Poppunt Magazine 55

Page 1



colofon

voorwoord

Bewogen tijden. Amerikaanse presidentsverkiezingen. Orkaan Sandy. De wereld beweegt. Het lijkt soms op een film in HD. Poppunt is al sinds jaar en dag leverancier van de soundtrack bij de cinema verité die zich voor onze neus afspeelt. De realiteit toonde ons op 10 november alweer een uiterst geslaagde en uit zijn beats-en-bleeps-barstende Play & Produce. Tussen de regels van dit edito door bedanken we dan ook graag iedereen die zich voor die hoogmis ten volle gegeven heeft. Poppunt zou Poppunt niet zijn zonder de tientallen vrijwilligers. Dankuzeer. Bedankt ook aan de mannen van het Leuvense Depot om ons uit te nodigen voor de opening van hun nieuwe muziekcentrum. Wat een muzikaal feest! En wat een mooie toekomst gaat de groot Leuvense-muziekscene tegemoet! Kudo’s to them. De muziekscene bloeit, zoveel is duidelijk. Talloze bands releasen ep’s en albums (check het interview met Sherman over zijn debuut), oude rotten in het vak laten zich inlijven bij jonge wolven (Babl bij Netsky, bijvoorbeeld) en de nieuwe lichting maakt zich stilaan klaar om de fakkel over te nemen of – misschien beter – het heilige vuur brandend te houden. Protection Patrol Pinkerton, Movoco, Pruikduif, Freaquency ... het is maar een kleine greep uit de immer aanzwellende tsunami aan bands en dj’s die onlangs hun neus aan het venster staken. Is er een toekomst voor zo veel muzikaal geweld? Natuurlijk wel. Jonge bands doen er alles aan om onder de radar vandaan te komen, zoals het oprichten van een eigen label (check het dossier). Iets wat wij allemaal toejuichen. Hoe harder de crisis toeslaat, hoe harder de muziek terugmept. ’t Is tenslotte ‘de la musique avant toute chose’. Oh, en voor we het vergeten, welkom STIJN-decolumnist. Dat je pen even funky mag zijn als je tunes.

Poppunt Magazine decembernummer Hoofdredacteur Joachim Wemel Fotograaf Koen Bauters Vormgeving Milk and Cookies Verantwoordelijke uitgever Luc Nowé, Poppunt vzw, Bloemenstraat 32, B-1000 Brussel Poppunt Magazine Redactie Koen Ceulemants, Sven De Potter, Pieter Gulinck, Coby Hounjet, Tristan Jong, Luc Nowé, Jan Pauly, Chloë Rasier, Wim Thijs, Dirk Van Welden, Bram Vermeersch, Joachim Wemel Advertentiewerving Chloë Rasier (Poppunt) Oplage 6.000 exemplaren

ISSN 1375-064X

POPPUNT MAGAZINE iN je bus? Je vindt Poppunt Magazine in de belangrijkste music- en dj-gear stores, in jeugdhuizen en muziekcentra, repetitiekoten en studio’s ... Vind je er toch geen bij jou in de buurt? Voor 12 euro per jaar krijg je het netjes in de bus. Koop een abonnement via poppunt.be of stort gewoon 12 euro op rekeningnummer

Rest ons nog jullie allen een fijn uiteinde te wensen.

413-9292181-26 met vermelding ABO2012.

Voor de redactie, Joachim & Sven

-3-



inhoud

@

Rapport

RENAAT VANDEPAPELIERE 10 Dossier

INDEPENDENT LABELS 14 DJ Talk

EGO TROOPERS 20 Cover

SHERMAN 24 Gearslutz

BABL 40 in the picture Tips & Tricks: Live spelen

44

Freaquency 09

Popadvies: De nieuwe geluidsnormen

48

Protection Patrol Pinkerton

Talking Heads: Independent promotors

60

Movoco 35

34

Pruikduif 47

FOCUS

OTHER STUFF

Ultratop 28

Telex 06

Het nieuwe Depot

30

Column 53

De Casino 36

vi.be MEDIA 54 vi.be update 56 Win 62 Zoekertjes 63

-5-


telex

Op 1 januari 2013 worden de nieuwe geluidsnormen voor muziekactiviteiten van kracht. In het Popadviesartikel op p. 48 zetten we alles op een rijtje. Het Departement Leefmilieu, Natuur en Energie heeft ook een brochure gepubliceerd met daarin de belangrijkste en meest concrete informatie over de nieuwe geluidsnormen: op wie zijn ze van toepassing, welke vergunningen heeft een organisator nodig, praktische tips om het geluidsniveau onder controle te houden … Te downloaden via poppunt.be of onderstaande link.

Studio Brussel gaat op zoek naar jong, nieuw muzikaal talent dat zich in de kijker wil spelen. En dat mag je letterlijk nemen: een live sessie op Studio Brussel, een tv-reportage in Magazinski OP12, professionele begeleiding, een liveshow in de AB … Sinds eind oktober wordt gedurende 20 weken talent geselecteerd en gepresenteerd en uiteindelijk zullen 5 bands of muzikanten worden gekroond tot ‘De Nieuwe Lichting van Studio Brussel’. Inschrijven kan tot en met 26 februari 2013 via vi.be. Hoe sneller je inschrijft, hoe meer kans je natuurlijk maakt.

lne.be/geluidsnormen

vi.be

-6-


10 november was voor Poppunt het hoogtepunt van 2012. De hele Vooruit stroomde andermaal vol met jonge wolven, hongerig naar all things electronic. We staan er op iedereen uitdrukkelijk te bedanken: de Vooruit crew, onze schitterende vrijwilligers, de 160 lesgevers en feedbackers, en uiteraard jullie! 1.200 gelijkgestemden met een passie voor muziek samenbrengen in zo’n sfeer … ’t is hartverwarmend. En dat mag al eens in deze donkere crisisdagen. Merci!

Op woensdag 7 november vond de allerlaatste Stoemp! van 2012 plaats: Stoemp! Deluxe: Belpop Bruxelles, een unieke avond in het teken van Brusselse belpopklassiekers. Belpopspecialist Jan Delvaux schreef teksten en verhalen over veertien Brusselse belpopklassiekers van divers allooi, de enige echte Jan Hautekiet schaarde een band vol jong geweld rond zich om deze tijdloze nummers van een fris jasje te voorzien. Van Arbeid Adelt tot Wallace Collection, van Lou & The Hollywood Bananas tot Plastic Bertrand, van De Mens tot Allez Allez … Een onvergetelijke avond werd het in café Kafka. Check de Poppunt.tv-reportage op onze site.

playandproduce.be

stoemplive.be

-7-



photo: Koen Bauters

selector

FREAQUENCY

2Pac

Changes

Eminem

Sinds 2011 is Freaquency geen dj-duo meer maar gewoon het alter ego van Simon De Cock. Simon kreeg in 2009 het dj-virus te pakken en in 2012 brak hij helemaal door: na een verdiende overwinning op de ‘Happiness DJ Contest’ schoot hij de hoofdvogel af op de ‘MNM Start 2 DJ’-contest. Er volgden sets op de Leuvense Oude Markt, op het Supersonic Festival en last but not least … in het voorprogramma van David Guetta! Freaquency verrast vriend en vijand met een straffe mix van R&B, hiphop, commercial, house en de nodige drum ’n’ bass.

Collapse (eSentrik Remix)

Kanye West

N*ggas In Paris

‘Changes’ van de legendarische rapper 2Pac is voor mij simpelweg één van de beste nummers ooit gemaakt. Al jarenlang een favoriet. Die andere rapper, Eminem, liet zich remixen door de New Yorkse dj eSentrik en zorgde zo voor mijn allereerste kennismaking met het “trap” genre: diepe bassen, een heerlijk herkenbaar deuntje. Wellicht één van de meest gedraaide platen in mijn dj-sets en eentje die nog lang zal meegaan. ‘N*ggas in Paris’ van Kanye West is een topplaatje waarmee je elk feestje naar een hoger niveau tilt: “We’re gonna skate to one song, and one song only”. vi.be/ freaquency DJ Vision video met Freaquency op poppunt.be

-9-


rapport

Wie eind vorige eeuw regelmatig ging clubben, ontsnapte moeilijk aan de New Beat en techno die over de dansvloer raasden. Sommigen ontsteken hierbij spontaan in een vlaag van nostalgie, maar voor die weemoed past Renaat Vandepapeliere. Als bezieler van R&S Records bood hij artiesten als Dave Clarke, Aphex Twin en CJ Bolland een platform waar ze ongemoeid hun ding konden doen. Toen de muziekindustrie begon te veranderen, trok Vandepapeliere de stekker uit het label. Na enkele sabbatsjaren herlanceerde hij R&S Records echter, met onder meer Apollo Records als sublabel. In een andere tijdsgeest, maar nog steeds even eigenwijs en rebels.

“Een artiest moet echt zijn.” Hoe verliep die beginperiode?

Renaat: “Het was niet altijd even makkelijk: je had de majors en enkele grotere independent labels, zoals Mute, die eigenlijk al halve majors waren. Kleinere labels als R&S, die bestonden niet. Niet op het continent, maar ook niet in Engeland. De rest van het verhaal is ondertussen al vaak verteld: plots brak de New Beat door en net als een paar collega’s zijn we mee op die trein gesprongen. De opkomst van heel die scene liet ons toe om te groeien als label. Een totale toevalstreffer. Later werd alles wat New Beat was plots als techno bestempeld. Daar begon mijn verhaal en dat van R&S pas echt. Ondertussen hadden mensen als Juan Atkins en Aphex Twin al bij ons getekend, vóór ze enige naam hadden. Toen de meeste labels zich pas aan techno waagden, waren wij er al lang mee bezig.”

text: Koen Ceulemants photo: Koen Bauters

Samen met Sabine Maes ben je in 1984 met R&S Records begonnen. Waarom richt iemand eigenlijk een label op?

Renaat: “Omdat die persoon gek is. Begrijp me niet verkeerd, voor mij betekent gek zijn iets positiefs. Eigenlijk wou ik gewoon niet werken en dan heb je twee keuzes: ofwel begin je een muzieklabel ofwel een café, maar dat laatste leek me iets te moeilijk. (lacht)”

- 10 -


Je liet net al enkele namen vallen, maar hoe ben je bij

Waarom ben je dan opnieuw begonnen?

hen terecht gekomen?

Renaat: “Omdat ik opnieuw goesting had en iets miste in al die nieuwe elektronische acts. Uiteraard besef ik wel dat je de jaren tachtig en negentig niet meer kan vergelijken met nu. Met bands als Orbital en Chemical Brothers hebben we een mooie periode gekend, maar de tijd dat een paar gasten van achter een computercase tracks spelen, is voorbij. Het concept wordt belangrijker, maar voor mij hoeft al die show niet zo. Ik zoek voortdurend naar mensen die zichzelf heruitvinden, die echt zijn in wat ze doen. Zoiets hoor je snel. Ik laat die gasten ook volledig vrij. Platen uitbrengen om mensen te plezieren, daar doe ik niet aan mee. Vinden de mensen het leuk, des te beter, is dat niet het geval, tant pis. Zolang wij er maar plezier aan beleven. Onze releases moeten dat rebelse uitstralen. Dat past bij ons, want wij zijn een rebels label. Ik zeg dat ook altijd tegen de mensen die hier passeren: ik heb niets met marketing of pers, we doen gewoon ons goesting. Maar elke artiest wordt hier in de watten gelegd, we gaan er volop tegenaan, voeren een zo goed mogelijke promotie … Iedereen is hier gelijk voor de wet.”

Renaat: “Dat was eigenlijk een heel simpel proces. Vroeger had je voldoende tijd om naar importzaken te gaan en daar nieuwe releases – de zogenaamde white labels – te checken. Daar stond dan een telefoonnummer op en dat belde je. Ze hebben we Aphex Twin ontdekt, maar ook veel andere artiesten. Het was ook een goede periode, want toen ging er nog geld om in de muziekwereld. Bovendien draaide de radio dat soort nummers niet, dus moesten mensen uitgaan om die muziek te horen. Als aandenken aan die avonden kochten ze dan de platen waarop ze hadden gedanst.” “In de jaren 2000 begon de hele technoscene te veranderen: alles werd een kloon van een kloon van een kloon. Mij kon het niet meer boeien en daarom heb ik R&S Records toen ook gesloten. Ook de businesskant van het verhaal stak me tegen. Alles werd opgeslokt door majors, die met veel geld gooiden. Ze gaven een klein fortuin uit aan een instrumentale techno-lp die je aan de straatstenen niet verkocht kreeg. Veel kwaliteit verzoop in de mainstream. Dat zie je nu nog: radiozenders spelen nu volop elektronische muziek en ook op festivals kom je die acts overal tegen, maar eigenlijk tappen de subculturen allemaal van elkaar af.”

Als tegenwoordig alles mainstream is geworden, hoe pak je dat dan aan?

Renaat: “Kijk, ik ben 55 jaar en mijn muzieksmaak is nog altijd even eclectisch. Ik heb The Beatles en The Stones bewust meegemaakt, maar ik heb ook mijn jazzperiode gekend, net als een motownfase, waarin de Marvin Gayes van deze wereld me helemaal meezogen. Als ik vandaag naar de nieuwe R&B-scene luister, dan zit er daar nog niemand bij die Marvin Gaye voorbijsteekt. Toch weiger ik te denken in termen van ‘gaat dit werken?’. Dat mag je ook niet.”

“Als ik vandaag naar de nieuwe R&B-scene luister, dan zit er daar nog niemand bij die Marvin Gaye voorbijsteekt.” - 11 -


en de distributie. Als ik nu bekijk hoeveel mensen we outsourcen per artiest, dat kost gigantisch veel geld. Niet normaal gewoon.”

“Voor mij moet een goede track ritmisch zijn, een erfenis van mijn vorig leven als drummer. Het begint dus steeds bij de rhythm track, of die nu traag of snel is. Als die niet wijs klinkt, dan hoeft het voor mij al niet meer. Verder is er nog de melodie en de sound … Moeilijk uit te leggen, maar ik luister eigenlijk heel intuïtief naar een plaat. Bevalt het me, dan zet ik een voorstel op mail en teken ik die artiest. Ik moet daar geen nachten over slapen. Het is heel subjectief, want ik volgt gewoon mijn gevoel. Maar het blijkt nog steeds te werken. Bovendien ontvangen we voortdurend nieuwe demo’s en voorstellen, het blijft binnenstromen. Veel artiesten kennen ons en ze tippen elkaar. Dat helpt. En verder proberen we regelmatig nieuw talent te gaan bekijken, omdat het live spelen een steeds belangrijker rol speelt. Het is de voornaamste bron van inkomsten geworden voor een muzikant.”

Hoe slaag jij er in om al die nieuwe genres te volgen?

Renaat: “Het is een kwestie van bijblijven, want muziek evolueert enorm snel. Dat maakt het net allemaal zo geweldig. Maar natuurlijk mis ik dingen. Vraag maar aan Sabine: als ik eens de tijd neem om van iets te genieten, ben ik al bang om al die andere, nieuwe acts te missen. Dat gevoel bekruipt me ook elk jaar op Pukkelpop. Toch beperk ik me liever tot het circuit dat ik ken. Als de releases op je label je echt aanspreken, is het zoveel makkelijker om je muzikanten echt vooruit te duwen. Daar slagen we bij R&S Records vrij goed in, zelfs op lange termijn.” Moet een labelbaas goede maten zijn met zijn artiesten?

Renaat: “Daarover heb ik onlangs een fragment uit een interview met Ros Allen op de Facebookpagina van Apollo Records gepost. Ros is A&R voor grotere labels. Het eerste wat hij zegt, is dat hij constant in de clinch ligt met zijn artiesten. Normaal ook, want zij steken hun hart en ziel in een plaat. Daardoor verliezen ze alle objectiviteit, want het gaat over hun baby. Maar mensen als Ros en ik moeten die objectiviteit net bewaren, want wij moeten het spul aan de man brengen en geld op tafel leggen. We zijn er om je te begeleiden, niet om je beste vriend te worden. Het grote verschil is echter dat ik bij R&S Records alles zelf beslis. Iemand als Ros, die in de structuur van zo’n groot label werkt, moet een nieuw project helemaal naar de top van die maatschappij doorduwen. Tot iemand van de directie een cheque uitschrijft. Maar die gasten beginnen dan nog eerst over corporate share en dat soort dingen. Echt om zot van te worden. Geef mij dan maar onze manier van werken.”

Wat was voor jou de grootste verandering, als labelbaas?

Renaat: “Dankzij de sociale media als Twitter en Facebook heeft een muzikant een groot deel van zijn promotie zelf in handen. Nu kan hij zelf met zijn fanbase communiceren, terwijl dat vroeger veel minder het geval was. Als artiest moet je veel meer betrokken en ondernemend zijn. Niet dat dat mijn werk makkelijker maakt, integendeel zelfs. De platenverkoop brengt niet veel meer op, je verdient niet elke investering terug. Tenzij er een klein wonder gebeurt, zoals we onlangs nog met James Blake kenden. Doordat er nauwelijks nog winstmarges zijn, verandert heel ons businessmodel. Niet alleen de fysieke platenverkoop, maar ook de online verkoop stelt niet veel voor. Spotify is in handen van de majors, waardoor veel artiesten weer in de kou blijven staan. Er moeten nog veel debatten volgen, want de koek wordt nog altijd niet eerlijk verdeeld. Eigenlijk zijn het de majors die aan de frontlijn zouden moeten staan, maar zij kennen nog meevallers met de Coldplays en Snow Patrols van deze wereld.”

Heb je ergens spijt van?

Renaat: “Ik heb misschien wel wat crap uitgebracht, maar gelukkig niet veel. Daar ben ik nog het meest trots op. Uiteraard denk ik nog terug aan de goede tijden en de leuke verhalen, maar voor mij is al die nostalgie niet nodig. Over het verleden moet je geen spijt hebben. Move on, zeg ik dan altijd!”

“Ik heb er, naast labelbaas, nog een andere functie bij gekregen: die van manager. De artiest mag dan wel een deel zelf doen, het aantal mensen dat rond hem en het label hangt, neemt ook toe. Daaronder versta ik dat hele netwerk dat nodig is voor online promotie, touren … Vroeger was het alleen het label

randsrecords.com

- 12 -



dossier

I Have A Tiger Records “I Have A Tiger bestaat sinds 2011”, zegt Ken Veerman, één van de bezielers van het Antwerpse label. “Gegroeid uit het idee om onze administratieve en zakelijke rompslomp wat te stroomlijnen. Of er nood was aan nog een traditioneel label? Wellicht niet, maar we vonden dat we alles beter zelf konden doen, omdat platenlabels en bookers vaak een rem zijn op wat je als band of artiest precies wil doen. Aangezien de vier IHAT-bands al de releases en boekingen in eigen beheer hadden, was de beslissing om een eigen label op te starten snel genomen. We hebben het werk mooi verdeeld: facturen maken, kleine artistieke onkostenvergoedingen voor de bandleden opstellen, Sabam regelen, digitale distributie ... iedereen heeft een taak.”

De muziekindustrie. Een contradictio in terminis, eigenlijk, want hoe kan muziek ooit industrie zijn? Het laatste decennium is de manier waarop we muziek maken en – vooral – hoe we muziek aan de man brengen helemaal veranderd. Terwijl bands vroeger pas een single, ep of full album konden releasen met de zegen van een grote platenfirma, ligt dat nu anders. Wie nu als band een plaat wil uitbrengen bij een major label moet al van zeer goeden huize zijn of toch een aantal geloofsbrieven kunnen voorleggen. Milow, Absynthe Minded, Selah Sue, Hooverphonic and the likes kunnen dat. Voor kleinere bands met evenveel ambitie is het een ander en – im Anfang - kleiner verhaal.

Elk label heeft een identiteit: het ene trekt hardcorebands aan, het ander dubstepproducers. Hebben jullie een duidelijk profiel?

Ken: “Wij hebben geen scherp artistiek profiel: de IHAT-bands vallen niet allemaal in dezelfde muzikale niche. Er zijn wel raakpunten wat smaak betreft, zeker tussen de vier originele bands. Dat is bepalend voor het signen van nieuwe bands. Voorlopig zitten er vier bands op ons label: SimpleSongs, Radio Carver, Lightning Vishwa Experience en Minguz. Voor 2013 zijn we een aantal releases aan het voorbereiden. TMGS – vroeger The Moe Green Specials – is daar één van.” I Have Tiger Records is ‘independent’. Onafhankelijk, dus. Hoe ver reikt die onafhankelijkheid?

Ken: “Ver. (lacht) Het beheer van I Have A Tiger is in handen van de bands zelf. We doen geen beroep op externe financiers. Er zit bovendien niemand in het bestuur die andere motieven heeft dan ervoor te zorgen dat onze platen zo veel mogelijk mensen bereiken. Iedereen binnen I Have A Tiger heeft minstens één job naast het label. Het feit dat we niet moeten leven van het releasen van platen heeft zo zijn voordelen: het maakt ons artistiek een stuk onafhankelijker. I Have A Tiger Records doet meer dan enkel platen releasen: we organiseren concerten, brengen muzikanten bij elkaar voor concepten en doen booking en promotie.”

text: Sven De Potter photos: Koen Bauters

Wie via een officieel kanaal songs wil releasen, moet ofwel veel geduld hebben en wachten tot hij opgepikt wordt door een label, of kan het heft in eigen handen nemen en bijvoorbeeld zelf een labeltje opstarten. Poppunt kreeg onlangs van een paar jonge labels de vraag of ze hun verhaal eens mochten vertellen. Wie zijn wij om daar neen tegen te zeggen? Dames en heren, de interne keuken van I Have A Tiger Records, Deaf People Audio en Warriorz.

- 14 -


Even een open deur intrappen: promo! Als er iets is waar een band tegenwoordig beter van wordt, dan wel uitgekiende promotie. Wat doen jullie om jullie bands onder de aandacht te brengen?

Ken: “In het begin focusten we vooral op sociale media en gecombineerde Facebook-vrienden. Nu bouwen we andere kanalen uit. Bevriende platenzaken als Tune-Up in Antwerpen en Vynilla in Gent helpen ons met de distributie. Sinds kort kan je alle IHAT-releases op Spotify en iTunes vinden. We proberen ook andere initiatieven op poten te zetten: begin 2012 schreven we met een I Have A Tiger all stars band een livesoundtrack bij ‘Alice in Wonderland’, een bijzonder weirde stille film uit 1915. Of we speelden een concert van een uur in een rotatiesysteem waar de vier bands samen nummers brachten. Een soort ‘Later With …’, maar dan voornamelijk gericht op samenspelen.” Wat doen jullie om het label leefbaar te houden?

Gerrit Frans & Ken Veerman

Ken: “Weinig overheadkosten maken: we huren geen kantoor, hebben geen personeel in dienst en hebben behalve de financiële investeringen voor releases weinig financiële zorgen. Op dit moment leeft het label nog voornamelijk met centen die de bands zelf ophoesten, maar in de toekomst zouden we graag een stukje risicokapitaal aanleggen, zodat bands niet langer voor alles zelf moeten opdraaien. I Have A Tiger Records is een vzw, wat wil zeggen dat we een Algemene Ledenvergadering hebben en een Raad Van Bestuur. Die Raad Van Bestuur komt één à twee keer per maand samen. We nemen dat zeer ernstig. Als band zijn we tenminste twee keer per maand bezig met de zakelijke kant van onze kunst. Die werking maakt de bands ook ambitieuzer. We leren toekomstgericht denken voor onze duizend-en-één projecten. We halen er mensen van buitenaf bij die ons kunnen helpen en maken gebruik van elkaars netwerk. Zo gaat het goed vooruit.” Hoe makkelijk is het vandaag de dag nog om een platenlabel te zijn?

Hoeveel kost het om een label op te richten?

Ken: “Door de razendsnelle evolutie die het internet qua muziekconsumptie teweeggebracht heeft, is er heel wat veranderd. We verkopen wel cd’s en vinyl, ook online, maar dat is kleinschalig. De verkoop na optredens loopt iets beter. Klagen doen we niet: er is verkoop, er komen mensen naar de concerten, we krijgen meestal positieve recensies en hebben tot nu toe nog geen zware financiële tegenvallers gehad.”

Ken: “Voor I Have A Tiger Records hebben we in 2011 per band een klein startkapitaal bijeengelegd, zo’n 150 euro. In 2012 hebben we elk nog 50 euro gestort en sindsdien loopt het vanzelf. De opstart van een label kost dus wel wat. Je hebt een website nodig, een boekhouder, een bankrekening ... Wij stelden ook een promo-cd’tje samen met tracks van de vier eerste bands.”

- 15 -


Deaf People Audio (d.p.a.)

“Als je het werk kan verdelen over een paar gelijkgestemde zielen is dat winst.”

“Fonky Tuur, daar is het allemaal begonnen, bij Arnout. De kiem van d.p.a. is daar gelegd. Maar die keet bestaat helaas niet meer. Jammer, Arnout was een trouwe supporter.” Aan het woord is Ward Van den Broeck, de oprichter van Deaf People Audio. “Ik ben met d.p.a. begonnen omdat muziek in het algemeen, en hiphop in het bijzonder, een waardevolle toevoeging is aan onze cultuur. Het idee was om hiphop van eigen bodem te promoten en te focussen op iets minder voor de hand liggende Belgische artiesten: Vlaamse en Waalse rap, maar het liefst nog instrumentale gekte.”

“Op dit moment betalen de bands het grootste deel van de investering zelf. Dat past het beste in onze ‘voor bands, door bands’-filosofie. We proberen als label iets te verdienen door 10 procent commissie te vragen op de verkochte platen. Dat vloeit terug naar de bands. Die ingreep zorgt ervoor dat we om de zoveel tijd niet met de hoed moeten rondgaan voor postkosten, websitehosting, et cetera. In september 2012 hebben we voor het eerst een subsidiedossier ingediend bij Vlaanderen voor een speciaal opnameproject in 2013. De eerste keer dat we die piste onderzoeken, ook.”

Crowdfunding

“Met crowdfunding en optredens kunnen we makkelijk ons ding doen. Deaf People Audio kan niet terugvallen op subsidies. We hebben bovendien een minimale digitale verkoop. Om wat bekendheid te verwerven, organiseren we om de paar maanden een labelnight. Op zulke avonden draaien we meestal break even, al hebben we het afgelopen jaar toch wat kunnen groeien. Misschien maken we het onszelf als labelnightorganisator niet makkelijk: onze keuzes zijn nogal onorthodox. Niet dat we anticommercieel zijn, maar artistieke toegevingen willen we geenszins doen. We zijn nu wel aan het experimenteren met verschillende financieringsmodellen, maar voorlopig verdienen onze artiesten enkel iets als ze gebookt worden door externe organisatoren.”

Stel dat jonge gasten geïnteresseerd zijn om zelf een label op te richten, waar moeten ze op letten?

Ken: “Je mag je niet laten afschrikken door de administratie. Ik denk dat je gewoon best een vzw opricht en dat alles zichzelf dan zelf uitwijst. Het is me een raadsel waarom we I Have A Tiger niet jaren geleden opgericht hebben. Niets mis met een groep vrienden die het liefst van al twee keer in de week repeteren en af en toe eens optreden in het jeugdhuis, maar van zodra je iets ernstiger met je muziek bezig bent, is een zakelijk platform onontbeerlijk. En zolang je het zelf kan doen, doe je dat best. Zo hou je maximale controle. Als je het werk dan nog kan verdelen over een paar gelijkgestemde zielen is dat extra winst.”

Doel?

“Maandelijks vergaderen met het bestuur, dat is de bedoeling. Makkelijk is anders: we krijgen agenda’s moeilijk op elkaar afgestemd. Meestal communiceren we via internet of telefoon. We releasen materiaal van artiesten die hun album of ander muzikaal werk exclusief voor ons willen maken. Een aantal daarvan promoten we bij concertzalen. Daarnaast hebben we ook oog voor andere gerelateerde projecten, zoals onze radioshow op Villa Bota vorig jaar: negen episodes met enkel Belgische beatmakers en rappers, te herbeluisteren via Mixcloud (mixcloud.com/tag/ deaf-people-audio, red.).”

- 16 -


“Niet dat we anticommercieel zijn, maar artistieke toegevingen willen we geenszins doen.” Masterplan?

Ward Van den Broeck

“Het masterplan bestaat eruit mensen te laten ontdekken dat hiphop een ontzettend interessante stroming is. Dat ze niet alleen voor een bepaalde sociale cohesie zorgt, maar evengoed puur artistiek gesmaakt kan worden. d.p.a. vertegenwoordigt niet alleen haar eigen artiesten, maar alle crews uit deze contreien. Ook die die we niet kennen, want er is ongelofelijk veel goeie shit te vinden. Een doel op langere termijn is Tricolore Hiphop, een bloc party met verschillende crews, liefst uit elke provincie één. Laat dit dan meteen een open call zijn.” Releases?

“Onze releases komen enkel online uit, en zijn meestal gratis. Die keuze laten we aan de artiest zelf. De eindbeslissing – over alle aspecten van het releaseproces – ligt altijd bij de artiest. d.p.a. denkt actief mee, is een klankbord en promotor. De kans bestaat dat we op middellange termijn een full album uitbrengen. We hoeven daar geen winst mee te maken.” Leven van?

Arne D’Hondt & Kjell Malfait

“Neen. Voor ons is het niet leefbaar. Dat is niet de hoofdzaak. We willen vooral goede muziek droppen. Natuurlijk moeten we voldoende geld verzamelen om te kunnen groeien, maar die centen gaan altijd naar onze projecten en artiesten. Ik wil wel even van de gelegenheid gebruik maken om de artiesten die vaak voor minder dan peanuts in onze naam optreden, te bedanken. Zonder hen zou er van d.p.a. helemaal geen sprake zijn.”

- 17 -


Warriorz. Strijdvaardig in dubstep. Arne D’Hondt: “Er was nood aan een label dat Belgische artiesten in een bepaalde dubstepniche steunt. Een aantal van die artiesten had al releases op buitenlandse digitale labels, maar wij vonden dat ze meer support verdienden vanuit België. Vandaar Warriorz.” Dubstep: het genre is als een raket de hoogte ingeschoten. Welke artiesten kunnen bij jullie onderdak vinden?

Arne: “Hoofdzakelijk jonge Belgische producers die zich bewegen in een bepaald dubstepsegment. Iedereen weet ondertussen dat dubstep verschillende facetten heeft. Wij gaan voor edgy, waarin vooral de combinatie van diepe, muzikale stuff en harder materiaal naar boven komt. Belangrijk is dat al onze releases raakpunten hebben met de fundamenten van het genre en de originele vibe respecteren. Voor ons is iedere artiest uit onze stal even belangrijk. Sommige artiesten zoals Science en Subreachers hadden al naambekendheid, maar ARtroniks en Digid staan nu op hetzelfde niveau.”

“De artiesten tekenen een contract voor de tracks die ze op ons label uitbrengen. Verder zijn ze niet aan ons gebonden en mogen ze doen en laten wat ze willen.”

Jullie zitten met Warriorz onder de vleugels van N.E.W.S..

Hoe makkelijk is het vandaag de dag nog om een

Betekent dat dan dat jullie meer financiële slagkracht

platenlabel te zijn?

hebben?

Arne: “Het gaat, maar er kruipt wel erg veel tijd in. Veel van die tijd gaat naar promotie van de artiesten. Voorlopig doen we dat nog allemaal zelf. We kunnen dat niet zoals veel gevestigde labels uitbesteden aan derden. Aangezien een vinylrelease de dag van vandaag toch in het oog moet springen, doen we er alles aan om die exposure te bereiken. Doordat we onder de vleugels zitten van N.E.W.S. kunnen we wel gebruik maken van hun distributiekanalen. Dat is een groot voordeel. We hebben ondertussen een grote promolijst aangelegd met gevestigde, internationale en nationale dj’s binnen het genre. Zij pushen iedere release in hun sets, radioshows ... Daarnaast werken we samen met binnen- en buitenlandse sites en blogs die iedere release de nodige aandacht geven. En we proberen onze artiesten aan te prijzen bij verschillende promotoren.”

Arne: “N.E.W.S. zorgt voor zekerheid, ja. Als label is het niet makkelijk om break even te draaien, maar met N.E.W.S. als grote broer hebben we wel een stok achter de deur. Wij bepalen de muzikale lijn wel 100 procent zelf. Het enige wat N.E.W.S. kan meebepalen, is de kostprijs van de vinylproductie. Omdat de vinylversies van onze releases zeer belangrijk zijn, willen we dat ze er tiptop uitzien. Alle packaging extra’s – de hoezen voor alle releases zijn gezeefdrukt – bekostigen we zelf. Wij halen onze inkomsten uit de verkoop: vinyl, digitaal en streaming. Vroeger hadden we inkomsten van feesten, maar daar hebben we voor het ogenblik echt geen tijd meer voor.” Fungeren jullie enkel als label of hanteren jullie het 360°-model, waarbij jullie bijvoorbeeld ook instaan voor booking, management …?

Arne: “Alle releases zijn one offs: de artiesten tekenen een contract voor de tracks die ze op ons label uitbrengen. Ze zijn niet aan ons gebonden en mogen doen en laten wat ze willen. We hopen wel vaak dat ze hun volgende release ook op ons label uitbrengen.”

ihaveatiger.com wardopwit.tumblr.com warriorz.be

- 18 -



dj talk

Dat de gemiddelde leeftijd van de doorsnee Belgische producer zich op een historisch dieptepunt bevindt is al een tijdje aan de orde. Maar als er een Red Bull Elektropedia Award zou bestaan voor jongste act, dan werd deze ongetwijfeld weggekaapt door het Antwerpse duo Ego Troopers. Op het moment van dit schrijven heeft nog geen van beide leden de vooropgestelde age of admission van 18 jaar bereikt, en bijgevolg zijn ze op zowat elk van hun gigs de laatstgeborenen in de zaal. Gelukkig blijkt hun leeftijd omgekeerd evenredig met datgene wat ze in verhouding al verwezenlijkt hebben. Met name drie Soulwaxmas-bookings, een release op het Fake Blood-label Blood Music, remixes voor Clouds en Harvard Bass én een samenwerking met Sound Of Stereo doen ons vermoeden dat de heren Olivier Geerts en Mozes Mosuse (zoon van) uit een productief soort hout gesneden zijn ...

“Tiësto en Benny Benassi hebben ons absoluut geïnspireerd.” Jullie zijn op korte tijd erg populair geworden. Leg eens uit.

Olivier: “We hebben elkaar destijds leren kennen via Facebook. Mozes had mij toegevoegd omdat we op dezelfde school zaten, en toevallig bleek dat hij slechts een paar huizen verder woonde én dat we allebei geïnteresseerd waren in elektronische muziek. Ik heb hem toen uitgenodigd om bij mij thuis eens te komen jammen. De eerste resultaten daarvan stuurden we op naar de broers Dewaele, die laaiend enthousiast waren en ons prompt boekten voor Soulwaxmas in Hasselt, Eindhoven en Parijs. Van toen af aan is de bal eigenlijk aan het rollen gegaan.”

text: Pieter Gulinck photo: Koen Bauters

- 20 -


Keken jullie toen al op naar David en Stephen?

Mozes: “Zeker en vast, en nu nog steeds. Het zijn echte helden, niet alleen op muzikaal vlak. Ook alles wat ze daarbuiten bereikt hebben én hoe ze daarmee omgaan vind ik fenomenaal. Je kan je niet voorstellen hoe verschrikkelijk hard die jongens werken.”

“Naast ons maken nog meer jonge dj’s hun opwachting.”

Olivier: “Zonder Soulwax of 2manydjs was ik nooit begonnen met het producen van dansmuziek. Zij zijn en blijven mijn grootste helden. Ik kan nog steeds niet vatten dat ik ze nu ook persoonlijk ken, laat staan dat ze mijn muziek draaien.”

Olivier: “Ik ben al zolang ik me kan herinneren een gigantische fan van Led Zeppelin. Later leerde ik Kraftwerk kennen en uiteindelijk ben ik bij Soulwax beland, en daar ben ik een hele tijd blijven hangen. Om héél eerlijk te zijn, mannen als Tiësto en Benny Benassi hebben mij óók absoluut geïnspireerd, ook al spreken we in dat geval over zes jaar geleden. Tegenwoordig ben ik ook helemaal gefascineerd door de laatste plaat van Simian Mobile Disco (‘Unpatterns’, red.), voor mij misschien één van de beste dansplaten aller tijden.”

Hadden jullie ooit durven dromen dat het zo snel zou gaan?

Mozes: “Nooit of te nimmer. We waren wel ambitieus op een bepaalde manier, maar we hadden nooit iets van ‘we moéten zo groot worden’. Vroeger, terwijl we samen op weg waren naar school, fantaseerden we wel eens over hoe mooi het zou zijn als we ooit gereleaset zouden worden op Turbo of Blood Music of Lektroluv, maar over het algemeen bleven we er steeds nuchter en realistisch bij.”

Tegenwoordig is er aan dj’s geen gebrek. Wat is jullie Unique Selling Point?

Mozes: “Onze leeftijd uiteraard, maar ik besef ook wel dat dat niet eeuwig gaat blijven duren. Binnen vijf jaar is er misschien een nieuwe lichting jonge dj’s die het even goed of beter doen dan wij. Ik denk ook dat mensen steeds toe zijn aan iets nieuws, en daarom moeten we ons concept fris houden. De constante vernieuwingen en veranderingen die het internet met zich meebrengt, zijn ook niet te onderschatten. Naast ons maken trouwens nog meer jonge dj’s hun opwachting, SCNTST en Happa zijn voorbeelden van generatiegenoten die niet alleen goeie vrienden zijn maar ook fantastische dingen uitbrengen.”

Waar situeert zich jullie muziek binnen het tegenwoordig ondoordringbare kluwen der genres?

Mozes: “Ik vind het sowieso een slecht idee om muziek op te splitsen in genres. Ik luister naar zo veel dingen waarvan ik niet eens zou weten in welk genre ze thuishoren. Het kan mij eigenlijk niet zoveel schelen wat de subtiele verschillen zijn tussen future bass of post-dubstep, ik zie er het nut niet van in. Als je me er toch toe zou dwingen om onze muziek in een hokje te plaatsen, dan zou ik zeggen ‘techno’, plain and simple.”

Olivier: “Laten we Madeon niet vergeten. 18 jaar oud en hij gaat binnenkort de nieuwe van Madonna producen. Dat zegt genoeg ...”

Welke plaat was een mijlpaal voor jullie muzikale ontwikkeling?

Mozes: “Dat is een moeilijke vraag. Ik ontdek namelijk elke dag nieuwe dingen die me inspireren om muziek te maken. Hoewel ... Ik denk dat ‘Cross’ van Justice wel een grote rol heeft gespeeld in mijn leven. Het was de eerste plaat die ik ooit heb gekocht. We hebben ’m onlangs nog eens volledig beluisterd toen we terugkwamen van een optreden en we konden bijna niet geloven hoe goed die plaat nog steeds klinkt.”

Hoe komt het eigenlijk dat er opeens zo veel piepjonge producers opduiken?

Mozes: “Muziek maken is gewoon veel gemakkelijker en goedkoper dan 20 jaar geleden. Dat verandert alles. Alles wat je nodig hebt om een hit te maken past tegenwoordig letterlijk in een laptop, en ik stoor me daar helemaal niet aan.”

- 21 -


De nieuwe trend in dj-land is het draaien met controllers. Gebruiken jullie gadgets om het live-gevoel te

“Alles wat je nodig hebt om een hit te maken past tegenwoordig letterlijk in een laptop, en ik stoor me daar helemaal niet aan.”

versterken?

Olivier: “Tot nu toe spelen we enkel dj-sets met 3 CDJ2000’s en een DJM. We zijn zeker van plan ooit livesets te spelen, maar daar is het nu nog wat te vroeg voor. Ik denk dat we eerst nog wat ep’s willen uitbrengen en ervaring willen opdoen achter de draaitafels, om dan ooit een album te schrijven en daarmee live te gaan. We zien wel hoe het loopt ...” Hoe vullen jullie elkaar aan achter de draaitafels?

Mozes: “We spelen om de beurt één nummer. Meestal weten we wel van elkaar welk nummer we op welk moment gaan spelen, afhankelijk van het publiek waar we voor staan.”

Hoe lang zijn jullie eigenlijk al bezig met de ambacht van het producen?

Olivier: “Door mijn liefde voor Kraftwerk ben ik al van kleins af gefascineerd door synthesizers. Op mijn dertiende kocht ik een Roland SH101 en dan ben ik eigenlijk begonnen met muziek te maken. Eerst heel onschuldig in GarageBand, maar toen ik Ableton ontdekte, had ik de smaak echt te pakken. Sindsdien doe ik niets anders meer en geef ik zowat al mijn geld uit aan nieuwe hardware.”

Olivier: “Tot voor de zomer liep dat niet altijd even vlot, maar we hebben de laatste maanden een pak gespeeld, en dat merk je ook aan onze sets, vind ik.” Wat voor apparatuur vinden we zoal terug in de Ego Troopers studio?

Mozes: “Ik gebruik Logic Pro 9. De echte studio met al het materiaal staat bij Olivier thuis.”

Wat is het leukste aan het schrijven van muziek?

Mozes: “Het zelf goed vinden en merken dat andere mensen jouw mening delen.”

Olivier: “Ik gebruik Ableton, maar dan enkel om mijn synths mee te programmeren en op te nemen. Ik kan namelijk echt niet werken met virtuele instrumenten. Niet dat ik ze slecht vind, maar ik heb een fysiek instrument nodig waar geluid uit komt. Voor de rest hebben we een arsenaal aan machines staan. Voor de gearfreaks: je kan een mooie foto van onze studio terugvinden op onze Facebook-pagina.”

Olivier: “Het gevoel dat we hebben wanneer een nummer volledig af is, ook al is dat een zeldzaam moment, want we zijn écht niet goed in het afwerken van nummers.” Krijg je soms tips of advies van iets oudere producers of dj’s?

Olivier: “Ik kan mij maar twee van dat soort momenten herinneren. Het eerste was met David Dewaele, die me vertelde dat je het simpel moet houden. Het tweede moment was Erol Alkan die ons vertelde hoe belangrijk wiskunde was en hoe hij dat in zijn jonge jaren moest gebruiken om samples te vertragen. Het grappige was dat hij maar bleef uitleggen en bijna te laat kwam voor zijn set.”

Wat wil je kost wat kost nog bereiken binnen dit en vijf jaar?

Mozes: “Op I Love Techno staan zou cool zijn. voor de rest ... geen flauw idee. Gewoon muziek maken en regelmatig optreden? Is dat genoeg?” Olivier: “USA, Asia en een album.” Veel succes nog, en tot in de States! facebook.com/egotroopers

- 22 -



cover

“Ik heb de beste band ter wereld.” SHERMAN

- 24 -


Steven Bossuyt ofte Sherman is een voorbeeld. Niet dat hij dat wil zijn, maar zijn vastberadenheid en geloof in eigen kunnen heeft ervoor gezorgd dat hij na jaren van ‘timmeren aan de muzikale weg’ een plaats heeft veroverd tussen Belgium’s finest. Wat met Cream & Spices niet lukte, lukt nu met Sherman wel. Bossuyt verkaste twee jaar geleden even naar Londen, waar hij zich in alle rust en een zelfopgelegd isolement – en ver van alle vaderlandse pers – kon wijden aan songschrijven. Toen BBC Radio 2 hem oppikte en hij er een livesessie mocht spelen, ging ook hier de bal aan het rollen. Sherman kwam terug, liet een paar singles los en nam een plaat op. ‘Rise’, zo heet ze. Gereleaset in november, en een debuut om ‘u’ tegen te zeggen. text: Sven De Potter photos: Koen Bauters

“‘Rise’, ik vond dat zelf een mooie titel, omdat ze de lading wel dekt. Het gaat om Sherman die opstaat als singer-songwriter”, zegt Steven wanneer we hem spreken in de Gentse Vooruit. Moeizaam, dat zijn de eerste minuten van ons gesprek. Niet omdat Sherman moeilijk uit zijn woorden geraakt, maar omdat iemand vlakbij Finse teksten staat op te dreunen. Het blijkt de Finse Speech Karaoke Action Group, die fragmenten samplen uit legendarische speeches. Verkassen naar andere oorden, dan maar. Net zoals Sherman gedaan heeft. Zijn verhuis naar Londen heeft veel in gang gezet.

Andere bands zijn al een tijdje het pad aan het effenen in het buitenland: Milow, Selah Sue, Balthazar,... Lijkt je dat ook iets, België achterlaten en gaan touren?

Steven: “Absoluut. Ik vind het verhaal van Balthazar wel cool; zij tonen hoe het kan. Ze gaan touren, maar wel in landen waar hun plaat gereleaset is. Je kan evengoed overal gaan spelen zonder dat het iets oplevert, maar dat lijkt me niet zo’n denderend idee. Ik heb er wel veel voor over, hoor. Maar het moet zinvol zijn: gaan spelen in een crappy café voor een man en een paardenkop, daar zie ik het nut niet van in. Ik weet dat het af en toe wel zal moeten, maar het zal meer uitzondering dan regel zijn. Kijk, vorig jaar heb ik een paar supports gedaan van Racoon, in Nederland. Leuk, en anders, omdat het solo was. Ik sprong met enkel mijn gitaar op de trein, spoorde van Gent naar Amsterdam en kwam er terecht in een afgeladen volle Paradiso. Met knikkende knieën. Vreemd, want in Engeland speelde ik altijd alleen.”

Steven: “Ja, dat was een duidelijk kantelmoment. Het was pas toen ik in Londen woonde dat in België interesse ontstond voor mijn muziek. Ik heb daar wel ontdekt wat ik precies wou doen. Kijk, ik ga er niet flauw over doen, maar dat ik naar Engeland verhuisd ben, heeft veel in gang gezet. Vooral die BBC radiosessies. Dat was nieuws. Plots scheen het licht op Sherman.”

Ik heb op YouTube een oud filmpje gezien waarin je Uit je verkassen naar Engeland spreekt wel een zekere

solo speelt, op de trein. Je muziek klonk toen, en zelfs

ambitie. Je muziek ‘werkt’ niet enkel in België, zo

ten tijde van Cream & Spices, meer Amerikaans getint.

blijkt. Dat moet je toch veel voldoening geven.

Er is nu een onmiskenbare Britishness ingeslopen.

Steven: “Jazeker. Ik kijk verder dan België, en ik weet dat het mogelijk is om elders voet aan de grond te krijgen. Aanvankelijk stond ik helemaal alleen in het verhaal, maar nu staan er mensen achter me die geloven in Sherman en zorgen voor mooie kansen. Dat is uiteraard fantastisch. Gentlemanagement, Busker Bookings ... met hen wil ik België en Nederland bespelen, en dan zien we wel weer.”

Alleen je uitspraak al. Dat onderscheid je toch van andere Belgische bands ...

Steven: “Dat heeft alles te maken met de onderdompeling in het Engelse idioom. Het is niet zo dat ik alle songs voor de plaat daar geschreven heb. Ik had er al in België ook. Frappant is het wel, al sta ik daar niet echt bij stil. Ik weet niet meteen bij welke songschrijftraditie ik mezelf moet indelen.

- 25 -


We hebben het al even aangehaald, maar hoe belangrijk vind jij teksten? Veel Belgische singersongwriters hanteren een Engels dat idiomatisch niet meteen correct is ...

De Engelse? Misschien. Ik heb tijdens ‘Rise’ toch vooral geluisterd naar bands als Fleetwood Mac. Klankgewijs sluit de plaat daar meer bij aan.”

Steven: “Ik ben daar wel enorm mee bezig. Ik moest ook, toen ik in Londen woonde: ik sprak er voortdurend Engels. Die onderdompeling zorgde voor veel inspiratie. Nog voor de plaat af was, ben ik met de ruwe mixen naar Londen gegaan, op bezoek bij Janice Long van BBC Radio 2. Ik heb haar de songs laten horen en zij vond de teksten oké. Dat was een pak van mijn hart. In Engeland horen ze meteen waar het fout zit. Je mag dan wel internationaal willen klinken, maar je teksten moeten goed zitten. Veel muzikanten trappen in de val van té letterlijk te vertalen. Daar moet je je toch voor hoeden.”

Het kan uiteraard dat ik er te veel van maak, maar die

Oogst

“Wat het publiek ziet en hoort, is een eerlijke echo van wie ik ben.”

Engelse flair zit ook in je clips en bij uitbreiding ook in het imago dat je uitdraagt. Ernstig, maar toch wat

Ik las dat één van je favoriete platen aller tijden

tongue-in-cheek.

‘Harvest’ van Neil Young is. Waarom?

Steven: “Ja. Dat heeft niet meteen iets met muziek te maken, maar vooral met steeds beter weten wat ik wil. De identiteit van Sherman bepaal ik. Wat het publiek ziet en hoort, is een eerlijke echo van wie ik ben. Sherman pretendeert niet iets te zijn wat het niet is. Als je deze band vergelijkt met Cream & Spices is er een duidelijk verschil: die band was een compromis tussen drie mensen. Dat is nu niet het geval. Nu is alles eenvormiger en duidelijker.”

Steven: “Samen met ‘After The Goldrush’ vind ik dat die plaat de essentie van popmuziek perfect weergeeft. Puur, minimaal qua arrangement, leeg en op een zeer mooie manier sentimenteel. Ik vind dat weinigen hem dat nadoen: ruw en zacht combineren op dezelfde plaat. Ik kan die plaat niet elke dag beluisteren, ik moet ervoor in de stemming zijn. ‘Out In The Weekend’, ‘Heart Of Gold’ en het atypische ‘A Man Needs A Maid’. Ik vond dat laatste vroeger helemaal niet op de plaat passen, wegens veel te bombastisch. Maar het klopt wel. De teksten vind ik bovendien ook erg mooi. Inspirerende man, Neil Young.”

Het is vandaag niet makkelijk om een plekje te veroveren, nationaal of internationaal. Het geloof in eigen kunnen moet groot zijn, en je moet strijden om gehoord te worden.

Steven: “Ik denk dat je te allen tijde eerlijk moet zijn. Als je gelooft in je muziek dan kom je wel waar je moet komen, met of zonder team. Het gaat vooral om de inhoud, niet enkel om ‘klopt het plaatje wel?’. Trouwens, het plaatje verandert wel eens: bij Sherman wijkt de sound van de plaat toch ietwat af van wat ik al uitgebracht had. Het is rustiger, transparanter en droger qua sound. De laatste clip leunt meer aan bij het concept van de plaat. Het evolueert nog altijd, maar eigenlijk wil ik eerlijke en pure popnummers schrijven, in originele en niet voor de hand liggende arrangementen.”

Onlangs de docu gezien over het laatste optreden van The Band? Een fantastisch tijdsdocument waarin alle groten der aarde op een podium staan: Van Morrison, Dylan, Neil Young, Janis Joplin ... een fantastische muzikale periode die voorgoed voorbij is. Zou jij toen graag muziek gemaakt hebben?

Steven: “Niet echt. Nu is het juiste moment. We leven in tijden van overvloed, zeker wat muziek betreft. Er is nu nood aan eenvoud, en dat zit in ‘Rise’. Het is een tegengewicht voor alle opgepompte en zwaar gepimpte producties. Mocht ik toch echt moeten kiezen, dan ga ik graag terug naar de jaren 1970.”

- 26 -


Stel dat je carte blanche krijgt om een band samen te stellen; je mag er zelfs overleden muzikanten bij betrekken.

Steven: “Mijn eigen band. Ik hoef geen anderen. Echt. Ik vind David Demeyere de beste drummer van België. Omdat hij – ondanks het feit dat hij klassiek geschoold is en en parcours enorm veel heeft bijgeleerd – enkel de essentie speelt en niet te beroerd is om zijn rol soms tot een absoluut minimum te beperken. Bovendien zoekt hij voortdurend naar de juiste sound. Op ‘Rise’ heeft hij fantastische dingen gespeeld. Trouwens, het is een drummer die tijdens het spelen ook de teksten zit mee te lippen. Dat geeft een totaal ander gevoel van spelen. Hij is bezig met de essentie van de nummers, niet met zichzelf in de kijker te spelen.” De Keith Moon (The Who) van Vlaanderen! Hij baseerde zijn spel ook op de vocalen van Roger Daltrey.

Steven: “Ik vind wat David doet echt fenomenaal. Iedere slag is uitgepuurd. En wat de andere bandleden betreft: geen andere! Timothy Jacobs als bassist bleek een erg goeie keuze, omdat hij perfect matcht met David. Ik had vooraf al zo’n vermoeden. Het is niet makkelijk om te spelen in mijn band: ik arrangeer alles vooraf. De muzikanten spelen wat ik vooraf heb ingespeeld. Dat maakt alles iets moeilijker, omdat er weinig ruimte overblijft voor eigen invulling. Voor Timothy was het geen makkelijke opdracht: ik ben geen bassist. De lijnen die ik speel, zijn vaak onorthodox en liggen vaak niet binnen Timothy’s stijl. Maar hij is er wel in geslaagd om ze te spelen zoals ik het voor ogen had. En dan heb je nog Willem De Deygere, een fantastische kerel en een begenadigd gitarist. Ik ken hem al van toen ik kind was: we zaten vroeger al op zijn kamer muziek te spelen. We zijn elkaar wat uit het oog verloren, maar liepen elkaar weer tegen het lijf bij Victoria, in Gent. En van het een kwam het ander. Met Gerben Hemelsoen is de cirkel rond. Hij komt van The Bony King Of Nowhere. Gerben is een echte klankman, die graag met vintagemateriaal speelt. Ik vind het fantastisch om met die gasten samen te spelen, omdat we dezelfde muzikale taal spreken. Al heb ik wel het laatste woord. Dat klinkt misschien hautain, maar Sherman, dat ben ik.”

favoriete gitaar Mijn akoestische Guild. Liefde op het eerste gezicht. Ze is qua klank al veel geëvolueerd en ze blijft veranderen. Ik heb het gevoel dat mocht iemand anders er al die jaren op gespeeld hebben, ze helemaal anders zou klinken. Ze is echt naar mijn manier van spelen geëvolueerd.

favoriet effect Geen, puur is het best.

shermantheband.com

- 27 -


focus

Ultratop staat bekend als ‘de enige officiële Belgische hitparade’ en trekt online 400.000 bezoekers per maand. Straffe feiten, maar wat doén die mensen achter de Ultratop eigenlijk? Tijd voor een gesprek met bezieler Sam Jaspers.

Sam: “Ultratop wordt door de muziekindustrie ondersteund. De veelheid en nauwkeurigheid van informatie die wij daardoor kunnen bundelen, dat doet men ons niet na. Wij meten wat er gebeurt. We beschikken daardoor ook over een gigantische digitale bibliotheek: op de Ultratop-site kan iedereen terecht in de database voor een lijst met de hitparades vanaf 1954. Inclusief alle info over auteurs, componisten en producers. Opnieuw, informatie die je nergens anders terugvindt.”

text: Jolijn Swinnen photo: Koen Bauters

- 28 -


“Ons doel? De best mogelijke hitparade produceren.” De Ultratop als een gigantische bron van informatie dus.

De verkoopcijfers via de winkels zijn in elkaar gestort.

Hoe belangrijk is de Ultratop nog voor muzikanten zélf?

Ligt de toekomst van Ultratop bij download- en

Sam: “Onze charts worden op de voet gevolgd door platenfirma’s en media, gebruikt door beheersvennootschappen en uitgezonden op radio en tv. Onze dancechart, bijvoorbeeld, is een van onze meest bezochte lijsten en wordt gedraaid op MNM. Wordt jouw single goed verkocht, dan is de kans dus groot dat je door onze charts nog meer aandacht krijgt.”

streaminglijsten?

Sam: “Het was enkele jaren geleden sexy om een downloadlijst te lanceren, maar we hebben daar toen bewust voor gepast. Daar was nochtans veel vraag naar vanuit de media. Maar voor ons maakt het formaat geen verschil: de verkoop van singles is gewoon geëvolueerd van overwegend cd’s naar overwegend downloads. Als je echter begint met een pure downloadlijst, een singlelijst, streaminglijst … gaan mensen toch vragen: wat is de belangrijkste nu eigenlijk? Wat is de beste? Laat ons dat combineren en dan blijft het duidelijk dé lijst: de lijst van verkoop. En wat streaming betreft, mag je het belang daarvan nog niet overschatten. Het is niet zo dat gigantisch veel mensen dat al aan het gebruiken zijn. Misschien komt dat wel. En dan zullen wij volgen. Onze lijst zal evolueren in de richting die de markt aangeeft. De best mogelijke hitparade produceren, dat is onze bedoeling.”

“Elk nummer in onze online database voorzien we van een geluidsfragment, een clip en een link naar de iTunes-store. Daarnaast besteden wij elke week extra aandacht aan de nieuwe downloadreleases zodat iedereen meteen de nieuwe nummers herkent. Naast een bron van informatie is de Ultratop-site voor muzikanten dus ook een potentieel promotiekanaal. In de top 100 van meeste bezochte sites gaat ons in de muziekindustrie alleen stubru.be voor.” Zowat 95% van de platenlabels zorgt ervoor dat het

ultratop.be

materiaal van haar artiesten in jullie database terecht komt. Maar hoe zit dat met muzikanten die een plaat opnemen in eigen beheer?

Sam: “Het probleem is inderdaad dat wij de muziek moeten hebben en verwerken om ze te kunnen meten. Van een plaat die gemaakt is in eigen beheer hebben wij vaak geen informatie. Wekelijks doorlopen we de playlists en proberen die artiesten dan te vinden. Maar het blijft omslachtig om hen te achterhalen via de radio. Terwijl het zo eenvoudig is: iedereen kan zijn materiaal naar ons opsturen. Alles wat we krijgen , komt op onze site, ook al komt het niet in onze charts terecht. Jammer dat beginnende muzikanten zonder label dat niet weten. Jezelf in de picture zetten op onze site kan helpen, en bovendien is het gratis.”

Plaat uitgebracht in eigen beheer? Stuur je materiaal fysiek of digitaal op naar Ultratop. Aansluiten is gratis. Je materiaal komt in de online database terecht, die voor iedereen toegankelijk is. De airplay van je muziek kan voortaan gemeten worden.

- 29 -


focus

Mike: “Het oude Depot was tot op de draad versleten. Het was een oude cinemazaal die ook nog tv-studio was geweest. Toen we het in 2005 ter beschikking kregen, hebben we enkele voorlopige ingrepen gedaan. De zaal was in oorsprong echter niet geschikt als concertzaal. Nu hebben we een volledig op maat gemaakt muziekcentrum met naast de grote concertzaal en de foyer ook een medialab, repetitieruimtes en leslokalen die akoestisch oké zijn. We zijn heel content.”

De lastige periode op de noodlocatie in de Capucijnenvoer is achter de rug. Het Depot huist sinds kort weer op het Martelarenplein. De Leuvense concertzaal heropende de deuren met vier uitverkochte concerten van Selah Sue in een volledig gerenoveerde zaal die letterlijk en figuurlijk opnieuw in het hart van de stad zit. Toen Poppunt Mike Naert opzocht, was er nog keiveel work in progress maar de fundamentals om een rock-’n-rollconcert te organiseren waren al aanwezig. Een bijzonder tevreden en trotse bezieler gidste ons door een multimediaal muziekcentrum in volle opbouw.

“We hebben nog moeilijke jaren gekend maar het voorbije jaar hebben we echt wel op onze tanden moeten bijten. Het kot in de Kapucijnenvoer was geen ideale concertzaal. Dat oude gebouw was nog erger qua lekken in het plafond, maar we waren al heel blij dat we iets gevonden hadden om anderhalf jaar te overbruggen. Financieel stonden we ook onder druk omdat we een kleinere capaciteit hadden. En er was een buurvrouw die verantwoordelijk was voor tientallen bezoekjes van de politie. Hoewel er goede afspraken waren, vond ze je dat je geen geluid mag maken in het midden van de stad. Ach ja, we leven in een tijd waarin individuele rechten belangrijker geworden zijn dan het maatschappelijk genot. Je moet daar altijd een gouden middenweg in vinden maar je moet ook het pad der redelijkheid bewandelen, vind ik. Da’s blijkbaar soms moeilijk.”

text: Bram Vermeersch photo: Koen Bauters

- 30 -


Dat klinkt misschien onnozel, maar dat is het niet. In moeilijke tijden is het belangrijk dat je een huis van vertrouwen kan zijn voor het publiek en de lokale muziekscene.”

Gelukkig is die vernieuwde zaal er nu.

Mike: “Vanaf februari waren er opnieuw goede vooruitzichten. De omslag is gekomen toen de stelling voor de gevel van Het Depot weg was. Toen zaten we opnieuw in een ultrapositieve vibe. Nu staan we op het punt waar we tien jaar heen hebben gewerkt. Qua zicht, akoestiek en feel hebben we nu één van de beste zalen van België. Het Depot is een topzaal.”

“Leuven is een mooie stad. Op cultureel vlak is er heel veel, maar het blijft belangrijk dat we extra soul in de stad duwen. De stad Leuven is sowieso goed voor ons. We krijgen al jarenlang alle medewerking. In 2001 hebben we een ommekeer gezien. Het heeft vaak te maken met personen. We hadden een schepen van cultuur die er heel hard voor open stond. Dat heeft veel in beweging gebracht. En de burgemeester hebben we ook overtuigd. Louis heeft ook snel gezien dat we een publiek aantrekken en relevant zijn. Hij zegt altijd: je moet me niet dwingen te komen naar je concerten, maar ik vind het wel belangrijk dat Het Depot er is.”

“De verbouwing is heel goed aangepakt. Voor ons was het belangrijk dat Het Depot zijn feel zou behouden. Het mocht niet te proper en te clean zijn. De architecten hebben dat heel goed begrepen. Het Depot is een beetje bruinig en de warmte van de oude cinemazaal zit er nog in. Het is wat scheef en golvend. En zo zijn wij ook wel een beetje.” Zullen er accenten veranderen aan jullie werking?

Mike: “We hebben nu sowieso meer mogelijkheden om te doen wat we willen doen. We hebben niet alleen een beter uitgeruste grote zaal maar ook een klein podium in onze foyer. We wilden al heel lang minder bekende bands een kans geven, maar daarvoor hadden we voorheen niet genoeg plaats in de foyer. Onze Open Mic avonden waren mogelijk omdat het over akoestische optredens ging, maar we konden er geen bands plaatsen. Onze grote zaal verkleinen was een optie, maar de productiekost bleef dan even groot. Je zit al snel aan 3.000 euro als je de kosten van het geluid, het licht en de catering optelt. Voor een optreden waar slechts vijftig mensen op afkomen, heb je dan direct een te groot ingecalculeerd verlies. Dat probleem is van de baan. We kunnen nu ook optredens organiseren van August Albert en Mark Eitzel, acts die 100 à 150 mensen lokken.”

Voor welke uitdagingen staan jullie?

Mike: “Het Depot staat aan het begin van een nieuw traject. Er komt een hele grote challenge op ons af: het financiële aspect. Hoe vind je daar een goed evenwicht in? We krijgen van de commissie vaak het verwijt dat we te commercieel zijn. Een zaal voor 850 mensen is in de rock-’n-roll blijkbaar al groot en commercieel. Maar waar leg je de grens? Als je kijkt naar het financiële plaatje zijn concerten pas rendabel vanaf een capaciteit die zelfs hoger ligt dan de AB. Ook de AB heeft subsidies nodig, zelfs als ze het hele jaar alleen maar in de grote zaal zouden programmeren. Het zou zonder subsidies kunnen, maar dan wel aan heel hoge ticketprijzen. Terwijl ik vind dat je naast een culturele rol ook een sociale rol hebt, waarbij je zo veel mogelijk mensen die geïnteresseerd zijn in muziek en cultuur laat meegenieten op een betaalbare manier. Die maatschappelijk rol moeten we vervullen. Qua financiën moet je een balans weten te vinden. Als er mogelijkheden zijn, moet je die benutten. Je kan niet alles bijeen bedelen bij de overheid.”

Wat is volgens jou het unieke van Het Depot?

Mike: “Ik zeg altijd dat we een open en warm huis willen zijn. Het is heel belangrijk dat mensen graag komen. Zowel de artiesten en het publiek, als de groepen die hier repeteren, les volgen of artist in residence (Float Fall, Billie Kawende, Esther&Fatou …, red.) zijn. Veel heeft te maken met onze uitstraling. Zo kook ik zelf meestal voor de artiesten. Daarnaast willen we geen concertzaal zijn die een half uur na het optreden iedereen buitenwerkt. We hebben graag dat de mensen lang blijven hangen. Niet enkel om bier te verkopen maar ook om een band op te bouwen met iedereen die over de vloer komt.

“Ik vind het belangrijk dat we veel concerten organiseren. We doen geregeld artistiek kwestbare zaken, maar we vinden het daarnaast ook nodig af en toe wat breder te gaan. Milow, Selah Sue, Daan, Triggerfinger, Arno: daar is een publiek voor. En als je een zaal voor 850 mensen hebt, moet je die groepen kunnen aanbieden aan de stad die mee in je investeert.”

- 31 -


“In de geest van het publiek zit veel meer cross-over dan vroeger. Dat is goed.” Vandaar dat Het Depot zo’n breed programma heeft?

Mike: “We omschrijven het altijd als een multinicheprogramma. Dan bereik je iedereen. We gaan niet op zoek naar de grootste gemene deler maar proberen zo veel mogelijk subculturen te bedienen. We hebben altijd veel hiphop, soul, funk en jazz gedaan. Dat heeft te maken met mijn eigen smaak. Die genres bundelen we onder de noemer Cool, naar ‘The Birth Of Cool’ van Miles Davis en ‘Cool’, een nummer dat Prince dertig jaar geleden schreef en nu nog altijd live speelt. Daarbij gaan we heel breed, zolang het maar de goeie feel heeft. Vorig seizoen hebben we concerten georganiseerd van Ghostpoet, Talib Kweli en Tower Of Power, en volgende jaar doen we Betty Lavette.”

“Alles wat funk en soul is, volg ik van nabij. En ik ben een grote fan van The Rolling Stones en Bruce Springsteen. Maar alles volgen is niet te doen. Het is niet dat ik het nieuwste van het nieuwste in alle genres ken, maar ik heb wel mijn antennes. Ik heb een groot netwerk van mensen waar ik mee kan aftoetsen of iets voor Het Depot is. Dat heb je nodig. Je moet die mensen daar ook in vertrouwen. En het buikgevoel speelt ook nog altijd een grote rol. Het is niet alleen maar het cijfergevoel. Ik kan snel voelen of iets goed is of niet. Ik luister ook naar heel diverse muziek. Flying Lotus, die nu very hot is, volg ik al heel lang. Ik vind het top wat hij doet. Uit welke hoek komt hij? Uit de muziek die ik altijd goed gevonden heb. Dat is zijn inspiratie. Alles komt terug. Ook house. Dat was dé muziek toen ik begon uit te gaan. Eind jaren negentig draaide ik als dj ook deephouse. En dat komt nu allemaal terug. Dat vind ik heel plezant. Ik heb dat altijd toffe muziek gevonden.”

“We proberen ook zo veel mogelijk aansluiting te vinden bij wat er gebeurt op het vlak van elektronische muziek. Da’s geen evidentie. De topnamen worden overal ter wereld gevraagd en zijn verschrikkelijk duur geworden. De grote dj’s kunnen we niet betalen. We willen ons eerder toeleggen op het kleinschalige en gebruik maken van de club om de underground op te zoeken. Zo lanceren we in januari een concept waarbij we concerten gaan organiseren van groepen uit het netwerk van AKS, Uphigh Collective en Bodyspasm.”

Tot slot: welke momenten uit je loopbaan bij Het Depot koester je?

Mike: “Leela James in 2005: het eerste grote concert in de oude zaal. Dat was het moment dat we voelden dat we de goede richting uitgingen. We hadden Het Depot op de kaart gezet en kregen de kans om mee te gaan in internationale toerschema’s van bands. Daarvoor waren we heel niche. Daarna hebben we zes jaar langer dan voorzien gewerkt in de oude zaal. Twee concerten van Triggerfinger hebben uiteindelijk dan de verbouwing ingeluid. Die optredens waren mega emomomenten. Triggerfinger is ook een band waarmee we samen een traject hebben afgelegd. De eerste keer in de Sojo was er 100 man, de tweede keer in Het Depot net geen 400, en de derde show die ze bij ons speelden, was uitverkocht. Met zulke artiesten creëer je een band. Met Jamie Lidell hebben we ook een relatie die verder gaat. Die artiesten komen graag naar hier en wij zien ze graag komen. Dat zijn copains van ons warm en open huis geworden.”

Het Depot is dankzij Milow ook bekend als het huis van de singer-songwriters.

Mike: “Ja, maar onze verschillende publieken bewegen zich door elkaar. Mensen die komen luisteren naar de folkliedjes van Esther&Fatou komen de week nadien ook feesten op de muziek van AKS. Sowieso zit er in de geest van het publiek veel meer cross-over dan vroeger. Als concertzaal moet je daarmee omgaan. Vandaar dat we heel veel verschillende dingen doen. Vroeger was de scheidingslijn veel duidelijker. Iemand die bij ons werkt, komt uit de hardcore, gaat uit zijn dak in de boiler room op Pukkelpop en is fan van Norah Jones. Dat is een mooi voorbeeld van hoe mensen tegenwoordig voyageren tussen verschillende genres. Dat is goed. Het klopt ook. Ik ben een oude zak, hé. (lacht)”

hetdepot.be

- 32 -



photo: Koen Bauters

jonge wolven

Protection Patrol Pinkerton Na publieksprijzen op de Melkrockrally en De Vedette en een plaats in de finale van Westtalent 2011 schoot Protection Patrol Pinkerton eind september de hoofdvogel af op De Beloften, hĂŠt Gentse rockconcours. Hun catchy tunes verraden een innige liefde voor The Strokes en Arctic Monkeys, hun liveact onthult een aanstekelijke gestoordheid. Soon, in a club near you! vi.be/ppp

Repetitiekot video met Protection Patrol Pinkerton op poppunt.be

- 34 -


photo: Koen Bauters

jonge wolven

Movoco Movoco won de recentste editie van Verse Vis, de jaarlijkse wedstrijd van muziekclub De Zwerver. Een driekoppige band met een eigentijdse sound die drijft op dikke lagen noise. Shoegazer meets indierock. Over hun cover van ‘Walking On The Moon’ van The Police schreef De Morgen (GVA): “Peter Hook van Joy Division leek Stings baslijntje voor zijn rekening te nemen, terwijl een overstuurde gitaar het origineel formidabel mismeesterde. Dreigend én denderend.” Is je nieuwsgierigheid geprikkeld?. vi.be/movoco

Repetitiekot video met Movoco op poppunt.be

- 35 -


focus

De concertzaal maakt geen deel uit van het Clubcircuit maar in het eerste werkjaar is De Casino in Sint-Niklaas toch maar mooi uitgegroeid tot een middelgrote club die qua profiel schippert tussen De Roma, Het Depot en De Werf. Steven Verschoore (communicatie en marketing) geeft tekst en uitleg. text: Bram Vermeerschwphoto: Koen Bauters

Muziektempel in Sint-Niklaas Steven: “Hoe ben ik in de muzieksector beland? Ik werkte voor de Gazet Van Antwerpen en via artikels die ik schreef over jazz ben ik terecht gekomen bij de De Spiegel, een vzw die destijds huisde in de foyer van de stadsschouwburg. Ik hielp mee met de organisatie en de promotie van jazzconcerten. Ik verzorgde ook altijd de communicatie rond die optredens. Gaandeweg werd de foyer te klein en zijn we op zoek gegaan naar een nieuwe zaal. We hebben De Casino gerenoveerd om flexibeler te kunnen werken op het gebied van jazz en wereldmuziek. Toen we nog in de foyer van de stadsschouwburg zaten, konden we enkel nu en dan concerten organiseren op donderdag. De Spiegel vzw is De Casino geworden. We zijn nog steeds een onafhankelijke vzw en concertorganisatie. Het renovatieproject De Casino heeft bijna vijf jaar in beslag genomen. Omdat we twee jaar verbouwd hebben maar ook omdat we lang bezig geweest zijn met fondsenwerving en de creatie van een draagvlak voor onze concertzaal. We hebben er veel partners en alle geledingen van de maatschappij bij betrokken omdat we wilden dat De Casino vanaf het begin een succes was. We zijn meteen gestart met vier uitverkochte concerten van Hooverphonic. Alex Callier is de peter van ons project.�

- 36 -


Wat zijn de pijlers van dat project?

Steven: “We werken rond drie pijlers. Jazz en aanverwante genres als blues, soul en funk is er één van. Daarnaast programmeren we veel wereldmuziek met de nadruk op fusion. Niet zozeer het puur etnische uit een bepaalde regio maar vooral die wereldmuziek waar stijlen elkaar ontmoeten. Dat gaat heel breed. Soms bundelen we dat onder de term Catch A Fire. En als derde pijler hebben we pop en rock. Er loopt een rode draad door die drie pijlers. Jong talent enerzijds, met soms een regionale factor zoals in ons pop- en rockconcours Lawijtstrijd, maar ook jongerencultuur in het algemeen. Zo geven we binnen het jazzluik heel jonge en vaak moeilijke en experimentele groepen een kans. En qua pop en rock werken we heel sterk rond hiphop en urban cultures. Een heel bewuste keuze. Die genres leven in de jongerencultuur, meer dan traditionele Angelsaksische muziek of postrock.”

Als De Casino vol zeventienjarigen zit die naar een dubstepfuif komen, kan er beneden in de inkomhal net zo goed een verjaardagsfeest zijn voor iemand die veertig wordt. Iedereen moet naar dezelfde toiletten. Er is altijd die kruisbestuiving. In de namiddag komen de oma’s hier voor koffie en taart en zes uur later is er snoeiharde rock in het café.”

De jazz- en wereldmuziektraditie was ook een heel

Het café is niet het enige podium dat jullie hebben.

belangrijk deel van de identiteit van De Spiegel vzw. Is

Steven: “We hebben drie platformen: de grote zaal, het Casino Café en de kiosk in het park. Dat zijn troeven omdat we ook een traject willen aangaan met bands. Lokale groepen krijgen een eerste kans op het cafépodium. Daarna hopen we dat we ze een voorprogramma kunnen laten verzorgen van een Belgische rockact. Zo was Suburb Songs de support van Flying Horseman en speelde Hush Hush voor Creature With The Atom Brain. Als die groepen dan een cd uitbrengen, proberen we heel actief onze concertzaal uit te verkopen voor die cd-voorstelling. Dat is het traject. Dat jonge talent, die rode draad over de programmatie en de platformen heen. Als dat lukt, vinden we dat we echt in onze opdracht geslaagd zijn. Als er sfeer is en er veel mensen over de vloer komen, zijn we tevreden. We zijn een klein maar heel geëngageerd team. De ontvangst van artiesten is superbelangrijk voor ons. Een goed gesoigneerde muzikant speelt gewoon beter. Daarom leggen we iedereen die hier speelt in de watten. En dat doet als een lopend vuurtje de ronde. Dat is een vorm van marketing. Een backstage is doorgaans een in het wit geschilderde kelder zonder daglicht, een ruimte met enkel een stoel en een spiegel in. Onze backstage is een huiselijke omgeving. En dat is een bewuste keuze. Ook hier ontstaan wel eens feestjes. (lacht)”

“In de namiddag komen de oma’s hier voor koffie en taart en zes uur later is er snoeiharde rock in het café.”

de pop en rock-pijler er bij gekomen sinds de zaal er is?

Steven: “Absoluut. Nu we zeven dagen op zeven de productionele vrijheid hebben, is er een luik pop en rock aan de programmatie toegevoegd. Vroeger hebben we weliswaar al Isbells en Selah Sue gehad, maar nu is er veel meer mogelijk. En dat is een verrijking. Als je onze drie pijlers onder de loep neemt, dan past daar eigenlijk heel veel muziek in. We willen een beetje kunnen programmeren zoals mensen een selectie hebben op hun iPod, maar met een eigen gezicht. Een immens populaire Belgische popgroep hoeven we niet noodzakelijk te doen. Daar bestaan andere circuits voor. We behouden ons het recht voor om mensen te blijven verrassen. Binnen DC Rocks, een event dat we al een aantal keer georganiseerd hebben, komt er bijvoorbeeld heel harde actuele Belgische noise aan bod. We hebben echt wel een profiel in het Vlaamse muzieklandschap. We hebben ook een café. De Casino is een pand dat zeven op zeven open is. Naast het culturele luik vinden we gemeenschapsvorming ook heel belangrijk. Het café van Vooruit in Gent is wat dat betreft altijd een heel groot voorbeeld geweest. Ons café is ook een place to be als er geen concert is. We krijgen een generatieoverschrijdend publiek over de vloer.

- 37 -


Dat digitale luik volgen we heel sterk op. Dat is echt wel conversation management: eerder het conversen dan het branden van onze positie. We hebben een sterke identiteitsmarketing. We werken via ambassadeurs. Onze eigen ploeg, de raad van bestuur, de mensen van het café en de partnerships die we hebben, betrekken we heel sterk in het verhaal dat we willen vertellen. We werken bijvoorbeeld samen met KaHo Sint-Lieven, de hogeschool van Sint-Niklaas. Elke eerstejaarsstudent krijgt een gratis ticket voor een concert in De Casino. Die brengt dan altijd wel iemand mee. Via sociale media én via traditionele mond-tot-mondreclame proberen we aan zo veel mogelijk mensen duidelijk te maken waarvoor we staan en waarom het plezant is om bij ons naar een concert te komen kijken. Je ziet hier de betere acts bij je op de schoot. De Casino is een middelgrote zaal met een historisch karakter. Het is niet zomaar een bunker. De sound is hier ook super.”

“We willen een traject aangaan met jong talent.” Voor welke uitdagingen staat De Casino?

Steven: “De uitdagingen waar elke concertzaal mee te kampen heeft: hoge uitkoopsommen door het terugvallen van de cd-markt. Bands worden ook echt in de markt geplaatst. Dat gaat veel sneller dan vroeger. Dat is een moeilijkheid. Verder is er een groot aanbod van bands in het land. Er is nog geen implosie, maar laat ons dat zo houden. Nu ja, moeilijkheden: als je zoals ons een geëngageerde ploeg hebt, kan je die moeilijkheden wel overwinnen. We proberen uit te blinken in hetgeen we doen. Tot op heden lukt ons dat. Tijdens ons eerste werkjaar kon je hier Channel Zero, Maceo Parker en Alpha Blondy zien, en we hebben naast Absynthe Minded ook grote jazznamen gehad. Dat Arno en Dez Mona komen/hier gespeeld hebben, daar zijn we ook heel content mee.”

Wat zijn de wensdromen?

Steven: “Dat is een strikvraag, hé. (lacht) We zitten hier met heel veel muziekliefhebbers in het huis en de lijst van bands die we willen, is echt lang. Iedereen van De Casino heeft de gewoonte om naar veel concerten te gaan. Dat gaat van jazz in kleine clubs tot grote concerten in Het Sportpaleis. We willen de komende jaren blijvend aan ons profiel werken en altijd goede concerten binnen onze drie pijlers organiseren. Het is moeilijk om daar namen op te plakken. Dat Philip Catherine bij ons heeft gespeeld, is fantastisch. We hebben twee jaar geleden Toots Thielemans geprogrammeerd in De Schouwburg. Hij zou toch ooit nog eens in De Casino mogen spelen. Alles wat Belgisch en goed is, moet hier sowieso een podium kunnen krijgen. Op 2 februari komt er onder de noemer Gemeengoed een eerste meeting waarbij we hiphoppers uit alle Vlaamse provincies gaan bundelen. Dat wordt een marathon van urenlange raps. Met mensen van Eigen Makelij, Rauw & Onbesproken, Tourist en Batteraaf. Inzetten op hiphop: dat proberen we echt wel te doen.”

“Onze programmatie is heel gevarieerd. Dat vinden we heel belangrijk. We proberen zo goed mogelijk te filteren van wat er waardevol en actueel is. We kunnen er alleen maar tevreden mee zijn dat er zo veel leeft. Het aanbod in Vlaanderen en bij uitbreiding in België en Europa is fantastisch. Katapulteer jezelf dertig jaar terug en je heb een volledig ander verhaal. We werken in de eerste plaats voor de regio’s Waasland, de aanpalende Denderstreek en Zeeuws-Vlaanderen en klein Brabant in Nederland. Uit de ticketverkoop blijkt echter dat we mensen lokken uit heel Vlaanderen. Als het over exclusievere grote acts gaat, weten mensen uit Antwerpen ons ook te vinden.” Eigenlijk is het heel snel gegaan. De Casino staat na één jaar al heel goed op de kaart.

Steven: “We hebben een heel sterke marketingmachine. Dat mag gezegd worden. Als je naar Anthony B in pakweg de Vk* gaat kijken, zal je mensen van De Casino zien met flyers en posters van concerten van Julian Marley of Alpha Blondy. We hebben ook een heel sterk marketingbeleid via sociale media.

decasino.be

- 38 -



gearslutz

Hij speelt piano sinds zijn zesde (en ook even viool) en heeft zich op twintig jaar tijd opgewerkt tot één van de meest gevraagde en veelzijdige toetsenisten in België. Tussen zijn muzikale werkgevers vind je Kate Ryan, Sandrine, Brahim, Mo & Grazz en Netsky. En hij leidt een eigen band. Babl: “Bij de meeste projecten komen dezelfde instrumenten terug: Hammond, vaak een digitale piano en allround instrumenten als Motif en Fantom. Mijn vocoder is ondertussen een echt Babl-trademark. En verder? Plug-ins, uiteraard, ik was trouwens één van de eersten die ze live gebruikte! Meer dan een laptop en een controller met per artiest een set klanken heb ik niet nodig. Dat maakt het switchen erg makkelijk. Bij Kate Ryan gebruik ik vooral mijn Roland Fantom en mijn SH201, voor de gesamplede dance-sounds. Het handige aan al die instrumenten is dat je de setups tegenwoordig via een USB-stick kan uploaden. Erg makkelijk in het buitenland, want je hoeft er enkel een backline te huren en in te pluggen. Bij Sandrine speel ik veel piano, Rhodes, Hammond en keyboards met distortion gitaarsounds. Gitaarsolo’s op keys doe ik ook bij Netsky. En een vette, funky polysynth mag nooit ontbreken.”

Hoe gek moet je zijn om als toetsenist met Netsky de baan op te gaan? Behoorlijk, zeker als je de melodieën wil naspelen die Boris Daenen uit zijn laptop tovert. Babl is zo’n ‘zot’ (dixit Michael Schack). Het is niet het soort gekte dat je een enkel ritje gekkenhuis oplevert, maar wel één die gevoed wordt door een muzikale passie. Babl – zijn naam, ja; hij is gedownload, niet geboren – is gek. Gek van muziek. Gek van all things synths, piano, softsynths en consorten. Wij spraken hem over gear, passie, en boorden meteen wat tips los.

Over gear zetten muzikanten graag een boompje op. En wat synths betreft, gaat het dan vooral over vintage. MOOG, Hammond, Fender Rhodes Mark I, KORG MS20 ... Ben jij ook zo’n vintage aficionado?

Babl: “In de jaren 1990 wel een beetje, maar ik was toch vooral fan van de Akai sampler en de MPC. Nu gaan de conversaties hoofdzakelijk over softsynths, plug-ins of hoe iets in Logic of Ableton werkt. Onlangs vroeg iemand me hoe ik de sounds voor Netsky produceerde: allemaal softsynths, waar vooral eigen processing en tweaking de sound maakt. Ik gebruik wel een hardware-setup met een vocoder en een allround Roland synth, wat vrij organisch spelen toelaat. Maar vintage? Neen. Ik ben te lui om die instrumenten overal mee naartoe te zeulen. Een Fender Rhodes gaat nog, maar een Hammond met een Leslie-speaker? Je hebt bands die wel alles meenemen, maar qua logistiek kost dat aardig wat duiten. En de bands waarbij ik speel, hebben geen vliegtuig waar alles in kan ...”

text: Sven De Potter photo: Koen Bauters

Wonderlijk spel met lichte toets

- 40 -


“Trouwens, vintage of niet, het belangrijkste blijft de manier waarop je speelt. Een authentieke vintage sound is prachtig, maar tegenwoordig klinken de vintage plug-ins echt top: de Hammond Vintage Organs van Native Instruments zijn erg geloofwaardig, zelfs in een productie op plaat. Ik heb in maart en oktober een clubtour gedaan met Divinity Roxx, de bassiste van Beyoncé, en daar gebruikte ik een MOOG Little Phatty. Die klinkt heel wat vetter dan de softsynthversie. Dat blijft toch wel uitzonderlijk.” Jij bent een kind van de jaren 1990. Je hebt de overgang van analoog naar digitaal meegemaakt. Beschouw je het als een voordeel dat je weet wat bijvoorbeeld een oscillator doet?

Babl: “Ik probeer the best of both worlds te combineren. Ik zie wel een verschil met Boris (Netsky). Hij kan niet terugvallen op die analoge ervaringen. Maar hij compenseert dat ruimschoots door zijn ongelooflijke interesse voor klanken en hoe klanken opgebouwd worden. Veel anderen beginnen gewoon wat te tweaken en te draaien zonder precies te weten wat ze doen. Niet dat de muziek er slechter door gaat klinken, hoor. Wat ik wel merk, is dat het vandaag wel veel meer over geluidstechniek- en productie gaat. Kijk naar Avicii en de manier waarop hij zijn klanken opbouwt: zeer gecompresseerde layers die een unieke sound voortbrengen. Ik heb voor Kate Ryan één van zijn nummers bewerkt en kreeg daarvoor de aparte layers. Klanktechnisch enorm straf. Avicii maakt zijn klank uit pakweg twintig lagen, waarvan sommige vrijwel onhoorbaar zijn, maar toch een zeker karakter toevoegen. Hij weet waar hij mee bezig is. Dat is het belangrijkste. Technologie als tool is goed, niet als doel. Het gaat in de eerste plaats over songs, maar tegenwoordig gaat de kwaliteit soms wel wat achteruit.”

“Je kan je het hele lexicon aan jazzscales eigen maken – dat heb ik ook gedaan – maar wat schiet je daar mee op als je je publiek niet kunt raken?”

- 41 -


Jij speelt funk, jazz, hiphop, dance ... Hoe lang duurt het

Mocht je carte blanche krijgen in je keuze van

voor je een stijl wat onder de knie hebt?

instrument, welk zou je kiezen?

Babl: “Ik ben al bezig sinds mijn zesde. Dat heeft wellicht wat geholpen. Ik heb nooit conservatorium gevolgd, maar wel muziekschool en kunsthumaniora. Veel jonge gasten die nu afstuderen zijn geobsedeerd door jazz en jazztheorie. Niet slecht, maar het drukt wel een stempel op je spel. Ik denk dat het een tijdje duurt voor je je daar volledig van los kan maken. Als autodidact heb ik me zelf de basis van de jazz eigen gemaakt, maar ik vind energie belangrijker dan technisch perfect kunnen spelen. Je kan je bijvoorbeeld het hele lexicon aan jazzscales eigen maken – dat heb ik ook gedaan – maar wat schiet je daar mee op als je je publiek niet kunt raken? Kijk naar Charlie Parker: veel mensen hebben het over een ‘Parker-scale’, maar eigenlijk was Parker zelf voortdurend aan het experimenteren. Luisteren naar muziek doet al heel veel. Dat en een notie hebben van de recente muziekgeschiedenis. Als iemand je vraagt iets te spelen in de trant van The Doors, dan hoor je te weten dat het gaat over Ray Manzarek. Ik heb me dat ook eigen moeten maken: toen ik pas bij Brahim speelde, had ik weinig ervaring met R&B en hiphop. Laid back of sloppy spelen, ik heb het moeten leren. Bij Netsky moet het dan weer erg strak zitten, en vaak iets voor de tijd. Dat is iets waar Michael en ikzelf aan hebben moeten werken. Toen we na een week PA-repetities het gevoel hadden dat we erg tight aan het spelen waren, zetten we toch grote ogen op toen we de opnames hoorden. Het minste foutje in timing hoorde je.”

Babl: “Een Steinway-vleugel, zonder twijfel. Ik ben en blijf pianist. Synths en softsynths zijn erg cool, maar daar gaat het vooral over sound. En ik blijf wel een grote fan van het echte geluid. En dat wat je speelt op de eerste plaats komt.” Geen keytar? Dat verbaast me.

Babl: “Neen, dank je. Ik heb dat ooit wel gehad. Een rode Roland AX7, die ik uit schaamte zilver geverfd heb. Ondertussen is die keytar wel weer hip, maar ik blijf het toch maar een vreemd instrument vinden. Ik heb er wel nog videobeelden van, maar die zijn zo fout dat ze ergens mooi in een kluis liggen.” Tips & Tricks video’s met Babl op poppunt.be

Babl’s favoriete setup Mijn Netsky setup vind ik heel cool. Tilted keys, alles bij de hand en gemonteerd op een Gibraltar drumrack.

Babl’s absolute droomsetup Dat hangt af van de band, maar als ik mag kiezen: Yamaha vleugel, Fender Rhodes, Hammond B3, Moog Voyager, Fantom en twee controllers met softsynths op laptop. Een heus kasteel dus!

Meest genante moment Gevallen over een monitor op het podium.

Wat Netsky betreft: hoe moeilijk is het om pure computermuziek live te spelen?

Meest euforische moment

Babl: “Ik vond het een ongelooflijke uitdaging. Boris programmeert soms loops die live haast niet te spelen zijn zonder je handen te verstuiken. (lacht) Een nummer als ‘Give & Take’ speel je niet op één-tweedrie. Bij de programmatie houdt hij geen rekening met de speelbaarheid van zijn songs. Ik vind het getuigen van grote klasse dat hij zijn songs live wil spelen.”

Pukkelpop met Netsky, en mijn eigen project op het North Sea Jazz Festival.

Zou graag nog eens samenspelen met Prince!

- 42 -



tips & tricks

Tien songs klaar? Check. Je eerste optreden geregeld? Check. Zenuwen onder controle? Naah, niet helemaal. Goesting? Tuurlijk! Je staat te trappelen om de wereld te veroveren met je waanzinnige liveshow, en hier duwen wij graag even op de pauzeknop. Voor je enthousiasme het overneemt van je gezond verstand, hebben we een paar tips & tricks voor de grote stap van repetitiehok naar livesetting op een rijtje gezet. text: Sven De Potter & Jan Pauly

01

Check de zaal en het verloop van de avond

03

Inladen is een kunst

02

Wie rijdt, en waarmee?

04

Hou alle gegevens van de venue bij de hand

Eén van de belangrijkste afspraken die je maakt voor je naar een optreden rijdt, is uiteraard het vervoer. Wie rijdt? Best iemand die je een beetje kan vertrouwen en niet van plan is om het tijdens jullie set op een ongebreideld zuipen te zetten. Zorg ervoor dat dat duidelijk afgesproken is! En je hebt uiteraard een auto nodig met wat laadruimte. Twee auto’s kan ook, maar da’s meer gedoe. Een busje huren kan dan soelaas brengen.

Je wil natuurlijk weten waar je terecht komt en in welke omstandigheden je moet spelen. Is er een PA-installatie met monitormix, of een gewone zanginstallatie? Of word je verondersteld je eigen zanginstallatie mee te nemen? Krijg je een volwaardige soundcheck, of enkel een linecheck? Hoe groot is de zaal? Klein café waar je op een barkruk staat, of een club met deftig podium? Speelt er nog een andere band? In dat geval kan je misschien wel backline delen.

Als je nog geen ervaring hebt met het inladen van je auto, reken dan wat extra tijd om alles netjes op z’n plaats te krijgen. Je gear stapelen heeft soms wat weg van een spelletje Tetris. Begin altijd met de grote stukken (versterkers, basdrum …) en gebruik de gaten voor kleinere gear. Let er vooral op dat je de auto niet overlaadt, en in godsnaam: wees een beetje voorzichtig met dat dure speelgoed. En beetje duwen kan, erop staan springen om het toch maar te doen passen is geen al te best idee.

Het lijkt belachelijk, maar toch gebeurt het: niemand heeft het adres van de venue opgeschreven. Zorg ervoor dat iemand alle contactgegevens en een routebeschrijving bij de hand heeft. En check op voorhand toch even de route. Je zal maar in Lille (Rijsel) moeten spelen en in Lille (in de Kempen) uitkomen. O, en ga nog snel even pissen voor je vertrekt. ‘Ik moet pipi doen!’ roepen na 5 kilometer is voor kinderen.

- 44 -


05

Timing is alles

06

Hallo, ja?

Als je om 17 u moet soundchecken, moet je niet om 17 u aankomen. Een uur voor het afgesproken tijdstip is ruim voldoende. Je kan dan rustig uitladen, opstellen en de sfeer wat opsnuiven (of de zenuwen onder controle krijgen). Hou rekening met eventuele files, een platte band of ‘ik moet pipi doen!’.

09

CHECK JE GEAR!

10

Monitor de monitormix.

Word je betaald voor het optreden? Great! Duid iemand aan in de band die de uitbetaling regelt. Dat kan voor of na de show, maar zorg ervoor dat het niet vergeten wordt. En spreek op voorhand met de organisator af hoe je uitbetaald wil worden: op factuur, KVR, … Als je lid bent van SABAM, zorg er dan voor dat de organisator zijn papieren invult, en bezorg SABAM zelf ook een lijstje met de nummers die je hebt gespeeld. Een extra spijziging van je rekening kan nooit kwaad.

Een kwartiertje voor je aankomst, bel je even met de organisator. Dan kom je meteen te weten waar je kan parkeren om je gear uit te laden. Meestal staat dat op je callsheet, maar bij kleinere optredens krijg je dat niet. Laat je auto ook nooit onbewaakt staan met materiaal erin, en parkeer altijd legaal. De politie is niet altijd je vriend. De takeldienst wel, maar hun vriendschap kost veel geld.

07

08

Papierwerk

Op het podium loopt al eens iets fout. Aan sommige pannes kan je niets doen, maar andere problemen kan je vooraf perfect opvangen. Vervang de snaren van je gitaar op tijd, maar nooit vlak voor een optreden. Als je toestellen op batterijen hebt, check dan of die batterijen voldoende opgeladen zijn. Zorg voor een reservepaar drumstokken en leg nog snel een nieuw vel als dat nodig is. Verzorg je kabels en test ze nog even voor je inlaadt. Test al je digitale gear (synths, computer …) grondig, maak back-ups, neem extra adapters mee. Enzovoort enzovoort.

Eet en drink met mate(n)

Meestal wordt er eten voorzien, hetzij broodjes, hetzij een warme maaltijd. Geef vooraf door of er vegetariërs in je groep zitten, of bandleden met een of andere allergie. Normaal is er tijd om te eten voor het optreden. Doe dat dan ook (beetje energie opdoen, weet je wel), maar overdrijf niet. Met een volle maag op een podium staan zorgt ervoor dat je log gaat klinken. En een paar pintjes voor de show mag geen probleem zijn, maar hou jezelf scherp. Je publiek komt om een fijn concert te zien, niet om een lallende zanger of een slordige band te zien worstelen met hun songs.

Focus – zeker als beginnende band – niet te hard op een perfecte monitormix. Het vergt tijd en oefening om te weten te komen wat voor jou en je band de meest comfortabele mix is. Je klinkt sowieso anders dan in je repetitiekot, en je hoort makkelijker wat iedereen speelt. Het kan gebeuren dat je plots wel goed hoort wat je gitarist al die maanden aan het spelen was. Laat je er niet door uit je lood slaan. Veel meer – massa’s! – tips & tricks op poppunt.be

- 45 -



photo: Koen Bauters

jonge wolven

Pruikduif Ja, ook onze aandacht werd eerst getrokken door de bandnaam. Maar als daarachter maffe muziek schuilt, hebben we daar geen probleem mee. Psychedelische rock uit Gent. Deze vier vrienden, waaronder twee broers, waren nooit echt van plan een band te beginnen. Uit ettelijke nachtelijke jamsessies in hun zelfgemaakte zolderstudio groeiden eclectische songs. Pruikduif focust op live performance en scoorde via vi.be een spot op Boomtown 2012. Prettig gestoord spelplezier, daar houden we wel van. vi.be/pruikduif

Repetitiekot video met Pruikduif op poppunt.be

- 47 -


popadvies

Er wordt al een heel jaar over gepalaverd, maar binnenkort is het ook echt zo ver: op 1 januari 2013 worden de nieuwe geluidsnormen voor muziekactiviteiten van kracht. Die nieuwe normen werden ontwikkeld door het Departement Leefmilieu, Natuur en Energie van de Vlaamse Overheid en vallen dus onder de bevoegdheid van minister Joke Schauvliege. Omdat het om een heel kluwen van normen, uitzonderingen en randvoorwaarden gaat, leek het ons niet slecht om alles nog eens op een rijtje te zetten.

Het wordt dus vooral afwachten hoe de wet vanaf 1 januari 2013 toegepast zal worden, en wat de gevolgen zullen zijn als er controlemetingen worden uitgevoerd. Genoeg achtergrond, tijd voor de harde feiten. We gaan geen geschiedenislesje opdreunen, maar je moet weten dat je vroeger als organisator wat geluidsnormen betreft met verschillende wetteksten rekening moest houden. Er waren enerzijds de bepalingen in VLAREM (Vlaams Reglement betreffende de Milieuvergunning) en anderzijds het Koninklijk Besluit van 24 februari 1977. Nu je dat weet, mag je het ook weer vergeten, want de nieuwe wet heeft de zaken wel degelijk vereenvoudigd: alles wordt nu geregeld in een nieuw VLAREM, dus geen gedoe meer. En ook de oude term ‘dansgelegenheid’ werd geschrapt en vervangen door het iets modernere ‘muziekactiviteit’. Want daar gaat de nieuwe geluidswet over: elke activiteit waar muziek wordt gespeeld, luider dan 85 dB(A)LAeq,15min, moet voldoen aan de nieuwe normen. En geen nood: wat al die cijfertjes en lettertjes betekenen, leggen we verder in dit artikel uit.

text: Jan Pauly

Eerst nog even dit: aan de basis voor de nieuwe normen ligt een bezorgdheid over jouw en mijn oren. Een stijgend aantal gevallen van permanente gehoorschade bij jongeren, een paar excessen in de festivalsector … : de politiek wou een eind maken aan de wantoestanden en besloot strengere geluidsnormen op te leggen. Om tot die nieuwe wetgeving te komen werd ook de Vlaamse muzieksector geconsulteerd. Vooral na het eerste – erg strenge – wetsvoorstel kwam er heel wat reactie vanuit de sector. In de definitieve wet is aan een aantal verzuchtingen tegemoet gekomen, maar toch blijft er ernstige twijfel over de praktische haalbaarheid ervan.

De normen Als je een muziekactiviteit organiseert, moet je je in de eerste plaats afvragen hoe luid je wil gaan, of beter gezegd: hoe hoog het maximale geluidsniveau is dat je nodig hebt voor een geslaagd evenement. Afhankelijk daarvan, kan je kiezen uit drie categorieën, elk met hun eigen normen en randvoorwaarden.

- 48 -


En tot slot nog dit: evenementen in tenten of open lucht vallen per definitie ook in deze categorie. Je gaat dus het best altijd langs bij het CBS als je zo’n evenement wil organiseren. Ze moeten enerzijds toelating geven voor het plaatsvinden van het evenement, en anderzijds kunnen ze je toelating geven om meer geluid te produceren.

Categorie 1 (“Niet-ingedeelde inrichting”): Geluidsniveau ≤ 85 dB(A)LAeq,15min

Zo lang je niet meer dan 85 dB(A) produceert, zijn er eigenlijk weinig zaken waar je rekening mee moet houden. Je hoeft het geluid niet constant te meten, je hoeft geen oordopjes uit te delen, et cetera. Die 85 dB(A) is trouwens relatief: LA(eq) betekent dat het om een gemiddelde gaat, 15min wil zeggen dat er gedurende een kwartier gemeten wordt om het gemiddelde te berekenen. Er mogen dus wat pieken en dalen in je geluidsniveau zitten, en in de praktijk zal men die norm pas gaan hanteren als je bij een controlemeting over de 92 dB(A) gaat. Eens die drempel bereikt, zal men dus een kwartier meten en mag je gemiddeld niet boven de 85 dB(A) gaan.

Categorie 2 (“Ingedeelde inrichting: klasse 3 – meldingsplichtig”): Geluidsniveau >85dB(A)LAeq,15min en ≤95 dB(A)LAeq,15min

Zoals je ziet, is de maximumnorm van 95 dB(A) ook hier weer relatief en wordt er gemeten over een kwartier. De meetplaats wordt ook in de wet omschreven: ‘ter hoogte van de mengtafel of een andere representatieve meetplaats’. Pieken en dalen zijn dus opnieuw toegelaten, en de norm wordt pas gehanteerd als je bij een controlemeting over de 102 dB(A) gaat. Eens die drempel bereikt, zal men dus een kwartier meten en mag je gemiddeld niet boven de 95 dB(A) gaan.

Je kan trouwens bij het College van Burgemeester en Schepenen (CBS) uitzonderingen aanvragen om toch luider dan 85 dB(A) te mogen gaan. Dat kan enkel voor bijzondere gelegenheden, beperkt tot 12x per jaar en 2x per maand. Het CBS kan je dan de toelating geven voor max 95 dB(A)LAeq,15min of max 100 dB(A)LAeq,60min.

Kies je voor deze categorie, dan moet je aan een aantal verplichtingen voldoen. Het geluidsniveau moet constant gemeten worden, zowel de versterkte muziek als het achtergrondgeluid. Je mag ook gebruik maken van een limiter of begrenzer die zo afgesteld is dat de maximumnorm niet overschreden wordt. Het geluidsniveau moet sowieso voor de organisator of de verantwoordelijke constant zichtbaar zijn (bijvoorbeeld op een scherm).

Een café, feestzaal … die voor deze categorie kiest, hoeft dus geen milieuvergunning aan te vragen. Er is enkel meldingsplicht bij de bevoegde diensten van de Vlaamse overheid.

- 49 -


de ruimte geïsoleerd is. Dat onderzoek is niet alleen erg duur, het kan er ook voor zorgen dat je een lagere maximumnorm opgelegd krijgt. Tot slot moet je voor deze categorie dus ook een milieuvergunning aanvragen. Een omslachtige procedure, en bovendien staan er in zo’n milieuvergunning ook heel wat andere voorschriften, naast de geluidsnormen.

Ook hier zijn er weer wat uitzonderingen mogelijk. Het CBS kan je toelating geven om tot 100 dB(A)LAeq,60min te gaan voor activiteiten tussen 12 u en middernacht die maximum 3 uur duren. Er is geen maximum aantal uitzonderingen, dus als je op voorhand weet dat je veel van dit soort activiteiten zult organiseren, vraag je best meteen die uitzondering aan voor een heel jaar. Wil je langer doorgaan dan middernacht, of organiseer je een event dat langer dan 3 uur duurt, dan kan het CBS je ook toelating geven om tot 100 dB(A)LAeq,60min te gaan, maar wel beperkt tot 12x per jaar en 2x per maand. Het moet ook om bijzondere gelegenheden gaan.

Op deze categorie is geen enkele uitzondering mogelijk. Je mag met andere woorden nooit of nergens meer dan 100 dB(A)LAeq,60min produceren.

De problemen Categorie 3 (“Ingedeelde inrichting: klasse 2 –

Hoewel deze wet duidelijkheid brengt over wat nu precies wel en niet mag (en heel duidelijk een absoluut maximum van 100 dB(A)LAeq,60min oplegt), zijn er nog steeds – vooral in de pop-, rock- en dancewereld – heel wat vragen over de haalbaarheid, de toepassing, de gevolgen, et cetera. Hieronder zetten we een paar van de grootste problemen op een rijtje.

milieuvergunningsaanvraag”): Geluidsniveau > 95 dB(A) en ≤ 100 dB(A)LAeq,60min LAeq,15min

Kies je voor de hoogste categorie, dan wordt de meettijd meteen ook verlengd. Het gemiddelde van 100 dB(A) wordt niet meer gemeten over een kwartier, maar over een uur. Bovendien wordt de norm pas gehanteerd als er bij controlemeting een overschrijding wordt vastgesteld van 102 dB(A)LAeq,15min. Concreet: produceer je gedurende een kwartier gemiddeld meer dan 102 dB(A), dan gaat men een uur meten om te kijken of je gemiddeld niet boven de 100 dB(A) komt. Die drempelwaarde werd ingevoerd om het zo werkbaar mogelijk te houden en om tegemoet te komen aan de realiteit. Ook hier wordt ‘de mengtafel of een andere representatieve meetplaats’ als meetplaats gehanteerd.

Ten eerste: de maximumnorm van 100 dB(A)LAeq,60min is vrij werkbaar in grotere, goed ingerichte zalen met een goeie akoestiek en isolatie en een professionele geluidsinstallatie. In de vele kleine zalen die ons concertlandschap rijk is, is het nog maar de vraag of die norm haalbaar is. Ten tweede: de voorwaarden om in de hoogste categorie terecht te kunnen, zijn voor kleine zalen (die heel vaak de kweekvijver zijn voor jong talent) niet realistisch. De investering in meet- en logapparatuur, een akoestisch onderzoek, aanpassingen aan isolatie en akoestiek … brengen een kostenplaatje met zich mee dat voor die locaties niet altijd haalbaar is.

Geen vuiltje aan de lucht, zou je dan denken, maar zo simpel is het niet. Deze categorie brengt heel wat randvoorwaarden met zich mee. Ten eerste moet het geluidsniveau constant gemeten én ook geregistreerd worden. Die meetresultaten moeten dus worden opgeslagen en bijgehouden, en daar is dure apparatuur voor nodig. Het geluidsniveau moet sowieso voor de organisator of de verantwoordelijke constant zichtbaar zijn (bijvoorbeeld op een scherm). Als organisator ben je verplicht om gratis oordopjes uit te delen. Locaties met een vaste geluidsinstallatie moeten verplicht een geluidsplan (laten) opmaken. En er is een akoestisch onderzoek nodig dat onder andere nagaat hoe goed

Ten derde: er blijft twijfel bestaan over hoe en waar er nu precies gemeten moet worden. Er zijn normen vastgelegd waaraan de meettoestellen moeten voldoen, maar wat als de (goedgekeurde) meettoestellen van de organisator en de controlemeting toch een andere waarde aangeven? Hetzelfde voor de meetplaats: de overheid heeft geprobeerd meetplaats en -hoogte te definiëren, maar geeft zelf toe dat de ‘representatieve

- 50 -


meetplaats’ moeilijk te definiëren en vaak voor discussie vatbaar is. Een verschil van een meter in afstand of hoogte kan vaak al andere waarden opleveren. Wie heeft er dan gelijk? Ten vierde: de lokale overheden (lees: gemeentebesturen) zijn verantwoordelijk voor het meten, controleren en eventueel beboeten in geval van overtreding. Zijn zij daar klaar voor? Zijn de bevoegde ambtenaren voldoende opgeleid? Hoeveel speelruimte heeft elke gemeente nog? Je zal het maar meemaken dat twee naburige gemeenten elk hun eigen interpretatie van de normen hanteren. Enzovoort.

De conclusie Laat ons duidelijk zijn: de nieuwe wetgeving vereenvoudigt een aantal zaken, verduidelijkt wat kan en niet, en voorziet een absoluut maximum van 100 dB(A)LAeq,60min. Altijd en overal. Geen bloedende oren meer na een concert van My Bloody Valentine op Pukkelpop, dus. En da’s maar goed ook.

Het departement LNE van de Vlaamse overheid heeft op haar website heel wat informatie gebundeld. Je vindt er onder andere een uitgebreide technische handleiding en een brochure waarin alles wordt samengevat. Ook te downloaden via poppunt.be

Anderzijds is het afwachten hoe de theorie (de wet) zich verhoudt tot de praktijk. Zijn de nieuwe normen haalbaar, zowel voor grote als kleine organisatoren? Zal er correct worden gecontroleerd? Zullen gemeenten consequent zijn? En, misschien nog het belangrijkste: zullen de artiesten zich schikken naar deze nieuwe normen, of uitwijken naar landen waar de maxima hoger liggen? Veel vragen, waarop de antwoorden vanaf 1 januari 2013 zullen binnensijpelen.

lne.be/geluidsnormen

In de nieuwe brochure ‘Concerten, fuiven, festivals organiseren. Een praktische gids’ van Poppunt, Formaat en Steunpunt Jeugd, vind je alles ook netjes terug, inclusief een schematische samenvatting. De brochure bestel je via poppunt.be.

Poppunt geeft muzikanten en dj’s gratis antwoord op sociaalrechtelijke, zakelijke, juridische en fiscale vragen.

poppunt.beP

poppunt.be popadvies@poppunt.be

02 504 99 00

- 51 -



photo: Deborah for Uber & Kosher

column

Feitelijk was dit laatste nummer de enige echte reden waarom we het album zo graag wilden hebben. Verleden jaar viel het me op dat ik heimwee kreeg naar deze tijd, maar ik merkte ook dat de cassette niet meer in mijn bezit was. Gelukkig had ik binnen enkele muisclicks de – achteraf gezien toch iets minder spectaculaire – compilatie in mijn iTunes en om de cirkel rond te maken die Herman Van Veen ook. En toch, hetzelfde gevoel hield ik aan deze aankoop niet over. My heart skipped a beat, toen ik enkele weken geleden langs Caroline Music liep, één van de laatste up-to-date platenwinkels in hartje Brussel, die wegens einde huur de zaak heeft moeten sluiten. Maar ik ben ook eerlijk als ik zeg dat mijn aankopen van fysieke cd’s de laatste jaren erg achteruit is gegaan en, als het nog gebeurt, ook ik naar de goedkoopste “markt” van de stad afzak. Enkel tweedehandsplaten en obscure releases voeren mij nog naar de laatste gespecialiseerde platenzaken van dit land. Vinyl is terug aan zijn opmars bezig en de cd is op sterven na dood las ik laatst nog in de krant. Spotify staat in het rood en artiesten klagen over de magere winstmarge op een legale download. Stof die aanzet tot nadenken, misschien met een glühwein en die zoete plaat van Barbra Streisand, want die heb ik gelukkig meegepikt van bij mijn ouders. ‘Jingle Bells’ gezongen door een joodse zangeres in een jazzy versie, moet kunnen. Nu alleen nog een White Christmas en een Happy New Year vol muziek op welke drager dan ook, en als het aan mijzelf lag, het liefst zo veel mogelijk live!

a very special christmas Er was eens een kerstboom en die stond bij ons thuis. Vol kleurige slingers en met een houten stalletje eronder. Maar ook cadeautjes. Grote, kleine, voor mijn broer, mijn ouders en mij. Ervan uitgaande dat de Kerstman precies wist wat ons zou plezieren, pakten mijn broer en ik maar al te graag zo snel mogelijk onze pakjes uit. Het moet ergens midden jaren tachtig geweest zijn toen ik samen met grote broer besliste dat de soundtrack bij dit gebeuren anders kon, wat zeg ik, anders moest. Normaal gebeurde het heuglijke uitpakken op de tonen van een Nederlandstalige kerstplaat van Herman Van Veen of een zeemzoete ‘Jingle Bells’-plaat van Barbra Streisand. Nee! Gedaan hiermee. De twee jongens moesten en zouden ‘A Very Special Christmas’ in huis halen. Aangezien het hier gaat over het pre-internettijdperk zat er niks anders op dan met moederlief naar Antwerpen Centrum af te zakken om aldaar één van de vele platenwinkels binnen te stappen met onze eisen. Het moet de Popkelder, Free Record Shop of Van Meel geweest zijn. Voor we het wisten, stonden we terug thuis met de geweldige compilatie. Dat deze op cassette stond, was voor ons geen probleem, neen, zelfs een voordeel! Een prachtige hoes, getekend door Keith Haring, en een reeks artiesten die je nu niet meer samen zou krijgen: Madonna, Eurythmics, U2, Bon Jovi … Met onze draagbare cassettespeler konden we nu overal de pompende beats van Run DMC’s ‘Christmas In Hollis’ door de lucht jagen.

Uw nieuwe columnkapoen, Stijn

- 53 -


- 54 -

vi.be/vincentandjules

VINCENT&JULES wonnen de wedstrijd die TrixTrax en Indiestyle op vi.be organiseerden ter ere van TrixTraxFest/4 Jaar Indiestyle in TRIX op 20 september en eisten op die manier een plaats op de affiche op. “Pure Orange Black”, opperde een jurylid, en hij zat er boenk op. Vertaald voor mensen die Orange Black niet kennen heet dit: hyperkinetisch genoeg om de gemiddelde Q-Musicadept horendol te krijgen, voldoende aanstekelijk om de doorsnee popliefhebber in no time tot hoofdknikken aan te zetten, en dankzij tempowissels en onverwachte zijsprongetjes ook acceptabel voor de medemens die pure pop maar niks vindt. Ze vergelijken zichzelf graag met acts als Pavement, Sebadoh en Vampire Weekend. Dat ze dit doen is op zich een bewijs dat de eigen identiteit er nog niet is, en helemaal kunnen Vincent&Jules hun voet nog niet naast die van hun voorbeelden zetten. Het talent is echter onmiskenbaar aanwezig. Als Belgische geestesgenoten zouden we Team William aanwijzen, of de School Is Cool van ‘The World Is Gonna End Tonight’. In een recent verleden wonnen Vincent&Jules al het Groot Geweld 2011 in de AB, kaapten ze zilver weg op Rockvonk 2011, en mochten ze als laureaten van Music Live drie dagen op tour door Zweden. Eind oktober werden ze door Johannes Genard van School Is Cool als eerste band geselecteerd voor De Nieuwe Lichting van Studio Brussel. (Bart Somers)

vi.be/sophicsdnb

SOPHICS is een dj-duo dat bestaat uit Daan De Jaeghere en Pon Janwit Changsura, twee jongelingen uit de omgeving van Brugge. In de zomer van 2009 begonnen ze aan een dj-avontuur gewapend met twee draaitafels, een paar versleten boxen, een oud mengpaneel en een handvol drum ’n’ bassplaten. Ondertussen draaide het duo al op verschillende kleine en grote evenementen in ons land zoals Elements Festival, Steam en Statiks. Intussen schaften ze zich een derde platenspeler aan om er nog een pak meer deuntjes door te jagen tijdens hun dj-sets. Sophics staat voor variatie tussen de verschillende subgenres die drum ’n’ bass rijk is. Dat bewijzen ze hier ook met de mixtape ‘Spectrum Sounds 1’. Ultieme crowdpleasers van Nero, Delta Heavy en Sub Focus worden afgewisseld met het hardere werk van Ed Rush & Optical, Audio en Noisia. We missen wel minimal, neurofunk en darkstep, maar alles wat onder de noemer ‘voer voor de dansvloer’ valt, komt enigszins aan bod. Dit zou een tracklist van oppergod Andy C kunnen zijn als we kijken naar het aantal releases van Ram Records die erdoor worden gejaagd. Afsluiten doet het duo met die vreemde maar uiterst populaire plaat ‘Marka’ van Dub Phizix & Skeptical. De mixen op zich klinken strak en er worden aan een hoog tempo nieuwe nummers ingemixt. Ook double drops en teases volgen elkaar razendsnel op. Dit laat het soms wat druk klinken, maar zegt ook veel over de technische vaardigheden, ambitie en het enthousiasme van het tweetal! (Wouter Van Gelder)

fuzz-mag.be

Muziek Elektriek

Enjoying indie and britpop starts here

3.

indiestyle.be

Fuzz Magazine

2.

Indiestyle

vi.be media 1. 4.


- 55 -

vi.be/rapt

“We’ll sneak up on you like a giraf in dark glasses trying to get in a polar-bear only golf club.” Zowel de introductie als de twee songs op het vi.be-profiel van RHINOS ARE PEOPLE TOO getuigen van originaliteit. Ergens te situeren tussen Foals, Arcade Fire, The National en Chromatics maar de epische shoegaze van de Limburgse band rond zangeres Loes Caels heeft vooral een eigen smoel en een opvallende, in fuzz en reverb, gedrenkte sound. Geslaagde en gelaagde muziek. (Bram Vermeersch)

vi.be/hydrogensea

Een klein enigma voorlopig, deze HYDROGEN SEA. Veel meer dan een naam, een locatie (Brussel) en twee verstilde nummers valt er nog niet te vinden op deze vi.be. Ook de muziek blinkt hier vooral uit in slim gedoseerd minimalisme: de zang wordt in ‘The Fall’ slechts begeleid door een in reverb gedrenkte gitaar en wat zeemzoeterige doch meeslepende strijkers, en in ‘The Far Side’ door subtiel spanning opbouwende electronica. Meer dan ooit is less is more hier echter een toepasselijk credo, want met de weinige aangewende middelen weet Hydrogen Sea in deze twee songs een bijzondere sfeer neer te zetten die wel wat weg heeft van hoe een samenwerkingsplaat tussen pakweg Helios en James Blake zou kunnen klinken. En nu de herfst volop in het land is, is maar weinig muziek zo toepasselijk als deze. (Gowaart Van Den Bossche)

enola.be

Omdat het wat meer mag zijn

Lost in music since 1989

www.rifraf.be

Enola

RifRaf

In vi.be MEDIA bespreken journalisten van toonaangevende muziekmedia hun favoriete vi.be van het moment.


vi.be update

De herfst loopt op haar laatste benen en we kijken terug op een fantastisch najaar. Veel jong vi.be-talent vond zijn weg naar de Vlaamse podia. Met dank aan alle partners en deelnemers.

Summerset zocht én vond nieuw elektronisch talent. Maar liefst zes finalisten werden uit deze killer-contest geselecteerd: Jonas Polin, Leroy & Tibson, Dats, Kredict, Filthy Noize en Monkey Mayhem mochten op 24 augustus Poperinge op zijn kop zetten. De reggae vibes van JB-Sound got blessed: via de vi.be werden zij gekroond tot ideale urban dj. Ze draaiden hun set op de Bless The Bling Bling stage op Laundry Day. Boomtown en Alles kan vinden dat Alles kan… en terecht want ze visten een hoop straffe acts uit de vi.be zee en programmeerden onder andere Statue, The Herfsts, Natives en Lili Grace! Via vi.be ging Club Avenu op zoek naar maar liefst acht dj’s voor het openluchtpodium van Antwerp Open Air. Zij kregen de eer om op 8 september hun beats over de wei te knallen! Stavroz, Mongk, Xeeder, Kids At The Turntable, Hang Them, Fragment Q, Matts Brouns en Subcase brachten heerlijke house, drum ’n’ bass, electro, minimal, dubstep en zelfs new wave classics. De Nerorockrally was weer een groot succes. Met vijf steengoede bands zijn we van start gegaan, maar slechts twee konden onze muzikale arena verlaten met een ticket voor het grote podium. Mayson en Suburban Sun mochten op zondag 16 september op Nerorock spelen. Bij Incubate (Tilburg, NL) draait alles om talent de ruimte te geven. Daarom zocht het festival dit jaar op vi.be naar een talentvolle Belgische indie/garage/ punk/lo-fi/noise rock band. The winners were New Bleeders en Young Colour. Naar goede gewoonte ging Café D’Anvers de zomer in met zijn wekelijkse Free vi.bes op vrijdag. Onder andere Louis Bouncer, DaMob en Flo Ris kropen achter de draaitafels. Op 20 september trapten Vincent&Jules af op het minifestifal TrixTrax Fest. Voor de speciale editie vierde TrixTrax samen met Indiestyle het 4-jarig bestaan van het online muziekmagazine. Ook in Gent vond een diepgaande zoektocht naar nieuw talent plaats. Uit maar liefst 200 demo’s werden Protection Patrol Pinkerton, Hear, hear! (a cheer), The Dead Color, Jayeness, St. Grandson en Scrappy Tapes geselecteerd voor de finale van De Beloften Deze zes groepen speelden live de finale op zaterdag 22 september.

- 56 -


Club Avenu @ MAS, een supergaaf opzet met dan ook een superzware selectie. Lady Mezon, Mano Trio, DJ GLEXX en DJ ANDRE sloegen zich erdoorheen en lieten op 22 september vanaf de bovenverdieping van het MAS hun beats over Antwerpen rollen. Op donderdag 27 september 2012 trapte Brussel Brost het academiejaar van onze hoofdstad feestelijk op gang. De opwarmer van dienst was vi.be winnaar Stereo Killah.

Om het publiek klaar te stomen voor zijn concert, ging STIJN met onze Stoemp!-mediapartners FM Brussel, tvbrussel en AGENDA op zoek naar een

voorprogramma. Roselien Tobbackx beet op woensdag 3 oktober de Stoemp! Open Air-spits af. Play Festival ging samen met Poppunt op zoek naar een act voor haar Mini Fuzz, het podium waar jonge beloftevolle indiebands een plek krijgen. Met hun lekkere slackersound en verrassende songs bemachtigde Vincent&Jules op 6 oktober een plek op het podium van de MOD in Hasselt. Switch ging op zoek naar een killer dj om op 13 oktober The Greatest Switch party in Café D’Anvers te openen. DJ Ralpheus kreeg deze BAM van een speelkans, en gooide de beste dance-classics in de mix. De Antwerp Railbattle ging op zoek naar jong dj-geweld om het Park Spoor Noord van de nodige muziek te voorzien. Onder andere DJ Grasmatt, Noxus en Decibles mochten er op 20 oktober van jetje geven. Op 25 oktober mochten maar liefst zes antwerpse dj’s zichzelf tonen in het MAS. Onder andere Pitch Ranger, Glexx, Digna en Mattiv stonden er achter de decks. CC De Werf ging via vi.be op zoek naar dj’s of dj-collectieven die op vrijdag 26 oktober op Een Ferme Brok Dj’s een dubstep of drum ’n’ bass set wilden draaien. Digital Dirt en Fred Astèr werden hiervoor geselecteerd DJ LTGL kroop achter de knoppen en maakte het officiële lijflied voor Play & Produce. Door de KBC Anthem Contest was zijn track te horen op Studio Brussel en Jim. Dranouter Centrum ging via vi.be op zoek naar support voor Willem Vermandere. drie jonge groepen mochten op 20 oktober meedingen naar het voorprogramma van Willem Vermandere en Mustafa Avsar op 8 december in Dranouter: Fantoom, Roots en Barefoot and the Shoes.

- 57 -


vi.be update

Sommige campagnes lopen nog of kenden nog geen winnaar bij het ter perse gaan. Toch een overzichtje en enkele reminders voor de campagnes die nog lopen. Gijp je speelkans en spread the vi.be!

Op dinsdag 6 november was het geweldige Citizens! (UK) te gast in het BeursKaffee van de Beursschouwburg. Citizens! heeft alle ingrediënten in huis van de perfecte pop band. Benieuwd wie hun voorprogramma versierde? Check vi.be. De VK* zocht naar Belgisch talent om het publiek op 8 november op te warmen voor het Britse drum ’n’ bass collectief Kosheen. Check op vi.be wie hun support mocht verzorgen. Sivert Høyem kwam op 10 november solo, akoestisch en zonder support naar Antwerpen. De programmator van TRIX zocht op vi.be naar een passend voorprogramma. Benieuwd naar de winnaar? Check vi.be. Tijdens Play & Produce besliste niemand minder dan techno boegbeeld Chris Liebing wie dezelfde dag nog de Red Room van I Love Techno uit zijn voegen mocht laten barsten. Check de lucky one op vi.be. Poppunt, Homerecording.be en t sloegen de handen in elkaar voor de Sound Design Challenge. Filip van Dueren daagde jong talent uit en stond ze bij met tips, tricks en feedback. Op Play & Produce werd de prijzenpot uitgereikt. Benieuwd naar de winnaars? Check vi.be. En nog meer P&P-nieuws: in de Vooruit werden de sets van tien dj’s door een professioneel team vereeuwigd als Win For Life DJ-clip. Check it out op vi.be. Het Brusselse KultuurKaffee ontving op 15 november Sleepers’ Reign en Cody And The Albatross. XL Air zocht een derde band om de avond te openen. Benieuwd wie deze kans greep? Check vi.be. In 2012 bestaan de Vlaamse jeugdhuizen 50 jaar. Reden voor een stevig feest, aldus Formaat! Benieuwd wie er op 17 november tijdens het Don’t Hype Festival de zaak liet ontploffen? Check vi.be. De nieuwste place to be in Gent, a.k.a. WASBAR, vult haar Maes be.Music dagen aan met jong beginnend muzikaal talent. Check op vi.be wie hier een volwaardige set mag draaien.

- 58 -


Push It is haar tweede Young Talent Tour gestart. Dj’s konden zich al inschrijven en de tour in een 12-tal clubs is reeds begonnen, maar loopt nog tot 7 december. Nieuwsgierig? Check vi.be.

De Provinciale Jeugddienst Vlaams Brabant en Het Depot zoeken een dj met skills: alle genres zijn welkom bij de dj-contest 45 Toeren. Check op vi.be wie er op 7 december in Het Depot in Leuven komen battelen! Voor het ferme Nieuw-Zeelandse trio Opossom zocht de AB een voorprogramma. Check vi.be voor de winnaar. De Stad Antwerpen biedt een knaller van een kans: op zaterdag 15 december 2012 staan vier bands tijdens de Winter van Antwerpen in het voorprogramma van Creature With The Atom Brain. Daarnaast nemen ze het live tegen elkaar op in de strijd om de publieksprijs en de juryprijs. Benieuwd naar de deelnemers? Check vi.be. De programmator van CC Strombeek gelooft sterk in jong talent, en viste in de vi.be-vijver. Zijn vangst mag op 22 december het voorprogramma van The Bony King of Nowhere verzorgen. Check vi.be voor de winnaars.Creature With The Atom Brain. Daarnaast nemen ze het live tegen elkaar op in de strijd om de publieksprijs en de juryprijs. Benieuwd naar de deelnemers? Check vi.be. Exposure Music Awards is toe aan haar tweede editie. Ding jij mee in de race om je op internationaal te laten opmerken? Inschrijven kan tot 23 december via vi.be!

Bestaat je ontbijt zo goed als volledig uit vinyl? Draait je brain op 33 toeren per minuut? Doe dan mee aan Kunstbende! Inschrijven kan nog tot 1 januari op vi.be. Studio Brussel gaat op zoek naar jong, nieuw muzikaal talent dat zich in de kijker wil spelen. En dat mag je letterlijk nemen: een live sessie op Studio Brussel, een tv-reportage in Magazinski OP12, professionele begeleiding, een liveshow in de AB … Gedurende 20 weken wordt talent geselecteerd en gepresenteerd en uiteindelijk zullen 5 bands of muzikanten worden gekroond tot ‘De Nieuwe Lichting van Studio Brussel’. Inschrijven kan nog tot en met 15 maart 2013 via vi.be, maar zo snel mogelijk inschrijven wordt sterk aanbevolen!

- 59 -


Annemie Arnauts

- 60 -

talent om opgepikt te worden?

Ja en nee. Er is altijd vraag naar

om contacten te onderhouden met

organisatoren, bookers en het label.

Chris Prouvé

promotor hebben?

promotor hebben?

Een independent promotor moet

maar tegelijkertijd is er ook vraag naar stabiliteit, artiesten die meer zijn dan een eendagsvlieg.

Ik ben begonnen als juriste bij het

platenlabel LC Music, en gaandeweg

weet waarvoor we staan. Tot wie richt je je? Radio, pers, organisatoren, labels of allemaal?

Ikzelf bedien de hele nationale pers, zowel Vlaamse als Franstalige: alle

van het medialandschap, het opbouwen van een ‘adressenboekje’ is hierbij heel belangrijk. En natuurlijk ook een hart voor muziek hebben en bereid zijn om veel avond- en weekendwerk te verrichten.

Daar ben ik zeker van. Het aanbod is zo groot dat promo ook betekent gericht werken, naar de juiste mensen toe. Zonder die inbreng verdwijnt je plaat waarschijnlijk op een stapel, in de ‘massa’.

Moet je bands of artiesten die je promoot

zelf goed vinden?

Ik promoot enkel artiesten waar ik

100 procent achtersta. Muziek moet je

raken. Dat is puur op feeling. En dan ga

ik er volledig voor.

Voordeel is ook dat de pers ons kent en moet een heel duidelijk beeld hebben

plaat fatsoenlijk gepromoot wordt?

iets hoger rock-’n-rollgehalte.

kranten, magazines, webzines, radio’s

gedaan in dat milieu – op de voet volgt. gedreven zijn. De persoon in kwestie

Is er meer garantie op succes als een

van hun artiesten. Dat had uiteraard een

vrij , er wordt heel wat aan jobhopping nauwkeurig, grondig, sociaal en

werd ik ingeschakeld voor de promotie

zeilen van het journaille – en geloof me

Het moet iemand zijn die het reilen en

Welke skills moet een independent Welke skills moet een independent

nieuwe dingen bij bepaalde zenders

“een lobbyist”.

promotor. In Europa zou men zeggen

doe je dus beroep op een independent

gedraaid, maar je kent er niemand. Dan

of op zo veel mogelijk radio’s wordt

veel mogelijk media gerecenseerd wordt

of cd op en wil dat jouw product in zo

Jij zingt of speelt sitar, neemt een demo

tussenpersoon tussen artiest en pers.

Een independent promotor is een

promotor’ omschrijven?

Hoe zou je de job van ‘independent

– Music Shock –

Hoe ben je ooit begonnen als promotor?

promotie wordt aangeboden.

of distributeur waar vaak in-house

vaste structuur zoals een platenfirma

Is het tegenwoordig moeilijker voor jong

persdagen. Verder is het ook belangrijk

een event. Onafhankelijke betekent dat we niet verbonden zijn aan een

muzikaal kunnen plaatsen en begrijpen.

nodige tekst en uitleg. Ik regel ook

album- of concertgebonden zijn, of voor

interviews, tv-optredens en organiseer

Liefst wel, maar je moet het vooral

de muzieksamenstellers, met de

zelf goed vinden?

bied de plaatjes persoonlijk aan bij voor een artiest. Dat kan single-,

op onafhankelijke basis de promotie

promotor’ omschrijven?

Moet je bands of artiesten die je promoot

media en liefde voor muziek.

en promoot een artiest. ‘Pluggen’ is

Hoe zou je de job van ‘independent

radiozenders en tv-stations. Ik

O.a. geduld, mensenkennis, inzicht in de

Een independent promotor plugt

– Gentlepromotion –

Een independent promotor verzorgt

promotor hebben?

promotor’ omschrijven?

Géraldine Merchiers & Amélie Van Hoorebeeke

airplay verkrijgen bij de verschillende

Welke skills moet een independent

Hoe zou je de job van ‘independent

FILIP DEGROOTE

3.

– Kardini –

Het kwam al aan bod in het dossier: als er iets is waar een band tegenwoordig beter van wordt, dan wel uitgekiende promotie. Deze talking heads weten er alles van.

2.

Independent promotors

talking heads 1. 4.


- 61 -

juiste mensen ze in handen krijgen.

de media. Daarnaast zal het niet zo professioneel overkomen als de artiest zelf op de media afstapt. Tenslotte zullen de media geremd zijn in hun

het uitschrijven van het verhaal. Ieder verhaal is anders, het goed uitwerken en aanbrengen is een belangrijk deel van de job.

Wekelijks lopen er promotors rond met

een doosje vol cd’s om ze aan te bieden

aan de verschillende muziekredacties.

De samenstellers maken even tijd om de

Contacten onderhouden en het opvolgen van promo verloopt steeds meer via de online kanalen, zeker naar geschreven pers, maar persoonlijke

social media, zoals Facebook en Twitter.

Het is dus een combinatie van beide.

oog, want de laatste dagen zijn cruciaal

voor late beslissers.

kardini.be

to-face of verloopt het nu vaker online?

Ik maak natuurlijk ook gebruik van alle

radio’s bands of artiesten aarzelend aanschuiven – in het slechtste geval

mening te kennen van de mensen die je aanspreekt.

moet bereiken. Nee, zo werkt het dus niet.

zijn eigenlijk nog steeds de norm bij een groot deel van de traditionele pers.

personen aan te treffen die je eigenlijk

luisterlinks maken opmars maar cd’tjes

uiteindelijk slechts een van de tien

een welwillende chauffeur – om dan

de hele band samen plus nog eens

Regelmatig zie ik bij bepaalde

het net interessant om de ongezouten

gentlepromotion.be

Wat doe je als artiest beter niet?

de artiest te maken hebben. En vaak is

als bij de pers.

geloofwaardigheid. Zowel bij de artiest

achter staat, verlies je toch een beetje je

komt aanzetten waar je niet volledig

moet vinden? Jep. Als je met materiaal

belangrijk. Ook digitale downloads en

of telefonische contacten blijven

Gebeurt promo maken nog steeds face-

die persoonlijke babbel wel belangrijk.

feedback omdat ze rechtstreeks met

artiesten niet de juiste contacten binnen

webclip, concerten ...) en denk mee bij

to-face of verloopt het nu vaker online?

nieuwigheden te bespreken en ik vind

gaan promoten?

In de meeste gevallen hebben de

aantal elementen (single, album, bio,

Gebeurt promo maken nog steeds face-

Of ik een product waaraan ik werk goed

Wat zijn je artistieke criteria om iemand te Kunnen artiesten hun promotie zelf doen?

Ik verwacht een pakket met een

21 in Mons maak je best afspraak.

Brussel woensdagmorgen. Voor Classic

bezoeken, Q op dinsdagnamiddag en FM

1 best enkel dinsdagvoormiddag gaat

je de grote radio’s zoals StuBru of Radio

werkt, wordt dat routine. Zo weet ik dat

je volgens een vast ritme en patroon

en tv’s. Kruipt wel wat tijd in, maar als

kunnen voeren?

Vlaanderen en die in Wallonië.

van een artiest om een goeie promo te

in de kijker zetten en zorgen dat de

verschilt uiteraard van die voor een

spreken.

dat elke single gedraaid wordt. Dat is een onderscheid tussen de promotie in

wordt. De prijs voor een singlepromotie

ook niet de tijd om met iedereen af te

Sommige artiesten gaan er van uit

Wat voor verhaal/pakket verwacht jij

afhankelijk van wat van ons verwacht

de pers. Anderzijds hebben persmensen

geen absolute garantie op succes.

alleen maar zo goed mogelijk een plaat

We werken met een vaste gage,

sympathiek overkomen bij een deel van

Daar ben ik zeker van! Het is natuurlijk

albumpromotie. Daarnaast maken wij ook

Wat bepaalt je prijs?

Dat kan zeker voor een deel. Het gaat

plaat fatsoenlijk gepromoot wordt?

natuurlijk niet juist. Je kan als promotor

Hoe wordt je vergoed?

Kunnen artiesten hun promotie zelf doen?

Is er meer garantie op succes als een


win

1 ROLAND AC-33 ACOUSTIC GUITAR AMPLIFIERt Een versterker op batterijen, voorzien van een gitaar- en een MIC/Line-kanaal, effecten, antifeedback en een phrase-looper. Dankzij de batterijvoeding kun je je muziek overal ten gehore brengen: in het bos, op straat, in de keuken, op het dak ... (Poppunt is niet verantwoordelijk voor mogelijke ongevallen).

1 ROLAND RC-3 LOOP STATION Tijd om nog eens een loop station weg te geven! Met een monstergeheugen van 3 uur opnametijd, 99 geheugens voor opslag van de loops, USB-poort, ‘rhythm guide’-metronoom met ingebouwde drumpatronen ... Loop that shit!

1 BOSS OS-2 OVERDRIVE/DISTORTION De BOSS OS-2 is een flexibele pedaal die overdrive, distortion, of een combinatie van de twee produceert. De distortion behoudt de subtiele nuances van single-coil gitaarelementen. Het geluid stel je af met een Level-, Tone-, Drive- en Color-knop.

DeELNEMEN Wil je kans maken op een van deze prijzen, mail dan vóór 31 januari 2013 naar win@poppunt.be met het antwoord op de vraag hoe de toetsenman van Netsky heet. Je vindt het antwoord in dit magazine. Vermeld duidelijk op welke prijs je kans wil maken. De wedstrijd staat open voor iedereen; je hoeft geen abonnement te hebben of te nemen om mee te spelen. Succes!

- 62 -


zoekertjes

Drummer gezocht

Backing gezocht

en op te treden. Ik zoek dus een

Beezler, rockgroep met alleen eigen

Dansability is op zoek naar stevige

gitarist, bassist en een drummer. Een

composities (in een eigen stevig en

backing(s) met ervaring om het

zangeres en een toetsenist zijn ook

pittig beukend rockgenre), bestaande

groepsgeluid compleet te maken.

altijd welkom. De muzikanten wonen

uit zanger/rhythmgitarist, bassist en

Omtrent de muziekstijl: BeyoncĂŠ,

best in of rond Mechelen, omdat

leadgitarist (die al tien jaar samen

Adele, Estelle, Moloko ... Repetities

ikzelf van Mechelen ben en daar wil

musiceren en al vele tientallen podia

op regelmatige basis te Schoten in

repeteren. De stijl: grungeachtige rock

hebben gedeeld) zoekt om de groep

eigen repetitiekot met al de nodige

met een vleugje Smashing Pumpkins,

te vervolledigen: een gedreven,

voorzieningen. Dit jaar speelden

Velvet Underground en modernere

potige ... drummer m/v (leeftijd is van

we o.a. op Polifonics (Lokeren),

rocktoetsen.

ondergeschikt belang, enige (podium-)

Kampenhout Swingt ...

ervaring in een ietwat steviger genre is een pluspunt, net als creativiteit in eigen inbreng en engagement).

epm12@telenet.be

dansability.be subibutch@telenet.be

Brusselse band zoekt bassist Brusselse band Neufchatel zoekt

0475 84 68 66

bassist in de Brusselse omgeving.

Onze regio: we wonen tussen Kortrijk en Gent, repeteren in Anzegem

Gentse newwaveband zoekt

(bij Waregem), in een lokaal waar

drummer

kleine PA-installatie en basisdrumkit

Wij zoeken een drummer voor onze

aanwezig zijn

newwaveband in het Gentse. Ben jij

Iedereen welkom om auditie te doen. neufchatelband@gmail.com 0472 39 04 02

vi.be/beezler

een drummer regio Gent? Dan ben jij

Drummer + bassist voor

beezlermusic@gmail.com

wat we zoeken.

instrumentale rockgroep

mikelmugica@hotmail.com

Ethnic musicians

Gitarist uit Aalst zoekt drummer en bassist om een stoner/desertrockgroep

0479 02 71 49

Ethnische muzikanten gezocht voor

op te richten. Invloeden: Karma To

multi-cul project. Mengelmoes van

Gitarist/bassist/drummer/zangeres/

Burn, ASG, Kyuss, Red Fang ...

Noord-Afrikaanse instrumenten en

toetsenist

Prioriteit ligt op nummers schrijven en

percussie + beats + jazz + zang/rap

Hallo iedereen. Ik heb enkele

je ei kwijt kunnen, niet op 30 optredens

rocknummers klaar die ik nu graag

per jaar. Heb zelf al jaren ervaring met

met een band zou willen inoefenen

bands en songschrijven, leeftijd 30 jaar.

om daarna naar de studio te trekken

Gewenst: creativiteit, goesting,

vandermusic.be info@vandermusic.be 0486 37 01 64

- 63 -



zoekertjes

positieve ingesteldheid en de nodige

We spelen verschillende genres: pop,

helpen bij het schrijven. Iemand met

muzikale en technische bagage om een

dance, rock ... en alles klinkt dansbaar.

enige ervaring op z’n instrument. Je

rocknummer moddervet doch

We verwachten inzet en engagement,

kan ten minste tremolo-picking en

retestrak te brengen

en een fijne persoonlijkheid is

string-skipping.

lieven.tronckoe@telenet.be 0486 92 80 90

meegenomen. Je maakt volwaardig

jan_claus@live.be

deel uit van de band, je hebt evenveel inbreng als de andere bandleden en

Keyboardspeler voor eurodance

Singer-songwriter zoekt ervaren

je mag een ‘eigen stempel’ drukken

coverproject

bassist, drummer en gitarist

op de nummers en muziekkeuze.

Concept zijn covers van ’90 hits, live

Ik ben een singer-songerwriter

De optredens zijn steeds verzorgd

gebracht: Sash!, 2Unlimited, Scooter ...

uit Leuven en heb jaren zelf mijn

met goeie vergoeding. De repetities

De meeste synths zijn al beschikbaar

nummers geschreven en gearrangeerd

vinden plaats te Wetteren, meestal op

(Nord Lead 2X, Korg M50, Access Virus

met software. Nu wil ik met een

vrijdagavond.

B). Enkel een eigen masterkeyboard is

band op podium staan en optreden. Ik ben dus nog op zoek naar een ervaren drummer, bassist en gitarist.

thefallenmadonnas.be thefallenmadonnas@gmail.com

nog nodig. Vereisten: enige band- en podiumervaring, nodige engagement en goesting om ervoor te gaan,

0497 11 24 92

Afgelopen jaar heb ik samengewerkt

ervaring met MIDI-setups en deep

en studiowerk gedaan met Aram Van

Indieband

programming van synths is altijd

Ballaert (gitarist Novastar, componist

Looking for some people to do

handig. Voorlopige playlist, ruwe

muziek van de serie Quiz me Quick ...).

music anywhere/anytime. Influences:

mixen en partituren op aanvraag.

Je kan me horen op vi.be. De repetities

Deerhunter, Lower Dens, Foals, Local

gaan door in het Depot in Leuven

Natives, Grandaddy.

wanneer de verbouwingswerken er

lieven.tronckoe@telenet.be 0486 92 80 90

laurent1018@gmail.com

Drummer voor eurodance

gedaan zijn. Als je interesse hebt, neem Lyssofobia zoekt tweede gitarist

covergroep

(metal)

Concept zijn covers van ’90 hits,

We repeteren in Sleihage, niet zo ver

live gebracht: Sash!, 2Unlimited,

van Roeselare. Momenteel zijn we

Scooter ... Vereisten: Beschikken over

volop bezig met het schrijven van

elektronisch drumstel, kunnen spelen

Toetsenman gezocht voor top-

nummers. Ongeveer drie daarvan

op clic, strakheid is cruciaal, enige

coverband

zijn af. We proberen het genre vooral

band- en podiumervaring, nodige

Wij zoeken een toetsenman met niveau

eclectisch te houden. Gitaristen van

engagement en goesting om ervoor te

en ervaring (geen beginners). Meer info

allerlei stijlen zijn op die manier

gaan. Voorlopige playlist, ruwe mixen

over onze band vind je op de website.

welkom (progressive, death, power,

en partituren op aanvraag

Op de homepage kan je een demo

black, thrash, gothic, groove). We

beluisteren van hoe we live klinken.

zoeken een tweede gitarist die kan

dan zeker contact met me op. vi.be/lisereyners 0497 71 11 40 lise.reyners@gmail.com

- 65 -

lieven.tronckoe@telenet.be 0486 92 80 90


zoekertjes

Zanger en Hammond/ keyboardplayer

zijn muziek schrijven, lekkere

Hoi, wij, Purpelized, zijn nogal

gitaarsolo’s en een stevige stem. Ik wil

dringend opzoek naar een stevige

dus niet alleen de backings zingen,

zanger en toetsenist (Hammond is

maar ook zeker leadstukken zingen.

een pluspunt) om onze Deep Purple

Zelf ken ik ook nog wat muzikanten

coverband te vervoegen, daar wij reeds

die de band zeker willen aanvullen in

enkele optredens in het verschiet

dit genre. Goeie voorbeelden van mijn

hebben. Geen amateurs. Wij zoeken

favoriet genre: Clutch, Black Spiders,

voor de zanger een kruising tussen

Guns ’n Roses, Slash. Kijk zeker eens

Gillan/Hughes/Coverdale. Voel jij je

op YouTube voor veel gitaarcovers

hierdoor aangetrokken, mail ons asap!

van mij.

Tot snel!

youtube.com/syphixxx

rubenvanempten@gmail.com

nicky_vuerstaek@hotmail.com

(gitaar, bas en drum) gebeten door het

0496 17 86 99

Gitarist (+ backing vocals) gezocht

muziekvirus en ben je niet te steken

Wij zijn een band uit Sinaai en zijn nog

in 1 hokje, zoek dan niet langer want

Zanger gezocht voor Twisted Cable

op zoek naar een goeie (lead)gitarist.

je hebt net je “brothers in crime”

Hallo, wij van Twisted Cable zijn

Leeftijd liefst tussen 24-34 j. Wel

gevonden. Wij zoeken iemand met

op zoek naar een gemotiveerde

iemand met podiumervaring en die de

technische bagage en goede sounds.

zanger. Het genre is pop/rock/hard

backing vocals kan zingen.

Stijl: funkrockpopsouljazz met een

rock. Geluidsfragmenten zijn te

yellow5656@hotmail.com

reggaehiphopdubstep toets. By the

vinden op onze site (link naar onze

way: we zijn van Leuven en omstreken.

facebookpagina staat ook op de site).

Violist zoekt popgroep

bartsteeno@hotmail.com

Hey, Ik ben een violist die graag

De leeftijd maakt niet veel uit, als de muziek je aanspreekt en je hebt zin om

zou meespelen in een popgroep.

Drummer gezocht voor indieband

bij ons te komen zingen, laat dan maar

Ik zit in mijn laatste jaar aan

Indieband (ex-leden Cobson, Lancaster

iets weten. Groeten, Twisted Cable.

de kunsthumaniora van het

M., Call_tracer) zoekt drummer. Stijl:

Lemmensinstituut met als 1e

Mogwai, Foals, Pavement, Sonic Youth,

instrument viool en 2e instrument

My Bloody Valentine ... Repetities

piano. Meer info? mail me :) Yannick

zondagmiddag te Antwerpen.

Gitarist (+ backing vocals) gezocht

Preproductie opnames debuutalbum in

Wij zijn een band uit Sinaai en zijn nog

de nabije toekomst.

op zoek naar een goeie (lead)gitarist.

yannick.swennen@gmail.com

Zangeres zoekt band

ernstfried8@gmail.com

Ik ben een zangeres die 7 jaar zangles Poppunkband zoekt drummer

ben op zoek naar iets nieuws en wil

90’s poppunkband uit Brugge zoekt een

nog veel bijleren op het gebied van

nieuwe drummer! Setlist is af, klaar om

podiumprésence enzoverder. Ik kan

terug shows te spelen van zodra je er

verschillende stijlen aan: van Adele tot

klaar voor bent. Enkel drummers die

U2 en verder. Ik begin steeds met veel

gemotiveerd zijn om ervoor te gaan!

gooi.

facebook.com/roguelikecomets roguelikecomets@gmail.com

backing vocals kan zingen. yellow5656@hotmail.com

Wie zoekt die vindt ... Lees veel meer zoekertjes en/of voer zelf jouw zoekertjes in op

laurien_segers5@hotmail.com 0498 85 03 39

Leeftijd liefst tussen 24-34 j. Wel iemand met podiumervaring en die de

gevolgd heeft, klassiek en modern. Ik

motivatie aan de dingen waar ik me in

twistedcable.be twistedcable@hotmail.be

Gitarist/zanger zoekt bluesy rock’n-roll band/muzikanten in Limburg

Keywizzard gezocht

Geen pure metal, maar ook geen te

Dag liefhebbers van de witte en

softe blues. Er moet nog lekker ruige

zwarte toetsen, ben je net als ons

rock-’n-roll inzitten. Mijn kwaliteiten

- 66 -

poppunt.be




Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.