Magazyn Elearning 2.0 numer 3 by Piotr Peszko

elearning 2.0 Internetowy Magazyn Nowych Technologii Szkoleniowych

Redakcja: Piotr Peszko Roman Lorens Projekt okładki: Piotr Peszko Skład: Karolina Grodecka

Kraków 2007

Spis treści 44 Wstęp.................................................................................................................. Renata Kutaj A moŜe WebQuest… ............................................................................................. 55 Ewa Wajs Blended-learning w praktyce szkolnej .................................................................... 88 Piotr Kawalec Cyrklem po monitorze......................................................................................... 10 10 Jerzy Maria Mischke, Roman Lorens Wywiad z Jerzym Marią Mischke.......................................................................... 14 14 Roman Lorens, Piotr Peszko Projekt EduGeneracja WyŜszej Szkoły Biznesu – National-Louis University w Nowym Sączu................................................................................................. 17 17 ElŜbieta Jarosińska W jaki sposób pliki mp3 mogą wpłynąć na podniesienie efektów uczenia się? ........ 25 25 Paweł Cisoń E-learning w Programie Operacyjnym Kapitał Ludzki w nowym okresie programowania 2007–2013................................................................................. 27 27

Case Study - Edustacja.pl ................................................................................... 33 33 Katarzyna Dmitruk-Aleksiejuk, Emilia Gumowska Społeczne Pracownie Edukacyjno -Komputerowe (SPEK) budują społeczeństwo informacyjne na Podlasiu .................................................................................... 35 35

Konferencja „Wirtualna edukacja – wyzwanie współczesnej dydaktyki” .................. 38 38

Wstęp

Szanowni Czytelnicy "Magazynu elearning 2.0" To juŜ 3 numer naszego Internetowego Magazynu Nowych Technologii Szkoleniowych. Jesteśmy dumni, Ŝe pomimo wieli trudności nasz zapał nie tylko trwa nadal, ale równieŜ udziela się innym. Witamy zatem z wielką radością nowych autorów i współpracowników wierząc, Ŝe jest to udany początek długotrwałej współpracy. Tradycyjnie juŜ, styczniowe wydanie pisma zawiera wiele interesujących artykułów, zwiastunów i recenzji odwiedzanych przez nas platform. Na szczególne podkreślenie zasługuje artykuł przedstawiający sylwetkę Profesora Jerzego Marii Mischke – wielką osobowość polskiego e-learningu. Jest to pierwszy artykuł otwierający poczet ludzi, których pasja i entuzjazm przyczyniają się do popularyzacji e-learningu w Polsce. W bieŜącym wydaniu Magazynu szczególnej uwadze polecam artykuły poświęcone nowej inicjatywie edukacyjnej EduGeneracja WyŜszej Szkoły Biznesu – National-Louis University w Nowym Sączu, a takŜe zapowiedź konferencji „Wirtualna edukacja – wyzwanie współczesnej dydaktyki”. Czytelnicy mogą zapoznać się w bieŜącym numerze pisma z ciekawymi artykułami praktyków wykorzystujących e-learning codziennej pracy zawodowej. Chciałbym równieŜ zachęcić Czytelników do odwiedzenia forum, gdzie istnieje moŜliwość dyskusji z autorami tekstów. Korzystając z okazji chciałby Ŝyczyć wszystkim Czytelnikom "elearningu 2.0", aby Nowy Rok obfitował jedynie w same sukcesy i radości.

W imieniu redakcji Roman Lorens roman.lorens@gmail.com

A moŜe WebQuest… Renata Kutaj

Edukacja kładzie coraz mocniejszy nacisk na kształtowanie umiejętności. I słusznie. Dostęp do wiedzy jest dzisiaj nieograniczony, a pokolenie młodych przyzwyczajone do odkrywania i zdobywania, trudno dziś zadowolić atrakcyjną opowieścią. Jak wyjść z tej opresji cało? MoŜe tak zastosować WebQuest? WebQuest to metoda realizacji projektu wykorzystująca Internet. Ta angielsko brzmiąca nazwa sięga swoimi korzeniami lat 90-tych XX wieku, jej twórcami są Tom March i Bernie Dodge (San Diego State University). Swój pomysł oparli na idei konstruktywizmu. Metoda ta zjednuje sobie coraz więcej zwolenników na gruncie polskim. Organizowane są konkursy na WebQuest w róŜnych tematykach i kategoriach wiekowych.

Teoria w pigułce WebQuest zakłada twórcze zaangaŜowanie uczniów. To metoda, którą wykorzystamy do pracy nad wybranym tematem lub zagadnieniem obejmującym wiele dziedzin. Proces moŜemy realizować w krótkim czasie – 2 jednostki lekcyjne, lub w czasie dłuŜszym (rozbudowane projekty trwają nawet kilka miesięcy). Typy zadań realizowanych metodą WebQuest:

raport z badań (wyszukiwanie, gromadzenie i prezentowanie informacji); zestawienie (poszukiwanie informacji i zestawianie ich według wybranych kryteriów); „tajemnicze” zadanie (detektywistyczne poszukiwanie oparte na analizie i syntezie informacji); zadanie twórcze (efekt działań prezentowany jest w wybranej, często artystycznej, formie); zadanie dziennikarskie (zadanie kładzie nacisk na obiektywną, bezstronną analizę problemu); budowanie porozumienia (wykorzystywane do rozwiązywania sytuacji konfliktowych); samowiedza (poszukiwanie prawdy o samym sobie); zadanie analityczne (analizowanie związków i zaleŜności pomiędzy róŜnymi elementami danego zjawiska).

A moŜe WebQuest...

Sześć elementów tworzących WebQuest: wprowadzenie (jest zachętą do realizacji zadania); zadanie (definiuje problem i efekt końcowy działań); proces (szczegółowo planuje zadanie, przydziela role); zasoby (proponują źródła wiedzy); ewaluacja (podaje kryteria oceniania w poszczególnych wymiarach); podsumowanie (określa zdobytą wiedzę i umiejętności). Dodatkowo moŜna zamieścić: poradnik dla Nauczyciela z informacjami koniecznymi do poprawnego przeprowadzenia zadania.

Praktyka Zanim zaczniemy tworzyć własny WebQuest, przejrzyjmy zadania zamieszczone w sieci. Jeśli nie jesteśmy zadowoleni z efektów – napiszmy sami. Nie ma co ukrywać, zanim przekaŜemy zadanie do realizacji uczniom, musimy się trochę napracować. Na początek prześledźmy zasoby Internetu dotyczące interesującego nas zagadnienia. Będą stanowić bazę, do której sięgną nasi uczniowie. To działanie zweryfikuje temat pod względem moŜliwości zrealizowania go metodą WebQuest. Efekty naszej pracy zamieścimy w Zasobach. Napiszmy Wstęp, który powinien stanowić zachętę do realizacji zadania. Niech to będzie interesująca opowieść, mobilizująca do poznania dalszych szczegółów. MoŜe taka:

„Polska Akadenia Nauk ma zaszczyt zaprosić uczniów Waszej klasy do wzięcia udziału w badanich naukowych na temat zapoŜyczeń językowych w polszczyźnie. Badania mają prestiŜowy charakter, poniewaŜ zostaną zaprezentowane na I Miedzynarodowej Sesji Naukowej ,,Język Europy XXI wieku.” W Zadaniu określmy tematykę i zakres działań. Na razie dość ogólnie, poniewaŜ szczegółowo zaplanujemy je w Procesie. WebQuest jest metodą opartą na współpracy członków grupy. Starajmy się tak zorganizować projekt, by starczyło pracy dla wszystkich. Przydzielmy role i zadania, wówczas w czasie prezentowania prac zespołów powstanie pełna wiedza na zadany temat. W tym miejscu ustalamy równieŜ formę prezentacji efektów pracy. Istotną rolę w opracowaniu tematu metodą WebQuest odgrywa Ewaluacja – jasno sprecyzowany system oceny pracy. Bardzo często przybiera formę tabeli, dzięki temu jest przejrzysta i czytelna. Na poziomie Początkującym, Rozwijającym się, Zaawansowanym i Eksperckim oceniane są kolejne wymiary: merytoryczny, estetyczny, współpracy w zespole. Dobór wymiarów zaleŜny jest od specyfiki zadania. WaŜne jest, aby kryteria były konkretne i czytelne. Pozwoli to poznać uczniom postawione przed nimi wymagania, a takŜe realizować projekt na wybranym przez nich poziomie. Nie zapomnijmy o Podsumowaniu, w którym określimy zdobytą w czasie realizacji projektu wiedzę i umiejetności. Skłońmy uczniów do refleksji nad omawianym tematem.

A moŜe WebQuest...

Dlaczego warto wykorzystać WebQuest ? Przede wszystkim daje moŜliwość realizowania zagadnień w interesujący sposób, angaŜuje uczniów do pracy i kreatywnego działania, ujarzmia Internet, który staje się bazą wiedzy. Wspólne działanie integruje członków zespołu, wyzwala kreatywność. Nic nie cieszy tak bardzo jak sukces osiągnięty własną pracą. A nudny temat, dzięki osobistemu zaangaŜowaniu, staje się bardziej atrakcyjny, bo bliski. Najwięcej satysfakcji przynosi uczniom prezentacja efektów własnych działań. Zwłaszcza, Ŝe kaŜdy ma do powiedzenia coś nowego.

Dodatkowe zasoby Interesujące propozycje WebQuestów w języku polskim: http://www.ii.uni.wroc.pl/~eko/webquest/ http://www.intereol.net/webquest_prezentacje.php http://cfievalladolid2.net/thinkweb/web/doc/Webquest_Poland/Markowski_R/Wynalazki.htmhttp://sch ool1.deinfo-networks.de/webquest/webquest/

WebQuest w języku angielskim: http://www.pekin.net/pekin108/wash/webquest/ http://asterix.ednet.lsu.edu/~edtech/webquest/sadako.htm http://www.beth.k12.pa.us/schools/wwwclass/kgrammes/kgwebquest/kgwebquest.htm

Netografia [dostęp: 28.12.2007] 1. http://jeziora.com.pl/news2006/27_metoda.doc 2. http://www.intereol.net/webquest_info.php?action=metoda

Blended-learning w praktyce szkolnej Ewa Wajs

„Szczęście to radość z tego, co się stało z naszym udziałem” Autor nieznany

Nauczanie komplementarne, którego popularną nazwę „blended-learning” (inne nazwy to: nauczanie hybrydowe, nauczanie mieszane) moŜna szeroko spotkać w nowoczesnej literaturze dydaktycznej, moŜe być zdefiniowane jako łączenie róŜnorodnych podejść w zakresie nauczania i uczenia się. MoŜe ono być realizowane poprzez przenikanie zasobów wirtualnych i fizycznych, które łączą e-learning (electronic) i m-learning (mobile) z innymi zasobami edukacyjnymi. Blended-learning, jak i wiele innych terminów w zakresie nowoczesnych technologii nauczania, jest terminem bardzo elastycznym. Zasadniczo blended-learning oznacza mieszane tryby nauczania, przy czym „mieszanie” odnosi się do róŜnych aspektów edukacji. Niektórzy dydaktycy stosują ten termin do określenia mieszania środków uczenia i metod w procesie edukacyjnym, inni z kolei odnoszą to do mieszania trybów nauczania, czyli łączenia metod nauczania zdalnego i odpowiednich narzędzi z narzędziami i metodami nauczania tradycyjnego. Dlla innych mieszane nauczanie określa łączenie wykorzystania metod nauczania tradycyjnego z technikami e-learningu. Stosowana jest takŜe definicja mówiąca o tym, Ŝe nauczanie komplementarne jest uczeniem się, które stosuje efektywną kombinację róŜnych trybów dostarczania treści edukacyjnych, modeli nauczania i stylów uczenia się i bazuje na warstwie komunikacji pomiędzy wszystkimi częściami tego procesu. Biorąc pod uwagę wszystkie korzyści, jakie niesie za sobą blended-learning, a przede wszystkim to, iŜ stwarza on moŜliwość uczenia się osób bez względu na miejsce zamieszkania i sprawność fizyczną, podjęliśmy w bieŜącym roku szkolnym w placówce, w której pracuję przedsięwzięcie, a mianowicie prowadzenie nauczania indywidualnego właśnie w formie blended-learningu. Naszym uczniem jest chłopak mieszkający w Zatwarnicy – jest to bieszczadzka wioska połoŜona około 50 km od Ustrzyk Dolnych. Bogdan jest chłopcem niepełnosprawnym ruchowo i wymagającym stałej opieki. Porusza się na wózku inwalidzkim tak, więc oddanie go do szkoły z internatem nie mogło być brane pod uwagę. NajbliŜsza szkoła ponadgimnazjalna znajduje się w Ustrzykach Dolnych. Z racji tej odległości szkoła nie mogła podjąć się dojeŜdŜania na nauczanie indywidualne, poniewaŜ pociągałoby to za sobą duŜe koszty.

Cyrklem po monitorze

Podjęliśmy to wyzwanie, poniewaŜ uznaliśmy, Ŝe jest to jedyna szansa dla tego chłopaka, aby mógł dalej kontynuować naukę i prowadzimy nauczanie Bogdana wykorzystując platformę Moodle, na której uczący go nauczyciele pozakładali kursy ze swoich przedmiotów jak równieŜ z wykorzystaniem komunikatora Skype. Chłopak jest bardzo otwarty, komunikatywny i chętny do nauki, naleŜy teŜ dodać, iŜ mamy ogromne wsparcie w jego rodzicach, którym równieŜ zaleŜy, aby syn zdobył wykształcenie. Nauczanie odbywa się w przyznanej przez organ prowadzący określonej ilości godzin z przedmiotów obowiązujących w klasie I Technikum Ekonomicznego, której jest uczniem. Przygotowane jest w tym celu odpowiednie pomieszczenie, w którym jest stanowisko komputerowe z oprogramowaniem. Nauczyciele w czasie tak prowadzonych zajęć łączą się z Bogdanem przez Skype`a tak, więc wzajemnie się słyszą i widzą – uczeń i nauczyciel – za pomocą kamery internetowej. Czasami utrudnieniem niezaleŜnym od nikogo jest zrywanie połączenia wynikającym z braku zasięgu, poniewaŜ korzysta on z bezprzewodowego Internetu – blueconnect. Nie zraŜa to jednak ani nauczycieli ani ucznia. PoniewaŜ są to zajęcia w formie blended-learningu, to Bogdan przyjeŜdŜa raz na półtora miesiąca do naszej szkoły na zajęcia stacjonarne i wtedy ma moŜliwość odbywania zajęć bezpośrednio z nauczycielami, jak równieŜ z całą klasą, dzięki czemu nawiązuję kontakty z rówieśnikami. Nasza placówka zabezpiecza nocleg w pokoju gościnnym dla ucznia i przyjeŜdŜającej z nim mamy. Wszystko znajduje się w jednym miejscu tak, więc chłopak nie jest naraŜony na utrudnienia w przemieszczaniu się na zajęcia. Jest to dla nas wszystkich nowe doświadczenie i z kaŜdą lekcją przeprowadzoną z Bogdanem nabieramy wprawy.

Cyrklem po monitorze Piotr Kawalec

Pewnie większość nauczycieli matematyki podczas lekcji z geometrii spotkała się z oświadczeniem ucznia „ja zapomniałem cyrkla”, czasem zdarzy się uczeń, który nie ma zatemperowanego ołówka. Nie wspominają o tym, Ŝe niektórzy posiadają metalowe cyrkle, gdzie ołówek jest wciskany i podczas rysowania ołówek się chowa (z okręgu wychodzi elipsa lub temu podobne zjawisko) i naleŜy uŜyć siły, aby zagiąć metalowa blaszkę i dobrze, Ŝe w teczce ostatnio, nie wiadomo skąd, miałem rozsuwany klucz więc moŜna było czymś tą blaszkę zagiąć. Oczywiście wszystkie opisane wyŜej zdarzenia nie zawsze się kumulują, ale jednak zawsze utrudniają prowadzenie lekcji, gdy Jasio mówi „a mi nie wychodzi”. Radą przynajmniej na te problemy jest uŜycie programu, który zastąpi nam wszystkie przyrządy. C.a.R. (Compasses and Ruler) jest programem opartym na licencji bezpłatnej (GNU General Public License). UmoŜliwia tworzenie konstrukcji geometrycznych wykonywanych za pomocą cyrkla i linijki – moŜemy w prosty sposób tworzyć proste, odcinki, wielokątny, okręgi. Program oferuje równieŜ makroinstrukcje, które przyśpieszają pracę podczas konstrukcji skomplikowanych. Instalacja programu jest łatwa i nie powinna sprawić problemu. Nasz komputer jednak powinien być wyposaŜony w Javę w wersji co najmniej 1.4. Program ma polski interfejs (z małymi wyjątkami) więc nie powinien sprawić z tej strony kłopotów nawet najmniejszym uczniom w jego obsłudze (przynajmniej z tej strony), choć pomoc dostępna w programie juŜ jest w języku angielskim. Po uruchomieniu pojawia nam się okno, które moŜemy podzielić na trzy części:

pasek narzędziowy – w zaleŜności od potrzeby moŜemy uŜywać poleceń z rozwijanych podmenu lub przy pomocy ikon (1); obszaru, gdzie wykonujemy konstrukcje, nazwałbym to wirtualna kartka papieru (2); oraz spisu wszystkich obiektów, które powstały podczas wykonywania konstrukcji potrzebnych np. do edycji wybranych elementów (3).

Rysunek 1. Okno główne programu 1

Cyrklem po monitorze

W związku z tym, Ŝe program ma duŜe moŜliwości w ramach zapoznania z nim, zaprezentuje konstrukcje sześciokąta foremnego, jaka wykonywali moi uczniowie (klasa 5 i 6) na lekcji matematyki. Opis do czego słuŜą poszczególne ikony pojawia nam się po najechaniu na daną ikonę myszką. Przedstawię poniŜej te uŜywane podczas naszej konstrukcji.

znajome ikony z większości programów słuŜące do otwierania zapisywania naszych projektów;

trzy ikony słuŜące do zmiany wyglądu naszych obiektów od lewej zmiana barwy obiektu, zmiana typu punktu np. kropka, krzyŜyk, oraz ostania ikona to zmian grubości rysowanych obiektów;

pierwsza ikona od lewej to wstawianie punktu, druga to rysowanie prostej, trzecia rysowanie półprostej, a ostania to rysowanie odcinka;

wszystkie ikony słuŜą do rysownia okręgów, pierwsza od lewej daje moŜliwość narysowania okręgu poprzez dwa kliknięcia myszką; pierwsze to wyznaczenie środka okręgu, drugie to wyznaczenie promienia, druga ikona to okręg, gdzie mamy dany odcinek, który jest promieniem okręgu i dany środek okręgu, trzecia ikona to okręg o stałym promieniu. Zadanie polegało na stworzeniu sześciokąta foremnego, którego bok będzie równy danemu odcinkowi. Rozpoczynamy więc od konstrukcji odcinka o dowolnej długości klikamy na

i wyznaczmy odcinek AB dwoma kliknięciami myszki. Teraz skonstruujemy okrąg, którego promień będzie równy danemu odcinkowi. Wybieramy ikonę

i klikamy w punkt A, następnie w punkt B (wyznaczyliśmy w ten sposób promień okręgu), klikamy teraz w dowolnym punkcie na polu pracy, wyznaczając środek naszego okręgu. Powtarzamy naszą operację z wyznaczaniem okręgu o zadanym promieniu i umieszczamy środek okręgu w dowolnym miejscu na okręgu juŜ narysowanym (np. w punkcie C). Otrzymaliśmy dwa punkty przecięcia z pierwszym okręgiem D i E. Ponownie rysujemy okręgi o tym samym promieniu tym razem w punktach D i E otrzymując kolejne punkty przecięcia z naszym wyjściowym okręgiem D i G. Wykonujemy jeszcze raz konstrukcję okręgu tym razem umieszczając jego środek w punkcie H. Wybieramy ponownie

Cyrklem po monitorze

i dla odróŜnienia zmieniamy kolor rysowanych odcinków na czerwony uŜywając ikony:

oraz grubość rysowanych odcinków:

wyboru dokonujemy poprzez kliknięcia na wybraną ikonę. Łączymy teraz punkty C, D, H, F, G i E odcinkami otrzymując sześciokąt foremny. MoŜemy wykorzystać równieŜ ikonę wielokąt:

Rysunek 2. Sześciokąt otrzymany przy uŜycie ikony wielokąt (po lewej) oraz sześciokąt otrzymany z wykorzystaniem ikony odcinek (po prawej)

Dla kaŜdego obiektu mamy równieŜ moŜliwość edycji poszczególnych jego cech, klikając prawym przyciskiem myszy, moŜemy dokonać zmiany koloru, rozmiaru, czy teŜ pozostawić częściowo widoczne okręgi. Osoby, które zapoznają się z programem, mogą oczywiście wykonać tą konstrukcję w inny sposób. Wybrałem taki sposób konstrukcji. Uczniowie posługiwali się programem dosyć sprawnie, jak to określili „fajne” – ciekawe tylko ile w tym kurtuazji... To było kilka słów o wykorzystaniu na normalnej lekcji w szkole, a jak się to ma do elearningu? Program umoŜliwia zapisywanie wykonanej pracy w postaci plików z rozszerzeniem *.png, *.pdf, *.svg, *.fig, *.eps. MoŜemy tworzyć konstrukcje i eksportować je o plików z rozszerzeniem html. Program będzie naszym sprzymierzeńcem podczas tworzenia materiałów do kursów e-learnigowych. MoŜemy równieŜ wykorzystać program do zadań dla uczniów. A plik przesłany przez ucznia z konstrukcją daje nam moŜliwość sprawdzenia, jakie operacje wykonywał uczeń podczas swojej pracy.

Cyrklem po monitorze

Netografia 1.

http://mathsrv.ku-eichstaett.de/MGF/homes/grothmann/java/zirkel/doc_en/index.html

http://www.gajdaw.pl/geometria/opis/opis.html

Wywiad z Jerzym Marią Mischke Jerzy Maria Mischke Roman Lorens Jerzy Maria Mischke o sobie Doktor habilitowany inŜynier, profesor Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie. Urodziłem się w Krakowie w 1933. Mam jedną córkę, Paulinę, i troje bardzo fajnych wnuków: Antka, Kryśkę i Wojtka. Ciągle próbuję przebudować świat, a zwłaszcza system nauczania akademickiego. Pamiętam trochę czasów przed II Wojną Światową, dobrze Lwów z lat 1939/40 i okupację, którą przeŜyłem pod Krosnem. W 1951 skończyłem Nowodworka, które wówczas nazywało się I Gimnazjum i Liceum św. Anny im Bartłomieja Nowodworskiego i było liceum męskim. W latach 1980-1991 aktywnie działałem w „Solidarności”. Niezmiennie fascynuje mnie odkrywanie na nowo historii Europy i Polski w Europie, a ostatnio teŜ filozofii. W 1955 roku rozpocząłem pracę na AGH i przez dwa lata pracowałem w Katedrze Mechaniki. Dyplom inŜynierski uzyskałem w roku 1956. W latach 1956-1964 pracowałem w bazie sprzętu Zjednoczenia Wodno-InŜynieryjnego, biurze konstrukcyjnym przedsiębiorstwa "Domgos" i w Hucie im. T. Sendzimira, ówcześnie im. Lenina. Jednak w 1963 roku wróciłem na AGH do ówczesnego Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki. Napisałem tam 59 artykułów, 42 opracowania na zamówienie przemysłu oraz 16 patentów, większość opracowanych wspólnie z innymi. W 1969 roku obroniłem pracę doktorską z zakresu maszyn do przeróbki plastycznej. A 7 lat później – otrzymałem habilitację. W latach 1988–1999 pełniłem funkcję kierownika Zakładu Maszyn i Urządzeń do Przeróbki Plastycznej. Od 1996 do końca 2002 roku byłem Dyrektorem Ośrodka Edukacji Niestacjonarnej. W 1999 roku, kiedy to przekazałem kierowanie Zakładem młodszemu koledze (pozostając formalnie nadal kierownikiem), wszystek czas poświęciłem Ośrodkowi. Od 1 stycznia 2004 wydawało mi się, Ŝe jestem emerytem i Ŝe mam czas dla siebie. Przeliczyłem się jednak… ;) Od 1 listopada 2005 pracuję w WyŜszej Szkole Gospodarki w Bydgoszczy. Jako dyrektor Ośrodka Nowych Technologii Edukacyjnych odpowiadam w Szkole za wdroŜenie pełnego systemu kształcenia komplementarnego (blended learning). Ponadto jestem wydawcą (razem z Dr. Jackiem Urbańcem, szefem Centrum Zdalnego Nauczania UJ) i Redaktorem Naczelnym Jagiellońskiego Kompendium e-Edukacji.

Wywiad z Jerzym Marią Mischke

Decyzję o zaangaŜowaniu się w działania na rzecz poprawy i unowocześnienia systemu edukacyjnego podjąłem, poniewaŜ uwaŜam, Ŝe jest to dziedzina w Polsce bardzo zaniedbana, a przy tym niezwykle istotna dla funkcjonowania społeczeństwa. Po nawiązaniu licznych kontaktów zagranicznych oraz współpracy z instytucjami i osobami działającymi na polu nowoczesnej organizacji i metodyki nauczania spostrzegłem, Ŝe nasz system edukacji w obecnym kształcie jest anachroniczny i nie rokuje nadziei na zapewnienie dobrego startu młodzieŜy na globalizującym się rynku edukacyjnym. Kiedy tylko mam czas, chodzę po górach i jeŜdŜę na nartach (dobrze!). Niekiedy wybieram się do parku, by pojeździć na rolkach ku rozbawieniu innych spacerowiczów, a jak pogoda pozwala to takŜe na rowerze. Jednak od czasu, gdym jako chłopak pod okiem Ojca i Stryja odkrywał Tatry, w górach czuje się najlepiej.

Jerzy Maria Mischke o e-learningu Roman Lorens: Czy e-learning jest moŜliwy i potrzebny w polskiej szkole? Jerzy Maria Mischke: Oczywiście tak. Jego funkcją nie będzie jednak głównie przekaz wiedzy, ale raczej ułatwienie kontaktów i wprowadzenie ucznia do społeczeństwa wiedzy i informacji. NaleŜałoby się teŜ wystrzegać jak ognia dodatkowego obciąŜania czasu ucznia. Zasada coś za coś musi obowiązywać!!

RL: Co warunkuje e-edukację w Polsce? JMM: Głównie wiedza decydentów i nauczycieli oraz ich wolność i zdolność do podejmowania ryzyka i ponoszenia za to odpowiedzialności.

RL: Czym jest dla Pana e-nauczanie? JMM: Drogą do modernizacji zapyziałej polskiej edukacji.

RL: Czy moŜliwe jest opracowanie systemu oceny jakości i efektywności e-nauczania w szkole? JMM: Oczywiście! Zajmuje się tym Stowarzyszenie E-learningu Akademickiego i pierwsze rezultaty mają być (mam nadzieję!) prezentowane na konferencji we Wrocławiu.

RL: Czy istnieje moŜliwość zastosowania wychowawczej, a nie tylko dydaktycznej?

e-learningu

pracy

JMM: Nie ma działań wychowawczo obojętnych. Oczywiście to dotyczy teŜ e-nauczania.

RL: Czy kaŜdy przedmiot moŜe być nauczany w systemie e-learning? JMM: Na razie nie kaŜdy, ale znakomita większość moŜe, jednak z zastrzeŜeniem, które podniosłem w pytaniu 1. W szkole raczej nie powinno być mowy o nauczaniu przedmiotów.

Wywiad z Jerzym Marią Mischke

RL:. E-programy i e-nauczyciele: konieczność czy moda? JMM: KONIECZNOŚĆ RL: Dziękuję za rozmowę.

Rozmawiał: Roman Lorens

Projekt EduGeneracja WyŜszej Szkoły Biznesu – National-Louis University w Nowym Sączu Roman Lorens Piotr Peszko

W dniach 6- 7 grudnia 2007 r. w Nowym Sączu odbyła się konferencja organizowana przez Centrum Rozwoju Edukacji WyŜszej Szkoły Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu. Jej głównym celem była promocja Projektu EduGeneracja. Projekt kierowany jest do społeczności szkolnych szkół ponadgimnazjalnych województw: małopolskiego, śląskiego i podkarpackiego. Głównym celem projektu jest wspieranie szkół w doskonaleniu pracy dydaktycznowychowawczej poprzez stworzenie moŜliwości wykorzystania nowoczesnej platformy edukacyjnej. Dzięki dostępowi do platformy róŜnych podmiotów – dyrekcji szkół, nauczycieli, uczniów - moŜliwy jest dalszy rozwój uczestniczących w projekcie placówek jako uczących się organizacji. WyŜsza Szkoła Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu zapewnia szkołom zgłaszającym udział w projekcie moŜliwość korzystania z platformy edukacyjnej w pełnym zakresie, wynikającym z jej technicznych moŜliwości w pilotaŜowym okresie od stycznia 2008 do końca roku szkolnego 2008/2009. Korzystanie z platformy w okresie pilotaŜowym jest bezpłatne, natomiast po zakończeniu pilotaŜu wśród uŜytkowników platformy zostanie przeprowadzony konkurs wdroŜeń w celu wytypowania 10 najbardziej aktywnych szkół, dla których korzystanie z platformy będzie nadal bezpłatne. Platforma będzie dostępna bezpłatnie takŜe dla chętnych szkół z Nowego Sącza i Tarnowa. Pozostali uŜytkownicy zainteresowani dalszą współpracą będą mogli korzystać nadal z platformy, uiszczając opłatę w wysokości 1000 złotych rocznie . Szkole uczestniczącej w projekcie uczelnia zapewnia bezpłatną pomoc opiekuna, który słuŜy bieŜącą pomocą merytoryczną w obsłudze platformy, a takŜe moŜliwość bieŜących konsultacji technicznych z pracownikami obsługi platformy w ramach stałych dyŜurów. KaŜda szkoła chcąca wziąć udział w projekcie będzie miała moŜliwość korzystania z bezpłatnych szkoleń, które będą się odbywać w pracowniach komputerowych WyŜszej Szkoły Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu. Szkolenia będą przygotowane i prowadzone przez kadrę Wydziału Informatyki WyŜszej Szkoły Biznesu National-Louis University w Nowym Sączu oraz przez nauczycieli praktyków. Będą one realizowane w okresie luty/marzec 2008. W ramach takiego cyklu szkolenia uczelnia oferuje:

przygotowanie nauczycieli informatyki do pełnienia funkcji szkolnego opiekuna platformy; przygotowanie nauczycieli do korzystania z narzędzi platformy.

Projekt EduGeneracja WyŜszej Szkoły Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu

Po zakończeniu okresu pilotaŜowego projekt podsumuje konferencja, podczas której zostaną zaprezentowane wyłonione w konkursie najlepsze przykłady dobrych praktyk. Jednocześnie konferencja zamykająca pierwszy okres realizacji projektu rozpoczyna jednocześnie jego kolejną edycję.

Jak moŜna wykorzystać platformę Edu² w pracy szkoły? OtóŜ zdaniem jej autorów i pomysłodawców przede wszystkim do: 1. Wspomagania procesu dydaktycznego poprzez: przygotowywanie i udostępnianie multimedialnych materiałów dydaktycznych związanych z realizacją zajęć; narzędzia komunikacyjne /fora dyskusyjne, czat, kalendarz/; moŜliwość praca metodą projektu; indywidualizację procesu kształcenia : pracę z uczniem zdolnym, z uczniem mającym trudności, a takŜe z uczniami niepełnosprawnymi lub długotrwale nieobecnymi w szkole; badanie osiągnięć i postępów uczniów; prowadzenie elektronicznego dziennika; wzbogacanie oferty zajęć pozalekcyjnych. 2. wspomagania zarządzania szkołą: • udostępnianie informacji o aktach prawnych prawa oświatowego; • udostępnianie informacji związanych z organizacją pracy szkoły (np. rozkład lekcji i zajęć dodatkowych, terminarz uroczystości szkolnych); • wykorzystanie narzędzi komunikacyjnych do bieŜących kontaktów z nauczycielami i uczniami; • zamieszczanie aktualności z Ŝycia szkoły; • monitorowanie pracy nauczycieli. UwaŜamy, Ŝe słuszną skądinąd koncepcję wykorzystania platformy do zarządzani szkołą autorzy winni dokładnie jeszcze przemyśleć, gdyŜ przede wszystkim dubluje funkcje oficjalnej strony internetowej szkoły. Ponadto nie wyobraŜamy sobie, aby poprzez platformę dyrektor miał monitorować pracę nauczycieli, Jest to pomysł zupełnie chybiony i pozbawiony podstaw prawnych, gdyŜ wszelkie działania nauczycieli na platformie będą z natury całkowicie dobrowolne i wykonywane przez nich poza ustawowymi obowiązkami. Trudno zatem w tej sytuacji zachęcić ich do dodatkowej pracy obietnicą inwigilacji ich działań….

Przyjrzyjmy się teraz samej platformie Wita nas oczywiście zgrabny ekran logowania, który daje moŜliwość wyboru języka. Teoretycznie moŜemy wybrać język polski, angielski, hiszpański, francuski i holenderski. Nie powiem, imponująca liczba tłumaczeń, nie mniej jednak praktycznie moŜemy wybrać jedynie dwa języki.

Projekt EduGeneracja WyŜszej Szkoły Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu

Przechodząc do samej platformy niestety troszkę się zagubiłem. Pomimo tego, Ŝe widnieje na niej wielki kalendarz, następnie sekcja z kursami, a na końcu sekcja z "Narzędziami" i znowu kalendarzem z przejrzystością i łatwością uŜycia pierwsza strona ma raczej mało wspólnego. Interfejs graficzny moim skromnym zdaniem nie został do końca przemyślany i wywołuje we mnie (i nie tylko bo poprosiłem o opinię jeszcze kilku osób) poczucie zagubienia i myśl "Co by tu kliknąć?"

Projekt EduGeneracja WyŜszej Szkoły Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu

Ale nie czepiając się szczegółów, stwierdziłem, Ŝe z mojego subiektywnie skrzywionego w stronę elearningu punktu widzenia pasowałoby spojrzę na dokumentację. No i zdziwiłem się po raz kolejny poniewaŜ spodziewałem się, Ŝe znajdę tutaj mnóstwo dokumentów, a przynajmniej ich listę wraz z wyszukiwarką, która pozwoli zacząć mi przygodę z platformą. Niestety znalazłem tylko jeden plik zip, który musiałem pobrać i rozpakować. Faktycznie znalazłem potrzebna mi dokumentacje, ale przecieŜ to jest platforma elearning i chyba powinniśmy wymagać od niej więcej polotu: moŜe jakieś demo, moŜe krotki film pokazujący co to jest i z czym się to je. Nie wnikając zbytnio w cel przygotowania dokumentacji, bo jest on dość oczywisty jej jakość, przejrzystość i forma są na poziomie odpowiadającym temu co zobaczyłem do tej pory, aczkolwiek bardzo rozbawiło mnie stwierdzenie (nie umniejszając fachowości) panel loginacyjny. Podejrzewam, Ŝe wszyscy nowi uŜytkownicy, zwłaszcza ludzie zaczynający przygodę z elearningiem będą bardzo zainteresowani tym jakŜe nowym tworem. Kolejnym elementem jakiemu się przyjrzałem jest terminarz, a tutaj to Państwu naleŜy się wielki plus. Terminarz jest ładny, przejrzysty, moŜe troszkę za kolorowy, ale to juŜ mój prywatny gust, a wymiernym kryterium to on nie jest. Bardzo prosto tworzy się tutaj nowe terminy i przegląda kalendarz w formie tygodniowej, miesięcznej, wybranych miesięcy, lub całego roku. Jedynym elementem do którego mógłbym się przyczepić to zmiana linku "Nowy termin" na przycisk i wyciągniecie go z szeregu filtrów czasowych (podąŜając za panelem loginacyjnym).

W momencie, gdy zapoznałem się juŜ z grubsza z tym co mogę, a czego nie i jak wygląda nawigacja, ciągle po omacku ale znalazłem pokazowe szkolenie.

Projekt EduGeneracja WyŜszej Szkoły Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu

Ucieszyłem się bardzo Ŝe je znalazłem, ale teraz stanęło przede mną kolejne wyzwanie, a mianowicie jak to szkolenie uruchomić, po kilku minutach przyglądania się ekranowi widocznemu powyŜej zorientowałem się, Ŝe naleŜy kliknąć na napis Grupa testowa (wskazany strzałką). Wszystkie zasady uŜyteczności aplikacji internetowych mówią, Ŝe link, lub przycisk powinien zostać w jakiś sposób wyróŜniony, no ale po co przestrzegać zasad, w końcu niech się uŜytkownik troszkę pomęczy – wpłynie to pozytywnie na statystyki czasu przebywania na stronie.

Do samego szkolenia w zasadzie przyczepić się nie moŜna. Ładne i przejrzyste, chociaŜ dość pasywne jeśli chodzi o interaktywność. Nie mniej jednak moim zadaniem było przetestowanie platformy, więc ... Wróciłem do strony głównej... i no cóŜ... chce utworzyć sobie jakieś testowe szkolenie. No i tu pojawił się problem – Jak wyłączyć szkolenie... na ekranie widzę to co pokazałem wyŜej. Nie ma przycisku zakończ, wróć, a klikanie na tekst-logo w lewym górnym rogu nic nie daje. Jedynym wyjściem zostało klikniecie „Wstecz” w przeglądarce. Powróciłem do strony głównej i juŜ z coraz mniejszym zapałem zabrałem się za przygotowanie jakiegoś testowego szkolenia. Sekcja „Zarządzanie kursami” pozwoliła mi na stworzenie kursu i nadanie mu nazwy, a co dalej - sam nie wiem. Szkolenie pojawiło się na mojej liście i w zasadzie tyle, nie wiem co mam robić dalej więc stosując metodę dotykową szukam co moŜna kliknąć.

Projekt EduGeneracja WyŜszej Szkoły Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu

W końcu znalazłem przycisk konfiguracja no i do wyboru mam zmianę koloru kursu, ale po co mi to.

Co ciekawe przy wybieraniu koloru kursu (wybrałem sobie zielony, podobno uspokaja) moŜna ustalić datę jego rozpoczęcia. W tym miejscu chciałbym zadać pytanie, bardzo nieśmiałe, co ma jedno z drugim wspólnego?

Projekt EduGeneracja WyŜszej Szkoły Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu

Po dłuŜszych poszukiwaniach znalazłem przełącznik, który pozwolił mi na przejście w „Tryb projektowy” (wskazuje go strzałka na zrzucie powyŜej). Myślałem, Ŝe coś się zmieni, moŜe kolor kursu, Ŝebym wiedział, Ŝe jestem we wspomnianym trybie. No niestety nie stało się nic. Oprogramowanie to zaczęło doprowadzać mnie do granic wytrzymałości i juŜ zbliŜałem się do klęknięcia krzyŜyka w prawym górnym roku i uwolnienia się od tego tworu, nie mniej jednak badawcza natura kazała pójść o krok dalej. Zacząłem badać coś co nazywa się „Obiekty” oraz „Narzędzia”. Tutaj nastąpiło miłe zaskoczenie. Tematy zawarte w kursie tworzy się przyjemnie i łatwo.

Projekt EduGeneracja WyŜszej Szkoły Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu

Podobnie jak pozostałe elementy. I tutaj naleŜy się twórcom pochwała : Ładnie, przejrzyście i w końcu wiadomo o co chodzi. Bardzo dobrze zorganizowano teŜ sposób tworzenia pytań i zadań. Sama idea wdroŜenia kompleksowych rozwiązań e-learningowych na poziomie polskiej szkoły jest ze wszech miar słuszna. Czy proponowany projekt będzie dobrym rozwiązaniem?? Na odpowiedź przyjdzie nam jeszcze trochę poczekać, ale będziemy nie tyko wnikliwie mu się przyglądać, ale i trzymać kciuki!

W jaki sposób pliki mp3 mogą wpłynąć na podniesienie efektów uczenia się? ElŜbieta Jarosińska

Odkąd moje dzieci poszły do szkoły, obserwuję ich zaangaŜowanie w naukę i podejście do pewnych obowiązków. Jednym z nich jest czytanie lektur, które to zajęcie, jak zauwaŜyłam, do najmilszych nie naleŜy. Dlaczego moje dzieci tak niechętnie czytają lektury? Muszę mocno ich motywować do tego, by przesiedziały nieruchomo co najmniej pół godziny, poświęcając ten czas na czytanie przynajmniej dwóch rozdziałów z ksiąŜki dziennie. Zastanawia mnie, w czym tkwi problem? W samej niechęci do czytania, czy teŜ samego przebywania moich dwóch „Ŝywiołów” w stanie unieruchomienia na sofie? Dlaczego zapowiedź wychowawczyni o oglądaniu w klasie filmu zrealizowanego na bazie ksiąŜki-lektury budzi więcej radości? Co tak naprawdę demotywuje większość naszych uczniów, studentów, czy nas samych przed nauką, czy ogólnie pojętym rozwojem własnym? Odpowiedzi nie trzeba szukać daleko. Wystarczy przyjrzeć się swojej domowej biblioteczce – ile jest w niej ksiąŜek dotąd nie przeczytanych i odłoŜonych na bliŜej nieokreśloną przyszłość? Ilu uczniów, czy studentów wypoŜycza ksiąŜki w bibliotece? Ilu z nich spędza czas w czytelni? Co nas powstrzymuje przed sięgnięciem na półkę? Dla większości osób odpowiedź jest prosta. Nadmiar tekstu do czytania zniechęca! Materiały rosną w sterty, które odkłada się na potem. „Potem” do nich teŜ się nie sięga z prostego wytłumaczenia – „bo nie ma czasu”. Najszybciej zniechęcają się Ci, którzy nie czytają zbyt szybko. To najczęściej nasze dzieci i nasi uczniowie, a nierzadko teŜ ludzie dorośli, czy my sami. Postrzeganie świata oraz uczenie się odbywa się wtedy, gdy napływ informacji odbierany jest przez nasz system sensoryczny [1]. Otaczającą nas rzeczywistość odbieramy bowiem pięcioma zmysłami, których działania najczęściej sobie nie uświadamiamy. Informacje docierają do całego systemu sensorycznego, jednak kaŜdy człowiek ma tendencję do przetwarzania ich poprzez jeden lub dwa dominujące systemy, np. wzrok, czy słuch. Rozwiązaniem problemu czytania moŜe więc być słuchanie tekstów.MoŜliwość tę daje syntezator mowy, który dzięki lektorowi wbudowanemu np. w program Expressivo [2], czyta pliki tekstowe, pocztę, wiadomości, czy informacje z Internetu w najczęściej spotykanych formatach - pdf (Acrobat Reader), rtf (WordPad), doc (Word, Office), sxw i odt (Open Office), html (strony internetowe), eml (e-maile), txt. Dodatkowo pliki te mogą być zapisane w formacie mp3 i odsłuchane w dowolnym miejscu i czasie. Nie ma potrzeby wpatrywania się w monitor męcząc wzrok, znika teŜ problem złego oświetlenia, czy siedzenia przez dłuŜszy czas w jednej pozycji.

W jaki sposób pliki mp3 mogą wpłynąć na podniesienie efektów uczenia się?

W Internecie coraz częściej moŜna znaleźć tzw. e-booki – elektroniczne ksiąŜki, a nawet elektury szkolne, które cieszą się coraz większym zainteresowaniem. Dzięki portalowi www.WolneLektury.pl moŜna je pobrać całkowicie legalnie i zupełnie za darmo. Ze strony twórców Expressivo [3] moŜna ściągnąć pakiet lektur szkolnych, który obejmuje ponad 60 tytułów arcydzieł literatury polskiej, takich twórców jak m.in. Henryk Sienkiewicz, Juliusz Słowacki, Stefan śeromski czy Adam Mickiewicz. Pakiet lektur jest aplikacją, którą moŜna zainstalować na swoim komputerze, tworząc w ten sposób własną wirtualną bibliotekę. Lektury moŜna odsłuchać w dwojaki sposób – wgrać do programu Expressivo i odsłuchać na swoim komputerze lub zapisać jako plik mp3 i zabrać ze sobą na spacer, czy do samochodu, odsłuchując na przenośnym odtwarzaczu. Zabierając Rodzinę na wycieczkę, dzieci mogą efektywnie spędzić czas w drodze nie robiąc sobie zaległości w czytaniu. Mogą połączyć przyjemne z poŜytecznym. Wystarczy tylko posiadać odtwarzacz mp3, by nasze dziecko załoŜyło słuchawki na uszy i „czytało” lekturę. Mnie osobiście marzy się takie przygotowanie materiału dydaktycznego, by umoŜliwić studentowi w miarę częsty z nim kontakt. ZaleŜy mi na tym, by student nie rezygnując ze swoich pasji, czy nauki, którą często musi pogodzić z pracą, mógł zabierać wiedzę ze sobą w postaci plików mp3. Student jadąc tramwajem, autobusem, czy pociągiem, nie zwaŜając na ścisk i tłok, moŜe podziwiać widoki za oknem, będąc myślami daleko od rzeczywistości, a jednocześnie utrwalając materiał potrzebny do zaliczenia kolokwium, czy zdania egzaminu. Myślę, Ŝe taka forma nauki przyniesie upragnione efekty zarówno studentowi, jak i mi jako prowadzącej zajęcia.

Netografia 1. http://www.logopedia.pl/ 2. http://www.expressivo.com/pl/ 3. http://www.expressivo.com/pl/pobierz/func,select/id,22/

O autorze ElŜbieta Jarosińska Dr inŜ., nauczyciel akademicki w Instytucie InŜynierii i Gospodarki Wodnej na Wydziale InŜynierii Środowiska Politechniki Krakowskiej, trener e-learningu, doradca pracy zdalnej, pasjonatka tematyki związanej z nowoczesnymi technologiami komunikacyjnymi i informacyjnymi ICT i ich wdraŜaniem w dydaktyce

E-learning w Programie Operacyjnym Kapitał Ludzki w nowym okresie programowania 2007–2013 Paweł Cisoń

Nowy okres programowania W związku z nowym okresem programowania (2007-2013) Rada Unii Europejskiej zgodnie z art. 25 rozdział I tytuł II Rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1260/1999, ustanowiła strategiczne wytyczne dotyczące spójności, określając tym samym ramy dla interwencji funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności. Celem ustanowienia strategicznych wytycznych było zapewnienie lepszej spójności i ciągłości wspólnych działań Wspólnoty i państw członkowskich. Na podstawie strategicznych wytycznych Wspólnoty kaŜde państwo członkowskie, będące beneficjentem funduszy, przygotowało Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia (NSRO). NSRO to dokument określający priorytety wykorzystania oraz system wdraŜania funduszy unijnych, dostępnych w latach 2007-2013 dla Polski, czyli Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) oraz Funduszu Spójności. Jej cel strategiczny został określony jako: tworzenie warunków dla wzrostu konkurencyjności gospodarki polskiej opartej na wiedzy i przedsiębiorczości, zapewniającej wzrost zatrudnienia oraz wzrost poziomu spójności społecznej, gospodarczej i przestrzennej Polski w ramach Unii Europejskiej i wewnątrz kraju. Cel strategiczny będzie realizowany poprzez cele szczegółowe np.; wzrost gospodarczy, wzrost zatrudnienia, podniesienie konkurencyjności polskich przedsiębiorstw, w tym szczególnie sektora usług, budowa i modernizacja infrastruktury technicznej, wsparcie dla polskich regionów w kontekście społecznym, gospodarczym i przestrzennym oraz rozwój obszarów wiejskich. Realizacja celów szczegółowych będzie dokonywać się poprzez programy operacyjne: Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko, Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Program Operacyjny Konkurencyjna Gospodarka, Programy Europejskiej Współpracy Terytorialnej, Program Operacyjny Pomoc Techniczna, 16 Regionalnych Programów Operacyjnych. Łączna suma środków zaangaŜowanych w realizację NSRO w latach 2007-2013 wyniesie około 85,6 mld euro. Z tytułu realizacji NSRO średniorocznie (do roku 2015) będzie wydatkowe około 9,5 mld euro, co odpowiada około 5% Produktu Krajowego Brutto.

E-learning w Programie Operacyjnym Kapitał Ludzki w nowym okresie programowania 2007–2013

Z tej sumy: 67,3 mld euro będzie pochodziło z budŜetu UE, 11,9 mld euro z krajowych środków publicznych (w tym ok. 5,93 mld euro z budŜetu państwa), ok. 6,4 mld euro zostanie zaangaŜowanych ze strony podmiotów prywatnych.

Program Operacyjny Kapitał Ludzki Zgodnie z NSRO całość interwencji Europejskiego Funduszu Społecznego w Polsce w latach 2007-2013 zostanie ujęta w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, którego celem jest umoŜliwienie pełnego wykorzystania potencjału pracowników, podniesienie poziomu wykształcenia społeczeństwa, zmniejszenie obszarów wykluczenia społecznego oraz wsparcie budowy struktur administracyjnych państwa. Termin „kapitał ludzki” przyjęto jako najpełniej oddający istotę kompleksowego wsparcia przewidzianego do realizacji w ramach Programu Operacyjnego, którego cele są ściśle związane z rozwojem kapitału ludzkiego zarówno w jego wymiarze indywidualnym, jak i społecznym. Pojęcie to oznacza zasób wiedzy, umiejętności oraz potencjału zawartego w kaŜdym człowieku i w społeczeństwie jako całości, określającym zdolności do pracy, adaptacji do zmian w otoczeniu oraz moŜliwości tworzenia nowych rozwiązań. W bezpośredniej korelacji z kapitałem ludzkim pozostaje kapitał społeczny, oznaczający zasoby umiejętności, informacji, kultury, wiedzy i kreatywności jednostek oraz związki pomiędzy ludźmi i organizacjami. WyŜej wymieniony program został przyjęty do realizacji decyzją Komisji Europejskiej 28 września 2007 r. Łączna wartość środków przeznaczona na realizację Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki w latach 2007-2013 wyniesie 11 420 207 059 euro (9 707 176 000 euro – wkład wspólnotowy, 1 713 031 059 euro – wkład krajowy). Program Operacyjny Kapitał Ludzki stanowi odpowiedź na wyzwania, jakie przed państwami członkowskimi stawia odnowiona Strategia Lizbońska. Zgodnie z celami określonymi w odnowionej Strategii Lizbońskiej oraz celami polityki spójności UE, wzrost zatrudnienia poprzez rozwój kapitału ludzkiego i społecznego stanowi istotny czynnik przyczyniający się do pełniejszego wykorzystania zasobów pracy oraz wspierający wzrost konkurencyjności gospodarki. Program składa się z 10 priorytetów, realizowanych równolegle na poziomie centralnym i regionalnym. Priorytety realizowane centralnie to: Priorytet I: Zatrudnienie i integracja społeczna, Priorytet II: Rozwój zasobów ludzkich i potencjału adaptacyjnego przedsiębiorstw oraz poprawa stanu zdrowia osób pracujących, Priorytet III: Wysoka jakość systemu oświaty, Priorytet IV: Szkolnictwo wyŜsze i nauka, Priorytet V: Dobre rządzenie. Priorytety realizowane na szczeblu regionalnym to: Priorytet VI: Rynek pracy otwarty dla wszystkich, Priorytet VII: Promocja integracji społecznej, Priorytet VIII: Regionalne kadry gospodarki, Priorytet IX: Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach. Ponadto realizowany będzie Priorytet X: Pomoc Techniczna, którego celem będzie zapewnienie właściwego zarządzania programu, wdraŜania oraz promocji Europejskiego Funduszy Społecznego.

E-learning w Programie Operacyjnym Kapitał Ludzki w nowym okresie programowania 2007–2013

E-learning w Programie Operacyjnym Kapitał Ludzki Wzrost konkurencyjności gospodarki państw Unii Europejskiej opartej na wiedzy wymaga ustawicznego, wszechstronnego oraz powszechnego kształcenia. Aby konkurować z gospodarką amerykańską czy dynamicznie rozwijającą się gospodarką Chin konieczne jest nowe podejście państw członkowskich do edukacji, która musi dostosowywać się do szybko zmieniającej się rzeczywistości. Postęp technologiczny, zwłaszcza w ostatnich latach, wymusza od absolwentów oraz pracowników duŜej elastyczności związanej z szybkim reagowaniem na zmiany zachodzące na rynku pracy. Aby sprostać tym wymogom niezbędne jest podnoszenie i zdobywanie nowych kwalifikacji. Problematyka ta, nie jest obca Unii Europejskiej, która zainicjowała działania zmierzające do rozwoju "społeczeństwa informacyjnego" jako jedną z głównych polityk horyzontalnych Wspólnoty. Sprostanie globalnej konkurencji wymaga upowszechnienia i rozwinięcia zróŜnicowanych form kształcenia ustawicznego, w tym kształcenia z wykorzystaniem Internetu (e-learning). W kontekście rozszerzania dostępu do edukacji i poprawy poziomu wykształcenia społeczeństwa niezwykle istotne jest takŜe włączanie w proces edukacji technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Uczniowie, studenci i słuchacze wyposaŜeni w kompetencje kluczowe, na które składają się wiedza i umiejętności poŜądane w zmieniającej się rzeczywistości społeczno-gospodarczej, w tym zwłaszcza umiejętności z zakresu wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych, będą lepiej przygotowani do funkcjonowania na rynku pracy. E-learning doskonale wpisuje się w realizację poszczególnych celów Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. E-learning moŜemy wykorzystać przy opracowaniu projektów „miękkich” odnoszących się do większości priorytetów Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Szczegółowy opis priorytetów PO KL 2007-2013 zawiera liczne odniesienia do wyŜej wymienionej metody kształcenia. W ramach Priorytetu II – Rozwój zasobów ludzkich i potencjału adaptacyjnego przedsiębiorstw oraz poprawa stanu zdrowia osób pracujących, udzielane będzie wsparcie ponadregionalnym i ogólnopolskim projektom szkoleń (w tym studiów podyplomowych) i doradztwu dla pracowników i przedsiębiorców oraz partnerów społecznych działających na rzecz zwiększenia zdolności adaptacyjnych pracowników i przedsiębiorstw. Opracowywane projekty przewidziane będą dla firm, grup firm bądź ich oddziałów znajdujących się w wielu regionach kraju, których aplikowanie w ramach poszczególnych województw byłoby utrudnione. W poddziałaniu 2.1.3 - Wsparcie systemowe na rzecz zwiększania zdolności adaptacyjnych pracowników i przedsiębiorstw, działania 2.1 - Rozwój Kadr Nowoczesnej Gospodarki realizowane będą projekty systemowe o charakterze analityczno-badawczym, promocyjnym, szkoleniowym i doradczym w zakresie m. in.: nowych form kształcenia pracowników, w tym e-learningu oraz szkoleń typu blended learning (szkolenia mieszane/hybrydowe); tworzenia, rozwoju i aktualizacji ogólnopolskich programów szkoleń e-learningowych. Z badań przeprowadzonych przed wdroŜeniem Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki wynika, Ŝe e-learning jest bardzo mało popularny wśród przedsiębiorców. Korzysta z niego tylko niewielki ułamek firm. W grupie małych i średnich przedsiębiorstw brak jest popytu na szkolenia prowadzone wyłącznie przez Internet (z samego e-learningu w nowym okresie programowania chce skorzystać jedynie 3% firm). Mając duŜy wybór metod szkoleń, przedsiębiorcy preferują najczęściej te tradycyjne. Istnieje pewien potencjał na prowadzenie szkoleń w formie łączonej (połączenie e-learningu z tradycyjnym szkoleniem) – ze szkoleń w tej formie chciałby skorzystać co czwarty przedsiębiorca. Przyczyną postrzeganego braku przygotowania do odbycia szkoleń typu e-learning moŜe być brak wiedzy i doświadczenia

E-learning w Programie Operacyjnym Kapitał Ludzki w nowym okresie programowania 2007–2013

związanych z tego typu szkoleniami lub brak gotowości psychologicznej na przyjęcie nowych technologii, który objawia się m.in. preferowaniem tradycyjnych szkoleń. Jedna trzecia przedsiębiorców twierdzi, Ŝe ich firma nie jest przygotowana do odbywania szkoleń przez Internet. Priorytet IV – Szkolnictwo wyŜsze i nauka. Cel priorytetu realizowany będzie poprzez programy rozwojowe uczelni, obejmujące szereg wybranych przez daną uczelnię zagadnień m.in. rozwój oferty szkoleń e-learningowych. W poddziałaniu 4.1.1 – Wzmocnienie potencjału dydaktycznego uczelni, działania 4.1 – Wzmocnienie i rozwój potencjału dydaktycznego uczelni oraz zwiększenie liczby absolwentów kierunków o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy, realizowane będą projekty konkursowe, dotyczące rozwoju uczelni poprzez m.in. opracowywanie programów i materiałów dydaktycznych oraz wdraŜanie programów kształcenia z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość (studia, studia podyplomowe, kursy). Priorytet V – Dobre rządzenie. W poddziałaniu 5.1.1 – Modernizacja systemów zarządzania i podnoszenia kompetencji kadr, działania 5.1 – Wzmocnienie potencjału administracji rządowej, przewidziane są programy systemowe ukierunkowane na podnoszenie kompetencji kadr m.in. poprzez szkolenia stacjonarne i na odległość kadr administracji rządowej, w tym szkolenia generalne, szkolenia specjalistyczne. W poddziałaniu 5.2.1 – Modernizacja zarządzania w administracji samorządowej, działania 5.2 – Wzmocnienie potencjału administracji samorządowej realizowane będą projekty konkursowe ukierunkowane na podnoszenie kompetencji kadr m.in. poprzez szkolenia generalne i specjalistyczne (stacjonarne i na odległość) dla kadr urzędów zatrudnionych w administracji samorządowej. Priorytet IX – Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionie. Działanie 9.3 – Upowszechnianie formalnego kształcenia ustawicznego. Do realizacji głównego celu działania (zwiększanie uczestnictwa osób dorosłych w kształceniu ustawicznym w formach szkolnych poprzez podniesienie jego poziomu i dostępności oraz zwiększenie znaczenia kształcenia ustawicznego jako czynnika oddziałującego na sytuację na rynku pracy) przyczyni się m.in. rozwijanie innowacyjnych form kształcenia, które umoŜliwią bardziej efektywną i lepiej dostępną ofertę kształcenia (np. kształcenie w formie e-learningu). W ramach tego działania realizowane będą projekty konkursowe, które nastawione będą na wsparcie dla placówek kształcenia ustawicznego, praktycznego i doskonalenia zawodowego w zakresie kształcenia formalnego ukierunkowanego m.in. na rozwój innowacyjnych form kształcenia ustawicznego, w tym równieŜ w formie e-learningu. Przedstawione powyŜej przykłady realizacji poszczególnych priorytetów Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki poprzez wykorzystanie e-learningu nie wyczerpują wszystkich moŜliwości. W większości projektów konkursowych, w których wnioskodawcą mogą być m.in.: instytucje rynku pracy, instytucje szkoleniowe, jednostki administracji rządowej i samorządowej, przedsiębiorcy, instytucje otoczenia biznesu, organizacje pozarządowe, instytucje systemu oświaty i szkolnictwa wyŜszego oraz w projektach systemowych, skierowanych do beneficjentów imiennie wskazanych w programie lub dodatkowych dokumentach stanowiących jego uszczegółowienie istnieje moŜliwość skorzystania z tej formy kształcenia. Np. przy opracowywaniu projektów dotyczących konkursów realizowanych w ramach priorytetów: III - Wysoka jakość kształcenia oraz IX - Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionie moŜna podjąć działania ukierunkowane na upowszechnienie programów kształcenia na odległość (w tym e-learningu) skierowanych do osób, które z powodu niepełnosprawności nie mogą uczestniczyć w tradycyjnych formach szkoleń.

E-learning w Programie Operacyjnym Kapitał Ludzki w nowym okresie programowania 2007–2013

Zasada cross-financingu Powodzenie i sensowność projektu, w którym będziemy wykorzystywać e-learning zaleŜeć będzie m.in. od dostępu osób, które zostaną objęte szkoleniem do odpowiedniego sprzętu komputerowego, oprogramowania i Internetu. Dotyczy to zwłaszcza osób, które nie będą objęte szkoleniem w ramach podnoszenia kwalifikacji kadry np. małego przedsiębiorstwa, w którym pracownicy będą mogli skorzystać ze sprzętu znajdującego się w miejscu pracy. W nowym okresie programowania, w uzasadnionych przypadkach, istnieje moŜliwość zakupu, leasingu sprzętu komputerowego czy wykupienia platformy e-learningowej. Zgodnie z art. 34 rozdział I temat III Rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 Komisja Europejska wprowadziła zasadę cross-financingu tj. moŜliwości finansowania w ramach zakresów interwencji EFRR i EFS komplementarnych działań wchodzących odpowiednio w zakres drugiego funduszu. Komisja przychyliła się do postulatów państw członkowskich, w tym Polski, dotyczących podniesienia pułapu crossfinancingu z proponowanych 5%. Uzgodniony kompromis zakłada maksymalny pułap na poziomie 10% finansowania, liczony na poziomie priorytetów, oraz moŜliwość jego podwyŜszenia do 15% w szczególnych przypadkach przewidzianych w rozporządzeniach. Zasada cross-financingu jest rekompensatą dla odejścia w nowym okresie programowania od zasady wielofunduszowości. Przykładowo: projekt finansowany przez EFS zawierający elementy normalnie finansowane z EFRR, będzie rozliczany trochę tak, jakby były to dwa projekty: część EFS zgodnie z zasadami EFS, a część EFRR według zasad EFRR, mimo Ŝe środki w całości będą pochodziły z funduszu społecznego. W Programie Operacyjny Kapitał Ludzki przewidziano wykorzystanie zasady cross-financingu, która powiązana jest z e-learningiem w ramach:

Priorytetu II - Rozwój zasobów ludzkich i potencjału adaptacyjnego przedsiębiorstw oraz poprawa stanu zdrowia osób pracujących na zakup lub leasing sprzętu komputerowego wykorzystywanego do szkoleń oraz platform e-learningowych. Priorytetu IV - Szkolnictwo wyŜsze i nauka na uruchamianie programów elearningowych. W tym obszarze wsparcie zgodne z zakresem interwencji EFRR moŜe zostać przeznaczone na zakup lub leasing sprzętu komputerowego i budowę infrastruktury ICT niezbędnych do uruchamiania kształcenia w trybie e-learningu. Priorytetu V - Dobre rządzenie na zakup lub leasing sprzętu i platform niezbędnych do przeprowadzenia kształcenia w formie e-learningu. W ramach cross-financingu moŜliwe jest takŜe opracowanie i wdroŜenie e-rady ministrów i e-komitetu rady ministrów – systemu usprawniającego monitoring prac legislacyjnych. Priorytetu IX - Wykształcenie i kompetencje w regionach w zakresie kształcenia osób dorosłych, wsparcie EFS jest skierowane na upowszechnienie kształcenia formalnego wśród osób dorosłych równieŜ poprzez wzmocnienie usług kształcenia ustawicznego świadczonych w trybie e-learningu. Tym samym wsparcie EFS zostanie uzupełnione o zapewnienie placówkom kształcenia ustawicznego niezbędnej infrastruktury ICT umoŜliwiającej uruchamianie programów elearningowych.

E-learning w Programie Operacyjnym Kapitał Ludzki w nowym okresie programowania 2007–2013

Podsumowanie Projekt składany przed komisją oceniającą oprócz poprawności pod względem formalnym powinien wyróŜniać się pomysłowością, innowacyjnością na tle innych projektów, które niewątpliwie zostaną złoŜone. Wykorzystanie nowoczesnych form kształcenia – e-learningu w procesie kształcenia znacząco, według autora, podniesie atrakcyjność projektu składanego w ramach konkursów o dofinansowanie z funduszy strukturalnych, poniewaŜ innowacyjność oraz zastosowanie nowoczesnych technologii jest jednym z głównych warunków uzyskania wysokiej oceny projektu. Projekty finansowane z EFS powinny przyczyniać się do kształtowania społeczeństwa informacyjnego, które będzie przygotowane do przemian technologicznych i cywilizacyjnych, a e-learning doskonale się do tego nadaje! Wykorzystanie e-learningu w procesie kształcenia jest moŜliwe równieŜ przy opracowywaniu projektów składanych w ramach innych Programów Operacyjnych. Zgodnie z omawianą w artykule zasadą cross-financingu moŜemy przeszkolić część pracowników jeśli planujemy z pomocą unijnych funduszy np. wyposaŜyć naszą firmę w nowoczesny, skomplikowany sprzęt.

Bibliografia 1. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej (2005). Kwalifikowalność wydatków w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich. Departament Zarządzania Europejskim Funduszem Społecznym, Instytucja Zarządzającą SPO RZL we współpracy z Jednostką Monitorująco-Kontrolną Europejski Fundusz Społeczny, Warszawa, grudzień 2005 r.

2. Ministerstwo Rozwoju Regionalnego (2007). Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia 2007–2013. Warszawa, 7 września 2007 r.

3. Ministerstwo Rozwoju Regionalnego (2007). Szczegółowy opis priorytetów Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007 – 2013. Warszawa, 18 września 2007 r.

4. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1260/1999

5. Komentarz do aktów prawnych Wspólnot Europejskich w zakresie Funduszy Strukturalnych i Funduszu Spójności na lata 2007-2013, Warszawa 2006

6. Fundusze Europejskie. Pismo ogólnopolskie, nr 5 (24), Poznań 2007 r.

Netografia 1. http://www.pfsl.pl 2. http://pl.wikipedia.org/wiki/Strategia_lizbo%C5%84ska 3. http://www.efs.gov.pl 4. http://www.funduszestrukturalne.gov.pl 5. http://www.funduszestrukturalne.pl 6. http://www.pozytek.gov.pl

Case Study - Edustacja.pl Edustacja.pl to nowy serwis edukacyjny, poświęcony rynkowi szkoleń komercyjnych i finansowanych przez Unię Europejską. Misją portalu jest szerzenie idei kształcenia przez całe Ŝycie i popularyzacji e-learningu.

Po co komu Edustacja? Podstawowym narzędziem portalu jest baza firm szkoleniowych oraz wyszukiwarka szkoleń i kursów. W sieci podobnych portali są juŜ setki. Ale w przeciwieństwie do nich za umieszczanie informacji o firmie i dodawanie oferty szkoleniowej Edustacja nie pobiera Ŝadnych opłat. Firmy szkoleniowe po zarejestrowaniu mają moŜliwość zarządzania w prosty sposób swoim profilem. Otrzymują login i hasło, które dają dostęp do panelu administracyjnego firmy, gdzie mogą uzupełnić opis firmy, dane teleadresowe oddziałów, załączyć referencje, a przede wszystkim dodawać informacje o ofercie szkoleniowej. Bez ograniczeń i bezpłatnie. Osoby szukające kursów i szkoleń dla siebie, mają do dyspozycji funkcjonalną, regularnie aktualizowaną wyszukiwarkę. Po niecałych dwóch miesiącach bycia w sieci, w ofercie znajduje się juŜ blisko 800 róŜnorodnych kursów i szkoleń z całej Polski. Rejestracja na portalu daje uŜytkownikom moŜliwość zgłoszenia firmie chęci uczestnictwa w konkretnym szkoleniu. Komunikat o zgłoszeniu trafia do danej firmy szkoleniowe, dzięki temu ma moŜliwość skontaktowania się z potencjalnym beneficjantem. A gdy w bazie brakuje interesującej oferty, uŜytkownik poprzez formularz kontaktowy moŜe zawiadomić o zapotrzebowaniu na kurs o konkretnej tematyce i w określonym regionie. Taka informacja trafia do Edustacji, a dalej zostaje przekazana do firm szkoleniowych z danego regionu.

Case study – Edustacja.pl

Potrzeba matką wynalazku Znając rynek szkoleń, mając doświadczenie w marketingu i IT, załoga Edustacji przygotowała kilka nowatorskich narzędzi z myślą o promocji szkoleń finansowanych przez Unię Europejską. Import danych uczestników do Podsystemu Europejskiego Funduszu Społecznego, testy prekwalifikacyjne dla uczestników szkoleń, szablon budŜetu promocji projektów EFS, comiesięczny mailing do Wojewódzkich i Powiatowych Urzędów Pracy z tabelarycznym spisem szkoleń z danego regionu to narzędzia przygotowane z myślą o szkoleniach dotowanych.

Co dalej? Wyszukiwarka szkoleń, baza firm, aktualności, artykuły to dopiero początek. Platforma e-learningowa to ambitny plan, który Edustacja konsekwentnie realizuje. Obecnie testujemy i dostosowujemy jedną z platform typu open source dla potrzeb jej przyszłych uŜytkowników. Chcemy mieć pewność, Ŝe będziemy mieli do zaoferowania jak najlepszy produkt, który będzie dostępny i opłacalny takŜe dla małych i średnich firm zainteresowanych szkoleniami on-line na niewielką skalę (15-30 uŜytkowników). Portal cały czas się rozwija. Kolejne funkcjonalności będą wdraŜane etapami do końca czerwca.

Społeczne Pracownie Edukacyjno -Komputerowe (SPEK) budują społeczeństwo informacyjne na Podlasiu Katarzyna Dmitruk-Aleksiejuk Emilia Gumowska

Rytm współczesnych procesów społecznych i ekonomicznych w duŜej mierze dyktowany jest przez nowoczesne technologie informatyczne. Owe technologie przyśpieszają komunikację niemal we wszystkich dziedzinach aktywności człowieka, co zmienia jego sposób funkcjonowania. Kontakty międzyludzkie coraz bardziej przestają być bezpośrednie „face to face” na rzecz kontaktów zapośredniczonych przez róŜnego rodzaju komunikatory takie jak telefony, czy szeroko rozumiany Internet. Mówi się dziś o tak zwanym społeczeństwie informacyjnym, gdzie towarem jest informacja, czasami jest ona nawet cenniejsza niŜ dobra materialne. PotęŜnym źródłem informacji jest Internet. Posiadanie podstawowych umiejętności obsługi komputera i Internetu to dzisiaj standard. Trzeba zauwaŜyć, Ŝe brak wymienionych umiejętności grozi tak zwanym wykluczeniem informatycznym, a to z kolei moŜe być przyczyną bezrobocia czy ograniczonej komunikacji. Jest to zjawisko niebezpieczne, gdyŜ prowadzi do tak zwanego wykluczenia społecznego. Skoro świat zmienia się w szybkim tempie, to istotne staje się wypracowanie w sobie postawy otwartości na nieustanne zdobywanie nowej wiedzy. W edukacji duŜego znaczenia nabiera koncepcja kształcenia ustawicznego (ang. lifelong learning), które polega na doskonaleniu i rozwijaniu kwalifikacji przez całe Ŝycie. Kształcenie tego typu moŜe przybierać róŜne formy od szkoleń, kursów zawodowych po naukę za pomocą Internetu. Instytut Odpowiedzialnego Biznesu prowadzi Społeczne Pracownie Edukacyjno – Komputerowe, które zapewniają bezpłatny dostęp do komputera i Internetu, oraz wiedzy i umiejętności informatycznych. Szkolenia prowadzone przez wolontariuszy Społecznych Pracowni Edukacyjno-Komputerowych (SPEK) wpisują się w ideę współczesnego społeczeństwa opartego na wiedzy jak teŜ są skutecznym narzędziem likwidacji przyczyn wykluczenia społecznego. Projekt skierowany jest do osób zagroŜonych wykluczeniem społecznym ze względu na brak wiedzy i umiejętności informatycznych: bezrobotnych, zagroŜonych bezrobociem oraz osób starszych. Szkolenia okazały się równieŜ atrakcyjne dla osób z róŜnym stopniem niepełnosprawności oraz osób chorych, np. na stwardnienie rozsiane. Uczestnicy projektu wymieniają następujące powody uczestnictwa w szkoleniu: chęć zdobycia podstawowej wiedzy z zakresu obsługi komputera i Internetu (komunikacja przez Internet, pisanie tekstów w Wordzie, informacje na temat wirusów i zapobieganie im), zdobycie nowych

Społeczne Pracownie Edukacyjno Komputerowe (SPEK) budują społeczeństwo...

umiejętności oraz chęć komunikacji z wnukami oraz dziećmi. W 2007 roku zostało przeszkolonych ok. 1500 osób. Projekt realizowany w formie szkoleń obejmuje piętnastogodzinny blok dydaktyczny Microsoft Digital Literacy. Szkolenia mają za zadanie nauczenie uczestników podstawowych umiejętności z zakresu obsługi komputera i Internetu. Szkolenia prowadzą trenerzy - wolontariusze. W 2007 roku w projekt było zaangaŜowanych około 50 wolontariuszy. Nie da się ukryć, Ŝe wolontariusze są to osoby aktywne, które w Ŝyciu osobistym zdecydowanie nastawione są na własny rozwój. Osoby te poświęcają swój osobisty czas oraz umiejętności na rzecz innych, przy okazji ucząc się trudnych relacji międzyludzkich, jak teŜ zdobywając doświadczenie w roli trenera. Praca społeczna niewątpliwie przyczynia się do polepszenia jakości naszego społeczeństwa. Bezpłatna praca na rzecz innych spotyka się często z niezrozumieniem, nawet samych uczestników szkoleń. Tymczasem właśnie taka postawa wyzwala najlepsze wartości moralne, jakie tkwią w człowieku: wzajemnego szacunku, zrozumienia i otwartości. Uczestnicy szkoleń wiedzą, Ŝe prowadzący są wolontariuszami co dodatkowo buduje przyjacielską, ciepłą atmosferę. Obie strony zarówno trenerzy. jak i uczestnicy mają świadomość tego, Ŝe uczestniczą w szkoleniach dobrowolnie. W tej sytuacji nie ma przymusu, zrozumienie tej sytuacji sprawia, Ŝe uczymy się od siebie wzajemnie. Fascynująca jest równieŜ aktywna postawa osób, które z róŜnych powodów uczestniczą w szkoleniach. Podjęcie nauki pomimo podeszłego wieku (na przykład 85 lat) czy mimo cięŜkiej choroby (stwardnienie rozsiane) moŜe być inspirujące i buduje optymistyczne nastawienie do Ŝycia. W ramach projektu zostało utworzonych i przekazanych lokalnym organizacjom pozarządowym 7. pracowni w miejscowościach na terenie województwa podlaskiego: w Augustowie, Białymstoku, Łapach, Rudce, Sokółce, Zambrowie i w Zawadach, gdzie kaŜda z pracowni wyposaŜona jest w 10-15 komputerów wraz z oprogramowaniem firmy Microsoft. Zainteresowanie projektem w województwie podlaskim przekroczyło oczekiwania organizatorów. Zgłasza się zarówno wielu wolontariuszy, jak i uczestników szkoleń. W związku z tym od 2008 Instytut Odpowiedzialnego Biznesu chce zintensyfikować zakres swoich działań i planuje szkolić 6500 tysiąca osób rocznie. Dla porównania w 2007 roku zostało przeszkolonych 1500 osób. Godny uwagi jest równieŜ fakt, Ŝe Społeczne Pracownie Edukacyjno-Komputerowe, są dostępne dla mieszkańców poza terminami prowadzonych kursów. Oznacza to, Ŝe pełnią rolę telecentrów, w których moŜna poza godzinami odbywających się tam kursów, moŜna korzystać ze sprzętu komputerowego i oprogramowania oraz Internetu a takŜe bawić i uczyć się oraz rozwijać swoje umiejętności i zainteresowania. W Społecznych Pracowniach Edukacyjno-Komputerowych tkwi potencjał o czym świadczy ogromne zainteresowanie, a tym samym zapotrzebowanie na prowadzenie tego typu działań. Korzyści bowiem są dwustronne. Uczestnicy kursów są w stanie wykorzystać zdobyte podstawowe umiejętności komputerowe do umocnienia swojej pozycji na rynku pracy. Z kolei społeczne zaangaŜowanie wolontariuszy daje im samym moŜliwość sprawdzenia się w roli trenera, dokładnie poznanie swoich mocnych stron oraz ukierunkowania zawodowego.

Społeczne Pracownie Edukacyjno Komputerowe (SPEK) budują społeczeństwo...

Strony www projektu: Strona www IOB: http://iob.org.pl/ Informacje o projekcie: http://spolecznepracownie.pl/ Mapa pracowni na Podlasiu: http://mapka.spolecznepracownie.pl/ Zdjęcia z projektu: http://flickr.com/photos/spolecznepracownie

O autorze

Katarzyna Dmitruk-Aleksiejuk Wolontariusz w Społecznych Pracowniach Edukacyjno Komputerowych. Z wykształcenia socjolog, pedagog kulturoznawca. Interesuje się problematyką mniejszości narodowych, śpiewem białym oraz filmami Emira Kusturicy. WciąŜ szuka swego miejsca w Ŝyciu. Podoba się jej motto „Talent kształci się w ciszy, osobowość w wierze świata” – coś w tym jest.

Emilia Gumowska, Z wykształcenia informatyk i marketingowiec, z zamiłowania pasjonatka podróŜowania i aktywnego trybu Ŝycia. Ciągle odkrywa kim jest oraz poznaje rzeczy nieznane w sobie jak i innych. Na co dzień stara się być optymistką i marzycielką, lubi czuć, Ŝe się rozwija. W Ŝyciu kieruje się mottem: „Przyszłość zaczyna się dzisiaj, nie jutro”.

Konferencja „Wirtualna edukacja – wyzwanie współczesnej dydaktyki”

Zapraszamy na konferencję „Wirtualna edukacja – wyzwanie współczesnej dydaktyki”. Organizatorem konferencji są:

Podkarpackie Centrum Edukacji Nauczycieli w Rzeszowie – Oddział w Przemyślu,

Zespół Szkół Zawodowych Nr 1 w Przemyślu.

Patronat honorowy: Prezydent miasta Przemyśla

Celem konferencji jest przedstawienie moŜliwości wykorzystania e-learningu, jako formy zajęć z róŜnych przedmiotów wspomagających proces dydaktyczny na poziomie szkół podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Organizatorzy konferencji, która ma charakter metodyczny i praktyczny, podejmują działania promujące mechanizmy kształcenia elektronicznego w szkołach województwa podkarpackiego. Serdecznie zapraszamy do udziału w konferencji wszystkich nauczycieli – szczególnie tych – którzy wdraŜają do praktyki pedagogicznej innowacje e-learningowe. Pragniemy, aby wspólne konferencyjne spotkanie stało się okazją do dyskusji, prezentacji szkolnych platform edukacyjnych i wymiany doświadczeń. Konferencja odbędzie się 7 marca 2008 roku w PCEN w Przemyślu przy ul. Kraszewskiego 7a. Program obejmuje wystąpienia prelegentów oraz dyskusję. Rozpoczęcie: godz. 1100, zakończenie: godz. 1600. Szczegółowe informacje ukaŜą się na witrynie internetowej http://www.pcen.rzeszow.pl. Udział w konferencji jest bezpłatny. Nauczyciele otrzymają zaświadczenie o uczestnictwie. Dodatkowych informacji udziela dr inŜ. Stanisław Szabłowski – e-mail: sts5@wp.pl