odpowiednikiem czarnego bzu – krzewu z poboczy i zarośli – są owoce noni.

Noni, czyli morwa indyjska, jest ceniona przez mieszkańców Polinezji, którzy nazywają ją „aspiryną przyszłości”.

Faktycznie, sok z noni wykazuje działanie przeciwbólowe, a także korzystny wpływ na układ krążenia i serce, zapobiegając tym samym miażdżycy. Zawarte w soku związki polifenolowe zapobiegają stanom zapalnym oraz je łagodzą, a działanie noni – zgodnie z przekonaniem Polinezyjczyków – często porównuje się do niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Jednak owoce noni wykazują również działania niepożądane. Odnotowano przypadki toksyczności, negatywnego wpływu na pracę wątroby, a ze względu na bardzo dużą zawartość potasu zaleca się ostrożność w przypadku chorób nerek, hiperkaliemii czy zaburzeń rytmu serca.

Żurawina zamiast jagód goji Żurawina jest powszechnie uprawiana w Polsce – owoce dojrzewają jesienią i wtedy są zbierane, ale można zbierać je również po przymrozkach. Świeżo zebrane kuleczki żurawiny pojawiają się więc na targach już we wrześniu.

Owoce można zamrozić lub wycisnąć z nich sok i zapasteryzować. Żurawina znana jest głównie jako skuteczny środek w zapobieganiu infekcjom pęcherza i dróg moczowych oraz ich leczeniu.

Ale na tym nie kończą się jej właściwości. Świetnie sprawdza się przy chorobach reumatycznych, przeziębieniach czy problemach z układem pokarmowym - wspomaga organizm w walce z zakażeniami Helicobacter pylori oraz zakażeniami wirusowymi, czego dowodzą badania przeprowadzone przez japońskich naukowców z Tokai University School of Medicine. Żurawina jest też prawdziwą bombą przeciwutleniaczy, bogatym źródłem witaminy C, A, witamin z grupy B. Jej odpowiednikiem mogą być jagody goji - chińska roślina znana również pod nazwą kolcowój pospolity.

Jagody goji od ponad 2500 lat są wykorzystywane w medycynie naturalnej krajów azjatyckich. Wykazują bardzo zbliżone właściwości do polskiej żurawiny, z tym że nie mają takiego wpływu na układ moczowy.

Aronia zamiast amla Polska jest największym producentem i eksporterem aronii na świecie. Rocznie zbiera się u nas nawet 50 tys. ton owoców aronii, z czego aż 90 proc. jest eksportowane. Zadziwiające, że jesteśmy w stanie do cenić jagody goji, owoce noni czy amla i zapłacić za nie krocie, a nie dostrzegamy bogactwa aronii, która, jak się okazuje, jest dla nas tym samym co dla Francuzów plantacje winorośli...

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Aronia jest owocem najbogatszym w antyoksydanty. Żaden inny owoc nie dorówna pod tym względem aronii.

Jest również bogatym źródłem witaminy C, witamin z grupy B, potasu, wapnia, magnezu, żelaza i cynku.

Polscy naukowcy z Pomorskiej Akademii Medycznej i Kliniki Kardiologii Akademii Medycznej w Warszawie udowodnili, że ekstrakt z aronii pomaga zmniejszyć nadciśnienie i stan zapalny naczyń krwionośnych już po 6 tygodniach od rozpoczęcia kuracji. Aronia i jej przetwory są również cennym uzupełnieniem diety diabetyków. Polifenole w niej zawarte (poza działaniem antyoksydacyjnym) pobudzają wydzielanie insuliny, przez co obniżają stężenie cukrów we krwi. Tymczasem jako odpowiednik dobroczynnej polskiej aronii proponowane nam są na przykład owoce amla, czyli agrest indyjski stosowany od dawna w modnej ostatnio medycynie ajurwedyjskiej.

Wykazuje bardzo podobne właściwości co aronia, ale dostępny jest najczęściej w formie proszku, tabletek lub suszonych owoców.

Owies zamiast teff Owies jest chyba najbardziej popularnym i jednocześnie zapomnianym superfoods. Dostępny niemalże wszędzie w postaci płatków, otrębów i licznych wyrobów, a zupełnie niedoceniany. Zawiera cenne składniki pokarmowe, jest źródłem białka bogatego w aminokwasy egzogenne, niezbędne wielonienasycone kwasy tłuszczowe, żelazo, mangan, cynk, fosfor, miedź, wapń, magnez, witaminy A, E, K i witaminy z grupy B. I oczywiście błonnik pełniący ważną funkcję w zachowaniu zdrowia. Wzbogacenie diety w przetwory owsiane powoduje obniżenie cholesterolu. Beta-glukany zawarte w produktach owsianych aktywują komórki układu immunologicznego, podnosząc tym samym odporność organizmu.

Rozpuszczalny w wodzie błonnik owsiany jest tzw. prebiotykiem – wspomaga utrzymanie prawidłowej flory bakteryjnej. Śluz, który towarzyszy trawieniu np. płatków owsianych (widoczny również podczas obróbki, kiedy płatki zalejemy wodą lub mlekiem), chroni błonę śluzową żołądka i jelit przed podrażnieniami i infekcjami bakteryjnymi.

Tymczasem rynek zachęca nas do kupowania i jedzenia teff. Absolutnie egzotyczna w naszej strefie trawa abisyńska – teff – jest bezglutenowym zbożem, które od 4500 lat znajduje zastosowanie w kuchni afrykańskiej, gdzie stanowi podstawę żywienia. Pozyskiwana z niej mąka może być bazą chleba, placków, ciastek czy kleików. W Etiopii uchodzi za cenną rezerwę na czas gło-

du. Ale czy musimy sięgać aż po teff, skoro pod ręką mamy owies?

Uzupełnianie diety o superfoods to wspaniały pomysł. Szukajmy naturalnych produktów, które swym bogactwem składników odżywczych korzystnie wpłyną na nasz organizm. Jednak zanim sięgniemy po plony z Chin, Ameryki Południowej czy Afryki, zajrzyjmy do lokalnego warzywniaka, a nawet do sadu, ogrodu czy... na łąkę!

Kefir i inne przetwory mleczne Przetwory mleczne fermentowane mają najlepszą przyswajalność składników odżywczych spośród całego nabiału. Kefir jest naturalnym probiotykiem. Poprawia odporność organizmu i korzystnie wpływa na poziom mikroflory bakteryjnej jelit. Zawiera wapń, potas i magnez, podobnie jak jogurt naturalny czy zsiadłe mleko. Polecam 3 razy w tygodniu wypić 1 szklankę kefiru lub jogurtu, oczywiście bez obróbki termicznej. Świeży, schłodzony = najlepszy.

Miód Wraz z cukrami zapewniającymi mu słodki smak miód zawiera związki o działaniu drożdżo- i bakteriobójczym. Powinno spożywać się go na zimno, gdyż w wyższych temperaturach traci korzystne dla zdrowia właściwości. Pomaga poprawić wydolność serca, działa uspokajająco. Łagodzi dolegliwości związane z wrzodami żołądka czy biegunkami. Z pewnością znajdziesz taki o ulubionym smaku.

Warzywa strączkowe Bogate w roślinne białko, którego w codziennym jadłospisie dorosłego człowieka powinno być dwa razy więcej niż białka zwierzęcego. Zawierają błonnik ułatwiający perystaltykę jelit oraz witaminy z grupy B i minerały: wapń, żelazo, magnez, potas, fosfor, cynk. Warto sięgać po fasolę, groch i groszek, bób czy fasolkę szparagową przynajmniej raz w tygodniu, a najlepiej co drugi dzień.

Buraki Mało kalorii i mnóstwo sposobów na przyrządzenie. Kiszone, pieczone, smażone, gotowane, zjadane na surowo. W nowoczesnych kuchniach piecze się nawet słodkie ciasta i ciasteczka z dodatkiem buraków, a różowy sok wykorzystuje do barwienia mas, kremów i lukrów. Bogate w antocyjany (te same barwniki co w czerwonym winie) i inne przeciwutleniacze oraz witaminy z grupy B, C i A. Doskonałe na odporność oraz znane z ważnej roli, jaką pełnią w procesach tworzenia i transportu krwi.

ZDROWIE Mak, siemię lniane, słonecznik, pestki z dyni Nasiona, które są doskonałym dodatkiem do pieczywa oraz słodkich i wytrawnych potraw czy koktajli. Prawdziwa kopalnia zdrowych, roślinnych tłuszczów oraz minerałów i witamin. Siemię lniane zawiera więcej omega-3 niż modne nasiona chia. Mak to najbogatsze źródło wapnia, szczególnie ważne w dietach bezmlecznych. Dynia zawiera cynk, mangan i fosfor oraz magnez i miedź. Słonecznik to witamina E oraz roślinne fitosterole obniżające zły cholesterol oraz minerały tj. mangan, selen, fosfor i magnez.

Kiszonki – ogórki, kapusta, papryka, pomidory Dzięki naturalnym procesom fermentacji zawierają kwas mlekowy i szczepy bakterii korzystne dla właściwego rozwoju mikroflory bakteryjnej jelit. Są też bogate w witaminę C poprawiającą odporność, która korzystne wpływa na skórę oraz jest znanym i cenionym przeciwutleniaczem.

Brukselka i jarmuż Pełne witamin, minerałów i przeciwutleniaczy. Sulforafan zawarty w ich listkach to przeciwutleniacz o działaniu antynowotworowym. Pomaga też zwalczać niekorzystne dla zdrowia bakterie. Zawierają dużo witamin A, K, C i B oraz minerałów, głównie potasu. Warto je jeśli dla dobrego wzroku, pięknej skóry i włosów, odpowiedniego poziomu krzepliwości krwi i ogólnej poprawy funkcjonowania organizmu.

Jabłka Brytyjczycy powtarzają „one apple a day keeps the doctor away” czyli jedno zjedzone jabłko dziennie pozwala trzymać się z dala od lekarza. Jabłka powinno się jeść ze skórką, którą wcześniej, jeśli zostały kupione w sklepie, warto sparzyć, żeby usunąć nakładany sztucznie wosk. Bogate w witaminę C, żelazo, potas oraz flawonoidy i błonnik, jabłka poprawiają odporność i korzystnie wpływają na perystaltykę jelit.

Orzechy Powinno zjadać się je codziennie, w niedużych ilościach. Choć kaloryczne i tłuste, to bogate w witaminy B, E oraz białko, roślinne tłuszcze i minerały: fosfor, magnez, żelazo, wapń, potas, cynk. Poprawiają pracę mózgu i korzystnie wpływają na pamięć.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com



37

ZDROWIE Grzyby Często powtarza się mit, że grzyby mają mało wartości odżywczych.

Tymczasem są bogatym źródłem witaminy D i świetnie podbijają smak potraw. To świetny „wypełniacz” żołądka. Warto zastępować grzybami mięso w posiłkach.

Ryby Dwa razy w tygodniu powinno się zjeść rybę na obiad lub kolację. Polskie

chude ryby, np. morski dorsz, sola i flądra oraz słodkowodny pstrąg mają mało kalorii , za to zawierają witaminy A, D oraz wapń, fosfor i inne minerały. Z kolei ryby tłuste, np. łosoś, śledź, szprotka i makrela są bogate w kwasy tłuszczowe omega-3, zapobiegając miażdżycy i chorobom serca oraz warunkując poprawną pracę mózgu i układu nerwowego.

Olej lniany i rzepakowy Nierafinowane i z pierwszego tłoczenia. To oleje, które nie nadają się do smażenia, a przechowywać należy je w lodówce. Mają krótki termin przydatności do spożycia, za to są bogate w kwasy tłuszczowe 0mega-3. Można

przygotowywać na ich bazie sosy sałatkowe na zimno lub dodawać odrobinę do jogurtów i koktajli.

Natka pietruszki Niezwykle bogata w witaminy K, C i A oraz kwas foliowy, żelazo i inne minerały: miedź, potas, magnez, wapń. Polecam do posypywania gotowych potraw oraz dorzucania do owocowych oraz owocowo - warzywnych koktajli.

Zawiera też beta-karoten i flawonoidy czyli silne przeciwutleniacze. Dlatego jest doskonała dla urody oraz poprawy odporności. Najlepiej oczywiście kroić ją ceramicznym nożem. Źródło: polskieradio.pl, dorotakaminska.pl

Świadome zakupy. Czy potrafimy odróżniać zdrowe produkty?

Wielu z nas wciąż nie zwraca uwagi na skład kupowanych produktów, a o zakupie decyduje przede wszystkim cena. Nie sprawdzamy składu produktu, często też nie wiemy, jak to zrobić. Warto jednak podejść do naszych wyborów świadomie, bo przecież to, co jemy, ma duży wpływ na nasze samopoczucie. Zwłaszcza w czasie pandemii.

Według badania co trzeci z nas ma problem z określeniem, czy produkt, który zamierzamy kupić, jest z kategorii zdrowej żywności. Nie przykładamy wagi do składu produktu i często nie wiemy, na co zwrócić uwagę przy zakupie.

- To wynika z braku świadomości konsumentów, jak ogromny wpływ żywność ma na nasze zdrowie i nasze samopoczucie - mówią Sylwia Kostańska

38

i Karolina Kasprzyk z Koła Naukowego Dietetyków Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. - Jednak skądś wzięło się powiedzenie „jesteś tym, co jesz” i warto zdawać sobie z tego sprawę.

Jak przekonują specjalistki, żeby się zdrowo odżywiać, nie musimy kupować najdroższych produktów. Bo często, kupując te produkty, płacimy za markę lub twarz, która je reklamuje.

Na co warto zwracać uwagę przy wyborze żywności?

- Należy czytać etykiety, trzeba zwracać uwagę na skład: im krótszy, tym produkt zdrowszy - radzą dietetyczki. - Trzeba zwracać uwagę na wartości odżywcze, zawartość soli i cukru w produkcie oraz posiadane certyfikaty.

Wybór zdrowych produktów wcale nie oznacza, że musimy rezygnować z przyjemności. Jak zapewniają ekspertki, jeżeli od czasu do czasu pozwolimy sobie na małe łakomstwo w postaci czekolady, to się nic nie stanie.

- Trzeba patrzeć na tak zwaną całość. Najlepiej, żeby większość naszej diety zajmowały produkty mało przetworzone, jak najbardziej lokalne i sezonowe - wyjaśniają. - Warto zastosować schemat diety 80/20. Czyli 80% spożywanych przez nas produktów stanowią produkty zdrowe i nie przetworzone, a 20% - nasze tak zwane wybryki żywieniowe.

Według badań studentów Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu podczas lockdownu ponad połowa z nas utrwaliła, a nawet pogłębiła swoje niezdrowe nawyki związane ze spożywaniem posiłków. Warto i trzeba to zmienic.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com