PEOPLE’S
კვირა 39 ადამიანის სიკვდილის ფასად შეგიძლია ათი ათ ასჯერ მეტ ადამიანზე, მინიმუმ 5-წლიანი ტერო რი და ამ ყა რო – შენ კო ნტრშემტევი ან სულაც დამცველი დაგერქმევა, მათ – დამნაშავეები. თითქოს მარტივი სქ ემაა, მაგრამ უკვე სრ ულიად გაშიფრული. გა მეორება იმ ადამიანებს ახასიათებთ, რომელთაც შემოქმედებაში უჭირთ – რუსეთის კრეატიულობა და პროგრესულობა კი ყველამ კარგად ვიცით. დარწმუნებული ვარ, ამ ერიკა 11 სექტემბერს აღარასდროს გაიმეორე ბს, რუსეთი? ნორდოსტი, ბესლანი, კორპუსები... 150-მილიონის 39 ან 39.000 ჯამში საერთოდ არ დაეტყობა...
39
მოსკოვის მეტროს ხს ენებაზე აქამდე სულ წიგნ ებმომარჯვებული მოქა ლაქეები მახსენდებოდნენ. ამ კვირამ კი სრულიად გა ნსხვავებული ასოციაცი ები მოიტანა... ორი აფეთქება, ორივე მეტროში, ორი კამიკაძე და ორივე ქალი... მახსენდება ორი თვით მფრინავი და ორი სავაჭრო ცენტრი. შეიძლება ძალიან არაპოპულარულ რამეს ვწ ერ, მაგრამ ძალიან მიჭირს იმის დაჯერება, რომ სადღ აც, აღმოსავლეთის ხრიოკ მთებში წვერიანი კაცი ზის, პერიოდულად მიმართვე ბს აგზავნის და მთელი მს ოფლიო, მეტადრე ამერიკა, ტერორში ჰყავს... სამაგი ეროდ კარგად ვაცნობიერებ ბუნებრივი წიაღისეულის უდიდეს მნიშვნელობას, ჰა
ლსტუხიანი ადამიანების ღირებულებათა შკალაში. საშიშ დროში ვცხოვრობთ, საინტერესოა – ისევე, რო გორც საშინელებათა ტრ ილერები, მაგრამ შიშებს და ეჭვებს რომ ბევრს ბადებს, ამაზეც არ უნდა ღირდეს კამათი. სადღაც ისიც ვიფიქრე, ვაი თუ ის კამიკაძეები ჩო მახიძეებად გამოაცხადონ და წიაღისეული კი ბევრი არაფერი გვაქვს, მაგრამ მიწის გადასაქაჩად კიდევ ერთხელ დაიძრან-მეთქი... ჩვენც ხომ ცოდოები ვართ, ამის შანსი ხომ მართლა არ არის მცირე, მაგრამ ყვ ელაზე ცოდო იმ მეტროში აფეთქებული, წიგნებგადა შლილი ადამიანები არიან – კადრი მახსენდება, რო მელიღაც ძალიან მაღალს ართულიანი სახლიდან რომ ადამიანი მოფრინავს... დი დი პოლიტიკისთვის ადამ იანი პირობითი ერთეულია,
ჩვენთან რა ხდებ ოდა? ჩვენთან ვაჭრობა გრ ძელდება... გრძელდება 150 მილიონიანის ფარუ ლი პროპაგანდაც. რაც დრო გადის, გიჩნდება ფიქრი, რომ ყველაფერი იყიდება და ყველას შეგი ძლია მისცე. ლევან გაჩეჩილაძე „კავკასიაზე“ ჩხუბობს, ვისაც უკეთესი შემო თავაზება ექნება, მის გვერდით დავდგებიო. თან „რესპუბლიკელებს“ ლანძღავს ირიბად, „პრ აიმტაიმსაც“ ლანძღავს – მაგრამ ამაზე არ გვინ და, პირიქით რომ იყოს,
ის უფრო გასაკვირი იქნებოდა... ჰო, „რე სპუბლიკელები“ ილან ძღებიან და ეს გამლან ძღველის ფასს ზრდის. ოპოზიციური მუხტის არაერთგზის დამგდე ბს, ყოველივე კაიტი პურის განსახიერებას, ზედ არჩევნების წინ ყველაზე ძლიერი ოპ ოზიციური ძალისთვის ლაფის დასხმა, ბუნე ბრივია, დამატებით ღირსებად ჩაეთვლება სავაჭრო დახლთან... პარალელურად და ვით უსუფაშვილი მა ქსიმალურად ცდილ ობს, კორექტულობა შეინარჩუნოს. გინება მისი კოზირი არ არის, თუ დაიწყებს, იცის აჰ ყვებიან და სავარაუდ ოდ, უფრო მეტს აგინ ებ ენ – ეს სხ ვის ფა სს გაზრდის – უსუფაშვი ლი ცდილობს... ნინო ბურჯანაძე – თანმიმდევრული და გ აწ ონ ას წო რე ბუ ლ ი , იმდენად გაწონასწ ორებული, რომ „პრ აიმტაიმს“ სტუმრობს. ცუდია, რომ ქვეყანაში ჟურნალისტიკა პრ ოგრესს დიდად ვერ განიცდის, ძველი თა ობის ჟურნალისტები ბურჯანაძეს ამდენს და ასე „თითოეული, თითოეულით“ არ ალ აპარაკებდნენ. მით უმ ეტეს ოპოზიციონერი ჟურნალისტები (რაც თავისთავად ჟურნალ